JUBELFEEST VAN HET
ORANJEHUIS EN VOLK.
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM
E huwelijksdag van onze Kroon-
prinses Een dag van geluk
jubel 'voor het Vorstelijk Bruidspaar,
Qnze Koningin, voor heel ons Volk
en
aar, voor
bezetten DE
Residentie.
59ste JAARGANG. Np. 17756_
DONDERDAG 7 JANUARI 1937
BUREAU: KOEMARKT 4, SCHIEDAM:
TELEFOON INTERCOMM. A
BE TIENDUIZENDEN
F De Stad, die geen nacht kende.
JVIENSCHEN, DIE TWAALF UUR DE
WACHT HOUDEN.
JN DE VROEGE MORGENUREN.
GOUDEN ZONNESTRALEN
BREKEN DOOR.
VAN DE HOOFDSTAD NAAR
DE HOFSTAD.
VAN DE MAASSTAD NAAR
DE RESIDENTIE.
KIJKJE LANGS DE
BRUIDSROUTE.
VOOR HET KONINKLIJK
PALEIS.
T? 1 11-
Heel ons vaderland viert feest. In alle kerken is hedenmorgen
gebeden om Gods Zegen af te smeeken over dit Koninklijk
huwelijk en daarna zijn alle gedachten gegaan naar de
residentie, waarheen tien- ja honderdduizenden waren op
gegaan uit alle streken van het land om Prinses Juliana en
Prins Bernhard van nahij te zien in hnn jong geluk en hen te
huldigen op dezen hoogtijdag. En in alle huiskamers heeft
men zich vereenigd met wat de enthousiaste menigte in Den
Haag bezielde, met den wensch hun liefde en aanhankelijkheid
te betuigen aan onze Kroonprinses uit het Oranje Huis op
dezen gewiclitigsten dag van Haar leven, aan Haar Vorstelijken
Gemaal en aan Hun Koninklijke Moeder.
Zoo is deze stralende zonne-dag geworden één machtige
nationale huldiging van het Koningshuis door het Neder
landsche Volk.
^^-egels 0,50; 10
If ƒ1,50, bij vooruit-
ipzending van brieven
EEN GRANDIOSE HUWELIJKSDAG
a DnMNEMENTSPKIJS van de NIEUWE
SCHIEDAMSCBE COURANT bedraagt, franco
bij vooruitbetaling.
wppk 20 cent; per maand 85 cent, per
drie maanden 2.55.
„„_ra-ing franco per post bedraagt de
bonnementsprijs per drie maanden 3.50, bij
vooruitbetaling.
t nsSE EXEMPLAREN zijn steeds aan ons
bureau Koemarkt 4 verkrijgbaar 5 cent per
stuk.
POSTCHEQUE- en GIRODIENST No. 81440.
Uitgave van de N.V. de Courant De Maasbode
te Rotterdam.
NIEUWE SCHIEDA
Tegen middernacht was de drukte, die
gisteravond ondanks den regen in de Resi
dentie heerschte, wel wat geluwd, maar uit
gestorven leek de stad nog geenszins. De
bezoekers van elders, die. om de verlichting
te zien naar Den Haag waren gekomen, waren
toen zoo langzamerhand weer vertrokken. De
Spoorwegen hadden hen met volgeladen
treinen huiswaarts gevoerd.
In de binnenstad bleef echter de noodige
levendigheid en vertier. Vele café's waren
open en in opgewekte feeststemming heeft
menig Hagenaar en vreemdeling daar nog
eenige uren gebruik van gemaakt.
Toen het middernachtelijk uur geslagen
had, kwamen de eerste kijklustigen voor den
Bruidsstoet reeds opdagen. Zij zochten een
luw en beschut plekje langs den Bruidsweg,
waar zij na ongeveer een half etmaal alles
toch maar goed zouden kunnen zien Kneuter
dijk, Groenmarkt en Buitenhof bleken daar
voor de meest geschikte punten en gemoe
delijk installeerden zij zich daar op den rand
van het trottoir met hun vouwstoeltje, dekens,
koffieflesch, boterhammentasch en wat een
mensch, die 12 uur de wacht wil houden,
zooal meer noodig kan hebben.
