O
,,de vrouw en de
ALEXANDRA FEODOROWNA.
POLITIEK".
KUNT U MIJ OOK
ZEGGEN.
HANDWERKRUBRÏEK.
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1932
KNOOP-GARNEERINGEN
LAATSTE KEIZERIN VAN
RUSLAND.
MODEPRAATJES.
Ingezonden
Naar aanleiding van het artikeltje: „de
Avondpost driestart" in de „Maasbode" van
Zondag 16 Oct. j.l. dunkt me, dat waar politieke
scholing, politieke vorming van de kiesgerech
tigden, zoowel mannen als vrouwen, wenschelijk
ja noodzakelijk is, dit toch allereerst geldt voor
de vrouw, die uiteraard minstens onverschillig
staat tegenover het politiek gebeuren en (lie
door haar invloed op 't maatschappelijke
leven, óók in de politiek, zij 't dan niet door
'ïT persoonlijk mandaat, dan toch zeker dooi
zijdelingsche actie zoo'n grooten steun kan en
moet zijn voor onze Roomsche partij.
Wij onderscheiden in onze kieswet een actie;
en een passief kiesrecht. Het recht „om te
kiezen" en het recht „om gekozen te worden.
Het actief kiesrecht, gegeven aan allen,
die 25 jaar zijn en niet om 'n enkele in de wet
genoemde reden van deze bevoegdheid ont
slagen, doet ons opgaan naar de stembus
om onze stem uit te brengen op den katholie
ken candidaat onzer keuze, 't zij voor de
Tweede Kamer, voor Provinciale Staten of voor
den Gemeenteraad. Toen het algemeen kiesrecht
voor de vrouwen nog niet was ingevoerd,
waren 't de socialisten, die 't hardst mede, om
dat recht riepen, en toch, hebben ze daar geen
voordeel bij gehaald.
Onze Roomsche vrouwen en meisjes kenden
dikwijls nog beter haar plicht, dan de mannen.
Numeriek zijn wij in onze R.K. Staatspartij
reusachtig sterker geworden, want de vrouw
en moeder wist dikwijls beter dan haar man,
wat 't socialisme en soortgelijke verkeerde leer
stellingen brachten aan kilheid, koudheid en
ontevredenheid in het gezin.
Met de haar aangeboren gevoeligheid voor
godsdienst, haar intuïtieve aanleg, die haar
zeineen daar, daar bij 'n katholiek-christelijke
regeering daar krijgen we wetten, die ons
„vrouw zijn" eerbiedigen, daar dus onze stem;
en niet alleen zij, maar ook mannen en zonen,
op moeders voorbeeld, brachten stemmen, die
vroeger links-rood waren, op de katholieke
lijst over.
De vrouw volgt gemakkelijker op gevoels-
motieven, maar dit biedt dan ook weer 't voor
deel, dat zij zich makkelijker buigt voor 'n
verstandig gevoerde propaganda, om de vrou
wen lid te krijgen onzer R. K. Kiesvereeni-
gingen.
Om 't aantal stemmen voor onze katholieke
Staatspartij is 't dus wenschelijk, dat de vrouw
politieke scholing krijgt in den goeden zin des
woords, dat zij van haar actief kiesrecht een
goed gebruik make, dat is wenschelijk, neen
noodzakelijk voor onze Roomsche zaak, die toch
zeker door de vrouwen „bewust" moet meege
leefd worden.
Ondergeteekende, zelf secretaresse-penning
meesteres eener bloeiende R. K. Kiesvereeni-
ging met ruim 1300 leden, op ongeveer 1650,
die in de gemeente lid „kunnen" zijn, meent
wel met eenig inzicht der zaak te spreken,
als zij zegt, dat de R.K. Vrouwenactie in 't
algemeen in dit opzicht heusch wel 'n training
vrouw voor haar politieke rechten en
plichten in 't leven dient te roepen. Toen in
onze kiesvereeniging onlangs ir. Feber, Tweede
Kamerlid, 'n lezing hield over „Katholieke po
litiek in Crisistijd" en hij aan 't slot van z'n
rede vroeg, dat de vrouwen door haar moreelen
steun de crisis zoo draaglijk mogelijk moesten
maken voor haar mannen, die door de tijds
omstandigheden, werkloos waren, want dat zij
door de sfeer, die zij schepten in haar gezin,
machtig veel konden bijdragen tot het door
komen van den crisistijd in katholieken zin;
oogste hij veel bijval de vrouw was in den
letterlijken zin des woords enthousiast voor
de „politiek".
