MADAME MERE.
;s
PALM-ZONDAG
VOORBEREIDING.
ALLERLEI PAASCH-
GEBRUIKEN.
ZATERDAG 8 APRIL' 1933
KUNT U MIJ OOK ZEGGEN.
v.
MENU'S VOOR APRIL.
GEVULDE EIEREN.
VOOR DEN MIDDAG.
GARNALEN MET ROOMSAUS
EN KROPSLA.
RHABARBERPUDDING.
DUS TOCH WEER EXOTISCH
LEER!
ONZE TAFEL VERSIERING OP
PASCHEN.
EEN STERKE VROUW EN EEN
GROOTE MOEDER.
■■ff
WIST U DAT
Een typisch Engelsch silhouetje voor
de lentgk
Hosanna! den Zoon van David!
Gezegend die komt in den naam des Hee-
ren!
Hoe gaarne zien onze geestesoogen, naar die
warme Oostersche tafreelen den in vonkelende
kleuren uitgedosten stoet die den Zaligmaker
bij Zijn intrede te Jeruzalem tegemoet snelde.
„En zij rukten hun veelkleurige mantels af
en zij sneden de palmtakken van de boomen
en wuifden en juichten en spreidden ze op den
weg, als koninklijke hulde en eerbetoon."
Hoe heerlijk, hoe spontaan gaf zich het
joodsche volk, een volk dat immers alles, naar
buiten moest uitleven, z'n leed, z'n vreugde,
z'n glorie of haat.
„Palm-Zondag", en al zijn wij uiterlijk ver
strakt en onbewogen, wij, die geleerd hebben
ons te beheerschenbinnen ons kan het
evengoed, zieden en branden, kan een heilig
enthousiasme oplaaien; maar de wereld, vaak
cynisch en koud, stoot ons terug en onze spon
taneïteit is geknecht onze individualiteit ver
stikt, in spot en hoon.
Maar Palm-Zondag! het roept zooveel in ons
wakker en het harte wordt ons warm en de
sfeer, de mystieke en warm sfeer van het Oos
ten, grijpt ons en wij zien den Koning! den
Vorst der hemelen en der aarde.
Hij nadert, koninklijk van houding, ondanks
het teeder. liefdevol gelaat dat biddend lacht,
en zceg'nend neigt. Maar weemoed omfloerst
Zijn blik! Arm volk, dat nu verafgoodt en
straks slechts haat en woede zal koesteren.
Het Hosanna zal overslaan in een dierlijken
kreet om bloed en leven
Volksgunst! wat is 't! een meteoor, die fon
kelt en verblindt; uiteenspat in vernieling en
doodt.
Zullen zij er aan denken in deze dagen, zij
die eens geroepen waren ter uitverkiezing, en
die na het verwerpen van hun Koning, tot
eeuwige schande en dolen gedoemd, toch
meenden rust gevonden te hebben. Maar niet
aldus, geen ruste voor Ahasverus, tenzij hij
ze zoeke, daar waar zij alleen te vinden is,
in den schoot der Moeder die hij verried en
verliet, de eenig ware Moederkerk.
Het ééns, uitverkoren volk, met zijn vele
schoone en goede hoedanigheden, z'n bewon
derenswaardige ouder- en kinderliefde, z'n
kunstzin en gevoel, z'n handelsgeest! Hebben
ze dezen laatsten misbruikt dat smaal en haat
hen zoekt te treffen. Arm oud volk, maar keer
dan terug naar 't Jeruzalem van uw oorsprong
naar uw Koning! Koning Christus!
Palm-Zondag! Eens glansden de palmen in
't gouden licht; eens dekten zij als grootste
hulde den weg voor 's Heeren intocht; om la
ter als roede en geesels te dienen, te wonden,
te dooden.
Laten toch vooral wij, vrouwen, den vrede,
de liefde, de barmhartigheid ommedragen.
Haat noch verwerpt de Israëliete, omdat zij
't is. Dank in deemoed uw Schepper, die u
een roomschen vader en moeder gaf
Helpen wij mede om het leed, dat velen on
zer zusters treft, te verzachten; streven wij er
naar, dat in ons land, de eensgezindheid en
goede verstandhouding bestendig zij.
Niet alleen de palmen geheven in de glorie
van den Paaschmorgen; maar laten wij hoog
dragen, den olijftak van vrede en liefde.
Laten wij deze heffen, wuiven in blijde
begeestering; om dan in deemoed hem te sprei
den voor de voeten van Hem, die al liefde, al
vergeven, al mededoogen is
HELLENEN.
ïl t
-iu*da
Waar mogen wij dezer dagen wel eens aan
denken?
