DE OOSTERSCHE VROUW ALS
ECHTGENOOTE.
KABOUTER
ARCHITEGTE.
DE GROEI VAN HET
KIND.
K|
ZATERDAG 21 OCTOBER 1933
HAARMODE VOOR DEN
WINTER.
HOE BABY HET EERST ZIJN
MOEDER KENT.
R. K. KAPPERSVAKBLAD.
BOTERLETTERS MAKEN.
ZEVENTIG JAAR IN DEZELFDE
BETREKKING.
PRACTISCHE COSTUUMS.
PARIJSCHE MODEPRAATJES.
REFORMPLANNEN EN WETTELIJKE
VOORSCHRIFTEN VAN DEN
LAAT STEN TIJD.
VI (Slot)
KUNT U MIJ OOK ZEGGEN.
DE VOILE.
UIT GROOTMOEDERS DAGBOEK.
De porcelein-kast.
Meer en meer dringt in de laatste tijden de
vrouw op den voorgrond. Ook op het terrein,
dat, goed beschouwd, ook eigenlijk specifiek
vrouwelijke belangstelling vraagt, n.l. bouw en
indeeling van het huis.
Het is de architekte, die met de fijne voel
horens harer sekse de kunde van den man-
architekt aanvult en bezielt.
't Is toch ook een grappige tegenstelling. Een
vrouw brengt heur leven door in 'n huis, ge
bouwd door 'n man die van koken, noch braden,
wasschen noch plassen eenige notie bezit. Is 't
dan te verwonderen, dat dat voorname deel van
't huis, de keuken, altijd stiefmoederlijk be
deeld is geweest?
Iedere vrouw, die ooit naar eigen inzicht en
verlangen haar huis mocht laten bouwen, zal
een groot deel van haar aandacht hebben ge
schonken aan de plaatsing van keuken, kelder
enz. De vrouwelijke architecte laat zich bij de
indeeling van het huis leiden door efficiency en
deze heeft reeds heel wat verbeteringen aan
gebracht in het lot, der vroeger tot 'n mollen-
bestaan gedoemde keukenmaagd.
De titel van keukenprinses sloeg meer- op
haar onbegrensde macht in haar domein dan
wel op haar vorstelijke huisvesting
Kennen wij niet allen het oude gedichtje, ge
maakt op het schilderstuk van een onzer oude
meesters:
„Boven zat de heerschap fijn
Op de fulpen stoelen.
In de keuken, arme Trijn,
Moest de glazen spoelen".
En wat voor keuken!....
Kortgeleden hebben wij er nog een gezien, in
een van onze oude Amsterdamsche patriciërs
huizen.
Diep, gelijk met den kelder, langs een kron
keltrap te bereiken, lag daar de keuken, die-
haar licht slechts ontving door twee getraliede
vensters, uitkomende op een binnenplaats, die
zoowat ter hoogte van 't bovenlicht lag. De tus-
schenruimte tusschen vensters en plaats was
een verzamelplaats van stof en vuil en onge
dierte. De vloer met oude verweerde marmer-
steenen, de stookplaats ver van de gootsteen,
donker en zwart gelakt, de pomp met zwaar
koperen zwengels, die een kapitaal aan arbeids
kracht en poetsmiddelen moesten gekost heb
ben, de muffe potkasten, 't was alles luguber.
Naast de keuken een soort alkoof, zonder
eenige ventilatie, waarin een bedstede, licht
krijgende door een matglazen ruit, van dezelfde
binnenplaats.
Wat moet 't daar zalig rusten zijn geweest!
Neven dat slaaphok, de provisiekelder, kolen
kelder vol donkere hoeken en holen. De wijn
kelder meer gelijkend op 'n middeleeuwsche
foltercel dan 'n domein van 't ede! druivennat.
In deze contrijen waren Mietje of Betje en
Keetje gedoemd te leven als lichtschuwe we
zens, als eenig lichtpunt heur kraakheldere kor
net en stijf gestreken katoentje, bij flakkerend
vleermuislicht.
Hoe hebben ze daar haar goed humeur be
waard, dat uiterst fragiel element in haar be
staan, waar onze huidige keukenprofessionals
dit bij 'n onwillige stofzuiger of pergolator enz.
zoo snel verliezen?
Welk een tegenstelling met onze moderne
keuken: salonnetjes, symfonieën van wit en
blauw, tegels en terrazzo, chroom en lak.
Is dat niet het initiatief, de invloed der vrou
welijke architekte, die met heel haar vrouwe
lijk voelen meet en gist, hoe de efficiëncy, hoe
de praktijk te toetsen aan de moderne hygiëne
en eischen voor licht, lucht en ventilatie?
Zoo zijn onze keukenprinsessen naar waarde
geïnstalleerd, kunnen zij met liefde en interesse
t haar arbeid verrichten, het gansche huis ten
heil, zoo kunnen zij resideeren, desnoods in haar
keurig zwartje met 't onberispelijk kraagje en
de manchetjes, 't kittig schortje.