Na eenige uren werd het m de binnenstad
wat rustiger. De café's liepen geldelijk aan
leeg. Maar heelemaal stil werd het op
toch niet.
Langzamerhand kwamen nu de menschen
met hun koopwaren de consumptie-tentjes
bezetten en Gemeentewerken voerde groote
houten hekken aan voor de dwars-afsluitingen
der straten, waar die noodig zouden kunnen
Zijn. De touwafsluitingen langs de trottoirs
waren de vorige dagen reeds aangebracht.
Zoo verliep de nacht in de stad, die dezen
keer van geen rusten of slapen scheen te
weten.
De eerste vraag, die we ons vanmorgen
stelden, toen de wekker ons om 4 uur uit
het bed riep, was, wat voor weer zou het
zijn vandaag? Door een kier van de gordijnen
tuurden we in de duisternis naar buiten
enwarempel, daar zagen we aan den
nog donkeren hemel een ster schitteren, nog
één en nog één! Dat stond er goed voor.
En het ieek ons toe, dat ook de wind niet
meer zoo onstuimig loeide als gisteravond,
toen hij den regen nog tegen de ruiten deed
Kletteren. Zou Veraart dan toch het pleit
gewonnen hebben en voor een Oranje-zonnetje
op den huwelijksdag van onze Kroonprinses
hebben gezorgd?
Onze eerste onderneming in den vroegen
morgen was een inspectie-tocht langs den
Bruidsweg en de stations.
De meer open gelegen straten, zooals Von
delstraat, Elandstraat enz. waren nog tame
lijk verlaten. Wel trokken er om 5 uur reeds
groepjes menschen met vouwstoeltjes langs
den weg, die bij het Paleis, op Kneuterdijk,
Buitenhof of Groenmarkt een plaatsje gingen
Zoeken en waren er ook do consumptie
tentjes reeds bezet en verlicht, maar hier
waren nog geen kijkplaatsen bezet. Wel was
dit o. a. het geval in de Torenstraat bij de
Torengarage, waar al menschen op vouw
stoeltjes gezeten en in jassen en dekens ge
wikkeld, tegen elkaar aan geleund dommelend
de komende dingen zaten af te wachten. In
sommige winkelzaken werd ook nog druk
gehamerd en geklopt om vlug een tribune
in elkaar te timmeren.
Verschillende café's in de binnenstad waren
verlicht, maar het aantal bezfoekers was op
dat oogenblik nog niet bijster groot.
Aan de stations waren juist de eerste
treinen binnengeloop-en. Het waren extra-
treinen, die bezoekers van ver afgelegen
Plaatsen hadden aangevoerd en militaire
treinen, die de eerste contingenten van de
10.000 man troepen voor de eereposten langs
den Bruidsweg hadden aangebracht.
De stale straten in de omgeving van de
stations dreunden reeds van den zwanen stap
der soldaten, die in lange gelederen naar de
verschillende scholen marcheerden, waar zij
voor vandaag hun kwartier zouden vinden.
Er lag al iets feestelijks in het vlotte marsch-
tempo, dat door de trommelslagers aan het
hoofd van den troep werd aangegeven.
Dij de stations hadden de verkoopers en
verkoopster van oranjestrikjes, feestprogram
ma s, vouwstoeltjes, kijkspiegeltjes, perisco
pen belegde broodjes, sinaasappelen enz. enz.
postgevat en prezen hun waren aan bij de
bezoekers van de Hofstad, die van 5 uur af
in dichte drommen van de treinen kwamen.
De Spoorwegen hadden van 5 uur af reeds
een 10-minuten-dienst der treinen ingelegd
en het bleek dat dit geen overbodige maat
regel was geweest, wat alle treinen waren
reeds goed bezet, voorai de derde-klas-coupé's.
