f
HET STILLEVEN.
v gjg
WOENSDAG 12 APRIL 1933
f
l
HERCULES SEGHERS.
De Franschen van de achttiende
eeuw.
-* 'if'" a
nederl. Glasverzekering-mij.
DE GESTRAFTE SNOEPLUST.
DE SCHIEDAMSCHE POORT.
SPIELMANN—LANDAU.
NED. R. K. BOND VAN HANDELS- EN
KANTOORBEDIENDEN.
propaganda-vergadering te
HILLEGERSBERG.
NIET VOOR VERBETERING VATBAAR
SCHOONHOVEN
WAT IS EEN PEKINkESJE?
Een legende en populariteit
VLAARDINGEN
HAASTRECHT
OUDEWATER
De „reprise" in het Museum Boymans te
Rotterdam geeft gelegenheid om aan eenige
afzonderlijke stukken uit de overstelpende
collectie stillevens, door de firma Goudstikker
bijeengebracht, nog nadere aandacht te wijden,
al zal dat eenigszins willekeurig geschieden. Er
is nog steeds zoo veel en het is van een zoo
groote verscheidenheid, dat ieders voorkeur
stof te over vindt.
Uit de vroege werken is een zeer gelukkige
keus gemaakt, zoodat we hier de kleinere stil
levens vooral vinden, en van de grootere alleen
die, welke in het arrangement reeds een zeke-
„"■-y "H
%%r 1
'■/s'
pn t+v»W<Z. 5 v
- ,y>
Hercules Seghers
Roode KooV'.
DE BURGERWACHT VAN ZUID.
te cultiveering vertoonen. Aldus brengt het
eerste kleine zaaltje een boeiend geheel met
het verrukkelijke kleine Vlaamsche stilleventje
Uit 1480, den Doodskop van Bartholomeus
Bruyn den Oude en het Kikkertje van Ambro-
bius Bosschaert.
Verder heeft daar vooral Hercules Seghers
onze aandacht gehad. Zooals in al het werk
van dezen schilder is er ook in zijn stillevens
iets raadselachtigs. Men is geneigd ér iets
„achter" te zoeken, al is het gegeven van het
eene stilleven uit een particuliere Duitsche
verzameling eenvoudig genoeg. Het is een
doodskop op een paar oude boeken, maar ver
rassend is die doodskop neergezet zoodat we
er van onderen tegenaan kijken. Tn de massa
van grauw been spreekt alleen de rij der
boventanden en het ronde gat van den hals.
Het ië een eigenzinnige drastische voorstelling;
de doodskop is als een achteloos neergeworpen,
vergeten ding, waardeloos als die oude ver
sleten en afgeknabbelde boeken. Samen lijken
ze het verleden te moeten verzinnebeelden: het
stoffelijk rest van den mensch en de vergeten
geschiedenis van zijn daden.
Hét andere stilleven, dat 'slechts aan Seghers
wordt tóegeschreven, is niet minder interes
sant. Het is een roode kool, in den grond, op
eéh "verhoogd voorplan, waaroverheen we uit-
z'iéti In een weidsch bergachtig landschap. En
dié eenzame koolstronk in die ontzaglijke
ruimte staat er miserabel bij, wordt overal
besprongen en bekropen door insecten en is
al zóó van bladeren ontdaan, dat aan den
onderkant nog Slechts een kaal-gevreten ge
raamte overbleef. Het is een grimmig schilde
rijtje van een bijzonderen geest.
Originaliteit als uit zoo'n ongewoon werk
spreekt, was den stillevenschilders niet altijd
gegeven. Het is opmerkelijk hoe zij zich her
haalden. Toegevend aan den publieken smaak,
dien zij zelf hielpen vormen, kwamen zij
hachelijk veel tot dezelfde gegevens terug.
Al vroeg móéten zij van elkander hebben af
gekeken. In bet" voorzaaltje hangen drie stil
levens: van Clara Peeters, van den Monogram
mist H S en van Floris van Schooten, en zij
laten alle drie een paar kazen zien, waarbij een
donker stuk tegen een licht is aangezet met
opmerkelijke overeenkomsten in kleur en be
handeling. Later in de eeuw heeft de kunst van
het aristocratische stilleven zijn ongeschreven
regels als het verkeer in een deftig gezelschap.
De verstijving die er het gevolg van was, doet
zich voelen zoodra men een paar stukken van
dezelfde kracht en strekking bijeenziet als hier
dp drie Kalff's, hoe voortreffelijke kwaliteiten
zé ook hebben. Het geschilde citroentje was als
een waarmerk van echtheid, zooals bij de Fran
sche cubisten de krant en de guitaar, waarmee
koopers vasten grond ond.er de voeten kregen.
In het plechtige, representatieve zeventiende-
eeuwsche stilleven zit een stuk ij dele virtuosi-
téit.De „Bokalen en schelpen" van Willem Claesz.
Heda lijken vooral krachtvertoon, dat de bur
gerij in verbazing moest brengen: parelmoer,
glas, gedreven metaal, en het glanzen en schit
teren van het licht erin en overheen. En laat
ons bekennen, dat die Nautilus-bekers in den
grond leelijke dingen waren: overladen, prot-
sig, „duur", vooral duur, en daarom begeerlijk
voor rijke lieden zonder veel beschaving.