De indeeling van geheel het moderne huis
deelt in de zegening van het vrouwelijk initia
tief, hare intuïtie voor het praktische en artis
tieke, het goede en schoone.
HELLENEN.
In verband met de Nationale Kappersbedrijfs-
tentoonstelling heeft de Haagsche Marcel Club
het volgende modebericht verspreid:
De tentoonstellingen, demonstraties en con
coursen, de laatste jaren regelmatig door de
Haagsche Marcel Clubs georganiseerd, hebben
tot gevolg gehad, dat er ook voor Nederland
sprake kan zijn van het lanceeren van een haar
mode, zooals de kappers in Nederland zich deze
voor de komende wintermode voorstellen.
Deze mode draagt een tweezijdig karakter. De
haren worden voor den dag kort geknipt ge
dragen, met golven en krullen uit het gezicht
en krullen op het achterhoofd. Deze mode past
zich hierdoor bij de moderne dameshoeden aan,
omdat deze hoeden het achterhoofd gedeeltelijk
vrijlaten. Deze nieuwe mode draagt een meer
vrouwelijk karakter dan die van eenige jaren
terug.
Door vakkkundige' toepassing van permanent
wave, kan deze nieuwe mode door de dames
op eenvoudige wijze worden toegepast.
Voor avondkapsels worden losse stukjes aan
gezet, om de korte halslijn te bedekken. Deze
vragen een meer bewerkte verzorging, waardoor
de oude kapkunst weer sterk aan het opleven
is.
Bij een bezoek aan schouwburg of theater
zulen de kapsels dezen winter een geheel ander
beeld geven, terwijl bij de meer bewerkte
avondtoiletten met hoog opgewerkte mouwen
een meer gestyleerd kapsel behoort.
De haarkleur zal dezen winter overwegend
rpodbruin zijn. De platina-blonde haarkleuren
zijn op den achtergrond geraakt en voorloopig
door de nieuwe kleur verdrongen.
De groei en de ontwikkeling van een klein
kind kunnen zeer goed vergeleken worden met
het ontluiken van een bloemknop.
Nu moet U niet denken, dat we van plan
zijn, U te dompelen in een moeras van sentimen-
taliteiten, waar babies bloemknoppen, kinderen
kleine bloemen en volwassenen groote, forsche,
schaduwrijke boomen zijn.
In het geheel niet. Dit beeld wordt alleen
om pratcische redenen gebruikt, omdat hiermee
de uiterst langzame ontwikkeling van het jonge
kind het best geïllustreerd wordt.
Hoezeer de trotsche vader, die niet ophoudt
te verkondigen, dat het rozige wezentje, dat
daar voor U ligt, zijn zoon, of dochter is, er
ook van overtuigd mag zijn, dat zijn kind in
geestelijke zoowel als lichamelijke hoedanig
heden alle andere kinderen verre overtreft,
toch zijn de verschillen in ontwikkeling, vooral
op jeugdiger leeftijd, niet zoo heel groot.
De groei van den baby is, we herhalen het,
als de ontwikkeling van een bloemknop: een
gestadige, doch merkbare voortgang naar den
vollen bloei.
Heeft U deze onomstootelijke waarheid een
maal goed voor oogen, dan zal het U veel ge
makkelijker vallen, uw kind te begrijpen en
zult U in staat zijn een verstandelijk belang te
stellen, niet alleen in uw kind. doch ook in
de verschillende maatregelen, welke wij tegen
woordig treffen, om de gezondheid van den
baby te beschermen.
Neem nu büv. eens de tanden. De meeste
moeders beschouwen de verschijning ervan, als
de baby zestien maanden is, als een soort won
der. Zij schijnen er in het geheel niet aan te
denken, dat de tanden, zij het ook minder ont
wikkeld, al eenigen tijd aanwezig waren, voor
dat de baby zelfs werd geboren.
Dit is dan ook één der redenen, waarom we
erop moeten letten, dat de moeder, als zij een
baby verwacht, voldoende kalk en vitaminen
heeft in haar dieet daar deze noodzakelijk zijn,
wil het kind krachtige beenderen en tanden
krijgen.
Een Engelsch kinderspecialist, die een bijzon
dere studie heeft gemaakt van de normale ont
wikkeling van een baby, heeft daaraan een
heele beschouwing gewijd.
Bij de geboorte is het kind zeer gevoelig voor
veranderingen in de temperatuur, omdat het
zich gedurende vele maanden voortdurend in
dezelfde temperatuur heeft bevonden. Deze
buitengewone gevoeligheid neemt na de eerste
dagen af, doch gedurende dezen tijd, moet de
baby zorgvuldig gevrijwaard blijven zoowel van
koude als van al te warme temperaturen.
De zintuigen van het kind functioneeren aan
vankelijk, zooals ieder weet, zeer gebrekkig.
De reuk is het eerste zintuig, dat door het kind
wordt gebruikt. Dit blijkt reeds in de tweede
of derde week na de geboorte, soms nog eerder.
Het gehoor ontwikkelt zich wat langzamer dan
de reuk, doch het gezicht is reeds van de ge
boorte af aanwezig, hoewel aanvankelijk alleen
in den vorm van gevoeligheid voor het licht.
