EEN
NATIONAAL PARK IN
ZAKFORMAAT.
NIETSCHE WEGBEREIDER VAN HET
DERDE RIJK.
VRÏJDAG 11 MEI 1934
GERMAANSCHE RECHTS-
FILOSOFIE.
Garven uit twee gezaghebbende
redevoeringen.
m
m
EEN SOCIAAL EN HYGIËNISCH
BELANGRIJK WERK.
PATENT OPIDEEëN
HET SAARPROBLEEM.
EEN RADIO-SYNTHETISCH ORGEL.
Verklaringen van von Papen.
STERRENATLAS VOOR DEN
H. VADER.
BELGIE EN HET DUITSCHE
GEVAAR.
Controle op aanprijzing van genees
middelen en geneeswijze.
SOFIA EN BELGRADO
OM
HET BEHOUD VAN DE
„HOOGE VELUWE".
TREKT DE REGEERING
ZICH TERUG
Bloemen- en plantententoonstelling
te Bilthoven geopend.
Het bezoek van Jeftitsj aan
Bulgarije.
(P.I&
HERMANN LOENS.
Zijn oorlogsgraf gevonden.
ALBERT BASSERMANN.
B e r 1 ij n, 6 Mei 1934.
Dr. Hans Frank is geenszins de geringste
onder de volgelingen van Adolf Hitler. Hij
heeft van zijn Führer de opdracht gekregen
het gansche veld der Duitsche justitie om te
ploegen en in de voren het zaad eerier ge
heel nieuwe réchtsorde uit te strooien. Voor
waar een taak van monumentale verantwoor
delijkheid en welke elk woord van den drager
derzelve een bijzonder relief verleent. Als
voornaamste instrument om zijn opdracht ten
uitvoer te brengen, staat dr. Frank de „Duit
sche Rechtsakademie" ter beschikking. Deze
instelling heeft het besluit genomen een com
missie voor rechtsfilosofie in het leven te roe
pen en deze commissie werd gisteren feestelijk
geconstitueerd. Tal van hoogleeraren in het
recht waren daarvoor op het appèl verschenen,
waardoor zij zich de moeite hadden moeten
getroosten naar Weimar te reizen.
Wat doet Weimar in dit verband, zal men
geneigd zijn te vragen, daar toch Leipzig ge
heel in het bijzonder als de stad van het recht
uitgekozen werd. Leipzig heeft in dit geval
echter een veer ten bate van Weimar moeten
laten, wijl in laatstgenoemde stad het Nietsche-
archief te vinden is. En dit Nietsche-archief
heeft men weer van alle plekken in Duitsch-
Er bestaat dus geen absoluut recht en geen
absoluut onrecht. Elke menschensoort stelt
vast, wat voor zich recht is. Zij heeft daarbij
rekening met haar bijzondere eigendommelijk-
heden te houden en zij is ten ondergang ge
doemd, wanneer zij haar bestaan met midde
len tracht te handhaven, die haar vreemd zijn.
Wie intusschen meenen mocht, dat deze In-
disch-Arische opvatting het culminatiepunt
van subjectivistisch relativisme is, heeft het
mis. De leer van absoluut recht en onrecht is
abstract en kan slechts leven door altijd maar
nieuwe aanpassing aan verschillende eigen-
dommelijkheden, Die absolute leer van goed
en kwaad is dus subjectivistisch en niet de
beperkte der Indisch-Arische wijsheid.
Van dit gezichtspunt uit kan het nationale
socialisme zich slechts weinig bekommeren
om een rechtsfilosofie om zich zeiver wille.
Maar het verlangt te weten, welke het karak
ter van den Duitsch-Germaanschen mensch is,
welke zijn gaven en zijn beperkingen zijn,
welke waarden hij in zich omdroeg toen hij
op de hoogste sport van zijn scheppende macht
stond. En om tot de kennis van deze dingen
te geraken is Nietsche onmisbaar. Nietsche.
die tegen een verkalkte scholastiek en tegen
het nihilisme streed om tot een nieuwe rang
schikking van alle waarden te geraken. Tegen
het materialisme, tegen den geest van onder
worpenheid en tegen knechtenzielen. In zijn
strijd heeft hij vaak bewust gekrenkt om toch
maar gehoord te worden. Tragischer is echter,
dat hij eindigde met in handen van dadaistische
filosofen te vallen. Deze plukten een paar
stukken uit zijn levensarbeid, eisehten deze
voor zich zelf op en aldus geschiedde het, dat
Nietsche jarenlang als een bondgenoot van die
producten der onderwereld aangezien werd,
1 J -t J Iiivuuvivu UilUCitVUClU .AClii AiClI WC1U.
land als de meest aangewezene geoordeeld, weiker bestrijding hij juist als lijn zending
om er de nieuwe Duitsche rechtsfilosofie ter
wereld te brengen. Iedereen weet nu, waar de
reis heen gaat en dat is ook al een voordeel.
Er werden daar in Weimar natuurlijk rede
voeringen gehouden; een door dr. Hans Frank,
bovengenoemd, en een door Alfred Rosenberg,
wiens bijzondere taak als opvoeder van het
.gansche nationale socialisme wel bekend zal
aanzag.
