%mt\ tijd wo*
m
DE BEDELAAR VAN
TUNIS.
ZATERDAG! 1 APRIL 1933
VERBOND VOOR NATIONAAL
HERSTEL.
„Terug naar Thorbeckeluidt
het parool.
Rumoerige bijeenkomst in Lommerrijk
DE ROTTERDAMSCHE WIELERBAAN.
BIOSCOPEN.
SCHOONHOVEN
VLAARDINGEN
BOSKOOP
WADDINXVEEN
„DE TRIBUNE" OVER RUCPHEN EN
ST. WILLEBRORD.
EEN PARADIJS
H
RIJKSINKOMSTENBELASTING
1
DE ONSTERFELIJKHEID DER ZIEL,
In de groote zaal van Lommerijk te Hille-
gersberg heeft het Verbond voor Nationaal Her
stel gisteravond een openbare vergadering ge
houden, welke zeer veel belangstelling heeft ge
trokken zoowel uit Rotterdam als Hillegersberg.
Reeds vóór den aanvang der vergadering was
in de zaal geen stoel onbezet. Tegen de gordij
nen, waarmede het podium achter de bestuurs
tafel was afgesloten, was de nationale driekleur
uitgespannen. De zaal was verder met vlagge-
lijnen gepavoiseerd.
Als sprekers voor dezen avond waren gean
nonceerd de heeren dr. ir. J. G. J. C. Nieuwen-
huis, directeur van de R.E.T. en prof. mr. J. A.
Eigeman. De eerste spreker is niet verschenen
en werd vervangen door gep. Vice-Admiraal
L. Quant.
Naar aanleiding van een ingekomen vraag
deelde dè voorzitter in zijn openingswoord mede,
dat het lidmaatschap van het Verbond voor Na
tionaal Herstel niet behoort tot de voor de
Burgerwachters verboden organisaties.
Na het zingen van het „Wilhelmus" ving prof.
Eigeman zijn rede aan, welke we kunnen sa^
menvatten in een „Terug naar Thorbecke"
Thorbecke, zoo zeide prbf. Eigeman, is de groot
ste staatsman, dien wij gekend hebben sinds
onze onafhankelijkheid, maar die niet voldoen
de begrepen is. Thorbecke had er geen bezwaar
tegen liberaal genoemd te worden, maar zijn
liberalisme was van gansch anderen aard dan
hetgeen wij er momenteel onder verstaan. Thor-
becke's liberalisme was nationalisme in den
besten zin van het woord en was gericht op het
voeren van een staatkunde, welke den vrijheids
zin en'het historisch besef van het Nederland-
sche yolk tot grondslag nam. De liberalen heb
ben die nationale staatkunde in het midden der
vorige eeuw evenwel verlaten en zijn geheel
gekomen in de partijdig-politieke sfeer van han
delen en denken. Zij waren niet nationaal en
trachtten aan anderen hun eigen wil op te leg
gen. Het sterkste voorbeeld daarvan is wel hun
houding inzake het onderwijs. Zij hadden moe
.ten aanvoelen, wat de ouders als hun rechten
hebben te beschouwen. Thorbecke's „bijzonder
onderwijs regel, openbaar onderwijs uitzonde
ring" hebben zij omgedraaid en kwamen tot
het standpunt van den liberaal Kappeyne, dan
moeten de minderheden maar onderdrukt wor
den.".
Verder heeft prof. Eigeman vooral aandacht
gewijd aan de drievoudige crisis van onzen tijd,
de geestelijke crisis, de gezagscrisis en de eco
nomische crisis, welke tot oorzaak hebben de
materialistische levensbeschouwing, welke alle
zedelijke waarden: Godsdienst, gezin, gezag,
staat, vaderland enz. tot ficties heeft gemaakt
of volgens Marx, in zijn geniaal, maar met een
duivelschen inslag geschreven boek „Das Ka-
pital", teruggebracht moeten worden tot den
stand der productieverhoudingen. Willen wij
uit deze drievoudige crisis komen, dan moet
radicaal gebroken worden met het Marxisme,
hetwelk niets is dan de Hegeliaansche levens
leer in stoffelijken zin doordacht.
Na het eerste deel van prof. Eigeman's rede
was er gelegenheid tot het stellen van vragen.
Toen de leiding van de vergadering mededeelde,
dat dit schriftelijk moest geschieden, ontstond
er in de vergadering eenig rumoer. Nadat
eenige personen, die zich met dezen vorm niet
wilden vereenigen, met den sterken arm der
politie waren verwijderd, keerde de rust terug
en kon de spreker overgaan tot de beantwoor
ding, van de vragen.
Déze betroffen de houding, van N. H. tegen-
oyer .de economische crisis en den middenstand;
den .arbeid van de gehuwde vrouw princi
pieel. behoort de gehuwde vrouw in het gezin,
was het'"met applaus ontvangen antwoord
de onderwijs-gelijkstelling; de ministercrisis
bij de liberale motie-Boon was het nationaal
besef geheel zoek den vrijhandel; de be
drijfsorganisatie en de democratie, terwijl ten
slotte het uittreden van prof. Eigeman uit den
Vrijheidsbond ter sprake kwam. Hieromtrent
zeide spr., dat hij reeds acht jaren getracht had
den Vrijheidsbond van een nieuwen geest te
doortrekken. Het was hem evenwel niet mogen
gelukken. Eerst na het manifest van „Nationaal
Herstel" druipt de Vrijheidsbond van nationaal
gevoel.
De orde van de vergadering werd nog eens
onderbroken, toen een der aanwezigen voor in
de zaal plotseling beleedigende woorden begon
te schreeuwen aan het adres van mr. dr. Wester
man. Ook deze interrumpant werd de zaal uit
gewerkt.
In een nieuw kleed gestoken.
Het is verrassend om te zien, wat de N.V.
tot Exploitatie van Sportparken, onder leiding
van dén directeur den heer Fr. Grolms, na een
grondigerenoveering, van de wielerbaan te
Rotterdam gemaakt heeft.
