HET TRIDUÜM TE LOURDES GISTEREN
GLORIEUS BESLOTEN.
I
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN.
58ste JAARGANG.
MAANDAG 29 APRIL 1935
No. 17239
WEERGALOOZE GEESTDRIFT EN ONTROERING
ONDER DE ONTELBARE MENIGTE.
BUREAU: KOEMARKT 4, SCHIEDAM
TELEFOON INTERCOMM. No. 68085
'S-PAUSEN ZEGEN-WOORD
KLINKT OVER DE
WERELD
de PAUS spreekt tot lourdes
EN DE WERELD.
REDE VAN DEN PAUSELIJKEN
LEGAAT.
INHULDIGING NATIONALE BASILIEK
VAN HET HEILIG-HART
TE BRUSSEL.
BALKAN-SAGE OF BEANGSTIGENDE
WERKELIJKHEID
HERSTEL VAN HET VROEGERE
REGEERLNGSBLOK IN SPANJE
WAARSCHIJNLIJK.
DE ABONNEMENTSPRIJS van de NIEUWE
SCHIEDAMSCHE COURANT bedraagt, franco
bij vooruitbetaling:
Per drie maanden 3,25; per maand W»
per week 25 cents.
Bij bezorging franco per post bedraagt de
abonnementsprijs per drie maanden ƒ3,75, by
vooruitbetaling.
LOSSE EXEMPLAREN zijn steeds aan ons
bureau Koemarkt 4 verkrijgbaar d 5 cents
per stuk.
Postcheque- en Girodienst No. 81440.
Uitgave van de N.V. de Courant De Maasbode
te Rotterdam.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt:
Voor 18 regels 1.55, elke regel meer 25 ets.
Bij contract aanzienlijke reductie.
Geen prijs verhooging voor den Zaterdagavond.
Reclames tusschen den tekst dubbel adv.tarief.
Liefdadigheidsadv. half tarief. Voor Liefdadig-
heidsadv. worden geen contracten afgesloten.
Kabouter-advertenties: 5 regels 0.50; 10
regels 1.—, 15 regels 1.50, bij vooruit
betaling. Porto voor opzending van brieven
gelieve men bij te voegen.
De „Foides de Loiurdes", de geweldige menigte voor de grot te Lourdes tijdens een der pontificale H.H. Missen, gisteren
opgedragen door Z. Exc. mgr. Maglione gezien van boven de grot van Massabielle.
De kardinaal-legaat houdt een
mecslecpende rede-
LOURDES, 28 April. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT.) De laatste dag van dit waar
lijk eenige triduum is aangebroken, dag, in
het bijzonder voor de mannen bestemd. Maar
het laat zich denken, hoe bont de samenstelling
van de menigte is gebleven en dat de vrou
wen en kinderen, niet minder talrijk aanwezig
zijn.
Van de vele groote bijeenkomsten, die tij
dens het triduum te Lourdes zijn gehouden
en waarvan het niet doenlijk is, een algemeen
overzicht te geven, moet toch die der Vincen
tianen vermeld. De president van den opper
sten raad, de heer De Verges uit Parijs, heeft
van deze prachtige gelegenheid, dat zoovele
Vincentianen uit alle landen aanwezig zijn en
ook zooveel prelaten ter bijeenkomst zijn ge
komen, gebruik gemaakt om hen toe te spre
ken. In een zeer schoone rede heeft hij de
Vincentianen gewezen op de hulp, die hun
apostolaat aan de parochiegeestelijkheid dient
te geven Maar ook, zoo zeide hij, mogen wij
van de geestelijkheid hulp vragen en het moet
dankbaar gezegd, ontelbaar zijn de priesters,
waarvan- wij de krachtigste medewerking ont
vangen.
