qa
DE ONTWAPENINGS CONFERENTIE
WEER OP GANG.
ïïïrf rerclmen'Uwu
r"re"ê"o'£pr«»
PRINCIPIEELS RECHTSGELIJKHEID
VOOR DUITSCHLAND
VOOR DE BESLISSING.
i Z'eeï
DE PAUS OVER DE
KATH. PERS.
DTNSDAG 13 DECEMBER 1932
DE GENEEFSCHE VREDE.
ALGEMEENE STAKING IN
SALAMANCA.
Herriot over het schuldenvraag-
stuk in de Fransche
kamer.
DE ECONOMISCHE WERELD
CONFERENTIE.
Eind April de eerste zitting.
BETALING ONDER VOORBEHOUD.
DE V. B. EN MANDSJOEKOEO.
Te Shanghai verwacht men reeds
sancties tegen Japan.
NEDERLAND GEPREZEN OM ZIJN
IJVER VOOR DE KATH
PERS.
CHINEESCH DIPLOMAAT
OVERLEDEN.
AMERIKA'S OORLOGSSCHULD
KOLONEL THYNNE.
AAN
vreeselijke misdaad van een
ONTPLOFFING IN EEN BELGISCHE
MIJN.
FLETGlW
Na een periode van het grootste pessimisme
te Genève is eindelijk een ontspanning inge
treden, welke wederom het voortwerken der
ontwapeningsconferentie mogelijk maakt. Zelfs
zal zeer binnenkort, men spreekt van Woens
dag a.s., de algemei'ne commissie, welke sinds
23 Juli van dit jaar liet meer vergaderd heeft,
bijeenkomen om over den verderen gang van
zaken te beraadslagen.
Duitschland is weer tot de ontwapenings
conferentie teruggekeerd, wijl zijn pariteits-
eisch op bevredigende wijze is opgelost. Dat
is de groots gebeurtenis, welke alom verade
ming heeft gebracht, zelfs al beseft men vol
komen, dat nog onoverzienbare moeilijkhe
den den weg naar een werkelijk eindresultaat
versperren. Maar de barrière, welke eiken
vooruitgang onverbiddelijk tegenhield, is we„
genomen en men kan ten minste pogen een
redelijk succes na le streven. Deze formulee
ring moge wat gereserveerd lijken, zij geef
o.i. den waren toestand zuiver weer: het eind
doel is nog lang niet bereikt, maar de moBe
lijkheid is weer gegeven om met vereende
krachten te trachten een ver-gaande ontwape
ning door te zetten in de richting van het
peil. waarop Duitschland door de vredesverdra
gen is gesteld.
De „verklaring", waardoor dit verheugend
resultaat is bereikt, verraadt duidelijk de hand
van den Europeeschen bemiddelaar bij mts e
Hamsav Mac Donald. Deze heeft inderdaad
zijn uiterste krachten ingespannen om een
fatale mislukking der ontwapeningsconferentie
want daarmede zou het wegblijven van
Duitschland gelijk gestaan hebben -rte voor
komen. Maar hij zou waarschijnlijk heel wei
nig succes hebben gehad als niet zoowel
Duitschland als Frankrijk zijn pogen ernstig
gesecundeerd hadden en door een geest van
oprechte toenadwingsgezindheid het compro
mis hadden voorbereid, hetwelk nu in vier
punten is vastgesteld.
Hst is zeker een verrassend verscti-jnsej,
dat het regiem van den generaal-rijkskunselier
Von Schleicher onder de inspiratie van den
veldmaarschalk-president Von Hindenburg ook
in de internationale politiek veel soepeler is
gebleken dan het vorig extreem-rechtsche
Duitsch-nationale burgerlijke regiem Von Pa
pen En dat het buitenland Von Schleicher een
veel rekbaarder crediet geeft dan het ooit aan
Von Papen heeft willen verleenen. Tegenover
den laatsten heeft zelfs het Frankrijk van
Herriot het uiterste voorbehoud gehandhaafd,
met den eerste heeft geheel Frankrijk willen
onderhandelen, en daar de volmachten van
den bekwamen diplomaat Von Neurath buiten
gewoon ver strekten, kon hij de besprekingen
tot vlak voor het eindpunt voeren, waarna een
tot vla..
tèfóftmieoh onderhoud met Berlijn Zondagmor
gen de groote belissing bracht.
Vat tnen de „verklaring" in de kortst moge-
lijicè^formuleering samen, dan luidt deze wel,
dat een der grondbeginselen der verdere be
sprekingen op de ontwapeningsconferentie zal
zijn Duitschland en den anderen ontwapenden
mogendheden volkomen rechtsgelijkheid te
waarborgen, binnen de grenzen van een
systeem, hetwelk, zonder eenige herbewape
ning te veroorzaken, volkomen gelijke veilig
heid aan alle naties biedt.