Vrouwen des huizes, moeders! is het reeds tot
u doorgedrongen, dat wij vandaag over 8 dagen
al Paschen vieren. Denken wij er wel aan, dat
het hoog tijd is om maatregelen te nemen, ten
einde een echt gezellig, genoeglijk, hartelijk
Paaschfeest te vieren?
Laten wij reeds nu, vandaag hebben wij
zeker den tijd tot overdenking; dus reeds nu
ons bescheiden Paaschprogramma opstellen;
opschrijven, hoe en wat er noodig is, noteeren
om de benoodigde reeds bestaande of niet aan
wezig zijnde paaschtafel versieringen in orde
te maken, de verf en kleurpakjes voor de
eieren enz.
Immers willen wij huisvrouwen ook iets van
de stille en mooie wijding der goede week mee
maken, dan worden wij meestal door zoovele
beslommeringen afgeleid, en dikwijls zijn Goe
den Vrijdag en de Zaterdag, jacht en drukke
dagen, die al het mooie intieme voor ons ver
storen.
Daar is de vacantie der kleinen, daar komen
grooteren van pensionaat of elders thuis, lo
geetjes; wat blijft er voor de huisvrouw over
als zorgen, zorgen en nog eens zorgen. Maar
ook dat is bidden, mits wij 's ochtends een
goede meening maken. Doch het is voor het ge
zin niet leuk, als moeder zoo geabsorbeerd is
door de zorgen voor het materieele, dat voor
prettige conversatie, een gezamenlijk wandelen,
kerkgaan geen kans bestaat.
Laten wij verstandig zijn. Maandag, Dinsdag,
Woensdag, eens extra aangepakt en dan die
heilige dagen van Donderdag, Vrijdag en. Za
terdag eens op z'n Ouderwetsch als halve Zon
dagen beschouwd.
Geen scchoonmaak rumoer, geen vliegen en
draven, halsoverkopsche boodschappen en be
stellingen, maar rust en gezelligheid, die het
eigen knusse home ons biedt.
Vergeten wij vooral niet tijdig de eitjes te
kleuren; geef de kinderen wat kaarten om een
voudige paaschversieringen op aan te brengen,
laat ze knutselen; ze hebben allen wel iets op
school geleerd en laat het ons Paaschontbijt,
lunch of middagmaal sieren.
Bloemen zijn goedkoop; laat de vroolijke
klokjes der narcissen luiden en het zal a.s.
Zaterdag reeds Paschen echt Paschen zijn in
hoofd, in hart en huis.
HUISMOEDER.
prachtig versierde hammen met goud, zilver
en bloemen getooid prijken in de etalages, zelfs
buiten aan de gevels.
In sommige Duitsche steden, worden bij de
bakkers platte koeken gebakken, die een meter
in het vierkant beslaan, en op burrie's worden
thuis gebracht.
In den Speesart zetten de jonge meisjes des
avonds voor Paschen, bakjes en kommen met
water buiten.
De Paaschdauw, die zich 's morgens met dit
water vermengt, maakt het tot een echt schoon
heidsmiddel.
In ons land zijn de Palmboomen of Palm-
paschen weer, na jaren lan ginonbruik te zijn
geraakt, in eere hersteld. In Amsterdam is zelfs
een vereeniging voor de jeugd, welke wedstrij
den en optochten organiseert.
In deze boomen bestaat groote variëteit; de
prijzen bedragen van 50 cent per kale boom
tot 2,50 en hcoger.
Bovenin troont een haantje van brooddeeg;
goudgeel gebakken of met veertjes versierd.
D'i haantje moet aan den haan van Petrus
doen denken.
In Brabant bakt men ringen en krullen van
koek, ulevel, pepermunt, sucre d'age; choco
lade enz. Dan trekt, de jeugd bij familie en ge-
buren rondom goedgezinden hechten iets aan
den boom; lekkers of fruit zelfs knakworstjes.
Feitelijk zijn de huidige PalmpasChen een
ontaarde symboliek van de palmtakken ge
spreid op den weg naar Jerusalem.
Maar 't kind in z'n eenvoud en blijdschap
met 't moois beseft dit niet.
H
kippensoep
gebraden ham, raapsteeltjes, aardappelen
vruchtensalade.
londond errysoep,
gebraden kip, gemengde compote, pom-
[mes frites,
blanc manger.
gevulde eieren,
gekookte zalm,
t
peterseliesaus, malta-
[aardappelen,
flensjes,
aardappelsoep,
gebakken bokking, roode kool, aardappe
ls len, bruine boter,
rhabarbermoes.
ossenstaartsoep,
gevulde kalfsborst, jonge worteltjes, mal-
[ta-aardappelen,
citroenvla.
kalfsgehakt, spinazie, aardappelen,
wentelteefjes.
aardappelpurée, garnalen met roomsaus
ten kropsla,
broodomelet.
brusselsch lof met hard gekookte eieren,
[botersaus, aardappelen,
rijstrand met gestoofde pruimen,
schildpadsoep,
gekookte ossentong met eiersaus, spercie-
[boonen, aardappelen,
koffievla.
vermicellisoep van 't kooknat van de tong,
ragout van resten ossentong, aardappel-
[croquetten, kropsla,
rhabarberpudding.
garnalen in schelpen,
gekookte tarbot, eiersaus, aardappelen,
[worteltjes,
vermicellischoteltje.
macaronischoteltje met ham en kaas,
kalfsoesters, doperwten uit blik, aard-
[appelen,
fruit.
