VREESELIJK DRAMA DE KREET OM ARBEID. DE NATIONALE BEDEVAART TE LOURDES. 1 DONDERDAG 3 AUGUSTUS 1933 ZEVEN MANNEN IN EEN AUTO TE WATER ipF NEDERL. REISVEREENIGING VOOR KATHOLIEKEN. IN GEZINNEN ONDERGEBRACHTE VOOGDIJKINDEREN. UIT VISSCHEN GEGAAN EN niet TERUGGEKEERD. II. H. WIJDINGEN. DE [VERJAARDAG VAN H M. DE HET VERLOF VAN MGR. DE BACKERE KONINGIN-MOEDER. Feestelijkheden te Baarn en Soestdijk. INDISCHE POSTVLUCHTEN. MET DEN CHAUFFEUR VERDRONKEN. DE H. SACRAMENTS-PROCESSIE. Kruisweg met H. Mis op den Kruisberg. ZEVEN LIJKEN OPGEHAALD. Eindelijk werd het vreeselijke vermoeden bevestigd. NACHTELIJKE AANBIDDING EN PONTIFICALE HOOGMIS. NEDERLANDSCHE NAZIS IN AKEN. iP ge Echeveningsche haven. Midden; het tampzalig overschot yan een tent, eenzaam en yerlaten op het gtrand bij Kijkduin» Links en rechts: belangstelling aaa Er is op den Kader dag te Amersfoort door een der inleiders gezegd, dat daden noodig waren, en dat de Katholieke Staatspartij vooral niet moest wachten totdat anderen haar program gingen stelen en uitvoeren. Want men ontveinze zich niet: beide dingen hebben nu plaats! De actieve handelspoli tiek, waarvoor de Katholieke fractie iaren- lang in de Kamer streed, wordt nu verdedigd door den heer Westerman van „natio naal herstel" en het program van de Mus- sert-partij rekent alleen nog met een volks- huishouding op nationalen grondslag. Zóóver zijn de Katholieke politici nooit gegaan, maar bij monde van mannen als Kortenhorst en Hermans, Blomjous en de Bruyn, hebben zij er in beide Kamers bij herhaling op gewezen, dat handhaving van onze traditioneele handelspolitiek onder de bestaande omstandigheden ons eenvoudig baar den kelder helpt. Maar de Regeering wachtte af, al komt er thans een sterke kentering. Zullen ook Wij, Katholieken, zóó lang geduld oefenen, tot extremisten het roer in handen hebben en ons program gaan uitvoeren? Wij moeten ons toch den ernst van den toestand niet ontveinzen. Onze export be droeg in het eerste halfjaar 1930 nog 880 millioen; in 1931 ƒ677 millioen; in 1932 418 millioen, terwijl in de eerste helft van 1933 dit cijfer daalde tot 355 millioen. Dit kan zoo niet doorgaan zonder zelfvernieti ging. Den gouden standaard handhaven én den eenzijdigen vrijen invoer is absoluut onmogelijk. En zoo verstaan wij dan ook den nood kreet welke de groote katholieke organisa ties uitstooten in het sociaal-economisch ur gentie-program, dat wij reeds publiceer den en dat wij in de belangstelling der Re geering helpen aanbevelen. De Regeering moet weten, dat het vijf voor twaalf is en dus hoog tijd wordt. De berichten, welke ons bereiken, wijzen er op, dat het geduld van werkgevers en arbeiders uitgeput raakt. Zij willen de boeren helpen, maar verwach ten dan ook, dat de Regeering hen redt tegen den woesten bandjir van buitenland- schen invoer, welke o.a. door de vreemde inflatie alle concurrentie tot een droom maakt. Het is nu zoover, dat groote indus- trieelen een feilen aanval beramen op den gouden standaard en men beweert, dat een professoraal manifest hen zal helpen. De toe stand is zoo, dat de arbeiders hun werk gevers hebben gevraagd mee te demonstree- ren, zooals te Nijverdal reeds geschied is, maar dan op groote schaal, o.a. door slui ting van de fabrieken. Er vaart een extre mistisch sentiment door de groote sociale organisaties, dat men wel kan doodzwijgen, maar dat vroeg of laat zal