VREDESVERDRAGEN
VOORBEREIDINGEN TE LONDEN
Vrijlating van politieke
gevangenen
De berechting der
N.S.B.-ers
gouden kloosterfeest van
Hard maar rechtvaardig
KEIZER HIROHITO
SPREEKT
Dollar-crediet aan
Nederland
Het woningprobleem in
Engeland
Bijna 2.000.000 huizen
in Londen onbewoonbaar
St-eenkoolproductie in
West-Duitschland
100 DAGEN VREDE
IN EUROPA
Rome
Naar aanleiding van publicaties
betreffende vrijlating van N.S.B.-
ers. deelt de regeeringsvoorlichtings-
dienst mede, dat o.m. het percen-
tage der gedetineerden, die voor
vrijlating in aanmerking komen,
onjuist is weergegeven
Een snelle berechting is reeds
dadelijk in uitzicht gesteld door den
minister-president in zijn groove
programrede. Door een verontrus
tend rapport van het militair g g
aangaande de beschikbare P
JidtSe in de kampen en de ^han
De
ministerpresident heeft in zijn
praatje ,dP de brug" van 17 Aug.
geen enkel getal van mogelijke vrij
lating genoemd. Wel werd verwezen
naar de moeilijkheden in zake
plaatsruimte en in het bijzonder
de winteraccomodatie in de kam
pen. Daarop is veel verontrusting
losgekomen, terwijl van allerlei
kanten cijfers en zelfs zeer hooge
cijfers werden genoemd. Deze laat
ste vonden min of meer steun in
een uitlating van prof. Van Bem-
melen, overste bij den staf militair
gezag. Deze uitlating moet echter
volkomen voor rekening van den
betrokkene blijven.
Sindsdien heeft de nationale ad
viescommissie zich met de zaak
zal bijdragen, dat de berechting
volgens de bestaande richtlijnen zoo
spoedig mogelijk plaats vindt. Een
en ander zal geschieden in overleg
met de bevoegde instanties der ille
galiteit, den P.O.D. en de kamp
commandanten, Ook aan een snel
ler berechting van een bepaald aan
tal crimineele gevallen wordt voort
varend gewerkt. Hoeveel personen,
ha berechting, in vrijheid kunnen
worden gesteld, is thans nog niet
bij benadering te zeggen.
Meisjes-hulpbrigade in
Limburg
Vierhonderd Limburgsche meis
jes hebben de handen uit de mou
wen gestoken om, georganiseerd
in hulpbrigades, hulp te gaan ver-
leenen in de gezinnen in de meest
getroffen deelen van haar eigen
Pvovmcie. Zij hebben in meer dan
tweeduizend gezinnen verlichting
in den nood gebracht en er samen
meer dan tienduizend dagen ge
werkt, waarbij zij hetzelfde pri*-
mitieve leven moesten leiden, als
de menschen, wier huis en inboe-
del verloren gingen. Een aantal
van deze meisjes kwam dezer
dagen in het Proosdijpark te
Moerssen bijeen De bisschop van
Eoermond. Z.H. Exc. Mgr. G.
Lemmens, de Commissaris der
Koningin, mr. dr. W. van Sons-
beeck. bestuursleden van de
H.A.R.K en het bestuur van het
Belgisch' comité „Belgisch Limburg
helpt Nederlandsch Limburg" wa
ren aanwezig.
