UI\ ER-BEMANNING IN UIVER- STAD GEHULDIGD, 1 u BP ïfiAANDAG 28 NOVEMBER 1934 mm bracht veraart de zon LAAIEND ENTHOUSIASME VAN DUIZENDEN LANGS DEN WEG. HLLDIGINGS-BIJEEN KOMST IN DEN DIERENTUIN. Minister Marchant de tolk van 312.000 schoolkinderen. DE HULDIGING. vlucht. DRAISIflA-vANmKEMBURQ'S" A -iLEVERTRy DE VIJF WERELDDEELEN- TOCHT VAN DE K XVIII. H. M. DE KONINGIN NAAR DE RESIDENTIE Het vertrek uit Apeldoorn. BROEDERS VAN O. L. VROUW VAN LOURDES. VEERTIGJARIG KLOOSTERFEEST. NATIONALE BEDEVAART NAAR HET H. LAND. DE JOODSCHE NEDERZETTING IN DE WIERINGERMEER. Een nationale oproep. Mr. S. A. VAN RAALTE. f Zware mist verdween na het spuiten. Evenals aan den vooravond en op den mor gen van de landing van de Uiver op Schip hol heeft de heer A. Veraart in verband met de komst van de „Uiver" op Waalhaven, Vrij dagnamiddag en Zaterdagmorgen proefnemin gen gehouden voor het verdrijven van mist en bewolking in de omgeving van den Haag, Rijswijk, Voorburg en Delft. Van Zaterdagmor gen 9 uur af heeft de directie van de Ned. Gist- en Spiritusfabriek een gedeelte van haar fabrieksbrandweer ter beschikking gesteld, welke met een druk van acht atmosferen eenige duizenden liters water per minuut in uiterst fijn verdeeldery toestand nagenoeg lood recht omhoog spoot. TELEFOONDRAAD VEROOR/VKT DOOD VAN EEN MAN. 'Na Rotterdam heeft de Residentie Zaterdag middag de Uiverbemanning gehuldigd. In Rijswijk begint de victorie. Om half 4 kwamen de auto's met een Uiver- vaartje den nieuwen Rijksweg af bij de Hoorn burg. Voorop een groote open wagen met het viermanschap: Parmentier, Moll, Prins en van Brugge; daarachter een auto met hun dames tusschen tal van prachtige bloemstukken. Op de Hoornbrug klonken hun de juichkreten der duizenden reeds tegemoet; handen met wui vende zakdoeken en zwaaiende hoeden gingen omhoog. En dat gejuich en gejubel plantte zich voort naarmate de auto's vorderden, zoodat het den inzittenden wel eindeloos moet hebben toe geschenen. Rijswijk liet zich niet onbetuigd. Nagenoeg alle Rijswijksche vereenigingen, corporaties waren langs den weg vertegenwoordigd en dui zenden particulieren stonden langs den weg ge schaard. Ter hoogte van Hofrust stond de Rijswijksche Harmonie opgesteld, die met haar schetterende muziek de Uiverbemanning verwelkomde. Een handicap-race. Deze Uivertocht werd in zekeren zin ook een nandicap-race. Want hier en daar moest even worden gestopt. Aan de grens der gemeente den Haag stond een deputatie uit de Kamer van Koophandel, welke, zooals men weet, de Haag- sche huldiging georganiseerd heeft. De heeren M. Kropveld en F. Schiff vertegenwoordigden hier de Kamer en heetten de bemanning wel kom op Haagsch grondgebied. Ook vóór het kantoor der K. L. M„ waar het personeel onzer nationale luchtvaartmaatschap pij stond opgesteld, werd even halt gehouden om een bloemstuk in ontvangst te nemen. Van dit oponthoud maakte een jeugdige gym nasiaste gedachtig het spreekwoord: „Brutalen hebben de halve wereld handig gebruik om de Uiverbemanning hun handteekeningen af te bedelen. Met hun vier foto's liep zij vlug op de auto toe, bood de portretten aan en Parmentier, Moll, Prins en Van Brugge zetten er, lachend om zooveel doortastendheid, hun handteekening op- Voorts ging het nu weer onder gejuich en gewuif. Serpentines slierden door de lucht naar de voortsnellende auto. Confetti daalde in dichte wolken op de Uiverbemanning neer. In de Parkstraat weer stoppen, weer bloemen, hier van de vereeniging „De Princevlag"; op Plein '1B13 boden de