„Van de politieke vrouw, driestart de „Avond
post", moet men in deze democratische partij
(de vrijzinnig democraten bedoeld!) over 't
algemeen bitter weinig hebben". En verder:
„het artikel vrouwen in de politiek" is niet
erg gewild. Bij de mannen niet en bij de vrou
wen zelf niet. Gelukkig!"
Deze uitlating aan 't adres van de „politieke
vrouw" in den ongunstigen zin, die men daar
aan kan hechten: de geraffineerde, de onvrou
welijke vrouw, ja, daarin zijn we 't allen eens!
Maar.. „Vrouwen in de Politiek". Zij, die
volgens het passief kiesrecht gekozen kunnen
worden in de verschillende vertegenwoordigin
gen bij Rijk, Provincie en Gemeente; nemen
zij daar niet voor vele vraagstukken met even
veel recht 'n plaats in, als de mannelijke ver
tegenwoordigers.
Er zijn zooveel specifiek vrouwelijke belan
gen, die toch zeker door de vrouw beter aan
gevoeld worden, beter verdedigd kunnen
worden dan door den man, die over 't betrok
ken onderwerp, omdat hij eenvoudig 'n andere
gedachten- en belangensfeer heeft, dan de
vrouw, niet begrepen en dus ook niet behan
deld kunnen worden, die alleen door de vrouw
naar waarde geschat en dus ook met de kracht
der overtuiging voorgestaan en verdedigd
kunnen worden. Als men enkele dagen geleden
de kamerdebatten volgde over de opheffing al
of niet van de Rijksvroedvrouwenschool te
Amsterdam en men las daar, hoe sommige af
gevaardigden het als 'n niet te dulden bevoor
rechting noemden van de R.K. Vroedvrouwen
school te Heerlen, de subsidie daaraan gegeven.
Kwam dan „uw heele katholieke vrouw zijn
niet op tegen het laat ik 't noemen niet be
grijpen of niet willen begrijpen van de moreele
kwesties, die er vast zaten aan de specifiek
Roomsche opvattingen, die bij deze opleiding
geen inmenging anderszins kunnen dulden
Zijn daar geen Roomsche meisjes belangen
zijn door geen opvoedingsvraagstukken, die
alleen door 'n vrouw voldoende kunnen worden
Ingezien, omdat zij psychisch geheel anders is
ingesteld, dan de man? Voelt men niet, dat daar
'n stuk leeken-apostolaat zit, zoo groot, zoo
diep-ingrijpend in de vezelen van ons maat
schappelijk leven, dat 't totaal on-katholiek
zou zijn, als we a priori durfden zeggen: geen
vrouwen in de politiek, daar is hare plaats niet.
Welke vrouwen hooren daar in Tweede
Kamer, Provinciale Staten en Gemeenteraden?
Vrouwen in wier leven, in wier ontwikkeling,
in wier „vrouw zijn" men vertrouwen heeft, en
door wier optreden in de politiek geen ge-
zinsbelangen worden geschaad. En dan vrou
wen op voor de goede zaak, gewezen op de
taak, die je wacht, daar katholieke moeder,
goed voorgelicht, goed voor de Roomsche zaak
toont ge in 1933 te zijn de ware vrouw, die
ook haar stemrecht gebruikt in dienst van
Christus, want vóór of tegen Hem, dat is de
leus steeds meer, óók in de politiek.
Vrouwen, goed geïnstrueerd, goed aange
moedigd, doet uw plicht, interesseert U óók
voor de „katholieke politiek", het is 'n deel,
ja 'n voornaam deel van onze katholiek-sociale
actie, ons leekenapostolaat
üdenhout, Nov. 1932. J. J. M. SW*EENS.
Inkt op een grijzen stoel.
Degene die zoo ongelukkig is geweest om
inkt op de zitting van een grijs trijpen stoel te
laten vallen raden wij het volgende aan.
Hopelijk, is het niet te laat. Na het morsen
van inkt moet men de vlekken onmiddellijk
bedruipen met citroensap met een lepel af
scheppen weer bedruipen tot alle inkt is op
gelost en afgeschept. Heeft de ammonia te veel
uitgebeten strooi dan eens wat boraxpoeder
op de vlek maak het flink nat, telkens een
lepeltje water tot het een papje is en laat
dit een dag of nacht liggen als de waterbe-
standdeelen verdroogt zijn, de borax afnemen.
