UI\ ER-BEMANNING IN UIVER-
STAD GEHULDIGD,
1
u
BP
ïfiAANDAG 28 NOVEMBER 1934
mm
bracht veraart de zon
LAAIEND ENTHOUSIASME
VAN DUIZENDEN LANGS
DEN WEG.
HLLDIGINGS-BIJEEN KOMST IN DEN
DIERENTUIN.
Minister Marchant de tolk van
312.000 schoolkinderen.
DE HULDIGING.
vlucht.
DRAISIflA-vANmKEMBURQ'S"
A -iLEVERTRy
DE VIJF WERELDDEELEN-
TOCHT VAN DE K XVIII.
H. M. DE KONINGIN NAAR
DE RESIDENTIE
Het vertrek uit Apeldoorn.
BROEDERS VAN O. L. VROUW VAN
LOURDES.
VEERTIGJARIG KLOOSTERFEEST.
NATIONALE BEDEVAART NAAR HET
H. LAND.
DE JOODSCHE NEDERZETTING IN DE
WIERINGERMEER.
Een nationale oproep.
Mr. S. A. VAN RAALTE. f
Zware mist verdween na
het spuiten.
Evenals aan den vooravond en op den mor
gen van de landing van de Uiver op Schip
hol heeft de heer A. Veraart in verband met
de komst van de „Uiver" op Waalhaven, Vrij
dagnamiddag en Zaterdagmorgen proefnemin
gen gehouden voor het verdrijven van mist en
bewolking in de omgeving van den Haag,
Rijswijk, Voorburg en Delft. Van Zaterdagmor
gen 9 uur af heeft de directie van de Ned.
Gist- en Spiritusfabriek een gedeelte van haar
fabrieksbrandweer ter beschikking gesteld,
welke met een druk van acht atmosferen
eenige duizenden liters water per minuut in
uiterst fijn verdeeldery toestand nagenoeg lood
recht omhoog spoot.
TELEFOONDRAAD VEROOR/VKT
DOOD VAN EEN MAN.
'Na Rotterdam heeft de Residentie Zaterdag
middag de Uiverbemanning gehuldigd.
In Rijswijk begint de victorie.
Om half 4 kwamen de auto's met een Uiver-
vaartje den nieuwen Rijksweg af bij de Hoorn
burg. Voorop een groote open wagen met het
viermanschap: Parmentier, Moll, Prins en van
Brugge; daarachter een auto met hun dames
tusschen tal van prachtige bloemstukken.
Op de Hoornbrug klonken hun de juichkreten
der duizenden reeds tegemoet; handen met wui
vende zakdoeken en zwaaiende hoeden gingen
omhoog. En dat gejuich en gejubel plantte zich
voort naarmate de auto's vorderden, zoodat het
den inzittenden wel eindeloos moet hebben toe
geschenen.
Rijswijk liet zich niet onbetuigd. Nagenoeg
alle Rijswijksche vereenigingen, corporaties
waren langs den weg vertegenwoordigd en dui
zenden particulieren stonden langs den weg ge
schaard.
Ter hoogte van Hofrust stond de Rijswijksche
Harmonie opgesteld, die met haar schetterende
muziek de Uiverbemanning verwelkomde.
Een handicap-race.
Deze Uivertocht werd in zekeren zin ook een
nandicap-race. Want hier en daar moest even
worden gestopt. Aan de grens der gemeente den
Haag stond een deputatie uit de Kamer van
Koophandel, welke, zooals men weet, de Haag-
sche huldiging georganiseerd heeft. De heeren
M. Kropveld en F. Schiff vertegenwoordigden
hier de Kamer en heetten de bemanning wel
kom op Haagsch grondgebied.
Ook vóór het kantoor der K. L. M„ waar het
personeel onzer nationale luchtvaartmaatschap
pij stond opgesteld, werd even halt gehouden
om een bloemstuk in ontvangst te nemen.
