Gezouten waterballaden
It]
FILM
OP NIEUWE WEGEN?
van een overmoedigen correspondent
Tegen te hooge prijzen
Lot ziekenfondspatiënten
Voor onzen jeugdigen lezerskring
DE JONGLEUR
VAN ONZE LIEVE VROUW
^Wonderlijk, hoe men sommige
>;en snel afleert
ding<
hoe zit dat?
Harde noten
gekraakt
Nederland koopt
Zuivering in
Griekenland
Wij hebben honger
VRIJDAG 28 MAART 1947
PAGINA 3
BIJ DE MARINE OP
BEZOEK
De gewone „Jan' nog steeds
te weinig in tel
HET WERK DER
PLAATSEL. COMMISSIES
BIJ BEHANDELING VAN
ZIEKENFONDS-PATIENTEN
mais van Argentinië
SPEUREN NAAR
BORMANN
Groote wapenacties
DE VERBUIGINGS-N
PETROLEUM VOOR KOOK-
DOELEINDEN
LES ENFANTS DU
PARADIS
Dusseldorf gaat betoogen
TELEGRAM VAN DE
VOLKSTUINDERS
Aan Minister Mansholt
STUDENTEN-ARRESTATIES
IN BERLIJN
DE ZEGENING VAN
VAANDELS
A.F.p. meldt uit Vaticaanstad:
Door het H. Officie is een decreet
uitgevaardigd, waarbij verboden
wordt, vaandels en vlaggen van
politieke partijen te zegenen.
Reeds in 1887 werd op de vraag,
of het toelaatbaar was, deze
vaandels en vlaggen te zegenen,
ontkennend geantwoord.
ZWARE STRAFFEN VOOR
FOUTE MIDDENSTANDERS
STALIN'S IJZEREN
GORDIJN
WEINIG WIND
Eerlijk gezegd ben ik moe. Men jakkert niet geheel straffeloos
drie kwart van de Oost af in amper vier maanden. Ik ben
doodmoe, en in alle bescheidenheid: de nitnoodigingen, die
ik den laatsten tijd van alle kanten kreeg om mee op
patrouille of actie te gaan, werden zoo talrijk, dat ik allerlei
onderdeden teleur moest stellen, omdat het in letterlijken zin
niet meer „bij te beenen" was. Bovendien werd de gastvrijheid
hier en daar zelfs een beetje benauwend, daar ik er sommige
bezorgde moeders en lieve verloofden in Nederland van begin
te verdenken, dat ze hun dierbaren overzee instructies gaven
me net zoolang in den weg te loopen tot ook hun naam iu
de krant stond
Toen ik dan al de heete, dorre,
overvolle steden van Insulinde ge
zien had. voelde ik, dat werke
lijk tyd werd om er, althans voor
een paar dagen tusschen uit te
breken; ik wilde uitrusten om dat
hangerige, oververmoeide malaria-
koortsgevoel kwijt te raken.
Ik wilde de zee zien!
Bovendien o doem der be
trekkelijkheid van journalisten
,,op vacantie" had ik tevoren
nooit gelegenheid gehad over onze
Marine te schrijven.
En nu verwacht u over deze
„vacantie" eenige zoutwater
balladen, vol zon en wind, met
zinnen, doorwaaid van de ruimte
en alinea na alinea rijzend en
dalend als de witkruivende baren,
impressies van de oneindige rust
over een oneindigen water
horizon.
Ik zal u 2?eer moeten teleur
stellen
De zee-officier die me op 2 Maart
j 1- aan boord van de RP. 111
bracht, zei onomwonden, dat ik
wel gek leek: geen comfort, geen
ruimte, lange dagenen dat
soort schuitjes gaat tekeer....!"
Ik had sterk den indruk, dat hij
aan mijn zeewaardigheid" twij
felde maar ik zweeg bescheiden
over mijn verleden: hoe ik reeds
veel te vroeg Slauerhoff verslond
en Joseph Conrad en hoe ik
Masefields ,,Sea Fever" kon decla-
meerenhoe ik op de Kaag
zeilde in een vergroote B M. en op
een woonschip woonde en sterker
nog: minstens éénmaal per week
met de pont heelemaal de Schel
de overvoer.... en hoe eigenlijk
mijn gedroomde zoutwatercarrière
pas voorgoed was „opgelegd",
toen m'n moeder niet wou hebben
dat ik „varen ging"
Dat vertelde ik in m'n beschei
denheid allemaal niet, maar met
zoo'n verleden voelde ik me
en m i. zeer terecht in staat om
brullende Oceanen te weerstaan:
ik wilde me eindelijk wreken op
gemiste kansen
Ik ging vacantie houden, een
heele week varen Niet met een
boot. waarop eigenlijk richting
aanwijzers: ,,naar de zee dien
den te worden geplaatst, maar op
een klein vinnig snel zoutwater
schip met enkele stampende vier
kante meters dek met een groote
Nederlandsche vlag, fier wappe
rend in een grooten straffen zee
wind.
Over enkele dagen denk ik nu,
door ervaring wijs en verweerd
geworden, lichtelijk anders: Maar
het eenige, dat na de eerste uren
zwalken en stampen en slingeren
reeds als een paal (de bekende
paal) boven water stond (en wat
voor water-!) was dit: Noch
Slauerhoff, noch Conrad, noch
Masefield hebben ooit °P een
R.P-boot gevaren
En zoo lagen we dan Hert heelen
langen Maandagmiddag een beetje
landerig en werkelijk zeer lui en
zeer tevreden onder het zonnedak
van de R P. 111 en keken zoo nu
en dan als het niet te veel moeite
kostte, van het voordek slaperig
naar passeerende Marinesloepen,
naar een plompe havensleepboot
of naar het traag voorbijdrijven
va-, zolderschuiten vol koelies, die
nauwlijks luier waren dan wijzelf.
