R
Gezocht
Roos van Tokio" weer vrij
Prijzen in cafe's verlaagd
p»
Radio-predikant voor Tribunaal
Uit de Sportwereld
ADIO
DE JACHT DOOR NEW-YORK. Een verrassing
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DINSDAG 29 OCTOBER 1946
PAGINA
Rustkuur in Soegamo-
gevangenis
jjGevangenis-diëet van gebraden
kuikens, asperges en ijs
Galante Amerikanen
De Amerikaansche troepen waren
goo dol op haar stem, dat ze op een
gegeven oogenblik onder elkaar een
collecte hielden om een stel nieuwe
dansplaten voor haar te koopen,
aangezien de hare zoo verschrikke
lijk versleten waren. Ze wilden, dat
de platen door middel van een val
scherm uit een bommenwerper bo
ven Tokio zouden worden omlaag
geworpen.
Vier kamers met
prive-turn
MINIMUMPRIJS BORREL
22 CENT
GENERAAL CARMELIETEN
OMGEKOMEN
prog ramma
HAWKINS NIEUW BRITSCH
MIDDEN-GE WIGHT-
KAMPIOEN
STERKE MANNEN
HIJ HAD SCHOENEN EN
TIJD GENOEG
En brak een 137 oud wereld
record
ivegens moord
held. Pb man itefe&gE *9ojv
Wordt vervolgd)»,,
De Roos van Tokio", die gedu
rende den oorlog met haar fluwee-
len stem anti-geallieerde propa-
gandaberichten uitzond voor de
'Japanners, heeft verleden week de
Soegamo-gevangenis in Tokio ver
laten ruim zes kilo zwaarder
dan toen ze een jaar geleden werd
gearresteerd.
De Amerikanen hebben haar
vrijgelatenomdat de federale auto
riteiten in Washington hebben uit
gemaakt, dat tegen haar geen
proces aanhangig kan worden ge
maakt wegens leugenachtige pro
paganda m
John Deane Potter, de Engel-
sche journalist, die gedurende den
oorlog hoofdwaarnemer was bij
het Indische leger in Burma, doet
in de Daily Express" over de
„Roos van Tokio" de volgende be
langwekkende mededeèlingen:
De knappe 29-jarige Rose, een Ja-
panschAmerikaansche, die heeft
gestudeerd aan de universiteit van
Calif ornië, woonde vóór 't uitbreken
van den oorlog in Los Angeles en
keerde kort vóór Pearl Harbour
naar Japan terug. Haar ware naam
is Ikoeko Togara.
lederen avond sprak ze via Radio-
Tokio de Amerikaansche troepen in
den Stillen Oceaan en de Britsche
troepen in Burma toen en al heel
spoedig werd zy het radio-lief je"
van het Veertiende Leger.
Honderden radiotoestellen werden
lederen avond op Tokio afgestemd
om naar haar warme stem te luis
teren en de teederheid te hooren,
welke zy in haar openingswoorden
wist te leggen: „Goeden avond, jon-
gens^ Jullie worden wel de Vergeten
Mannen genoemd, maar i k heb jul
lie niet vergeten
De Roos van Tokio" werd enkele
weken, nadat de meeste Amerikaan
sche troepen in Japan waren ge
land gearresteerd. Ze bleek in Yoko.
hama te wonen, 'tezamen met haar
man, een Portugeeschen zetter in
dienst van een in de Engelsche taal
uitgegeven blad.
Een jaar lang heeft ze doorge
bracht in een cel-,,suite" van de
Soegamo-gevangenis, tezamen met
een 18-jarig Japansch meisje, dat op
de Mariana-eilanden door de Ameri
kanen was gevangen genomen en
dat by haar arrestatie in het bezit
bleek te zijn van een revolver. Het
grootste geluk, dat dit eenvoudige,
onontwikkelde revolvermeisje ooit
had kunnen overkomen, was haar
ontmoeting met de welopgevoede,
ontwikkelde radio-omroepster. De
„Roos van Tokio" maakte moderne
itleeren voor haar, leerde haar En-
gelsch spreken en bracht haar om
gangsvormen bij.