Van dit oponthoud maakte een jeugdige gym
nasiaste gedachtig het spreekwoord: „Brutalen
hebben de halve wereld handig gebruik om
de Uiverbemanning hun handteekeningen af te
bedelen. Met hun vier foto's liep zij vlug op de
auto toe, bood de portretten aan en Parmentier,
Moll, Prins en Van Brugge zetten er, lachend
om zooveel doortastendheid, hun handteekening
op-
Voorts ging het nu weer onder gejuich en
gewuif. Serpentines slierden door de lucht naar
de voortsnellende auto. Confetti daalde in dichte
wolken op de Uiverbemanning neer. In de
Parkstraat weer stoppen, weer bloemen, hier
van de vereeniging „De Princevlag"; op Plein
'1B13 boden de Padvinders bloemen aan en in de
Javastraat op den hoek van de Frederikstraat
brachten de bewoners de kranige Uiverbeman
ning een bloemenhulde.
De Dierentuin bereikt.
Om goed 4 uur arriveerden de auto's onder luid
„ejuic aan den Dierentuin. De Uiverbemanning
enhun dames stapten uit en werden door het
bestuur van de K. v. K. naar binnengeleid. Ech
ter nog niet direct naar de groote zaal, waar
de officieele huldiging zou plaats vinden.
BiJ al de feestelijke drukte was de lunch er
voor de gehuldigden wat bij ingeschoten en eerst
moest die leemte wat worden aangevuld
De stampvolle zaal moest dus maar even
wachten, voordat zij het viermanschap te zien
kreeg. En zij deed dit gewillig P
De zaal zelf was versierd met draperieën in
de Haagsche kleuren langs de galerijen natio
nale en oranje vlaggen en kleurige bloemen
tuilen. Op het tooneel prijkte een borstbeeld
van H. M. de Koningin onder palmen. Voorts
waren hier tal van kransen en bloemstukken
gedeponeerd.
Het was half 5 geworden, toen de Uiverman-
nen, vergezeld van hun dames, de zaal binnen
kwamen.
De Koninklijke Militaire Kapel, welke achter
in de zaal stond opgesteld, zette „O schitte
rende kleuren van Nederlands vlag" in, maar
weldra werden de tonen van de muziek over
stemd door het geestdriftig gejuich der tallooze
menigte, welke de zaal tot in den nok toe vulde.
Nog luider steeg het gejuich, vergezeld van
een daverend handgeklap, toen de Uivermannen
met hun directeur, den heer Plesman, op het
podium plaats namen.
Voor de dames waren vóór in de zaal plaatsen
gereserveerd.
Toen begon de officieele huldiging.
Eerst sprak de heer A. G. Verbeek, voorzitter
van de Kamer van Koophandel en Fabrieken,
de bemanning van de Uiver toe. 's-Gravenhage
mocht niet achterblijven, zeide hij, om uiting
te geven aan zijn bewondering en dankbaarheid
voor de schitterende prestatie, die de superiori
teit van de Nederlandsche luchtvaart opnieuw
heeft aangetoond.
Voorts wees de heer Verbeek op de groote
propagandistische waarde van dezen tocht en
als voorzitter van het Vliegveld-comité 's-Gra-
venhage voegde hij er den wensch aan toe, dat
deze vlucht, die den vooruitgang van het lucht
verkeer zoo duidelijk heeft aangetoond, voor
de bevoegde autoriteiten aanleiding moge zijn
om de tussqhen Rotterdam en den Haag getrof
fen overeenkomst zoo spoedig mogelijk tot uit
voering te brengen, waardoor den Haag aan
het directe luchtverkeer wordt aangesloten.
Aan de leden der bemanning bood hij den
Zilveren gedenkpenning van de Kamer aan als
erkenning van bijzondere verdiensten.
Het aardigste moment van de huldiging volg
de nu, namelijk de hulde van de schoolkinderen
onder leiding van onzen minister van Onder
wijs, mr. Marcnant.
Zooals men weet, heeft de schooljeugd van
geheel Nederland bijgedragen voor een hulde
aan de K. L. M. en de Uiverbemanning. Niet
minder dan 312.000 kinderen van 2500 scholen
hadden ieder één cent daarvoor geofferd.
Nu kwam minister Marchant met één school
kind uit iedere provincie, waarvan verschillen
de gekleed in de gewestelijke dracht, dat hulde
blijk aanbieden, dat bestond in een bronzen
plaquette voor de luchthaven Schiphol, en voor
de leden der bemanning ieder een zilveren
reproductie ervan.
