HE'i DOLO-BOMBARDEMENT
ïïüsssa rmoteeie o"",oe*-
ïA™r*rssas: ss tfrh>
va-n ïke sp,it -'ï'Sïi™ s:
AANKLACHT VAN ROOSEVELT
TEGEN EUROPA.
SS
I
De Italiaansclie pers eischt het aanwenden
van gassen in den strijd.
Geest van autocratie en agressie
REPRESAILLE-MAAT
REGELEN.
GRAZIANI BEREIDT EEN
OFFENSIEF VOOR.
DE UIT ABESSYNIE UIT
GEWEZEN APOSTOLISCH
PREFECT.
WORDT „Mr. R." HONDERD
JAAR?
NIEUWE VOORSTELLEN
VAN LAVAL
NEUTRALITEITSWET
INGEDIEND.
DE TEKST VAN DE
BOODSCHAP.
ZATERDAG 4 JANUARI 1036
TL.a
00$ L
H|
1Ö4 V
'.rivri rij!
1
3
DE ITALIANEN BLIJVEN BOMMEN
STROOIEN.
DOOR DEN AFGEVAARDIGDE
MAC REYNOLDS.
LAFFE WRAAKMOORD TE
CHICAGO.
Arm Europawaarin zoo druk over
een nieuwen Europeeschen
oorlog gesproken wordt
fcnnf11^38? aan begint er klaarheid te
i ,en ln bet droeve gebeuren van het bom-
ardement van het Zweedsche Roode Kruis-
station in Abessynië door de Italianen.
Zooals steeds het geval schijnt te moeten
zijn eenzelfde verschijnsel nemen we
overigens bij scheeps-, trein-, vliegtuig-,
overstroomingsrampen enz. waar waren
de eerste berichten verward en verwarrend.
Er hebben natuurlijk in den schrik van het
eerste oogenblik en in de volkomen gerecht
vaardigde verontwaardiging de meest sen-
sationeele geruchten geloopen. Een deel er
van was waar: het aantal dooden blijkt aan
merkelijk hooger te zijn dan aanvankelijk
werd opgegeven; een ander deel is onjuist
of sterk overdreven: onder de Zweden zijn
geen dooden gevallen, wel twee zwaar ge
wonden; juist blijkt, dat het geheele Roode
Kruis-kamp vernield werd.
Het is alleszins begrijpelijk, dat dit bom
bardement, zoo spoedig na dat van het Ame-
rikaansche Roode Kruis te Dessie, alom ver
bittering gewekt heeft, en de stemming tegen
de Italianen, die den laatsten tijd er juist
van profiteerden, dat zij als Europeanen
tegenslagen van den kant der Abessyniërs
te verduren hadden, heeft doen toenemen.
Het Roode Kruis-werk, dat als daad van
menschelijke naastenliefde boven de oor
logvoerende partijen staat in den wereld
oorlog hebben we het meegemaakt, dat am
bulances bij de wisselvalligheden van den
strijd bij de andere partij doorwerkten
geniet een wei-verdiende sympathie, omdat
het uitsluitend er op uit is lijden te verzach
tten en nood te lenigen. Als dan ook een
Roode Kruis-ambulance het slachtoffer
wordt van een bombardement, komt elk
menschelijk hart in opstand. Tiet oorlogs
geweld ziet voor ziekte en verwondingen
z«n grenzen getrokken, zooals de H. Vader
Rog zoo duidelijk in Zijn toespraak tot het
internationaal congres van verpleegsters
aangaf: zelfs de zuivere verdedigingsoorlog
heeft zijn grenzen, welke niet overschreden
kunnen worden, zonder dat de oorlogvoering
husdadig wordt. Maar de moraal, de wet
uods wordt in den oorlog nog minder na-
ge eefd dan reeds in het gewone openbare
leven het geval is.
