Van twee zijden belicht
Bij een 25-jarig professiefeest
Het Schiedamsche Tribunaal
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1946
PAGINA 3
HAVENPAROCHIE WEER
IN FEESTTOOI
OFFICIEELE KENNIS
GEVING
BIOSCOPEN
Zeebonken (P as&age
Jan Ongeluk (Monopole)
CONCERT IN DE
PLANTAGE
HERMANDAD JEC
DITJES
ROTTERDAM DANKT
KAMPEN
WAAR GAAT HET
HEEN
Wat Byrnes en Wallace
wilden
WEERLEDEN VAN GROEP
X VOOR DEN RECHTER
Tweemaal doodstraf geëiecht
in één zitting
BURGERLIJKE STAND
„DE FABRIEK BRANDT'
Geslaagde opvoering
ROTTERDAM
DE STORM
VAN STEIGER GEVALLEN
FRUITCONFLICT
GEËINDIGD
HOPELOOZE GEVALLEN
VLAARDINGEN
De Havenparochie viert weer
feest. Het is zeker niet de eerste
inaal dat daar jubilea worden ge
vierd Het behoort zelfs een ti je
bij den blijden toon der
om altijd een glansje van feestdos
bewaren.
Zondag praait echter weer het
„groot zilver" en komen de beste
gewaden weer
voor den dag. We
zien koster Koeling da» weer
zijn „voor-ooriogsch zwart'. Het
koor zet veer eens een zware
feestmis in en daaJ" tusschendoor
klinkt de lichte, zangerige stem van
den Jubilaris.
Deze feestdag moet de kroon zijn
verschillende jubilea, die
pater Hummelink in de Haven,
parochie heeft gevierd, want nu zal
dit toch eindelijk wel eens de
laatste zijn In Maart, toen we uit
de herinneringen hadden opgedui
keld, dat voor pater Hummelink
de eerste reeks jaren in Schiedam
zoover waren verstreken, dat we
van een koperen feest mochten
spreken, kon hij zich moeilijk in
denken, dat een verandering nog
mogelijk was. Vandaar de stout,
moedige uitlating: ,,Ze durven mij
toch niet aanDie vermetele toon,
in roekeloozen overmoed geuit, was
toen wel te plaatsen. Of hij het nu
nog zal durven zeggen? Een vraag
met vraagteekens? De mond zegt
weieens meer, wat de gedachten
niet durven beamen.
Tn jii'i l.l., dit mag nu wel wor
den verklapt, werden de harten der
huisgenooten zeer in beroering ge
bracht. Er werd gesproken over
een zeer spoedig op handen zijnde
verplaatsing, die kon eindigen met
een afvaart naar Curacao en
ruimte liet van Willemstad tot
Venlo. Er is echter nog niets ge-
Wie pater Hummelink kent, bent
ook zijn grooten eenvoud en be
8chf.idcnheict. Op 23 September 1921
deed hij van alles afstand. Het
aanvaarden van een kloosternaam,
Sebastianus, beteekende vooral voor
hem, het afstand doen van zich
zelf. Naar het wijze woord van
Thomas Kempis: ,,amo nesciri et
pro nihilo reputari", was het zijn
innigste wensch, „vergeten te le
ven en voor niets gerekend te
worden". Deze gedachte teekent
ook nu nog zijn levenshouding
Geen man van bravour, geen sterk
optreden naar buiten, geen uit
spreiden van talenten. Het opgaan
in vereenigingsleven of andere
socialen arbeid ligt hem slecht
omdat het een aanranding is van
zijn bescheidenheid. Zijn zielzorg
heeft niet gelegen in het groote
woord, niet in expansie, maar meer
in het intieme godvruchtige leven.