Ligt in deze formule een afdoende oplossing
van den Duitschen eisch tot algeheele gelijk-
berechtiglng, zij verwaarloost anderzijds ook
het Franschen verlangen naar veiligheid al
lerminst; in de samenkoppeling der twee
ideeën ligt ongetwijfeld de diepste oorzaak van
de voldoening, welke zoowel in Frankrijk als
in Duitschland over het compromis volmondig
wordt uitgesproken, zoodanig zelfs, datbeicle
partijen al haar wenschen verwezenlijkt ach-
Fen en van een eigen succes kunnen spreken.
Mits dit ongetwijfeld belangrijke moment op
niet al te nationalistische wijze uitgespon
wordt, zal het er bovendien krachtig toe kun-
nen bijdragen om een veel verder gaan e on
spanning tusschen Parijs en Berlijn en weg
te banen, wat weder op de geheele Europee-
sche politiek en via de politiek op de on w 1
keling van het economische leven een e an-,
wekkenden terugslag kan hebben.
Duitschland verheugt er zich over, dat e
erkenning der gelijkberechtigdheid primor
diaal is; als uitgangspunt voor de verdere
werkzaamheden der ontwapeningsconferentie
is genomen: dat bovendien het zoo gehate
ontwapeningsvraagstuk van het Versailles-
verdrag spoedig tot het verleden zal behooren
en vervangen zal worden door de ontwape
ningsconventie, welke uit de besprekingen
der conferentie zal voortvloeien. Het is buiten
gemeen voldaan over de proclamatie van de
noodzakelijke veiligheid voor allen, omdat nu
ook de verslagenen uit den wereldoorlog daarin
zullen kunnen deelen en de schrijnende tegen
stelling met de overwinnaars langzaam aan
zal verdwijnen.
In dien geest teekent een Duitsch blad het
geslo.en accoord zeer scherp als „de Geneef
sche vrede", een vrede, welke op dien van
Versailles voor heeft, dat er, behalve natuur
lijk in het kamp der eeuwig-rebelschen, geen
ontevredenen zijn. Want Frankrijk is buiten
gewoon voldaan, dat, zij het in een reeds her
haalde malen in soortgelijke bewoordingen af
gelegde verklaring nogmaals de vredelievende
wil van alle Europeesche volken wordt ver
kondigd om het tijdperk van het geweld defini
tief af te sluiten en een periode van rechts
triomf in te luiden, waarin alle volken zich
veilig tegenover overweldigers zullen gevoe
len.
De nieuwe overeenkomst is voorloopig een
theoretische erkenning der Duitsche rechts
gelijkheid, want zoolang er geen ontwapenings
conventie is gesloten, blijven de bestaande
verplichtingen voor Duitschland voortbestaan.
De definitieve stand der Duitsche bewapening
is van het lot der ontwapeningsconferentie
afhankelijk en ook kan Duitschland Genève
weer verlaten, zoodra het zou bemerken, dat
het erkende beginsel niet adaequaat in de
practijk wordt toegepast. Maar bij een fla
grante schending der overeenkomst zou
Duitschland de stagnatie der verdere bespre
kingen op de verantwoordelijkheid kunnen
stellen van hem, die het accoord niet wil na
leven.
Dat blijft een gevaar, en in dien zin hebben
de Fransche ongetwijfeld gelijk, als zij ver
klaren, dat de rechtsgelijkheid slechts een
voorwaardelijk uitgangspunt is. Maar de ont
wapeningsconferentie Is in elk geval weer op
gang gebracht.
De regeeringen hebben het, tegenover den
alom gemanife8teerden volkswil, niet aange
durfd de conferentie op een fiasco te doen
uitloopen. Bij alle nog voortbestaande moeilijk
heden kunnen de volken daarin een prikkel
vinden om de ontwapening met steeds grooter
kricht en eensgezindheid van den volkenbond
te blijven eischen.
Londen tevreden.
LONDEN, 11 December (V.B.) Het besluit
van Duitschland om in de ontwapeningscon
ferentie terug te keeren, wordt te Londen met
vreugde begroet. De „Sunday Times" beschouwt
het als een Kerstgeschenk op het gebied der
ontwapening. De Vereenigde Staten hebben
thans geen verontschuldiging meer om zich
te verzetten tegen een herziening van de
schuldenkwestie.
De meeste Londensche bladen beschouwen
de te Genève bereikte oplossing als een succes
voor MacDonald. Hem komt de verdienste toe,
de juiste formuleering gevonden te hebben.
Tegelijkertijd erkent men, dat Von Neurath
door zijn interpretatie van den Duitschen eisch
Mac Donald den grondslag heeft gegeven,
waarop hij -een slotformule kon baseeren.
Ook de Franschen kennen
zichzelf succes toe.
PARIJS, 11 December (V.D.) De definitieve
overeenstemming, die tot stand is gekomen
door de aanvaarding van het Zaterdag uitge
werkte protocol, wordt in de Parijscbe dag
bladen een succes genoemd van de Fransche
stelling. Men juicht het vooral toe, dat de
kwestie der rechtsgelijkheid en die der veilig
heid niet van elkander zijn geschieden, zoodat
een grondslag bestaat voor een gelijktijdige en
parallel loopende behandeling der beide pro
blemen.