Er bestaan verschillende manieren om eieren
te vullen waardoor men aardige schotels krijgt,
die geschikt zijn voor de koffietafel of als voor
gerecht bij het middagmaal.
Eieren met kerry.
Kook zooveel eieren hard als men denkt noo
dig te hebben, pel ze, snijd ze middendoor en
haal het geel eruit, snijd van iedere helft van
onderen een heel klein stukje af zoodat ze goed
kunnen staan. Vermeng het geel met boter,
kerry peper en zout en vul de eieren met dit
mengsel. Zet de eieren op een schaal, doe er
een rand sla omheen en bedek ze met mayon
naise.
Eieren met namaak kaviaar.
10.
11.
12.
De middagjaponnen geven ons nu allerlei
variaties te zienalle stoffen kunnen daarvoor
gebruikt worden, van het eenvoudige wol tot
het satin ciré en de gedessineerde zijde-soorten
toe. Verder kunnen wij vaststellen, dat men
thans aan strepen, geruite galons en kleine
motiefjes de voorkeur zal geven.
Op het oogenblik ziet men natuurlijk nog
veel effen stoffen maar die kan men door een
bescheiden maar leuke garneering wat opvroo-
lijken, vooral door een Schotsche das, zooals
bij de middelste figuur van onze afbeelding.
Deze aardige japon is van grove wollen étamine
gemaakt. De kleur is roodachtig beige, terwijl
een en ander gecompleteerd wordt door een
dunne wollen stof, waarvan het fond eveneens
beige is doch die verder rood en bruin is
geruit. Het lijfje is nog met een paar ajour-
strepen gegarneerd.
Dit model toont ons ook nog al origineele
mouwendeze zijn lang maar op den onder-arm
zijn zij uitgesneden en daar als het ware met
strikken vastgemaakt. Wat. de mouwen in het
algemeen betreft, alle lengten zijn toegestaan,
hoewel men ze bij voorkeur den elleboog laat
passeeren.
De eerste dame op onze plaat draagt een
eenvoudige japon van zwarte, glanzende zijden
marocain. Aan den ronden hals vindt men
lichtgroene crêpe de chine in den vorm van
twee banden, welke met een smal ajourtje aan
elkaar en aan de japon gehecht zijn. De mou
wen, die vol plooien zitten, loopen bij den
elleboog in een groen gevoerde volant uit.
Het gebruik van gedessineerde weefsels geeft
aan een japon natuurlijk een meer zomersch
cachet. De laatste figuur is hiervan een voor
beeld. Dit is een charmant geheel in crêpe
marocain imprimé, de tint is sable op marine,
terwijl het lijfje gegarneerd wordt door een
soort van slappen revers, welke sable gevoerd
is. Merken we nog op, hoe aardig de strepen
van het dessin in de snitfiguren van de japon
verwerkt zijn.
Neem op 2 hardgekookte dooiers, 1 haring wat
zeer fijn gehakt ui, mosterd, peper en azijn,
wrijf alles goed door elkaar en fijn en vul met
dit mengsel de eieren. Zet de eieren op een
schotel en leg er stukjes citroen bij.
Eieren met spinazie.
Wrijf de resten van spinazie door een zeef
zeer fijn en vermeng dat met de harde eier
dooiers en vul met dit mengsel de eieren. Zet
de eieren op een schotel en leg er gebakken
stukjes brood bij.
250 gram garnalen,
1% dL. slagroom,
2 lepels kruidenazijn,
een paar theelepels zeer fijn gehakte kruiden
(sjalotjes, dragon pimpernel en pieterselie),
2 kroppen sla,
zout en peper naar smaak,
Wasch de garnalen in water met wat zout en
laat ze goed uitlekken. Klop de room tot ze dik
begint te worden, vermeng ze met de kruiden
en roer er dan de garnalen door. Doe de garna
len op een schotel en schik er de slablaadjes
omheen.
