Het vuren in Indonesië
aan beide zijden gestaakt
Gen. Spoor tot de verwanten
der Indië-strijders
De trektocht
naar Rome
Anti-Joodse demonstraties
in Engeland
De bevrijding van
Mussolini
De situatie na de laatste actie
der Nederlanders
OVERLANDVERBINDING
BATAVIA-SEMARANG
Een reu ze n taart voor
Van Saint Maurice naar
Lyon
Congres Nederlandse Katholieke
Middenstandsbond
Kolonel SKORZENY vertelt
over dit fantastisch avontuur
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Bevolking toont zich enthousiast
69ste JAARGANG
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1947
No. 20384
Republikeinen hielden
zich aan de gestelde tijd
Zij uiten echter wantrouwen
WOORDEN VAN DANK,
HULDE EN TROOST
GEEN INDIE-
YLUCHTEN
DE BRITSE WRAAK
OP JODEN
DE REEKS WORDT
HERVAT
MASJOEMI VERHEUGD
over interventie Veilig
heidsraad
PETERS-DEPUTATIE OP
SOESTDIJK
„OSSERVATORE"
OVER INDONESIË
Warme lof aan Nederland
WEDERZIJDSE
BESCHULDIGINGEN
Over schendingen wapen
stilstand
ONDANKS EEN MIS
REKENING TOCH
GELUKT
DE KANTOREN van de Redactie en de Admi
nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant"
zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1,
Tel. 25270; te Schiedam, Broersvest 8, Tel. 68804.
De abonnementsprijs bedraagt 3.45 per kwar
taal, 1.15 per maand, 0.30 per week.
Directeur: J. KUIJPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX.
Algemeen Redacteur: H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom-,
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele
kolombreedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs op
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.Ieder
woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uit
sluitend bij vooruitbetaling.
De eerste berichten van de
fronten wijzen er op. dat het
bevel tot het staken van het vuren
blijkbaar aan beide zijden wordt
gerespecteerd.
In een bericht van de A. P.-
correspondent Max Desfor, die een
nacht en een morgen heeft door
gebracht in een vooruit geschoven
Nederlandse stelling in de buurt
van Ambarawa, 33 K.M. ten Zuiden
van Semarang, wordt gezegd:
„In deze sector van het front
is de staking van het vuren een
feit. Zelfs de republikeinen houden
zich aan de gestelde tijd, ondanks
het feit, dat het bevel (volgens hun
zeggen), hun pas enkele uren van
tevoren bekend is geworden.
Aan beide zijden is in het ge
heel niet meer geschoten, terwijl
in dit gebied tevoren voortdurend
activiteit van scherpschutters en
mortieren heeft geheerst.
De Nederlandse afdelingen blij
ven patrouilleren langs de hoofd
wegen, Zij hebben gerapporteerd,
dat reeds voor middernacht het
schieten was gestaakt.
De vice-president der republiek,
Moh Hatta, heeft volgens radio-
Djokja in een rede, uitgesproken
te Fort de Koek, verklaard:
„Wij moeten, overeenkomstig de
wens van de Veiligheidsraad,
vijandelijkheden vermijden, maar
indien de Nederlanders ons aan
vallen zullen wij weerstand bie
den". „Het Indonesische volk ver
langt naar vrede, maar het zal zich
paraat houden voor elke Neder
landse provocatie. De Nederlanders
hebben talrijke steden bezet, maar
onze soldaten zijn erin geslaagd
hun verbindingen af te snijden.
Wanneer de Nederlanders zich
geisoleerd zien, zouden zij hierin
een voorwendsel kunnen vinden
om aan te vallen. Laat ons dus
waakzaam blijven".
Nadat Hatta vervolgens de nood
zakelijkheid betoogd had, dat de
Nederlanders zich terugtrekken op
de vroegere demarcatielijnen, be
sloot hij zijn rede met de woorden:
„Ik weet dat er onder ons heet
hoofden zijn, maar wij moeten er
ons toch toeleggen het hoofd koel
te houden. Een vreedzame regeling
is te verkiezen boven een oorlog,
Dat mag ons echter niet weerhou
den van de overtuiging, dat de
overwinning aan ons zal zijn,
omdat het recht aan onze zijde
^Volgens het Franse persbureau
A.F.P. heeft dr. Gam, vice-mimster-
president van de Indonesische
republiek, aan Sjahrir „sp
Indonesisch afgevaardigde te Lake
Success", een telegram gestuurd
van de volgende inhoud:
„Rond om de door de Neder
landers bezette steden handhaaft
het republikeinse leger zijn strijd-
methoden. Het bevel tot het staken
der vijandelijkheden, zoals het door
dr. Van Mook is gegeven, betekent,
dat de Nederlanders niet verder
zullen optrekken, maar wel voort
zullen gaan met' hun zuiverings
actie. Dit impliceert de mogelijk
heid, dat het bevel tot het staken
der vijandelijkheden illusoir is.
