MET ONSTUIMIG ENTHOUSIASME WORDT DE je UIVER OP SCHIPHOL VERWELKOMD. m m EEN MASSALE UITTOCHT NAAR DE LUCHTHAVEN. DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN 9 WELKOM IN PATRIA 57ste JAARGANG. WOENSDAG 21 NOVEMBER 1934 No. 17107 BUREAU: KOEMARKT 4, SCHIEDiWVl TELEFOON INTERCOMM. No. 68085 VANDAAG KOMT DE UIVER.... SCHIPHOL IN AFWACHTING. DE DUIZENDEN KOMEN Van Uiver-sigaren en Uiver-lepels en Uiver-bedjes. ONS VOLK MOET ZICH UITEN. Luchthaven in een moderne arena herschapen. Vervolg op de eerste paginativeede blad. - DE ABUNNEME.NTSPK.IJS van de NIEUWE SCH1EDAMSCHE COURANT bedraagt, franco bij vooruitbetaling: Per drie maanden f 3,25; per maand f 1,10: per week 25 cents. Bij bezorging franco per post bedraagt de abonnementsprijs per drie maanden f 3,75, by vooruitbetaling. LOSSE EXEMPLAREN zfjn steeds aan ons bureau Koemarkt 4 verkrijgbaar 5 cents per stuk. Postchèque- en Girodienst No. 81440. Uitgave van de N.V. de Courant De Maasbode te Rotterdam. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt: Voor 16 regels f 1.55, elke regel meer 25 cis. Bij contract aanzienlijke reductie. Geen prijsverhooging voor den Zaterdagavond. Reclames tusschen den tekst dubbel adv.tarief. Liefdadigheidsadv. half tarief. Voor Liefdadig- heidsadv. worden geen contracten afgesloten. Kabouter-advertenties; 5 regels t 0.50: 10 regels 1.15 regels 1.50, bij vooruit betaling. Porto voor opzending van brieven gelieve men by te voegen. Een Uiver-dag vol zon en laaiende Cr- Nederland staat gereed de vliegers te hul digen, die in den tijd van drie dagen achttien uur en zeventig minuten de „Uiver" van Mildenhall naar Melbourne brachten en daarmee den eersten prijs wonnen in de handicap-race en de tweede plaats bezetten in den snelheidswedstrijd. Ze hebben de eer van ons land op schitterende wijze hoog ge houden. Deze daad heeft gesproken tot het Neder- landsche volk, dat den naam heeft koudbloe dig te zijn, doch het hart sneller voelt klop pen in gerechtvaardigden trots bij grootsche prestaties van mannen uit zijn midden en dan ook de vreugde niet pleegt te smoren en vrijen loop geeft aan den drang om zijn erkentelijkheid in levendige manifestatie te uiten. In de grootste spanning heeft onze bevol king den koenen tocht der vliegers meege leefd. Reeds de eerste sprong, op Dinsdag 16 Oc tober, als gewoon lijnvliegtuig met passa giers aan boord, van Schiphol naar Londen in den recordtijd van 85 minuten met een gemiddelde snelheid van 320 K.M. per uur, hield een schoone belofte in. Met vertrouwen zag men hen in prachtigen start uit Milden hall vertrekken. Men heeft ze gevolgd op hun reis door de lucht, boven het Kanaal, over Frankrijk, de besneeuwde Alpen, naar Rome en vervolgens in de vlucht van plaats tot plaats, terwijl steden, landen en wereld- deelen onder hen voorbij schoven. Dagen en nachten! Zaterdagsavonds reeds wist men de „Uiver", door veilige handen bestuurd, vooruitschietend boven de onher bergzame streken van Azië, Zondags dreven de donderende motoren het „vliegend hotel" dwars over Britsch Indië, van Jask naar Rangoon, en 's Maandags ging het als een juichkreet door het land: „De Uiver te Ba tavia geland: de verbinding tusschen moe derland en koloniën binnen de 52 uren vol bracht!" Men verheugde zich in de hartelijke ont vangst, welke de bemanning in Indië werd bereid. Maar voort ging het dra weer: van Batavia naar Rembang en Koepang. Men voelde mee de gevaren van de Tmaor-zee en was weer opgelucht, toen Port Darwin vei lig werd bereikt. Daarop is het avontuur van Albury gekomen met al zijn emoties: men leefde in hoop en vrees en bange ver wachting dien Dinsdagmiddag en den heelen langen avond. Er was wel trots ook over de knappe landing bij noodweer in den maan- loozen avond in die onbekende streek; er was kwalijk verbeten spijt, toen men de machine Vast zag zuigen in de modder van de renbaan; men voelde zich de keel dicht knÜPen hi machteloosheid bij de dreiging, dat elk oogenblih Roscoe Turner's Boeing Transport, die tt]en jn aantocht wist, de zwaar