NA HET WERELDKAMPIOEN
SCHAP VOETBAL.
EERSTE KAMER AANVAARDT ZUIDER-
ZEEFONDS.
DE TRIOMF VAN ITALIË
DONDERDAG 14 JUNI 1934
WONINGWET, PASPOORTEN EN
MIDDENSTANDSCREDIET.
WIJZIGING COMPTABILITEITSWET.
Vergadering van Woensdag
OPLICHTING VAN ASPIRANT
FILMSTERREN.
GRATO.
WAAL WORDT BEDWONGEN.
erhooging van den dijk tusschen
Nijmegen en Millingen.
DIRECTEUR PSYCHOPATHEN-ASYL
AANGEVALLEN.
NA VOLBRACHTEN DIENSTPLICHT.
DOOR AUTO GEGREPEN.
HERTEN ONDER AUTO'S.
NASLEEP WORMERVEERSCHE
BRANDSTICHTINGSAFFAIRE.
LEVEN VAN RECHERCHEUR
BEDREIGD.
WIE LEVERDE HET BESTE
SPEL
OP SLAG GEDOOD.
HORATIUS.
DE ZALIGE GIUSEPPE CAFASSO.
Voorzitter Ruys de Beerenbrouck rantsoe
neert, maar voorzitter de Vos van Steenwijk
is óók niet voor lang praten. Zoo zei hij heden
tegen professor van Embden, dat deze het bij
de ontwikkeling van zijn bezwaren tegen de
Woningwet best een beetje minder Iangwijlig
had kunnen doen en dat was waar. Als de pre
sident de „beschreven vaderen" de eerstvol
gende keer vermaant, zich niet voor gewichtige
stemmingen te verwijderen, zal hij óók gelijk
hebben, want een te groot aantal leden bleek
van middag weer erg veel haast te hebben.
Overigens kan men niet klagen over de be
handeling der wetsontwerpen, zij verliep za
kelijk en vlot Professor Kranenburg heeft een
goeden dag gehad. De Comptabiliteitswet, die
een heerlijk studie-object voor staatsrechtmen-
schen is. heeft Minister de Geer zóó gewijzigd,
dat de moeilijkheden, verbonden aan het stel
sel, neergelegd in art. 127 van de Grondwet,
tot' de geringste proporties worden terugge
bracht. Art. 90 der Comptabiliteitswet is nu zoo
geredigeerd, dat daarin het beginsel tot uit
drukking komt. dat alleen de eindcijfers der re
keningen in den vorm van een wet ter vast
stelling worden aangeboden aan de Kamers.
Art. 127 van de Grondwet schrijft voor: „De
verantwoording van de Rijksuitgaven en ont
vangsten over eiken dienst wordt, onder over
legging van de goedgekeurde rekening, aan de
wetgevende macht gedaan naar de voorschrif
ten van de wet". De afgevaardigde, die dit
voorschrift indertijd per amendement opgeno
men kreeg, weet niet, wat hij voor kwaads
heeft gebrouwen. Want Minister Oud kent het
adres van „de wetgevende macht" niet. Deze
wegevende macht is immers Regeering en Ka
mers samen in overleg. Had er nu maar Sta
ten Generaal gestaan! Men heeft een uitweg
gezocht en de Grondwet aldus uitgevoerd, dat
aan de Kamers, naar aanleiding van de door de
Rekenkamer goedgekeurde rekeningen, een
wetsontwerp wordt aangeboden. Vroeger werd
de „rekening" bij de wet vastgesteld. Deze on-
practisché methode is verlaten; de rekeningen
worden nu goedgekeurd in den vorm van het
bij de wet ingediende saldo. Dus, constateerde
prof. Kranenburg, het zwaartepunt blijft bij de
Rekenkamer en men moet hier de verantwoor
delijkheid der Staten Generaal met een korrel
zout nemen. Wat wij practisch hebben, is het
systeem, dat de Staatscommissie van 1887 voor
stelde en dat Buys profeteerde. Natuurlijk zei
de professor er niet bij, dat men zoo ook zijn
stelling heeft aanvaard, doch daar moeten de
discipelen van den Leidschen hoogleeraar aan
denken, als zij voor het doctoraal examen het
zevende hoofdstuk uit het tweede deel van
Kranenburg's Staatsrecht bestudeeren.
Niet alleen studenten, zelfs professoren raad
plegen dit boek en de Minister van Sociale Za
ken bleek het óók al bestudeerd te hebben.
Vandaag kwam immers ook de herziening van
de Woningwet aan de orde, waarvan de behan
deling in de Tweede Kamer op formeel-admi
nistratieven grond geschorst moest worden. Er
is toen het beroep van den inspecteur van
volksgezondheid ingeschakeld, die tegen be
sluiten van Gedeputeerden in zake bouwplan
nen in verzet kan komen bij de Kroon. En de
Minister beriep zich nu op Kranenburg, die in
zijn handboek beroep prefereert boven ver
nietiging. De Leidsche hoogleeraar bleek
toch nog formeele bezwaren te hebben, omdat
hij hier de Provinciale wet verkeerd acht toe
gepast. Zijn collega van Embden was heelemaal
afkeerig van de te groote macht, die dit cey-
traliseerend ontwerp aan de rijksambtenaren
toekent, terwijl de heer Rugge verslechtering
van de Volkshuisvesting vreest. De heer de
Bruyn verklaarde het niet eens te zijn met de
sociale opvattingen der Regeering. Wel stelde
hij op prijs, dat deze Minister waarde bleek te
hechten aan ethische beginselen, maar de be-
heerschende idee van het kabinet is de zijne
niet en hij zal dat uitvoeriger uiteenzetten bij
de a.s. behandeling van het zestig millioen ont
werp voor werkverruiming.
