MOEILIJKHEDEN VOOR ONZE
KOFFIE VERSCHEPINGEN.
Wie?
n
t
E. IS SPANNEN D
WOENSDAG 13 MAART 1940
HET STANDPUNT DER
ENGELSCHE CONTROLE.
Het afsnoeren van den
Duitschen import.
Plannen in verschillende plaatsen.
PACHTGESCHIL in VECHTPARTIJ
ontaard.
KRANKZINNIGENGESTICHT TE
LEIDSCHENDAM.
Dg Schiefter's Stofwisselingzout.
ONS PARTIJPROGRAM
VERTAALD.
HET AAN DEN GROND LOOPEN
VAN DE „VREDENBURG".
RECTIFICATIE.
Schip ging verloren.
11 -ssaaczszsa—-«g; b xv
WERKLOOSHEID
In de week van 19 t.m. 24 Februari.
K. L. M.-VLIEGTUIGEN IN AALBORG.
DE INBRAAK BIJ DE JUWELIERS-
FIRMA TE ENSCHEDE.
MEISJE DOOR AUTOBUS OVERREDEN
DUBBEL WOONHUIS AFGEBRAND.
Onze financieele correspondent te Londen
seint ons:
Gisteren werden hier uit Amsterdam be
richten ontvangen, volgens welke de Brit-
sche autoriteiten alleen koffie voor import
in Nederland zouden doorlaten, indien deze
koffie geconsigneerd was aan de A. N. I. C.
(Alg. Nederlandsche Invoer Centrale). Naar
aanleiding daarvan hebben we ons óm in
lichtingen gewend tot het ministerie van
Economische Oorlogvoering, waar men ons
verklaarde, dat dit bericht niet juist was.
Ladingen geconsigneerd aan Nederlandsche
importfirma's worden door de contrabande-
controle doorgelaten, wanneer de Britsche
autoriteiten geen reden hebben te vermoe
den, dat de koffie niet voor Nederlandsch
gebruik bestemd is, of dat voor deze nieuw
geïmporteerde koffie in Nederland naar
Puitschland geëxporteerd zal worden. Wan
neer, zeide men, ladingen koffie aangehou
den zijn, dan is dit niet geschied, omdat de
Icoffie aan de A. N. I. Cr geconsigneer
Iwordt, maar omdat de Britsche autoriteiten
iet de zekerheid hadden, dat de k°
yoor Nederlandsch gebruik bestemd was.
positie is, zoo verklaarde men verder,
(wanneer de loopende handelsbespreki e
(tusschen Nederland en Groot-Brittannie^^
Frankrijk haar beslag krijgen van ®rde~
Jandsche zijde voorzieningen zulle£ederland
getroffen, dat bij den invoer m de A N
Van bepaalde producten alleen v*
l c. zal kunnen geschieden. T
iöucten zal zeer waarschijn***
fcomen te behooren. Nederland-
Intusschen vernemen we
fiche zijde, dat in den laaien nd bestemd
talen koffie die ™°rje%ntrahande^
Xvaren door de BrittcW dat
trole in besiag genomen er
tnoeilijk geworden is Kcontrabande-contr0le
Nederland door de inbegl
heen te krijgen. VT "lorlandsche
koffie heeft de ccommissie
Voor aangehouden a krijgen 7 par~
tji p vrij kunnen jgen zonder dat de
SSdSS ^ryzenhof behoef-
Öe te komen.
importeur weer ezit kwam van zijn
koffie echter m E g ïlsche opslagplaatsen.
Deze vrijgemaakte koffie zal door den
eisenaar in Groot-Brittannië of in Frankrijk
verkocht worden, hetgeen ook vaak ge-
fc^hiedt ofschoon de prijzen minder gunstig
Zijn dan in Nederland.
Van Engelsche zijde verzekerde men ons
nog, dat er echter geen sprake is van een al-
gemeene politiek om den invoer van koffie in
Nederland te stoppen en dat slechts indivi-
öueele verschepingen opgehouden zijn.
TOCH EEN YIERDAAGSCHE
We hebben heden met eenige vooraan
staande personen gesproken over de kwestie
van contrabande-controle en we kregen
daardoor duidelijk den indruk, hoe meer
Groot-Brittannië begint te streven naar een
waterdichte blokkade van Duitschland, des
te moeilijker de toevoer zal worden van be
paalde goederen in Nederland.