Padvinders bloemen aan en in de Javastraat op den hoek van de Frederikstraat brachten de bewoners de kranige Uiverbeman ning een bloemenhulde. De Dierentuin bereikt. Om goed 4 uur arriveerden de auto's onder luid „ejuic aan den Dierentuin. De Uiverbemanning enhun dames stapten uit en werden door het bestuur van de K. v. K. naar binnengeleid. Ech ter nog niet direct naar de groote zaal, waar de officieele huldiging zou plaats vinden. BiJ al de feestelijke drukte was de lunch er voor de gehuldigden wat bij ingeschoten en eerst moest die leemte wat worden aangevuld De stampvolle zaal moest dus maar even wachten, voordat zij het viermanschap te zien kreeg. En zij deed dit gewillig P De zaal zelf was versierd met draperieën in de Haagsche kleuren langs de galerijen natio nale en oranje vlaggen en kleurige bloemen tuilen. Op het tooneel prijkte een borstbeeld van H. M. de Koningin onder palmen. Voorts waren hier tal van kransen en bloemstukken gedeponeerd. Het was half 5 geworden, toen de Uiverman- nen, vergezeld van hun dames, de zaal binnen kwamen. De Koninklijke Militaire Kapel, welke achter in de zaal stond opgesteld, zette „O schitte rende kleuren van Nederlands vlag" in, maar weldra werden de tonen van de muziek over stemd door het geestdriftig gejuich der tallooze menigte, welke de zaal tot in den nok toe vulde. Nog luider steeg het gejuich, vergezeld van een daverend handgeklap, toen de Uivermannen met hun directeur, den heer Plesman, op het podium plaats namen. Voor de dames waren vóór in de zaal plaatsen gereserveerd. Toen begon de officieele huldiging. Eerst sprak de heer A. G. Verbeek, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken, de bemanning van de Uiver toe. 's-Gravenhage mocht niet achterblijven, zeide hij, om uiting te geven aan zijn bewondering en dankbaarheid voor de schitterende prestatie, die de superiori teit van de Nederlandsche luchtvaart opnieuw heeft aangetoond. Voorts wees de heer Verbeek op de groote propagandistische waarde van dezen tocht en als voorzitter van het Vliegveld-comité 's-Gra- venhage voegde hij er den wensch aan toe, dat deze vlucht, die den vooruitgang van het lucht verkeer zoo duidelijk heeft aangetoond, voor de bevoegde autoriteiten aanleiding moge zijn om de tussqhen Rotterdam en den Haag getrof fen overeenkomst zoo spoedig mogelijk tot uit voering te brengen, waardoor den Haag aan het directe luchtverkeer wordt aangesloten. Aan de leden der bemanning bood hij den Zilveren gedenkpenning van de Kamer aan als erkenning van bijzondere verdiensten. Het aardigste moment van de huldiging volg de nu, namelijk de hulde van de schoolkinderen onder leiding van onzen minister van Onder wijs, mr. Marcnant. Zooals men weet, heeft de schooljeugd van geheel Nederland bijgedragen voor een hulde aan de K. L. M. en de Uiverbemanning. Niet minder dan 312.000 kinderen van 2500 scholen hadden ieder één cent daarvoor geofferd. Nu kwam minister Marchant met één school kind uit iedere provincie, waarvan verschillen de gekleed in de gewestelijke dracht, dat hulde blijk aanbieden, dat bestond in een bronzen plaquette voor de luchthaven Schiphol, en voor de leden der bemanning ieder een zilveren reproductie ervan. Omringd door deze elf kinderen sprak de minister de bemanning van de Uiver aldus toe De kinderen en de Uiver- In de onafzienbare rij van sprekers, van wie gij hier, ter afwisseling in uw werk, de huldi ging moet ondergaan, heb ik, aldus spr., het voorrecht, u toe te spreken als woordvoer der van bijna 312.000 