De directeur der hulpactie, de
Z, E. H Jenneskens, gaf een uit
eenzetting van het werk en deelde
mede dat het de bedoeling is, in
iedere parochie een afdeeling van
de actie op te richten en de meis
jes in cursussen op Bouvigne te
Breda op te leiden in huishoudelijk
en sociaal werk. Zoo wil men een
blijvende organisatie oprichten
De meisjes werden ook toege
sproken door den Bisschop en door
den Commissaris der Koningin
nil wfiWdaafdeerin2 hadden voor
Plaatsen hebbjt\^ht,eteisterde
PATER ALEXANDER
Pater Alexander O.F.M CaD
hoopt op 3 Oct. zijn 50-jarig'kloos
terjubileum te vieren Fatlr
Alexander is in de geheeld stad en
in 't geheele bisdom bekend om
zijn werkzaamheid. Hij had de
zielzorg in het rectoraat der Ca-
pucijnen. Hij is de grondlegger
van het kath. vereenigingsleven en
hij was adviseur van tal van vak-
organisaties en moderator van de
K.J.M.V. Hij is medestichter van
de Kath. actie en met dr. Olierook
vormt hij de directie van die Ac
tie voor het Diocees. Nu de oorlog
achter ons ligt, is zijn hulp weer
ingeroepen om de kath. vakorga
nisaties te helpen opbouwen. Uit
verschillende sociaal-charitatieve
vereenigingen is een comité sa
mengesteld om dezen socialen
werker op feestelijke wijze te hul-
Ooien'„ ut,,fees' zal Zaterdag 6
waarna1 aciht worden ingeluid,
kerk van de PaTers ftan°f" ln d®
In de toespraak, waarin genera
lissimus Stalin aan het Russ.ische
volk het einde van den tweeden
wereldoorlog aankondigde, ver
klaarde hij herinnerend aan den
oorlog van 1904: „De Russisch-
Japansche oorlog heeft ernstige
herinneringen onder ons volk
achtergelaten. Zij lagen als een
sombere vlek over ons land. Ons
volk had vertrouwen,, en wachtte
tot de dag zou komen, waarop
Japan zou worden verslagen, en
deze vlek zou worden uitgewischt.
Wij. mannen van de oude genera
tie, hebben veertig jaren lang op
den dag van heden gewacht."
Wij begrijpen deze gevoelens
van Stalin en het Russische volk
volkomen. De schande van de
nederlaag van 1904 drukte zwaar
op Rusland, en decennia lang zijn
zijn gedachte op revanche in het
Verre Oosten gericht geweest;
eindelijk is de schande „uitge
wischt", de nationale eer is her
steld. En toch wekken deze woor
den sombere gedachten in ons op.
In 1870 werd Frankrijk door
Duitschland verslagen; meer dan
veertig jaar zon Frankrijk op
revanche; in 1918 was de nationale
eer hersteld, Elzas-Lotharingen
werd bij Frankrijk heringelijfd.
Maar toen was het weer Duitsch
land. welks nationale eer was aan
getast. Nu zon Duitschland op
revanche, en het meende deze in
1939 te kunnen grijpen. De neder
laag. meestal gevolgd door een
hard en vaak onrechtvaardig; in
elk geval politiek onverstandig
vredesverdrag, prikkelde tot de
grootst mogelijke inspanning om
het verlorene te herwinnen en op
eigen beurt den tegenstander een
zwaren vrede te kunnen dicteeren.
Wederom is de tijd der vredes
verdragen gekomen. Binnen enkele
dagen, dan lOden September, komt
te Londen de raad van ministers
van buitenlandsche zaken van de
vijf voornaamse mogendheden
Amerika, Engeland, Rusland, China
en Frankrijk bijeen; en een der
voornaamste zaken, welke daar
zullen worden besproken, zal zijn
het voorbereiden van de vredes
verdragen (zij zullen daarna aan
uitgebreider geallieerde raden
worden voorgelegd) met Italië en
die vazalstaten in Zuid-Oost-
KARDINAAL HLOND
De „Daily Tel." meldt uit Vati
caanstad, dat men zich daar onge
rust maakt over kardinaal Hlond,
den primaat van Polen, van wien
nog geen nieuws werd ontvangen,
d»i een maand geleden naar
beid wd terugkeerde. De ongerust-
<richten°rdt n°= vergroot door be-
Gedurende den
Engeïsche vo c/tuirênJ0? zii>". door de
oorWBSViicr tuigen ^fe^25-000
Getuigen van den Japan
aangeboren roem
Het Japansche persbureau Domei
heeft een rede uitgezonden, uitge
sproken door keizer Hirohito in de
zitting van den Rijksdag. De kei
zer deed hierin een beroep op het
«Japansche volk om ,,te getuigen
van den Japan aangeboren roem"
en tevens om koel en kalm te
blijven.
Het is onze wensch, zoo vervolg
de de keizer, dat ons volk ae vele
moeilijkheden en beproevingen te
boven zal komen, die samengaan
met het einde van den oorlog, op
dat ons volk het vertrouwenvan
de wereld zal winnen, den vrede
zal dienen en zal bijdragen tot den
vooruitgang van de menschheid
Daarop zijn onze gedachten gel
richt.