In zijn eerste levensdagen zal de baby zijn
moeder herkennen alleen door het zintuig van
den reuk. Is hij eenmaal twee maanden oud,
dan zal hij haar ook spoedig van aanzien ken
nen. Omtrent dien tijd zal hij ook kleurige
voorwerpen met zijn oogen gaan volgen, terwijl
hij het hart van vader en moeder begint te
vervullen met blijdschap over de gorgelende
geluidjes, welke hij maakt, om zijn tevreden
heid tot uiting te brengen.
Op een leeftijd van drie of vier maanden
houdt baby zonder eenige hulp zUn hoofdje
rechtop en zal hij grappig voor zich uit grijpen,
om voorwerpen te pakken, welke zijn aandacht
trekken. Met zijn handjes kan hij rog niet veel
uitvoeren, voor hij een maand of zes is. Dan
brengt hij het al zoover, dat hij een voorwerp
van de eene hand naar de andere overbrengt.
Aldus begint baby voor het eerst te spelen.
Tegen den tijd, dat het kind zeven maanden
wordt, zullen zijn pogingen, om rechtop te gaan
zitten, waarschijnlijk met succes bekroond wor
den.
Als baby tien a elf maanden is, zal hij be
ginnen te kruipen. Hierbij dient echter te wor
den opgemerkt, dat heel wat kinderen in het
geheel niet kruipen, doch er een eigen manier
op nahouden om zich voort te bewegen, welke
zijzelf uitvinden. Tusschen de elf en twaalf
maanden zal baby over het algemeen wel in
staat zijn, zich zonder hulp op te richten, doch
van alleen loopen komt meestal niet veel voor
hij vijftien of zestien maanden is.
De tijd, waarop het kind begint te loopen,
is zeer varieerend en we zullen goed doen, dit
proces niet te zeer te overhaasten. Hetzelfde
geldt voor het praten. Losse woorden kunt U
te allen tijde van een kind verwachten, als het
eenmaal tien maanden oud is. Heele zinnen
echter eerst na het tweede jaar.
Wat de tanden aangaat komen het eerst de
snijtanden in de onderkaak te voorschijn. Ge
woonlijk varieert die verschijning tusschen de
vijf en tien maanden. De eerste vier kiezen
komen uit, als het kind ongeveer een jaar is,
de hoektanden op een leeftijd van achttien
maanden en het tweede viertal kiezen circa
dertig maanden na de geboorte.
Het tanden krijgen is echter een erg onzekere
geschiedenis. Zoowel in tijd als in rangorde
hebben kiezen en tanden de eigenaardige ge
woonte bij ieder kind weer anders te verschij
nen. Er zijn geen mijlpalen of vastgestelde tijd
perken, slechts een langzame, maar zekere voor
uitgang van baby tot kind en van kind tot vol
wassene.
Zoo groeit de baby lichamelijk op. Of wij
echter onze vergelijking tot het hitteree einde
kunnen doorzetten en de volwassenen vergelij
ken met een bloem in vollen bloei, is een kwes
tie van smaak. Veel kan evenwel in dit opzicht
afhangen van de geestelijke gaven, welke het
kind van vader en moeder meekrijgt.
In ieder hart wordt door God het goede ge
stort en het is aan vader en moeder die gaven,
tegelijk met het lichaam van het kind, te doen
ontplooien en ontwikkelen, een taak, waaraan
nooit voldoende zorg kan worden besteed.
Bij de N. V. Uitgeversmij. „De Gelderlander"
te Nijmegen verscheen het eerste nummer van
„Studio", orgaan van den Nederlandschen R. K.
Bond van Kapperspatroons „St. Franciscus van
Assisië".
Het doel van dit maandblad werd aangegeven
door J. L. Henskens den voorzitter: „Wij stellen
ons voor rubrieken te openen voor ontwikkeling
op godsdienstig-zedelijk, sociaal-economisch,
organisatorisch en vakkundig terrein. Daarnaast
besprekingen en belichting van vraagstukken
voor allen dag, ook al hebben die geen direct
verband met de bovengenoemde punten".
Het vakblad maakt 'n uitstekenden indruk met
een keurige omslagteekening van H. Th. Wijde-
veld en een keurige typografische verzorging.
Ook de inhoud is tot in de finesses verzorgd.
Behalve goed gestelde, en voor insiders interes
sante artikelen brengt het o.m. mooie foto
reproducties van verschillende kapsels.
Het blad is een interessant staaltje van vak
organisatie, men zal er met interesse kennis van
nemen.
Een kampioenkapper Albert Werner uit
Keulen behaalde te Brussel het kampioen
schap voor Europa met dit kapsel
Hoe zuiverder de ziel, des te lichter lost zich
het levensprobleem voor haar op.
Al te heftige liefde voor dieren, is een soort
van menscbenhaat, H,
Aan enkele lezeressen gelukte het niet naar
haar zin boterletter te bakken. Als zij het vol
gende recept volgen, zullen zij wel tevreden
over het resultaat zijn. En andere lezeressen
kunnen er tegelijk van profiteeren.
