DONDERDAG 12 APRIL 1934
BERKEL EN RODENRIJS
OVERSCHIE.
AANGEHOUDEN.
SCHOONHOVEN
VLAARDINGEN.
ENGELANDS VLOOTBASIS TE
SINGAPORE.
DE VLAAMSCHE WETEN- NA TIEN JAREN EGYPTISCHE
SCHAPPELIJKE
CONGRESSEN.
ONAFHANKELIJKHEID.
Groote deelneming uit Nederland.
Een ware en leerzame geschiedenis.
HET KIND VAN EEN
WASCHVROUW.
BIJZONDERHEDEN OMTRENT
BRITSCHE BEWAPENING.
PRINSES VAN PIEMONT BEZOEKT
CASTEL GANDOLFO.
STEEDS GROOTER BLOEI.
LEERGANGEN TE FLORENCE.
EXAMENS LICH. OEFENING M. O.
EN L.
PLOTSELING OVERLEDEN.
Maandagmorgen bezocht een tweetal Rotter
dammers met een draaiorgel deze gemeente. Op
den Noordeindsche weg viel plotseling de 62-
jarige van A., die 't draaiorgel bediende neer
en bleek overleden aan hartverlamming.
Het stoffelijk overschot is naar 't lijkenhuis
je van het Petrusgesticht vervoerd, vanwaar
uit de begrafenis op het algem. begraafplaats
hedenmorgen plaats had.
BENOEMD.
De heer A. Willemsen, onderwijzer aan de
R. K. Jongensschool, alhier, is benoemd aan
een R. K. school te Rotterdam.
De
EMMABLOEMCOLLECTE
jaarlijksche Emmabloemcollecte
zal
plaats hebben op Woensdag 18 April a.s.
CONTRIBUTIEVERLAGING.
In de gehouden vergadering van den Boeren
vakbond is besloten in verband met de moei
lijke tijdsomstandigheden de contributie te ver
lagen van 10 op 5 cent per koe.
HET NIEUWE SCHOOLJAAR
Voor de R. K. Jongensschool zijn bij den aan
vang van het nieuwe schooljaar 21 nieuwe leer
lingen aangegeven.
Door de politie alhier is een in het politie
blad gesignaleerd persoon aangehouden en naai
Rotterdam gebracht.
GEMEENTERAADSVERGADERING
Dinsdagmiddag 2 uur kwam de gemeenteraad
in openbare vergadering bijeen onder voorzitter
schap van den burgemeester, den heer Nieu-
wenhuizen.
Alvorens met de agenda wordt aangevangen,
verzoekt de voorzitter aan de leden van den
raad op te staan, waarna hij het overleden
raadslid, den heer Kortland, herdacht wiens
zetel thans met een rouwkleed is omhangen.
Hij schetst den heer Kortland als een trouw
raadslid met een eerlijke overtuiging voor zijn
beginselen en brengt dank voor hetgeen hij
in zijn vele functies voor de gemeente heeft
gedaan. Namens den raad is aan de familie een
brief van rouwbeklag gezonden.
Het voorstel van den heer Peerbolte, voor
komende als punt 1 van de agenda, om de
straat waarin de Kleuterschool staat, waar de
heer Kortland zich zoo voor heeft geïnteres
seerd, te noemen Jan Kortlandstraat, wordt bij
acclamatie aangenomen.
Hierna wordt de agenda vervolgd met de in
gekomen stukken. Hierbij is een schrijven van
Ged. Staten waarin wordt medegedeeld dat zij
het niet noodig achten om zich te mengen in
de kwestie die de heer Holswiller naar voren
heeft gebracht inzake de verzekering van ge
meente-eigendommen door wethouder Deeren-
berg, als niet behoorende tot de verboden han
delingen van raadsleden, temeer daar door hem
geen vérzekeringen zijn afgesloten.
Verder een schrijven van den heer Holswiller
als opvolger van den heer Kortland, waarbij
hij te kennen geeft zijn benoeming als raadslid
niet te kunnen aannemen.
Het adres van de heeren J. Stomps en J.
Baron, houdende o.m. het verzoek tot terug-
g^ye van een gedeelte van de koopsom, welke
door hen is betaald voor bouwgrond voor twee
huizen, geeft aanleiding tot een langdurige
bespreking waarbij van verschillende zijden
wordt opgemerkt dat het niet opgaat om een
vergelijking te maken tusschen den door hen
betaalde prijs en wat door anderen is betaald.
Na een langdurige bespreking wordt ten
slotte met 9 tegen 1 stem aangenomen, voor
den grond gelegen naast en tegenover de hui
zen van Stomps en Baron, de prijs van 6 de
M2 zooveel mogelijk te handhaven.
Het voorstel van B. en W. om niet in beroep
te gaan tegen het besluit van Ged. Staten,
waarbij o.m. is beslist dat medewerking moet
wordt verleend tot de uitbreiding van een
bijzondere school voor gewoon lager onderwijs
met een speelplaats.
BIJZONDERE VRIJWILLIGE LANDSTORM.
De Hoboken-beker"
Bij den kringwedstrijd, waaraan dit jaar slechts
deel hebben genomen de afdeelingen Over-
schie, Vlaardingen Maassluis en Maasland, werd
de volgende uitslag verkregen: 1 Vlaardingen
930 p.: 2 Overschie 918; 3 Maasland 891 en 4
Maassluis 864. De afdeelingen Schiedam en den
Hoorn konden dit jaar niet mededingen, omdat
de tijd te kort was,De afdeeling Schipluiden is
niet opgekomen, terwijl de afdeeling Kethel
nog niet geheel zelfstandig georganiseerd is. Een
volgend jaar zullen ook deze afdeelingen deel
nemen, evenals wellicht die te De Lier en te
's-Gravenzande. De voor dezen wedstrijd door
den heer J. H. van Hoboken beschikbaar ge
stelde kostbare massief zilveren wisselbeker is
dit jaar gewonnen door Vlaardingen, terwijl
Overschie den tweeden prijs behaalde. In ver
band met den betrekkelijk korten tijd, nam van
elke afdeeling slechts één korps aan den wed
strijd deel.