Heeft ook dit niet geholpen, maak dan de
zitting los en laat deze chemisch reinigen.
De citroenkuur is proefondervindelijk het
beste doch een geduld werkje.
Taches de becuité.
Maar dan andersom dachten wij, toen wij
de klacht vernamen van een jeugdig lezeresje
dat prijs stelt op een goeden teint.
Wij willen haar raden voor het door haar
genoemde euvel veel te laten en weinig te
doen zoo als een oud beproefd recept luidt,
's Ochtends en 's avonds met zuivere alcohol
b.v. 90 wasschen hetgeen in de apotheek of
bij den drogist verkrijgbaar is. Verder afblij
ven en in overleg met uw huisarts 't een of
ander bloedzuiverend middel innemen; en alle
pikante spijzen vermijden.
Kunt u mij uw adres niet geven 't is toch
strikt vertrouwelijk?
Vochtige boeken.
Deze boeken moeten op een warme plaats te
drogen worden gelegd open leggen dik
wijls bladeren en bij zonnig weer buiten
brengen b.v. aan een touwtje in den wind
hangen.
Slaat het vocht uit— dan eenige druppels
lavendelolie op de vlekken druppelen dit
neemt tevens de geur .van 't vocht weg.
Maar eerst goed drogen en laten uitwaaien.
In de kast potjes met fijne versch gebrande
kalk neerzetten. Van tijd tot tijd vernieuwen
en de vocht zal verdwijnen.
Een natten kelder.
Een vriendelijke lezeres schrijft ons dat het
haar aangeraden middel chloor cali niet mocht
baten echter wel chloor calcuim moge
lijk kan dit anderen van dienst zijn; der in
zendster vriendelijk dank.
HUISMOEDER.
De zonnige kant.
De lezeres die ons verzocht om de brochure
„de Zonnige kant" zullen wij zoo spoedig mo
gelijk helpen.
Het is eigenaardig, hoezeer dit boekje in ve
ler behoefte voorziet, hoe men smeekt en ver
langt de zonzijde van alles te vinden.
HELLENEN.
Aan mevr. M. te W. Tot mijn spijt kan
ik U niet inlichten hoe karnemelkpoeder ge
bruikt moet worden, misschien kan één der
lezeressen helpen
Aan mevr. G. O. K. te R. Aan uw be
handeling van de augurken ligt het niet dat
er toch een laagje schimmel op den inhoud is
gekomen. Hebt u de flesch wel goed schoonge
maakt? Hetzij uitgekookt of met zeep en soda
en daarna met azijn nagespoeld? En hoe sluit
U de flesch af? Wanneer U alleen perkament-
papier gebruikt, is het wel goed een laagje olie
(slaolie) op den azijn te gieten; bij gebruik
van een schroefdeksel is dit niet noodig.
Uw beschimmelde inmaak kunt u op de vol
gende manier opknappen. Verwijder het bo
venste laagje, wasch de overige augurken
schoon, zeef den azijn door een flanellen doek,
kook ze nog eens en versterk ze met wat krach
tige azijn of azijnessence en giet die weer over
de augurken.
M. M.
Grootmoeders sieraden worden weer mo
dern. Link een ring met groenen smaragd
en diamanten en een armband uit goud met
rose topaas. Hechts een oud gouden oorhan
ger met vier gouden klokjes.
Handschoenen niet lange kap.
Een abonnée uit „Brussel" vraagt een
breipatroon voor een handschoentje met lange
kap voor haar dochtertje. Daar ik niet weet,
hoe groot het handje is, geef ik U de normale
maat. Zijn de maten eventueel te groot of te
klein, dan kunt U minder of meer steken op
zetten; de verdeeling wordt dan naar verhou
ding.
De manchetten kan men in afstekende kleu
ren breien, de handschoen op zichzelf beter in
een effen kleur.
