1
NEDERLANDSCHE RONDVLUCHT 1934
JPt
EEN ZWARE MIST KWAM HET
PROGRAMMA VERSTOREN.
A
mm
ÜE DUBBELGANGER.
VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1934
""57 Z-AGL.
EERST TEGEN HALF TWAALF
KONDEN DE EERSTE TOE-
STELLEN VERTREKKEN.
Een ochtend vol teleurstellingen.
SCHIPHOL IN AFWACHTING.
Alles
in gereedheid, doch
geen zicht.
CIVIELE VOGELS OP DE
MILITAIRE VLIEGHEI
De vogels boven Twenthe,
BIJ ST. DOMINICUS' EEUWFEEST.
Te kwart voor twaalf streek de
P.H.A.l.B. als eerste neer.
Een toestel over den kop geslagen.
Feestuitgave van „St. Dominicus'
Derde Orde
De spart-toestellen die deelnemen aan de rondvlucht hoven Nederland in gedwongen
A rust op Waalhaven waar de mist werd gevolgd door een felle regenbui.
De Nederlandsche Rondvlucht 1934, welke
door het groot aantal deelnemers zooveel be
loofde, is reeds grootendeels mislukt, doordat
hedenmorgen een zware mist het vertrek der
deelnemers uren en uren heeft vertraagd, ten
gevolge waarvan het op een uur kloppende
programma natuurlijk niet tot uitvoering kon
komen.
Hedenmorgen te negen uur zou de start
plaats vinden van het vliegveld Waalhaven,
maar toep -yvij een half uur voordien op het
yliqgveld aankwamen, was het al aanstonds te
zien, dat er de eerste uren van een vertrek
zeker nigts zou komen.
Waalhaven lag in-een potdichte mist. Op de
radiomasten en op de nok van de groote han
gar, flitsten telkens'de schelle mist-navigatie-
lichten. Et Was nog geen toestel aangekomen.
Alles was rechtstreeks doorgevlogen naar
Schiphol en het toestel van den dienst op
Haamstede was veiligheidshalve maar terug
gekeerd. Dat beloofde natuurlijk niet veel
voor vandaag. Want zonder goed zicht komt 'n
tocht als deze niet tot zijn recht- En bovendien
voor onze geroutineerde verkeersvliegers is
dat natuurlijk anders zou het vliegen in zulk
een mist, ook al klaarde ze iets op, voor den
doorsnee-sportvlieger toch nog gevaarlijk
blijven.
De ontvangst den avond te voren moet eenigs-
zins laat zijn geworden. Vandaar de verzuch
ting hier en daar op het terras van het club
gebouw van de Rotterdamsche Aero Club, dat
als men dat geweten had, men nog een paar
uur onder de wol had gebleven.
Netjes in het gelid stonden in drie rijen van
zes stuks de achttien sportvliegtuigen hier op
gesteld, welke van uit Rotterdam aan den
tocht zouden deelnemen. Op de eerste rij vijf
Hollandsche Pandertjes en Koolhoventjes met
tusschen hen in de S.V. 4 van den Antwerpe
naar Schellekens, vice-president van de Fede
ration des Clubs Beiges d'Aviation. Ze voerden
glje .de oranje-wimpel.
Óp de tweede rij weer vijf Nederlandsche
Sporttoestellen, Panders, Koolhovens en Moth-
machines, met in hun midden den zwarten
Farman van dr. Behague van de Touringclub
de France uit Parijs. Zij waren voorzien met
de witte wimpel.
Wel het meest interessant was het laatste ge
lid van dit vliegtuig-eskader. Want daar von
den wij allereerst het mooie, moderne Klemm-
vliegtuig van den beroemden Wolfgang van
Gronau, den oceaan vlieger, die op Waalhaven
geen onbekende is. Opvallend is de kleine pro-
pellor van zijn Siemens luchtgekoelde motor.
Er zijn vier zitplaatsen in het vliegtuig, dat een
kruissnelheid heeft van pl.m. 170 K.M. Daar
naast valt aanstonds op door de gelijkheid van
vorm en bouw een Engelsch vliegtuig, blijkens
de registratie. Het is een British Klemm Eagle
van Lord Willoughby de Broke, een Engelsche
uitgave van de Klemm, met ingebouwde Gip-
sey Major motor. Het is nog sneller dan de
Duitsche Klemm en bereikt een kruissnelheid
van 190 a 195 K.M. Het is geheel in stroomlijn
gebouwd en heeft 'n intrekbaar landingsgestel.