GEMEENTERAAD.
De Raad is in openbare vergadering bijeen
geroepen tegen Maandag a.s., des avonds te half
acht. De agenda vermeldt o.m.:
Voorstellen van B. en W. tot het vaststellen
van loon- en salarisregelingen voor het perso
neel der gemeente; idem tot het wijzigen van
de wachtgeldregeling voor het personeel der
gemeente; idem tot het aangaan van een rege-
ding tot afkoop van wachtgeld, met begro
tingswijziging; idem inzake het aanleggen van
plantsoenen en speelvelden op het terrein ge
legen ten Noorden van de Hoogelaan; idem
tot het wijzigen van de heffing der personee-
le belasting.
GESLAAGD.
De heeren C. Bot en C. van der Lely alhier
slaagden te 's-Gravenhage voor het diploma
schipper op stoomzeilvisschersvaartuigen.
AANGEREDEN.
Een 10-jarige jongen werd op den Kortedijk
aangereden door 'n vrachtauto waardoor hij aan
zijn linkerenkel werd verwond. Door de po
litie werd de knaap verbonden.
HUISVLIJTTENTOONSTELLING.
De verschillende werkstukken voor de te
houden huisvlijttentoonstelling moeten Woens
dag 18 April aan het R. K. Vereenigingsgebouw
worden ingeleverd des avonds tusschen 6 en 3
uur. De beoordeeling zal geschieden Donder
dagavond terwijl de tentoonstelling is geopend
Vrijdag Zaterdag en Zondag.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Te bevragen bij: Korswagen, Tolensstraat 70,
autokussen; Storm, Maasstraat 25, zweep; Boo
gaard, 2de Maasboschstraat 36, zakken in étui.
Van Toorn, Hoogstraat 135, zweep; Van der
Schaft, Rijkestraat 9, rijwielplaatje; De Bruyn,
Groen van Prinstererstraat 83, wagenmoer.
GEVEILDE GOEDEREN.
Woensdag werden ten overstaan van notaris
van der Feltz de volgende goederen geveild;
De gunstig gelegen boerderij aan den Schie-
damschen Dijk nr. 5 te Vlaardinger-Ambacht
in den Babberspolder, met onderscheidene
perceelen wei- en hooiland, ter gezamenlijke
grootte van 93 h.a. 21 aren en 96 c.a.
Perceel I geveild voor ƒ6700; perceel II ge
veild voor ƒ5400; perceel III geveild voor
3600 perceel IV geveild voor 5800; perceel, V
geveild voor ƒ5800.
Op het adres van diverse inwoners inzake de
standplaatsen van de autobussen zullen B en W.
regelen vaststellen waar de stopplaatsen zullen
komen, doch met handhaving van de vastgestel
de bedragen voor praecario-rechten, wordt be
sloten met 9 tegen 1 stem. Aan den heer A.
van Iperen wordt toestemming verleend om de
grond welke hij heeft gekocht ten N. van de
openbare school, reeds thans in gebruik te doen
nemen. Op voorstel van den burgemeester zal
de in aanbouw zijnde openbare school (de vroe
gere openbare ULO-school) worden genoemd
„Koningin Emma-school".
Bij de rondvraag brengt de heer v. Harme
ien o.a. naar voren dat, hoewel in de vorige
vergadering met algemeene stemmen aan den
heer Klip grond is verkocht voor het bouwen
van een woning, door B. en W. steeds belemme
ringen in den weg worden gelegd, zoodat de
heer Klip nog steeds niet kan bouwen. Voort
durend worden veranderingen verlangd in de
ingediende teekeningen en het wordt tusschen
de heeren v. Harmeien en Deerenberg een
heftig debat, waarbij eerstgenoemde roept „dat
lieg je!"
De voorzitter hamert en roept spreker tot de
orde waarna de heer v. Harmeien die woorden
terugneemt. Echter zijn alle raadsleden van
meening dat in deze niet wordt gehandeld in
het belang van den heer Klip, terwijl ook de
architect de schuld krijgt dat hij steeds be
zwarende veranderingen in de teekening voor
stelt. Tenslotte doen B. en W. de toezegging,
aat zij zullen meewerken dat de bouwverorde
ning zoo soepel mogelijk zal worden toegepast.
Nadat ook de toestand van de vuilnisbelt aan
den Langerakkerweg en de toestand van den
Opweg zijn besproken, gaat de raad in geheime
zitting.
VERLAGING WONINGHUUR
Ged. Staten hebben het raadsbesluit tot-ver
ging van de huren van de gemeentewoningen
goedgekeurd, zoodat die verlaging nu kan in
gaan.
BURGERLIJKE STAND
GEBOREN; Filemona P., dochter van G. Stee
houwer en C. Borst
OVERLEDEN; L. de Bruin, 70 jaar, weduwn.
van B. Verboom.
VRIJSTELLING DIENSTPLICHT
Wegens kostwinnerschap is aan A. C. v. d.
Werken voor goed vrijstelling verleend van den
dienstplicht.
TREKHONDENKEURING.
De jaarlijksche algemeene trekhondenkeuring
zal plaats hebben op Dinsdag 17 April a.s. des
namiddags half twee. De houders van trek
honden in deze gemeente moeten hun hond, kar
en tuig te dien einde ter keuring aanbieden op
de volgende plaats: Brandweerkazerne in de
Korte Weistraat.
MARKTBERICHTEN
Botermarkt. Aanvoer 75 k.g. Goeboter 0,65,
weiboter 0.60 per pond. Handel vlug
Eierveilingen. Waaggebouw: aanvoer 9140
eieren, prijs kipeieren 2,10—2,75; heneieren
2,10 per 100 stuks. Voorhaven: aanvoer 6400
eieren, prijs 2,102,60 per 100 stuks Handel
Vlug.