Omringd door deze elf kinderen sprak de
minister de bemanning van de Uiver aldus toe
De kinderen en de Uiver-
In de onafzienbare rij van sprekers, van wie
gij hier, ter afwisseling in uw werk, de huldi
ging moet ondergaan, heb ik, aldus spr., het
voorrecht, u toe te spreken als woordvoer
der van bijna 312.000 Nederlandsche kinderen
van alle gezindten, uit ruim 2000 scholen. Er
zijn eronder, die in Roemenië verblijven en
te Brussel. Er zijn ook kinderen onder van
Duitsche vluchtelingen uit Amsterdam, die
hebben aangedrongen om mee te mogen doen.
Hier ziet gij voor u de elf kinderen, uit elke
provincie één, die de Nederlandsche schooljeugd
vertegenwoordigen- Zij zijn mijn opdracht
gevers.
Als gij, bemanning van de „Uiver", mij de
opmerking ten goede houdt, wil ik u zeggen,
dat gij met deze kinderen iets zeer treffends
gemeen hebt: het is uw oprechte eenvoud. Wan
neer u in zeer welsprekende woorden hulde
werd gebracht door allerlei mannen van hooge
positie dan liet gij, Parmentier,- in allen een
voud, onbewust wellicht van den diepen zin
uwer woorden, de opmerking neerdruppelen:
„Wat steekt gij ons toch in de hoogte? Wij heb
ben niets gedaan dan onzen plicht: zoo doet
iedereen in onze omstandigheden."
Daarmee hebt gij ons een les gegeven van
alles overheerschende beteekenis: zeker, het is
voor een Nederlander doodeenvoudig: hij doet
zijn plicht en waagt daarvoor zijn leven; hij
begrijpt niet, waarom hij daarvoor zoo moet
worden gehuldigd. Zoo is'het inderdaad. Maar
het is goed, dat gij het hebt gezegd.
Er is al reactie gerezen tegen wat men noemt
de „Uiver"-zdekte. Er zijn er opgekomen tegen
de vacantie voor schoolkinderen, die u wilden
zien terugkomen. Dezulken begrijpen niet de
beteekenis van deze beweging. Zij staan tegen
over de kinderen vreemd Weten zij niet, dat
reeds vóór het vertrek naar Melbourne de kin
dergeest door de „Uiver" geheel was geab
sorbeerd? Dat de belangstelling voor lezen,
schrijven, rekenen tot het nulpunt was gedaald
en die voor de aardrijkskunde een hoogtepunt
had bereikt als nooit te voren? Dat zij niet
hebben gerust, voordat zij, in vage trekken al-
thanr haddén begrepen, hoe die groote, zware
dm gen zoo maar de lucht in waren te krij
gen? Dat élke onderwijzer wel verplicht was,
van zijn leerplan af te wijken? En zouden zij
dan op het groote moment, als Parmentier en
de zijnen terugkwamen, met al hun aandacht
weer kruinen zitten lezen, schrijven, rekenen?
En heeft niet juist in deze dagen het begrips-
en voorstellingsvermogen van de kinderen een
reuzensprong vooruitgemaakt?
De kinderen willen erbij zijn, omdat zij in
tuïtief de beteekenis voelen van het groote
gebeuren, waarvan uw tocht de zichtbare uit
drukking is.
Gij gaat hoog de lucht in: de menschen, daar
beneden, worden al klein ar en kleiner, ver
volgens verdwijnen de grenzen tusschen al die
vakjes, waarbinnen de menschen zich druk
maken, elkaar bevechten, elkaar verscheuren.
Het moet inbegrijpelijk zijn, voor wie daar
hoog zweeft in de lucht, vervuld van één ge
dachte: wij slaan de afstanden weg; wij werken
aan de eenheid van het menschdom.
Ik stel mij voor, dat gij, vliegers, van al dat
gepeuter en gemier hier beneden een afkeer
moet gevoelen. De luchtvaart werkt verheffend
Hoog in ,3e jn stormen en in duisternis,
zijt gij alleen, met God, Die over u waakt. Als
gij maar in alles precies zijt, altijd vol zelf-
beheersching, 31 tijd vol rustige berekening, al
tijd afkeeng van waagstukken, dan zijt gij vei
lig; dan zijn zij veilig, die hun leven aan u
hebben toevertrouwd.