Nietsche was echter niet alleen de storm-
looper tegen een gansche wereld, hij was ook
de profeet van een nieuwe rechtsorde. Aan de
spits daarvan staan de trotsch, de waarheids
zin en de eer.
De eer is eigenlijk lieelemaal het begin van
het Germaansche recht, de eer en de daaraan
wezen Gezien de omstandigheden, waaronder verwante vrijheid. Hetpersoneele eerebewust-
ze ge ouden werden, is aan beide redevoerin- zjjn gjng later in het stamseerebewustzijn over
gen een fundamenteele beteekems met te be- maar toen kwamen ineens de staat, de kerk eii
liYYT f6 bYeeuemS ,1S Zelfs Z°° TnzT bet Romeinsche recht om verderen opbloei te
lijk, dat een cntisch verslag ervan boekdeelen beletten. De dekadentie ging ten slotte zóóver,
Z SfwT ee" aVOnd,blaa daarvt°°r dat alles geoorloofd was wat niet direct met
f'TYn T. T' maar.een ,echo dezer toe- het tuchthuis in oorzakelijk verband stond. Elke
HHk l WHtnin ,W 15 °m het T eenli"g had zij" gerechtigde interessen" en
Wriln S ,lf WeT °nS maar T met deze kon hij staat en volk desgewenscht
P t T ,g volzinnen tot een garve te op de schromelijkste manier lasteren en honen,
zel7 ziin concm»-;« ?dt t%rfvirinZer end er zohder dat deze» ee" middel tot redres te hun-
nr irTv iTltdl IV v ner beschikking hadden. Maar nu krijgt het
Nietsche Y vnnr Y T v T IT6" T be8riP der eer weer bovenwater en zoo er nog
YTTT Ln i H plicht' A 8™°'e veel gekampt zal moeten worden, vóór dt
b Yn vo l YY wereldgeschiedenis heb- rechtsfilosofie de eer als grondpilaar van het
bereidden g t T T8 recht erkend zal hebben dan kunnen wij bij
TTTn Tg,T!fTT "TTT Hen strijd het bezielende voorbeeld van Niet-
socialisme heeft zulk een voorlooper gehad, om
de geesten voor te bereiden op de algeheele
omwoeling der dingen, die voor de deur stond.
Onbekend met de grandioze vereeniging van
twee stroomingen, van het socialisme en het
nationalisme, die Hitier eenmaal tot stand zou
brengen, waren deze voorloopers toch de dra
gers der nieuwe gedachten in het gemoed der
massa.
Naast Richard Wagner en al die andere
groote mannen, die het rassenbewustzijn reeds
aanvoelden, moet in de eerste plaats Nietsche
genoemd worden. Nietsche, de profeet van die
sche niet missen. Want zoo hij de dingen in
zijn dagen al wat anders tot uitdrukking bracht
dan zuiks heden het geval is, zoo is en blijft
hij toch een der wegbereiders van het nationale
socialisme en van het nationaal sosialistische
recht.
Hel opruimen van de spoorlijn SchagenWarmenhuizen nabij het station De
Loet te Schagen; de seinpalen die niet meer noodig zijn, worden weggebroken.
Zaterdagmdidag j.l. werd te Parijs in tegen
woordigheid van Kardinaal Verdier en een ver-
tegen.woordiger van. het ministerie door abbé
trotsche levenszekerheid, de profeet van dat I oeen, na diie jaiigen arbeid, door hem
b&otoritaire, „herrlsche" beginsel, dat ons volk n"ao1
door den laaienden gloed van den oorlog heen
MANNHEIM, 8 Mei (V.D.) Vice-kanselier
von Papen heeft een vertegenwoordiger van
den „Hakenkreuzbanner" een onderhoud toe
gestaan, waarin hij verklaarde; besprekingen
van economisehen aard hebben mij vandaag
naar Mannheim gebracht. Zooals u weet, richt
het rijk zich er op in, de geheele productie
van het Saargebied na de wederinlijving te
absorbeeren. Voor dit doel worden ook thans
besprekingen gevoerd.
Hoe natuurlijk onze voorzorgen op dit ge
bied ook zijn, toch moet ik er steeds weer den
nadruk op vestigen, hoezeer ik het betreur, dat
de economische toekomst van het Saargebied
niet op breeder en verstandiger grondslag van
een wederzijdsche en loyale Duitsch-Fransche
overeenstemming is gebasseerd.
Wanneer de Fransche pers ten deele zeer
verontrust is over de door minister Goebbels
te Zweibrucken gehouden redevoering, dan
constateer ik toch, dat de minister daar toch
slechts de consequenties heeft getrokken uit
de volkomen afwijzing der Fransche regeering,
in te gaan op het voorstel van de rijkskanse
larij n.l. de stemming over de toekomst van
het Saargebied te plaatsen op de basis van een
voorafgaande Duitsch-Fransche economische
overeenstemming.