Wanneer men het stilleven van onze zeven
tiende eeuw van dien kant bekijkt (o, men kan
het ook van andere zijden benaderen en te be
wonderen is er altijd in deze rijke en rijpe
kunst), wanneer men het een oogenblik aldus
ziet, dan is het latere Fransche stilleven een
verademing. En we hebben inderdaad van
Liotard, van Chardin, van Vallayer Coster bij
zonder genoten. Zeker, deze nogal eens weeke
gratie is niet meer van een grooten zelfbewus-
ten tijd. Maar alle gewone dingen van het leven
hebben er weer zoo'n spontane en ongekun
stelde belangstelling in gevonden. Dat als het
ware liefkozend schilderen, waarmee Etienne
Liotard kopje voor kopje zijn fijn servies sa
menbrengt, schept een delicaat en bekoorlijk
geheel. Een keuken-stilleven van Chardin met
een kruik en een ketel en een moot visch,
wordt niet burgerlijk als bij Van Ostade, het
houdt in zijn huiselijkheid iets van fijnheid en
gratie, kortom het blijft Fransch. Maar het
mooiste op dit gebied wat Boymans heeft hangt
niet op de tentoonstelling: het is het stilleven
van Chardin uit de verzameling van het mu
seum zelf, dat men in de bovenzalen bewon
deren kan.
JAN N.
De heer mr. W P. van der Held uitgetreden.
De Nederlandsche Glasverzekering-Mij. be
richt, dat de heer mr. H. A. van der Held, ten
gevolge van langdurige ernstige ziekte ontslag
als directeur dezer maatschappij heeft moeten
aanvragen, hetgeen hem in de algemeene verga
dering van aandeelhouders, gehouden den llen
April 1933, eervol is verleend. De heer B. J.
Richters is thans directeur.
Tévens wordt bericht, dat de heer mr. H. A.
van dei-Held'zijn asSu'rantiezaken onder de fa.
W. P. van-der'Held'heeft overgedragen aan den
heer 'B. J. Richters .te Rotterdam, -die - deze 'op
denzelfden voet en-onder dezelfde firma voort
tot
Krijgt het eerst een vaandel.
Redevoeringen van Ds. Brillenburg
en kap. van Schie.
In het wijkgebouw der Maranathakerk aan
de Zuidpolderstraat, heeft gisterenavond de
overdracht plaats gehad van een vaandel aan
den commandant der 1ste divisie der Rotter-
damsche burgerwacht. Bij deze overdracht was
een flink aantal leden met hun dames tegen
woordig.
Commandant Korsten opende de bijeenkomst,
waarbij hij in het bijzonder den algemeenen
commandant overste v. d. Vlerk en de heeren
van Hoey Smith en van Vianen resp. comman
danten van het vaar- en vervoerwezen en van
de mitrailleur-afdeeling, alsmede de sprekers
een welkom toeriep.
De oudste vendelcommandant en voorzitter
van het vaandelcomlté, de heer Sonneveld,
sprak dan een hartelijk woord, daarbij den
wensch uitsprekend, dat nooit onder dit vaan
del zou behoeven te worden gestreden, maar
zoo zulks wel noodig mocht zijn, dat het dan
zou gebeuren in eendracht en samenwerking.
Overste van der Vlerk overhandigde vervol
gens het vaandel aan den commandant, waarbij
hij er op wees, dat de 1ste divisie, die van Zuid,
erin geslaagd was om ook het eerst een vaandel
te verkrijgen. Het comité moest een betuiging
van lof en dank in ontvangst te nemen.
De beteekenis van het vaandel.
Commandant Korsten expliceerde hierna de
beteekenis van de vlag. Het vurig verlangen
naar trouw aan het gezag, wordt vertolkt door
de Oranje-kleur. De twee pijlpunten beteeke-
nen de afweer van gevaren te Rotterdam, waar
om dan ook een Rotterdamsch wapen is aan
gebracht. Het aanwezige wit demonstreert de
rechtvaardigheid, het blauw eischt getrouwheid,
terwijl de omsluitende gouden band het lid
maatschap symboliseert.
De. woorden „gezag getrouw" herinneren, aan
het van boven gestelde gezag, dat geschraagd
zal worden door plichtsvervulling ook in het
kleinste. De combinatie van oranje en blauw
verbeelden de kleuren van Oranje-Nassau.
Uiteindelijk gaf de commandant de herhaling
van de beloften van gehoorzaamheid aan het
gezag, de krijgstucht en dé wetten van de bur
gerwacht.
Het „Wilhelmus" werd aangeheven.
De taak der burgerwacht-
Alsdan werd achtereenvolgens het woord ge
geven aan ds. Brillenburg Wurtz en kapelaan
H. v. Schie.
De eerste spreker zegt aan te voelen de moge
lijke bevreemding, dat juist twee dienaren van
het evangelie, wat liefde is, symphatie Jjetujg^n
met e?n instelling, die mogelijk wapengeweld
zal gebruiken. Ten aanzien van deze tegenstel
ling wenschte hij dan ook den nadruk te leggen
op het feit, dat de christen allereerst burger is
van het Hemelsch vaderland. De aangelegen
heden van het aardsche vaderland blijven van
2e rangs beteekenis. Een christen kan dan ook
geen nationalist zijn in die groepeering, die het
vaderland tot hoogste en laatste waarde stelt,
die nationalisme, tot een soort religie verheft
en daardoor verwantschap vertoont met het
communisme. Maar. dit alles wil niet zeggen,
dat men onverschillig moet staan tegenover de
natie. Er bestaat gezag en dat eischt getrouw
heid. Doch een zeer nuchtere trouw in ernst en
toewijding, zonder overschatting en eer, welke
ruimte schept engelegenheid voör godsdienst,
gezin en gezag, toet een keeren van de moreele
revolutie.