Met een dergelijke uitrusting is ook voor
zien de Airspeed Courier G-A.C.N. 2 van den
Engelschen Air Vice Marshall A. J. Berton,
eveneens een prachtig toestel, gloed-nieuw en
glanzend of het zoo uit de fabriek komt.
Dan vinden we hier een Hongaarsch toestel,
de H.A.—A.K.J. van Hauptman Tibor Bisitz uit
Budapest. Het valt niet bijzonder op en ver
toont veel overeenkomst met onze bekende
legervliegtuigen. Nog een tweede Duitscher
staat in deze rij, eveneens een Klemm-vliegtuig,
de D—2587 van Staatsrat Florian uit Düssel-
dorf.
En tusschen al deze buitenlanders staat de
fraaie P.H.—S.A.N, van jhr. G. Sandbergh, een
Waco-toestel, hoog op de wielen, kort van
romp, met dubbele dekken, stroomlijnkappen
op de wielen, een glanzend „luxe-paardje" van
den militairen vlieger.
De weerberichten komen
binnen.
Zoo in den vroegen morgen leeft er op het
veld nog de verwachting, dat de hindernis niet
zoo heel lang zal duren. Alleen Waalhaven toch
zit zoo dicht, de rest is goed. Wanneer het
maar eenigszins mogelijk is, zal de start plaats
vinden.
De radio-muziek weergalmt over het veld,
waar de belangstelling gaandeweg grooter
wordt, ook van vacantiegangers, die in groep
jes het veld komen bezichtigen.
Op de bekende startplaats van de K.L.M.
verkeersvliegtuigen staan de toestellen gereed,
die met passagiers de rondvlucht zullen mee
maken. Het zijn de P.H.-A.E.B., de P.H.-AES,
de PH-ACJ. Later zullen nog de AEG met
Duimelaar, de Havik met Aler en de Zwaluw
met Frenken komen.
Maar inplaats dat de lucht opklaart, schijnt
de lucht nog dichter te worden. En, wat erger
is, ook van de andere vliegvelden worden de
berichten ongunstiger. Ook Schiphol seint, mist
banken, die over komen. En Soesterberg laat
nog minder optimistische berichten los.
Het ziet er voor den Luchtvaartdag niet
schitterend uit.
Maar men geeft den moed nog niet op, al
is de wijzer al door de tien gedraaid.
Belangstellende autoriteiten.
Als belangstellenden ontmoetten we op het
terrein den directeur van Gemeentewerken van
Rotterdam, ir.. L. van Dijk, den adjunct-direc
teur, ir. L. van Dunnee. Op het terras van de
R. A. C. Baron Kraayenhoff, die een beker heeft
uitgeloofd voor den aan den tocht verbonden
wedstrijd, overste Wallaardt Sacré, terwijl
natuurlijk ook onze Rotterdamsche vlieg-pionier
M. van Meel van de partij js.
Als deelnemers aan den tocht stootten we
verder op een uitgebreid gezelschap, waaronder
we aantroffen Z.Exc. Gen. b. d. Snijders, den
directeur van de K. L. M., den heer Plesman,
met een staf van medewerkers als de heeren
van der Pauw, Bouman, Prinsen Geerligs en
anderen. Ook dr. Groeneveld Meijer, de direc
teur van de Indische Luchtvaart Maatschappij,
alamede ir. de Vogel, voorzitter van de Kon.
Ned. Ver. voor Luchtvaart, waren present.
Op het terrein wapperen lustig aan de masten
de vlaggen van de naties, welke aan den tocht
deelnemen.
De belangstelling wordt gaandeweg grooter.
Plotseling gaat aller aandacht naar een mede-
deeing, welke via de luidsprekers over het veld
verspreid wordt, n.l. dat zoodra het mogelijk
is, gestart zal worden en dat dan rechtstreeks
naar Soesterberg zal worden gevlogen en dan
weer linea recta naar Twente, teneinde daar
nog op tijd aan tie komen en het verdere
gedeelte van het programma te kunnen uit
voeren.
Heel langzaam trekt de
mist op.
De groote klok op de hangar wipt tien over
tien als de sirene de landing van een vliegtuig
aankondigt. Het is het K. L. M.-vliegtuig de
A. E. D., dat als eerste dezen morgen op Waal
haven aankomt.
Eén zwaluw brengt nog geen zomer, maar
het feit, dat er in elk geval te landen is, zonder
bijzondere maatregelen, wekt bij allen de ver
wachting, dat het spoedig beter zal zijn.