Het onsympathiekste in deze geheele aan-
imusschen, dat de ïtaliaan-
T^chtvaaSiS bomaanval een volkomen
gerechtvaart^ represaille-maatregelen
ofVhte ym*zht. gruwelen - beweerde
e_nre wil zien, en nu de reeeerino
tegaan0Ip Om,,op den ingeslagen weg voort
te ™n°g krachti6er middelen aan
schnns j Waarmede dan de grootste
peetje v" VOlkomen ontkerstende Euro-
taSTSide Italifanfhe onderstaatssecre-
ijn spijt over het gebeurde te Dolo betuig6
de en een onderzoek toezegde is de Tt-,r
ten gespeend. Er wordt tot een 1
actie aangespoord, welke alle a oops"
wegvallen en het risico der grenzen doet
hold ten volle op doctoren menschlievend-
werpt. e uoctoren en verplegers
Intusschen is het
gaan, welke procedure?ressant even ha te
om de Roode Krnif gevolgd worden
welke in 1920 ^rws-c°nventie van 1864,
In ons ochtendhi ^ei\ te doen eerbiedigen.
°P. dat het de w zinspeelden wij er reeds
kan worden ine^u? onderz°ek slechts
Voerende no Bsteld, als een der oorlog-
dient Dit fs tot Verzoek daartoe in~
het li'ikt l dusverre niet geschied, maar
hSgeerhia aif r dat de Abessynische
Wensehtf' iJZ>J eenmaal °ver alle ge-
overgaan. nllChtlngen beachikt, daartoe zal
aa^taire Vfnrm *epaalt d«- da* ..de mobiele
en de L^L Aw* de ambulances
moeten S"' geeerbjedigd an beschermd
ambulances ur' evena het Personeel der
rhsht man
gling verplicht Zven£n°L delodoï
legers worden verricht. Tn dit
jfe Italiaansche regeering aansprakelijk"voor
het werpen van bommen door Italian*-!,!
ÏÏeditr3b°P de ZWeedSHhve arnbulance, zelfs
a dit by vergissing, bijv. doordat de vlie-
fars aich op te groote hoogte zouden bevon-
j hebben om de herkenningsteekenen te
nde^beiden, zou geschied zijn.
KPhA verre echter heeft noch de Italiaan-
zirh regeerir|g. noch de Italiaansche pers
hpt 1?P len verSissing beroepen. Integendeel,
teepn^u rdement wordt als een represaille
Waart V-be®sVhische wreedheden voorgesteld,
toopen hef wefrs en verplegers de kans
de wilden" deelen van „de onbeschaaf-
6n r bjden zy willen lenigen.
gelijk de beschaafden een oorlogsrecht heb
ben, dat luchtbombardementen en gasaan
vallen, zelfs op non-combattanten, niet on
mogelijk maakt.
Steeds meer gaat blijken, dat de oorlog
niet alleen een moreele, maar zelfs om
een eigenlijk niet juist woord te gebruiken
een menschelijke onmogelijkheid is.
De gruwelen en immoraliteiten, welke in
onze moderne tijden, even sterk als in het
verleden, niettegenstaande een steeds uit-
gewerkter internationaal recht, inhaerent
aan den oorlog schijnen te zijn, moeten, het
is een onverbiddelijke plicht, alle staatslie
den en allen, die invloed op de openbare
meening kunnen uitoefenen, dwingen om
niets na te laten, wat recht en rechtvaardig
heid kan doen zegevieren. Als deze koloniale
oorlog al zoo onmenschelijk is, wat zal dan
een Europeesche oorlog worden, waarin de
techniek zich door niets laat weerhouden
om het doel: de overwinning, welke slechts
door vernietiging van de tegenpartij behaald
kan worden, te bereiken.