Deze toestand moet duidelijk ter
kennis worden gebracht van de
vreemde mogendheden en van de
veiligheidsraad. Het bevel tot het
staken van het vuren, dat door
de republikeinen is gegeven, houdt
geen enkele beperking in", aldus
het telegram.
Generaal Soedirman heeft aan de
republikeinse troepen de volgende
instructies gegeven: 1. De strijd
krachten moeten alle vijandelijk
heden staken en op hun posten
blijven: 2 De strijdkrachten moeten
in het defensief blijven en zich
gereed houden om elke Neder
landse aanval te weerstaan; 3 De
strijdkrachten moeten zich gereed
houden andere orders of instructies
te ontvangen.
Voorlopig rechtsreglement
Met betrekking tot de rechts
bedeling in de pas bezette gebie
den van Java en Sumatra is een
voorlopig rechtsreglement vast
gesteld. Dit reglement gaat uit
van het principe niet in te gr'JPe.n
in de locale rechterlijke organi
saties en de bestaande rechtsbe
deling. Uitdrukkelijk wordt aan
de militaire rechter alle rechts
macht over de Indonesische be
volking ontzegd. Om de objecti
viteit van de rechtspraak te ver
zekeren bevat het reglement een
voorschrift, waardoor nationalis
tische opvattingen van de locale
rechter kunnen vermeden worden.
Het centrale toezicht wordt uit
geoefend door het hooggerechts
hof te Batavia.
Amerika1 s goede diensten
De Amerik. consul-generaal te
Batavia, Walter Forte, heeft gis
teren een bezoek gebracht aan dr,
Gani, de Indon. vice-minister-pre
sident, om de goede diensten van
Amerika in het Indon. geschil aan
de republikeinse regering aan te
bieden. Foote deelde Gani mee.
dat de regering der V. S. onmid
dellijk een commissie van voor
aanstaande Amerikanen naar In
donesië zal zenden, indien het
aanbod wordt aanvaard.
Naar verluidt heeft dr. Gani er
op gewezen, dat hij het Amerik.
aanbod niet ter kennis van de re
publikeinse regering te Djokja
kan brengen, omdat de Ned. auto.
riteiten te Batavia zijn telefoon
hebben afgesneden en beslag heb
ben gelegd op de radio-cestraie
der republikeinen. Men neemt aan
dat Foote op zich heeft genomen,
met de Ned. autoriteiten te be
spreken, op welke wijze het Ame
rikaanse aanbod naar Djokja kan
worden doorgezonden. (Zoals ge
meld heeft Sjarifoeddin gisteren
verklaard, dat Indonesië geen be
middeling zal aanvaarden, doch
alleen arbitrage door een com
missie, te benoemen door de
V. NA
De laatste actie
Ned. troepen, die van het Oos
ten en het Westen uit zich snel
langs de Noordkust van Java ver
plaatsten, hebben elkander enke
le uren voor middernacht, het
ogenblik dus, waarop het „staakt
het vuren" van kracht zou wor
den, bereikt. Daardoor hebben zij
de gehele Noordelijke kustlijn tus
sen Batavia en Semarang
hieer dan 340 kilometer (hemels
breed) onder Nederlandse con
trole gebracht, aldus A.P.
Maandagmiddag laat hebben de
troepei elkaar in Soebah aan de
weg aan de Noordkust, 60 kilo
meter ten Westen van Semarang,
ontmoet.
De laatste 53 kilometer, die de
Westelijke en centrale fronten
van eikaar scheidden, werden
aaneengeschakeld, toen de Neder
landse troepen van Pekalongan
naar het Oosten optrokken, ter
wijl andere eenheden van het cen
trale front Westwaarts trokken
uit Welen.
De jlebele weg van Batavia
langs de Noordkust staat onder
Nederlands gezag.
De eerste jeep, die rechtstreeks
van Batavia kwam, arriveerde
Maandagavond laat in Semarang.