De 8emi-officieele Temps" wijst er op, dat
Duitschland zijn plaats in de ontwapenings
conferentie weer zal innemen, zonder de be
lofte te hebben gekregen, die bet ten gunste
der rechtsgelijkheid geëischt neeft. De oplos
sing is weliswaar niet ideaal, maar vormt een
eerlijk compromis.
„Le Journal" wijst er op, dat de Amerikaan
sche vertegenwoordiger de verklaring der vijf
mogendheden niet zal onderteekenen en zegt,
dat dit een waarschuwing voor al diegenen
vormt, die de „veiligheid" op de Amerikaan
sche waarborgen willen opbouwen.
Pertinax toont zich in de ,Echo" de Paris"
zeer sceptisch. Het is, aldus schrijft hij, te
vreezen, dat de Fransche regeering in den
wensch, de linksche meerderheid tevreden te
stellen, gehandeld heeft met een overijldheid,
die niet wordt gerechtvaardigd door het com
promis.
De overeenkomst bewijst, dat Herriot en
Paul Boncour hebben toegegeven. Het bijzon
dere gevaar voon Frankrijk ligt in de verkla
ring van MacDonald en Norman Davis, volgens
dewelke Duitschland niet gemachtigd is de ge
lijkheid door bewapening te bereiken. Daar
uit blijkt duidelijk, dat du gelijkheid van be-
wagening bereikt moet worden door de ontwa
pening van Frankrijk, d.w.z. dat de tegenwoor
dige organisatie van het Fransche leger opge
offerd moet worden.
Berlijn enthousiast.
BERLIJN, 12 December (H.N.) In politieke
kringen te Berlijn wordt verklaard, dat de Zon
dag te Genève bereikte overeenstemming als
een groot politiek succes wordt beschouwd
voor de ontwapeningspolitiek welke Duitsch
land tot nu toe ondanks alle moeilijkheden,
volgens een vaste lijn heeft gevolgd.
De Duitsche pariteit is thans principieel en
daadwerkelijk erkend. Frankrijk had nog tot
Juli geweigerd, het pariteitsvraagstuk te be
spreken en had ook nog geen antwoord gegeven
op de in het Duitsche memorandum van 29
Augustus gestelde 2 vragen, waarim om op
heldering werd verzocht, of de te sluiten ont
wapeningsconventie op dezelfde wijze als
voor de overige mogendheden ook voor
Duitschland zou gelden en of voor den duur
en de herzieningsmogelijkheden voor Duitsch
land dezelfde voorwaarden als voor de overige
mogendheden zouden gelden.
Thans is het gelukt, op deze vragen een ant
woord te verkrijgen. De verklaring erkent het
gelijke recht voor Duitschland tot een beginsel
van de ontwapeningsconferentie.
De pariteit is thans geenÜïoel meer voor de
verdere besprekingen, zooals Frankrijk dit
wenschte en beoogde, doch een uitgangspunt.
Behalve een principieele erkenning beteekent
de verklaring ook nog een stap voor het prac-
tisch verleenen van gelijke rechten.
Met betrekking tot de af te leggen verkla
ring, dat voor het oplossen van conflicten
afgezien zal worden van geweld, wordi
er van Duitsche zijde op gewezen, dat dit
een gevolg is van de verklaring, welke sir John
Simon in zijn bekende rede in het lagerhuis
heeft gedaan.
Duitschland is van den beginne af aan be
reid geweest, deze verklaring, die thans voor
de vierde maal wordt herhaald, af te leggen I
Het is van bizondere beteekenis, dat een her
ziening van de ontwapeningsbepalingen van
het verdrag van Versailles thans ingeleid is.
Deel 5 van het verdrag van Versailles kan
thans niet meer worden beschouwd, alsof het
slechts ontwapeningsbepalingen alleen tegen
over Duitschland bevat. Zoo Duitschland thans
gelijke rechten heeft, moeten de Duitschland
opgelegde verplichtingen tot ontwapening ook
tegenover andere mogendheden worden toege
past.
Deel 5 van het verdrag van Versailles kan
slechts gehandhaafd blijven, Indien de bepa
lingen op alle bij de ontwapeningsconferentie
betrokken mogendheden wordt toegepast. Na
tuurlijk komt zoodoende ook het door Duitsch
land steeds afgewezen artikel 53 van het ont
werp der voorbereidende ontwapeningscom
missie daardoor te vervallen.
MADRID, 12 December (V.D.) In de Spaan-
sche universiteitsstad Salamanca is de alge-
meene staking afgekondigd. Tal van winkels
werden geplunderd, waarbij bloedige botsingen
met de politie ontstonden en vele personen ge
wond werden.
De politie moest later met Infanterie en pio
nierstroepen versterkt worden, terwijl politie-
versterking uit Madrid werd ontboden.
Vele personen zijn gearresteerd. De staking
heeft zich inmiddels naar de provincie uitge
breid. In 200 plaatsen wordt gestaakt en het
autobusverkeer ligt geheel stil.
Ook in Noord-Spanje is het werk neergelegd.
In Gijon hebben stakers de spoorrails opge
broken en electrische centrales vernield.
Te Oviedo is de arena in brand gestoken.
