PROBLEMEN IN EN ROND DE
MIDDELLANDSCHE ZEE.
L
£7
De Britsche vloot als instrument van
den volkenbond
DINSDAG 12 NOVEMBER 1935
STRIJD OM DE HEGEMONIE.
l\ Harrar
Sasa Barïfeli
rSC
LAND
Bohotlfih
Wjurr" >wmsr*
ca* "r
'feeridaleh.
O QealOis!#^
GorahlA""
Bodawem J 6Jo-0^
7
0°
6°
AAN DE LANDEN, DIE AAin DE
SANCTIES DEELNEMEN.
Toepassing van art. 16 van het
volkenbondspact onrechtvaardig"
„DE REST ZAL NOG KOMEN".
Mussolini tot de troepen, tijdens
een parade te Rome.
SIR ERIC DRUMMOND WEER
NAAR DEN DUCE?
GRAZIANI'S OPMARSCH.
Slechts enkele lichte troepenafdcelin-
gen passeerden Sasa Baneh.
RAS DESTA IN ITALIAANSCH
SOMALILAND?
FRANSCH SOMALILAND KRIJGT
VERSTERKINGEN.
Ongeveer 3000 man troepen geland.
TEGEN DE PRIJSSTIJGING IN
ITALIË.
DE MOORD OP DEN JAPANSCHEN
1 1 MARINIER.
DE PARIJSCHE „SCHOLA
DE KRUITDAMP OPGETROKKEN.
Alle Jtoloniseerende landen zullen den
■weerslag van Engelands suc
cessen of mislukkingen
ervaren.
De geheele Engelsche vloot, zelfs de be
roemde, onoverwinnelijke home fleet, is in
de Middellandsche Zee geconcentreerd. En
daarmede is het geheele probleem van de
positie der groote mogendheden Italië en
Frankrijk, welke beide deze watermassa als
hun zee beschouwen, en Engeland, die het
evenzeer als zijn zee opeischt, wijl zij de ver
binding tusschen den Atlantischen Oceaan,
waarin de Britsche eilanden uit de golven
opduiken en den Indischen en Stillen
Oceaan, waar zoo belangrijke kolonialen ge
bieden en dominions gelegen zijn, vormt.
Jaren lang is de groote zorg der Europee-
sche diplomaten geweest, dat het vonkje,
hetwelk ons kruitvat-werelddeel in de lucht
zou doen vliegen, op de kusten dier groote
binnenzee zou geslagen worden. Men volgde
nauwlettend de Italiaansch-Joego-Slavische
spanningen, en niet minder de scherpe
Fransch-Italiaansche tegenstellingen, welke
alle in de beheersching der zeeën haar oor
sprong vonden. En zelfs toen de betrekkin
gen tusschen Parijs en Rome, wijl aan den
Brenner-pas weer actueele gevaren dreig
den, plotseling in een bijna onbegrijpelijke
intimiteit omsloegen, bleef men in
breede kringen, ook in Frankrijk, zeer scep
tisch ten aanzien van de duurzaamheid dier
vriendschap. Men vreesde, dat de strijd om
de hegemonie in de Middellandsche Zee van
langer duur zou zijn dan de dreiging aan
den Brenner.
De Fransch-Italiaansche toenadering is
intusschen in Londen nooit graag gezien ge
weest; het onmiddellijk gevolg er van was
een verkoeling tusschen Londen en Parijs,
en niet minder een scherpe val van den
vriendschapsthermometer tusschen Enge
land en Italië. Terwijl anderzijds, volgens
het bekende recept van „wij kunnen ook
anders", Londen een sterk begrip voor de
Duitsche desiderata begon te voelen, en zelfs
een vlootverdrag met Berlijn sloot, waardoor
het zijn positie in de Noordzee beveiligde en
weer tonnage voor „elders" vrij kreeg.
Dat was in de dagen na de Januari-be-
sprekingen tusschen Laval en Mussolini, na
de Stresa-conferentie, na het Duitsche herbe-
Wapeningsbesluit. Ih de dagen tevens van
het groeien en zwellen van het Oost-Afri-
kaansche conflict. En het kon niemand ont
gaan, dat deze politiek weer de oude tradi-
tioneele politiek van het Britsche imperium
was, waarin Gibraltar, Malta en de Roode
Zee zoo'n machtige rol speelen-
Engeland zond zijn vloot naar de Mid
dellandsche Zee.
