Evacuatie van n kampong
Voor onze jeugdige lezerskring
HET OOG van de Nacht
A
r
Optreden tegen voetbalpools
Die ra Re
wereld
„Geef mij maar een patrouille
met een strot
vuur
Rechtvaardigheid en billijkheid
bij vordering woonruimte
eerbericht
ANG
Sr/i»pfL4,8° 00
Uit de Sportwereld
Brieven uit Salatiga
zullen ze leven
OP
hoe zit dat?
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1947
PAGINA 2
EEN EIGENAARDIG
PAMFLET,
en een ooggetuige-verhaal
voor het Thuisfront
VOOR HET VADERLAND
GEVALLEN
VERPLICHTE VESTI
GINGSVERGUNNING
WEINIG WIND
ILLEGALE UITVOER
VAN DEVIEZEN
OOOOOOOOOOOOOOOOOGOOOO
GOOÖOOOOOOOOOOOOOOOOOO
MORGENLIEDJE
MOPPENTROMMEL
staatsloterij
ZWITSERSE VOORBE
REIDING VOOR A'DAM
dagbladcompetitie
AAN HET LlJm'JE
ZWEMMEN OVER HET
KANAAL
LUC VAN DAM NEEMT
REVANCHE
SCHAAKRUBRIEK
11 Augustus 1947.
Er was een blinde onder, die getrouwd was en twee kinde
ren had. Die was nog het verstandigste, zeiden de Limbur
gers, want die begon meteen in te pakken.
Een vrouw met een kindje had de tranen in de ogen. Ze
wide niet weg. Haar man was dertien dagen geleden met
de B. P. R. I. (een revolutie organisatie) meegevoerd en nog
hadden de pemoeda's hem niet losgelaten. Zij wilde blij
ven wachten. Ze kon het niet riskeren, dat hij bij zijn terug
komst haar niet meer vinden zou.
Een paar jongens van ons begonnen („dacht ik 't niet!"
zullen de onverheterlijken in Nederland zeggen) zuurtjes
uit te delen, die ze tevoren in de cantine gekocht hadden.
Het gaf zo'n spektakel dat zelfs een kip er kinkhoest van
zou' hebben gekregen (niet voor een kleinigheid vervaard,
draag ik toch voor deze uitdrukking geen enkele verant
woordelijkheid) En wat daarna gebeurde is werkelijk met
geen pen te beschrijven!
De kampong brak op!En wij hielpen pakken!
Er is meer gezweet en meer
gelachen en we hebben meer
vlooien opgedaan dan waarschijn
lijk in ons hele verder leven het
geval zal zijn. Bert Wijtman uit
de Ruysdaelstraat 111, ongeveer de
enige Hagenaar, leek na drie of
vier tochten met de raarste, onhan
delbaarste spullen wel zó uit de
kali te komen. Kletsnat van het
zweet.
Het werd zo gek (bovendien
lieten die kampongmensen onze
jongens met hun bullen veel har
der sjouwen, dan ze zelf deden),
dat er hier en daar iets gemop
perd werd van: „Geef mij maar
een patrouille met een strot vuur",
maar het zou wel wonder zijn,
wanneer ze ook deze keer niet iets
geweten hadden en waarschijnlijk
schaamden ze zich een beetje voor
elkaar, dat ze zo enthousiast dit
rare werk deden.
De twee hospitaalsoldaten deel
den ,obat" uit. Alle mensen hier
zijn gek op medicijn en ik herin
ner me een verhaal van een dok
ter, die me vertelde dat; ze alleen
in erg vies smakende medicijn en
in injecties, die pijn deden, enig
vertrouwen hebben. Iedereen kreeg
twee of drie mepacrinetabletten
tegen malaria en ze waren weer
de koning te rijk. Die hospikken
sjouwden zo hard, dat ze naar hun
eigen oordeel toch minstens óók
in de „gezét" thuis hoorden. Hier
zijn ze dan maar weer: Het waren
Hans Mesicek (Hoogstraat 22,
Schaesberg) en Jan Humlet uit
de Bruilingenstraat 7 in „Maas
tricht
Ondertussen begon het er aar
dig op te lijken, of de ark van
Noë op zwier was. Terwijl ik met
m'n linkerhand het draageind van
een baar droeg, waarop een zieke
vrouw lag, probeerde ik met m'n
rechter een grote bruine, recal
citrante moedergeit met wat mek
kerend klein spul mee te trekken.
Er was een koe, een wilde sapi
(rund) die alles onderste boven
sprong, een kooi met een pape
gaai en de nodige tortelduiven en
ander gevogelte, een horde mar
motten, die deze mensen bleken
te houden om het vlees, enfin, de
gekste dingen werden naar de
grote weg gesleept om op onze
trucks te worden geladen.
Allerlei potten en pannetjes,
lege blikken, een heel arsenaal
flessen, vodden, matten en name
loze rommel, waarvan alleen God
mag weten, waar het voor dienen
moesthet hield niet op. Na
tuurlijk braken er kippen los die
met de poten aan elkaar op trans
port lagen te wachten en toen dat
allemaal zo een beetje op de
trucks was geduwd, kregen ook
de bewoners zelf een klein zetje.
Zo van: „Komaan tanjt Mieke, de
veut hierin.zo.en noe nog
een zetje onder 't vodjehoep
daar ging tante Mieke, ver over
de tachtig, de truck op.
Toen alles klaar was om te star
ten, misten we „der Joep" nog.
Waar was „der Joep?" Toen Ieder
een het zowat opgaf en we wilden
vertrekken, zagen we plotseling de
koster breedgrijzend het pad af-
De regering maakt tot haar
leedwezen bekend, dat de
afgelopen week de navolgen
de verliezen zijn gerapporteerd:
Kon. Ned. Landmacht: sold.