Deze geest heerscht in de K. L. M. Dezen
geest heeft Plesman gekweekt, van wien gij,
vliegers, de leerlingen zijt.
De honderdduizenden kinderen, namens wie
ik hier spreek, beleven met ons een groot mo
ment in de ontwikkeling van de wereld. Zij
staan versteld over het plotseling opgekomen
nieuwgebeuren. Zij zien hun aardrijkskunde
in een heel nieuw licht. Zij hebben niet meer
Een enthousiaste menschenmenigte van duizenden voor het Rotterdamsche stadhuis ter huldiging van de bemanning van
de „Uiver", die luide werd toegejuicht, toen zij zich op het balcon vertoonde.
dezelfde aandacht voor hun kaartjes van pro
vincies en rijken; zij zien alles in het groote
verband; zij hebben den aardbol voor zich, die
al die kaartjes opzuigt. Zij gaan denken in het
groot, nu de afstanden wegvallen.
Nu in de ontdekking van dit wonder want
een wonder is het, als men op Schiphol staat
in een nieuw wereldstation zonder kap nu
in die ontdekking: Nederland staat in de voor
ste rij vooraan, nu zijn de kinderen gegrepen
en het elftal, uit elke provincie één, komt u
daarvan getuigen. Elk van de honderdduizen
den schoolkinderen kwam zijn ééne cent bren
gen, zijn cent als symbool van hun meeleven,
zijn cent als symbool van het nieuwe leven, dat
het Nederlandsche volk doortintelt.
Als Gij het zóó ziet, met uw vieren naast uw
directeur, neem ik aan, dat het huldebewijs
van het Nederlandsche kinderleven u niet min
der treft, u niet minder ontroering brengt in
uw binnenste, dan andere eerbewijzen, die u
werden gebracht
Gij, mannen van de luchtvaart draagt met
de kinderen de toekomst In, de „Uiver" verheft
zich het Nederlandsche volk boven den han
gen nood van dezen tijd. Uit de hooge luchten
zien wij een nieuw verschiet
De kinderen brengen u daarvoor hun dank.
Zij willen, dat de herinnering aan deze kin
dergedachten van 1934 zal blijven voortleven
in een klein gedenkteeken, dat zij U hierbij
toonen. De K. L. M. moge deze plaque aan
vaarden voor Schiphol. Zij zal hieraan een bij
zondere herinnering bewaren. Aan u, menheer
den directeur, den leidenden geest, en aan
u. leden van de bemanning, bieden de kinderen
een reproductie in zilver ervan aan".
De minister overhandigde hiermede de ge
noemde geschenken.
Meermalen onderbraken de aanwezigen d«
ministerieele rede door een instemmend hand
geklap, terwijl aan het einde een daverend
applaus losbarstte.
Velerlei huldeblijken.
Vervolgens werd een huldigende toespraak
gehouden door burgemeester de Monchy, die die
nationale deugden in de Uiverbemanning hul
digde en hun, benevens den heer Plesman,
namens het Haagsche gemeentebestuur een zil
veren dasspeld met den gekroonden ooievaar
van het Haagsche wapen aanbood, als een sym
bool van de met succes bekroonde Uivervlucht.
De voorzitter van den A. N. W. B., de heer
Edo Bergsma, bood den leden dier bemanning
het „lidmaatschap voor het leven" van den
A. N. W. B. aan en speldde hun het teeken
daarvan op de borst. Den heer Plesman, wiens
schitterend organisatietalent hij roemde, over
handigde hij als huldeblijk den legpenning van
den A. N. W. B.
De burgemeester van Alkmaar, jhr. mr. Van
Kinschot, had twee mannen van zijn Vrijwillige
Brandweer meegenomen, die een prachtig
bloemstuk opdroegen. Burgemeester Van Kin
schot deelde mede, dat op initiatief en met
medewerking van de Vrijwillige Brandweer in
Alkmaar een collecte was gehouden voor een
huldeblijk voor de Uiverbemanning en voor
het Luchtvaartfonds. Behalve den bloemenmand
in de Alkmaarsche kleuren en met de bekende
plaatselijke producten bood hij als souvenir der
Alkmaarsche burgerij aan elk lid der beman
ning een plaquette met inscriptie aan. Op deze
plaquettes waren die beroemde Alkmaarsche
kaasdragers met hun berrie en kazen in zilver
afgebeeld.