Evenwel is de aanwezigheid van zooveel
prelaten wel de gelegenheid om een wensen
kenbaar te maken, die den algemeenen hoofd-
xaad bijzonder aan het hart gaat, namelijk,
dat de bisschoppen ons zouden willen toe
staan, in de groot-seminaries aan de studea
ten de gelegenheid te geven zich van het Viu-
centiuswerk 0p de hoogte te stellen, niet zoo
zeer, om dat Vincentiuswerk te doen kennen,
maar om uit den mond van de meest waar
dige actieve Vincentianen met langjarige
practijk van naastenliefde hun ervaringen te
vern6inc,H»
Daardoor zal een niet anders dan uiterst
vruchtbare band gelegd worden tusschen de
toekomstige herders en het Vincentiuswerk en
zullen zij zich dus te meer beijverellj om dit
werk van naastenliefde te steunen en de keur
der jonge parochianen daartoe op te wekken.
Het moet met zj dat het Vincentiuswerk
aan de duderen^Mle^ wordt overgela
zul
jonge krachten hebben wij
len wij zeker ez geesteliJken ons
ÏL ^ieenkomstJf l°rmea-
leipen» t v urmen
De grootste der bijeenkomsten js Wel
weest, die van de Fransche Katholieke natio
nale federatie de liga de Castelneau. D0 hoog
bejaarde Katholieke strijder was m generaal*,
uniform aanwezig. Hij heeft een ontzaguike
schare naar de Grot geleid.voorwiehet
zondagochtend gereserveerd was. Een groot
deel daarvan kon zelfs op het p e geen
plaats meer vinden en had zich naai J ovei-
zijde van de Gave begeven.
Om half elf kwam Zijne Eminente Kardi
naal Verdier het Heilig Misoffer voor hen op
dragen. Het geheele bestuur van de liga en
talrijke Katholiek® senatoren en kamerle ei
omringden het altaar. Moeten wij nu nog een
beeld geven van de menigte te Lourdes en de
dichtheid van die menigte en-van welke geest
drift ze getuigde?
De 140 H.H. Missen waren bijna opgedragen.
De prachtige lentedag vorderde al te snel. Het
oogenblik g'nS aanbreken, dat de sluitings-
plechtigheden zouden beginnen, waarop de
toevloed van pelgiims natuurlijk zijn hoogte
punt zou bereiken.
Op het oogenblik, dat de prelaten hadden
plaats genomen en de Kardinalen kwamen
aangeschreden, betrad de ZeerEerw. heer
Looymans het altaar voor het iezen der voor
laatste H. Mis, waarbij twee Nederlandsche
priesters als misdienaars fungeerden.
Toen deze H Mis ten einde üep, drong ee,.
geweldig gejuich, dat zich als een golving
voortplantte door de menigte, tot de Grot door
en weldra kwam, onder den troonhemel en
omringd door het schoone escorte, dat den
vertegenwoordiger des Pausen bij al zijn ver
schijnen hier in deze dagen omgeven heeft,
lie pauselijke Legaat, aangeschreden.
Nadat de Kardinaal een oogenblik voor de
Grot neergeknield had, ving het zoo ontroe
rende en statige ceremonieel aan, dat de litur.
gie van de pontificaal gecelebreerde H. Mis
voorschrijft. Op dat oogenblik was de aanblik
van de Grot uit over het schouwspel, dat de
menigte bood, overweldigend.
Even buiten de Grot, juist voorbij den troon
van den Legaat, die onder een rood fluweel
baldakijn had plaats genomen, aan welks rug
zijde het wapen van Z.H. den Paus in goud
was geborduurd, waren de. zetels geplaatst
van de Bisschoppen en de Prelaten. Aan de
Epislelzijde va-n het altaar en tegenover den
troon van den Legaat, waren de Kardinalen
gezeten, gekleed in cappa magna.
Achter hen zat Mgr. Maglione, nuntius te
Parijs, terwijl naast de Bisschoppen in kap en
mijter waren gezeten de vorstelijke personen.
Daar zaten o.a. ex-keizerin Zita en haar zoon
en dochters, de familie Bourbon Orleans en
de vorstelijke familie van Saksen.
Achter deze groep bevond zich een uitgele
zen groep van den hoogen Franschen, Italiaan-
schen en Spaanschen adel en die uit andere
landen.
Naar de Gave toe bevonden zich de plaatsen
van de geestelijkheid in koorkleed en talrijke
religieuzen van alle orden en congregaties.
