fST Ujd
ÓTUKKÈM
DE ONTVOERING.
VRIJDAG 4 MEI 1934
HET AMENDEMENT-KORTENHORST
CHAMBERLAIN DE TOOVENAAR.
HET JULIANA-KANAA L.
DE GEWIJDE KUNST TE ROME.
DE MUSEA SCHEURLEER.
POOLSCHE NATIONALE FEESTDAG.
ZESDE NED. KATHOLIEKENDAG.
Dr. BERGMANN TERECHT.
VLEESCH- EN VLEESCHWAREN-
BEDRIJF.
Naar ordening en saneering.
OPBOUW BASILIEK.
VERVOER VAN ONGEMERKTE
BOTER.
Plan van de Commissie van Overleg
uit de slagersorganisaties.
DE BLOEIENDE BETUWE.
Beloften op een uitstekend fruitjaar.
9e NATIONALE ST. BONIFATIUS-
BEDEVAART NAAR DOKKUM.
PRINS HENDRIK WEER NAAR
BOEDAPEST.
BLOEDVERGIFTIGING.
DE VROUWEN EN DE VREDE.
VEILIGHEID OP DE WEGEN-
EEN VITAMINE TEGEN LONG-
ONTSTEKING
Bij het ontwerp-nieuwe regeling
invoerrecht.
Zooals bekend, diende dr. Kortenhorst bij het
ontwerp op de nieuwe regeling van het invoer
recht een amendement in om de woorden: „ten
einde het ten gronde gaan van Nederlandsche
bedrijven door hun bestaan bedreigende buiten-
landsche maatregelen te voorkomen", welke in
het oorspronkelijke wetsontwerp niet voor
kwamen, te vervangen door de woorden: „ten
einde de werkgelegenheid in Nederlandsche
bedrijven te behouden en te verruimen".
Zooals men weet, hebben ook enkele, en wel
niet de minste, leden van de katholieke fractie
gestemd tegen dit amendement, waarmede zij
het zakelijk wel eens waren. Overigens waren
er alle partijen, behalve de katholieke, blijk
baar tegen.
Hierover lezen wij in het maandblad „De
R. K. Staatspartij":
In deze omstandigheden ware het misschien
beter geweest het amendement in te trek
ken; want bij een verwerping met groote
meerderheid ontstaat in zulke gevallen steeds
dit onmiskenbare gevaar: dat men zich later
daarop zal beroepen als een bewijs voor de
afkeerigheid der Kamer, van hetgeen in het
amendement werd voorgesteld. Indien men
dit in het oog houdt, zal men ook het tegen
stemmen van een aantal leden der Katholieke
fractie begrijpen. Daarover is in de pers heel
wat gefantaseerd; maar de werkelijke reden
lag stellig niet in eenig verschil van inzicht
omtrent de richting onzer handelspolitiek. Ze
was geen andere dan deze: dat deze leden het
handhaven van dit amendement, met het ze
kere vooruitzicht, dat het met groote meer
derheid zou worden verworpen, schadelijk
achtten voor de gedachte zelf, die in het
amendement werd uitgesproken. Andere le
den gevoelden er blijkbaar meer voor om,
ondanks consequenties, welke aan een ver
worpen amendement mochten kunnen wor
den verbonden, ook bij deze gelegenheid van
hun inzicht omtrent de zaak zelf te doen blij
ken; en zoo was, in de gegeven omstandig
heden, bij uitzondering, het verdeeld stem
men der Katholieke fractie wel de beste uit
drukking van de gevoelens eenerzij ds ten
aanzien van de zaak zelf, die in het amende
ment werd voorgesteld, anderzijds ten aan
zien van het handhaven ervan in omstan
digheden, welke de wenschelijkheid daarvan
op z'n minst betwistbaar maakten. We meen
den tot dezen uitleg gehouden te zijn, ten
einde onze lezers op de hoogte te stellen van
de werkelijke redenen van het tegenstem
men van een aantal leden der Katholieke
fractie, nu, door sommige perscommentaren,
verkeerde inzichten en meeningen over de
oorzaken van dit tegenstemmen post zouden
kunnen vatten.
De Engelsche Kanselier van de Schatkist
heeft op 17 April het Engelsche volk verrast
met de blijde boodschap, dat de inkomsten
belasting met een totaal bedrag van 20.5
millioen zal worden vtrlaagd, dat de werkloo-
zensteun zal worden verhoogd, dat de helft
der loonkortingen van de ambtenaren onge
daan gemaakt wordt, en dat de automobiel
belasting met 25 pet. zal worden verminderd.
Al deze goede gaven kon Minister Chamber
lain bekostigen uit het overschot van 29
millioen uit de voorafgaande begrooting.
Naar aanleiding daarvan schreef het liberale
'"^Handelsblad":
Als men echter ziet, dat dit overschot voor
een groot deel gekocht is met „beschermen
de invoerrechten" die 23 millioen meer
hebben opgebracht dan twee jaar geleden,
toen de Import Duties circa £22 millioen
aan de beschermende rechten toevoegde, dan
is naar ons gevoelen dit mooie budget-
overschot goeddeels te danken aan belastin
gen, welke wij van economisch bedenkelijk
allooi achten en die uiteindelijk Engelands
economisch leven moeten schaden. Of zij
maken het leven duur en bevorderen
fiscaal een schijn-conjuctuur, óf zij berei
ken hun potectionistisch doel van invoer-
wezen, maar zullen dan ook minder
opbrengen."