Vijf voor half elf komt zoowaar de zon door
breken en hult het vliegveld in een zilveren
lichtschijn. Het gaat uiterst langzaam ditmaal,
maar twintig minuten later heeft de zon defini
tief het pleit gewonnen.
Doch eilacie, in plaats van een stralenden
hemel staren we in onheilspellende wolken;
gevaarten, loodgrauw, welke het Westen geheel
insluiten.
De toestellen ivorden in
gereedheid gebracht.
Een voor een komen de vliegers te voor
schijn om hun toestellen in gereedheid te bren
gen. Het laden van brandstof en olie is reeds
geschied. Er behoeven nog slechts eenige maat
regelen te worden getroffen om de machines
startklaar te maken. Voor de buitenlanders
worden speciale instructies gegeven over den
nu te volgen tocht, welke natuurlijk sterk is
verkort Mevr. van Alphen-Roos, de eenige
pilote, die meevliegt, klimt in haar toestel en
inspecteert haar Koolhaventje.
Te kwart over elf beginnen de motoren proef
te draaien. Een toestel van de N. L. S., be
mand met den instructeur Postmaa, arriveert
uit Amsterdam. Het zijn geen opwekkende be
richten, welke hij over de weergesteldheid
meebrengt .Hier en daar was het zeer slecht.
Men moest zeer laag vliegen om het zicht op
den grond geregeld te bewaren.
Even later komt ook een Soesterbergenaar
aanzetten en brengt even slecht nieuws.
De start 'gaat toch door.
Boven Waalhaven is de mist evenwel ver
dwenen. En langer wachten heeft geen zin.
Van een geordenden start komt evenwel niets
Het eerst start de Batschari-vlieger Katzen-
stein met den administrateur van de N. L. S..
den heer Rosmann aan boord. Kort daarop
gaat van 't Groenewout omhoog. Om half
twaalf vertrekt het eerste toestel van de K. L.
M .de P. H.—A. E. G., dat deelneemt aan den
rondvlucht.
Er zitten zware onweersdreigingen in de
lucht. En wanneer de toestellen boven het ter
rein cirkelen zijn het zilveren vogels tegen een
donkeren achtegrond.
Jhr. Sandberg rijdt zijn Waca naar voren en
begint den tocht. Weldra volgen vele anderen.
Een Engelschman maakt eerst een proefvlucht
zonder passagiers, om het er dan toch maar op
te wagen.
Een drietal N.L.S.-toestellen arriveert uit
Amsterdam en zet van hieruit den tocht voort.
De Belg Schellekens springt te midden van
een aantal Hollandsche collega's over het veld
en zit spoedig hoog in de lucht.
Tien ovèr twaalf taxiet Wolfgang von Gro
nau met twee passagiers over hét veld en wel
dra ziet men zijn hakenkruis-staart hoog in de
lucht.
Eindelijk te half een is de start voorbij en
is alles vertrokken.
V/%
Het aandeel, dat de Amsterdamsche vlieg-
haven in de Nederlandsche Rondvlucht 1934
heeft, is betrekkelijk bescheiden. Van het groote
aantal vliegtuigen, dat deze twee dagen over
het grootste deel van ons land de lucht door
kruist, zjjn slechts enkele van Schiphol ver
trokken. Hoewel hier dus niet de drukte
heerscht, welke bij belangrijke gebeurtenissen
op vlieggebied te bespeuren valt, ontbrak het
toch niet aan belangstelling. Alle passagiers
vliegtuigen van de K. L. M., die van Schiphol
zouden vertrekken, waren volgeboekt. Voor den
geregelden hinnenlandschen dienst waren er
bovendien heel wat passagiers, die gebruik
maakten van de reductie op den bagageprjjs,
ter hoogte van 25 pet., in verband met de
Nederlandsche Reiswaek.
Reeds vroeg jn den morgen stonden op het
ruime platvorm voor het restaurant de groote
passagiersvliegtuigen van de K. L. BJ., die aan
de rondvlucht deelnemen, in parade opgesteld
om de reis te aanvaarden. Het waren een
2-motorig en twee 3-motorige Fokkers en daar
naast stond het z.g. taxi-vliegtuig „De Krekel",
dat naast zjjn omvangrijke broeders een even
inseotachtigen als dapperen indruk maakte.