Daar rondom heen stond opgedrongen tegen
do hekken, die de afsluiting vormen langs de
Gave, de menigte, die voortgezet werd aan
de overzijde van den stroom in de lage weide
en tegen de heuvelhellingen, opklimmend tot
den horizon.
Maar ook boven den Grot op de rots en
voor de Rozenkransbasiliek, en overal waar
men maar zag, over het geheele „Maria-
domein", stond het vol menschen. En als men
denkt, dat de meeste menschen maar eenige
uren, of een dag tijdens het triduum te
Lourdes zijn komen verblijven en dus de
menigte steeds vernieuwd wordt, kan men be
grijpen, dat men bij de administratie van het
bisdom hedenochtend tot de schatting van
350.000 pelgrims komt, die aan het triduum
hebben deelgenomen.
Wij wagen het niet, het luisterrijk voltrek
ken van het H. Misoffer te beschrijven, even
als de vrome godsvrucht, waarmede het
H. Offer door de tien- en tienduizenden werd
hij gewoond en gevolgd.
Eenige minuten voor half vijf heeft de Kar
dinaal aan de menigte den zegen gegeven en
dan treedt een zeer indrukwekkende stilte in.
Het is zoo stil, dat men een speld kan hooreri
vallen. De ontzaglijke menigte wacht eerbie
dig, totdat Z. h. de Paus zal gaan spreken.
Het oogenblik is onvergetelijk. Men hoort de
oproepen tusschen Radio Vaticana en Radio
Toulouse.
plotseling rijst de Kardinaal op en geheel
de groote menigte volgt zijn voorbeeld. In een
zichtbare emotie worden de woorden van
Z. H. den Paus aanhoord.
korte toespraak van den H. Vader, die
°k r:trnnal weer „een proeve is van Cicero,
maansch Latijn", waaraan de meliodieuse
ansche stem ondanks den hoogen
ou er om van z. h., nog steeds even forsch
en sonoor gxoote klaarheid van expressie geeft,
vangt aan met een drievoudige aanroeping van
de Allerheiligste Maagd-
Mater Immaculate, intercede
Onbevlekte Moeder wees olze Middelares;
Mater Immaculata ora p,;o nobis, Onbevlekte
Moeder, bid voor ons; Matei- Immaculata, da
nobis pacern, Onbevlekte Moeder, geeI ons den
vrede.
Duidelijk hoorbaar door de microfoon zijn
de trillingen van de ontroering, welke Zijn,
Heiligheid aangrijpt als Hij vervolgens dank
brengt aan God voor de vele genadegaven,
waarmede Hij tijdens het Jubeljaar der Verlos-
sing de geloovige wereld heeft overstelpt, en
tevens wijst op de verheven taak van de
Onbevlekte Moeder Maagd, in Wier heilig
dommen zich deze grootsche viering voltrok,
als Bemiddelaresse van alle genaden.
Na vervolgens over de zoozeer door nood
en ellende geteisterde wereld den vrede te
hebben afgesmeekt, besluit Zijne Heiligheid
met de volgende woorden:
Door de voorspraak en door de verdiensten
van de Allerheiligste Maagd Maria, van den
Heiligen Joannes den Dooper en de heilige
Apostelvorsten Petrus en Paulus dale de zegen
van den Almachtigen God, van den Vader,
den Zoor, en den Heiligen Geest op u neder,
op eenieder van u, over den geheelen aardbol,
en blijve bij u! Amen!"
Allen liggen neer op de knieën, wanneer de
Pauselijke zegen van zoo ver wordt gegeven,
door de hand, die toch zoo dichtbij wordt
gevoeld. Het is een oogenblik, dat nooit meer
uit de gedachten en harten van hen gewischt
zal kunnen worden, die het meemaakten.
Na den zegen valt er een oogenblik stilte
in, dan een korte aarzeling en dan breekt een
kreet los, unaniem en geweldig: „Leve de
Paus", veelvuldig herhaald en wij zien de
oogen vain den Kardinaal-Legaat vochtig wor
den, even als die van de andere kerkvorsten
en van allen, die wij maar in het bereik van
het gezicht kunnen krijgen.