uitbarsten. Dan is het te laat! Onze plicht is: tijdig te waar schuwen voor de werkelijkheid. En die wer kelijkheid is, dat onze menschen niets, abso luut niets begrijpen van de handelspolitiek der Regeering. Zij krijgen hun omzetbelas ting, hun weeldeverteringsbelasting, hun couponbelasting maar waarom, waarom zeggen industrieelen en arbeiders, wordt er niet meer uit de invoerrechten gehaald in de huidige abnormale omstandigheden? Wij geven aanstonds toe, dat deze vraag niet immer gesteld wordt met volkomen kennis van zaken, maar wij wijzen toch op een enkel punt. De Regeering heeft haar Crisisinvoerwet. Doch past zij deze niet zóó toe, dat menig manufacturier lachend verklaart niets te begrijpen van een wet, die hem toestaat méér in te voeren in plaats van minder? De Regeering heeft haar Clearingwet, maar deze past zij heelemaal niet toe, of schoon men zich afvraagt, wanneer dit wel zou moeten geschieden als het nu niet ge beurt. De Regeering heeft haar Retorsiebevoegd heid, maar schijnt zich wel tien keer te zul len bedènken eer zij die toepast. Zij heeft het geweer, maar schiet niet. Volgens het in ons blad gepubliceerde be richt zal de Regeering nu met behulp van de Crisisinvoerwet een do ut des-politiek gaan voeren. Als het nu ook maar gebeurt! Want als het zóó gebeurt als nu onzeTarief - wet wordt herzien, heeft ons bedrijfsleven er practisch niets aan. Wij hebben onze bewondering voor de werkkracht welke Minister Verschuur ont plooit, nooit onder stoelen of banken gesto ken. Deze Minister van Economische Za ken is een man, waaraan ons land veel ver schuldigd is. Maar op één punt verwachten wij nog krachtiger ingrijpen en doortasten, n.l. op het terrein onzer handelspolitiek. Nu de Londensche Conferentie is begra ven, dient de Regeering ook haar oude illu sies te laten varen en er eenvoudig alles op te zetten om onze nationale markt te be houden. Dat is de beteekenis van den noodkreet, dien onze werkgevers, boeren, tuinders, mid denstanders en arbeiders uitstooten in hun program. Dit solidaire samengaan bewijst voldoende, wat er leeft in de kringen, die niet alleen op economisch, maar ook op so ciaal terrein de handen ineen willen slaan en ons bedrijfsleven, evenals den landbouw, willen organiseeren. Laat men in Den Haag deze uiting niet onderschatten. Laat men haar niet beschouwen als geliefhebber van wat organisatie-leiders- Wie in 't land komt, weet dat duizenden en duizenden onze een- zijdig-vrije handelspolitiek in de tegenwoor dige omstandigheden als het toppunt van krankzinnigheid beschouwen. Tegen dit sterke gevoel valt eenvoudig niet meer te redeneeren. Daarom meenen wij, dat dit urgentie program zeer serieus dient opgenomen in regeeringskringen en dat het kabinet goed zal doen spoedig van veranderde opvatting blijk te geven, wil zij zich op een gegeven oogenblik niet in beide Kamers der Staten Generaal den steun der katholieke fracties zien ontvallen. Maar: het bericht, waarop wij boven doel den en aan welks juistheid wij niet behoe ven te twijfelen, geeft cns het vertrouwen, dat deze „veranderde opvatting" reeds aan wezig is. Audiëntie bij Z. H. den Paus. Pater Joh. van Dinter S.J. schrijft ons uit Rome d.d. 31 Juli: Heden audiëntie bij Zijn Heiligheid den Paus. Als menschen-uit-een-klein-land dachten wij weer verloren te gaan daar opzij bij Sint Pieter tusschen die groepen Spanjaarden en Amerikanen