UIT BIADEN EM
TIJDSCHRIFTEN
"11
SKI
mm
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1933
VERBOND VAN NEDERLANDSCHE
WERKGEVERS.
BRANDKASTDIEVEN OP DE VLUCHT
{£0>Qfy 9 9 9 0 0 0
MET 2100 ERVAN DOOR.
HAAR ROODE MANTEL.
AUTO RIJDT OP EEN TROEP
MILITAIREN.
Ernstig ongeluk te Amersfoort.
Vijf soldaten gewond.
VRACHTAUTO RIJDT TEGEN EEN
BOOM.
"IN •>- 1
VERDUISTERING.
NIEUWERKERK A. D. IJSSEL.
BODEGRAVEN
WADDINXVEEN
OUDE WATER
UITLOTINGEN.
FAILLISSEMENTEN.
MARKTBERICHTEN.
\vlj
Algemeene ledenvergadering te
Rotterdam.
Het Nederlandsche bedrijfsleven
onder de loupe.
Het Verbond van Nederlandsche Werkgevers
heeft gisteren te Rotterdam zijn algemeene le
denvergadering gehouden onder leiding van
den algemeen-voorzitter, den heer H. P. Gel
derman C. M.zn., die de bijeenkomst opende
met een rede, waaraan wij het navolgende
hebben ontleend.
Het afgeloopen jaar, aldus ongeveer spr.
heeft voor het Nederlandsche bedrijfsleven
zeker niet die opleving gebracht, waarop werd
gehoopt. Kan men misschien aantoonen, dat
het laagtepunt van de crisis bereikt of gepas
seerd is, voor velen zal van eenige opleving
in eigen bedrijf nog weinig of niets gebleken
zijn. Waar de dalende lijn zich dan ook meer
dan drie jaren achtereen voortzette, bekruipt
mij de vrees, dat het dieptepunt voor vele be
drijven nog lang kan duren en ook de opgaan
de lijn naar betere tijden een lange lijdensweg
zal blijkon.
Op internationaal politiek gebied is de alge
meene toestand helaas niet verbeterd. Een
boycot-actie om politieke redenen tegen
Duitschland afgekondigd, is principieel on
juist. Dergelijke acties kan men bovendien in
haar consequenties niet geheel overzien en
kunnen ons land misschien zwaarder treffen
dan Duitschland.
De dumping-praktijken.
Ook vormen de dumping-praktijken door
middel van de z.g. sperrmarken en scrips voor
onze industrie een groot gevaar. Niet alleen
dat de Duitsche uitvoer door onze scrips ge
stimuleerd meet worden, maar zelfs schijnt
het niet uitgesloten, dat onze industrie met
buitenlandsche scrips wordt beconcurreerd.
Laat onze Regeering hiertegen met kracht op
treden en ook in het aanstaande nieuwe han
delsverdrag haar eischen niet te laag stellen,
maar laten particulieren zich onthouden van
het voeren van handelspolitiek, waarmede men
op een terrein komt, wat alleen tot dat van
de Regeering behoort en voor haar reeds moei
lijk genoeg is.
Amerika laat in het onzekere
Spreker ging de toestanden na, zooals deze
zich in Amerika hebben ontwikkeld en con
stateerde, dat met dat al de verwarring toe
neemt, zoowel op politiek als op economisch
gebied in de geheele wereld, terwijl juist voor
het herstel van vertrouwen, dat voor het aan.
breken van betere tijden een eerste vereischte
is, politieke rust en economische zekerheid
vooral op monetair gebied, zoo zeer geboden
zijn.
Het geheele economische leven der wereld
wacht thans op de resultaten van de verdere
uitvoering der Amerikaansche experimenten,
waarover de Amerikaansche President met zijn
adviseerende „braintrust" ons thans in het on
zekere laat.
Ook heeft de Londensche conferentie in geen
enkel opzicht licht gebracht. Het energieke
optreden en het eerlijke pogen van onzen
Minister-President te Londen als voorzitter
van de Economische Commissie, verdient ze
ker allen lof, maar ook hield kold het oude
spreekwoord: „Met onwillige honden is het
kwaad hazen vangen".
Goederenprijzen zijn sterk gestegen
Als men de goederenprijzen voor verschil
lende grondstoffen en landbouwproducten na
gaat, als tarwe, katoen, mais, koffie, suiker,
rubber, koper, lood, zink, tin en zilver, zoo zijn
deze over het algemeen sedert begin Maart
vrij sterk gestegen, in Amerika over het al
gemeen meer dan in Europa. Dit is natuurlijk,
daar in Amerika de vlucht in de goederen
sterker is geweest door de devaluatie van den
dollar.
In hoeverre echter deze prijsverbetering hier
aan moet worden toegeschreven, of ook aan
werkelijke conjunctuur-verbetering, zal pas
blijken, als deze onnatuurlijke experimenten
eenigen tijd geëindigd zijn. Het is waarlijk te
hopen, dat ons een nieuwe algemeene prijsval
bespaard mag blijven, want deze zou het toch
al zoo sterk geteisterde bedrijfsleven nog meer
ontwrichten.
De verhouding tusschen lasten en
baten.