Nederlandsche kinderen van alle gezindten, uit ruim 2000 scholen. Er zijn eronder, die in Roemenië verblijven en te Brussel. Er zijn ook kinderen onder van Duitsche vluchtelingen uit Amsterdam, die hebben aangedrongen om mee te mogen doen. Hier ziet gij voor u de elf kinderen, uit elke provincie één, die de Nederlandsche schooljeugd vertegenwoordigen- Zij zijn mijn opdracht gevers. Als gij, bemanning van de „Uiver", mij de opmerking ten goede houdt, wil ik u zeggen, dat gij met deze kinderen iets zeer treffends gemeen hebt: het is uw oprechte eenvoud. Wan neer u in zeer welsprekende woorden hulde werd gebracht door allerlei mannen van hooge positie dan liet gij, Parmentier,- in allen een voud, onbewust wellicht van den diepen zin uwer woorden, de opmerking neerdruppelen: „Wat steekt gij ons toch in de hoogte? Wij heb ben niets gedaan dan onzen plicht: zoo doet iedereen in onze omstandigheden." Daarmee hebt gij ons een les gegeven van alles overheerschende beteekenis: zeker, het is voor een Nederlander doodeenvoudig: hij doet zijn plicht en waagt daarvoor zijn leven; hij begrijpt niet, waarom hij daarvoor zoo moet worden gehuldigd. Zoo is'het inderdaad. Maar het is goed, dat gij het hebt gezegd. Er is al reactie gerezen tegen wat men noemt de „Uiver"-zdekte. Er zijn er opgekomen tegen de vacantie voor schoolkinderen, die u wilden zien terugkomen. Dezulken begrijpen niet de beteekenis van deze beweging. Zij staan tegen over de kinderen vreemd Weten zij niet, dat reeds vóór het vertrek naar Melbourne de kin dergeest door de „Uiver" geheel was geab sorbeerd? Dat de belangstelling voor lezen, schrijven, rekenen tot het nulpunt was gedaald en die voor de aardrijkskunde een hoogtepunt had bereikt als nooit te voren? Dat zij niet hebben gerust, voordat zij, in vage trekken al- thanr haddén begrepen, hoe die groote, zware dm gen zoo maar de lucht in waren te krij gen? Dat élke onderwijzer wel verplicht was, van zijn leerplan af te wijken? En zouden zij dan op het groote moment, als Parmentier en de zijnen terugkwamen, met al hun aandacht weer kruinen zitten lezen, schrijven, rekenen? En heeft niet juist in deze dagen het begrips- en voorstellingsvermogen van de kinderen een reuzensprong vooruitgemaakt? De kinderen willen erbij zijn, omdat zij in tuïtief de beteekenis voelen van het groote gebeuren, waarvan uw tocht de zichtbare uit drukking is. Gij gaat hoog de lucht in: de menschen, daar beneden, worden al klein ar en kleiner, ver volgens verdwijnen de grenzen tusschen al die vakjes, waarbinnen de menschen zich druk maken, elkaar bevechten, elkaar verscheuren. Het moet inbegrijpelijk zijn, voor wie daar hoog zweeft in de lucht, vervuld van één ge dachte: wij slaan de afstanden weg; wij werken aan de eenheid van het menschdom. Ik stel mij voor, dat gij, vliegers, van al dat gepeuter en gemier hier beneden een afkeer moet gevoelen. De luchtvaart werkt verheffend Hoog in ,3e jn stormen en in duisternis, zijt gij alleen, met God, Die over u waakt. Als gij maar in alles precies zijt, altijd vol zelf- beheersching, 31 tijd vol rustige berekening, al tijd afkeeng van waagstukken, dan zijt gij vei lig; dan zijn zij veilig, die hun leven aan u hebben toevertrouwd. Deze geest heerscht in de K. L. M. Dezen geest heeft Plesman gekweekt, van wien gij, vliegers, de leerlingen zijt. De honderdduizenden kinderen, namens wie ik hier spreek, beleven met ons een groot mo ment in de ontwikkeling van de wereld. Zij staan versteld over het plotseling opgekomen nieuwgebeuren. Zij