JEUGDRECLASSERING
1
w.
Strijd om een oliebron
II
Radio en nationale gedachte
m0m
Avontu ren roman
uit Z.-Amerika
ZATERDAG 7 JUNI 1947
PAGINA 4
*HUIS DER VERLOREN
KINDEREN"
Sympathieke Franse film
„LOST WEEK-END"
Een nachtmerrie van rauwe
realiteit, aangrijpend en
suggestief
GEZAMENLIJK PROGRAM
STELDE NOG TELEUR
VERGOEDING VAN
„FRANSE" GRENSMARKEN
CHURCHILL WACHT
OPERATIE
0OGOGGGG0OQQ00G?GGO0OO3goe0OO0O0O0G0O0OOOGeGO0eQOOGOOO(;o0Qoo000QO000Q0OO00O0eG0G0e0O0oo0000oo0
door TOM GILL
gr, m
14f*!v
m£mt
'v-s->
14
Als men de Franse films, welke
betrekking hebben op de herop
voeding van de verwaarloosde
Jeugd, moet geloven heersen er in
de jeugrfopvoedingsgestichten en
tuchtscholen van Frankrijk toe
standen, welke dringend verbete
ring behoeven.
Eerst waren het „Gekooide
Jeugd" en „Le Visiteur", die een
alles behalve aanlokkelijk beeld
ophingen van de wijze, waarop de
Franse justitie zich bezig houdt
met de „opheffing" van de mis
dadige jeugd. Thans is het weer
„.Le Carrefour des enfants per
dus" (Het Huis der verloren kin
deren), welke de aandacht vestigt
oo de onpaedagogische, kortzich
tige en wrede wijze, waarop de
jeugd in de Franse verbeterings
gestichten schijnt te worden „op
gevoed".
Heropvoeding van de verwaar
loosde jeugd. Een interessant en
9er]ge Rigiani, de jeugdige
Franse filmster, die opvalt
door zijn knappe spel in
JHet Huis der verloren
kinderen
uiterst belangrijk probleem. dat
met het oog op de Nationale Re-
classeringsdag, welke morgen in
ons land wordt gehouden, nog
aan actualiteit wint.
Wie echter zou menen, dat „Le
Carrefour des enfants perdus"
diep op dit probleem ingaat, zal
zich teleurgesteld voelen. In dat
opzicht kan zij een vergelijking
met de eerder in ons land ver
toonde film van Noël Noël: ..Ge
kooide Jeugd", niet doorstaan.
Nog ongunstiger valt een verge
lijking van deze film uit met" de
Amerikaanse „Boys Town" of de
Russische ..De weg naar het le
ven" van Nikolai Ekk, welke een
zelfde onderwerp behandelden.
Leo Joannon, een in ons land
minder bekend regisseur (wij her
inneren ons van hem alleen maar
„Alarm in de Middelamdse Zee")
heeft zich kennelijk op beide laatst
genoemde films geinspireerd,
doch zijn werk mist de bezielende
Stijl van de Rus en de opvoedkun
dige strekking van „Boys Town"
Joannon is te veel tegemoet ge
komen aan de smaak van het pu
bliek. dat sensatie en sentiment
eist. Daaraan is in „Le Carrefour
dés enfants perdus" dan ook geen
gebrek.
Daarentegen missen wij al te
zeer de levensechtheid en levens
diepte, welke het overigens sym
pathieke scenario geloofwaardig
en aannemelijk zouden maken.
De types van de jeugdige boefjes,
die een rol in deze film vervul
len, zijn uitstekend gekozen, maar
de menselijke nuancering ont
breekt. De wisselende stemmingen
van goed naar kwaad in Jorisse.
hoe goed ook gespeeld door Ser
ge Rigiani. een nieuwe ster aan de
Franse filmhemel worden b.v.
psyfholigisch niet voldoende ge
motiveerd.
Omwille van het sympathieke
gegeven, dat ons laat zien, hoe
Jean Victor (René Dary) een ge
demobiliseerd officier en zelf in
éen tuchtschool opgevoed, pogin
gen doet om door liefde en toe
wijding de harten van zijn ver
waarloosde en tuchteloze jongens
te winnen, is deze wilm, ondanks
haar fouten, meer dan gewone be
langstelling waard. Bovendien
bevat zij voldoende boeiende mo
menten om haar aantrekkelijk te
maken. Het goede spel van Re
né Dary en van de jeugdige Ser
ge Rigiani draagt daar niet wei
nig toe bij.
F.
Een leven, dat in steeds toene
mende vaart zijn ondergang tege
moet snelt. Een man met een
zwakke wil, maar met onmisken
bare talenten, die de prikkel van
de drank stelt boven succes, ge
zondheid. een liefhebbende v»uw
en boven het leven zelf. Een
vrouw, die zichzelf vernedert in
de ijdele hoop, eens de hand te
weerhouden, die zich in haast dier
lijke begeerte kromt om het glas.
De emoties van een gewoonte
drinker. die torren, muizen en
ander ongedierte ziet in ziin deli
rium. De biecht van een verloren
mens. die een laatste wanhopige
poging niet tracht te ontworstelen
aan een hartstocht, die hij moet
bevredigen ten koste van ziin
vrienden, zijn bloedverwanten en
zijn zelfrespect. Dat alles heeft de
regisseur Billy Wilder in een dy
namische beeldwisseling en een
steeds dreigender, onvermijdelijker
wordend rhythme vastgelegd op
de' filmband.
