WIE WAS STALIN'S VROUW?
1
VRIJDAG 9 DECEMBER 1932
HET GEHEIM VAN HAAR DOOD.
Opzienbarende onthullingen van een
Georgisch vorst.
NAAR EEN BRITSCH—RUSSISCH
CONFLICT
„VERSCHIJNINGEN" TE BEAURAING.
DE SCHULDEN-BESPREKINGEN
TE PARIJS.
DE CONFERENTIE VAN
VIJF.
VRAGEN VAN V NEURATH.
AARDBEVING IN MEXICO.
lijkverbrandingsschandaal.
MIJ NGASONTPLOFFING.
DE „WAAGHALS VAN AFRIKA".
KARDINAAL BOURNE.
HET CHINA—JAPAN.
GESCHIL.
CHINEESCHE VERZOENINGS
GEZINDHEID.
NA MANDSJOERIJE JEHOL?
DRAlSItlA-vANVALKENBURCVS--
A 'iLEVERTR/
Japansche troepen rukken naar deze
provincie op.
COMPLOT TEGEN DEN ROEMEEN-
SCHEN KROONPRINS?
LEEUWARDEN-
ROOSEVELT'S PLANNEN.
HERSTEL VAN VERTROUWEN
EN SCHULDENBETALING.
KLEINE SCHELDE-TUNNEL
GEOPEND.
Te Antwerpen
BIOSCOOP EN „TROUWEN"
ERNSTIGE STAKINGSBEWEGING IN
SPANJE.
Volgens een bericht van de „Journal de Ge-
nève" van 28 November j.l. arriveerde midden
November in Berlijn een Georgische vorst, die
erin geslaagd was uit een gevangenis te os-
kou te ontvluchten.
Het „Berner Tageblatt" publiceert thans een
aantal opzienbarende mededeelingen van de
zen vorst, die tevens een nieuw licht werpen
op den dood van Stalin's jonge vrouw.
Zestien jaar geleden, zoo vertelde de vorst
aan een correspondent van genoemd blad,
woonde ik te Tiflis in het slot mijner familie.
Tijdens den oorlog bracht ik eenigen tijd door
bij den tuinier van een mijner landgoederen
Beeds een half jaar was ik officier, maar een
longontsteking verhinderde mij naar het front
te gaan.
De dochter van den tuinman zag in mij een
held eü ik zag in haar ondanks het groote
verschil van stand het ideaal mijner droomen
en ik was dan ook vast besloten een eventueel
verzet van mijn ouders tegen een huwelijk
met dit meisje te breken. Zij toonden zich ech
ter na eenigen tijd zeer toegeeflijk en toen de
dag van mijn vertrek naar het front naderde,
begaf ik mij naar hun landgoed en slaagde er
in hun toestemming voor een huwelijk te ver
krijgen.
Een hartverscheurend afscheid maakte ech
ter al heel spoedig aan ons gelukkig samen
zijn een einde. Ik ging naar het front en mijn
bruid zocht, voor zoover dit mogelijk was,
eenigen troost in studie en lectuur.
Al heel kort na mijn vertrek werd ik ech
ter gewond en als krijgsgevangene naar Tur
kije vervoerd. Begin 1919 keerde ik naar huis
terug.
Met de Russische revolutie had zich echter
ook in mijn vrouw een verandering voltrok
ken, ook zij was in den ban gekomen der re-
volutionnaire ideeën en al zag zij in mi) dan
ook al een uitzondering, mijn klasse-genooten
haatte zij er niet minder om.
Wij leefden niettemin gelukkig en tot 1922
ging alles goed. In dien tijd kwam Stalin als
secretaris-generaal der bolschewistische partij
naar Tiflis, om er een rede te houden. Mijn
vrouw maakte eenige opwerpingen tegen be
paalde uitlatingen van Stalin, voornamelijk
met betrekking tot de moraal en de opvoeding
der kinderen. De gepoe arresteerde haar en
wierp haar in de gevangenis, waar Stalin
haar een bezoek bracht.
De eerste vraag, die hij haar stelde was:
„Begrijpt ge, dat een communiste zooals u
gevaarlijker is dan de ergste van onze vijan
den?" Maar aan het slot van zijn onderhoud
gebeurde er iets wonderlijks: Stalin stelde
haar voor, met hem te trouwen! Met kracht
protesteerde zij tegen dit aanzoek. „Waarom
niet?", vroeg hij haar. „Wijl ik niet van u
houd", antwoordde zij.
Dan zal ik wachten, zei Stalin, ge zijt in
ieder geval van dit oogenblik af aan vrij. Mor
gen vertrek ik naar Moskou. Als ge iets noo-
dig hebt, schrijf mij dan gerust.
j^og denzelfden avond vernam Stalin de
reden van haar weigering en nog voor zijn
aankomst in Moskou werd ik gearresteerd en
naar Archangelsk verbannen.
Mijn vrouw schreef onmiddellijk aan Stalin,
vertrouwend op zijn gegeven woord, en ver
zocht hem, mij vrij te laten. Geen antwoord.
Hierna richtte zij zich tot de gepoe in Tiflis.
Hier echter gaf men haar te kennen, dat zij
bij het centrale bureau in Moskou informaties
moest inwinnen.
Zij begaf zich daarop naar Moskou en slaag
de erin bij Stalin te komen.