Kapelaan van Schie karakteriseerde de diepe
ellende van Israël, totdat Nehemias een soort
vrijwillige burgerwacht vormde ter verdediging
van de ihlahdsche vrijheid rust en gezag. Ook
die groep had te lijden van tegenkanting en
bespotting. Terzake van de vrijheidsidee wees
spr. dan op de Nederlandsche vreugde in 1813
toen het Fransche juk verdween, in 1913 bij
de onafhankelijkheidsfeesten.
Toen kwam na de zware oorlogsjaren de revo
lutiepoging van 1918 met de vervaarlijke drei
ging van een burgerstrijd. Doch het gevaar werd
bezworen door de spontane geestdrift voor be
houd van getrouwheid aan het gezag, waarbij
de burgerwacht een krachtig hulpinstituut
werd.
Haar taak is nog niet geëindigd. De kwestie
met de „Zeven Provinciën", de houding van
sommige partijen en persorganen bewijst, dat
er nog een vergiftigin^sprocedure aan den gang
is. Ook elders rommelt het.
De burgerwacht is trouw aan het gezag, dus
ook aan God, van Wien het gezag komt en aan
den godsdienst.
Na een huidewoord aan de brengers van den
godsdienst en hen, die het pogen té bewaren,
vertolkte spr. in een fraaie peroratie ook de
dankbaarheid van het Nederlandsche volk
jegens de burgerwacht, die mede op de bres
staat voor gezag, godsdienst en zal voorkomen
de ruïnes van kerken, van moderne slavernij
der vrouw en kinderen.
Na deze meermalen beapplaudisseerde rede
voeringen offreerden nog de heeren van Hoey
Smith en van Vianen hun gelukwenschen.
Met een „Zij zullen het niet hebben, ons oude
Nederland", werd tenslotte de bijeenkomst ge
sloten.
Een eenigszins onsmakelijke geschiedenis.
Op het eiland Brienenoord, waar Zondags
heel wat menschen den dag doorbrengen staat
een tent, waar chocolade en andere versnape
ringen verkocht worden.
Twee jongens van 16 en 15 jaar hebben dezer
dagen in deze tent ingebroken. Eerst stalen
zij een roeiboot in het Mallegat, waarmee zij
naar het eiland roeiden en vervolgens forceer
den zij den toegang tot de tent. De zich daarin
bevindende partij chocolade en andere zoeter-
nijen pakten zij bij elkaar en met hun buit
wilden zij het eiland verlaten, toen zij tot de
ontdekking kwamen, dat het onder de bedrijven
door eb was geworden en hun boot vast in de
modder lag. Er zat niet anders op, dan wachten,
tot het weer vloed werd.
De jongens kregen al wachtende echter een
geweldigen honger en dies spraken zij de ge
stolen proviand aan. Nu zijn chocolade, eier
koeken, zuurtjes en dergelijke zaken heel lek
ker. Maar als ze in die hoeveelheid gebruikt
worden als een normaal middagmaal, blijven
de gevolgen niet uit.
Hier volgt het onsmakelijke deel van het ver
haal, waar wij niet nader op kunnen en willen
ingaan.
Brienenoord schijnt tot op den huldigen dag
op verschillende plaatsen nog onbegaanbaar te
zijn.
In een physiek allerelleridigsten toestand
kregen de jongens een hevig verlangen naar
vriendelijke verpleging en daarom riepen zij
een voorbij varenden roeier aan die hen van het
eiland haalde en naar den wal voer.
Enkele dagen daarna volgde bij de rivierpo
litie aangifte van den inbraak.
Een ingesteld onderzoek wees de jongens als
de daders aan en bij alle narigheid die zij van
him snoeplust al hebben ondervonden,- hebben
?ij er nu ook nog een proces-verbaal bij ge
kregen.
STAKING.
Men verzoekt ons mede te deelen dat de sta
king die Zaterdag bij de meubelfabriek der
firma Nijman is Uitgebroken geen wilde ..sta
ging is: maar onder leiding staat der drie sa
menwerkende organisaties in de meubelin
dustrie.
Van de bij den nieuwbouw van Gerzon bloot
gekomen fundamenten van de oude, tegen het
eilidé van dé 14e eeuw gebouwde en in het be
gin der 17e eeuw gesloopte Schiedamsche
Poort vindt men op de fotopagina van dit num
mer nog eene opname benevens de reproductie
van een oude teekening van die poort. Hieron
der vindt men een gedeelte van den bekenden
plattegrond van Rotterdam van Henryck
Haestens uit het jaar 1599. Het onderschrift
van dezen plattegrond luidt: „Hier hebt ghij
leser het rechte affbeltsel soo van boven, in
ende ter sijden te sien, die stadt Rotterdam, die
door Godes gratie van een cleyn ende onbe-
kent een groote ende vermaerde coopstadt is
geworden ende nu in diversche landen ende
eilanden handel is drijvende ende. daghelics
meerder is floreerende."
Deze plattegrond is heel duidelijk voor de
situatie rond de Schiedamsche Poort in dien
tijd. De straat welke met een ronding naar
links naar de Poort leidt is de tegenwoordige
Korte Hoogstraat, de onbebouwde dijk, welke
naar boven loopt, de tegenwoordige Schie-
damschedijk. Rechts ziet men de vest rond de
stad'loopen. Een klein steenen voorpoortjê leidt
naar een houten ophaalbrug, welke aanslui
ting geeft op den Coolschen Binnenweg, den
landweg naar Schiedam.
Bij de Schiedamsche Poort houdt de stad op.