Men heeft den toegang tot de terreinen geheel
met tegels bestraat en daardoor een vasten
grond geschapen. Verder heeft men alle toe
gangen en wegen rondom de baan en tribunes
met sintels en grint bedekt, waardoor het pu
bliek nu op aangename wijze zijn plaatsen kan
bereiken.
Dé kantoorlokalen, kassa's etc. zijn geheel
vernieuwd en bieden nu een prettigen en fris-
schen aanblik.
De baan zelf- is met een patent verf vermengd
met fijn zand geheel nieuw geschilderd waar
door het geheel er veel vroolijker uitziet en
tevens bereikt wordt, dat zelfs bij niet al te
sterken regenval doorgereden kan worden.
Bemerkenswaardig is ook, dat de directie in
afwijking der tot nu toe gehandhaafde gewoon
te, 's avonds op gewone weekdagen, wedstrijden
zal laten verrijden. Voor dit doel heeft men een
complete nieuwe lichtinstallatie voor baan en
tribunes laten aanbrengen.
Het geheele houten complex is nu ook ge
ïmpregneerd om tegen alle weersomstandig
heden bestand te zijn.
ST. LIDUINA BEDEVAART.
De animo tot deelname aan de bedevaart
naar Schiedam ter eere van St. Liduina blijkt
zoo groot te zijn, dat de termijn van aangifte
daarvoor verlengd moest worden tot Donder
dag 6 April. Tot dien datum kan men dus kaar
ten bestellen aan het bekende adres Beukels-
dijk 152, na 6 April wende men zich tot het
Centraal Bureau van R.K. Vrouwenbonden in
Nederland Mariaplaats 33 bis Utrecht.
JUBIL
Heden 1 April, was het veertig jaar geleden,
dat de heer J. K. Hagens, thans hoofdvertegen
woordiger voor verschillende streken in Neder
land, bij de firma de Erven de Wed. J. van
Nelle in dienst trad.
Hij werd hedenmorgen ten kantore ontvan
gen, waar hij door een der firmanten, den heer
M. A. G. van der Leeuw, werd toegesproken
en hem een herinnering aan dezen dag werd
aangeboden. Daarna sprak de procuratiehouder,
de heer B. de Bruyn, hem toe uit naam van
het administratief- en reizigerspersoneel, onder
aanbieding van een blijk van belangstelling.
Verder werd de jubilaris nog toegesproken
namens collega's en door enkele andere perso
nen uit het personeel, eveneens onder aanbie
ding- van geschenken, terwijl ook vaii buitenaf
vele blijken van belangstelling binnenkwamen.
Rauschgift.
Deze film is nu eens niet tendentieus opgezet
en steekt daardoor gunstig af bij haar voor
gangsters. Het geheel is minder schrijnend en
gaat ook niet zoo diep op de kwestie in.
Het begin brengt ons op een Oceaanstoomer
naar Hamburg. Hans Albers, de sympathieke
blonde reus, ziet nog even kans het zoontje van
een der passagiers te redden, doch maakt, heel
natuurlijk bij Hans, geen aanspraak op beloo
ning.
Bij zijn thuiskomst vindt hij zijn zuster
(Gerda Maurus) verslaafd aan morphine en nü
begint een strijd op leven en dood met de han
delaars in Narcotica. Men lokt hem in de val,
maar uiteraard komt Hans alle moeilijkheden
te boven, tot hij eindelijk schaakmat gezet
wordt en om hulp vraagt aanmaar neen,
dat komt pas het allerlaatst aan het licht en
moet men zelf maar zien.
Uitstekend is het spel van den bultenaar, ons
reeds bekend als de fotograaf uit „F. P. 1 ant
woordt niet", en ook de „markies" verdient een
extra vermelding. Gerda Maurus speelt haar
rol naar behooren, zonder echter uit te blinken.
Het journaal vertoont o.m. een interessante
collectie muziekinstrumenten' uit alle eeuwen.
De „Micky Mouse"-film is behalve onderhou
dend ook geestig en vormt een aangename af
wisseling op de meestentijds zoutelooze teeken
filmpjes van den laatsten tijd. Het variété ver
dient een extra vermelding. De worstelwedstrijd
is hoogst vermakelijk. Inderdaad biedt Luxor
deze week een programma, dat klinkt als een
klok. Jammer dan ook, dat wij om enkele on
voldoend gekleede scènes de bijwoning tot vol
wassenen moeten beperken.
IDEE NPRIJSVRAAG CAPITOL THEATER
Donderdag j.l. is de jury bijeengekomen om
de ingekomen ideeën te beoordeelen. In totaal
waren 62 ideeën ingekomen. Na uitvoerige be
sprekingen besloot de jury, gezien het feit dat
weinig origineele, practische reclame-ideeën
waren ingezonden, welke aanspraak kunnen
maken op de hoofdprijzen, deze voorloopig niet
toe te kennen, doch, alsnog de gelegenheid open
te stellen tot 1 Mei a.s., reclame-ideeën in te
zenden. Tevens wordt erop gewezen, dat men
niet gebonden is aan een bioscoop-reclame, doch
dat men elk artikel kan behandelen. De jury
hoopte dat dit aansporing moge zijn om alsnog
de reclame-fantasie van het publiek te laten
werken.
KAMER VAN KOOPHANDEL.
De Kamer van Koophandel houdt een open
bare vergadering op Dinsdag a.s. De agenda
luidt: Concept-adres aan de Tweede Kamer der
Staten-Generaal inzake het wetsontwerp tot
heffing van een omzetbelasting; van den Minis
ter van Economische Zaken en Arbeid schrijven
inzake de voorbereiding van een gemeenschap
pelijke douanenomenclatuur; van de K. L. M.,
passagekantoor Rotterdam, schrijven inzake de
inrichting van de zomerdienstregeling 1933 te
Rotterdam.
JUBILEUM EN AFSCHEID.
Heden heeft de heer Jac, den Boer, die
50 jaren als conducteur van de stoombootree-
derij dienst heeft gedaan, de reederij met
pensioen verlaten. Zijn zoon zal zijn plaats
als conducteur bij de Reederij op de Lek
innemen.