In vele mijnen in Noord-Spanje wordt even
eens gestaakt.
LONDEN, 12 December. (R. O.) Het werkpro
gram Van de komende economische wereldcon
ferentie zal begin Januari door een deskundi
gencommissie worden vastgesteld.
In de Januarlzitting van den volkenhonds-
raad zal dan de definitieve datum voor de
bijeenkomst der conferentie worden bepaald.
Men rekent erop, dat eind April of begin
Mei de economische conferentie voor het eerst
zal bijeenkomen.
PARIJS, 12 December. (R.O.) Onder buiten
gewone belangstelling van het publiek werd
heden namiddag de kamerzitting geopend,
waarin minister-president Herriot het woord
zou voeren over de schuldenkwestie, speciaal
over Frankrijks houding ten aanzien van den
a.s. December-termijn.
Spreker behandelde allereerst de voorgeschie
denis der schulden-affaire. Twee feiten moet
men niet uit het oog verliezen, zeide Herriot,
twee feiten, die in het naoorlogsch tijdperk
van talrijke misverstanden de aanleiding zijn
geweest: vooreerst is het garantie-pact, dat als
aanvulling van het verdrag van Versailles was
gedacht, niet tot stand gekomen en ten tweede
zijn de Ver. Staten niet toegetreden tot den
volkenbond.
Het meinoreeren dezer twee feiten achtte
spreker te noodiger, wijl men den laatsten tijd
telkens opnieuw verband ziet te leggen tus
schen schulden en ontwapening.
Herriot ging daarna over op het Mellon-
Berenger accoord en het Youngplan, dat, naar
hij beweerde, een duidelijk verband tusschen
herstelbetalingen en oorlogsschulden heeft ge
legd. Door het Hoover-moratorium werden de
Duitsche betalingen opgeschort; het Hoover-
moratorium bevatte overigens niets, dat tegen
het door Frankrijk geëischte uitstel van beta
lingen indruischte. Dit Hoover-experiment is
Frankrijk duur te staan gekomen; aan dit feit
kunnen juridische argumenten niets verande
ren.
Herriot bracht vervolgens de Londensche
conferentie tot herstel van het vertrouwen in
herinnering. Spreker wenschte in dit verhand
het buitenland en speciaal Amerika te wijzen
op de teleurstelling, welke Frankrijk ondervin
den moest, toen het, uitgenoodigd om aan den
grooten internationalen arbeid tot herstel van
het vertrouwen deel te nemen, op ideeën en
standpunten stuitte, welke precies het tegen
overgestelde vormden van de leer, voor welks
verbreiding men het te hulp geroepen had.
Wat Lausanne betreft, zeide Herriot; de ra
tificatie van dat verdrag hangt af van een be
vredigende overeenkomst der debiteurstaten
met Amerika. Die overeenkomst van Lausanne
is trouwens, vervolgde spreker, voor Amerika
al heel voordeelig geweest, het heeft immers
de particuliere aanspraken van Amerikaansche
crediteuren voor meer dan 100 procent ge-
valiriseerd. In dit verband polemiseerde
Herriot tegen Borah, die de regeling van Lau
sanne een zuiver-Europeesche aangelegenheid
noemde, e'n protesteerde spreker tevens tegen
de anti-Fransche propaganda, welke men met
deze kwestie te voeren poogt.
Vervolgens wees Herriot er op, dat bij de
voorbereidende onderhandelingen verschillen
de oplossingen overwogen zijn. Ook hij heeft
een oogenblik aan het inroepen van arbitrage
gedacht, doch dit denkbeeld laten varen, daar
hij meer waarde hecht aan den moreelen dan
aan den juridischen indruk.
Van een weigering van betaling wilde hij
niet weten, daar hij de onderteekening van
Frankrijk niet wil onteeren en ook niet bet
gevaar van een politieke isolatie wilde loopen.
Dubbelzinnige oplossingen zijn niet ge-
wenscht. Daarom kan niet aan betaling op een
afzonderlijke rekening of aan een betaling in
obligaties gedacht worden.
Men moet bedenken, welken indruk een wei
gering van betaling in de Vereenigde Staten
zou maken, waar men thans reeds de houding
van Frankrijk niet begrijpt.
Het voornaamste argument is voor spreker
echter de overweging geweest, dat de eerbie-
diging van de verdragen de grondslag van de
Fransche politiek moet zijn.
De reactie, welke de moreele weigering van
Amerika bij het Fransche volk heeft gewekt,
Is ook door hem gevoeld, doch hij heeft dezen
indruk bedwongen, daar hij verder in de toe
komst ziet.
De regeering heeft zich bij haar besluit naar
de houding van de Engelsche regeering ge
schikt. De betaling zal onder zeker voorbehoud
geschieden.
Op welke wijze dit zal geschieden, staat nog
niet vast, aangezien daarover in den loop van
den avond nog overleg met de Engelsche re
geering zal worden gepleegd.
In de kamercommissies zal Herriot daarover
nog nadere mededeelingen doen.
JBij het verlaten van het spreekgestoelte
werd Herriot luide toegejuicht.