Dat geschiedde niet in gevolge een besluit
van den volkenbond, krachtens hetwelk En
geland de taak werd opgedragen een politio-
neele macht in de Middellandsche Zee te sta-
tionneeren. Het geschiedde uitsluitend op
grond van een besluit van den Engelschen
ministerraad. Daarmede was het meteen dui
delijk, dat Engeland, koste wat het wil, de
verovering van Abessynië door Italië wilde
voorkomen; en het is ongetwijfeld slechts
aan de verzoenende politiek van een Laval,
die in geen geval een nieuwen Europeeschen
oorlog wil, en van andere gezaghebbende
personen, die om nog hoogere goederen de
handhaving van den vrede nastreven, te
danken, dat de koloniale oorlog niet bijna
onmiddellijk tot een Europeesch conflict van
onoverzienbare afmetingen is uitgegroeid.
Maar daarmede zijn de gevaren boven
Europa nog allerminst bezworen. Zelfs nu
de Engelsche vloot in de Middellandsche
Zee, vooral door de diplomatie van Laval
tot een volkenbondsinstrument is terugge
bracht, blijft het diepere conflict om de
hegemonie over deze wateren voortbestaan.
Op dit oogenblik is de gecombineerde En-
gelsch-Fransche vloot ongetwijfeld veel ster
ker dan de Italiaansche, er is bepaald, dat
die samenwerkende vloot slechts in actie zal
treden, als de Italiaansche daadwerkelijk
aanvalt. Maar daartoe zal het voorloopig wel
niet komen, al ontveinzen we ons niet, dat
bij de fel-anti-Engelsche stemming, welke
in de Italiaansche pers, en derhalve ook bij
de Italiaansche vlootmenschen heerscht, een
„incident" altijd mogelijk blijft.
Op het oogenblik gaat het er vooral om
voor beide partijen om de politieke
positie rond de Middellandsche Zee zoo sterk
mogelijk te maken. En momenteel is die
zeker in het overgroote voordeel van En
geland.
Te Londen weet men, dat Malta een zeer
zwak punt in Engelands strategische positie
is; men is er zelfs ah op voorbereid, dat het,
bij een eventueel gewapend conflict met
Italië, spoedig waardeloos zou worden of
verloren zou gaan, en men heeft dit ver
lies reeds verdisconteerd door een nieuwe
vlootbasis te Alexandrië, in Egypte, aan den
ingang van het Suez-kanaal aan te leggen.
Al valt dan ook een rustpunt in het midden
der Middellandsche Zee weg, de twee uit
gangspoorten zijn stevig bewaakt in han
den der Engelschen.
Op de Fransche vloot, en derhalve ook
op de Fransche havens, kan Engeland op
het oogenblik rekenen; zoolang de Engel
sche actie zich in het kader van den vol
kenbond, volgens de richtsnoeren van Ge-
nève voltrekt, heeft Engeland in dit opzicht
niets te duchten. Frankrijk is, tot het oogen
blik, dat een werkelijke verzoening met
Duitschland tot stand komt, zoozeer aan de
volkenbondspolitiek gebonden, dat het zich
de luxe van niet door Engeland goedgekeur
de zijsprongen niet kan veroorloven.
Den laatsten tijd zijn ook zeer geheimzin
nige besprekingen tusschen Engeland en
Spanje gevoerd, waarschijnlijk hebben deze
rond het Tangerstatuut gedraaid; maar uit
het feit, dat Engeland, hetwelk tot dusverre
zeer ontevreden met deze regeling was, ten
slotte er in berust heeft, dat het statuut zon
der aanmerkelijke wijzigingen zal worden
voortgezet,, schijnt de conclusie gewettigd,
dat Spanje, hetwelk de overeenkomst onge
schonden wilde handhaven, aan Engeland
bepaalde concessies heeft gedaan, welke de
positie van dit land zeker versterken.
Aan den anderen kant van de Zee ligt
de Balkan. En daar is Joego-Slavië de tra-
ditioneele tegenstander van Italië, terwijl
Griekenland volgens een .soortgelijke tradi
tie pro-Engelsch is. Men kan zich zelfs niet
aan den indruk onttrekken, dat de volks
stemming over den regeeringsvorm in het
Hellenenland door de internationale compli
caties verhaast en geaccentueerd is: de uit
slag was mede een votum voor Engeland,
dat nu te gereeder voor zijn vloot steunpun
ten op en tusschen de talrijke eilanden in
dien uitersten hoek van Europa zal weten
te vinden. Griekenland is niet pro-Engel-
scher geworden dan - het reeds was, maar
koning George zal nooit kunnen vergeten,
dat hij in Engeland een welkom ballings
oord vond, dat hem steeds als vorst be
handelde.
Blijft' ten slotte nog Egypte, ook voor de
j* ^U|.r y"
GAB'CBiC-, V,
BURmJ
hUDIN
HARGEIS*
buro -t^ARADERO
rfiKRSA :V' Tornsavt \h .waba
CS1..' V.--,. Y \'l|.. AWAROt MERlOLCH
- 0 L V M6dAKgiiX6A6«B "daror. K,hrin
na UI Ml aia bentE*
aur-la ®Damot<^
rotpoot
-n 8 «SHIBELl
v Masara „aggapjm *e ^VBadweinO
«A.