Geheel achteraf op de vlieghaven voor het
gebouw van de Amsterdamsche Aeroclub
heerschte een groote bedrijvigheid. Hier stonden
de sportvliegtuigen, die van Schiphol af de
rondvlucht zouden meevliegen, eveneens de
Waco met den heer K. Geus van den Heuvel
als piloot. Verder van de Nationale Luchtvaart
School twee Koolhovens, die gevlogen worden
door den chef-instructeur de Mul en den in
structeur Sluyter, en drie Panders met onder
scheidenlijk den instructeur Postmaa en de
heeren Wernink en van Wijk als piloten.
Van de Twentsche Aeroclub vertrokken even
eens drie Panders, bestuurd door de heeren
van Heek, dr. Nierstrass en den instructeur
van Graft.
Vanmorgen om negen uur waren de weers
omstandigheden voor het vertrek niet gunstig.
Alles lag in gereedheid, doch er was geen zicht.
In den vroegen ochtend dreven zware mistwol
ken uit het Zuid-Westen over Schiphol. Aan
den starttoren hing het gele doek met de let-
tels I. Q. B., met andere woorden: geen toestel
mocht vertrekken of landen, dat niet voorzien
was van een radio-installatie. Van Rotterdam
luidden de berichten ook niet gunstig. Waalha
ven zat volkomen dicht.
Te omstreeks 8 uur was de E. G. van de K.
L. M., bestuurd door Duimelaar, reeds naar
Rotterdam vertrokken, om daar van Waalha
ven aan de rondvlueht deel te nemen, maar
eenigen tijd daarna kwam hij op Schiphol terug,
omdat hij op Waalhaven niet had kunnen lan
den.
Om half elf was op Schiphol nog alles in
afwachting. Eindelijk tegen elf uur werden de
omstandigheden gunstiger en wat later zijn de
deelnemers aan de Nederlandsche Rondvlucht
vertrokken naar Soesterberg.
EEN VOORSTELLING VOOR DE OUDJES. De oudjes vanhet tehuis aan de Duivenvoordestraat te R'dam brachten een
bezoek aan de Diergaarde waar zij een voorstelling bijwoonden van de Holly wood-acrobaten die geheel belangeloos optraden.
Verschillende deelnemers aan de Rondvlucht
arriveerden hedenmiddag onder zeer groote
belangstelling we schatten het aantal toe
schouwers op circa 10.000 op het vliegveld
Twenthe.
Het eerste vliegtuig, de P.H. A.E.G. met 15
passagiers, bestuurd door den heer Duimelaar,
arriveerde te 13.30 uur, waarna successievelijk
verschillende sportvliegers, K. L. M.-machines
en militaire vliegtuigen binnen kwamen.
Bij het afzenden van dit bericht omstreeks
kwart over twee was ruim de helft der
deelnemende vliegtuigen geland.
De start van het vliegveld Twenthe, die offi
cieel was bepaald op half drie, zal wel eenige
uren later plaats vinden.
Porto-Rico, naar Zuid-Afrika, naar Denemar
ken. Op deze wijze deelen zij aan de grootsche,
internationale missieactie der Orde, die, gelijk
H. Rulsman -Q.P. in groote lijnen schildert, een
Orde van Missionarissen en van martelaren is.
Wanneer er vreugde en dankbaarheid is in
de harten van St. Dominicus'-kinderen bij de
zevende eeuwherdenking van zijn canonisatie,
dan zal de Derde Orde hierbij niet ten achter
bljjven. Ook zij behoort tot de jubileerende
Familie-Dominjcana. Helaas, de Derde Orde
van St. Dominicus wordt nog te weinig gekend
en erkend in haar geest en streven, welke door
Zr. Dom. Trooster S.b.A. in dezen bundei van
feestartikelen zoo scherp en treffend worden
belicht. Een geest en streven van zelfheiliging'
en apostolaat. Wanneer zij in de nieuwe bloei
periode van de laatste jaren naar grootere er
kenning en bekendheid tracht, dan is dit
slechts, omdat zij aldus een weg gebaand wil
zien langs welken zij haar verjongde aposto
lische krachten tot de tastende waarheidzoe
kers van de wereld zenden kan. Zij wil vol
gens het verlangen van haar B. Stichter een
organisatie zijn, waaruit de Bisschoppen en
parochieele geestelijken de beste krachten voor
hun organisaties van leekenapostolaat recru-
teeren kunnen. Moge de feestuitgave van dit
tijdschrift de Tertiarissen tot een nog dieper
inzicht en intenser beleven van him grootsche
idealen opvoeren.
DOM. TERSTEGEN O.P.