In dit verband herinnerde men eraan, dat
ook de toevoer van smeerolie, waarvan Ne
derland volgens Engelsche opvatting vol
doende voorraden bezit, sterk bemoeilijkt
wordt. Wol en katoen schijnen in de con
trabande-basis eveneens de volle aandacht
van de Britsche autoriteiten te hebben en
verre van vlot doorgelaten te worden. De
toestand wordt er niet gemakkelijker op.
Zoo liet een Nederlandsche autoriteit zich
over de contrabande-controle uit.
Zooals men weet, vormen de vierdaag-
fiche afstandsmarschen de grootste jaarlijk-
sche gebeurtenis voor de Nederlandsche
«wandelsport en tevens een belangrijke sti
mulans voor die sport tijdens het geheele
Jaar. Nu de Nederlandsche bond voor licha
melijke opvoeding geen gelegenheid heeft
ide marschen te Nijmegen te laten doorgaan,
Worden allerwegen plannen gemaakt, de
Wandelsport toch een evenement als de
yierdaagsche te bieden. Zoo doet men po
gingen te Utrecht; verschillende autoritei
ten zegden hun medewerking toe, waarbij
j3e burgemeester de voorwaarde stelde, dat
eerst met den N B. v. L. O. overleg moest
Worden gepleegd. Eventueel zouden de mar
schen te Utrecht worden georganiseerd door
de Neder1. Wandelsport Federatie in samen
werking met den Stichtsch-Gooischen Wan
delsport bond, welke van genoemde fede-
tatie deel uitmaakt.
Verder worden in Friesland plannen ge-
Inaakt van een elfstedenwandeltocht einde
IjTuli door het Friesche Wandelverbond,
eveneens aangesloten bij de N. W. F. Ook te
Nijmegen willen beoefenaars van de wan
delsport de vierdaagsche op kleine schaal
prganiseeren.
Zeer binnenkort zal de N. W. F. een beslis
sing nemen inzake de stappen, welke zij ten
deze zal doen. Het lijkt intusschen zeer
Waarschijnlijk, dat de Nederlandsche wande
laars dezen zomer weer een doel voor hun
training zullen hebben en dat hun in elk ge
val een paar mooie wandeldagen staan te
Wachten.
Twee landbouwers gewond, waarvan
een levensgevaarlijk.
Gisterochtend kwam het tusschen den te
Wouhruage wonenden 62-jangen landbou
wer J van V. en den eveneens 62-jarigen
G van der L. tot een gevecht.
Van der L., die de door Van V. bewoonde
boerderij onder de nieuwe pachtregeling had
gepacht, wilde met twee zoons het land be
werken. Hij werd in het land echter opge
wacht door Van V. en diens zoon, die blik
baar met de opzegging van fa^,
accoord gaat. In een gevecht, a
werd Van der L. met een mestvork aan ge
laat en handen gewond. In drift ontstoken
ging Van der L. en zijn zoon Van V. te DJ
en b-acht hem met een voorstuk van een
boerenwagen een zoodanigen slag tegen het
hoofd 'toe, dat Van V. bewusteloos neer
viel. Onmiddellijk werd doktershulp inSf"
roepen. Voor het leven van Van V., die zijn
woning in binnengebracht, wordt gevreesd.
Staatsblad no. 1383 bevat een besluit van
21 Februari 1940, waarbij aan het besluit
van de Nederlandsche hervormde stichtingen
voor zenuw- en geesteszieken, te Amersfoort,
vergunning wordt verleend op een terrein in
de gemeente Leidschendam een gesticht voor
krankzinnigen od 1/e richten.
verstopping, overmatig vet wil doen
verdwijnen en de schadelijke gevolgen
aambeien, rheumatiek, zenuwachtigheid
wil voorkomen, die zuivere bloed en
ingewanden met
Het resultaat is verrassend! Men bespeurt
'erstond den grooten dienst aan de ge
zondheid; men gevoelt zich vrijer en beter
Flacon I.OS. Dubbele flacon 1 1.7S bij apothekers
en vakdrogisten.
Reel. 3839-5 17
In den loop van 1936 is het, in Februari
van dat jaar door den Partijraad vastgestelde
Algemeen Staatkundig Program der E.K.