en meer. Maar als op 'n wacht woord: Olandesi bracht een wacht ons door die groepen heen. Dan een groote, menschenvolle audiëntie-zaal. En weer bekroop ons dat ge voel van verloren te gaan tusschen de menigte. Maar weer dat wachtwoord en weer werden wij verder geleid, zalen doorde laatste zaal: de eerste die Zijn Heiligheid zou be zoeken. Na een uur verscheen Zijne Heiligheid. Wij werden toegelaten tot den handkus. Wij menschen-uit-het-kleine-land, wij waren ge lukkig. Toen, voor Zijn Heiligheid de zaal verliet sprak Hij ons toe, vroeg of wij beter Fransch of Duitsch verstonden, heette ons dan welkom, prees ons vooral om al ons werken voor de missie, hoopte, dat het bezoek aan Rome-dit-jaar, ons geloofsleven nog op zou voerenen stil bewogen, rijk-ontroerd luis terden wij toe, wij menschen-uit-een-klein- land, maar met een groot geloof, niet verloren onder de massa, maar bijzonderlijk nog door ons aller Vader gezegend, volgens Zijn eigen Filantropie of loondienst De Raad van beroep te Rotterdam en de Centrale Raad van beroep te Utrecht hebben onlangs in denzelfden zin een principieele uit spraak gegeven ten aanzien van voogdijkinde ren, die in gezinnen worden ondergebracht en daar huishoudelijke bezigheden verrichten. Het ging om een achterlijk meisje, dat uit filantro pische overwegingen in een gezin was opge nomen en daar een dienstbode verving, terwijl ze 18.per maand kreeg, dat gedeeltelijk haar zelf, gedeeltelijk aan de plaatsende «ver- eeniging werd betaald. De raad van arbeid te Dordrecht vorderde premie na; zoowel de raad van beroep als de centrale raad van be roep bleken van oordeel, dat dit terecht ge schied was en het meisje wel degelijk haar werkzaamheden verricht had op grond van een arbeidsovereenkomst in den zin van het bur gerlijk wetboek. Het enkele feit, dat het gezins hoofd zich bij het aangaan van de arbeidsover eenkomst had laten leiden door filantropische overwegingen, was geen omstandigheid, die tot vrijstelling of uitzondering van verzeke ringsplicht leiden kon. woorden: U en de Uwen en allen die gij bij Uw intentie insluit. Pater van Hal C.M. waarnemend Apostolisch Prefect. Naar „Onze Mail" meldt zal de zeereerw. heer Van Hal C.M., pro-prefect van Soerabaya tijdens het a. s. verlof van mgr. De Backere optreden als waarnemend Apostolisch Prefect. Onder begunstiging van het bekende oranje zonnetje werden de feesten ter eere van de hooge ambachtsvrouwe van Baarn ingezet te Baarn met een concert op de Brink in de och tenduren, hetwelk gegeven werd door het Baarnsche harmoniegezelschap onder leiding van den heer van Doppe. Burgemeester en wet houders van Baarn waren bij dit concert aan wezig. Te 11 urn vond een grootsche bloemenhulde in het park Soestdijk plaats. Honderden school kinderen, waaronder 16 in het wit, huldigden de Vorstin waarbij een mand met bloemen werd overhandigd. Duizenden dames en heeren had den zich bij den stoet aangesloten. De bloemen- werden op de treden van het bordes neergelegd. De Koninklijke Familie, de Koningin-Moeder, H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana, dankte voor de bloemen. Met zichtbare interesse volgden H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana den huldigingsstoet langs de Koningin- Moeder. In den stoet liepen o. a. de burgemeester van Baarn en diens echtgenoote, die evenals alle andere deelnemers hun bloemen kwamen brengen. Ook werd opgemerkt een deputatie van de Oranjevereeniging het Centrum uit Apel doorn, die de' 75-jarige vorstin eveneens een schitterende bloemenmand aanbood. De optocht werd besloten met ruim 20 auto's, waarin ouden van dagen waren gezeten, die eveneens aan de huldiging deelnamen. Het Felicitatieregister werd den geheelen dag druk geteekend. GOED OP DE HOOGTE De redactie van het O. S. P.