Het vulsel van deze tractatie wordt bij voor
keur eenigen tijd b.v. een week or 14 dagen
van te voren klaar gemaakt: het wint daardoor
aan geurigheid. Hiervoor worden 125 gram
amandelen gepeld, ze worden daartoe eerst ge
broeid d.w.z. men zet ze met wat koud water
op, laat ze eenige minuten doorkoken en giet ze
af: de velletjes zijn er dan gemakkelijk van te
verwijderen. Op een bakblik uitgestrooid, laat
men ze een oogenblik in de oven opdrogen,
vooral niet te lang daar ze niet bruin mogen
worden. Na in een amandelmolen gemalen te
hebben, worden ze vermengd met 125 gram
kristalsuiker, een geklopt ei, en de afgeraspte
schil van een halve citroen. Dit wordt even door
elkaar gekneed en daarna op een koele plaats
bewaard tot de boterletter gebakken zal wor
den.
Voor het deeg worden 100 gram boter en 100
gram bloem afgewogen, in een kom gedaan met
een mespuntje zout en daarna wordt de boter
in grove stukken door de bloem gesneden met
behulp van 2 messen. Ongeveer 1 dL. water
wordt er nu langzamerhand bijgegoten, dit
wordt er luchtigjes met een lepel doorgeroerd.
Er moet zooveel water aan toegevoegd worden
dat er geen droge bloem meer over blijft, maar
het tenslotte zonder kneden een samenhangende
bal wordt, bestaande uit boterkluiten en natte
bloem. Een tafel of deegplank en een deegrol
worden met bloem bestrooid en daarop wordt
de bal uitgerold. Draai de lap dikwijls om, daar
hij aan het begin vlug vast gaat zitten, maak
hem in dat geval voorzichtig los met een mes
en strooi op die plek wat bloem. Is het deeg
uitgerold tot 4 cM. dikte, vouw de lap dan
netjes op als een handdoek bijvoorbeeld de zij
kanten naar binnen en dan dubbel. Het opge
vouwen pakje wordt dan dwars voorgelegd,
weer uitgerold en voorzichtig opgevouwen,
daarna nog eens. Nu wordt het deeg een half
uurtje op een koele plaats gezet, zoodat de
boter daar geheel op kan stijven. In dien tus-
schentijd worden deegrol en plank of tafel van
de aanklevende deegresten ontdaan en daarna
wordt het deeg weer driemaal gerold en opge
vouwen, en weer een tijd te rusten gezet.
Van het vulsel worden nu rolletjes gemaakt
(het handigste gaat dit tusschen de handen,
nadat we er eerst wat bloem op hebben geno
men). Het deeg wordt nu voor de laatste maal
uitgerold tot een lap van 18 cM. breedte en
Vi c.M. dikte. Midden er op worden de rolletjes
vulsel tegen elkaar gelegd, het deeg er om ge
vouwen, zoodanig dat de randen elkaar bedek
ken, deze worden met wat water op elkaar ge
plakt. Nu wordt er de letter van gevormd. Is
het b.v. een P dan wordt in het midden van
de rug met een scherp mesje een opening ge
maakt, waarin het eene uiteinde geschoven
wordt. Het andere uiteinde zonder vulsel wordt
naar beneden geslagen en met water vastge
plakt. De letter wordt nu op een met bloem
bestrooid bakblik gelegd met de platte kant
naar beneden. Om bij het bakken een mooie
kleur kleur te krijgen, wordt de letter met
geklopt ei of dooier bestreken, In een heeten
oven liefst eerst met onderwarmte, moet het ge
bak nu gaar en lichtbruin worden (20 minuten).
Van de aangegeven hoeveelheid wordt een
flinke letter verkregen. M- M-
De Engelsche consul te Calais, die daar een
tullefabriek heeft, telt onder zijn werksters
een oude juffrouw van acht en zeventig jaar,
die sinds zeventig jaar in dezelfde fabriek werk
zaam is. Een dergelijk jubileum is natuurlijk
uiterst zeldzaam en juffrouw Louise Noël werd
door haar stadgenooten op hartelijke wijze
geëerd. Maar ook de regeering toonde haar be-
VOORZIET U VAN GOEDE
HULP. HOUDT STEEDS EEN
BIJ DE HAND ss
langstelling door haar het Legioen van Eer te'
schenken.
Het oude vrouwtje, dat ondanks dat ze naar
de tachtig loopt, nog kras en flink is, liet zich
door al dat eerbetoon niet van de wijs brengen.
Ze vertelde aan ieder, die het hooren wilde, hoe
gelukkig of ze was, niet alleen voor zich zelf,
maar ook voor de fabriek, waar ze haar heele
leven gewerkt had.. Want reeds op haar achtste
jaar was ze begonnen te werken. Beproevingen
bleven haar niet bespaard. Toen ze vijftien jaar
was stierf haar moeder, terwijl haar vader
eenige jaren later overleed, na een ziekbed van
jaren. Haar oudste zuster was toen getrouwd
en juffrouw Louise kreeg de zorg voor haar
jonger broertje en zusje. Ze voedde Ze beiden
op maar, terwijl haar broer jong stierf, behield
ze haar beide zusters waarvan de oudste 80
jaar en de jongste 70 jaar is.