Toen hij haar verzoek aanhoorde, barstte hij
uit in een schaterlach. Ge zijt inderdaad een
gevaarlijk persoon, zeide hij. In Tiflis hebt ge
mij tegengesproken en thans verlangt ge van
mij, dat ik voor een vorst ten beste zal spreken.
En u durft zich communiste noemen?
Toen mijn vrouw desondanks aanhield, riep
hij uit: Er kan geenerlei uitzondering gemaakt
worden, zeker niet ten gunste van een dier vor
sten, die men als dolle honden dooden moest.
Laat mij met rust, ik heb wel wat anders te
doen!
Twee dagen later echter liet hij haar terug
komen en verklaarde haar: Uw vorst zal een
post krijgen in Turkestan. Men heeft hem
kleeren en alle overige reisbenoodigdhedeu
reeds gegeven, maar ik garandeer u niet, dat
ge hem daarheen kunt vergezellen.
Ik vertrok inmiddels naar Turkestan en
schreef mijn vrouw, ook daarheen te komen
Ik wist, dat zij voortdurend bewaakt werd en
dat zij geen enkele poging, om bij mij te komen,
doen kon, zonder zelf gevaar te loopen en mij
aan het allergrootste gevaar bloot te stellen.
Zij bleef echter in Moskou en spoedig daarna
werd zij secretaresse van Stalin in den ge
heimen raad, waartoe slechts drie a vier per
sonen behooren.
Wat hierna eigenlijk gebeurde, zal ik waar
schijnlijk nooit achterhalen. Ik weet alleen,
dat zij in 1923 als zijn vrouw aan zijn zijde
leefde en hem een kind schonk.
Al mijn brieven aan haar bleven onbeant
woord. Het was mij ten strengste verboden
naar Moskou te gaan. Des te grooter was echter,
mijn verrassing, toen ik begin November j.l.
van haar een uitnoodiging ontving, om aan
de viering van den vijftienden verjaardag der
revolutie deel te nemen. Een waanzinnige
vreugde overstelpte mij.
Ik vertrok naar Moskou en kort na mijn
aankomst kwam mijn vrouw bij mij in het
hotel, waar ik mijn intrek had genomen en
verklaarde, dat zij mij nooit vergeten had en
mij nog steeds liefhad. Daarop stelde zij mij
voor te ontvluchten en een nieuw leven in het
buitenland te beginnen. Zij verklaarde zich
bereid, mij te volgen maar de gedachte, dat zij
haar kind zou moeten achterlaten, pijnigde
haar.
Zooals begrijpelijk, was dit bezoek niet on
opgemerkt gebleven. Inplaats van de feestelijk
heden waartoe ik gencodigd was, bood de
gepoe mij een gevangenis-cel aan.
Ik weet niet, wat mijn vrouw in de daarop
volgende dagen geleden heeft, waarschijnlijk
heeft zij den „tyran" gesmeekt, om mij vrij
te laten en ongetwijfeld, dank ik het aan haar,
dat ik uit de gevangenis kon komen en over
de Finsche grens ontvluchten kon. En wat
haar zelf betreft: is zij tengevolge van een
slechte behandeling of van verdriet gestorven,
of heeft zij zich vergiftigd? Slechts enkelen
kunnen het weten.
De sovjet-regeering wijst Engeland»
eisch tot genoegdoening af.
LONDEN, 8 December. (R.O.) De Brltsche
regeering heeft, zooals wij reeds meldden,
dezer dagen van de sovjet-regeering door mid
del van den Russischen ambassadeur te Lon
den genoegdoening geëischt voor de anti-Brit-
sche propaganda in Rusland. De sovjet-regee
ring heeft, naar Reuter meent te weten, dezen
eisch afgewezen. Zij wijst iedere verantwoor
ding voor de gewraakte persartikelen af en
verklaart, dat de redactie, welke de „Isvestia"
beheert, geen officieel lichaam is en dat de
„Isvestia" slechts in zooverre officieel is, als
zij de officieele bekendmakingen der regeering
afdrukt.
DE POGINGEN OM DE M2 TE LICHTEN
MISLUKT.
LONDEN, 8 December fR.O.) De pogingen
om het wrak van de in het begin van dit jaar
gezonken onderzeeër M 2 te lichten, zijn gis
teren mislukt.
Het was eindelijk gelukt, het op 40 meter
diepte liggende Bchip tot op enkele meters
onder de oppervlakte te heffen, doch het wrak
schoot met den neus omlaag weer naar be
neden; alle pogingen om het evenwicht te
herstellen bleven vruchteloos.
Men vermoedt, dat de Britsche marine thans
de pogingen om het wrak te lichten, welke 9
maanden liehben geduurd, op zal geven.
In totaal zijn 26 duikers meer dan 1500 maal
naar den zeebodem afgedaald, om de lichting
voor te bereiden.
Groote voorzichtigheid geboden.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Te Beauraing, op den weg naar Rochefort,
„zien" een vijftal kinderen, die bij de Zusters
aldaar school gaan, eiken dag in een gloed
van licht een „verschijning", die op O. L.
Vrouw gelijkt. De „verschijning" heeft reeds
met de kinderen gesproken. Honderden per
sonen begeven zich nu eiken dag naar de
Plaats in kwestie, doch tot nog toe zijn het
alléén maar die kinderen, die iets „zien". Als
de „verschijning" er is, vallen de kinderen op
de knieën en dan begint iedereen te bidden.