Dat nieuwe lasten onvermijdelijk zijn, be
grijpt een ieder, die de groote tekorten op ons
staatsbudget kent, maar in deze omstandighe
den mag men wel een behoorlijke verhouding
verlangen tusschen nieuwe lasten en baten uit
bezuiniging. Met angst ziet men dagelijks de
stuenmaatregelen voor den landbouw toene
men. Niet, dat men den landbouw den steun
niet gunt, of deze geheel aan zijn lot zou wil
len overlaten. Men gaat echter steeds verder
op dit gebied, de lasten ervan afwentelend op
het Nederlandsch publiek. Deze lasten, welke
•thans reeds gemiddeld c.a. 70 per jaar aan
het Nederlandsche gezin kosten, worden nog
steeds zwaarder en moeten ook door dat ge
deelte van de Nederlandsche bevolking worden
opgebracht, dat zelf even zwaar onder de
crisis gebukt gaat en niet gesteund wordt.
Het is de dure plicht van de regeering, aldus
spr. en van den Minister van Economische Za
ken in de eerste plaats, om de nadeelen, die
elke steunmaatregel voor den een, automa
tisch aan den ander berokkent, nauwkeurig
af te wegen tegen de voordeelen. Of dit wel
altijd gebeurt, is van buitenaf moeilijk te be-
oordeelen.
Het groote bezwaar tegen den landbouwsteun
is volgens spr. dat men geen afloopende schaal
voor opbrengstprijzen invoert, maar deze op
een vaststaand niveau houdt, waardoor iedere
aanpassing schijnbaar voor den landbouw
overbodig wordt.
Eon industrieele crisismachti
gingswet?
In sommige kringen, zoo vervolgde spreker
schijnt men iets te voelen voor een ingrijpen
van de regeering in het industrieele leven. Men
mompelt al zoo iets van een Industrieele Crisis
machtigingswet. Ten sterkste meen ik tegen
dergelijke plannen te moeten waarschuwen.
Laat de overheid zoo mogelijk haar helpende
hand uitstrekken waar het in deze tijden ge
vraagd wordt, liefst in den vorm van indivi-
dueelen steun en vooral tijdelijk maar laat zij
zich onthouden van een algemeen ingrijpen in
het bedrijfsleven, waardoor veel bedorven zou
kunnen worden, wat langs natuurlijken weg
zich zelf nog redden kan.
niet stellen, economisch is daar alleen een be
kwaamheidsgrens verantwoord.
Niet genoeg waardeering kan men hebben
voor de in het algemeen uitstekende wijze,
waarop in ons land de werkverschaffing ge
regeld is, al is het aantal hierin geplaatsten
betrekkelijk gering.
De beste weg blijft altijd nog, dat de indus
trieën geleidelijk de werkloozen weer opnemen;
het bedrijfsleven kan bij eenige opleving nog
een groot aantal arbeidskrachten plaatsen. De
cijfers van de beroepstelling in 1930, bewijzen
het steeds grooter wordend belang van de in
dustrie in ons land. Uit die gegevens blijkt dat
in 1920 in de industrie rond 1 millioen perso
nen hun brood verdienden; in 1930 bedroeg dit
aantal reeds 1 millioen 235 duizend. In den land
bouw daarentegen waren in 1920 rond 622 dui
zend personen werkzaam en in 1930 rond 639.000.
Terwijl de geheele bevolking in ons land toe
nam met rond 15.6 pet., neemt onze industrie
met een accres van 20.2 pet. een eervolle plaats
in. Is het dan wonder, zoo zeide spr., dat wij
verlangen, dat de Regeering ernstjg rekening
houdt met de belangen der industrie, die wel
in de allereerste plaats voor ons volksbestaan
van belang is, omdat zij slechts gelegenheid
biedt de toenemende bevolking een bestaan te
bieden.
De houding der overheidsbedrijven.
Met de Commissie-Schouten is een eerste
stap gezet, aldus spr., op den weg naar meer
uniforme regeling der Gemeentesalarissen en
-loonen. De vraag doet zich thans voor: Zal de
Regeering alleen op het loon- en salarispeil in
grijpen, of ook in de werkwijze?
Wij weten toch allen, dat, hoe noodig in vele
bedrijven loon- en salarisverlagingen ook ge
feest zijn en hoe belangrijk de bezuinigingen
hierdoor verkregen, de grootste besparingen
hiernaast dikwijls door reorganisatie, rationali
satie en mechanisatie zijn bereikt. Zonder ook
maar in het minst te willen afdingen op de ef
ficiency in sommige overheidsbedrijven, mag
men in deze tijden toch de vraag stellen: Ge
beurt op de Overheidsbureaux en -bedrijven
evenveel op dit gebied als in het particuliere
bedrijf? Waar rationalisatie „con amore" moet
gaan, wil men iets bereiken, ware het misschien
wensehelijk, dat het Rijk, de Provincies en de
Gemeenten zich combineerden in de aanstelling
van deskundigen op dit gebied, of ware het
misschien mogelijk een combinatie te maken
met particuliere industrieelen? Het laatste zou
het voordeel hebben, dat men elkanders erva-
Fing zou kunnen uitwisselen.
Het werkloozen-probleem.
Het werkloozen-probleem is nog steeds een
der meest nijpende vraagstukken in ons eco
nomisch bestel. Kunstmiddelen, als verkorting
van den werktijd blijven verdedigers vinden,
maar lossen het vraagstuk in geenen deele op.
Dwingend ingrijpen op dit gebied door ver
korting van den werktijd is in ons land na de
conclusies van den Hoogen Raad van Arbeid,
als resultaat van een uitgebreid onderzoek niet
te verwachten.
Het vervangen van ouderen door jongeren
gebeurt al zooveel mogelijk en zou, bindend
voorgeschreven, groote onbillijkheden schep
pen en enorme financieele offers vragen. Een
leeftijdsgrens kan men in het bedrijf praktisch
Ze waren „onschuldig" en kwamen
daarom in hooger beroep.