De Blaak vormt met het Steiger de waterpartij
aan de linkerzijde van het Poortgebouw. De
Leuvehaven was in die dagen nog niet gegra
ven, al geschiedde dit heel kort nadien, nl. in
dé eerste tien jaren van de 17e eeuw. In dien
zelfden tijd begon de bebouwing van den
Schiedamschendijk en de Leuvehaven en werd
de nieuwe stadspoort geplaatst aan het einde
daarvan bij het Vasteland. De oude poort had
toen geen reden van bestaan meer ert werd
spoedig daarop in 1613 afgebroken. In den
volksmond had deze poort, gelijk mej. dr.
Moquette in haar „Straatnamen" ook aangeeft,
Treurenburg geheeten, omdat zij tot gevan
genis diende. In het begin der 16e eeuw vond
men bij deze poort nog een galg opgericht om
de landloopers en vreemd gespuis te waar
schuwen.
De situatie rond de oude Schiedamsche
Poort einde Zestiende eeuw. Gedeelte uit
de kaart van Haestens)
Bij de afbraak van de poort heeft men
gelijk thans blijkt, de fundamenten en kelder
ruimten in den grond laten zitten. Op deze
fundamenten zijn de panden hoek Schiedam-
sehedijk en Soetensteeg ópgetrokken gewor
den. Als mén thans de uitgegraven fundeerin-
gèn ziet, kan men er zich eenige voorstelling
van maken van de zware constructie van dit
poortgebouw.
Het overige gedeelte van de oude poort zal
waarschijnlijk nog in den ^rond zitten voor
het Museum Boymans. Op deze plaats werd ifi
de 17e eeuw de magere beesten- en paarden
markt gehouden en in 1635 besloot de vroed
schap hierheen ook de varkens- en lammeren-
markt te verplaatsen. In 1662 is het plein
voor het grootste gedeelte ingenomen doOr het
nieuwe Gemeenlandshuis van Schieland, dat
daar onder leiding van den bouwmeester Jacob
Lóis verrees.
De opgravingen van thans stellen duidelijk
iri het licht, hoe Rotterdam zich in den loop
der eeuwen geheel naar het Westen heeft
verplaatst. 'Immers deze Schiedamsche Poort
was drie eeuwen geleden het uiterste Weste
lijke punt van de stad.
De vierde partij remise.
In de vierde partij was het in den beginne
een gevecht om de leiding. Landau deed het
eerst kalmpjes aan en stelde zijn figuren secuur
op alvorens in een damepionopening den c-pion
in het gevecht te brengen. Spielmann ging
daarop over tot een sterke actie op den ko-
ninginnevleugel teneinde zoodra mogelijk het
initiatief te nemen. Zijn strategie werd echter
op weloverwogen wijze bestreden en Landau
mocht er in slagen materieel sterk in het voor
deel te komen. Jammer echter voor hem, ver
mocht Spielmann steeds zulk een sterke stel
ling in te nemen, dat het materieele voordeel
niet tot gelding was te brengen en de partij
eindigde daardoor in remise.
R. S. R. ROTTERDAM
De laatste uitslagen luiden: Groep A. Hij-
gemannKoetsheid werd een Caro-Kann-ope-
ning, waarin zwart spoedig voordeel behaalde
en won.
Groep C: Kap. RemmerJ. Verheul 10;
Vijverberg won 2 partijen van Ansems.
Groep D: WeimarH. Paap 10; Velt-
meijerBroekhuysen 10.
Op 10 April speelde R.S.R. op bezoek bij
„Ivoren Toren" te Hillegersberg den return-
wedstrijd van den massakamp, die te Rotter
dam met 10%—3% voor R.S.R. eindigde. De
Hillegersbergers wisten nu een gelijk spel te
bevechten. Zie hier den gedetailleerden uitslag
van „Ivoren Toren"R.S.R.:
G. SniederA. J. v. d. Weghe 01; Klappe
Wijsbroek StigterPrudon 01; A.
SniederBurgers 01; Nijhuis—Eijkman 10;
v. VelzenKap. Remmer 10; AldersOoster-
baan HeesakkersWeimar 10; v. d.
LindenG. Visser 01; v. BeinenAnsems
0—1; WooningH. Paap 10; v. DijkRem-
ken 0^1; de BruinVeltmeijer 10. Totaal
„Ivoren Toren"R.S.R. 77.
DAMDISTRICT ROTTERDAM.
De zesde ronde van den jubileum-wedstrijd,
bracht Dinsdag de onderstaande uitslagen in de
eerste klasse:
N. CohenPion 11
Zwartwit:H. C. de Kroes v. d. Zanden 0-1—2
J, .v.. d.' Doe—M. van Gasteren 11
A: M. Olsen—B. C.--K-lijn 20
P. H. 'Idzerda—C. Stoppelberg afgebr.
De partij Ph. HamA. Hagenaars vindt he-
d*«*vond plaats.
Jaarlijksche algemeene vergadering.
De afdeeling Rotterdam van den Ned. R. K.
Bond van Handels- Kantoor- en Winkelbedien
den „Sint Franciscus van Assisië" heeft haar
jaarlijksche algemeene vergadering gehouden
in de bovenzaal der St. Jozefgezellen-vereeni-
ging.
Na een kort openingswoord van den voor
zitter werden 42 nieuwe leden geinstalleerd.
Nadat de voorzitter de aandacht had gevestigd
op de recente aanneming van het Bedrijfsra-
denontwerp in de Eerste Kamer, werden de
gebruikelijke jaarverslagen uitgebracht.
De voorzitter de heer van Zanten, die perio
diek moest aftreden, doch herkiesbaar was,
werd met groote meerderheid van stemmen
herkozen.