Kanselrede van Mgr. Gerlier.
Nadat allen weder opgerezen zijn en een
einde is gekomen aan dien ontzaglijken kreet
der ontelbaren: „Leve de Paus!", waarmede
de zegen van het Hoofd der Kerk is beant
woord, beklimt Mgr. Gerlier den kansel om aan
te kondigen, dat ook 's Pausen Legaat voor het
oog der eindelooze scharen zal spreken.
In de verheven taal van dezen glansrijken
kanselredenaar juicht Mgr. Gerlier over het
onvergetelijke verloop van deze heilige dagen.
„Welk een aanblik", zoo roept hij uit, „levert
de grot sinds het oogenblik, dat de Onbevlekte
Moeder zelf aan Bernadette verscheen en de
kleine herderin Haar geheimen toevertrouw
de". Dit triduum, dat de Onbevlekte zelf heeft
gewild en het schoone slagen daarvan, het
samenstroomen van Katholieken van alle
windstreken, van alle landen, Zij moet het
voorzien hebben en wie weet, of het niet één
van die geheimen is, één van de onzegbaar
schoone dingen, die Zij toevertrouwd heeft
aan de kleine Bernadette.
Ziedaar ook de wensch van den H. Vader
vervuld: alle volkeren hier vertegenwoordigd
te zien. Wij zijn hier, die ontelbare schare,
die de christelijke wereld om den souvereinen
Opperherder vereenigt, de harten vervuld van
de dankbare herinnering aan de Verlossing,
op dit oogenblik, dat de herdenking van de
redding der menschheid haar toppunt heeft
in die 140 onbloedige uitstortingen van het
Goddelijk Bloed, gedurende welke de Godde
lijke Persoon van den Calvarieberg en van
het altaar ons in het stof werpt om uit te
jubelen: dank mijn God, Die alleen en altijd
de eenige redding der menschheid zijt. Dank
ook Onbevlekte Moeder Gods, die verbonden
zijt geweest met Uw Goddelijken Zoon bij
het werk der verlossing; dank, voor wie geen
schooner naam is te vinden, dan het woord
dat eenig is in alle talen: Onze Moeder.
Dank ook H. Vader, die deze dagen heeft
gewild en Lourdes weer heeft doen vervullen
van zooveel heerlijke dingen, door toe te
staan, dat het besluit van het jubilé plaats
heeft op den gezegenden bodem van de grot
van Massabielle en wiens goedheid nog deze
oogenblikken door geheel die inmemse schare
ondervonden werd met tranen van dankbaar
hedd in ons aller oogen.
Dank ook, allereminentste Legaat, die deze
plechtighied opluistert met de majesteit van
Uw persoon, gelijk aan de majesteit Uwer zen
ding. Dank ook prelaten, priesters, pelgrims,
geheel die intelbare menigte voor dat vurige,
dat onweerstaanbare gebed en die tallooze
offers, waarvan wij de gelofte van vruchtbaar
heid ree s in vervulling voelen gaan. Voor
Lourdes is de bladzijde geschreven, die in de
Kistorie niet meer uitgewischt kan worden.
Op deze rede van Mgr. Gerlier volgden
langdurige stormachtige toejuichingen.
Nadat de Kardinaal-Legaat zioh een oogen
blik in de sacristie heeft opgehouden om ten
minste enkele minuten uit te rusten van de
groote vermoeienissen. Zijne Eminentie bij de
Lourdes-plechtigheden deze dagen opgelegd,
verschijnt wederom zijn vorstelijke figuur, wat
weer het sein is voor nieuwe stormen van
toejuichingen tot den H. Vader en Zijn Legaat.
aats nemend op den kansel, spreekt de
Kardinaal-Legaat de schare toe, terwijl ook
nu weer de luidsprekers zijn verheven taal tot
over de verste vakken van menschen doen
vloeien.
Indrukwekkend van inhoud en
welsprekendheid.