Arm Europa, waarin zoo druk over een
nieuwen Europeeschen oorlog gesproken
wordt.
logvoeren der gekleurde"vmwï
Zy vechten man tegen man gruwelijk is.
den gesneuveld is la-ijgsge' een van bei"
hiet gemaakt; de gewonden wïrS®" worden
eenvoudig aan hun lot overgXtÏT
bet alleen hierom, dat geen sanitai wa*"e
len aanwezig zijn. Dat is hun' oorlogst"
DESSIE, 2 Januari. (VAN DEN A. N. P.-
CORRESPONDENT STUART EMENY). Na
de voorbarige veroveringspogingen in de Oga-
den-woestyn bereiden de Italianen een groot
offensief voor langs de Zuidelijke valleien van
Abessynië.
Generaal Grazlani, de bevelhebber der Ita
liaansche troepen in het Zuiden, is al begonnen
met het verplaatsen van zijn troepen uit
Ogaden ter voorbereiding van een opmarsch
langs de rivier de Joeba, dwars door Sidamo
in de richting van Addis Abeba. Zijn voornaam
ste basis is Loegh, waar een 18.000 man sterke
blanke troepenmacht, aangevuld met een even
sterke divisie, die per boot uit de Roode Zee
aangekomen, gestationneerd is. Het is niet
duidelijk, of deze laatste divisie uit Eritrea
dan wel uit Italië afkomstig is. Indien het
eerste het geval is, beteekent dat, dat de
Italianen van plan zijn, in het Noorden een
verdedigingspolitiek te blijven volgen en al
hun beschikbare troepen te concentreeren op
het offensief in het Zuiden.
Minstens 30.000 man inheemsche Italiaan
sche troepen zijn uit Ogaden in de richting vari
de Joeba gezonden en slechts betrekkelijk ge
ringe garnizoenen zrjn achtergebleven' ter be
scherming van de linie Gorahei-Oeal-Oeal.
Deze nieuwe Italiaansche aanvalsplannen
bedreigen een der rijkste gebieden van Abes
synië, een gebied, dat Italië zeer begeert om
de koffie welke het voortbrengt en het platina
en het goud, dat er gevoiïden wordt.
Er zijn echter ook andere belangrijke rede
nen voor de verandering der Italiaansche stra
tegie. De gewichtigste is wel, dat het Zuid-
Oosten van Abessynië niet onder de kleine
regens heeft te lijden, die het leger van den
Duce elders tot werkloosheid doemen. In de
valleien van het Zuiden beginnen de kleine
regens niet eerder dan in het midden van
Maart te vallen.
Bovendien wordt door de Italianen aangeno
men, dat een groot deel der Amharische troe
pen uit Kaffa, Jima en Kambata naar het
Noorden is gezonden. De Italianen hopen, dat
de onderworpen stammen in dit gebied de ge
legenheid zullen aangrijpen, om tegen het ge
zag op te staan. In werkelijkheid staan echter
ook deze onderworpen stammen vijandig tegen
over de Italianen.
Verschillende dingen wjjzen er op, dat de
Italianen hun offensief voorbereiden door het
bombardeeren en zooals men hier zegt ~r
door het gassen van het leger van Ras Desta,
dat tusschen de Dawa en de Joeba ligt. Men
verwacht, dat de aanval door drie colonnes
zal worden Ingeleid; een der colonnes zal door
de Dawa-vallei optrekken, een andere zal langs
de grens van Kenya oprukken en een derde
zal de rechterflank aan de Webbe Sjebell moe
ten beschermen tegen eventueele aanvallen
van het leger van Ras Nasiboe in Ogaden.
Inmiddels zal het grootste deel van het
Abessynlsche leger aan het einde van de
heuvelketen, 260 mijl ten Zuiden van AddiB
Abeba, worden gereed gehouden, om het
Italiaansche leger af te wachten. De Abes
synlsche tegenmaatregelen zullen waarschijn
lijk bestaan in het lastig vallen van de Italiaan
sche flank aan de Webbe Sjebell en een sterke
troepenmacht ln het Ginlr-gebied zal een uit
val in Zuidelijke richting ondernemen, om zoo
de Dawa-Oeraga-colonnes af te snijden.