Naar buiten moet ons volk ge
trouw de verplichtingen var het
rijk nakomen, moet het eendracht
fan„Xrier"xTSchap bevorderen met alle
landen. Naar binnen moe'en al uw
ODbolfw" serlcht zijn op den weder-
van het land op elk ge-
tej dê miVnedvP°".Sden arbe-ld' waar-
moeten worden venrstevtsd.°n St3at
Het Japansche hoogernuis he»*ft
een motie aangenomen waarin gf
zegd wordt: Tezamen met de ït
heele natie zijn wij besloten de wer
kelijkheid van onze nederlaag te
erkennen en den zwaren last te
aanvaarden, die op onze schouders
kom«ti» .terwiji wij overeen
komstig de instructies van den
nenewa "krachten zuIlen ^span
nen. Wij zijn voornemens een we»
te zoeken uit den huidigen toestand
en een nieuwe richting in te slaan
van nationaal herstel, teneinde de
nationale structuur te handhaven
en een bijdrage te leveren tot den
wereldvrede.
Londen, 4 September. (R.l De bij
zondere correspondent van Reuter
die aanwezig was bij de zitting van
den rijksdag te Tokio, heeft daa-r-
hf/\ eÜn verslag gegeven, waarin
den De keizer zat op een gou-
was JS dle met ro°de pluche
den r.^terd. en die hoog boven
opgesteld Hf? voorzitter was
vereer!n» en *"eJd met dezelfde
hanp>%°^«^ he-
wend zy.n jegens hun klizer fen
toon te spreiden Toen de ceremo
niemeester met mij sprak boo« hii
telkens diep, wanneer hij den naam
des keizers noemde. „Het was zeer
plechtig, zei de ceremoniemeester,
„ik kon er niets aan doen. dat de
tranen mij in de oogen sprongen,
toen de keizer sprak."
Europa, welke reeds de jure er
kende regeeringen hebb^p.
De duur van de conferentie
wordt op zes weken geschat, en in
zoo'n periode kunnen neel wat
fouten worden gemaakt; maar ook
kan goed werk worden gedaan,
als ditmaal aan een werkelijken
vrede wordt gedacht; een zoo
danige derhalve, dat Europa na
eenigen tijd voor alle, inderdaad
alle Europeanen weer bewoonbaar
wordt.
Na al hetgeen gebeurd is, na de
brute overvallen en de barbaar-
sche behandeling van overweldig
de volken en zelfs van eigen volk
zullen de vredesverdragen, welke
nu gesloten gaan worden, hard en
zeer hard zijn; dat is onvermijde
lijk; herstel en vergelding zullen
uitermate zware offers vooral van
Duitschland en Japan vergen.
Dat in Italië, dat waarschijnlijk
het eerst het moeilijke experiment
zal ondergaan, groote bezorgdheid
heerscht, over hetgeen het te wach_
ten staat, is begrijpelijk. Maar dat
mag den raad niet afschrikken;
recht moet gedaan worden- Maar
overigens moge zooveel billijkheid
betracht worden, dat Italië, en
daarna alle landen, met welke
verdragen zullen worden gesloten,
hun volle plaats in de Europeesche
gemeenschap kunnen vinden.
De vorige week vertoefde hier te
lande de heer AJdrich, president
directeur van de Chase National
Bank. De heer Aldrich had enkele
langdurige conferenties met den mi
nister van financien over een door
een Amerikaansch bankiersconsortium
aan Nederland te verstrekken dollar-
crediet. Na zich uitvoerig op de
hoogte te hebben gesteld van de vor
deringen die het herstel hier te lande
reeds heeft gemaakt, sprak de heer
Aldrich daarover zijn goote bewonde
ring uit.
Nu de leen- en pachtwet geen toe
passing meer vindt, moet de belang
stelling van de Amerikaansche ban
kierswereld voor Nederland des te
meer worden toegejuicht.
CONGRES VAN PAX ROMANA
TE LONDEN
Te Londen wordt, onder be-
■chermheerschap van Z. H. Exc.
Griffin, aartsbisschop van West
minster, momenteel het eerste re
gionale congres in Europa sedert
iet begin van den oorlog gehouden
van Pax Romans, het wereldver-
bond van de nationale Katholieke
studentenverenigingen. Deze con
ferentie wordt bijgewoond door
tweehonderd afgevaardigden onder
-ie ongeveer een honderdtal vreem
delingen zijn, o.a. vertegenwoordi
gers van Nederland, alsmede van
duitschland en Italië.