De dag was goed.
Wij hadden nog uren van niets
doen voor den boeg. Er was zon
op het water en verweg joeg de
ruimende namiddagwind de eerste
golver over de pieren van Priok.
Ons verblijf: de RP.-boot. Een
R P.-boot is e'en motorlaunch van
24 heele meters lang van nog geen
vier meter breed en met een diep
gang tusschen de 120 en 1-50 M.
De onze was gebouwd in Januari
1945 door de Huokins Yacht Cor
poration en na den oorlog hadden
wij haar van de Amerikaansche
Marine in Australië overgenomen.
Toen deze vloot" van R.P-'s naar
Indië werd overgebracht, vertelde
de sergeant-machinist me, was er
een op een. potvisch geloopen:
jpotvisch onherstelbaar, R.P. uit
een zee van bloed terug naar de
werf gesleept om haar verbogen
schroefas en diverse lichtere
averijen te laten opkalefateren.
Die sergeant-machinist heette
Gerrit Brouwer, zijn vrouw ver
telde hij, woont in Ede (Gld.) en
verr.... uh verdingust van de
kou, maar hij liet ze niet over
komen, omdat het leven in Indië
ook „geen moer" voorstelt (inder
daad, u zult even aan enkele
tamelijk zout uitgekristalliseerde
zeemanstermen moeten wennen).
Het was een geschikte kerel die
Brouwer, veel gezien, nuchter als
geen tweede (al had ie dan puur
tegen de kiespijn een „eau de
cologne" fleschje in z'n zak) en
eigenlijk al te oud om nog te
varen. Bovendien was hij wegens
een ooggebrek ongeschikt ver
klaard, „maar ze kenne me niet
missen.
Z'n collega had 't beter gedaan,
die was door de „sekuretie" uit
gezuiverd, had een vervroegd
pensioen gekregen en verdiende
er nu nog een slordigheidje bij,
„maar vrijers als wij. meneer, die
ondergedoke hebbe gelege, zijn de
klos, en kunnen niet gemist wor
de. Maar als ze me lamp dan uit-
blaze, zei ik tegen de Baas. Dan
is er niks aan te doen, zei de Baas.
Afijn, misschien wordt me géést
dan nog wel in actieve dienst ge-
roepe
Kwamen vervolgens uit het
vooronder een verrassend groot
aantal mannen en jongens ge
kropen: allemaal gewone „Jan
nen". Eenkennig waren ze niet.
In de paar uur, dat we voor het
vertrek daar op de voorplecht
lagen te luieren splitsten ze me
zoo nogal wat problemen in m'n
maag.
Het eenige probleem „van boord"
was dat van het eten: blik en nog
eens blik, maar bij de Landmacht
vonden ze het nog slechter.De
rest betrof >,de wal"....
Komen we na een dag of tien
varen aan wal. in Priok „geen
moer loos"; als je zoo'n tijd
hondenwachtjes hebt opgeknapt,
wil je wel eens naar Batavia, een
beetje uitgaan niet? Moeten we
liften. Denkt u nou, dat ze ons
nïeenemen? De officieren suizen
je met een of ander kind naast
zich allemaal straal voorbij. Soms
ben je al meer dan een uur kwijt
langs den weg.dan kom je
Op initiatief van het Directoraat-
generaal voor de prijzen werd
gisteren in Utrecht een bijeen
komst gehouden van de plaatse
lijke prijzen-commissies, waarin
allereerst prof. G. Brouwers een
overzicht heeft gegeven van de
algemeene prijspolitiek en vervol
gens eenige richtlijnen aangaf voor
het werk van de plaatselijke in
stanties. Deze commissies, waar
van er thans 225 bestaan, hebben
reeds op vele plaatsen nuttig
werk verricht.
De verschijning van het „Prij-
zenboekje 1947" noemde hij een
mijlpaal in de prijspolitiek. Men
vmdt hierin allerlei prijzen ge
noemd, waardoor het publiek kan
nagaan of het niet te veel voor
een bepaald artikel betaalt.
Spr. gelooft niet, dat de eerste
twee jaar de goederenschaarschte
zal afnemen. Sinds Augustus 1946
is volgens spr. het peil van de
kosten levensonderhoud niet ge
wijzigd. Het gaat er echter om
deze stabilisatie te handhaven en
waar mogelijk om te zetten in een
verlaging. De algemeene econo
mische situatie in ons land is nog
uiterst slecht en de productie
blijft achter bij de behoefte. Het
geldt alleen voor luxe artikelen,
dat door gebrek aan koopkracht
de prijzen dalen. Er is een ern
stige stijging van de grondstoffen
op de wereldmarkt, die van ons
k. "chtige tegenmaatregelen vraagt.
De taak der plaatselijke com-
m 33ies zal zijn niet alleen de prij
zen zoo goed mogelijk vast te stel
len. maar ook om afwijkingen weg
te nemen. De zwarte handel raakt
eenigszins op den achtergrond en
de discipline in de bedrijven om
zich aan de prijzen te houden, is
toegenomen.
De gemiddelde overtredingen
bedragen 15 Het is zaak deze
overtredingen in aantal en om
vang te beperken.
Het utility-systeem heeft vol
gens spr. vooral voor huishoude
lijke artikelen goede resultaten
afgeworpen. Men zal in de practijk
aan de regelingen moeten wen
nen. Overtredingen doen zich
vooral voor op het gebied van de
dienstverleening.