TUG
n.MK
k CROCODH.E
DA WAD ID
Omein Gerloqebl* «"'"dr.r Ga'adi
'DOASl nuMHAYAT
•dom* dupjhayat 6WRt* ara£J
HIiRAN "C'ERASlEM /V
EC DERE
LABRH»
aQuTA
^(oawa)
OCiFF A
baroeuo N'~t
DOlO (lugh)
fQUBA
SinAD'
.oagneri
NAAFf
^mogamsho
Engelschen een groot raadsel. Maar Egypte
is in elk geval nog pro-Abessynischer dan
anti-Engelsch. Zou het tot een gewapend
conflict komen, dan zal Londen aan Cairo
concessies moeten doen. En de verdere gang
van zaken zal van den uitslag van den oor
log afhangen.
Ook dit aspect van het groote internatio
nale conflict, dat we op het oogenblik be
leven, verdient de belangstelling van Europa.
Engelands imperium hangt er voor een deel
van af. En alle koloniseerende volken zul
len den weerslag ervaren van de successen
of mislukkingen, welke voor het Britsche
Rijk zijn weggelegd.
ROME, 11 November. (UN. PRESS.) Offi
cieel is vandaag medegedeeld, dat Italië aan
de landen, welke de sancties toepassen, een
nota heeft gezonden, waarin Italië protes
teert tegen deze sancties.
Het betreft hier een uitvoerig document,
waarin de sancties uit moreel en juridisch oog
punt worden bestreden en te toepassing van
artikel 16 van het volkenbondspact van de
hand wordt gewezen, daar die toepassing in
dit geval onrechtvaardig zou zijn.
Voorts wordt er op gewezen, dat artikel 16
sedert het bestaan van den volkenbond, nu
voor de eerste maal is toegepast. Tevoren is
dit nimmer geschied, hiet in het Chaco-con-
flict en evenmin "bij den Mandsjoei-yschen oor
log.
ROME, 11 November (R.O.) Mussolini heeft
vandaag, in zijn hoedanigheid van minister
van oorlog, ter gelegenheid van den 66sten
verjaardag van koning Victor Emanuel III,
een troepenparade geïnspecteerd. Alle wapens
waren vertegenwoordigd en in het geheel
waren ongeveer 20.000 man op de been.
Na de parade hield de duce van het balcon
van het Palazzo Venezia de volgende korte
toespraak:
„Gij ziet slechts een klein deel van de Ita
liaansche strijdmacht in het begin van het
14e fascistische jaar.
Deze strijdmacht is met al haar wapensoor
ten, doch vooral met haar geest, bereid om de
belangen en de waardigheid van Italië in
Europa, Afrika en overal waar het noodig
mocht zyn, te verdedigen.
Ip één maand zyn twee oude rekeningen ver
effend. De rest zal nog komen".
LONDEN, 11 November (D.N.B.) In wel
ingelichte kringen wordt het mogelijk geacht,
dat de Britsche gezant te Rome, sir Eric
Drummond, binnenkort andermaal door Mus
solini zal worden ontvangen, om met den duce
den toestand te bespreken. Zooals men weet
is het doel dezer gedachtenwisseling de moge
lijkheden te onderzoeken tot een ontspanning
in de EngelschBritsche betrekkingen.
ADDIS ABEBA, 11 November (UN.
PRESS.) Van officieele zijde worden alle be
richten omtrent de inneming van Sasa Baneh
of Dagah Bur door de Italianen gedementeerd.
Niettegenstaande de tegenstrijdige berich
ten, die van verscheidene sectoren van het
front hier binnenkomen, concludeert men
hier uit een aantal feiten, dat de Italianen hun
opmarsch op het Noordelijk font voortzetten.
Blijkbaar is Antola thans het eerste doel.
Hoewel de verbinding tusschen de hoofd
stad en het Zuidelijk front volledig is verbro
ken, omdat tengevolge van de bezetting van
Gorahai het radiostation buiten werking is
gesteld, heeft men hier den indruk, dat de
Italiaansche divisies haar opmarsch naar Jiji-
ga in zeer snel tempo voortzetten.
ROME, 11 November (RO.) De snelle op
marsch van de Italiaansche troepen in Oga-
den wordt verklaard door het feit, dat zij den
vijand achtervolgen.
Deze achtervolging wordt bewerkstelligd
door kleine detachementen, onder comman
do vin kolonel Maletti. De achtervolging be
gon onmiddellijk na de inneming van Gorahai.
Hierheen leidt een goéd begaanbare weg en
de Abessyniërs vluchten met auto's.