Hierop antwoordt het Kamerlid dr. Korten
horst in „De Katholieke Werkgever";
Een merkwaardige redeneering! Feit is,
dat de verhoogde invoerrechten in Enge
land zoowel budgetair voordeelig als econo
misch opbouwend hebben gewerkt en wij
betwijfelen sterk of de Nederlandsche werk-
loozen en in hun salaris beknotte ambtenaren
sterk onder den indruk zullen komen van
de vrijheids-theorie, die het bereikte resul
taat als van bedenkelijk allooi voorstelt. Ook
betwijfelen wij of er wel één belastingbeta
ler in ons land een verlaging van den ener-
gie-doodenden belastingdruk zou afwijzen,
wanneer deze in ons land op dezelfde wijze als
in Engeland zou worden verkregen.
Wij durven de voorspelling uitspreken, dat
ons Nederlandsche volk in al zijn geledin
gen bij zijn keuze niet lang zou aarzelen.
In de Tweede Kamer is deze week lang
(vooral lang) en breed (niet al te diep!) ge
redetwist over de steunnormen der werk-
loozen, nadat kort te voren de Kamer gewei
gerd had de Regeering te machtigen om ook
door het tarief van invoerrechten een front-
aanval te doen op het spook der permanente
werkloosheid.
Ja, de vrijhandel eisdht offers. En de slacht
offers ervan worden uitgenoodigd zich daar
bij overgelukkig te voelen.
Of het op den duur lukken zal?
Naar onze meening moet het enorme be-
grootingsoverschot in Engeland, dat men niet
weg kan praten, toegeschreven worden aan drie
factoren. De eerste is deze, dat de Engelsche
inkomstenbelasting niet alleen zeer zwaar is
maar dat de Engelschen blijkbaar ook
zeer gewetensvol hun belasting betalen. Dat
gebeurt niet overal.
De tweede factor is zonder eenigen twijfel
de beschermende politiek, waarvan het „Han
delsblad" niet wil weten. Maar de derde factor,
die met den tweeden nauw samenhangt, is de
devaluatie in Engeland. Omdat beide in Enge
land samengingen en het Engelsche volk bleef
gelooven in het pond, schijnt de binnenland-
sohe koopkracht bijna onveranderd gebleven.
Engeland kende de prijsverlaging niet, terwijl
zij zijn handel in het geheele Britsche Rijk en
met andere staten vergemakkelijkte.
Merkwaardig is, dat minister Colijn in zijn
laatste rede, wijzend arp Eivgeland's groote
werkloozencijfer relatief grooter dan het
onze volhield, dat de toestand daar niet
beter was dan hier. Zoo blijft het trekken van
vergelijkingen indien men niet over nauw
keurig geschift materiaal beschikt wel zeer
moeilijk.
De kolentip bij Born.
Wij vernemen, dat de kolentip bij Born nog
eenige technische voorzieningen behoeft,, het
geen gebleken is bij de proeflading van een
tweetal schepen, welke daartoe in het Juliana-
kanaal waren toegelaten.
De gronden langs het Julianakanaal onder
vinden last van het grondwater. De belendende
boeren hebben zich per adres tot den Minister
van Waterstaat gewend.
Het bezoek aan de internationale
tentoonstelling schijnt niet
mee te vallen.
De Romeinsche correspondent van het „Alg.
Hdbl." schrijft over de tweede internationale
tentoonstelling van gewijde kunst te Rome en
geeft daarbij terloops als volgt zijn indrukken
weer over de publieke belangstelling:
„De „Valle Giulia" is zeker een mooie wijk
van het moderne Rome, maar het is ook een
der meest afgelegen wijken, omringd door uit
gestrekte parken en van het stadscentrum
moeilijk bereikbaar. Het was dus te voorzien,
dat de „mostra" in dat gebouw weinig bezoe
kers zou trekken, doch zelfs de geringe ver
wachtingen die wellicht nog iemand b.v. de
heeren der commissie gekoesterd mag heb
ben, worden nog beschaamd. Ik bezocht de
tentoonstelling o.a. op den Zaterdagmiddag
voor Faschen. Op dien dag, een vrijen dag
voor de Romeinen, vertoefden er in de stad
naar schatting der reisbureaux en der spoor
wegdirectie ruim 250.000 vreemdelingen, voor
bijna de helft buitenlanders en voor het over-
groote deel katholieke pelgrims; op den Zater
dagmiddag vonden er in de kerken geen
bijzondere diensten plaats, zoodat de pelgrims
zich aan „sightseeing" konden wijden. Ik vond
in het tentoonstellingsgebouw geen vol dozijn
bezoekers, terwijl op dienzelfden middag de
tentoonstelling der revolutie door ruim 30.000
menschen werd bezocht. Alleen de ligging
verklaart dit.
In verband met een en ander is het zeker
een geluk te noemen, dat de Nederlandsche
commissie tot voorbereiding der deelneming
aan de „mostra" zich in December ontbonden
heeft".