Als de plaatselijke commissies
meer practijk hebben, zou het
werk van de controle-diensten
naar hen overgeheveld kunnen
worden. Het is niet zoo, dat zij
directen invloed op de prijzen uit
oefenen, maar hun moreele betee-
kenis is zeer groot en zij oefenen
druk uit op de kwaadwilligen,
vooral in kleine plaatsen.
De heer H. J. Kuiper sprak
hierna nog namens den Raad van
Vakcentralen, die betoogde, dat
alleen in een stabilisatie van de
loonen berust kan worden, indien
de leiders van de bona-fide vakbe
weging meespreken niet alleen in
de verdeeling en de aanwending
van de grondstoffen en vaststel
ling der prijzen, maar ook ten
aanzien van de handelsmarges.
Met kracht moet opgetreden wor
den tegen het rekenen van hoo-
gere prijzen dan geoorloofd is. Uit
het groote verschil tusschen de
indexcijfers voor.de groothandels-
prijzen van textiel en de loonen
constateert spr. dat er noe een
groote spanning tusschen loonen
en prijzen is.
Hierna bestond gelegenheid tot
gedachtenwisseling.
eindelijk in de stad: we zijn geen
saaie jongens, wij willen ook wel
eens dansen. Vraag je een meisje:
„Dans niet beneden m'n stand..''
Op dat moment klommen er drie
baboes aan boord met waschgoed.
„Kok riep er een naar beneden:
„Een Marva voor ie! ze wil je
spreke- Een scheele met ekster-
oogenü"
De kok liet zich niet zien, en
terwijl de baboes tawarden over
den prijs begon een van de jon
gens over de echte Marva's.
„Vertel u nou eens eerlijk, wat
u van de Marva's denkt (ik kreeg
het al bij voorbaat warm).
„Kijk, wij zeggen zoo: als ze met
officieren uitgaan, omdat ze van
die lui houwen is het natuurlijk
O.K., maar ze gaan niet met de
ménschen uit, maar met balken
en sterren en gouwe krullen
daar heeft de liefde toch niks mee
te maken, wel meneer? en dan
mogen wij toch net zoo goed eens
een beurt hebben
Ik moest zeggen, dat ik van de
Marva's erg weinig afwist, maar
dat er aan dat probleem veel
meer kanten zaten.... Maar met
deze uitvlucht zag ik ze voor me:
de gewone soldaat, de gewone
Jan, de gewone Hollandsche jon
gen.... inderdaad nog steeds te
weinig in tel, en ook wel ver
langend naar wat huiselijkheid en
goedheid.... eindeloos slenterend
's avonds van de eene ongezellige
mannencantine naar de andere,
doelloos.... en bioscoopje pik
kend, naar het dansen kijkend.
deze lange avonden, waarvoor
alle oplossingen niet veel meer
dan surrogaat-oplossingen zijn.
avonden, vaak óók voor balken
en sterren leeg en onbevredigend,
al hebben officieren dan .ver
voer" en meer geld en meer
introducties: voor een eigen huise-
Hjiken haard, de vertrouwdheid
van een eigen omgeving en de
warmte van een verloving bestaan
nu eenmaal slechts surrogaten.
Toen een sneldichter-cabarettier
(„Ontspahning Tot voor kort
huilen met de pet op, nou wordt
het iets beter....") aan een zaal
vol Jannen om een onderwerp
voor zijn sneldichtkunst vroeg,
brulde heel de zaal unaniem en
zonder aarzelen: „Thuisvaren!!!"
Inderdaad: de eenige oplossing.
Om half vijf was het schaften in
de nauwe kombuis: een tafel met
aan weerszijden banken tegen een
schuin wegloopenden wand van
patrijspoorten en schappen en rek
ken, met even verderop de twee-
verdiepingskooien.
We aten brood, waarop we boter
lepelden; visch uit blik. waar de
kok wat met azijn en uien in had
„legge knoeie", pindakaas uit blik
en stroop uit blik- Het ging „vrjj-
gezellerig", „sonder complimente"
en iedereen ,,sat met ze jatte
oferal aan". Maar het was beter
dan in welk hotel in Batavia ook.
„Geef me nog een vissie, zei
iemand sarcastisch, „die kunnen
straks het beste weer wennen in
het water.
Ik grinnikte ongeloovig. Zee
ziek??
Toen om vijf uur de comman
dant; „Voorspring los!" comman
deerde, grinnikte ik nog.
Maar het is wonderlijk, hoe snel
men sommige dingen afleert.
J. W. HOFWIJK.
„Een unicum in de geschiedenis
van het, Nedfcrlandsche zieken-
fondswezen Zoo karakteriseerde
de heer Jos Veldmaai de gecom
bineerde vergadering die gisteren
ïn den stadsschouwburg te Utrecht
door den Cemtralen Bond van
ziekenfondsen en den Bond van
R K# Ziekenfondsen werd gehou
den, ter behandeling van het
honorariumvraagstuk tusschen
ziekenfondsen de artsen apothe
kers en tandartsen.
Hij kwam op tegen de bewering,
dat de behandeling van ziekenfonds
patiënten door de artsen philantro-
pie genoemd kan worden.
Ook de heer C j van Lienden,
voorzitter van "den Centr. Bond,
bestreed zulks en becijferde, dat
m de steden de artsen aan deze
patiënten dikwijls nog een aardigen
cent verdienen. In Amsterdam
zijn hem zelfs gevallen bekend van
artsen, die 18.000 per jaar aan de
ziekenfondsen verdienen. Hierdoor
krijgt men wel een ongelijke sprei
ding van artsen over steden en
platteland. Op sommige plaatsen is
de behandeling van ziekenfonds
patiënten inferieur aan die van
particuliere patiënten.