Onze redacteur Hofwijk seinde
uit Semarang, dat hij Maanda,g
met enige collega's in een jeep de
ongeveer 500 km. lange tocht van
Batavia via Cheribon naar Sema
rang heeft afgelegd, nadat Ned.
legeronderdelen, die snel langs de
Noordkust van Java uit het Oos
ten en Westen oprukten enkele
uren voor het ogenblik, waarop
het „staakt het vuren" van
kracht zou worden, bij Soebah, 60
km. ten W. van Semarang contact
hadden gemaakt.
De jeep heeft het grootste weg-
Gisteravond heeft de legercom
mandant, lt.-gen. S. H. Spoor,
over radio-Batavia 'n kort woord
gericht tot vrouwen, verloofden
en verdere familieleden van de
soldaten in Indonesië. Generaal
Spoor bracht dank voor de grote
morele steun, die zij allen, vaders
en moeders, vrouwen en verloof
den hadden geschonken aan -ijn
soldaten in de moeilijke weken,
welke achter ons liggen.
Alle hits- ,en leugencampagnes,
waarin uw manrfen en zonen m
de afschuwelijkste kleuren wer
den geschilderd, zijn met bestand
gebleken tegen de werkelijke fei
ten. De bevolking heeft hen in het
algemeen met vreugde begroet en
met groeiend vertrouwen in haar
midden opgenomen, aldus spr.
Ondanks alle provocaties, heb
ben zij steeds volhard in hun po
gingen, het Indonesische volk als
vriend tegemoet te treden.
Dat zij, in vrijwel alle gevallen,
hun pogingen met succes be
kroond zagen, heeft de in de ach
ter ons liggende weken door ons
gevoerde actie overduidelijk be
wezen.
Zeker, ik weet het, dat de Djok-
iase propaganda nog steeds de
meest aperte leugens het lucht
ruim inslingert over moord en
roof en over het terugslaan van
onze tioepen en over het nero
ren van door ons bezette piaai-
Ik kan er slechts één antwoord
op geven: laat hen zelf komen
zien, laat hen de" door de repuhji-
keinen bezette plaatsen bezoeken
en vaststellen, hoe onze jongens
daar rustig en vrijelijk zich bewe
gen temidden van de bevolking
en haar de helpende hand reiken.
Komt met de bevolking praten
over de door Djokja verspreide
moord- en roofverhalen en gij zult
de waarheid horen. Een waarheid,
die ik u niet behoef te vertellen.
Onze jongens roven noch moor
den. Zij zijn de strijd niet inge
gaan om er op los te slaan, maar
om in samenwerking dit land
weer op te bouwen.
Landgenoten, gij moogt trots
zijn crp uw mannen. Zij zijn het
ook op u, want zij weten, dat gij
steeds in gedachten bij hen zijt
geweest en hen in uw gebeden
hebt herdacht.
Gen. Spoor herdacht vervol
gens de gevallenen. Zij hebben hun
plicht als soldaat met blijmoedig
heid gedragen, zij hebben hun of
fer in grootheid gebracht. Niet ik
alleen dank u voor dit offer, aldus
spr., dat gij met hen en in hen
hebt gebracht op het altaar der
menselijkheid. De duizenden, die
door hen zjjn verlost van chaos
en terreur, zullen met uw en mijn
gebed ook hun gebeden omhoog
doen .stijgen tot ons aller Vader
en Meester, die u de troost moge
schenken, waaraan gij thans be
hoefte hebt.
gedeelte zonder militaire bescher
ming gereden en de bevolking
toonde zich grotendeels zeer
enthousiast. Geen enkele keer
werd op de jeep gevuurd, wel een
bewijs van ontrouw der bevrijde
bevolking aan de republikeinse
leiders, die immers tot een gueril-
la-oorlog hadden aangespoord.
In Boemiajoe ontmoette onze
redacteur de enig-overgebleven
Chinees uit de stad. Deze vertelde
hem dat de republ. benden aldaar
vreselijk hebben huisgehouden on
der de Chinezen, van wie er velen
werden vermoord. Zes honderd
Ghinpee vrouwen en kinderen
werden door de horden uit de hui-
zen verdreven, waarna^ze de wo-
mNaen staakt het vuren" was het
ruftfg'ïn deze sector aan het Ned.
front0 Alleen hoorde men enkele
iront. Aiiee bossen, ver-
oorzaaktn^doordat wilde varkens
oorzaaKt uu aDten, die daar
door^ep. soldaten waren ver
stopt.
In verband met degerezen
moeilijkheden in Voor-Indie"ei
K.L.M.-vliegtuig voor Batav
dat vanmorgen had moe
trekken, niet van Schiphol opn
stegen.