John Potter bracht .toevallig een
bezoek aan de gevangenis, toen het
meisje den Amerikaanschen kolo-
»elf die met de bewaking van de
gevangenen was belast, voor het
eerst begroette met een verlegen
„Goeden morgen, kolonel, hoe maakt
fu het?", terwyl de „Roos van Tokio"
glimlachend stond toe te kijken.
De „Roos van Tokio" was in de
gevangenis altyd met veel zorg en
smaak opgemaakt en droeg fraaie,
moderne japonnen, naar Amerikaan
schen stijl vervaardigd. Tydens haar
gevangenschap heeft zij het onbe
schaafde revolvermeisje van een
linksche, vuile landloopster herscha
pen in een goed gekleede, jonge
vrouw van de wereld.
Samen waren zij de eenige vrou--
wen in de gevangenis, waarin Tojo
over vier kamers benevens een
eigen tuin, waarin zy fruit en bloe
men kweekten. De resj. van haar
tijd besteedden zij aan naaien en
aan Engelsche lessen.
Toen de ,,Roos van Tokio" in vry-
heid werd gesteld, droeg zy een
ruiker bloemen, welke zijzelf in den
tuin van de gevangenis had ge
kweekt.
De Japansche mannelijke gevan
genen krijgen driemaal per dag rijst
en visch het gebruikelijke Japan
sche dieet doch de beide vrouwen
kregen Amerikaansche legerrant-
soenen, precies zooals de kolonel met
zyn staf.
De laatste maal dat John Potter
V-oor het Amstendamsche tribunaal
stond gisteren» tereohit da nur. L.
Ekering, die jaren lang de leiding
heeft gehad van de A.V.R, O,-morgen
wijdingen. Verd. is gedurende den
geheel-en oorlog lid gebleven van de
N.S.B., was lid van het studenten
front, trad verscheidene malen als
spreker op voor N S B..vergaderin
gen, was gedurende 3 maanden leider
van den Ned. Omroep en was reeds
voor den oorlog bekend met ir. Mus.
sent, die verscheidene malen bij hem
thuis is geweest. Voorts heeft hij
getracht ite (komen tot opridhtmg
een z.g. theologisch front, waarvan
tijdens een bezoek aan de gevange- Mussent echter geen voorstander
nis met den kolonel lunchte, was er
en duizenden andere Japansche oor- gebraden piepkuiken, met asperges
logsmisdadigers zaten opgesloten. I en ys en zoo'n lunch kreeg de
Ze hadden samen de beschikking I „Roos van Tokio" ook
Met Ingang van 1 November
worden de pryzen der dranken
In café's en restaurants voor
een deel belangryk verlaagd.
Voor jonge jenever worden ze in
de vier verschillende klassen, waar
in de café's zyn ingedeeld, resp. 22,
25, 35 en 40 cent (thans 30, 35, 45
en 45 cent). Voor oude jenever mag
per glas 5 cent meer worden ge
rekend.
Voor koffie en thee worden de
pryzen per kop 16, 20, 25 en 30
cent (thans 16, 21, 27 en 27 cent).
Limonade wordt in alle klassen
met 5 cent verlaagd tot 20, 25, 30
en 35 cent.
Binnenlandsche cognac, die voor
al in de oostelyke provincies wordt
gedronken, mag hoogstens 5 cent
duurder zyn dan oude jenever.
De prys van het bier biyft onver
anderd, n.l. 24, 27, 30 en 36 cent
voor zwaar en 19, 24, 27 en 30 cent
voor lager bier.
Chocolade- en melkproducten
soep en ys zyn eveneens in prys
verlaagd. Dranken van luxueuser
aard, zooals buitenlandsche likeu
ren, port, sherry, Fran sche cognac,
whiskey en cocktails, voorzoover
daarin althans geen binnenlandsche
jenever is verwerkt, worden in prys
vrijgelaten.
De muziektoeslag voor bedryven,
waarin niet-mechanische muziek
wordt gegeven, is ook verlaagd en
mag in de laagste twee klassen 5
cent en in hoogste twee 10 cent per
glas extra bedragen.
Deze toeslag mag intussohen al
leen by den verkoop van dranken of
consumptie-ys worden geheven en
geldt dus niet voor de restaurants.