Van deze vijf en twintig jaren
religieus leven heeft pater Sebas
tianus Hummelink er nu dertien
in Schiedam doorgebracht. Mis.
schien is dit nu zijn laatste jubilë
binnen de oude grachten van
Schiedam. In ieder geval is er
den te over om 't Hoogaltaar weer
eens in feesttooi te zetten en voor
de parochianen en vele vrienden
daarbuiten zijn er redenen genoeg
om uiting te geven aan hun groote
dankbaarheid en liefde tegenover
een religieus-priester, die zooveel
jaren door zijn arbeid en ge,Dea
hen heeft geholpen in geestelijken
nood, door zijn troostwoord heelt
opgebeurd, door zijn voorbeeldig
religieus-priesterlijk leven voor al
len een model is geweest van een.
V erkeer sstremming
Koemarktbrug
In verband met het uitvoeren van
onderhoudswerkzaamheden, zal de
Koemarktbrug voor alle verkeer
(ook voor voetgangers) in de nach
ten van Dinsdag tot Donderdag, of
zoo\. langer of korter als noodig
zal blijken, van 22 tot 6 uur afge
Sloten zijn.
Schiedam, 21 September 1946.
Vrijstelling van den
dienstplicht
De Burgemeester van Schiedam,
brengt ingevolge art, SO, 2e lid, van
bet Dienstplichtbesluit ter alge
■beene kennis dat de aanvraag om
TijsteUing van den dienstplicht, we-
?eI\8 kostwinnerschap van Knijpers.
Andries Rudolf, dienstplichtige van
de lichting 3945 dezer gemeente, bij
n^„trsCh&?lnS Zijne Excel
u cLi6" Mtaiater van Oorlog, d.d.
11 September 1946 Afd A III no.
661 is afgewezen
De uitspraak hieromtrent ligt tot
en met den tienden dag na heden
ter Gemeente-Secretarie, afdeeling
Militaire Zaken, ^i^uwstra&t 26
(voor een ieder ter inzage.
Schiedam, 20 Sept. 1946.
voud en vrome levensopvatting.
Van harte wenschen wij pater
Hummelink nog vele jaren in ons
midden. Ieder van ons koestert de
hoop, dat het: „Wie doet je wat!"
als een dreiging zal klinken, die
ontzag wekt en hem voor Schiedam
behouden lqat. De verwachting is
groot, de zekerheid zeer klein
Maar waar ook zijn verdere jaren
zullen zijn en welke jubilea ook nog
zullen volgen, de trouwe Schie
dammers vergeten hem niet, voor
al niet a.s. Zondag bij H. Mis en
receptie en des avonds in het Lof
van dankbaarheid,
We vragen voor hem nog vele
jaren van arbeid en eenmaal in
grijzen ouderdom tot rust geko
men, verwachten we nog van zijn
hand een lijvig boek over ide
Restrictio Mentalis", d.w.z. het
lanceeren van meeningen en denk
beelden „onder voorbehoud", waar
op we allen nu reeds inschrijven.
Van harte aan pater Seb. Hum
melink een „nog zeer vele jaren
in vita religiosa" eindigend in een
mors pretiosa", dat een nooit
eindigend verblijden geeft.
B.
Met een zeiljacht en op een zeil
jacht kunnen vreemde dingen ge
beuren. Loosdrecht, de Kaag, de
Friesche meren kunnen ervan ver
tellen. Wat er gebeurt als Stan
Laurel en Olivier Hardy een zeil
jacht als woonschuit betrekken
om een zeeluchtkuur te ondergaan,
kunnen zij zelf alleen vertellen. Het
is een oud recept, dat toch altijd
nieuw blijft. Lou Bandy heeft er
schijnbaar schik in dat hij weer in
Schiedam is, want hy schijnt aan
het podium vastgekleefd. Tot groo
te voldoening van de zaal overi
gens.
Jan Ongeluk is zoo ongelukkig
niet. Hij bouwt ondanks alle te
genslagen toch zijn nestje, zingt
zijn liedjes en speelt op zijn banjo.