Vz K.G. rhabarber (schoongemaakt),
2 dL. water,
200 gram suiker,
10 blaadjes gelatine (een paar roode),
Laat de rhabarber met het water vlug gaar
koken. Wrijf de stukjes fijn, doe er de suiker
en de in water geweekte en daarna uitgedruk
te gelatine bij. Laat de massa onder af en toe
roeren bekoelen, tot ze stijf begint te worden
en vul een dan één met water omgespoelde vorm
mede.
Geef bij den pudding vanillesaus of geslagen
room.
Men had de exotische leersoorten de laatste
jaren zóó dikwijls gezien, dat men er zoo
langzamerhand genoeg van had gekregen. Mis
schien lag dit ook wel hieraan, dat de exotisch-
leeren schoenen, die wij eenmaal droegen,
veelal wat te „fantastisch" en te „onzakelijk"
waren.
Het exotische leer komt nu weer voor den
dag, maar nu in heel eenvoudige modellen, die
niettemin zeer smaakvol en origineel zijn.
De schoen, welke men op het plaatje ziet, is
een combinatie van donker, eenkleurig leer
(waarvan de tint met die der kleeding over
eenkomt) en geschakeerd exotisch leer, terwijl
een nikkelen gesp een geschikten overgang
vormt.
Eau de quinine; Eau de vegetal;
Vinaigre.
De juiste samenstelling dezer drie is natuur
lijk fabrieksgeheim.
U kunt wel iets fabriceeren wat er op lijkt
en daartoe alle benoodigdheden en parfum bij
den drogist bekomen. Wees voorzichtig bij het
klaarmaken.
Glimmende plekken.
Men maakt een mengsel van 1 deel ammonia
op 8 deelen water en sponst hiermede de stof
af. Of wel een mengsel van 1 d.L. water 20
gram zout en 10 gram ammonia.
Met een lapje wrijft men de plekken weg.
Blanke platen.
lederen dag na het koken moet de blanke
plaat met zeepsop worden afgedaan, daarna
met wat slaolie opgewreven.
Het blauw branden is natuurlijk het gevolg
van groote verhitting, op den duur zal dit
niet beter worden. Probeer het eens met
citroensap en amarilpapier, en dan napoetsen.
met een druppel slaolie of witte wrijfwas. De
zwart gemoulleerde platen zijn daarom zoo
practisch, dat ze met wat zeepsop en 'n wei-
nigje olie, was of vaseline mooi blijven.
Als het blauw U te veel ergert, is zwart ma
ken de boodschap.
Cactussen.
De beschreven cactussen hebben óf te veel
vocht of een andere ziekte.
Vraag het eens aan een tuinman of bloemist,
men kan den aard der ziekte, ongezien niet
juist bepalen.
Vale shantung.
Deze blauwe shantung is zeer goed over te
verven (maar ze zal wel iets donkerder worden)
mits U een prima soort gebruikt en de juiste
aanwijzingen daarop vermeld volgt. Het ge
vraagde patroon zal binnen eenigen tijd ge
plaatst worden, er ligt nog zooveel te wach
ten, dat U wel even geduld wilt hebben.
Opvoedkundige werken.
De door deze lezeres bedoelde werken zijn
het Tijdschrift voor Ouders en Opvoeders
„Huwelijk en Huisgezin" en binnenkort waar
schijnlijk nog een nieuw.
Ook in de Katholieke Vrouw kunt U van
alles wat opvoeding en ook voeding uwer kin
deren betreft geregeld vinden. Deze bladen zijn
alle bij den R..-K. boekhandel te bestellen.
Gummi jassen.
Regenjassen mag men nooit met bijtende
stoffen behandelen.
Men moet deze jassen uitleggen en afsponzen
met gedistilleerd water; verdwijnen de vlek
ken niet, dan informeeren of er met chemisch
reinigen iets te bereiken is.
Het moet prima gummi zijn, om een jas te
wasschen en dan nog in koude vloeistof, daar
bij warmte de gummi smelt.
Bont beivaren.
Een bontjasje bewaart men het beste in
hangenden staat; niet liggend, dan gaan de
gladheid en de glans verloren. Het beste hangt
men 't jasje in een z.g. motzak, welke geprepa
reerd zijn en vanaf ƒ2,50 verkrijgbaar.
Ook kan men zelf een zak van linnen of
cretonne makenhier en daar wat kamfer
strooien en de zak hermetisch gesloten op
hangen.
In de zakken en achter kraag en revers wat
naphtaline of kamfer inwrijven.
Donzen dekens.
Een donzen deken kan men gemakkelijk zelf
nieuw overtrekken. Men legt de benoodigde
satijn of zijde op de deken, draait deze om en
steekt spelden langs de stiksels. Waar deze nu
weer aan de andere zijde zichtbaar worden,
rijgt men met zijde kleine steekjes. Het
valt heusch erg mede en 't patroon komt ge
heel op, de andere kant behandelt men op de
zelfde manier.
