ALGEMEEN OVERZICHT.
PUROL ffMnd en^wvndmy.
WERKVERSCHAFFING
IN DUITSCHLAND.
-S.FLETcfeg
ZATERDAG 24 DECEMBER 1932
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
CHINA EN SOVJET-RUSLAND.
DE DEVIEZEN-SMOKKEL IN
DUITSCHLAND.
RADIO-REDE VAN GERECKE.
AMERIKAANSCHE POLITIEKE
VRAAGTUKKEN.
Interview met Roosevelt.
HOOVER EN DE PROHIBITIE.
THERESE NEUMANN. DE TRAANGAS. AAN VAL
TE WEENEN.
Kapelaan Fahsel heeft niet over een
weigering van Therese Neumann
gesproken.
WEER EEN BRAND IN JAPAN.
DE WERKLOOSHEID IN Z.-AFRIKA.
Een grootscheepsche poging tot
diefstal.
DE KLASSE-VIJAND IN DE
KOMSOMOL.
ROOF-OVERVALLEN.
BIND*
De verwachte meerderheid
De meerderheid, waarmede Paul Boncour
zijn „trève des confiseurs" heeft gekregen
waarmede hij dus het nieuwe Fransche kabinet
over de feestdagen, welke men liefst in vrede
lievende politieke rust doorbrengt, heengehol-
pen heeft, is veel kleiner dan men verwacht had
geringer zelfs dan de steun, welken Herriot voor
zijn regeeringsverklaring gekregen had. Prac-
tisch heeft alleen links Boncour zijn duldende
goedkeuring gegeven, een feit, da, juist onder
de huidige tijds"-orostandigheden uiterst ka
rakteristiek is. Er bestaat een levendiger vecht-
stemming tegen Boncour, dan ooit tegen Her-
riots kabinet heeft gewoed en de verklaring voor
dit feit vindt men ongetwijfeld in de beschou
wingen der meer rechtsche bladen, die het ka-
binet-Boncour slechts als een gangmaker voor
een kabinet Leon-Blum, een zuiver socialis-
tisch-radicale kartel-regeering derhalve, kun
nen zien.
Maar zoo vlak voor de Kerstdagen wilde de
kamer den strijd niet aanbinden. Zij gaf door
een uiterst koele ontvangst der regeeringsver
klaring uiting aan haar ontstemming, doch
wenschte overigens, na een tamelijk scherp
protest van den oorlogsinvalide kolonel Fabry,
zoo snel mogelijk naar den huiseiijken haard
te kunnen vertrekken, om daar, door geen po
litieke zorgen gestoord, Noël te kunnen vieren.
Het regeeringsprogram zelf munt door vaag
heid van inhoud en omtrekken uit; het heeft,
zooals de „Echo de Paris o.i. terecht opmerkt
„niets merkwaardigs behalve dan zijn banali
teit", en zijn heulen met de socialisten, waar
mede Paul Boncour zich klaarblijkelijk toch
nog inniger verbonden voelt dan men op grond
van zijn nationalistische mentaliteit oppervlak
kig zou meenen. Zelfs de radicale bladen zijn
met deze zwenking naar uiterst links allesbe
halve ingenomen, ofschoon zij den minister
president, die den zetel voor Herriot moet
openhouden, niet al te radicaal kunnen afval
len.
Geheel in overeenstemming met den ernst
van den toestand heeft Boncour de financieele
kwestie op den voorgrond geschoven, na eerst
een tirade over de noodzakelijkheid van het
herstel van een sterk staatsgezag naar voren
te hebben gebracht. „Onze financien sanee-
ren" is ook voor Frankrijk het hoofdprobleem
geworden, wil op den duur het overigens on
productieve goud in de kelders der Fransche
bank een hernieuwde noodlottige inflatie kun
nen tegenhouden. Het begrootingsevenwicht
moet hersteld worden, er moet weer een rede
lijke verhouding tusschen de staatsuitgaven
en de inkomsten, welke door het voortwoeke
ren der crisis als verlamd zijn, tot stand komen.
Daarvoor zijn „bezuinigingen, energieke bezui
nigingen" onvermijdelijk. En daarvoor wil Bon
cour een beroep doen op de trouwe samenwer
king van het parlement en van de belangheb
benden zelf: ambtenaren en oud-strijders.
Dat is ongetwijfeld de meest ideale oplos
sing, maar zij lijkt voor Frankrijk ook wel de
minst practische om tot een deugdelijk resul
taat te komen. Nergens wellicht ter wereld is
de staatsmachine zoo overwoekerd met pour le
besoin de la cause: de herkiezingskansen der
afgevaardigden ingestelde ambten; nergens
waarschijnlijk bestaat zoo'n drang om in de
veilige financieele armen van den staat een
onbezorgd bestaan te leiden. Als dan ook de
„onnoodige ambten" moet worden opgeruimd,
het „ingewikkelde, overladen raderwerk'
moet worden vereenvoudigd, kan men op den
sterksten tegenstand niet alleen van de socia
listische parlementsleden, maar van de breed
ste rechtstreeks en onrechtstreeks betrokken
kringen rekenen, zoodat van een welwillende
samenwerking tot dit doel wel niets zal komen.
De „effectieve samenwerking van openbare
diensten, voortbrengers en verbruikers" is
hoogstwaarschijnlijk ingeschoven om een zeer
eenzijdigen steun te krijgen, dien hij ook ver
wierf, al heeft Léon Blum in zijn rede hartelijk
den spot met zijn vroegeren partij-onderdaan
gedreven. Dat belooft nog iets voor de toe
komst, van beide kanten.