Wanneer men in Frankrijk de constataties
van minister Goebbels slechts als een verscher
ping der wederzijdsche betrekkingen probeert
te beschouwen, dan staat onomstootelijk vast,
dat de rijksregeering sedert maanden alles
heeft gedaan, om den onvermijdelijken ver
kiezingsstrijd de scherpte te ontnemen, welke
al te gemakkelijk een nieuwen nevel zou kun
nen leggen op onze betrekkingen met de buur
staten en op de Europeesche atmosfeer.
zou dragen en het daarmede de rol van geeste-
lijk leider toewees van alle overige jonge,
Arische volken dezer aardeWij, leden van
de recht-filosofische commissie, willen de be
grippen staat, ras, Führer, bloed, autoriteit,
geloof, bodem, weerbaarheid, idealisme als
bouwsteenen benutten voor de wetenschappe
lijke fundamenteering der maatschappelijke
leerstellingen van het nationaal-socialisme
geconstrueerd radio-synthetisch orgel gedemon
streerd, hetwelk (naar men meent, Red.) in de
orgelbouwtechniek een omwenteling beteekent
Dank zij een vernuftig gedacht electriseh
transmissiesysteem kan abbé Puget een beperkt
aantal orgelpijpen zoodanig groepeeren, dat
slechts 1200 pijpen benoodigd zijn waarvan de
grootste 2 M. 50 meetdeze groepeering schijnt
ook wat klankkleur betreft een orgel met 4000
pijpen te evenaren.
Bovendien kan de pijpenreeks en de wind-
In het breede veld der wijsbegeerte speelt inrichting op een willekeurige plaats of in
,1 i11 alrm in! J -ni i 1
de scholastiek de rol eener afgeleide, filosofi-
sche ontwikkeling. Het scholastieke systeem
was reeds toen veroordeeld, toen een vrije
geest het waagde de wijsbegeerte als een ding
op zich te proclameeren, want het gansche
gedachtencomplex der scholastieken was ten
slotte toch niets als een hulpbegrip ten bate
van de dogmatiek; In dezen zin verwerpt het
nationale socialisme de scholastiek. De taak
onzer commissie bestaat niet daarin, dat zij
de grondbeginselen van het nationale socialis
me tot onoverwinbare dogma's opvoert, waar
aan ieder zich slaafsch te onderwerpen heeft.
Neen, wij bieden den menschen de geestelijke
vrijheid aan door in alle opzichten met de
middeleeuwen te breken en in het bijzonder
met hun wijsbegeerte. De doorbraak onzer
rechtsfilosofie beteekent niets anders dan
gaarne afscheid nemen van een slaafsche on
derworpenheid aan on-Duitsche dogma's. Men
moge ons daarom bestrijden; men moge ons in
on-Duitsche kringen daarom van onkerkelijk
heid en van ongeloof beschuldigen Kant,
Schopenhauer en Nietsche zijn ons waarborgen
daarvoor, dat wij nog een zóó goed gevuld
reservoir aan scheppingskracht bezitten, dat wij
geen leentjebuur hoeven te spelen op het ons
vreemde geestesterrein van anderen.
Het nieuwe recht moet organisch uit het
rechtsgevoel des volks opbloeien en vrij zijn
van alle on-Duitsche aanhangsels, die uit
willekeurigen afstand worden opgesteld.
Men meldt ons uit Rome:
De hoogleeraar aan de Romeinsche universi
teit voor de sterrenkunde en lid van de pause
lijke academie van wetenschappen, professor
Pio Emanuelli, heeft den H. Vader den door
hem uitgegeven sterrenatlas ten geschenke ge
geven.
De heer Sogers dient de Nedcrlandsche
regeering van advies.
Onze Brusselsche correspondent meldt
De Belgische staatsminister Paul Segers, die
de laatste jaren als rapporteur van de senaats
commissie voor buitenlandsche zaken vooral
bekend werd door de wijze, waarop hij de Ne-
derlandsch-Belgische kwestie behandelt, houd'
zich thans in het hoofdstedelijk blad bezig met
het gevaar, dat België bedreigt, indien Duitsch-
land het langs Nederlandsch Limburg of langs
andere wegen van Nederland uit zou aanvallen.
Dit gevaar, zegt de heer Segers O. M., is nog
grooter geworden sedert Frankrijk na den oor
log zijn Oostgrens in staat van verdediging
heeft gebracht. Dit brengt een nieuw pro
bleem mee voor Nederland, dat z. i. zich nief
kan houden aan de veiligheidswaarborgen van
den Volkenbond.
De heer Segers stelt daarom de vier volgen
de formules aan Nederland voor
Nederland kan le. een aanvalspact sluiten,
zooals Polen en daardoor zijn neutraliteit ver
sterken
2e. met Frankrijk en België in gemeenschap
pelijk overleg een ononderbroken front naar het
Noorden vormen
3e. trachten de onschendbaarheid van zijn
grenzen te waarborgen door clausules als die,
welke in de pacten van Locarno de Duitsch-
Fransche of de Duitsch-Belgische grenzen be
treffen
4e. samen met België een neutrale zóne vor
men, die ten Westen van Duftschland een buf
fer vormt.
Deze neutraliteit zou niet worden opgelegd
maar uit eigen vrijen wil aanvaard en door de
mogendheden worden gewaarborgd.
Na deze wenken te hebben gegeven merkt de
heer Segers op, dat niemand het recht heeft
voorstellen aan Nederland te doen, maar dat
hij er toch op wil wijzen, dat elke poging om
de Fransch-Belgisch-Nederlandsche grens tegen
een inval te versterken, de zaak van den vrede
dient en in België gunstig zal worden beoor
deeld.