In den nacht van 29 op 30 November 1932 is
er een poging gedaan om de brandkast weg te
halen uit de kamer van den chef in het sta
tion te Purmerend. De inbrekers werden ech
ter in hun arbeid gestoord, zoodat de brand
kast bij de deur is achtergelaten en ook de
auto, waarmee de buit moest worden vervoerd
is door de inderhaast gevluchte dieven achter
gelaten.
Als verdacht van dit feit stonden op 20
April drie Amsterdammers, de pensionhouder
B. H. W., de musicus W. B. v. D. en de koop
man C. v. d. L. voor de Haarlemsche recht
bank terecht, zij werden resp. veroordeeld tot
drie jaar, twee jaar en drie jaar gevangenis
straf met aftrek van voorarrest. Het drietal
kwam in hooger beroep en Vrijdag diende de
zaak voor het gerechtshof te Amsterdama, ge
presideerd door Mr. Joh. Jolles. Op de ge
bruikelijke vragen van den president verklaar
den alle drie onschuldig te zijn.
Enkele getuigen hadden 's nachts een auto
gezien, waarin de drie verdachten zich bevon
den.
Belangrijke verklaringen werden afgelegd
door zekeren B. Evenals de drie verdachten
was ook hij op 6 December gearresteerd, later
is hij echter buiten vervolging gesteld. Zijn
verklaringen lieten aan duidelijkheid niets te
wenschen over. Hij had met de drie verdach
ten een afspraak gemaakt om de brandkast uit
het station weg te halen. Er waren al een
paar voorbereidende bezoeken gebracht en den
bewusten nacht had getuige ook in de auto
gezeten. Ze waren het perron opgereden en
get. was in de auto blijven zitten. Plotseling
was er onraad gesignaleerd en het viertal had
naar verschillende richtingen een goed heen
komen gezocht. Getuige verklaarde, dat ook
v. D. in ca auto was gebleven.
Getuige verklaarde voorts nog, dat de mu
sicus v. D. chauffeerde, hij getuige had
niet gereden.
De musicus v. D. was over dezen kroon
getuige niet erg te spreken. Volgens hem was
deze óók mee in het station geweest om de
brandkast te halen. Hij zelf, v. D. was alléén
in de auto achtergebleven.
Verd. W. repeteerde het verhaal van zijn
onschuld óók nog eens, waarbij v. d. L. inviel
en het nog wat aandikte: hij was noch in de
auto, noch in Purmerend geweest.
Personeel van het station verklaarde dat de
kast een klein model niet zooals dat
was gebeurd anderhalve meter door één
persoon kan worden verplaatst.
Bij het slotverhoor hield v. d. L. nog een
rede: „Waarom de anderen me beschuldigen
weet ik niet, trouwens als ik iets zeg, word ik
belachelijk gemaakt, dus verder houd ik maar
liever m'n mond".
President: „Uit uw strafregister blijkt, dat u
o.a. driemaal bent veroordeeld wegens dief
stal met braak in vereeniging".
Verd.: „M'n iaatste veroordeeling dateert van
vijftien jaar geleden".
Requisitoir.
In zijn requisitoir zeide de procureur-gene
raal mr. baron van Harinxma thoe Slooten,
dat de verdachten van systeem van verdedi
ging zijn veranderd. Vroeger hebben zij ver
klaard, dat zij niet op de plaats van het mis
drijf zijn geweest en thans komen zij met het
verhaal aan, dat zij er geweest zijn, maar niets
hebben gedaan. Spr. noemde de verklaringen
van den kroongetuige B. betrouwbaar. Hij
achtte de tenlaste gelegde feiten, poging tot
diefstal in vereeniging en medeplichtigheid
daaraan wettig en overtuigend bewezen, wes
halve hij bevestiging van de vonnissen requi-
reerde. De strafmaat achtte spr. juist, gezien
de groote brutaliteit van het feit
Als verdedigers traden op mr. L. Franken-
huis, mr. J. Frenkel en mr. Schorlesheim.
Arrest 29 September.
Zaakwaarnemer nam de gelegenheid waar.
Dezer dagen is de chef van een handelskan
toor, gevestigd aan den Singel te A'dam, plot
seling verdwenen zonder adres achter te laten.
De directeur van de zaak, een Nederlander,
die echter in Hamburg zijn domicilie heeft en
behartiging van zijn zaken hier te lande over
liet aan zijn zaakwaarnemer, de chef van zijn
kantoor, is daarop naar Amsterdam gekomen
om 'smans boeken te controleeren. Gebleken
is toen, dat de zaakwaarnemer een bedrag van
2100 uit de kas van de onderneming heeft
verduisterd. Van de verduistering is bij de po
litie aangifte gedaan. De dader is nog steeds
voortvluchtig en de politie is hem nog niet op
het spoor.
LIJK OPGEHAALD.
In de Otterstroom te Utrecht is drijvende
gevonden het lijk van een 80-jarige vrouw,
gewoond hebbende in de Otterstraat te Utrecht.
Pat O'Dollin, verliefd en jaloersch, had ge
twist, en nu verwenschte hij zichzelf in de
de eenzaamheid van zijn jcnggezellenkamer
in Harcourtstreet.