FIETSTOCHT A. N. W. B.
Het voorjaarsprogramma van den A. N. W.
B. Toeristenbond in Nederland bevat verschil
lende fiets- en wandeltochten. Daaronder is
een rijwieirondrit door Noord- en Zuid-Hol
land van Amsterdam over Uithoorn, Boskoop,
Gouda, Schoonhoven, Rotterdam, het West-
land, Leiden, Woubrugge, Oude Wetering,
Aalsmeer naar Amsterdam en terug.
De inschrijving is opengesteld van Hemel
vaartsdag tot Pinksteren,
LANTAARN STUKGEREDEN.
Op den Hoek van de Veerstraat en de
Scheepmakershaven staat een landtaampaal,
die door een vrachtauto van de firma Hoogen-
boezem stukgereden is. Het electriciteitsbe-
drijf heeft direct deze hindernis hersteld.
ARBEIDSBEMIDDELING.
Op 27 Maart stonden als werkzoekenden in
geschreven 154 personen, waaronder6 fa
brieksarbeiders, 11 goudsmeden, 11 losse werk
lieden, 7 metselaars, 10 opperlieden, 5 plateel
schilders, 4 schilders, 7 sigarenmakers, 52 zil
versmeden en verder vertegenwoordigende
verschillende vakken.
BURGERLIJKE STAND.
GEBOREN: Willem Adrianus, zoon. van C.
Uittenbogaard en M. Streefkerk. Johanna,
Theodora, dochter van A. W. Casander en G.
Groenendijk. Hermanus, z. van A. Wou
denberg en E. J. Goudriaan. Pietronella,
Gijsberta, d. van A. v. d. Berg en P. Rietveld.
KAPPERSVAKSCHOOL.
Aan de Kappersvakschool van de afd. Rot
terdam van den Ned. Kappersbond verkregen
van hier het einddiploma: A. Dunweg, B.
Groeneveld, Joh. A. Noordhoek.
HENGELSPORT.
De nieuwe opgerichte Vlaardingsche Hen-
gelver. „Onder Ons" hield haar eerste con
cours, een eierenconcours, te Maassluis. De
prijzen werden behaald als volgt: 1. F. Wape
naar; 2. B. Brobbel; 3. N. Knoop; 4. W. Slui
mer; 5. G. Arkebout; 6. P. Stad; 7. L: Bredius;
8. H. Willebrands; 9. J. Verhey; 10. J. Zee-
ring; 11. G. v. Hulst. Controle-prijzen: 1. M.
de Ligt; 2. H. de Baan.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Te bevragen bij: Van de Waardt, Binnen
singel 11, handschoen; Voogd, Westnieuwland
94, ceintuur; Kruiniger, Wilhelminastraat 31,
spaarzegels; Hoekveen, schipper bij de Kraan,
Westhavenplaats, overall; Verburg, West
nieuwland 104a, ring met sleutels; Moerman,
le Maasboschstraat 59, geldstuk; Muis, P. K.
Drossaartstraat 43, sleutel melkbus; Sey, 2de
van Leyden Gaelstraat T., peilstok; Politie
bureau, huissleutel, kinderbefje, handbescher
mer, rijwielpomp; Moerman, Eendrachtstraat
50, Vliegende Hollander; Verhoeven, Cats-
straat 39, zilveren armband; Maarseveen, Arn.
Hoogvlietstraat 10, gouden ringetje; Hadde-
man, Verl. Nieuwelaan 98, portemonnaie met
inhoud; Kortleven, Rijkestraat 43, knipmes;
Van Veen, Nieuwelaan 90, schaartje.
VOETBALPROGRAMMA.
Zondag worden hier de volgende wedstrij
den gespeeld: V. F. C.Het Noorden; V. A.
V.Het Zuiden; Fortuna IIB. M. T. II; For-
tuna III—S. V. V. IV; V. F. C. IIIUrsus
II; Fortuna TVOvermaas IV; V. F. C. TV
S. V. V. VII.
IN NIEUWE HANDEN.
De kantoren en pakhuizen der firma De
Zeeuw en van Raait zijn in openbare veiling
gekocht door de N.V, „Niuw'e Matex" alhier.
VISSCHERIJ.
De te IJmuiden binnengekomen stoombeu-
ger VL. 216, schipper P. v. d. Zwan Mz., be-
somde ƒ864 netto aan versche visch;
Vrijdag werd hier aan den afslag betaald
vopr: Stijvekoon van 15,20 tot 22.70 per
kantje; Filletvisch van 19.50 tot 21 per
kantje; Filletvisch van 10.60 tot 10.80 per
halve ton.
COLLECTE.
Maandag, Dinsdag en Woensdag a.s. zal door
de Vereen, tot bestrijding der tuberculose een
collecte worden gehouden langs de huizen
van Vlaardingen en Vlaardinger-Ambacht.
De Emmabloem-collecte zal Zaterdag 8 April
worden gehouden.
BUREAU BURGERLIJKE STAND
Met ingang van heden is het bureau van den
Burgerlijken Stand geopend van des voormid
dags 8.30 tot des namiddags 12.30 uur en des
namiddags van 2 tot 3 uur. Het Bureau is
verpiaatst naar het lokaal Schoolstraat.
PAS OP VOOR DEN ZANDTREIN!
Vrijdagmorgen had mej. O. het ongeluk in
de Nieuwstraat tegen een juist passeerend
zandtreintje te rijden. Haar fiets werd zwaar
beschadigd; zelf kwam zij met den schrik vrij
MARGARINE IN BESLAG GENOMEN.
Van onzen plaatsgenoot H. J. de R. is door
dc Boskoopsche politie een groote partij Duit-
sche margarine in beslag genomen, die met een
auto werd vervoerd. Het onderzoek wees uit
dat ook op andere plaatsen nog meer van
deze boter verborgen moest zijn, die inder
daad opgespoord werd.