Voor dit George Formby-product
geldt hetzelfde, als voor „Zee
bonken". Wi^ er van houdt, ge
niete er van. Hij ziet niets nieuws,
maar misschien is het wel een
kwaal van dezen tijd, steeds iets
anders te willen. Het voorprogram
ma bevat een nogal belegen mu
sical.
De laatste uitvoering door het
Stedelijk Muziekkorps vindt plaats
op Zondag 22 Sept. 1946, des namid
dags om 8 uur in de Plantage.
Het programma luidt: 1. Ankers
los, marscfh Zimmerman*, 2. Ouver
ture Les deux Hussards, Doppler;
Esbudiantina, Valse Esfpagnole,
Wal-dteufel4. Motieven uit de
Opéra Aide, G. Verdi-van Vleuten;
5. Menuet Paderewsky; 6. Op Schie
dams welvaren, marsch, van Vleu
ten.
Verdacht van verduistering
door de politie aangehouden, A.
wonende te Rotterdam.
Door J. W. de N. wonende te Den
Haa^ is aangifte gedaan van dief
stal van 30 meter cocoslooiper, van
af het s.s. Arnhem, liggende aan
de werf Nieuwe Waterweg alhier.
Door mej. A Th. v. B., wonende
alhier, is aangifte gedaan van dief
stal van haar kolenkaart uit een
■dressoir in haar woning.
G.
Als dank voor de hulp, welke de
bevolking van Kampen heeft geboden
aan de slachtoffers van de Novem
ber-razzia's in 1944 heeft een Rot
terdam comité de gemeente van
Kampen een schilderstuk aangebo,
den, voorstellende een Rotterdamse!)
havengezicht.
Van de vier zaken, welke giste
ren voor de Rotterdamsche kamer
van het Haagsche bijzonder ge
rechtshof dienden, eindigden er
twee met den zwaarsten eisch: de
doodstraf. De twee verdachten, die
dezen eisch vraamen, waren de 31-
jarige Jacobus G Pot, kleermaker
te Rotterdam en 'de 24-jarige elec-
trotechnicus Jan v. Kassen, die tij
dens de bezetting als collega's in
groep X, de beruchte rechterhand
van den S D., op de Mathenesser-
laan een vluchtenden arrestant,
Nesselaar genaamd, hadden dood
geschoten. Behalve deze tragische
misdaad had v. Kassen zich schul
dig gemaakt aan opsporing van on
derduikers en aan arrestatie van
een Jood, een zekeren Aron Cijfer,
welk punt verdachte echter ten stel
ligste ontkende.
Beiden beweerden niet de bedoe
ling te hebben gehad den arrestant
te dooden
Mr. Donker eischte na een fel re
quisitoir tegen verdachten de
doodstraf
Mr. Verheul bracht ln zijn verde
diging de ellendige lichamelijke om
standigheden van Pot naar voren,
welke volgens den verdediger ver
dachte tot zijn misstappen hebben
gebracht.
In een krachtig pleidooi schetste
Mr. Ivens de goede zijden van van
Kassen's figuur.
Uitspraak over 14 dagen.
Geboren: Mijndert, zoon van P. e.
van Doorn en M. van StrijenPetrus
L. C., zoon van J. P. M. |-, Elswijk
en M. J. v. Zuilekom; Otto, zoon
van G. van Lent en M. de Ruijter;
Gerda J.. dochter van L. v. Wijnen
en J de Lege; Maarten, zoon van
P. J.' Reuijl en S. C. de Boer; Hen
drik C. C., zoon van G. J. W. Brand
en W. H. C. Wakkee; Johanna C„
dochter van J. Th. C. v. d. Heijden
en C. J. Schonk; Johanna, dochter
van J. Gille en W, Brouwer; Hen-
drika W. A., dochter van W. Hoog
stad en J. K. Offerman; Maria M.,
dochter van H. J. Stokvis en C. Bol-
dingh.