Voor weinig geld heeft men een nieuwen
deken.
U kunt ook een overtrek maken van ge
bloemde kunstzijde met fijne Valencienne
entre deux versierd, of van cretonne, precies
als een sloop genaaid.
In prima dekenzaken kunt U 't natuurlijk
ook laten doen; doch vooraf prijs vragen.
Bij dof. mahonie is effen satijn met goud
galon wel het mooiste.
Schimmel enroest.
Het door lezeres beschreven fornuis kan zij
het beste aan den smid geven; want de inwen
dige organen zullen eveneens zijn aangetast en
is vakkundig onderzoek noodzakelijk. De lei
dingen kunnen inwendig geheel verroest zijn,
hetgeen zeer gevaarlijk is en ontploffingen kan
veroorzaken.
Vorsicht geboten.
Kinderkleeding.
De brochure is toegezonden.
Wat de verouderde wijnvlek betreft laat
deze door eene goede inrichting verwijderen,
versche vlekken kan men met wat absoluten
alcohol verwijderen.
Granieten gootsteenen.
Op den duur slijten ze uit; en moeten ver
nieuwd worden, tegenwoordig heeft men veel
geëmailleerde gootsteenen.
HUISMOEDER.
Advocaat.
1 L. brandewijn of L. brandewijn en K In
water, 1 pond suiker, 16 a 20 eieren en 1 stokje
vanille.
BereidingBreek de eieren in een kom en
kluts ze lang met de suiker. Voeg de brande
wijn al roerende toe en de vanille (in stukjes
gesneden). Zet de kom in een pan kokend -wa
ter en zorg dat het water kokend blijft. Laat
de advocaat dan onder goed roeren tot de ge-
wenschte dikte binden. Laat ze afkoelen, ver
wijder de vanille en doe ze over in flesschen
of karaffen.
Uitjes in azijn.
1 K.G. sjalotjes, 5 gr. laurierbladen, 5 gr. foe
lie. 2 Sp. pepers, 1 flesch inmaakazijn.
Bereiding Maak de sjalotjes met een vruch
tenmesje schoon. Bestrooi ze met zout en laat
ze zoo een nacht staan om ze den volgenden
dag droog uit te laten lekken. Wasch de fles
schen of potten met zeep en soda uit en spoel
ze om met azijn. Doe er de uitjes in en leg er
de kruiden tusschen. Giet er de azijn op, zoo,
dat de sjalotjes onder staan. Giet er een laagje
slaolie op en sluit af met vochtig perkament-
papier.
Correspondentie.
Aan Mevr. K. B. te O. De oorzaak van het
gisten van uw kruisbessenjam is hierin gele
gen, dat U te weinig suiker hebt genomen. De
verhouding van vruchten en suiker in jam is
1 deel vruchten en deel suiker. En maakt U
jam van die groene onrijpe kruisbessen, dan
mag U de hoeveelheid eerder wat grooter ne
men.
Uw gegiste jam kunt U voor het gebruik
weer in orde brengen door ze even op te koken
met wat suiker. M. M.
Alleraardigst en goedkoop is 't volgende
Gebruikte eierschalen worden voorzichtig
schoongewasschenafgedroogd en met verf
licht rose, geel of blauw gekleurd.
Men zet ze in porseleinen of verzilverde eier
dopjes, vult ze met wat zand en steekt er op
Paaschmorgen, lelietjes, viooltjes, kleine nar-
cisjes in.
Bij ieder bord zoon vaasje doet alleraardigst
aan.
IHUIIIIIMIllt.
iiaiMiK i-
ÏKBSf.
aHtK.
'SS5SSUS!S*
„Deze heilige vrouw is de vereering
waardig van de grooten dezer
wereld.
PIUS VII.
II (slotj
In sommige plaatsen van Italië gaan groote
Paaschoptochten door de stad.
Op groote vrachtwagens zijn torens en kastee-
len gebouwd, waarvan de lijnen en contoeren
met vuurwerk bezet zijn, dat na het voleinden
van den tocht wordt ontstoken.
In Saksen bestaat het oude gebruik van
Paaschrijden.
Volgens oud gebruik rijden de boerenzoons
op den Isten Paaschdag vrome liederen zingend,
hun velden rond, om een goeden oogst af te
smeeken, ten slotte zingen zij allen te zamen
op het kerkplein een danklied.
In Montenegro wordt op Paaschzondag na
kerktijd een z.g. huwelijksmarkt gehouden, de
meisjes staan in haar mooiste costuumpje op
het marktplein te lachen en te praten, de jon
gelui komen er bij en menig blonde broeder
maakt van deze gelegenheid gebruik om hart
en hand der uitverkorene te vragen.
