fÖT %mn üjd 000*
LDtYEfoVE
SPORT EN SPEL
DE GENIALE GIUSEPPE.
WOENSDAG 7 DECEMBER 19S2?
RADIO-PROGRAMMA
RADIO-BERICHTEN
DONDERDAG.
HET DOK MET DE MOLDANGER
TERUGGESLEEPT.
Vlot verloop der manoeuvres.
NEDERLANDSCHE BANK.
PRACHTIG WERK DER SLEEPBOOT
KAPITEINS.
7
R. K. FEDERATIE.
DE VERVALSCHTE VAN GOGH'S.
Missie-wedstrijden.
ZESDAAGSCHE TE KEULEN.
FAILLISSEMENTEN.
UITLÓTINGEN.
MARKTBERICHTEN.
P.O. WODE H0U5E.
hoofdstuk v.
DONDERDAG, 8 December.
Huizen (1875 M., 160 K.H.) 8.00—9.15 KRO.;
10 00 NCRV., 11.00 KRO., 2.00—11.30 NCRV.:
8.00 gramofoonplaten; 10.00 dito; 10.15 Jnor£e,rl~
dienst; 10.45 gramofoonplaten; 11.30 gods. paIt~
uurtje: 12.15 KRO.j-orkest. O.a. ouv. Orpneus
i. d. Unterwelt, Offenbach; 2.00 handwerkcursus,
3.003.30 voor de vrouw; 4.00 bijbellezmg>
L. Bogtman (bariton), mej. B. L°Pes, d® ^ea°
Laguna (piano); 5.45 cursus handenarbem
Jeugd; 6.15 lezing; 6.45 kniples; 1'00™e*ZTt
zicht; 7.45 Ned. Chr. Persbureau; 8-00 concert
door de Diemer Harmonie. O.a. Walp 3
uit Faust. Gounod; 9.00 Voor de ouders, 9.30 gra
mofoonplaten; 10.30 Vaz Dias; 10-40 11-30 orgel
bespeling.
Hilversum (296 M„ 1013 K. H.) AVRO.-
uitzending: 8.00—10.00 en 10.15 gramofoonplaten;
10.30 L. Walvisz (cello) en mevr. B. Polak- 1
Walvisz (piano); 1100 k°°k" Praa'le; 11.30
vervolg concert; 12.00 A RO-kamer-orkest met
medew v Van Dijk.-: Origineele Volendammers.
O a 6e Hong- rhapsodie, Liszt; 2.00 halfuur voor
de vrouw; 2.30 gramofoonplaten; 3.00 naaicur
sus; 3.45 gramofoonplaten; 4.00 ziekenuur; 5.00
AVRO-klein-orkest en Hilde Raave Fasser
(zang), a. d. vleugel Egb. Veen. O.a. fragm.
Bohème; 6.30 sportpraatje H. Hollander; 7.00
vervolg concert; 7.30 Engelsche les Fred Fray;
8.00 Vaz Dias; 8.05 gramofoonplaten; 8.15 Con
certgebouw-orkest o. 1. v. dr. W. Mengelberg en
gramofoonplaten. Weensch program. O.a. Wie
ner Dreivietbaltaht, Wagenaar. In de pauze:
radio-tooneel; 10.15 Het spoorkaartje, hoorspel
van J. H. Rosier. Vertaling: Henri. Eerens; 10.30
gramofoonplaten; 10.45 Kovacs Lajos en zijn
orkest; 11.00 Vaz Dias; 11.0512.00 vervolg Ko
vacs Lajos en. zijn orkest. Refreinzang; Bob
Scholte.
Daventry (1554 M„ 193 K. H.) 10.50 tijd
sein, berichten; 11.05 lezing; 12.20 gramofoon
platen; 12.50 orgelspel Reg. Foort; 1.35 Midland
Studio-orkest: 2.20 voor de scholen; 4.10 voor de
scholen; 4.25 Moschetto's orkest ;5.35 kinderuur;
6.20 berichten 6.50 liederen van J. S. Bach; 7.10
Spaansche causerie; 7.40 en 7.50 lezingen; 8.20
dansmuziek door Billy Cotton's Band; 9.20 be
richten en lezing: 9.55 derde acte van R. Strauss'
„Der Rosenkavailer". Dirigent: John Barbirolli;
11.10—12.20 dansmuziek door het BBC-dans-
orkest o. 1. v. Henry Hall.
P a r ij s (Radio-Paris 1724 M., 174 K. H.) 8.05
gramofoonplaten; 12.50 orkest. O.a. Jan Klaas-
sen, G. Maris; 6.50 orkest. O.a. 3 airs de ballet,
Dubois; 7.40 Krettly-orkest. O.a. Scènes hong-
roises, Massenet; 9.05 concert door de Assoc. des
Concerts Colonne o. 1. v. Gabriel Pierné.
Kalundborg (1153 M., 260 K. H.) 11.20
I.20 concert uit Hotel Angleterre; 2.20—4.20 Carl
Rydahl's orkest; 7.30 herdenking van Björnst-
jerne Björnson; 9.35 concert door het Omroep
orkest; 10.0511.50 dansmuziek o. 1. v. Jens
Warny.
Langenberg (473 M., 634 K. H.) 6.25 gra
mofoonplaten; 8.20 Kath. morgenwijding; 19.40
gramofoonplaten11.20 concert met medew. v.
bariton. O.a. Kleine suite voor orkest, Wedig;
12.20 concert. O.a. Grieg-fantasie, Urbach; 150
gramofoonplaten; 4.20 Werag-orkest met medew.
V. alt en piano: 6.15 reportage v. d. Keulsche
Zesdaagsche; 6.25 gramofoonplaten; 7.20 concert;
8 20 Fir iVlarienleben, bloemlezing met muziek
van Maler met medew. v. kinderkoor, strijk
kwartet en' solisten; 10.00 concert o. 1. v. Wolf;
II.00—11.30 reportage van het einde der Keul
sche Zesdaagsche.