De hoorn van overvloed-taart, die de Nederland se Strijdkrachten voor hun petekind, prinses
Irene, hadden laten hakken, wordt aan de jarige aangeboden.
Ontvangst op het hoofd
kwartier van de verkenners
Lyon, 31 Juli 1947'
Maandagmorgen zijn wij dit St.
Maurice vertrokken. D eis g g
voorspoedig. De bus w«- wei erg
vol.
In Holland is de grens
van „vol
zijn" nog te trekken maarh^er
lijkt 'n autobus veel op n har g
vaatje. Zolang er nog ruimte i~
voor lucht, is er ook nog rul"^®
voor mensen. En dan met z
hitte! Bovendien kon je nog n et
eens rechtop staan.
Als we tegen 'n berg opreden
kraakte en zuchtte de karvan je
welste en dacht ik, dat wu er ut
moesten om te gaan duwen. Zo
kwam het echter niet en we arri
veerden heelhuids op t station.
De reis naar Lyon duurde by el
kaar plm. 10 uur. We reden door
prachtige landschappen en zagen
soms wel 18 a 20 verschillende
kleuren groen.
De zon, hoog aan de hemel, ver
volmaakte 't natuurschoon met z'n
gouden stralen en 't is begrijpelijk,
dat we de grote snelheid van de
trein betreurden.
Zuidelijk bloed
Half 6 's avonds kwamen we in
Lyon aan. Terwijl we op 't station
naar de uitgang zochten liep er
iemand met 'n zware koffer één
van ons haast tegen de grond.
Door een protest van onze kant
scheen deze persoon zo gebelgd
te zijn, dat hij naar ons toe kwam
en als 'n razende te keer ging met
z'n mond. Op 't laatst werd hij
vervelend, want we verstonden
toch niets van zijn woordenschat.
Hij wilde geloof ik nog vechten
ook maar daar zal z'n Zuidelijk
bloed de schuld van zijn.
Wij speelden maar stommetje,
lieten de bui over ons heen drij
ven en weldra scheen de zon weer,
want hij droop af.
Bij de verkenners
Onze eerste indruk, die we in
Lyon opdeden was echter weer
gauw vergeten," want de vriende
lijkheid waarmee men ons overal
ontving was werkelijk treffend.
Eerst op 't Hoofdkwartier van
de Verkennerij, dat we na enig
zoeken hadden gevonden. Er wa
ren verkenners uit Tunis, Moham
medanen en 'n hopman uit Al
giers. Men vertelde ons, dat er
bijna alle nationaliteiten waren
geweest. Dit alles in verband met
ae Jamboree, evenals de ingesla
gen flessen limonade e.a. versna
peringen waarop wij ook werden
onthaald. Wij zetten onze plan
nen uiteen aan de Chef.
i jZe ons 'n adres, waar wij
konden slapen en eten, en toen wij
bezwaren maakten, zei hij, dat 't
niets gaf want, dat 't vrijwilligers
waren, die zich hadden opgegeven
n paar Jamboreé-gasten 3 of 4
dagen als logé te willen hebben.
Bij onze gastheren
Op 't bewuste adres werden we
opgewacht, want ze hadden blijk
baar 'n telefoontje gehad. Er
stond al 'n gedekte tafel klaar.;
dus-we konden zo aanvallen. Dit
deden we natuurlijk niet. Het was
nogal 'n deftige familie, dus we
moesten eerst de conventionele
dingen afwerken en begonnen
daarna heel bescheiden, alsof we
niet uitgehongerd waren, aan ons
dejeuner.
We vertelden die avond wat
over Holland en gingen toen veel
te laat naar onze zin, naar bed. Als
Je moe bent, is 't slapen in 'n tent
voldoende maar 't zalige gevoel,
dat je ondervindt als je dan in 'n
echt bed met schone lakens komt
te liggen, mis je toch wel.
Aan de arbeid
De volgende dag deden we wat
inkopen, bezochten de Kathedraal
en gingen 's avonds, na afscheid
te hebben genomen vhn onze gast
heer en gastvrouw naar onze
nieuwe werkkring.
We zouden bij de chef de tuin
omspitten en daarmee 35 fr. per
uur verdienen.
Spoedig stond ons tentje op 'n
geschikte plaats.
De grond is hier ontzettend
hard en droog en zit vol met ste
nen. We gebruiken 'n spade met
vijf tanden. Al 't materiaal is hier
aan de grond aangepast. We Air-
ken van 's morgens 6 tot 's mid
dags 12 uur en dan nog van halt
5 tot half 7. Met de grootste hitte
hebben we dus vrij, want dan is
't onmogelijk om te werken.
