DIMITROFF'S CONFLICTEN MET DEN
PROCURE UR -GENERAAL.
MifvtUacdi/s "pMde&s
ijezddjuen cdU
SARRAUT'S PROGRAM.
NIET-ARIERS BIJEEN.
OOSTENRIJKS TROUW
AAN ROME.
RUSLAND EN CHINA.
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1933
RECHTSPRAAK EN RECLAME.
De procureur-generaal gelooft niet
dat het zoo'n janboel is
in Rusland.
ZIJN DE BULGAREN TE BERLIJN
GEZIEN, TOEN ZIJ IN RUSLAND
WAREN
CALMETTE'S UITVAART.
Van zeldzame ontroering.
HET TURKSCHE PARLEMENT.
DE DIPHTHERITIS-EPIDEMIE IN
NOORD-FRANKRIJK.
Het streven naar het begrootings-
evemvicht.
DE liUiTENLANDSCHE POLITIEK.
DUITSCHE RECHERCHEURS TE
BAZEL.
KLEINZIELIGE NAZI-CHICANES
GEGISPT.
VRIJMOEDIGE TAAL IN
DUITSCHLAND!
Wil Hitier zijn anti-semitisme
matigen
DE PANTER-AFFAIRE.
Verbittering in de Engelsche pers.
BIJNA ONFATSOENLIJK JEGENS
DUITSCHLAND."
„RAUM UND VOLK IM WELTKRIEGE".
DE WAARDEERING VAN DEN
H. VADER.
NIEUWE CONCENTRATIEKAMPEN
IN OOSTENRIJK.
ANTI-OOSTENRIJKSCHE UITLATING.
DUITSCHLAND EN FRANKRIJK.
Verklaring van von Neurath.
DE STAKENDE FARMERS.
Bomaanslagen en overvallen.
HET ITALIAANSCHE KABINET.
Ingrijpende wijzigingen aanstaande
DE SITUATIE IN SIAM.
MOSKOU STELT EEN NON-AGRESSIE
PACT VOOR.
DE RUSSISCHE EN ARMEENSCHE
VLUCHTELINGEN.
Een conventie over hun rechts
toestand gesloten.
GEDUPEERDE RUSSEN
WARSCHAU—MOSKOU.
OP DE GRENS TUSSCHEN JOEGO
SLAVIE EN ITALIË.
YATICAAN EN JOEGO SLAVIE.
DE CRISIS OP MALTA.
BERLIJN, 3 November (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). De rechters, leden van het
hooge hof dat Van der Lubbe cum suis moet
vonnissen, zien in de uitoefening van hun taak
een daad van rechtsbedeeling en meer niet.
Het ministerie van propaganda is het met
deze naieve opvatting in geenen deele eens,
want het ziet in het proces een aangelegenheid,
waaruit vele reclame ten bate van Duitschland
te slaan is, zulks vooral in de richting van het
buitenland. En dan zijn er nog de journalisten,
lieden, die er altijd op uit zijn, om het een
ieder naar den zin te maken in deze wereld,
die in het onderhavige geval het eene oog dus
over de jurdische zijde van het proces laten
weiden en het andere oog over de propagan
distische.
Dit laatste oog nu is heden weer door een
traan omfloerst geworden, toen het moest aan
schouwen, hoe de dienaren van het recht een
hand vol roet namen en deze in het eten wier
pen van de dienaren der reclame. Het spreekt
vanzelf, dat Dimitroff met deze aangelegenheid
weer het een en ander uit te staan heeft.
Dimitroff en het hof schijnen een strijd aan
gebonden te hebben, om uit te maken, wie van
de twee het sterkste is.
Het wordt nu bijna een dagelijksche gewoon
te van het hof en van Dimitroff, om tegen
elkander op te botsen en bij al die conflicten
lijdt de Bulgaar een materieele nederlaag, want
tegen twee tot de tanden gewapende en in
Jiu-Jitsu bedreven Schupo's kan hij natuur
lijk niet op. Maar elke stoffelijke nederlaag
resulteert voor hem toch weer in een onstof
felijke zegepraal.
Het hof wordt er door al die overwinningen
op een bijna geboeiden gevangene niet beter
op. De gevangene echter wel. Deze groeit in
de oogen van het gemeen tot een martelaar en
een held en desgewenscht tot nog iets mooiers.
De ambtenaren van het propaganda-ministe-
rie, die deze ontwikkeling van de dingen van
nabij gadeslaan, moeten wel dikwijls in de
verleiding komen, zich van wanhoop de haren
uit het hoofd te rukken, want in stede van de
reclame, die zij ten bate van Duitschland uit
het proces moesten slaan, loopt het op een
reclame voor den communist Dimitroff uit en
wel verre van een doodsteek toe te brengen
aan het communisme, zooals men aanvankelijk
vertelde, dat het proces zou doen, loopt het
hoogste gerechtshof van den lande groot gevaar
in het belachelijke verstrikt te raken.
Dit is dubbel te betreuren, wijl een incident
als dat van vandaag vermeden had kunnen
worden.
Dimitroff heeft zich op een oogenblik de uit
drukking veroorloofd: ,Het openbaar ministerie
kan nog veel leeren".
Dat kunnen we natuurlijk allemaal, maar
't is in de hoogste mate onbetamelijk, dat een
gevangene zich zooveel vrijheid van oordeel
tegenover zijn beschuldigers aanmatigt. Echter,
Dimitroff had de opmerking zoo zachtjes ge
plaatst, dat geen sterveling in de zaal haar ge
hoord heeft. Zelfs de president niet.