Wat de jenever betreft, dient nog
vermeld, dat de maximum-prys,
welke in het algemeen voor een
borrel in een amu semen tsbedryf
(dancing, bar of cabaret) mag wor
den berekend is 50 cent voor de
volksbedryven en 75 cent voor be
dryven van eerste klasse. De pers
dienst van het ministerie van
Economische Zaken deelt ons naar
aanleiding hiervan mede, dat het
noodzakeiyk is geweest ook den
prys in dergelijke bedrijven te rege
len, omdat anders de jenever uit de
gewone café's verdwynt naar aller
lei luxe-bars, waar men dan tegen
hooge pryzen net zooveel jenever
kan krijgen als men wil.
Men stelt zich voor, dat deze
maatregelen weldra tot gevolg zul
len hebben, dat men in het gewone
café weer zooals voorheen zijn bor
rel kan drinken, zonder dat men
gevaar loopt daarbij op een of twee
glaasjes te worden gerantsoeneerd
of een zwarten prijs te moeten be
talen. Ook in het volkscafé zal de
werkman weer zijn borrel, nu voor
22 cent, kunnen krygen (voor den
oorlog was de prys ongeveer 17
cent). Juist uit deze café's ver
dwynt^ veel jenever in den zwarten
handel.
Te voorzien Is* echter, dat de
groote vraag naar jenever nog
eenlgen tijd zal aanhouden, totdat
het nieuwtje er af is. Met deze
omstandigheid is in zooverre reke
ning gehouden, dat binnen horten
tüd in een verruiming van de toe
wijzingen aan café's tot boven
100 pet. van den omzet in 1939 zal
kunnen worden voorzien. De over
heid verwacht, dat door deze
maatregelen een der ergerlijkste
vormen van zwarten handel, die
in sterken drank, spoedig tot het
verleden zal behooren.
bleek, hetgeen de voorzitter de opmer
king ontlokte, dat hii dus nog ver
der ging dan de leider
Voorts was verd drager van het
eereteeken „strijd en offer»'
.,Ik wist niet dat de W. A. mee
deed aan de jodenvervolgingen", was
zijn bescheid, toen de voorzitter hem
attent maakte op een storting, watke
hij ten gunste van deze instelling had
gedaan. „Ik ben alt yd een tegen
stander geweest van de Jodenver,
volging'
Beklaagde heeft naar zyn zeggen
nooit getracht menschen over te
halen als lid vaji de beweging toe
te tredenintegendeel hij heeft zelfs
gepoogd velen hiervan te doen afzien.
Ook heeft hy steeds geweigerd hem
aangeboden posities zooats wethouder
burgemeester of kantonrechter aan
te nemen, omdat hij geen voordeel-
wilde trekken uit de Duitsche bezet*
ting en h(1 ontkende ten sterkste ooit
iemand te hebben verraden.
Teneinde een nader onderzoek te
kunnen instellen naar de juistheids-
van het tenlastigelegde betreffende
'het aangeven van een ambtgenoot ia
de Euterpestraat besloot het tribib-
naai die zaak aan te houden.
Naar uit Texas gemeld wordt, ia
pater Tommasso, generaal van de
orde der ongeschoeide Carmelietentoj
aldaar tydens een autotocht in de
bergen verongelukt.
WOENSDAG 39 OCTOBER.
Hilversum I (301 M) VARA
7.00 Nieuws, gym. en gram.11,00
Reportage; 11,45 Ber uit Inöïlë;
12,00 Gram.; 12,30 Boyd Bachman;
13,00 Nieuws; 13,15 Ben Silberman;
14,00 Voor de vrouw; 14,15 Kamer
muziek; 15,00 Voor de jeugd; (15,45
voor de zieken)17,15 Metropole
orkest; (17,30 Volksherstel); 18,00
Nieuws; 18,15 Gram.; 18,30 Voor de
Ned. strydkr.19,00 Gram.19,15
Caus.; 19,30 Caus.20,00 Actual;
20,20 Operette; 21,15 Hoorspel; 22,15
Viool; 22,45 Caus.; 23,00 Nieuws;
23,15 Ramblers; 23,45 Gram.