Morgen is 't weer onze laatste
werkdag hier en 's middags moe
ten we nog ons vuile goed wassen
en stoppen.
Zaterdag vertrekken w-e 's mor
gens met de trein van 7 uür naar
Turijn. De kaartjes hebben we ai,
dus nu is alleen werken en wach
ten ons parool.
Vijf dagen nadat de lijken der
twee door Joodse verzetslieden op
gehangen Britse sergeants in Pa
lestina zijn ontdekt, vinden in
Londen en andere steden van
Engeland nog steeds anti-Joodse
demonstraties plaats. Te Liver
pool, waar de gemoederen het
meest in beroering kwamen, ver
richtte de politie arrestaties en
dreef demonstranten uiteen, die
bezig waren met het ingooien van
winkelruiten en het schrijven van
anti-Joodse leuzen op muren. Min
stens 40 personen werden gear
resteerd. Een Joodse fabriek werd
ten tweede male in brand gesto
ken.
Te Plymouth werden op de mu
ren van een synagoge en belen
dende gebouwen leuzen als „hang
alle Joden op" en „vernietig Juda"
geschreven. Ook een fascistisch
embleem werd gesignaleerd.
De Britse nationale commissie
voor burgerlijke vrijheden een
niet-officiële organisatie, die ge
steund wordt door vakvereni
gingsorganen e~ vooraanstaande
persoonlijkheden heeft een ver
klaring gepubliceerd, die als volgt
luidt: „De begrijpelijke gevoelens
van afschuw, die gewekt werden
door de moord op twee Britse sol-
De maqu9tte van het door II. van Grinsven Helmondont
worpen monument in de Peel, ter nagedachtenis van hen, die in
het ondergronds verzet op de Zwarte Plak vielen voor het va
derland. Bij het monument wordt een beeld van O.LVrouw
van de goede Duik" geplaatst, ontivorpen door F. Feenstra.
Het monument wordt geplaatst op de plekwaar twee leden
der K.P.: A, de Bruin uit Asten en 1/. v,d. Einde uit Deurrve,
op Dolle Dinsdag door vluchtende Duitsers werden vermoord.
Het ivordt onthuld op 14 Sept. De gedenkmuur van 2 tn. hoog
en 8 m. lang, drukt de eindeloosheid der Peelvlakle uit.
De Ned. Kath. Middenstands
bond zet de, door de oorlog on-
derbroken reeks van zijn 2-iaar-
lijkse congressen voort met het
14e congres, te houden op 24 en
25 September a.s. te 's-Hertogen-
bosch.
Over de taak der principiële
vakorganisaties van de onderne
mers voor de takken van ambacht
en detailhandel zullen prae-advie-
zen worden uitgebracht door mr.
H. Diderich, secretaris van de
Ned. Kath. bond van bouwpa-
troons, en drs. H. Neefs, secretaris
van de Ned. Kath. vakbond voor
de textieldetailhandel. Over de
verhouding tussen vakorganisatie
en bedrijfsorganisatie zal in de
eerste congres-zitting een rede
worden uitgesproken door de heer
J. W. Andriessen, voorzitter van
de K. V. P.
Over de bevordering van mo
derne werkmethodes, resp. in het
bouwbedrijf, het overige ambacht
en de detailhandel, zullen prae-ad-
viezen worden uitgebracht door
dr. ir. J. Mazure, directeur der
stichting Ratiobouw, ir. J. v. d.
Hoeven, rijksnij verheidsconsulent
en drs. P. v. Leeuwen, chef van
de N.V. ..Victoria" te Dordrecht,
wier prae-adviezen in drie zelf
standige sectievergaderingen zul
len worden behandeld.
Jn de laatste congres-zitting zal
aan de orde komen de overgang
van de ooriogs- naar de vredes
economie. De hiermee samenhan
gende vraagstukken van econo
mische ontwikkeling van maat
schappelijke herordening en van
liquidatie der gevolgen van oor
log en bezetting zullen worden
behandeld in prae-adviezen van
drs. A. Albregts. alg. secretaris
der Alg. Kath. Werkgeversvere
niging en dr. J. Delfgaauw, chef
sectie handel, ambacht, in- en uit
voer aan het Centraal Planbureau.
Het politieke bureau van de
Masjoemi, de Indonesische Mo
hammedaanse partij, die 't groot
ste aandeel had bij de afzetting
van de vroegere premier Soetan
Sjahrir, heeft in een resolutie
haar vreugde uitgedrukt over de
interventie van de Veiligheids
raad.