Rorrte (441 M., 680 K. H.) 4.505.35 orkest;
1.05 J;espighi-concert met medew. v. orkest,
piano en sopraan. O.a. piano-concert; 10.15 slui-
ting.
Brussel (338 M., 887 K. H.) 12.20 Omroep-
klein-orkest o. 1. v. Leemans; 1.30 gramofoon
platen; 5.20 Omroep-orkest o. 1- v. Meulemans;
6.50 gramofoonplaten; 8.20 concert door het
Omroep-orkest met medew. v. m vr. Weyler
(zang); 10.30—11.20 gramofoonplaten.
(508 M., 590 K. H.) 12.20 gramofoonplaten;
1.30 Omroep-klein-orkest; 5.20 Omroeporkest o.
I. v. Walpot; 6.35 gramofoonplaten', 6.50 Omroep-
klein-orkest o. 1. v. Leemans; 8.20 Omroep-orkest
o. 1. v. Artur Meulemans; 10.3011.20 gramofoon
platen.
Z e e s e n (1635 M., 183.5 K. H.) 5.50—7.20 con
cert; 11.20 en 1.20 gramofoonplaten; 3.504.50
kamerorkest. O.a. ouv. De vlucht naar Egypte
Berlioz; 7.20 bonte avond der Berlijnsche artisteri
met medew. v. solisten en Barnabas von Geczy
en zijn orkest; 9.35 berichten en hierna tot 11 20
dansmuziek uit Hamburg.
Rotterdam (gem. radio-distr.) Programma
3: 8.20 Langenberg; 1.20 Königswusterhausen; 2.20
Londen R.; 3.20 Kalundborg; 3.50 Königswuster
hausen; 4.50 Warschau; 6.20 Brussel (Fransch);
2.20 Königswusterhausen; 9.35 Brussel (Fransch.)
Programma 4: 10.35 Daventry; 11.20 Königs-
Vusterhausen; 12.20 Parijs; 12.50 Daventry; 5.35
Brussel (Vlaamsch); 6.50 Parijs; 8.20 Daventry.
Parijs (Radio) zendt te 9.05 n.m. een orkest
uitvoering door, waarvan 't eerste deel weder
om aan Vincent d' Indy gewijd is. Deze herden
king onder Pierné's leiding, die inmiddels van
het Parijsche Colonne-orkest afscheid heeft ge
nomen, verwondert ons niet, verbonden als
beide leerlingen van Franck waren, door
innige vriendschapsbanden.
Vincent d'Indy.
Pierné geeft d' Indy's voorspel uit de derde
acte van Fervaal en een „legende voor orkest";
Sauge fleurie. Dit werk is geschreven naar het
romantisch gegeven van Robert de Bonnières.
Sauge fleurie is een jonge fee, die mijmert aan
den rand van een blauw meer. Jachtgeluiden
weerklinken. De zoon des lconings ziet haar,
raakt verliefd en de fee op baar bejirt, verzaakt
haar onsterfelijkheid om een e10.111®11 'lar':
van den prins te bezitten. - L'effestSCène'
De prins vertrekt met den ja® 8 oe er
verwijderde hoornsignalen. Doo van &auge
fleurie.
Ziehier het dichterlijk gegeven waardoor
d' Indy (het was nog in den jal e zic'1
heeft laten leiden.
Wat „Fervaal" betreft; ook dit werk dateert
uit des meesters eerste scHeppmgsperiode, toen
hij nog omgeven was door den V agneriaan-
schen klankenvloed, die beei 't Europeesch mu
ziekleven toen overstroomde.
Debussy merkt op, dat „indien Fervaal nog
aan de Wagner-traditie is onderworpen, d' Indy
zich er toch tegen verdedigt door zijn geweten
en door zijn dédain voor de breedsprakerige
hysterie van Wagner's helden".
Pierné doet op d' Indy, Wagner's voorspel uit
Parsival volgen, wat aan dit concert een in het
kader passende wijding geeft.
Bij herhaling kan men den laatsten tijd lezen
over goudverschepingen van en naar Neder
land, zonder dat men in de wekelijksche
publicaties van de Nederlandsehe Bank daar
omtrent eenige aanwijzing kan terug vinden.
Zooals wij al eens eerder opmerkten, moet
men er echter rekening mede houden, dat
Amsterdam tengevolge van de geheel en al uit
hun verband gerukte verhoudingen op monetair
gebied, een centrum is geworden van „vrijen",
d.w.z. zich buiten de Centrale Bank bewegen-
den goudhandel. Een centrum, dat geleidelijk in
beteekenis groeit.
De .goudverschepingen naar het buitenland
s aan intusschen in geenerlei verband tot de
wisselkoersen.
J- V. D. VLIS. f
Te 's Hagie }e Maandag in dien ouderdom
van 74 jaar overleden de heer J. F- v- 6- Vlis,
oud-hoofdcommies bij het RjjicSt0ezicht op de
Spoorwegen.
DERIX DE WILD t
Zondag is té 's-Gravenhage overleden, 63 jaar
oud, de heer Derix de Wii<j, bekend restaura
teur van schilderijen e.d., wiens atelier is ge
vestigd aan de Laan van Meerdervoort 406,
waar hij samenwerkte met zijn zoon, dr. ir. A.
M. de Wild, scheikundig ingenieur.
Men meldt one uit Amsterdam:
Gistermorgen is dok III van die Amsterdam-
sche Droogdokmaatschappij, waarin het eeni
ge maanden geleden verbrande Noorsche m.s.
„Moldanger" geborgen was, van de werf der
Nederlandsehe Scheepsbouwmaatschappij te
ruggesleept naar zijn ligplaats. Men zal zich
nog herinneren, hoe het dok met de „Moldan
ger" er in half Augustus naar de werf der N.