Op het oogenblik wonen de drie zusters bij
elkaar, daar de oudste sinds jaren haar man
heeft verloren en de beide jongsten, ongetrouwd
gebleven, altijd samen zijn blijven leven. Met
haar drieën zijn ze dus 228 jaar oud.
Door griezelig zuinig te leven hebben ze zich
een huisje kunnen koopen, de oudste zuster
ontvangt een kleinigheid aan steun, de jongste
kan niet veel meer doen en zoodoende is het
de jubilaresse, die voor haar drieën moet zorgen.
Gelukkig heeft ze haar vak onder de knie.
Toen ze als kind van acht jaar op de fabriek
kwam, kon ze lezen noch schrijven. Maar op
de avondschool had ze dit gauw geleerd. Later
leerde ze van haar patroons Engelsch, wat ze nu
even makkelijk spreekt als haar moedertaal en
daardoor werd ze vijftig jaar geleden als werk-
meesteres van het atelier aangesteld, een post,
dien ze nog bekleedt. In haar lange leven leerde
ze vijfhonderd kantwerksters haar vak en het
is juist terwille van haar, dat de oude dame zoo
blij is met haar Legioen van Eer. Zoo'n voor
beeld zal haar goed doen, meende ze, maar het
valt te betwijfelen of de werksters het een aan
genaam vooruitzicht zouden vinden zeventig jaar
in een fabriek, en dan nog wel dezelfde, te wer
ken. Maar in ieder geval worden heel wat
eerekruisen uitgedeeld, die minder verdiend zijn
dan dit van juffrouw Noël. D. K. W.
P a r ij s, 18 October 1933.
De mode brengt dezen_winter voor de prac-
tische en sportieve modellen zulke mooie en
comfortabele wollen stoffen, dat men 'n tailleur
haast even gemakkelijk
dragen kan als een man
tel. Die stoffen zijn over
het algemeen dik en ruig,
voorzoover zij geen relief-
effecten verttonen, ge
kruld of korrelig, en zij
vallen gemeenlijk zoo
goed, dat zij een uitste
kende coupe waarborgen
en recht-vallende rokken
mogelijk maken.
Bij zulke stoffen kan
men bont gerust missen
en bijgevolg ziet men veel
eenvoudige ensembles zon
der bont. Men vergenoegt
zich daarbij met een korte
das van grof tricot, waar
van de levendige tinten
het costuum opfleuren, dat
gewoonlijk in een gedekte
tint wordt gekomen.
Voor de deux-pieces en
het petit-tailleur met een
kort jacjuette zijn vooral
gewild de tinten bruin en
kastanje met warmen
weerschijn, soms rood- of
purperachtig. Men ziet
ook groen, in een gedekte
nuance, wanneer die kleur
gebruikt wordt voor het
heele costuum, of geel
achtig, wanneer de kleur
alleen als garneering wordt gekozen. Het zwart
blijft intusschen ook nog altijd erg in trek om
zijn discrete elegantie.
Het hiernaast weergegeven model, dat èn voor
een deux-pièces èn voor een petit tailleur kan
doorgaan, is gekozen uit dikken zwarten wollen
stof. Het heeft het voordeel, dat het bij zachter
weer onafhankelijk gedragen kan worden, ter
wijl men bij grootere koude er een mantel over
heen kan doen.
Een geknoopte petit col en epauletten van
zwart astrakan garneeren dit aardige costuum,
dat bovendien versierd is met zeer groote knoo-
pen. Indien het costuum in bruin of kastanje
wordt gekozen, kunnen de knoopen uit een
contrasteerende tint zijn, bijv. oranje. Men
krijgt dan een heel nieuw en sierlijk effect.
In de maand Juli 1930 had te Damascus een
goed bezocht algemeen Oostersch vrouwencon
gres plaats, waarover wij indertijd in dit blad
uitvoerig hebben bericht. Onder de 21 resoluties,
die daar werden aangenomen zijn voor de po
sitie der Oostersehe speciaal der mohamme-
daansche-vrouw de volgende van belang. Zij
geven te kennen, waarop thans het streven der
georganiseerde vrouwen in deze landen vooral
gericht is.
Ie. Het is wenschelijk, dat een minimum
leeftijd voor het wettig huwelijk wordt vast
gesteld, zooals de Europeesche en ook som
mige Oostersehe wetgevingen die reeds kennen.
2e. Aan de meisjes dient een zekere mate
van vrijheid te worden toegestaan bij de keuze
van haren echtgenoot. Vóór ieder huwelijk dient
aan de toekomstige echtgenooten althans eenige
gelegenheid te worden geboden om persoonlijk
met elkander kennis te maken.
3e. Polygamie worde tot uitzonderingsgeval
len beperkt.
4e. Echtscheiding mag niet plaats vinden
tenzij om zeer gewichtige redenen. Waar die
inderdaad aanwezig zijn, moet niet alleen de
man maar ook de vrouw het initiatief tot schei
ding kunnen nemen.