De Minister heeft uitdrukkelijk verklaard,
dat hij tegen willekeur hij de uitvoering zou
waken. Zijn doel is: de huurprijzen naar be
neden te krijgen en hij wees er op, dat nu ook
de rente van 6 en 5 op 4 pet. is gebracht. Met
de twee vrijz.-dem. professoren en den heer
de Bruyn stemden de sociaal-democraten tegen
dit crisisontwerp, dat met 25 tegen 12 stemmen
werd aangenomen en een tijdelijk karakter
heeft.
Over het crediet van 2 millioen aan den mid
denstand is niet gesproken. De bedoeling van
het crediet is, heeft de Minister nog eens schrif
telijk verklaard, „steun te verleenen aan „Vol
waardige" bedrijven, die, tengevolge van de
crisis, tijdelijk met liquiditeitsmoeilijkheden te
kampen hebben, doch niet, om ook de bestaans
voorwaarden van die bedrijven te wijzigen. De
te verleenen steun zal er toe kunnen strekken
te voorkomen, dat die bedrijven onnoodig te
gronde gaan".
Voor de verleening van het crediet via de
Nederlandsche Middenstandsbank zijn „alge-
meene regels" opgesteld, waaraan deze bank
zich zal te houden hebben, doch die niet zijn
gepubliceerd.
Zonder bezwaar is het ontwerp goedgekeurd,
dat een reductie mogelijk maakt op de prijzen
der paspoorten van 1.25 tot 3.75 op een één
persoonspas en van 1.8714 tot f 5.62 y, op een
meerpersoonspasport. Dit is gedaan om minder
draagkrachtigen te gemoet te komen, nu de
leges verhoogd zijn. Mr. Heerkens Thijssen
wees er op, dat veel gebruikers van paspoor
ten zaken menschen zijn, voor wie elke gulden
er één is, terwijl hij vroeg, of als men wilde
voorkomen, dat niet-Nederlanders ten onrechte
een pas zouden hebben, men geen verplicht
visum kon invoeren om het jaar of om de twee
jaar, inplaats zooals nu de passen slechts twee
jaar geldig te verklaren. Met minder geld kon
Minister de Graeff in de huidige omstandig
heden niet volstaan, maar over de visa-moge
lijkheid wilde hij zich beraden.
Een oogenblik scheen er twijfel te bestaan,
of de meerderheid haar goedkeuring wel zou
hechten aan het Zuiderzeefonds in zooverre
Minister Kalff een memoriepost op de begroo
ting plaatste voor de verdere doorvoering van
de inpolderingswerkzaamheden. Zoowel jhr
van Citters als jhr. de Savomin Lohman ble
ken ernstige financieel e bezwaren te hebben
en de c.h. afgevaardigde wilde zich althans de
vrijheid voorbehouden voor een komende, wer
kelijke post.
De Minister heeft de Kamer niet in 't duister
gelaten. Hij zeide, dat de Regeering moet
weten, of de Kamers de doorzetting der werken
al of niet willen. Er zal een 110 millioen noodig
zijn. „De Regeering in haar geheel" acht door
zetting gewenscht, voegde Z. Exc. daaraan toe
en ontvouwde de gronden daarvoor, terwijl
hij toezegde bij de aanvragen voor gelden alle
gegevens over de kosten van afsluitdijk en in
poldering over te zullen leggen.
Professor Lohman bleek tegen: hij wilde zich,
in de gegeven financieele omstandigheden nu
niet binden voor een uitgave van 110 millioen
gulden te stemmen en in dien geest oordeelde
ook de heer Blomjous. Maar de Friesche c. h.
afgevaardigde mr. Pollema bleek vóór te zijn.
Wij wisten, zoo ongeveer redeneerde hij. dat
dr. Colijn voor doorzetting was en hoe de toe
komst zijn zal, weten wij niet. Maar wij moeten
vertrouwen hebben in de Regeering. Dèt ging
jhr. van Sasse van Ysselt blijkbaar wat al
te ver. want hij stond op en constateerde nuch
ter: „Ik stem tegen, niet omdat ik geen ver
trouwen heb in de Regeering, maar omdat ik
de toekomst wantrouw". Dit was ook het stand
punt van prof. Lohman, die daarbij meent (mr.
van Schaik's standpunt bij de Vlootwet) dat
de Staten-Generaal zich niet vooraf kunnen
binden aan toekomstige uitgaven. Ook als men
deze stelling niet aanvaardt en vóór doorzet
ting is, gaat mr. Pollema's motiveering wel
heel ver. Indien men toch, bij een beslissing
als hier werd gevraagd, meteen geacht zou
moeten worden bij weigering het kabinet te
wantrouwen, moet het bezwaarlijk vallen nog
tegen één regeeringsvoorstel te stemmen en
dat kan toch de bedoeling niet zijn.
De Regeering leeft intusschen het fiat der
Volksvertegenwoordiging op haar plannen: met
26 tegen 4 stemmen (de heeren de Savornin
Lohman, van der Hoeven van Sasse Ysselt
en Blomjous) werd de begrooting aangenomen.
26 Juni zou de Kamer weer bijeenkomen.
Ongunstige reclasseerings-rapporten.
De Haagsche rechtbank heeft op 29 Mei uit
gesteld de zaak tegen de verdachten C. R. en
W. de K„ die terecht hebben gestaan wegens
oplichting en poging tot oplichting; R. boven
dien wegens verduistering van boeken, ten ein
de alsnog een reclasseeringsrapport omtrent
deze verdachten in te winnen. Zooals men weet,
hadden deze verdachten per advertentie een
aantal meisjes opgeroepen om te solliciteeren
als figuranten en koristen voor een nieuwe
film, en haar bij aanmelding een formulier
doen onderteekenen, waarbij zij een bedrag van
2.50 als waarborgsom moesten storten. Door
tijdig ingrijpen van de politie was deze opzet
mislukt en heeft slechts één meisje de gevraag
de 2.50 gestort.
Dinsdag stonden R. en de K. opnieuw in de
verdadhtenbank om het resultaat van het
onderzoek naar hun antecedenten te vernemen.