LONDEN, 11 April. (V.D.) Van welingelichte
zijde wordt medegedeeld, dat de Brltsche re
geering haar oorspronkelijk voornemen, de
verdediging van Singapore geheel aan de vloot
over te laten, thans heeft opgegeven en inte
gendeel de haven wil omringen met een cor
don van forten en batterijen, waardoor zij
practisch onneembaar wordt. Zoo zullen bij
de batterijen van Changi, die den haveningang
beschermen, drie groote 45-centimeter-kanon-
nen, de zwaarste ter wereld, gemonteerd wor
den. Deze monsters zijn van veel grootere ca
paciteit dan welk geschut ook van een aanval
lende vloot. De vuurmonden zijn bijna 20 meter
lang, wegen 150 ton en de granaten wegen elk
reeds 1.6 ton. Bovendien zullen op alle an
dere geschikte punten van het eiland batterijen
van 33.75 centimeter geschut worden opgesteld.-
Het aantal van deze kanonnen wordt niet be
kend gemaakt, doch moet aanzienlijk zijn
Ook de luchtverdediging van Singapore
wordt aanzienlijk uitgebreid. De drie thans
aanwezige eskaders worden zeker met drie
vermeerderd, waaronder eén eskader vliegboo-
ten, bestemd voor aanvallen op vijandelijke
schepen. Deze zoogenaamde torpedovliegboo-
ten kunnen reeds op een afstand van eenige
honderden kilometers van Singapore in actie
treden. Tijdens de jongste vlootmanoeuvres
deed een dergelijk torpedo-eskader een aanval
op één der grootste Engelsche slagschepen, dat
zoo goed als weerloos was, terwijl het eskader
6 voltreffers wist te maken, wat in werkelijk
heid voldoende is om de drijvende vesting vol
ledig te vernietigen.
Van groote beteekenis is ook één der jong
ste Engelsche uitvindingen, waaromtrent reeds
publicaties zijn gedaan, de „Predictor", die met
buitengewone nauwkeurigheid hoogte en snel
heid van een vliegtuig bepaalt en de juiste
richting der afweerbatterijen in een minimum
van tijd aangeeft. Voor de bediening zijn zes
man noodig en bijna onmiddellijk kan het
vuur geopend worden met bij de eerste schoten
reeds groote trefzekerheid. Bij proefnemingen
met een „Predictor" maakte men bij een op
5500 meter afstand, op een hoogte van 1700
meter en met eep snelheid van 310 K.M. per
uur vliegend toestel niet minder dan 29 tref
fers. Bovendien beschikt de Engelsche lucht
macht over een onlangs door de Whitehead-
fabrieken uitgevonden torpedo, die het risico
voor vliegtuigen bij het torpedo-werpen uit de
lucht aanzienlijk vermindert, aangezien de
vliegtuigen daartoe niet, zooals tot nog toe, tot
dicht boven het water moeten dalen, doch de
torpedo reeds op groote hoogte kunnen werpen,
zonder dat deze bij het neerkomen op het wa
ter van richting verandert.
Tenslotte heeft Sir Robert Hadfield op de
jaarvergadering van de Hadfield Ltd. Staal- en
Wapenfabrieken medegedeeld, dat de firma een
pantsergranaat heeft geconstrueerd, die een ton
weegt en een kaliber van 37,5 centimeter heeft.
Deze granaat slaat met gemak door een mo
derne hardstalen pantserplaat van 40 centi
meter dikte en kan dan nog een baan van 14
kilometer afleggen.
ROME, 11 April. (R.O.) Vergezeld van eenige
hofdames heeft de prinses van Piemont heden
een bezoek gebracht aan Castel Gandolfo. waar
zij de historische pauselijke villa bezichtigde
De prinses toonde een bijzondere belangstelling
voor de historische voorwerpen en kunstwer
ken welke in het pauselijk palels worden .be-'
waard. Later bezichtigde zij;, de prachtige, dui
nen en de modelboerderij-
Een sprookje? Nu, eigenlijk meer de geschie
denis van een klein, stout, o zoo stout
meisje. Haar moeder was een brave, vlijtige
vrouw, die niet kon begrijpen, hoe ze aan
zoo'n stout kind kwam. Zij was waschvrouw
en had meestal haar werk buitenshuis en kon
daarom niet voldoende toezicht op haar Liesje
houden. Goede buurvrouwen wilden graag op
Liesje passen, terwille van haar goede moeder,
maar met het kind hadden ze veel last, het
leek wel of ze een duiveltje in zich hadZij
gooide naar de goede menschen, die haar
vriendelijk naderden, met alles wat haar in
handen kwam; messen, scharen, borden. Voor
al haar speelkameraadje, het 5-jarg zoontje
van een buurvrouw had veel van haar te lij
den. En hij hield zooveel van haar, dat hij
alles geduldig verdroeg en nooit klaagde. Nooit
gaf zij hem bij het spelen toe, altijd moest
hij doen, wat zij wilde. Alles, wat gevaarlijk
scheen, beviel haar.
Bovenaan stonden natuurlijk rooverspelen.
Wat kon ze Rudi laten schrikken als ze in
eens in het donker uit een schuilplaats op hem
toesprong in een ouden, rooden sjaal van
haar moeder gestoken was, en dan kon ze
lachen lachen dat ze schaterde, om den „ban-
genhaas" zooals ze hem noemde. Maar hij was
heeiemaal niet bang, alleen een zacht gevoelig
ventje, dat van rustige spelen hield. Met Kerst
mis had hij een mooie verfdoos gekregen en
losse prenten om te kleuren.
Kom, Liesje, gaan we schilderen? Ja!
Zij rukte hem de prenten uit de hand en
smeet ze weg. Had hij echter een stuivertje
van oom gekregen, omdat hij braaf en lief ge
weest was en -wilde hij dat in zijn spaarpot
stoppen, dan zei Liesje: „Ga een paar kleur-
prenten koopen met danseressen erop, dan
gaan we die mooi maken".
Typisch genoeg wilde dit driftig, wild meis
je geen soldaten schilderen! Zij gaf misschien
de voorkeur aan danseressen, omdat zij zelf
verrukkelijk dansen kon. Zij zag er dan uit als
een kleine zigeunerin.... de zwarte krullen
fladderen om het bruine, verbrande gezicht
en haar sprongen en wilde bewegingen maak
ten een exotischen indruk. Als Rudi nu in den
winkel kwam om „kleurprenten" dan zei de
verkooper:
Aha, soldaten?