De bondsvoorzitter de heer Hamersveld hield
dan een toespraak tot de leden en wekte allen
op vooral door propaganda actief werk te ver
richten. Bijzonder richtte hij zich tot de werk-
looze leden, die hun helaas zoo overvloedigen
tijd dubbel nuttig in dit verband kunnen
besteden.
Hierna was het woord aan den algemeen
geestelijk adviseur rector C. M. Mol, die wees
op de beteekens en het uiteindelijk effect van
ieders lidmaatschap. Zoovele bedienden, aldus
spr. vragen: „Wat krijg ik voor mijn lidmaat
schap" inplaats van zich als bewust katholiek
de vraag te stellen: „wat kan ik voor mijn
vakorganisatie doen?" Deze bedienden, in en
buiten „St. Franciscus van Assisië" verkeeren
in de dwaling, alsof het lidmaatschap van den
vakbond, een commercieele zaak zou zijn. Zij
dienen goed te beseffen, dat zij in en door him
organisatie moeten arbeiden aan de verwezen
lijking van het katholiek ideaal.
Tenslotte had nog een verkiezing plaats van
drie bestuursleden. De aftredende leden de
heeren J- J- M. Schackmann en A. F. van Hilst
werden herkozen. In de vacature-E. M. Pet-
tinga werd gekozen de heer J. P. Hollants.
Een opwekkend woord van den heer
Suring tot de kiezers.
Gisterenavond is voor Hillegersberg en
Schiebroek de verkiezingspropaganda officieel
ingezet, In de groote zaal van Lommerrijk
waren de leden der beide R. K. Kiesverenigin
gen tezamen gekomen.
Na een inleidend woord van den voorzitter
van „Eendracht maakt Macht" den heer van
der Lugt werd het woord verleend aan den
heer J. G. Suring, lid van de Tweede Kamer,
die zijn voordracht begon met de aandacht te
vragen voor de macht en de rechten van de
Tweede Kamer. Hij kwam dan aan het alge
méén kiesrecht, dat hier in Nederland in volle
vrijheid kan worden uitgeoefend en welk recht
door velen van ons Wordt benijd. Spr. wees in
dit verband op Duitschlahd. Daarom is het
ook noodig dat wij van ons recht en onzen plicht
gebruik maken en ook dat wij goed stemmen
en onzen invloed niet verknoeien aan één van
die ruim 40 kleine partij tjès welke toch geen
kans hebben. Wij moeten stemmen op lijst 25
omdat wij dan alleen de zekerheid hebben
volksvertegenwoordigers te kiezen die dé zelf
de beginselen hebben als wij en waarvan wij
weten dat zij over voldoende gaven van ver
stand en hart beschikken om die beginselen
tot gelding te brengen.
Wij stemmen geen personen; het doel van
onzen stembusgang moe zijn dat er kome een
sterke katholieke fractie, opdat in samenwer
king met andere sterke groepen wederom ge
regeerd kan worden met een parlementair ka
binet. Wij wenschen geen sterken man, die zijn
positie dankt aan een soort politie of leger of
ook wel aan communistenvrees. Wij wenschen
een sterke krachtige regeering steunend op
het vertrouwen van het volk en een samenwer
kende meerderheid.
Maar zal dan de crisis worden opgelost? De
Staatspartij wil goede waar en de waarheid en
daarom zegt zij openlijk dat zij de crisis niet
wegnemen kan. Deze is immers niet Neder-
landsch maar internationaal. Het is dwaasheid
van een Nederlandsche kamer te eischen dat
zij de oorzaken van de crisis wegneemt, om
dat de diepste oorzaak zetelt in den hoogmoed
der menschen, die het willen klaarspelen de
wereld te besturen zonder God.
Spreker kwam dan tot de economische oor
zaken der crisis welke voor een groot deel
voortkomen ut den zoogenaamden vrede. Een
vrede welke tot resultaat had dat er 7000 K.M.
meer grens in Europa kwam, dus ook 7000 KM.
meer tolmuren. Dit moet hersteld worden
door internationaal verstandig te worden en
terug te keeren tot de Goddëllijke geboden
van rechtvaardigheid en liefde.
Spreker ging dan verder over tot de genomen
en nog te nemen crisismaatregelen en kwam tot
Me conclusie dat de onderwijs- belasting- en
sociale politiek van de R. K. Staatspartij in
diepste wezen gezinspolitiek is geweest. Waar
de zaken zoo staan, aldus spreker is het dan
te veel gevraagd deze' R. K. Staatspartij te
steunen? Al zijn er kleine belangen, die wat in
het nauw zijn gekomen, wat zegt dat in ver
houding tot de groote belangen welke op het
spel staan. Brengt het offer van uw eigen in
zicht, luistert naar uw leiders en blijft voor
alles één.
De talrijke aanwezigen beantwoordden deze
rede met een langdurig en hartelijk applaus
waarop de voorzitter den heer Suring bedank
te voor zijn gesproken woord.
Van de gelegenheid tot vragen stellen werd
door vier personen gebruik gemaakt, waarna
de vergadering werd gesloten.
De nadeelen van methodisch werken.
De rivierpolitie heeft zoo haar vaste klanten,
die blijkbaar niet voor verbetering vatbaar zijn
en op geregelde tijden weer met haar in aan
raking komen.
Daartoe behoort de 27-jarige A. M. V., die
al ettelijke straffen wegens scheepsdiefstallen
achter den rug heeft.
De man staat er voor bekend, dat hij zijn
inbraken altijd op dezelfde manier pleegt. Hij
verschaft zich namelijk steeds door de koekoek
toegang tot de schepen, waar hij zijn slag wil
slaan.
