HERINNERING aan Canada NEDERLAND en het Huis van Oranje Het sprookje in den zomer tuin Een huiselijk tooneel in het Prinselijk gezin PAGINA 3 Statische en dynamische electriciteit Dt Fransche en de Duitsche invasie Proclamatie van Kew Koningen en Koninginnen Prins Willem van Oranje. huwde 1 Augustus 1404 met Johanna v. d. Leek, erfdochter van Breda. Van dien datum af is het huis Nassau steeds in Nederland ge vestigd geweest. Dit huis bezat uitgestrekte landerijen vooral In de Zuidelijke provinciën en z\jn leden speelden een belangrijke rol als provinciaal gouverneur-generaal van de hertogen van Bourgondië. Want deze lan den 'behoorden tot hun rijk, totdat deze in het begin van de zestiende eeuw in het Spaansche Keizerrijk van Karei V werden opgenomen. Drie van de zeven stadhouders, welke on- ze vaderlandsche geschiedenis kent, trouw den niet Engelsche prinsessen. De kleinzoon van Willem den Zwijger huwde met Prin3es Mary, de dochter van Karei L De zoon uit dit huwelijk geboren, Willem III, trouwde Mary, de oudste dochter van James II en werd koning van Engeland. Deze was de laatste directe afstammeling van Willem den Zwijger. Zijn opvolger als stadhouder, Wil lem IV, was een directe nakomeling van Jan den Ouden, broeder van Willem den Zwijger. Willem IV trouwde prinses Anne, de dochter van den Engelschen koning George II. Hun zoon, Willem V, was de laatste der stadhouders. Hij maakte hetzelfde mede, wat onze koningin Wilhelmina moest doen bij den onverhoedschen over val der Duitschers in '40, toen de geschie denis zich herhaalde van dezen Willem, die, in 1795 eveneens naar Engeland moest vluchten, nadat de lage landen door de Franschen waren overweldigd ten tijde van de groote revolutie. Deze Willem V, die in Kew Gardens woonde, vaardigde toen de historische „Proclamatie van Kew" uit, waarbQ aon Engeland het vecht werd verleend de Nederlandsche koloniale bezittingen te bezetten en te beschermen tegen de Fransche agressie. VOOR het wijdopen raam staat het vol kleurige bloemen in den stil len zomertuin. Er zoemen bijen en er zingen vogels. Er ligt een bal in het gras en op een tafeltje staan een paar 'limonade-glaasjes. In een sprookje wordt verteld van een koning, die zoo oud geworden was, dat hij alleen nog maar heel goed wist, hoe hij eens wel honderd jaar geleden, op een mooi grasveldje tusschen bloemen met een wit konijn van wol had zitten spelen. Nu, zoo'n soort tuin is het. Maar met nog wat meer vogel» en toch nog een beetje stiller, denk ik. Totdat er buiten een portier klikt en er een deur opengaat. Galoppeerende kinder voeten in de gang maar een heel Hol- landsche moederstem: „Jasjes uit, jongens! Eerst jasjes uit!" En dan kan de visite beginnen. Op den grond. Want daar zit al gauw de kleine prinses Beatrix en schikt met groote aan dacht erg keurige pakjes in een mooie doo3. De doos is heelemaal oranje, met veel rood- wit-blauwe linten erom. „Wat een prachtige pakjes. Het konden wel Sinterklaaspakjes zijn" zeg ik. „Ja, maar het zijn geen Sinterklaaspak jes", zegt Prinses Beatrix. Het zijn cadeau tjes om mee naar Holland te nemen. Er komen er nóg veel meer in. Ik leg er hier nog eentje en hier nog eentje en hier nog eentje. „En wat zit er allemaal in?" vraag ik. „Hierin zit een boekje. En dit is ook een boekje. En dit ook. Maar hierin zitten kleine kaarsjes om mee te spelen", „En wat zit er in dit heel kleine pakje „Dat?" vraagt de kleine prinses een beetje verlegen. „O, daarin zit een een rinorosje een rienoorsje een riencerosje „Een ri-no-ce-ros-je", zegt Moeder. „Hierin zit een rf-no-ce-ros-je", licht prinses Beatrix in. In het Londensche „Vrij Neder land" van 28 Augustus 1943 vertelt Mancha van een bezoek, dat zij bracht aan de Prinselijke familie in Canada, dat wij om het alleraardig ste tafereel, dat hierin wordt ver haald, onzen lezers in deze blijde dagen niet willen onthouden. Het geeft een prettigen kijk op het familieleven, zooals het in de dagen van ballingschap door het prinselijk gezin geleefd werd. „Een levend?" vraag ik verbaasd. „Wel nee. In zoo'n kleine pakje Dat kan toch niet!" Het pakje is maar zoo groot als een dob belsteentje; zij heeft gelijk, het was een domme vraag. „Zeg, ze heet Margriet Francisca van Oranje Nassau" onthult prinses Beatrix mjj heel trotsch. „Waarom lachen jullie nou? Het Is toch zoo". „Ze kan zeker nog niet praten hè?