Vermoedelijk zullen de Abessyniërs geen
Weerstand bieden voor de lijn HarrarDji-
boeti.
Het schijnt, dat slechts enkele lichte Ita
liaansche troepenafdeelingen Sassa Baneh pas
seerden. Voor de organisatie van het achter
land was de opmarsch te snel.
Volgens te Asmara ontvangen berichten
van het front zijn de Italiaansche troepen van
generaal Graziani de laatste week meer dan
100 K.M. in de richting van Jijiga, „de eerste
étappe op den weg naar Harrar" opgerukt.
De voorhoede van het Italiaansche leger heeft
240 K.M. afgelegd in drie dagen.
Langs het geheele Tigre-front worden op
het oogenblik de verkenningen voortgezet,
teneinde het terrein te zuiveren en een nade
ring van den vijand te beletten.
De correspondent van de „Lavoro Fascista"
verneemt, dat een compagnie der tweede bri
gade inboorlingen-troepen ten Zuiden van
Makale in de nabijheid van Doghera een ka
ravaan bemerkte, die zich naar het Zuiden
bewoog. De inboorlingen werden met een ko
gelregen van een vijftigtal de karavaan be
geleidende soldaten ontvangen ea moesten
vluchten. Twee kameeldrijvers konden ge
vangen genomen worden. De karavaan bestond
uit 300 kameelen, beladen met proviand en
een deel van den buit afkomstig uit 't paleis
van Ras Cuxa te Makale, dat, zooals men weet,
totaal leeggeplunderd werd.
HARRAR, 11 November. (VAN DEN U. P--
CORRESPONDENT EKINS). Het moreel
der Abessynische troepen is aanzienlijk geste
gen, terwijl hun strijdlust aanmerkelijk toe
nam, teingevolge van aanhoudende geruchten,
volgens welke het Ras Desta gelukt zou zijn,
diep in Italiaansch Sonialiland, tot in de omge
ving van Dolo, door te dringen.
Blijkbaar wil Ras Desta thans zijn marsch-
richting wijzigen en Noordwaarts trekken, om
zich met generaal Nasiboe te vereenigen.
Vooralsnog kon echter van deze uiterst on
waarschijnlijk klinkende geruchten geen be
vestiging worden ontvangen.
ADDIS ABEBA, 11 November. (R.O.) Het
Fransche garnizoen in Somaliland wordt voort
durend versterkt. Volgens de laatste berich
ten zouden ongeveer 3.000 man blanke troe
pen geland zijn. Eveneens zou steeds meer oor
logsmateriaal te Djiboeti aankomen.
Te Djiboeti liggen op het oogenblik 2 Fran
sche kruisers, 2 waterliegtuigen en 3 leger-
liegtuigen. Gekleurde troepen zijn er zeer wei
nig.
De militaire bewaking van het gedeelte van
den spoorweg van Djiboeti tot de Abessini-
sche grens is aanzienlijk uitgebreid.
MILAAN, 10 November (D. N. B.). Bij
het ministerie voor de corporaties is een af-
deeling voor de distributie van benzine en
petroleum gevestigd.
In geheel Italië wordt scherp opgetreden
Legen onrechtmatige prijsstijgingen.
In talrijke steden zijn winkels gesloten
wegens overtreding van de voorschriften in
zake de prijzen. De eigenaars van dergelijke
zaken worden terstond als lid van de fascis
tische partij geschrapt.
ROME, 11 November. (R.O.) Ingenieur
Sordelli, van de fabrieken, waar langs che-
mischen weg synthetische wol wordt vervaar
digd deelde mede, dat binnenkort de vervaar
diging van synthetische katoen ter hand zal
worden genomen.
Het bedrag van *900 millioen lire,, dat be-
noodigd is voor den import van buitenland-
sche katoen zal tot 150 millioen lire kunnen
worden teruggebracht, benoodigd voor den
invoer van cellulose.
SHANGHAI, 10 November. (R.O.) Het
onderzoek naar den moord op den Japan-
schen marinier gaat met moeilijkheden ge
paard, daar het eenige element waarover de
politie-mannen beschikken om zich te oriën-
teeren, de revolver is, die op de plek van de
misdaad gevonden is.
De woordvoerder van de Japansche am
bassade verklaarde: „De zaak is ernstig,
want het slachtoffer droeg de uniform van
de Japansche Marine.
Wij hopen, dat de Chineesche autoriteiten
niets zullen nalaten, om den moordenaar te
vinden en de in Shanghai circuleerende ge
ruchten den kop in te drukken, die de be
trekkingen tusschen China en Japan ernstig
vertroebelen".
De adjunct-attaché van de Japansche Ma
rine verklaarde: „Wij zyn ervan overtuigd,
dat de aanslag gepleegd is door een agent
provocateur". Chineesche kringen denken,
dat de moordenaar eenvoudig een kameraad
van het slachtoffer zou kunnen zyn.