In de aangelegenheid der schuldenkwestie is
de vaagheid van Boncour eenvoudig grenzen-
loos. Zijn formule: „wij zullen ons best doen,
dat beloven we" klinkt bijna naïf, maar geeft
toch volkomen de situatie weer. Persoonlijk
kan hij niets doen als op de welwillende tege
moetkomendheid van de Vereenigde Staten re
kenen om „door een algemeene en definitieve
regeling een oplossing te vinden, welke een
einde maakt aan de wanorde, welke de last
van de interregeeringsschulden voor het alge
meen economisch herstel meebrengt." Gezien
echter de verwikkelingen, welke tusschen Hoo-
ven en Roosevelt zijn ontstaan, lijkt het meer
dan twijfelachtig, of het gouvernementeele le
ven van Boncour, dat bij de a.s. begrootings-
debatten fel bestookt zal worden, lang genoeg
gerekt zal kunnen worden om hem gelegenheid
te geven zijn bekwaamheden als financieel on
derhandelaar tentoon te spreiden.
Te Genève heeft hij, in het ontwapenings-
vraagstuk, die gelegenheid reeds gehad. En
toch is hetgeen hij omtrent dit probleem mede
deelt, even onomlijnd als hetgeen hij over an
dere zaken zegt. Hij spreekt over een crisis
van psychologischen aard, over internationale
onrust, misverstanden en rivaliteit; over de
noodzakelijkheid om geen herbewapening toe
te laten en de veiligheid nog steviger te waar
borgen; over het grootsche werk dat met succes
verricht is om Duitschland naar de ontwape
ningsconferentie te doen terugkeeren. Maar
wat de kern der aangelegenheid betreft, be
perkt hij zich tot de mededeeling, dat ontwa
pening, gelijkberechtiging en veiligheid tot een
onverbreekbaar complex verbonden zijn, en
dat de kwestie nu als een eenheid zal behan
deld worden.
De Duitsche bladen, die natuurlijk het meest
op deze passage reageeren, wijzen er bijna
unaniem op, dat de na de jongste officieuse
persdebatten zoo zeer gewenschte helderheid
allerminst gebracht is. Er is geen vonk van een
scheppende gedachte te bespeuren, er is ook
geen nieuwe brug tot overeenstemming tus
schen Parijs en Berlijn geslagen; en enkele
bladen meenen zelfs, dat de Fransche veilig
heidsthesis in deze regeeringsverklaring op een
wijze geproclameerd wordt, welke slechts wei
nig van de vroegere verklaringen van Tardieu
verschilt. De sterke tegenstelling tusschen Bon
cour en Tardieu is echter, dat de eerste even
vaag en rethorisch is, als de tweede scherp en
zakelijk.
De Fransche regeeringsverklaring heeft en
kele dagen van rust verzekerd; dat is haar
groote, haar eenige verdienste.
Felle critiek van Lloyd George op het
regeeringsbeleid
LONDEN, 23 December (V.D.) Bij de debat
ten in het Engelsche lagerhuis is gisteren, na
een verklaring van minister Hoare over den
toestand in ludië, dewelke, naar de minister
zeide, zoodanig verbeterd is, dat met ingang
van het nieuwe jaar de ordonnanties, waarbij
de uitzonderingstoestand werd ingesteld, kun
nen worden opgeheven, nam Lloyd George het
woord.
Spreker richtte een feilen aanval tegen Mac
Donald en de nationale regeering. Het feit,
aldus Lloyd George, dat Mac Donald nogmaals
voor herstel zijner gezondheid naar Lossie
mouth is gegaan, zonder dat hij werkelijk ziek
is, terwijl in het lagerhuis de moeilijke kwestie
der werkloosheid aan de orde is, noemde spre
ker een beleediging voor het huis en een be
wijs ervoor, dat Mac Donald geen heeft
op de grootte der crisis, welke Engeland thans
doormaakt.
De bewering, dat de tegenwoordige regee
ring Engeland uit den nood zou hebben gered,
noemt spreker onwaar. De werkloosheid is niet
verminderd, de dokken zijn lee§- Steeds meer
schepen worden opgelegd en het warenverkeer
loopt achteruit.
Lloyd George vroeg zich of, hoe lang dat
nog kan voortduren. In zake de werkloosheid
herhaalde Lloyd George zijn ei se hen met be
trekking tot vergaande kqlon'isatieplannen V00r
de werkloozen en de stichting van tuindorPen
Daardoor zou de werkloosheid met 25 pCt. hUn!
nen worden verminderd.
Namens de regeering verklaarde majoor
Elliot dat dergelijke kolonisatieplan11®11 van
zeer twijfelachtige waarde zijn, aangezien thans
juist de landbouw in het bijzonder lijdt en duf.
zenden menschen het platteland verlaten.
WIL DE SHAH VAN PERZI e
KROONJUWEELEN VERKOOPEN T
TEHERAN, 23 December (V.D.) Naar ver
luidt, zou de Shah van Perzië in verband met
de financieele moeilijkheden van het land heb
ben besloten, twee zijner kostbaarste kroon-
juweelen te Parijs of Londen te verkoopen.