Neen, danseressen.
Nou, jij bent een mooie!
Rudi schaamde zich wel een beetje, maar
het kon hem verder niets schelen, als Liesje
maar tevreden was.
Dat was Liesje echter nooit!
Toch had Liesje haar Engelbewaarder, zoo
als ieder ander kind. En de goede Engelbe
waarder had zooveel geduld met Liesje. Hij
deed ongetwijfeld alles, om haar te beschermen
en op haar in te werken, maar het was een
zware taak voor hem! Het was reeds zijn
werk, dat de goede Rudi haar speelkame
raadje mocht zijn. Rudi's moeder wilde er
in 't begin absoluut niet van hooren, zij had
niet graag dat hij, de zoon van een beambte
met het kind van een waschvrouw omging. Het
was 'n groot verschil in stand en zij moest
rekening houden met haar deftige familie!
Zoo groeide Liesje op. Op school leerde zij
wel gemakkelijk, maar zij wilde slecht»
zelden leeren. Haar brei- en haakwerk trok
ze stuk de bol sajet of wol gebruikte ze voor
een balspel. Zelfs al kende ze in school haar
les uitstekend en de onderwijzer vroeg: „Nu
Liesje", dan deed ze haar mond niet open,
enkel en alleen om hem te plagen. Op een
keer wist de heele klas een vraag van den on
derwijzer niet te beantwoorden, alleen Liesje
wist het en stak 'haar vinger op.
De onderwijzer vroeg. „Nu Liesje, je bent
de eenige die het weet!"
Liesje wierp een snellen blik over de an
dere kinderen en bleef zwijgen.
Nu, je hebt toch je vinger opgestoken
je weet het toch?
De andere kinderen fluisterden hoorbaar: „Ze
weet het, vast en zeker!" Zij kreeg straf. Maar
in dit geval was het geen ondeugendheid, zij
wilde niets bij haar medeleerlingen vóór heb
ben.
Had haar moeder het erg druk, en ver
langde zij, dat Liesje haar bij de wasch of in
het huishouden helpen zou, dan ging Liesje
er eenvoudig van door. De Engelbewaarder
werd al maar bedroefder over Liesje.
Op zekeren dag, toen zij weer met Rudi
speelde, viel er eeft prachtig zakmes uit zijn
zak. Liesje pakte er naar. Rudi wilde het
niet afgeven, omdat het een geschenk van
oom was en hij het niet mocht weggeven.
Zij pakte het hem af en toen hij het weer
terug wilde nemen, stak Liesje in haar drift
en onverstand met het mes naar hem. Rudi
slaakte een gil en Liesje snelde triomfante
lijk met haar buit weg. De arme Rudi wond
zijn zakdoek om de wond en liep haar huis.
Het was een tamelijk diepe wonde. Ondanks
alle bedreigingen ontsnapte hem echter den
naam Liesje niet Liesje ging pas naar boven,
toen zij haar moeder des avonds van het werk
zag komen.
De moeder werd bang, toen zij door Ru
di's moeder van het ongeluk hoorde: „Rudi
wil niet zeggen wie het gedaan heeft, maar
het was vast en zeker Liesje. Rudi is zoo
dom, hij ziet dat zij hem niet mag en toch
loopt hij altijd achter haar aan.
Beangst schudde de moeder het hoofd
het kind bereidde haar zooveel kommer.
Waar bleef ze nu weer?
Opeens schoof Liesje naar binnen. „Waar
blijf jot och, kind? Het is al zoo laat en je
speelt nog op straat? Hebt je geen huiswerk
gemaakt?"
Liesje voegde nog een leugen bij haar lee-
lijke daad: „Ik heb mijn huiswerk af!"
En dat was niet waar.
Heb je het al gehoord, iemand heeft Rudi
in de hand gestoken en hij heeft veel
pijn welk stout kind heeft dat gedaan?
Ek! zei Liesje.
Jij?! De moeder schrok vreeselijk. Kind,
kind, wat moet dat toch met je worden?
Poeh! 't Is nog al erg ook! ik heb mij zelf
al zoö dikwijls gestoken!
Och..., ik arme vrouwzoo'n slecht
kindWeet je wel, dat zulke kinderen niet
in den hemel komen!
Een kind, dat zoo slecht doetneen!
Welja! Ik ga eenvoudig in den roovers-
hemel, als ze me in den anderen niet binnen
laten!
Liesjes Engelbewaarder, die ongezien achter
haar stond als men dat van een verheven
geest zoo zeggen mag was verbaasd over
dit kind. Hij keerde zich zwijgend af en
vluchtte want waar het booze heerscht,
moet het goede wijken. Smartvol vloog hij naar
den hemel terug. De andere Engelen bemer
ken zijne droefheid en vroegen naar de reden
en hij vertelde hun van het stoute kleine
Liesje.
Nu, dat is een mooi plantje uit onzen
tuin, meende een groote Engel, - dat kan nog
prachtig worden. Hoe oud is ze dan?
Acht jaar.
Wat..;, en al zoo onverstandigzoo
slecht?
;Ach, zij is heeiemaal 'zoo slecht niet.
Wat, is zij niet slecht?
Nee, want ze meent het zoo niet, zij doet
maar zoo
O zij kan ook goed zijn.... het is een
genot haar te zien dansen en te hooren zingen.
Mooi dansen en zingen, dat is een gave,
daarvoor moet ze dankbaar zijn, maar het is
geen goede daad
Het arme Liesje, wie zal haar nu bescher
men?
Nu, naar dat booze kind kun je niet meer
heen.
O, hoe zal ze dan eenmaal in den he
mel komen. Ach, ik kan het heeiemaal niet
zeggen, toen haar arme moeder haar ernstig
toesprak zei ze, dat ze niet eens in onzen
heerlijken hemel wilde ze gaat veel liever
naar den roovershemel.