5e. Medisch onderzoek vóór het huwelijk is
gewenscht.
6e. De sinds onheuglijke tijden gebruikelijke
„mahr" (dit is de arabische naam voor den
alouden „bruidsprijs" door den bruidegom aan
de familie van zijn aanstaande vrouw te be
talen) worde zooveel mogelijk gereduceerd.
Tot slot geven we nog een kort overzicht
van den thans feitelijk bestaanden toestand in
sommige Oostersehe landen.
In Turkije werd reeds door de wet van 17
Februari 1926 de minimum-leeftijd dér bruid
vastgesteld op 17 jaar. Echtscheiding kan door
elk der beide partijen worden aangevraagd,
wanneer daartoe een van de bij de wet om
schreven redenen aanwezig is. De turksche wet
onderscheidt een „burgerlijk" en een „godsdien
stig" huwelijk. Het burgerlijk huwelijk is voor
aanhangers van alle godsdienstige gezindten
verplichtend, en moet aan een eventueel „ker
kelijk" of „religieus" huwelijk steeds vooraf
gaan.
De mohammedaansche vrouwen van Trans-
kaukasië hielden reeds in 1922 een congres te
Bakoe, waar eenige belangrijke resoluties wer
den werden aangenomen, o.a. afschaffing der
polygamie, verbod van huwelijken op al te jeug
digen leeftijd gesloten, en afschaffing van den
z,g. „kalym", d.w.z. van den bruidsprijs, die ook
in deze streken nog altijd in swang wee, In de
eveneens bij de sovjet-unie aangesloten repu
bliek der Kirgiezen werd de polygamie in 1921
wettelijk afgeschaft. En soortgelijke wetsbepa
lingen werden ook in de verschillende andere,
grootendeels mohammedaansche, sovjet-repu
blieken van het Oosten afgekondigd. Maar in de
praktijk werd er nogal eens de hand mee ge
licht. Den 13en Februari 1925 werden van Mos
kou uit de verschillende bepalingen op het hu
welijk nogmaals ingescherpt. Geen meisje mag
tegen haar wil tot een huwelijk worden ge
dwongen. Wanneer voor een toekomstige echt-
genoote de van ouds gebruikelijke „kalym"
betaald is, zijn zoowel de betaler als de ontvan
ger daarvan strafbaar voor de wet. Aan den
wettelijk vastgestelden minimum-leeftijd moet
streng de hand gehouden worden. Aldus heet
het in een manifest van den hoogen regeerings-
ambtenaar Narimanow aan de bevolking van
Oesbekistan, Turkmenistan, Mongolië, aan de
Kirgiezen, de Kalmoeken, enz. enz.
In Afghanistan trachtte de zeer vooruitstre
vende koning Aman Ooellah de positie der ge
trouwde vrouw te verbeteren. Een koninklijk
decreet van 1921 bevat onderscheidene bepa
lingen, die kennelijk door deze strekking zijn
bezield. Huwelijken op al te jeugdigen leeftijd
worden verboden. Persoonlijke toestemming van
de bruid is voor ieder huwelijk vereischt. De
vrouw kan bij de competente overheid echt
scheiding aanvragen, wanneer daarvoor motie
ven aanwezig zijn, die de mohammedaansche
godsdienstwet als zoodanig erkent. Met name,
ingeval de man geen voldoende zorg draagt
voor het onderhoud der vrouw, of, wanneer hij
de traditioneele mohammedaansche voorschrif
ten betreffende het huwelijksleven niet in acht
neemt.
Koning Aman Ooellah was ln beginsel ook een
tegenstander van de bij zijn volk nog zeer ge
bruikelijke polygamie. In 1928, bij gelegenheid
van een receptie na zijn terugkeer van de
groote Europeesche reis, verklaarde hij alvast
dat alle officieele personen en alle staatsamb
tenaren hunne harems zouden moeten opheffen,
wanneer zij er prijs op stelden onder zijne re
geering in functie te blijven. De wettelijke leef
tijd der bruid bij het huwelijk wilde hij zelfs
op 20 jaar vaststellen, wat voor het Oosten
werkelijk iets ongehoords zou zijn geweest
Doch, gelijk men weet, heeft Aman Oellah
slechts een gering gedeelte van zijn vele reform
plannen kunnen doorvoeren. Zijn vooruitstre
vende denkbeelden hebben hem ten slotte den
troon gekost, en hij moest den weg der balling
schap opgaan.
In Perzië werd in 1931 de huwelijkswetge
ving hervormd. De nieuwe bepalingen zijn vol
gens onze Europeesche opvattingen wel niet
zeer streng, en zeker niet overdreven gunstig
voor de vrouw. Maar zij brengen toch eenige
verbetering op enkele punten, waarop die het
noodigst was. En van den thans regeerenden
Sjah is algemeen bekend, dat hij zijne wetten
ook weet te doen eerbiedigen in de praktijk.
Wat van de verschillende autoriteiten in de
andere Oostersehe landen lang niet altijd gezegd
kan worden.