GENEVE, 12 December. (R.O.) Een te
Shanghai gepubliceerd bericht dat de volken
bond het toepassen van sancties op Japan
overweegt in verband met de Mandsjoekoeo-af-
faire, en dat Engeland aan deze sancties zou
deelnemen, heeft hier groote verrassing ge
wekt.
Reuter verneemt van gezaghebbende zijde,
dat dit bericht onjuist is.
Het is waarschijnlijk ontstaan door een on-
juiste interpretatie van dat deel van sir John
Simon's rede in de assemblee, waarin hij zei(3e
dat de Engelsche regeering voornemens is te
handelen, als een trouw Ld van den volken
bond.
De commissie van negentien
bijeen.
GENEVE, 12 December. (w- B-|- D® C0Inmis-
.1. ,m negentien v»n de volMnlondmrgM,
voorstellen voor de regeling ,,or, j,
Jnpanseh eentltet. Ov.rde8™» nog
bestaande uit vertegenwoordig
land. Frankrijk, Spanje, ZwitBeriand en Ts^.
cho-Slowakië zal thans naar een geschikte for-
mule zoeken.
De commissie was het slech s o er n p
eens, dat namelijk de resolutie van e vo ten
bondsvergadering van 11 Maar J e re tnr e
de niet-erkenning van den met schending der
internationale verdragen geschapen oestand,
richting gevend moet zijn.
Over de toetreding van Ruslanc en de Ver
eenigde Staten tot de commissie zijn oog geen
besluiten genomen.
China en de sovjet-unie.
GENEVE, 12 December. (R-0) Tusischen
Litwlnoff, die weer te Genève is teruggekeerd,
en den Chineeschen gedelegeerde dr. en Heeft
heden een notawisseling plaats gen d, waar-
Van de slotsom is, dat de normale diplomatieke
en consulaire betrekkingen tusschen sovjet-
Rusland en China worden hersteld.
Aanslag op den Shanghai-
expres.
PEKING, 12 December (V.D.) Naar hier
wordt gemeld, hebben Chineesche opstande
lingen op den spoorweg Moekden-Shanghai
Kwang een trein overvallen. De poging den
trein tot stilstand te brengen mislukte echter
door het optreden van de militaire wacht, die
met machinegeweren het vuur °Per"Je.
Tijdens het gevecht werden acht Chineesche
reizigers gedood, onder wie twee hooge ambte
naren uit Mandjoerije.
Elf personen werden min of meer ernstig
gewond.
ROME, 11 December. (R.O.) Bij de ontvangst
van een groep mannelijke en vrouwelijke stu
denten van universitaire vereenigingen voor
Katholieke actie, maakte Z. H. de Paus een
toespeling op de journalistiek, welk onderwerp
in het adres der studenten, dat hem was voor
gelezen, was aangeroerd.
De Paus verklaar
de, dat het noodza
kelijk is voor katho
lieke kringen, be
lang te stellen in ka
tholieke bladen, deze
te steunen en te fi
nancieren.
De H. Vader zeide
vervolgens tot de
aanwezige jongelie
den, dat zij in bun
apostolaat de Katho
lieke pers in het al
gemeen moesten be
trekken.
In andere landen
toont men een vurl-
gen ijver voor de ka
tholieke pers; in Ne
derland zelfs, waar
de katholieken, ofschoon za volkomen In
de minderheid zijn, een groot blad hebben van
den allereersten rang; in Frankrijk, België,
Duitschland en Oostenrijk.
Bij ons beteekent de katholieke pers zesr
weinig, vervolgde de Paus.
Sommige bladen leven (men zou haast zeg
gen: overleven het) maar de hulp en de lief
de, die zij moesten verdienen, vinden zij niet
tot steun.
De Paus legde nadruk op het kleine aantal
abonné's dier bladen, vooral dat der betalende
abonné's.
Dit is de reden, waarom hij, nu men hem
vraagt om den zegen voor de bladen, een spe-
cialen zegen geeft aan de betalende abonné's.
Ziehier dus, zoo besloot de H. Vader, een
terrein van apostolaat, dat groote terrein voor
het goede, hetwelk bestaat in de aanwerving
van lezers, van de goede pers. ais tegenactie
tegen het vele kwaad, dat gelegen is in de
verspreiding eener pers, die niet al te goed
en vaak zeer slecht is.
Z.H. Paus Pius XI
JAPANS OORLOGSINDUSTRIE.
Overbelast met orders.
TOKIO, 12 December (V.D.) Het dagblad
Hoclii Shimboen" meldt, dat de Japansche
oorlogsindustrie overbelast is met werk en niet
meer in staat is, de orders van het Japansche
ministerie van oorlog en van het ministerie
van marine tijdig uit te voeren.
Men Overweegt daarom de oprichting; van
een nieiiwe "ehettiische staatsindustrie. De
nieuwe staatsbedrijven zullen alle chemische
oorlogsmiddelen produceeren en zullen zoodanig
worden ingericht, dat in geval van nood ook
munitie in de nieuwe fabrieken geproduceerd
kan worden.