De president, Mr. Scholten, deelde den ver
dachte R. mede, dat nog maar zelden zulk een
ongunstig reclasseeringsrapport omtrent een
verdachte was uitgebracht. Daarin stond, near
de president mededeelde, o.m. vermeld, dat R.
reeds als kind zijn vader bestal en daarna een
reek van mi drijven pleegde, zoodat hij feite
lijk reeds 8 maal veroordeeld had moeten zijn,
ware het niet, dat de bestolenen uit deernis met
de hoogst fatsoenlijke ouders, de zaken niet
wenschten vervolgd te zien.
Alle door verdachte verstrekte gegevens
waren aldus het rapport een lange reeks
van leugens, ook aan de rapporteurs aan wie
R. deels valsche opgaven van werkgevers deed,
deels een aantal werkgevers verzweeg.
Integendeel met den aanvankelijken indruk
is R. de auctor intellectualis gebleken te zijn.
Het rapport concludeerde, dat R. was een anti
sociaal wezen, dat niet voor reclasseering vat
baar is.
Omtrent den verdachte de K. was het rap
port eveneens zeer ongunstig. De Rotterdam-
sche Rechtbank veroordeelde hem 3 maal tot
een voorwaardelijke straf. Het Hof in Den
Haag, was den laatsten keer van een andere
opinie en sprak een onvoorwaardelijke veroor
deeling uit
Tijdens zijn gevangenschap deed een philan-
troop moeite om de K. weer in de maatschappij
terug te brengen. De dankbaarheid van de K.
uitte zich in nieuw bedrog en diefstal ten na-
deele van zijn weidoener.
Het O. M„ hierna het woord verkrijgend, per
sisteerde bij den reeds genomen eisch van resp.
maanden en 1 jaar gevangenisstraf.
De rechtbank zaï over 14 dagen uitspraak
doen.
Internationale belangstelling voor
«O D
grafische tentoonstelling te
Utrecht.
Men schrijft ons
De Grafische Tentoonstelling, die van 24
October tot en met 10 November a.s. te Utrecht
gehouden wordt, naar aanleiding van het 25-
jarig bestaan der Boekdrukkersorganisatie, ver
heugt zich in de algemeene belangstelling, niet
alleen van alle Eu-opeesche landen, maar ook
van Amerika.
Op het groote Internationale Boekdrukkers
congres, dat tijdens deze tentoonstelling wordt
gehouden, waar o. m. ook de voorzitter der
Boekdrukkersorganisatie, de heer S. S. Kort-
huis, een onderwerp zal inleiden getiteld
„Bèachtung, eines Preisniveaus und Einhaltuog
von Preistarifen sowe Schutz bestehender Auf-
tragbestande", worden 500 a 600 vreemdelingen
verwacht uit alle deelen van de wereld.
Ook de tentoonstelling wordt iets heel bijzon
ders. Op het Bureau der Federatie zijn reeds
eenige drukwerken binnengekomen van zeer
bijzondere kwaliteit. De drukwerkconsument
zal zich op de tentoonstelling kunnen overtui
gen van de groote waarde, die van het betere
drukwerk uitgaat. Ook de afdeeling „Direct
Mail" zal van zich doen spreken. Op technisch
gebied zal mer. op de expositie verschillende
machines in werking zien met de allernieuwste
vindingen.
Een tentoonstelling als de Grato belooft te
worden, is in Nederland nog nimmer gehouden.
Naar wij vernemen is heden een aanvang
gemaakt met de verbreeding en verhooging van
den Waalbandijk, de z.g. Erlecomschen Dam
en den Ooijschen Dam tusschen Nijmegen en
Millingen. De kosten van deze dijkverzwaring,
welke in werkverschaffing zal worden uitge
voerd, zijn geraamd op 550.000 en worden
deels door het rijk, deels door de provincie Gel
derland en de gemeente Beek-Ubbergen gedra
gen. Er kunnen ongeveer 400 man aan het werk
gesteld worden.
De dijk wordt zoo hoog gemaakt, dat hij be
rekend is op de hoogst mogelijken waterstand,
welke de laatste jaren genoteerd is. Door deze
dijkverhooging wordt ook de door. Waterstaat
nieuw geprojecteerde weg Nijmeien-Beek-
Duitsche grens voor overstroomingen gevrij
waard.
Door een verpleegde met een schaar
ernstig gewond.
De geneesheer-directeur, dr. M. Westerterp,
van het Rijksasyl voor Psychopathen te Ave-
reest, vroeger directeur van de stichting te
Beilen, is de vorige week, aldus het „N.v.h.N."
door een der psychopaten in de stichting jan-
gevallen.
Hij werd ernstig aan het hoofd en gelaat ver
wond met de punt van een schaar.
De dader, een man van ongeveer 30 jaar. had
den geneesheer-directeur des morgens een kort
onderhoud verzocht, hetwelk hem des middag3
2 uur werd toegestaan. Dagelijks stelt de direc
teur zich één of meer uren voor het bezoek
van de verpleegden beschikbaar. Verplegers
worden bij een dergelijk bezoek niet toegela
ten. De heer Westerterp zat tegenover den
dader aan tafel en voor hij er erg in had sprong
deze naar voren en gaf hem met een huisschaar
vijf steken in het gelaat. De directeur trachtte
zich door het slaan met een stoel te verdedigen,
maar het was reeds te laat. Op het tumult kwa
men de in de nabijheid zijnde bewakers toe
snellen.
Daar een der punten van de schaar diep het
oog was ingedrongen, werd dr. Keiner te
Zwolle, oogspecialist, ontboden. Deze achtte
den toestand vrij ernstig en vervoerde den
heer- Westerterp terstond naar het ziekenhuis
te Zwolle. Zeer waarschijnlijk zal de directeur
het licht uit het oog moeten missen. De burge
meester van Avereest, de heer mr. W. A. J.