Men begint met de manchet, die afwisselend
1 toer rechts, 1 toer averechts gebreid wordt;
men zet 72 steken op en breit 10 toeren, dan
een toer waarin men telkens de 8e en 9e steek
samen breit, aan het einde van die toer heeft
men dan 64 steken over; nu weer 10 toeren en
dan een toer, waar men telkens de 7e en 8e
steek samenbreit, aan het einde van die toer
heeft men dan 56 steken over en dit is dan de
wijdte van de pols. Nu breit men 10 toeren 2
steken rechts, 2 steken averechts om de hand
schoen goed om de pols te doen sluiten. Verder
breit men nu steeds rechts. Eenige toeren boven
de pols, daar waar de muis van de hand begint,
begint men aan het geertje van de duim. Tus-
schen de 28e en de 29e steek maakt men 1
steek bij, dan 3 toeren zonder bijmaken. In de
volgende toer voor en na de bijgemaakte steek,
weer 1 steek bijmaken, 3 toeren over breien, in
de volgende toer weer 2 steken bijmaken, enz.
tot men 19 steken bijgemaakt heeft. Nu krijgt
men de 56 steken op een draad, zoodat nu alleen
de geer op de naalden blijft. Men zet hierbij 4
steken op en verbindt die met de 19 steken van
de geer tot een ronding voor de duim en breit
Knoopen Meden gelegenheid tot
velerlei variaties en vormen op het
oogenblik een belangrijk detail voor
het garneeren van onze costuums.
Behalve de gewone gebruiksknoo-
pen van been en galalith, komen voor
deze garneering geperste knoopen in
aanmerking in onderscheiden vorm,
platte en kogelronde. Zij geven, als
ze in dichte rechte rijen zijn aange
zet. een voornaam, elegant effect.
Tot de laatste nouveauté bchooren
de origineele bontknoopcn. De metalen
knoop, die tot voor korten tijd de
overhand had, wordt langzamerhand
door de vele nieuwigheden op dit' ge
bied op den achtergrond gedrongen.
Toch ziet men nog veel de zeer groote
metalen kogel als eenige garneering
van het middagcostuum, terwijl de
kleine metalen knoop bijna uitsluitend
op de trotteurmode wordt toegepast.
De aard van de schikking der knoo
pen wordt geheél aan de fantasie en
de inzichten van de ontwerpster over
gelaten. Toch mag de plaatsing nooit
willekeurig of opdringerig zijn, maar
ze moet logisch zich bij de coupe en
snit van het betreffende garderobe
stuk aansluiten.
Hoe men dit heeft te verstaan, laat
bijvoorbeeld onze eerste figuur zien:
een smaakvol stoffen kleed, waarvan
het bovengedeelte geometrischbe
handeld is en de afzonderlijke „vel
den" van een groote, vierkante knoop
zijn voorzien. De rok is met plooien
bezet. De aangeknoopte bovenmou-
wen, die thans niet meer als 'n privi
lege voor de namiddagkleeding zijn te
beschouwen, maar ook op de „ge
wone" kleeding van invloed worden,
bevallen over het algemeen zeer goed.
Uitstekend voor de uniformiteit van de mo-
dische gedachte zijn de nieuwe dubbele man
tels, waarvan de sluiting bestaat uit dunne uit
bont (als breitschwantz) geperste knoopen.
Van bont zijn eveneens de buisvormige boven-
mouwen en de terzijde geknoopte halsruche
(fig. V-
Hauw aan elkander gerijde geperste zijden
knoopen leenen zich bij uitstek voor vaste cos
tuums, ze worden behalve op den rok ook op
de slanke ondermouwen aangebracht. De bo-
venmouwen hebben den nieuwen, wijden vorm.
Eigenaardig en belangwekend is de met
kant afgezette vijfhoekige uitsnijding rond
hecht.
Nu neemt men de 56 steken weer op de naai
den, met de 4 bijgemaakte van den duim, waar
van men er na 2 toeren gebreid te hebben, 2
wegmindert, na weer 2 toeren de andere 2.
Daarna breit men nog zooveel toeren tot men
op de hoogte van de vingers is. De verdeeling
wordt als volgt:
Bovenkant wijsvinger 8, middelvinger 7, ring
vinger 7, pink 7 steken, onderkant wijsvinger
8, middelvinger 6, ringvinger 6. pink 7 steken.
Men neemt de 16 steken voor den wijsvinger
op de naalden, de overige 21 voor den boven
kant en 19 voor d enonderkant rijgt men weer
op een draad.
Men zet 6 steken op, verbindt daarmede de
16* steken van den wijsvinger tot een ronding,
breit tot de vinger lang genoeg is en maakt den
top evenals bij den duim.