Staatspartij voorzien van een toelichting, na
een commissoriale voorbereiding van om
streeks drie jaren verschenen. Het Dage
lij ksch Bestuur onzer Partij was van oor
deel, dat de in dit document geleverde he-
dendaagsche beschrijving van de beginselen
van staatkunde naar Katholieke opvatting
en hun nadere, practische uitwerking en ver
klaring, ook buiten de grenzen, onder de
Katholieken van andere landen, belangstel
ling zou ontmoeten en lezers zou trekken.
Om deze reden heeft het Dagelij ksch Be
stuur met deskundige medewerking een
geautoriseerde Fransche vertaling van het
Algemeen Staalkundig Program doen bezor
gen, welke onlangs bij de Parijsche uitgevers
„Editions Spes" is verschenen. Mochten er
personen zijn, die zich voor deze uitgave bij
zonder interesseeren, dan is het Partij
bestuur gaarne bereid uit den beperkten
voorraad één of enkele exemplaren toe te
zenden.
Wij gelooven, dat het partijbestuur met
deze vertaling van het met zorg en kunde
opgesteld program een goed werk deed. On
getwijfeld zal er in het buitenland belang
stelling voor bestaan. Jammer, dat deze ver
taling het licht ziet onder voor de interna
tionale betrekkingen zeer ongunstige ver
houdingen.
Door een misverstand stond boven het
artikel -'an mr. C. van Nispen tot Sevenaer
over de pachtwet in ons avondblad van
Maandag een „I".
De raad voor de scheepvaart heeft in zijn
zitting van Dinsdagmiddag de oorzaak van
het aan den grond loopen van het s.$. „Vre-
denburg" op 19 November 1939 nabij Lobos
eiland (Mexico) behandeld.
De kapitein van het s.s. „Vredenburg"
werd op schuld gehoord.
De „Vredenburg" was uit Buenos Aires
vertrokken met bestemming Rotterdam. Het
schip mat 6419 ton en was geladen met
graan voor de regeering. Bij het verlaten van
de haven was een loods aan boord. Om twee
uur 's-middags had deze het schip verlaten.
Met het oog op den diepgang, werd niet
voortdurend op volle kracht gevaren.
Het was mistig.
Toen de kapitein de overtuiging had Lo
boseiland gepasseerd te zijn is de koers ver
anderd. Direct daarop liep het schip vast. De
voorzitter van den raad voor de scheepvaart
wees den kapitein er op, dat de „Vreden
burg" zooals uit reconstructies van de route
van het schip bleek, indien de koers niet
veranderd was ook aan den grond zou zijn
geloopen. In het water daar ter plaatse lig
gen verschillende wrakken. Er stond een
sterke stroom, hetgeen vastgesteld werd toen
het schip gestrand was. Indien spoedig sleep
boothulp aanwezig was geweest, zou de „Vre
denburg" geen gevaar hebben geloopen. Er
kwam storm op zetten, waardoor deining
ontstond en het schip begon te werken. Ruim
een en de voorpiek maakten water, 's-nachts
kwam pas een sleepboot, die echter onver
richter zake is teruggekeerd. Pas twee dagen
later keerde de sleepboot weer terug. Het
HET MOTORTANKSCHIP „EULOTA" van de Petroleum Mij. „La Corona", dat
tengevolge van een ontploffing is vergaan. Een opname van het schip bij de
proefvaart, welke in 1936 plaats had.
schip had toen zeer veel schade van den
storm opgeloopen. De wind bleef sterk. Het
bleek dat het schip ondanks de vele po
gingen om schip en lading te redden niet
meer te behouden was.
Pas dagen na de stranding was het weer
zooveel verbeterd, dat de sleepboot langszij
kon komen en de bemanning van boord kon
gaan. De lading was na verloop van tijd
zoodanig uitgezet, dat het schip geheel uit
elkaar is gerukt.
De kapitein weet de stranding aan de
stroomingen, die het schip uit zijn-koers had
den gezet, en aan den opkomenden storm.
De kapitein had gerekend op het mistsein
van Lobos-eiland en verkeerde, toen hij het
ld-west ver ha a l,
„Nu, Tim" zeide Betty Wilson, de jeugdige
eigenares van de Dennenheuvelhoeve, „als
jij graag bij ons wilt blijven en met ons
meewerken, dan kan ik hier wel een baantje
voor je vinden, geloof ik. Natuurlijk ben je
nog te jong om een volslagen cowboy te zijn,
Help Tubby in de keuken," zeide Betty.
maar ik denk toch dat Tubby, onze kok, heel
wat kleine karweitjes voor je in de keuken
zal kunnen vinden".