S. M. werd versleept. Het was de eerste keer,
dat een dergelijk waagstuk in onze haven
werd volbracht en het liep zonder ongelukken
af. Thans was de „Moldanger" weer zoover
hersteld, dat ze opnieuw te water gelaten kon
worden. Het grootste gedeelte van het voor
schip benevens een deel van het middenschip
zijn vernieuwd. De tewaterlating kan echter
niet geschieden in het water voor de werf der
N. S. M., omdat het daar te ondiep is voor het
dok om er in te zakken. Daarom moesten het
dok en schip eerst weer teruggebracht worden
naar de Amsterdamsche Droogdokmaatschap
pij. Om half acht gistermorgen, boen 't eerste
vale licht over het IJ viel en Amsterdam nog
achter zware ochtendnevels verborgen bleef,
sloegen vier Goedkoopsleepbooten hun trossen
aan het dok vast en spoedig werd het met een
flink vaartje naar 'n midden van het vaarwa
ter getrokken. Twee sleepbooten voor en twee
achter, zoo stevende het enorme gevaarte
vooruit het IJ op. Voor den kop voeren twee
booten van de havenpolitie op een waarvan
de havenmeester, de heer W. N. van de Poll
zich bevond om het vaarwater vrij te houden
voor den kolos, die met een aardig gangetje
door het IJ gleed. Andere kleine motorbooten
voeren er om heen. Op een daarvan bevond
zich de heer P. Fenenga. directeur der Am
sterdamsche Droogdokmaatschappij, op een
ander bootje de heeren D. en H. Goedkoop, di
recteuren der Nederlandsehe Scheepsbouw
maatschappij, die allen zeer voldaan over het
verloop der dingen toekeken.
Om half negen passeerde de sleep de De
Ruyterkade. Op de ponten, die volgeladen van
den overkant van het IJ naar de stad voeren,
verdrongen de menschen zich aan een kaïrt
om het imponeerende schouwspel van een
schip, dat hoog over het water schijnt te zwe
ven, te genieten.
Ter hoogte gekomen van de hoofdwacht van
de brandweer begon het moeilijkste werk, om
dat het dok hier achteruit op zijn plaats ge
bracht moest worden. Met een treffende zeker
held zwaaiden de sleepbootkapiteins een kwait
slag naar rechts om, zoodat het dok recht voor
het gat lag waarin het verder moest komen
te liggen. Toen trokken de achterste sleep
booten vooruit. Links en rechts tuften de
booten van de havenpolitie heen en weer om
schepen te beletten, dat zij nog juist voor het
dok omvoeren. Dat was geen overbodige voor
zorg, want schipjjkrs hebben er een zwak voor
om nog juist door bet kleinste gat te kruipen.
Langzaam kwam er weer beweging in het ge
vaarte, dat nu dwars over het IJ lag. Het dok
moest nu getrokken worden binnen de steun
palen, waartusschen het precies past. Als het
een meter uit den koers liep zou het een van
deze palen rammen of tegen een ander dok
opbotsen. Heel bedaard trokken de sleeaBoo-
ten het vooruit. Aan den staart hingen de twee
achterbooten. Het dok bleef vrijwel in den
koers, maar toch moest het nog eenige malen
he,en en weer worden gehaald voor het precies
de steunpalen inschoof. Een der beide voorste
sleepbooten werd in het nauwe gat losgemaakt.
De andere kreeg nu twee trossen alleen. Zoo
konden ze beter manoeuvreeren. De boot
zwaaide van stuurboord naar bakboord over.
Met een ruk spande zich dan eens de rechter-
tros dan weer de linker, om het dok steeds
met korte rukken in den koers te houden.
Voortdurend loeiden de zware sirenes der
sleepbooten, waarmede de kapiteins elkaar
seinen gaven. Alles lukte prachtig. De manoeu
vres slaagden volkomen. Een prachtig stuk
werk van onze sleepbootkapiteins, waarover de
havenmeester zijn trots niet onder stoelen of
banken stak. Een keer dreigde er een déraille
ment, doordat een der trossen van de voorste
sleepboot knapte. Maar ook op één tros hield
de kapitein van deze boot het dok zoo lang in
toom, totdat er weer een nieuwe tros was aan
geslagen. Om half tien lag het dolt op zijn
plaats. In den loop van den dag zou men de
„Moldanger" te water laten en weer trn-ufc
sleepen naar de Nederlandsehe Scheepsbouw
maatschappij waar het zal worden afeehnnwd
om half Februari gereed te zijn voor den proef
tocht.
De Moldangerdie gisterenmiddag met dok naar de Droogdok-Mij. werd vervoerd
Toen de kleine Giuseppe zeven jaar oud ge
worden was, nam zijn vader hem eiken dag
mee naar het groote restaurant te Genua, waar
hij als bordenwasscher in dienst was.
Op deze manier werd de taak van Giuseppe sr.
aanmerkelijk verlicht, zoodat hij tijd vond om
verschillende kookboeken grondig te bestudee-
ren. Zijn groote ambitie was om nog eens een
beroemd kok te worden.
Dat bordenwasschen nu, viel evenmin in den
smaak van Giuseppe jr., die op zijn beurt, wan
neer hij daartoe de kans zag, zich aan zijn
onvrijwillige taak onttrok om te droomen van
macht en rijkdom.
Dertien jaar later droomde Giuseppe jr. nog'
steeds van macht en rijkdom, hoewel in een
andere omgeving. Hij zag zijn visioenen thans
in de dikke wolken tabaksrook, die in het kleine
café in Soho hingen, waar hij dienst deed als
kellner.
Zooals zoovele zijner landgenooten was hij
Mar Engeland gegaan om werk te zoeken. Zijn
vader echter was in Genua gebleven, waschte
no§ steeds borden en koesterde zijn groote am
bitie.