In verband met den loonstop was
het onmogelijk aan de artsen een
verhooging van het honorarium met
100 pet. toe te kennen. Thans is
de vergoeding, die in 1942 bedroeg
3.20 per ziel en per jaar en voor
apotheekhoudende artsen 5 50,
verhoogd tot resp. 4.25 en 6/75.
Verder wordt voor iederen patiënt
als een pensioenbijdrage 43 ct
verstrekt. Ontkend werd niet, dat
deze regeling voor het platteland
onvoldoende is.
Van bevoegde zijde deelt men
ons het volgende mede:
„Het wereldtekort aan granen
maakt het moeilijk in de behoefte
van ons land aan brood- en voe-
dergranen te voorzien.
Het is dan ook van groot belang,
dat ir. A. H. Boerma, regeerirtgs-
comimissaris voor d"e buitenland-
sche agrarische aangelegenheden,
die in opdracht van den minister
van landbouw, visscherij en voed
selvoorziening Zuid-Amerikaan-
sche landen heeft bezocht, er in
geslaagd is voor ons land van de
Argentijnsche regeeriing belang
rijke hoeveelheden graan aan te
koopen, namelijk, behalve 25.000
ton tarwe. 260.000 ton mais. Deze
mais nu. van den nieuwen oogst
afkomstig, zal voor verlading in
den voorzomer beschikbaar ko
men."
Een woordvoerder van het Ame
rikaansche ministerie van buiten-
landsche zaken heeft medege
deeld, dat foto's en een gedetail
leerde beschrijving van Martin
Bormann, Hitler's plaatsvervan
ger, die door het Neurenbergsch
gerechtshof bij verstek ter dood
werd veroordeeld, aan de Ameri
kaansche ambassades en consu
laten worden gestuurd.
Deze mededeeling volgt op .de
vele onbevestigde berichten, dat
Bormann zich in Europa zou be
vinden. Betrouwbare kringen, die
in nauw contact met Duitschers
in Spanje staan, verklaren thans,
dat nadere onderzoekingen er op
schijnen te wijzen, dat de berich
ten, volgens welke Bormann te
Madrid is gezien, onjuist zijn.
D« heer J Hendriks, voorzitter
van den R. K. Bond, besprak den
chaos op het terrein van honoree-
ring der specialisten. Er zijn 80
centra, doch ieder centrum heeft
zijn eigen tarieven en op het platte
land zijn er te weinig specialisten
Door een verhooging van 50 pet is
voor de specialisten de regeling
aanmerkelijk verbeterd.
Van de onderhandelingen met de
tandartsen, die overeengekomen
afspraken niet zjjn nagekomen en
niet aan de controle meewerken
hebben de ziekenfondsen zeer ongun
stige indrukken,. De financieele
eischen zijn ingewilligd Over het
systeem van controle worden nieuwe
besprekingen gevoerd.
Tenslotte nam de vergadering een
motie aan, waarin zij nog eens
nadrukkelijk uitsprak, dat er voor
de artsen geen aanleiding is de
medische hulp aan ziekenfondsver
zekerden te kwalificeeren als philan-
tropie haar ernstge afkeuring
uitsprak over het verschil in be.
handeling tusschen particuliere en
ziekenfondspatiënten, het noodzake.
lijk achtte, dat inzake de beoordee
ling van de honoreering objectieve
maatstaven in aanmerking genomen
moeten worden, welke o.m rekening
houden met de ongelijke omstandig
heden, waaronder de artsen hun
practijk uitoefenen, en besloot de
besturen der ziekenfondsorganisaties
op te dragen, dat gestreefd wordt
naar waarborgen voor goede ge
neeskundige Verzorging van ver
zekerden in de te ontwerpen
ziekenfondswet
De chef van den Griekschen ge-
neralen staf, generaal Vendiris, is
te Volo in Thessalie aangekomen,
tezamen met andere Grieksche be
velhebbers. Dit zou er op kunnen
wijzen, dat een offensief tegen de
verzetslieden op handen is.
Volgens Grieksche persberichten
hebben in Macedonië grootscheep-
sche zuiveringsoperaties plaats ge
vonden. Grieksche gendarmes vie
len een groep verzetslieden, die
het dorp Nigrita bedreigden, aan.
Hierbij werden 1Ü0 verzetslieden
gedood en veel oorlogsmateriaal
buitgemaakt.
Het blad „Emros" meldt, dat
een groot aantal verzetslieden in
de buurt van Sparta door Griek
sche troepen, die gebruik maakten
van artillerie en pantserwagens,
op de vlucht gedreven werd.
Bij Marmara, in de omgeving
van het oude Delphi, zou na een
strijd van 24 uur een groep gueril-
la-struders uiteengeslagen zijn.
In de vlakte van Pharsalon werd
een af deeling verzetslieden met
behulp van Grieksche troepen en
vliegtuigen uiteengedreven.
De ministerraad heeft besloten,
dat :n_ alle stukken, welke van de
regeering de afzonderlijke depar
tementen of van andere rijksin
stanties, uitgaan, de verbuigings-n,
welke in de wet op de nieuwe
spelling facultatief is ge-teld, niet
zal worden gebruikt.
Ten aanzien van de scholen heeft
de minister van onderwijs nog geen
beslissing genomen.
De onderstaande bonnen van de
kaarten voor petroleum voor kook-
doeleinden en verlichting geven
gedurende de maand April 1947 elk
recht op het koopen van vier liter
petroleum kaarten UA 611: bon A
21 t/m 24, kaarten UB 611: bon B
11 en B 12. kaarten UC 611; bon C
06; kaarten UD 611: bon D 11.