Alle engelen waren stom van verbazing. Al
leen de groote engel zei:
Ja, daar kan ze heen, zoodra we maar
eens zoo'n afdeeling ingericht hebben. Maar
zij zal nog lang kunnen wachten, eer het zoo
ver is.
Vol zorg verwijderden de engelen zich om
hun plichten te vervullen. Er was zeer veel
werk voor hen op aarde, want die menschen-
kinderen op den rechten weg te leiden en te
bewaren, was niet gemakkelijk.
De arme moeder van Liesje had zware da
gen, zij had geen tijd om over Liesje te wa
ken, daar zij hard werken moest om het da-
gelijksch brood te verdienen en Liesje werd
hoe langer hoe ongemanierder.
Op zekeren morgen, toen Liesje wakker
werd, zag zij haar moeder nog in bed liggen.
Dat was iets ongewoons voor haar. Om de
zen tijd was haar moeder meestal reeds weg
naar haar werk. Zij besloot eindelijk op te
staan en zei:
Moeder, blijft u vandaag thuis?
Maar moeder was stil, alleen het gezicht was
vuurrood en zij kreunde.
Moeder, bent u ziek?
Moeder knikte en zei zachtjes:
Ik ben bang, dat ik ziek ben.
Liesje werd ineens doodsbang. Zij liep naar
de buurvrouw en smeekte haar te komen. De
buurvrouw kwam toegesneld en zag, dat het
een ernstig geval was.
Liesje, je moet direct naar den dokter
gaan, ik blijf zoolang hier!
Liesje liet het zich geen tweemaal zeggen.
Zij had haar moeder nog nooit ziek gezien en
ook nooit een klacht van haar gehoord. Tot
nu toe was de moeder er om te zorgen, dat
Liesje niet3 tekort kwam, maar dat zij zelf
iets noodig zev hebben, die gedachte was
nog nooit in Liesje opgekomen. De dokter
kwam onderzocht de zieke en zei dat zij
direct naar het ziekenhuis gebracht moest wor
den. Maar Liesje schreide en smeekte drin
gend, haar moeder toch thuis te laten, zij zou
alles, alles doen wat noodig was.
De dokter was een goedig man en had mede
lijden.
Maar kind, je bent daar nog te jong voor.
O neen, laat haar asjeblieft hier!
De buurvrouw was ook een goede vrouw,
zij had veel medelijden met Liesje en steun
de daarom haar verzoek.
Dokter, ik heb tijd en zal de kleine hel
pen.
Nu toonde Liesje, als het ware om haar en
gelbewaarder te rechtvaardigen, dat zij werke
lijk ook goede eigenschappen bezat. Met behulp
der buurvrouw verpleegde zij haar moeder zoo
omzichtig en zorgvuldig als een groote. Den
heelen nacht zat zij aan het bed en waakte
over het leven van haar moedermet ijzeren
wil bevocht zij de vermoeidheid, die haar
dreigde te overmeesteren. Na enkele dagen,
toen de dokter weer kwam, zei hij: „Van
nacht komt de crisis, als zij daar door komt
is zij gered maar zij is zoo verzwakt
er moet een wonder gebeuren
Als je verandering ziet, moet je me roe
pen.
Liesje knikte. De kleine kamer was maar
zwak verlicht door het lampje. Het tikken
van de klok en het zware ademhalen van haar
arme moeder vormden het eenig bewijs, dat er
leven was.... Liesje werd bang.... De uren
gingen voorbijéén uurtwee uur
Zij werd zeer moe en in haar klein, onstuimig
hartje stegen vurige gebeden voor haar moe
der ten hemel. Zij beloofde nooit, nooit weer
stout te zijn, als haar moeder maar gezond
werd. Zij knielde neer en smeekte, niet om
een wonder, maar om genade genade voor
het leven van haar moeder, ofschoon zij dacht
dat ze niet waardig was, haar gebeden ver
hoord te zien. Het begon langzamerhand te
schemeren de kleine lamp stond, op het
punt om uit te gaan danzij vertrouwde
haar oogen nietdaar zag zij een lichte ge
stalte voor zicht staan, die haar vriendelijk
(Van onzen correspondent)
Brussel, 9 April 1934.
Van Vrijdag tot en met heden, werden te
Leuven de Vlaamsche wetenschappelijke con
gressen gehouden. Eigenlijk zou men moeten
zeggen: Vlaamsch-Nederlandsche wetenschap
pelijke congressen, want als wij de lijsten der
sprekers nagaan, vinden wij daaronder niet
minder dan een vijftigtal Noord-Nederlanders.
Als men weet, dat tien verschillende con
gressen tegelijk werden gehouden, met 39 af
deelingen en279 sprekers, dan zal men wel
begrijpen, dat wij er ook maar in de verste
verte niet aan kunnen denken, verslag over het
besprokene uit te brengen. En dan spreken wij
nog niet eens over de openbare vergaderingen.
In den cultureelen opbloei van Vlaanderen,
nemen de wetenschappalijke congressen 'n be
langrijke plaats in. De grondlegger ervan was
de Gentsche hoogleeraar dr. Mac. Leod, die
in September 1897 in Vlaa..deren het eerste
Natuur- en geneeskundig congres deed houden,
in zijn eigen plantentuin te Gent. Het werd
bijgewoond door 101 belangstellenden, terwijl
in de verschillende secties: natuur- en schei
kunde, biologie, geneeskunde en physiologie
23 referaten werden uitgebracht, wat toen als
iets heel bizonders werd beschouwd.
Mac Leod was met dit resultaat zoo tevre
den, dat hij steeds maar grooter ging zien en
de congressen volgden elkaar op, in steeds stij
gende lijn, wat deelnemers en sprekers be
treft. In 1902 waren er reeds 720 deelnemers en
67 referaten. Tot in 1909, stonden de natuur- en
geneeskundige congressen alléén. In 1909 kwa
men de rechtskundige congressen erbij en een
jaar later traden ook de philologische con
gressen in de rij, met dr. Max Rooses als voor
zitter én dr. Aug. Borms en dr. Omer Wattes
ais secretarissen. Tijdens de wereldtentoonstel
ling van Gent, in 1913, werden alle drie deze
congressen tegelijk in de Arteveldestad gehou
den, waar zij samenvielen met een driedaagsch
muziekfeest, waarop o.m. Benoit's oratorio „De
Schelde" werd uitgevoerd, dat door 20.000 per
sonen werd bijgewoond.