gehandicapte Nederlanders voorbij zou stormen. Er was dankbaarheid in de harten, toen men daarop de brave bevolking van Albury haar steun zag verleenen. En toen de „Uiver" weer opsteeg voor den laatsten tocht in Verkenners maken de vlaggetjes klaar 1 raar mede zij getooid ivorden die iets v Uien afstaan voor het Nationaal Lucht vaartfonds. den vroegen morgen daarginds, in den die pen nacht in Nederland was er opnieuw de spanning die steeg bij de minuut bij het wachten op het glorievol bericht: de aan komst in Melbourne. Toen het einddoel was bereikt, losten alle doorstane emoties zich op in een dankbaren jubel van vreugde over hetgeen door onze mannen was gepresteerd. Het was een pracht-prestatie, een triomf tocht vuil Nederland's luchtwaardigheid en luelitvaardigheid. Een buitenlandsch blad heeft deze vlucht een imponeerende prestatie der machine ge noemd, maar meer imponeerend nog de prestatie der bestuurders: het was een tech nisch' en een menschelijk wonder! Zeker, de kwaliteit der Amerikaansche Douglas-machine heeft recht op grooten lof, maar de verdiensten der bemanning zijn er niets minder om. Men herinnert zich het prachtige vertrek van de „Uiver in Mildenhall. Toen zijn startmoment gekomen was, zag men direct het groote contrast met andere deelnemers. Terwijl twee andere machines, die vóór de Douglas moesten opstijgen, niet van den grond konden loskomen, ging er een kreet van verbazing onder de deskundigen op, hoe het groote verkeerstoestel, bestuurd door de vaste hand van Parmentier, met opvallend korten aanloop los kwam en de hoogte in schoot. Men bedenke, dat, terwijl de machtige machine voortvloog over het Kanaal, over Frankrijk, de Alpen en verder het einddoel tegemoet, een reis, die de passagiers verruk te door haar wisselende pracht van verge zichten, de bemanning steeds doende was in schier onafgebroken arbeid met ben zine-meters, olie-meters, snelheidsmeters, hoogte-meters, radio- en andere toestellen, die de volle aandacht heel den langen tocht door gespannen hielden. Men kent de omstandigheden, waaronder te Albury de noodlanding moest geschie den. De bestuurder heeft daarmee een staaltje van navigatie-kunst gegeven, waar over de chef van het vliegwezen in Austra lië niet genoeg zijn lof kon betuigen en waarover alle vlieg-autoriteiten in dit we relddeel stom verbaasd stonden. „Het is hol, stik donkere nacht", aldus getuigt de heer Armstrong, „zonder maanlicht en in een volmaakt onbekende streek en toch heeft de bestuurder kans gezien, door middel van schijnwerpers zich boven Albury te oriën- teeren, de renbaan op te zoeken en de ma chine dan vlug en zonder eenige schade aan den grond te zetten". Ook de buitenlandsche pers heeft die nachtelijke landing onder de bewuste om standigheden als een uitstekend staaltje van vliegkunst gewaardeerd. Hulde zij daarom gebracht aan den ge zagvoerder Parmentier en in hem aan de heele bemanning. Hülde verdient ook de directie der K. L. M. De K. L. M. heeft den tocht op schitte rende wijze voorbereid. Dat groote werk ontgaat de menigte en valt den buitenstaan der minder op. Doch het komt in de gevol gen ter dege tot uiting. Toen in den avond en den nacht, die aan het vertrek van Mildenhall vooraf gingen, door mecaniciens en monteurs aan schier alle machines nog in koortsachtige haast moest worden gewerkt om ze tijdig gereed te krijgen en bijna alle andere piloten zich in de sfeer van nervositeit geen nachtrust konden gunnen, omdat ze de laatste hand nog aan hun toestel moesten leggen, wan delden de Nederlandsche mannen kalm rond 111 kun keurige uniform en konden ze rustig slapen: hun toestel stond kant en klaar voor den start! Resultaat van goede voorbereiding, dat op deskundigen 6n publiek een diepen in druk maakte. Hulde verdient de K.L.M. ook voor het consigne, dat ze de bemanning meegaf: niet trachten de K' to winnen door snelheid, die de veilig!