Visser, nam terstond de noodige politiemaat
regelen. De dader stond steeds onder streng
toezicht en genoot nagenoeg geen vrijheid. Hij
werkte af en toe op de afdeeling boekbinderij
en heeft toen kans gezien een schaar mede te
nemen. Hij had de punten voor dit doel extra
geslepen.
Gecompliceerd ongeval met doode-
lijken afloop.
Gisterenavond heeft óp den Markeloscheweg
te Goor een aanrijding plaats gehad, waarbij
de manufacturier, de heer I. Rosendaal het
leven liet.
Toen de heer R. een stilstaande auto per
rijwiel wilde passeeren, deed de chauffeur K.
uit Lichtenvoorde, 't portier gedeeltelijk open.
De heer R. geraakte met zijn kleeren achter
het portier vast, waardoor hij kwam te vallen.
Juist op dit moment kwam uit de richting Mar-
kelo een auto uit Twello. Deze reed den heer
Rosendaal aan en kwam vervolgens in een
droge sloot terecht.
De heer R. werd zwaar gewond. Onmiddel
lijk toegeschoten hulp mocht niet meer baten,
want enkele oogenblikken later kon dr. Linde
boom uit Goor slechts den dood constateeren.
De auto uit Twello. waarin twee personen
waren gezeten, werd licht beschadigd, terwijl
de inzittenden het er goed afbrachten.
De heer R. was gehuwd en vader van drie
kinderen.
Gaas zal ze voortaan beschermen.
Er zijn de laatste jaren te Apeldoorn op den
betonweg door de Hoog-Soerensche bosschen
heel wat herten gesneuveld, door dat zij- door
een auto werden aangereden. Ook op andere
wegen komt dit wel voor, doch meer spora
disch. Veelal hebben de aanrijdingen ook voor
de automobilisten minder aangename geyolgeii.
Weldra zullen deze aanrijdingen daar ter plaat
se tot het verleden behooren. Aan weerszijden
wordt de weg daar vanwege het Kroondomein
hoog afgegaasd met welke werkzaamheden men
al flink is opgeschoten, terwijl ten slotte voor
de afwegen naar den Dassenberg en het Aard-
huis draaihekken zullen worden aangebracht.
De wildstand is wat het aantal herten betreft
over het geheele terrein van het Kroondomein,
vanaf de afrastering langs de spoorlijn Apel
doornAmersfoort tot Uddel, Elspeet, Gordel
en Niersen zeer gunstig te noemen.
Beleedigingszaak voor het
Amsterdamsche Hof.
Men herinnert zich de brandstichtingszaak
in Wormerveer, welke ter plaatse veel opschud
ding heeft verricht.
In December 1929 ontstond brand in de sme
derij van A. de B„ aldaar. Spoedig was het
vuur gebluscht, doch de smid werd verdacht
van brandstichting. De man werd door het
Gerechtshof te Amsterdam, nadat de Haarlem-
sche rechtbank hem had vrijgesproken, ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van één jaar.
Bijgestaan door zijn oom J. de B. werden
eenige requesten aan den ministerraad gezon
den, een verzoek om gratie aan de Koningin
en een Kamerlid stelde den minister wagen.
De pogingen om de onschuld van den smid aan
te toonen, hielpen niet. Inmiddels onderging
hij zijn straf.
In vele geschriften, door oom en neef de B.
geschreven, waren zij weinig te spreken over
de Wormerveersche politie en enkele brand
weerdeskundigen, om hun meening wonden zij
geen doekjes. Voor de ramen van de smederij
werden de adressen en verzoekschriften geëta
leerd en 's avonds werden lichtbakken aange
bracht. Den laatsten tijd waren de tentoonge
stelde pamfletten gericht tegen den brandweer-
deskundige H. R. M„ en den loco-burgemeester
van Wormerveer P. K.
Een en ander was voor deze heeren aanlei
ding een klacht tegen den smid en diens oom
in te dienen wegens beleediging.
De rechtbank te Haarlem veroordeelde beide
verdachten tot een voorwaardelijke gevange
nisstraf van twee maanden met een proeftijd
van 3 jaar.
Voorts werd de smid A. de B. veroordeeld
tot 50 boeten en zijn oom J. de B. tot 75
boete.
Dinsdag diende de zaak in hooger beroep
voor het gerechtshof te Amsterdam.
Evenals in eerste instantie trad mr. dr. Benno
J. Stokvis als verdediger op.
De procureur-generaal mr. A. baron van
Harinxma thoe Slooten acht na getuigenver
hoor de beleediging bewezen.
Het is noodzakelijk, dat aan het geschil te
Wormerveer een einde wordt gemaakt. Spr.
requireert bevestiging van het vonnis behalve
wat de strafmaat betreft en eischt tegen beide
verdachten een voorwaardelijke gevangenis
straf van zes maanden met een proeftijd van
3 jaar, benevens tegen A. de B. 50 boete en
te^en J. de B. 75 boete.
De verdediger Mr. B. J. Stokvis wijst er o.m.
op, dat het doel van de verdachten is het ver
trouwen te herstellen van het publiek tegen
over politie en andere autoriteiten en op mis
standen te wijzen. Opzet om K. te beleedigen
hadden verd. niet. Als men moed had gehad,
had men een klacht wegens smaad moetèn in
dienen, dan zou de hëele brandstichtingszaak
weer zijn behandeld en dan hadden de verdach
ten gelegenheid gekregen tot eigen eerherstel.
Uitvoerig gaat pl. dan de gestes van getuige
KI. na.
Door den klager is een civiele vordering in
gesteld, wat betreft deze vordering refereert
pl. zich aan het oordeel van het Hof.
Met klem dringt spr. op clementie aan. Het
Hof zal 2£h Juni arrest wijzen.
Het arbeidsprobleem voor den
„afgezwaaiden" milicien.