De ZeerEerw. heer P. Bastiaansen, pastoor
van St. Willebrord, schrijft ons
Van bevriende zijde werd mij het Commu
nistisch Dagblad „De Tribune" dd. 15 dezer
toegezonden. Op de eerste bladzijde stond met
dikke letters gedrukt„Werklooze arbeiders in
Brabant verhongeren. Maar wel geld voor
groote kerkgebouwen" en onder het opschrift
„St. Willebrord" een korte beschrijving van St.
Willebrord en de levenswijze van zijn inwoners;
verder een en ander over de gemeentelijke
werkverschaffing in Rucphen en over onze
kerk.
Het geheele stuk, dat voor onze bevolking
meer beleedigend is dan sympathiek, wemelt
van onjuistheden, om het woord leugen niet tè
gebruiken, en wekt in mij een sterken twijfel
aan de oprechtheid van den schrijver en aan
zijn liefde voor de waarheid. Had hij aangaande
den toestand te St. Willebrord en in de ge
meente Rucphen de waarheid willen schrijven,
dan had hij eerst en vooral betere en gemak
kelijk te verkrijgen inlichtingen moeten inwin
nen. Hij zou dan inplaats van te schrijven, dat
in St. Willebrord het bebouwen van den grond
zoo goed als nagelaten wordt, hebben mede
gedeeld, dat er gebrek is aan vele hectaren
bouwland, en geen stukje grond ongecultiveerd
is blijven liggen, dat er aldaar honderden fruit
en groententelers wonen, en St. Willebrord
reeds jaren van alle bij deOudenbossche Vei
ling aangesloten dorpen verreweg de meeste
frambozen levert. Hij zou over venten en werk
verschaffing anders geschreven hebben. Hij zou'
niet hebben medegedeeld, dat de werkloozeh
aan het einde der week slechts de som van 7
tot 8 gulden ontvangen.
Ik heb even inzage gehad van de wekelijk-
sche loonlijsten en gezien, dat een gemiddeld
uurloon van 24 centen wordt uitbetaald, wat
beteekent een weekloon van 12 plus kinder
en kolentoeslag. Hij zou niet hebben durven
beweren, dat er dagelijks 300 werkloozen voor
het raadhuis staan, dat er bij de uitbetaling
groote ontevredenheid heerscht, dat de men-
schen vol haat zijn tegen het gemeentebestuur.
Hij zou in dit opzicht slechts één of hoogstens
twee twee namen hebben kunnen noemen van
menschen, die over niets anders ontevreden
mogen zijn, dan over datgene, wat zij in hun
verleden verkeerd gedaan of verzuimd hebben
en die tot ontevredenheid worden aangezet door
propagandisten- van de S.D.A.P., welke hier een
geweldige actie op touw hebben gezet en alle
mogelijke middelen aanwenden, om onder onze
vreedzame en met hun groot kinderaantal ge
lukkige arbeidersgezinnen den vrede te versto
ren. Desondanks heeft het gemeentebestuur ove
rigens geen enkele klacht vernomen.
De schrijver zou ook Valentijn met rust ge
laten hebben en over hem geenszins geschreven
hebben als over iemand, die tengevolge van. de
steunregeling voor een armzalig centje zijn
leven waagde. Hij zou ook niet geschreven
hebben van een algemeene woede tegen de ge
wapende macht, waarvan hier niets is te be
speuren.
Ten slotte moeten het de nieuwe kerken van
St. Willebrord en Rucphen ontgelden. Spottend
schrijft hij:
„Naast de fraaie steunregeling is er nog iets,
dat dient tot verheffing van ons christenvolk.
In dit gehucht is voor kort een kerk gebouwd,
die als kathedraal geen slecht figuur zou
maken. Ook in Rucphen verrijst weer een
nieuwe kerk. De kerk van het Heike kostte
meer dan honderdduizend gulden. Geregeld
worden er nieuwe beelden aangevoerd. Ton
nen gouds voor pompeuze kerken, terwijl het
volk in ellende verkommert."
Ik wil hierbij slechts even opmerken, dat de
bewoners van St. Willebrord aan dit werk niet
meer behoefden bij te dragen, dan zij zelf ver
langden en dat voornamelijk de liefdadigheid
van personen buiten St. Willebrord ons in staat
stelden, deze kerk te bouwen, daarbij een groot
processiepark aan te leggen, hetwelk tot ver
fraaiing dezer streek niet weinig bijdraagt, en
daarin een nieuwe grot te bouwen, wijl de Oude
bouwvallig was en zich op een minder gunstige
plaats bevond.
Is de schrijver zoo kortzichtig, dat hij. niet
kan inzien, dat het tot deze stichting benoo-
digde bedrag uiteindelijk vooral aan den werk
man is ten goede gekomen?
Met de nieuwe beelden, die geregeld aange
voerd worden, zijn bedoeld de Kruiswegstaties
in het processiepark, bestaande uit 14 groepen
van 4, 5 of 6 meer dan levensgroote beelden,
waarvan thans de helft geplaatst is. Daarvoor
ook behoeft de bevolking van St. Willébrord
niet meer bij te dragen dan zij verlangt. Het zijn
geschenken van liefdadige personen van buiten
St. Willebrord, die de katholieke overtuiging zijn
toegedaan, dat de overweging van 's Heeren
bitter lijden voor het menschdom in dezen tijd
van algemeene malaise de tevredenheid en het
geluk van het volk meer zal bevorderen dan de
scheeve voorstellingen en de minderwaardige
en met de waarheid botsende en opruiende ar
tikelen van „De Tribune".
Ons volk heeft reeds genoeg van die aanval
len van den kant der S.D.A.P. en het Commu
nisme op het heiligste en dierbaarste wat lfet
bezit. Het wordt ze moe.
De vlieg en het fototoestel
Geen bioscopen of jazz-bandiefen
k te vinden
Dat zal u meteen duidelijk gemaakt worden,
hoe de vlieg en het kodaktoestel gecombineerd
bij elkaar raken.