*' d gevaar kan brengen: „Wij willen alleen aantoonen, hoe men met een goed uitgerust modern verkeersvlieg tuig op een comfortabele manier van Lon den naar Melbourne kan reizen". Volgens dezen stelregel is de vlucht van de „luxe-kist" vrijwel verloopen met de regelmaat va een uurwerk. Aan het werk van directie en bemanning is 't dan ook te danken, dat de Engelsche pers bij haar jubel over de victorie van Scott en Black met hun „Cornet" huldigend moest erkennen, dat de race een moreele overwinning geworden is voor de Neder landsche luchtvaart, en dat ze 'de prestatie der K. L. M. een der wonderen noemde van deze eeuw- Organisatie, veiligheid, zekerheid en sterk besef van verantwoordelijkheid hebben sa men de moeilijkheden van den tocht over wonnen. De K. L. M. heeft daarmee bewezen dat comfort, regelmaat en snelheid gemakkelijk te combineeren zijn, hetgeen meer baat geeft voor de economische toekomst van de luchtvaart dan het wel heldhaftige maar daarom minder confortabele vliegen om records te verbeteren. r i Thans zijn de flinke mannen in het vader land teruggekeerd. Welkom, Koene Dirk Parmentier, Jan Hendrik Moll, Bouwe Prins en Cornelis van Brugge, welkom! Gij zjjt gehuldigd in Australië, gij zijt ge huldigd vele malen in Ned.-Indië. Nu wacht het vaderland U op om zijn bewondering, hulde en dankbaarheid te betuigen voor uw groote daad. Welkom kerels, welkom thuis! Van harte wenschen wij U geluk met het behaald succes en wij zijn er van overtuigd dat met ons heel het Nederlandsche volk zich aansluit bij de gevoelens van Hare Majesteit de Koningin, die Zij neerlegde in Haar telegram aan de K. L. M.: „Met bijzondere waardeering vernam ik de bijzondere wijze, waarop de bemanning van de „Uiver" de eer van onze, ons allen zoo dierbare driekleur heeft hoog gehouden". m Schiphol in afwachting van de komst, van de Uiver. Duizenden hebben zich reeds gedurende den voormiddag op de terreinen van de hoofdstedelijke vlieghaven verzameld en nog altijd houdt de stroom aan.M Vandaag komt de Uiver. En het wordt waarlijk tijd, dat de Uiver komt, want de Nederlanders, die misschien nog nooit zoo spontaan en collectief enthousiast zijn ge weest als tijdens de spannende Melbourne- race stonden op het punt hun geduld te ver liezen. Nederland wilde zijn helden ook eeren en dat.... kon het niet, althans kon het dit slechts doen uit de verte. En die behoef te om zijn vreugde en voldoening over deze geslaagde vlucht, waarvan de geheele wereld met bewondering gewaagde, kenbaar te ma ken uitte zich nu het voorwerp van die vreugde zich nog in verre contreien ophield en op z'n dooie gemak den terugtocht naar het vaderland aanvaardde in een Uiver- manie, waaraan weldra niemand zich meer kon ontrekken. We begonnen Uiversigaren te rooken, we scheerden ons met Uiver-mesjes, we aten met Uiver-lepels, we droegen Uiver-speldjes op onze van gerechtvaardigden trots zwel lende borst. We bevestigden Uiver-wimpels aan onze fietsen en auto's, onze kinderen ontdekten plotseling, dat ze nog nooit zoo lekker geslapen hadden als in 'n Uiverbedje, St. Nicolaas liet zijn traditioneele stoomboot- uit-Spanje in den steek en arriveerde reeds hier en daar per Uiver, de Nederlandsche taal werd plotseling verrijkt met het werk woord „uiveren", de naam „Uiver" deed zelfs zijn glorieuse intrede in de registers van den burgerlijken stand. Alleen de Uiver zelf hadden we niet in ons midden. Die trok zich niets aan van al dat „geuiver" en koer ste kalmpjes aan naar Nederland terug, zon der haast, schijnbaar onberoerd door de gol ven van geestdrift die over het vaderland heen sloegen. Het is maar goed, dat de Uiver komt, want we zouden het niet langer zonder Uiver, zonder Parmentier en Moll, zonder van Brugge en Prins uitgehouden hebben. Als de Uiver niet nog juist bijtijds naar ons toe was gekomen zou de Nederlandsche natie zich op 'n goeden dag in een nomadenstam hebben veranderd en zelf de Uiver tegemoet zijn gegaan. Gelukkig hebben we onze haardsteden niet behoeven te verlaten, althans niet voor lan gen tijd en ook niet om een verre reis te ondernemen. De Uiver komt vandaag naar ons toe, en van den weeromstuit gaan wij nu ook naar der Uiver. Het punt