..Lost Week-end". „Verloren
week-end", een verloren leven, het
delirium van een verloren ziel.
De filmindustrie wordt wel eens
vergeleken met een droomfabriek.
Ditmaal heeft zij een nachtmerrie
vervaardigd, maar dan een nacht
merrie van rauwe realiteit, aan
grijpend en suggestief.
Ray Milland is in deze film ..de
aardige jongeman, die drinkt". Hij
drinkt; niet voor zijn genoegen,
maar uit noodzaak; niet per glas,
maar per fles; onophoudelijk.
Jane Wyman, het meisje, dat
van hem houdt en Philip Terry,
ziin broer, pogen hem van de
ondergang te redden, maar ver
geefs. Een week-end aan zichzelf
overgelaten, geeft hij zich volledig
aan zijn hartstocht over. De nacht
merrie van die paar dagen van
eindeloze, golvende dronkenschap,
MMMM
„Een glas is te veel, honderd
zijn te weinigRay Milland in
de film „Lost Week-end
heeft Billy Wilder beheerst, maar
met aangrijpende objectiviteit door
middel van zijn camera geobver-
veerd. Ogen, die koortsachtig zoe
ken naar een fles met het heet-
begeerde vocht; handen, die be
vend grijpen naar het glas; de
geest van de dronkenschap zelf,
blootgelegd in al zijn verschrik
king, walging, zelfbeklag en wan
hoop. Niets blijft de toeschouwer
bespaard, zelfs niet het voorge
borchte der hel, dat de afdeling
drankzuchtigen van een ziekenhuis
in een grootstad is, en waar slechts
een dwangbuis en potige verple
gers de duivelen van de alcohol
kunnen bedwingen.
Frank Faylen maakt een onver
getelijke indruk als Bim. de ver
pleger, die door het dagelijkse zien
in de afgrond van de dronkenschap
is afgestompt en hard is geworden
als de handen, waarmee hij zijn
patiënten in bedwang houdt.
Ray Milland, die bijna onop
houdelijk door de camera wordt
geobserveerd, speelt in deze film
de rol van zijn leven. Zijn grootste
verdienste is wel, dat hij zijn rol
van ongeneeslijke dronkaard zo
overtuigend weet te spelen, dat
wij niet konden geloven aan het
slot van de flim een concessie
aan de censuur waarin wordt
gesuggereerd, dat er voor hem eens
nog een kans op redding zou be
staan. tenzij door een wonder.
..Lost Week-end" is een uitste
kende film, een der beste, welke
de Amerikanen sedert de bevrij
ding naar Europa hebben gestuurd
en welke zeer terecht een prijs
verwierf op het filmfestival te
Cannes. F.
Gisternamiddag heeft de minis
ter van Onderwijs, K. en W., dr.
J. Gielen, de onlangs benoemde
programmaraad voor de radio-om
roep geïnstalleerd. Hij belichtte
daarbij de betekenis, welke naar
zijn mening aan deze raad in het
huidige radiobestel moet worden
toegekend.
Spr. had gemeend een voorlo
pige oplossing van het omroep-
vraagstuk te moeten bevorderen
in een richting die meer aansloot
bij het verleden dan die, welke
zijn voorganger was ingeslagen.
Echter moest 'daarbij minstens ten
dele worden tegemoet gekomen
aan het ernstigste bezwaar tegen
het vroegere stelsel, n.l. dat het
te veel het beeld van versnippe
ring vertoonde en te weinig geza
menlijk de nationale gedachte
recht deed wedervaren. Spr. heeft
daarom gezocht naar een middel,
waardoor met behoud van de au
tonome medewerking van de om
roepverenigingen, de nationale ge
dachte in de omroep ook op deze
wijze de plaats kreeg, waarop zij
recht had en meent de oplossing
gevonden te hebben in het insti
tuut van de gezamenlijke program
ma's.
Het verheugde spr., dat hij de
omroepverenigingen bereid heeft
gevonden mede te werken aan een
regeling, waarbij ongeveer een
vierde gedeelte van de zendtijd
wordt besteed aan de uitzending
van programma's, die onder ge
zamenlijke verantwoordelijkheid
der vier grotere omroepvereni
gingen worden uitgezonden. Daar
door wordt gestalte gegeven aan
de gedachte, dat naast het veie,
waarin wij van elkaar verschillen,
er ook veel is, dat wij gezamenlijK
en gemeenschappelijk kunnen doen.
De minister zeide het in hoge
In aansluiting op vorige berich
ten inzake de vergoeding van des
tijds aan de Franse grens door
Ned. repatriërenden ingeleverde
rijksmarken, deelt het ministerie
van financiën mede, dat in over
leg met de Franse autoriteiten is
besloten, dat de door gerepatrieer
de Ned. onderdanen op doorreis in
Frankrijk ingeleverde rijksmarken
volgens dezelfde bepalingen zullen
worden vergoed als de marken,
welke aan de grens werden in
geleverd.