J. Does, uit Heer Hugowaard,
sold. J. L. de Kraker, uit Ter-
neuzen en korp. H. J. Wolff,
uit Amsterdam, allen 3-8 R. 1.,
gesneuveld 23-8 te Tjidiwej;
sold. J. H. v. d. Berg, uit Har-
denberg én sold. L. Hemmes,
uit Gouda, beiden 3-2 R. I.,
gesn. 24-8 bij Kawali; sold. Ie
kl. H. A. Courtens, 8 R. S., uit
Maastricht, gesn 24-8 bij Lahat;
sold. Ie kl. A. Belo, uit IJssel-
stein en korp. T. C. Theunissen,
uit Ginneken, beiden 4 R S,
gesn. 25-8 bij Loeboek Pakem;
sold. H. E. Heinen, 2-5 R. I., uit
Sittard, gesn. 25-8 bij Modjo-
kerto; sold. G. J. Beekvelt, 4
reg. Prinses Irene, uit Weesp,
gesn. 26-8 te Demak; sold. Ie
kl. K. Roeloffs, uit Leur en
sold. Ie kl. F. de Vries, uit
's-Gravenhage, beiden 3 R. S.,
gesn. 26-8 bij Tasinkmalaja; sold
S. Buisman 3-3 R. I., uit Vlaar-
dingen, gesn. 27-8 te Medan;
sold. H. Guichelaar, 3-1 verk.
regt. uit Hoogeveen, gesn. 27-8
(plaats niet verm.); kapitein A.
H. M. Dieperink, 2-4 R. I., uit
Overveen, gesn. 28-8 (plaats
niet verm.); sold. P. W. Huys-
mans, uit Weert, serg. maj. G.
B Rosijn, uit Amsterdam en
sold. H. v. d. Wildenberg, uit
's Bosch, allen 3 R. S., gesn. 28-8
bij Tjibatoe; sold. Ie kl. M.
Timmer, 2-4 R. I., uit Wormer,
gesn. 28-8 (plaats niet verm,):
Van het K.N.I.L. sneuvelden
le luit inf. J J W Nix, twee In
heemse soldaten, een Chinees
soldaat en een inheems korpo
raal.
De Kon. Marine had geen
verliezen.
komen: hij droeg een grote staan-
klok op z'n hoofd: „Noe wach toch
'ns efkes dao kumt mich der Joep
mit die oer, jong
En toen ging het naar Salatiga.
Het was een goede dag voor ons
allemaal, het was een béste dag
zelfs. Het maakte ons warm om
't hart en omdat er waarschijnlijk
niemand van deze ruige knullen
ooit iets van vertellen zal doe ik
het maar. Ruige knapen, maar met
een hart zó mild, dat ze er zelf
verlegen van worden
Natuurlijk is er hier aan ver
halen geen gebrek.
Dezer dagen hoorde ik van een
sergeant-majoor Van der Zee, die
vroeger in de „koel" (de mijn) had
gewerkt en steeds zat op te schep
pen, dat hij daar een hoop erva
ring met treinen en zo had opge
daan.
Toen Bringgin bevrijd werd. trof
fen we daar op het spoorwegem
placement nogal wat volgeladen
wagons aan. De post, die dit alles
tegen vernieling en diefstal moest
bewaken, lag zo ver weg, dat er
iets anders op gevonden moest
worden. Van der Zee zou eens
eventjes het gevaar bezweren, dat
deze wagons opnieuw in republi
keinse handen vielen. Men moest
gewoon de lijn blokkeren door een
van die wagons te laten ontspo
ren. Er werden een stelletje ste
nen over de rails gelegd en omdat
de spoorbaan daar erg helde, hoef
de men nauwelijks te duwen om
de hele trein in beweging te krij
gen.
Het geval kreeg vaart, meer
vaart, passeerde op een of andere
raadselachtige manier de stenen
zonder te ontsporen en.was.
nietmeer tehouden Der
tig. veertig, vijftig kilometer per
uur de helling af, bocht door. nog
een bochtroef republikeins
gebied in
Het is bijna een even „sterk ver
haal" als die hardnekkige legende
van de 763 Nederlandse soldaten,
die zich zouden hebben overge
geven in het Soekaboemische. Ik
kreeg een pamflet in handen, dat
men hier in een kampong had ge
vonden, kennelijk bedoeld om
onder de Nederlandse' troepen te
worden verspreid. Het is nogal een
wonderlijk verhaal en wat nu pre
cies de bedoeling geweest is van
de republikeinse voorlichtings
dienst is me niet geheel duide
lijk Hier volgt het letterlijk:
NEDERLANDSE VRIENDEN EN
KAMERADEN TE SEMARANG.
763 (zevenhonderd en drie en
zestig) Nederlandse soldaten aan
het Soekaboemische front hebben
zich overgegeven met wapens
en al.
Op onze vragen, waarom ze de
Indonesiërs bevechten, gaven ze
ten antwoord, dat ze sinds hun
vertrek uit Nederland geen idee
hadden, dat ze de Indonesiërs,
zouden bevechten. Ze kwamen
uit Nederland om orde en rust
bij de republikeinse Indonesiërs
te brengen.
Maar helaas de werkelijkheid
is heel wat anders.
En zouden de Nederlandse
soldaten in Semarang de repu
blikeinen nog bestrijden? Weten
ze niet, dat het hun val en hun
dood zal zijn?
Nederlandse vrienden kame
raden, legt Uw wapens neer zo
als Uw Soekaboemische vrien
den. Gaat terug naar Nederland
om Uw tehuis, Uw haard, Uw
familie, Uw vrouw. Uw geliefde
verloofde, Uw ouders, Uw broers
en zusters terug te zien. Ook zij
hunkeren naar Uw thuiskomst.
DE SEMARANGSE
BEVOLKING.
Drukkerij Semarang.
Ik vind zo'n pamflet toch maar
niet gering!