Carne breekt met zijn eigen
en met de algemeene
filmwetten
Carné, die ons vóór den oorlog
schokte met zijn diep ontroeren
de, doch troosteloos pessimisti
sche „Quai des brumes" en „Ho
tel du Nord", waarin het leven
grauw en uitzichtloos is, de we
reld verdorven en leelijk en de
hoop op heter zeer gering, was
de uitvinder van het „elair ob-
scur" van de film, de met veel
zorg geschapen sfeer, die indruk
wekkend doch benauwend is. Ze
ker, het gevoel van en voor den
mensch overheerschte, doch al
leen deze teederheid maakte het
werk aannemelijk.
Volgens den Britschen Nieuws
dienst in Duitschland zijn giste
ren op verschillende plaatsen te
Duesseldorf aanplakbiljetten aan
gebracht met de woorden: „Wij
hebben honger" en waarin de be
volking wordt aangespoord, heden
Vrijdag aan een massademonstra
tie deel te nemen. Soortgelijke
pamfletten werden in de trarns
en in openbare gelegenheden ver
spreid.
Het plan was om, na korte hij-
eenkomsten in de fabrieken,
naar het centrum van Duessel
dorf op te trekken. Vertegenwoor
digers der vakvereenigingen en
van het plaatselijk bestuur te
Duesseldorf zouden dan een be
zoek brengen aan den plaatselrjken
bevelhebber en den „onhoudbaren
toestand der bevolking" met hem
bespreken.
Alleen de post- en telegraafbe-
ambten en het personeel van de
electriciteits- en watervoorziening,
benevens degenen, die bij de voed
selvoorziening en bij het militair
bestuur werkzaam zijn, zouden
geen deel nemen aan de voorge
nomen staking.
In Essen zou heden een staking
van 3 uur worden gehouden, ter
wijl in Keulen door arbeiders van,
verschillende groote fabrieken gis
teren voor het stadhuis werd ge
demonstreerd.
De burgemeester van Keulen
verklaarde tegenover de demon
stranten dat het Duitsche bestuur
weinig invloed kan doen gelden op
den aanvoer van, voedsel en niet
voor den tegenwoordigen toestand'
verantwoordelijk kan worden ge
steld.
Reeds zijn maatregelen genomen
om de voedselpositie te verbeteren
en dagelijks komen voorrangs-
treinen met 6000 t0n graan in, het
Rtihrgebied aan.
Jean Louis Bar-
rault, die in „Les
Enfants du Para
diseen der mooi
ste rollen speelt,
ooit op een film
vastgelegd.
In, Les enfants du paradis" ls
geen van de eigenschappen van
Carné meer terug te vinden. Hij
brak niet alleen met zijn eigen,
maar ook met algemeene film
wetten. Het werk kwam tot stand
door de nauwe samenwerking
van drie groote geesten: Carné,
den scenarioschrijver Prévert en
den tooneelspeler Jean-Louis Ear-
rault. Men zocht zijn stof niet in
het volksleven van de .groote
vooroorlogsche stad, noch in de
naoorlogsche problemen. Men
greep terug naar een omgeving
van vrijheid en vroolijkheid, on
bezorgdheid en lichtzinnigheid,
waarin sentiment en leven in el
kaar grepen: het Parijs van den
burger-koning Louis Philippe.
Het werd een film, die is als
een lyrisch gedicht, vol schoon
heid als de Fransche taal, welke
men er met zooveel trotsche na
drukkelijkheid in spreekt. Men
weet niet, wat meer te bewonde
ren: de conceptie, of de uitvoe
ring ervan. Beide immers hebben
buitengewone eigenschappen. De
idee om in één film een beeld te
geven van het negentiende-eeuw-
sche Parijs is meesterlijk-"Verwer
kelijkt, maar daarnaast is de in
houd een kunstwerk geworden,
dat overtuigt en ontroert.
Deze film duurt bijna drie-en-
een-half uur. Carné brak daar
door met de ongeschreven wet,
dat een film slechts vertoonbaar
is, als zij niet langer dan 90 mi
nuten duurt. Welnu deze film
boeit tot de laatste minuut en na
afloop is men wellicht minder
vermoeid dan na de vertooning
van menige kortere film. Carné
vertelt dit verhaal breeduit, maar
zoo boeiend en zonder één in
zinking, dat men hem desnoods
nog uren langer zou willen laten
vertellen. De manier, wa.arop hij
het vertelt, is niet alleen het be
langrijkste van deze film, doch
tevens een verklaring voor haar
lengte. Hier is n.l. geen sprake,
van wat wij noemen filmtaal, noch
van een door licht- en donker-
N.C.W.C. brengt hulp, Amerikaansche Tsjechoslowaken hebben
pen „Charity"-organisatie opgericht om de hulpbehoevende be
volking in het oude vaderland te helpen. Door tussehenkomst
van de invloedrijke National Catholic Welfare Conference
worden de liefdegaven verdeeld.
Dinsdag hebben we het feest
gevierd van Maria's Boodschap,
jullie weet wel, het mooie feest
waar we steed aan denken bij
het bidden van het Weesgegroet.
En daarom heb iik vandaag een
mooie legende (heel oud ver
haal) over de goedheid van
onze II. Moeder. Ik la© het in
een oud, Fransch boek en heb
't speciaal voor jullie vertaald.