Het zijn de z.g. „Pauwenkroon" en de „Perzi
sche Globe", twee juweelen ter waarde van
eenige millioenen Pond Sterling.
De Mandsjoerijsche regeering eischt
teruggave van consulaatsgebouwen.
TSJANGTSJOEN, 23 December. (V.B.) In
verband met het herstel der diplomatieke be
trekkingen tusschen China en de sovjet-unie
lieeft de Russische regeering de vroegere Chi-
neesche consulaatsgebouwen te Wladiwostok,
Chabarowsk, Tsjita en Blagowjesjtsjensk weer
ter beschikking gesteld van de Chineesehe re
geering.
De regeering van den Mandsjoerijschen staat
Mandsjoekwo heeft hiertegen geprotesteerd en
verklaart, dat deze consulaatsgebouwen op
kosten van Mandsjoerije zijn gebouwd en dat
de ambtenaren van deze consulaten nog tot
voor kort hun salarissen ontvingen uit Mand
sjoerije en wel uit de kas van Tsjang Hsoe
Liang. Zij eischt, dat alle genoemde consulaats
gebouwen met hun geheelen inventaris te harer
beschikking worden gesteld. Het standpunt
van de sovjet-regeering tegenover dezen eisch
is nog niet bekend.
KEULEN, 22 December. (R.O.) Als gevolg
van de deviezen-verordening wordt op allerlei
manieren getracht, geld uit Duitschland te
smokkelen.
Een merkwaardig staaltje van de geslepen
heid der smokkelaars beeft dezer dagen plaats
gehad, in den trein, die van hier naar Hoek
van Holland onderweg was. In dezen trein zat
een detective, die speciaal belast was met het
opsporen van overtreders der verordening.
Tegenover hem in de coifpé zat een man, die
hij er sterk van verdacht, geld over de grens
te willen smokkelen. Hij had den man al aan
den lijve onderzocht, doch niets gevonden.
Plotseling viel het oog van den detective op
een pakje brood dat de man achteloos naast
zich neer gelegd had.
Hij greep en opende het en vond tusschen
<fe boterhammen een bankbiljet van 150 pond.
In den hoed van den smokkelaar vond hij
n°g 15 bankbiljetten van 50 pond.
De rechercheur trok onmiddellijk aan de
a°odrem om den trein nog op Duitsch gebied
e doen stoppen, hetgeen gelukte.
BERLIJN, 23 December. (H.N.) De nieuwe
rijkscommissaris voor de werkverschaffing,
dr. Gerecke, hield vanavond voor de radio een
rede over het programma der werkverschaf
fing. Hij wees er daarbij op, dat de inkomsten
der openbare lichamen gedaald zijn, terwijl de
uitgaven voor sociale doeleinden gestegen zijn.
De begrootingen der openbare lichamen zijn
sedert 1929 van 20.8 tot 14.8 milliard ver
minderd. Meer dan de helft van deze vermin
dering komt voor rekening van de zakelijke
uitgaven der openbare lichamen, wat betee-
kent, dat aan het particuliere bedrijfsleven
overeenkomstig minder opdrachten zijn gege
ven.
Dr. Gerecke verklaarde, dat hij zich van de
ontzaglijke verantwoordelijkheid van zijn ambt
bewust is, doch hij heeft vertrouwen in het
prestatievermogen en den wil tot zelfbehoud
van het Duitsche volk, die in de geschiedenis
telkens is gebleken.
Het is in de eerste plaats noodig. dat de tot
nu toe voorgenomen werkzaamheden zooveel
mogelijk bespoedigd worden. Hiervoor zijn be
schikbaar 342 millioen marlt voor aanleg van
wegen en kanalen, verbetering van den bodem
enz. Daarbij komen de werkzaamheden voor
de rijksspoorwegen, waarvoor 280 millioen
mark beschikbaar is, en voorts nog 60 mil
lioen mark van de posterijen.
De 285.000 personen, die bij den vrijwilligen
arbeidsdienst werk hebben gevonden, zullen
ook in de wintermaanden aan het werk gehou
den worden.
Voor vestiging in de voorsteden en voor
aanleg van kleine tuinderijen is 73 millioen
mark beschikbaar. Hierdoor kunnen 26.000
huizen in de voorsteden en 74.000 kleine tuin
derijen tot stand komen.
Het streven moet zijn, dat de desbetreffende
personen in staat zijn, in hun levensonderhoud
te voorzien, gedeeltelijk door het loon, dat zij
ontvangen, gedeeltelijk uit de opbrengst van
den grond.
Voor de stichting van eigen woningen zullen
in 1933—'34 20 millioen mark beschikbaar
worden gesteld, zoodat voor rekening van de
bouwers nog ongeveer 100 millioen mark zal
komen.
Verder zal voor het herstel van hulzen, ver
bouwing enz. voorloopig nog 50 millioen mark
beschikbaar worden gesteld.
Voorwaarde is, dat de werkzaamheden ter
stond ter hand worden genomen. Aangezien
ook de huiseigenaars in de kosten bijdragen,
zal de arbeidsgelegenheid hierdoor nog groo-
ter worden.
Gelukt het niet, openbare werken op groote
schaal te laten uitvoeren, dan zullen ook de
particuliere bedrijven zonder opdrachten blij.
ven. Deze hebben er dus het grootste belang
bij, dat de opdrachten worden verstrekt.