-orgaan „De Fak kel" maakt zich bezorgd over het uniformver bod, door de regeering voorgesteld, omdat daaronder ook het „geliefde roode poloshirt" zou kunnen vallen. Waarom dan ook niet vraagt de redactie „de uniformen van de Graaljonpens en meisjes"? „We weten toch, dat de Graal de verkiezingsploeg was van de R. K. Staatspartij". 't Is maar een weetl Kruisheeren. In de kapel van het klooster der Kruisheeren te Uden heeft Z. H. Exc. Mgr. J. D. J. Aen- genent de H. Wijding* van het priesterschap toegediend aan de eerw. fraters: B. Dijkman, Westerblokker; J. v. Hoek, Tilburg; G. Jan sen, Tiel; J. Verkade, Noordwijk; W. Kersten, Huissen; C. Westling, Overschie; J. v. Bree, Rotterdam; C. d. Venster, Nijmegen; G. Aen- genent, Buitenveldert; J. Berkhout, Tilburg; Th. Scheerder, Hillegersberg; J. Hcogenberg, Den Haag; J. v. d. Bosch, Oosterhout; W. Boo- gaars, Den Haag; J. Branje, St. Agatha; A. v. d. Donk, Uden; H. Tieke, Amsterdam; A. Kooij- man, Utrecht; Ph. Waldrang, Amsterdam, alien van de Orde van het H. Kruis, aan de eerw. fraters L. v. d. Westerlaken, A. Hazelaar en E. v. d. Berg, van de Orde van Praemonstreit en aan den weleerw. heer H. Baljon, van de Apost. prefectuur van Garib (Z.-Afr.); het subdiaconaat aan de fraters Kruisheeren: H. Alma, C. v. Schaijk, Utrecht; A. Stringa, Utrecht; H. Plag, Den Haag; L. Spierings, Uden; E. Spierings, Uden; Hulskamp; Amsterdam en P. Arntz, Beers. TERUG UIT DE MISSIE. Na een verblijf van ruim 26 jaar in Sarawak (in de Missie van Borneo) is in het St. Joseph's Missiehuis te Roosendaal teruggekeerd de Eerw. Zuster M. Lidwina (in de wereld mej. G. Mul der) van de Eerw. Zusters Franciscanessen van St. Joseph (Mill Hill). De Eerw. Zuster Li dwina hoopt, na herstel van haar krachten over eenige maanden weer naar haar Missiepost te mogen terugkeeren. De IJsvogel is gisterenavond te 21,55 uur op Schiphol van Batavia teruggekeerd. Gisterenmiddag deed de politie, zooals be kend, per radio mededeeling, dat 'n auto ge merkt G 74436, waarin zeven personen gezeten waren, werd vermist. De mannen waren Maan dagavond van A'dam in de richting Andijk vertrokken. Aanvankelijk dacht men, dat er acht personen in den wagen geze ten hadden, doch gisteren is een der vermisten uit de Palmdwarsstraat 10, genaamd Uilkema, teruggekeerd. Hij vertelde, met een andere ploeg mee uit visschen te zijn gegaan en niets van de zeven anderen af te weten. Groote ongerustheid. Toen de mannen Dinsdagavond nog niet te ruggekeerd waren, werden de familieleden on gerust en gingen bij elkaar navraag doen ech ter zonder het minste resultaat. Niemand kon ook maar iets omtrent het zevental mededee- len en ten einde raad werd de zaak in handen gegeven van de politie van het bureau Spaarn- dammerstraat, die dadelijk het opsporingswerk begon. Allereerst werd Ihet reeds bovenvermelde radiobericht afgegeven en bij de gemeenten geïnformeerd, waar de auto langs kon zijn gekomen Een zwarte- auto had men echter ner gens gezien, ook in