Na zijn laatste straf had V. een baantje ge
vonden aan boord van een Rijnschip en de ri
vierpolitie hoorde een tijdlang niets meer van
hem.
Tot dezer dagen een rijnschipper aangifte
kwam doen dat er op zijn schip ingebroken
was waarbij kleeren, 150 Mark en 3 waarde-
looze Russische bankbiljetten gestolen waren.
Het onderzoek wees uit dat de inbreker zich
via de koekoek toegang tot het schip had ver
schaft en al aanstonds viel de verdenking toen
op V. De politie kwam te weten dat het schip
waarop hij voer even te voren vertrokken was.
Een politieboot zette er onmiddellijk een flinke
vaart in en bij de brug werd het bewuste schip
ingehaald. V'. die de politie had zien aankomen
had de gëstolén kleeren én de Marken in het
water geworpen. Dom genoeg had hij echter
de waardelooze Russische bankbiljetten in zijn
logies laten liggen en toen de politie deze daar
vond, zat hij in de vai.
-Momenteel zit de man weer in voorarrest in
afwachting van de behandeling van zijn zoo-
veelste strafzaak.
VEREENIGING „ZORG VOOR HET
ACHTERLIJKE KIND"
De Vereeniging „Zorg voor het achterlijke
kind" heeft gisteren onder presidium van den
heer mr. K. A. Rombach haar jaarlijksche al
gemeene vergadering gehouden.
Aan het jaarverslag van den secretaris den
heer A. Willeboer ontleenen wij het volgende:
Niettegenstaande de crisis is het toch mogen
gelukken de benoodigde middelen te vinden
voor de hoofdtaak der vereeniging: de uitzen
ding van de vele zwakke leerlingen der ver
schillende scholen voor B. L. O. Eensdeels is
dit te danken aan intensieve propaganda ander
deels aan het gunstige resultaat van den op
8 October jj. gehouden bloempjesdag.
Eind December 1932 bedroeg het aantal con-
tributanten 638 met een gezamenlijke contri
butie van 2630.15. In totaal werden in het af-
geloopen jaar 137 zwakzinnige bleekneusjes
voor den tijd van zes weken naar een voor hen
bestemde gezondheidskolonie uitgezonden. Het
totaal aantal verpleegdagen bedroeg 6260, te
genover 5496 in 1931: De uitzending dezer kin
deren vorderde een bedrag ad 10194.46, Aan
gemeentelijke subsidie werd genoten 2000. Het
totaal der uitgaven bedroeg 11469.53, zoodat
de rekening sluit met een batig saldo van
1425.36, behalve de 5 pet. pandbrief ad 1000
Bovendien is van de subsidie van de gemeen
te nog 500 gulden te ontvangen.
In Mei 1932 is in het bestuur een vacature
ontstaan, doordat mevrouw Houwing-van Slo-
terdyck wegens vertrek uit de gemeente heeft
bedankt. In deze vacature werd gekozen mevr.
Nauta-v. d. Hoeven. In de vacature mevr.
J. V. d. Hoopde Monchy werd benoemd mevr.
Ruebv. d. Pot. De heer C. de Haan werd her
kozen.
De Voorzitter bracht, hulde aan mevrouw van
der Hoop—de Monchy, die van de oprichting
der vereeniging af, bestuurslid is geweest en
in die 19 jaren zeer veel goed werk heeft ge
daan voor de vereeniging.
De voorzitter sloot hierna de vergadering.
GOUDEN MEDAILLE
Op 15 April a.s. zal aan den adjudant-onder
officier administrateur D. J. Verzijden, werk
zaam bij den Commandant van het Indeelings-
district Rotterdam, de Gouden Medaille voor
36-jarigen trouwen .dienst worden uitgereikt.
DOOR EEN MOTORFIETS AANGEREDEN.
De 74-jarige C. v. T. uit de Jeruzalemstraat
is op den Oost Zeedijk door een motorfiets
omver gereden. Met een hersenschudding is
hij in het ziekenhuis aan den Coolsingel opge
nomen.
WISSELKOERSEN TE ROTTERDAM
Londen 8.43%; Berlijn 58.68%; Parijs 9.75%;
België 34.54%; Zwitserland 47.87; Amerika
2.47 5/16; Oostenrijk Denemarken 37.60;
Zweden 44.55; Noorwegen 43.20; Spanje 21.021^
Italië 12.69.
Hier volgt het Ghineesche antwoord op deze
vraag. Vele eeuwen geleden wandelde een leeuw
door de wouden en zag een aap, waarop hij
zoo op het eerste gezicht verliefd werd.
Wanhopig over het verschil in proporties
tusschen hen beide, verzocht de leeuw aan
Boeddha, zijn heer en beschermer, in een
dwerg verknderd te worden. En Boeddha gaf
aan den wensch van den leeuw gehoor, ver
anderde hém in eén dwerg eh de leeuw leefde
verder gelukkig mef zijn aap.
éi'
Dit verhaal is overigens een legende, maar
dat verhindert niet, dat het Pekineesje veel
weg heeft van den leeuw en van den aap. Van
den leeuw heeft dit merkwaardige hondje de
lange haren, de breede, hangende ooren en
het smalle achterlichaam. Van den aap de
groote, heldere oogen en den ingedrukten neus.
De oeroude Tzoe Hsi, Keizerin-Moeder van
den laatsten keizer van China, felle vijandin
der Westersche Barbaren en laatste glorierijk
regeerende der eens zoo machtige Mandsjoes,
stoere regentes van den kind-keizer, die spoe
dig zou worden weggevaagd, plachtte van de
Pekineesjes te zeggen, dat „de Leeuwhond
van China koninklijke pracht kende, toen de
Europeanen nog aan hun staarten door de
bosschén slierden"......