Hilversum II (415 M) NCRV
7,00 NieuwsGym en gram.10,30
Morgenwijding; 11,00 Zang; 11,30
Gram.; 12,00 Orkest; 13,00 NieuwS;
13,15 Kwintet; 14,00 Piano; 14,30
Kwartet; 15,00 Kamerorkest; 15.45
Gram.16,00 Over postzegels16.15
Koor; 16,45 Voor de jeugd; 17,30
Mandoline; 17,45 Over Indië; 18.00
Orgel; 18,30 Mandoline; 18,45 Caus.;
19,00 Nieuws19,15 Hoorspel; 19,30
Eng. les; 20,00 Marine kapel en Ma.
trozenkoor; 21,00 Caus.; 21,20 Mu
ziek; 22,00 Nieuws en actual; 22,30
Gram.22,45 Avondwijding23,00
Gram.
De 10 jaar jongere Vince Haw
kins (uitdager) won gisteravond
in de Albert Hall te Londen dank
zij zijn grootere snelheid en uithou
dingsvermogen het titelgevecht om
het Britsch kampioenschap midden
gewicht boksen van den technisch
beteren en meer ervaren Ernie Ro-
derich (kampioen). De voordeelen
van Vince Hawkins jeugdigen leef-
tyd gaven den doorslag in het ge
vecht, dat de nieuwe kampioen in
15 ronden won.
Reeds zeer binnenkort zal Haw
kins uitkomen tegen den Fransch-
m&n Marcel Cerdan om het Euro-
peesch midden-gewicht-kampioen
schap.
3. De afstand, dien Voetangel had
af te leggen, was op den plattegrond
gezien, niet bijzonder ver en de rich
ting, die hij volgde, was niet die naar
het bureau van den kapitein.
In een oogenblik had Voetangel
nog twee zware politiemotoren acu
ter zich, die op het geloei der sirene
ter assistentie waren komen opdagen.
Vlak voor een boegen wolkenkrabber
remde Voetangel en sprong uit hel
zadel.
Vlug, riep hy tegen de motor
agenten, die gelijk met hem voor het
gebouw wairen gestopt, zet alle in
gangen af en laat niemand ontglip
pen Ergens op de vierde étage stond
de bekende Jud Perolt voor het ven
ster en keek toevallig naar de straat
beneden hem, toen de drie zware
motoren voor het gebouw remden
Drommels, schrok hij, dat is
gauwer dan ik gedacht had. Je moet
bepaald
Tydens de internationale wed*
stryden gewichtsheffen, welke ta
Parys worden gehouden, zijn niet
minder dan vier wereldrecords ge.
sneuveld.
In het zwaargewicht verbeterda
de Rus AmbarsoumUum 't wereldre
cord links trekken en bracht dit op
96 kg. Novan (Rusland) verbeterdo
in het halfzwaargewicht het op zijn
naam staande record tweehandig
drukken door dit te brengen op
130 kg. Met 171 kg. brak de Rua
Koutzenko het wereldrecord twee
handig stooten (zwaargewicht). In
het lichtgewicht verbeterde ten
slotte de Amerikaan Stancyek het
wereldrecord tweehandig drukkeng
hy bracht dit op 1.10 kg.
137 jaar heeft h»et in 1809 door den
Engelschman Barclay Allardycn
gevestigde afstandsrecord wandelen
geleefd. Waarschijnlijk niet zoozeer
vanwege de onaantastbaarheid van
zijn record, al mag zyn prestatie om
in 1000 uur even zoovele kilometers
te voet af te leggen voor dien tyd
buitengewoon worden genoemd, dan
wel vanwege de mindere animo,
welke er in onze snelle eeuw bestaat
om zoo'n wandelrecord te breken.
De Zuid-Afrikaansche gasfabriek
arbeider Bert Couzens, heeft er
blijkbaar anders over gedacht en
met voorbyzien van alle moderne
vervoersmiddelen alleen maar op zijn
beenen vertrouwd. En terecht. In
355 uur legde de 47-jarige Zuid.Afri-
kaan 1000 myl (1609 km) te voet af,
waarby hy gedurende twee weken
rond 115 km per dag liep. In de
eerste tien dagen sleet hy twee paar
schoenen volkomen op. Het ligt in
zijn bedoeling naar de Ver. Staten
over te steken om daar het traject
New YorkSan Francisco „onder
de voeten" te krijgen.
De Zondag gehouden Ronde van
Lombardije werd gewonnen door
den Italiaan Coppi, die den to
taal afstand van 229 K.M. afleg
de in 6 uur 17 min., waarmede h(j
het op naam van Ricci staande
record verbéterde.