De destijds aan belanghebbenden
afgegeven cartes de repatrie, waar
op de bedragen staan vermeld,
dienen daartoe bij de plaatselijke
arbeidsbureaux te worden ingele
verd van .11 Juni t.m. 1 Juli a.s.
Zij, die hun carte de repatrie in
middels bij de Ned. Bank hebben
ingeleverd, zullen deze van ge
noemde instelling ter inlevering
terugontvangen. Na deze termijn
kunnen geen cartes meer worden
geaccepteerd.
Zij, die hun carte de repatrie
aan het ministerie van buiten
landse zaken te 's-Gravenhage of
aan de Ned. ambassade te Parijs
hebben toegezonden, dienen zich
met .het ontvangstbewijs, hetwelk
hun daarvoor door de Ned. Bank
zal worden toegezonden, tot het
gewestelijk arbeidsbureau hunner
laatste woonplaats voor hun ver
trek naar Duitsland te wenden.
In de- terzake in de staatscourant
van 6 Juni gepubliceerde beschik
king is een bepaling opgenomen,
welke het mogelijk maakt, dat de
destijds in Frankrijk verstrekte
voorschotten worden verrekend
tegen een koers van R.M. 100
f 42.40.
Winston Churchill zal binnen
kort een operatie moeten onder
gaan. Naar Reuter verneemt is
de operatie niet van ernstige
aard. Churchill zal ongeveer een
maand niet in staat zijn aan het
openbare leven deel te nemen.
Ons Romanbijvoegsel
JGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGCGGGGGGGGGOOGGOOOOOOGGGGGOGOGGOGGOGOOgÓo
mate te zullen toejuichen, indien
dit gedeelte van het programma
wordt bezet met de hoogste cul
tuuruitingen van ons volk, voor
zover deze niet aan een bepaal
de levensstroming gebonden zijn.
Hij hoopte, dat de raad naast en
met de omroepverenigingen zal
kunnen samenwerken, dat hij zal
worden tot een radio-parlement,
waarin door onderlinge bespre
king en wederzijds vertrouwen
verstandige besluiten in het be
lang van de radio-omroep zullen
kunnen worden genomen.
Teneinde te voorkomen, dat het
gezamenlijk programma door een
al te rigoreus hanteren van het
z.g. principieel veto alle ontwik
kelingsmogelijkheid zou vérliezen,
bevat de voorgedragen regeling
de bepaling, dat bepaalde pro-
grammastof, ondanks daartegen
uitgespróken principieel bezwaar
van de zijde van één der omroep
verenigingen, toch in het geza
menlijk programma kan worden
opgenomen, nl. op last van de re
geringscommissaris voor het ra
diowezen.
De minister wilde niet verber
gen, dat de inhoud van het geza
menlijk programma, alsook de
tijden, waarop het wordt uitge
zonden tot dusver niet in alle op
zichten aan zijn verwachtingen
hebben beantwoord. Indien het
werk van de programmaraad
slaagt, zal aldus spr. wel
licht een kostbare aanwijzing
kunnen worden gegeven voor de
richting, waarin de oplossing van
het definitieve radiobestel noet
worden gezocht.
IN TE LEVEREN BONNEN
DOOR DETAILLISTEN
voor de week van 8 t.m.
14 Juni 1947
Brood: D-03 res. (16 rts.); D-06.
D-13 res. D-01. D-ll, D-21 br. (8
rts.); D-02 brood nw. bonnen
E-21 (4 rts.); Coupure X105.
Bloem: D-16 res. (16 rts.); D-14
res., D-03 alg-, rants.b. E22 (1 r.).
Afloss. week 1117 Mei 1947.
Boter: D-ll. D-21 boter (1 rts.);
D-01 boter. D-07 res., rants.b. E-31
rts,). Afloss. week 1117 Mei
1947.
Margarine; D-02, D-22 boter (1
rts.); D-12 boter, D-01, D-04 res.
Rants.b. E 32 (y2 rts.). Afloss.
week 11—17 Mei 1947
Kaas: D-01 alg., D-21: kaas (2
rts.); D-ll alg.; rants.b. E 36 (1
rts.). Afloss. week 1117 Mei '47
Vleeswaren (detaillisten): D-02,
D-21 vlees (3 rts); D-01 D-ll
vlees, C-13. C-22 vlees, rants.b.
E 51 (1 rts.). Afloss. week 11—17
Mei 1947.
Vleeswaren (slagers, inst. 8.000
nrs.. inst. 8.800 nrs.): Idem.
Vlees (slagers): Idem. Coupures
C 300, C 301, X 116.
Zachte zeep: Extra voorschot.
(Geen inlevering).
Tabak (grossiers): Coupures
C 298, C 299. Afloss. week 11—1"
Mei 1947.
Textiel: Toew. text goederen.
Toew. Distex MD 85; 1 t/m Jp
VA 510, 101 t/m 140 VA, VB VC.
VD, VE 605 4- B, C, D, E. F O
pnt.); 101 t/m 200 VF 605 (1 pnt);
A en B VA 705 (1 pnt.), A en B
VA 705 (5 pnt.); B82, C82 1 en
10 pnt.
Petroleum verkoopmijen, gros
siers, detaillisten)C-05. C-17 alg-
D-12, D-13 (1 rts.); A25 t/m A ot,
B 13 t/m B 16, C 07, C 08 (2 rts.)