De soldaten hier
maar tot de ALRI
keinse marine) ons
het Noordzeekanaal
loodsen.
wachten nu
(de republi-
op prauwen
zal binnen-
Iedereen, die ik tegenkwam,
drukte me op het hart in gods
naam „geen gekke dingen" te
schrijven. Ik heb dit bij mijn weten
nooit gedaan, maar ik nam hun
dit wantrouwen niet kwalijk, om
dat het toont, dat zij hier al even
zeer in zorgen zitten over het
thuisfront, als het thuisfront over
hen. Nu ze de eerste kranten met
het nieuws over hun acties uit
Nederland hebben gekregen, „vol
alleridioótste verhalen", en ze o.a
de kaart gezien hebben, die een
van de kranten had afgedrukt met
een pijl en „zware tegenstand" bij
de plaats Salatiga, kijken ze mij
weer allemaal achterdochtig aan
Net of ik het helpen kan, dan
Antara veel harder liegt, dan het
vroegere D. N. B.
Maar juist daarm wil ik voor
het thuisfront nu, op dit moment,
een soort ooggetuigenverslag géven
zó „heet van de naald", dat nie
mand ook maar een ogenblik kan
twijfelen aan de vrij groote rust,
die momenteel aan dit stuk „front"
heerst
Het is hier tien uur 's avonds.
Donker een tropische sterren
nacht mét boven ons hoofd het
heldere diamantgruis van de
MeHrffeg.
In de stad is het doodstil. Drie
minuten geleden daverde ergens
in Zuidelijke richting een behoor
lijke ontploffing; waarschijnlijk
liet de tegenpartij weer wat „in
de luchj vliegen".
Een brencarrier rijdt voorbij en
nog een, de nachtpatrouille.
Het wachtwoord voor deze avond
is zoiets als „Mringan", waarvan
niemand weet, wat 't betekent,
maar de Nederlandse plaatsnamen
voldoen niet meer, daar er ook
inheemse KNIL-soldaten patrouil
leren, die woorden als „Sittard"
niet kunnen onthouden, terwijl van
de andere kant verondersteld
wordt, dat wij de naam van een
of ander Javaanse kampong wel
onthouden zullen.
In het huis naast het onze spuit
(van „spuien") de radio-muziek.
Ze zijn constant geabonneerd op
de Andrew Sisters en Bing,
Zo straks hebben we met een
aantal officieren na een voortref
felijk avondmaal (bestaande uit
gebakken Hollandse bokking, idem
leverpastei dingen die we veel
lekkerder vinden dan dat Engelse
blikkenspul) djeroeka, pisangs en
nog tomaten-boensoep vooraf) een
gesprek gehad over de politieke
situatie van het ogenblik. Iedereen
was het er over eens, dat het
„cease fire" misdadig was, maar
het meest trof me een andere uit
lating van een helemaal niet ex-
professo progressieve officier, die
me zei: „Het klinkt misschien gek,
maar ik zou me zwaar gegrepen
voelen als wij nu na dit alles toch
Linggadjati niet zouden gaan uit
voeren.
Ik kan moeilijk na die paar
dagen contact met het leger ver
tellen, dat dit de algemene stem
ming is en bovendien kan ik me
daar eerlijk gezegd niet in gaan
verdiepen.
Er is namelijk iets heel anders.
Dwars door het gesjirp van de
krekels in deze doodstille avond,
dwars door Bing's „Loera, loera,
loera", dwars door het geratel van
de carrierpatrouille hoor ik een
ander geluid.
Er blijkt namelijk een vent hier
in de buurt ergens eenviool
te bezitten. Misschien heeft hij ze
ergens opgeduikeld, misschien ver
gezelt ze hem al maanden, maar
deze vent is voor de tiende keer
bézig aan „Het Vissersleven".
Weet u wel: „Het vissers-
lèèèvekan vreugde gèèève.."
Wat een leven, wat een leven!
Dit „leeeve" geeft mij schele
hoofdpijn
Maar verder maken we het best.
J. W. HOFWIJK.
In verband met het standko-
men van de Woonruimtewet 1947
heeft de minister van Binnenland
se Zaken een aantal oude be
schikkingen ingetrokken en een
nieuwe het licht doen zien t- a. v.
vergunningen tot het in gebruik
nemen van woongelegenheid en
ten aanzien van vordering.
Aan deze nieuwe beschik
king, die tegelijk met de Woon
ruimtewet 1947 in werking zal
treden, is het volgende ontleend:
De in art. 1 der wet bedoelde
vergunning ten behoeve van ves
tiging in de gemeente mag o.m.
niet worden geweigerd aan:
Ambtenaren ,aan wie door het
bevoegde burgerlijk of militair
gezag de gemeente als standplaats
is aangewezen.
Bedienaren van de eredienst,
aan wie door het bevoegde ker
kelijk gzag de gemeente als stand
plaats is aangewezen.
Personen, die in inrichtingen of
kampen, welke door het rijk
worden beheerd, worden gehuis
vest.
B. en W. zullen voorts steeds
vergunning tot in gebruik nemen
van een woongelegenheid kun
nen verlenen aan de eigenaar,
aan wie zij die vergunning heb
ben toegezegd, voor ".iet geval hij
de kosten van nieuwbouw geheel
of gedeeltelijk zelf draagt.
De vordering.
Betreffende de vordering is o.m.
het volgende bepaald:
Het oordeel van B. en W. over
de doelmatigheid van een vorde-
ling van woongelegenheid en over
d doelmatigheid van een vorde
ring moet steeds mede worden
bepaald door overwegingen van
rechtvaardigheid en billijkheid.
Hierbij verdient o.m. het lot van
bejaarde bewoners als zodanig
aandacht.
w
Weerverwachtimg medegedeeld
5 doo-r het K. N. M. I. te De Bilt,
geldig tot Zondagavond:
In de nacht hier en daar vor-
ming van nevel of mistbanken,
5 die in de ochtend weer oplos-
j sen. Gedeeltelijk bewolkt met
enkele verspreide buien. ZwaJt-
j ke wind. Des nachts iets min-
der koel, overdag wat minder
warm.