Een mooie hulde brachten ook de militairen
en het burger personeel der Koloniale Reserve
te Nijmegen in tien vorm van een zilveren
miniatuur-nabootsing van de „Uiver" op 1/50
van de ware grootte: Dit huldeblijk werd door
overste J. P. Wissema, commandant der Kolo
niale 'Reserve, 'overhandigd'.
Na een toespraak door den heer dee Koning,
die met eenige jongens van zijn school voor
kinderen van Indische verlofgangers op het
podium verscheen, was de officieele huldiging
ten einde.
Dan volgde de receptie in de rotonde, waarbij
velen van de gelegenheid gebruik maakten de
Uiver-mannen persoonlijk te complimenteeren.
HET SLOT DER ROTTERDAMSCHE
HULDE.
De huldiging van heit Uiver-kwartet te
Rotterdam is, zooals men in onze courant van
Zaterdag heeft kunnen lezen, buitengewoon
hartelijk geweest
Vooral op den Coolsingel kende het enthou
siasme van het publiek, bij het arriveeren van
den stoet voor het stadhuis geen gTenzen en
Parmentier met de zijnen moeten wel begre
pen hebben hoe zeer ook de Rotterdamsche be
volking met hun prachtige prestatie heeft mee
geleefd.
Ons verslag van de huldiging zou niet vol
ledig zijn als wij niet memoreerden dat ,na de
huldiging in de burgerzaal op het stadhuis, de
directeur van de K. L. M„ de heer Plesman en
gezagvoerder Parmentier op hartelijke wijze be
dankt hebben.
Dq heer Plesman bracht in het bijzonder dank
aan den burgemeester en het Rotterdamsch Co
mité ter behartiging van nationale belangen en
zeide o.m. in het feit dat op één dag een hul
diging te Rotterdam en den Haag plaats zou
vinden, het symbool te zien van het verdwijnen
der afstanden.
De grootste afstand ter wereld, 20.000 KM.
kan thans in een geregelden dienst in drie
dagen worden overbrugd.
Parmentier dankte in enkele eenvoudige,
ronde bewoordingen namens de bemanning van
de „Uiver".
Ook het vertrek van het stadhuis naar den
Haag werd een ware zegetocht.
•LEEUWARDEN-
Rei. 69u DGVd
H.M. de Koningin is Zaterdagmiddag met
den trein van 12.20 uit Apeldoorn naar Den
Haag vertrokken.
Bij het paleis en het station te Apeldoorn
hadden zich velen verzameld die H.M. harte-
lijk toejuichten, hetgeen de Koningin met
vriendelijk buigen beantwoordde.
H.M., die per auto aan het station arriveerde,
werd daar opgewacht door den burgemeestér
der gemeente, Jhr. dr. C. G. C. Quarles van
Ufford. De burgemeester geleidde H.M. en Haar
gevolg naar het tweede perron, waar de trein
gereed stond, waaraan een apart salonrijtuig
was aangehaakt.
Bij het vertrek van' den trein groette HM.
voor het coupé-raam, staande, minzaam de op
het perron achter geblevenen, onder wie de
burgemeester, luit De Hoogh, van de kon. ma
rechaussee, mr. W. F. H. van Barrelo, commis
saris van politie, en den heer P. H. v. d. Born,
stationschef.
Het verkeer om en op het station werd ge
regeld door manschappen van de gemeente
politie, de rijksveldwacht en de marechaussee;
de heer J. Helder, hoofdinspecteur van politie,
had de leiding.
H.M. heeft in den trein de lunch gebruikt.
Aankomst in 's-Gravenhage.
H. M. de Koningin iis Zaterdagmiddag te 14,27
met den gewonen trein aan het Staatsspoor
station in de Residentie aangekomen.
Zoowel op het perron als buiten het station
stond een groot aantal belangstellenden de
komst van H.M. af te wachten. Precies op den
aangegeven tijd stoomde de trein binnen.
Op het perron waren ter verwelkoming aan
wezig, de burgemeester mr. S. J. de Monchy
en de Gouverneur der Koninklijke Residentie
luitenant-generaal Jhr. W. Röell.