MOEDER
GLADBECK, 11 December (V.D.) Alhier is
een vrouw gearresteerd, die er van wordt ver
dacht, haar drie kinderen van 5 tot 7 jaar oud,
te hebben verdronken. Slechts van een der kin
deren is het lijk gevonden.
De vrouw heeft bekend; zij beklaagde er
zich over, dat zij door haar man slecht werd
behandeld.
Ook de man is gearresteerd.
DE MIJNRAMP IN KENTUCKY
NEW YORK, 11 December (V.D.) Het red
dingswerk in de mijn van de „Harlan Fuel
Company" bij Yancey in den staat Kentucky,
waar 25 mijnwerkers door een ontploffing wer
den bedolven, blijkt uiterst moeilijk.
De lijken van 19 slachtoffers zijn thans ge
borgen. Men gelooft niet, dat de andere zes
mijnwerkers levend kunnen worden bovenge
bracht.
Wegens het gebruik van^slangenspijs".
KANTON, 11 December (R.O.) Tsoetsjautin,
een bekend Chineesch diplomaat en voormalig
vice-minister van buitenlandsehe zaken, over
leed hier plotseling na een banket, dat in het
marinehoofdkwartier werd aangeboden, ter
eere van den Britschen opperbevelhebber die
in de Chineesche wateren stationneerende Brit-
sche vloot.
Een der geserveerde gerechten bestond uit
„slangenspijs" en de dood van den „ïplomaat
zou, naar beweerd wordt, aan het ingenomen
slangengif te wijten zijn.
Waarom heeft hij Amerika niet
gedagvaard.
Onze Londensche correspondent schrijft ons:'
Kolonel Ulric Thynne schrijft vanuit de
Carlton Club het volgende aan de „Morning
Post":
In 1919 was de Amerikaansche marine mij
geld schuldig voor een gemeubeld huis te
Londen, dat zij gedurende den oorlog gehuurd
had. Het bedrag der schuld was in twee
parten verdeeld; het. eerste zou vereffend -
worden in December 1919, net andere in ja-
nuari 1920.
De Amerikaansche marineoverheden druk
ken haar hartelijken dank uit voor de edel
moedige houding, welke Ik in acht genomen
had met betrekking tot deze vereffening, maar
lieten mij tevens weten, dat zij niet gemach
tigd waren eenige schuld van boven de 500 te
betalen, en dat dus het congres een wets
ontwerp zou moeten aannemen, alvorens de
regeerlng mij zou kunnen be a en.
Ik wachtte geduldig. maar er gebeurde niets,
en na drie of vier jaren diende ik, door onze
ambassade in Affler>^- een vordering in voor
het verschuldigde bediag, met rente tot op
den datum.
Hierop werd mij medegedeeld dat, tenzij ik
alle aanspraken op rente liet varen, er weinig
kans bestond, dat de Amerikaansche regeering
He hoofdsom zou betalen. Dit weigerde ik te
doen.
Later wendden vrienden van mij in Amerika
zich tot de autoriteiten met hetzelfde resul
taat, en werd mij uitgelegd, dat Amerika nog
volstrekt niet al zijn oorlogsverplichtingen af
gewikkeld had, en dat het als een zeer slecht
precedent beschouwd werd te beginnen met
het betalen van rente op zulke oorlogsschul
den. Ik weigerde echter opniquw mijn aanspra-
Zes personen in levensgevaar.
/r. O.)- In de
LA LOUVIERE, 12 December 1 hgefl
mijn St. Marghérlte te La.L.°" voige waarvan
ontploffing plaats gehad. puin werd
mijnwerkers door neerva
zes
ingesloten. ntwerpen meldt nog
Een V. D.-telegram U' kans bestaat op de
nader, dat er een mijnwerk
gang, waar het onse
diepte van 750 B6ter'
op rente op te geven.
ken „j, isme up i-u o
Tenslotte werd in 1926 een wetsontwerp door
het congres aangenomen, en in Augustus van
dat jaar werd mij eindelijk mijn hoofdsom uit
betaald, niaar zonder zes jaren rente, welke
tot een belangrijke som aangegroeid was en
mij nog steeds verschuldigd is.
Amerika als crediteur besluit kolonel
Thynne neemt een geheel andere houding
aan dan het als debiteur in acht nam.
Engelsche kolonels, vooral wanneer zij lid
van de Carlton Club zijn, zijn de heerlijkste
menschen die er bestaan. Niet dat er in an
dere landen geen heerlijke kolonels zijn,
DOOR
31).
Wel, antwoordde Scraye. Ik voel mfe
heelemaal niet verplicht, je dit te vertellen,
maar daarom mag Je heit gerust weten. Ik
vertelde haar, dat ik iets gezien had, dat
door werd geschreven, en dat onder zeer
verdachte omstandighedenwerd gevonden en
dat ik, na er eerst goed over gedacht te heb
ben, tot de conclusie moest komen, dat zij iD
connectie stond met eenige gure typen. En,
ails je alles wilt weten, ik verzocht haar, mij
alles te vertellen. Zij weigerde zij wan
trouwde me.