Andijk niet, waar visschers gewoonlijk in een café de vischvergunningen komen halen, Het was Maandagnacht stormweer. Felle windvlagen striemden den regen over de duis tere wegen en men kon dus wel aannemen, dat de bestuurder op een gegeven moment het zicht kwijt is geraakt en ergens een kanaal is ingereden. Wie den weg over Purmerend en door de Beemster kent, weet, dat deze niet al leen smal en donker is, doch ook vele scherpe bochten heeft. De chauffeur A. van de Kort uit de Tuinstraat 260 te Amsterdam, rijdt echter geregeld met visschers naar Andijk en is dus wel bekend met den weg. Met zekerheid was gisteren niets te zeggen. Behalve den chauffeur werden ook ver mist de drie gebr. v. Wattingen, J. Evertsenstr. 55, oud 28, 26 en 25 jaar, waarvan de jongste gehuwd en vader van twee kinderen, Arzbaeh, van Halstraat 88, Hendriks, van Halstraat 72 en Koster, 2e Nassaustraat 27. De politie-instanties begonnen direct met 't afzoeken der kanalen en het navragen of ergens een zwarte auto met de visschers is gezien. De Amsterdamsche politie is spoedig met een po- litievaartuig uitgevaren om het N. H. Kanaal af te dreggen doch gisterenavond had men nog geen enkel resultaat bereikt. De familieleden maakten zich natuurlijk ten zeerste ongerust en langzamerhand begon men de hoop, dat men zijn dierbaren nog wel ooit levend terug zal zien, op te geven. Vergeefs gedregd Tot tien uur gisterenavond ls de Amsterdam- (Van een bijzonderen correspondent). sche politie met dreggen in het Noord-Hol- landsch kanaal bezig geweest, daarna heeft men het werk gestaakt en is de politieboot terug gekeerd. Op het bureau Spaarndammerstraat te Amsterdam, waar de opsporingswerkzaam heden staan onder leiding van inspecteur A. Luteyn, had men om dien tijd nog niets van de vermisten vernomen. Hedenmorgen meldde men ons nader: Gisterenmiddag en gisterenavond heeft ook de politie te Purmerend gezocht naar eenig spoor van den auto, waarin de zeven Amster damsche visschers van Amsterdam vertrokken waren in den vroegen ochtend van 1 Augustus Ze waren te Andijk, waarheen ze zouden gaan, niet aangekomen. Vannacht mocht het einde lijk den agent van politie Binken gelukken aan den hardsteenen walmuur van het N. H. Kanaal bij de R. K. Jongensschool een streepje olie te ontdekken, benevens een lichte bescha diging aan den walmuur. Dit deed hem ver moeden dat de cardan van den auto daarlangs was gesleept. Met een langen stok heeft hij toen gepoogd, na te gaan, wat er in het water lag. Hij stootte daarbij op een draaiend voor werp, dat later bleek een wiel te zijn van den vermisten auto. Daarop werd politiehulp en personeel en een kraanwagen van de fa. Jorritsma te Purmerend te hulp geroepen, waarmede, benevens met hulp van een juist passeerend schip, de auto hedenmorgen om half zes op het droge werd gebracht. De wagen, een Hupmobil, lag anderhalve meter onder water. In den opgehaalden wagen waren de lijken van zes personen, terwijl de zevende vermiste, de chauffeur, hedenmorgen om half negen met een dreg uit het kanaal aldaar is opgevischt. Allen zijn in het lijken huis van het gemeenteziekenhuis te Purme rend ondergebracht. Vermoedelijk is het slechte weer voor een groot deel oorzaak, dat de chauffeur van den goeden weg is afgeweken. De weg, welken de wagen volgde naar Andijk, loopt langs het Noord-Hollandsch Kanaal door Purmerend via het Tramplein, waar een