zien hun aardrijkskunde in een heel nieuw licht. Zij hebben niet meer Een enthousiaste menschenmenigte van duizenden voor het Rotterdamsche stadhuis ter huldiging van de bemanning van de „Uiver", die luide werd toegejuicht, toen zij zich op het balcon vertoonde. dezelfde aandacht voor hun kaartjes van pro vincies en rijken; zij zien alles in het groote verband; zij hebben den aardbol voor zich, die al die kaartjes opzuigt. Zij gaan denken in het groot, nu de afstanden wegvallen. Nu in de ontdekking van dit wonder want een wonder is het, als men op Schiphol staat in een nieuw wereldstation zonder kap nu in die ontdekking: Nederland staat in de voor ste rij vooraan, nu zijn de kinderen gegrepen en het elftal, uit elke provincie één, komt u daarvan getuigen. Elk van de honderdduizen den schoolkinderen kwam zijn ééne cent bren gen, zijn cent als symbool van hun meeleven, zijn cent als symbool van het nieuwe leven, dat het Nederlandsche volk doortintelt. Als Gij het zóó ziet, met uw vieren naast uw directeur, neem ik aan, dat het huldebewijs van het Nederlandsche kinderleven u niet min der treft, u niet minder ontroering brengt in uw binnenste, dan andere eerbewijzen, die u werden gebracht Gij, mannen van de luchtvaart draagt met de kinderen de toekomst In, de „Uiver" verheft zich het Nederlandsche volk boven den han gen nood van dezen tijd. Uit de hooge luchten zien wij een nieuw verschiet De kinderen brengen u daarvoor hun dank. Zij willen, dat de herinnering aan deze kin dergedachten van 1934 zal blijven voortleven in een klein gedenkteeken, dat zij U hierbij toonen. De K. L. M. moge deze plaque aan vaarden voor Schiphol. Zij zal hieraan een bij zondere herinnering bewaren. Aan u, menheer den directeur, den leidenden geest, en aan u. leden van de bemanning, bieden de kinderen een reproductie in zilver ervan aan". De minister overhandigde hiermede de ge noemde geschenken. Meermalen onderbraken de aanwezigen d« ministerieele rede door een instemmend hand geklap, terwijl aan het einde een daverend applaus losbarstte. Velerlei huldeblijken. Vervolgens werd een huldigende toespraak gehouden door burgemeester de Monchy, die die nationale deugden in de Uiverbemanning hul digde en hun, benevens den heer Plesman, namens het Haagsche gemeentebestuur een zil veren dasspeld met den gekroonden ooievaar van het Haagsche wapen aanbood, als een sym bool van de met succes bekroonde Uivervlucht. De voorzitter van den A. N. W. B., de heer Edo Bergsma, bood den leden dier bemanning het „lidmaatschap voor het leven" van den A. N. W. B. aan en speldde hun het teeken daarvan op de borst. Den heer Plesman, wiens schitterend organisatietalent hij roemde, over handigde hij als huldeblijk den legpenning van den A. N. W. B. De burgemeester van Alkmaar, jhr. mr. Van Kinschot, had twee mannen van zijn Vrijwillige Brandweer meegenomen, die een prachtig bloemstuk opdroegen. Burgemeester Van Kin schot deelde mede, dat op initiatief en met medewerking van de Vrijwillige Brandweer in Alkmaar een collecte was gehouden voor een huldeblijk voor de Uiverbemanning en voor het Luchtvaartfonds. Behalve den bloemenmand in de Alkmaarsche kleuren en met de bekende plaatselijke producten bood hij als souvenir der Alkmaarsche burgerij aan elk lid der beman ning een plaquette met inscriptie aan. Op deze plaquettes waren die beroemde Alkmaarsche kaasdragers met hun berrie en kazen in zilver afgebeeld. Een mooie hulde brachten ook de militairen en het burger personeel der Koloniale