Tegenover de duizenden reizigers, die aan
kwamen, was slechts een heel enkele, die met
den trein vertrok. Onder hen zagen we van
morgen vroeg een stoïcijnschen hengelaar, die
met hengelstok en vischbennetje gewapend
hét feestgewoel ontvluchtte om den rand 'van
een stille sloot of plas op te zoeken en een
argeloos vischje te verschalken. Die kalme
hengelaar vormde wel een scherp contrast
met° de in opgewekte stemming verkeerende
feestgangers.
Ook het gewone autoverkeer begint toe te
nemen Tal van auto's met de registratie-
letters van alle provincies komen langs Rj-
wijkscheweg, Bezuidenhoutsche- en Benoor-
denhoutscheweg, Den Haag binnen. De meeste
worden gedirigeerd in de richting
Malieveld, dat aan den rand van de binnens
een prachtig groot parkeerterrein vormt,
waar honderden auto's plaats kunnen vinden,
en dat in deze vroege ochtenduren hel ver-
Onder de stralen van het Oranje-zonnetje, dat tegen alle verwachting in, heden op keurige wijze „acte de presence' gaf, trekt de "bruidsstoet van H. K. H,
Prinses Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard door de Residentie. De stoet op weg naar het stadhuis passeert hel Buitenhof} rechts: de gouden koetst
waarin het Bruidspaarlinks: de glazen koets, waarin H. M. de Koningin,
licht is door speciaal voor dit doel aange
brachte schijnwerpers. Autobussen en parti
culiere auto's scharen zich rij aan rij en de
inzittenden trekken langs Voorhout en Vijver
berg de stad in, vouwstoeltjes, dekens en
pakken proviand meedragend.
Om 7 uur kwamen secties van de Storm-
brigade der Haagsehe politie aanmarcheeren
om onder leiding van den hoofdinspecteur
Preller en den inspecteur De Willige de wacht
zoowel binnen als buiten het station te
betrekken.
Om half 10 zouden ze weer afmarcheeren
om dan de lijfwacht te gaan vormen van het
Prinselijk Paar en H. M. de Koningin en in
den Bruidsstoet ter weerszijden van de Gou
den Koets en de Glazen Koets te marcheeren.
Hoe later het werd, hoe meer de trottoirs
langs den Bruidsweg zich vulden. Ook op de
tribunes zochten velen zich reeds een geschikt
zitplaatsje uit.
Om goed acht uur kwam de zon statig
boven de huizen van de Bruidstad uitgerezen
en zette in het Oosten den hemel in Oranje
gloed. Een echt Oranjezonnetje dus, dat zich
zoo meldde.
Het gouden zonnelicht bracht kleur en
gloed over de feeststad en verhoogde niet
weinig de goede stemming, welke onder de
duizenden en nogmaals duizenden, die in
dichte drommen naar de binnenstad trokken,
reeds heerschte..
Het zou een echte jubeldag worden; letter
lek alles werkte daartoe mee.
Wie vanochtend in de vroege uren door de
straten van de hoofdstad ging, kon in den
anders zoo stillen nanacht ongewoon veel
taxi's en andere voertuigen zich zien bewe
gen in de richting van het centraal station.
Ook de trams, die met het oog op de te ver
wachten drukte reeds te vier uur in dienst
waren gesteld, vormden een ongewone noot in
de donkere straten.
Van drukte kon echter zelfs te zes uur nog
niet gesproken worden. Op het centraal sta
tion hadden de loketten weinig moeite het
kalme stroompje te verwerken van de met
oranje-getooide reizigers, die zich kwamen
melden voor een retourbiljet naar den Haag.