„De mogelijkheid om ook het Archaeolo
gisch Museum te redden hangt nog
af van een betrekkelijk klein
bedrag".
Het Comité dat poogt de Musea-Scheurleer
te behouden, bericht ons, dat de trekking der
loterij, welke het heeft uitgegeven, zal plaats
hebben op 23 Mei a.s. des namiddags te 2 uur
in een der zalen van het Genootschap Pulchri
Studio te 's Gravenhage.
Het comité dringt er bij allen, die het doel
nog wenschen te bevorderen op aan zich zoo
spoedig mogelijk van loten te voorzien. Na
toezending van bijdragen op gironummer 202820
van mr. J. van Kuyk of per postwissel aan het
secretariaat dezer loterij Schuytstraat 8, wor
den de loten a 1 toegezonden.
Elke steun is nog ten zeerste welkom; de
mogelijkheid ook het Archaeologisch Museum
te redden hangt nog af van een betrekkelijk
klein bedrag.
De inschrijving wordt uiterlijk 10 Mei ge
sloten.
Veertien dagen nè de trekking zal de trek-
kingslijst verkrijgbaar zijn op bovengenoemd
adres Schuytstraat 8.
Mijnwerkerskinderen liij den
gezant te gast.
Naar aanleiding van den Poolschen nationa-
len feestdag (verjaardag van de Constitutie
van 1791) zijn op de Poolsche Legatie te 's-Gra-
vetfhage 170 kinderen der Poolschen mijn
werkers in Limburg aangekomen. Na de gods
dienstoefening in de St, Jacobskerk hebben de
kinderen, na een toespraak van den Poolschen
gezant te 's-Gravenhage, aan hem en mevrouw
Babinska een aubade gebracht en daarbij een
reeks Poolsche liederen gezongen. Daarna
bood mevrouw Babinska den kinderen een
maaltijd aan en bij hun vertrek naar Amster
dam, waar zij een bezoek aan het Poolsche
consulaat brengen, nog boeken ten geschenke
en versnaperingen voor de reis.
De kinderen hebben de nationale volks
dracht gedragen en zijn begeleid door den
Poolschen pater den ZeerEerw. heer Hoff
mann M.S.F. uit Heerlen, aalmoezenier der
Poolsche mijnwerkers in Limburg, en hun
Poolschen leeraar den heer Blasczyk. De reis
werd in autobussen gemaakt, in den nacht van
2 op 3 Mei logeerden de kinderen in de jeugd
herberg De Zeemeeuw te Scheveningen. Van
het gebeurde heeft Polygoon een film gemaakt.
Een affiche van Joep Nicolas.
Voor den Zesden Nederlandschen Katholie
kendag is een affiche verschenen. Het ont
werp is gemaakt door Joep Nicolas te Roer
mond, die over zijn ontwerp het navolgende
heeft geschreven:
„Ik heb gemeend daarin de leuze te sym-
boliseeren van dezen Katholiekendag n.l. voor
God en Kerk, Vorstin en Land, en wel op de
volgende wijze: Dwars door de gansche opper
vlakte heen staat het kruis tevens Christus
monogram met Alpha en Omega als Gods
embleem. Links is aangebracht de pauselijke
tiaar met de sleutels als verzinnebeelding der
Pauselijke, dus Kerkelijke macht; rechts de
koningskroon met scepter en zwaard ter sym
boliseering van het vorstelijke gezag, terwijl
Affiche Joep Nicolas.
op den achtergrond de vanen wapperend de
Nederlandsche driekleur ontplooien.
Voor het overige is alles zoo duidelijk en
eenvoudig mogelijk gehouden, opdat het di-
recht sprekend zij.
Ik meen, in verband ook met het onderwerp
het Gezag, op deze wijze een klaar en sugge
stief geheel te hebben bereikt".
Men blijkt zich zonder reden ongerust te heb
ben gemaakt over dr. A. Bergmann, den Neder
lander die te Weenen als vermist werd opgege
ven. Volgens een nader telegram toch is hij
thans welvarend van een uitstapje terugge
keerd.
Mi.
Het vertrek van den heer Hardeman van het Dep. van Koloniën, die oorspronke
lijk in gezelschap van Minister Colijn naar Nederlandsch-Indie zou reizen, per
„Ijsvogel" die de route in den nieuwen ingekorten reistijd van 7Vz dag zal
afleggen.
„Mijn ondervinding is", zeide Carruthers, aan
zijn sigaar trekkend, „dat wij ons deel meestal
kunnen bereiken door strategie. Daarom veroor
deel ik aanwending van geweld in negen van
de tien gevallen. En in dit geval, mijn beste
Winton, is een ontvoering geweldpleging in den
hoogsten graad".
De jonge man, bezig met het pakken van zijn
handkoffer, fronste de wenkbrauwen.
„Onzin", antwoordde hij. „Madge laat zich
immers ontvoeren. Ik doe haar toch geen geweld
aan". En korzelig liet hij erop volgen:
„Je moogt dan twintig- laren langer ervaring
van de wereld hebben dan ik, maar dit geeft
je het recht niet zoo te spreken".
,,'t Spijt me, mompelde Carruthers.
Er kwam een blos op Winton's jongensachtig
gezicht.