Reserve te Nijmegen in tien vorm van een zilveren miniatuur-nabootsing van de „Uiver" op 1/50 van de ware grootte: Dit huldeblijk werd door overste J. P. Wissema, commandant der Kolo niale 'Reserve, 'overhandigd'. Na een toespraak door den heer dee Koning, die met eenige jongens van zijn school voor kinderen van Indische verlofgangers op het podium verscheen, was de officieele huldiging ten einde. Dan volgde de receptie in de rotonde, waarbij velen van de gelegenheid gebruik maakten de Uiver-mannen persoonlijk te complimenteeren. HET SLOT DER ROTTERDAMSCHE HULDE. De huldiging van heit Uiver-kwartet te Rotterdam is, zooals men in onze courant van Zaterdag heeft kunnen lezen, buitengewoon hartelijk geweest Vooral op den Coolsingel kende het enthou siasme van het publiek, bij het arriveeren van den stoet voor het stadhuis geen gTenzen en Parmentier met de zijnen moeten wel begre pen hebben hoe zeer ook de Rotterdamsche be volking met hun prachtige prestatie heeft mee geleefd. Ons verslag van de huldiging zou niet vol ledig zijn als wij niet memoreerden dat ,na de huldiging in de burgerzaal op het stadhuis, de directeur van de K. L. M„ de heer Plesman en gezagvoerder Parmentier op hartelijke wijze be dankt hebben. Dq heer Plesman bracht in het bijzonder dank aan den burgemeester en het Rotterdamsch Co mité ter behartiging van nationale belangen en zeide o.m. in het feit dat op één dag een hul diging te Rotterdam en den Haag plaats zou vinden, het symbool te zien van het verdwijnen der afstanden. De grootste afstand ter wereld, 20.000 KM. kan thans in een geregelden dienst in drie dagen worden overbrugd. Parmentier dankte in enkele eenvoudige, ronde bewoordingen namens de bemanning van de „Uiver". Ook het vertrek van het stadhuis naar den Haag werd een ware zegetocht. •LEEUWARDEN- Rei. 69u DGVd H.M. de Koningin is Zaterdagmiddag met den trein van 12.20 uit Apeldoorn naar Den Haag vertrokken. Bij het paleis en het station te Apeldoorn hadden zich velen verzameld die H.M. harte- lijk toejuichten, hetgeen de Koningin met vriendelijk buigen beantwoordde. H.M., die per auto aan het station arriveerde, werd daar opgewacht door den burgemeestér der gemeente, Jhr. dr. C. G. C. Quarles van Ufford. De burgemeester geleidde H.M. en Haar gevolg naar het tweede perron, waar de trein gereed stond, waaraan een apart salonrijtuig was aangehaakt. Bij het vertrek van' den trein groette HM. voor het coupé-raam, staande, minzaam de op het perron achter geblevenen, onder wie de burgemeester, luit De Hoogh, van de kon. ma rechaussee, mr. W. F. H. van Barrelo, commis saris van politie, en den heer P. H. v. d. Born, stationschef. Het verkeer om en op het station werd ge regeld door manschappen van de gemeente politie, de rijksveldwacht en de marechaussee; de heer J. Helder, hoofdinspecteur van politie, had de leiding. H.M. heeft in den trein de lunch gebruikt. Aankomst in 's-Gravenhage. H. M. de Koningin iis Zaterdagmiddag te 14,27 met den gewonen trein aan het Staatsspoor station in de Residentie aangekomen. Zoowel op het perron als buiten het station stond een groot aantal belangstellenden de komst van H.M. af te wachten. Precies op den aangegeven tijd stoomde de trein binnen. Op het perron waren ter verwelkoming aan wezig, de burgemeester mr. S. J. de Monchy en de Gouverneur der Koninklijke Residentie luitenant-generaal Jhr. W. Röell. Toen H.M. het salonrijtuig verliet weerklon ken luide hoera's en riep men „Leve de Ko ningin". Nadat H.M. zich korten tijd in den