Toen H.M. het salonrijtuig verliet weerklon
ken luide hoera's en riep men „Leve de Ko
ningin".
Nadat H.M. zich korten tijd in den ont-
vangstsalon met de autoriteiten had opgehou
den, stapte Zij in de gereedstaande hofauto,
wederom luide toegejuicht door het talrijke
publiek. De Koningin reed vervolgens met
Haar gevolg, naar het Huis Ten Bosch.
Het hoofdbestuur van de congregatie der
Broeders van Onze Lieve Vrouw van Lourdes,
waarvan het bestuur van de Nederlandsche
Provincie te Dongen is gevestigd heeft thans
definitief besloten een missie op te richten in
een der zuidelijke staten van de Vereenigde
Staten en wel in New Mexico. Dit besluit is
een gevolg van de herhaalde en dringende ver
zoeken tot vestiging, waarover wij onlangs
reeds berichtten. De eerste stichting zal zijn
de Rio-Grande High school, een instituut voor
lager en middelbaar onderwijs, terwijl er tevens
een ambachts- en landbouwschool gevestigd
zullen worden. Tevens zullen de broeders aan
het aldaar, in Albuquerque op te richten klein
Seminarie, les geven. De eerste Broeders zul
len reeds in Januari van het volgende jaar her
waarts trekken.
De Eerw. Broeder A. Roosen, geboortig uit
Oisterwijk, missionaris van het H. Hart te
Tilburg, hoopt 8 December den dag te her
denken dat hij voor 40 jaren zijn intrede deed.
Minister Marchant spreekt in den Dierentuin tijdens de huldiging van de Uiver
bemanning te Den Haag den heer Plesman en de Melbourne-racers toe. Rechts
de schoolkinderen, gekleed in de landsdracht der elf provinciën.
GEHEIME DISTILLEERDERIJ.
Zaterdagmiddag is door de marechaussée te
Zuidhorn, bij zekeren K. te Oosterzand,
gemeente Lutjegast, een inval gedaan omdat
het vermoeden bestond, dat zich aldaar een
geheime distilleerderij bevond. Dit bleek waar
te zijn en er werd een compleet toestel, een
groote hoeveelheid drank en gist in beslag
genomen. Tegen K. is proces-verbaar opge
maakt.
Dit is in 14 dagen reeds de tweede inval
van de marechaussee van Zuidhorn, welke
?ucces heeft gehad.
De Paters Assumptonisten, aan wie 't Hoogw.
Episcopaat het organiseeren van nationale Bede
vaarten naar het H. Land heeft toevertrouwd,
hebben besloten dezen keer in 't voorjaar op te
.rekken naar de H. Plaatsen, om aldus den har-
iewensch van velen in vervulling te doen gaan
1: eenmaal ii het leven de Goede Week en
i Paaschdagen door te brengen in Jeruzalem.
_>e bedevaart vertrekt uit Roosendaal via Parijs-
i Marseille op 28 Maart en 5 Mei zijn da pelgrims
in het vaderland terug. In afwijking met de twee
vorige bedevaarten gaat de tocht dezen keer
over Napels met Pompei en den Vesuvius,
Athene,Constantinopel en het eiland der Kruis
ridders, het zoo welvarende en indrukwekken
de Rhodos. Verder maken de pelgrims een
driedaagsche reis door Syrië; over den statigen
Libanon naar Baalbeck met zijn imposante
ruïnes en Damascus, Ze verblijven 14 dagen in
het H. Land, waar ze gedurende de Goede Week
en de Paaschdagen over het lijden, den dood en
den triomf van Christus kunnen mediteeren op
de plaatsen, waar het is geschied en in de
dagen, dat de gansche Katholieke wereld
zich met diepe ontroering en dankbare liefde
neerbuigt over deze groote geheimenissen. De
reis wordt besloten met een vijfdaagscb ver
blijft in Egypte.