Alleen de openbare aanklager had iets ver
nomen en voelde zich dadelijk beleedigd, toen
hij vernam, dat hij nog iets leeren kon.
Hij stond op en protesteerde bij den presi
dent, hetgeen overigens ook het klaarste be
wijs is, dat Dimitroff gelijk had. De openbare
aanklager had namelijk veel beter gedaan met
te zwijgen. Want nu moest de zoogenaamd
beleedigende uitdrukking, die niemand gehoord
had, nog eens luidkeels door de zaal uitge
galmd worden en daarbij vonden zeer velen
van de aanwezigen, dat Dimitroff in dit geval
de roos geraakt heeft.
Toen zag de president zich verplicht zoo rood
als een kreeft te worden. Dit laatste inzicht is
echter volkomen scheef, want wij leven in een
autoritairen staat en de president had den
procureur-generaal dus eerstens kunnen ver
zoeken, de leiding der verhandelingen uitslui
tend in zijn handen te laten. Ten tweede had
hij met een verwijzing naar den autoritairen
staat het standpunt kunnen innemen, dat dat
gene, wat de president niet hoort, door nie
mand gehoord behoeft te worden en dus ook
niemand deren kan.
Later kwam Popoff's buurmeisje uit Moskou
nog voor, een professorin in de geneeskunde
van 59 lentes met een kraakstem, waarmede zij,
evenals haar voorgangster, en in tegenstelling
met de Duitsche communisten, den eed in den
religieuzen vorm moest afleggen.
Beide deze dames hebben de Bulgaren en
met name Popoff goed in Rusland gekend en
hem bijna dagelijks gezien op oogenblikken,
waarop andere getuigen beweren hem in
Duitschland gezien te hebben.
Van deze laatsten hebben we reeds verschil
lenden de revue zien passeeren. Deze heeren
wekten dan vaak den indruk, dat zij de her
kenning der Bulgaren en de daaraan aanslui
tende verwikkeling in de brandstichting als een
daad van groote vaderlandslievendheid be
schouwden.
Heden kwamen er nog drie andere getuigen
voor, welke dien indruk niet maakten, maar
daarbij geenszins aan geloofwaardigheid ver
loren.
Een koekebakker, een kellner en een dikke
dame, die vroeger communiste was en op de
„Rote Hilfe" medewerkte. Al deze getuigen
hebben één of meer der Bulgaren in Berlijn
gezien op tijdstippen, dat andere, eveneens ge
loofwaardig aandoende getuigen, met deze lie
den in Rusland verkeerden.
Daarmee wordt een groot probleem opge
worpen, waarmee de zitting heden sloot.
Onze Parijsche correspondent schrijft ons
over de begrafenis van prof. Calmette het
volgende:
De wensch van Calmette om zonder praal
vertoon naar het graf te worden gedragen, is
geëerbiedigd geworden. Slechts een kruis van
roode bloemen dekte de baar. De stapels rouw
kransen, waaronder er waren, namens verre
landen gezonden, zijn opgehoopt blijven liggen
bij den ingang der crypte van het Instituut
Pasteur. Ook is er geen woord gesproken, dan
dat hetwelk de liturgie oplegt. Toch is het maar
zelden dat een begrafenis zóó indrukwekkend
is.
Op het oogenblik, dat de lijkkist uit de kata
falk werd genomen in de ruimte voor de crypte,
waar het stoffelijk overschot van Pasteur rust,
lag Parijs in den grauwen nevel van een druil-
dag. Niettemin was het in de omgeving van het
Instituut Pasteur zwart van menschen. Het
stoffelijk overschot werd naar de nabijzijnde
parochiekerk, een kleine buurtkerk, gebracht.
Daarvóór stond een veelvoudige haag van dok
toren, liefdezusters van wellicht dertig congre
gaties, verpleegsters en hooge dignitarissen van
het Legioen van Eer en vertegenwoordigers
van verschillende wetenschappelijke en mensch-
lievende instellingen. Ook volgde een groep
kinderen van het „Oeuvre d'Ormesson" voor
jeugdige tuberculoselijders, welke stichting
door den grooten geleerde en weldoener der
menschheid werd geleid.
De kerk van den H. Jean-Baptiste de la Salie
was in eenvoudigen rouw. Zij kon geen plaats
bieden aan allen, die gekomen waren om aan
Calmette de laatste eer te bewijzen. In het
priesterkoor had de aartsbisschop van Parijs
plaats genomen en tevens een zeer groot aantal
leden van de hooge geestelijkheid.
De inhaling van het lijk geschiedde door de
ken Cosson, parochieherder van den overledene.
Het H. Misoffer werd opgedragen door Pater
Sanson. De absoute werd verricht door den
kardinaal-aartsbisschop van Parijs, Z.H.Em.
Kardinaal Verdier.
Naast de katafalk hadden minister Lisbonne,
als vertegenwoordiger der regeering, een ver
tegenwoordiger van den president van de re
publiek, de deputaties en vertegenwoordigers
van Fransche en van buitenlandsche geleerde
genootschappen plaats genomen, evenals de
vertegenwoordigers van tal van binnen- en bui-
tenlandsché vereenigingen voor tuberculosebe
strijding, de geheele staf van het Instituut Pas
teur, uitgenomen den directeur prof. Roux, die
zwaar ziek is, doch in wiens toestand eenige
verbetering is ingetreden, en de vertegenwoor
digers van het Legioen van Eer, in welke orde
Calmette drager van het grootkruis was. Ver
der een groote schare bekenden op medisch ge
bied, het overgroote deel der leden van het
Institut de France en van de Academie van
Geneeskunst, de professoren der medische fa
culteiten, enz
Na de absoute werd de kist in de crypte der
kerk neergelaten in afwachting van de over
brenging naar het graf, dat voor Calmette in
gereedheid wordt gebracht in het park van het
Instituut Pasteur te Jouy-en-Josas.