„Neem me niet kwalijk" zei hij hartelijk. „Ik
meende het zoo niet. Misschien was ik een ezel,
opnieuw bij Madge's vader aan te dringen en
met hem te twisten. Maar hij zei dingen, die
geen man dulden kan. Hij liet doorschemeren,
dat hij mij beschouwt als een berooiden avontu
rier, die zijn voordeel er mee doen wil, dat het
toeval het predicaat „Honourable" voor zijn
naam geplaatst heeft. Toen ik de oprechtheid
van mijn liefde voor Madge betuigde, lachte hij
mij uit, en het slot van de geschiedenis is, dat
zij morgen meegenomen wordt naar Schotland
om daar ingeruild te worden voor den titel der
Elkingtons".
„En je eigen familie1"
„Vader is nog erger dan Madge's vader, de-
oude Jermyn zelf. Je herinnert je toch die nogal
verre nicht van mij.... je weet wel, die lispelt
en veertig duizend pond meebrengt.
„Ik herinner mij haar" antwoordde Carru
thers. Hij trok nadenkend aan zijn sigaar:
„Geloof je werkelijk, dat je genoeg van Madge
houdt om je vader te dwarsboomen en al je
vooruitzichten op te offeren? De wereld zegt,
dat de graaf van Winton een hard man is, die
niet vergeeft. En ten slotte... jij bent de jong
ste. En ik heb hartstocht, zooals de jouwe, door
aanraking met misère, in een tragedie zien ver-
keeren, en daarom
Winton legde de laatste hand aan zijn koffer.
„Ik heb haar meer lief dan mijn leven, Car-
ruthefs", zei hij half uitdagend Dat kun je niet
begrijpenjij, die nooit bemind hebt".
De oudere man was opgestaan. Een flauwe
glimlach om zijn lippen.
„Dat is zoo", zei hij kalm. „anders zou ik
't misschien begrijpen". Hij keek in den spiegel,
en zag slechts de witte haren tusschen de don
kere: 't Is nu te laat, veel te laat", liet hij erop
volgen.
Er heerschte enkele minuten een drukkend
zwijgen.
In die weinige minuten had Carruthers tien
jaren teruggeblikt. Hij lag uitgestrekt op de
helling van een heuvel in Indië. De folterende
zon schroeide hem. Iedere ademhaling was hem
een marteling. Die hel veranderde in een pa
radijs, toen het meisje met het lieflijke gelaat
en de ernstige oogen tot hem kwam, hem laafde
en verpleegde, en ondanks alle gevaren bij hem
bleef tot een patrouille hem vond. Toen had zij
hem verlaten om anderen bij te staan.
„Veel te laat", zuchtte Carruthers. Hij wierp
zijn sigaar weg. Die jongen -- Winton stond
op het punt zijn heele leven te vergooien. Maar
het was nu geen tijd voor overreden; alleen
diplomatie kon baten.
„Zijn alle schikkingen getroffen?" vroeg hij
opgewekt. „Geen kans op hapering?"
„Wat mijn deel van het werk aangaat, is alles
ln orde. Ik ga in de Napier, en ontmoet haar om
tien uur bij de poort van den westelijken ingang.
Daarna rijden we naar Coombe. Ik heb een
speciale vergunning". 1)
„Goed!" antwoordde Carruthers hartelijk.
Winton besteedde al zijn energie aan het aan
trekken van de riemen van zijn handkoffer. Zijn
oudere vriend wendde zich snel om, en opende
voorzichtig de klok. Deze wees tien minuten
voor negen aan. Even later stond zij op vijf
minuten over acht.
Carruthers ging weer zitten. Een half uur
lang bleef hij met den argeloozen Winton keu
velen, tot deze op de klok keek, en uitriep:
„Ik zou gezworen hebben, dat het veel later
is". Hij keek op zijn armbandhorloge. „Het
staat stil", bromde hij.
Carrurthers wist dit. Hij haald*e nu zelf zijn
horloge te voorschijn.
„Je klok gaat niet achter, maar vóór", lachte
hij. „Twaalf minuten. De tijd kruipt gewoonweg
als je in spanning bent".
„Dat is zoo", gaf Winton toe. „Hadden wij
maar een uur vroeger afgesproken".
„Geduld, jongen, geduld! En je zult je mis
schien behaaglijker voelen als je alleen bent. Ik
ga".
Hij drukte den jongen man hartelijk de hand,
en enkele minuten later spoedde zich zijn limou
sine over de stille landwegen naar Loseby Hall,
het verblijf der Jermyns. Zijn plan was met de
dwalende jonge dame te spreken in de hoop, dat
zij, meer dan haar aanblder, voor rede vatbaar
zou zijn.
Aangekomen voor het westelijke hek scha
kelde hij het licht in zijn auto af, en wachtte in
het duister op wat verder gebeuren zou.
Opeens sprong zij in de car. Zij was gehuld in
een langen mantel met kap, die haar hoofd ge
heel bedekte. Zij zat tegenover hem nog voor
hij recht besefte dat zij ingestegen was. De
wagen snelde de duisternis in.
Carruthers sprak niet; hij wachtte af. De
jonge dame sprak ook niet.
Hij draaide het licht aan, maar dit schonk
hem weinig voldoening, want haar gelaat was
nog steeds door den kap bedekt.
„U bent erg stil", merkte hij op.