De kinderen hebben in hun gebed de genezing
gevraagd van een lam schoolmakkertje en
van diens oom, die blind is,
Reeds hebben geneesbeeren de kinderen
onderzocht, doch zonder afdoend resultaat tot
nog toe. Van collectieve hallucinatie is vol
gens hen echter geen sprake.
De geestelijke overheid van haar kant heeft
de grootste omzichtigheid geboden, en aan de
geestelijken verboden zich op de plaats der
„verschijning" te begeven rond het uur, dat
deze zich aan de kinderen vertoont.
Het geval wordt ginds in de omgeving na
tuurlijk druk besproken.
VERGRIJPEN tegen de tücht
LAUSANNE, 7 December. (R.O.) Het mili
tair gerecht veroordeelde vier soldaten tot
straffen van 45 tot 90 dagen gevangenis, om
dat zij zich bij de mobilisatie van hun regi
ment in verband met de onlusten van 9 Novem
ber J.l. aan ernstige vergrijpen tegen de tucht
hebben schuldig gemaakt.
Gemeenschappelijk communiqué
gepubliceerd.
PARIJS, 8 December. (R.O.) De Fransch-
Engelsche besprekingen betreffende het vraag
stuk der oorlogsschulden zijn op verzoek van
MacDonald niet, zooals men voornemens was.
gehouden in het ministerie van buitenland-
sche zaken, maar in het Engelsche gezant
schapsgebouw, daar MacDonald ernstig ver
kouden is.
Van Engelsche zijde namen MacDonald en
Neville Chamberlain aan de besprekingen
deel, van Fransche Herriot en Bienvenu-
Martin.
Volgens een nader Reuter-telegram is be
treffende deze besprekingen het volgende offi
cieele gemeenschappelijke communiqué gepu
bliceerd: Terwijl de ministers hun onafhan
kelijkheid van handelen inzake de besproken
kwestie zullen handhaven, verklaren zij, te
hebben besloten hun actie voort te zetten, ten
einde door internationale samenwerking het
nemen van maatregelen mogelijk te maken,
welke het economisch herstel der wereld zul
len bevorderen.
PARIJS, 8 December. (R.O.) Reuter publi
ceert een hem na aflAop der Parijsche schul-
denbesptekingen geg'en informatie, volgens
welke de Lausanne-overeenkomsten van kracht
zullen blijven, onafhankelijk van de schuld
betaling van 15 December en slechts opgezegd
zullen worden, als een bevredigend eind-accooi d
met de Ver. Staten niet bereikt wordt.
De Engelsche regeering heeft nog geen eind
besluit genomen wat betreft de betaling op 15
dezer, maar er bestaat weinig twijfel, of ze
zal geheel in goud geschieden. Neville Cham
berlain verklaarde zich zeer voldaan.
De inhoud van Amerika s
antuioord-nota
LONDEN, 8 December. (R.O.) De inhoud
van de Amerikaansche antwoord-nota aan
Engeland is thans gepubliceerd.
Na verklaard te hebben, dat de regeering
der Vereenigde Staten de Britsche nota van
1 December met de grootste zorg heeft onder
zocht. gaat de nota verder met op te merken,
dat, welke rol de betalingen der oorlogsschul
den In de economische wereldgeschiedenis na
den oorlog ook zouden hebben kunnen spe
len, het duidelijk is, dat in de tegenwoordige
omstandigheden de werelddepressie, welke ver
gezeld gaat van een ernstige prijsdaling, het
gewicht der oorlogsschulden ten zeerste ver
zwaard heeft en dat de betalingen van deze
schulden in een duidelijke betrekking staan
tot het vraagstuk inzake het wereldherstel,
waarbij het Amerikaansche en Britsche volk
zou nauw betrokken zijn.
De president der Vereenigde Staten, aldus
vervolgt de nota, is bereid, in samenwerking
met de Britsche regeering ,den geheelen toe
stand te onderzoeken en na te gaan, welke
middelen zouden kunnen worden aangewend
tot herstel van de stabiliteit der valuta's, her
leving van den handel en herstel van de prij
zen.
Met instemming, aldus gaat de nota, dan
voort, ontvangen wij het voorstel der Britsche
nota betreffende een nauwkeurig onderzoek
van den geheelen wereldtoestand door de Ver
eenigde Staten en Groot-Brittannië, in afwach
ting van de Internationale economische con
ferentie. Dit onderzoek sluit echter niet een
schrapping der schulden in.
Wij kunnen, aldus de Amerikaansche nota,
de gevolgtrekkingen van uw nota, dat n.l. de
leeningen .welke de Vereenigde Staten aan u
hebben toegestaan, geheel zijn heengegaan
aan betalingen tot herstel der oorlogsschulden,
dat de betalingen, deze leeningen betreffende,
grootelijks oorzaak zijn van de bestaande we
relddepressie en de concentratie van goud in
de Vereenigde Staten en dat de schrapping,
der schulden noodzakelijk is voor het her
stel der wereld, niet aanvaarden.