De Abessynlsche legerleiding schijnt wei
nig verontrust door de nieuwe Italiaansche
plannen. De keizer is er zeker van, dat de re
gen hem ter hulpe zal komen, voordat het
aanvallende leger overwinningen van eenlge
beteekenis kan behalen. Men is er hier van
overtuigd, dat de blanke troepen aan de Joeba
door malaria worden geteisterd.
De Italianen zetten inmiddels hun voorbe
reidingen voort. Een brug is over de Dawa
geslagen, ten Zuiden van Dolo, op slechts
enkele mijlen van de grens van Kenya. De
Italianen zouden bezig zyn, een tjjdelrjken
spoorweg aan te leggen van de Italiaansche
linie in Adele, ten Noorden van Mogadiscio,
door Wejit naar de basis in Loegh.
(Auteursrecht „News Chronicle" A. N.P.)
Men schrijft ons uit Rome:
Dezer dagen is de apostolische prefect van
Kaffa, mgr. Santa, die uit Abessynië werd
,riri i'-ï V
*6.' KV"
mm a-v m-*
.V -*•;«
Een luchtfoto van de omgeving van fFlndsor en Eton, welke duidelijk laat zien hoe door de overstroomingen in de
Theemsvdllei deze plaatsen bedreigd worden.
AbeÏsykniërsetindPTH het rridden' of de
hebben. n„ r nderdaad wreedheden begaan
zij tegeleeono aban®n bebben toegezegd, dat
Genève zmi bewijzen daarvan naar
Italiaansche zenden- De negus noemt de
twee geva awenng. dat de Abessyniërs
gers onthoofd u ga"°men Italiaansche vlie-
Seiding waarvan h 3 de daad' ter ver"
Uitgevoerd een bombardement werd Jvawa, mgr. aanra, uic uu. "-ucasyme werd
aI« dekmantel voor'öfBCbuweli'ke leugen, die uitgewezen, in de Eeuwige Stad aangekomen,
moet dienen". In di^6" Ware vrijbuitersdaad om aan de H. Congregatie tot Voortplanting
niet mogelijk zich Part!.cuUere geval is het des Geloofs, verslag uit te brengen over zijn
voldoende is bekend dV te stellen- Maar wedervaren.
logvoeren der „«1.1de wijze van oor- Mgr. Santa zal hier slechts korten tijd blij
ven, daar hij spoedig weder wil terugkeeren
naar zijn missionarissen, die hun zetel verlegd
hebben, deels naar Italiaansch Somaliland,
deels naar Eritrea.
De apostolische prefect, die vergezeld is van
pater Barlassina, een broer van den patriarch
van Jerusalem, vertelde, dat het bevel tot
Vertwijfelde pogingen, om de toepas
sing van petroleumsancties tegen
Italië te voorkomen.
LONDEN, 4 Januari. (R. O.) Do
Parijsche correspondent van de „News
Chronicle" verklaart van bevoegde
zijde te hebben vernomen, dat Laval
nieuwe vredesvoorstellen uitwerkt.
Dit doet hij, naar de „News Chro
nicle" meent, op eigen initiatief.
Laval doet vertwijfelde pogingen, de
toepassing van petroleumsancties tegen
Italië te beletten.
Het nieuwe vredesplan zal hij in de zit
ting van den volkenbondsraad op 20
Januari indienen. Van tevoren zal hij
zich echter van de instemming van
Mussolini verzekeren en ook met Lon
den overleg plegen.
Nadat Laval van zijn vacantie in
Auvergne zal zijn teruggekeerd, kan
een groote diplomatieke activiteit tus
schen Parijs, Rome en Londen ver
wacht worden. Laval zal waarschijn
lijk ook met den nieuwen Britscheu
minister van buitenlandsche zaken,
Eden, de zaak bestudeeren.
uitwijzing geheel onverwacht was gekomen
en in geen geval kon gegrond worden op pro
vocatie van de zijde der Italiaansche missio
narissen. Hij schrijft zijn verbanning veeleer
toe aan Europeesche invloeden aan het hof
van den negus, dan aan diens vijandige hou
ding.