In den tijd, dat er nog ridders
bestonden en de menschen geluk
kig en in vrede in hun huizen
leefden, woonde in een groote
stad een jongleur (dat is een
man, die heel moeilijke kunstjes
kan doen met ballen, ringen,
stokken, enz.). Wanneer hij be
zig was, stonden alle kinderen
met open mond om hem heen,
ja. zelfs de groote menschen lie
ten hun werk dan liggen en kwa
men naar buiten. Want zooals hij
daar kunsten maakte, kon nio
mand het. Natuurlijk haalde hij
dan veel geld op en zoo was hij
steeds gelukkig en tevreden-
Maar ja, de jaartjes gingen ver
der en hij werd oud. DikwuL
dacht hij dan aan den dag, dat
O. L. Heer hem bij Zich zou roe
pen en dan voelde hij toch, dat
een mensch door kunstenmaken
alleen niet in den hemel kon ko
men. En zoo gebeurde het, dat op
zekeren morgen de kinderen van
de stad-steeds maar wachtten en
wachtten. De kunstenmaker was
n.l. 's nachts heel stilletjes weg
gegaan en wandelde toep al ver in
het veld. Hij liep een paar dagen,
tot hij bij een oud klooster kwam
en na geklopt te hebben vroeg
'Hl aan den abt (dat is het hoofd
van een klooster) of hij daar
mocht blijven, tot O. L. Heer ziin
ziel zou komen halen. Nu. de abt
vond het goed en dus werd de
kunstenmaker een oude grijze
broeder die veel en goed bad.
In het klooster was natuurlijk
een kapel en daarin stond een
prachtig beeld van de Heilige
Maagd. Op het hoofd had Zii een
bagelwitten sluier en verder' droeg
Zij een grooten, lichtiblauwen
mantel van prachtige zijde- De
kunstenmaker hield veel van dat
beeld. Maria's gezicht was zoo lief,
zoo goedig en het leek soms wel.
als je er lang naar keek. nf Ze
nu en dan tegen je lachte. Hii bad
dan juist voor dat beeld heel erg
graag, maar steeds dacht hij dan
toch: „Hè. kon ik nu m~ar eens
iets doen speciaal voor Haar. Dan
zou Ze zien, hoeveel ik van Haar
houd". Maar ja, hij had nooit wat
geleerd, alleen maar kunsten-
maken
Op het laatst verlangde hij zoo
erg naar een goprle daad. dat. hij
stilletjes zijn ha'l«n ijlrgen en
stokj"'' ha'de naar !c»nel
terug ging en voor het beeld de
moeilijkste kunsten ging doen.
Zelfs kunstjes, welke hem nog
nooit gelukt waren, deed hij nu,
net zoo lang. tot hij te moe was
om nog langer door te kunnen
gaan en op dè treden van het
altaar neerviel-
Wat was er echter intusschen ge
beurd?
Een der andere monniken had
versche bloemen bij het beeld
moeten verzetten, maar was achter
in de kapel stokstijf blijven staan,
toen hij den kunstemr* ker bezig
zag. Nee maar, was dat niet
vreeselijk. voor het beeld van de
Moeder Gods zoo raar te doen
Zou Ze daar nu niet erg boos om
zijn? En de monnik was zoo van
streek, dat hij naar den abt ging
en hem alles vertelde. Ook deze
schrok heel erg en hij kon het
haast niet gelooven. Hij wilde het
eerst zelf zien.
Toen de kunstenmaker dan ook
den volgenden dag weer naar de
kapel ging, liep de abt hem
zachtjes achterna. Hij verborg zich
achter een pilaar en gluurde zoo
heel voorzichtig naar het beeld-
Eerst ging de oude grijsaard weer
op zijn knieën liggen bidden en
de abt dacht al. dat de andere
monnik zich vergist had, toen het
gebeurde. De kunstenmaker stond
op en begon weer te goochelen.
Met een stillen en gelukkigen
glimlach op zijn oud gezicht bracht
hij voor Maria weer zijn eenige
geschenk. Nog mooier, neg moei
lijker dan ooit tevoren suisden de
ballen en ringen op en neer en
opnieuw kon zijn oud gebogen
lichaam al die drukte niét hebben.
Zijn gezicht was nat van het zweet,
zijn armen nog trillend, stond hij
een klein oogenblikje nog over
eind en toen gleed hij zachtjes
naar beneden. Met zijn gezicht»
omhoog lag hij daar, stil en zon
der beweging.
En plotseling was de kapel vol
gouden licht en zingende engelen-
stemmen. De abt viel op zijn
knieën en zag toen het groote ge
beuren. De Heilige Maagd daalde
langzaam van het altaar, nam Haar
prachtigen hoofddoek en droogde
't gezicht van den ouden kunsten
maker af. Daarna legde Zij den
doek zachtjes op zijn gelaat, heel
zachtjes, zooals een echte moeder
bij haar kind doet. En onder het
gejubel der engelen ging de ziel
van den kunstenmaker naar God's
mooien hemel, om daar iederen
dag te danken voor dit groote
wonder.
Ziezoo, nu weten hoe ik
heet, tenminste, als /Teet"
de raadseltje goed 'cfb °5 ,P
Eerst even het eerste raadseltje!
De oplossing daarvan was: ®eti gat
in je kous
En nu het tweede. De goede
■woorden waren* i olie, 2 Otto, 3
melk 4 levfk, 5 uien, 6 uren en 7
knul.'Mijn naam is dus Oom Luuk,
aangenaam jongens en mei®ies*
Nu weer de nieuwe:
1 Er ligt een tapijt over Gadfs
land- Het is niet van wol, het is
niet geweven enje kunt het niet
raden, nog niet met zes kinderen,
ja zelfs niet met zeven.
2 Hoeveel erwten gaan er in een
pan van 2 liter?
3 Naar welken berg verlangt
een reiziger het meest?
Knappe koppen, do-e je 'best!
K
Wat een moeite met dien bal
KEES VAN W- (10 j.). Ik zou er
maar goed' op passen- Tjonge, wat
heb jij anders een massa geschre.
ven, zoo kan iedereen 't ook niet.