Voor den middelvinger verbindt men de
bijgemaakte steken van den wijsvinger, de
steken van den bovenkant, 5 nieuw opgezette
steken en de 6 steken van den onderkant tot
een ronding, enz. Voor den ringvinger de bij
den hals. Modellen als deze treft men aan niet
alleen in zwart, maar ook in verscheidene
mode-tinten, als donker smaragd, diep robijn
rood etc. (fig. 3).
Dat knoopen thans ook de avondmode ver
overen, bewijst onze laatste silhouette. Het be
treft hier een mooie vlotte robe, die volgens
de nieuwste tendenzen, korte, onder den elle
boog met elastiek sluitende, halve mouwen
heeft.
Het schuin gekruiste lijfje en de breeder
Biedermeierceintuur garandeeren een interes
sant lijnenspel. De garneering bestaat uitslui
tend uit drie groote, fraai bewerkte diamant-
knoopen, die opzij den ceintuur vasthouden.
(Natuurlijk komen nog ofndere typen in aan
merking voor het avondtoilet, vooral de deco
ratieve, gekleurde kristallen, die op geslepen
amethysten, saphieren e.a. gelijken.
Ook knoopen van rozenkwarts staan zeer
goed. Voor aparte namidagskleeding kiest men
gaarne de kleine, hoekvormig geslepen lapis-
lazuli-knoopjes, die vooral op den ondergrond
van zwarte zijde mooi uitkomen.
Omdat knoopen van dit genre steeds weer te
gebruiken zijn, vertegenwoordigen zij een blij
vende waarde.
R.
in rondgaande toeren de lehgte van de duim.
In de laatste toeren mindert men eenige steken
weg tot op 8 S. 10 steken na, die men met naald
'en draad bijeenhaalt en aan de binnenkant af-j WeggeTaten"'in dê'beschrijving van:
hecht. ..jmjn/iM ju?jAHiviifli'/i üt*_
gemaakte steken van den middelvinger, de 7
steken van den bovenkant, 6 opgezette steken
en de 6 steken van den onderkant en voor de
pink "de 6 bijgemaakte van den ringvinger en
de overige 14 steken.
Bij den rechterhandschoen begint de geer van
de duim tusschen de 36e en 37e steek.
Jongenstrui.
Een lezeres uit „Amsterdam" vraagt om een
patroon voor een jumper. Ik zal mijn best doen
u deze zoo spoedig mogelijk te geven: maar ik
betwijfel, of u hem nog vóór Sint Nicolaas zult
kunnen maken, want er zijn zooveel aanvragen
vóór de uwe geweest en onze ruimte is zóó be
perkt. Intusschen dank ik u. hartelijk voor uw
vriendelijk schrijven en in het bijzonder dat u
mij attent op gemaakt hebt, dat er een ge-
tle jongenstrui, waardoor de duidelijkheid er
van te wenschen overliet; hier volgt dit:
In „Het Rijk der Vrouwen" van het Zondag-
oehtendblad van 30 October heeft de zetter per
ongeluk een gedeelte van de mouw van de, trui
voor een jongen van 10 jaar er tusschen uit ge
laten. Daarom hier nog eens de mouw:
De mouw begint men aan den bovenkant
en zet hier voor 16 ste
ken op, breit deze af
wisselend: 1 toer rechts,
1 toer averechts, eerst
20 toeren waarbij aan
het eind van elke toer 3
steken erbij worden op
gezet. Men heeft nu 76
steken verkregen; deze
worden nu in de rondte
verder gebreid. Men breit
112 toeren rechts, waar
bij men elke 7e toer aan
het begin en het einde van de toer, 1 steek
mindert. Aan de overblijvende 44 steken breit
Kniewarmer.
men de manchet met de bruine wol, nl. 16
toeren afwisselend 2 steken rechts, 2 steken
averechts, daarna kant men af.
Smyrna-vloerkleedjes.
Een abonnée uit „Buitenveldert" vraagt, hoe
zij een Smyrna-vloerkleedje zoo moet afmaken,
dat de draden niet meer los kunnen laten.
Het beste doet u den achterkant van 't kleedje
te bevochtigen met een oplossing van peroxyde,
verdund 1 op 6.
Hier volgt een patroon voor een kniewarmer,
die een abonnée uit „Tilburg" ons vraagt.