„Ik vraag mij al af, wannee- u eindelijk wat
zeggen zoudt, antwoordde zij koel.
„Is zwijgen onder de gegeven omstandigheden
niet te verontschuldigen?"
,,'t Zou tot misverstand kunnen leiden. Zoo
mag ik met eenig recht opmerken, dat U een
zeer lauw minnaar bent, ror, Winton.
Hij boog zich voorover, zoociat het licht zijn
gelaat bescheen.
„Is het mogelijk", vroeg hij lachend, „dot u
niet gemerkt heb, dat ik een ander ben dan
mf. Winton?"
Het meisje maakte een beweging van schrik:
„Wie bent u dan?"
Het was nu C arruthers beur' om verwonderd
te zijn.
„Ik ben, legde hij uit, „een vriend van Winton,
en ik heb een truc aangewend om zijn plaats
te kunnen innemen, ten einde :n zijn belang en
in uw belang met u te spreken, miss Jermyn"
Zij antwoordde niet onmidellijk. Maar plotse
ling begon zij te lachen, de meest muzikale lach,
dien hij ooit gehoord had.
't Is al te grappig" zei ze ten slotte.
„Ik ben misschien dom", merkte hij sarcas-
tisch-beleefd op „maar ik zie geen reden voor
vroolijkheid".
Zij werd ernstig: „Ook niet als ik u vertel, dat
ik niet miss Jermyn ben?"
„Drommelspardon!" riep Carruthers ver
bijsterd uit. „Wie bent u dan?"
„Ik ben", legde ze uit, ondeugend zijn eigen
woorden bezigend, „een vriendin van miss
Jermyn, en ik heb een truc aangewend om haar
plaats in te nemen, opdat ik in haar belang
een en ander met u ik bedoel met mr. Winton
zou kunnen bespreken".
Hij was eerst te verbijsterd om een woord uit
te brengen. Toen stotterde hij:
„Ik heb Winton's klok zeowat een uur achter
uit gezet".
Zij lachte: „Heel toevallig. Ik heb Madge's
klok zoowat een uur achteruit gezet".
„Ik zal", zeide hij, „den chauffeur onmiddellijk
last geven terug te rijden. Ondertusschen kun
nen wij overleggen wat ons in het belang der
beide jongelieden te doen staat. Mijn naam is
Carruthers, majoor Eric Carruthers".
Zij kreeg een schok, en onderdrukte een kreet.
Zij wierp haar kap af, en boeg zich voorover,
om hem beter te kunnen opnemen. En zij zag,
hoe zijn gelaat bleeker en bleeker werd, tot zelfs
zijn lippen wit waren.
,,'t Was tien jaren geleden", mompelde hij met
een snik.
„Moet ik gelooven, dat gij mij in die tien
jaren niet vergeten hebt'"
,-,Vergeten?" Hij tastte in zijn binnenzak, en
haalde er een envelop uit. Hij opende deze.
„Ik ben altijd een onbeholpen teekenaar ge
weest, maar ik maakte dit portret. Ik heb het
steeds bij mij gedragen", zei bij heesch.
't Was een potloodschets va: een verpleegster
in uniform.
(Nadruk verboden).
B.
1) Een bij den ambtenaar van den burger
lijken stand te verkrijgen „Licensewelke
iederen geestelijke machtigt een voor do wet
geldig huwelijk te voltrekker..
De administratie der H. Land-Stichting ver
zocht het volgende op te nemen:
't Is een teleurstelling voor ons, op den be
paalden tijd onmogelijk te kunnen uitloten.
De bedoeling der regeering is n.l. de trek
king te laten wachten zoolang er nog mogelijk
heid bestaat, het doel te bereiken, waarvoor
de verloting is toegestaan.
Doordat nu de weinige maanden, dat er ge
werkt werd, zóóveel duizenden loter verkocht
zijn, is de kans, spoedig de overige loten nog
geplaatst te zien, niet denkbeeldig.
De regeering heeft alzoo verlof gegeven eiken
komenden dag de trekking te laten geschieden,
zoodra wij maar met alles gereed zijn, echter
altijd vóór 1 November a.s.
De bijzondere sympathieke hulp, die ons van
alle kanten gewerd, is werkelijk boven allen
lof verheven.
Wij kunnen daarvoor dan ook niet dankbaar
genoeg zijn.
Wij hopen, dat deze Uwe hulp zóó blijvend"
is en voor anderen zóó aanstekelijk, dat het uit
stel niet noemenswaard mag genoemd worden,
De Crisis-Zuivel-Centrale brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat roet 'nSsl}3 van
22 Mei 1934 een beschikking van den Minister
van Economische zaken in wei king treedt,
waarbij o.a. is bepaald, dat met-producenten
ongemerkte boter mogen vervoeren, verkoopen
of afleveren (mits niet uit een boterbereid- of
bewaarplaats bij een producent m gebruik of
ten behoeve van een producent) in eenheden
van ten hoogste 1 kg. Dit is evenwel slechts
toegestaan tot een hoeveelheid van ten hoog
ste 5 kg.
Ten behoeve van groote uitbrengzaken is be
paald, dat van het maximum-gewicht van 5 kg.
kan worden afgeweken, mits daartoe door de
Crisis-Zuivel-Centrale schriftelijke toestemming
is verleend.