De oud-hoogleeraar Nijhoff heeft voor eeni-
ge jaren bij de opening van de algemeene ver
gadering der Maatschappij tot bevordering dei-
Geneeskunst een rede gehouden, waarin hij.
sprekende over; „Wij, medici", o.m. het volgen
de zeide:
„Wij achten ons zelf verbazend hoog, wij
denken, dat niemand buiten ons verstand
heeft van wat ons maar eenigszins raakt, wij
spreken van leeken, alsof wij nog priesters wa
ren in een Egyptischen tempel. En wanneer
wij, zonder kritiek, nieuwe geneesmiddelen
voorschrijven, waarvan wij zelfs meestal niet
den naam begrijpen en waarvan wij niets meer
weten dan hetgeen een fabrikant ons gelieft
wijs te maken, zijn wij even bijgeloovig als
de toovenaars in den oertijd. Van deze twee
gebreken is de verwaandheid erger dan het
bijgeloof."
De klacht, welke professor Nijhoff hier ge
formuleerd heeft, is een oude klacht cn ook
een algemeene klacht. Het is een bekend ver
schijnsel, dat men in medische kringen al'es
Tet d00r °f V00r een medicus gedaan
wordt, uit den booze acht en daar in den re
gel a priori niet slechts sceptisch, maar af
wijzend tegenover staat
Alles is eenmalig, doch niet
schematisch
Wie verdraagzaamheid en
gastvrijheid bezit
In ruil voor de prachtige dingen, die uitvin-
aers, componisten en dichters aan de mensch-
heid schenken, wordt het werk van deze hee-
ren beschermd door het patent, of het auteurs
recht. Het wetenschappelijk geesteseigendom is
evenwel vogelvrij. Groote en belangrijke ge
bieden, waarop de mensch scheppend werkzaam
is, worden in het geheel 'niet beschermd of ge
ordend, met het gevolg dat een doelmatige u°it-
werking van dergelijke v ndingen onmogelijk
w, Wa,ai'de van de uitspraak van prof. Nij-
is dan ook in het bijzonder hierin gele
gen, dat hij doordrongen is van het onge-
wenschte om een, vaak ongemotiveerde afwij
zende houding aan te nemen tegenover elk
ernstig pogen van z.g. leeken, om verlichtin°
te brengen aan de lijdende menschheid
De groote vraag 0p dit terrein is echter:
waar vindt men dit ernstig pogen van leeken,
een pogen, dat aanspraak kan maken op den
steun van wetenschappelijk gevormde artsen
en waar vindt men een gewetenlooze oplich
terij en zwendelarij, welke niet krachtig ge
noeg bestreden kan worden.
Dezer dagen heeft voor eenige honden
den genoodigden te Bilthoven de opening
vreemde rechtsnormen stammen. Het zal een I plaats gehad van een bloemen- en piantenten-
„Herrenrecht" en niet een „Sklavenrecht" zijn; toonstelling, welke zal worden gehouden tot
het zal de algemeenheid dienen en niet het 10 Juni op het landgoed van de fam. Kramers
individu. Tot toetssteen zal het 't karakter des uit Rotterdam, gelegen aan den Soestdijker-
volks hebben en tot maatstaf niet de bescher- straatweg.
Hierbij waren o.m. tegenwoordig de heer
Bonthuis, van het ministerie van Ec-on. zaken,
als regeeringsvertegenwoordiger, de burge
meesters van de Biit-Bilthoven, Boskoop en
Alphen a. d. Rijn, en verschillende vertegen
woordigers op tuinbouwkundig gebied.
De heer J. H. van Straaten van Nes sprak
ming der zwakken. Den sterke sterker maken,
den vrye vrijer dat is ons ideaal. Niet ech
ter den zwakke ten koste van den sterke be
schermen.
Wanneer wij ons aldus plechtig afwenden
var. alle schaden, die de cultuur-ontaarding der
middeleeuwen veroorzaakte, blijven wij toch
trotsch op alle groote, Duitsche mannen uit een welkomstrede uit, waarin hij deed uitko-
alle tijdperkenWij erkennen de vrijheid men' dat de Nederlandsehe boomkweekerijen
van den wil. Op onze „Herrenwille" zullen alle millioenen sierplanten, sierheesters en boomen
vernietigingskrachten der menschheid te plet- in voorraad hebben, die daar de kweekerijen
ter loopen, de Westelijke democratie, het Oos- er 'n de toekomst geen plaats voor bieden, ver-
tersche bolschewisme, het Aziatische semitis- nietigd zouden moeten wórden. Dit mag, aldus
me, het liberale imperialisme. Wij erkennen sPr" niet 8ebeuren, dit prachtig nationaal pro-
verder, dat ieder verantwoordelijk is voor zijn duct moet voor de gemeenschap bewaard blij-
eigen lot en zijn eigen ontwikkeling. De Duit- ven en dit kan all^én door de stichting van een
sche mensch moet weer sterk worden en in -Nationaal Park" van zoo grooten omvang, dat
staat voor zijn geestelijke vrijheid te strijden deze enorme hoeveelheid boomen en planten
Daarom weg met de weltfremde geleerden erin verwerkt 'zou kunnen worden.
wier eenige waarde in hun abstraciheid be
stond
Tot zoover dr. Frank. Men ziet hij tee
kent de nieuwe rechtsfilosofie niet ten voeten
uit. Dat kan ook moeilijk, want zij is er nog
niet. Maar men weet nu toch een beetje in
welke richting gezocht, met welk materiaal
gebouwd zal worden.