7 September: zon op 5.59 uur,
t onder 19.16 uur; maan op 21.59
j uur, onder 13.59 uur.
8 September: zon op 6.01 uur,
onder 19.14 uur; maan op 22.39
uur, onder 15.20 uur.
Voor de oorlog verheugde de
Engelse voetbalpool zich in Na-
d .'land in een grote populan-
teit en het was dan ook geen won
der dat ondernemende lieden deze
lust tot gokken, die na de oorlog
zeker niet verdwenen b^ek, wil
den gaan exploiteren. Echter in
Nederland is deze vorm van kans
spel niet toegestaan. Dus wierp
men een blik over de grenzen en
stelde zich in verbinding met de
organisatie van de Belgische
voetbalpool. In alle plaatsen m
Nederland werden agenten aan
gesteld, die weer subagenten on
der zich hadden, zodat men ut'
Nederlandse bevolking in a)
zijn geledingen kon bereiken. De
ze agenten gaven de invulformu
lieren uit, inden de gestorte gel
den, welke zij doorzonden naar
de centrale figuur van het „voet
balpoolconcem" in Nederland,
die er voor zorgde dat de gelden
over de grens naar België ge
smokkeld werden. Men neeft be
rekend dat op deze wijze twee
twee en een half millioen devie
zen op illegale wijze werd uitge
voerd. De politie kwam er achtei
de centrale figuur M. A. van icn
A werd geverbaliseerd en met
hem tientallen agenten en sub
agenten ln geheel Nederland. Gis
teren stonden achttien van deze
mensen, allen uit Rotterdam en
omgeving, voor de kantonrechter
terecht. De ambtenaar van het
O. M. wilde over de al of niet
wenselijkheid of toelaatbaarheid
van het kansspel in Nederland
niet redetwisten, het zwaarste
vond hij in deze zaak wegen de
ongeoorloofde uitvoer van devie
zen. De hoofdfiguur werd veroor
deeld tot 1000 boete en twee
maanden voorwaardelijk; de ove
rige straffen varieerden van f 800
boete subs vier maanden hechte
nis en twee maanden voorwaar
delijk met een proeftijd van twee
jaar tot 25 gulden boete subs
10 dagen hechtenis.
Voor overweging komt ook in
aanmerking behoefte aan woon
gelegenheid ten gebruik voor uit
oefening van 'n beroep 't econo
misch belang van de personeels
voorziening voor een bedrijf enz.
Tenzij onverwijlde vordering
noodzakelijk is, zal van de vor
deringsbevoegdheid geen gebruik
worden gemaakt, dan nadat het
B. en W, redelijkerwijze onmoge
lijk is gebleken, op basis van
vrijwilligheid een oplossing van
de huisvestingsmoeilijkheid te
bereiken.
Vordering van een gedeelte van
een woning (dwang tot samen
woning) ten behoeve van a-socia
le personen (dit woord op te vat
ten in ruime zin en ook in betrek
kelijke zin, nl. ten opzichte van
degene, tot wie de vordering
wordt gericht, doch niet inbegre
pen politieke delinquenten als zo
danig) mag niet plaats hebben.
Woningen, welke eigendom
zijn van bejaarde bewoners, die
dat bezit als voorziening voor de
oude dag hebben verworven, zul
len bij voorkeur niet in haar ge
heel worden gevorderd, tenzij
hun een passende woonruimte ln
een ander perceel in de gemeen
te kan worden verschaft.
Indien iemand krachtens artikel
18 der wet wegens onbehoorlijk
gebruik van het gebouw of de
woonruimte, of wegens ernstige
overlast, aan de eiser of diens
huisgenoten aangedaan, tot ont
ruiming is veroordeeld, mag geen
woonruimte-, gebouwen- of in
kwartieringsvordering ten be
hoeve van de veroordeelde met
betrekking tot de betrokken
woongelegenheid tot de eiser wor
den gericht.
Woonruimte of inkwartierings
vordering ten aanzien van pasto
rieën of andere woningen van
bedienaren van de eredienst mag
slechts met machtiging van de
minister van binnenlandse zaken
plaats vinden.
Commissies van advies.
Voorts wordt 'n commissie van
advies ingesteld, bestaande uit
ten minste vijf leden, al of niet
lid van de gemeenteraad, doch in
gezetenen van de gemeente. Zo
mogelijk moeten in de commissie
zitting hebben twee personen, die
representatief zijn, resp. voor
de huiseigenaren en voor hypo
theekhouders, voor het overige
dient bij de keuze in de eerste
plaats te worden gelet op techni
sche en sociale deskundigheid op
woninggebied en op kennis en er
varing in sociale aangelegenhe
den in het algemeen. In platte
landsgemeenten dient zo mogelijk
ten minste een deskundige op so
ciaal-agrarisch gebied tot lid der
commissie te worden benoemd;
in gemeenten met een groot con
tingent arbeidersbevolking zo mo
gelijk ten minste een vertegen
woordiger van de vakbeweging.
IN TE LEVEREN BONNEN
door detaillisten voor de week
van 7 t.m. 13 Sept. 1947
KOFFIE: K 04 div. en rtsb. G 16
rts.) Rrtsb. E 16 (4-10 rts.)
Aflossing 20/7—26/7.
THEE: K 05 div. en Rrtsb. E 17,
G 17 rts.) idem.
SUIKER: K 03 div. (3 rts.) K 13,
K 14 div. en K 21 suiker (1 rts.)
Rstb. E 14, G 14 (1 rts.), Aflos
sing 18/8—16/8.