flinke wegwijzer staat, die de richting naar De Beemster enz. aan geeft. Deze wegwijzer moet niet zijn opge merkt en de bestuurder is 50 M. verder in het water gereden. Vlak bij den waterkant staat een gaslantaarn en daartegenover staat een groot betonnen urinoir. Het is ook niet onmogelijk, dat de be trokken chauffeur bij het zeer slechte uitzicht, niet goed op de hoogte van den weg zijnde, heeft gedacht, dat daar een straat was en zoo doende in volle vaart het water is ingereden. Voor zoover wij konden nagaan heeft een dergelijk ongeluk daar ter plaatse nog nooit plaats gehad. Het gebeurde verwekte groote verslagenheid onder de bevolking, waarvan een groot gedeelte vannacht de verrichtingen op de plaats des onheils heeft gevolgd. Ook zeer Veel Amsterdammers waren ter plaatse, waar onder familieleden en bekenden van de ver ongelukte visschers. door de vermoeienissen, die zoo gemakkelijk verslechtering konden veroorzaken? Na den kruisweg heeft Z. H. E. Mgr. Gerlier, Bisschop van Lourdes de Nederlandsche pel grims in zijn paleis ontvangen. Lourdes, 30 Juli 1933. Hoe dikwijls men de H. Sacramentsprocessie ook heeft bijgewoond, telkens weer wordt men getroffen door dit verheven schouwspel, waarbij zich aan uiterlijke schoonheid, innerlijke ge loofsovertuiging en vurig vertrouwen paren. Ontroering maakt zich van ons meester, als wij de honderden zieken, langs de Esplanade zien uitgestrekt in afwachting dat Koning Christus Zijn glorierijken intocht zal doen. Iedere bedevaart heeft haar eigen processie. De Zondagmiddag was voor Nederland be stemd. Z. H. E. Mgr. Jansen viel de hooge eer te beurt het Allerheiligste te magen dragen. Duizenden vormen den stoet, die aan den Christus Eucharisticus vooraf gaat. Voorop een breede schaar van jonge meisjes, met sluiers getooid. Dan volgen de verschillende bedevaar ten met haar kleurige vaandels, de Padvinders hebben in de gelederen plaats genomen. Wierookvatdragers, in licht blauw gekleed, gaan onmiddellijk vooraf aan het baldakijn, waaronder Utrecht's Aartsbisschop den Remon- trans torst, begeleid door Deken Meijer en Pastoor Wiegerink. Als fakkeldragers treden op: Jhr. Ruys de Beerenbrouck, Minister Dr. Deckers, mr. E. Baron Speyart van Woerden en de heer Til- man. Jhr. van Nispen tot Sevenaer voert de ombrella. De stoet wordt gesloten door meerdere bis schoppen, w.o. Z. H. E. Mgr. Diepen. Ten slotte volgen de verschillende doctoren, die de bede vaarten vergezellen en het consultatiebureau van advies dienen. Als de processie zich in beweging zet, weer klinken de heerlijke strofen van het „Lauda Sion Salvatorem", waarin de H. Thomas zoo verheven en ten volle het katholieke geloof in de waarachtige tegenwoordigheid van Christus in de H. Eucharistie heeft neergelegd. En als een echo, waaraan luidsprekers en orgelbege leiding den vollen omvang geven, weerklinkt het refrein, langs de breede lanen van het park, niet ophoudend voor dat het plein van de „Rosaire" is bereikt. Als de stoet de Esplanade is genaderd, schrijden de bruidjes, de mannen met hun vaandels en de priesters langzaam voort om zich op te stellen voor de kerk. Ko ning Christus begint Zijn tocht langs de zieken. Met groote plechtigheid zegent Mgr. Jansen de kranken met het Allerheiligste. Onvergetelijke oogenblikken. Het gezang zwijgt. En terwijl de zegening geschiedt, hef fen met luider stemme, de daartoe aangewezen