Generaal Snijders en ir. Vogel (tweede van links) komen een kijkje
nemen op Waalhaven.
De duizenden die aan den boschrand bij de
militaire vlieghei van Soesterberg hedenmor
gen de komst der deelnemers hebben afge
wacht, hebben hun geduld aan een harde proef
moeten onderwerpen. Verstoken als zij waren
van alle inlichtingen, hebben zij maar half be
grepen waarom het lange wachten was, want
het slechte zicht was voor den leek maar zeer
betrekkelijk. Intusschen hebben de vroegste
gasten een mistsensatie beleefd als hun maar
zelden geboden wordt.
De militaire vlieger Weber was hedenmorgen
op den gewonen tjjd naar 5000 meter hoogte ge
klommen om de dagelijksche waarnemingen
voor het weerbericht tq verrichten. Tijdens
deze hoogtevlucht was de mist komen opzetten
die aanvankelijk den eersten dag der Ned.
Rondvlucht dreigde te verstoren.
Na zijn waarnemingen heeft de weervlieger
zich door de grauwe brei laten zakken boven
het IJsselmeer pm vandaar uit eenige oriëntee
ring' te hebben. Maar toen is voor hem eerst
het hachelijke spel begonnen. De koers naar
het kamp was spoedig genoeg uitgezet, doch
de landing was allerminst een gemakkelijke
taak. De vlieghei zat zoo „pot-dicht" dat de
vlieger den radiomast, den boschrand, en zelfs
de benzine-vuren, die men had ontstoken, niet
heeft kunnen onderscheiden
Laag aanvliegend op den koers naar het
kamp heeft de heer Weber den brandgang
ontdekt, die rond de vlieghei loopt en zich
hierop voor de landing georiënteerd.
Een prachtige landing volgde, een keurig
staaltje vliegtechniek, niet het minst in de
oogen der deskundigen van Soesterberg.
Sindsdien had de weerdienst de handen vol.
Er werden ballonnetjes opgelaten ter bepaling
van de wolkenhoogte en telkens werden de
meldingen Van Waalhaven en Schiphol ver
werkt op het weerbericht in kaart, dat voor
de meteorologische afdeeling hangt. Maar
steeds meldde Rotterdam: mist en zicht nul.
Intusschen was Soesterberg opgeklaard en
van hieruit meldde men: mist met helder in
zenith-
Deze melding is voor een aantal Schiphollers
aanleiding geweest om te starten en spoedig
kreeg men op de vlieghei het bericht van hun
vertrek.
Omstreeks kwart voor twaalf streek als eer
ste neer de P.H.A.l.B.., bestuurd door den in
structeur der Twentsche Aeroclub van Graft.
Even later daalde de heer Pander Jr. met zijn
nieuwe toestel de P.H.A.I.V. Sindsdien kwamen
de deelnemers druppelsgewijze afzetten. Onder
de eerste sportvliegers was ook de heer van
der Leeuw met zijn W.A.C.O.-toest.el. De eer
ste K-L.M.-machine, die de vlieghei aandeed,
was de P.H.A.E.Z., bestuurd door den heer Dui
melaar.
Maar spoedig genoeg bleek dat de mist danig
storepd heeft gewerkt.
Toen wij dit seinden, was nog geen enkele
der buitenlandsche deelnemers binnen, terwijl
nog ongeveer de helft der Nederlandsche vlieg
tuigen werd verwacht.
Te kwart over één had op Soesterberg een
ongeluk plaats, dat nog betrekkelijk goed is
afgeloopen.
Het sportvliegtuig „Waco", bestuurd door den
sportvlieger G. v. d. Heuvel, die deelneemt aan
de Nederlandsche Rondvlucht, is bij het starten
verongelukt. Het toestel gleed in de bocht af
en sloeg over den kop. De inzittenden, de heeren
H. Hegener, redacteur van „Het Vliegveld",
Verschuil, W. Greve en de bestuurder werden
licht gewond. Het toestel werd geheel vernield,
Qp 3 Juli IJ. was het 7 eeuwen geleden, dat
Paus Gregorius Iff zijn intiemen vriend, den
Ordestichter Dominh'us canoniseerde.