Brandstoffen: 74 BV, 75 BV (3
rts.).
Voor hen waarvoor deze week
is aangewezen:
Brandstoffen, Industriekolen
Nieuwe coupures B, C, D, E ver
bruikers. Geen vervangingstoewij
zingen.
De nieuwe „Convair 240", waarvan de K.L.M. een twaalftal
besteld heeft. De machine is 23 M. lang, 29 M. spanwijd, 8 M.
hoog, 40 passagiers, snelheid boven 500 km. per uur.
'-t
INHOUD VAN HET
VOORAFGAANDE.
Drew Thorpe en Spud Lowry.
employe's van de Amerikaan
se Olie Mij., hebben in het
Zuid-Amerikaanse oerwoud een
olieveld ontdekt. Na eèn af
mattende tocht, belandden zij
in 'n ziekenhuis, dat beheerd
werd door de Planeet Export
Mij., wier directeur Franz
Alter hun grootste tegen
stander was. Thorpe besefte het
gevaar volkomen, doch aan
vaardde moedig de strijd om
z'n geheim.
De volgende morgen keer
de Drew naar zijn kamp terug
om Molly, de vrouw van Spud,
te gaan geruststellen en zijn
superieuren mededeling van
z'n ontdekking te doen. Men wil
de echter niets over nieuwe bo
ringen horen en na een hoog
lopende ruzie werd Drew ont
slagen. Later deed Franz Alter
hem het zeer verleidelijke voor
stel voor hem in de Rio Bravo
boringen te gaan verrichten,
maar Drew wees dit van de
hand Hij nam het besluit er
voor eigen rekening te gaan
werken en dit plan nam steeds
vastere vormen aan.
Tijdens een bespreking met
Nan Alter werd Spud ontvoerd.
Drew trommelde zijn mannen
bjj elkaar om z'n vriend te be-
bevrijden hetgeen met een list
gelukte. Later vroeg Drew haar
verantwoording van haar daad.
Was het een hinderlaag, uitge
dacht door haar echtgenoot
Mrs. Alter ontkende dit ten
stelligste, doch verzekerde, dat
ze had willen spreken over een
financiële steun van de borin
gen in het Rio Bravo-veld.
Na een feestavond bracht
Drew Gloria Diaz naar huis
waar ze van haar vader vele
verwijten te horen kreeg en be
dreigd werd, te zullen worden
teruggezonden naar de familie
in de hoofdstad.
Drew begreep, dat het haar va-
der's bedreiging was, die Gloria
zo vastberaden en koelbloedig
deed zijn. Hij wist, welk 'n'schrik
beeld een verblijf bij haar familie
voor haar was en hoe ze niet zon
der verdriet en afkeer kon terug
denken aan de jaren, die ze daar
had doorgebracht. Hij begreep, dat
Diaz met deze bedreiging niets
anders zou bereiken, dan dat ze
zich nog koppiger zou verzetten
tegen zijn tyrannie. Ja, dat was
waarschijnlijk de hele ondergrond
van het drama: dat ze in wezen
allebei precies eender waren en
dezelfde onverzettelijke wilskracht
en onbuigzaamheid bezaten.
Diaz beefde van woede: De
aanwezigheid van je geliefde
schijnt je nogal moed te geven
merkte hij schamper op.
Vader, verweet het meisje:
Maak uzelf toch niet te schande
Wat is dat nu toch voor dwaas
heid! Als u op een dergelijke ma
nier tegen mij spreekt, dan ver
laat ik u liever uit eigen bewe
ging. Ik wil mijn liefde en ach
ting voor u niet verliezen
Franz Alter en Tono hadden
zonder één woord te zeggen het
hele bewogen gesprek beluisterd.
Maar nu kwam Alter een stap naar
voren en zei:
Mag ik mij. als een oude,
welmenende vriend, met dit ge
sprek bemoeien? Toe, laat mij een
paar woorden zeggen en neem
geen stap, die u allebei uw hele
verdere leven berouwen zal.
Hij wees naar Drew en ver
volgde: Jullie kennen dat soort
mannen niet zo goed als ik. Jullie
hebt ze maar weinig meegemaakt,
ik destemeer. Misschien interes-
neert het Gloria te horen, dat deze
huichelaar vóór hij haar meenam
naar het bal een bezoek had ge
bracht aan het café El Nido.
Ploert! siste Drew hem toe.
Alter's ogen flikkerden. Hij hief
een hand op en Drew hoopte, dat
die op hem neer zou komen, waar
door hij een motief zou hebben
om een gevecht te ontketenen.
Maar Alter raakte hem niet aan
en sprak met een gluiperige glim
lach om de lippen verder:
Gloria, ik; zal me tot het
uiterste verzetten tegen een ver
trek uit je vaders huis, zelfs al
zou ik daardoor jouw achting en
vriendschap moeten verliezen. Ik
zal me verzetten, voor.,., je best
wil en ik ben van mening, dat
Tono hetzelfde zal doen.