priesters, voor Nederland Deken Huibers, de smeekgebeden aan. In het Fransch, in het Nederlandsch, in het Engelsch klinken zij luide op, herhaald door de menigte: „Heer maak, dat ik zien moge, dat ik moge hooren, dat ik moge gaan; O. L. Vrouw van Lourdes, bid voor ons; Heer, als gij wilt kunt Gij mij genezen: Hosannah, hosannah, den Zoon van David". Met- gestrekte armen wordt het „Paree Do- mine" gezongen. Steeds vuriger de aanroepingen, totdat het Alerheiligste Zijn tocht heeft volbracht en het „Tantum Ergo" weerklinkt. Aanschouwt het gelaat der zieken bij dien onvolprezen rondgang. Zelfs zij, die door het grootste lijden worden gekweld, op brancards liggen uitgestrekt, toonen in hun oogen iets van die heilige berusting, die alleen geloof, hoop en liefde kunnen geven. De H. Sacramentsprocessie blijft het hoogte punt der godsdienstige plechtigheden te Lour des. Des avonds vond bij schitterend zomerweer de lichtprocessie, door Nederland geleid, plaats. De zieken in het hospitaal konden van nabij in de open lucht den stoet gadeslaan. En treffend als steeds steeg het Credo ten Hemel op. Machtige geloofsbelijdenis, getuigend van katholieke eenheid en kinderlijke gehoor zaamheid. Maandagmorgen werd de kruisweg gehouden, waaraan door een groot aantal pelgrims, in groepen verdeeld, werd deelgenomen. Het H. Misoffer werd door Rector Looymans, opgedragen op den Calvarieberg. Een indruk wekkende plechtigheid, waarbij eens te meer en inniger dan ooit, nu het einde van de bede vaart nadert, gebeden werden gestort om de genezing der zieken af te smeeken. De toestand der zieken stemt tot dankbaar heid, bij enkelen is zelfs een lichte verbetering ingetreden allen zijn vol vertrouwen in de heilbrengende zegeningen van Lourdes. Maar nog eens dient gewaarschuwd tegen al te lichtvaardige uitspraken over genezingen, die ook dit jaar al te zeer de ronde doen. Men hechte geen geloof aan mededeelingen, die buiten het Consultatiebureau omgaan en niet door de doctoren worden bevestigd. Ook wij blijven getrouw aan de goede ge woonte het stilzwijgen te bewaren, tot dat het oogenblik van officieele uitspraak is gekomen. Hoe weinig de Franschen dat standpunt in nemen, is ons in deze dagen gebleken. Herha len wij nog eens, dat de lichamelijke genezing in Lourdes verbleekt bij de geestelijke wonde ren, die zich dagelijks voltrekken. En moge het niet reeds 'n bovennaturlijke genade worden genoemd, indien de 350 zieken in het vaderland terugkeeren, zonder al te zeer gekweld te zijn Bezoek van Z. H. Exc. Mgr. Diepen aan de zieken. De nachtelijke aanbidding is in zekeren zin een der hoogtepunten van de godsdienstige plechtigheden te Lourdes. Reeds geruimen tijd voor den aanvang vult zich de Rozenkranskerk met duizenden pel grims. Weinigen ontbreken als enkele uren voor middernacht Pastoor Hooyman den kansel be stijgt om de smeekbeden aan te heffen en tot de algemeene communie voor te bereiden. En dit ondanks'de zware eischen die aan de phy- sieke krachten der pelgrims worden gesteld, na een langen en vermoeienden dag, voor velen een dag niet alleen van gebed, maar ook van ar beid. De bezielende woorden van Pastoor Hooyman, die zich zoo bij uitstek aanpassen aan het geeste lijk enthousiasme te Lourdes en tot het hart spreken, weten de pelgrims op te voeren tot een vurige overgave aan en een vurige aanbidding van den Eucharistischen Christus. Hoe weet