Woeste tonelen in de haven van Hamburg Van Mook houdt persconferentie Missie-vliegtuig van Amsterdam G Soekawati c.s. te Amsterdam Een verzuim van drie eeuwen oud De landing van de Exodus-Joden BIJENKORF-PROCES draaide voort Republikeinse regering machteloos DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN PEULVRUCHTEN Ver. Staten hebben duidelijk beeld van de toestqnd ONGSLAGEN Hartelijke vriendschapsuitingen Nederland—O. Indonesië Naar een oplossing in de enclave Baarle Ö9ste JAARGANG WOENSDAG 10 SEPTEMBER 1947 No. 20412 BRITSE SOLDATEN UITERST CORRECT buraf fff0 0p de kade van Ham" Er was nauwelijks een onverkwikke lijker schouwspel denkbaar, dan twee ^aar, nadat de geheimen van Auschwitz berden onthuld, weer Joodse mensen te zien voortslepen en overweldigen, Weer schuwe angstblikken op te vangen, angstkreten te horen en te kijken in angstig starende ogen van kinderen, die op soldatenarmen worden voortgedra gen. Dit gebeurde weer in Duitsland, waar het jarenlang hetzelfde was. De laatste ontscheping Maximumprijzen werden vastgesteld DE MAN DIE ALTIJD OP pAD WAS En een econoom met tivee hinderen Sfesw. DE GERUCHTEN-CAMPAGNE der REPUBLIEK WEST-BORNEO WIL JODEN OPNEMEN CHRISTUS TEGEMOET, OOK IN DE LUCHT Voorbeeldige actie PSEUDO-JOURNALIST pleegde inbraken MUENCHEN OPGEFRIST door kunstmatige regen EEN OUDE MONNIK SPRAK ADOPTIE VAN STEDEN IN DE OOST ANGST VOOR EUROPEES VLEES R. K. GEBREKKIGEN „St. Liduina" heeft een maandblad TURKSE PREMIER AFGETREDEN DE KANTOREN van de Redactie en de Admi nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant" zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1, TeL 25270; te Schiedam, Broersvest 8, Tel. 68804. De abonnementsprijs bedraagt 3.45 per Kwar taal, 1.15 Per maand, f 0.30 per week. Directeur: J. KUIJPERS. Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX. Algemeen Redacteur;. H. A. PAALVAST. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone Kolom breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte. Ingezonden Mededelingen op redactionele kolombreedte 3u ets per millimeter hoogte. Contract-tarieven tegen gereducet de prijs op aanvrage bij de administratie verkrijgbaar. KAMPIOENEN >A 20 woorden j..Ieder woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uit sluitend bij vooruitbetaling. (Van onze Berlijnse correspondent) Hamburg. 9 September 1947 Voor meer dan 4000 Joden eindigt vandaag en morgen de langverhnopte tocht naar het land van beloften in een Duits interneringskamp. Het is moeilijk zich een voorstelling te maken van de tragiek van de ramn- zalige Exodusreis, die een reis van vele jaren is geweest, in overvolle beestenwagens m omsloten ghettos, door concentratiekampen. Dit was een reis, die S^erd heeft langs de gas kamers van Maidanek en 0ver de trap pen der steengroeven van Mauthau- wi f,P deren de fortuinlijken, voor Hef sch'kking een kans over- net om het leven te redden. Hier zijn de gelukkigen! Ik moet mij bij het zien van de diepte van hun ellende geweld aandoen om tliet te twijfelen aan de zin van het recht in deze wereld. Eén stroom van haveloze armoede, één stroom van bloe deloos verval, één stroom van wanho pige en moedeloze verbittering, daj was het wat vier uur lang opbruiste uit het van het Britse troepenschip „Ocean vigour". Zo eindigt de reis, waarop 4900 J°den, die "zich uit vele landen van Eu ropa in Frankrijk samen vonden, de laat- ste hoop van» hun leven gesteld hadden. De tonelen, die zich hedenmorgen af speelden, waren van inderdaad afschu welijke aard. Ook al kent men de his torie van de exodus en weet men dat de gerezen moeilijkheden het gevolg zijn van de illegale actie en de daarna ge volgde weigering van een betere oplos- !ing van de zijde der passagiers, toch kan men een gebeurtenis als deze moei lijk aanzien zonder de gedachte, of het nu inderdaad in de wijde wereld niet mogelijk was een