Er is een ideaal vacantieoord, waar men veel
last van vliegen heeft, en waar men de grootste
bezienswaardigheid niet mag fotografeeren.
Het ideale van dat paradijs is er dan, volgens
aller meening, al lang van af natuurlijk. In dit
onderhavige geval vergist aller meening zich
evenwel, want het op deze plaats aanbevolen
aardsche paradijs biedt zooveel liefelijks en
échoons meer dan vliegen en dat eene onfoi
graféerbare monument, dat ieder, die hét aard
sche paradijs, ónder invloed van deze regelen
zóu gaan bezoeken, mét liefde de tormenten
der vliegen 'trotseert en graag z'n kodak thuis
laat!
Of deze regelen zoo'n sterken invloed zullen
hebben, dat onze expeditie-afdeeling eerst
'daags ettelijke verzoekschriften binnen krijgt:
gelieve deze courant met de Zondagscourant
van Paschen tot Pinksteren te sturen naar
Varigotti, dat staat te bezien. Want Varigotti
ligt nog al uit de buurt.
De naam van dat aardsche paradijs is nu
verraden, maar wie weet nu eigenlijk, hoe ver
dat vacantiebadplaatsje van het ons dierbare
Kijkduin ligt?
Alwie dien afstand met lijf en ziel, misschien
met een pas verworven bruid of bruidegom,
weten wil, Zal mij persoonlijk 'n groot pleizier
doen, als hij of zij even naar Genua, op de Via
Balti, aan de juffrouw op het reisbureau aldaar
'n kaartje naar Varigotti vraagt. Weet zij het
u meteen te geven, oh, dan herinnert zij zich
mijner nog! Moet ze haar chef te hulp roepen,
och, dan is zij mijner gansch en al vergeten;
ofwel u treft 'n nieuwe juffrouw in het
reisbureau van de Via Balti te Genua.
Varigotti ligt twee uur boemelen van Genua
op weg naar Ventimiglia. De internationale
toeristentreinen stoomen langs; de reizigers
duwen hun neus in 'n reisboek en hebben er
niet de minste notie van, dat zij een paradijs
voorbij ijlen. Keer op keer schuift de trein in
een tunnel, en de tunnels worden hoe langer
hoe langer; dag en nacht, dag en nacht, en de
toerist denkt maar dat er twee polen aan die
wisseling van licht en donker zijn: Genua en
Ventimiglia.
De auto's jagen door Varigotti en zullen geen
minuut stoppen, om de reizigers tot het besef
te laten komen, dat een klein visschersdorp in
het wondere Zuiden, 'n primitief badplaatsje,
dat nog niets van luxe-hotels en mondaine
prijzen weet, dat alleen maar de blauwe zee
weet te bieden, een ongeschokt Italiaansch
volksleven, en beboschte bergwanden, dat zoo'n
stadje 'n paradijs kan wezen, ver verheven en
hoog te verkiezen boven de beroemdheden van
een Fransche Riviera, ook al zijn er in Vari
gotti vliegen bij honderden.
Varigotti ligt tusschen twee uitloopers der
bergen, in een stille bocht met een breed
strand. Het eigenlijke visschersdorp met zijn
lage, platte Italiaansche huisjes strekt zich naar
het Oosten uit. 'n Paar villa's en enkele kleine
hotels dringen zich naar 't Westen.
Bioscopen en jazz-bandieten vindt men er
niet. En men moet op 't oogenblik nog maar
met de kippen op stok. Wie evenwel ook met
de kippen van stok gaat, heeft nog 'n vollen,
rijken dag om van de primitieve schoonheid
van Varigotti te genieten. Die schoonheid op
haar beurt is niet belichaamd in 'n palmen
allee op een- strandboulevard. Palmen vindt
men als 'n elegant, goedbedoeld maar schraal
sweUekom bij het station.
..Wie-een kwartiertje buiten Varigotti doolt,
vindt 'n heel andere schoonheid, een wilde na-
tüurpracht van woekerende planten en bloeien
de kruiden, zóó ongerept, dat men er den tijd,
den dag van gisteren en den dag van vandaag
en den dag van morgen bij vergeet, en alleen
maar denkt aan het beleefde oogenblik; of
dit de zoete bedwelming is van de Macehia, die
bloemengeur, waar Napoleon zoo verzot op
was? Komt men 'n boer tegen, dan verbeeldt
men zich onwillekeurig een zeeroover te ont
moeten. Hun boerderijen zijn versterkte rots
woningen, romantisch en ruig en indrukwek
kend. Met dat al vergeten we al lang het mo
nument, dat we niet mogen fotografeeren:
De burgemeester van Varigotti resideert te
Finale Ligure Marina, een stadje, ten Westen
van het oord onzer uitverkiezing. Bij hem moe
ten we verlof gaan vragen, om te Varigotti
onze tenten te mogen opslaan. Waarschijnlijk
zal Zijne Edelachtbare óns trachten over te
halen om in Finale Ligure Marina te blijven,
waar immers wel 'n palmen allee is, en waar
de hotels grooter zijn.
Laten we dan evenwel voet bij stuk houden.
Finale Ligure Marina wordt overheerscht door
de vesting Castelfranco, een grootsch oud bol
werk; en dat mag niet worden gefotografeerd.
De burgemeester, die ons zoo vriendelijk uit-
noodigde, toen we naar Varigotti wilden, zou
heel boos en wantrouwend worden, als wé be
trapt wérden bij het „nemen van Castelfranco"
door de lens van 'n Kodak.
Schudt het stof van de voeten aan de grens
van Finale Ligure Marina en wendt den koers
naar Varigotti, al steken er ook de vliegen
meedoogenloos.
BROEDER C. RAATGERS t
Te A'dam is zeer onverwacht in den ouderdom
van bijna 70 jaar overleden de eerw. broeder
C. Raatgers van den Sociëteit van Jesus. De
overledene is in 1891 is de sociëteit getreden en
was den laatsterr tijd in de-pastorie van ,jde
Zaaif*." - -
EXAMENS MIDDENSTANDS.DIPLOMA
HANDELSKENNIS.