„Het is wel heel vriendelijk van u, juf
frouw", zeide Tim. „Maar.... maar moet u
geen getuigenis hebben, juffrouw 7 U.
u weet toch niets anders van mij af dan mijn
naam
■Jk weet dat je koud en hongerig was toen
je op den met sneeuw bedekten weg
egenkwam, Tim", zeide zij zacht. „Ik wist
a je alleen op de wereld moest zijn, want
■'e op weS was naar een stad
je niemand kende, wien je om werk
zoudt kunnen vragen. Ik wil het graag zóó
met je probeeren, maar als je mij Iets meer
vertellen wilt, dan zal ik natuurlijk naar je
luisteren". J
„Nu, ik.ik ben bijna dertien, juffrouw",
zeide Tim. „Mijn moeder herinner ik mij
niet;' het is al zoo lang geleden dat zij ge
storven is. Mijn vaderdie kreeg zoowat
zes maanden geleden een ongeluk enik
bleef alleen achter. Zeze wilden mij in
een weeshuis onderbrengen, maar ik wilde
dat niet. Ik ben dus weggeloopen. Ik heb
wat losse karweitjes verricht, en (dit zeide
hij met een werkelijk voortreffelijk nage
bootste schaamte) ik heb ook wel een
beetje gebedeld. Maarmaar het is erg
ard geweest sinds het aanbreken van den
winter, en.en ik heb in de sneeuw moe
ten slapen".
Hij droeg het verhaal goed voor, maar het
was eigenlijk al te mooi. Als een twaalf
jarige jongen, die in een weeshuis geplaatst
zal worden, wegloopt, dan heeft de politié
hem al spoedig te pakken, en wanneer zoo'n
jongen, zelfs in het Westen, moederziel alleen
door een stad slentert, dan komt hij in min
der dan geen tijd bij den sheriff terecht, en
Bij de deur staandekeek Tim
nog eens om
deze stelt zich met met praatjes tevreden,
maar onderzoekt precies wat er met zoo'n
eenzamen zwerver aan de hand is Maar
Betty liet zich geheel door haar goed hart,
en ook door het eerlijke gezicht var Tim
leiden of eigenlijk misleiden.
„Arme jongen zeide zij met veel mede
gevoel. „Nu, je kunt net zoo lang bij ons
blijven als je wilt, Tim. Je zult hier voedsel
en warmte en een bed hebbenen ik
geloof niet dat je al te hard zult behoeven te
werken, Tubby is geen lastige meester. Ga
nu maar naar de keuken, aan den overkant,
en zeg hem dat je hem helpen zult".
Tim Martin stond dus op en schreed naar
de kantoordeur.
Met de hand op de kruk, bleef hij stil
staan. Het was alles zoo prachtig ge
lukt en toch hij voelde zich weinig
verheugd. Een gevoel van schaamte
overmande hem.
Tim was altijd een wilde jongen
geweest. Hij had nooit een poging aan
gewend ergens eerlijk werk te krijgen.
Hij had geleefd van diefstal en
toen had hij twee oude makkers van
zijn vader ontmoet en dezen hadden
hem betrokken in een complot om
hen te helpen Betty Wilson te be-
rooven.
Maar Betty's vriendelijkheid had
hem geheel overstuur gemaakt. Toen
hij daar stond bij de deur, wilde hij
haar de volle waarheid vertellen, en
haar waarschuwen tegen Buck en Jaap
Maar hij wist welke wraak de
booswichten zouden nemen, en dit
joeg hem vrees aan.
Snel opende hij de deur; daarna keek hij
nog eens om. Betty stond voor de geopende
brandkast, en Tim kon duidelijk zien, dat
daar een massa geld weggeborgen was.
Tim schikte zich helaas in wat hij voor
onvermijdelijk hield. Hij prentte zich nog
eens goed in, waar Betty den sleutel van de
brandkast bewaarde, en begaf zich toen
haastig over het erf naar de keuken, waar
Tubby, de vroolijke kok, druk aan het werk
was temidden van
zijn potten en
pannen.
Tim deelde hem
mede, dat hij
eenige dagen lang
Tubby's hulp zou
zijn. De kok grin
nikte.
„Dat is goed
nieuws, mijn jon
gen!" zeide hij.
„Iedereen weet
hoe overwerkt ik
ben! "Kijk eens
naar al wat ik te
koken heb, en
naar de potten en
pannen, die ik
noet omwasschen
en poetsen! Ik ben
blij dat ik nu eindelijk eenige hulp krijg!"