Talrijke leeningen ,die zijn toegestaan vóór
het sluiten van den wapenstilstand en meest
alle leeningen na het sluiten van den wapen
stilstand, werden niet tot herstel der oorlogs
schade en niet meer dan voor een derde voor
munitie gebezigd. Groote sommen geld werden
uitgegeven voor levensmiddelen tabak enz.,
voor katoen en hulpverleening.
Een groot deel der levensmiddelen, tabak,
katoen en andere voorraden, op crediet ver
kocht, werden door de regeeringen weer ver
kocht ten gebruike door haar eigen burgerlijke
bevolkingen. In zekere gevallen, aldus besluit
de nota, werden deze voorraden werkelijk weer
verkocht en de opbrengst van den verkoop ging
in de schatkist van de regeeringen der debi
teur staten.
HET STOFFELIJK OVERSCHOT VAN DFTM
HERTOG VAN REICHSTADT.
WEENEN, 7 December (V.D.) in verband
,bericM' V°lgen,S hetwelk het stoffelijk
Ztltï Van den h1er, °g Van Reichstadt met
toestemming van ex-keizerin Zita per vliegtuig
naar den „Dome des Invalides" Parijsgzo^
worden overgebracht, wordt gemeld dat de
mogelijkheid van vervoer per vliegtuig nauwe
löks bestaat, daar de lijkkist 800 K g zwaard-
GENèVE, 8 December. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). Von Neurath heeft vanmid
dag in de conferentie van vijf verklaard, dat
de door Herriot voorgestelde formule voor het
pariteitsvraagstuk in dezen vorm voor
Duitschland niet aannemelijk is.
Hij heeft twee vragen om opheldering ge
daan: 1. Bedoelt Herriot rechtsgelijkheid in
ieder opzicht? 2. Kan de gedachte van alge-
meene, algeheele ontwapening ook worden
begrepen geacht onder het veiligheidssysteem,
dat de conferentie moet nastreven?
De conferentie van vijf zal morgen weder
bijeenkomen voor de bespreking van deze vra
gen van von Neurath.
Men vermoedt, dat deze vragen de aanlei
ding zullen worden tot een besluit, om thans de
besprekingen niet voort te zetten, doch een
commissie van tien personen te benoemen (uit
ieder der vijf mogendheden één staatsman en
één deskundige )die bestudeeren zal, op welke
wijze het beginsel der rechtsgelijkheid prak
tisch moet worden toegepast en welke poli
tieke gevolgen (veiligheidswaarborgen, enz.)
de erkenning der rechtsgelijkheid zou met zich
moeten brengen.
Indien de conferentie van vijf morgen inder
daad tot dit laatste, n.l. om de kwesties van
rechtsgelijkheid en veiligheid gelijktijdig en
gemeenschappelijk te behandelen, komen zou,
zouden wij natuurlijk een heelen stap op den
goeden weg vooruit zijn.
MEXICO, 8 December (V. D.). In eenige
centrale staten van Mexico op een afstand van
eenige honderden mijlen van de Paclfic-kust is
de bevolking opgeschrikt door eenige aardbe
vingen, die vooral te Colima zeer krachtig wa
ren.
Tengevolge van de schokken begon de kerk
klok te luiden, terwijl van eenige huizen de mu
ren instortten en vele andere muren scheuren
vertoonden.
Van de bevolking maakte zich een paniek
meester zij vluchtte uit de huizen de straat op,
waar velen den nacht doorbrachten.
Naar Kipa uit Praag verneemt, is in het ste
delijk crematorium jvan Brüx een groot schan
daal ontdekt.
Daar werden, naar thans eerst bekend wordt,
sedert jaren de voor verbranding bestemde
lijken uit hun kisten genomen en eerst daarna
verbrand. De kisten werden vervolgens terug
gegeven aan de stedelijke begrafenisonderne
ming, welke ze opnieuw "verkocht.
Tot dusver werden ongeveer 350 van zulke
gevallen vastgesteld.
De directeur van het crematorium is inmid
dels gearresteerd.
Verscheiden dooden, 75 arbeiders
bedolven.
NEW YORK, 7 December. (V.D.) In de
mijn „Madrid", gelegen bij de stad Albuquer
que in Nieuw-Mexico zijn door een mijngasont-
ploffing negen (Reuter seint tien) mijnwer
kers gedood en 75 bedolven.
NEW YORK, 8 December. (V. D.) Van de
vermoedelijk 14 om het leven gekomen mijn
werkers, die bij de ontploffing op de mijn
„Madrid" in den staat Nieuw-Mexico werden
bedolven, zijn thans 13 lijken geborgen.
DURBAN, 8 December (R.O.). Ingenieur Alex
Quinn, bekend als de „waaghals van Afrika",
zal binnenkort een poging doen, om het wereld
record parachute-springen te verbeteren.
Het record staat thans op naam van den
Amerikaanschen aviateur Marshall, met een
sprong van 4650 meter hoogte. Quinn is voor
nemens op een hoogte van 7000 Meter uit een
vliegtuig te springen en eerst na 3 mijl te zijn
gevallen de parachute open te trekken.
Voor deze poging is een speciale dubbele
Parachute vervaardigd.
Bij zijn laatsten sprong te Germiston, in Trans
vaal, bracht Quinn groote ontsteltenis te weeg
onder de toeschouwers, door de parachute eerst
°P 50 Meter afstand van den grond te openen.
Quinn verklaarde, dat hij parachute-springen
een opwindende en veilige sport vindt.