Het aantal steken, dat men opzet, hangt af
van de dikte van het been, waarvoor hij be
stemt Is Men maakt eerst een boord van onge
veer 30 toeren, 2 steken rechts, 2 Bteken
averechts; vervolgens neemt men 12 k 14 ste
ken ervan op een naald, deze steken breit men
aan den averechtschen kant en neemt 2 steken
meer mee, dan keert men het werk om, breit
de steken rechts (de eerste steek wordt afge
haald) en neemt weer 2 steken mee; zoo gaat
men voort totdat men drie-vierde der steken
gebruikt heeft. Daarna breit men weer in de
rondte 30 toeren rechts en tenslotte een boord
van 30 toeren: 2 steken rechts, 2 steken
averechts, en daarna kant men af en is de knie
warmer klaar.
TANTE TOET.
Onder de menschelijke ondernemingen,
dit durf ik zonder overdrijving zeggen,
is er geen, die hooger en edeler kan
genoemd worden, dan de oprichting
van een Universiteit.
Kardinaal Newman in zijn lezing over
„Christendom en wetenschappelijk onderzo®
Het machtigste middel om het Gods
rijk te bevestigen en uit te breiden is
het onderwijs, van boven of beneden
doordrongen van een echt katholie
ken geest, en de onmisbare sluitsteen
van dezen bouw is de katholieke
universiteit.
Het Hoogwaardig Epislcopaat tot de
Katholieken van Nederland, 8 Sep
tember 1921.
III. (8lot).
De moord op Raspoetin besliste meteen over
het lot van het czarisme. De gebeurtenissen
volgden nu elkaar met een angstwekkende snel
heid op.
12 Maart 1917 breekt de revolutie uit. Drie
dagen later wordt czaar Nicolaas gedwongen
afstand te doen.
Op 21 Maart wordt de keizerlijke familie, de
familie Romanof, zooals zij nu genoemd werd,
door den „wil des volks" gevangen verklaard
in haar paleis te Czarkoie-Selo. Maar, daar de
czaar nog in het hoofdkwartier te Mohilen ver
toeft, blijft Alexandra Feodorowna alleen met
haar kinderen.
Eerst is zij den toestand nog niet volkomen
bewust, kan zij er nog niet in gelooven. Maar
dan ziet zij, hoe allen, die haar gunsten gedeeld
hebben, haar lafhartig verlaten en de zijde van
de revolutie kiezen. Haar zoon en vier dochters
zijn tegelijk door een besmettelijke ziekte aan
getast, de czarina alleen kan hen dag en nacht
verplegen.
Maar de ernstigste kwelling voor de ongeluk
kige vrouw is, dat zij in onzekerheid leeft om'
trent het lot van haar gemaal. Eerst na acht
dagen komt czaar Nicolaas zich als een gevan
gene bij haar voegen.
Gedurende de maand Augustus vreest het
zwakke voorloopige bewind, onder voortduren
de bedreiging van het steeds groeiende bolsje
wisme, dat de keizerlijke familie niet meer
veilig zal zijn in de onmiddellijke omgeving van
Petersburg en besluit de keizerlijke familie
over te brengen naar Tobolsk, het eerste station
aan den grooten weg naar Siberië, een kleine,
rustige stad, ver afgelegen van de spoorlijnen
en waar de inwoners het oude czarisme niet
ongenegen waren geweest.
Op 26 Augustus werd de czaren-familie te
Tobolsk ondergebracht in een huis, dat met een
palissade was omringd en streng bewaakt werd
als een gevangenis.
Het voorloopig bewtnd had de familie ver
gund onder haar trouwste personeel een keuze
te doen, maar da meesten bedankten verder
voor de eer. De eenigen, die haar in deze ure
van beproeving oprecht trouw bleven, waren de
adjudant Tatistchen, de hofmaarschalk prins
Dolgorowsky, de eeredame gravin Hendrikow,
de lectrice Schneider, doctor Botkine en de
leermeester van den czarewitch Pierre Gilllard,
een Zwitser van geboorte, die zeker vrijwillig
had kunnen heengaan.
Streng bewaakt en in al hun gedragingen
voortdurend bespionneerd, leidden de gevange
nen een bijna ondragelijk leven. Een der zwaar
ste beproevingen was, dat zij van alle nieuws
verstoken bleven. Alleen vernamen zij in den
loop der maand Augustus, dat de sovjets van
Petersburg het voorloopig bewind omver had
den geworpen, en dat alle openbare macht in
de handen van Lenin was overgegaan.