De Redactie van het jonge maar vitale Perio
diek der Derde'Orde „St/ Domirucift' Derde
Orde" verrichtte een verdienstelijk werk, toen
zij de beste krachten uit Eerste .en- Derde Orde
uitnoodigde om met een goed gekozen artike
lenreeks aan de uitgave van een feestnummer
ter eere van den H. Vader mee te werken. In
de verschillende vakkundige bijdragen speurt
men een preciese analyseering van St. Domi
nicus' persoonlijkheid, terwijl het geheel groeide
tot een heerlijke synthese van deze Paulinische
figuur en tot een éclatant bewijs, dat deze
Patriarch der Waarheid met zijn alles beheer-
schende liefde en ontroerend Godsvertrouwen
niets te maken heeft met den kouden puur-
verstandsmensch, tot welken vooral de Duitsche
hypercritielc St. Dominicus vervormd heeft.
Zooals Prof. Wely O.P. in „St. Dominicus als
heilige", fijn typeert: „Het vuur, dat in hem
brandde, wist helder uit te stralen in een blij
moedige, hartenwinnende vriendelijkheid. Do
minicus kende zelfs het geheim van de „ver
rassende" liefde. Vader Dominicus noemen we
hem".
Vader van zijn Ordeleden. Maar ook van zoo-
velen daarbuiten. Omdat hj een apostel was,
geniaal in strijdwijze en onwederutaanbaar in
liefde. Ign. Schaffers O.P. karakteriseert dit
apostolaat van St. Dominicus zoo treffend als
hij het noemt „de zuivere verbinding van in
nerlijk en uiterlijk, van rust en bewogenheid,
van actief en contemplatief". In de bijdrage
„St. Dominicus, ons voorbeeld in het geestelijk
leven", wijst de bekende geestelijke schrijver,
lect. v. d. Tempel O.P., ons op die bronnen van
apostolaat, om tot de conclusie te kamen, dat
men St. Dominicus' leven samenvatten kan in
de modere uitdrukking van een oer-christelijke
zaak: Eucharistische kruistocht. Hoe Vader Do
minicus op dien kruistocht alles van zich wierp,
wat belemmerend kon werken op de heiliging
van zich zelf en van anderen, wordt ons dui
delijk gemaakt in „St. Dominicus en de Ar
moede" van Dr. Lambermond O.P., die reeds
vroeger in een dissertatie over dit onderwerp
getoond heeft het geheel te baheerschen.
De apostolische dadendrang van den Patri
arch van Bologna heeft een Orde in het leven
geroepen. Op kritische wijze gaat H. Kooien
O. P. na, hoe St. Dominicus psychologisch en
historisch tot de stichting van zijn Orde kwam.
Hoe die Orde volgens de uitdrukking der
Pausen gegroeid is tot een hechte organisatie
van strijders voor Waarheid en Kerk. Men leze
slechts de bijdrage van Prof. Kreling O.P.:
„St. Dominicus en de Kerk", en men begrijpt,
hos de H. Vader ook als Ordestichter in merg
en been Roomsch was. Aan alle beslissende
oogenblikken in St. Dominicus' Stichtingswevk
gaat een pelgrimstocht naar Rome vooraf. I'1
Rome ook vestigde de Heilige de bakermat van
zijn Orde, in de oude Santa Sabina. Daar yino
men nog de armoedige cel, waarin de Vac
temidden van zjjn zonen woonde, waarin y
volgens de overlevering over God §eSr°A
heeft met een St. Eranciscus, met een bt,
gelus, Prof. Friethoff O.P. wijdt een W»ked
aan die cel van den Heilige, omdat v-e groot
ste mannen uit de 7 eeuwen Ordegesetnedems
zich rondom die cei tot een spiegelbeeld, een
copie van hun Vader hebben gevormd.
Uit de Santa Sabina heeft de Orde haar
strijdkrachten oysr de geheele weield gediri
geerd. In 1232 bezat Nederland reeds zijn eerste
klooster van Dominicanen. Wat zij in de 7
eeuwen van hun hier voor de Kerk in ons
Vaderland beteekenden, is door een van hun
beste geschiedenis- on traditiekenners. A. v.
Dijk O.P., in een gedegen artikel „St. Domini
cus en Holland" samengevat. In 75 jaren is de
Nederlandsche Provincie .van 60 tot ruim 450
leden uitgegroeid. Met den zielenijver van een
St. Dominicus wijdt zy zich aan de geregelde
zielzorg in haar vele parochies. De traditioneele
prediking der Waarheid zet zij v°brt. zoowel
aan de Universiteiten van Nijmegen, Amster
dam, Tilburg, Rome en Freiburg, als voor de
geloovigen in missies retraites enz. en voor
niet Katholieken in de succesvolle conferenties
voor andersdenkenden. St. Dominicus leeft ook
in Nederland voortl Ook in z'n missieijver. De
Nederlandsche Dominicanen zenden 'hun mis
sionarissen naar Nederlandsch West-Indië, naar
-Langzaam richtte Lew Spring zich op, toen
hij uit zijn bewusteloosheid ontwaakte. De ka
mer met de goedkoope tapijten, de meubels., de
gordijnen, dat alles had hij nog nooit eerder
gezien. Eerst toen zijn oogen aan het zwakke
licht gewend waren, bemerkte hij, dat hij niet
alleen was.