Je hebt het al in de gaten gekre
gen, zie ik- Zoo'n langen tijd niets
doen, valt ook niet mee-
Zeg CORRY v. d. W. (10 j.), ik
weet heelemaal niet, of die too.
venaar werkelijk niet meer leeft-
Maar als het een goeóe toovenaar
is, kan hij vast wel broodbonnetjes
tooveren ook, dus dat is wel in
ord.- Het was je eerste brief Cor-
ry, maar toch niet je laatste, hé?
En ANNIE K. (112 j.) was de
eerste met schrijven en ze was
weer de eerste, 'die mie een twee.
Óen brief schreef. Goed zoo, haan
tje de voorste! Dat eene raadseltje
van die p'ank komt in de courant,
Annie. D!e andere kan niet, want
dan -komen de zetters (ide men
schen, d e alle letters Voor de
krant maken) in t e war. In ieder
geval bedankt, kind!
Ook NETTIE v- d» S. (12
verlangt al weer naar de school
terug- Wat denk je Nettie, zou je
groote broer ook hopen, dat de
school weer begon of heë't hii
niet veel last vah je? Als je leuk
met je twee n'chtjes speelt, zal
Mj het hes* aardig vin ten Hoe oud
zijn e en hc hpot<>n ze?
Ach, ach OO'RRIE V. (12 j.l,
'wat heb je een pech gehad m«t je
eersten brief. Weet je wat ik
denk? Die postzegel van 7% cent
was wel goed. maar ik denk dat
het er een was, die vervallen ts
Vraag maar eens aan je vaker, of
hitt een oude postzegel -was- Je
hebt gelij'k, ik heb al heel wat
postzegels- Doe jij het ook voor de
missie?
En ook weer eens een jongen.
JAN V- (9 j.) Zoo welp en kruis,
ridder, je kunt toch wel een weeg
schaal maken in je vrijen tijd?
Als je later verkenner bent. moet
je ook steeds iedereen een ple
zier boen- Beg n er dus maar vast
mee- Het verhaal van den H Mar.
tinus komt nog wel eens, ik be.
loof het.
Eerlijk is eerlijk MAIRIE ANNE
S (nu 7 j.), vorige week kon je
er niet meer bij. Toch nog gefeli
citeerd, meisje, ik hoop je nog
lang ontder mijn vriendinnetjes tg
zien. Nu, je bent beslist de jong.
ste, leuk niet? Leuk zeg, lóat je
bet op school fijn v'ndt. want later
heb je alles noodig. Leer maar
goed.
Leuk. FILIA V. (12 j dat je
me raadseltjes opgestuurd hebt-
Een paar zal ik er gebruiken Van
Anneke heb ik nog niets geha'ó.
P°r ze eens op! Ik -ben anfens dol
gelukk:g, d"t het niet zoo'n rom
mel meer op straat is, miin schoe
nen waren n-I. lek!
ORETHA v E- (11 j-1 vindt het
ook al jammer. dat de sneeuw
weer weg is, nu- "e wept rju wel
hoe ik dn ar over denk. Was het
anders niet een beetje nat in die
hut- Jij hebf precies hetzelfde oost.
papier als een an'Jer vriendinne
tje van me Ik dacht eerst, d'at jul
lie zusies waren!
Jij bent de eerst TOM M (14
i.). d;" 'k nu v-n (""richt 'ken. Na.
'uurüik p„r?t ,vnn harte gete'Vi-
tcerd, lAh tv v'pfl het le 'k. dat je
ie niet laat kist, n en je z €r
komen steeós meer jongens Ibli-
Maar ja, jongens moeten eerst de
kat eens uit den boon» kijken.
Dank voor je raadsel, Tom. en
natuurlijk ook voor ide foto.
Én dan mijn koorzangertje,
jOHAN 'D- (8 j.) Jij bent zoowat
een artist, Johan. Zingen en tee-
kenen, jongen, dan moet je echt
heel hand leeren, want daar komt
heel wat voor kijken Maar ja, je
schrijft dat je graag naar school
gaat, dus ik geloof wel, dat dat in
orde is.
Jou heb ik te pakken gehad,
BERTHA S- (U j want ik ben
lekker een oom. Zeg, ik lees al
ede namen van je 3 zusjes en 4
broertjes, maar geen van zevenen
heeft me nog geschreven, hoe zit
dat? Met die kaartjes voor ide H.
Mis is leuk- Wie heeft dat verzon,
nen? Krijg je nog wat, ajs je de
meeste punten hebt?
ALIE V. 't H. (8 j.) je hebt
keurig geschreven hoof, maar met
zulke mooie rapporten kan bet ook
baast niet anders Als je nu met
vacrmtie in Utrecht bent moet je
eens goedi uitkijken, meiske- Mis
schien, zie je onzen kardinaal wel
Hoor ik dat nog eens van je?
WIM A. (io j.) bedankt voor het
aanbod van dat hondje, maar ik
woon op een bovenhuis en cian is
een dier houden niet zoo gemak
kelijk Misschien later nog eens!
Dat spelletje met dien dijk en dat
Water, za.1 best leuk zijn geweest,
maar ja, een politieagent moet nu
eenmaal op alles letten.
Zeg MARGARETA H. (10 j.),
gebruiken je Vader en Moerer
telkens dien langen naam? En ben
je van dat pak slaag zoo geschrok,
ken. dat je vergeten hebt je adres
te schrijven? Een 4 voor rekenen,
foei! Schrijf eens gauw. of óat be
ter is geworden, doe je het?