Dwaas, die hij geweest wasIn één woede
was hij naar het marktpleintje van Ennis-
kerry gedraafd, was er in de gereedstaande
bus naar Bray gesprongen, was door de drukke
badplaats naar het spoorwegstation gesneld,
had daar den trein naar Dublin genomen, en
bij aankomst in de hoofdstad was hij, nog
steeds inwendig brieschend, de straat over
gestoken hij woonde schuin tegenover het
station het tabaks- en krantenwinkeltje,
waarboven hij een kamer had, binnengestormd
en de trap met heroïek lawaai opgeraced. Als
klap op de vuurpijl van zijn nobelen toorn
had hij zijn kamerdeur achter zich dichtge
smeten, waarna hij zich had laten neervallen
in den ongewissen, aan een slepende inge
wandenziekte lijdenden leunstoel, dien hij een
paar maanden geleden van zijn hospita, na
lange diplomatieke onderhandelingen, „losge
kregen" had.
De leunstoel was tegen den toorn van Pat
O'Dollin niet bestand; zijn pooten begaven hem
onder een allerakeligst gekraak, en Pat zat te
midden van de puinen van het eens zoo vurig
hegeerde meubelstuk.
Het gevolg hiervan was, dat hij zich in
tweeën splitste. Daar zaten twee Pats op den
vloer. De eene trachtte zichzelf tot nog woe
dender op te voeren wegens het inzakken van
den stoel; de andere was geneigd te lachen.
Een paar minuten lang leverden een verbol
gen Pat. en een lachende Pat elkaar verbitterd
kamp, maar een derde Pat maakte hieraan een
einde door hen beiden de kamer uit te zetten.
De derde Pat was een beschaamde, diep-
rampzalïge Pat.
Hij ging zitten op den rand van zijn bed, het
hoofd rustend op de vuisten, en de oogen ge
richt op haar portret, dat de eereplaats innam
op een waschtafel, die met den rang van
schrijfbureau gepensioeneerd was.
Het was een mooi portret, en belangrij
ker dan dat het was een mooi meisje. De
fotografen van Graftonstreet konden artistie
ker prestaties verrichten. Zij verstonden de
kunst winkelmeisjes en typisten iii filmstars
om te tooveren. Maar het portret van Kathleen
Shillagh had Pat O'Dollin zelf gemaakt, twee
maanden geleden op den ochtend van Paasch-
Maandag, toen zij wandelden in de stilte, wilde
Dorgle glen. Zij had over haar witte zomer
jurk, die wat al te zomersch geweest was voor
dien vroegen lente-morgen, de roode cape ge
dragen, die haar naar Pat O'Dollin meende
zoo romantisch stond. Toen hij haar met
zijn pocket-Kodak kiekte, had zij de cape te
ruggeslagen; zoo was zij op een boomstam gaan
zitten, en haar aanbidder had haar vergeleken
met een amazone. Het „amazone"-portret was
voortreffelijk geslaagd. Pat had er twee ver
grootingen van laten maken: één voor haar en
één voor hem.
En daar zat hij nu op zijn vergrooting te
turen en verwenschte zichzelf. Neen, hij haatte
zichzelf. Om zijn onberedeneerde jaloezie, om
zijn domme drift, die hem reeds zoo menige
poets in zijn jong leven gebakken had. Kath
leen Shillagh was uit geweest met Dan M'Van-
nagh, den boerschen zoon van een weduwe.
Die twee waren vrienden geweest van de prille
kinderjaren af. De Shillaghs en de M'Vannaghs
hadden hoewel de laatsten onbemiddelde men-
schen waren, die maar een heel klein stukje
grond bebouwden, steeds op voet van vriend
schap met elkaar verkeerd, en dë kinderen uit
beide gezinnen waren speelmakkers geweest.
Dan M'Vannagh was Pat moest het toege
ven een buitengewoon knappe jonge kerel,
die door de schoonen van Enniskerry niet
minder bewonderd werd dan Kathleen door
de mannelijke jeugd. Des te meer bezwaar had
Pat ertegen, dat Kathleen, zoo vaak zij meen
de hem te moeten berispen of verbeteren, hem
Dan M'Vannagh tot voorbeeld stelde.
Het was niet taktvol van Kathleen, maar
Dan was zoo'n oude, broederlijke vriend van
haar, dat het haar nooit ingevallen was, hoe
zeer zij Pat op den duur moest ergeren door
hem dit model dat ook wel niet van gebre
ken vrij geweest zal zijn voor oogen te hou
den.
En dien middag, toen hij zijn Zondagsche
bezoek aan zijn aangebedene bracht, had hij
haar niet thuisgevonden.
„Ze kan ieder oogenblik komen?" had Kath
leen's moeder gezegd. „Ze is uitgegaan met
Dan „En, toen zij zijn gezicht zag betrekken,
had zij er lachend aan toegevoegd: „Neen jon
gen, maak je maar niet ongerust. De pastoor
heeft eenige jongelui naar de pastorie ontbo
den om de plannen voor de bazaar te bespre
ken, en Dan is Kathleen komen afhalen
dat is alles. Kijk, daar komen ze al aan."
Aan den hoek had Dan afscheid van Kath
leen genomen, zonder eenige omhaal, en zelfs
zonder handdruk zooals dat onder kennissen
die elkaar dagelijks zien, gebruikelijk is.
Maar Pat trok zijn eigen conclusie.
„Hij heeft mij gezien. Daarom komt hij niet
binnen", toornde hij inwendig.
Opeens nam Kathleen haar roode cape af,
wendde zich om, en zwaaide met den mantel,
terwijl zij Dan terugriep. Maar haar moeder
riep: „Nu niet, Kathleen; Pat zit al op je te
wachten."