Het vervullen van den dienstplicht heeft
voor heel wat jongelui, jaar in jaar uit, een
zeer ernstig gevolg. Als ze zijn „afgezwaaid"
en weer in de burgermaatschappij terugkeeren,
blijkt het, dat de betrekking, die zij voordien
vervulden, door een ander is bezet en werk
loosheid, dikwijls van langen duur, wacht hen.
Om dit euvel te voorkomen geeft de Kon.
Nat. vereeniging tot steun van miliciens zich
moeite. Zij tracht n.l. te verijdelen, dat een an
der in de plaats van den opgeroepene .definitief
wordt aangesteld. De regeering steunt dit stre
ven en de minister van Defensie heeft bepaald,
dat een dienstplichtige, die zijn werkkring
heeft verlaten en die later weer zou willen
bekleeden, zich terstond tot de vereeniging
moet wenden. Als gevolg hiervan wenden zich
dan ook jaarlijks een 600 dienstplichtigen tot
haar.
Het jaarverslag over 1933 van de vereeniging
vermeldt, dat hiermede de volgende resultaten
werden bereikt:
Herplaatsing onvoorwaardelijk toegezegd
10 pet.; herplaatsing voorwaardelijk toegezegd
27 pet.; herplaatsing niet mogelijk toegezegd
40 pet.; de herplaatsing beantwoordt 't verzoek
niet 12 pet.; geval niet geschikt voor de ver
eeniging 11 pet.
Herplaatsing blijkt dus voor een belangrijk
deel onmogelijk. Dit is niet geheel te wijten
aan den werkgever. Er zijn tal van omstandig
heden, die haar invloed doen gelden. Een be
langrijke invloed heeft de leeftijd der jongelui.
Zoodra toch de jonge mannen ouder worden en
meer moeten verdienen moeten zij plaats ma
ken voor jeugdiger krachten en dit valt vrij
wel samen met den leeftijd waarop de dienst
plicht moet worden vervuld. -
De dienstplichtige komt dan thuis ten laste
van zijn ouders. Deze hebben zijn verdiensten
reeds moeten derven en moeten hem dikwijls
nog van nieuwe kleeren voorzien.
In het jaarverslag wordt nu een oplossing
van een Nijmeegsch fabrikant aangehaald, die
in zoodanig geval zijn vroegeren werknemer
terugneemt gedurende zes. weken om hem in
de gelegenheid te stellen, gemakkelijker een
betrekking te vinden» een voorbeeld ter na
volging.
Ten gevolge van krachtige propaganda in het
verslagjaar is het aantal contribuanten sterk
toegenomen, hetgeen wel noodig is, omdat het
afgeloopen jaar groote eischen heeft gesteld aan
de vereeniging. De totale uitgaven aan steun
in verschillende vormen bedroegen 6.792.36.
Aan contributies kwam in 3.036.58, aan giften
499,89.
Geholpen werden over 1933: hij het verkrij
gen van werk 295, geldelijk 213, op andere wij
ze 62, totaal 570 dienstplichtigen
Het verslag geeft ook een aardig voorbeeld
van aanpakken.
Een jongeman met eindexamen 5-jarige H.B.
S. wordt mijnwerker. Hoewel men hem voor
te zwak aanziet, zet hij door en houdt maan
den lang vol te midden van Polen en Tsjechen.
Hij zet zelfs door als hij ziet, dat zijn makker
van het gymnasium door een steenblok wordt
verplettèrd. De dienstplicht haalde dezgn jon
geman uit den put. Hij werd tot reserve-officier
benoemd en had daarna het geluk, een passen
de betrekking te vinden.
Een moeilijke arrestatie.
Op Zaterdagavond 13 Januari werd de Orihé-
liusstr. te A'dam in opschudding gebracht door
'n arrestatie, waarbij de politi evan de revol
vers gebruik moest maken.
Door de politie te Oosterbeek was de arres
tatie verzocht van H. J. v. W„ verdacht van
inbraak. Twee Amsterdamsche rechercheurs
vervoegden zich op genoemden dag aan diens
woning. Een zoontje van den bewoner deed
eindelijk de deur open en vertelde, dat vader
niet thuis was. Ook de vrouw kwam toen
aan de deur, volgens haar was haar man uit
gegaan. De rechercheurs vertrouwden het zaak
je niet en verzochten huiszoeking te mogen
doen.
In de woning werd van W. niet gevonden,
maar plotseling hoorde een der rechercheurs
geritsel in den tuin. De gezochte woonde één
hoog, en het vermoeden rees, dat hij uit het
raam aan de achterzijde was gevlucht en zoo
in den tuin van het huis was terecht gekomen.
De benedenwoning stond leeg, zoodat van W.
door verbreking van een ruit ongemerkt in
de leege woning kon komen. De beide recher
cheurs sloten hem in en sommeerden hem zich
over te geven.
Van W„ een oude bekende van de politie,
die als „gevaarlijk" gesignaleerd staat, dacht
er anders over. Hij dreigde met zijn mes en
riep tegen een van de rechercheurs „ik steek
je k t". Een waarschuwingsschot bracht
hem nog niet tot ander inzicht. De vrouw van
W. was intusschen naar beneden gekomen en
smeekte den rechercheur, die aan de voorzijde
van het huis stond, niet te schieten.
Van W. wilde zich door het raam naar buiten
werken, plotseling ging een tweede schot af
en van W. viel voorover op den grond. Aan
vankelijk meenden de rechercheurs, dat hun
arrestant getroffen was, doch het bleek, dat
de schrik hem had doen vallen. Eindelijk kon
de man worden gearresteerd, de rechtbank te
Arnhem veroordeelde hem wegens inbraak te
Renkum tot drie en een half jaar gevangenis
straf.
Gister had hij zich voor de A'damsche recht
bank te verantwoorden wegens bedreiging tegen
het leven van den rechercheur.
Verd. ontkende; volgens zijn zeggen had hij
geen mes gehad, doch het wapen was vlak
in zijn nabijheid gevonden
De Officier van Justitie mr. Bosch requireer-
de tien maanden gevangenisstraf.