Zoo ooit het woord der wijsheid getoetst is
kunnen worden: „Qui scrutator est majestatis,
opprimetur a gloria", dan is dat in dit oogen
blik, dat mijn blik reikt over dit Pyreneeën-
landschap en ik een zoo groote zee van men
iehen van alle volkeren, van alle naties, van
alle talen vereenigd zie voor den troon van
het Lam Gods, dat de zonden der wereld weg
neemt.
O, beeld van den Apocalypsus: „Ik zag een
immense menigte, die geen niensch ooit zou
kunpen tellen, van alle naties, van -alle -stam
men, van alle volkeren, van alle talen; zij
hield zich op voor den troon in tegenwoordig
heid van het Lam Gods". (Apoc. 79).
Maar des;e Grot, deze stroomende Gave,, die
dicht bij ons ruischt, wekken in mij hét beeld
van een andere schaduw, van andere stroo
menherinnering aan den eersten och
tend der menschheid, toen de Majesteit Gods
aan onze eerste ouders in verbazing den
triomf beloofde eener Vrouw en van Haar
Zoon, van de Maagd zonder vlek en Haar
Goddelijken Zoon, den Verlosser der wereld.
Voor God zijn honderd eeuwen als een
enkele dag. De glorie en de blijheid, waarin
in deze dagen de wereld zich baadt, is de
hymne, die den dubbelen triomf uitjuicht van
Christus en de Goddelijke Moeder en wij
meenen de tijden, de tijden, die men telt door
het aantal der eeuwen, te zien wegslinken in
den eeuwigen dag, de poorten des hemels
geopend, lucht en firmament in eindeloosheid
vereenigd in één visie en aan de voeten van
Jesus en Maria heel het heelal, dat zich neer
buigt.
Om meer dan mijne arme woorden dat zou
den kunnen doen, den luister van den triomf
van den Goddelijken Verlosser en van Zijn
Kruis te manifesteeren, in deze plechtigheid,
die het jubilé van de Verlossing besluit, ver
heft zich in zijn majesteit, in zijn geestdrift,
in zijn operst gezag, de stem van den Stede
houder van Jesus Christus, die zelf aan dit
plechtig besluit heeft willen deelnemen en om
aan dit besluit weerklank te geven door de
tegenwoordigheid van Zijn Legaat, van zoo
veel Kardinalen, Bisschoppen, prelaten, pries
ters cn religieuzen in die vurige atmosfeer
van godsvrucht drie dagen lang het altaar
heeft willen doen omringen en die menigte,
gekomen uit de geheele christenheid in de
gevarieerdheid van vaderland, van taal en ge
woon ten, om de dankbaarheid uit te juichen
en smeekbeden op te zenden en vertrouwen
uit te spreken in den Verlosser van het men-
schelijk geslacht.
Deze menigte aan den voet van dit Golgotha
van het onboedig offer, dit Calvarie van liefde
en barmhartigheid, van vergiffenis en genaden
herhaalt het beeld van de hemelsche scharen,
van den triomf van den Christus, dat aan de
extatische oogen verscheen van den Evangelist
van Patmos, gebogen en het Hosanna zingend
voor het Lam Gods
De Verlossing, door Christus volbracht, is
het middelpunt van de menschheid. Zoekt in
het verleden, zoekt in de toekomst, gij vindt
geen enkel belangrijker feit: aanschouw nu
ook dit gebeuren, dit heerlijk triduum en zie
hoe een andere troon straalt. De Koningin der
hemelen, de schoonste verovering der Verlos
sing, de Onbevlekte Moeder Gods en rond Haar
troon, in het immense koor van Maagden,
bemerk ik de nederige dochter der Pyreneeën,
in extase te midden der luisterijkheden der
heiligen: Haar terugvindend, die haar eens uit-
noodigde tot de intieme samenkomsten in die
Grot van Massabielle en Die in een glimlach
Haar naam, Haar schoonsten naam zeide.
Bernadette, schoonste lelie der Fransche
tuinen, vereenigt zich met Jeanne d'Arc in de
hymnen der Maagden, die, als gevolg voor de
Onbevlekte Maagd, den stoet vormen rondom
het Lam, dat geslacht werd voor het heil der
wereld.