Zijn blikken gingen verlangend
naar een telefooncel aan den over
kant van de straat, en hy begon
wat langzamer te loopen. Er was
een kans enkel een heel kleine
kans maar hoe vurig hoopte hy
daarop! dat zy veilig thuis zou
zijn. Naar alle waarschijnlijkheid,
zou haar telefoonlyn bewaakt wor
den, in welk geval een Yardman
leder woord zou hooren, dat zij spra
ken. En al ging hy zelf ook nog
zoo omzichtig te werk. dan ?ou
Kay, die er mogelijk hêelemaal niet
©p bedacht zou zyn dat haar ge
sprekken werden afgeluisterd, heel
gemakkeiyk iets kunnen zeggen
waar zij ernstige moeilykheden door
zou kunnen krijgen indien zy die
niet reeds had.
Na lang aarzelen besloot Terry
(baar niet o,p te bellen en vervolg
de hij zyn weg Het -volgende
oogenblik slaakte hy een zucht van
dankbaarheid. Hy had juist een
donkere figuur in uniform ontdekt,
die in de buurt van de telefooncel
in de schaduw van een huis stond.
Op Scotland Yard greep sir Eve-
lard Voisey zijn hoed en verliet
?yn kantoor. Een gang doorloo
pend, opende hy een deur en trad
een kamer binnen, waar twee man
nen aan een bureau zaten waarop
verschillende telefoontoestellen
Stonden.
Een van de mannen was inspec
teur Lawton, dfle de leiding had in
v* .o&de-jrzoek naar dea Seveaoaks-
moord. De ander was detectiveser
geant Martin, die een paar uur ge
leden by na geslaagd was in het
gevangennemen van Terry Tra
vers.
Nog geen nieuws, Lawton?
vroeg de hoofdcommissaris.
Niets van belang, sir, ant
woordde inspecteur Lawton. Kay
Esmond is tot dusverre nog pas
éénmaal opgebeld. Dat gebeurde
vlak nadat het meisje was thuis
gekomen. Het gesprek was afkom
stig van lady Mildred Branscom-
be, dje verlangde te weten waarom
Kay haar de laatste dagen niet
was komen opzoeken. Kay vertelde
haar dat zij het erg druk had ge
had en dat was zoowat alles Niets
om ons ook maar iets verder to
helpen in ieder geval.
Moed houden maar, zei sir
Everard. Ik ga nu naar huis, Ben
je er zeker van, dat je de stem
van Travers zult herkennen, Mar
tin?
Absoluut zeker, sir, ant
woordde de sergeant, in wiens
ooren de woorden „Prunelila's
Schoonheidssalon", sinds hy
gehoord had, op een onaangename
manier wareta biyven naklinken,
vooral nadat ontdekt was dat in
geen enkel Londensch telefoon- of
adresboek een zaak van dien naam
voorkwam.
Goed, zei sir Everard, maar
aarzel niet, ook niet wanneer je niet
absoluut zeker bent omtrent de
stem. De kang is groot dat hij zal
trachten met haar in contact te
komen om uit te vinden, wat er
werkeiyk gebeurd is. Zijn leven
staat op het spel en daarom moet
hy op het oogenblik wel verteerd
worden door nieuwsgierigheid.
Zoodra hy haar opbelt. b§b-
ben 3?y bej»t sir, zei kawton.
Wel, we moeten hem kunnen
krijgen. Goeden aivondj
Bij iedere telefooncel in heel
Londen stond dien nacht een po
litieagent op post en alle besch k-
bare wagens van de vliegende-
brigade patrouilleerden door de
verschillende wyken van de metro
polis, wachtend op een radio-bood
schap van het hoofdbureau.