hij ons te doordringen van de kort stondigheid van het leven en te doen beseffen dat al het aardsche geluk, zoo het al wordt ge vonden ijdel is en verbleekt bij het eeuwige geluk en de Hemelsche schoonheid. Als de smeekgebeden voor zieken en gezon den, voor geloovigen en ongeloovigen voor het laatst door de Rozenkranskerk hebben weer klonken, met luider stemmen allen te zamen de doopgelofte hebben vernieuwd, neemt te mid dernacht de plechtige Pontificale Hoogmis, op gedragen door Z.H. Exc. Mgr. Diepen, een aan vang. De Mis van dankzegging besluit de nach telijke plechtigheid. Diep onder den indruk verlaten de pelgrims het kerkgebouw langs de nachtelijk stille Espla nade, waar slechts hier en daar een enkeling valt te bespeuren, die terugkeert van de Grot, waar nog altijd het kaarslicht hoog opvlamt in den duisteren nacht. De lucht is bewolkt en een zachte regen, nauwelijks doordringend door het dichte geboomte valt neer. Zou het mooie zo merweer, dat de eerste dagen de bedevaart heeft begunstigd voor een blijvenden regen hebben plaats gemaakt. De voorspellingen zijn niet gun- tig. Niettemin koepelde zich Zondagmorgen een stralende zon boven de heiligdommen waar de H. Maagd haar zegeningen uitdeelt. Volgt op de nachtelijke aanbidding meestal een vrije dag aan uitstapjes gewijd, dit jaar wordt daarvan door weinigen gebruik gemaakt. Het verzoek van het comité wordt opgevolgd en ook de vrije dag staat in het teeken van gebed en ziekenzorg. Ook het bezoek van Z.H. Exc. Mgr. Diepen in het hospitaal is den zieken tot groote opbeuring en troost geworden. Zegenend schreed hij langs de zieken, velen een woord van geestelijke op wekking toesprekend. Na enkele dagen van betrekkelijke stilte, vult Lourdes zich opnieuw met duizenden en duizen den en duizenden uit alle oorden der wereld. En de menigte aanschouwend beseffen wij meer dan ooit hoe onnaspeurlijk de wegen Gods zijn, die van een eenvoudige geitenhoedster, door Maria's inwerking, als het ware de stich teres hebben gemaakt van dit wereldheiligdom. Vergadering toch doorgegaan. De eerst verboden vergadering van de N.S. TWSAP. in den kring Aken heeft Dinsdag toch plaats gehad. De toestemming voor de bijeen komst was te elfder ure nog gegeven, meldt de „L. K.". Er waren ongeveer 300 personen aanwezig. Nederlanders, die in Duitschland wonen, maar ook nog al veel „Nazis" uit Vaals en Kerkrade. Adalbert Smit, redacteur van de Bezem, leid de de vergadering. Het was, gelijk het blad ver nam, nog al tam de spreker had het over de cumulatie van functies, salarissen en over de bescherming welke de Joden in Nederland ge nieten, speciaal van de Katholieken. Na Smit sprak de leider der Dusseldorfsche N.S.N.A.P., die er op aandrong, dat in Neder land de verschillende splinterpartijtjes zullen verdwijnen en dat allen lid zullen worden van de N.S.N.A.R. De vergadering benoemde daarop als leider van de groep Aken een zekeren heer Mooren. HET 25ste KIND De heer G. van der Rijt, wonende in Kol dert, gemeente Uden (N.B.) deed gisteren ter secretarie dezer gemeente aangifte van de ge boorte van zijn 25ste kind. STORM OP ONZE KUST. Een stevige Zuidwesterstorm woedde aan de kust en joeg de golven ver het strand op, tot ontsteltenis van de vele kampeerders, die hun tijdelijk verblijf verlieten om elders onderdak te zoeken.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1933 | | pagina 3