Aan een persvertegenwoordiger heeft Quinn
verklaard, dat de emotie van zulk een para
chute-sprong niet te beschrijven is.
Na 5 of 6 maal ln de f! 13 luchtlagen een
salto mortale te hebben gemaakt, valt men met
het hoofd naar beneden omlaag, terwijl het
lichaam heen en weer slingert.
In de zwaardere luchtlagen gekomen, onder
vindt men meer weerstand en dan beseft men,
dat het tijd is de parachute open te trekken.
De toestand van kardinaal Bourne is aan
merkelijk verbeterd.
GENEVE, 8 December. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). De algemeene beschouwingen
in de buitengewone volkenbondsvergadering
over het Chineesch-Japansche geschil zijn van
avond geëindigd.
Vier uren lang zijn de gedelegeerden van
China en Japan nog aan het woord geweest,
waarbij beiden op bekwame en interessante
wijze en met gelijke overtuigingskracht de zaak
van hun land verdedigd hebben.
De Japansche gedelegeerde Matsoeoka was
ook vandaag weder geheel stilzwijgend over
de vraag, tot welke verzoeningsprocedure Ja
pan bereid zou zijn. Was dit zwijgen eenerzijds
teleurstellend, anderzijds houdt Matsoeoka de
deur open voor alle verdere onderhandelingen
over dit punt.
De Chineesche gedelegeerde was daaren
tegen heel duidelijk. China is bereid, in een
laatste verzoeningspoging overeenkomstig ar
tikel 15, paragraaf 3, van het volkenbonds
terdrag toe te stemmen en goed te vinden,
dat de toepassing van artikel 15, paragraaf 4,
dus wederom wordt uitgesteld.
China is bereid, de commissie van negentien
als het orgaan tot verzoening te aanvaarden.
Het is eveneens ervoor, dat de commissie van
negentien voor dit doel zal worden aangevuld
met vertegenwoordigers van China, Japan, de
Vereenigde Staten van Amerika en sovjet-
Rusland.
China stelt echter als voorwaarde, dat de
volkenbondsvergadering tevoren een resolutie
zal aannemen, waarbij de volkenbondsleden
«ich plechtig verbinden, Mandsjoekoeo niet te
erkennen en daarmede ook niet in betrekkin
gen te treden. Bovendien moet de verzoenings-
procedure geschieden op de grondslagen van
de resolutie van de volkenbondsvergadering
van 11 Maart en van de beginselen, die de
commissie-Lytton voor de oplossing van het
geschil heeft aanbevolen.
Men verwacht, dat de buitengewone volken
bondsvergadering morgen de resolutie van
Benes en Motta zal aannemen, om de geheele
aangelegenheid naar de commissie van negen
tien te verwijzen, die dan zoo spoedig mogelijk
bij de algemeene volkenbondsvergadering^voor
stellen zal moeten indienen over de te volgen
verzoeningsprocedure.
Naar ik vernam, zal Japan zich tegen de
aanneming van deze motie van Motta en Benes
niet verzetten.
Indien de motie-de Madariaga in stemming
zou worden gebracht, waarbij de volkenbonds
vergadering thans reeds een veroordeeling
over het Japansche optreden zou uitspreken,
en welke motie de aanleiding werd tot de
scherpe verklaring vanochtend van Matsoe
oka, dan zal deze motie waarschijnlijk ver
worpen worden, want er zijn vele gedelegeer
den, die weliswaar het in de motie-de Mada
riaga uitgesproken gevoelen volkomen deelen,
doch terecht van oordeel zijn, dat het een
groote fout van de volkenbondsvergadering
zou zijn, om bij den aanvang van een laatste
v erzoeningsprocedure eenige oordeelvellingen
over het verleden uit te spreken, die voor een
van de twee partijen onaannemelijk zijn.
LONDEN, 8 December. (H.N.) Volgens een
bericht van de „Daily Tel." treft Japan voor
bereidingen, om de Noord-Chineesche provincie
Jehol te bezetten. Een Japansch leger trekt in
samenwerking met Mongoolsche en Mandsjoe-
rijsche strijdkrachten van 3 zijden in de rich
ting van deze provincie op. Van Japansche
zijde wordt verklaard, dat in de provincie
Jehol vrijscharen worden gevormd, die een ge
vaar voor den nieuwen Mandsjoerijschen staaf
vormen.
IN DE KLEEREN VAN DEN GEVANGENIS
DIRECTEUR ONTSNAPT.
PARIJS, 7 December (V.D.X Een gedetineer
de der gevangenis te Poissy, die corvée moest
verrichten in de woning van den directeur der
gevangenis, heeft een oogenblik, dat hij alleen
was, te baat genomen om de jas en den hoed
van den directeur aan te doen en in deze
kleeding de gevangenis te verlaten.
Hij zag ook nog kans in de woning een dui
zendfrancs biljet te „vinden", dat hij en pas
sant heeft meegenomen. De onmiddellijk in
gestelde pogingen tot opsporing zijn zonder
resultaat gebleven.
LONDEN, 8 December. (V. D.) De corres
pondent van de „Daily Express" te Boekarest
melt aan zijn blad, dat de politie een complot
heeft ontdekt, waarin men een aanslag meent
te zien op het leven van den jeugdigen kroon
prins Michael, den zoon van koning Carol en
prinses Helene. In den tuin van de school, die
kroonprins Michael bezoekt, werden eenige
bommen gevonden, die verwijderd konden wor
den alvorens zij schade konden aanrichten.