Deskundigen zijn het er tegenwoordig over
eens, dat het Pekineesje zijn Stamouders zoo
wat tot de zevende eeuw vóór onze jaartelling
kan terugvoeren. Maar volgens de Chineesche
traditie Was het al vier duizend jaar geleden
het schoothondje van de keizers. En oude
schilderingen en reliefs, waarop een dier staat
afgebeeld, dat aan het Pekineesje doet denken,
schijnen de traditie geloofwaardig te maken.
Intusschen lijkt de populariteit van hét Pe
kineesje Uit de eerste eeuw vóór onzè jaar
telling te dagteekenen, toen nijveraars uit
Indië den Chineeschen keizer Ming Ti tot het
Boeddhisme bekeerden. Het voornaamste sym
bool van dezen godsdienst nu was de leéuw.
Als Indië's meest gevreesde dier vertegenwoor
digde het in de oogen der Boeddhisten alle
menschelijke hartstochten en obscure machten,
die de groote Boeddha had weten te overwin
nen. Boeddha werd dan ook vaak met een
leeuw aan zijn zijde afgebeeld.
China bezat echter geen leeuwen en de
meCste Chineézën hadden dus hooit een leeuw
gezien. Men zat dus eenigszins met het Boed
dhistische symbool, dat niet tot hen sprak,
voor hen geen beteekenis had. Maar op een
goeden dag merkte een hoveling op, hoe sterk
de lievelihgshonden Van den keizer aan een
leeuw deden denken. En van toen af aan begon
de glorie van het Pekineesje. Het werd een
bijna heilig cymbool in het oude China.
De Pekineesjes mochten van dien dag af aan
niet meer buiten de Verboden Stad van Peking
worden gehouden. Alleen aan de residentie
van den keizer bleef het weggelegd, Pekinees
jes te herbergen. Er stond een zware straf op
het wegvoeren van Pekineesjes uit de Eeuwige
Stad. Deze straf was de „Dood in Tien Duizend
Stukken".
En het Pekineesje werd voor de Chineezen
een even geheimzinnig dier als het later voor
de enkele Europeanen bleek, die er van hoor
den. De honden vergezelden den keizer op al
zijn tochten. Ze zaten bij hem in het zadel, ze
zaten samen met hem op den divan en zaten
samen met hem op den troon. De Pekineesjes
hadden zoowat dezelfde rechten als de keizer.
En deze vereerde ze met de titels van graaf of
hertog of grootmandarijn en met vorstelijke
inkomens, zooals dat bij jonge prinsen gewoonte
was.
In 1860 drongen de Westersche Barbaren de
Verboden Stad binnen en bezetten ook het na
burige Zomerpaleis. Daar vonden Engelsche
en Fransche officieren een prinses, die zelf
moord had gepleegd, om niet in de handen der
Barbaren te vallen. En rond om haar zaten
vijf verontwaardigd bassende Pekineesjes.
Deze Pekineesjes werden naar Londen ge
stuurd, waar er één, „Lootie" geheeten, het
schoothondje van koningin Victoria werd. En
nadien werden er geregeld Pekineesjes naar
Engeland gesmokkeld, zoodat het aantal steeds
grooter- werd en ten slotte van daar naar an
dere landen Pekineesjes konden worden ge
ëxporteerd. Na 1912, het jaar van de ineen
storting van het Chineesche keizerrijk, was het
ook met de heerschappij van het Pekineesje
gedaan en behoorde de straf van den „Dood
in Tien Duizend Stukken" wegens het ontvoe
ren van oen-.Leeuwhondje tot het verleden.
Het Pekineesje is óm zyn kostbaarheid 'nog
PROPAGANDA-VERGADERING.
De R. K. Kiesvereeniging had voor Maan
dagavond een propaganda-vergadering uitge
schreven, waar als spreker optrad de heer J.
G .Suring, lid van de Tweede Kamer.
In zijn rede heeft spreker; op zeer bevat
telijke wijze uiteengezet de oorzaken van de
crisis, als redenen voornamelijk naar voren
brengende de belemmeringen in het handels
verkeer op de wereldmarkt en het niet meer
verschijnen op de wereldmarkt van ongeveer
600 millioen menschen, zijnde Rusland, BritsCh
Indië en China, doordat .tengevolge van den
oorlog, ieder land zooveel mogelijk in zijn
eigen behoefte voorzag, door zelf het benoo
digde te produceeren. Al zijn nu de oorzaken
gemakkelijk aan te geven die deze crisis heb
ben veroorzaakt, daarom is het niet zoo ge
makkelijk den weg te vinden, om deze crisis
weer op te lossen. Daar achtte spr. zich niet
voor in staat en achtte niemand daarvoor in
staat om dat deze crisis internationaal was.