betere plaats te vin den voor de oplossing van een drama als dit. Gescheiden hiervan moet men het feit beoordelen, hoe de actie is uitgevoerd. De Britse officieren en manschappen, die er mede belast waren, hebben voor het oog van de wereldpers een weinig be- mjdenssvaardige taak te vervullen ee- nad. Toen na een zonder grote moeilitV heden begonnen ontscheping van 600 man het verzet zich op andere dan lijde lijke manier openbaarde, hebben zij' ge. weid moeten toepassen. Het waren dramatische ogenblikken, toen de paratroepen van Arnhem, thans met de „Ocean Vgour" uit Pa lestina gekomen, jonge Joodse man nen op hardhandige manier over de loopplank Voortduwden of letterlijk in de gereedstaande trein sleurden. Er werden tijdens de actie vergelijkingen gemaakt met de dingen, die zich eens in Duitsland hebben afgespeeld. Het dient evenwel gezegd, dat de Britse troepen, die haar uitvoerden, zich niterst correct hebben gedragen, en wij hebben niet kunnen vaststellen, dat enig geweld werd gebruikt, waar dit niet nodig was om de actie tot een einde te brengen. Toen de weerbarstige elementen een maal waren ontscheept en de rest der. Passagiers gewillig het schip verliet, ebben de Britse soldaten zich beijverd vTli» m,rtelpende '"and te reiken aan de zelfdo vroi,wen en mannen. De- weld haddpn die 20even b™ut ge- eennukinrt»^°eten a™wenden. droe- sjouwen. De ontscheepte JodS^Hn per" trein vervoerd naar het kamp PJ* dorf bij Lubeck, waar zij zullen afwaeh ten tot een definitieve beschikking over hun verdere toekomst is getroffen Het kamp: de inrichting van dit' kamp is uiterst primitief. Toen wij het dezer dagen bezochten, misten wij er de meesite elementaire gerieven, die men zou mogen verwachten. De exodus-men adres van de Britten, maar zij moch ten deze vrijelijk uiten, en de oren der wereld waren aanwezig om ze te aan horen. Morgen gaat het drama ver der. Vermoedelijk in nog meer opge wonden tonelen dan vandaag. De Berlijnse correspondent van het A.N.P. seint nog d.d. gisteren uit Hamburg: Woeste tonelen hebben zich heden middag in Hamburgs haven afgespeeld bij de ontruiming van de laatste der drie schepen met Joden van d0 „Exodus". De gevechten, die gisteren bij de ontscheping van het eerste schip ontstonden waren kinderspel verge leken bij de formele veldslag, die zo juist gedurende twee uren gewoe.d heeft in het ruim van de „Runnymede Park" en waarbij 24 personen, onder wie drie van de militaire politie gewond werden. De operatie is hiermede be ëindigd en de 4300 Joden zijn naar twee streng bewaakte interneringskampen overgebracht. De passagiers van het tweede schip, de „Empire Rival" waren hedenmorgen eeds aan land gegaan, voor de peis ot de kade werd toegelaten. Volgens fficiële lezing is deze ontscheping zon der incidenten verlopen, nadat de Britse levelhebber een ultimatum had gesteld, vaarin- bevolen werd, dat de passagiers linnen een uur van boord moesten gaan. De passagiers van het laatste schip ontvingen om half elf een zelfde ulti matum. Zij weigerden evenwel naar de voorlezing te luisteren en overstemden de luidsprekers met Joodse liederen. 4et ultimatum, werd met een half uur verlengd en inmiddels begonnen solda ten en militaire politie voorbereidingen te treffen voor gewelddadige ontrui- ming. Om twaalf uur daalden gehelmde politiemannen in de ruimen af, nadat de Joden eerst de ladders hadden weg getrokken. Zij hadden snel het midden der ruimen schoongemaakt en eisten daarop van de Joden, dat zij de ladders zouden beklimmen. Als antwoord wer den zij bekogeld met blikken, glazen, flessen en een stortvloed van scheld woorden. Daarop ontstond een alge1» mene verwarring. Op verscheidene plaatsen ontstonden gevechten, waavbij vrouwen en kinderen zeer fanatiek op de politie insloegen. Na enige tijd slaagde de politie erin de orde te her stellen en de passagiers in groepen te verdelen. Met uitzondering van