Reel. ó09 9
LONDEN, 7 December. (V. D.) De „Evening
Standard" publiceert een artikel van Roose
velt, waarin deze zijn plannen voor zijn ambts
periode uiteenzet. Zijn streven zal erop gericht
zijn het algemeen vertrouwen te herstellen. De
nieuwe regeering zal trachten, den nood in
den landbouw te lenigen door den prijs van da
producten te verhoogen.
Roosevelt verwacht de opheffing van het
alcoholverbod en wil de kosten van staatsbe-
heer-met 25 pet. verlagen, het publiek bescher
men tegen beursspeculatie en tegen zwendelarij
bij het oprichten van nieuwe lichamen.
Inzake de schuldenkwestie verklaart hij, dat
de buitenlandsche schulden betaald moeten
worden. De stabilisatie der wereldfinanciën
kan het beste bereikt worden door een hel
der wederzijdsch begrip voor bestaande ver
plichtingen.
De al te gunstige behandeling van de bui
tenlandsche particuliere leeningen hebben er
toe geleid, dat de schuldenbedragen enorm zijn
gestegen. Maar aan den economischen toestand
heeft dat geen goed gedaan, alleen hoop uit uit
stel van betaling opgewekt. Men moet echter
in het oog houden, dat iedere regeering in
de eerste plaats het welzijn van haar eigen
volk heeft te bevorderen. De welvaart van de
wereld hangt evenzeer af van Amerika als
van de andere landen.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:'
De kleine tunnel voor voetgangers onder de
Schelde te Antwerpen, is geopend.
De officieele openingsplechtigheid had plaats
in tegenwoordigheid van gouverneur baron
Holvoet burgemeester van Cauwelaert, sche
pen Huysmans, leden van den raad van be
heer der Mij Pieux Franki, die het grootsche
werk ten uitvoer gebracht heeft, en de pers.
De heer Franklgnoul, president der Pieux
Franki, hield een rede, waarin hij hulde bracht
aan de overheden van de stad Antwerpen, die
zulk een stout plan als het verbinden der bei-
de Scheldeoevers onder het water, hadden op-
SGV&t.
Ter herinnering aan de plechtigheid werd
een gedenkplaat aangeboden.
Nadat gouverneur Holvoet en de heer van
Cauwelaert vervolgens hun bewondering voor
het tot stand gebrachte werk hadden uitga-
sproken werd de toegang tot de tunnel vrijge
maakt, zoodat deze door de aanwezigen geheel
doorloopen kon worden.
Onder het ledigen van een glas champagne,
bracht de heer Franklgnoul nog een blzondera
hulde aan de Vlaamsche werklieden die aan
de tunnel gearbeid hebben.
Vermoedelijk zal de volgende maand da
groote tunnel voor voertuigen geopend kunnen
worden.
De tunnel voor voetgangers ls meer dan 500
M. lang en heeft een middellijn van 4.30 M.
Een eigenaardige reclame.
BOEDAPEST, 7 December. (R.O.) Een
eigenaardige reclame is hier gebezigd door
een bioscoopdirectie, om een nieuwe film,
die het onderwerp „trouwen" behandelde, po
pulair te maken.
Een jong paar, dat „op trouwen" stond, weid
door de directie vereerd met een completen
uitzet, waarna de echtverbintenis op den dag
van de filmpremière plaats had.
De jonggehuwden verschenen toen in de
bioscoop op het tooneel en werden door het
publiek stormachtig toegejuicht, waarna alle
bioscoopbezoekers gratis op een glas wijn
werden onthaald.
Voorzorgsmaatregelen der politie.
MADRID, 8 December. (R.O.) In verschei
dene plaatsen in de provincie is het parool tot
algemeene staking uitgegeven. Het is niet
waarschijnlijk, dat dit parool zal worden op
gevolgd, daar dit van communistische en syn
dicalistische zijde is uitgegaan.
De politie heeft niettemin de noodige voor
zorgsmaatregelen getroffen en in den afge-
loopen nacht werden verscheidene verdachte
personen aangehouden, die in het bezit waren
van wapens.
28).
Door een groot venster zag tij een TOrtrek
dat op ouderwetsche, doch zeer aristocrati
sche wijze gemeubileerd was. Scraye was in
middels binnen gekomen en stond nu, met
zijn mg naar het vuur, te praten tegen de
dame, die Jimmie voor het eerst in het thea
ter had gezien. Scraye s gezicht toonde eea
Ihooge ernst en eenige angst. Zijn gebaren lie
ten soms duidelijk zijn verontwaardiging blij
ken eenige malen onderstreepte hij zijn
wooTden met driftige korte, krachtige geba
ren. De dame, dde tegenover hem zat, scheen
zichtbaar geërgerd en zeer nerveus. Zij schud
de haar hoofd, gebaarde met de handen en
menig maal keek zij boos en ongeduldig op.
Plotseling kwam er aan deze scène een einde;
Scraye, die, zoo te zien, een ultimatum had
gesteld of dringend iets had gevraagd, waar
op hij geen antwoord had ontvangen, snelde
naar de deur en verdween. Het volgende mo
ment hoorde dimmie de deur van de hall
dichtslaan en da r eenige striwken zag hij
Scraye naar den uitgang loopen. Het vol
gende oogenblik reed de auto, die Scraye ge
bracht had, weer heen.