Rosenberg meent, dat ar in de samenleving
vier krachten zijn, welker taak het is, het ver
splinterende subjectivisme door de vorming
van afgeronde menschentypen een „halt en
niet veder." toe te roepen. Het leger, de kerk,
het recht en de school. De staat heeft natuur
lijk het recht de menschen-vormende bedrij
vigheid dezer krachten te controleeren en te
leiden. Dat spreekt vanzelf. Dat i3 ook het
geval met het recht. Maar wat is recht Recht
is dat, w; -le Arische mensch als recht be
schouwt een onrecht is dat, wat de Arische
mensch als onrecht beschouwt, aldus luidt
(volgens Alfred Rosenberg) een der meest
wijze spreuken uit de Indische wijsbegeerte
en zonder dralen maakt hij van deze opvatting
zijn uitgangspunt.
Wanneer de stichting van zulk een park een
maal werkelijkheid mag worden, zal Nederland
een natuurmonument rijker zijn, dat op dit
gebied tot de belangrijkste van de geheele
wereld zal behooren en door tienduizenden
uit eigen land en buitenland zal worden be
zocht.
Naast een arboretum van minstens 200 H.A.
denkt men o.a, aan tentoonstellingsgebouwen,
een openluchttheater, een openluehtschool voor
kinderen uit groote steden, een stadion, res
taurants enz.
Vervolgens heeft Jhr. G. F. van Tets van
Goidschalxoord, voorzitter van de commissie
tot stichting van een Nationaal parit, de ope
ningsrede gehouden. Hij vond daarbij tevens
gelegenheid eenige mededeelingen te doen om
trent het ontstaan der gedachte van een natio
naal park, en den arbeid der commissie. Reeds
in de oorlogsjaren heeft de heer van Straaten
van Nes, met het plan rondgeloopen, om de
overproductie van de schitterende Nederland
sehe boomkweekerij-artikelen,, onder te bren
gen in een te stichten Nationaal park. Dit is
toen niet gelukt. Eerst in den nazomer van
1932, Is een commissie tot stichting van een
Nationaal park tot stand gekomen, waarin ver
schillende vooraanstaande personen, door hun
maatschappelijke positie, nauw verwant aan
het te stichten park, zitting hebben genomen;
die in een rapport aan de regeering haar be.
vindingen heeft neergelegd, waarbij als het
meest aan haar doel beantwoordende werd ge
noemd het landgoed „Hooge Veluwe" van de
fam. Kröller, gelegen onder Hoenderloo en om
streken, met een oppervlakte van ruim 6000
H.A.
De Kamerontbinding was oorzaak dat minis
ter Verschuur, groot voorstander var; het plan,
het beter vond, het voorstel tot aankoop niet
meer aan de Kamer voor te leggen en trok het
ontwerp van wet ten deze in.
De plannen der regeering.
De kans is thans heel groot, dat het schitte
rend landgoed „De Hooge Veluwe" niet in zijn
geheel voor ons nageslacht bewaard zal kunnen
worden, daar, al bereikte de commissie nog
geen officieele mededeeling van de regeering,
spr. van twee bevoegde zijden een schrijven
ontving, dat het uitgesloten is, dat de tegen
woordige regeering bereid is de „Hooge Ve
luwe" aan te koopen. Resultaat daarvan zal zijn,
dat de boomkweekers niet van hun producten
kunnen worden afgeholpen, op een eervolle
wijze als de commissie had voorgesteld en dat
evenmin aan ongeveer 240 werkloozen gedu
rende 5 jaar werk zou kunnen worden ver
schaft, om niet te spreken van het verloren
gaan van zooveel natuurschoon en van het
schitterendste ontspanningsoord, dat voor het
Nederlandsehe volk voor altijd had kunnen be
waard blijven.
Do commissie zal evenwel haar denkbeelden
omtrent de stichting van een nationaal park
niet laten varen. Wanneer het allerbeste niet te
bereiken is, dan is toch mogelijk iets anders te
bereiken, dat „the second best" is.
Met een woord van warme hulde aan oud
minister Verschuur verklaarde spr. de tentoon
stelling voor geopend.
Verder voerden nog het woord de burgemees
ters van de Bilt, Bilthoven en Boskoop.
Wat nu de tentoonstelling betreft, de toch
reeds zoo buitengewoon aan natuurschoon rijke
omgeving, is met dit Nationaal park in zak
formaat, met zijn duizenden bloeienden aza
lea's, rhododendroms, sierheesters enz., in de
nieuwste vormen en kleuren een lustoord rijker
geworden, waar, naar mag worden vertrouwd,
duizenden heen zullen trekken, om te zien, wat
onze Nederlandsehe boomkweekerijen vermo
gen. Al is de aanplanting, door den korten tijd
van voorbereiding, eenzijdig en lang niet vol
maakt,, daar men zich in hoofdzaak heeft moe
ten bedienen van Boskoopsche materiaal, dat op
direct effect berekend was, toch zal men zich
een idee kunnen vormen van wat een Nationaal
Park in liet groot zou moeten en kunnen wor
den.
SOFIA, 8 Mei. (V.D.) Koning Boris heeft den
minister van buitenlandsche zaken van Joego
Slavië, Jeftitsj, het grootkruis van de Alexan-
derorde verleend.