Bij de opening van het congres
heeft Z. H. Exc. Griffin erop ge
wezen, dat de Katholieke intellec-
'ueelen in het bijzonder tot taak
hebben het volk een betrouwbaar
richtsnoer in handen te geven. „Le
den van Pax Romana zullen nim
mer politieke agitators zijn, aldus
zeide hij, doch de oplossing van de
moeilijkheden in de wereld moet
gezocht worden binnen het kader
van nationale tradities en inspira
ties. De huidige neigng om de be-
■taande grondslagen te verwaar-
loozen is betreurenswaardig."
Huizen kosten nu in Engeland zoo
wat tweemaal zooveel als voor den
oorlog. Een staatscommissie heeft
juist voorgesteld voor de eerstvol
gende drie jaap de prijzen vast te
ieggen. Bij de wet zou worden be
paald, dat een huis nfet meer ma<
kosten dan zijn prijs in het voor
jaar van 1939 plus 50 percent daar
van.
In Londen alleen al heeft de vijand
bijna twee millioen woningen ver
woest of doror meer of minder ern
stige beschadigingen onbewoonbaar
gemaakt. In Manchester en Liver
pool z'ijn ze bij vele tienduizenden
aan de bombardementen bezweken
Aï die verwoesting moet woren her
steld. De coalitieregeering had een
plan voor den bouw van 300.000 per-
'manente en 100.000 tijdelijke wonin
gen. die tegen den zomer van 194
gereed moesten zijn. Dat wa3 nog
maar een begi'n, en het was niet Ver
der gekomen dan het in elkaar
schroeven en. hameren van 2000 lij
delijke. en de aanschaffing van
grond voor 233.000 permanente
huizen.
De nieuwe regeering, die voelt dat
ze het bij de bevolking gauw zaï
hebben verkorven als ze het woning
vraagstuk niet redelijk oplost, heeft
pas gedecreteerd, dat er voor den
herfst 27.000 permanente woningen
in aanbouw moeten zijn. Het fs niet
veel. maar klaarblijkelijk het uiter
ste. dat op het oogenblik, bij gebrek
aan mannen materieel en materiaal,
kan worden aangepakt. Millioenen
Britten zullen nog lang hun 'castle*
moeten missen.
In Londen .zijn bijna een millioen
wonfngen hersteld, maar niet zoo
degelijk dat de sporen van het ge
weld zijn verdwenen. De gewone
slijtage, die in zoo'n groote stad als
Londen elk jaar duizenden percee-
Ien tot onbewoonbaarheid doet ver
vallen. 'is uiteraard in den oorlog
met versnelde vaart voortgegaan
Het woninggebrek blijft dan ook
meer dan nijpend, met alle ongerie
flijkheid. ongezelligheid en wrij
ving die er uit voortvloeien. Jong
en oud, temperamenten die niet har
monieeren. die allen wonen te dicht
bij elkaar, in sl'echt onderhouden en
maar net wind- en regenvrije ka
mers.
De netto productie van harde steen
koolmijnen in West-Duitschland be
droeg in Juli tot 1 932,000 metrieke
tonnen. Dit is een vermeerdering
met 47 pet. vergeleken met Juni,
ofschoon het toch nog slechts 15 pet.
uitmaakt van de gemiddelde capaci
teit van de periode 1938'43. Hiervan
is echter slechts 50 pet. beschikbaar
voor aflevering, aangezien de he.t't
moet worden gebruikt door de mijnen
zelf voor pompdoeleinden e-d. Van de-
normale productie is slechts 5 tot
10 pet. voor deze doeleinden vereisent.
De productie van bruinkool steeg
tot 1.420.000 metrTeke tonnen, een
vermeerdering van 82 pet. t.o.v. Juni,
doch slechts 24 pet. van het maand-
gemiddelde van de periode 1939—'43
De toestand van de mijnen in West-
Duitschïand is van dien aard. dat
80 p-ct. van de capaciteit zou kunnen
worden benut. Er idjn echter slechts
15'5,90O arbeiders aan het werk, d i.
49 pet. van het normale aantal.
Gedurende den oorlog werden de
meeste mijnwerkers in het leger op
geroepen. Hun plaatsen werden in
genomen door krijgsgevangenen of
dwangarbeiders. Tegen het einde van
den oorlog waren 60 pet. van de
mijnwerkers buitenlanders, voorname
lijk van Oost-Europa. Voor de arbei
ders onder den grond was dit percen
tage 80. Deze arbeiders zijn nu ver
dwenen en het is onmogelijk hen allen
te vervangen.