Drew begreep Franz Alter's op
zet: hij had nu een gelegenheid
zich voor te doen als de bescher
mer van Gloria en kon als zodanig
bij dr. Diaz vijandige gevoelens
tegen hem, Drew, aanwakkeren,
hetgeen Alter als steun in de strijd
om het Rio Bravoveld van pas
zou kunnen komen, piaz had nog
altijd veel invloed bij de regering
en misschien.... kon Alter Diaz
wel zover krijgen, dat deze zijn
relaties zou aansporen Drew
Thorpe uit het land te laten zet
ten. Het plan van Alter was listig
in elkaar gezet.
Drew begreep dit alles heel
goed en hij zou werkelijk niets
liever doen, dan Alter met éen
slag neervellen.
Ook tot Gloria was de bedoeling
van Alter's woorden doorgedron
gen. Ze vreesde, dat Drew zien
niet langer zou kunnen beheersen
en zijn vijand zou aanvallen.
O. alstublief, zei ze: Breng
mij terug naar Molly. Ik kan dit
niet langer verdragen.
Nu mengde Tono zich in het
gesprek:
Gloria, lieve Gloria, fluister
de hij bewogen.
Alle aanwezigen keken hem aan
ze zagen hoe zijn lippen zenuw
achtig vertrokken, maar hij kon
blijkbaar geen woord meer ul-
brengen, Plotseling liep hij op de
deur toe, gooide die met een slag
dicht en ging ervoor staan.
Glimlachend keek Alter hem
aan en deed een pas naderbij. Hij
stak zijn hand naar Gloria uit en
zei:
Mijn kind
Maar Drew kon zich nu niet
langer beheersen:
Raak haar niet aan, Alter
schreeuwde hij, ziende dat het
uithoudingsvermogen van het
meisje overschreden was en dat
ze smartelijk snikte. Hij liep op
de deur toe en gebood:
Ga op zij, Alter. Ik wil met
haar door déze deur naar buiten
toe
Niemand bewoog zich, iedereen
scheen in afwachting: Alter en
Tono als twee waakhonden voor
de deur; Diaz, nauwlettend toe
ziend van achter zijn bureau; Glo
ria, huilend in een hoek en Drew
verdacht op iedere beweging, Al
ter en Tono fixerend. De span
ning in de kamer werd haast on
draaglijk, maar er gebeurde mi
nuten lang niets. Ineens barstte
de bom.
Tono kon zich niet langer be
heersen en greep Drew naar de
keel:
Je zult haar niet meenemen!
Je zult niet
Drew hield voortdurend Alter
in het oog; hij hield heel z'n aan
dacht gespannen op de krachtige
gestalte bij de deur en onderwijl
duwde hij met één fors gebaar de
tengere Tono van zich weg:
Nu voor het laatst, waar
schuwde hij, laat me erdoor
Alter bleef stokstijf staan. Drew
twijfelde er niet aan, of de man
verlangde tenzeerste naar een
gevecht. Allereerst wist hij, dat
zijn gorilla-achtige kracht nauwe
lijks te overwinnen was, maar
bovendien zou hij door een ge
vecht Diaz aan zich verplichten,
die zou vanzelfsprekend de indruk
hebben, dat Alter inderdaad voor
het bestwil van Gloria en haar
vader gevochten had. Diaz wist
niets, van alles wat hier achter
stak
Drew bukte zich om een aanval
te openen, maar ineens klonk de
stem van Diaz, volkomen, onver
wacht en opvallend kalm:
Laat hen gaan, Alter.
Alter keek hem verschrikt aan
en riep:
Diaz,'je meent toch niet....
Ja, ik meen het wel: laat
hen gaan. Ik wil niet hebben, dat
ze me ooit zou kunnen verwijten
haar met bruut geweld hier te
hebben gehouden. Ze is mijn ge
vangene niet. Ook erken ik haar
niet meer als mijn dochter. Ik
wil haar liever niet meer zien.
Gloria barstte opnieuw in tra
nen uit:
Vader, lieve vader, spreek
niet zo
Maar afwerend en koel deed
Diaz de deur open en zei:
U kunt gaan.
Gloria stond daar als een klein
kind, niet wetend wat te doen.
Haar lippen trilden en ze zei een
paar maal zacht:
Vader, niet zó!
Tono greep Diaz bij de arm:
Dokter, weet u wel wat u
doet? U jaagt uw eigen dochter
het huis uit.
Zonder hem een antwoord te
geven, schudde Diaz Tono's hand
van zich af. Het meisje liep op
hem toe:
Vader, waarom moet het zó
gaan tussen ons Waarom kunt u
niet redelijk zijn.
Maar koppig keerde Diaz zich
af, alsof hij haar woorden en
snikken niet hoorde. Met een
smartelijk gebaar keerde Gloria
zich tot Drew:
Kom mee fluisterde ze zacht
Samen gingen ze de gang in.
HOOFDSTUK XXV
Gedurende de korte tijd, dat ze
op het kantoor van dr. Diaz wa
ren geweest, was de dag aange
broken en had de duisternis
plaats gemaakt voor het licht van
de opkomende zon.
Met een treurige trek op het
gelaat staande Gloria verrast naai
de langzaam klimmende zon.
Weer een dag, zei ze: Weer
een dag en welk een treurig be
gin! O Drew, ik voel me zo onge
lukkig, zo heel erg ongelukkig-
Drew kalmeerde haar zacht en
hartelijk. Maak je niet al te
veel zorgen, Gloria. Wees met
bang; alles komt misschien nog in
orde, want het staat voor mij
vast, dat je vader dolveel van je
houdt en je enkel door de angst
je te verliezen onredelijk behan
delt.