Hij had haar stroef en beleedigd ontvangen.
Zij was eerst verbaasd, daarna hautain ge
weest. Pat had zich heel gewillig door zijn on
bekookte drift laten opzwiepen, en nu
was alles voorbij.
Hij had het portret in zijn handen genomen.
Zooals zij daar op dien boomstam zat, zoo had
hij haar nog geen twee uren geleden voor het
laatst gezien: uitdagend rillend op den stee-
nen tuinmuur, in haar vlugge witte jurk, de
roode cape van haar rug afhangend als een
huzarenmantel een heerlijke amazone.
Zou hij haar niet schrijven haar vergiffe
nis vragen haar smeeken hem in genade
weer aan te nemen? Hoe had hij een oogenblik
kunnen twijfelen aan haar, het mooiste, het
edelste schepsel op aarde?
Hij zette zich aan den ex-waschtafel, deed
een nieuwe pen in den houder, zocht en vond
een prachtig vel violet postpapier, goud-op-
sneê, maar de woorden, die zijn deemoed
en zijn liefde moesten vertolken, vond hij niet.
Meer dan een uur bracht hij zoek met het niet-
vinden van die woorden. Toen verliet hij iz
doffe wanhoop het vertrek, om in het gewoel
van Grafton- en O'Connellstreet troost en af
leiding te zoeken.
Hij sleet drie ellendig dagen, en schreef een
groot aantal vol- en onvoltooide brieven, die
nooit verzonden werden. Den vierden dag, toen
hij om 6 uur den horlogewinkel, waar hij als
mécanicien werkte, verlaten had, nam hij een
kloek besluit. Wat hij niet kon schrijven, zou
hij met stem en gebaren kunnen zeggen. Hij
zou naar Enniskerry gaan, zich aan haar moe
ten werpen, en haar om vergiffenis smeeken.
Hij verliet dien avond de bus nog voor het
eindpunt op het marktplein, en sloeg het door
lage steenen muurtjes ingesloten pad door de
velden in, dat rechtstreeks naar de hoeve der
Shillaghs voerde. Het was een mooie, stille
avond. De zon ging onder achter de Wicklow
bergen, en wierp haar laatste weemoedige
schijnsel over de velden en akkers. En ook
Pat stond met een schok stil over den roo-
den mantel van Kathleen Shillagh, die ginds
stond op den kleinen akker der M'Vannaghs.
En aan haar voeten knielde Dan.
Roerloos, wit van toorn, bleef hij staren
naar die kleine groep. En toen, beseffend hoe
wreéd zijn geluk vernietigd was, werd hij door
een eindeloos medelijden met zichzelf bevan
gen, en hij jammerde: „O Kathleen, Kathleen,
mijn engel!"
„Pat Het was haar stem. Hij wendde
zich om. Zij kwam aansnellen langs het smalle
pad. „Ik zag je van uit de verte, Pat!" riep ze.
„Kom je om mij beterschap te belooven?"
Hij wees sprakeloos op die andere Kathleen,
ginds op den akker.
„Dacht je, dat ik dat was, domoor? Die cape
was oud, en ik had haar aan Dan beloofd voor
zijn vogelverschrikker. Pat, Pat! Ze schuddde
ernstig haar wijsvinger: hoe kun je een vo
gelverschrikker voor mij aanzien. Zoo iets zou
Dan M'Vannagh nooit gebeurd zijn. Neem een
voorbeeld aan hem, Pat."
B.
NADRUK VERBODEN)
Onze correspondent te Amersfoort meldt
ons:
Op den Utrechtschen weg alhier is gister
avond om half elf een luxe-auto, komende
uit de richting Soesterberg op een troep in
colonne marcheerende militairen ingereden,
Een vijftal militairen werd gewond. Eén
hunner zelfs zeer ernstig. Zij zijn allen naar
het militair hospitaal overgebracht.
Van ooggetuigen vernamen wij, dat de troep
juist een anderen rustenden troep militairen
passeerde, zoodat nagenoeg de geheele weg
in beslag werd genomen.
De autobestuurder, die met vrij groote
snelheid reed, bemerkte pas op het laatste
moment het dreigend gevaar. Hij remde ter
stond uit alle macht, doch kon niet verhinde
ren, dat de wagen nog even doorschoot met
bovenvermeld noodlottig gevolg.
Twee dooden, een gewonde.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag heeft
te Neukerk bij Geldern (D.) een ernstig onge
luk plaats gehad, meldt een Wolff-telegram.
Een Nederlandsche vrachtauto van de firma
Borst uit Nijmegen, reed door tot nu toe on
bekende oorzaak tegen een boom op. De 19
jarige bestuurder van den wagen en zijn
16-jarige broer, beiden zoons van den eigenaar
liepen daarbij zoo ernstige wonden op, dat ze
eenige men later overleden. Een 16-jarige
jongen uit Wupperthal, die ook in de vracht
auto zat. brak een enkel.
Van andere zijde vernemen we, dat de firma
Borst, eierhandelaar te Nijmegen, op weg was
van Keulen naar huis. De oudste der inzitten
den leefde nog na de aanrijding doch gaf eenige
uren later den geest. De jongere broer moet
onmiddellijk dood geweest zijn. Zij kenden den
weg uitstekend, daar zij meermalen in de week
dien tocht maakten. Volgens dit laatste bericht
zou het ongeluk te wijten zijn aan een aan
rijding met een andere auto in een der nauwe
straten van Neukerk.