Wordt de toezegging van drie jaar
een permanente
De Minister van Waterstaat heeft aan de
Eerste 4Camer in de Memorie van Antwoord
over het ontwerp van wet tot vaststelling van
de begrooting van inkomsten en uitgaven van
het Zuiderzeefonds voor het dienstjaar 1934
medegedeeld, dat de Regeering aan het Voor-
loopig Comité voor de Joodsche vluchtelingen
toezegging heeft gedaan kosteloos de beschik
king te kunnen krijgen over barakken en lood
sen met inventaris, benevens den grond waar
op deze barakken en loodsen geplaatst zullen
worden; dat de beschikbaarstelling geschiedt
voor niet langer dan drie jaren en dat de
overige, door het Comité verlangde gronden
met schuren, zullen worden verhuurd aan de
sindsdien opgerichte stichting Joodsche Arbeid,
eveneens voor drie jaren en tegen normalen,
huurprijs.
Uit dagbladberichten omtrent de inwijding
van het werkdorp Nieuwet-uis (Wieringer-
meer) nu viel af te leiden dat de Regeering
er toe is overgegaan het werkdorp Nieuwesluis
en 75 H.A. grond er omheen voor tien jaren
gratis ter beschikking te stellen voor opleiding
van Joodsche vluchtelingen.
Naar aanleiding van een en ander heeft het
Eerste Kamerlid de heer van Citters den Mi
nister van Waterstaat gevraagd of het iuist is
dat bij gelegenheid van die inwijding ten be
hoeve der vreemde bewoners aanvang is ge
maakt met de stichting (bouw) van een blij
vend Gemeenschapshuis voor dat dorp en dat
niet alleen vluchtelingen, maar ook vrijwillig
zich aanmeldende vreemdelingen in dat werk
dorp worden opgenomen.
Verder verzocht genoemd kamerlid de Mi
nister aan de Kamer mededeeling te doen
van den inhoud der stichtingsacte der stichting
Joodsche Arbeid, zoomede van de acte, over
eenkomst of ander geschrift .waarbij de be
schikbaarsteling van de roerende en onroe
rende goederen (eventueel inclusief levende
have, werktuigen enz.) heeft plaats gehad.
De „Uiver" is op 't nest teruggekeerd! Na een
brillante vlucht, waarbij heel het Nederlandsche
volk meeleefde, heeft zij de eer van onze Natio
nale driekleur hooggehouden en de „thuisvaart"
is grandioos geworden, zooals onze geschiedenis
in geen jaren meer zal kunnen vermelden. Alles
wat Hollandsch voelt en denkt en spreekt heeft
Parmentier en den zijnen hulde gebracht. En
wel verdiend!
Holland heeft zijn strijd om de „suprematie van
de lucht" glansrijk gewonnen.
En terwijl het kleine Nederland als het ware
in een nationalen roes leeft, strijden ergens op
den Oceaan enkele mannen op een klein stukje
Nederland om een record op langen afstand
voor ongeconvoyeerde onderzeebooter.. Een
traject van 23000 mijl is onze K XVIII thans aan
het verwerken. Een belangrijke tocht van een
onderzeeër in dienst van de wetenschap.
Hulde aan onze wakkere marinemannen,
die zulk een tocht ondernemen, hulde aan die
mannen, die toonen, dat er in ons volk nog
eG i t °*.de enerSie. die ons volk groot ge
maakt heeft.
Ongetwijfeld volgt heel Nederland met be
langstelling deze wereldreis.
Maar daarbij mag het niet blijven. We moeten
deze belangstelling metterdaad toonen aan de
bemanning zelve en blijk geven, dat wij in
Nederland met hen meeleven.
Daarom hebben ondergeteekenden, redactie
en medewerkers van „Onze Marine" het initia
tief genomen om door middel van een nationa
len oproep medewerking te vinden voor haar
streven.
„Onze Marine" tracht het besef levendig te
houden dat een goede Marine een kostbaar be
zit is, omdat onze Marine een zeer belangrijke
cultureele taak heeft. Zoolang de instandhou
ding van een weermacht ter zee geboden is, is
het noodzakelijk dat de geestelijke waarden van
het personeel op den voorgrond staan en dien
overeenkomstig heeft „Onze Marine" tot taak
bij het Nederlandsche volk belangstelling aan.
te kweeken voor onze Koninklijke Marine.
„Onize Marine" nu wil trachten aan de wak
kere bemanning van onze K-boot op haar vijf-
werelddeelen-tocht in elke aanloophaven, en
na een, naar wij hopen, welgeslaagden tocht,
bij aankomst te Soerabaia daadwerkelijke be
langstelling van heel het Nederlandsche volk te
toonen.