Dat was nog in den tijd, dat in Vlaanderen
het franskeljonisme hoogtij vierde en dat de
Vlamingen nog geen hoogeschool hadden. En
kele dagen vóór die congressen, had de groote
Belgische patriot, de Gentsche burgemeester
Braun (zoon van een Duitscher!) nog een
Vlaamsche propaganda-vergadering voor het
bekomen van een Vlaamsche universiteit, ver
boden.
Na den oorlog, in 1919, kwam het natuur- en
geneeskundig congres weer alléén voor den
dag, doch in 1920 werden weer de drie hooger-
genoemde congressen tegelijk gehouden. In-
tusschen was prof. dr. Mac Leod overleden en
bevonden zich anderzijds verschillende van
de voor-oorlogsche pioniers, wegens activisme
(lees: hun idealistische Vlaamsch-gezindheidl)
in de gevangenis. Sommigen van hen zijn er
zelfs in gestorven. Den congressisten werd ge
durende die congressen tot zelfs de toegang in
de toen nog Fransche universiteit van Gent
geweigerd!
In. 1920 verschenen voor het eerst drie Noord-
Nederlanders op de congressen: prof. dr.
Hooij, dr. Coelïngh -en prof. dr. -Burger
beproefde vrienden van het Vlaamsche volk die.
naar hun eigen verklaring, „op verkenning
kwamen". In het jaar 1921 was Mechelen als
congresstad uitgekozen, met een vierde con
gres erbij, nJ. voor verpleegkunde en sociale
geneeskunde. De bekende Gentsche hoogleer
aar prof. dr. Frans Daeis, was nu de stuw
kracht van deze congressen, samen met zijn
trouwen vriend, dr. Jef Goossenaerts. Een jaar
later was Brugge het centrum, met o.m. deel
nemers uit Nederland, Engeland, Fransch-
Vlaanderen en Zwitserland. Hier werd ook een
congres voor moderne kunst gehouden. De be
langstelling bleef maar steeds toenemen en als
in 1923 Antwerpen de gastvrijheid aan de ge
leerden van Noord- en Zuid en van elders ver
leende, waren er weer twee congressen bij, voor
economische wetenschappen en voor kunstge
schiedenis.
LONDEN, 6 April 1934.
Ofschoon in Februari 1922 de „onafhankelijk
heidsverklaring", waarbij Egypte zelf het be
heer over zijn binnenlandsche zaken m handen
kreeg, geteekend was, begon eerst op 1 April
1924 dus tien jaren geleden de groote uit
tocht van Britsche beambten en het is sinds
dien datum, dat de Egyptenarep op elk gebied
zelf het bewind voeren, met uitzondering van
dat over het leger en de politie oer vier steden.
De correspondent der „Morning Post te Alex-
andrië meent, dat tien jaren lang genoeg zijn
om tot een conclusie te komen wat betreft
Egypte's geschiktheid, tot het beheeren van- zijn
eigen zaken. Er zou, zegt hij, zeer vee. .optimis
me toe verëischt zijn, op de laatste, tien jar.en
terug te zien met eenige voldoening, en nog
veel meer, om de toekomst anders bar, met-be
zorgdheid tegemoet te zierf.
De onafhankelijkheidsverklaring gaf Egypte
het recht tot regeeren door middel van een par
lement, gekozen door een volk waarva.j ruirn 85
pet. lezen noch schrijven kon. Dit is, gelijk men
kon voorzien, op een treurige mislukking .uif-
geloopen, daar de groote massa yan ui et-voor
gelichte kiezers geëxploiteerd is door dema
gogen en beroepspolitici, en elk der vier ver
kiezingen een volmaakte comedie geweest is.
Op het oogenblik wordt Egypte geregeerd
door een paleis-ministerie, dat zeer ze ker geen
regeering is, gekozen bij vrije stemming door
een verlichte democratie, maar 't welk toch, -hoe
zwak het ook zijn moge, waarscnijniijk vge.l
zwakker is dan iets, dat de volksmassa ervoor in
de plaats zou kunnen stellen.
De betreurenswaardige kant van de heel'e
zaak is evenwel het volmaakte gebrek aan ver
trouwen, dat alle denkende Egyptenaren met
betrekking tot hun eigen regeerende klassen en
ambtenaren aan den dag leggen en net gevoel
dat het land teruggekeerd is tol de dagen van
vóór Lord Cromer (den Britschen gouvereur-
generaal), toen verkwisting en corruptie Egypte
tot een bankroet voerden.
Het ontbreekt niet aan teekenen óie erop
wijzen, dat veel van het goede werk, door Brit
sche ambtenaren in het verleden verricht, reeds
ondermijnd, zoo niet verwoest is en dat nepo
tisme in zijn ergsten vorm, samengaande met
omkooperij, evenzeer aan den dag treedt als
in de zestiger jaren.
Er zijn geruchten in omloop omtrent
verkoop van regeeringsiand tegen belache
lijke prijzen aan ambtenaren of de familie
leden van ambtenaren, en de weder-ver-
koop dier landerijen, één dag later, voor
den dubbelen prijs; men vertelt geschie
denissen betreffende overheidsorccrs, die
geplaatst worden tegen belooning; en niet het
geringste kwaad is dat er bewijzen voorhanden
zijn voor het plotseling en op onverklaarbare
wijze rijk worden van matig-betaalde ambte
naren, die posten bekleeden, waarbij het ver
geven van „baantjes" een rol speelt.
De correspondent acht het ever-wel niet waar
schijnlijk, dat de corruptie zoo wijd-verbreid
is ais de Egyptenaren zelf meenen, maar als ook
slechts één tiende van de geruchten waarheid
bevat, is dit reeds een bewijs, dat Egypte in de
laatste tien jaren hard'achteruit gegaan is.