Van dat oogenblik af, gingen de ergste ver
schrikkingen over het oude Rusland; De kleine
bezetting te Tobolsk, welke de keizerlijke ge
vangenen te bewaken had, werd vervangen door
roode gardisten, die zoo brutaal mogelijk op
traden.
Alexandra Feodorowna verdroeg al deze be
proevingen en vernederingen met een zeldzame
grootheid van karakter. „Laten wij niet In ver
zet komen", sprak zij gelaten, ,,'t Is God, die
ons deze vernedering overzendt. Laten wij haar
aanvaarden voor ons eeuwig heil. Vóór op Gol
gotha te sterven, heeft ook Christus den beker
des lijdens gedronken tot den laatsten drup
pel"....
En aan een van haar dochters dicteerde zij
het volgend gebed„Heer, geef ons in déze
dagen het geduld om al de kwellingen van onze
beulen te verdragen. Help ons schande en be-
leediging te lijden. Geef ons de bovenmensche-
lijke kracht om voor onze vijanden te bidden."—
Op 22 April kwam Barik Takoblew als afge
vaardigde van het centraal uitvoerend comité
van Moskou naar Tobolsk Hij had de buiten
gewone volmacht om op staanden voet eenieder
te doen fusilleeren, die zijn bevelen niet zou ge
hoorzamen. Hij deelde aan Nicolaas Romanof
mede, dat hij opdracht had hem, met zijn fami
lie en lotgenooten weg te voeren voor een reir
van vier of vijf dagen, zonder dat hij een be
paalde bestemming kon opgeven. Op de drin
gende vragen van den czaar over het doel van
deze geheimzinnige reis, antwoord Yakoblew
slechts met vage uitvluchten.
Nicolaas verkeerde nog in de meening, dat
men hem naar Moskou wilde brengen om hem
daar het vredesverdrag van Brest-Litowsk te
laten teekenen.
In Mei daaropvolgend werd heel de keizer
lijke familie weer samengebracht in Jekateri-
nenburg, een stad gelegen in het centrum van
den Oeral.
Nicolaas Romanof en de zijnen krijgen voor
verblijf een eenvoudig, maar zwaar versterkt
huis toegewezen, dat het „Huis Ipatief' heette.
Deze naam Ipatief moest wel bijzonderen in
druk maken op den czaar en de czarina.Wanthet
was in het klooster Ipatief geweest, dat in 1613
de stichter en grondlegger van hun dynastie,
Michael Feodorowitch Romanof, eenmaal de
kroon van autocratisch czaar had aangenomen.
De gang van het noodlot zou nu willen, dat de
zelfde naam Ipatief zoowel den glorieuzen op
gang als het tragische einde der Romanofs zou
patroneeren.
De ongelukkige vorsten bemerkten weldra,
dat men besloten was hen voortaan zonder
eenig respect en mededoogen te behandelen. De
meeste dienaren, die hun nog trouw waren ge
bleven, werden hun ontnomen.
Het bestuur van het Huis Ipatief werd in
handen gegeven van twee Joodsche commis
sarissen, Jacob Jourowsky en Choja Golostche-
kiné, twee verwoede bolsjewisten, wien het uit
voerend comité de geheimste opdrachten en
onbeperkte volmachten had verstrekt.
De czarenfamilie had niet meer te re
op de geringste vrijheid van beweging- t_
alle deuren en op alle gangen waren
posten uitgezet. Het leven was vols ag
dragelijk geworden. Tnurowsky
Tegen 12 Juli openbaarde zich bu n
en Golostchekine een bulte°g^°eVolutionnaire
Het gerucht ging, dat het contra
Witte leger naar Jekatermenburg^^
y^meuwe^nMructies betreffende het lot der
Romanofs bij Lenin inwinren.
De avond van 16 Juli was a s g r de
gevangenen voorbijgegaan. Na he^ s°''^ avo«d-
maal had men wat verstrooiing gezocht m het
kaartspel en daarna eenige hoofdstukken uit
het Evangelie voorgelezen. Om half elf had men
zich te rusten begeven.
Drie uur later werd de familie door een on
gewoon leven gewekt. De deur werd geopend,
Jourowsky trad binnen en zeide: „Staat op en
kleedt u snel aan, gij wordt ergens anders
heengevoerd, want de witte troepen naderen
Jekaterinenburg.
Alle gevangenen, de keizer, de keizerin, de
dr. Bot-
czarewitch, de vier groot-hertoginnen-^ egn
kine en drie bedienden werden same
laag en donker vertrek gevoerd. distj >>bln.