In bepaalde, in bovenbedoelde beschikking
aangewezen gebieden is de hierbovengenoemde
hoeveelheid van 5 kg. beperkt tot 1 kg. terwijl
in die gebieden ook geen uitzondering is ge
maakt ten behoeve van uitbrengzaken.
De Commissie van Overleg uit den Ned. Sla
gershond, den Ned. R. K. Hanzebond van Sla
gerspatroons en den Ned. Grossiersbond voor
den Vleeschhandel heeft, gelijk dezer dagen met
een enkel woord reeds werd gemeld, een plan
ontworpen tot ordening en saneering van het
vleesch- en vleeschwarenbedrijf in Nederland
onder bescherming van de Regeering.
De commissie meent, dat geen bedrijfsverbe-
tering of saneering mogelijk kan zijn, wanneer
vooraf geen bepaalde ordening van de bedrij
ven in het leven wordt geroepen. Deze ordo-,
ning acht zij bereikbaar door het scheppen van
een bepaald orgaan, dal het geheele bedrijf loo-
pende van producent tot consument, omvat, een
bedrijfsordening dus in verticalen vorm.
Een ordening in horizontale richting, dat wil
zeggen, het trachten de meer op elkander aan
gewezen groepen van het bedrijf veilig te stel-
len, zou de moeilijkheden slechts verplaatsen,
terwijl tevens het sociale element, te weten het
behoud van den bedrijlsvrede der verschillende
groepen onderling, zou worden gemist.
In het proces, dat het product doorloopt van
producent tot consument, is een zevental groe
pen van organisaties ingeschakeld,
Deze groepen zijn:
1. de producent (landbouw en veeteelt), ver
tegenwoordigd in de drie federatief samenwer
kende landbouworganisaties, bestaande uit het
Kon. Ned. Landbouw-comité, den Kath. Ned.
Boeren- en Tuindersbond en den Christ. Ned.
Boeren- en Tuindersbond;
2. de veehandel, vertegenwoordigd door den
Ned. Bond van Veehandelaren en den Ned. Bond
van Varkenshandelaren;
3. het Groot-vleeschwarenbedrijf, waarvan de
organen zijn de Bond van Ned. Fabrikanten van
vleeschwaren en vleeschconserven en de Ned.
bond van exporteurs in vleesch- en vleeschwa-
ren-prodiicten;
4. de middelbedrijven met den Ned. grossiers-
bond voor den vleescnhandel, den Ned. bond
van grossiers in geslachte varkens, den Ned.
Bond van groothandelaren in varkensvleesch en
producenten van gezouten spek en reuzel
(N. E. P. R. O. V. A.) den Ned. bond van han
delaren in slagersbenoodigdheden, de C. V. Am-
sterdamsche huidenclub en de overige organisa
ties van aanverwante bedrijven;
5. het kleinbedrijf dat vertegenwoordigd is in
den Ned. slagershond, den Ned. R.K. Hanzebond
van slagerspatroons en den Ned. bond van paar-
denslagers,
6. de werknemers, georganiseerd in den Ned.
R. K. bond van arbeiders (sters) in de slagers- en
aanverwante vakken „St. Joris";
den Ned. Christ, bond van arbeiders(sters) in
de bedrijven van voedings- en genotmiddelen
(N. C. V. G. B.);
den Ned. Bond van arbeiders (sters) in de sla
gers en aanverwante bedrijven en den Neutra
len bond van personeel in de voedings- en genot-
middelenbedrijven;
7. de Regeeringsorganen als de Crisis Rund
vee-Centrale, de Ned. varkens centrale en de
Crisis Zuivel Centrale.
Deze groepen zullen volgens het plan der
commissie moeten vormen een centraal bestu
ren dorgaan, waarin alle genoemde bedrijven
zitting hebben.
De besluiten behoeven sanctie en de belangen
van den consument zullen in bescherming geno
men moeten worden en daarom zal de Regee
ring een vertegenwoordiging in het Centraal be
sturend orgaan moeten hebben.
De taak van dit orgaan zal ook arbitraal zijn
en dus een bedrijfsrechtspraak moeter bevatten.
Voor saneering en herstel van het bedrijf zal
het Centraal Orgaan zich op de eerste plaats
moeten bezig houden met de prijsvorming en de
vestiging, zooals in het rapport nader wordt
uiteengezet.
Aan het rapport is een schematische voor
stelling toegevoegd, ontworpen door den heer J.
G. van Eeden, secretaris der commissie.
Men schrijft ons uit Eist (Bet.):
Na weken van ongekend schoonen en veel-
belovenden bloei der vruchtboomen openen
zich thans de perspectieven, die hoopvolle
verwachtingen, opwekken, men kan wel zeg
gen over de geheele linie. In jaren heeft de
Betuwe niet zoo'n gunstige weersgesteldheid
medegemaakt als in de afgeloopen periode-
Ongekend mooi heeft de bloesem zich ontwik
keld, is tot een overvloedige vruchtzetting
overgegaan.