Hedenavond om 8 uur Is Jeftitsj met zijn ge
volg naar Belgrado vertrokken. De Bulgaarsche
premier begeleidde Jeftitsj tot aan het grens
station Dragoman en bood hem en zijn gevolg
in den trein een diner aan.
Omtrent het bezoek van den Zuid-Slavischen
minister aan de Bulgaarsche hoofdstad is het
volgende officieele communiqué uitgegeven:
„Minister president Moeschanoff en de Zuid-
Slavische minister van buitenlandsche zaken,
Jeftitsj, hebben in Sofia in een atmosfeer van
vertrouwen en hartelijkheid de besprekingen
hervat, die in December 1933 in Belgrado naar
aanleiding van het bezoek van den koning van
Bulgarije aan den koning van Zuid-Slavië be
gonnen waren.
Zij stelden vast, dat beider landen gelijkelijk
streefden naar vrede en een algemeene over
eenstemming.
Met betrekking tot de problemen die hunne
landen in het bijzonder betroffen, konden de
bride ministers met voldoening constateeren,
dat de maatregelen, die bij hun bijeenkomst in
Belgrado principieel waren vastgelegd, reeds
een ontwikkeling toonen, welke succes belooft.
Omtrent de spoorwegtarieven konden over
eenkomsten worden bereikt.
Op het oogenblik onderhandelen de Bulgaar
sche en Zuid-Slavische vertegenwoordigers met
kans op spoedig succes over een handelsver
drag en een veterinair verdrag.
Bij het onderzoek over de practische moge
lijkheden voor een vereenvoudiging van de
pasvoorschriften en een vergemakkelijking van
de betrekkingen tusschen de beide volkeren,
is de kans gebleken op een bevredigende op
lossing. De beide ministers zijn verder overeen
gekomen, alle problemen, die nog hangende
zijn, of die in de toekomst tusschen Bulgarije
en Zuid-Slaviëë zouden kunnen ontstaan, te
behandelen in een geest, die de eerlijke vriend
schap tusschen de beide volkeren moet ver
sterken en een duurzame en profijtbrengende
samenwerking moet garandeeren.
Het spreekt vanzelf, dat deze vraag niet
alleen den medischen stand in ons land be
treft, doch dat de beteekenis hiervan daar
verre boven uitgaat en een sociaal en hygië
nisch belang van den allereersten rant' raakt.
Het euvel van het adverteeren van Y'enees-
middelen en geneesmethoden trok ook de aan
dacht der Regeering en zij meende op dit ter
rein regelend te moeten optreden. Deze over
weging leidde er toe, dat door den beirokken
Minister in 1925 een wetsontwerp werd inge
diend, bevattende bepalingen omtrent net me'
openlijke aanprijzing ln het verkeer breiden
van middelen tegen ziekten.
Dit wetsontwerp werd later om andere re
denen door de Regeering teruggenomen, maar
toch had het feit, dat deze kwestie in het open
baar aan de orde was gesteld, een goed resul
taat. Dit resultaat was namelijk de oprichting
van de Commissie van cantróle op de aanprij
zing van geneesmiddelen en geneeswijzen.
Het behoeft geen betoog, dat deze commis
sie dadelijk de medewerking verkreeg van alle
vooraanstaande fabrikanten van geneesmid
delen.
Deze fabrikanten konden er immers slechts
baat bij vinden, wanneer naast de aankon
diging van hun meestal gepatenteerde artike
len, advertenties van minderwaardige produc
ten geweerd werden. Was de medewerking
uit de wereld der fabrikanten dus alleszins te
verstaan, van meer belang was, dat al spoe
dig enkele groote dagbladen zich met de con
trole-commissie in verbinding stelden en geen
advertenties inzake geneesmiddelen en genees
methoden wenschten op te nemen, alvorens de
commissie deze had gezien. Enkele bladen be
gonnen er mede en later besloot de „Neaer-
landsche Dagbladpers" dezelfde gedragslijn te
volgen. Ook de periodieke pers wendde zich
in tal van gevallen tot de commissie.
Deze medewerking van verschillende zijden
was aanvankelijk geheel vrijwillig.
Toen de commissie haar taak begon, had zij
haar handen vol met het opruimen van de erg
ste „Schund" uit de geneesmiddelen-reclame,
en tallooze voorbeelden zouden aan te halen
zijn om te bewijzen, hoeveel goeds de com
missie hier bereikt heeft door bedriegelijke en
gevaarlijke advertenties uit de kranten te hou
den.
Teveel om op te noemen zijn de gevallen,
waarin de commissie moest constateeren, dat
het aangeprezen middel niets maar dan ook
niets bevat, wat ook maar eenigszins de ge
nezing van een ziekte zou kunnen bevorderen.
Op dit gebied bestaan er zeer ergerlijke toe
standen.
Er is in dezen wantoestand in de laatste ja
ren een groote verbetering gekomen en het
kwaad is sterk bedwongen. Voordat wij over
de ontwikkeling van den arbeid der commissie
nader spreken, volgen thans echter eerst eenige
mededeelingen over de samenstelling der com
missie.
Wat is dat eindeloos lange hek toch, waar
we nou al een half uur langs rijden?
Dat is geen hok, dat zijn'telegraafpalen.