Evenals vorige jaren, zal de Nederlandsche
R. K. Middenstandsbond (Federatie van de vijf
Diocesane Hanze-Bonden in Nederland) weder
om de gelegenheid openstellen tot het afleggen
van het examen tot het verkrijgen van het mid
denstandsdiploma handelskennis (vroeger Han-
zediploma).
Het examen zal, bij voldoende deelneming,
worden gehouden te Amsterdam, Rotterdam,
's Hertogenbosch, Roermond, Enschedé, Boskoop,
Breda, Eindhoven, Helmond, Boxmeer en even
tueel- andere plaatsen en wel het schriftelijk
examen op 24 Mei 1933 op alle genoemde plaat
sen en het mondeling examen op 7 Juni te Am
sterdam, Enschedé en Roermond, op 14 Juni te
Breda en op 21 Juni te 's Hertogenbosch.
Het schriftelijk deel van het examen omvat
de vakken boekhouden, handelsrekenen, Neder
landsche taal en Handelscorrespondentie; het
mondeling gedeelte de vakken boekhouden, han
delsrekenen, handelskennis en handelsaardrijks-
kunde. Indien voor de vakken boekhouden en
handelsrekenen aan bet schriftelijk werk het
cijfer- 7 of een hooger cijfer wordt toegekend,
worden de candidaten voor die vakken van het
mondeling examen- vrijgesteld.
Het vak boekhouden zal naar verkiezing vól
gens de enkele of volgens de dubbele methode
worden afgenomen.
Aan het examen kunrien deelnemen: le allen
die hun opleiding genoten aan een handels
cursus van de Hanze; 2e. alle interne leerlingen
van pensionaten en andere inrichtingen van on
derwijs; 3e. allen, die op andere wijze werden
opgeleid, voorzoover zij niet in de gelegenheid
waren een handelscursus van de Hanze te be
zoeken.
De candidaten moeten zich aanmelden voor
1 Mei a.s. bij den penningmeester der examen
commissie den heer A. J. Spierings, Accountant,
Verwerstraat '9 te 's Hertogenbosch, aan wien
tevens het examengeld ad ƒ5 moet worden vol
daan.
Wanneer gij verkouden zijt, neem U dan ?n
acht, zoodat gij deze lastige kwaal niet op
anderen overb ngt. Bedenk, dat zij gevaar
lijk kan worden en dit altijd 18 voor joi«:e
kinderen en ouden van dagen. Hoest en nies
niet In het rónd, maar houd den zakdoek
voor neus en mond en wannéér gij het
onverwacht moot doen, de linkerhand. T/asch
'uw handen dikwijls;
GEZONDHEIDSRAAD.
De nacht was koel, de hemel met sterren
bezaaid. Ik had in een van de Arabische koffie
huizen aan de Place Halfaouine iets gebruikt
en bevond mij thans -op weg naar huis.
Ongeveer honderd meter voor mij liep met
onzekere schreden een man in een wijden man
tel. Toen ik de moskee Sidi-Mahres bereikt
had, zag ik vlak voor mij in het gouden maan
licht een muntstuk blinken. Ik raapte het op.
Het was geen gewoon geldstuk, maar een
groote, oogénschijnlijk gouden gedenkpenning
met vier zwaarden en een kunstig gestempeld
wapen. Ik dacht onmiddellijk, dat de man voor
mij het verloren had. Ik haalde hem in, sprak
hem aan en toonde hem het muntstuk. De man
was zeker ver over de zestig, had echter nog
volkomen zwart gekruld haar en een dreigen
den blik. Hij kon een Italiaan zijn. Hij greep
naar een ketting, die om zijn hals hing en
schrik gleed over zijn trekken. Toen hij den
penning, die inderdaad aan hem toebehoorde,
aannam, lag oneindige dankbaarheid in zijn
oogen. Hij dwong mij als 't ware hem naar zijn
armoedig verblijf te volgen, waar hij mij als
een hoogen gast behandelde en mij sorbet aan
bood. Zijn vriendelijkheid kende geen grenzen.
Zoo ruw en verachtelijk de mannen van Tunis
vreemdelingen bejegenen kunnen, een eens
bewezen dienst vergeten zij nooit. Toen ik
daarop tal van geschenken, die hij mij wilde
aanbieden, afsloeg, verzocht hij mij tenminste
de geschiedenis van den penning te mogen ver
tellen. En zoo hoorde ik dan het verhaal van
den ouden man
„Ik, dien zij Giacomo noemen, ben een ge
boren Siciliaan, maar ik woon reeds jaren in
Tunis. De penning, dien ik door U, signore,
terugontvangen heb, is het kostbaarste, dat ik
bezit. Hij behoorde aan Enrico, mijn besten
vriend, èen edel man, die twintig jaar geleden
in Palermo woonde. Enrico had een zoon, Rocco
genaamd. RoCco was een flinke jongen, maar een
beetje lichtzinnig. Op zijn twintigsten verjaar
dag ontving hij van zijn vader dezen penning
ten geschenke. Deze moest hem als talisman
dienen. Rocco ging echter dien avond met vrien
den uit en was zoo dronken geworden, dat hij
in* de handen van wervers voor het vreemde
lingenlegioen viel, die gemakkelijk werk met
hém hadden. Zijn vader kreeg kennis van zijn
lot, toen het schip, waarop Rocco zich bevond,
reeds de Afrikaansche kust had bereikt. Zijn
zoon was zijn eenige. hoop, de troost van zijn
ouderdom geweest. Men had hem zijn hoogste
levensgoed geroofd. Om niets onbeproefd te
laten, trok hij naar Marokko. Maar daar lachte
men hem,uit, want eerder gaat een ongeloovige
den tuin van Mohammed binnen, dan dat het
iemand uit het Vreemdelingenlegioen gelukt
vrij te komen. Het duurde lang eer Enrico
inzag, dat hij in zijn ouderdom alleen zou zijn
en zijn leed moest trachten te vergeten.