De Engelsche krozen en andere pruimsoor-
ten torsen aan de takken een overvloed van
jonge vruchten, die zich met den dag sterker
ontwikkelen en steeds meer weerstandsver
mogen krijgen tegen eventueele nadeelige in
vloeden, die zich onverhoopt zouden kunnen
voordoen. In de eerste plaats wordt rekening
gehouden met de a.s. „IJsheiligen", die wel
eens meer op het laatste oogenblik de goe
verwachtingen den bodem hebben inges ag
De zwarte kersen en de z.g. Duitsche
geven eenzelfde hoopvol beeld; ook bje
de vruchtzetting eon prachtig verI^_
zelden hebben de boomen zoo vol gedragen als
thans. Ook de andere soorten kersen werken
De peren in haar veelso°rtig^ei[l blijven
mede niet achter, ook zij hebben een blij aan
zien en gaan tot eene goede vruentzetting over.
De appelboomen geven momenteel nog een
bloemenschat te zien, die een lust der oogen
is. Bij goudreinet, bellefleur^en al de soorten
meer, zitten de takken vol bloem, die als het
ware de slot-decoratie van het bloem-festijn
in de Betuwe vormen.
In één woord, alles staat er zeer gunstig
voor en belooft een fruitjaar, zooals wat de
kwantiteit betreft de Betuwe nog zelden zal
hebben meegemaakt. En ook voor de kwaliteit
heeft men de beste verwachtingen.
Aan de 9e Nationale St. Bonifatiusbedevaart,
die onder leiding van Z. H. Exc. Mgr. J. H. G.
Jansen, Aartsbisschop van Utrecht, en Z. H.
E_xc- Mgr. G. Brandsma, Apostolisch Vicaris van
Kisutmt, op 5 en 6 Augustus a.s. naar Dokkum
trekt, zal ook worden deelgenomen door Z. H.
Exc. Mgr. Dr. Ludovicus Maria, Bisschop van
Mainz.
Het Boedapester blad de „Pester Lloyd" meldt
dat een nieuw bezoek van Z. K. H. Prins Hen
drik der Nederlanden aan Hongarije aanstaan
de is. Zooals bekend, heeft de Prins in Februari
reeds twee weken te BoedapesLvertoefd.
Prins Hendrik zal 9 Mei aankomen en zijn
intrek nemen in hotel „Donaupalast". Het ligt
in het voornemen van den Prins een bezoek
te brengen aan zijn familieleden, den prins en
de prinses Borwin van Mecklenburg.
Door het openkrabben van puistje op
het gezicht, waardoor bloedvergiftiging ontstond
is op 45-jarigen leeftijd overleden de heerS. Wy-
brandy, hoofd der christelijke school te Oude-
hoine.
(Buiten verantwoordelijkheid der redactie).
Geachte Hoofdredacteur
Dezer dagen troffen we in llw blad een pro
test tegen den naam, die werd gegeven aan een
overigens lofwaardige actie van den Algemee-
nen Nederl. Vrouwen-Vredebond. Het ligtin
het voornemen van genoemden Bond, om op
een dag in Mei, vrouwen en Moeders, in goo-
ten getale te doen demonstreeren tegen den
oorlog, door middel van een Rondgang in Den
Haag, ten bate van een internationale Orde
ning, waardoor Recht zal gelden in plaats van
bloedig geweld, bij landenconflicten. Deze
Rondgang zal zwijgend geschieden (er wor
den wel opschriften meegedragen). De stoet
der Vrouwen zal starten van het Malieveld en
zich dan begeven naar het Vredespaleis, waar
'n adres aan den President van 't Intern. Hof
zal worden afgegeven. Een aparte groep gaat
onderwijl naar 't Binnenhof, om aan de Regee
ring een adres te overhandigen. Allen, die het
goed met den Vrede meenen en wien het ernst
is met de Vredesactie, zullen deze demonstra
tie van harte toejuichen. Hier toch kunnen
Vrouwen en Moeders op eenvoudige, doch ont
roerende, zwijgende doch veelzeggende wijze
getuigen tegen het monster van wreedheid en
ellende, dat de oorlog is. Er zijn thans andere
middelen gevonden, ook de Vrouwen eischen,
dat die middelen van het Recht worden toe
gepast.
Het protest van deze courant ging dan ook
natuurlijk geenszins tegen deze actie op haar
zelf. Het was bedoeld tegen den n a a rn, dien
men aan de actie gaf van „Stille Rondgang",
omdat deze te veel overeenkomst had met den
naam van den Katholieken „Stillen Omgang",
die, zooals de Redactie zeer terecht opmerkte,
van een zoo teer religieus karakter is, dat zij
er geen enkele beweging van welken aard ook,
zelfs alleen door gelijkheid van naam, mede
in verband wil zien gebracht. Deze meening
zai dezelfde zijn van ons allen. Vóór de plaat
sing van het stukje ontving het Actiebureau
van den Kath. Vredesbond een schrijven van
het Centraal Comité van deiji „Stillen Rond
gang", waarin hulp werd gevraagd, om de
Katholieke Vrouwen ook te doen deelnemen.