VERSNAPERINGEN: K 33 ver
snap. (8/10 rts) K 36 versnap. (4/10
rts.) Rtsb. E 12, G 12 (4/10 rts.)
BROOD: L 03 res. (16 rts.), L 06
L 13 res., L 01, L 11, L 21 br.
(8 rts.), L 02 brood, Rtsb. E 21,
G21 (4 rts.) Coup. X 125 (laatste
week.)
MELK: K 13, K 15 melk (12 rts.)
Een klein stukje van de maan
gluurde door de dikke wolken
naar de toppen van de forse bo
men, die tot een machtig bos
aaneen waren gevoegd. Gluurde
is het echte woord, want het
schouwspel, dat in een van die
toppen te zien was, was zo raar,
zo vreemd, dat je er van zou
schrikken om er met je hele
gezicht boven te hangen.
Op een tak, verborgen achter
een groot blad zat n.l. een raaf,
maar geen gewone. Een witte!
Dat is nu niet om van te schrik
ken, maar die raaf gluurde op
zijn beurt weer langs het blad
naar een eekhoornnest, waar
twee kleine donzige bolletjes on
der de beschermende staart van
Ma Eekhoorn zachtjes lagen te
slapen. De maan had het direct
in de gaten, daar ging wat gebeu
ren, dat kon niet anders. Ten
slotte is een witte raaf al iets
bijzonders, maar wanneer die dan
nog hongerig naar een eekhoorn-
nest zit te kijken, kan je er vast
van opaan, dat er wat raars aan
de hand is.
Dus stuurde ze een van haar
stralen, dwars door boom en blad
heen naar het huisje van de bos
wachter. Even werd de straal
tegengehouden door een gordijn,
maar dan was ze toch binnen. Nu
even luisteren! Ja hoor, daar
hoorde ze een diep geluid, net
of er een oude plank werd door
gezaagd en dat kon niets anders
dan de snurkende boswachter
zijn.
Hup, een sprongetje door het
sleutelgat van de slaapkamer
deur, rap tegen een van de poten
van het bed op en dan op de neus
van de slaper gesprongen. Van
daar wipte ze op het gesloten
linkeroog van de boswachter en
daarop danste het eên poosje on
vermoeid heen en weer.
„Uch, grrr"' bromde de bos
wachter en hij draaide zich met
een ruk op de andere zijde. Maar
geen nood, want nu moest het
rechteroog het ontgelden, net zo
lang tot opnieuw een steunend
„Uchzzt" weerklonk en de bos
wachter verstoord zijn ene oog
half open deed. „Word ns wak
ker" zong het manestraaltje aan
zijn oog word eens waker, want
er zijn moordenaars in de bo
men" ,Wat? Waar? Wie is
daar daar?" schrok de boswach
ter nu ineens klaar wakker en hij
ging recht overeind in bed zitten.
Verbaasd keek hij om zich heen.
Wat raar, daarnet hoorde hij nog
een stem en nu zag hij niets
meer! Dat kon toch niet?
He, wat was dat een raar licht
streepje op zijn laken. Hij sloeg
er eens op met zijn hand en
hoorde plots een zacht geluidje.
„Au, sla me niet zo hard", zei
manestraal, „je doet me pijn. Sta
liever vlug op, want er zit een
witte raaf op jonge eekhoorntjes
te loeren". De boswachter schoot
opeens in de lach. Ach, nu had
hij het in de gaten, hij was na
tuurlijk aan te dromen. Om je gek
te lachen, een raaf, wit nog al
liefst, dië eekhoorntjes opat in
het holst van de nacht. Wat kon
een mens toch raar dromen! Met
een tevreden lachje liet hij zich
weer in het kussen terugvallen en
genoegelijk knorrend sloot hij zijn
ogen weer.
Plotseling snerpte er buiten een
doodskreet door de lucht en met
een ruk zat de boswachter weer
overeind. Dat was toch wel een
beetje raar, want hij zou zijn ont
slag nemen als boswachter en
"groentenboer worden, wanneer
dat geen gilletje van een eek
hoorn was. Zou hij misschien toch
niet gedroomd hebben Zou hij
Ai, daar herinnerde hij zich
opeens, dat er een eindje verderop
in de bomen een eekhoornnest zat
met kleintjes. Verdraaid, als daar
eens wat mee gebeurd was, dat
zou toch jammer zijn.
Voor hij het wist, hingen zijn
benen al buiten bed en zochten
zijn tenen naar zijn hoge laarzen,
terwijl hij zenuwachtig aan zijn
kiel zat te sjorren. In een wip
was hij klaar. Hij vloog naar de
L'
Een aardig koppeltje jarigen
hebben we deze week weer. Om
te beginnen op Zondag een nieuw
vriendinnetje,, Tine v. d. Meer,
die 11 jaar wordt. Proficiat hoor
en vele jaartjes met mij! Dan
Dinsdag Sjaki V., die dan 9 jaar
wordt. Dat hij plezier zal hebben,
geloof ik graag, evenals ik zeker
weet, dat hij me eens zal laten
weten, hoe groot de pret is ge
weest. Donderdag heb ik dan
Pons W. in mijn boekje staan.
Die wordt 13 jaar. Dat is na
tuurlijk al heel oud, maar nog
niet oud genoeg, om me jpiet meer
te schrijven. En Vrijdag sluit
Riet G. het rijtje. Twaalf jaren
mogen er ook zijn, Riet, vier dat
dozijntje maar gezellig!
deur, gritste in het voorbijgaan
vlug zijn buks uit de hoek en
stond even later onder de donkere
hemel. Op een holletje stoof hij
een paadje af, naar het plekje,
waar het eekhoornnest was. Als
hij nu nog maar op tijd was. Ja,
daar was de boom, nu vlug naar
boven, want zo van onderaf kon
hij niets zien. Hup, daar vlogen
zijn laarzen al uit, wierp hij zijn
buks over zijn rug en daar ging
het heel langzaam langs' de dikke
stam naar boven. Nog een klein
rukje, zo, daar was de eerste tak
en nu was het nog maar een koud
kunstje. Daar was het nest al,
maar och wat zag het eruit, het
leek wel of er een steen op geval
len was.