Een compliment aan de Alberdingk
Thijmers voor hun mooie spel van
gisterenavond. Na anderhalf jaar
activiteit begint zich weer een kern
van prima krachten te vormen, die
hun tijd goed besteden. Want een
avond als deze kan alleen maar ge
slaagd genoemd worden, als er voor
uitgang te zien is by de spelers.
Vooruitgang in stemtechniek, ge
baar, houding, kortom in acteur
schap.
Wat jammer, dat de keuze van
goede tooneelstukken voor amateur
gezelschappen zoo klein is. Het stuk
van gisterenavond was zeer zwak.
Vooral het laatste bedrijf zakte als
een mislukte cake in elkaar. Het ge
heel hinkte op te veel ideeep. Het
was een stuk met socialen inslag en
toch ook weer geen socialen inslag,
het was een detective en toch geen
detective, een drama, en het slot
was toch weer een blijspel, van alles
wat, en daarom niets. Toch zaten er
in de eerste twee bedrijven mogelijk
heden en die zijn uitgebuit. Het is
voor de spelers altijd dankbaarder,
om een serieus en nogal dramatisch
stuk te spelen, dan een blijspel. Dat
bleek gisterenavond. De regie was
af. Het décor, gezien de tijdsomstan
digheden bevredigend, de grime
zwak. Van de spelers gaat Bob. de
zieke zoon, voorop. Een doorleefde
vertolking, die bij iets meer beheer-
sching en verzorging van het kleine
gebaar nog kan winnen aan sugges
tieve kracht. Eva Migol, als de ver
loofde van Bob, willen wij vervol
gens noemen. Ook bij haar is het
détail nog iets, dat bestudeerd moet
worden, maar er was subliem en
spontaan spel.
Arnold van Mlerfeld deed het op
ae vertrouwde manier van den man,
die op de planken thuis is, een
mooie fabrikantstypeering. In de
kleine rol van Esser bleek, hoeveel
te bereiken zou zijn, als men den
imenschen eens een stuk aan het lijf
schreef, d.w.z., dat zij meer zichzelf
kunnen zijn.
Onder de hieropvolgende categorie
zouden we willen plaatsen Jaques,
die hoewel sterk spelend in het laat
ste bedrijf, vóór de\pauze meer spel
had kunnen laten zien, en Charlotte
van Mierfeld, de vrouw van den fa
brikant, een vertolking die per be-
drijf aan kracht won, maar waarin
toch de onervarenheid sterk naar
voren kwam. Kurt Bomans was te
veel typeering evenals Fred. Karak-
teriseeren moet het doel zijn en dan
komt het op fijne trekjes aan. Migol
en de doker hadden door niemand
anders beter gespeeld kunnen wor
den.
De rechercheur en vrouw Esser
deden het goed, maar zelden toch te
veel een lesje op. (In het stuk viel
vooral de goede keuze van de spe
lers naar het uiterlijk op). Volgende
week Donderdag is er weer een
avond, waarop dit tooneelstuk ge
speeld wordt. Wij hebben genoten
van de dramatische capaciteiten van
de spelers van Alberdingk Thijm en
kunnen den avond aanbevelen.
Het moet ons van het hart, dat er
nog veel, zeer veel te doen valt, eer
het Schiedamsche publiek weet, hoe
het moet reageeren. Giechel- en
lachpartijen, zooals die gisteren
avond voorkwamen, toonen niet al
leen een gebrek aan innerlijke be
schaving, maar ook onbekendheid
met de eischen, die aan bezoekers
mogen worden gesteld.
De voorz. van de Ned. Katholieke
Arbeiders Beweging, afd. Schiedam
opende den avond en wees er op, dat
het bestuur alles zol probeeren om
het Schiedamsche kwartiertje er uit
te krijgen. De bezoekers voor den
laatsten avond dienen te bedenken,
dat het stuk meer dan drie uur
duurt en dat op tijd. komen, op tijd
gaan beteekent.