Het begoti al licht te worde-
toen Terry die vol spanning een
ochtendblad doorlas, een verdraaid
verslag van zijn vlucht uit de flat
las. Kay'g «naam werd er niet in
genoemd, maar wel las hy dat een
meisje, dat dien avond met „Ni
cholas Smith" had gediineerd. on
dervraagd was geworden hoewel
zy niet was vastgehouden
Onuitsiprekelyk opgelucht begon
de vluchteling de situatie in een
ietwat rooskleuriger licht te bezien
Er was een fyngeweven net uitge
zet om hem te vangen, e*
eenige, waarover hy zich voorloo-
pig bezorgd behoefde te ma^en
was hoe hij daaraan moest ontko
men. Afgezien daarvan, lag zijn lot
in dé handen van Colin Burke, due
echter met oneindige moeilykheden
te kampen had zonder eenig tast-
baar houvast, Hy had tenminste
echter een theorie gevormd, welke
op iets concreets" gebaseerd scheen
te zijn. Wat was ook de naam van
die herberg in Sevemoaks, waar
Burke gezegd had dat hij zou lo-
geeren? O ja. de Vier Veeren. In
dien die zaak telefoon had zou hij
zich daar later met hem in verbin
ding kunnen stellen.
Het zd»en van een kof fiestal l-et1
langs den weg herinnerde Terry
eraan, dat ook een vluchteling
moest eten, zelfs, al bracht dat ris
co's mede. Terwyi hy enkele sand-
Miilfa Stood ve£&£b££S», sas de
eenige andere klant aan het stal
letje de chauffeur van een vracht
auto, die toevallig vertelde, dat
onderweg was naar Southampton.
Terry vond dit een pracht stroo-
halm om zich aan vast te klampen
aangezien de statioos -van Londen,
voor zoover 't hem betrof althans,
wel geen geapnde plekjes zouden
zyn.
D« onderhandelingen met den
chauffeur leverden niet de minste
moeilijkheden op en toen de aut©
even later haar rit vervolgde, lag
Terry op zijn gemak in den achter
bak uitgestrekt en passeerde hy
aldus ongezien het Londensche deel
van het net. dat voor hem was uit
gezet.
Hij probeerde wat in de toe
komst te blikken, maar dat lukte
hem niet. Alles zou afhangen
van de omstandigheden, welke
hij zou ontmoeten Een poging om
het land te verlaten zou volslagen
krankzinnigheid beteekenen.
Bij aankomst in Southampton
kocht hy een koffertje, pyama's en
andere benoodigdheden en dan be
gaf hij zich per bus door het New
Forrest naar het dorpje Cranbrid-
ge, voor welke bestemming hij geen
andere reden had dan dat hij ac
zich herinnerde als een vreedzaam
uithoekje.
Het dorpje was sinds zijn laat
ste bezoek ongeveer een dozyn ja
ren geleden, niet noemenswaard
veranderd. In de warme Junn-zon
leek het noe slaperiger dan ooit,
Na zijn Jongste ervaringen vond b
het dorpje heerlijk kalmeerend.
Er was ongeveer geen sterveling
te bekennen.
Een winkel binnengaand om si
garetten te koopen, informeerde
hij na?»* mogelijke pensiongelegen^
bank krabbelde zich nadenkend
achter het oor.
Eens kijken, antwoordde hij.
Ze zyn bijna allemaal vol. Vindt
U het erg als U een beetje buitenaf
komt te zitten, een eindje buUtea
het dorp?
Heelemael niet, antwoordde
Terry.
pirobeert U het dan eens btf
mrs Gordon Rose Cottage Onge
veer 'n halve mijl verder Ik denk.
dat zy wel iets vooy U zal hebben*
Na d,e wegkru sing rechts af slaan.
Op Rose Cottage werd hy door een
spierwitte oude dame te woord ge-
staan Zij toonde hem een slaapjes-,
mer welke in de gegeven omstan
digheden niets te wenschen over
liet.
Neem me niet kwalijk, zei ze
op de volgende deur wyzend, maar
wilt U zoo stil mogelyk zijn om mijn.
zoon niet wakker te maken Hjj
slaapt, de arme jongen.
Is hij ziek? informeerde Terry
beleefd.
Ziek? zij glimlachte O hemel
neen, hoor. Maar hy heeft dezo
week nachtdien-st Mijn zoon is ser
geant bij de Hampshire Politie. De
trotsche moeder glimlachte geluk,
kig Het is een wonder, zooals hij
daar vooruit is gekomen Ze zeggea
dan ook, dat hij werkeiyk heel in
telligent .is
Terry beantwoordde den glim*
lach.
Is dat niet prachtig! zei
onopvallend mogelijk in de rjchtlnt?
van de buitendeur schuivend u
hebt hier w.rkelük een
huisje. Ik zal er ernstig over denk.n.
Goeden morgen.