Inmiddels gaan er veel stemmen op, om ook
het stoffelijk overschot van Calmette bij te zet
ten in de crypte van het Instituut, waar dat
van den grooten Pasteur rust.
Mustafa's regeeringsverklaring.
PARIJS, 2 November. (H.N.) Uit Ankara
wordt gemeld, dat het Turksche parlement
vandaag door Mustafa Kemal Pasha geopend
is, die in de regeeringsverklaring den nadruk
legde op het herstel van het evenwicht in de
begrooting.
Hij gaf voorts een overzicht van hetgeen se
dert het begin van de revolutie tot stand is
gebracht, waarbij hij echter met nadruk ver
klaarde, dat men nog slechts aan het begin
staat.
De internationale betrekkingen, hebben in
den laatsten tijd reden tot bezorgdheid gege
ven. Turkije heeft echter een belangrijk actief
te boeken bij de pogingen, om den vrede te
bewaren.
PARIJS, 3 November. (V.D.) De diphtheritis-
epidemie in Noord-Frankrijk, blijft zich, on
danks alle medische njaatregelen, uitbreiden.
In den loop van de twee laatste dagen zijn
eenige patiënten overleden. De meeste scholen
zijn gesloten. Vooral in de omgeving van Va
lenciennes breidt de ziekte zich snel uit. Hon
derden schoolkinderen zijn in de laatste dagen
ingeënt.
EEN WITTE ZWALUW.
BERLIJN, 3 November. (R. O.) Volgens een
door de Berlijnsche diergaarde ontvangen mede-
deeling is te Reckenburg een witte zwaluw
waargenomen.
De vogel bevond zich onder een reusachtigen
PARIJS, 3 November (R.O.) Bij den aanvang
der heden gehouden kamerzitting bracht de
voorzitter Bouisson in een rede hulde aan de
nagedachtenis van Painlevé. De afgevaardigden
rezen van hun zetels en aanhoorden staande de
redevoering.
De minister-president sloot zich in een schit
terende improvisatie aan bij deze huldiging van
den grooten doode.
Ten teeken van rouw werd daarop de zitting
een uur verdaagd, terwijl de regeering een
voorstel op het kamerbureau deponeerde, waar
in machtiging wordt gevraagd, om het stoffelijk
overschot van Painlevé in het Panthéon bij te
zetten.
Na de hervatting der zitting werd dit voor
stel met algemeene stemmen, op die der com
munisten na, aangenomen.
Vervolgens was het woord aan minister-pre
sident Sarraut tot het afleggen der regeerings
verklaring. (De minister van justitie Dalimier
las de verklaring in den senaat voor).
De regeering, aldus de minister-president,
verzoekt het parlement om vertrouwen en goed
keuring van de middelen, die de veiligheid van
Frankrijks toekomst en van het democratisch
regime moeten waarborgen door herstel van de
economische en financieele macht des lands. Te
genover een wereld, die aan de verwarring is
prijsgegeven en waarin de machtsidée en het
prijsgeven eener kostbare vrijheid de welvaart
van allen in gevaar brengen, willen wij toonen,
dat Frankrijk in staat is, door het vrije spel der
republikeinsche instellingen en in den burger
moed zijner zonen, den wil en de kracht te
vinden, om de huidige moeilijkheden te over
winnen.
Wat betreft het begrootingsevenwicht huldigt
de huidige regeering dezelfde opvattingen als
de vorige. Zij verlangt bezuinigingen, het af
schaffen van misbruiken en de bestrijding van
belastingontduiking.
Na herstel van het begrootingsevenwicht moet
een belastingherziening worden ingevoerd, die
door normale belastingheffingen de fiscale eer
lijkheid herstelt.
De hiermede verbonden belastingverlagingen
zullen een gunstigen invloed uitoefenen op het
economisch leven en leiden tot een verlaging
van de kosten van levensonderhoud.
Frankrijk blijft bereid tot internationale sa
menwerking voor het herstel van den econo-
mischen vrede, maar zoolang de huidige econo
mische chaos voortduurt, heeft Frankrijk recht
en plicht, zijn economisch lot te verzekeren.
Het dumpen op de geldmarkten dwingt
Frankrijk zijn landbouw, wijnbouw en industrie
te beschermen. De contingenteeringspolitiek
moet dienen als ruilobject.
Frankrijk moet zijn koloniaal rijk volledig ex-
ploiteeren en het economisch leven van het rijk
met de koloniën aanvullen.
De vredesgedachte onder de volken en onder
de rassen komt tot uiting in de Fransche bui
tenlandsche politiek. De nieuwe regeering houdt
zich aan de richtlijnen van de vorige en wil
de hoogere belangen van Frankrijk waarborgen.
Van de eerbiediging der verdragsverplichtin
gen en van een rechtvaardige toepassing van
het volkenbondspact verwacht de regeering de
regeling der kwesties, die op het oogenblik
zoo zwaar drukken op het materieele en mo-
reele lot der volken.