«tni»"
r
Een van de karakteristieke eigenschappen van
de nieuwe herjsthoeden is, dat zij, als we het
zoo zeggen mogen, met hun draagsters vergroeid
zijn. Ze vormen, als het ware, mede het kapsel;
ze zijn in hun kleinheid als puntjes op de i's!
Voor verschillende dames is de geheel rand-
looze hoed, die nu zooveel opgang maakt, abso
luut ongeschikt, vooral voor haar die een „rond"
gezicht hebben, en daarom zijn er ook modellen
met een heelen smallen rand ontworpen.
Reeds de eerste figuur op onze afbeelding
maakt ons met zoo'n model vertrouwd. Het
wordt bij voorkeur "van vilt gemaakt en met
eenige gestyliseerde zijden bloemen versierd.
Ofschoon een dergelijke hoed voor den middag
is bestemd, valt hetzelfde type ook op de sfeer
van soiree en theaterbezoek af te stemmen. We
vervaardigen den hoed dan niet van vilt maar
b.v. van een met metaal doorweven stof, mate
riaal, dat, zooals bekend, momenteel erg gewild
is en ook graag voor de moderne avondjapon
gekozen wordt.
Kenmerkend voor de nieuwe hoedenmode is
de rijke garneering, want er is bijna geen elegant
model, dat niet met een origineel verwerkten
band, een bloem van zijde of bont, een veer of
een willekeurig fantasie-vol garnituur getooid
is. Er valt dus op dit gebied een groote veran
dering te constateeren, welke in zóóverre toege
juicht mag worden, als het „gelijkgeschakeld"
effect van den fabriekshoed hier geheel en al
opgeheven wordt en een werkelijk voorname
hoed ontstaat, die den handenarbeid en het ar
tistiek vernuft weer de plaats inruimen, waar
zij recht op hebben.
Fluweel met een band als gameering is een
van de meest geliefde combinaties der komende
maanden, zoodat een model, als onderaan links
op onze plaat voorkomt, ongetwijfeld veel bijval
zal oogsten.
Maar niet alleen fluweel, ook glanzende zijde
is aangewezen om een groote rol in de hoeden
mode van morgen te spelen; dit weefsel zou
voor de hooge modellen verwerkt kunnen wor
den. Zoo'n model, waarvan bovenaan in het
midden van onze afbeelding eenig idee gegeven
wordt, en dat er uit ziet als een open -bloemkelk,
kan een smaakvolle completeering vormen van
het gedistingeerde middagtoilet.
Van achteren bijzonder hooge en daar juist
heel lage modellen wisselen elkaar in een bonte
rij af. Bijzonder gekleed echter staan de van
achteren hooge en van voren lage hoeden. Een
hoogst interessante creatie, waarvan de rand
bovenaan bijeengebracht is en een richel vormt,
die met een lange veer is bedekt, treffen we
bovenaan rechts aan. Een dergelijke hoed. zal er
vooral in zacht, fijn haarvilt sjiek uitzien.
Dat het in de nieuwe hoedenmode hoofdzake
lijk op de vaardigheid van de kunstenaarshand
aankomt, komt wel in bijzondere mate tot uiting,
wanneer de buitengewone modellen aan de orde
zijn en men o.a. ook verschillende gedrapeerde
hoeden ontmoet, die zoowel smaak als handig
heid verraden. Het laatste portret uit onze ga
lerij laat duidelijk zienmet hoeveel bevallig
heid de nieuwste mode onze dames begiftigd.
Het geldt hier een in losse plooien gelegden
hoed, die ondanks zijn hoogte geenszins te zwaar
aandoet. Uit een der plooien komt een veder
garnituur te voorschijn, dat geglyseriniseerd
(met een waslaag bedekt) kan zijn, waardoor
de veer een geheel anderen indruk maakt.
Chineesche tafeltjes. Men kan de ijzer
houten tafeltjes opknappen met een zeer ver
dunde oplossing van schellak en spiritus. Zoo
verdund, dat de vloeistof een heldere licht gele
tint heeft. Noch zwarte was, noch schellakop
lossing hebben (mits voldoende verdund) een
slechten invloed op het paarlemoer. Wil men
heel zeker en veilig te werk gaan, dan gebruike
men voor het schoonhouden van greshout inge
legd met paarlemoer, heel zachte wollen doeken,
waarmede men de meubeltjes glanzend wrijft
zonder eenig was bestanddeel. Voor krullen en
hoeken, een goed volharig zacht borsteltje.
Etiquette. Wanneer men in een pension een
nieuwe (n) medebewoner aantreft, kan men
onmiddellijk zich voorstellen, of beleefd groe
tend passeeren.
Wenscht men nadere kennismaking, kan men
een kaartje doen afgeven t. k. Meestal leiden
de omstandigheden, vanzelf tot kennismaking,
een herhaaldelijk treffen, een behulpzaam zijn,
enz. Men is echter niet verplicht, absolute ken
nismaking te zoeken; en kan met de gewone
beleefdheid volstaan.