„Wij beschouwen de resolutie
van de Veiligheidsraad", zo heet
het o.m. daarin, „als het resul
taat van de stappen van onze
buitenlandse vrienden: Syrië,
India en Australië".
daten in Palestina, worden door
fascistische elementen in Groot-
Britannië met opzet misbruikt
voor het op touw zetten van een
anti-semitische campagne van ge
weldpleging en ongeregeldheden".
Lord Salisbury, leider der op
positie in het hogerhuis, zeide,
dat geen enkele gebeurtenis meer
kwaad aan de Joodse zaak heeft
gedaan dan de „in koelen bloede"
bedreven moord op de twee Britse
sergeanten in Palestina.
De graaf van Perth, liberaal,
veroordeelde de jongste anti-Jood
se demonstraties te Liverpool en
Manchester. Het is geen gewoonte
in Engeland om „onschuldige
slachtoffers te laten boeten voor
elders bedreven misdaden", aldus
Perth. Viscount Hall deelde deze
mening.
De deputatie die gisteren op
Soestdrk namens de Nederlandse
strijdkrachten het petekind prin
ses Irene kwam geluk wensen, be
stond voor elk onderdeel ook
het K. N. I. L. uit een officier,
een onderofficier en een soldaat
of korporaal.
Nadat zij door de adjudant van
de Prins, l.t.z. le kl. F. Steinmetz,
en mr. J. baron Baud, secretaris
van Prinses Juliana, was ontvan
gen, boden de sergeante van het
V. H. K. A. M. Kleyn pn de Marva
sergeante M. Dunn, aan prinses
Juliana een vaas met orchideeën
aan. De Prinses dankte daarvoor
zeer hartelijk en deelde mede, dat
prins Bernhard tengevolge van 'n
vergadering verhinderd was aan
wezig te zijn.
Hierna bood ritmeester v. d
Laan de gelukwensen van de Ned.
krijgsmacht aan moeder en jarige
dochter aan.
De ltz. 2e kl. jhr. H. de Jonge
van Ellemeet offreerde prinses
Irene vervolgens een cassette met
zilverwerk, waarvan het de bedoe
ling is, dat ze elk jaar zal worden
aangevuld. Kapt. H. v. d. Horst
van de luchtstrijdkrachten volgde
met de aanbieding van een fraai
uitgevoerd sprookjesboek van An
ton Coolen. Prinses Irene toonde
veel bewondering voor een teke
ning in het boek, voorstellende een
sprookjeskasteel met een grote to
ren, waaruit de hoofden steken
van' leden der land, lucht- en zee
macht, Marva en V. H. K. Deze
tekening werd vervaardigd door
sergeant N. Bronkhorst van de L.
S. K.
Tenslotte werd als klap op de
vuurpijl door de kapt. der infan
terie K.N.I.L., P. v Schendel, de
enorme taart aangeboden, die in
Den Haag vervaardigd is door de
firma Krul.
Het gezelschap begaf zich ver
volgens naar de bibliotheek, waar
verversingen werden rondgediend
en waar het eerste stuk van de
aangesneden taart werd geser
veerd.
„Het is geen taart, het is een
monument", zo uitte Prinses Ju
liana haar bewondering voor het
kunstwerk in suiker, nougat, slag.
room, enz., „grandioos die zou je,
eigenlijk moeten kunnen conser
veren".
Maar de bewondering der guitig
lachende en jarige Irene en haar
beide zusjes Beatrix en Margriet
ging nu niet onmiddellijk in de
richting van het conserveren.
„Maar hoe moeten we die taart
aansnijden", zo stelde prinses
Juliana plots het probleem, naar
de lekkernij ziende, die het blad
van een flinke tafel geheel bedek
te. En om in de stijl van het krijgs
mansambacht van de peetvader te
blijven .stelde ritmeester v. d.
Laan het zwaard als oplossing
voor.
Belangstellend onderhoudt prin
ses Juliana zich met de mannen,
die deel uitmaken van de deputa
tie. Irene zegt het wel jammer te
vinden, dat het regent, maar haar
gezichtje straalt zo veel opge
ruimdheid uit, dat het gezelschap
amper merkt, dat buiten de regen
haar schade voor een heel seizoen
schijnt te willen inhalen.
En dan komt voor bet gezel
schap de verrassing: prinses Ma
rijke wordt binnengebracht. Zij
heeft op de arm van haar moeder
al onmiddellijk een liefdevolle
„aanval" van haar drie zusjes te
pareren.