Toch ben ik bang, Drew. Ik
zie deze nieuwe dag met angst
tegemoet.
Er is niets om bang voor te
zijn. Kom nu mee naar de auto
Ze liepen het pad af, aan welks
einde Drew's auto stond. Hij
wilde met ferme stappen vooruit,
maar het meisje liep heel lang-'
zaam, alsof ze met dan met moei-
te zich kon losscheuren van de
plaats, waar ze gewoond had en
waar haar vader nog woonde. Zo
nu en dan keek ze om, alsof ze 't
beeld van het ziekenhuis onuit
wisbaar m zich wilde opnemen
en een ogenblik leek het, dat ze-
zich zou omkeren en teruggaan
naar het huis, naar haar vader.
Maar neen, ze vermande zich en
kwam naast Drew in de auto
zitten.
Ze reden door het ontwakende
oerwoud. Kleine wolken dreven
voor de zon en het lichtspel over
de baai leverde een fantastisch
mooi schouwspel op. MaarGloria
had hier geen oog voor. Zé keek
recht voor zich uit en haar han
den lagen zonder enige beweging
op haar schoot. Drew keek haar
vol medelijden aan. Hij begreep,
wat er in het meisje om moest
gaan 1 hoe ze leed, maar- even
eens begreep hij, dat hij machte
loos was en haar niet troosten
kon Hij kon bovendien geen
troostwoord vinden. De stap,
waartoe de onredelijkheid van
haar vader haar had gedwongen,
was te onverwacht gekomen en
al te zwaar om te dragen. Het
was niet uitgesloten, dat alles nog
in orde zou komen, maar de on-
wijkbare koppigheid van dr.
Diaz was niet te onderschatten.
Het meisje hield zielsveel van
haar vader en er was geen te
kort aan gehoorzaamheid in het
spel. maar ze kon het leed van
'n onredelijke en haast tyrannie-
ke onvrijheid niet langer dragen.
Toen ze de kust naderden keek
Gloria Drew aan. Ze stapte blijk
baar af van haar dromen over
wat ze achterliet en dacht aan de
toekomst. Met bevende stem
vroeg ze: Waar breng je me
heen, Drew?
Naar Molly! Zij zal je be
grijpen en je helpen.
Dat weet ik, zei Gloria en 't
was alsof het denkbeeld haar een
ogenblik verheugde. Maar on
middellijk hierna keek ze weer
ernstig voor zich. Maar ikzal
daar niet lang kunnen blijven.
Wat moet ik dan doen? Naar de
familie van mijn vader in de
hoofdstad wil ik niet; het is daar
niets meer of minder dan een ge
vangenis. Ik zou daar geen geluk
of rust kennen en de hele dag
verwijten moeten horen en ver
waande tirades over plicht en
familietrots. Ik zou dat niet meer
kunnen verdragen, zelfs.... niet
in ruil voor armoede.
Met een triestig glimlachje
keek ze hem aan: Ik zie, dat
ook jij bedroefd bent, Drew.
Dat is ook zo, bekende deze:
Ik zat er juist aan te denken,
dat ik eigenlijk de sphuld van je
vaders woede ben. Ik zal vandaag
naar hem toegaan en hem alsnog
alles uitleggen.
O. daar bereik je niets mee.
Hij is in dit geval voor geen rede
vatbaar en zou alleen nog maar
koppiger worden. Neen, doe dat
niet Bovendien: jij bent de*
.schuld niet. Je gelooft toch zeker
niet, dat het drama, dat nu zijn
ontknoping vond, eerst gisteren
avond begon? Het is een veel en
veel langer proces. Dit moest
vroeg of Iaat komen en het is de
enige mogelijkheid om vader tot
redelijker gedachten te brengen.
Ze ademde diep. ging rechtop
zitten, en het was alsof ze haar
volkomen passieve houding had
laten varen.
Ik ben bedroefd, Drew, ook
ben ik een beetje bang. maar des
ondanks voel ik mij voor het
eerst van mijn leven een klein,
een heel klein beetje vrij. O wat
heb ik daarnaar verlangd, naar
een klein beetje vrijheid. Ik had
zo gehoopt, dat vader me dit zou
geven zodra ik wat ouder was,
maar hij verscherpte hoe langer
hoe meer zijn dwingelandij.
Zonder veel te vragen of te
zeggen heette Molly het meisje
welkom en begon onmiddellijk
een slaapkamer in gereedheid te
brengen. Gloria trok zich daarin
terug om te gaan rusten. Maar
toen Molly even later de kamer
passeerde, hoorde ze een onder
drukt snikken. Ze trad er binnen
en zag hoe Gloria's uithoudings
vermogen nu volkomen uitgeput
was en hoe ze behoefte had allës
aan haar nieuwe vriendin te ver
tellen. Molly ging op de rand van
het bed zitten en liet Gloria kalm
uitspreken. Met een moederlijk
gebaar streek ze het meisje over
het haar. Ja. de wijze vrouw be
greep, dat de gebeurtenissen van
de laatste uren inderdaad al
te veel waren geweest voor het
meisje en dat de reactie nu bit
ter was. Gloria kalmeerde merk
baar; het snikken verminderde
en rustig legde ze het hoofd neer
en sliep in. Op haar tenen verliet
Molly de kamer.