Iedere prikkel tot verhooging van de pro
ductie kan slechts dan uitwerking hebben, in
dien het belangrijkste vraagstuk, dat van den
afzet, wordt opgelost. Alle voorhanden moge
lijkheden voor werkverschaffing moeten thans
uitgebuit worden. Het is noodig, dat met de
uitvoering van het programma zoo veel mo
gelijk spoed wordt betracht.
Voor openbare werken zal een bedrag A'al1
500 millioen mark door middel van leeningen
worden gevonden. De rijksbank heeft de voor
gestelde wijze van financiering goedgekeurd.
De veiligheid van de valuta moet een eerste
voorwaarde voor alle werkverschaffing blij
ven. De middelen zullen worden verschaft
door de Vereeniging voor openbare werken en
door de Rentenbankkreditanstalt. Voorloopig
zullen de middelen ter beschikking worden
gesteld van het rijk, de landen, de gemeenten,
gemeentelijke lichamen en openbare bedrijven.
De looptijd van de leeningen zal in overeen
stemming zijn met den duur van de werken,
die uitgevoerd worden. Bij een looptijd van
20 jaar zal de rentevoet 6% bedragen. De
rente zal bij korteren of langereii looptijd ge
wijzigd worden.
Voor productieve werken, zooals gas, water
leiding en electrieiteit, zal een normale rente
en een normale aflossing worden voorge
schreven.
Alle uit te voeren werkzaamheden moeten
in het belang van de volkshuishouding zijn-
De werkzaamheden moeten einde 1933 afge-
loopen zijn. Van veel belang ]s het, dat voor
al die werken onder handen worden genomen,
waarvoor vroeger reeds plannen gemaakt
zijn, doch die door gebrek aan geld moesten
blijven rusten.
Luxe-bouwwerken en werken, die voor de
volkshuishouding van geen belang zijn, komen
voor ondersteuning niet in aanmerking.
Zooveel mogelijk zal van de menschelijke
arbeidskracht worden gebruik gemaakt. Slechts
binnenlandsche werkloozen zullen te werk
worden gesteld. Ook zal zooveel mogelijk bin-
nenlandsch materiaal gebruikt moeten wor
den.
Teneinde zooveel mogelijk personen te hel
pen, zal de arbeidstijd op 40 uur per week
vastgesteld worden. Het loon zal volgens het
geldige tariefloon berekend worden.
BLOEDIGE BOTSINGEN TE GLASGOW.
LONDEN, 23 December (V.D.) Te Glasgow
Is het Donderdag tot ernstige hotsingen geko
men tusschen werkloozen en de politie.
Meer dan vijftien personen, van wie 10 agen
ten, werden gewond en moesten naar het zie
kenhuis worden overgebracht.
De hotsingen hebben plaats gehad, omdat
een deputatie uit de werkloozen, welke een
verhooging der werkloozenuitkeeringen eisch-
te, niet door het gemeentebestuur w-erd ont
vangen. De werkloozen hebben met steenen
en andere projectielen naar de politie gegooid.
PARIJS, 23 Decmber. (V.D.) Een vertegen
woordiger van de „Agence Economique et
Financière" had een langdurig onderhoud met
den nieuwen president der Vereenigde Staten,
Franklin D. Roosevelt, in het verloop waar
van tal van kwesties behandeld werden.
De vermindering der uitgaven achtte Roose
velt een der belangrijkste kwesties. De wijzi
ging van de drankwetgeving, waar hij voor
stander van was, zou eenige honderden mil
lioenen dollars opbrengen voor het in even
wicht brengen van de begrooting.
Roosevelt achtte den huidigen stand der
douanetarieven hogst onbevredigend. Het
Amerikaansche systeem heeft een buitenge
woon lagen prijs voor alle landbouwproducten
tengevolge en heeft ook den uitvoer van in-
dustrieele producten geschaad. Een der di
recte resultaten van het Amerikaansche sy
steem is de reeks van dwang- en verdedigings
maatregelen die buitenlandsche regeeringen
in den vorm van tariefverhooging, conlingen-
teering enz. hebben toegepast.
Het democratische program is voor een con-
curreerend tarief m.a.w. een tarief, dat den
Amerikaanschen producent op dezelfde wijze
behandelt als den buitenlandschen concurrent.
De overdreven tarieven moeten verlaagd wor
den om verlaging der buitenlandsche tolmuren
te bewerkstelligen en daardoor den afzet van
Amerikaansche producten in het buitenland
mogelijk te maken.
Op het gebied van den landbouw Is Roosevelt
voornemens, de producten ten aanzien van de
wereldmarktprijzen in een zelfde gunstige po
sitie te stellen, als de industrieproducten,
dank zij den tarieven, genieten.
In de verkeerspolitiek wenscht Roosevelt In
de eerste plaats, dat de spoorwegen zich zelf
bedruipen. Gedurende een korte periode kan
de regeering de spoorwegen steunen om hun
saneering te bevorderen.
Wat de prohibitie betrof, verklaarde Roose
velt zich voorstander van onmiddellijke wijzi
ging van de Falstead-wet, voor de productie
en den verkoop van bier met een in de wet
vastgelegd toegestaan alcoholpercentage.
Tenslotte kwam Roosevelt te spreken over
het schuldenvraagstuk. In de eerste plaats was
hij van meening, dat elke schuldenaar gele
genheid moest hebben zijn crediteur den stand
van zaken uiteen te zetten, en dat de credi
teur een dergelijke uiteenzetting steeds hoffe
lijk en op sympathieke wijze de noodige aan
dacht moet schenken.