De verdediger mr. Meyers pleitte vrijspraak,
subs, ontslag van rechtsvervolging, meer subs,
clementie.
Vonnis 27 Juni.
Man door een auto gegrepen.
Gisterenmiddag te twaalf uur kwam een
personenauto uit de richting Noord-Schar-
woude en passeerde den Middenweg te Heer
Hugowaard juist toen de 50-jarige P. Weel zijn
erf afliep. De man werd door de auto gegrepen
en was op slag dood.
Onder auspiciën van de Academie voor Ro-
meinsche studiën te Rome hebben inleidende
besprekingen plaats gehad over de herdenking
van den dichter Horatius met het oog op zijn
sterfdag na tweeduizend jaar. Vele buitenland-
sche geleerden hebben aan de beraadslagingen
deelgenomen. Nederland was vertegenwoordigd
door dr. G. J. Hoogewerff en dr. H. M. R- Leo
pold van het Ned. Historisch Instituut.
VATICAANSCHE STAD, 13 Juni (R.O.) De
H. Congregatie der Riten heeft beraadslaagd
over de kwestie of zij zich opnieuw bezig zal
houden roet de canonisatie van den zaligen
Giuseppe Cafasso, die de geestelijke leidsman
was van den Heiligen Don Bosco aan het be
gin van diens ecclesiastieke loopbaan en die
hem naar het kerkelijk college te Turijn ont-
bpod.
(Van onzen specialen verslaggever).
Het drama is voorbij! Want wij kunnen de
serie voetbalwedstrijden om het kampioenschap
dezer wereld niet anders dan een drama noe
men, omdat het woord' „schandaal" niet erg
netjes klinkt. Het drama is gespeeld met Italië
in de titel-rol en alle andere naties waren daar
bij hoogstens figuranten.
Ik heb u langs den draad al die weken lang
van tijd tot tijd mededeeling gedaan van den
gang van zaken op dit wereld-tournooi en gij,
als goed verstaander, had maar een half woord
noodig. Maar nu het festijn gesloten is, past het
onzerzijds in rustiger omgeving dan het heete
Rome de balans op te maken van deze „Cam-
pionati Mondiale". Direct zij vooropgesteld dat
we van alle incidenten, waarover ik U heb mo
gen verhalen, geen letter behoeven terug te
nemen omdat ze zich voor onze oogen hebben
afgespeeld. We hebben er helaas nog het een
en ander aan toe te voegen.
De „Azzurri" zijn dus zegevierend uit den
strijd getreden en ik laat voorloopig jn het
-midden of zij het sterkste elftal vormden van de
zestien deelnemende ploegen. Misschien waren
ze dat wel. In ieder geval hebben we voldoende
kunnen constateeren, dat Italië als voetbal
natie zeer krachtig is en dat, waar Oostenrijk
zichtbaar voetbal-moe was, slechts Spanje,
Tsjecho-Slowakije en Duitschland als even
waardig konden worden beschouwd. De rest
speelde een secundaire rol.
Maar anderzijds dienen we dan ook onmid
dellijk te memoreeren dat de overwinningen
van Italië niet erg sprekend zijn geweest. Wel
hebben ze Amerika met 71 geslagen, maar
iedereen weet dat Amerika als „soccer"-land
niet voor vol kan worden aangezien. Maar na
deze duidelijke zege waren het verder niet
anders dan triomfen-op-het-nippertje. Ze heb
ben drie en een half uur noodig gehad om van
Spanje met 10 te winnen, ze hadden een zelfde
mager succes tegen|Qostenrijk en de Tsjechen
konden ze opnieuw met de oneven goal
pas de baas na een half uur verlenging.
Van deze laatste vier wedstrijden heb ik er
drie gezien dien tegen Oostenrijk niet. Maar
op gezag van vele Belgische, Zweedsche, Duit-
sche en Zwitsersche journalisten mogen we
zonder meer aannemen dat het eenige doelpunt
van Italië onregelmatig was, omdat de doelver-
dediger van Oostenrijk bij een hoekschop werd
vastgehouden, waarna Meazza scoorde. Dit in
cident verwondert ons geenszins, want ook bij
het doelpunt van Italië in den eersten wedstrijd
tegen Spanje werd Zamorra vastgehouden en
daarna hebben we een en ander nog vele malen
aanschouwd. Spanje had derhalve dezen eersten
wedstrijd reglementair behooren te winnen, als
mede den tweeden, dit laatste op grond van 't
feit dat aan de Spanjaarden twee strafschoppen
niet werden toegekend, terwijl een volkomen
juist doelpunt van den Spaanschen rechtsbinnen
ongeldig werd verklaard. In de finale onthield
men evenzeer aan Tsjecho-Slowakije een pe
nalty, terwijl Monti zeer zeker van het veld
had «Roeten worden gezonden. Men liet hem
echter rustig zijn gang gaan.
De arbiters.
En nu komen we aan deze „men" de ar
biters. Ik heb gezien de heeren Baert, Mercet
en Ecklin. Alle drie waren zonder meer pro-
Italië. Het klinkt hard dit zonder meer te zeg
gen may be! Maar het is de zuivere waar
heid. Het zal moeilijk zijn de zuivere motieven
te peilen welke deze heeren hebben gehad om
op een dergelijke, voor ieder neutraal beoor-
deelaar zichtbare manier Italië te helpen aan
een wereld-kampioenschap. We kunnen ervan
overtuigd zijn dat Italianen hebben getracht
deze menschen om te koopen, maar ik neem
onvoorwaardelijk aan dat zij zich daartoe niet
hebben geleend. Ook het feit dat ik zelfs de
poging tot omkoopen zonder meer aan het pa
pier durf toe te vertrouwen, klinkt hard, maar
als men uit verschillende en zeer vertrouwde
bronnen hoort, dat Zamorra, de fabelachtige
Spaansche keeper, een groot bedrag van een of
anderen Italiaanschen richard heeft ontvangen
om den tweeden wedstrijd tegen de „Azzurn
niet mee te spelen hetgeen ook niet_ gebeurd
is! als men van nabij het gedraai en ge
knoei heeft meegemaakt waarop wen voor
Italië favoriete arbiters trachtte te benoemen,
dan verwondert men zich over niéts meer.