De regeering voert haar buitenlandsche po
litiek in een geest van solidariteit en internatio
nale samenwerking. Deze politiek gaat gepaard
met een vasthouden aan alle vriendschappen,
welke Frankrijk heeft gesloten en welke ont
stonden uit gelijke zorgen voor stabiliteit, orde,
vrede en veiligheid.
Heden, gelijk in het verleden, blijft Frankrijk
trouw aan zijn verplichtingen en het zal even
eens zorg dragen voor de garanties, welke de
voorwaarden zijn voor de naleving dezer ver
plichtingen.
Frankrijk zal zich niet afwenden van de taak,
die het te Genève op zich nam, het zal die taak
volbrengen in volkomen solidariteit met alle on
derteekenaars der vredesverdragen en van het
volkenbondsstatuut. Frankrijk zal dat werk, dat
op solide grondslagen berust, welke in overleg
met Engeland, Amerika en Italië en in volle
dige overeenstemming met de andere bevriende
naties zijn vastgelegd, voortzetten. Frankrijk,
dat rustig is en sterk, wil zich vrijhouden van
elke politieke passie, wijl het zich in staat weet,
zijn recht te doen eerbiedigen. Dit recht valt
onder de huidige omstandigheden samen met
het recht van alle volken, die voornemens zijn,
aan de handhaving van den vrede vast te hou
den en speciaal van die volken, welke door bij
zondere banden met Frankrijk verbonden zijn,
n.l. Engeland, dat bij monde van een zijner
meest vooraanstaande staatslieden verklaarde en
door de uitdrukkelijke instemming van zijn ka
binet bevestigde, dat het Locarno-pact onver
anderd van kracht blijft; Italië, welks jongste
diplomatieke initiatieven duidelijk den wil de-
monstreeren, om met Frankrijk bij den Euro-
peeschen vredesarbeid samen te werken; de
Vereenigde Staten van Amerika, die over den
Oceaan heen het werk des vredes een steun bie
den, welken men niet missen kan; Rusland, dat
aan de wereld de bijdrage brengt van zijn niet-
aanvalspacten en zijn protocol tot definieering
van het begrip aanvaller en ten slotte de vrien
den van Frankrijk, zooals België, Polen en de
kleine entente, die in vertrouwen op de loyale
genegenheid van Frankrijk zich aansloten bij de
Fransche plannen.
PARIJS, 3 November (R.O.) Na de voorlezing
der regeeringsverklaring oefende Bergery cri-
tiek op de samenstelling der regeering, die z.i.
in de richting van een rechtsche concentratie
schijnt te evolueeren.
De senaat besloot, na voorlezing der regee
ringsverklaring, de volgende zitting op 7 No
vember te houden. Het voorstel om aan Pain
levé een nationale begrafenis te geven, werd in
den senaat eenstemmig goedgekeurd.
Opgepakt en over de grens gezet.
BERN, 3 November. (R.O.) De bondsraad
heeft een tweetal beambten van de Duitsche
recherche doen arresteeren en uit het land
zetten, die naar Bazel waren gekomen, om daar
politie-onderzoek in te stellen.
De bondsraad is van oordeel, dat de beide
Duitsche beambten door deze schending der
Zwitsersche souvereiniteit de binnen- en bui
tenlandsche veiligheid van Zwitserland in ge
vaar brachten.
De discipline in de partij.
BERLIJN, 3 November (VAN ONZEN COR-
RESPONDEN) Op 13 October j.l. werd door de
regeering een vereeniging goedgekeurd van tot
het christendom bekeerde niet-Ariërs.
Het bestuur van deze vereeniging had dezen
avond een klein gezelschap uitgenoodigd, om
daarvoor haar program te ontvouwen.
Als sprekers zouden optreden de voorzitter,
een jurist, een priester en een dominee.
De toegang tot de zaal werd uiterst streng
gecontroleerd. Zelfs de uitnoodigingsbrieven
moest men teruggeven. Er was geheime politie
aanwezig en nogal wat spanning.
Deze spanning steeg ten top toen de verschil
lende sprekers het vraagstuk der christelijke
niet-Ariërs met een onverbloemde vrijmoedig
heid behandelden, welke wij al sedert maanden
niet meer in Duitschland gehoord hebben en
welke een buitenlandsche journalist zeer zeker
in zijn berichtgeving zooveel mogelijk zal ver
mijden.
Ware men oningewijd geweest dan hadde
men bestendig naar de deur gekeken, om te zien
of de politie nog niet verschijnen zou, om de
sprekers bij den kraag te pakken en direct naar
bekende oorden van zwijgzaamheid weg te voe
ren. Men wist echter dat dit niet geschieden
zou. Twee officieele vertegenwoordigers van
de regeering en van de partij ,ten op de
voorste stoelen om toe te luisteren en de rede
voeringen zelf waren woord voor woord door
de geheime politie goedgekeurd en werden
aan de hand van den verbeterden tekst voorge
lezen.
Den inhoud van de 4 toespraken is 'n ding
op zichzelf mgar de vorm van alle vier was der
mate opvallend en ongewoon dat velen der aan
wezigen er terecht of ten onrechte een ver
strekkende politieke beteekenis aan hechten
Wil de regeering haar anti-semitisme matigen
en alvast een begin maken met de reeds geas
simileerde niet-Ariërs? Wij weten 't niet, maar
wij weten wel, dat de regeering met haar anti
semitisme danig vast begint te loopen.