En dit moet voor vandaag weer
alles zijn- Volgende week kom ik
bij nog meer vr'en ijes en vrien
dinnetjes on bezoek
OOM LUUK-
effecten opgeroepen sfeer. HIe*
is alles tevoren in gereedheid ge*
bracht en later op de celluloidrol
vastgelegd. De camera doet daar*
bij zeer weinig moeite het geheel
op bijzondere wijze te zien, de in*
stellingen zijn allemaal nogal een*
voudlg. Gefotografeerd tooneel
dan In het geheel niet. En regie,
èn decor èn dialogen èn spel èn
muziek vormen een zoodanig ge*
heel, dat er inderdaad alleen
maar gesproken kan worden van
een film, maar dan een film, die
met de vroegere alleen het ver*
haal gemeen zou kunnen hebben.
Of de film hiermede op nieuwe
wegen is, kan moeilijk nu reeds
vastgesteld worden. Carné heeft
het geprobeerd en het is hem ge
lukt. Het is best mogelijk, dat
het anderen niet zal lukken. Wel
is zeker, dat deze filmvorm on
gekende mogelijkheden biedt, ter*
wijl die van de filmtaal nog moe
ten worden afgewacht. Bovendien
vraagt het aanschouwen van een
film als deze physiek minder, om
dat de hersenen niet voortdurend
met het associeeren van beelden
doende hoeven te zijn.
Is deze film belangrijk door
haar vorm, zij is het niet minder
door de tot haar vorm samen
werkende factoren afzonderlijk.
Prachtig zijn de dichterlijke en
geestige dialogen, de begeleiden
de muziek, de decors en de regie
van deze bonte samenleving Idaar
vooral het spel. Welk een ontroe
rende menschelijkheid in de
Baptiste van Jean-Louis Barrault,
Als een weemoedige melodie
dwaalt deze figuur door deze
symphonie van bruisenden levens
lust, een van de mooiste rollen
ooit op een film vastgelegd.
Het verhaal, dat zich afspeelt
voor en achter de coulissen van
de Parijsche theaters noopt in
tusschen tot streng voorbehoud
voor strikt volwassenen.
v. Sp.
Op het dezer dagen te Amster
dam gehouden congres van het
Algemeen Verbond van Volkstuin-
dersvereenigingen in Nederland
werd door verschillende afge
vaardigden betoogd, dat de pro
paganda voor de doelstellingen
y// Verbond, in het bijzon
der wat het opnemen van terrei
nen voor volkstuinparken in de
uitbreidingsplannen der Gemeente
en wettelijke bescherming van het
volkstuin wezen betreft, met de
grootst mogelijke intensiteit moet
worden gevoerd.
Het Congres besloot met alge
meene stemmen aan Zijne Excel
lentie den Minister van Land
bouw, Visscherij en Voedselvoor
ziening het volgende telegram te
zenden:
„Het Congres van het Algemeen
Verbond van Volkstuindersveree-
nigingen in Nederland, gehoord cie
besprekingen in zake moeilijkhe-
den bij het verkrijgen van per
manente volkstuingronden, gezien
de cultureele waarde van het
volkstuinwezen, dringt er bij Uwe
Excellentie op aan, te bevorde
ren, dat een wettelijke regeling
tot stand kome, met de verplich
ting om in de gemeentelijke uit
breidingsplannen gronden aan te
wijzen voor het vestigen van blij
vende volkstuinparken".
Het met Britsche toestemming
Verschijnende Berlijnsche blad
„Telegraf" eischt in een hoofd
artikel, dat de politie opheldering
zal geven over de gemelde ar
restaties van Berlijnsche studen
ten, daar gevreesd wordt dat een
nieuw terreur-regime, zooals dat
van de Gestapo zal ontstaan.
Een woordvoerder van het Fo
reign Office deelde gisteren me-
de, dat de officieele Britsche in
lichtingendienst nieuwe door de
sovjet-autoriteiten uitgevoerde ar
restaties heeft bevestigd. Onder
de gearresteerden bevinden zich
leden van de Chr. Dem. Unie. De
Britsche autoriteiten ter plaatse
overwegen nadere stappen bij de
Berlijnsche Kommandantura.
Een 'banketbakker te Helmond,
die koekjes te duur had verkocht
en bovendien daarvoor te veel
boter en suiker had laten inle
veren, ïs door den tuchtrechter
veroordeeld tot 3000 boete, siui,
ting der zaak voor 3 maanden
en publicatie vap het Vonnis ge
durende een half jaar aan <je
deur van zijn winkel
De Bindhovensche tuchtrechter
veroordeelde den winkelier G R
aldaar tot eeh geldboete 'vari
60.000, omdat hij vulpeninen
duur had verkocht. Zijn winkel
rooet 6 maanden gesloten blijVen
en h(j is voor 3 jaar uitgesloten
in de uitoefening van zijn beroep
President Truman heeft tijdens
een persconferentie medegedeeld,
dat de Amerikaansche ambas
sadeur in Belgrado, Richard Pat_
terson. niet op zijn post zal tel
rugkeeren. terwijl de ambassa.
deur in Polen. Arthur Lane, bin
nenkort zal aftreden, aldus meldt
A. F Patterson heeft over Tito
en dé toestanden in Joego.Sla-
vië een serie lezingen gehouden,
die in de Joego-Slavische pers
sterk becritiseerd zijn. Lane treedt
ai, omdat hij „vrijuit wenscht te
schrijven en te spreken over het
geen hjj in Polen heeft gezien".
Weerverwachting medegedeeld j
door het K. N. M. I- te De Bilt
geldig tot Zaterdagavond:
Aanvankelijk weinig wind, la- i
ter iets toenemend, voornamelijk
uit Oostelijke richtingenzwaar j
bewolkt met opklaringen; plaat- j
selijk regen of regenbuienwei-
nig verandering van tempera-
tuur-
29 Maart; zorl 0p 6.24 uur. on-
der 19-07 uur, maan op 20-02 uur, J
oneer 2-47 uur