„Nu, geachte meneer Spring, hoe gaat het
met u?" sprak hem dadelijk daarop de onbe
kende toe, die hem vermoedelijk al langen tijd
gade geslagen had. „Waarschijnlijk klopt uw
hoofd nog. Maar een goedgerichte slag met een
zak zand was het eenige middel om u zonder
veel verklaringen hier naar toe te brengen."
„En waar ben ik nu?" vroeg Spring zwak.
„Ongeveer veertig kilometer buiten New
York", antwoordde de onbekende bereidwillig.
„Wij zijn u van het station af gevolgd, toen u
vanavond den ondergrondsche verliet en heb
ben u in een klein steegje, vlak bij uw huis
op de weinig ceremonieele wijze genoodzaakt,
in onze auto plaats te nemen en hierheen te
komen. Overigens", voegde hij er veelbetee-
kenend aan toe, „zijn wij hier alleen in dit
huis en ver genoeg van den naasten buurman
verwijderd om in elk geval ongestoord te blij
ven".
„Dat is ongehoord!" stoof Spring op, „ik ben
de procuratiehouder van de Anglo American
Financial Company en daarom
daarom bent u hier, geachte heer", vol
tooide de man op den stoei kalm den zin- ..U"?
persoon in ons maar al te goed bekend,
wij hebben u in de laatste weken nauweuj -
uit het oog verloren".
„Als u gelooft door deze ontvoertes
losgeld te kunnen verkrijgen, dan verglfT„H„„„
geweldig", verklaarde Spring. ,Jk bel1 <8 zyl
en geen mensch zal voor mij in 1 §riJ-
„Losgeld" meende de onbekende veiachtelijk.
„U onderschat ons. Maar misschien worden u
onze bedoelingen duidelijker 3- s -ij het hier
in de kamer wat lichter maken
Een oogenhük staarde de procuratiehouder
sprakeloos naar zijn tegens ander, nadat het.
electrisdhe licht was aangestoken. Met een
onwillekcurigen kreet van verbazing, zonk Lew
Spring in zijn stoel terug.
„Ha? hebt u bet nu bemerkt", vroeg de onbe
kende goedgeluimd.
Met het hoofd schuddend keek de procuratie
houder naar zijn tegenstander. De persoon, die
daar voor hem stond, was zijn evenbeeld! Het
was geen vluchtige gelijkenis, dat was de
tweede Lew Spring. Dezelfde grijze oogen, de
zelfde eenigszins breede neus, hetzelfde haar.
„Natuurlijk, met den baard en het haar hqh
ik me wat moeten behelpen", verklaarde de ori
bekende bijna verontschuldigend. „En uw hou
ding, uw manier van doen en uw wijze van u
uit te drukken hebben veel studie gekost. Maar
nu, nadat ik me ook nog veroorloofd heb, mijn
kleeding met die van u te wisselen, terwijl u
bewusteloos was, nu lijken we als twee drup
pels water op elkaar".
„En waarvoor dient dat alles?" vroeg Spring
eindelijk, toen hij van zijn verrassing bekomen
was.
„O, dat is zeer eenvouding", was de verkla
ring, „ik verlang er naar, ook eens procuratie
houder bij de Anglo American Financial Com
pany te zijnl Niet voor altijd. Maar voor één dag
sla ik mij er wel doorheen, en een dag in uw
werkkamer, met uw sleutels voor de kluis, die
ik uit uw zak heb gehaald, zal ook ruimschoots
voldoende zijn om mij des avonds in het bezn
van een som gelds te zien, waardoor de zorgr
voor mijn directe toekomst overbodig worden
„Misschien wilt u mij wel zeggen, w'
met mij voorhebt", informeerde Spring-
„Natuurlijk, u zult een klete reisje maken
mijn waarde heer. Binnen het uur an
mijn menschen u in een vliegtuig ov 8 ®ns
van Mexico begeleiden; in de schuur, achter dit
huis hebben wij een prachtigen kleinen twee
dekker. En in Mexico, meneer Sprmg, zijn er
genoeg afgelegen streken, waar men u onbe
zorgd kan vrijlaten. Twee, drie dagen zult u
noodig hebben om vandaar weder de bewoonde
wereld te bereiken.