Is het nu toch weer niet pas uitgelekt, dat
twee van de meest populaire Duitsche figuren
uit de laatste jaren namelijk de Freiherrn von
Richthofen en vxn Hühnefeld, beiden niet-
Ariër in den zin van de tegenwoordige wet zijn
zoodat er in het tegenwoordige Duitschland,
dat zich zoo graag heroïsch noemt, voor hen
dus geen plaats is?
LONDEN, 3 November. (N. T. A. draadloos).
De vrijlating van Noel Panter, den correspon
dent van de „Daily Telegraph", uit de gevan
genis te München, op voorwaarde dat hij
Duitschland binnen 48 uur verlaat, wordt in
de Engelsche pers uitvoerig gecommentarieerd.
Volgens de „Morning Post" verlangt men in
Britsche officieele kringen volledige ophelde
ring van de omstandigheden, die tot den eisch
hebben geleid, dat Panter het land verlaat, na
dat was gebleken, dat er geen gronden aanwe
zig waren, om een strafvervolging tegen hem in
te stellen.
De „Times" wijst nogmaals erop, dat de ar
restatie van Panter onmiddellijk volgde op de
publicatie van zijn verslag over de parade van
20.000 S. A.-mannen te Keylheim in Beieren en
herinnert eraan, dat iedere persfotograaf bij die
gelegenheid een waarschuwing had ontvan
gen, dat slechts onschuldig lijkende foto's
mochten worden gepubliceerd. „Dergelijke in
structies", aldus schrijft het blad, „verraden
een tragisch onvermogen, om de mentaliteit
van het buitenland te begrijpen."
Volgens het blad is de willekeurige behande
ling van buitenlandsche staatsburgers, die zich
met wettige werkzaamheden bezig houden, al
lerminst geschikt, om het verkeer tusschen de
naties en een wederzijdsch begrijpen te be
vorderen.
De „News Chronicle" zegt, dat Panter niet
anders deed dan zijn eenvoudigen plicht als
journalist. Hij rapporteerde eerlijk, wat hij
zag. Ontzegt de Duitsche regeering dit recht
aan buitenlandsche correspondenten? Indien dit
het geval is, dan zal geen enkel Britsch journa
list er in toestemmen, op deze voorwaarden
zijn werk te doen.
Het bestuur van de buitenlandsche persver-
eeniging te Londen nam gisteren een motie
aan, waarin het opnieuw verklaart, dat „de
persvrijheid de basis is van alle journalistieke
werk en dat de persoonlijke vrijheid van den
journalist bij de uitoefening van zijn beroep
in alle omstandigheden dient te worden ge
waarborgd."
De Duitsche leden van het bestuur verzet
ten zich tegen eenige actie en trokken zich
terug, voordat de motiè in bespreking werd
genomen, of in stemming gebracht.
Klachten in het Deensche parlement
wegens anti-Duitsche houding.
KOPENHAGEN, 2 November (R.O.) De lei
der van de conservatieve partij in het folke-
ting, Christmas Moelier, heeft tijdens de de
batten uiting gegeven aan de ontstemming van
zijn partij wegens de door de Deensche re
geering tegenover Duitschland gevoerde poli
tiek en hij bracht critiek uit op de regeering,
dat deze toestond „tegenover Duitschland een
taal te spreken, die bijna onfatsoenlijk is".
In de tusschen Denemarken en Duitschland
hangende grenskwestie, zoo betoogde hij, zijn
sedert 1919 nimmer zulke geruststellende ver
klaringen afgelegd, als door de huidige Duit
sche regeering.
De vertegenwoordiger der Duitsche minder
heid, Schmidt-Wodder, verklaarde, dat Duitsch
land zich niet wilde mengen in de binnenland-
sche politieke toestanden van Denemarken. Hij
zeide o.a. verder, dat Duitschland niet slechts
met Denemarken, doch ook met de andere
noordelijke landen in vriendschap wenscht te
leven.
Het is niet zonder belang voor Duitschland,
zoo ging spr. verder, te vernemen, dat het
Noorden naar alle kanten vasthoudt aan zijn
zelfstandigheid en onafhankelijkheid.
Dat begrijpt en wenscht ook het Duitsche
volk. Spr. zeide te willen verklaren, ervan
overtuigd te zijn, dat de tijd en de verdere
ontwikkeling der toestanden ertoe zullen bij
dragen, de tegenover elkaar staande meeningen
dichter tot elkaar te brengen.
Nooit is van Duitsche zijde de wensch geuit,
een beslissing te forceeren met geweld van
wapenen. Integendeel, deze gedachte is vaak
bestreden.
Dan had de procureur-generaal na geslaakt
protest behooren te protesteeren, dat Dimitroff
weer uit de zaal geworpen werd, want we le
ven niet alleen in een autoritairen staat, maar
ook in een heroisch tijdperk en in het kader
van een heroisch tijdperk past het schouwspel
slecht van den openbaren aanklager, die het
erop aanlegt, den aangeklaagden, voor zoover
zij te lastig zijn, den mond te laten snoeren,
om dan des te ongestoorder tegen hen te keer
te kunnen gaan.
De zitting zelf werd geopend met het ver
hoor van een getuige, die uit Rusland is over
gekomen en zich mevrouw Weisz noemt.
Na een wijle praten kwam het uit, dat Weisz
nie e eigenlijke naam van de getuige was en
daarop rees de procureur-generaal uit zijn ze-
we Deieetden daarmee
een paar wurgende seconden, maar gelukki®
greep de president handig en snel in en bVacht
het gevaarlijke intermezzo op een onschadelijk
zijspoor.
Later bleek overigens, dat het niet eens zoo
gevaarlijk was, als het er even uitgezien had.