Ook de perrons al verleenden gejaagd
hollende, het reizen niet gewende dames, er
een op dit uur ongekende levendigheid aan
waren verre van overbezet. De lange extra-
treinen, waarmede de Nederlandsche spoor
wegen een tienminutendienst onderhielden, bo
den ruimte te over om den toeloop af te voe
ren. Van de tallooze Amsterdammers die on
getwijfeld de feestelijke gebeurtenissen in den
Haag hebben bijgewoond, moeten velen reeds
gisteravond hebben gereisd, voorzoover zij
niet den autoweg naar de hofstad hebben be
volkt.
De stations tusschen Amsterdam en den
Haag boden hetzelfde beeld. Veel reizigers
wel, doch geen oogenblik overstelpend. De
Nederlandsche spoorwegen hadden den goeden
stelregel gevolgd, dat er beter te veel dan te
weinig materiaal kon worden ingelegd en
daarom kreeg de reiziger die gemakkelijk en
ruim genesteld in zijn hoekje, naar de ver
wachtingsvolle gesprekken van zijn mede
reizigers zat te luisteren niet den indruk te
reizen op een dag met zulke ingewikkelde
vervoersproblemen.
Om zes, zeven uur kan het altijd reeds vrij
bedrijvig zijn in het Rotterdamsche stadsbeeld.
We kunnen de menschen bepakt en beladen
zien trekken naar hun werk, maar vanmor
gen leverde de stad toch wel een heel eigen
aardig aspect.
Het had iets van de rust en de oroperheid
van een Zondag, doch er waren een aantal
menschen op de been, als we nog
zelden op dat uur hebben kunnen aanschou
wen.
In groote drommen of samengepakt in vol
geladen tramwagens trok men naar de sta
tions D. P. en Hofplein, teneinde zich zoo
spoedig mogelijk een plaatsje te verzekeren in
de om de zooveel minuten vertrekkende trei
nen naar de Residentie. Dit ging echter zoo
maar niet, want er waren duizenden men
schen, die nog vroeger waren opgestaan en
die op hun beurt weer waren terecht geko
men in een file, waarvan de reizigers zich
kennelijk niet veel slaap hadden gegund.
Niettegenstaande deze groote trek naar de
stations en de ontzettende menschen-massa,
welke voetje voor voetje door de wrjd-geopen-
de deuren naar binnen trok, zwaaiend met de
met een zeven" gemerkte spoorkaartjes, ging
alles zeer ordelijk zijn gang, dank zij de uit
stekende voorbereidingen, die door de Ned.
Spoorwegen waren getroffen en mede dank
de goede afzetting waarvoor gezorgd was.
We hebben het niet kunnen constateeren,
maar volgens de mededeelingen, die wij ont
vingen moet het zoo onafgebroken tot ruim
tien uur geduurd hebben.
Het geeft ongetwijfeld slechts een zwakken
kijk op den grooten run naar de Bruidsstad,
temeer nu we nog niet eens gewezen hebben
op de duizenden en tienduizenden, die van
Noord en Zuid, van Oost en West per auto
bus of welk ander vervoermiddel dan ook,
naar de Hofstad zijn getrokken.
Om half tien wordt ons de gelegenheid ge-
geopend om een kijkje te nemen langs de
route, die straks de Koninklijke Bruidsstoet
zal nemen. Ofschoon nog een paar uur het
publiek scheiden van het feest van den in
tocht van het jonge gehuwde Prinselijk Paar,
is de geheele 5 kilometer lange weg reeds
als omzoomd met menschen, die dicht op
eengepakt achter de touwen der afzetting,
één compacte menigte vormen tot aan de
gevels der huizen, wier meeste bewoners al
thans voor een gedeelte, de benedenramen
hebben geblindeerd, uit vrees voor het in
drukken van ruiten.
De tijd wordt gedood met het zingen van
nationale en toepasselijke liederen, terwijl de
kellners en de venters het druk hebben met
het aandragen van warme dranken, die ge
distribueerd worden vanuit de meer dan 100
ververschingstenten, die langs de te volgen
route zijn opgesteld. We misgunnen het den
kijkers niet, want al is de belooning dan nog
zoo groot, het uren wachten op één en de
zelfde plaats, dikwijls in een ietwat moei
lijke houding, is niet altijd even begeerens-
waardig.