De groote internationale debat
ten der laatste maanden, feitelijk
reeds van den dag af, waarop
Duitschland capituleerde, wentelen
alle om de vraag, of een vredelie
vende samenwerking tusschen
West- en Oost-Europa mogelijk is.
De conferentie der Groote Drié
te Potsdam gaf daarvoor de eerste
richtlijnen, welke helaas bijna uit
sluitend eenzijdig werden geschon
den; de conferenties van Moskou,
Londen en Parijs poogden te ver
geefs de breuk te genezen. Zoowel
in den Veiligheidsraad ais op de
Parijsche conferentie bespeurt men
niet veel anders dan zidh steeds
accentueerende tegenstellingen,
waarbij de twee fronten in voort
durend helderder licht zich scherp
tegen een duistere toekomst aftee-
kenen-
Waar gaat het heen? Een vraag,
welke de geheele wereld met be
nauwenis vervult En of nu Byrnes
zijn politiek van vastberadenheid
tegenover sovjet-Rusland verkon
digt dan wel Wallace een politiek
van toenadering tot, en verzoe
ning met Moskou aanbeveelt: de
achtergrond van beide standpunten
is volkomen dezelfde. Rusland en
het voorkomen van 'een nieuwen
wereldoorlog.
Er gaan den laatsten tijd ge
ruchten. dat bepaalde Amerikaan-
sche kringen liefst zoo spoedig
mogelijk een preventieven oorlog
tegen Rusland zouden ontketenen,
nu dit land nog pas aan het aller
eerste begin van een bitter nood
zakelijk, maar uiterst moeilijk
economisch herstel staat; nu zijn
oorlogspotentieel nog minimaal is,
en het hoogst waarschijnlijk nog
geen atoombommen heeft- Een
dergelijk spelen met vuur is niet
minder dan onverantwoordelijk.
De oorlog van 1914 heeft geen prol
blernen opgelost, slechts nieuwe
geschapen; de oorlog van 1939
heeft de problemen hoogstens, en
dan in veel verscherpter vorm,
verplaatst; een derde wereldoor
log zou, in de veronderstelling, dat
de aardbol hem materieel zou
overleven, alle problemen eenvou
dig onoplosbaar maken.
Daarom staan in laatste instan
tie Byrnes en Wallace veel dich
ter bij elkaar, dan bij een opper
vlakkige beoordeeling van hun
redevoeringen wel kan schijnen.
Alleen: Byrnes, die midden in de
actieve en meest actueele inter
nationale politiek leeft, die voort
durend een persoonlijk contact met
de Oostelijke diplomaten onder,
houdt, is reeds tot een conclusie
gekomen, welke de meer wazige,
verder van de hardste realiteit
staande Wallace nog als uitermate
voorbarig en verre van noodzake
lijk beschouwt
nationale spanningen gelijk düe,
welke thans de wereld in voort
durende beroering houden, naar
een hoogtepunt streven. Byrnes
stelt in dit complex de eischen,
welke Amerika voor den vrede
noodzakelijk acht; Wallace poogt,
vooral aan het adres van Rusland,
duidelijk te maken, dat die Ame-
rikaansche eischen allerminst om
vereenigbaar zijn met de Russi
sche leyensbelangen, In dien zin
kan men ook begrijpen, dat pre
sident Truman aanvankelijk zjjn
volle instemming met Wallace's
rede betuigde. Waarschijnlijk heeft
de reactie in pers en openbare
meerling hem later duidelijk ge
maakt, dat. ofschoon de Russen de
gedachten van den minister van
handel sympathieker begroetten
dan die van den minister van buii-
tenlandsche zaken, het momenteel
weer opportuun is een program
afgebakend te stellen dan te be
ginnen met het aangeven van de
verst-strekkende concessies, welke
mén ten slotte zou willen doen.
Daarom moest Wallace ten slotte
als minister aftreden.