Zooals wjj schreven over het muziekleven
van Parijs: tal van nieuwe initiatieven zijn het
gevolg van anderer mislukkingen, zoo is het
ook met de veelbesproken paleis-revolutie in
de Schola Cantorum. De „nieuwe" school, de
„Ecole César Franck" is ontstaan door af
scheiding van een bestaand instituut.
Nu de kruitkamp wat opgetrokken is, komt
er wat méér licht in de oorzaken van den strijd.
Het was een ieder duidelijk, dat na den dood
van d'Indy zeer moeilijk een opvolger voor
hem gevonden kon worden, wijl hij de drager
was van een gedachte, die door hem met den
grooten Chr. Bordes in de „Schola" gebracht
was.
Men kon het woord van den dichter nazeg
gen: „Les dieux sont morts". Vergeten we,
niet dat Debussy sinds 1918 in Frankrijks
bodem rust, dat Ravel's krachten zich be
geven, dat d'Indy er niet meer ls, dat Fauré
en Saint-Saëns grafwaarts gedragen zjjn en
dat de kinderen van een zoo groote generatie
zich nog in hun groeijaren bevinden
Alleen reeds om deze reden, en zij is de voor
naamste, is Parijs niet meer het muziek-
paradrjs van vroeger jaren!
De opvolgers van d'Indy nu, waren be
kwame menschen in het „vak" muziek; maar
voor hem die, als eersten zin van z'n inaugu
rale rede in 1902 zeide: „L'art n'est pas un
métier", voor hem moest deze vakkennis
maar van geringe beteekenis zijn.
Alles wat de formule betreft, leefde nu na
d'Indy voort indien het woord „leven" daar
tenminste eenig verband met muziek hield;
want al wat de formule aan verstarring en
beperking inhoudt, deed haar invloed gelden.
De traditie verviel tot conventie en ook in
de organisatie en administratie der school
ontstond eenzelfde achterstand.
Dit was de reden, waarom de heer Lejeune
den steun van vele aandeelhouders verwierf
om met hervormingsplannen voor den dag te
komen, want, ten slotte, men kon toch niet
een zoo kostbaar erfstuk van dag tot dag
in waarde doen dalen
Men kent het verder verloop der gebeur
tenissen, waarbij de „Schola" Lejeune als
leider kreeg en de meerderheid van leeraren
zich terugtrok in een gebouw aan de Bd. Ras-
pail onder een anderen naam.
De revolutionnaire daad van den heer
Lejeune, had allerminst het vertrouwen ge
wekt bij de meerderheid van al die met
erentfeste principes opgevoede leerlingen en
professoren! Lejeune bleef met 30 leerlin
gen van de paar honderd achter
Uit een eerste kennismaking met dezen om-
wentelaar heb ik echter de overtuiging ge
kregen, dat hij er niet den man naar is zich
door een duw op zij te laten dringen. Het
is 'n soepele, doch wilskrachtige figuur (van
dezelfde gedrongen gestalte als Mengelberg
en met een allermerkwaardigste gelaatsover
eenkomst!) zooals we hem in z'n bureau aan
troffen, waarin verscheidene lieden ordenen
de bezigheid aan 't verrichten waren. Som
mige hadden de witkwast in de hand (de
witte muren van het heele gebouw waren
meerendeels aschgrauw), anderen liepen met
lange lijsten rond om den inventaris der biblio
theek te controleeren en die van de uit
geverij te ordenen; een ander onderhield zich
met een map in de hand over de redactie van
het orgaan „Les Tablettes de
la Schol a", waarvan Lejeune mij drie
exemplaren ter hand stelde.
De huidige directeur was bijzonder opti
mistisch gestemd over de verdere ontwikke
ling der Schola en wees op de inderdaad bij
zondere „entrée de l'année", met méér dan
honderd nieuwe leerlingen, waarvan velen
uit de „Ecole César Franck" afkomstig zijn,
Het vertrouwen schijnt te worden herwonnen
door het feit, dat Lejeune z'n leeraren goed
weet te kiezen. Niemand minder dan Charles
Roechlin benoemde Hij, naast Lefèvre, tot
leider der compositieklassen, en een ieder die
Roechlin uit z'n groote theoretische werken,
die geheel op de basis van dezen tijd staan,
kent, weet wat dit voor een Schola betee-
kent.
Het zal dan ook maar weinig tijds duren,
aldus de heer Lejeune, dat het leerlingen
aantal bereikt zal zijn uit de meest bloeien
de jaren van het instituut. Hopen we dat
daar deinnerlrjke groei mee paral
lel moge loopen! M. M.