Drew en Spud zaten samen te
praten, maar onderbraken on
middellijk het gesprek, toen ze
bemerkten, dat Molly uit Gloria's
kamer was teruggekeerd.
Hoe gaat het met haar?
Ze slaapt. Dat zal haar heel
goed doen.
Arm kind!
Molly ging zitten. Ja, 't moet
een heel treurig einde van een
prettig feest voor haar zijn ge
weest. We kunnen op het ogen
blik de diepte van h^ar leed zelfs
nog niet peilen. Maar haar vader
heeft onverantwoordelijk gehan
deld.
Spud bad nauwelijks toege
luisterd; hij was vol van het
nieuws, dat Drew hem zojuist
verteld had.
Zeg Drew, vertel eens gauw
aan Molly over het voorstel van
Nan Alter!
Drew herhaalde de geschiede
nis van Nan Alter, die hem geld
bad aangeboden om in de Rio
±51 avo te gaan werken. Toen
Drew aan het eind van zijn ver
haal was gekomen, begon Spud
te grinneken en zei plagend:
Ik heb altijd wel gedacht, dat
Nan Alter een beetje van jou
hield, Drew.
Drew fronste de wenkbrauwen;
Doe niet zo mal! Het is geen
tijd meer om grapjes te verkopen
we moeten onderhand handelend
gaan optreden. Wat denken jul
lie van het voorstel? Het is na
tuurlijk heel goed mogelijk, dat
er een list van Alter achter zit,
maar ik kan dat nauwelijks ge
loven: ze biedt immers het geld
aan zonder enigerlei voorwaarde.
Ik weet echt nog niet wat ik doen
moet: het geld aannemen of niet,
Natuurlijk moeten we het
aannemen, riep Spud uit: Zou
je dat nu echt willen weigeren
Twee weken lang hebben we alle
moeite gedaan om geld bij elkaar
te schrapen en ondanks de grootst
mogelijke medewerking zijn we
toch nog altijd een veertigduizend
dollar ondef het bedrag, dat we
als minimum berekend hebben.
Nu komt iemand op een zilveren
presenteerblaadje ongeveer dat
bedrag aanbieden en meneer
vraag zich af of hij het wel zou
aanvaarden.
Maar Drew was nog niet tot
klaarheid gekomen. Ik moet er
nog eens over denken, zei hij wei
felend.
Denk er niet el lang over.
vriend. En dan dit nog: we moe
ten zo gauw mogelijk de officiële
vergunning om te mogen boren
zien te krijgen. Diaz draagt je. na
de gebeurten ssen van Gloria, van
zelfsprekend geen al te vriend
schappelijke gevoelens toe en ver
geet niet, dat hij als senator een
niet te onderschatten invloed heeft
en kans zal zien desnoods duizend
vergunningen te verbieden
Daar had Drew nog niet can ge
dacht en hij g-af toe. dat dit een
zeer belangrijke kwestie was.
Vanmiddag gaan we er nog op uit.
Maar eerst moet ik wat rusten
want ik ben werkelijk doodop
Na een paar uur geslepen te
hebben, werd hij wakker en zijn
eerste gedachte was de vergun
ning, die nodig was om het werk
in het Rio Bravo-veld te gaan be
ginnen. Hij haastte zich naar Spud,
die al vol ongeduld op hem zat
te wachten. Binnen enkele ogen-
bliken zaten ze in de auto en re
den naar de poort van het kamp.
Toen ze het kantoorgebouw pas
seerden, stak Ray Cutter het hoofd
buiten het raam en riep hun toe:
Waar gaan julbe zo haastig
heen?
Drew antwoordde vrolijk:
Naar de stad om een boorvergun-
ning aan te vragen.
Cutter zuchtte en haalde de
schouders op: Dus je geeft je
Plan niet op, Drew?
Neen! We beschikken thans
?v?r,al bet geld, dat nodig is en
behalve dat is er nog een andere
reden om haast te zetten achter
het verkrijgen van een vergun
ning.
Cutter s gelaat versomberde en
ernstig zei bij: -Bedenk wel,
Drew, dat het een geweldige stap
is. die je gaat nemen. Een besks
sing, waarvan je niet meer kUnt
terugkeren zonder ontzettende
verliezen te hebben geleden, ik
hoop van ganser harte, dat je win
nen zult, maar ik moet beken
nen niet erg optimistisch te zijn. En
weet je wat mij het meest dwars
zit? Dit: als je er niet in slaagt
'olie in de Rio Bravo te ontdekken
en dus de hele onderneming zult
e, en opgeven, dan bestaat er
geen kans meer, dat ik je daarna
weer in d enst kan nemen. Deze
stap is dus een definitief afscheid
van de Amerikaanse OKe Mij. Ik
zie je node vertrekken, Drew. Het
zal me moeite kosten een plaats
vervanger voor je te vinden en ik
m,tak me niet de illusie, dat die
gelijkwaardig aan jou zal zijn.