De jongste prinses bleek erg le
vendig. Zij was, naar prinses Ju
liana meedeelde, de operatie uit
stekend door gekomen en terwijl
de oudste drie om beurten of te
gelijk de jongste Oranje-spruit
kietelen, horen we, dat het vin
gertje in het mondje er op wijst,
dat er spoedig een tandje door zal
breken. Ook in het prinselijk ge
zin betekent dat vreugde.
Na een verversing neemt de de
putatie tenslotte afscheid. Er staat
voor Irene immers nog meer te
wachten.
Het officiële orgaan van het Va.
tikaan, de „Osservatore Romano",
heeft Dinsdag Nederland en de In
donesische republiek geprezen,
omdat zij gehoor gegeven hadden
aan de oproep de vijandelijkheden
te staken.
Het blad verklaarde, volgens
„A. P.":
„In de (huidige) omstandighe
den kon het niet uitblijven, dat
het conflict tussen Indonesië en
Nederland de vuurproef voor de
U.N.O. zou blijken te zijn, in het
bijzonder wanneer men bedenkt,
dat de organisatie voor de ee:r-te
maal een vredesoproep deed ho
ren en dat het de eerste maal is,
dat dé wereld een practisch ex
periment verwacht.
„De republiek beantwoordde de
oproep op dezelfde wijze als Ne
derland, dat wil zeggen, zoals één
van de staten met de grootste er
varing en een voorbeeldige inter
nationale discipline. Dit zal beter
Zijn dan een overwinningsveld
tocht. Het is een bewijs van rijp
heid."
Het blad ging voort Nederland
te prijzen. Het Nederlandse bevel
het vuren te stafeen, heeft de we
reld getroffen. Het trof vooral
Europa, omdat er in aangetoond
werd, dat de ideeën van bescha
ving en menselijkheid nog niet
dood zijn in deze wereld, ver
scheurd door oorlog en bedreigd
door verdeeldheid".
De republikeinse regering heeft
in een officieel radiolelegram uit
Djokja de voorzitter van de Vei
ligheidsraad der V. N. er van in
kennis gesteld, dat de Ned. troe
pen volgens haar de order
„Staakt het vuren" zes maal heb
ben overtreden. De republiek pre-
oideert deze gevallen als volgt:
De bezetting van Gombong, het
bombardement van Pingit op
Dinsdag 5 Augustus 16 uur pi-
tijd, een luchtverkenningsvlucht
ten Zuiden van Malang, de bezet
ting van Grissee op Oost-Java en
acties op Madoera en Sumatra.
Een Ned. communiqué uit Ba
tavia meldt, dat de republikeinen
drie maal het bevel „staakt het
vuren" in de wind hebben gesla
gen. Verder wordt in dit commu
niqué ontkend, dat Gombong na
het bevel tot het staken van het
vuren is bezet. De bezetting had
de vierde Augustus reeds plaats,
aldué het communiqué.
De overtredingen van republi
keinse zijde hadden plaats bij Soe-
rabaja.
De eerste te Watadoekon,
waar met automatische wapens
op een Ned. post werd gevuurd.
Te Gemolkerep en Modjokasri
werden Ned. detachementen door
groepen van 300 300 republikei
nen aangevallen.
De voormalige luitenant kolo
nel der S.S., Otto Skorzeny, die
te Dachau wacht op zijn ver
oordeling als oorlogsmisdadiger,
heeft enkele bijzonderheden ver
teld over een van de meest fan
tastische avonturen uit de oor
log, n.l. over de bevrijding van
Mussolini.
Skorzeny zal met 9 anderen te
recht staan wegens het in Ameri
kaans uniform doordringen achter
de Amerikaanse linies en het ver
moorden van Amerikaanse krijks-
gevangenen tijdens het Ardennen
offensief in de winter 1944.
Skorzeny, waarvan men oeweert,
dat hij begin 1945 van Hitier de
opdracht kreeg om generaal Eisen
hower te ontvoeren heeft een ma
nuscript geschreven getiteld „Het
Mussolini-avontuur". Aan dit ver
haal ontleent Un. Press, het vol
gende.
„In Juli .43 werd ik ontboden
op het hoofdkwartier van de
Führer in Oost-Pruisen, Adoif Hit-
Ier deelde mij mede, dat hij beslo
ten was zijn vriend Mussolini niel
in de steek te laten en te voorko
men, dat hij aan de Geallieer
den zou worden uitgeleverd.