Het beste contact ter behandeling van de
schuldenkwestie kon men naar Roosevelt's
meening hereiken via de bestaande instanties
en langs normalen diplomatieken weg.
Roosevelt verrast over
Hoover s verklaring.
WASHINGTON, 23 December. (R.O.) Gou
verneur Roosevelt publiceert een verklaring,
waarin hij over de door Hoover gemaakte be
merking, dat de toekomstige president geen
samenwerking met hem wenscht in de kwes
ties der buitenlandsche politiek, zijn groote
verwondering uitdrukt.
Roosevelt zegt: Ik ben door de verklaring
Van het Witte Huis verrast. Het is niet alleen
voor ons land, maar ook voor de oplossing
der wereldvraagstukken te betreuren, dat de
■verklaring is afgegeven en dat openlijk be
kend gemaakt is, dat ik een samenwerking in
buitenlandsche kwesties als ongewenscht be
schouw.
Ik heb Hoover veeleer duidelijk te verstaan
gegeven, zijn vertegenwoordigers voor een
voorloopige behandeling der hangende kwes-
tles te benoemen en heb hem verzocht, mij
van den voortgang dezer voorbereidende werk
zaamheden op de hoogte te houden.
Eveneens heb ik Hoover aangeboden, met
hem in den tijd tot 4 Maart overleg te plegen.
Ik hoop, dat dit practische program en dit
besliste aanbod, om samen te werken, door
den president zal worden aangenomen.
Onder zijn presidentschap geen bier.
NEW-YORK, 23 December. (H.N.) Naar
verklaard wordt, zal president Hoover zijn
veto tegen iedere wijziging van de prohibitie-
wet uitspreken, zoodat voor de ambtsaanvaar
ding van Roosevelt geen bier in de Ver. Sta
ten beschikbaar zal zijn.
GOUDSCHAT OP DEN BODEM DER ZEE.
HELSINGFORS, 23 December (R.O.) In het
begin van het volgend jaar zal een expeditie
worden uitgezonden om den goudschat te her
gen, welke geborgen is in een oud Russisch
oorlogsschip, dat in 1720 in de golf van Fin
land is gezonken. Van dit plan werd reeds
eerder melding gemaakt.
Een onderzoek in oude leg-boeken heeft uit
gewezen. dat in het wrak 14 ton goud moet zijn,
ter waarde van 10 millioen gulden.
De Finsche en Zweedsche militaire musea
zijn reeds overeengekomen, als de bergings
werkzaamheden gelukken, den schat ^te' deelen.
ROME, 23 December. (R.O.) In de artillerie-
school van Nettuno bij Rome had bij het vul
len van munitiehulzen en ontploffing plaats,
waardoor 5 soldaten verden gedood.
Het Katholiek Internationaal Persagentschap
verspreidde dezer dagen een bericht van de
..Münchener Zeitung", volgens hetwelk kape
laan Fahsel onlangs in een te Lichtenfels ge
houden lezing over de gestigmatiseerde van
Konnersreuth zou verklaard hebben, dat The
rese Neumann aan de bisschoppelijke aanspo
ring, zich in een kliniek te laten onderzoeken,
geen gevolg zou geven.
Verder zou kapelaan Fahsel verklaard heb
ben, dat Therese niet uit eigenzinnigheid de
aansporing der Beiersche bisschoppenconferen
tie niet opvolgde, maar dat de „ingeving van
een inwendige stem", die zij alleen gehoor
zaamde, haar daarvan afhield.
Wij hebben ons, na het lezen van dit be
richt, dat ook in een deel der pers hier te
lande verspreid werd, schriftelijk tot kapelaan
Fahsel gewend, die ons het volgende berichtte:
„Het persbericht, dat ik in mijn lezing over
Konnersreuth te Lichtenfels beweerd zou heb
ben, dat Therese Neumann zich als mystieke
slechts aan haar inwendige stem zou houden
en daarom zich ook niet genoodzaakt zou zien,
zich te laten onderzoeken, is onjuist en tege
lijkertijd misleidend".
Wat den bisschoppelijken wenscb inzake een
hernieuwde medische observatie van Therese
Neumann betreft, heeft kapelaan Fahsel slechts,
naar hij verder schrijft, de volgende vraag
gesteld.
„Wanneer Therese Neumann niet In een kli
niek zal gaan, is zij dan eigenzinnig? Hierop
heb ik, aldus kap. Fahsel, het volgende geant
woord:
Op de eerste plaats is er geen bevel, doch
slechts een wensch van den bisschop geuit,
zoodat vau een ongehoorzaamheid geen sprake
kan zijn.
Op de tweede plaats heeft de wensch van
den bisschop betrekking op een medische ob
servatie, echter niet op het verblijf in een
kliniek en juist daarom heb ik ook een reden
aangevoerd, waarom Therese Neumann tegen
het verblijf in een kliniek als mystieke opziet,
n.l. dat zij en haar ouders een te ver gaande
behandeling door de geneesheeren in de kli
niek gevreesd hebben. (Dit heb ik reeds in
mijn boek over Konnersreuth uiteengezet.)
Wanneer echter ook een louter medische ob
servatie bij Therese Neumann niet tot stand
zou komen, dan ben ik voor zoo ver ik
Therese Neumann persoonlijk ken de over
tuiging toegedaan, dat Therese Neumann niet
uit eigenzinnigheid, of uit louter vrees voor
een of ander lijden zou weigeren. Zij zou dan
ook wel gevolg geven aan dat, wat van de
extase uit gezegd zou zijn.