De oceaan der menschheid is bewogen, de
volkeren worden opgeheven als de baren der
zee en slaan tegen elkander onder windstoo-
ten der sociale en politieke passdes, de poor
ten en de stranden van den vrede worden
geschokt door de ontketende golven: de duis
ternis van de toekomst verergert nog de
onrust.
In wietn zullen wij onze hoop stellen voor
kalmte, voor rust, voor vrede? Wie zal wind
en stormen doen bedaren, wie zal de harten
richten en de j besluiten der staatslieden met
de ontzaglijke taak, de volkeren in harmonie
te brengen door het recht.'
Wie zal hun toewijding vruchtbaar maken
om den vrede te verzekeren en de mensch
heid van haar angsten te bevrijden?
Vreest niet, mijn broeders: over de golven
en door de stormen gaat in de schaduw der
tabernakelen de Heer van hemel en aarde; en
Hij zal tot ons komen en zeggen: hebt ver
trouwen, Ik ben het, vreest niet.
Heeft Hij niet beloofd met ons te zijn tot
aan het einde der eeuwen? Het kruis blijft
overeind, sterk gemetseld in onfeilbaar ge
loof. t
Zeker de angst en de nood, die in de sociale
orde heerscht en haar ontwrichting is groot.
Ook naar deze zien wij het hart van Christus
zich toebuigen. Als nog maar de ellende de
arme verloren zonen terugvoerde aan de voe
ten van den vader, die in de Hemelen is, om
Hem het dagelijksch brood te vragen, dat noch
het vernuft noch de arbeid steeds kan verze
keren! Zij zouden dan zelf het geneesmiddel
vinden. Maar neen, de bezorgdheid om het
dagelijksch brood en de deprimeerende zeker
heid van den volgenden dag, absorbeeren de
physieke en moreele krachten van vele men
schen. Zij zien het Kruis en begrijpen niet meer
zijn kracht. Erger nog, voor velen is het kruis
opnieuw een dwaasheid geworden en zij stooten
weer het blinde verwijt uit: Wij willen wel
gelooven, maar daal dan eerst af van het kruis!
Wat het tragische inderdaad moet worden
genoemd, is, dat die afkeer van het kruis juist
tot zijn grootste felheid wordt gebracht door
hen, die het fundamenteele dogma der zonde
verwerpend, zelis het denkbeeld van de Verlos
sing van zich afwerpen als beneden de waardig
heid voor de menschelijke waardigheid.
Met de illusie ,een nieuwe wijsheid te ver
kondigen, zijn zij niet anders dan lamentabele
plagiaten, die deze wel zeer oude dwaling in
een nieuw kleed pogen te hullen. Weinig komt
het er op aan, of zij zich scharen om de vlag
van de sociale revolutie, of dat zij zich inspi-
reeren op een valsche opvatting van de wereld
en van het leven, of dat zij bezeten zijn van
superstities van bloed en ras.
Hun philosophie, zoowel van den een als van
den ander berust op beginselen, essentieel
tegenovergesteld aan die van het christelijk ge
loof en tot geen enkelen prijs is de kerk bereid,
met hen te pacificeeren om aan hen concessies
te doen
De kerk, bruid van Christus, zal doen zien,
dat al wié haar af wil trekken van Christus,
haar bereid zal vinden duizend Calvaries te be
stijgen, liever dan ooit ook maar het minste
teeken te geven van een schuldige medeplich
tigheid,1 daar waar de goddelijke wet niet ver
oorlooft te wikken.
De kerk der catacomben, de Kerk der Marte
laren, de Kerk der Belijders, der Pausen, der
heldhaftige Bisschoppen, is niet een voorbije
geschiedenis, zij is de levende werkelijkheid,
die zich altijd actief toont, altijd sterk, onbuig
baar, zonder dat men haar ooit al kunnen doen
zwichten om dat een bedreiging haar zal doen
sidderen. De Kerk, die strijdt, maar ook lijdt,,
want zij is moeder, evenals Maria; zij is het
mystieke lichaam van Jesus.
Als deze woorden zijn weerklonken, breekt er
in de menigte een zoo spontaan en zoo geest
driftig juichen los, dat de Kardinaal-Legaat
zijn toespraak lange oogenblikken moet onder
breken.