Onder Egyptenaren der betere klassen, vooral
voor zoover zij geen persoonlijke polilieke am
bities hebben, bestaat een sterke neiging op te
komen voor een terugkeer tot het oude regime,
en de weder-aanstelling van Britsche ambté
naren op alle verantwoordelijke poste.' Zij ver
klaren openlijk, dat in de laatste tien jaren
gebleken ia, dat hun «igen landgenrmten. a iet
geschikt zijn om te regeeren, en da* dit ook
de meening der regeering is blijkt hieruit t
zij zonder eenige aarzeling besloten heeft de
contracten van alle nog in Egyptlschen dienst
zijnde Britsche ambtenaren dit jaar te vernieu
wen.
Er zijn anderen die openlijk verklaren, dat
Groot Brittannië, in het belang der Egyptena
ren zelf, het land moest annexeeren, en he* tot
een deel maken van het Britsche Rijk Zij ver
tegenwoordigen evenwel een minderheid, want
de groote massa van het volk de demgehou-
den meerderheid is Wafdistiscb P^Uld. en
gelooft dat al het kwaad, waaraaf Z1J prijs ge
geven is, bet gevolg hiervan i» dat dp aan de
macht zijnde partij het bewind «pusup( erd heeft.
Zij vergeet gemakshalve, d»4 onder de Wafdis-
tische regeeringen de corr"ptI® ever. erg was
als thans, en dat de Wafc? 'scile ministers, die
geen andere aanbeveli"£ badden dan bun dolle
intellectueelen, tal van Nederlandsche geleer
den aan
Het was dan ook geen wonder, dat de voor-
aankeek, haar toeknikte en langzaam voor haar zitter van het plaatselijk comité, de Leuvensche
oögen verdween. Liesje was zoo ontroerd, dat hoogleeraar kanunnik dr! Arthui Boon, na ge-
zij huiverde een gevoel van geluk door- zegd te hebben dat de Alma Mater haar deuren
stroomde haar. Zij keek naar haar moeder wijd open stelde voor déze congressen, een spe-
gèen zware ademhaling was meer te hooren cialen groet bracht aan de Noord-Nederlanders,
de- kleur in het gezicht was weg zij sliep Ia de eerste plaats, aldus kanunnik Boon, gaa'
rustig en vast. Zij wist hethaar moeder óns welkom naar onze buitenlandsche gasteh
En zoo is het crescendo blijven gaan, om,
zooals wij reeds zeiden, in 1934 uit te groeien I p^X'-Xttahnië, naar temperament
tot tien congressen, n.l. voor: natuur- en ge- en g °n „ngeschikt waren voor de
neeskunde; rechtskunde; verpleegkunde, vroed- "Brnen.
kunde en sociale geneeskunde; philologie; eco- en d^ zij m dat t het land, in den
nomie; land- en tuinbouw; techniek; boek- en ar is geen sp het thans verkeert er n verdras
bibliotheekwezen; algimeene kunstgeschiede toestand JJEirden gesloten, om de eenvoudig!
nis; dagbladwetenschap. In al deze r!dendatVgeen gering bestaat waarmee
troffen wij, naast de voornaamste Vlaamsche reuen, a*^Iirmen nn^„,JL,—
is gereden Liesje was zóó moe en zóó ge
lukkig, dat zij aan het bed van haar moeder
Insliep, .het hoofdje on den rand van het bed..
Toen 's morgens de buurvrouw met den dok
ter tegelijkertijd binnenkwam, vonden zij bei
den rustig slapen.
De dokter lachte; „Prachtig.,., de crisis is
voorbij
Liesje vroeg: „Is moeder beter, dokte6?
Ja kind, moeder is bijna gezond.
Moeder lachte Liesje toe.
Ja, ja, juffrouw de kleine is een uit
stekende ziekenverpleegster, dat had ik niet
gedacht.
Liesje werd rood.
naar de oud-studenten en de studenten va" d®
zuster-instellingen van Nederland. In gr°°pn
getale zijn zij opgekomen om met hun Le"p
sche collega's kennis te maken of om eeo 3
oude kennismaking te hernieuwen en d°01 luri
men zou K"^n,en °nderhandeler; bovendien is
het zeer twijfelachtig- of door een verdrag eeni
ge verb«t®riDg in den toestand zou kunnen wór
den »3n§el:,racht, want het kwaad, waaronder
EgypvLf„b„ukt gaat' is te diep geworteld. Men
keu» kanker niet genezen door middel van een
nuid-water, merkt de correspondent op, en
Egypte heeft, een volmaakte ongeschiktheid .ge
toond zich zelf te regeeren een staat van
zaken die bestaan heeft sinds de degen dér
Ptolemaeussen. De veertig jaren van Britsen
bewind, welke tien jaar geleden een einde na-
tien, schijnen het land niets geleerd te. hebben-
In 'n hoofdartikel commentrieert de „Morning
Post" op het bovenstaande. Egyrite - zegt het
gemeenschappelijken arbeid de we4epschaP blad valt teruS tot den staat' van corruptie
Vlaanderen te helpen bevorderen. I en wanbeheer, waaruit het moeizaam opge-
De geschiedenis der Leuvensche Alma Mater
is met veel banden met de volk®Sej"eenschap
der Nederlandsche Provinciën £u daar-
om behoeven wij zelfs niet op le klimmen tot
het verre verleden van ee« asfflUS of een
Lippius, van een Adrianus vsn Utrecht of
een Jansenius en van zóóvPei yJéOrd-Nederlan-
haald werd door Engelschen zooals i .ord Cro
mer. De fellahin zijn overgeleverd in de han
den van hun natuurlijke uitzuigers en kunnen
zich niet langer beroepen op die Britscne ambte
naren die hen plachten te beschermen En het
ergste is dat het Britsche bezettingsleger opge
roepen kan worden ter handhaving van de cQr-
ders, die hier gestudeerd §ed°ceerd hebben, ruptie en de tirannie van deze schijn-demo-
Ook in de her-ingericbt-e universiteit van na I cratie. welke door Britsche ba^onetlfn gestut
fsiteit van na cratie, welke door Britsche
gestut
J wvjiv ui Qe ner-inge*, i A van na uiauc, vvcmu wuui r>WL
Ja, dat heeft de goede God gedaan! Ik 1834 treffen wij volb„ ^terdammers aan wordt. Wij zijn de Janitsarissen geworden van
was het niet! als Beelen, Feije 0,1 J, Alberdingk Thijm, dit nieuwe onrecht, en blijven verantwoorde-
Natuurlijk maar in ieder geval ben jij naast Limburgers als Dupont. Thans nog vinden lijk voor die rechtvaardigheid t.erwij) wij..ons
een flink meisje, dat moet ik zeggen. Je wij onder de Neder ndscae professoren oud- zeiven ontbloot hebben van de macht er verbe-
hebt heit prachtig gedaan!