Vooral van belang is, dat mgr. Santa en zijn
missionarissen op hun reis naar Djiboeti niet
door de Abessynische autoriteiten slecht be
handeld werden, doch door officieren van
Europeesche afkomst, die ln grooten getale
aan het hoofd van het Abessynische leger
staan.
Mgr. Santa deelde ook nog een en ander
mede over den toestand der Katholieke missie
in Abessynië, welke was toevertrouwd aan
de missionarissen der Consolata.
In tegenstelling tot het Noorden, waar men
wegens den grooten Invloed der Koptische
geestelijkheid minder verdraagzaam is jegens
de Katholieke missionarissen, zijn deze bijv.
in Kaffa door de bevolking zeer gezien. De
heidenen sturen daar hun kinderen graag
naar de door de missionarissen in stand ge
houden scholen en hun zieken naar de Ka
tholieke hospitalen.
De missie in Kaffa is thans toevertrouwd
aan de Fransche Capucijnen, die hun zetel in
de procuur van Addis Abeba hebben. Zij staan
onder bijzondere bescherming van den Fran-
schen consul, die ook den Italiaanschen mis
sionarissen voor hun vertrek groote diensten
heeft bewezen.
ADDIS ABEBA, 3 Januari. (R.O.). Gene
raal Nasiboe meldt, dat een Italiaansch bom
bardementseskader opnieuw een aanyal heeft
gedaan op verschillende stammen bjj de
bronnen van Boelale en Sasa Baneh en vele
bommen heeft geworpen.
De vluchtenden zjjn door laag vliegende
machines-- met machinegeweren beschoten.
Vijf Abessyniërs werden gedood en twee ge
wond. Verder werden 19 kameelen. die levens
middelen vervoerden, gedood.
Aan het noordelijk front zijn, zooals reeds
gemeld, in den loop van Donderdag zes Eri-
treesche officieren, twaalf onder-officieren
en 126 manschappen overgeloopen naar de
Abessyniërs. Zy deelden mede, dat de aan
leg van den straatweg van Adigrat naar
Makale een Slsiphuswerk was. Heele trajec
ten van den nieuw aangelegden weg verdwe
nen telkens weer in het bodemlooze zand.
De Turksche Roode Halve Maan heeft het
Abessynlsch Roode Kruis 200 kisten ver-
bandstoffen en medicamenten doen toekomen.
Vrijdagmiddag is de zitting 1936 van
het congres der Ver. Staten onder
groote spanning geopend.
Onmiddellijk na de opening diende
Mac Reynolds, de voorzitter van het
huis van afgevaardigden en van de
commissie voor buitenlandsche zaken,
een voorstel in, waardoor de op 29
Februari a.s. afloopende neutraliteits-
Wet door een neutraliteitswetgeving
met een blijvend karakter vervangen
Wordt.
Des avonds las president Roosevelt,
nadat de zitting eenige uren onder
broken was geweest^ zijn jaar-bood
schap aan het congres voor.
Washington, 3 Januari. (UN. press)
Ret congres der Ver. Staten is hedenmiddag
12 uur (Amerikaanschen tyd) byeengeko-
men.
Het congreslid Mc.Reynolds, voorzitter der
commissie van buitenlandsche zaken uit de
Kamer, diende het nieuwe ontwerp-neutrali-
teitswet in. Het ontwerp machtigt den pre
sident, behalve het mandatair embargo tegen
den uitvoer van wapens, munitie en oorlogs-
niateriaal aan oorlogvoerende staten, een
uitvoerverbod uit te vaardigen van die stof
fen, welke voor oorlogsdoeleinden kunnen
v?°rden gebruikt, behalve voedingsmiddelen
en medicamenten, ook voor zoo ver hun uit
voer boven het normale uitgaat.