„Prachtidee!" hoonde Lew Spring. „Je kunt
je toch wel indenken, dat ik dan direct de po-
liti« achter »aa zal atupen."
„Dat zal je wel uïï je noofd laten," ant
woordde de ander gemoedelijk, „zoodra ik als
procuratiehouder Spring met mijn buit ver
dwenen zal zijn, zal de politie vermoedelijk
reeds den volgenden dag op zoek gaan naar
den ontrouwen bediende. Mij zal ze niet pak
ken, want ik kan gemakkelijk mijn gelaat weer
voldoende veranderen, om niet nerkend te
worden. Maar als u in Mexico met die ont
voeringsgeschiedenis naar de politie loopt,
denkt u dan werkelijk, dat ze er dan ook
maar één woord van gelooven?"
„Dat is prachtig," gaf Lew nadenkend toe.
„U brengt me dus vanavond nog over de grens
naar het buitenland. Nu ja, het leven houdt
blijkbaar van de onwaarschijnlijkste gekheden,"
besloot de procuratiehouder met een zonder
lingen glimlach. „Veel geluk in uw nieuwe rol!"
Schijnbaar in zijl' onveranderujk noodlot
zich schikkend, ging Lew in bet vliegtuig, toen
ziin dubbelganger hem een half uur later aan
Zijn medeplichtige in de schuur overleverde.
.Goeden morgen, mijnheer Spring," begroet-
te' de portier van de Anglo American Finan
cial Company ben volgenden dag den heer,
die in de kleeding van den procuratiehouder,
binnen kwam stappen en direct daarop in het
„i-ivéka-ntoor verdween. Daar zat directeur
jilc-iuberson met twee onbekende mannen aan
zijn schrijfbureau, een aantal iijsten en open
geslagen boeken voor zich.
„Prachtig weer vandaag", meende de ne.
in Springs kleeren, toen hij zijn hoe P
gewonen haak hing. „Goeden moróen, meieer
Mi?plaate"van den verwachten groet staarde
directeur Meuberson den aangekomene een
'Inblik sprakeloos aan.
aU u bent dus toch teruggekomen?"
bracht hij tenslotte uit, „U hebt werkelijk de
vermetelheid U doet alsof er niets
gebeuld, is
„Ik begrijp u niet, meneer Meuberson," ant
woordde Springs dubbelganger, met een onbe
haaglijk gevoel, „is er iets. niet in orde.'
„Iets niet in orde?" herhaalde directeur
Meuberson met stemverheffing, nadat hij zijn
spraak weer teruggevonden had „Sedert we
ken verdenken wij u, onze firma door yalsche
overeenkomsten groote bedragen onttrokken
hebben, en uw boeken zijn sederldien een
nachts in het geheim gecontroleerd.
kwart millioen dollar hebt u zioh te fand ge_
en vermoedelijk ergens in het b rappo).
bracht. Gisterenavond, toen cm y
kreeg, wilde ik u thuis°Pb£omen. Toen ik
ter vrantwoording tela^omen was, geloof-
hoqr.de dat. u met tnins ht was
de ik, dat u reeds op de bewakef)
Stations aan de gren^ werke]ijk niets
„Maar.. Abeiganger in een vreeseüj-
begon Springs dw onVerwachte wending van
ken angst over
spring1" onderbrak (Je directeur hem.
r' ifneons door brutaliteit met het onge-
wrH misbruik van je vertrouwenspositie op
j waals?001' tóden, heeft geen doel. Je
™ït wet t»e'SrijPen- dat ik je aan deze beide
SSeren van de politie moet overleveren."
h Wacht u een oogenblik'-" hlJgde de pseuda-
procuratiehouder; „ik ken toch heelcmaal
n hV onderbrak zichzelf- toen hij dacht aan den
werkelijken Spring. Het leven houdt blijkbaar
van onwaarschijnlijke gekheden, had *>P1U b
agenten aan en reikte den gearresteerd d
en iac ine Op bét hoofdbureau zui j
commissaris de plaats van de verdwene
""'ik-TJlWsS dubbelganger met
fk* daar va11 niet het'geringste vermoede»
heb!"
(Nadruk verboden.)