van ont moeting is de Amsterdamsche luchthaven Schiphol, een stedelijk eiland in den polder, waarheen slechts weinig wegen leiden maar dat vandaag, evenals zoovele lieeren reeds ,n de korte maar roemrijke geschiedenis van de Nederlandsche luchtvaart, bepaald over bevolkt is. Amsterdam is nog aan het ontwaken als wij in den vroegen morgen met een auto naar Amsterdam's luchthaven snellen. Sinds gister avond is het weer aanmerkelijk* opgeklaard. De vrees dat Schiphol vandaag in den mist zou liggen, is gelukkig niet bewaarheid geworden. De mist zou weliswaar in dit geval niet zoo veel moeilijkheden kunnen brengen als met de Pelikaan, tien maanden geleden, maar zij zou den duizenden die eikaar vandaag op Schiphol rendez-vous hebben gegeven, waar schijnlijk toch ernstige teleurstellingen heb ben bezorgd, omdat de demonstraties van de militaire vliegers, die het voorprogram voor een groot deel vulden, dan vrijwel onmogelijk zouden zijn geweest. Intusschen, de vooruitzichten voor dezen nationalen feestdag zijn buitengewoon gunstig. Amsterdam is zoo vroeg in den morgen nog niet in de echte Uiver-stemming. Het leven van allen dag gaat er zijn gang. De menschen gaan naar hun werk, voorzoover zij op dezen dag althans niet vrijaf hebben gekregen. Het gebel van de eerste trams is ver te iiooren. Hier en daar waait loom een vlag uit op een zucht van den wind. Maar de trams voe ren aan hun beugels de bekende sierlijke smalle wimpels, die vroolijk in den wind klapperen en die overal, in ieder stadsdeel een tikje feestelijkheid brengen. De wegen naar Schiphol zijn omstreexs acht uur nog grootendeels verlaten. Een enkele auto, een groepje fietsers zijn al op pad. Zij kunnen er in elk geval zeker van zijn, dat zij niets van de plechtige ontvangst en alles wat daaraan voorafgaat zullen missen. De eerste bussen van Van Poelgeest zijn al uit verkocht. De bootdiensten die om de vijf minuten afvragen van Schiphol en van de Sloterkade, hebben het aanvankelijk nog min der druk. Het is zoo vroeg nog frisch op het water en dat schrikt menigeen blijkbaar af. Maar het lijdt geen twijfel of straks zullen de geestdriftigen, de belangstellenden en de alleen maar nieuwsgierigen zich ongetwijfeld bij honderdtallen tegelijk inschepen. De pontonniers hebben bruggen geslagen over de Ringvaart, die Schiphol omsluit als een breed zilveren lint. Kinderen en een enkele fietser zijn de eersten, die zich cp deze bruggen, die zacht wiegelen op het rimpelen de water van de Ringvaart wagen. Schiphol biedt op dezen morgen den indruk van een staat van beleg. De bezoekers zijn nog weinig talrijk. De tribunes en de breede terrassen voor het stationsgebouw, die voor deze gelegenheid nog breeder zijn gemaakt, liggen nog verlaten. Maar des te talrijker is de politie, die dezen dag de zware Karwei heeft, de orde te handhaven en net verkeer op de smalle toegangswegen van Schiphol te regelen. De manschappen van de Rijksveld- wacht arriveeren omstreeks acht uur met een motorboot bij Schiphol. Daar ligt al een heele vloot van pleiziervaartuigen en vrachtvaar- tuigen van defensie. Bereden marechaussees, veertig in getal, houden hun laatste wapenschouw voor het stationsgebouw. Daar staan ook de mannen van de bereden militaire politie te wachten op de orders, die zij zullen krijgen. Hun paarden rukken driftig aan de leidsels en stampen ongeduldig met hun hoeven. Geduld maar, ze zullen vandaag genoeg te doen krij gen. Op het betegelde deel van het vliegterrein zelf staat een leger van Amsterdamsche politieagenten. Zij vormen als het ware een donkere wolk van uniformen, waartegen de hagelwitte handschoenen scherp afsteken. Commissaris J. W. Haarman voert over hen het bevel en verder houdt ook de hoofdcom missaris van politie, de heer H. Versteeg een oogje in het zeil. De omgeving van Schiphol ligt nog achter dichte nevels verborgen. Maar reeds klimt de zon aan den Oosterkim omhoog als een vurige oranjebal en haar eerste stralen be ginnen het neveldek, dat over de aarde ge spreid ligt, te verscheuren. In het