De op het oogenblik geldende neutrali-
teitawet blyft nog van kracht tot 24 Febr. '36.
WASHINGTON, 3 Januari (R. O.). Roose
velt heeft hedenavond zijn aangekondigde
boodschap persoonlijk in het Huis van Afge
vaardigden voorgelezen.
De president zeide o.a., dat de politiek van
goede nabuurschap tusschen de Amerikanen
niet langer een voorwerp ls van hoopvolle
verwachting, maar een feit.
Sedert den zomer van 1933 echter hebben
de souvereine leiders van tal van groote vol
keren van Europa ln zyn geheel door hun
zienswijzen en door hun doeleinden niet den
weg gewezen naar den vrede of goeden wij
onder de menschen. In deze gebieden ie het
zelfs zoover gekomen, dat de volkeren van
Amerika kennis moeten nemen van den toe-
nemenden kwaden wil, van gemarkeerde stre
vingen naar agressie, van toenemende bewa
pening, van geïrriteerde stemmingen, kortom
van een toestand, die ln zich vele elementen
draagt, die leiden tot de tragedie van een alge-
meenen oorlog.
Op de andere continenten zouden tal van
volken, vooral de kleinste, als men hen aan
zich zelf overliet, tevreden zyn met hun
grenzen en bereid zyn, om in hun eigen land
en in samenwerking met hun naburen hun
eigen economische en sociale problemen op te
lossen.
De souvereine leiders van deze volken
volgen deze vreedzame en redelijke aspira
ties van hun onderdanen met hartelyk mede
leven. Zij moeten echter steeds blyven letten
op de mogeiykheld, dat vandaag of morgen
door de souvereine leiders van andere volke
ren, die de beginselen tot verbetering van
het menschelyk ras door vreedzame middelen
weigeren te onderschryven, een inval in of
een aanval tegen hun land wordt gedaan.
Er is op het oogenblik dus alle reden tot
pessimisme. Het ls nutteloos voor ons en voor
anderen te verkondigen, dat de menschen-
massa's, die de volken, welke beheerscht wor
den door dezen geest van autocratie en van
agressie, vormen, geen sympathie hebben voor
haar souvereine leiders en dat men haar geen
enkele gelegenheid geeft, om zich te uiten en
dat de dingen zouden veranderen, indien zij
zulks konden.
Daar zy echter niet de beschikking hebben
over een democratisehen regeeringsvorm, zoo
als wij dien opvatten, volgen de menschen-
massa's van deze landen blindelings en met
vuur de leiding van hen, die een autocratische
macht nastreven.
De'Volken, die streven naar expansie, naar
herstel van onrechten, voortvloeiend uit vroe
gere oorlogen, naar afzetgebieden voor hun
handel, voor hun bevolkingsoverschotten of
zelfs voor hun eigen vreedzame bijdragen tot
Hoe Rockefeller Sr. zijn dag
doorbrengt.
ORMOND BEACH (Florida), 3 Jan. (UN.
PRESS). John D. Rockefeller, de beroemde
Amerikaansche milliardair, wydt zich op het
oogenblik uitsluitend aan zyn laatste taak:
honderd jaar te worden
Tot dit doel leidt hij het rustigste en meest
teruggetrokken leven, dat men zich denken
kan. Hy is de meest ontoegankeiyke mensch
van Amerika geworden. Bijna niemand kan
hem zien of spreken.
Rockefeller is thans reeds zes-en-negentig
jaar oud, doch, naar de personen uit zijn om
geving eenstemmig verklaren, is hy nog zóó
monter en bewegeiyk, dat hy menschelyker-
wyze gesproken gemakkelyk honderd zal
worden.
„Mr. R." woont op het oogenblik in zyn
majestueus winterpaleis, dat temidden van
een prachtig park is gelegen.