De procureur-generaal beschuldigde de getuige
ervan, dat zij onder eede een valschen naam
opgegeven had. „Neen," zei de getuige, „ik heb
geen valschen naam opgegeven, maar wel een
partij-naam."
Toen sprong mr. Teichert ridderlijk in de bres
met de opmerking, dat er ook nog aangenomen
namen bestaan, waarop mr. Sack, die zijn neus
vaak steekt in dingen, welke hem minder aan
gaan, vond, dat zij haar papieren dan maar
eens moest laten zien. En toen werd de Rus
sische taal er ook nog bijgehaald en het ge
bruik, dat in die taal heerscht, om namen van
mannelijke en vrouwelijke uitgangen té voorzien
en daarmee liep de zaak natuurlijk heelemaal
vast.
Gelukkig echter was Dimitroff toen nog niet
uit de zaal geworpen en deze vertelde, dat in
het tegenwoordige Rusland iedereen bij aan
vrage wettelijk zijn naam veranderen kan,
waarop de procureur-generaal voor het eerst
van zijn leven zich ten deze in den dienst van
het communisme stelde met de verklaring niet
te kunnen gelooven, dat het in sovjet-Rusland
zulk een janboel kan wezen als Dimitroff ons
wil doen gelooven. „Met behulp van den staat
zal daar dan iedereen zijn ware identiteit kun
nen versluieren," aldus drukte mr. Werner zich
zeer juridisch uit. En dat wilde hij heelemaal
niet gelooven. Hetgeen Dimitroff weer aanlei
ding gaf tot de boven aangehaalde opmerking,
dat de aanklager nog veel leeren kan, waarop
hij dan, gelijk gezegd, uit de zaal geworpen
Werd.
troep zwaiuwen, weute aiaaar op oen tocht
naar het Zuiden uitrustten.
TUSSCHENTIJDSCHE VERKIEZING
IN SCHOTLAND.
LONDEN, 3 November. (R.O.) Het resultaat
van de tusschentijdsche verkezing voor het la
gerhuis te Kilmarnock in Schotland is als volgt:
Lindsay (nationaal labour) 12.577 stemmen;
Barr (labour) 9.924 stemmen; Pollock (indepen
dent labour) 7.575 stemmen; Macewan (natio
naal Schotsche partij) 6.098 stemmen;
De stemming brengt geen verandering in de
bestaande verhouding.
BERLIJN, 2 November. (V.D.) Volgens een
mededeeling van de N.S.K. heeft de plaatsver
vangende leider van de N.S.D.A.P. Rudolf Hess
bekend gemaakt, dat, teneinde provocateurs het
werken te bemoeilijken, de in het openbaar
door nat. soc. begane wetsovertredingen on
afhankelijk van de gerechtelijke straffen nog
strenger dan tot dusverre door partij straffen
zullen worden gevolgd.
Iedere uitoefening van kleinzielige chicanes
wordt verboden. Dit betreft ook het pogen om
bij het hijschen van vlaggen of bij het bren
gen van den .Duitschen groet" buiten offi
cieele betoogingen om druk uit te oefenen op
niet-partij genooten.
BERLIJN 3 November (W.B.) Ook het boek
„Raum und Volk im Weltkriege" van Ewald
Banse heeft de anti-Duitsche propaganda in 't
buitenland aanleiding gegeven de vredelieven
de politiek der rijksregeering in twijfel te
trekken.
Naar aanleiding hiervan wordt opgemerkt,
dat het geheele boek vanzelfsprekend slechts
het particuliere werk is van een onverant-
woordelijken theoreticus en in geen enkel
opzicht richting gevend voor de politiek der
rijksregeering.
Men schrijft ons uit Rome d.d. 1 dezer:
Zooals eenige dagen geleden telegrafisch
reeds gemeld werd, heeft de H. Vader tot een
groep Oostenrijksche pelgrims een bizonder
hartelijke toespraak gehouden, waarin Hij ook
Zijn groote waardeering te kennen gaf over
het werk der tegenwoordige Oostenrijksche
regeering. Het is wellicht interessant deze toe
spraak thans wat meer uitvoerig weer te
geven. Zijne Heiligheid zeide dan, dat Oosten
rijk Hem bizonder na aan het hart ligt en
Hem bizonder dierbaar is, daar het van ouds
aan den Katholieken godsdienst en aan den
Paus van Rome een onwankelbare trouw heeft
betoond. Een duidelijk bewijs van deze trouw
was thans weer de grandiose deelneming aan
deze bedevaart in een tijd, welke in het alge
meen zoo uiterst moeilijk is, maar voor Oosten
rijk geheel in het bizonder.
De H. Vader zeide met blijdschap terug te
denken aan Zijn vroegere reizen door Oosten
rijk, dat zoo rijk is aan natuurschoon vooral
in de zoozeer door Hem geliefde Alpen, maar
bovenal aan de groote vroomheid der Oosten
rijksche bevolking en haar onwankelbare
trouw aan het geloof der vaderen.
Zijne Heiligheid had dan ook met groote
blijdschap Zijn legaat gezonden naar het groote
Katholiekencongres in Weenen, dat zoo'n schit
terend verloop gehad heeft en waaraan een
eereplaats in de Kerkgeschiedenis toekomt.