GEAUTORISEERDE vertaling
naar het Engelsch
van Valentine
24)
Dat is overigens mijn opvatting, maar mis.
schien ben ik wel een beetje abnormaal. Toen
ik haar vertelde, dat m(jn ideaal van een
tochtje naar buiten was om een plaatsje aan
de rivier op te zoeken, waar je door niemand
gestoord werd, om sandwiches mee te ne
men en een heerlijke wandeling te maken
door de weiden en de bosschen en meer van
die dingen dacht ze geloof ik> dat ik ze zag
vliegen.
Maar er zullen er een heeleboel gevon
den worden, die dat niet denken, juffrouw
Trelawney, antwoordde Barry terwijl hij
ïwLunt6 t6nd aankeek- immers het was
plotselng bij hem op gekomen, dat dit meis
je de eerste was die hy in de afgeloopen drie
jaren ontmoet had, die zich er niet voor
schaamde dergelijke revolutionnaire opvattin
gen openlijk te verkondigen. Onmiddellijk daar
op volgde de gedachte, dat het heeriyk moest
zijn, als dit aardige, verstandige meisje, dat
er geen oogenblik behoefte aan scheen te ge
voelen om hem lastig te vallen met vragen,
waarom hij zich zoo plotseling uit z(jn vroe
gere leven had teruggetrokken, hem zou
vragen haar op een Zondag naar buiten te
vergezellen.
Vindt u het ook prettig om eens uit dit
gejacht en gehaast weg te gaan? vroeg zy
met een onschuldig gezicht.
Ik zou me niets heerlijkers kunnen inden
ken, verklaarde hij enthousiast. Houdt u mis
schien ook van wandelen?
Daar ben ik dol op.
Voelt u er iets voor om eens met mij
een flinke wandeling naar buiten te maken?
Heel veel zelfs, antwoordde Mary gretig
Dan zullen we eerst met mijn wagen naar een
beeriyk rustig plekje......
Afgesproken, stemde Barry onmiddellijk
toe, maar dan zorg ik voor de etery.
Uitstekend, antwoordde Mary, als u er
maar voor zorgt, dat u het niet overdrijft,
want dan vraag, ik u nooit meer om mee te
gaan, begrijpt u?
Door zoo'n verschrikkelijk dreigement zal
ik natuurlijk dubbel op mijn hoede zijn, schert-
ste de jongeman.
Ja, maar ik meen het heusch, meneer
Cressland, antwoordde Mary. We moeten die
zaak aanpakken, zooals het hoort en Ik vind,
dat een werkelijk gezellige plc-nic behoort te
bestaan uit sandwiches, hard gekookte eieren
en wat fruit en zoo. Zoodra men met een
uitgebreid menu komt aandragen ls .voor njiij.
de aardigheid er af.
Hjj begon vroolijk te lachen. Inwendig echter
voelde hij zich aangenaam geprikkeld. Joan
zou beslist niet buiten champagne en de
gramofoon, die het meisje tegenover hem zoo
afgeschrokken had, gekund hebben.
En, daar ik het bovendien geheel met u
eens ben, dat het 's ochtends vroeg de heer
lijkste tyd van den dag isbegon hy glim
lachend.
Onmiddeliyk echter viel zij hem met groote
opgewektheid in dé rede.
O wat vind ik het heerlijk, dat u er ook
zoo over denkt.' Laten we dan om negen uur
vertrekken, ja? Zal ik u met mijn wagen
komen halen?
Die laatste vraag was een listigheidje van
Mary om er achter'te komen, waar hy woon
de. Barry aarzelde echter geen oogenblik met
zijn antwoord.
Ik woon in de onherbergzame oorden van
Maida Vale, lachte hy.
Zoo dan wonen wij niet ver van elkaar
af, antwoordde zij rustig. Als u me nu nog
zegt in welke straat u woont, dan kom ik u
aanstaanden Zondag om negën uur precies
afhalen.