Van een plaats gehad hebbende weigering
van Therese Neumann, om den wensch van
den bisschop op te volgen» was in mijn lezing
volstrekt geen sprake.
Met deze, mijne uiteenzettingen poogde ik
alleen, Therese Neumann van de eventueele
verdenking van een oncorrect persoonlijk ge
drag te bevrijden".
LONDEN, 23 December (H.N.) Uit Tokio
wordt gemeld, dat een groote brand te Foekoe-
gawa ten Oosten van Tokio belangrijke schade
heeft veroorzaakt. Veertien personen zijn om
het leven gekomen, terwijl er vier ernstig ge
wond werden. Voorts worden nog 30 personen
vermist.
TOKIO, 23 December. (V. D.) Bij den brand
in Foekoegawa zijn, voor zoover kon worden
nagegaan 16 personen om het leven gekomen,
terwijl nog ruim 30 personen worden vermist
en vier anderen zwaar werden gewond.
De brand is nog steeds niet geheel gebluscht.
Het reddingswerk in de wijk, waar de brand
uitbrak, een warnest van nauwe straatjes, is
zeer lastig.
Een groot aantal huizen is door het vuur
vernield.
KAAPSTAD, 23 December. (R.O.) De com
missie, belast met het instellen van een on
derzoek naar de werkloosheid. heeft haar
rapport hij de regeering ingediend.
Ofschoon dit nog niet gepubliceerd is, ver
luidt, dat de commissie aan de regeering voor
stelt, een bedrag van 5 millioen pond sterling
beschikbaar te stellen tot hulpverleening aan
de werkloozen. Dit bedrag zal worden verkre
gen door het oprichten van een permanent
fonds, waaruit hulp zal worden verleend aan
door de crisis geteisterde personen en werk
loozen.
Het vraagstuk van de werkloosheid in de
unie van Zuid-Afrika heeft zulke verontrus
tende afmetingen aangenomen, dat de regee
ring het noodig oordeelt, op krachtige en doel
treffende wijze de getroffenen door dezen moei
lijken tijd heen te helpen.
DE DOM VAN RIGA-
BERLIJN, 23 December (H.N.) Het Letland-
sche hof van appel heeft den eisch der Duitsche
gemeente te Riga inzake het eigendomsrecht
van den dom te Riga afgewezen, zoodat het
eigendomsrecht voor de gemeente verloren is
gegaan. In 1926 werd de dom zonder eenige
schadevergoeding onteigend. Men vreest, dat
ook het gebruiksrecht voor de Duitsche ge
meente verloren zal gaan.
WEENEN, 23 December. (V. D.) Omtrent den
gasaanval op de Weensche postspaarbank wordt
nog gemeld, dat men tegen half elf in de groote
hal een hevige rookontwikkeling bemerkte, die
zooals later bleek, afkomstig was van in papier
manden naar binnen gesmokkelde rookbommen.
De beambten sloten loketten en lessenaars
en maakten alarm, waardoor de buitendeuren
van de bank automatisch gesloten werden.
Tengevolge van den tranenverwekkenden
rook ontstond er een paniek en de beambten
en het in de hal aanwezige publiek rende naar
den straatkant toe. De portier was verstandig
genoeg om de deuren terstond weer te openen,
zoodat zich geen ongevallen voordeden.
WEENEN, 23 December. (R. O.) Tegen het
oorspronkelijke vermoeden, dat de aanslag op
de postspaarbank het werk van politieke fana
tici zou zijn, is thans door het politie-onderzoek
vastgesteld, dat men hier met een grootscheep
sche poging tot een omvangrijken diefstal te
doen heeft.
De uitgebrande rookbommen zijn reeds door
deskundigen onderzocht. Het zijn twee blikken
hulzen van ongeveer 18 e.M., die klaarblijkelijk
met chemicaliën gevuld waren.
De wijze, waarop de chemicaliën ontstoken
zijn, is nog niet ontdekt. Zoodra de alarm
installatie in werking trad, werden alle uit
gangen van het gebouw automatisch gesloten.
Een jonge man, die zich in de lokettenbal
bevond, is echter door een venster ontvlucht.
Hij kon evenwel gearresteerd worden en wordt
op het oogenblik nog verhoord.
Koelakken als cellenleiders in Rusland,
In verband met de „zuivering" der commu
nistische partij, welke binnenkort in Rusland
zal plaats vinden, is het interessant hetgeen
de sovjet-pers thans meldt, dat n.l. de „vreemde
elementen" zich niet alleen in de communis
tische jeugdorganisaties hebben weten in te
dringen, maar zich ook in de komsomol een
leidinggevende positie hebben weten te ver
overen.
In de afdeeling Bobrikoff werd geconsta
teerd, dat 13 zonen van koelakken het hadden
weten klaar te spelen, om in de komsomol te
worden opgenomen en een bestuursfunctie
hadden weten machtig te worden in den cel-
lenbouw. Deze 13 indringers en „vijanden van
het proletariaat" zijn reeds uit de komsomol
uitgesloten. Het partijbestuur heeft genoemde
afdeeling het verwijt gemaakt, dat zij niet de
noodige voorzichtigheid in acht genomen heeft
en nalatig Is geweest, om de nieuw toegetre
den leden aan een nauwkeurig onderzoek te
onderwerpen.