Nadat de H. Vader daarna de genaden, aan
het Jubeljaar verbonden, verklaard had en al
de aanwezigen Zijn zegen had gegeven, zeide
Hij nog Zijn bizonderen zegen te willen geven
aan de thans in Oostenrijk regeerende staats
lieden, die in oprechtheid ernaar streven,
christelijk te regeeren. Zij huldigen, zoo zeide
Zijne Heiligheid, een diep van het Christen
dom doordrongen levensopvatting, zij staan
door htm gedachten en dbor hun daden op
Katholieke basis en leggen daarvan dagelijks
op indrukwekkende wijze getuigenis af. De
volken hebben steeds de regeeringen, welke
zij verdienen en ook het brave Oostenrijk
heeft de regeering, welke aan dit trouwe volk
toekomt. Daarom rust de zegen van den Paus
in het bizonder op dit volk en zijn staatslie
den, die het land volgens christelijke beginse
len regeeren en beschermen. Moge God, zoo
besloot de H. Vader Zijn toespraak, hen allen
bizonder zegenen en beschermen, opdat zij nog
lang voor het heil van het land en van de
Kerk kunnen arbeiden.
WEENEN, 2 November. (V.D.) I':t verluidt,
dat op de vroegere legerplaats te Brueck a.d.
Leithe gebouwen zullen worden ingericht voor
de onder dak brenging van politieke gevange
nen. Te Woellersdorf zal een concentratiekamp
uitsluitend voor nationaal socialisten worden
ingericht.
Uit een officieel bericht uit Innsbruck blijkt,
dat 34 nationaal socialisten wegens het aanste
ken van hakenkruisvuren naar een concentra
tiekamp in Tirol zullen worden overgebracht.
De gevolgen van een interview,
WEENEN, 2 November. (V.D.) In het inter
view, door Jules Sauerwein in „Paris Soir"
gepubliceerd, is sprake van „den directeur-
generaal van een Weensche industrieele onder
neming, die tot in den jongsten tijd in de
beweging der Anschluss een voorname rol
speelt".
Een avondblad meldt thans, dat de betref
fende directeur-generaal zich er over zal
moeten verantwoorden, waarom hij zich „op
zoo'n geprononceerd anti-Oostenrijksche wijze"
tegenover een buitenlandschen journalist heeft
uitgelaten.
PARIJS, 3 November (H.N.) Een correspon
dent van de „Petit Journal" heeft gelegenheid
gehad, van minister von Neurath en staats
secretaris von Bülow eenige inlichtingen te
ontvangen over de vredespolitiek van den rijks
kanselier en de tegenwoordige regeering.
Von Neurath stelde vast, dat de rijkskanse
lier nog nooit zooveel instemming bij het ge
heele Duitsche volk heeft gevonden als juist
nu, wanneer hij over de noodzakelijkheid van
een toenadering tusschen Frankrijk en Duitsch
land spreekt. Voor de vervreemding tusschen
beide landen is echter zóó krachtig gewerkt,
dat men onverdroten en geduldig verder moet
werken, om de openbare meening in beide lan
den van de noodzakelijkheid van een vergelijk
te overtuigen.
NEW-YORK, 3 November (V.D.) Naar uit
Des Moines (Iowa) wordt gemeld, heeft de lei
der van de farmerstaking, Milo Reno, ver
klaard, dat de stakingsbeweging den leiders
geheel over het hoofd is gegroeid. De stakende
boeren hebben het resultaat der besprekingen
te Washington tusschen Roosvelt en de vijf
gouverneurs niet afgewacht, doch zijn overge
gaan tot terroristische daden, ye laatste 24 uren
zijn bomaanslagen en overvalen op transporten
van landbouwproducten gepleegd en is het tot
bloedige botsingen gekomen tusschen politie
beambten en farmers, die trachten de landwe
gen te versperren. De ongeregeldheden in het
stakingsgebied hebben reeds grooten omvang
aangenomen. Indien president Roosevelt niet
direct afdoende maatregelen neemt, is het erg
ste te vreezen.
ROME, 3 November. (V.D.) Van welingelichte
zijde wordt vernomen, dat Mussolini voorne
mens is, ingrijpende wijzigingen in zijn kabinet
aan te brengen. Verscheidene tegenwoordige
ministers zullen aftreden. Genoemd worden o.a.
de minister voor de luchtvaart, luchtmaarschalk
Italo Balbo, de minister van marine, admiraal
Giuseppe Sirianni, de minister van landbouw,
Giacomo Acerbo, de minister van onderwijs,
Francesco Ercole, en de minister van openbare
werken, Oraldo di Grollalanza.
Mussolini schijnt voornemens te zijn, de mi
nisteries van oorlog, luchtvaart en marine sa
men te voegen tot een ministerie van nationale
verdediging, aan het hoofd waarvan waarschijn
lijk zal worden benoemd de tegenwoordige chef
van den generalen staf, maarschalk Badoglio.
Mussolini zelf zal minister-president blijven
en tevens zelf de portefeuilles van buitenland
sche zaken en nijverheid behouden.
SINGAPORE, 3 November (R.O.) De regee-
ringstroepen zijn thans meester van den toe
stand in Siam en te Bangkok is de rust
hersteld.
Men gelooft, dat de koning zich nog te Singa
pore bevindt.
Per Stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bii Uw drogist 1
RecL 7899DGVS
PARIJS, 3 November. (R.O.) Volgens een
bericht uit Shanghai heeft de sovjet-gezant aan
de centrale regeering van China het ontwerp
van een Russisch-Chineesch non-agressie-pact
voorgelegd, hetwelk de vijf volgende bepalin
gen inhoudt.
1. De verdrag sluitende partijen verplich
ten zich, elkander niet aan te vallen.