Want we kunnen met een gerust hart zeggen
dat menschen als Baert en Mercet geen referees
zijn van klasse. Ecklin evenmin. Iemand als
John Langenus, die door iedereen wordt geres
pecteerd en geprezen, die door Engeland ver
zocht werd hun kamp tegen Oostenrijk te lei
den, werd afgescheept met een snert-wedstry
in Triest en kon toen ophoepelen. De reden-
Omdat hij 8 jaar geleden eens den moed hee
gehad een strafschop tegen Italië te
is trouwens ook de eenige oorzaak dat en
Mutters niet op de lijst wou hebben, want onze
beste Hollandsche arbiter heeft hetzelfde bru
tale stukje uitgehaald op de Olympiade van
Parijs en de Ralianen waren dat nog niet
vergeten! Wanneer dergelijke overwegingen ge
wicht in de schaal gaan leggen-..231 het U niet
verwonderen dat er hier in Italië nog veel gek
kere dingen gebeurd zijn.
j£ivaad weggeloopen
"We hebben Baert den eersten wedstrijd
Italië—Spanje zien leiden en hij deed quasi-
neutraal, maar als puntje bij paaltje kwam en
er een strafschop tegen Italië diende te worden
gegeven, of wanneer aan Spanje een volkomen
juiste goal moest worden toegekend, dan was
hij steeds twaalfde man der „Azzurri". Maar
erger was, dat achteraf bleek dat deze heer
Baert reeds vóór hij uit België vertrok, mede
deeling had gekregen van Italiaansehe zijde dat
hij de FinMe mocht leiden, terwijl zulks nota
bene pas in Florence zou worden vastgesteld.
Toen de Tsjechen hier achter kwamen, hebben
eenvoudig geweigerd onder Baert te spelen
geen wonder! en de Zweed Ecklin werd
met de leiding belast. Meneer Baert is toen
kwaad geworden, heeft de koffers gepakt en is
afgereisd.
Wat 'n toestanden, wat 'n toestanden!
Ook Mercet was in de tweede Italië-Spanje
ontmoeting zeer partijdig en Ecklin in de finale
dito dito. Waarschijnlijk hebben deze heeren
den moed gemist die maatregelen te treffen
welke noodig waren. Wat. de finale betreft,
was dit in de eerste plaats het uitzenden van
Monti en in de tweede plaats de strafschop te
gen de Italianen. Hadden ze dien moed gehad,
dan droegen ze thans misschien het weinig be
geerde praedicaat „wijlen", maar hun nage
dachtenis was in hooge éere gebleven. Thans
hebben we slechts de tragische herinnering van
twee echte „home-referees".
Wanneer u deze dingen heeft verwerkt, kunt
u zich wel ongeveer voorstellen hoe de rest was.
Italië had de taak om te winnen en daarmee
basta. Wel had Mussolini opdracht gegeven dat
een sportief succes in de eerste plaats kwam,
een financieel succes pas daarna, maar Mussoli
ni speelde helaas zelf niet mee en hij was even
min arbiter. Hij hing steeds, armen over elkaar
geleund, over het tapijt der ballustrade en
klapte als er iemand een goal maakte, maar
verder ging zijn deelname niet. Hij had de
mentaliteit der spelers nu eenmaal niet in zijn
hand, zijn fascistische hand.
Welnu, die spelers zorgden dus ook voor de
zege, gelijk de man welke hen heette te lei
den. Nu was die zege nogal eens in twijfel
zie boven maar invallers werden niet toe
gestaan en dit was een prachtig achterdeurtje.
Ik weet niet hoeveel Spanjaarden en Tsjechen
ik heb zien wegdragen, maar het waren er vele.
Het feit alleen reeds dat Spanje den volgenden
dag met zeven nieuwe menschen moest ver
schijnen ik laat Zamorra er even buiten
sprak boekdeelen. Ze waren eenvoudig kapot
getrapt. Daarentegen kregen de Italianen 'na
den wedstrijd tegen Oostenrijk per man
10.000 Lire. Ook geen kleinigheid, en daar
doe je wat voor! Waar of niet?
Zoo krijgt u dus een beetje een idee van
hetgeen er in Italië gaande was. Ik herhaal
mijn telefonische rapporten: dit wereldkam
pioenschap was een sportief fiasco van de
ergste soort en ik hoop nimmer in mijn leven
meer zoo iets te aanschouwen. Men kan even
popelen wanneer de sensatie aan den gang is,
we kunnen dat een moment met „waar voor
ons geld" hebben betiteld, maar bij rustige
overweging is er slechts één qualificatie: wal
gelijk. Het had meermalen doch alléén
wanneer Italië In het geding was met voet
bal niets anders gemeen dan dat het gemeen
was. Een stierengevecht Was er niets bij.
Het duo MauroMeisl.