Jimmie keek weer naar binnen en zag de
dame naar een punt in het behang staren. Zij
scheen zich dan te overwinnen, beet driftig
op haar lippen en trappelde ongeduldig met
baar voet. Daarna stond zij op en nadat zij
•en ruiker bloemen van een klein tafeltje had
genomen, verliet zij de kamer. Eenige «ogen
blikken later kwam een dienstmeisje binnen
•n deed de lichten uit. Voor Jimmie was er
nu niets meer te halen en hij ging denzon
den weg terug, dien hij gekomen was. Hij
vond zijn chauffeur geduldig wachtend °P
dezelfde pliaafcs, waar 'hij hem gelaten bad.
Binnen den kortst mogelijken tijd hiad Jim
mie zijn kamers bereikt.
Kemtover wachtte hem reeds.
De dames hebben zich reeds terugge_
trokken, mijnheer, meldde hij. Er zijn eenigs
brieven voor u gekomen, mijnheer, zij big
gen op tafel daar.
Dank je wel, Kentover, zei dimmie.' Bh
luister eens even Kentover, zou er n°S
iemand op het kantoor zijn? Ja? Loop dan
eens even naar heneden en haal het adres
boek van Londen. Dat is dan alles!
Nadat Jimmie zijn overjas had uitgetrok
ken ging hij zijn zitkamer binnen. Bedacht
zaam stak hij. een sigaret op en schonk zich
een whisky-and-soda in. Kentover bracht even
daarna het dikke boek en verdween weer,
waarna Jimmie zijn correspondentie opnam en
doorliep. Alha! een brief met een Frauschen
postzegel! Dat moest een brief van Schmidt
zijn. Wat zou deze te vertellen hebben? Zou
den de zaken vorderingen maken?
De brief, dien hij uit de enveloppe haalde,
was beschreven met een klein, doch zeer regel
matig handschrift Schmidt had waarschijn
lijk veel te zeggen. Jimmie vergat zijn siga
ret en zijn whisky-and-soda terwijl hij las
„Mijnheer", zoo luidde de brief, sinds mijn
terugkeer in Parijs hebben zich eenige voor
vallen voorgedaan, die in betrekking staan
tot de zaak, welke ik duidelijkheidshalve zal
noemen die der Rue de la Paix.
Onmiddellijk na mijn aankomst hier hoor
de ik, dat een van mijn collega's d« wouw
ontdekt had, die tot aan den dag waarop mijn
diensten vroeg, als huishoudster gewertat had
bij de firma Valerie et Cie. Deze vrouw, die
eemigszine aan den drank verslaaft schijnt te
zijn, kwam beïnvloed door ik weet niet
welken geestelijken drank - naar den geslo-
en T!? r tdT Tl aUe geweld naar bin
nen te willen trokzq de aandacht van de po
litie. Deze bracht haar naar het bureau, waar
zij werd vastgehouden, tot ik haaT TOU kun_
nen ondervrgaen. Dit deed ik natuurlijk zoo
spoedig mogelijk en kwam zoodoende te we
ten, wat er'gebeurd is op den avond, dat het
huis werd Verlaten.
Volgens haar verhaal - dat mijns lnzlen8
waar is - was om even vóór zeven uur dien
avond de man, dien u Monsieur Charles
noemde, thuis gekomen en had de twee be
dienden direct hun dienst opgezegd, had hun
loon betaald en hun bevolen, onmiddellijk het
huis te verlaten. Binnen vijf minuten waren
zij in de voor hen bestelde taxi weggereden.
In der haast had de huishoudster eenige klei
nigheden vergeten, vandaar haar terugkeer.
Volgens de verklaring der vrouw zou Mon
sieur Charles, na hun vertrek, naar zijn pri-
vé-kantoor gegaan zijn. Zij wist over de as
sistente niets anders te vertellen, dan dat zij
waarschijnlijk uit Lyon kwam; zij had althans
meerdere malen brieven gekregen, die het
poststempel van Lyon droegen.
Het volgende ls echter van meer belang
Volgen® onze gebruikelijke methode had ik,
vóór ik Parijs verliet, opdracht gegeven te
onderzoeken waar de man we zullen hem
Monsieur Charles blijven noemen was ge-
Meven. Gisteravond ontving ik uit een af
gelegen arrondissement bericht, dat het lijk
van een man gevonden was 1n een plant
soen. Een schot door het hoofd was de doods
oorzaak. Ik twijfel er niet aan, of het gevon
den lijk is dot van Monsieur Charles. Mijn in-
difieatie was, natuurlijk, gebaseerd o> <e
naukeurige omschrijvng, die ik van u had
ontvangen. Volgens de o©gave stemden uiter
lijk en kleeren van den gevondene daarmee
volkomen overeen.