K
BATAVIA, 15 September (ANETA)
Het Hoog Militair Gerechtshof bevestigde
het vonnis van den Krijgsraad waarbij de luite
nant der infanterie W. de R. werd veroordeeld
wegens verduistering tot een jaar en drie
maanden gevangenisstraf met vervallenverkla
ring van den militairen stand.
Voorts bevestigde det Hoog Militair Gerechts
hof het vonnis van den Krijgsraad te Tjimahi,
waarbij de adjunct-onderofficier M. B. wegens
verduistering van 11.000.— was veroordeeld
tot een jaar en zes maanden gevangenisstraf
en degradatie.
VERDRONKEN.
Gistermorgen is de spoorwegarbeider J. L. bij
de Vuchterbrug te 's Hertogenbosch in de rivier
de Dommel verdronken. Hij laat een groot ge
zin na.
FAILLISSEMENTEN.
Uitgesproken is het faillissement van A. van
Vliet, D. J. van Vliet en C. J. "on Vliet. Cura
tor io mr. R. Rensma te Gouda.
DOOR EEN PAARD GESLAGEN.
De landbouwer J. D. was aan het gras
maaien, daarbij gebruik makend van een paard
van een anderen veehouder, dat hij had ge
leend. Op een gegeven oogenblik sloeg het
paard, den landbouwer D. tegen het been, dat
dientengevolge licht gewond werd.
BEKRONINGEN.
Op de veetentoonstelling, die te Utrecht
werd gehouden zijn verschillende eerste prij
zen behaald door personen uit deze gemeente
en wel als volgt: Bart, eigenaar A. Zwanen
burg, stieren 1 jaar; Rood-blaar Job, eigenaar
J. van Rijn, stierkalveren na 14 Febr. 1933
geboren; Victor, eigenaar A. Zwanenburg;
Melkkoeien, 3 jaar: Keetje, eigenaar W. J.
Vink; Melkkoeien, 4 jaar en ouder, Roza,
eigenaar A. Zwanenburg; Collecties: A. Zwa-
burg.
POLITIEHONDEN-WEDSTRIJD.
Zaterdag, 23 September, des middags 2 uur,
zal op het Voetbal terrein in Oud-Bodegraven
een groote politiehonden-wedstrijd worden
gehouden van gecertificeerde politiehonden,
uitgeschreven door de politiehonden Dresseer-
club „B. E. N. O." te Bodegraven en uitgaan
de van de afd. Zuid-Holland der K. N. P. V.
Een welkom buitje.... Na weken van droogte kwam een malsch regenbuitje over
Londen los. Lage-druk impressie in de Regent-straat.
DUBBEL GOUDEN FEEST
Dinsdag heeft het echtpaar van Ardenne—
Verheul onder buitengewone groote belangstel
ling zijn dubbel gouden feest gevierd. Na de
kerkelijke herdenking had in het R. K. Ver-
eenigingsgebouw de huldiging plaats door de
verschillende vereenigingen waarvan de heer
van Ardenne deel uitmaakt. O.a. was aan
wezig burgemeester P. A. Troost, die in zijn
toespraak ook het fonds voor Ziekenhuisver -
plcging noemde van hetwelk de jubilaris sedert
de oprichting wijkpenningmeester is. Het fonds
bood een prachtig bloemstuk aan. Ook pastoor
Kors gaf van zijn belangstelling blijk en schonk
namens het kerk- en armbestuur een leeren
fauteuil. De heer van Ardenne is voorzitter
van het Armbestuur. De R. K. damclub T.O.G.
was vertegenwoordigd door den geestelijk
adviseur, kapelaan v. d. Togt. Deze overhandig
de twee groote schilderstukken. Nog merkten
wij op wethouder Herfst en den heer v. d.
Weerdt, directeur der Boerenleenbank, het be
stuur der damclub Excelsior dat een bloemen
hulde bracht en de prettige samenwerking in
de dammerswereld memoreerde, vertegenwoor
digers van een damclub uit Gouda, het hoofd
der R. K. school den heer Rooijmans, tevens
voorzitter van de R. K. Kiesvereeniging, van
welke de jubilaris 35 jaar penningmeester is.
Ook deze vereeniging had een bloemstuk
gezonden. Verder waren bloemen ingekomen
van den Bakkersbond afd. Waddinxveen, R. K.
middenstandsvereeniging De Hanze, Bakkers
centrale A'dam, N.V. Meelfabrieken Rotterdam,
Gist- en Spiritusfabriek Delft, Meelfabriek
Koster, Leiden, en van vele andere firma's.
Talrijke particulieren stuurden eveneens fraaie
bloemstukken.
's Avonds bracht de muziekvereeniging Con
cordia een serenade aan haar trouwen dona
teur. De heer v. d. Laarse gaf na een harte
lijke speech een bloemstuk, aangezien de ju
bilaris tot de oprichters der vereeniging be
hoort. De hulde, het ougden paar bereid, was
in één woord glorieus en is voor de jubilarissen
en familie een onvergetelijke dag geworden.
WANDELTOCHT.
De wandelvereeniging „de Wandelaar", al
hier, organiseert op 23 Sept. a.s. een wandel
tocht van 30 K.M.
A. B. T. B.-VERGADERING.
De A. B. T. B. houdt een algemeene leden
vergadering in het Patronaatsgebouw alhier,,
op Vrijdag 22 Sept. a.s. De agenda vermeldt,
o.m. Benoeming afgevaardigde voor de Kring
en Algemeene vergadering. Benoeming be
stuurslid, wegens vertrek van Jac. Boere..