ont- vangstsalon met de autoriteiten had opgehou den, stapte Zij in de gereedstaande hofauto, wederom luide toegejuicht door het talrijke publiek. De Koningin reed vervolgens met Haar gevolg, naar het Huis Ten Bosch. Het hoofdbestuur van de congregatie der Broeders van Onze Lieve Vrouw van Lourdes, waarvan het bestuur van de Nederlandsche Provincie te Dongen is gevestigd heeft thans definitief besloten een missie op te richten in een der zuidelijke staten van de Vereenigde Staten en wel in New Mexico. Dit besluit is een gevolg van de herhaalde en dringende ver zoeken tot vestiging, waarover wij onlangs reeds berichtten. De eerste stichting zal zijn de Rio-Grande High school, een instituut voor lager en middelbaar onderwijs, terwijl er tevens een ambachts- en landbouwschool gevestigd zullen worden. Tevens zullen de broeders aan het aldaar, in Albuquerque op te richten klein Seminarie, les geven. De eerste Broeders zul len reeds in Januari van het volgende jaar her waarts trekken. De Eerw. Broeder A. Roosen, geboortig uit Oisterwijk, missionaris van het H. Hart te Tilburg, hoopt 8 December den dag te her denken dat hij voor 40 jaren zijn intrede deed. Minister Marchant spreekt in den Dierentuin tijdens de huldiging van de Uiver bemanning te Den Haag den heer Plesman en de Melbourne-racers toe. Rechts de schoolkinderen, gekleed in de landsdracht der elf provinciën. GEHEIME DISTILLEERDERIJ. Zaterdagmiddag is door de marechaussée te Zuidhorn, bij zekeren K. te Oosterzand, gemeente Lutjegast, een inval gedaan omdat het vermoeden bestond, dat zich aldaar een geheime distilleerderij bevond. Dit bleek waar te zijn en er werd een compleet toestel, een groote hoeveelheid drank en gist in beslag genomen. Tegen K. is proces-verbaar opge maakt. Dit is in 14 dagen reeds de tweede inval van de marechaussee van Zuidhorn, welke ?ucces heeft gehad. De Paters Assumptonisten, aan wie 't Hoogw. Episcopaat het organiseeren van nationale Bede vaarten naar het H. Land heeft toevertrouwd, hebben besloten dezen keer in 't voorjaar op te .rekken naar de H. Plaatsen, om aldus den har- iewensch van velen in vervulling te doen gaan 1: eenmaal ii het leven de Goede Week en i Paaschdagen door te brengen in Jeruzalem. _>e bedevaart vertrekt uit Roosendaal via Parijs- i Marseille op 28 Maart en 5 Mei zijn da pelgrims in het vaderland terug. In afwijking met de twee vorige bedevaarten gaat de tocht dezen keer over Napels met Pompei en den Vesuvius, Athene,Constantinopel en het eiland der Kruis ridders, het zoo welvarende en indrukwekken de Rhodos. Verder maken de pelgrims een driedaagsche reis door Syrië; over den statigen Libanon naar Baalbeck met zijn imposante ruïnes en Damascus, Ze verblijven 14 dagen in het H. Land, waar ze gedurende de Goede Week en de Paaschdagen over het lijden, den dood en den triomf van Christus kunnen mediteeren op de plaatsen, waar het is geschied en in de dagen, dat de gansche Katholieke wereld zich met diepe ontroering en dankbare liefde neerbuigt over deze groote geheimenissen. De reis wordt besloten met een vijfdaagscb ver blijft in Egypte. Wordt de toezegging van drie jaar een permanente De Minister van Waterstaat heeft aan de Eerste 4Camer in de Memorie van Antwoord over het ontwerp van wet tot vaststelling van de begrooting van inkomsten en uitgaven van het Zuiderzeefonds voor het dienstjaar 1934 medegedeeld, dat de Regeering aan het Voor- loopig Comité voor de Joodsche vluchtelingen toezegging heeft gedaan kosteloos de beschik king te kunnen krijgen