2. Zij zullen de souvereiniteit van eikaars
gebied en bestuur respecteeren.
3. Indien een verdragsluitende partij aan
een derde mogendheid den oorlog zou verk'a-
ren, zal de andere verdragsluitende partij zich
niet aan de zijde dezer derde mogendheid
scharen.
4. Wanneer een oorlog uitbreekt tusschen
een der verdragsluitende partijen en een der
de mogendheid, zal de andere verdragsluitende
partij geen uitvoer van wapenen en munitie
naar die derde mogendheid toestaan.
5. De sovjets verplichten zich, af te zien
van alle communistische propaganda in China.
Onze Geneefsche correspondent schrijft ons:
De vorige week heeft hier een volkenbonds
conferentie in het belang van de Russische en
Armeensche vluchtelingen plaats gevonden, die
een conventie over hun internationalen rechts
toestand heeft uitgewerkt, die wellicht later
ook tot voorbeeld dienen kan bij de besprekin
gen over het lot der Duitsche vluchtelingen.
De conferentie, die onder leiding van den
Franschen gedelegeerde de Navailles stond, was
bijgewoond door vertegenwoordigers van de
regeeringen van een aantal landen, waar veel
Russische en Armeensche vluchtelingen ver
toeven: België, Bulgarije, China, Egypte, Est
land, Finland, Frankrijk, Griekenland, Letland,
Oostenrijk, Polen, Roemenië, Tjecho Slowakije,
Zuid-Slavië en Zwitserland.
Dank zij den arbeid van een redactiecom
missie onder leiding van den Geneefschen pro
fessor G. Wernèr, voorzitter van het autonome
volkenbondsbureau-Nansen voor de Russische
en Armeensche vluchtelingen, kon in enkele
dagen een conventie worden opgesteld en aan
genomen.
Bij deze conventie verbinden de toetredende
staten zich aan deze vluchtelingen Nansen-
certificaten te verstrekken met een geldigheids
duur van één jaar, voor zooverre zij regelmatig
op hun grondgebied verblijf houden. Zij zullen
daardoor gevrijwaard zijn tegen het gevaar uit
het land uitgewezen te worden, behalve om
redenen van nationale veiligheid of openbare
orde. De conventie bevat voorts bepalingen
over de mate, waarin deze vluchtelingen in het
land hunner woonplaats hun rechten voor de
rechtbank zullen kunnen geldend maken, en
over den omvang hunner aanspraak op werk,
publieken bijstand, sociale verzekeringen, on
derwijs, enz.
De onderteekening dezer conventie, die reeas
terstond door België, Egypte en Frankrijk on
derteekend werd, zal den anderen staten tot
16 April 1934 open staan.
Als gevolg van erkenning door de V.S.
WASHINGTON, 3 November. (R.O.) Duizen
den Russen in Amerika, die niet uit het land
konden worden gezet, daar de sovjets niet door
de Amerikaansche regeering waren erkend,
zullen, als de normale betrekkingen tusschen
beide landen hersteld zijn, naar hun land kun
nen worden teruggezonden.
Het betreft hier meerendeels deserteurs van
schepen, bezoekers, wier pas verloopen was en
veroordeelde misdadigers, die Amerika niet
konden verlaten, daar zij geen pas konden
krijgen.
Zoodra de diplomatieke betrekkingen tus
schen beide landen hersteld zijn, zal ten aan
zien van deze personen een beslissing worden
genomen.
Vijf militaire vliegtuigen gestart.
WARSCHAU, 3 November. (R. O.) Vijf mili
taire vliegtuigen zijn heden, onder commando
van den leider van het militaire vliegwezen,
gestart met koers naar Moskou.
Staat een onopgelost oorlogsprobleem.
BELGRADO, 2 November (R.O.) Op de grens
van Joego-Slavië en Italië, tusschen de steden
Fiume en Susak, staat een kapelletje gewijd
aan den H. Johannes Nepomucenus, dat sinds
1919 buiten gebruik is en een der onopgeloste
oorlogsproblemen vormt.
Voor den oorlog was het gebruikt geweest
door een priester uit Fiume, ofschoon het op
grondgebied stond, dat aan Susak behoorde. De
Sloveensche jongens uit Fiume, die een meisje
hebben over de Italiaansche grens, gebruikten
het kapelletje tot voor kort, om door de ven
sters brieven te werpen, die aan de andere zijde
van de grens dan door hun meisjes konden
worden opgeraapt.
Dat was zelfs hun eenige verbindingsmiddel,
wanneer de gespannen verhoudingen tusschen
Italië en Joego-Slavië een ontmoeting onmo
gelijk maakten.
Thans is ook hieraan een eind gekomen, daar
de Italiaansche autoriteiten ervoor vreezen, dat
op deze wijze militaire inlichtingen worden
doorgegeven. Voor de vensters is thans een net
met nauwe mazen gehangen.
ROME, 3 November (H.N.) De onderhande
lingen tusschen den H. Stoel en Zuid-Slavië
over het concordaat nemen een gunstig ver
loop.
Over het ontwerp is reeds overeenstemming
bereikt.
MALTA, 3 November. (R.O.) Bij proclama
tie is een nieuwe wet afgekondigd, waardoor
den gouverneur alle bevoegdheden worden ver
leend, welke in normale tijden de ministers en
het parlement bezitten.
ROME, 3 November (V.D.) De afzetting van
de nationalistische regeering van Malta heeft
in heel Italië groot opzien gebaard. De bladen
drukken de berichten slechts af, zonder er com
mentaar op te geven.