Zyn landgoed is omgeven door een hoog
hek en voor iederen ingang bevindt zich een
wachthuisje, waarin een gewapende man de
wacht houdt. Niemand mag zonder bizondere
toestemming het terrein betreden en zelfs
wanneer men deze toestemming krygt, wil
dit nog geenszins zeggen, dat men ook Roc
kefeller te zien zal krygen.
Hoewel „Mr. R." dus volkomen van de
buitenwereld is afgesloten, koestert hy nog
steeds de levendigste belangstelling voor het
geen er in de wereld gebeurt. Iederen morgen
laat hy zich de kranten voorlezen en, naar
zyn omgeving verklaart, zijn de commen
taren, die hy op de verschillende gebeurtenis
sen levert, nog steeds even scherp als vroe
ger.
Buitengewoon interesseert hy zich voor de
economische crisis, hetgeen o.a. hieruit blykt,
dat hy, naarmate de levensduurte hooger
wordt, de loonen van zyn omvangrijk perso
neel steeds weer verhoogt.
Hij staat iederen dag reeds zeer vroeg op.
Tot aan het ontbyt biyft hy in zyn apparte
menten, dan wordt hy aangekleed en begeeft
hy zich per lift naar beneden.
Is het warm weer, dan maakt hy een wan
deling door zyn park en niet zelden gebeurt
het dan, dat hy naar het verst van zyn huis
gelegen zomerpaviljoen kuiert, waar hy zich
door familieleden brieven en krantenartikelen
laat voorlezen.
Na het diner gaat hy wat rusten op een
speciaal voor hem vervaardigd bed „Mr.
M." is voor een gewoon bed veel te lang
en dan keert hij weer naar de benedenver
dieping terug, om de rest van den dag met
eenige vrienden en verwanten door te bren
gen.
Als „John D. Junior", die thans de bezit
tingen van den ouden Rockefeller beheert, te
Ormond Beach vertoeft, ziet men hem het
grootste deel van den dag in gezelschap van
zyn vader en niet John Junior maar John
Senior heeft dan het hoogste woord, wel een
bewys dat „Mr. R." het nog best maakt.
President Roosevelt.
den vooruitgang der beschaving, slagen niet
er in, dat geduld te toonen, hetwelk noodza-
kelyk is om hun redelijke en wettige doelein
den te bereiken door vreedzame onderhande
lingen of door een beroep op de schoonste ge
voelens van gerechtigheid in de wereld.
Zy zyn dus door hun ongeduld teruggekeerd
tot het oude geloof ln het degen-recht en tot
de fantastische opvatting, dat zij alleen zijn
uitverkoren, om een zending te vervullen, dat
alle andere landen van hen moeten en zullen
leeren en dat zy aan hen onderworpen zullen
zyn.
Ik erken, dat deze woorden, die Ik met opzet
kies, niet populair zullen klinken voor een of
andere natie, die beseft, dat we over haar
spreken en die wat we zoo juist gezegd hebben,
ook op zichzelf toepast.
Deze gevoelens echter zullen sympathie en
begrip vinden in die landen, waar de mensehen
zelf oprecht den vrede wenschen, maar zich
voortdurend naar de een of andere zyde moeten
richten
In 1933 heb ik te kennen gegeven, dat vyf
en tachtig of negentig procent>an de volkan
der wereld tevreden waren met hun respectieve
territoriale grenzen en bereid waren, hun
gewapende macht nog meer te verminderen,
indien de andere volken zich bereid verklaar
den, hetzelfde te doen.
Dit ls ook thans nog waar, het is thans zelfs
nog meer waar dan toen.
De wereldvrede en de goede wil worden
slechts belemmerd door tien of vyftien percent
der wereldbevolking.
Dit is de reden, waarom de pogingen om de
legers te beperken, tot nu toe niet alleen niet
zyn geslaagd, maar beantwoord zijn met groo-
teiyks toegenomen bewapeningen te land en
in de lucht.
En dit is ook de reden, waarom de pogingen,
om de bestaande grenzen voor de vlootbewa-
peningen in de komende jaren te bestendigen,
zoo weinig succes opleveren.