over barakken en lood sen met inventaris, benevens den grond waar op deze barakken en loodsen geplaatst zullen worden; dat de beschikbaarstelling geschiedt voor niet langer dan drie jaren en dat de overige, door het Comité verlangde gronden met schuren, zullen worden verhuurd aan de sindsdien opgerichte stichting Joodsche Arbeid, eveneens voor drie jaren en tegen normalen, huurprijs. Uit dagbladberichten omtrent de inwijding van het werkdorp Nieuwet-uis (Wieringer- meer) nu viel af te leiden dat de Regeering er toe is overgegaan het werkdorp Nieuwesluis en 75 H.A. grond er omheen voor tien jaren gratis ter beschikking te stellen voor opleiding van Joodsche vluchtelingen. Naar aanleiding van een en ander heeft het Eerste Kamerlid de heer van Citters den Mi nister van Waterstaat gevraagd of het iuist is dat bij gelegenheid van die inwijding ten be hoeve der vreemde bewoners aanvang is ge maakt met de stichting (bouw) van een blij vend Gemeenschapshuis voor dat dorp en dat niet alleen vluchtelingen, maar ook vrijwillig zich aanmeldende vreemdelingen in dat werk dorp worden opgenomen. Verder verzocht genoemd kamerlid de Mi nister aan de Kamer mededeeling te doen van den inhoud der stichtingsacte der stichting Joodsche Arbeid, zoomede van de acte, over eenkomst of ander geschrift .waarbij de be schikbaarsteling van de roerende en onroe rende goederen (eventueel inclusief levende have, werktuigen enz.) heeft plaats gehad. De „Uiver" is op 't nest teruggekeerd! Na een brillante vlucht, waarbij heel het Nederlandsche volk meeleefde, heeft zij de eer van onze Natio nale driekleur hooggehouden en de „thuisvaart" is grandioos geworden, zooals onze geschiedenis in geen jaren meer zal kunnen vermelden. Alles wat Hollandsch voelt en denkt en spreekt heeft Parmentier en den zijnen hulde gebracht. En wel verdiend! Holland heeft zijn strijd om de „suprematie van de lucht" glansrijk gewonnen. En terwijl het kleine Nederland als het ware in een nationalen roes leeft, strijden ergens op den Oceaan enkele mannen op een klein stukje Nederland om een record op langen afstand voor ongeconvoyeerde onderzeebooter.. Een traject van 23000 mijl is onze K XVIII thans aan het verwerken. Een belangrijke tocht van een onderzeeër in dienst van de wetenschap. Hulde aan onze wakkere marinemannen, die zulk een tocht ondernemen, hulde aan die mannen, die toonen, dat er in ons volk nog eG i t °*.de enerSie. die ons volk groot ge maakt heeft. Ongetwijfeld volgt heel Nederland met be langstelling deze wereldreis. Maar daarbij mag het niet blijven. We moeten deze belangstelling metterdaad toonen aan de bemanning zelve en blijk geven, dat wij in Nederland met hen meeleven. Daarom hebben ondergeteekenden, redactie en medewerkers van „Onze Marine" het initia tief genomen om door middel van een nationa len oproep medewerking te vinden voor haar streven. „Onze Marine" tracht het besef levendig te houden dat een goede Marine een kostbaar be zit is, omdat onze Marine een zeer belangrijke cultureele taak heeft. Zoolang de instandhou ding van een weermacht ter zee geboden is, is het noodzakelijk dat de geestelijke waarden van het personeel op den voorgrond staan en dien overeenkomstig heeft „Onze Marine" tot taak bij het Nederlandsche volk belangstelling aan. te kweeken voor onze Koninklijke Marine. „Onize Marine" nu wil trachten aan de wak kere bemanning van onze K-boot op haar vijf- werelddeelen-tocht in elke aanloophaven, en na een, naar wij hopen, welgeslaagden tocht, bij aankomst te