In eerste instantie is het de bedoeling het de
bemanning mogelijk te maken de Kerstdagen en
het Oude Jaar naar echt Vaderiandschen trant
te vieren.
Vervolgens zal getracht worden dat op de
trajecten over den Oceaan de herinnering aan
de belangstelling van het Nederlandsche volk
aan boord levervdig blijft.
Hét ligt tévens in óns voftrnemenTm lar. dk
lid der bemanning een herinneringsalbum aan te
bieden betreffende deze belangrijke reis waarin
ondermeer alle namen vermeld worden van hen,
die hetzij in natura, hetzij finantieel blijk van
medeleven hebben betoond.
„Onze Marine" doet daarom op het Neder
landsche volk van eiken rang of stand, een be
roep om haar in dit pogen te steunen.
Sympathiebetuigingen van vereenigingen,
corporaties, instellingen e.d. alsmede van per
sonen gelieve men te zenden aan „Onze Marine"
Postbus Den Helder, Gironummer 42883,
De ondergeteekenden (alplh. volgorde)
P. ADRIANUS, Babberich bij Zevenaar.
H. j. M. M. ALINK, oud-vlootaalm. A'dam
1' W P AM/^fF00RT' adm' Den Helder,
A. W. P. ANGENENT, journalist Den Helder
E. v. EVERDINGEN, Journalist, Hilversum.
t w ^SSELT, Roosendaal.
M. KOOTKER Gep. Oost-ïnd. Ambt,
A. W. MICHELS, Sergt. Tel. der K.M.
C. MOLLEMA, oud-zeeofficier Den Haag.
JAN VANDERVAART, Den Helder.
DE PSEUDO BROEDER GEARRESTEERD.
Hij heeft bekend.
De pseudo-broeder Eligius, die zich in Noord-
Limburg aan groote oplichterij heeft schuldig
gemaakt, is te Trier gearresteerd.
Hij heeft inderdaad bekend zich aan de hem
toegeschreven oplichterijen te hebben schuldig
gemaakt.
Onze Parijsche correspondent schrijft:
Een der oudste leden van de Nederlandsche
kolonie te Parijs, de heer mr S. A. van Raa'te"
die meer dan veertig jaren te Parijs een procu-
reurspiactijk heeft uitgeoefend, en ook rechts
kundig raadsman was van de Nederlands' he
legatie te Parijs, is vorige week korten tijd na at
bij zijn praetijk had neergelegd, overleden. Hij
had zitting in verschillende besturen van e-
derlandsche 'vereenigingen te Parijs, o. a. de
Nederlandsche Kamer van Koophan o vgn
welke Kamer hij van haar opric mg af be
stuurslid en later ondervoorzitter is geweest,
van Franoe-Holla'ndé, tot wier oprichters hij
ook behoorde.
Verschillende ingenieurs en beambten van
de Gistfabriek, die bij de proefneming tegen
woordig waren, meenden aanvankelijk, dat het
onmogelijk zou zijn den mist, die zóó zwaar
was, dat geen der Delftsche kerktorens van
de Gistfabriek af zichtbaar was, te verdrijven.
Om 11.20 uur had de heei Veraart echter de
voldoening dat de ^on roor de eerste maai
door de wolken kwam, en na korte tusschen-
poozen telkens opnieuw verscheen. In den na
middag klaarde m Rotterdam, Delft, den Haag
en omgeving ucllt geheel op, zoodat de
tocht van Farman ier en zjjn metgezellen door
schitterend weer werd begunstigd.
De he£Lt M,aart had Vrijdagmiddag, toen
de weersgesteldheid zeer slecht was aan Par-
mentier en zijn echtgenoote beloofd al het mo-
gellJv l!.? Werk te zullen stellen opdat de
aan Rotterdam door even mooi weer
zou w oi den begunstigd als die op Schiphol.
Dezer dagen had de werkman A. Mathijssen,
werkzaam op het station emplacement te
Roosendaal het ongeluk een telefoondraad op
zijn neus te krijgen, waardoor hij slechts ge
ring werd gewond. Er ontstond echter bloed
vergiftiging, waarom .hij naar het ziekenhuis
Charilas móest worden, overgebracht, waar hij
thans is overleden.