De jeugdige Giuseppe was allesbehalve een
goed kellner; hij was een droomer. Bovendien
ksd hij nog steeds het land aan werken. Op
°°genblikken, dat er geen gasten in het café
aanwezig waren, ontsnapte Giuseppe naar de
keujren, waar hij ijverig een Engelsche gram-
matika 'en de sportverslagen in de kranten be
studeerde. Alf Perkins daarentegen koesterde
geen enkele ambitie onder het bordenwasschen
in de keuken van het café in Soho. Hij was een
door en door nuchter en practisch man.
Niettegenstaande het groote verschil in ka
rakter konden Perkins en de jonge Italiaan het
°PPerbest samen vinden. Verder kon Giuseppe
het uitstekend vinden met Dorothy Perkins, die
baar vader hielp bij het bordenwasschen. Zoo
goed zelfs, dat hij haar trouwde.
Alf per'kins was weduwnaar en het jonge
paar nam voorloopig bij hem zijn intrek. Toen
Giuseppe sr. het groote nieuws hoorde, zond hij
de Jonggehuwden zijn zegen en het eenige ge
schenk dat hij zich kon permitteeren. Het ge
schenk'bestond uit een recept voor een bepaalde
saus, speciaal op te dienen bij gebakken tong
Giuseppe sr. gaf zijp zoon te verstaan dat hij
dit rscept op handige wijze aan den chef van
het voornaamste restaurant in Genua, ontfutseld
had. „Het is een kostbaar geheim", schreef hij.
Zijn ondankbare zoon frommelde het kostbare
geheim in elkaar en gooide het weg.
Drie maanden later gebeurde het. Giuseppe jr.
trok een prijs uit de loterij. Vijfhonderd pond!
Des avonds vierde het drietal feest ten huize
van Alf Perkins. Voor deze feestelijke gelegen
heid had Dorothy eens extra haar best gedaan
met het avondeten. De hoofdschotel bestond uit
gebakken tong. Gebakken tong met een verruk
kelijk sausje. Een speciale verrassing van Do
rothy. Toen haar man destijds het huwelijks
cadeau van zijn vader minachtend had wegge
worpen, had Dorothy het stilletjes opgeraapt en
zorgvuldig bewaard, 's Ochtends nu, terwijl ze
zich afvroeg wat zij, om bet heuglijke feit te
vieren, voor extra's zou klaar maken, herin-
erde zij zjch plotseling het recept, 'n Italiaansch
beeldenkoopman in de buurt, had het voor haar
ontcijferd.
De benoodigde ingrediënten waren talrijk en
duur, doch Dorothy besloot het voor de aardig
heid eens te probeeren.
Onder het eten wisselden de drie blikken van
stomme verbazing. Die saus streelde het ver
hemelte op weldadige wijze.
En Plotseling zag Giuseppe jr. zijn kans om
tot macht en rijkdom te geraken!
„Ons fortuin is gemaakt!" riep hij uit. „Bin
nenkort openen we zelf eén restaurant.".
Den volgenden dag reeds nam Giuseppe zijn
ontslag als kellner en keek uit naar een ge
schikt pand. Hij ontdekte een klem restau
rant, dat geheel aan zijn eischen beantwoordde
Meer dan één beroemd restaurant had zijn be
kendheid te danken aan één speciaalgerecht
Giuseppe ]r. besloot alles te zetten op gebak-
ken tong, toebereid met die verrukkelijke saus
van den onbekenden Genueeschen chefkok.
Hü herinnerde zich iets dat hu gezien had
in het café in Genua waar zijn vader als
bordenwasscher in dienst was. Dat zou hiji ook
in toepassing brengen. Op zijn menu s vermeldde
hij, dat elke portie gebakken tong persoonlijk
door Giuseppe zou worden opgediend. De bil*
behoorende saus werd door Giuseppe eigenhan
dig toebereid.
Het was een schitterend idee. Achter m net
restaurant werd een soort bijkeuken gebouwd.
De in de hoofdkeuken klaargemaakte schotels
werden eerst naar het vertrek achter in het
restaurant gebracht. Daar troonde voor ieder
een zichtbaar, Giuseppe in eigen persoon. En,
wanneer de gerechten dat kleine vertrek weer
verlieten, was hun aroma beduidend verhoogd
door die geheimzinnige saus.
In den loop der jaren werd Guiseppe's res
taurant zeer gezocht. Adverteeren deed Gui-
seppe niet. Dat deden zijn klanten voor hem
„Ja", fluisterde de bezoeker vertrouwelijk,
„hij is die beroemde kok van Genua. Buiten
hem weet geen sterveling iets van zijn recepten
af."
Verschillende beroemde restaurateurs hadden
geprobeerd hem het recept van' zijn heerlijke
saus af te koopen. Guiseppe echter weigerde
hardnekkig.
„Neen", antwoordde hij beslist. „Zoodra mijn
geheim algemeen bekend is, zal elk restaurant
van mijn bekwaamheid profiteeren. En, als de
menschen dat speciale gerecht overal kunnen
krijgen, wie zal er dan nog bij mij, in Soho,
komen eten?"
De droomen van Guiseppe waren werkelijk
heid geworden. Hij bezat macht en rijkdom.
Elke dag was een nieuwe triomf. Als zijn vol
dane gasten behagelijk in hun stoelen achter
over leunden, liep Guiseppe, in onberispelijke
avondkleeding, beleefd buigend door de zaal.
Onophoudelijk had hij van zijn verrukte klanten
complimenten in ontvangst te nemen.
Was hij niet een genie, die een onvergelijke
lijke saus had uitgevonden!
Hadden de gasten slechts een blik kunnen
slaan in de bijkeuken, achter in het restaurant!
Ze zouden dan den grooten Guiseppe ontdekt
hebben, lui zittend in een grooten armstoel,
bezig de sportverslagen in de krant te lezen.