Om eeni-gszins over zijn leed heen te komen,
nam hij allerlei lieden bij zich, die vroeger in
het Legioen hadden gediend en nu zonder mid
delen van bestaan waren, of die eenvoudig
waren weggejaagd, daar zij door verwondingen
of verminking ondeugdelijk voor het soldaten
leven waren geworden. Zoo woonden in het
huis van Enrico bedelaars en invaliden, ver
jaagde slachtoffers van het Vreemdelingen
legioen, zonder eenig levensdoel en zij genoten
zijn weldaden. Ook een jong mensch van nau
welijks dertig jaar woonde langen tijd in het
huis van Enrico. Zijn gezicht was afschuwelijk
verminkthet licht van beide oogen was door
een schot gedoofd.
Enrico behandelde hem steeds met bijzondere
zorg. De jonge man noemde zich Ferruch. Hij
weigerde hardnekkig zijn geschiedenis te ver
tellen, waarschijnlijk uit schaamte.
Op zekeren dag kreeg hij malaria en stierf.
Enrico ontkleedde den doode. Hij droeg op zijn
borst een leeren zakje. Enrico opende het. Het
bevatte den penning met de vier zwaarden,
dien hij zijn zoon op dien ongeluksdag gegeven
had. Met moeite herkende hij in het verminkte
gelaat de trekken van zijn zoon. Enrico's droef
heid zult gij, signore, U kunnen indenken. Tot
dusver had hij altijd nog een sprankje hoop
gevoeld nu was er slechts grenzeniooze leegte
rondom hem.
Fanatieke woede tegen het legioen steeg in
hem op. Hij nam zijn laatste geld, reisde naar
de oorlogskwartieren en pleegde binnen enkele
weken sluipmoord op vijf officieren en een
generaal. Hij wist zijn vervolgers te ontkomen;
de dader is nooit gevat kunnen worden. Het
is nu reeds bijna een vijftal jaren geleden,
signore. En deze penning behoorde toe aan den
moordenaar. Hij was mijn eenige vriend in dit
leven, daarom ben ik zoo aan dien penning
gehecht".
„Maar, zeg eens Giacomo, wat is er van uw
vriend Enrico geworden? Is hij dood?"
„Daarover, signore, kan ik U geen inlich
tingen geven tot mijn spijt. Hij was een onge
lukkige. Laten wij hem thans met rust laten.
Dezen penning wil ik echter bij mij dragen en
ik wil hem gedenken!"
Eenigen tijd nadat Giacomo mij deze geschie
denis vertelde, zag ik den ouden man onder
zeer bijzondere omstandigheden terug. Het was
in Goletta, de aanlegplaats van Tunis, waar
juist een deportatieschip naar Guayana ver
trok. Zooals steeds had zich daar een aantal
nieuwsgierigen verzameld. Onder de gedepor
teerden zag ik plotseling Giacomo en ik sehrok
zeer.
„Vertel U mij eens", vroeg ik aan een soldaat,
„kent U dien man daar Giacomo heet hijj
Weet U, waarvan hij beschuldigd is 7"
„Die oude met het zwarte haar? Die heet
niet Giacomo. Dat is de bedelaar Enrico. Men
zocht hem reeds sedert jaren. Hij heeft den
dood van vijf officieren en een generaal van
het Fransche leger op zijn geweten".
(NADRUK VERBODEN).
Totaal der inkomens van 1930-1931
op 1931-1932 met 161 millioen
gulden gedaald.
De tweede aflevering van het Maandschrift
van het Centraal Bureau voor de Statistiek ver
meldt van de Rijksinkomstenbelasting weder
om de voornaamste cijfers en wel thans over
het belastingjaar 1931/1932 die in vergelijking
worden gebrach't met de cijfers over enkele
voorafgaande jaren.
Hieruit blijkt, dat, als gevolg van de in 1920
ingetreden malaise, het gezamenlijke inkomen
der belastingplichtingen van 1921/1922 tot 1924/
1925 is gedaald met 530 millioen en van laatst
genoemd jaar tot 1930/1931 tengevolge van de
verbetering in den algemeenen economischen
toestand wederom is gestegen met 606 "millioen
gulden. Ais gevolg van de in 1929 ingetreden
economische crisis is daarop een vermindering
ingetreden van 161 millioen van 1930/1931 tot
1931/1932. Het totaal der inkomens over 1930
is 85 millioen lager dan dat over 1921/1922 (1.98
pet-.). De bevolking nam van 1 Januari 1922 tot
1 Januari 1932 toe met 15.53 pet., met welk per
centage een vermeerdering der gezamenlijke in
komens correspondeert van 667 millioen, zoo
dat, rekening houdend met de toeneming der
bevolking, doch niet met de waardeverandering
van het geld, het totaal der inkomens over 1931/
1932 752 millioen achterblijft bij het totaal over
1921/1922.
Op overeenkomstige wijze blijkt, dat, reke
ning houdend met de toeneming der bevolking,
doch niet met de waardeverandering van het
geld, het totaal der inkomens over 1931/1932
reeds 230 millioen achterblijft bij het totaal over
1930/1031.
Inkomens-groepen.
Voor enkele van bovengenoemde jaren en
wel het laatste jaar, dat nog niet beïnvloed
werd door de in 4920 ingetreden malaise (1921/
1922), het jaar, waarin het bedrag der belaste
inkomens als gevolg der malaise het laagste
was (1924/1925) en de laatste twee jaren, vol
gen hieronder de totaalcijfers betrefende het
aantal aangeslagenen, verdeeld naar de hoe
grootheid van he1> belastbaar inkomen, in pet.
van het totaal:
1921/22 1924/25 1930/31 1931/32
f 800—f
1400
31,62
37,83
41,95
42,51
f 1400—f
2000
31,43
28,56
28,44
28,44
f 2000—f
3000
20,90
18,62
15,97
15,80
f 3000—f
5000
9.47
9,33
8,17
7,98
f 5000—f
10000
4,40
3,99
3,67
3,57
f 1000—f
20000
1,39
1,13
1,17
1,12
f 20000—f
30000
0,34
0,25
0,29
0,28
f 30000—f 100000
0,37
0,25
0,29
0,26
f100000 en daar
boven
0,08
0,04
0,05
0,04
100,—
100,—
100,—
O
O
rH
Allereerst valt hierbij op, dat alleen voor de
groep inkomens beneden f 1400 voortdurend een
stijging van het percentage heeft plaats gevon
den, terwijl vo.or de. overige inkomensgroepen
de cijfers van 1924/1925 en 1931/1932 in verge
lijking met die van resp. 1921/1922 en 1930/1931
telkens een daling doen zien.