„HET LAM GODS" DE
GEBR. VAN EYCK
De beroemde polyptiek van de
gebr. van Eyck, die dezer dagen
door den Amerikaanschen ambas
sadeur te Brussel aan prins-regent
Karei overhandigd is, zal binnen
kort gedurende een drietal weken
in het Museum voor oude kunst te
Brussel tentoongesteld worden.
Daarna zal het altaarstuk een
wetenschappelijk onderzoek onder
gaan, zoo deelt het „Laatste Nieuws"
mee. Er zullen niet minder dan 300
radio- en analytische foto's ge
nomen worden. Men hoopt door dit
onderzoek nog bestaande meenings-
verschillen op te lossen. Zoo zal het
wetenschappelijk onderzoek kunnen
uitmaken of van Eyek die destijds
ten onreohte als de uitvinder van
het schilderen met oltieverf be
schouwd werd. zijn verf niet met
eiwit vervaardigde, zooals de meeste
primitieven deden.
Over het eigendomsrecht en de
bewaring zal te zijner tijd de Bel-
gisehe minister Buisseret een ver
klaring afleggen. In Gent hoopt
men, dat het altaarstuk weer in de
kapel van Josse Veydt in de St.
Bavo-kerk zal geplaatst worden.
Het altaarstuk is thans volledig,
op het paneel van de „rechtvaardige
rechters" na, dat indertijd door een
koster en wisselagent werd ge
stolen. Men had het panee# door
midden gezaagd. De eene helft de
grisaille, voorstellende de H. Jo
hannes, werd in het Noordstation
te Brussel teruggevonden. Het ligt
niet in de bedoeling het ontbre
kende paneel te vervangen door een
copie.
MINISTERIE VAN OPENBARE
WERKEN
Bij Kon. besluit is de naam van
net ministerie van openbare wer
ken nader vastgesteld als ministe
rie van openbare werken en we
deropbouw.
DUITSCHE MUNITIE WORDT IN
ZEE GEWORPEN.
D'ezer dagen is in de haven van
Florse in Noorwegen een Neder
landsch schip, dat geladen was
met munitie, bestemd om op zee
overboord te worden geworpen,
in de lucht gevlogen.
Ook van Hoek van Holland ver
trekken geregeld zeeschepen,
waarvan de lading. Duifsche mu
nitie, eveneens bestemd is voor den
bodem der zee.
Vanmorgen vertrok biivoo-beeld
het Duitsche stoomschip Holm-
stadt met een derseliike explosieve
lading aan boord. Schepen, die het
zelfde werk doen zijn de Paloma
en de Wiking.
Wanneer de lading over boord
is geworpen, keeren de schepen
gewoonlijk naar Rotterdam terug
om opnieuw muni'ie te laden Dd
bemanning van deze zeeschepen
bestaat uit Duitrehers; het laden
geschiedt door N.S.B.-ers.
DE WIERINGERMEERPOLDER
Ondanks de zware regens is het
water in den Wieringermeerpolder
in de eerste drie weken, volgende
op het sluiten van den diik, met
23 centimeter gedaald. Op het
oogenblik is men bezig met de
montage van zes hulpgemalen.
Verwacht wordt dat deze begin
October gereed komen. Indien
geen onverwachte gebeurtenissen
intreden, hoopt men den Wierin
germeerpolder eind November
droog te hebben.
Nu met de onderteekening van
de Japansche capitulatieverklaring
aan boord van het Amerikaansche
slagschip „Missouri de vrede over
de geheele wereld is teruggekeerd
en er sedert VE-dag circa honderd
dagen zijn verloopen, lijkt het ons
met ondienstig, een? na te gaan
hoe het er op het oogenblik in de'
uitzietaamSte landen va» Europa
deDria=L°ne mUlle.n Wij in de komen-
cleren riif <1 'ndrukken publi-
journaiiston v. wu6 e geallieerde
de bezoek-» hebben gedaan tijdens
b!acht a ke zij hebben ge-
steden. verschillende hoofd-
schriiftewaitij'1 Tbezoek aan Rome
schrijft Walter Lucas in de „Dailv
Express o.a., dat Italië, waar het
gedonfdanendH T®* «Panding is
gedoofd en de hoop op een SDoe-
dig herstel in rookP vervlogen
thans een houding van gelaten
afwachten aanneemt
Het wacht op de beloofde kolen
en grondstoffen om zijn industrieën
weer op gang te brengen. Het
wacht op transportmateriaal. Het
wacht op de bijeenkomst van de
ministers van buitenlandsche zaken
der overwinnende staten, om zijn
positie voor goed te zien vastge
steld op de Vredesconferentie. Het
wacht op het vertrek van de ge
allieerde troepen.