Soerabaia daadwerkelijke be langstelling van heel het Nederlandsche volk te toonen. In eerste instantie is het de bedoeling het de bemanning mogelijk te maken de Kerstdagen en het Oude Jaar naar echt Vaderiandschen trant te vieren. Vervolgens zal getracht worden dat op de trajecten over den Oceaan de herinnering aan de belangstelling van het Nederlandsche volk aan boord levervdig blijft. Hét ligt tévens in óns voftrnemenTm lar. dk lid der bemanning een herinneringsalbum aan te bieden betreffende deze belangrijke reis waarin ondermeer alle namen vermeld worden van hen, die hetzij in natura, hetzij finantieel blijk van medeleven hebben betoond. „Onze Marine" doet daarom op het Neder landsche volk van eiken rang of stand, een be roep om haar in dit pogen te steunen. Sympathiebetuigingen van vereenigingen, corporaties, instellingen e.d. alsmede van per sonen gelieve men te zenden aan „Onze Marine" Postbus Den Helder, Gironummer 42883, De ondergeteekenden (alplh. volgorde) P. ADRIANUS, Babberich bij Zevenaar. H. j. M. M. ALINK, oud-vlootaalm. A'dam 1' W P AM/^fF00RT' adm' Den Helder, A. W. P. ANGENENT, journalist Den Helder E. v. EVERDINGEN, Journalist, Hilversum. t w ^SSELT, Roosendaal. M. KOOTKER Gep. Oost-ïnd. Ambt, A. W. MICHELS, Sergt. Tel. der K.M. C. MOLLEMA, oud-zeeofficier Den Haag. JAN VANDERVAART, Den Helder. DE PSEUDO BROEDER GEARRESTEERD. Hij heeft bekend. De pseudo-broeder Eligius, die zich in Noord- Limburg aan groote oplichterij heeft schuldig gemaakt, is te Trier gearresteerd. Hij heeft inderdaad bekend zich aan de hem toegeschreven oplichterijen te hebben schuldig gemaakt. Onze Parijsche correspondent schrijft: Een der oudste leden van de Nederlandsche kolonie te Parijs, de heer mr S. A. van Raa'te" die meer dan veertig jaren te Parijs een procu- reurspiactijk heeft uitgeoefend, en ook rechts kundig raadsman was van de Nederlands' he legatie te Parijs, is vorige week korten tijd na at bij zijn praetijk had neergelegd, overleden. Hij had zitting in verschillende besturen van e- derlandsche 'vereenigingen te Parijs, o. a. de Nederlandsche Kamer van Koophan o vgn welke Kamer hij van haar opric mg af be stuurslid en later ondervoorzitter is geweest, van Franoe-Holla'ndé, tot wier oprichters hij ook behoorde. Verschillende ingenieurs en beambten van de Gistfabriek, die bij de proefneming tegen woordig waren, meenden aanvankelijk, dat het onmogelijk zou zijn den mist, die zóó zwaar was, dat geen der Delftsche kerktorens van de Gistfabriek af zichtbaar was, te verdrijven. Om 11.20 uur had de heei Veraart echter de voldoening dat de ^on roor de eerste maai door de wolken kwam, en na korte tusschen- poozen telkens opnieuw verscheen. In den na middag klaarde m Rotterdam, Delft, den Haag en omgeving ucllt geheel op, zoodat de tocht van Farman ier en zjjn metgezellen door schitterend weer werd begunstigd. De he£Lt M,aart had Vrijdagmiddag, toen de weersgesteldheid zeer slecht was aan Par- mentier en zijn echtgenoote beloofd al het mo- gellJv l!.? Werk te zullen stellen opdat de aan Rotterdam door even mooi weer zou w oi den begunstigd als die op Schiphol. Dezer dagen had de werkman A. Mathijssen, werkzaam op het station emplacement te Roosendaal het ongeluk een telefoondraad op zijn neus te krijgen, waardoor hij slechts ge ring werd gewond. Er ontstond echter bloed vergiftiging, waarom .hij naar het ziekenhuis Charilas móest worden, overgebracht, waar hij thans is overleden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1934 | | pagina 2