Tegenover dat beeld, aldus gaat de Kardi
naal voort, van de aanvallen, tegen de Kerk
gericht, staat het beeld wan wat de Kerk doet.
Het hart van Maria keert zich naar ons toe en
ook dat van de Kerk buigt zich naar ons toe
en door de stem van het zichtbaar Opper
hoofd van de Kerk smeekt zij met ons, opdat
moge hersteld worden de sociale vrede, de
vrede, dien Jezus bij Zijn geboorte ons gebracht
heeft met het gezang der engelen en dien Hij
ons gelaten heeft als pand, toen hij terugge
keerd is tot den Vader.
O Maagd Maria, onbevlekt, mededoogend en
machti, gij zijt onze Moeder, gij hebt U verwaar
digd van Uw hemeltroon te midden van ons te
komen en voet te zetten op dit eenvoudig plekje
van den Franschen bodem. Rondom deze Grot is
geheel Frankrijk nederig en rouwvol gekomen
in processies, die zich ontrollen rondom den
standaard van de Verlossing. Hier hebben
legers van vaandels gedefileerd, legers van den
vrede, vaandels van het Eeuwige Vaderland.
O, Franschen, die mij hoort, de wereld heeft
U hier gevolgd. De nederigen zijn het eerst ge
komen, allereerst de nederigen en de zieken. Zij
zijn gekomen, de wrakken van menschen, die,
de wetenschap ten spijt, hier zich oprichten en
loopen. Nergens heeft men in de wereld zulk
een stoet van door lichamelijke ellende getrof
fenen gezien, maar ook nergens zulk een uit
straling van vredesverlangen en van vreugde.
Ook de grooten der wereld zijn gekomen, de
lichten der wetenschap, de lauwen, de ongeloo-
vigen zélfs.
Dat door U Hemelkoningin, overwinnaresse
over elke dwaling, de Kerk vrijelijk haar taak
vervolge en over de wereld uitstorte de god
delijke vruchten der verlossing. Bescherm de
kinderen, gezegend door Uw zoon, en den hei
ligen herder, die hen leidt in de weiden des
heils. Bescherm deze dierbare natie en geheel
het christenvolk, dat toegesneld is aan uw
voeten van uit alle windstreken.
Dat door U, o Onbevlekte Moeder, ook Moe
der van den Goddelijken Verlosser, onze hoop,
onze toevlucht, de olijftak der eendracht weer
ontbloeie op aarde en in de harten; dat door
Zijn bloed ons de deuren des Hemels geopend
worden om U in vreugde te aanschouwen. U,
o Maria, en de welzalige drieeenheid te midden
van den luister der heiligen. Zoo zij het.
Andermaal stormde een ovatie, als nimmer
vernomen tegen de rotsen der verschijning en
naar de rots van Rome.
Het „Te Deuni' tot besluit van
Triduum.
De Kardinaal-Legaat heft daarop het „Te
Deum" aan Honderdduizend stemmen, volgens
sommigen zijn het er wel honderdvijftigdui
zend, galmen haar vreugde uit. Ook het „Mag
nificat' wordt uitgejuicht als een immense
blijdschapskreet.
De processie met het Allerheiligste gaat aan
vangen, luisterrijk als gisteren, laatste acte van
dit glorieuze beslut van een jubilé, dat twee
jaren lang zooveel mïllioenen en millioenen
harten hoop en vreugde heeft gegeven.
Het is zeven uur geworden, als de ontzag
lijke menigte langzaam weg gaat stroomen.
EEN VERMAARD RELIGIEUSE
OVERLEDEN.
De 80-jarige „Moeder Maria der Engelen^
en haar rol tijdens den boeren
oorlog.
LADYSMITH, (Natal) 28 April (R.O.) Op 80-
jarigen leeftijd is alhier overleden „Moeder
Maria der Engelen", die bij de belegering van
Ladysmith in den Boerenoorlog groote bekend
heid heeft verworven.
Geboren in Bretagne, Frankrijk, was zij in
1893 bij de Augustijner Orde in Natal gekomen,
en in 1895 werd zij naar Ladysmith gezonden,
voor de oprichtin0 van het klooster aldaar.