Wanneer we op dit uur van den morgen
achter de tienduizend man troepen-afdeeling,
die er zoo correct en onberispelijk uitziet,
zóó'n menschen-massa zien staan dan
begrijpen we niet, hoe de tienduizenden, die
nog steeds van de perrons de stad binnen
stroomen, zich een plaatsje zullen kunnen
veroveren, om van zoo nabij mogelijk het
Bruidspaar van den dag, gezeten in de gou
den koets te kunnen toejuichen en begroeten.
Waar men ook ziet alleen de tribunes
vertoonen nog eenige hiaten het is één
menschenzee, tot zoover als het oog reikt,
golvend en bewogen. Op de straat, op de
tribunes in de groote winkelhuizen, op de
daken, voor de ramen, overal zijn menschen,
De omgeving is er als 't ware mee bestikt.
Langs den geheelen weg treft men loud
speakers aan, teneinde het publiek te doen
medeleven in hetgeen er gaat gebeuren.
Een pracht plaatsje zien we toebedeeld
aan de ouden van dagen en de weeskinderen
van alle gezindten in het prachtig gelegen
gebouw van de Openbare Leeszaal en de Bi
bliotheek op den hoek van de Veenkade en
de Bilderdijkstraat. Achter de hooge en
breede ramen op de eerste étage zijn het de
ouden van dagen die straks boven het ge
bruis van de woelige menschenzee uit, hun
ovaties zullen brengen aan de Prinses en
Haar Gemaal. De weeskinderen zijn onder
gebracht onder de breede galerij, die aan de
zijde van de Bilderdijkstraat langs dit ge
bouw loopt, en waar van gemeentewege
eenige tribunes zijn opgetrokken.
De Scheveningsche ouden van dagen heb
ben zich genesteld op een kleine tribune in
de Vischbanken aan de Schoolstraat.
Intusschen worden de groote tribunes steeds
voller. Plaatsen, die niet verkocht waren,
vinden nog een gragen afnemer, die tot het
laatste heeft gewacht.
De weg, dien de Koninklijke Bruidsstoet
straks zal volgen, is één groot openlucht
theater, waarin hoog tegen de lucht staan de
rood-wit-blauwe kleuren als teeken van blij
heid van dezen nationalen dag en waar hon
derdduizenden menschenoogen zich zullen in
spannen ten einde de apotheose te zien van
de bruidsdagen, die een ieder heeft meege
leefdhet jonge Prinselijk Paar,
naast elkander gezeten in het sprookje van
de gouden koets, na de plechtige Huwelijks
inzegening.
Wellicht nimmer zal de waker voor het
Koninklijk Paleis de trotsch te paard gezeten
„Vader des Vaderlands" een zoo machtig en
zoo schoon, een voor Oranjehuis en Va
derland zoo hoopvol schouwspel hebben gade
geslagen. Van deze woonstee, welke eenmaal
door de Staten van Holland aan zijn weduwe
Louise de Coligny werd toegewezen, waar de
jonge Frederik Hendrik opgroeide en in de
wisseling der tijden en de historie zoovele
oranjetelgen resideerden, totdat eindelijk, bij
de grondvesting van het Koninkrijk der Ne
derlanden, zij de v aste resi.- entie werd van
ons Vorstenhuis, zag hij heien de jonge
kroonprinses uitrijden, stralend van geluk als
de jonge bruid, gevolgd door haar konink
lijke moeder, vol moederlijken trots en blijde
voldoening bij de bezegeling van een verbinte
nis, welke de toekomst zoo rijk maakt aan
beloften.
Voor den rustigen, statigen gevel van het
paleis, rustig en in zijn eigen karakter ge
bleven ook bij de versiering, welke er is aan
gebracht, bleef het ifraaie ruiterstandbeeld
van Prins Willem I ook vandaag de domi-
neerende figuur, den historischen achtergrond