Tim zette zich nu aan het werk, en hielp
met het schuren van de pannen en, hoewel
hijzelf het eerst in het geheel niet bemerkte,
ontdekte hij plotseling dat hij blijmoedig aan
het zingen was.
„Zing maar gerust, jongen!" zeide Tubby.
„Daaruit spreekt een tevreden gemoed! Ik
zie de menschen graag blij en gelukkig, en
wanneer zij niet gelukkig kunnen zijn op
deze hoeve, nou, dan kunnen zij ner
gens gelukkig zijn!"
„Juffrouw Betty is heel vriendelijk,
Tubby," zeide Tim bedachtzaam.
„Jullie hebt allen heel veel met haar
op, nietwaar?"
„Er is niets ter wereld, dat wij niet
zouden willen doen voor de trots van
het blokhuis, mijn jongen!" antwoordde
Tubby. „En je zult leeren begrijpen
waarom, als je hier een tijdje geweest
bent."
Tim werd weer stil. Opnieuw was dat
gevoel van schaamte over hem ge
komen. Maar hij voelde, dat hij nu
niet meer eruit kon.
Laat in den avond, toen alle ver
moeide cowboys in diepe rust ver
zonken waren, en heel de boerderij in
duisternis en stilte gehuld was, sloop
Tim dus uit zijn bed in de slaapzaal,
trok eenige kleeren aan, en nam een elec-
trische lantaarn. Vervolgens begaf hij zich
behoedzaam naar de plek, vanwaar hij wist,
dat de wachtende bandieten zijn seinen
zouden kunnen zien.
Deze plek bevond zich op het hooggelegen
terrein achter de gebouwen der hoeve; het
uitzicht werd niet belemmerd door de kleine
De jongen flitste enkele malen met het. licht.
dennen, waaraan de boerderij haar naam
ontleende. Het was hier, dat Tim zijn lan
taren verscheidene malen achtereen snel aan-
en uitknipte, tot hij ten slotte een tegensein
zag, dat bij wijze van antwoord, van het
hoofdpad af gegeven werd.
Vervolgens sloeg Tim het besneeuwde pad
in om Buck en Jaap tegemoet te gaan.
„Is alles in orde, Tim?" vroeg Jaap, toen
hij zich in het aangename gezelschap
van deze beide achtenswaardige heeren
bevond. „Ben je gekomen achter alles
wat wij weten wilden?"
„Ja," antwoordde de jongen. „Juf
frouw Betty heeft een massa geld in
een brandkast op haar kantoor!"
„Een brandkast! Daaraan hebben wij
geen steek!" zeide Buck bits. „Wij
hebben geen werktuigen om een
brandkast te openen!"
Was Tim minder bang, en was zijn
berouw oprechter en duurzamer ge
weest, dan had hij het hierbij kunnen
laten. Doch hij was maar al te blij dat
jhij deze beide booswichten kon tevre
den stellen en haastte zich te zeggen.
„De sleutel van de brandkast ligt in
een lade van een lessenaar in hetzelfde
vertrek. Je hebt niets anders te doen
dan de kantoordeur, en daarna den
lessenaar te forceeren. Dat kan niet moeilijk
zijn. Ik.... ik zou het best zelf kunnen
doen
„MooiDat is uitstekend zeide Buck.
„Enfin, kom mee Wijs ons den weg naar
het kantoor
Tim stapte voor de twee misdadigers uit;
eerst voerde hij hen naar de met sneeuw be
dekte dennen, en vandaar omlaag over het
erf naar het kantoor.
Jaap onderzocht
de deur even en
haalde toen een
korte ijzeren staaf
uit zijn zak te
voorschijn.
Behoedzaam en
geduldig forceerde
hij het slot, nu
en dan even op
houdend met zijn
technisch - weten-
schappelijken ar
beid, voor geval
het lichte gedruis
bat hij maakte,
wellicht gehoord
mocht zijn.
„Ziezoo, we zijn
er!" prevelde hij
ten slotte, terwijl
hij de deur openduwde en naar binnen stapte.
Hij knipte met de vingers om Tims aan
dacht te trekken, en wenkte den jongen ver
volgens, zich bij hem en zijn medeplichtige
te voegen.
„Waar is de sleutel van de brandkast
fluisterde hij.