De plaatselijke politie haid reeds een on
derzoek ingesteld. Zij had echter absoluut
niets kunnen vinden, papieren, geld of per-
scoonlijke kleinigheden werden niet aange
troffen. Er was niets meer in de zakken
zelfs geen mesje of een zakdoek. De moorde
naars hadden alles, wat maar een aanwij
zing had kunnen geven, verwijderd. De knoo-
pen waren van de kleeren gesneden, letters
of initialen waren uit het ondergoed ge
scheurd en uit de voering van de jas was zelfs
de naam van den kleermaker geknipt. Dit
bewijst, dat de moord niet plaats vond op
de plek, waar het lijk werd gevonden. Men
veronderstelt, dat het lijk daar werd gebracht
met de bedoeling, om het in de voorbij stroo-
mende rivier te storten. De moordenaars
werden waarschijnlijk gestoord en lieten het
doode lichaam maar liggen. Dat deze veronder-
etel'Sng ha gst waarschijnlijk juist is, blijkt
wel uit het feit, dat dicht bij het lijk twee
zware gewichten aan stevige touwen werden
gevonden.
Ondanks het feit, dat de plaatselijke poli
tie een onderzoek had Ingesteld, ging ik er
zelf nog heen, vergezeld van een collega, die
groote ondervinding heeft op dit gebied. Wij
onderzochten alles nog eens tot in de puntjes,
doch zonder resultaat. Toen wij het wi'den
opgeven, kreeg mijn collega de ingeving, de
schoenen nog eens te onderzoeken; hoewel
ook daar uit ieder kenmerk verwijderd was,
vonden we ten slotte iets onder de losse hin-
nemzoolen. Onder die van den rechtervoet lag
een miniatuur notitieboekje, ongeveer drie
bij anderhalve centimeter, diat tien a twaalf
dunne velletjes bevatte. De helft ervan ls be
schreven met teekens, natuurlijk uit een code.
Ik besloot daarom de hulp in te roepen van
een expert iu het ontcijferen van codes. Dat
het boekje belangrijke gegevens bevat, blijkt
wel uit het feit, dat het op zoo'n geheime
plaats was verborgen. Het resultaat van het
onderzoek door dien expert aal ik u zoo spoe
dig mogelijk berichten.
Het eenige, wat ik u nog heb mede te dee
len, is, dat sinds de ontdekking van het
lichaam vele menschen het hebben herkend.
Mensehen uit de omgeving van de Rue de la
Paix, eenige caféhouders, een restaurateur
en eenige boekhandelaren herkenden hem zeer
positief, doch geen van allen kenden hem bij
naam, wat wel zeer zonderling is.
Natuurlijk zal Ik u van den verderen gang
van zaken op de hoogte houden.
Jimmie las dien brief tweemaal sommige
gedeelten zelfs meerdere malen. Tenslotte
vouwde hij hem op, deed hem weer in de en
veloppe en borg die in zijn safe. Daarna stak
hij een sigaret op, nam nog een whisky-and-
soda en gaf zijn gedachten den vrijen loop.
Dit was moord nummer twee er kon
geen twijfel over bestaan. En natuurlijk stond
deze moord in betrekking ot dien in de South
Molton Street. Dus kwam Jimmie tot de
conclusie én Madame én Monsieur Charles
war^i waarschijnlijk slechts werktuigen in
de hand van een machtige combinatie.
Jimmie's blik viel plotseling op het adres
boek dat Kentover vo r hem liad gehaaid.
Wacht dat moest hij nog even nakijken!
Wie bewoonde het huis in St. John's Wood?
Hij nam het* boek op en bladerde erin, tot hij
gevonden had wat hij zocht. Daar stond het
en zeer duidelijk:
Holtgate Lodge: De Douairière Markiezin van
Scraye.
HOOFDSTUK XXV.
„Laat het rusten\
Jimmie legde het boek neer en stond op
Eenigen tijd bleef hij er op staree,
hem de meest dwaze inlichtingen had gege
ven. Mompelend behhaalde hij in zichzelf:
„Holgate Lodge: De Douairière Markiezin
van Scraye!
Het was inderdaad een openbaring. Jimmie
was niet zoozeer verbaasd over het feit, dat
de douairière het huis In St. John's Wood be
woonde, ook niet, dat de Markies van Scraye
haar tegen middernacht een visite had ge
bracht, maar.Jiimimte zag er de oplossing
in van een zijner problemen, namelijk het ge
drag van Lord Scraye ten opzichte van het
stukje papier. Scraye had beslist het hand
schrift herkend, maar had onmiddellijk voor
gegeven het niet te kennen. Tevergeefs had
Jimtmie zich af gevaagd waarom?
Hij wist het nu. Het handschrift was Tan
Markiezin van Scraye! Als wat bijna zeker
was het was geadresseerd aan Curtis, dan
was het duidelijk, dat zij in betrekking stond
tot Curtis den man, die de aangeteekende
zendingen had verwisseld en de waardevolle
voorwerpen had gestolen. Na aurlljk had zij
connecties met hem en met r^avrouw wythen-
shawe had hij, Jimimie, hen dien avond niet
te zamen gezien? Had Curtis lmar niet vergezeld
tot Holfeate Lodge? Alles was overduidelijk en
zeker! Lord Scraye had het handschrift her
kend had dus toen ook bemerkt, dat zijn
bloedverwante behoorde bij d3 bende, dat zij
in elk geval in betrekking toi de dieven stond;
bij had haar daarna een liezrek gebracht en
haar verteld, wat hij wist, H ul haar om een
verklaring gevraagd. Vanc aar natuurlijk de
min of meer heftige scène, die Jimmie had
gezien.
(Wordt vervolgd).