Internationaal staat men op het
doode punt Wallace's rede leidde
tot nog meer verstarring Rusland
heeft een oplossing der groote
problemen nooit makkelijk ge
maakt. Wallace zal het, niettegen
staande al zijn toegevendheid niet
soepeler maken; en dan zou hij
onverbiddelijk tot de conclusie van.
Byrnes moeten komen: rustige
vastberadenheid.
De storm, welke gisteravond en
hedennacht alhier woedde, heeft
heel wat materieele schade veroor
zaakt.
In de Waalhaven en op de rivier
sloegen verscheidene schepen los,
van welke 't Poolsche s.s. „Kntina"
aan boei 5 en het Noorsche s.s.
Lucullen" aan boei 8 met een sleep
boot op hun plaats moesten worden
gebracht. Het s.s. „Oosterbeek" liep
by pier 6 aan de Waalhaven aan den
grond; het s.s. „Damsterdijk" zit
aan pier 2 „omhoog".
Vele winkelruiten moesten het
ontgelden en diverse boomen werden
door de rukwinden tegen den grond
geworpen.
De 21-jarige Wilh. J. J. uit de
Oranjeboomstraat is gisterenavond
bij het aan boord gaan van de sleep,
boot „Marjin" aan de Nassauhaven.
uitgegleden en van den steiger geval
len. Met diepe vleeschwonde in rech
terbeen is de man overgebracht naar
het Zuiderziekenhuis
De actie der straatventers han
delende in fruit gericht tegen de
fruitdistributie, kan thans ais ge.
eindigd worden beschouwd. Het la
den en vervoeren geschieden thans
op normale wijze
We gelooven, dat als Byrnes de
kans zag met de Russen tot een
redelijk vergelijk te komen, hij
daar heel wat offers voor zou wil
len brengen. Elke Amerikaan
weet, uit een langdurige ervaring,
dat geen duurzame economische
welvaart mogelijk is, zoolang inter-
Het verhaal wordt eentonig en
de zittingen erbij. Het eene geval
is ai hopeloozer dan het andere, met
dien verstande, dat er gisteren twee
soorten hopelooze gevallen waren.
Van het eerste soort vlks dat van
M. R. BosmanSchaeffer er een.
Deze uit Dantzig geboortige weduwe
had hulp verleend aan den vijand,
o.a. door bij razzia's de huizen en
plaatsen aan te wijzen, waar man.
nen en fietsen waren verborgen,
had voordeel getrokken uit de bezet
ting en had vriendschappelijken om
gang met moffen gehad.
,Es 1st nicht wahr", was het
voornaamste thema. Terecht merkte
de voorzitter mr. Cos, op, dat de
interneering niet veel inkeering had
gebracht. Hoe kan dat ook bij der
gelijke Pruisische individuen, proto
typen van huichelarij, sm\jchelarij,
leugenarij, aanstellerij en komedie-
makerij. Een stroom van humoris.
tische uitspraken kwam uit ver
dachte's mond, waarop ze hoorbaar
nog nooit gevallen was. Het begon
met: „Gelooft u mij" (Groote hila
riteit). Om vervolgens over te gaan
in lachsuccessen als ,,Ik heb niets
anders gedaan, dan menschen ge.
holpen", ,,Ik laat me niets in mijn
schoenen schuiven, ik sta recht voor
uw balie" en .Tusschen vriendschap
en vriendschap is groot verschil
(Daar konden de buren van mee
spreken). ,,Ik ben geen allemans
vriendje" ,was het laatste citaat,
dat we van deze Pruisische dienst,
bode kunnen geven. Als we er een
woord Fransch bij mogen zetten,
zouden we van ,,geen" ;,een" en
van „allemans" Allemands maken.
Voor een Pruis maken twee letters
geen verschil. Uitspraak over 14
dagen.