Verderop zouden ze Alf. Perkins gezien hebben
de beroemde saus op de borden scheppend; de
saus, die bereid werd door een grijzen kok in
smetteloos witte kleedin|. Die grijze kok was
Guiseppe sr., die op verzoek van zijn zoon,
Italië verlaten had en thans volmaakt gelukkig
was doordat hij zijn groote ambitie, een be
roemd kok te worden, had kunnen verwezen
lijken.
(NADRUK VERBODEN).
BERLIJN, 6 December. (W. B.) In het twee
de proces inzake de vervalschte van Gogh's
werd het cassatieberoep van den beklaagde
Waeker verworpen.
Otto Wacker, die in eerste instantie veroor
deeld was tot één jaar gevangenisstraf, werd
op het beroep van het openbaar ministerie
wegens voortgezet bedrog, ernstige documen-
tenvervalsching en pandbreuk veroordeeld tot
één jaar en zevdh maanden gevangenisstraf
en een geldboete van 30.000 rijksmark, subsi
diair nogmaals driehonderd dagen gevangenis
straf.
Het bestuur der R. K. F. heeft blijkens de
„Sportillustratie" ten opzichte van de te spelen
demi-finale en finale van de missiewedstrijden
bepaald, dat de demi-finale tusschen de elftal
len van de bisdommen 's-Bosch en Utrecht ge
speeld zal worden op nader aan te wijzen plaats
in h<jt Bossche diocees, nog voor de vasten.
De finale zal gespeeld worden in liet diocees
Haarlem binnen 14 dagen na de vasten.
De wedstrijd R. K. NederlandR. K. België
zal waarschijnlijk in het begin van de maand
Mei volgend jaar gespeeld worden in het Zui
den van ons land, zoo mogelijk in Limburg.
Op Zondag 8 Januari zal te Utrecht een bui
tengewone algemeene vergadering gehouden
worden ter vaststelling van het nieuwe huis
houdelijke reglement der Fedleratie en ter be
spreking van plannen om het geraamde tekort
voor het komende jaar van de „Sportillustratie"
te dekken.
Weer twee koppels uitgevallen.
KEULEN, 6 December. (H.N.). In de zes
daagsche werden van NeveleDepauw en Clig-
net—Muller vandaag uit de baan genomen,
daar zij vrijwel kansloos waren.
De stand van hedenmiddag 5 uur luidt: 1.
Rausch—Hürtgen 161 pnt.; 2. Funda—Maidorn
132 pnt.; op 1 ronde: 3. van Kempen—Pijnen
burg 249 pnt.; 4. RichliBroccardo 237 pnt.; op
2 ronden: 5. BraspenningVroomen 86 pnt.; op
3 ronden: 6. SiegelThierbach 100 pnt.; op 4
ronden: 7. VopelKorsmeyer 113 pnt.; op 6
ronden: 8. Zims—Perelaer 191 pnt.; 9. Oszmella
-Schorn 185 pnt.; 10. Damm—Dumm 103 pnt.
Opgegeven door Van der Graaf Co. N.V.
(Aid. Handelsinformatiën).
UITGESPROKEN.
ROTTERDAM, 5 December: Johannes Anto-
nie Lodewijk Daman Willems, koopman in si
garen, Enk 141, zaakdoende aan den Schiedam-
schedijk 215. Rechter-comm. mr. dr. B. I Zijl
stra: cur. mr. C. R. C. Wijckerheld Bisdom.
SCHIEBROEK, 5 December: Stephan Laurens
Woudenberg, commissionnair in het levensmid-
delenbedrijf, Palmweg 2. Rechter-comm. mr,
J. C. Brongers; cur. mr. S. J. Polak.
FAILLISSEMENTSSTATISTIEK OVER
NOVEMBER 1932.
Samengesteld door v. d. Graai Co. N. V,
(afd. handelsinformaties.)
Uitgesproken faillissementen: Noord-Holland
iexcl° Amsterdam) 47, Amsterdam 60, Zuid-Hol-
(excl Den Haag en Rotterdam) 42. Deo
Haag 38, Rotterdam 30. Utrecht 18, Gelderland
Noord-Brabant 33, Liraburg 11, Zeeland 4
Friesland 11. Groningen 16, Drente 9, OverysBel
21Totaal over November 370 faillissementen.
TnteS vanaf 1 Januari 4236 faillissementen.
ÏSSS zelfde tijdvak vorig jaar 31S9 faillisse
menten.
Trekking vsn 5 December.
Nummer 458.627 betaalbaar met frs. 200.000;
no. 310.810. met frs. 50.000.
De volgende nummers met frs. 10.000. 147.639,
496.759, 527.250, 535.255.
De volgende nummers met frs. 5000. 15.053,
179.284, 471.237, 526.324.
Veertig nummers zijn aflosbaar met frs.
en 1948 nummers zijn pari aflosbaar.
5 PCT. BELGXë 1932.
Trekking van 25 November.
Serie 267542 is aflosbaar met frs. LOOO.OOO. Da
volgende series met frs. 25000: 106722 1122-8 117 53
123757 127384 129309 129927 131130 135159 136191
136565 146982 153864 158733 164087 10941? 17tó67
180766 181235 184481 195809 213160 214091 215404
220156 222250 252980 263413 282532 285693 287873
294419 297320.
CREDIT NATIONAL 1924.
Trekking van 1 December 1932.
No. 986227 is betaalbaar met frs. 100.000
series 0—5 millioen, de nos. 396227 der series fr—5
millioen elk met frs. 50.000, de nos. 146227, saezzi,
806227 en S36227 der series 0—5 millioen elK mee
frs. 10.000, de nos. 166227, 246227, 276227 en 7-16227
der series 05 millioen elk met frs. o0°°-
nos. eindigend op 4884, 6227 of 7793 zijn e k
taalbaar met frs. 1000.