Haar zorgenkind zóó geprezen?
Maar het was werkelijk zoo.
Natuurlijk is men zijn slechte eigenschappen
niet zoo vlug meester er kwamen weer
oogenblikken, dat zij terugvielmaar over
het geheel groeide Liesje prachtig op. Zij be-
heerschte haar inwendigen mensch zóó krach
tig, dat zij zelfs zeer ver bracht. Haar heer
lijke talenten verzekerden haar een groote
toekomst. Er werden goede menschen gevon
den die zich voor Liesje verder lot interesseer
den en haar de studie mogelijk maakten. Ha®1-
groot verstand haar vlijt haar onverzet-
studenten van Leuven, zooals den pas overleden I tering in aan te brengen
pater Ligtenberg, verder Schrijnen en Roels, Het blad vertelt een „ware en Jeer mme" ge-
terwijl de j°ngs;G vertegenwoordiger van het schiedenis, die zich tien jaren geleden, toen
Nederlandsch episcopaat, mgr. Lemmens, hier Egypte zijn onafhankelijkheid verkreeg,
zijn theologize vorming voltooide! speelde.
NainecS ue l\'oord-Nederlandsche deelnemers Eenige dorpelingen van boven-Eg3 0,p-
werd de Van prof. Boon beantwoord door de menschen robuster zijn dan in de ij'r*
prof. _dr- Eekeiharing, afgevaardigde van het brandden hun politie-bureau. Zij ,,V00r
yj-eder.anasch congres voor genees- en natuur- den politie-officier gevoerd, die 1 'moor
kunde
De wetenschappelijke congressen eindigden
met het goedkeuren van verschillende moties.
Gezien den omvang der materie, zou het publi-
ceeren hiervan ons te ver voeren, en omdat de
zóó ver, dat zij
it c
roovershemel binnen te gaan!
Te Florence zijn dit jaar weder leergangen
voor buitenlanders georganiseerd. Het betreft
hier voorjaarscursussen, welke van 15 Maart tof
10 Juni worden gegeven, en zomercursussen, van
14 Juli tot 28 Augustus. De laatstgenoemde' zul
len'-plaats vinden te Foresta dr Vallombrosa, in
het Toscaansche bergland, nabij Florence:
Hét programma omvat o.a. cursussen voor de
Italiaansche taai, vo.or letterkunde en kunstge
schiedenis, alsmede voor verschillende kunst
vakken: schilder- en beeldhouwkunst; ceramiek;,
muziekgeschiedenis.
UCli gCVUClU, J4 hfit TV.'
opende met de vraag waarom ZJ Misdrijf
gepleegd hadden.
Zij antwoorden het was jn den tijd van
Zaghloel Pacha dat fi voor onafhankelijk
heid gestemd en er ha, 8®werk hadden;
men had hun verteld...a J, onafhankelijk-
zullen wij geen heid) zich op den politiepost bevond; ti en zij den
ander van deze politiebeambte beieefd verzocht hadden hun te
congressen. toonen wat zij gewonnen hadden zeide hij hun
Naar 't algemeen getuigenis der deelnemers. CTeen te gaan. en deze weigering had hen zoo
zijn zij schitterend geslaagd en belangstellend woedend gemaakt dat zii den nnst. in bi and had-
Wordt naar de volgende congresdagen uitgezien,
met de voorbereiding waarvan dr. Jef Goosse
naerts reeds een begin heeft gemaakt!
groot verstand - naar vlijt - haar onver*^ verschillende congressen voor elkaar niet in be-
W^i ?m.V00r men'-. Zwierf anSrijkheid moesten onderdoen, zullen wij geen i de;d) ^ch op den pu*j;—'"Wona; u en.zij aen
zoo ver, dat zij een hooge positie uitzondering maken voor een of ander van deze politiebeambte beleefd verzocht hadden hun te
en zij zal het dus niet noodig hebben, aen o puuiicoeauw^ „„wonnen w.i
In een bericht in ons blad, over de ipsc.h.rii"
ving voor de'acte-examens M. O. en L. O. Licn.
Oefen, stond, dat deze moet geschieden vóór den
1 April aar. het adres van pro£. dr. M. W.
Woefdeman, Botticellistraat 10, Amsterdam. De
inschrijving "kaft echter geschieden tpt.
April a.s.
zij den post. in bi and had
den gestoken.
Zeer verwonderd vroeg de politie-officier
wat zij dan we* dachten dat onafhankelijkheid
was, en de dorpelingen antwoordden dat Zij
meenden dat het misschien iets was on- te eten,
maar dat het toch in ieder geval iets zijn moest,
dat men zien kon, daar de menschen. er zoo
veel over spreken.
Zoo zegt de „Morning Post" zijn da
Egyptische fellahin, die dertien mïtliöën 'van de
vijftien 'millioen Egyptenaren omvatten 85 pet,
kan lezen npch. schrijven,- en taen .zaj.-evnt gloed-'
nieuwe grondwet voijgens westersch nwdeLJ^re-
21 j. gen, met stembureaux en een wetgevende yppe-
gadering, waren zij eenvoudig verbijsterd.