Mussolini was voor Hitier mei
allen een bondgenoot van politiek:
aard, doch hij noemde II Duce ziji
enige grote vriend. Hitier zeide ai
tijd, dat hij geloofde dat Musso
lini „de laatste van de ouds Ro
meinen der Ceasar-traditie was
Het was mij d"'delijk, dat k ee
taak op mij had genomen waar
van de kans van slagen slechts
zeer gering was. Wij hadden
strikte orders om slechts vijf man
van het geheim deelgenoot te ma
ken. Deze vijf waren generaal
Student, mijn adjudant, Karl
Radkl, twee man van de Duitse
kolonie in Italië en ik zelf.
Radkl en ik hadden geluk. Wij
ontdekten, dat een meisje in een
stad aan de Golf van Napels een
vriend had op een straf-eiland in
de Golf. Het bedoefde meisje ont
ving het bericht, dat van verlof
van haar vriend voorlopig geen
sprake was, daar er een hoge per
soonlijkheid op het, eiland was
aangekomen. Later in Rome ver
namen wij van een Italiaanse zee
officier, dat hij juist met een Ita
liaanse kruiser geland was in La
oezia, waar het schip Mussolini
naar toe had gebracht na zijn vef-
bfijf op het straf-eiland.
Het werd ons duidelijk dat Bo-
doglio Mussolini constant van de
ene plaats naar de andere bracht.
Enige dagen later kregen wij
bericht, dat de Duce in Sicilië
was. Wij gingen er heen doch
kwamen tot de ontdekking, dat het
bericht vals was geweest. Hierna
ontvingen wij de mededeling, dat
een gebied nabij Madalena in
noor-oost-Sardinië bijzonder zwaar
bewaakt werd. Op 27 Augustus
ging ik daar aan land gekleed als
een gewoon eeman. Eeo sergeant
van de carabineri vertelde mij
echter, dat hij diezelfde morgen
de Duce naar de haven had bege
leid, waar hij in n watervliegtuig
was vertrokken. Verdere onder
zoekingen wezen uit, dat de Duce
thans ergêns in de Appenijnen
werd vastgehouden, mogelijk in
het hoogste gedeelte van dat ge
bied, de Gran Sasso.
Via een vriendin, die in de buurt
van de Gran Sasso woondë, kwam
ik er achter, dat de gehele vallei
zwaar werd bewaakt en dat het
personeel van het hotel, dat aan
de voet van de Gran Sassn ligt.
was ontslagen. Het gerucht ging,
dat Mussolini in dit hotel werd
gevangen gehouden. Het was een
ideale gelegenheid voor dit doel.
De plaats lag vrij hoog en geheel
van de wereld afgesneden, er liep
zelfs niet eens een weg naar toe.
Wij maakten een plan om met
gliders bij -het hotel te landen.
Een actie met parachutes werd
als absoluut gekkenwerk be
schouwd.
Op 9 September werd via de
Geallieerde radio gezegd, dat Mus
solini reeds was uitgeleverd. Niet
temin moesten wij het er op wa
gen.
In de middag van de 12de Sep
tember stonden wij klaar met 12
gliders, twee vliegtuigen en 10b
man. Niemand mocht schieten
alvorens ik schoot. Nadat ik or
der had gegeven de kabels te
kappen, merkte ik, dat ik een
grote fout had began. Het lan
dingsterrein, dat zeer vlak had
geleken, bleek een helling van
40 graden te zjjn. Ik schreeuwde
toen, noodlanding maken, en wij
kwamen, zij het in stukken, aan
de grond. Zo snel als mogelijk
kropen wü uit het wrak en ren
den naar het hotel roepende
„mani in halto" handen om
hoog. Negen man maakten het
radio-apparaat onklaar en ach
ter een van de vensters ontdekte
ik het hoofd van do Duce.
Nadat wij ons toegang hadden
verschaft tot het hotel vond ik
Mussolini in een kamer met drie
Italiaanse officieren. Tot op dat
moment was er nog geen schot ge
vallen. Het hotel werd verder ook
zonder weerstand genomen, k ver
telde de Duce: „De Führer zendt
mij als teken van zijn oprechte
vriendschap". Mussolini omarmde
mij en verzekerde me, dat hij
dagelijks zijn uitlevering aan de
Geallieerden verwacht had, doch
dat hij voor dat ogenblik een
einde aan zijn leven gemaakt zou
hebben. Ondertussen was er een
helicopter geland, waarmede wij
naar Patica di Mere vlogen, waar
wij in drie wachtende vliegtui
gen overstapten en koers zetten
naar Duitsland.