Ik geef my er rekenschap van, dat ik den
ernst van den toestand, waar tegenover de
In de „gangsters"-wereld te Chicago heeft
zich dezer dagen weer een weerzinwekkende
misdaad voorgedaan.
Toen Albert Prignano, die een der intieme
vrienden van Al Capone ls geweest, met zyn
vrouw en kind zijn woning wilde binnengaan,
stonden plotseling drie gewapende mannen te
genover hem. Zij sommeerden hem, alle voor
werpen van waarde, die hy by zich had, aan
hen af te geven.
Prignano gaf hieraan gevolg, waarna zy
hem bevalen, zich om te keeren. Nauwelyks
had hij dit gedaan, of de bandieten vuurden
hun revolvers op hem af. Doodeiyk getroffen
viel hun slachtoffer neer. Maar dit was den
„gangsters" nog niet genoeg. Eén van hen
boog zich kalm over den zwaar getroffene
heen en schoot hem nog twee kogels in het
hoofd.
Hierna snelden de moordenaars naar hun
auto, die vlakby stond. Maar zij hadden buiten
de felle vorst gerekend. Het water in de radia-
teur van den wagen was hierdoor n.L bevroren
zoodat van wegrijden geen sprake kon zyn.
Er zat voor hen dus niets anders op, dan te
voet te vluchten.
Door den achtergelaten wagen kwam de po
litie er achter, dat men te doen had met de
machtige vyanden van de oude Al Capone-
bende, die nu onder leiding staat van Frank
Nittl. Het is haar eohter nog niet mogen ge
lukken, de daders, die by dezen gruweiyken
moord betrokken zyn, op te sporen.
Ook te Minneapolis heeft dezer dagen een
dergelyk voorval plaats gehad.
Daar werd een dagblad-uitgever, Liggett ge-
heeten, ln tegenwoordigheid van zyn vrouw
en dochtertje, door in een auto gezeten ban
dieten doodgeschoten.
Liggett had in zijn krant een felle campagne
gevoerd tegen speelholen, waarvan de eige
naars vooraanstaanden politici hooge sommen
gelds gaven, om bescherming te genieten.
De dagblad-uitgever kreeg van onbekenden
waarschuwingen, om zyn campagne direct te
staken. Daar hy hieraan geen gevolg had ge
geven, kostte hem dit het leven.
Ook in deze zaak heeft de politie de daders
tot heden toe nog niet kunnen ontdekken.
volken van de wereld zich geplaatst zien, sterk
heb doen uitkomen. Maar deze krachtige uit-
drukkingswyze is gerechtvaardigd door de
belangrijkheid der zaak voor de beschaving
en bygevolg voor de Vereenigde Staten.
De vrede wordt in gevaar gebracht door
eenigen en niet door velen.
De vrede wordt bedreigd door hen, die naar
een egoïstische macht streven. De wereld heeft
reeds dergeiyke tydperken aanschouwd en wU
hopen, dat we thans niet opnieuw op den
drempel van zulk een tijdperk staan. Maar,
indien wij inderdaad tegenover een dergeiyke
situatie komen te staan, kunnen wy, de Ver
eenigde Staten, en de rest van Amerika slechts
een rol spelen door een wel geordende neutra-
Uteit, byv. door niets te doen om een conflict
aan te wakkeren, door ons door een behooriyko
verdediging te vrywaren voor verwikkelingen
en voor een aanval, en verder door alle gewet
tigde aansporingen en hulp om andere volkeren
ertoe te bewegen, weder hun toevlucht to
nemen tot de middelen des vredes en van
goeden wil.
Roosevelt verklaarde tenslotte^ dat in do
democratische landen de voornaamste zorg
van het volk is, de bestendiging of het ont
staan van autocratische instellingen te belet
ten, die slaverny veroorzaken in het eigen
land en agressie ten opzichte van het buiten
land. 1