„Wacht hier", zeide een roodes
nen enkele oogenblikken komt
halen"- jen geen onmiddel-
De gevangenen vermoeid om
lijk gevaar. De czaaiJraanVakken czarewitch
len voor de keizerin en den
die niet langer ™e°ater wordt de deur van
Maar een oogenblik n
het vertrek ruw P6D' f 1b°"sjewis-
tische commissaris verschVgev.3 Ig,j door
tiental soldaten met de revolver m de vuist,
tiental soma w00rd te zeggen, geeft You-
Zonder verder ee seeit ïou
rnwskv een teeken en scniet op czaar Nicolaas,
door den bliksem getroffen, neervalt.
Fen'eil van schrik, een salvo van schoten, en
alle gevangenen liggen tegen den grond in een
van bloed. Het heele schrikkelijke -tooneel
heeft geen twee minuten geduurd.
Nu moeten ae lichamen nog spoorloos ver-
clwijï1611'
Moskou heeft alles tot in de kleinste finesses
voorgeschreven en bepaald. De nog warme en
bloedende lijken worden in haast op een vracht
auto geladen. Men rijdt ze naar een donker
bosch op eenige mijlen afstand van Jekaterinen
burg. Midden in dit woud, liggen de schachten
van een verlaten mijn. De plaats is dagen te
voren met zorg gekozen.
De lijken worden geplunderd en ontkleed,
daarna niet groote slagersmessen in stukken
gesneden. De resten worden met een verterend
vocht en daarna met een paar honderd liter
petroleum overgoten en in hrand gestoken
En zoo werd in den nacht van 16 op 17 Juli
1918 een der meest sinistere misdaden voltrok
ken, die de geschiedenis der menschheid ooit
heeft aanschouwd.
Zoo eindigde ook het noodlottige leven van
Alexandra Feodorowna naar het woord, waar
mede Maurice Paleoloque haar levensboek be
sluit, een lang martelaarschap, heldhaftig ge
dragen, zonder een kreet va,n opstand of ver
schrikking, zonder een klacht of een zucht, een
martelaarschap, dat de ware menschelijke en
christelijke kroon zal zijn van deze laatste kei
zerin van Rusland, de eenige kroon ook, die
haar groot zal doen schijnen, haar verontschul
digen en vergeven zal voor het oordeel van het
nageslacht.
Een ontzaggelijk medelijden gaat uit naar
haar die herinneren doet aan de meest nood
lottige heldinnen uit de klassieke Grieksche
tragedie.
P. HYACINTH HERMANS.
Pari) 3, 9 November ree».
Vorige jaren droeg men het tailleur-costuum
bijna uitsluitend in de lente en den herfst. Dit
jaar schijnt het ook een populair wintercos-
tuum te worden.
Zoowel voor den ochtend als voor den na
middag,, al naar het karakter, dat het vertoont,
vormt het een buitengewoon practisch toilet,
dat ons veroorlooft
den langen mantel
en, dan thuis te
laten.
Men moet het tail
leur-costuum dan na
tuurlijk kiezen uit
een van de dikke
wollen 'stoffen, waar
uit ook de mantels
worden gemaakt,
zoodat de tailleur
even warm en com
fortabel zit.
Evenals de man
tels worden de
nieuwe tailleurs
overvloedig met bont
gegarneerd. Men
kiest er bovendien
goed gesloten en
aansluitende model
len voor.
Hiernaast geven
wij een zeer modern
aantrekkelijk model.
Het costuum is van
dikke diagonale wol
in een roodachtige
kastanje tint. Het
jaquette is kort,
maar sluit van bo
ven tot heneden om
het figuur. De sluiting is heel sierlijk afge
lijnd door een rij koperen knoopen en een col
van origineel model van kastanje astrakan.
De mouw krijgt een typisch effect door de
garneering met twee hontstrooken op de plaats
van den elleboog, wat wel iets aan sommige
middeleeuwsche wapenuitrustingen doet den
ken. De rok is heel eenvoudig en heeft slechts
twee plooien tot halverhoogte, die eveneens
met knoopen zijn afgelijnd, zoodat. de knoop-
versiering van het jaquette op den rok schijnt
door te loopen Bij het costuum wordt een
kleine baret van kastanje daim gedragen, waar
door een aardig geheel wordt verkregen.
De Czarcu-itsch en zijn oppasser, de
matroos Derewenko.