Naast hem ritselde er plotseling
iets in de bladeren. Een paar
kraaloogjes gluurden hem aan en
daar was het hele kopje van Ma
Eekhoorn, die nu in de misere be
scherming en hulp zocht bij de
goede man, die altijd door het
bos liep. Ze sprong heen en weer
op de takken, net alsof ze wilde
zeggen, dat er iets ergs gebeurd
was. De boswachter kon uit haar
gepiep geen wijs worden, maar ja
manestraaltje had het hem
ai verteld (tenslotte kon het geen
droom zijn geweest), nu maar
eens goed uitkijken. Hij streelde
de eekhoorn over het kopje, ter
wijl zijn ogen spiedend langs de
hemel vlogen. „Tja, wijf je", mom
pelde hij „stil maar, ik weet er
alles van. Als ik hem te pakken
krijg
Als ik hem daar was-ie al.
Met zenuwachtige schokjes schoot
K
Zo, daar gaan we weer met
frisse moed. Het schoolluchtje
hebben jullie alweer opgesnoven
en de pen zit beslist al heel wat
gemakkelijker tussen de vingers
Ik reken beslist op een grote
stroom brieven en heb de brieven
bus wat uitgebroken, dan kunnen
er tenminste weer wat meer te
gelijk in. Komaan, mijn vaste
klantjes en mijn nieuwe klan
tjes!
Eerst nog even over de raadsels
en mopjes. Ik heb van de week
alweer een nieuw voorraadje ge
kregen, maar er moet heel wat
gebeuren, eer ik „stop! zeg. Voor
lopig gaat iedereen maar rustig
door met het opsturen, Nog nooit
gedaan? Nou zeg, schaam je 'n
beetje! Direct beginnen hoor!
En dan die verjaardagen. Jon
gens en meisjes geeft toch je ver
jaardag eens op, allemaal, die
hier Zaterdags in dit hoekje neu
zen. Dat is juist zo leuk, wanneer
andere kinderen zien. „Ha, Piet
staat in de krant" of „O, kijk
'ns, daar staat Riet!". Leuk, want
dan zijn we een hele grote familie.
Afgesproken
Wel Johan D. (9 j.), jij bent
het trouwste vriendje dat ik
heb. Sinds we samen schrijven,
was dit je 10e brief en nog
een vacantiekaart. Fijn joh,
want beginnen is nooit moeiiijk,
maar volhouden brr! Je hebt
anders wel een heerlijke vacantie
gehad, zeg, en bovendien heb je
nog mannenwerk gedaan ook!
Nee maar, Thea B. (8 j.), is
Paul al zo oud? Waarom je
snapt het al? Tuurlijk, een brief
je van hem! Als je hem over
haalt, krijg je een extra punt van
je vader! Toch wel goed, hé papa?
Fijn Thea, dat jé zoveel bidt, want
ze hebben allemaal O. L. Heer
zo hard nodig.
Frits v. G. (10 j.) vertegen
woordigt dan de jongens weer.
Vind je, dat je maar weer naar
school moet gaan Nu Frits .mis
schien is je Moeder het wel met
je eens. Raar anders, want als je
op school zit, ga je alweer zitten
tellen „Nog zoveel daagjes en
dan vacantie". Bedankt voor
de raadsels, hoor.
Ook Annie de H. (11 j.) wordt
bedankt voor de raadsels en mop
jes. Nee, dat is van een jongen
van 2% maand te veel gevraagd,
die kunnen alleen maar huilen!
Enfin over hem later wat meer.
Zeg Annie, je hebt toch zeker
wel vriendinnetjes, waarom schrij
ven die feitelijk niet? Toch niet
bang van me?
Beste Albert v. d. S. (11 j.)
bedankt voor de moppen en het
versje. Zeg er zat geen envelop
pe om je brief. Waar woon je, en
wanneer ben je jarig? Dat moet
ik ook weten hoor! Je schrijft
me natuurlijk nog wel eens wat
meer en dan over je zelf niet
waar?
Ook van Tine v. d. M. (10 j.)
weet ik geen adres. Schrijf je dat
volgende keer even op je briefje?
Je ziet, je verjaardag staat er al
in. Zeg, schrijf eens wat meer
over je zelf, want ik weet hele
maal niets van je. Vooral of je
broertjes en zusjes hebt!!!
Ach, ach. Lenie B. (12 j.), als
ik het niet beter wist zou ik clen-
ken, dat Ik oud werd. Volgend
jaar over Natuurlijk mag je met
potlood schrijven, maar wat man
keer je? Toch niet erg? Fijn van
dat raadseltje, zeg. Maar ik
heb je vriendinnetje niet in mijn
boekie. Een mooi Werkje voor je!
Tot slot deze week Truusje K.
(9 j.). Weij Truusje, ik ben blij,
dat .ie na de vacantie weer aan
m„ denkt. Nu maar weer stevig
volhouden. Nee, beslist niet, je
verjaardag staat in miin boekje.
Heerlijk zeg, dat ie reclame voor
me gaat maken. Zal ik mijn pen
maar vast vullen?
OOM LUUK.
een wit vlekje langs de zwarte
boomtoppen. De boswachter haal
de heel voorzichtig zijn buks van
zijn schouder, hij legde aan, zijn
oog gluurde nog even langs de
korrel en een daverende
knal deed Ma Eekhoorn van de
tak tuimelen, terwijl de witte
vlek plotseling midden in de lucht
stilhield, even opwipte en toen
als een steen naar beneden viel.
„Zo", mompelde de boswachter,
„die heeft zijn portie gehad".