De eerste voorzitter was de tegenwoordige
Minister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, mr. H. P. Marchant. Thans treedt
prof. mr. A. C. Josephus Jitta als zoodanig op.
Eens per maand vergadert het bureau der com
missie, dat met de eigenlijke controle op de
advertenties is belast. In dit bureau, dat onder
presidium van prof. dr. J. A. Veraart sja
hebben zitting dr. E. J. Buning, een rnedicus>
de heer E. Monasch, een pharmaceut, de heer
W. Sythoff, als vertegenwoordiger van de Dag
bladpers, mr. F. M. G. van Walsum. oud-secre
taris der commissie en mevrouw °ster-
Lemei, de tegenwoordige secretaresse. Voor
zoover het secretariaat niet dadelijk adverten
ties afkeurt, worden deze door het bureau be
sproken. Dit bureau neemt dan, eventueel na
medisch of pharmaceutisch advies, een beslis-
sing.
Toen de commissie In den loop van enkele
jaren het allerergste onkruid had uitgeroeid,
kwam zij er vanzelf toe naar wegen te zoeken,
welke de controle nog meer effectief zouden
maken.
In vollen omvang kwam deze preventieve
controle echter eerst tot stand in 1932, toen
de vereeniging „De Nederlandsehe Dagblad
pers" en ,dc „Nederlandsehe Periodieke pers"
besloten in samenwerking met den Bond ter
behartiging van de belangen van fabrikanten
en alleenverkoopers in het Pharmaceutisch be
drijf de commissie krachtdadig te steunen en
het werk te stellen om de geheele
Nederlandsehe pers op dit gebied te zuiveren.
In Juni 1932, tijdens de behandeling van het
wetsontwerp op de artsenij-bereidkunde werd
overeengekomen, dat de bladen geen adver
tenties meer zouden opnemen, welke niet door
de commissie waren goedgekeurd en van een
stempel voorzien. De Bond van Fabrikanten
nam hierbij de voor zijn leden bindende be
slissing. dat niet meer zou mogen worden ge
adverteerd in bladen, die zich niet houden aan
de uitspraak der commissie.
Het initiatief van de Dagbladpers werd hier
op waardevolle en krachtige wijze ondersteund
door de sanctie van den adverteerdersbond.
Advertenties betreffende kanker, tuberculose,
fuggemergstering, geslachtsziekten, vallende
ziekten, nierlijden, hartlijden, stuipen, paralysis,
leverlijden, suikerziekte en oogziekte zal men
dan ook in onze bladen niet meer aantreffen,
althans niet in de bladen van eenige impor
tantie.
Het doel der commissie zou men, kort samen
gevat, als volgt kunnen omschrijven:
a. het weren van alle reclame voor genees
middelen, welker samenstelling gevaar kan op
leveren voor de Volksgezondheid en voor ge
neeswijzen, wanneer deze uitgeoefend worden
door terzake onbevoegde of immoreele perso
nen. Wanneer de medisch-onbevoegde geassi
steerd wordt door een medicus en wanneer deze
tofste «es ,§oede regulatie .jetoJ, rmM fa
Volgens „Oberregierungfrat", dr. Hermann
r ricke, die zijn leven slijt in het rijkspatent-
bureau te Berlijn, ontbreekt er aan deze wae-
reld alleen nog maar de bescherming van
nieuwe ideeën door middel van een zoogenaam
de „ideeënrol welke, naast het patentbureau,
zou moeten worden „gesticht".
Om „in deze reeds lang gevoelde behoefte ts
voorzien", heeft cir. Fricke voorloopig een
mooie blauwe map gekocht en daar buitenop
met groote letters geschreven: „Ideeënarchief".
De taak van deze blauwe map zal het zijn,
om de verschrikkelijke holte, welke op het ge
bied dor ideeënbescherming bestaat, op te vul
len. Alle vindingen op naiuurwetenschappelijic
en wetenschappelijk gebieci, onderzoekingen en
ontdekkingen, medische geneesmethoden, op
lossingen van filosofische kwesties, economische
vindingen, projecten en plannen van allerlei
aard, alles kan in de blauwe map van dr.
Fricke een plaatsje vinden, zonder dat de in
zender zelfs maar inschrijfgeld behoeft te be
talen, want de doctor is van plan, zijn heels
beheer belangeloos te voeren.
Wie lust heeft, kan zijn ideeën aan het pa
pier toevertrouwen, dat papier in een enve
loppe van voldoenden omvang steken, er een
stel postzegels ideeën op papier zijn zwaar
opplakken en 't geval adresseeren aan dr. Fricke
Door hem wordt ieder idee geregistreerd en ge
nummerd.
Het archief bevat op het oogenblik een acht
tiental nummers. Geen overweldigende hoeveel-
heid geestesproducten, maar alle begin is moei
lijk en het is niet uitgesloten, dat de doctor als
zijn „idee" wat meer bekendheid gaat geniéten,
al heel spoedig en geregeld aan het blauwe
mappen zal moeten koopen gaan.
Nummer 1 in het archief is de idee van
het „Ideeënarchief" zelf Ongetwijfeld een
idee, welke haar plaatsje in het archief waard
lis.
Nummer 2 betreft het tekende project van
„Regierungsbaumeister" Sörgel uit München,
om het peil van de Middellandsche Zee te ver
lagen en een dam van Europa naar Afrika te
bouwen.