82-jarige vrouw mishandeld.
RECKLINGHAUSEN, 23 December. (H^D
Een 82-jarige weduwe werd in haar woning
door twee opgeschoten jongens overvallen en
ergerlijk mishandeld. De geheele woning werd
doorzocht, doch geld werd niet gevonden. Een
der daders dreigde daarop de vrouw met den
dood, waarop zij een bedrag van 13 mark, dat
in haar bezit was, overhandigde.
Een der vermoedelijke daders is aangehou
den, terwijl ook de tweede roover vermoedelijk
bekend is.
Te Dulsburg-Hamhorn is een coöperatieve
winkel van de mijn „Neumühl" door drie man
nen geplunderd, die een bedrag van 300 mark
buitmaakten.
Ook te Walsen drongen gemaskerde roovers
een levensmiddelenwinkel binnen en dwongen
de verkoopster het contante geld, een bedrag
van ongeveer 50 mark af te staan.
Te Moers drongen 20 opgeschoten jongens
een verkooplokaal van de mijn „Rheinpreus-
sen" binnen, waar zij levensmiddelen en de
ontvangsten van den dag roofden. Allen zijn
ontkomen.
KINGSFORD SMITH IN DE WOLKEN-
SYDNEY, 23 December (R.O.) De bekende
Australische vlieger, sir Charles Kingsford
Smith, heeft een zoon gekregen. „Ik ben er
over in de wolken" zeide de aviateur toen hem
het heugelijke feit werd medegedeeld.
Kingsford Smith, die in 1929 een record
vlucht gemaakt heeft van Engeland naar
Australië en deswege door de regeering tot
„Air-commodore" benoemd werd, is voorne
mens 4 Januari a.s. te starten voor een vlucht
van Australië naar Nieuw-Zeeland, een af
stand van 1300 mijlen, die hij in 12 uur hoopt
af te leggen.
ROOFOVERVAL TE VALENCIA.
VALENCIA, 23 December (R.O.) Vier ge
wapende bandieten hebben een inval gedaan
in de bureaux van een handelsonderneming,
waar zij zich meester maakten van 13.000
peseta's.
Agenten, door een revolverschot, dat door
een der bandieten was gelost, opmerkzaam ge
maakt, snelden het gebouw binnen, doch kon
den niet verhinderen, dat de vier roovers ont
kwamen.
Mijn God! schreeuwde Soraye plotseling-
Kijk! Zij vechten!
Packe en de detective stonden zoo goed en
zoo kwaad als het in den vliegenden wagen
g-ng overeind, omi het gevecht in de andere
auto gade te slaan. De twee mannen in den
ac^tervoilgden wagen streden 'hevig om het
stuurrad. De afstand tusschen de beide par
tijen was reeds zoo klein, dat het vloeken en
schreeuwen der vechtenden makkelijk werd
gehoord. Het volgende oogenblik kwam het
einde. De vluchtelingen reden met een bedui
dende snelheid door een hek, dat den weg
afsloot van het ravijn en.Jimtmie remde
met zoo gro te kracht, dat zijn gezellen bijna
den wagen uitvlogen.
Het duurde eeniigen tijd voor de vier mannen
konden afdalen, om het gevolg van dezen val
to kunnen constateeren. De vernielde wagen
iag aan den voet der rotsen: de groote man,
dtat Jimmie had aangehouden in den tuin,
tas er naast; verder op als het ware weg.
nameten in da tweehonderd-voet-diepfce, lag
®'hdene man, Doctor Frobenius, Toen Jimmie
en Scraye zich over het lichaam heen hogen,
zasen zyj ondanks verf en poeder, het gelaat
Yan «en jongen man. Zij keken elkaar verbaasd
aan.
Wat moet dat beteek enen? riep Scraye
uit.
P^cke klopte hen op de schouders en wees
tien op <jen detective, diie naderbij kwam. Hij
dioegi etg jn zjj,n hand, wat toeken te zijn
de witte lokken, die den jongeman geholpen
liadden, om zjcih als een oude heer voor te ge
ven.
Uier is .iets, dat wel een verklaring zal
kunnen geven, zei liij niet een grimlach. Het
is anders frappant, da.t Doctor Froibemtus, die
zichzelf vermaakte met die comedie, zijn einde
vond in een dergelijke tragedie.
Opeens zag hij het gezicht van den dooden
jongeman. Hij buikte zach en wendde zich toen
met een verrassenden uitroep tot zijn gezellen.
Ik ken dien kerel! zei hij. Hij is de
man, dien ik esa jaar of drie geleden heb
helpen arresiteeren het is een deugniet, die
er toendierttjd makkelijk af kwam. Hij is het
ongetwijfeld. Ik had me dikwijls afgevraagd,
waar hij zou zitten.
Maar wie is het? vroeg Packe.
Zijn eigenlijken naam zou ik u niet kun
nen zeg san, dien hen ilk vergeten. Maar wel
herinner ik me, dat hij drie jaar geleden werk.
te onder den naam van Walïba. Hij was toen
een Egyptisch waarzegger hij woonde in de
New Bond Street die vele menschen op
handige manier wist te bedriegen^ uc hen be
nieuwd te weten hoe hij het thans heeft aange
legd.
Jimmie wees naar hoven.