Door ons werd toen o.m. geantwoord, dat we
die hulp gaarne wilden verleenen, maar dat
we veronderstelden, dat in de kringen van den
Kath. Vrouwenbond bezwaar zou worden ge
maakt tegen den titel der Actie, daar hij zoo
veel gelijkt op dien van den „Stillen Omgang",
die zoo iets verhevens betreft, naar ons gevoe
len, dat men ongaarne ziet, dat in eenig op
zicht eenigerlei navolging wordt betracht Wij
schreven voorts, dat dit voor de demonstratie
wel jammer was, daar zij in haar nobele be
doeling zeker Gode welgevallig zou zijn. Hierop
mochten wij het volgende antwoord ontvangen:
„Wij danken U voor uw schrijven. Inder
daad gaat het om een zaak, die naar ons inzicht
God welgevallig zal zijn. Om misverstand te
voorkomen deelden wij U mede, dat de naam
„Stille Rondgang" werd gekozen, omdat deze
het beste onze bedoeling uitdrukte. Opzettelijk
kozen wij niet het woord „Stille Omgang"
omdat wij meenden, den naam van een voor
Katholieken heilige actie niet te mogen gebrui
ken."
Na deze correspondentie verscheen in dit
Blad het bewuste artikeltje, waarin da-
zelfde meening als de onze werd geuit. We
hadden nu nog een persoonlijk onderhoud met
den secretaris, dien wij op de hoogte stètden
van de algemeene katholieke opvatting, tiÓOgeil
we wel schrijven. Tm dit onderhoud hiee*
dat in elk geval te goeder trouw gehandeld
was. Een Londensch voorbeeld tijdens den oor
log heeft de actie zelf geïnspireerd. Mém"had
voorts uitvoerig over een titelgediscussieerd.
Aanvankelijk zou deze zijn: „Zwijgende Demon
stratie", doch dit werd verworpen om den min
der goeden klank. .Na nog eens van onze be
zwaren kennis te hebben genomen werd door
den secretaris toegezegd, dat hij aou trachten
den naam te wijzigen in dien van Vresdes-
Rondgang of Vredesgang, daar -!IJ alles wilde
doen om niemand te bezwaren en voorts om
een zoo algemeen mogelijks deelneming te ver
krijgen. Gisteren nu, deelde hij ons mede, dat
de toezegging positief kon worden gedaan, dat
de naam 'zou worden wanderd om de Katho
lieken te gerieven. Echtfr was het een onmoge
lijkheid zulks voor dit jaar te doen, daar alle
drukwerken reeds werden vervaardigd en de
beweginS thans in het gansche land nu een
maal onder dezen titel, die direct zal worden
veranderd, is geannonceerd.
Het tweede bezwaar voor Katholieke deel
neming (de Hemelvaartsdag) is thans ook ver
vallen daar de Vredes-Rondgang definitief
werd vastgesteld °P \rijaag 18 Mei, a.s., des
namiddags om ha dr'e> vanaf het Malieveld
te Den Haag-
Waar n" moeilijkheden zijn weggeno
men, geioovcn we wei, dat deze Actie en
Demonstratie van Vrouwen en Moeders tegen
den oorlog en voorRecht inplaats van ge
weld" goedkeuring, instemming en warme aan
beveling, b.v. bij de afdeelingen van onzen
Katholieken Vrouwenbond, verdient.
n zen abnormalen tijd. waarin macht en
willekeur en een zeker despotisme, zeer onge-
wenscht, opkomen, moet de actie voor Inter
nationalen en Nationalen Vrede gesteund wor
den. Misschien mag ik in dit verband reeds
een nieuwe belangrijke actie van den Katho
lieken Vredesbond in Nederland, waarvoor de
eerste vergaderingen hebben plaats gehad, aan
kondigen.
Wij danken U, geachte Redactie, voor het
plaatsen van dit artikeltje en verblijven met
hoogachting en Christen Vredesgroet
VOOR HET ACTIEBUREAU
KATH. VREDESBOND.
Rotterdam,
KO DE HAAN.
Naschrift Redactie. Wij kunnen niet na
laten onze erkentelijkheid uit te drukken
voor de tegemoetkomende houding waar
van in het bovenstaande wordt gewaagd. Het
door ons naar voren gebrachte bezwaar was,
zooals terecht wordt opgemerkt, alleen gericht
tegen naam en dag, voor den „Vredesgang" of
„Vredes-Rondgang" gekozen
Van zeer groot belang zou een nieuw voor
schrift zijn: bet verkeer op de hoo/^.c0c" ge
niet voorrang; een dergelijk voorscmm is in
Frankrijk al verschillende jaren r J et' ^or
al* in provincies, waar vele polderwegen op
de hoofdwegen uitkomen, m°et men op de zij
wegen zeer bedacht zijn. Men moet hier vaak
stoppen als een boerenwagen uit een landweg
komt; indien men er n'et °P Iet, blijven onge
lukken niet uit.
G.
Zou o.a. ia citroenen voorkomen.
BERLIJN, 2 Mei. (V. D.) De Lokalanzeiger
verneemt uit Stockholm, dat professor Eulcr,
winnaar van den Nobelprijs en leider van het
biochemische instituut in Stockholm, een vita
mine heeft ontdekt, dat weliswaar gemeenlijk
tezamen voorkomt met het vitamine, dat tegen
scheurbuik beschermt, maar toch niet daar
mede identiek is en dat naar het schijnt bacte
riën doodt. Vooral zou het bescherming ver
leenen tegen de verwekkers van longontste
king. Het komt voor o. a. in citroenen.