Wel gaf hij den weg aan om te trachten deze
crisis zooveel mogelijk op te lossen, dat is,
als men eendrachtig samenwerkte om op te
bouwen en niet, zooals verschillende groepen
zich geroepen achten alles en nog wat, te be-
critiseeren en af te breken, wat de regeermg
ook doet, maar dan zelf geen verantwoorde
lijk wilden dragen. Hij sprak zijn leedwezen
uit over de groote versnippering in de ver
schillende partijen en drong aan op samen
werking tot het verkrijgen van enkele groote
partijen met terzijde stelling van persoonlijke
en groepsbelangen. De R. K. Staatspartij, was
daarentegen volkomen bereid om mede te
regeereh en de verantwoordelijkheid te helpen
dragen. Hij memoreerd^ de verschillende cri-
sis-steunwetten, die met de stemmen van de
R. K. Staatspartij tot stand waren gekomen en
voornamelijk het steunen van de boeren noem
de hij een van de grootste factoren, om de
gang er in te houden, om zoodoende, met Gods
hulp, tot een betere toestand te geraken. Met
een opwekking om op 26 April te stemmen op
de lijst van de R. K. Staatspartij, zijnde lijst
No. 25, sloot hij zijn rede, waarop een luid
applaus weerklonk. Van de gelegenheid om
eenige vragen te stellen werd door eenige per
sonen gebruik gemaakt, die door spreker, we
derom op zee rbevattelijke wijze werden be
antwoord. Nadat de voorzitter den spreker har
telijk had bedankt voor zijn rede, deed hij
ook nog een oproep, om allen te stemmen op
de lijst 25, zijnde de .ubileum-lijst. Hierna
sluiting.
HOLI RHOEKSCHE EN ZOUTEVEENSCHE
POLDER.
In de gehouden vergadering van Ingelanden
van Holiërhoekschen en Zoüteveenschen Pol
der werd in plaats van den heer W. Moerman
C.Jz., die bedankt had, tot voorzitter gekozen
de heer Adr. Olsthoorn. Den heer Moerman,
die de functie van voorzitter ruim 16 jaar
heeft bekleed, werd hartelijk dank gezegd. Re
kening en verantwoording en verslag over het
afgeloopen jaar werd uitgebracht.
SPREEKUUR BURGEMEESTER.
De Burgemeester zal inplaats van op Don
derdag 13 en Maandag 17 April a.s. spreek
uur houden op Zaterdag 15 April, des voor
middag svan 10 tot 12 uur.
BEUGVISSCHER1J.
De te IJbuiden binnengekomen stoombeu-
gér VL. 216, P. v. d. Zwan Mz., besomde aan
VérSchëvisch 1103 netto.
BINNENGEKOMEN SCHEPEN.
In de Vulcaanhaven zijn binnengekomen de
stoomschepen „Lincklibhti" om 300 ton olie
te lossen en ,*Janlme" om 2300 ton kolen te
laden.
DE POST OP GOEDEN VRIJDAG.
Het Postkantoor zal op Goeden Vrijdag na
2 uur gesloten zijn.
De gelegenheid tot het afhalen van corres
pondentie voor busrechthouders zal den ge-
heelen dag bestaan. De middagbestelling ver
valt. Het telegraaf- en telefoonkantoor is den
geheelen dag geopend.
DE A.S. TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN.
Door de R. K. Kiesvereenigingen te Vlaar-
dingen en te Vlaardinger-Ambacht is wederom
een propagandavergadering belegd. Deze ver
gadering zal worden gehouden Donderdag .a.s.,
des avonds te 8 uur in de vergaderzaal van
„Tivoli", Markt 9. Als spreker, zal optreden
de heer A. Loerakker, No. 1 van de R. K.
Lijst.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Te bevragen bij: Roeling, Broekwég 42,
Vlaard. Ambacht, portemonnaie met inhoud;
Pietersen, Westerhoofd 71, bal; Schaar, Bil-
derdijkstraat 35, pet; Asterstraat 1, Vlaard.
Ambacht, zwart hondje; De Koning, 2de van
Leyden Gaelstraat B., hond; Politiebureau,
schoolkaart spoorwegen, sleutel, hamer, sleu
tel melkbus, rijwielplaatje, rijwiel; De Ruyter
van Kinsbergenplaats 41, portemonnaie met
inhoud; van Schaik, le Maasboschstraat 86,
muts; Van Oeveren, Touwsteeg 9, sleutel; Van
Steenbergen, Voorstraat 8, Vlaard. Ambacht,
portemonnaie met inhoud; wed. Hoogerwerff,
Ged. Biersloot 61, kinderrijwiel.
O. L. K. NAAR DE LEKSTAD.
Naar wij vernemen gaat de R. K. Tooneel-
vereeniging O. L. K. op Hemelvaartsdag op
tournee naar Schoonhoven, om aldaar in de
open lucht een opvoering te geven ten bate
van de te Schoonhoven gevestigde vereenigin-
gen.
Opgevoerd zal worden het successtuk „Me
neer Klaproos".
DE KLEINE BETUWE.
t)e bekende speeltuin en kersenboomgaard
„De Kleine Betuwe" van den heer W. Kom
pier zal over enkele dagen weer een schitte
rende attractie rijker zijn. Men is momenteel
bezig met den bouw van een zweefbaan, be
staande uit een uitkijktoren met een vlieg
tuig voor vier personen voor' het maken van
blljvluchten.
OPNIEUW ARBEIDERS WERKLOOS!
Met ingang van Zaterdag 15 dezer is aan
9 arbeiders aan de Machinefabriek ontslag
aangezegd, terwijl Zaterdag j.l. het ontslag
van 26 arbeiders der Olieslagerij in werking
getreden is.
hoofdzakelijk een lievelingsdier voor rijke
menschen. En men beschouwt het gewoonlijk
als een snobbistisch, zwak beestje. De bezitters
er van loven echter zijn schranderheid, aan
hankelijkheid en trouw, alsmede zijn dapper
heid.
In ieder geval, het is een merkwaardig ge
dierte. En al weten we nu nog niet prëéies,
wat een Pekineesje eigenlijk is en ai zou enen
er haast toe komen, die Chineesche legende
van den verliefden leeuw të gelóoven, ive
hebben nu toch eenigszins een begrip van
waar het komtj
-1, --