Slechts een zeer klein deel van alle belas
tingplichtigen valt in de hoogere inkomens.
Over 1931/1932 maakt b.v. het aantal aangesla
genen met inkomens van f 5000 en meer slechts
5,27 pet. (1921/1922 6,58 pet.) uit van het totaal
aantal aangeslagenen. De inkomens voor deze
aangeslagenen bedragen 29,47 pet. (1921/1922
35,30 pet.) van het totaal, terwijl aan belasting
werd bijgedragen 68,10 pet. (1921/1922 72,68 pet.)
van het totaal.
De 94,73 pet. (1921/1922 93,42 pet.) der aange
slagenen met inkomens beneden f 5000 hadden
70,53 (1921/1922 64,70 pet.) van het totaal inko
men en droegen 31,90 pet. (1921/1922 27,14 pet.)
tot het totaal der belasting bij. De voor deze
belasting geldende progressie komt in deze cij
fers duidelijk tot uitdrukking.
Gemiddeld inkomen.
Uit de verdere cijfers blijkt, dat het gemid
deld inkomen per aangeslagene van 1921/1922
tot en 'met 1924/1925 voortdurend is gedaald
en wel van f 2.619 tot f 2.315, waarop na enkele
schommelingen een stijging is gevolgd tot f 2.340
over 1929/1930. Het gemideld inkomen is daar
op gedaald tot f 2,352 over 1931/1932, waardoor
het wederom f 366 lager is dan het hoogste der
cijfers over de voorgaande jaren (1921/1922)
en nog f 34 lager is dan het laagste dezer cijfers
(1927/1028).
Verkeerde bewijsmethode.
Een H. N.-telegram uit Londen meldt:
Sir Oliver Lodge, de bekende spiritist, wil
het bewijs van de onsterfelijkheid leveren
en heeft daartoe een document, waarvan
de inhoud aan hem alleen bekend is, in de
brandkast van de psychiatrische vereeni-
ging te Londen gedeponeerd. Het document is
behoorlijk verzegeld en mag eerst geopend
worden indien na Lodge's overlijden zijn
geest den inhoud van het document door be
middeling van een document aan de wereld
heeft bekend gemaakt.
Waarom langs een doodloopenden omweg ge?
zocht wat voor het grijpen ligt? Want de on
sterfelijkheid der menschelijke ziel is door do
rede te bewijzen uit haar wezen en onstoffe
lijke attributen. Welke bewijsvoering niets van
haar kracht inboet als wat te verwachten
is sir Lodge in de zijne niet slaagt
We vestigen er dan ook alleen de aandacht
op als op een teeken van onzen tijd, die met
het bovenzinnelijke schijnt te hebben afgere
kend maar er zich desondanks onweerstaan
baar toe getrokken voelt. Doch hopeloos 'het
spoor bijster is.
OPTISCHE VERSCHIJNSELEN IN DEN
DAMPKRING.
Voor den Amsterdamschen Weer- en Sterre-
kundigen Kring heeft dr. M. Pinkhof dezer da
gen in een der lokalen van het laboratorium
van den Hortus Botanicus een voordracht ge
houden met experimenten en lichtbeelden, ge
titeld: Optische verschijnselen in den damp
kring, waaraan het volgende is ontlèend.
Naar hun ontstaan vallen deze bijzondere
lichtverschijnselen uiteen in een aantal groepen
waarvan spreker regenbogen, kransen om zon
en maan, en de zoo belangrijke haloverschijn
selen noemt. Deze laatste ontstaan door bre
king van zon- en maanlicht in de ijskristallen,
welke deel uitmaken van de hooge vederwolken
de cirri, hetzij aan hun hoeken van 60, hetzij
aan hun hoeken van 90 graden, en zijn zeer
vreemdsoortig. Deze kristallen echter moeten
aan bepaalde eischen van regelmatigheid en
oriënteering voldoen, hetgeen door spreker ex
perimenteel wordt aangetoond, allereerst voor
de vrij veel optredende gewone bij-zonnen en
-manen, op ongeveer 22 graden ter weerszijde
van zon en maan. Het feit dat de afstand 'tot de
lichtbron wordt bepaald door den hoek der
minimum-deviatie, die bij lichtbreking optreedt,
en de beteekenis van de lengte van den weg
der lichtstralen door de ijskristallen voor de
lichtsterkte der vaak kleurige bij-zonnen wor
den op deze wijze verrassend duidelijk.
Vervolgens komen aan de beurt de zeldzamer
kleurlooze witte ring op zon- of maanshoogte
evenwijdig aan den horizon (parhelische of
paraselenische ring) de veelvuldig voorkomende
vaak fraaie kring van 22 graden straal om zon
en maan en de boven en beneden raak-
bogen aan dezen, die met stijgende zons- en
maanshoogte van vorm veranderen, de minder
voorkomende groote kring om zon en maan
(met 46 graden straal) de soms bbuitengewoon
mooie en breede circumzenithaalboog, en de
verticale zuil door zon en maan. Dan
noemde spreker de verschillende vormen van
ijskristallen, die reeds zijn waargenomen en ge
fotografeerd, en welke van deze vormen ge
schikt kunnen zijn om de verschillende af
zonderlijke haloverschijnselen teweeg te bren
gen. Van groot belang is hierbij de houding,
die deze kristallen aannemen onder invloed vaa
den weerstand dien zij ondervinden by bet val
len in de lucht.