Lakschoenen. Een lezeresje beklaagt zich
over de zwarte strepen, die de riempjes van de
lakschoentjes op haar licht zijden kousen af
geven. Het euvel is zeer goed te ondervangen
door deze riemjes met een stukje lichte zijde
te voeren, met een fijn naaldje tegenhechten en
in de rafel afknippen. Neem de schoentjes af
met spons en zeem, en wrijf ze nu en dan met
een druppel slaolie in. Uitwrijven tot er niets
meer te zien is. Schaf u daarvoor een z.g. hand
schoen aan, van dikke lussen; geprepareerd of
niet. Ze bestaan in wit, bruin en zwart en kosten
50 cent. Ze zijn bijzonder practisch, men heeft
geen vuile handen te maken.
Zieke poes Wij raden onze Amsterdamsche
lezeres aan den dierenarts te raadplegen.
Tegels. Tegels, oude tennisbaantegels welke
groen uitslaan moeten dagelijks geschrobt wor
den met een piassava-bezem en schoon water.
Spoel ze over met warm aardappelenwater of
bleekwater of smeer de vloer eens per week
met zeepzieder-asch of wied-asch in. Strooi nu
en dan wat fijn zand opdat de tegels goed aan-
eenblijven en.... mopper niet op ^t hondje....
Aardappelwater is altijd goed omdat er zout
in zit, en dat bijt schoon.
Parketvloeren. Vlekken, mits niet te diep
ingedrongen kan men wegschaven met fijne
staalkrullen of stalwol, met de nerf mede wrij
ven, daarna de plek in slappe was zetten, laten
intrekken en met zachte wollen doek opwrij
ven. Bij ernstige gevallen, laat men een nieuw
blokje inzetten.
HUISMOEDER.
Inmaken van tomaten. Op verzoek van
mevr. M. te D. volgen hieronder eenige goede
recepten voor het inmaken van tomaten; wan
neer de aanwijzigingen juist opgevolgd worden
is mislukken uitgesloten.
Voor tomatenpuree worden de tomaten ge-
wasschen, van de groene kelkblaadjes ontdaan,
in stukken gesneden en daarna gedurende een
half uurtje tot moes gekookt, waarbij af en toe
geroerd moet worden om aanzetten te voorko
men. Vervolgens wordt dit moes door een paar-
deharen of rietzeef gewreven en daarna onder
roeren ingekookt tot de puree de verlangde
dikte heeft. Dit duurt ongeveer uur, maar is
ook afhankelijk van de soart tomaten: hoe dik
ker de puree is, hoe beter, daar ze dan beter
houdbaar is, Daarna wordt de puree in de fles-
schen gedaan, die 20 minuten zijn uitgekookt.
Ze worden gesloten met kurken die ook uitge
kookt zijn (slechts 5 minuten). Druk deze kur
ken er stevig in, snijdt ze gelijk af met de flesch
en dompel ze in flesschenlak. Herhaal dit lak
ken, indien in het eerste laagje nog gaatjes voor
komen.
Indien de puree dik genoeg is en de fleschjes
behoorlijk steriel zijn, is het niet noodig, zoo
als wel gedaan wordt, om de puree in de fles-
schen met de kurk er los op nog een kwartier
te steriliseeren, en dan pas af te sluiten.
Om heele tomaten in te maken, zoogenaamde
Tomaten Au Jus, worden de gewasschen en van
de groene kelkblaadjes ontdane tomaten in wijde
flesschen geschikt. Deze flesschen moeten ook
weer uitgekookt worden en afgekoeld voor de
tomaten er in gaan, daar anders het velletje
hiervan zou springen. Er wordt dan zooveel
Een aardige combinatie van tascli en
schoentje: hagedissenleer met zwart lak
leer afgezet.
koud water op de vruchten geschonken tot ze
geheel onder staan en gedurende 15 minuten
gesteriliseerd op een temperatuur van 80 graden
Celsius.
M. M.
I
We beleven wel eens voile-looze tijdperken,
maar steeds duikt deze bescheiden sluier weer
op. Het is nu eenmaal een erg geliefde dracht,
die alleen dan pleegt te verdwijnen, wanneer
zij te algemeen is geworden.
Terwijl men de voile vroeger uitsluitend tegen
het gezicht aan en dus onder den hoed droeg,
wordt zij momenteel dikwijls aan den hoedrand
bevestigd, op die manier een deel van de gar
neering vormend.
Den allerlaatsten tijd ziet men weer met goud
draad doortrokken voiles, vooral op kleine
hoedjes en met name bij het theaterbezoek.
Fraaie kannen, borden, schalen,
Kommen, vazen, sierlijk fijn,
Moeten altijd voor de huisvrouw
't Kostbaar zorgenkindje zijn.
Neem bij 't spoelen helder water,
Zachte zeep, ènopgepast,
Dat geen kwast noch ruige doeken
't Broos glazuur moedwillig krast.
Spaar de oortjes en de randen,
Barst en scheur heelt nimmermeer,
Breuk en kneus zijn onherstelbaar,
Als „geschonden deugd en eer".
HELLENEN, j