Zenith wordt de hemel van een puur lichtblauw. Dat belooft veel goeds voor vandaag. En ook de berichten, die van elders binnenkomen, luiden gunstig. Parijs meldt helder weer. Daar zal de Uiver dus niet opgehouden worden. Brussel en Ant werpen zitten „potdicht" van den mist, zoo als de vliegersterm luidt, maar wat komt dat er op aan. Wat zal de Uiver zich om Brussel en Antwerpen bekommeren. Zij komt rechtstreeks naar Amsterdam en in Amster dam wordt de weersgesteldheid van oogen- blik tot oogenblik beter. Even na negen uur betrekken de politie patrouilles haar posten en ook de colonnes van het Roode Kruis, die het dezen dag waar schijnlijk ook zeer druk zullen hebben, mar- cheeren met krachtige veerende passen aan. Een feestelijke aanblik. Schiphol biedt dezen morgen een vroolijken en feestelijken aanblik. Het stationsgebouw is gepavoiseerd met de vlaggen van alle na tionaliteiten der wereld, als een symbool van de wereldomspannende activiteit van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij. Achter het stationsgebouw herkent men de Amsterdamsche luchthaven nauwelijks meer. Schiphol is herschapen in een moder ne arena. Tribunes rijzen in 't rond omhoog. Duizenden en tienduizenden zullen daar van daag hun plaats krijgen om van die zit- en staanplaatsen af van nabij getuige te zijn van het schitterende kijkspel, dat de aan komst van de Uiver ongetwijfeld zal bieden, afgesloten van het middenveld. Maar ditmaal Met zware ijzeren hekken zijn deze tribunes is het niet de bedoeling om het publiek op de tribunes te beschermen tegen mogelijke gevaren, die het uit de arena zelf zouden kunnen bedreigen, maar om het te beletten in een niet meer te stuiten opwelling van enthousiasme het middenveld te overstroo- men. De belangstelling wordt als vanzelf in sterke mate gericht op het' twee meter hooge podium, dat in het midden der arena is op geslagen: een groot houten gevaarte, dat echter in de ontzaglijke ruimte waarvan het het middelpunt vormt, nog klein lijkt. Het podium is gedrapeerd met de breede banen van de Nederlandsche driekleur, dezelfde driekleur, die door de Uiver met haar koene bemanning zoo triomfantelijk over landen en zeeën is gedragen en waarvan de K. L. M. de eer op zoo voortreffelijke wijze heeft hoog gehouden. Aan de zes vlaggestokken. die op het po dium zijn opgericht, zijn de Nederlandsche, de Amsterdamsche, de Engelsche en de Aus tralische vlag geheschen naast de banier van de K. L. M. en de karakteristieke banier van de Kon. Ned. Vereeniging voor de lucht vaart, die dezen dag op Schiphol als gast- vrouwe fungeert en zich op 'n uitnemende wijze van die taak kwijt, getuigen de om vangrijke voorbereidende maatregelen, die zij heeft getroffen voor de ontvangst van haar gasten. De groote vliegtuigenloods, ter linkerzijde van het stationsgebouw is her schapen in een immens restaurant. In lange ryen staan hier tafeltjes en stoe len gerangschikt voor hen, die straks, naar mate het uur vordert den inwendigen mensch zullen komen versterken. De ontzaglijke ketels, die 'op gigantische comforen staan te pruttelen, wasemen verkwikkende en bekend aandoende geuren uit van koffie en snert. Men behoeft geen profeet te zijn om te kunnen voorspellen, dat zij straks veel aftrek zullen vinden. Intusschen moet de gewone dienst op Schiphol toch ook zijn gang gaan. De passa- De kok aan den soepwagen heeft het des morgens al druk met het bedienen van de politiemannen, giers van de gewone luchtlijnen gebruiken in het stationsrestaurant kalm hun kopje koffie en af en toe klimt een van die sier lijke blauwe K. L. M.-toestellen na een kor ten aanloop, over het grastapijt van het vliegveld tegen den grijsblauwen hemel om hoog om met een sierlijken zwaai over Schiphol heen en steeds hooger en hooger stijgend zijn weg te zoeken naar de hoofd steden van Europa. De vliegtuigen voor Parijs en Londen ver trekken prompt op tijd naar hun verre be stemming, met een lading van passagiers en post aan boord.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1934 | | pagina 1