In het Spreewald gaan de kinderen eener
familie, in groote schare alle ooms en tante's
bezoeken om overal mooi gekleurde paasch-
eieren te ontvangen.
In Boekarest is op Paschen een grooten han
del in lammetjes De straten zijn vol boeren die
lammetjes te koop aanbieden.
Ie Weenen ia ham de tractatie op Paschen,
Als op het hoogtepunt van Napoleons glorie
de koning van Rome geboren wordt, is Ma-
dame-Mère de gelukkige meter van het aan
beden kind. 't Is Madame-Mère, die Napoleons
eenigen zoon ten doop zal houden, omringd
van de grooten der wereld. Maar aan de weid-
sche feesten doet ze niet mee. Aanstonds na
de grandiose plechtigheid trekt zij zich weer
terug, aan het Keizerlijke Hof wordt zij niet
gezien.
Als zij in de daaropvolgende jaren een enkelen
keer op de Tuilerieën verschijnt, dan geldt dit
bezoek bijna uitsluitend het jonge kind, dat
haar vreugde is. Van Marie-Louise houdt zij
zich op een afstand, tot eenige intieme en
hartelijke vertrouwelijkheid komt 't tusschen
deze beide vrouwen niet.
Langzaam aan begint de geluksster van Na
poleon te verbleeken. Napoleon heeft zijn
onzaligen veldtocht naar Rusland ingezet. Ma
dame-Mère volgt niet zonder groote bezorgd
heid zijn verren en onfortuinlijken weg. Zij
voelt 't eerst, hoe Europa zich tegen hem gaat
verzetten, en aan haar koninklijke zoons heeft
de keizer geen steun. Ook haar dochters toonen
Napoleon weinig dankbaarheid. Zelfs Marie-
Louise leeft weinig aanhankelijk met hem mee.
Als de vereenigcfe vijandin 1814 dreigend
naar Parijs optrekt, denkt Marie-Louisé er over
zich maar aanstonds met haar kind onder de
hoede te stellen van haar vader keizer Frans
van Oostenrijk.
Napoleon overwonnen, doet afstand van zijn
troon, en wordt naar Elba verbannen.
De eenige van al zijn dierbaren die hem
onveranderlijk trouw blijft is zijn moeder. Te
Rome, waar zij onder geleide van Kardinaal
Fesch, haar broeder, is aangekomen, heeft zij
slechts één gedachte, zich zoo spoedig mogelijk
bij den keizer op Elba te voegen.
Reeds enkele maanden later onderneemt zij
deze reis, en tracht Napoleon het leven op Elba
zoo aangenaam mogelijk te maken. Heel haar
vermogen stelt zij hem voor het onderhoud van
zijn getrouwen ten dienste. Zelfs haar juweelen
wil ze verkoopen.Ze kent nog slechts één
verlangen, in vrede en rust met haar keizer
lijken zoon op Elba haar laatste levensdagen
te slijten.
Op zijn beurt heeft Napoleon tevergeefs ge
wacht, dat zijn gemalin en zijn aanbeden kind
zich op Elba bij hem komen voegen. IJdele
hoop De hartelooze Metternich heeft zijn plan
nen reeds gesmeed-
Weer gaan Napoleons gedachten een bepaal
de richting uit. Aan zijn moeder alleen bekent
hij zijn voornemen om 't nog een keer te wagen
en naar Frankrijk terug te keeren.
Madame-Mère begrijpt. De hemel kan niet
gedoogen, dat haar groote zoon misschien sterft
door vergif, of in een onwaardige rust, maar
hij moet met 't zwaard in de hand sneven
En als op een nacht Napoleon heimelijk koers
zet naar Frankrijk, blijft de moeder heel dien
nacht in gebed verzonken. Zij bidt en wacht
op Elba, als Napoleon bij Cannes den voet aan
wal zet en een nieuwen triomphalen opmarsch
naar Parijs begint.
Als Madame-Mère eenige weken later te
Parijs aankomt, is Napoleon al op weg naar
Waterloo om den beslissenden slag tegen de
gezamenlijke legers van Europa.
Veertien dagen later is het pleit beslist.
Madame-Mère ziet Napoleon terug te Mal-
maison, waar hij de nadere beschikking over
zijn lot wacht. Dit wordt het laatste weerzien
en onderhoud tusschen moeder en zoon.
Napoleon gaat op weg naar zijn nieuw bal
lingsoord Sint Helena, de moeder vindt in
Europa geen andere toevlucht dan Paus Pius
VII, die grootmoedig binnen zijn staten gast
vrijheid verleent aan deze zwaar beproefde
vrouw.
Na vijf maanden zwervens kwam Madame-
Mère te Rome aan, dat zij niet meer zou ver
laten. Zij was toen 65 jaren oud. Wel appelleer
de zij aan de mogendheden om bij haar zoon
op Sint Helena te mogen gaan leven, maar haar
dringende verzoeken bleven zonder antwoord.