Langzaam liet hij zich naar be
neden zakken en kuierde hij naar
huis terug. De kleine eekhoorn
tjes had hij niet meer kunnen
redden, maar in ieder geval zou
de raaf geen gevaar meer zijn.
Daar lag zijn huisje weer. Foei,
wat had hij nog een slaap, hij
kon nog wel een paar uurtjes een
tukje doen, alhoewel in het
Oosten werd het al lichter. Kijk,
achter een grote wolk vandaan
stak de maan nu haar brede ge
zicht helemaal naar voren. Ze
glimlachte breeduit naar de bos
wachter en deze lachte terug. Tja,
ze had hem toch maar gewaar
schuwd, hoe wist hij nog niet,
maar zo zie je, O. L. Heer weet
overal een mouw aan te passen.
Sta op en kom, de nacht is om,
de morgen is gekomen.
De velden zijn vol zonneschijn;
vol lichtjes z(jn de bomen.
En 't vinkje groet met luide slag
de morgen van de nieuwe dag.
Naar buiten, kom! Daar
buiten ligt
een gouden schat verborgen.
Je vindt hem heel de dag niet
meer,
verslaap je een mooie morgen!
En wie hem 's morgens vinden
mag,
die heeft geluk de hele dag.
(Ingezonden door
Albert v. d. S.(X1 J
Moeder: ,J&n, heb ie weer ge
vochten Kijk eens wat een
schram op je hoofd".
Jan (die een jokketje probeert
te verzinnen): „Gevochten! Ikke?
O, nee, die schram komt door mijn
tanden. Ik stond voor de spiegel
en toen heb ik pej; ongeluk in
mijn eigen voorhoofd gebeten".
Jet: „Maar Piet, waarom stroop
je je hemdsmouwen od?"
Piet (heel verlegen): „Om niet
te laten zien, dat ze te kort ztjn".
Heer (tegen jongen, die langs
een sloot staat te huilen): „Nou,
nou, wat Is er gebeurd?"
Jongen: „M'n broertje heeft
mijn boterham ln het water ge
gooid".
Heer: „Foei. Met opzet?"
Jongen: „Nee, met kaas".
En ztjn jullie er verleden week
uitgekomen? Het zal best niet,
want het viel niet mee. 1 Wanneer
zqn hoofd uit het raampe hangt;
2 pak slaag; 3 hondehaar; 4 om-
dat het bed niet naar jou komt»
5 haas, Maaa, kaas.
Deze week krijgen w.e weer eert
paar leuke raadsels.
1. Welke rozen kunnen lopen,
eten en drinken?
2. Waarom is een zwarte kip
knapper dan een witte?
3. Welk dier is op kantoor het
best thuis?
4. Zoek uit de volgende zinne-
tjes een stuk speelgoed: Loopt Ab
al? Ik popel van ongeduld. Au,
Tom, je bijt. Springt ouwe Griet
uit haar vel?
1.
Een dauwdropken, fris in de
morgen.
't Is als een glimlach.
Kinderzang, blij, zonder zorgen,
't Is als een glimlach.
Gerimpeld oud meeke.
Krom, maar kranig nog, peeke.
Herken in hun ogen de glimlach.
2.
Zie ons moeke te bed, jarenlang,
toch zij glimlacht.
Die soldaat, ver van huis,
in 't gevang,
wel hij glimlacht.
't Is toch vast geen bravour
Maar misschien wel.... amour,
't Aureool van de sterke
zijn glimlach.
3.
Dit simpel klein liedje,
Eeuwenoud melodietje,
Wil voor u zijn als een glimlach.
Bewaar dit geschenk,
En als 't nodig is, denk
hier weer even aan terug
en danglimlach.
K 03, K 05 melk (7 rts), K 21 melk
(5 rts.), K 01 melk (4 rts.) Rtsb.
E 39, G 39 (1 rts.) Afl. 10/8—16/8
WASPOEDER: J 04 div. (1 rts).
Rtsb E 45, G 45, J 16 div. (1 rts.
Afl. 29/6—5/7.
TABAK (detaill.) K 31, K if
tabak (1 rts.), K 35 tabak (2 rts.)
Rtsb. E 66, G 66 (1 rts) Afl.
—16/8.
TEXTIEL geen inlevering.
Voor hen waarvoor deze
is aangewezen.
BRANDSTOFFEN; nieuwe coup.
B-, C-. D-, E-verbruikers.
IND .KOLEN geen vervangings
toewijzingen.
BRANDSTOFFEN: 74 BV, 75 BV
(3 rts.), WA 707 le t.m. 6e periode
(1 rts.), WB 707 le t.m. 6e periode
(5 rts), Rtsb. 1 eenh. 1947-1948
(1 rts.)
10/8
week
Robert Allen, een journalist uit
Washington, stelt in de door hem
geschreven dagelijks® nibriek
voor, dat Groot-Bntanme Voor
de duur van 24 uur de oorlog ver
klaart aan Ame»5 en daar
na capituleert op voorwaarde,
dat Amerika het land bezet.
De reden: Je 1als over
wonnene veel beter af.
„Zij, die het„;Y,°orre®ht genoten
op het Schevenmgse strand prin
ses Marijke na een boottochtje met
haar vader te noren jengelen: „Ik
ben soo nanat geworden", ver
zuchtten vol tedere bewondering
„net een. gewoon kind." Er schijnen
nog altijd genoeg mensen te. zijn>
die de gebruikelijke ongewone
levenswandel van sprookjes-Prin"
sessen, over wier levenservaringen
zij m hun jeugd hoorden, niet los
kunnen maken van onze vier
koningskinderen" Bericht in een
Nederlands dagblad
Een kind van een half jaar, dat
al zo vloeiend Nederlands spreekt,
is anders ongewoon genoeg!