Hy begeleidde haar de trap af naar haar
wagen, dien hy uit alle macht bewonderde,
terwijl hjj geduldig luisterde naar de vele
uitmuntende eigenschappen, die de kleine auto
in de oogen van Mary bleek te bezitten. Voor
hem had het leven plotseling een geheel nieuwe
gedaante aangenomen. Dit buitengewoon aan
trekkelijke meisje had met beide handen, over
haast byna, zijn uitnoodiging aangenomen om
een dagje met hem in de vry'e natuur door
te brengëft.l..'.. en om da waarheid te zeggen,
overstelpte dit hem een weinig. Immers hij
dacht er thans over na, dat hij, ook nadat
hy zich in zyn nieuwe wereld teruggetrokken
had, nog dikwijls en heel veel meisjes ontmoet-
had, die hij goed kende. Ofschoon zij hem
allen, zonder uitzondering, het leven vergalS
hadden met haar^diote nieuwsgierige vragen,
was er blijkbaar niet een onder haar geweest,
die naar zyn gezelschap had verlangd
En toch had hy Mary Trelawney geen woord
meer verteld dan hy het die anderen gedaan
had! Hy had haar duideiyk aan het verstand
gebracht, evenals aan die andere meisjes, dat
hij opgehouden had links én rechts met zijn
geld te smyten en dat hy absoluut niet van
plan, was tpt zyn pude gewopnten terug te
keeren. Zy had daarom geen oogenblik op
hem neergezien, zooals al die anderen, ja zelfs
zijn verloofde niet uitgezonderd, dit gedaan
hadden. Integendeel, zy had hem zelfs duidelijk
te verstaan gegeven, dat zij heel bescheiden
was in haar eischen en dat het niet in haar
hoofd opkwam om hem het leven zuur te
maken met eindelooze brutale vragen
Het was inderdaad heel merkwaardig
Hy sloeg haar aandachtig gade, toen zy in
haar wagen stapte, achter het stuur plaats
nam, haar hoedje van haar hoofd rukte en
met een vlugge beweging haar blonde krulle-
bol schudde.
Tot Zondagochtend negen uur dan? zei
ze, terwyi zij hem haar hand toestak.
Hy knikte zwygend. Hij kon de gedachte
niet van zich af zetten, hoe oneindig veel ge-
makkeiyker zyn taak hem gevallen zou zyn,
als Joan zich even opgewekt en moedig zou
hebben getoond als Eet dappere meisje daar
in de auto.
Plotseling kreeg hy een ingeving.
Juffrouw Trelawney! riep hij haastig,
ik vraag me juist afofehof U
er misschien iets voor zoudt voelen, om, als
we Zondagavond terugkomen, by mij thuis
te soupeeren. U moet u daarvan geen over
dreven voorstelling maken, want ik zal het
eten zelf klaarmaken, eindigde hij glim
lachend.
Hoewel het Mary moeite kostte om een
glimlach te onderdrukken, bleef zij strak voor
zich uit zitten kijken. Zij voelde thans, dat
zij een schitterende overwinning had behaald
en zij zou niets liever hebben gedaan, dan
luidkeels haar vreugde uitjubelen. Elndeiyk
was zij er in geslaagd den slagboom neer te
halen en zou haar (misschien wel als .(Je eer
ste en éenlge van al zyn vele vrienden en
kennissen) worden toegestaan een blik te
werpen binnen den cirkel van geheimzinnig
heid, die hem omringde.
Het kostte haar echter buitengewoon veel
moeite om hem te antwoorden. De heerlyke
gedachte, dat hij vertrouwen in haar stelde,
overweldigde haarde gedachte, dat hij
haar en absoluut niemand anders vertrouwde!
Nooit zal ik hem ook maar één en
kele vraag stellen! nam zy zich voor. Ik zal
hem bewyzen, dat er op deze wereld ten
minste één mensch bestaat, die hem neemt,
zooals hij is, schat van 'n jongen!
Toen zy eindeiyk 't zwygen verbrak, klonk
haar stem volkomen normaal.
Als u werkelijk een dergelijke uitnoo
diging tot mij zou richten, meneer Cressland,
glimlachte zy, geloof ik, dat er alle kans zou
bestaan, dat ik haar aannam.
zy lachte gelukkig, toen zij de rem los-
zette en haar wagen langzaam op gang
bracht. Nog gelukkiger lachte zij echter, toen
zij hem boven het geraas van den motor uit
hoorde roepen:
Dan noodig ik u hierby uit!
En ik neem uw uitnoodiging met veel
genoegen aan! riep zy opgewekt terug
Eenmaal weer boven in zijn kantoor (het
leek er hem nu opvallend eenzaam), stopte
hij zyn pyp en stond hij met gefronste wenk
brauwen en een onrustige uitdrukking in zijn
oogen 'naar zyn schrijftafel te kyken.
Ze lijkt me zoo absoluut anders dan al
die andere, peinsde hyik ben erg be
nieuwd, of ze het werkelijk is?
Naar alle waarschijniykheid zou hij zich
over die vraag heel wat minder bezorgd heb
ben, gemaakt, als hij het gezicht van Mary
had kunnen zien, toen zij met haar wagen
in de richting van St. John's Wood reed.
Immers haar oogen straalden en, terwijl
zy voorzichtig en behendig haar weg door
het drukke verkeer zocht, herhaalde^ zy onop-
hóudelijk bij zich zelf:
Hij was vandaag heel andershij was
werkeiyk heel anders. Ik hoop van harte, da
hy al tyd zoo anders zal biyven!
VI.