ROTTERDAM, 6 December. (£oöp. Tuinbouw
veiling „De Zuid-Hollandsche Eilanden' G.A.)
Goudreinetten 14—30, bellefleurs 10—13, klei
peren 12—14, Armgaard 14—17, Comtesse d
Paris 24—27 Giezer Wildeman
0.70-4.50, spruiten 6.40—18.30 peeni 1.10-l.bO.
roode kool 2.50—3.80, uien 2.5(74.40 P®r
100 kg., prei 1.10—2.30, pieterselie 0.60—l.iu,
selderij 1,50—3.80. knolselderij 6-I5, P®®n
4.80—5.60 per 100 bos, andijvie 1.20—3-80, bloem
kool 7.30—10.60, groene kool 4.30—6.40 per 100
stuks, boerenkool 25—41 et» fila 1624 ct. p 5
kist.
DOOR
15)
De portier stond nog steeds buiten naar lucht
happen, toen hij de bekende hall betrad.
Pp zijn stoel zat een jongen vol knoopen, niet
die waarmee Judson daarstraks die kleme on-
aangenaamheid had gehad, maar een andere,
d|e er toeschietelijker uitzag. Judson probeerde
-i hem zijn geluk.
Zeg,, luister eens zei hij.
Sir? zei het kind beleefd.
Judson boog zich naar hem over en vroeg
Jachtjes:
Ik wilde graag mr. Pyke's particuliere
Bdres weten.
De jongen schudde het hoofd en zijn manieren
werden iets minder vriendelijk.
Mogen geen particuliere adressen geven.
Judson had gehoopt, dat het niet noodig zou
^lijken zijn laatste reserves in het vuur te
hrengen, maar het scheen onvermijdelijk. Uit
de diepte van zijn broekzak haalde hij een
shilling en een six pence te voorschijn. Hij
hield ze zwijgend omhoog.
De jongen weifelde.
Het is tegen de voorschriften, zei hij
Aarzelend.
Judson zei niets, maar liet het geld veel-
ieëgend in zijn hand rammelen. De onzeker-
®id bij den jongen nam zienderoogen toe.
Waarom wilt u het weten drong hij aan.
s, Judson liet met meesterlijke strategie den
daling vallen, liet dezen in een grooten boog
er den grond rollen, raapte hem toen weer
Ij?, en liet de geldstukken opnieuw tegen elkaar
V1 Aken. De jongen was tenslotte, ook maar van
de 68011 en bl°hd. Hij sloop naar den voet van
haatïap en iuislerde scherp. Daarna sloop hij
h„. Judson terug en fluisterde hem iets in
tr °or'
geld verwisselde van eigenaar en Judson
erdween
5.
jHet was bijna half acht, toen Flick in Holly
Sa'Jae terugkeerde. Zij had de taxi naar het
Va. °y-hotel laten rijden en daar had zij in een
ernct' rustige schrijfkamers lang nagedacht,
Uibta'? °i> penhouder bijtend en voor zich
arend. Plotseling een vel papier pakkend.
had zij toen haastig een paar regels neerge
schreven en zonder deze over te lezen had ze
de enveloppe verzegeld en in de hall gepost.
Zich daarna totaal opgelucht voelend, was zij
naar. buiten gewandeld, waarna zij den under
ground naar Wimbledon had genomen. Zij voel
de zich strijdvaardig maar kalm. Terwijl Z1J
den tuin inliep, z°ng haar hart opstandige
liederen, liederen even oud en gevaarlijk be
dwelmend als de lente- zelf.
Toen zij de hall betrad, kwam mrs. Ham
mond uit de zitkamer.
Wat ben je laat, Felicia. Ga je vlug ver-
kleeden. Oom George en Roderick komen om
acht uur dineeren.
Dit was nieuws voor Flick.
Is het waar zei ze.
Roderick heeft het je toch zeker wel ver
teld zei mrs. Hammond. Wij hebben het direct
ua de lunch telefonisch afgesproken. Je oom
alleen vanavond nog maar, daar hij mor-
,naar Parijs moet en zeker een week weg-
De Bagshotts en nog een paar anderen
komen ook. Vreemd, dat Roderick je er niets
van^ gezegd heeft.
T'i ging nogal haastig van me weg, zei
v, va. ver°nderstel, dat hij het wel verteld
zou nebben indien hij niet in de rede geval-
len was.
Arme RoderickHij heeft het zeker erg
druk, zei mrs. Hammond. Hoe was die lieve
jongen
Erg haastig.
r 7 «W ^rs- Hammond keek verbaasd.
Wat bedoel je
Fll°T-jn1tle v °nder aan de traP staan.
,7 rt -nces' zei ze- ik moet u iets ver
tellen. ik ga niet met Roderick trouwen. Ik heb
hem gesc. 11 even, dat ik onze verloving wenschte
te verbreken.
Nachtelijke operaties.
1.