De vooruitzichten zij-n somber.
Er is vrijheid, maar men weet er
geen gebruik vam le maken. Er
heerscht een felle politieke activi
teit. In Rome alleen verschijnen 36
dagbladen, welke 2ich op de meest
geheimzinnige wijze een bestaan
weten te verschaffen en waarvan
elk zijn eigen politieke partij voor
staat.
Er is een uit alle partijen samen
gestelde regeering met aan haar
hoofd Ferrucio Parri. een bijna
legendarische figuur, voortgekomen
uit de verzetsbeweging' in het
Noorden
Er zijri congressen hier, politieke
bijeenkomsten daar. Doch alle aldus
tentoongestelde energie is nog niet
in staat geweest, de industrie weer
eenigszins op gang te brengen, een
einde te maken aan de wilde
inflatie, welke in vergelijking met
vóór den oorlog de hoeveelheid
papieren geld. dat in omloop is.
met een waarde van 800.000.000
pond sterling heeft doen toe
nemen, de astronomische nationale
schuld te verminderen, welke thans
2,000,000.000 pond sterling bedraagt,
een einde te maken aan den zwar
ten handel, de wetteloosheid, welke
in sommige deelen van Italië
heerscht, te beteugelen, of ten be
hoeve van de meerderheid der be
volking te zo-rgen voor voldoende
voedsel.
Sinds den va! van Mussolini en
den wapenstilstand zijn de elkaar
voortdurend opvolgende regeerin
gen niets anders geweest dan zaak
waarnemers. die maar heel weinig
invloed hadden op de krachten,
welke het lot van Italië beoalen.
Het voornaamste probleem waar
mee de groote massa in Italië zich
bezighoudt, is de kwestie, hoe zich
in het leven te houden. Zeker, er is
meer verkeer op de wegen. In de
winkels zijn meer kleeren, laarzen
en schoenen verkrijgbaar. Meer
café's en restaurants zijn open. De
straten hebben weer verlichting.
Al draagt de Italiaa-nsche vrouw
geen hoed of kousen en bekleedt
zij haar voeten met vreemde er»
ingewikkelde apparaten van kurk
en hout en al heeft ze in de afge-
loopen twee of drie jaar geen
nieuw japonnetje meer kunnen
koopen. toch ziet ze er vaak aar
diger uit aan haar Engelsehe zuster.
Doch al deze uiterlijkheden geven
geen juist beeld van de feiten. Als
men wil weten, hoe het er in Italië
werkelijk uitziet, moet men de
woningen van de middenstanders
bezoeken of eens een praatje maken
met de arbeidersvrouwen.
Deze menschen. die de overgroote
meerderheid der stedelijke bevol
king uitmaken, zien zich geplaatst
voor een zeer eenvoudig, maar on
oplosbaar rekensommetje hoe
met een inkomen van 6000 lires
per maand 15.000 lires uit te geven,
want dit is het bedrag, dat een mid-
denstandsgezin van vier of vijf
perso nen in het algemeen per
maand nooaig heeft voor onderdak
en levensonderhoud.
De meesten hebben hun karige
spaarcentjes al uitgegeven en hun
sieraden verkocht of verpand. Er
zijn leege plaatsen op den schoor
steen en aan den muu-r. Het leven
wordt vergald door een voort
durende nachtmerrie: „Wat moeten
we beginnen en hoe moeten we
eten, als we niets meer te verkoo-
pen hebben?'
Als men in de Italiaa-nsche hoofd
stad 'rondziet. vraagt men zich ver
baasd af. hoe het mogelijk is. dat
de menschen e» nog hoop hebben,
dat de verbittering en de wetteloos
heid er niet veel grooter zijn.
Over het algemeen echter blijken
de Italianen een geduld en een
discipline te bezitten, welke grooter
zijn dan de meesten zouden ver-
waohten.