Nummer 3 bestaat uit een theorie van een na
tuurkundige over het eigenlijke vaderland van
de Palingen. Volgens deze theorie komen deze
economisch zoo belangrijke dieren allemaal uit
de Sargasso-zee ten Noorden van de West-In
dische eilanden.
Nummer 4 behandelt de kalenderhervorming
van Freiherr Gustav Bedeus von Scharberg,
welke reeds ter onderzoek bij den volkenbond
is ingediend. Voorgesteld wordt om iedere
maand met een Maandag te laten oeginnen en
de tot nog toe vagebondeerende feestdagen in
boeien te slaan, zoodat bijv. Paschen ieder jaar
op 7 April valt.
Met nummer 5 komen we in den kosmos te
recht, met name op de zon. De raadsels,, welke
deze lichtende bol ons, menschen, voorlegt wor
den in een handomdnii epgelo.t De zon en
de aan haar geïïjke, vaste sterren zijn name-
lijk geen gloeiende gaskogels, zooals de weten-
chap graag zou hebben, maar ze bestaan uit.
zeewater, dat zich rond een vasten, magneti-
schen kern sluit en slechts door een durtne,
gloeiende gaswerveling is omgeven. Deze inte
ressante theorie, die in schrille tegenstelling
staat tot de „dwaalleer" van de professioneele
astrophysiek, is reeds door haar ontwerper in
universiteitsvoordrachten en in de vakpers
energiek verdedigd. Zelfs een aantal leeken-
vereenigingen heeft zich er rond geschaard als
de zonnezee rond den niagnetischen kern. Num
mer 8 is een idee van dr. Kuntz-Robinson uit
Spandau, welke zich bezig houdt met een „Ety
mologische spraakmethode". De methode berust
op het gezonde oordeel van den leerling en
toont ieder woord in zijn verwantschap met de
Duitsche woorden. De uitvinder beveelt deze
methode vooral aan voor het onderwijs in het
Engelsch. Of men met behulp van deze me
thode ook Chineesch en Turksch kan leeren,
wordt in het midden gelaten.
Nummer 9 bevat de ..Poiargeometrie" van den
Keulschen privaat-docent dr. Barthel, die ten
strijde trekt tegen de „inflatiegetallen" van
de astronomie- -P"- Barthel houdt er een eigen
theorie van „soliede lengten en grootten" op
na, volgenS welke onze aarde niet meer een
nietig korreltje in het oneindige wereldruim
is, doch een aanzienlijk, en van de andere he-
rnellichamen heelemaal niet zoo ver verwij-
derd centra van den kosmos. Sterren zijn
slechts „sferische spestraalpunten van onze
zon wat dus neerkomt op een soort fata mor
gana. Absoluut onbegrijpelijk, hoe die sterren
er zooveel duizenden jaren in geslaagd zijn,
den astronomen letterlijk een rad voor de len
zen hunner kijkers te draaien.
In idee nummer 12 motiveert dr. Richter uit
Bozen zijn filosofie over de „eenmaligheid van
het gebeuren" met 't omverwerpen van „eenige
hoogst armzalige wetten".
In werkelijkheid herhaalt zich niets op
deze aarde. Alles is eenmalig, doch niet sche
matisch.
Nummer 15 wijst Indië als het eigenlijke va
derland van de Ariërs aan We zijn benieuwd
wanneer dit deel van het „Ideeënarchief" in een
concentratiekamp terecht zal komen.
Nummer 18, het voorloopige slot van het
„Ideeënarchief" bevat de origineele wereldbe
schouwing van Neupert uit Augsburg. Volgens
dezen heer is de aarde geen kogel, doch.een
holle ruimte, op welker binnenvlak wij leven.
In het midden van deze holle ruimte bevinden
zich zon, maan en sterren. Dat de dingen de
onaangename gewoonte hebben, om aan den
horizon te verdwijnen, is niets dan een belache
lijk optisch bedrog, veroorzaakt door de straal
breking van het licht
We wenschen dr. Fricke geluk met zijn ver
draagzaamheid en gastvrijheid, twee deugden,
die hem na de doorworsteling van het „Ideeën
archief" niet ontzegd kunnen worden.
Op 26 September 1914 sneuvelde bij Loivre,
ongeveer 20 K.M. Noordwestelijk van Reims, de
volksdichter Hermann Loens, die als vrijwil
liger in het Duitsche leger diende.
Waar hij begraven was is tot dusver niet pre
cies bekend geweest, maar thans hebben de
Franschen bij grondwerkzaamheden het stoffe
lijk overschot van een Duitscb soldaat gevon
den met het identiteitsplaatje, dat aan Loens
toebehoorde. De resten zijn overgebracht naar
het Duitsche militaire kerkhof te Loivre.
In een brief aan het bestuur van de ,,Genos-
senschaft deutscher Bühnenangehöriger", die
„Het Volk" publiceert, deelt de vermaarde
Duitsche acteur Albert Bassermann mede, dat
hij niet zal deelnemen aan het gebruikelijke
voorjaarsgastspel te Leipzig, omdat hem ver
zocht is daar alleen op te treden en niet, zoo
als anders, met zijn vrouw Else Bassermann,
siis Jodin is.