Bespreking agenda voor de Kring- en de Al
gemeene vergadering. Bespreking Slacht-»
Knip- en Landbouw-cursus.
4 PCT. OOSTENRIJKSCHE LOTEN 1920-
Trekking 1 September 1333.
De uitgelote seriën hebben betrekking op de
grospen A, B en C.
17 seriën:
98
123
159 792 1063
1096
1368
1837
1920
2411 2423 2476
2556
2678
2782
3423
3522
waarvan:
serie
no.
Sch.
serie no. Sch.
serie
no.
Sch
123
34
1
123 60 2
159
40
1
159
53
1
159 es 50
1063
54
1
1096
100
2
1368 33 1
1837
14
1
1920
38
2
2411 74 1
2423
65
1
2476
49
1
2476 85 2
2678
11
3
2782
3
1
2782 20 100
3463
84
3522
73
10
3522 81 1
a Sch. .40.
Serie
98:
nos.
44, 52, 62; serie
123: nos
1*.
II, yi, seilc IOV. I1UJ». 6U, UU, ut, oci it i^««-
nos. 34. 39, 72; serie 1068: nos. 13, 56. 80: serin
1096: nos. 2, 98, 99; serie 1368: nos. 15. 56, 67{
serie 1837: nos. 4, 25, 69: serie 1920: nos. 39,
67, 71; serie 2411: nos. 54, 60, 89; serie 2423:
nos. 69, 75. 79: serie 2476: nos. 14, 44, 48: seritt
2556: nos. 32, 45, 77; serie 2678: nos. 31, 59, 60;
serie 2782: nos. 46, 57; serie 3483: nos. 40, 53;
serie 3522: nos. 4, 14, 86 a Sch. .20.
Serie 98: nos. 15, 22, 27, 35, 38, 40, 46: 50, 54*
60, 86; serie 123: nos. 8, 11, 25, 44, 45, 51, 56,
67, 84; serie 159: nos. 4, 12, 17, 22, 28, 39, 45,
71, 73, 88; serie 792: nos. 2, 4, 9, 14, 13, 31, 58,
67, 85, 99; serie 1068: nos. 4, 5, 17, 24, 23, 38,
48, 50, 55, 67; serie 1096: nos. 3. 8; 24, 30, 36,
58, 63, 71, 79, 8 6,94; serie 1368: nos. 17, 22,
45, 50, 51, 64, 65, 86, 89, 95; serie 1837: nos. 11,
23, 30, 47, 65, 66, 73, 75, 84, 87, 90; serie 1920:
nos. 9, 13, 20, 21, 47, 48, 70, 75, 88, 91, 99; serie
2411: nos. 9, 11, 19, 20, 32, 46, 52, 55, 87, 91;
serië 2423: nos. 1, 9, 13, 18, 19, 24, 30 38, 40»
42, 85; serie 2476: nos. 6, 10, 27, 38, 64, 70, 73,
86, 87, 97; serie 2556: nos. 16, 17, 19, 20, 24. 38,
40, 6C, 66, 100; serie 2678: nos. 6, 20, 22, 29, 39,
42, 43, 46, 74, 80; serie 2782: nos. 2, 21, 24, 30,
34' 44, 67] 71, 79, 83, 84, 97; serie 3483: nos 3,
7 11 33, 36, 41, 50, 82, 88, 89, 92, 99; serie 3522:
nos. 6, 29, 34, 52, 55, 62, 66, 67, 71, 80. 85.
Alle overige in bovenstaande seriën vervatte
loten zijn aflosbaar met Sch. .12.
Opgegeven door van der Graaf Co.,
(afd. Handelsinformaties).
In aansluiting op de publicatie van het faillis
sement der Handelsvennootschap onder de firma
West-Indische Bananen Import Blom Co. in
liq., Valkenburgstraat 11 Amsterdam, d.d. 6 Sep
tember j.l., wordt nog medegedeeld, dat op dien
zelfden datum failleerden de leden dezer ven
nootschap, t.w. I. Blom, Ruyschstraat 51, belétage
Amsterdam, D. Appelboom, Krugerstraat 9III
Amsterdam, A. de Rooy, Verwerstraat 36 Am
sterdam en H. J. Appelboom, Potgieterstraat 30 I
Amsterdam. Rechtercomm. Mr. A. Baron van
Tuyll van Serooskerke. Cur. Mr. C. P. van
Reeuwijk, Weteringschans 100, Amsterdam.
VERNIETIGD
op grond van verzet.
ROTTERDAM, 13 September. J. Hoogstraten.
LEIDEN, 15 September. (Vee). Aanvoer 870
runderen, 67 kalveren, 1514 schapen. Stieren 60
220, handel matig, kalf- en melkkoeien 100—
190, handel matig, varekoeien 75—125, handel
stug, vette ossen en koeien 90235, 3060 ct.
per kg., handel stug, graskalveren 1532, vette
kalveren 40-50, 52—76 ct. per kg., nuchtere
kalveren 48, vette schapen 1016 handel
matig, weideschapen 813. mestvarkens 13—
25, handel zeer matig, biggen 7 11, handel goed.
LEIDEN, 15 September. (Kaas). Goudsehe kaas
le soort f 23—26, 2e soort 2022, Leidsche kaas
le soort 24—27.50, 2e soort 20—23 per 50 kg.
Aanvoer '90 partijen Goudsehe en 21 partijen
Leidsche. Handel matig.