Tim wees hem de gesloten lade aan, en
Jaap begon het slot daarvan met dezelfde
stalen staaf te bewerken. Weldra had hij de
lade opengebroken; Jaap zag den
sleutel van de brandkast onmiddellijk
en greep ernaar met een geknor van
voldoening.
Jaap ging op zijn knieën voor de
brandkast liggen, en terwijl Buck
den electrischen lantaarn zóó hield,
dat een heel kleine kring van licht
viel op het slot, stak Jaap den sleutel
erin.
Een oogenblik later was de deur der
brandkast geopend.
„Poeh!" prevelde Buck. „Tim heeft
gelijk gehad! Er is hier waarachtig een
aardige buit, Jaap!"
Zoo rap als hun mogelijk was deden
de twee bandieten den eenen na den
anderen bundel banknoten van de
brandkast in hun zakken verdwijnen.
Vervolgens wierpen zij andere pa
pieren links en rechts over den vloer,
terwijl zij de planken afzochten naar andere
voorwerpen van waarde.
Ten slotte stond Buck op.
„Zoo is het goed, zou ik denken zeide
hij. „Wij moeten onze biezen pakken vóór
iemand iets merktVoer ons terug naar onze
paarden, Tim
alles gebeurd was, voelde hij zich dieper
beschaamd dan ooit.
Maar nu was het te laat. Hij kon het niet
wagen een oogenblik langer op den Dennen
heuvel te blijven.
Te laat? Was het werkelijk te laat? Neen,
te laat zou het pas zijn als de beide schurken
met hun buit aan den haal waren. Zelfs
thans had Tim nog alarm kunnen slaan. Hij
Snel plunderden zij Betty's brandkast.
was nog heel jong, maar reeds zoo bedreven
en dapper in het kwade Als hij maar half
zoo bedreven en dapper geweest was in het
goede, dan zou hij begrepen hebben dat het
wél laat, maar nog altijd niet te laat was.
Stil voerde hij de bandieten door het
boschje, en zóó naar de wachtende paarden
terug.
„Komaan, Tim zeide Jaap. „Spring maar
voor mij in het zadel! Wij zullen een uur of
twee door de duisternis rijden; daarna zul
len wij halt maken, en deelen!"-
Nog geen uur later bracht Jaap zijn paard
tot stilstaan bij ken leege schuur. Alle drie
stegen af.
Jaap wierp Buck een blik van verstand
houding toe; vervolgens haalde hij een bun
del banknoten uit zijn zak.
Hij trok er een paar uit, en overhandigde
dezen, zonder een woord te zeggen, aan Tim.
„Is dat alles wat ik krijg vroeg de
jongen, verbleekend. „Een paar dollars
maar? Je had gezegd dat ik mijn eerlijk
deel zou krijgen, Jaap
„Dat is alles wat je krijgtzei Jaap bits.
„En nuscheer je weg Jij gaat jouw weg
en wij gaan den onze, begrepen
„Maar.maar je kunt mij toch niet hier
zóó achterlaten riep Tim uit. „Wij zijn
niet ver van de boerderij Zij zullen mij ge
makkelijk pakken als zij den diefstal be
merkt hebben. Jullie moet mij meenemen
„Wij denken er niet aan zeide Buck, den
jongen een duw gevende. „Je hebt gedaan
wat je te doen had, en nu kunnen wij je niet
langer gebruiken. Laat ons gaan, Jaap
Buck steeg weder in het zadel; de beide
bandieten brachten hun paarden in galop en
renden weg, terwijl Tim hen nastaarde, en
ternauwernood nog besefte hoe zij hem erin
Tim knikte zonder iets te zeggen. Nu het
(Nadruk verboden)-
IE ij hebben je verder niet noodig! zeide Buck.
hadden laten loopen. Plotseling balde de
jongen de vuisten.
„Zoo gemakkelijk zullen ze mij niet
kwijtraken!" prevelde hij. „Ik.... ik zal
ergens een paard zien te krijgen, en hen
achterna gaanIk zal mijn aandeel in den
buit krijgen al is het _'t laatste dat ik ooit
doe
(WORDT VERVOLGD)
sein niet hoorde, in de meening, dat Lobos
eiland nog niet bereikt was.
De inspecteur-generaal van de scheepvaart
de heer P. S. van 't Haaf, was van meening,
dat de oorzaak van de stranding geweest is,
dat 't schip een anderen koers heeft gevaren,
dan de kapitein veronderstelde. De vraag is
of het den kapitein mogelijk is geweest de
stranding te voorkomen. Het antwoord van
den inspecteur-generaal op deze vraag is ja.