Ik heb dit alles rijkelijk over.
daoht. Ray. maar ik moet mijn
kans wagen.
Di&t begrijp ik wel en ik on
derschat, zoals je heel goed weet
je mening over de aanwezigheid
van olie in het Rio Bravo-veld
niet. Maar er komt meer kijken:
in dit gebied geldt het recht van.
de sterkste en het zal je niet mee
vallen op eigen houtje te gaan
boren, zonder de steun van een
groot kapitaal en van.machts
middelen! Wat het eerste betreft;
een grote maatschappij kan dóór
blijven gaan als een paar borin
gen mislukken, ze kan zich des
noods tien of twintig mislukkm
gen veroorloven Maar als jullie
eerste boring mislukt, wel, dan
is de mogelijkheid van 'n nieuwe
al uitgesloten omdat je eenvoud.g
de kosten daarvan niet meer kunt
dragen. De eerste boring moet
vruchten afwerpen en anders is
de hele onderneming al verloren-
Je weet zelf, hoe zelden dat in
werkelijkheid gebeurd- Maar aar»
het tweede: je zult Franz Alter en
zijn benden tegen je krijgen en
als hij je klein krijgt kan nie
mand, let wel: niemand, je meer
helpen. Je zult als een schaap
tussen de wolven verkeren, Drew
en geen gelegenheid zullen ze
voorbij laten gaan om je te hin
deren; geen middel zullen zij
schuwen om dit doel te bereiken-
Heb je jezelf wel gerealiseerd,
welke politieke ondergronden en
machten het hele oliebedrijf h er
in Zuid-Amerika beheersen? Wij.
d/e toch op het. Witte Huis in
Washington voldoende vrienden
hebben, wij kunnen nauwelijks dit
alles weerstand bieden. En je
zult begrijpen, hoe gering ik de
kans acht, dat het jou wel zou
lukken.
Je bedoelt hoofdzakelijk de
Strijd tegen Alter?
Ray Cutter maakte een heftig
gebaar met de handen en ant
woordde- Niet Alter alleen.
Ik zal ronduit tegen je spreken.
Drew en je niets verborgen hou
den. Luister Ik heb Franz Alter
s.nds ik hier kwam, nauwlettend
in de gaten gehouden en 'ik heb
kunnen constateren, welk een
Perfecte organisatie hij hier in
Veragu-a heeft opgebouwd. Enige
regeringsautoriteiten hebben mij
in vertrouwen gezegd dat derge
lijke organisaties ziich over heel
Centraal en Zuid Amerika ver
breid hebben. Er is een spionnage
systeem, dat zich uitstrekt over
de continenten. Er is een.... een
....leger, anders kan ik het niet
noemen! Dit verbaast je, maar het
is de waarheid: een ondergronds
leger! Er is hier nu een kerel, die
zich Gleason noemt en voorgeeft
handelaar in radio's te zijn; maar
de regering is ervan overtuigd,
dat hij een Duit-se spion is. doch,
ze is machteloos wegens gebrek
aan bewijs. Realiseer je dat eens.
Drew! De feiten zijn dus zó: er
is hier over het hele land een r et
van spionnage en contra spion
nage uitgestrekt, met als inzet de
economisohe invasie van 'n Euro
pese staat. En verwacht jij, Drew,
dat jij het daar tegen op kunt
nemen?
Drew knikte: Veel van wat
ie me verteld hebt, wist ik al en
iet is dan ook juist deze inzet,
waarvoor ik mijn plan met de Rio
Bravo wil doorzetten. Spud en 'k
willen, door het Rio Bravo-veld
zelf te gaan ontginnen, beletten,
dat via Franz Alter een der rijk
ste olievelden van heel Zuid-
Amerika in handen van Duitsland
zou vallen. Het gaat ons niet om
eerzucht, niet om geld. maar om
onze pl'cht te doen tegen het ge
vaar, dat ons bedreigt Jullie z'et
het gevaat- blijkbaar wel in. maar
jullie schiet tekort in de bestrij
ding ervan. En daarom mo e t il»
wel dóórzetten, moet ik h.et risico
nemen. Maar de mzet is het
waard, dat we gevaar lopen, wij
weinig talrijke en weinig belang
rijke mensen- Wat betekent ons
gevaar tegen het grote, dat het
hele land en zijn bevolking be
dreigt? Ik heb fantasie genoeg om
me voor te stellen wat er gebeurt,
als Alter wint en zijn landgenoten
ons land onder de voet lopen en
daarom zal ik de eerste ziin. die
weerstand bedt en trachten zal
het kwaad m de kiem te smoren,
voordat onherstelbare dingen ge
beurd zijn-
Cutter boog het hoofd en mom
pelde: Dat, betekent dus, dat jij
de economische oorlog ontketent.
Het had vroeg of laat. moeten ko
men, daar was ik van overtuigd-
Maar dat iü zonder kapitaal of
macht de strijd beginnen gaan,
wel, dat..- - dat--.. Drew het zM
me niet mogelijk zijn je veel te
helpen, maar ik beloof je te zul
len doen wat ik maar enigsz m
doen kan. Als ik je nog helpe
kan met tweedehands matertalr
dan zal ik dat graag doen. En
halve dat, wens ik jou en Sp-
van harte geluk!
(Wordt vervolgd).