** vraag ik. „Nee, nog nietZe kan nog niet Ze kan nog niet ri-no-ce-ros-je zeggen", zegt prinses Beatrix beschermend. Dan praten de groote menschen een tijdj» over dat soort dingen, waarover groot» menschen altijd moeten praten, maar dat duurt soms wel eens een langen tijd en dat valt dan niet mee, als je den heelen ochtend hebt gezwommen. „Ik wou zoo graag wat zeggen", aarzelt prinses Beatrix heel beleefd. Dat mag dan gelukkig. „Wat wou Je da zeggen?" „Ik heb zoo'n honger", zegt prlnaea Beatrix. Nog in 1970 hoop lk van deze hiermee min of meer vanzelfsprekend eindigende visite in Ottawa te vertellen en tegen dien tijd zal het verhaal misschien wel een beetje langer zijn geworden. Maar dit is allemaal echt gebeurd. „Zou je kinderen niet net zoo goed met moeilijke woorden kunnen laten beginnen?" lacht haar Moeder. „Met Ireentje hebben we een groot suCces gehad. Voor mijn Moe der kwam logeeren, heb ik erg mijn best gedaan om haar een paar afschuwelijk moeilijke woorden te leeren. En toen mijn Moeder zei, dat het wel erg onweerde, zei Ireentje: „Statische en dynamische electri citeit". Echt een wonderkind leek ze". De heel kleine Irene, die met haar hand jes op haar rug een poosje naar de wat donkere wolken heeft staan kijken, draait zich dan om en zegt, na nog eventjes diep nadenken, geweldig triomfantelijk: „Onze Lieve Heer maakt het onweeren dan stuurt Hij het naar Holland tegen de stoute soldaten boem en dan lachen wij allemaal Ha! Ha! Ha!" En dit klinkt zoo opgetogen, dat er over den rand van het witte bedje in de serre een heel verbaasd hoofdje komt kijken, dat dan ineens tegen iedereen lacht. Prinses Irene. Het derde kleine prinsesje, Prinses Margriet. Deze op name werd gemaakt in Canada. Op 7 Februari 1901 huwde Koningin Wilhelmina met Hertog Hendrik van Meck lenburg- Schwerln. Op 30 April 1909 werd uit dit huwelijk een dochter Prinses Juliana geboren. Zij trouwde op 7 Januari 1937 met Prins Bemhard. Uit dit huwelijk werden drie dochters geboren, Beatrix, Irene en Margriet. En nu wéér een dochter. De vierde dochter in het gezin van Prinses Juliana en Prins Bernhard. Velen hadden gehoopt op een prins. Een prins, dien wij sinds den dood van Prins Alexander in het huls van Oranje niet meer hadden gekend. Een Prins na meer dan zestig jaar. Een Prins, die als zijn Moeder eenmaal den troon zou hebben bestegen den fleren naam zou dragen van „Prins van Oranje", tout court. Het heeft niet zoo mogen zijn. Zijn wij nu teleur gesteld f Neen, allerminst, want wjj hebben het illustere voorbeeld van een koningin Emma, het wijze regeerbeleid van wel» haast een halve eeuw van koningin Wil" helmina, wjj kennen den eenvoud en de bo» minnelijkheid van Prinses Juliana. Onder haar is het goed geweest te leven in dit kleine land. Wij mogen oprecht vertrou wen, dat dit nieuwe koninklijk geslacht deze hooge traditie zal voortzetten. DE namen Oranje en Nassau, on verbrekelijk aan ons Koningshui» verbonden, behooren tot de oud ste namen van Europeescbe [Vorstenhuizen, en beide namen stammen Uit verschillende tijden. Nu ons Vorsten- hnis zich weer wijder gaat ontplooien, gaat de vraag van velen naar den oor sprong dezer namen. Vanwaar de naam Oranje, vanwaar de ftaam Nassau? De naam Oranje stamt uit 1544, toen Willem I, graaf van Nassau, den titel van Oranje erfde. Hij was toen elf jaar oud. Deze titel is een der oudste in Europa Op een der diplomatieke missies, waar mede Keizer Karei V hem had belast, vie) hij op door zijn stilzwijgendheid tijdens de diplomatieke besprekingen en verwierf toen den bijnaam van „De Zwijger". In den gigantischen strijd der Nederlanden in de zestiende eeuw tegen het machtigste keizerrijk van dien tijd, Spanje, werd Prins [Willem in den tachtigjarigen oorlog de 'aanvoerder en de leider der onderdrukte natie en in dien strijd werd hij de „Vader des Vaderlands". Wat den naam Nassau betreft: Walram van Laurenburg noemde zich in 1160 graaf van Nassau naar den burcht Nassau aan de Lahn. Zijn afstammeling Engelbrecht I Zijn zoon Prins Willem Frederik, land de na de nederlaag van Napoleon op 30 November 1818 te Schevenlngen en werd den volgenden dag tot koning uitgeroe pen. Hiermede begon de nieuwe periode van ons koningshuis. Koning Willem I trad in 1840 af en werd opgevolgd door zijn zoon Willem II, die de Russische prinses Anna Faulowna trouwde. Zijn opvolger Willem III was de laatste koning van Nederland, ofschoon hij uit zijn eerste huwelijk, dat met Koningin Sophie, drie zoons had. Maar dezen stierven voor hun vader. Kroonprins Willem, geboren in 1840, stierf in 1879. Prins Maurits Alexander stierf op zeer jeugdigen leeftijd en de jongste zoon, Prins Alexander stierf in 1884, slechts 33 jaar oud. Sindsdien zijn er gedurende bijna een eeuw geen mannelijke telgen van het huis van Oranje geboren. In de bijna vierhonderd jaren, dat leden van het huis van Oranje als stadhouders of als koningen regeerden, heeft dit huis slechts vijftien mannelijke afstammelingen gekend. Gedurende de laatste zes en vijftig jaren is de troon van het Koninkrijk der Neder landen uitsluitend door vrouwen bezet ge weest. Koningin Emma, de tweede vrouw van koning Willem III en de Moeder van konin gin Wilhelmina regeerde als Koningin Re gentes van 1890 tot 1898, toen Prinses Wil helmina den troon besteeg.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1947 | | pagina 5