Trekking' van 6 September:
Nr. 21106 uit£.el0?t met een
Met het oog 0p de landenwed-
strijd Nederland—Zwitserland op
21 September in het Olympische
Stadion te Amsterdam zullen een
25-tal der Zwitserse voetbalspe
lers, die voor een plaats in tiet
nationale elftal in aanmerking
komen, op Woensdagavond 110
September bij kunstlicht proef-
wedstrijden spelen tegen de Ra
cing Club de Paria en tegen So-
chaux. De technische commissie
van de Zwitserse Voetbalbond,
die uiteraard verleden Zondag
het spel der beste spelers in de
eerste competitiewedstrijden van
het seizoen met bijzondere be
langstelling volgde en ook a.s.
Zondag aan hun spel alle aan
dacht zal schenken, zal na die
twee proefwedstrijden het natio
nale elftal samenstellen.
De toch. reeds met gemakkelt],
ke taak «er technische commis
sie wordt in het begin van het
seizoen nog verzwaard door de
omstandigheid, dat verschillende
spelers, die stellig voor een plaats
in het elftal in aanmerking zou
den zijn gekomen, in September
n°g m het geheel niet voor de
competitie mogen uitkomen. PU
is o.a. het geval met de bekende
doelverdediger Ballabio, die van
°lub gewisseld is en daarom een
wachttijd van 3 maanden moet
ondergaan, en met de middenspe
ler Bocquet, die in een der laat
ste wedstrijden van het vorige
seizoen uit het veld gestuurd
werd en nu een straftijd van drie
Zondagen uit te zitten heeft. Hoe
is thans hun vorm? De techni
sche commissie Kan dit onmoge
lijk beoordelen. Bovendien eist
een sterke stroming, dat geschor
ste spelers uit ideële overwegin
een onwaardig geacht zullen
worden ln het nationale elftal te
worden gekozen.
N.R.C. wint de beker
De beslissende wedstrijd om
de beker in de dagbladcompetitie
is door de N. R. C. met 31 van
het Rott. Nieuwsblad gewonnen.
Hierdoor verhuisde de beker voor
een jaar naar de prijzenkast van
de N. R. C.
De einstand in deze vlot afge
werkte competitie luidt:
N. R. C.
Vrije Volk
Nieuwsblad
Maasbode
Waarheid
Transporter!
Parool
Trouw
7
7
7
7
7
7
7
7
0 13 25—7
0 12 27—10
2 10 25—14
3 7 21—16
4 6 19—26
5 4 16—27
5 4 13—29
7 0 11—27
De Peruaanse zwemmer Danlei
Carpio Is van Kaap Gris Nez naar
Dover over het Engelse KanaaJ
gezwommen. Hij legde het traject
in 14 uur en 46 min. af.
Carpio bereikte de Engelse kust
1.5 km. ten Westen van Dover.
Het Kanaal is hier slechts 30 km
breed, maar de stroom en gal
ven dwongen Carpio in lotaal een
afstand van 74 km. af te leggen.
Na een bloedig gevecht, waar
aan dr. Hans Tetzner wijselijk in
de negende ronde wegens een
oogblessure van v. Klaveren een
einde maakte, heeft laatstge
noemde zijn titel van kampioen
middengewicht aan de verre su
perieur boksende Luc. v. Dam,
die van de eerste ronde af domi
neerde, moeten afstaan. Van Dam
won zes ronden, twee bleven er
onbeslist.
In de vijfde ronde sloeg v. Dam
het linker oog van v. Klaveren
open en van dat moment af, was
het een bloederige vertoning,
welke nu juist geen reclame voor
de „noble art" genoemd kon wor
den. Van Dam bokste technisch
veel beter en was in aanval en
dekking zijn tegenstander volle
dig de baas.
In een goede partij boksten
jan Nicolaas en Harry Bos onbe
slist.
(Schaakredacteur P. A. Koetsheid,
Noorderhavenkade 16a, Rotterd.)
PROBLEMEN.
No. 6700. P. A. Koetsheid. 'e. pl.
Mat in twee zetten.
Wit: Kal, Dbl, Tf5—h4, Rd7,
Pb5; d2, d4, e2, g5.
Zwart: Ke4, Rh5, Pc6—f2; c7, d3,
f4, g4, g6.
Oplossing over drie weken.
Correctie van no. 6255. J. J. P.
A. Seilberger en G .B. Bévort, (17
Mei 1947.) Mat in twee zetten.
Wit: Kg7, Dd5, Th2, Ra4—h8,
Pb2—f6; a3, c4, e6.
Zwart: Kc3, Dhl, Tel en f4, Rf5,
Pbl-gl; g6.
Opl. 1. Kf8 dreigt 2. Pf6—e4±.
PROBLEEMOPLOSSINGEN.
No. 6292. 1. Kg6f5 dreiging. 2.
Tele4±.
1. Tc3 houdt geen dreiging in.
No. 6293. 1. Re4c2 dreiging 2.
Te5Xe3 enz.
1Kc3. 2 Tb5!, cb5: 3. De5±
1Rd5. 2 Tg5ü. hg5: 3 Dh8±
1Pc3 2. Te3:, Pe4 3 TdS*
1Pel (Pb4) 2 Df4 t enz.
1c5 2. Pb5t enz.
Een zeer mooie opgave. 1 Rbl of
1. Rg6: en Rf5 wordt, o.i. weerlegd
door 1 c6c5.
GOEDE OPLOSSINGEN.
Van no. 6292 en 6293 zonden de
goede oplossingen: A. Bergstein
Geleen; F. Pijls, Maasbracht; A.
C. Hoyng, Veghel; Alb. Smits,
Den Haag.
Van no. 6293: A. H Haring Schip
luiden; kap. J. de Nijs, Groesbeek.
H. v. d. Poel, Zoeterwoude; l.
F. Verhey, Rotterdam; R- vff'
sluys, Rotterdam; H. G. Wernek
Breda.