Terwijl de juist beschreven opwindende
tooneelen zich in en om het hoofdkwartier van
de Mammouth Uitgevers-Maatschappij in Til
bury House afspeelden, had Bill West in som
bere beschouwingen verdiept op het balkon
gezeten, dat buiten langs de eetkamer van zijn
flat in de Prince of Wales Road, Battersea,
liep. Hij was hier naar buiten gekomen, om
dat het stille verwijt in de vicr-en-twintig lief
tallige oogen van de twaalf foto's van Alice
Coker op den duur te veel om te dragen voor
hem was geworden. Het verdwijnen van Judson
had hem ongerust en bezorgd achtergelaten,
m r°n schuldig gevoel, dat hij in zijn taak
van beschermer was tekort geschoten; en de
foto's, die hem als even zooveel beschuldigende
engelen aanstaarden, maakten dat gevoel nol
Waarom, schenen zij te vranon
lal«' J® waart mijn broeders hoeder Waar
om heb je hem geen schoen naar zijn hoofd
gegooid, voor hij kon ontsnappen
Die vraag was niet te beantwoorden Zijn
gezonde verstand had hem behooren te zeg"
gen, dat hij Judson op zijn rug had moeten
springen, zelfs al moest hij daarvoor twee trap-
pen af duiken om aldus dien jongen onverant-
woordelyken dwaas te beletten in het hartie
van Londen rond te loopen met geld in ziin
zak. De hemel weet wat er nu met hem kon
gebeuren en wanneer of in
- de erfgenaam der Cokers bij hem zou terug-
Komen»
De balkonpetjes op de Prince of Wales Road
vormen aardige zitjes. Men heeft het uitricht
op de boomen van Battersea Park en kan er
de grasvelden bewonderen. Je kunt ook een
heel eind de straat afkijken. En zoo geschiedde
het, dat juist, toen de schemering was begonnen
te vallen en de straatlantaarns waren ontstoken
Bill een bekende figuur ontdekte, d?e de straat
kwam afloopen m de richting van de deur van
Mansions.
In het eerst kon hij zijn oogen niet gelooven.
Het kon Judson niet zijn. Judson moest nu
mijlen ver weg zijn, waar het West End begint
bezig een twee weken ouden dorst met cocktails
te lesschen. Maar de figuur verscheen in het
licht van een lantaarn en het bleek inderdaad
Judson te zijn Hij betrad Marmont Mansions
en Bill, het balkon verlatend, kon hem de trap
hooren opstommelen. De flat lag op de vijfde
verdieping en er was geen lift - twee feiten
welke Judson uitdrukkelijk en herhaaldelijk
verwenscht had. Toen hij boven kwam, was hij
dan ook heelemaal buiten adem en niet in staat
naar Bills verwijten te luisteren.
Hè zei hij eindelijk, een beetje op adem.
Ik zei; „Hier ben je dusmerkte Bill
op, een van de gematigdste van zijn uitdruk
kingen herhalend.
Judson ging hem voor naar de zitkamer,
waar hij op de sofa neerviel en, evenals Bill
vroeger op den dag gedaan had, zijn schoenen
uittrok.
Spijker, of zoo iets, verklaarde hij.
Je bent een fijn heer! zei Bill, tot den
aanval terugkeerend.
Judson verdedigde zich onbeschaamd.
Ik heb nog niet eens wat gehad, zei hij
dapper. Geen druppel. Om te beginnen ont
dekte ik, dat in dit verwenschte land de café's
niet opengaan voor middernacht of zoo iets. Ik
kon dus in het begin niets te drinken krijgen.
En daarna had ik het te druk.
Te druk om wat te drinken te krijgen 1
riep Bill.
Hij v°lgde zijn vriend in de grootste ver
bazing. Judson was nu opgestaan en naar zijn
slaapkamer gegaan, waar hij een paar ge
makkelijker schoenen aantrok.
Te druk om wat te drinken te krijgen?
herhaalde Bill.
Wel, ik was te veel in beslag genomen, zei
Judson. Hij waschte zorgvuldig het stof van
gelaat en handen en naar den spiegel gaand,
borstelde hij zijn haar opnieuw. Ik heb een
drukken middag gehad, Bill ouwe jongen.
Hoeveel geld heb je bij je
Praat nou niet over geld, beste kerel, zei
Judson, die ontactische opmerking met zijn hand
wegvagend. Ik moet je vertellen van mijn veel
bewogen middag. Hij stak een sigaret op en
keerde terug naar de zitkamer. Ik kan maar
één minuutje blijven, Bill, zeide hij, moet direct
weer weg.
Bill lachte hatelijk.
Als jij er ujt wil
M,oet, zei Judson, Eerezaak. Moet een kerel
spreken om mij recht te doen wedervaren.
Je wilt toch geen gerechtigheid over je zelf
aanroepen, zpi Bill, die aan de verstandelijke
vermogens van zijn vriend begon te twijfelen;
indien ze beginnen jou recht te doen weder
varen, zou je er niet genadig afkomen.
In gedachten trok Judson' aan zijn sigaret.
Hij scheen die hatelijke opmerking niet gehoord
te hebben.
Een veel bewogen middag, vervolgde hij.
Heb je wel eens een tijdschrift gelezen, dat
„Society News" heet, Bill, ouwe jongen
Neen, wat is daar mee
Alleen maar dit, antwoordde Judson. Er
staat deze week een artikel in, waarin gezegd
wordt dat het Toddy van Riter was die de
„Fifth Avenue Zijden" stichtte. Toddy van Riter!
Hij stiet een hatelijk lachen uit. Je weet even
goed als ik, Bill, dat zoo'n sufferd als Toddy
nog in geen millioen jaar zoo'n schitterend
idee zou kunnen krijgen. Ik was het knaapje,
dat de „Zijden" uitvond, en ik ben niet van
plan heel Engeland te doen denken, dat ik het
niet was. Toddy van Riter I schamperde Judson.
Nou vraag ik je Toddy Hij brandde zijn vin
gers aan de sigaret en wierp deze in den haard.
Ik las het, terwijl ik in de underground zat,
en ik ging recht naar de plaats, waar dat leugen
artikel gepubliceerd werd, en vroeg naar den
redacteur. Die man moet een schuldig geweten
hebben, want hij weigerde mij te ontvangen.
En toen ik hem even later op straat aansprak,
schoot hij in een taxi en vluchtte. Maar ik was
hem te handig af, zei Judson grinnekend. Het
zal lang duren, voor zoo'n kale leugen-versprei
der mij voor ((en gek kan houden. Ik heb zijn
particulier adi s te pakken. En ik ga nu recht
naar hem toe oen op excuse en een correctie in
liet eerstvolgend nummer aan te dringen.