Zoo dus er is toch wel wat op haar
aan te merken! zei Jimmie. Wel, laten we ciau
uitstappen! En wat wilde je nu doen? ver
volgde hij, nadat zij den chauffeur gevraagd
hadden te wachten. WH je haar zelf gaan be
zoeken alleen?
Zooals je wilt, antwoordde Scraye. Ik
ga'oof, dat ik weet, wat me te doen staat
en wat ik moet zeggen.
Er is maar één ding te zeggen, zei Jiim-
mie kwaadaardig. Zij staat in verbinding met
die bende. Zeg haar, dat als mijn tante en
Bva Walsden niet veilig naar zijn kamers
kunnen teruigkeeren laten we zeggen; voor
middernacht dan zal ik desnoods de ge
heele stad op haar afzenden. En waarschuw
haar, dat als ook maar het lichtste leed den
dames is overkomen, don.
Laat het maar aan mij over, zei Scraye.
Hij verwijderde zich en liet het tweetal ach
ter. Jimmie en Pocke liepen wat heen en
gyer eu wachtten op Soraye's terugkomst.
Als Scraye geen contact kan krijgen
met de bende, zei Packe na een lange stilte,
ga jij dan naar de politie?
Beslis t
Wat aou je haar kunnen vertellen? Je
weet immers niets positiefs! Waar zou je
denken, dat het hoofdbureau gevestigd is?
w'eet ik allemaal niet! Maar ik zal haar
alles vertellen, wat ik weet. En dan kan ze
beginnen bij de douairière en mevrouw Wy-
thenshawe.
Na nog eenig heen en weer gepraat zagen
zij opeens Scraye aankomen. Hij zag er zeer
ontmoedigd uit. In de verte reeds schudde hij
zijn hoofd.
Zij heeft haar woning verlaten, zei hij,
zich bij hem voegend. Ik heb met den butler
gesproken Zij is vertrokken met haar kame
nierster om 0 uur vanmorgen. Zij had maar wed
nig bagage bij zich. Niemand weet, waarheen
zij is of hoelang zij weg blijft. De butler wist
zelfs niet eens te vertellen, van welk station
zij was vertrokken.
Jimmie antwoordde niet. Toen zij bij de
wachtende auto gekomen waren, zei hij.
Ga mee!
Maar waarheen? vroeg Scraye.
Naar mevrouw Wythensihawe!
Meen je dat?
Als je niet wilt, dan ga je niet! Ik
ga!
De anderen stapten oi In de auto. Scraye
gaf den chauffeur het adres en wendde zich
dan tot Jimmie.
Het lijkt me, zei hij rustig, dat dit een
gevaarlijke weg is. Als mevrouw Wyt'henshawe
een lid van die bende is wat we veilig
kunnen aannemen dan geloof ik .piet-, dat
je- juffrouw Walsden een dienst bewijst door
dit bezoek.
Ik ga naar mevrouw Wythenehawe en ik
zal haar 6preken door jou geïntroduceerd.
Als je dat njet wilt, zal ik wel middelen vin
den, haar toch te spreken te krijgen. Ik zou
je echter willen aanraden, mij aan haar voor
te stellen.
Ik zal het doen, zei Scraye kalmer dan te
voren. Tenminste als zij thuis is.
Dank je, zei Jimmie lakoniek. Zou je
echter nog een vraag willen beantwoorden?
Was de douairière ook op die partij, toeu het
kruis van den Tsaar yverd gestolen?
Scraye richtte zich een weinig op, doch viel
direct weer terug in de dikke kussens van de
zitbank.
Zij was er! antwoordde hij. Maar...,
Dat is genoeg! Dat wilde ik alleen maar
weten!
Gedurende een korten tijd stokte het niet
buitengewoon vriendelijke gesprek. Toen zei
Jimmie tegen Scraye:
Ik veronderstel, dat als mevrouw uit
lsje toch wel naar binnen zult komen. Zou
je niet kunnen zeggen, dat je een briefje voor
baar wilt achterlaten?
Dat wil ik wed! Je wilt in elk geval
naar binnen?
Ja. Indien mogelijk zou ik graag de
kamer willen zien, waar zij gewoonlijk haar
correspondentie behandelt.
Mevrouw Wythenshawe was uit. Zij had van
morgen vroeg de stad verlaten. De bediende,
die opende, kende den markies van Scraye
echter goed en leidde hem en zijn vriend in
een kleine bibliotheek. Hij zette een stoel
voor het bureau van mevrouw Wythenehawe.
Scraye ging zitten en schreef een briefje zon
der Inhoud, terwijl Jimmie onschuldig rond
keek.
Ik begrijp niet, wat j» toer wilde zien,
Trickett, merkte Scraye op, toen rij zich weer
bij Packe hadden gevoegd.
Doet weinig ter zake! Ik wilde graag
Iets zien en jk zag het pok. Enfin ik
zal naar huls gaan. Het laatste stuk zal ik
maar wandelen - ik heb behoefte aan veel
denken
En wat ben je van plan te doen? vroeg
Packe angstig
Tot middernacht niets! Daarna
de politie. Als je lust hebt, me vanavond een
bezoek te brengen doe het dan maar.