ROTTERDAM, 15 September. (Coöp. Tuinbouw
veiling Rotterdam en omstreken. G.A.) De prijzen
warenHoll. platg. komkommers le srt. 4.20
7.30, 2e srt. L80—5, sla (Meikoning) 0.70
2.50, spinazie 25,90 per 100 kg., bloemkool
f 5—14 per 100 stuks, peen 2.505.90 per 100
bos, postelein 2—2.70,, snijboonen f 814,
pronkboonen 5.30—7.60,, Duitsche princesseboo-
nen 5.508.20, stokprimcesseboonen 7.30—10.40
per 100 kg.
RODENRIJS, 15 September. (Coöp. Groenten-
veiling-Vereen. Berkel en Rodenrijs G. A.) Kom
kommers le srt 5.507.90, 2e srt 3.105.20,
witte komkommers le srt 2.603.30, 2e srt 0.80
—1.50, bloemkool le srt 3.10—10.70, 2e srt ƒ1.50
—4.40, sla le srt 0.50—1.10, andijvie le srt ƒ0.50
1, meloenen 1—13 per 100 stuks, rentegevers
5.407.40, stokprinsesseboonen 48.70, stam-
prinsesseboonen 4.20—6.40, duitsche boonen 3,90
—8.70, pronkboonen ƒ3.50—7.30, snijboonen ƒ6.70
—11.20, postelein ƒ2 per 100 kg., tomaten All
1.80, B ƒ1.20—1.30, C ƒ1—1.30 per 100 pond,
komkommers'tek 10—45 ct per kist, druiven ƒ12
per 100 pond.
DE NEDERLANDSCHE VLAG
Wij lezen in de liberale „Avondpost":
De pas-opgerichte vereeniging „De Prince-
vlag" gaat voort op den verkeerden weg.
In haar jongste publicatie spreekt zij al
weer van „d e Prinsenvlag", daarmee bedoe
lend het oranje-blanje-bleu.
Dit is volstrekt on-historisch. Dat bedoel
de vlag de vlag van Willem van Oranje is
geweest, staat vast, maar even vast staat
(en ernstige geschiedschrijvers hebben dit
uitdrukkelijk geconstateerd) dat het rood-
wit-blauw ook de Prinsenvlag werd genoemd
en dat andere Prinsen van Oranje onze
tegenwoordige kleuren hebben gevoerd: voor
hén was het rood-wit-blauw Prinsenvlag.
Door dus te spreken van het oranje-wit
blauw als van „de Prinsenvlag" doet men
een misleidend-historisch werk.
En men brengt een toenemende verwarring
in ons nationale leven.
Wij moeten eerlijk verklaren ons er aan
te ergeren, dat men zoo gemakkelijk afstand
wil doen van een vlag, die drie eeuwen lang
over de heele wereld onze Nederlandsche
vlag is geweest; waaronder wij onze vrijheid
hebben bevochten, gehandhaafd, herwonnen;
die de vlag is geweest ook van den Koning-
Stadhouder, mét den Zwijger, de grootste
figuur uit het Oranje-huis; die gewaaid heeft
van het schip, waarmee in 1813 Oranje in
een bevrijd vaderland werd teruggehaald.
Indien de bestuursleden van de nieuwe
vereeniging iets meer historisch besef had
den, zouden zij anders optreden.
Dan zouden zij hun vereeniging niet ge
noemd hebben „De Princevlag" maar „De
Nederlandsche Vlag".
Thans maken zij van ons land ëen natie
met twee vlaggen. Dat het rood-wit-blauw
officieel zou worden verloochend, is natuur
lijk ondenkbaar. Het zal de Nederlandsche
vlag blijven, ook voor de wereld. Maar dan
werkt het optreden der vereeniging inder
daad, behalve historisch-misleidend, ver
warrend.
HEILIG ^HUISJE
De Ö.r. „Standaard" driestart:
Hoeveel er ontbreekt aan het besef, dat
drastische maatregelen tot bezuiniging on
vermijdelijk zijn, leert de ontvangst, die aan
de circulaire van Minister Marchant inzake
de opheffing van kleine openbare scholen ten
deelt valt.
Bitter weinig valt in den kring van de
vrienden der openbare school te bespeuren
van een ernstig streven om de Regeering te
steunen in haar moeilijke taak.
Het laatste nummer van Het Schoolblad,
het Orgaan van het Nederlandsch Onder
wijzersgenootschap, slaat op de trom tot red
ding van het openbare schooltje.
Juichend wordt vermeld, dat in Noord-Hol
land de circulaire van Minister Marchant een
slecht onthaal vond. „Het blijkt" zoo
schrijft dit blad dat de gemeenteraden in
de meeste gevallen volstrekt niet geneigd zijn
tot opheffing der kleine scholen over te gaan.
Reeds in ongeveer een twintigtal gevallen
besloot de Raad afwijzend."
In een der dorpen werd een bord geplaatst,
waarop te lezen stond: „Schoolafbraak te koop
bij de sloopers Marchant en Cö. en het ge-
meenteïaestuur."
Vecht voor uw scholen zoo luidt het pa
rool, in sociaal- en vrijzinnig-democratische
pers uitgegeven.
De openbare school is voor deze strijders
het heilige huisje, dat in ieder dorp en ge
hucht tot iederen prijs door de Overheid dient
te worden in stand gehouden.
Evenwual dreigt zoo de agitatie voor het
heilige huisje te worden een onheilige sabo
tage van de regeeringspoging tot redding van
Nederland.