Daar staan de eenige menisclien, die u dit
waarschijnlijk zullen kunnen vertellen, zei hij.
De anderen keken op en zagen de markiezin
van Soraye en mevrouw Wythenshawe, die
juist uit een auto waren gestapt. Scraye liep
hen tegemoet, toen zij wilden afdalen.
Het is niet noodig, dat zij dit zien, zei
hij. We moeiten zorgen, dat die lijken hier
weg komen.
De detective bood aan, hiervoor te zorgen.
De drie mannen gingen de dames tegemoet
en overreedden haar, terug te lteeren. Doch het
scherpe vrouwelijke oog had reeds het gevolg
van het auto-ongeluk gezien. Zij keken Scraye
vragend aan.
Zij zijn beiden dood, zei hij zacht. De
wagen vloog door diie afsluiting. We kunnen
daar beneden niets meer doen laten we
daarom terug keeren en trachten uit te vin
den waar we zijn en of er geen huis of schotel
in de nabijheid is.
Na zich even georiënteerd te hebben, zei
Scraye, dait er dichtbij een klein stadje moest
liggen. Dear zouden zij wel een hotel vinden.
Ik voel me ziek, zei hij, en verlang naar
iets opwekkends. Maar.vervolgde hij en
keek mevrouw Wythenshawe beteek emis vol
aan, voor we verder gaan zou ik en ook
Packe en Triokett willen weten, wie die
mia.n was?
Mevrouw Wythenshawe, die het bericht van
de catastrophe met veel kalmte had aange
hoord, wilde het antwoord graag geven.
Dat ls, zei ze, niet zoo moeilijk te vertel
len. Het geeft tevens de verklaring voor onze
aanwezigheid hier en voor bemoeiingen in
deze vreemde zaak. De douairière en ik ont
moetten den man verleden jaar. De waarheid
is, dat wij wensckten geld te leenen. Wij
lazen een advertentie, waarin geld ter leen
werd aangeboden, we schreven erop en kwamen
toen in aanraking met dien man, die zichzelf
toen Mr. Hyacinth Mortimre noemde. We
hadden verschillende besprekingen met hem
en het resultaat was, dat hij ons uitnoodigde,
lid te worden van zijn Annexatie Sociëteit
We namen tenslotte zijn voorstellen aan,
want wij voorzagen, dat we hier iets te doen
kregen, wat per saldo waardiger was, dan
geld te leenen tegen zestig procent. We moes
ten wifden we slagen ons spel goed spe
len. We trachtten zijn vertrouwen te winnen
en handelden steeds zoovp-1 mogelijk volgens
zijn plannen. Hij had zich uitusscken gepromo
veerd tot DoctC Frohendua <n> Se sedaaniiaver-
wisseüng ondergaan. Wij hebben nooit iets
willen stelen daaraan wilden wij niet mee
doen. Slechts éénimaal moesten wij om het
vertrouwen niet te verliezen iets weg ne
men, liet was het kruis van den Tsaar.
Ik nam het weg, zond het naar de stad en
bracht het den volgenden dag naar dien hoe
denwinkel waar een van Frobenius' agen
ten woonde. Het kruis werd echter te vlug
naar Parijs gebracht, want toen ik den volgen
den dag eenige detectives naar het huis zond,
kwamen zaj te staan vo-r een vuurzee, waar
uit later hetl ijk van Madame Oha.rles te voor
schijn kwam. Dus moesten we andere wegen
zoeken en.... enfin, u ziet, het resultaat, ein
digde zij en wees met een kort gebaar in de
richting van de hooge rotsen.
U denkt, dat Doctor Frobenius .Madame
Charles vermoordde? vroeg Packe.
Ik weet het niet, antwoordde mevrouw
Wythenshawe. Maar ik ben tot de conclusie
gekomen, dat het wel bijna zeker moet zijn.
Mijn gedachte is, dat Madame Charles in Lon
den en Monsieur Charles in Parijs de agenten
der firma waren. Toen zij tot de ontdekking
kwamen, dat er eenig gevaar dreigde, wilden
zii deserteeren. De makkelijkste marnier om
hun hetz wijgen op te leggen was heen te doo
den. Ik heb het idee, dat Doctor Frobenius
niet veel gewetensbezwaar maakte tegen een
dergelijke handeling.
Zoo zal het wel gegaan zijn, zei Scraye.
Wat zeg jij er van, Trickett jij hebt het
grootste aandeel gehad in deze zaak?
Maar Jimmie antwoordde niet. Hij had iets
gezien, dat op een hotel geleek en als een
hazewind liep hij erheen, zonder Scraye op
zijn vraag geantwoord tie hebben.
Tien minuten later stond hij in een tele
foon-cel en met eenige angst wachtte hij het
opgeroepen nummer. Het kwam hem voor, dat
hij uren moest wachten en toen hij ten slotte
de we'bekende stem hoorde, verloor hij een
oogenblik zijn zelfbeheersching.
Wel Kentover? zei hij.
Kentover's stem antwoordde uit Londen;
De dames zijn juist 'hier aangekomen,
mijnheer. Alles ln. orde, mijnheer en heele-
maal gezond! Zij zouden graag willlen weten,
mijnheer.
Ja? ja ja??? riep Jimmie.
Of u het ook goed maalkt, mijnheer? ver.
volgde Kentover.
Jimmie zuchtte heel diep en met alle kracht,
die ln hem wasi, riep hij terug:
Als nooit te voren! 11.