Hij knikte kort tegen zijn gezellen en wan
delde weg. Na de zaken nog eens van alle kan
ten bekeken te hebben, kwam hij tot de slot
som, dat hij moest wachten tot de vijand
iets van zich liet boeren.
Kentover had niets gehoord. Jimmie dwon»
zich zelf tot geduld; at op den gewonen
en rookte en las, alsof er niets was gc
doch inwendig werd hij verteerd d°°paokt)
groote onrust! Om half twaa'f kwamen^
en Scraye hem bezoeken. Zij keken ieI
gend aan. „rimmig maar
Niets, antwoordde Jimanie. g wachten
resoluut. Ik zal tot precies twaai
Wst^p dit oogenblik kwam Kentover bin-
We'rd^oÏÏ'st door een
mijnheer, zei hij. Geen antwoord, zea hu. mun-
h<7rvmi* tto* den brief uit de handen van
K^SaTpristlot - Die - die is van mijn
tante!
HOOFDSTUK XXVIII
De brief uit.....?
De drie maninen stónden in een oogenblik
rond de tafel, waarop Jimmie'' iri zijn opge
wondenheid, den brief geworpen had. De en
veloppe zelf, een niets zeggend stuk papier,
geadresseerd aan Jim,mie. was beschreven met
karaktervaste hand. Zij keken
tP> spl'e,Ken*
beginne^ myn Winte, herhaa]de jj-mmie.
Packe nam den brief met 6en gebaar
nu gaf hero aan Jimmfe en
Open hem! Wat zou je vreezen? Als niet
alles in orde was> dau had je hem niet gekre
gen
jimmie frommelde wat aan de enveloppe;
Packe nam dde uit zijn handen en scheurde
naar open. Hij haalde er een aantal velletjes
peschreven papier uit en gaf die aan Jimmie,
Hier ieeK| 0£ ik bet doen?
Jimmie beheerschte zich echter weer. Hij
nam den brief van Packe aan en wenkte de
heeren te gaan zitten.
Het giaat weer, mompelde hij. Ik ik
dacht, dat hét slecht nieuws was. Enfin
It zal hem vo riezen. Is Kentover weg
We zijn. alleen, antwoordde Packe. Lees
maar voor.
Jimmie schoof zijn stoel wat dichter bij
Scraye en Packe en begon te lezen.
„Mij werd opgedragen, dit te schrijven
bevolen. Ik moest je vertellen, dat we allebei
veilig waren, op heit oogentblik. Ik moet je
ook precies vertellen, hoe we gebracht werden
na£lr waar we nu zijn ik weet zelf niet,
waar het is! Ik kan alles zeggen wat ik wil
en op bet eind van dezen brief moest i,k je een
boodschap overbrengen, die zooals zij zeg-
g0n je vóór vannacht aal bereiken, ik weet
nog niet, wat het voor een boodschap is. in
werkelijkheid ik weet noch begrijp iets
van bet lieele geval. Ik kan je alleen vertellen,
wat er vandaag gebeurd is. Zij zeggen, dat
ik je precies kan vertellen, wat ik wil
dat het er in het minst 'niet aan toe doet,
wat ik je zeg. Eigenlijk word ik verplicht
(dit alles gebeurt onder dwang) je de volle
waarheid ie vertellen, Het noodzakelijk.
zeggen zij, dat je ziet, wat zij kunnen doen.
Ik veronderstel, dat Kentover je heeft ver
teld wat we 's'morgens hebben gedaan? Nadat,
we 'wat gewinkeld hadden, gingen we naar
Biaaichard om te lunchen; ik stuurde en auto
en ook Kentover weg onder voorwaarde, dal
zij op een bepaalden tijd moesten terug zijn
drie. Ongeveer drie kwartier later
toen we onze lunch bijna beëindigd badden
bracht de k©liner een heer bij ons, dien ik even
te voren al onderzoekend het vertrek had zien
,-ondkijken. De kellner zei, dait de beer mij
wi-lde spreken, als ik tenminste juffrouw
Trickett was. Ik antwoordde, dat Ik dat was,
De heer, een zeer goed gekleede en be-
scbaafd uitziende mam, ditjji ik vo r een dok
ter zou aangezien hebben, boog en 01 er an
digde mij een kaartje. Er stonden een naam
J Tl ban me niet meer herinneren,
en adres op. Ik kan me met u
wat er precies op stond en de man,
kamer zit, terwijl ik scha-ijf, zegt - glim
lachend - dat het van geen belang is In
ieder geval las ik van het kaartje, dat de heer
een dokter was. Na nog buiging begon h«:
„Ik verzoek u, u niet te verontrusten. Ei
is absoluut geen gevaar. Ik kom van uw nee
den heer James Tnckett! - (hier gaf bij
me een kaartje van jou) - Hij heeft een
klein ongeval gebod.
Je weet dat ik er altijd tTotsch op ga,
mijn tegenwoordigheid van geest onder alle
omstemdigbedeh te kunnen bewaren. Ik keek
"tls het lets eirnstiigs Is, zed ik, zoudt u m#
da't* betee dieet kunnen zeggen.
(Wordt vervol