Buiten de wedstrijden zelve waren er boven
dien nogal allerlei onaangename politieke ver
wikkelingen. Ik heb het buitengewone voor
recht gehad met allerlei officials uit alle lan
den te spreken, met uitzondering van den heer
Lotsy, welke voor zaken naar Nederland was
afgereisd en pas op den dag der Finale weer
terug kwam. Maar die verschillende heeren
waren hoogst verbitterd over hetgeen zich ook
in voetbal-politieke kringen afspeelde. Dit
tvas ten slotte een tornooi georganiseerd door
de F.I.F.A., maar die heele F.I.F.A. werd als
zoodanig door de heeren Mauro en Meisl (twee
handen op één buik) als niet aanwezig be
schouwd. ik noem te hooi en te gras een paar
dingen, want de heele affaire te verhalen kost
kolommen druks. De F.I.F.A. stelt een beker
beschikbaar, maar Mauro, de Italiaan welke
hier het heft in handen had, achtte het beter
dat Mussolini niet alleen de lakens, maar ook
de bekers uitdeelde. Nota bene zonder de
F.I.F.A. er in te kennenMen kan zulks nu
belangrijk vinden of niet: het teekent duidelijk
de situatie. Wanneer Benito zin heeft ook een
beker ter beschikking te stellen, goed, laat hij
hem geven, maar laat Mauro dan niet beschik
ken over andere tropheeën. Er is te juister tijd
een mouw aan gepast, met dien verstande, dat
de president der F.I.F.A, Jules Rimet, dezen
Cup eerst aan den Duce zou geven, welke hem
op zijn beurt ter hand zou stellen aan Combi.
Verder ging de toeschietelijkheid niet.
De heeren van het Organisatie-Comité, waar
onder menschen als dr. Bauwens, de heer Lotsy
en anderen, werden niet op de officieele tribune
toegelaten, deze was geheel gereserveerd voor
Fascisten. Er zou na afloop een diner zijn, te
geven door de F.I.F.A., waarbij de drie elftal
len zouden aanzitten, doch Italië wilde het niet
en het gebeurde niet. En zoo ging het met
alles. Het Centraal-Europeesche blok heeft
alles bewogen om zich te bcvoota.d,„
is terdege gelukt. Landen als Nederland, Bel
gië, Frankrijk, Zweden, Duitschland e.g. .zijn
daar veel te fatsoenlijk voor om al die klei
nigheden direct te snappen. Ze stonden her
haaldelijk voor de onaangenaamste verrassin
gen.
Hoe er gespeeld is.
Nadat ik hierboven over het meest impo-
neerende deel eens vrijelijk mijn hart heb
gelucht, hetgeen een mensch soms zoo goed
doet, rust slechts op ons de plicht even terug
te komen op het door enkele landen geleverde
voetbal. In de eerste plaats zouden we den
Tsjechen een compliment willen maken, niet
zoozeer om hun keurig spel, maar over de
buitengewone wijze waarop zij verliezers wa
ren. Laten we eerlijk zijn: wij houden in Ne
derland niet van beroeps-sport. Maar wanneer
we de Tsjechen hebben gezien èn bewonderd
in de wijze waarop ze werden geklopt door
een stelletje, enfin, ik houd het woord maar
voor me, dan kan ons zulks niet anders dan
verheugen en dan betreuren we het slechts, dat
de heer Ecklin. voor hij uit Zweden vertrok,
niet eerst even naar een oog-arts gegaan is,
want anders hadden de Tsjechen gezegevierd
en alle buitenlanders in Italië aanwezig hadden
zulks van harte gewenscht. Ik heb namelijk
mijn °or terdege te luisteren gelegd.
Maar toch geloof ik, dat Duitschland in den
strijd om derde en vierde plaats, Donderdag
te Napels gehouden, het beste spel heeft ge
leverd van het heele tomooi. Zij hebben ons
aangenaam verrast. Dit tornooi is misschien
gespeend gebleven van wat we zouden noemen
„klassieke wedstrijden" zooals tijdens de
Olympiade te Amsterdam: Argentinië—Uru
guay, maar Duitschland speelde te Napels toch
Wel" klassiek voetbal, waar geen speld tusschen
te krijgen was en slechts het summum van
deveine deed de score niet hooger zijn.
Ook Spanje is zeer sterk, waarvoor ze het
bewijs wel voldoende hebben geleverd. Hun
kracht schuilt echter louter in een formidabele
verdediging welke eenvoudig niet te passeeren
is. De namen Zamorra en Quincoces zijn u
bekend, maar ook Zabalo, de rechtsback, was
buitengewoon goed.
Oostenrijk speelde onverschillig en de wijze
waarop Meisl zijn jongens, eens bewierookt,
aan hun lot overliet, was dramatisch. Ik heb
met hen in hetzelfde hotel gewoond en op den
laten avond voor den wedstrijd nog met een
paar spelers een partijtje biljart gespeeld als
of er geen zware ontmoeting op komst was. Dat
doet men bij ons toch anders en beter
Thans nog de vergelijking tusschen even-
genoemde landen en ons Nederlandsch elftal,
waarvan ik heb vernomen, dat het zeer onpret
tig in Holland ontvangen is. Indien dit waar
mocht wezen, valt zulks diep te betreuren.
Onze jongens hebben zich ten volle gegeven,
zij hebben een zeer sterken tegenstander ont
moet en het is hun evenmin meegeloopen. In
een wedstrijd tegen Italië waren ze kansloos
geweest, want voor de pauze had helft al
gehinkt. Maar verder zouden ze het een heel
.eind kunnen hebben gebracht, ook al waren
ze misschien uiteindelijk de minderen geweest.
Doch men kan een voetbalwedstrijd nu een
maal niet van te voren met een liniaaltje uit
meten. De verschillende uitslagen bewijzen
trouwens voldoende, dat er geen elftal was
la Uruguay, dat met kop en schouders boven
de rest uitstak.
In 1937 zal men pogen in Frankrijk nog eens
zoo'n tornooi te organiseeren.' daar op dt
Olympiade van Berlijn alleen amateur-elftallen
zuilen verschijnen. Laten we van harte hopen,
dat het er waardiger zal toegaan!
Reuter seint uit Rome:
Volgens de voorloopige berekeningen heeft
het tournooi, wat den ïinancieelen kant aan
gaat, een batig saldo opgeleverd Dit zal wor
den verdeeld onder de landen, die in Italië zijn
uitgekomen. Het juiste bedrag kon nog niet
worden vastgesteld.
De ontvangsten bij de finale Zondag ia
Rome tusschen Italië en Tsjecho-Slowakije be
droegen