Je gaat niets van dat alles doen.
Dat ga ik wel, geloof dat maar gerust.
Bill trachtte hem verstandig te doen worden.
Maar wat geeft het nu, of die man zegt,
dat Toddy van Riter de Zijden oprichtte
Wat dat geeft Judsons oogen werden groot
van verbazing. Hij staarde Bill aan als was deze
een gevaarlijke gek. Wat dat GEEFT? Denk
je. dat ik heel Europa zoo iets zal laten denken?
Niet zoolang ik er bij ben. Ik denk, dat jij het
ook niet goed zou vinden wanneer je Marconi
was en de menschen zouden zeggen dat jij de
radio niet had uitgevonden. Kom, ik moet geen
tijd verspillen met hier te blijven praten. Tot
straks.
Zes foto's op den schoorsteen keken Bill smee-
kend aan. Drie op de tafel, twee op een console
en een op een étagère bij de deur, deden een
zwijgend beroep op hem om flink te zijn.
Waar woont die man vroeg hij.
Lidderdale Mansions 7, Sloane Square, zei
Judson prompt. Hij behoefde de achterzijde van
de enveloppe in zijn binnenzak niet te raad
plegen, want het adres was in zijn hart gegrift.
Ik ga naar hem toe.
Je gaat nergens naar toe, zei Bill flink,
zónder mij. Wat denk je wel hij voelde zich
ontroeren wat denk je wel, dat zij er van
zou zeggen, indien ik je door Londen liet loopen
en je moeilijkheden op den hals halen?
Judson volgde zijn hand, die in een wijd
gebaar alle foto's omvatte, maar hij voelde geen
emotie. Te weinig broeders in deze wereld wor
den verteederd bij het zien van een foto van hun
zuster. Maar hoewel de gedachte aan Alice en
haar mogelijke zorg hem niets deed, scheen
hem toch iets te binnen te schieten.
Geen kwaad idee om mee te gaan, gaf
hij toe. Waarschijnlijk zal die kerel wel lastig
worden. Dan kan jij op zijn hoofd zitten, ter
wijl ik hem in zijn maag por. De eenige manier
om met die kerels om te springen is, ze flink
aan te pakken.
Bill voelde zich verstijven.
Er zal in het geheel geen geweld gebruikt
worden, zei hij ernstig. En jij gaat niets van
dien aard aanhalen. Je laat de heele zaak aan
mij over. Voor dit soort dingen heb je een
man met een kalm, gezond verstand noodig.
Je moet begrijpen, dat ik deze zaak behandel.
Jij blijft op den achtergrond en laat mij het
woord doen. En geen geweld
Niet wanneer hij niet lastig wordt. Maar
.wordt hij dat wel, zei Judson, dan zullen wij
hem samen wel eens mores leeren.
Hij zal niet lastig worden. Waarom zou
hij Hij zal maar al te blij zijn een fout in zijn
courant te kunnen herstellen.
Dat is hem maar geraden ook, zei Judson
grimmig.
8 2.
Indien er door het dak van Holly House een
groote bom was komen binnenvallen om op
het tapijt van de ontvangkamer te ontploffen,
zou zulks ongetwijfeld een zekere opwinding en
afkeuring onder de bewoners van dit waardige
huis hebben veroorzaakt. Maar die opwinding
zou nauwelijks grooter kunnen zijn dan die,
welke volgde op Flick's aankondiging, dat zij
haar verloving met Roderick Pyke verbroken
had. Sir George die een paar minuten nadat
de slag was gevallen in een luxe limousine
arriveerde, kwam juist op tijd om zitting te
nemen in de commissie, door zijn zuster be
noemd om de tragedie te onderzoeken.
Zij geeft geen enkele REDEN opjammer
de mrs. Hammond zeker voor de tiende maal.
Voor het eerst in haar leven was deze groote
vrouw heelemaal van streek. Een gewoon onge
luk had zij het hoofd kunnen bieden, maar dit
was te erg. Het absoluut onverwachte van die
aankondiging was misschien nog het ergste.
Geen waarschuwing, geen schaduw van een
waarschuwing, was aan den slag voorafgegaan.
Even na twee uur had Flick het huis verlaten,
veilig en rustig verloofd met Roderick en om
half acht was zij teruggekomen, met een harden
blik in haar oogen, bevrijd van alle sentimen-
teele gevoelens. En dat was alles wat mrs. Ham
mond of wie dan ook wist. Want Flick, zooals
zjj nu voor de elfde maal opmerkte, gaf geen
reden op. Behalve verschrikkelijk, was de zaak
daardoor ook uiterst geheimzinnig en de helft
van mrs. Hammond's opwinding en woede werd
veroorzaakt door het feit. dat zij buiten een
geheim gehouden werd. Zij raasde onmachtig,
en toen sir George binnen gelaten werd door
Wace, den butler (plechtig kijkend als alleen
een butler kan kijken, wanneer er binnen „iets
gaande" is), had zij den ongelukkigen Sinclair
juist voor de tweede maal binnen drie minuten
afgesnauwd.
Na dien tweeden snauw had Sinclair Ham
mond zich verder uit de conversatie terug
getrokken. Zoolang men hem maar rustig liet
schrijven en studeeren, was Sinclair Hammond
in den regel niet gauw van streek te brengen.
Maar vanavond scheen er spanning in de lucht
te zitten en nadat hem tweemaal gevraagd
was om 's hemels wil niet zuiken onzin te debi-
teeren, trok hij zich beleedigd in een hoek terug,
waar hij zich begroef in een eersten druk van
Robert Brun's gedichten in Schotsch dialect,
in 1786 door John Wilson, Kilmarnock gedrukt.
Hoe diep hij gegriefd was, blijkt wel uit het
feit, dat zelfs dit hem niet op zijn gemak
bracht.
(Wordt vervolgd).