Mary stond dien bewusten Zondagochtend
vroeg op. Vlug liep zy naar het raam om de
lucht te bestudeeren en zy voelde zich byna
overdreven verheugd, toen zy tot de ont
dekking kwam, dat alles er op scheen te wy-
zen dat het een mooien warmen dag zou wor
den.
Het feit, dat zij er een langen tyd aan be
steedde, voor zy ten slotte haar keuze be
paald had wat zy aan zou trekken en hoe zy
haar hoed zou 'opzetten behoeft eigenlyk geen
verwondering te wekken.
Maar klokslag negen uur bracht zij haar
wagen voor de deur van het huis, waar hy
woonde, tot staan, waarna zy vlug achter el
kaar signalen gaf met haar claxon. Als zy naar
haar gemoed te werk gegaan was, zou zij na-
tuurlyk vlug uit haar wagen zijn gesprongen
om haar nieuwsgierigheid te bevredigen door
naar boven te loopen. By nadere overweging
echter kwam zij tot de- conclusie, dat het veel
betamelijker zou zijn en vooral ook veel meer
üi overeenstemming met haar rol van Mary
Trelawney, een absolute vreemde dus voor
Barry Cressland, wanneer zy rustig in haar
wagen bleef zitten en een houding van kalme
onverschilligheid aannamhaar nieuwsgie
righeid bedwingend tot 's avonds.
Toen zij hoorde, dat ergenë boven in het
huls haastig een raam geopend werd, keek
zy op en ontwaardde zy Barry, die uit het
raam hing en haar toewuifde.
Ik kom direct beneden! riep hy.
Goed! riep zij terug.
Nadat hij den koffer, die de ingrediënten
voor de lunch bevatte veilig achter in den
wagen geborgen had, stapte hij zelf in en ging
naast haar zitten.
U hebt prachtig weer meegebracht, be
gon hy onmiddeliyk het gesprek.
Vindt u niet? Maar zoudt u me eerst niet
vertellen, waar wij heen gaan meneer Cress
land? vroeg Mary practisch.
Wat zoudt u er van zeggen als we eens
een heel eind langs de rivier reden?
Dat is een pracht-ldee. Om u de waarheid
te zeggen, verfoei ik de plaatsen, waar het
zoo geweldig druk is.
Daarom stelde' ik het juist voor. Bent u
wel eens in Sonning geweest
Ik heb er wel heel dikwyls van gehoord,
antwoordde Mary, en altijd verlangd er nog
eens te komen.
Laten we dan naar Sonning gaan, besloot
Barry, Weet u, hoe u er komen moet
Absoluut niet, bekende Mary, daarom is
het uw tails'mij den weg te wyzen. Steekt u
nu gerust uw pijp aan en maakt u het zich
zoo gemakkelyk mogelyk. Ik hoop, dat i»yn
manier van rijden niet op uw zenuwen zal
werken
Al zou dat het geval zijn, dan zou ik er
toch niets van laten merken, lachte Barry,
maar maakt u zich daarover niet ongerust,
want dat gebeurt me niet gauw.
Daar kunt u in dit geval niets van zeg
gen, glimlachte Mary, u weet niet hoe ik rijd!
Intuïtie! plaagde Barry. Verbeeldt u zich
alstublieft niet, dat het zwakke geslacht daar
van het monopolie bezit.
En bent u ook niet zenuwachtig als lk
u vertel, dat ik met dit wagentje meer dan
zeventig myl gehaald heb?
Neen, want dan zou ik u onmiddeliyk
verzoeken om die poging nog eens te herhalen,
troefde Barry.
Ehvindt u het goed, dat ik u iets
zeg? vroeg Barry, toen de wagen langzaam
op gang kwam.
Mary kreeg een prettig gevoel van opwin
ding. De klank van zijn stem was dezelfde
opgewekte vriendeiyke klank als zij altyd in
de stem van den ouden speelkameraad Barry
in vroeger jaren gehoord had. Toch maakte
zij er zich niet weinig vroolyk over, dat hij
het blijkbaar noodig vond haar toestemming
te vragen......
Wat houdt u ervan terug? was haar
wedervraag.
Ikehdie keurige jurk van u
staat u allerliefst! zei Barry.
In werkelijkheid zou hij niets liever gewild
hebben dan wat persoonlyker te zijn bij zijn
lofuitingen. Hij oordeelde het echter al te
gewaagd om gezien het beginstadium, waarin
hun wederzijdsche vriendschap nog verkeerde,
vrymoediger te zijn in zijn uitdrukkingen.
Mary echter voelde zich in ieder opzicht
voldaan en was er vast van overtuigd, dat zij
een echt gezelligen dag zou hebben.
Begint u al zoo vroeg met complimenten
maken? lachte zy.
(Wordt vervolgd.)