Van al zijn verwanten en dierbaren geschei
den verkwijnde Napoleon zijn krachtige leven
op het ongezonde, tropische eiland.
De vader hoorde niets meer van zijn eenig
kind, de zoon niets meer van zijn moeder. Ma
dame-Mère houdt niet op hem brieven te schrij
ven, die hem nooit bereiken.
Nog eenmaal, in April 1817, als Napoleons
gezondheidstoestand hoe langer hoe slechter
wordt, doet Madame-Mère een ontroerend be
roep op de genade en edelmoedigheid der mo
gendheden. De Paus ondersteunt haar bede.
Alles is tevergeefsch.
Op 22 Juli 1821 moet. Kardinaal Fesch zijn
zuster de ontstellende tijding overbrengen van
het eenzaam sterven van haar grooten zoon.
Een niet te peilen smart overweldigde de be
jaarde vrouw, maar zij zonk niet ineen recht
staande sloeg zij haar armen snikkend om de
marmeren buste van haar diep gekwelden zoon.
Niemand mocht tot haar worden toegelaten,
zelfs haar eigen kinderen niet, wekenlang bleef
zij met haar smart alleen.
Dan eischt zij fier als moeder aan de Engel-
sche regeering het stoffelijk overschot op van
haar keizerlijken zoon. Maar ook dat wordt
haar geweigerd.
Stil en teruggetrokken meer dan ooit leefde
Madame-Mère nu alleen met haar herinneringen
in haar huis te Rome, dat als een museum is
geworden ter nagedachtenis aan Napoleon. De
groote vertrekken zijn bekleed met de levens- l
groote portretten van Napoleon, Jozef, Louis,
Jérome Lucien, van haar echtgenoot Charles
Bonaparte, en haar dochters.
Tegenover haar legerstede de groote keizer
lijke Napoleon van David, daarvoor een Em-
pire-tafeitje met altijd versche bloemen als een
dagelijks hernieuwde hulde, 's Nachts werpt een
zilveren waaklicht zijn matten schijn op het
geliefde beeld, dat zacht lijkt te glimlachen
over de nooit doovende teederheid der moeder,
't Is dezelfde lamp, die eens de stervenssponde
van den keizer op het verre Sint Helena heeft
belicht.
Iets verder onder het portret van Charles
Bonaparte staat het eenvoudig veldbed, waarop
de keizer daarginds is gestorven. Nu is dat het
rustbed geworden voor de oude moeder in
oogenblikken, als de droefheid haar overvalt.
Hier snikt zij haar weedom uit.
Op den hoogen schoorsteen de marmeren buste
van een lachenden kinderkop met lange krul
len. Napoleon II, het onschuldig, tragisch slacht
offer van een wreede en hartelooze politiek.
Nimmer hoorde Madame-Mère iets over dit
geliefde kleinkind. Niets weet zij van zijn lot
en zijn leven. Weet hij zelf wel, wie zijn groote
vader was Dikwijls heeft zij hem geschreven,
maar 't bleven weer brieven, die hem nooit
bereikten.
Wat zal er worden van dit kind. zijn zoon,
eens den koning van Rome Madame-Mère
leeft voort, geheel geïsoleerd van haar zoons,
die Rome niet mogen betreden. Al deze vorsten
zonder kroon zijn als gevangenen in het land,
dat hun gastvrijheid gaf. Haar dochters, Elisa
en Pauline, komen kort na elkaar haar door den
dood te ontvallen.
„God is voor mij te verkwistend geweest",
placht zij te zuchten, „Hij heeft mij weer alles
afgenomen, wat Hij mij heeft geschonken. Maar
ik rouw alleen om mijn kinderen, dat die zoo
veel hebben moeten lijden".
In April 1830 tijdens een korte wandeling
komt de oude vrouw te vallen en breekt zij
haar heugbeen. Krachtig van gestel komt zij
deze bezoeking weer te boven, maar blijkbaar
tengevolge van dezen val begint haar gezichts
vermogen te verzwakken. In de eens zoo schoo
ne oogen bluscht langzaam aan door de vele
tranen, die zij hebben geschreid, het kostbare
licht.
Gelaten draagt zij deze zware beproeving,
meer dan ooit rust zij nu op het kleine veldbed
als wachtend op het uur harer verlossing door
den bevrijdenden dood. Heel haar vermogen
heeft zij vermaakt aan den jongen koning van
Rome, haar kleinkind, die nooit een teeken van
leven geeft.
Dan komt op zekeren dag naar Rome graaf
Proskech-Osten, vriend en vertrouweling van
den Oostenrijkschen gevangene, den zoon van
Napoleon. Nu zal Madame-Mère eindelijk van
haar kleinzoon hooren.