Tijdens de belegering van de stad in 18991900
verwierf zuster Maria bekendheid bij duizen
den soldaten en haar groote toewijding en op
offering in het belang van het'garnizoen zijn
door de veteranen uit dien tijd niet vergeten.
Toen het klooster werd gebombardeerd, moest
Moeder Maria dit met haar helpsters verlaten
om haar intrek te nemen in 't kamp te Intombi.
Daar werkte zij in linnen tenten en onder
buitengewoon moeilijke omstandigheden. Dui
zenden soldaten en burgers heeft zij toen ver
pleegd. Tijdens de herdenking van het einde
der belegering op 2 Maart j.L, brachten alle
veteranen een speciaal bezoek aan het klooster,
waar zij door Moeder Maria werden ontvangen.
In de 40 jaren, dat zij te Ladysmith heeft ge
woond, ontving zij bezoek van vele vorstelijke
personen. De prins van Wales bracht haar nog
in 1925 een bezoek en de hertog van Kent
verleden jaar.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons
Zondag 26 Mei, te 10 uur 's morgens, zal Zijne
Eminentie de Kardinaal-Aartsbisschop van
Mechelen, omringd van hunne Hoogw. Excell.
de Bisschoppen van België, het priesterkoor der
nationale Basiliek te Brussel-Koekelberg in
wijden en er de eerste Pontificale Mis opdragen.
's Namiddags zal een groote godsdienstige
betooging plaats hebben op de hoogvlakte van
Koekelberg.
Het Episcopaat verlangt, dat de bonden van
het Heilig Hart en de voornaamste afdeelingen
der Katholieke Actie van het land, er zich door
afgevaardigden zouden bij aansluiten.
Te 3 uur zullen de afgevaardigden bijeen
komen op de plaats, die haar werd aangewezen.
Haar vlaggen zullen het H. Sacrament ver»
gezellen, dat Zijne Eminentie, voorafgegaan van
de Bisschoppen, de reguliere abten en de gees
telijkheid, plechtig van de voorloopige kerk
naar het nieuwe heiligdom zal dragen.
Te 4 uur zal een Pontificaal Lof, waaronder
toespraak in 't Fransch en in 't Vlaamsch, ge
zongen worden op het voorplein der basiliek.
De inhuldigingsplechtigheid werd bepaald op
26 Mei, opdat de basiliek, gebouwd ter vol
brenging van een nationale gelofte, alhoewel
nog onvoltooid, reeds vanaf dit jaar, moge open
staan voor de talrijke bedevaarten, die gedu
rende de maand Juni in grooten getale zullen
ingericht worden, om de bijzondere bescherming
van het H. Hart over België af te smeeken.
BELGRADO, 27 April (R.O.) Een inwoner van
Ochura (Joego-Slavië) die reeds twintig jaar
lang aan een maagkwaal leed, kreeg op zekeren
dag genoeg van het melkdieet, dat zijn dokter
hem had voorgeschreven.
Hij besloot een einde aan zijn leven te malwn
door te eten en te drinken wat hij verkoos.
Een maand lang was hij bijna geregeld „min
der nuchter", daar hij eiken dag een groote
hoeveelheid brandewij naar binnen werkte.
Na verloop van een maand was de man echter
nog niet dood, zooals hijzelf had verwacht.
Integendeel, voor het eerst sedert twintig jaar
voelde hij zich geheel bevrijd van pijn en zijn
dokter heeft hem thans voor „volkomen gene
zen" verklaard.
MADRID, 28 April (R.O.) Naar uit zeer goede
bron vernomen wordt, zijn Lerroux, Gil Robles,
Martinez de Velasco en Melquiade Alvarez tot
overeenstemming gekomen over de noodzake
lijkheid om het regeeringsblok van voor de
crisis van 29 Maart te herstellen.
NölA Elj#i Ai
CM r ',j€m
.-.s....
Een delegatie van Ceylon op weg naar de grot tijdens de plechtigheden
hel Werddtriduum te Lour de*.
vat*