Na dit hopelooze geval, kwam een
nog hopeloozer, maar dezen keer
lag de hopeloosheid bij het Tribu
naal en niet bij verdachte. Een
lokettiste van de poorwegen had
zich verloofd met een Duitscher en
was, om de ouders van haar aan
staanden man te leeeren kennen,
naar Aken gegaan in het kader van
de vrijwillige dienstneming bij de
Deutsche Reichsbahn, waarvoor des
tijds bij de Spoorwegen acties op
touw waren gezet. Zij was 6 weken
in Duitschland geweest en toen te
ruggekomen. Verdachte was geluk
kig nooit in arrest geweest.
Maar mr. v. Velzen raakte ,,des
Pudels Kern" (excusez, dit om in
stijl te blijven), toen hy deze heele
zaak zag, als een affaire met een
typisch Franschen inslag: l'amour.
Hfl legde verklaringen voor, waar
uit duidelijk de antl-Duitsche ge
zondheid van verdachte bleek. Al
lergunstigste verklaringen van chefs
en collega's, waaruit bleek, dat er
vaak moeilijkheden met Duitschers
waren aan het loket in Schiedam
door haar optreden. „Een vrouw
kennende", zei mr. van Velzen op
timistisch '„voor zoover dat natuur,
iyk manneiykerwijs gesproken mo
gelijk is" voegde er wijselijk haastig
aan toe, ,,is zij gegrepen door de
magische kracht van den Duit
scher". De raadsman gaf vervolgens
een boekenlijstje voor de in dit
vraagstuk belangstellenden. De ver
loving was intusschen uit en het hu
welijk met een pronten Holland-
schen jongen aanstaande.
Uitspraak over 14 dagen. Raadsel:
Wie bracht dit meisje voor de ba
lie? Wie diende de aanklacht in?
Waarom werd in dit geval niet on
middellijk uitspraak gedaan? Het
antwoord staat niet onder aan de
bladzijde op zijn kop gedrukt, zooals
vroeger in de Roomsche Jeugd. Niet
temin staat er iets op zijn kop.
KOOS TIGGES
Wanneer men het optreden van
Koos Tigges als gitarist wil zien
als een pleidooi voor de gitaar, als
een demonstratie voor een instru
ment, dat in de laatste 100 jaar
gedregadeerd werd tot begeleider
van amusementsmuziek, dan mag
men dezen avond volkomen geslaagd
noemen. Koos Tigges is een gita.
rist, die de techniek volkomen be-
heerscht en den eigenaard van deze
Spaansche „Vihuella" met kwis
tige hand weet op te dienen.
B(j de inleiding sprak de Produ
cer C. Slier van een „heroveren
van het concertpodium door den
gitarist". De gitaar heeft echter
nooit een plaats op het podium
gehad. Evenals de luit, heeft zjj
zich als huisinstrument kunnen
handhaven en zal als afwisseling in
grootere programma's gediend heb
ben. Een avond als deze, by alle
waardeering voor het technisch
meesterschap van Koos Tigges,
toonde duideiyk het gevaar van een
kleurigheid. B. G.
GOUDEN ORDEFEEST PATER
HERIBERTUS MULDER O.F.M.
Op 2 October a s. gedenkt Pater
Heribertus Mulder' O.F.M., pastoor
te Vragender (gem. Lichtenvoorde),
dat hij voor 50 jaar in het klooster
trad.
Het feest wordt echter door de pa
rochie eerst op Zondag 6 October a.s
gevierd.
De jubilaris is alom bekend als
predikant, vooral door de vele mis
sies. die hy overal in het land .sinds
1904 gehouden heeft In het geheel
heeft hy in tallooze kerken en kloos
ters omstreeks 11000 keer gepreekt
en 150 Missies gehouden.
INSPECTIEBEZOEK MINISTER
VAN MARINE.
De minister van Marine, de leer
J. J. A. Schagen van Leeuwen, neeft
hedenmorgen een inspectiebezoek
gebracht aan de beide marine-sleep,
booten H. M. „Beatrix" en H. M.
„Margriet", die binnenkort, zooals
men weet, naar Curasao en naar
Indië gaan.
Met het vertrek wordt gewacht
op beter weer.