Vier en tachtig jaren oud, bijna blind, en half
verlamd, maar eerbiedwaardig van verschij
ning, hoort Madame-Mère het relaas van Graaf
Proakeqb aan.
Voor 't eerst hoort zij nu spreken van den
zoon van hèm. En toen de bezoeker eindelijk
opstond en eerbiedig de hand wilde kussen van
de groote vrouw, toen richtte Madame-Mère
zich als in majesteit op, en twee bevende han
den strekten zich uit. Graaf Proskech begreep
de bedoeling, en knielde ontroerd neer„Om
dat ik niet bij hem kan komen", hoorde hij een
zachte stem als bidden, „zal op uw hoofd de
zegen neerdalen van zijn grootmoeder, die wel
dra deze wereld gaat verlaten. Mijn gebeden,
mijn tranen, mijn zegewenschen gaan naar hem
uit tot aan de laatste oogenblikken van mijn
leven. Breng hem over wat ik hier leg op uw
hoofd, wat ik toevertrouw aan uw hart. Dat
hij altijd den laatsten wil van zijn vader eer
biedige
Eenige kleine geschenken en souvenirs aan
den vader werden Graaf Proskech vol liefde
medegegeven, maar de gevangene van Schön-
brunn zou ze niet meer ontvangen, evenmin als
de ontroerende zegewenschen van zijn groot
moeder. Want reeds den anderen morgen na
het bezoek van Graaf Proskech aan Madame-
Mère, 22 Juli 1832, had de jonge Hertog ■jan
Reichstadt, Napoleons zoon, na een martelenden
doodsstrijd, het leven opgegeven.
Niets in het leven werd deze groote vrouw
bespaard.
De oude, sterke Corsikaansche moeder boog
onderworpen het hoofd, zij weende niet, haar
tranen waren verdroogd, maar naar het schoone,
stralende beeld van den kleinen koning van
Rome keerden zich haar doode oogen, die niet
meer konden zien.
Nog vier jaar overleefde Madame-Mère dezen
Jaatsten en zwaarsten slag. Altijd fier, altijd
waardig, glorie noch nederlaag hebben ooit een
stempel kunnen drukken op dit hooge en sterke
karakter.
Op den tweeden Februari 1836 scheidde de
groote vrouw, zonder lijden, vreedzaam uit het
leven.
Eenvoudig, zonder eenige uiterlijke pronk,
was, 'naar haar verlangen, haar begrafenis. De
keizerlijke wapenteekenen, die zij bij haar
leven, fiog altijd fier, in nagedachtenis aan haar
grooten zoon, had gevoerd, moesten nu achter
wege blijven.
Maar als een laatste veelzeggende hulde stond
op haar doodkist het korte inschrift „Mater
Napoleonis".
In 1851 verliet, op order van Napoleon III,
toen keizer geworden, haar stoffelijk overschot
het land van haar ballingschap, om voorloopig
bijgezet te worden in dezelfde kathedraal van
Ajaccio op Corsica waar eens de kleine Laetitia
Romolino, veertien jaar oud, als stralende bruid
voor het altaar had gestaan aan den arm van
Charles Bonaparte.
In 1860 liet Napoleon III aldaar een afzon
derlijke keizerlijke kapel bouwen ter eerbiedige
herinnering aan haar, die in de geschiedenis zou
geprezen worden als de „Mater Regum", de
groote moeder der Bonapartes.
P. HYACINTH HERMANS.
'm
Ook kan men met behulp van verf, gekleurd
papier en teekenpen de gekookte eieren aller
leukst versieren, zoodat ze verschillende typen
weergeven.
Ook speelgoed kan men van flink hard ge
kookte eieren maken, een beetje fantasie en
goeden wil, en 't is klaar.
DE HAMSTER
is een knaagdier dat er voorraadschuren op na
houdt, soms wel vier tegelijk! Er zijn van die
„kelders" gevonden, die wel honderd pond aan
voedsel konden bevatten, boonen, koren enz.,
welke het dier in zijn wangzakken bergt en
thuis uitspuwt. Erwten jonge wortels en ke
vers versmaadt dit schadelijke beest evenmin.
Ook verschalkt de hamster graag 'n leeuweriks
eitje, terwijl hij evenmin vies is van jonge
veldmuizen!
De' boeren zijn op deze indringers begrijpe
lijkerwijze niet erg gesteld! Ze zoeken de ham
ster-nesten op, werken er een paar lappen, ge
drenkt met zwavel-koolstof in, sluiten de
toegangswegen af met vastgestampte aarde
enlaten het aan het gifgas verder over hun
vijand te verdelgen.
L— A