De kapitein had moeten zien, dat hij stroom
tegen had. Hij heeft een koers genomen,
welke bij mistig weer niet verantwoord was.
Tot het voordeel van den kapitein strekt het
feit, dat hij met de radio heeft laten peilen
en het feit, dat zoowel de radio als het
mistsein op het Lobos-eiland niet bediend
werden. Men mag hier echter niet op ver
trouwen. De inspecteur-generaal was van
meening, dat de kapitein in dezen niet ge
heel vrijuit gaat.
De directeur van den rijksdienst der werk
loosheidsverzekering en arbeidsbemiddeling
deelt de volgende resultaten mede van de
verzameling door het Centraal Bureau voor
de Statistiek van de voorlopige gevens
over de week van 19 tot en met 24 Februari.
Arbeidsbemiddeling
Op 24 Februari 1940 waren bij de organen
der openbare arbeidsbemiddeling ingeschre
ven 366.104 werkzoekenden (351.320 mannen
en 14.784 vrouwen).
Hiervan waren 289.203 (279.321 mannen en
9.882 vrouwen) werkloos en waren 60.912
personen geplaatst bij werkverruimingen, ook
al mochten zij tijdelijk wegens weers- of an
dere omstandigheden niet hebben kunnen
werken. Blijkbaar waren er dus 15.989 per
sonen als werkzoekende ingeschreven, die
in het vrije bedrijf werkten, doch ander
werk zochten.
W erkloosheidsver zekering.
In de week van 19 tot en met 24 Februari
1940 waren bij gesubsidieerde vereenigingen
met werkloozenkas aangesloten 595.772 per
sonen, waaronder 75.249 landarbeiders.
Van de 520.478 verzekerden buiten de
landarbeiders was het werklosheidspercen-
tages 27,6.
In de overeenkomstige verslagweek van
Februari was het werkloosheidspercentage
voor alle verzekerden in de laatste jaren als
volgt (tusschen haakjes zijn vermeld de
percentages, indien de landarbeiders buiten
beschouwing worden gelaten):
1932
27.6
(26.7);
1933
33.4
(33.7)}
1934
26.9
(28.0);
1935
32.6
(34.6);
1936
33.3
(35.4);
1937
29.4
(30.9);
1938
27.8
(28.8);
1939
23.8
(24.6);
1940
27.6
(27.1).
Konden door den mist in Kopenhagen
niet dalen.
Dinsdagmorgen zijn twee Nederlandsche
vliegtuigen, de „Tapuit" en de „Mees" en
een Zweedsch vliegtuig, kort na elkaar,
van Schiphol naar Kopenhagen vertrokken.
Boven het vliegveld van Kopenhagen hing
evenwel een dichte mist, zoodat de gezag
voerders van deze vliegtuigen het raadzaam
achtten naar Aalborg te vliegen, waar het
zicht beter was.
In den namiddag zijn de „Tapuit" en het
Zweedsche vliegtuig van Aalborg naar Ko
penhagen gestart. De „Mees" zal heden
ochtend den tocht voortzetten. Aan boord
van een der toestellen bevindt zich Prins
René van Bourbon, die op weg is naar Fin
land.
Nieuwe arrestatie.
Naar wij vernemen is in verband met de
inbraak bij de juweliersfirma Bouman te
Enschede een nieuwe arrestatie verricht.
Aangehouden is A. van de D. uit Den Haag.
Hij is in het huis van bewaring te Almelo
ingesloten. De gearresteerde mej. B. C. uit
Den Haag is uit de preventieve hechtenis
ontslagen.
Aan verwondingen overleden.
Een 14-jarig meisje, dat op de boulevard
te Arnhem den rijweg wilde oversteken,
werd door een autobus van de gemeente
aangereden. Zij werd in ernstigen toestand
naar het gemeente-ziekenhuis overgebracht,
waar zij kort na aankomst is over] ;den.
In een aan de gemêente toebehoorend dub
bel woonhuis aan de van Zadelhoffstraat te
Doetinchem ontstond gisteravond in een
schoorsteen brand. Het vuur greep zoo snel
om zich heen, dat het dubbele woonhuis bij
na geheel uitbrandde.
Het pand werd bewoond door de gezinnen
R. en S. die slechts weinig van hun inboe
del in veiligheid hebben kunnen brengen.