enkele ouderen en zieken bleven allen op de grond liggen en moesten met geweld worden verwijderd. Het verzet was zo krachtig, dat voor iedere .emigrant vier of vijf politieman nen nodig waren. Ofschoon de vrouwen heftig aan de gevechten, die bij het wegbrengen van vrijwel iedere emigrant ontstonden, deelnamen, bevalen de offi cieren tegen haar geen stokken te ge bruiken. Tegen de mannen moest men stokken gebruiken, waarmee men in enkele gevallen slagen op het hoofd uit deelde, zodat verscheidene emigranten bewusteloos werden geslagen. Door de Joden werden met prikkel draad omwikkelde stokken als wapen gebruikt en vleesmessen naar de sol daten gesmeten. Een jongen van tien jaar beet een soldaat de vinger af. In een der ruimen bleek het voor de politie onmogelijk de toestand meester te wor den en hier moesten tenslotte de pas sagiers met een sterke waterstraal wor den verwijderd. Het verzet op dit schip was zoveel heviger, daar het hier georganiseerd was door de Zionistische leider Ros- mann, die tot het begin der actie tot verzet bleef aanvuren. Hij was de derde man, die door de soldaten na een hevig gevecht werd overmeesterd en wegge dragen. Er was ook een groep geünifor meerde padvinders aan boord, die fel verzet boden. Aan dek en op weg naar de trein speelden zich twee uren lang allerlei tonelen af. Schier iedere man en iedere vrouw en zelfs de kinderen moesten worden weggedragen of ge sleept. Zij spuwden en krabden de sol daten in het gezicht. Het geheel werd begeleid door een onafgebroken koor van scheldwoorden, waarbij gescheld van: „Hitlerbandieten" voortdurend ge hoord werd. De militaire politie, die ons langs de trein voerde, werd bij elk venster na geroepen als SS-Hauptmann. De meest weerbarstige elementen werden in vrachtauto's weggevoerd. Onder de gewonden waren zeven vrouwen, van wie vier in een toestand van razernij verkeerden. De zwaarste verwondingen werden toegebracht aan een politieman, die in een oog werd ge sneden. Voorts waren er enkele gebro ken ribben. Om half drie was de stroom van vechtende mensenkluwens, die aan ons voorbij trokken, beëindigd en ver lieten de politiemannen en paratroo pers het schip. De rninister-president van Oost-lndonesië, de heer Soekatvati, bracht hezoek aan een Amsterdamse diamantslijperij. Voor consumptie-peulvruchten van oogst 1947 zijn de volgende maximum consumentenprijzen per kg. vastgesteld: groene erwten ƒ0.46, spliterwten ƒ0.56, schokkers 0.56 capucijners 0.82, brui ne bonen ƒ0.78, witte bonen ƒ0.80, grauwe erwten 1. Na enige tijd vaeantie is het „Bijen korfproces te Amsterdam weer fris en vrolijk begonnen. Het einde is nu echter in zicht, binnen veertien dagen hoopt men in vier zittingen klaar te komen, terwijl op 7 October de uit spraak is te verwachten. Zag het kleine zaaltje van de Am sterdamse tuchtrechter voor de prijzen er vorige keren uit als een potten- en pannenwinkel, een bijouteriezaak of een stapelplaats van ceramische pro ducten, nu geleek het een complete ba zar. Kammen in zeer veel soorten, poe derdonsjes, pantoffel^ inlegzolen en verder tassen, schouder- en actetassen vooral, in een gevarieerde sortering. Begonnen werd met de kammen. „Een bekend smokkelproduct vlak na de oorlog", bromde mr. Bletz. „Als wij die prijzen nu nog weer eens zien, lijkt het fantastisch dat er toen voor een ge wone haarkam 2.50 en meer betaald werd". De inkoopster van Den Haag vertel de over een bepaalde kam een nogal ingewikkeld verhaal. Die was afkom stig van een mijnheer, die geld in Ame rika had en daar kammen voor mee bracht; er was officieel een prijs voor aangevraagd. „En hoeveel bedroeg die dan?" vroeg mr. Bl?tz. J 135' mijn heer de tuchtrechter". „Uat is dus sen gulden minder dan waarvoor u ze ver kocht". Ook bij dit artikel bleek weer dat men moeilijk de prijs in handen kon houden, omdat het goed meestal uit een gesmokkelde partij afkomstig was. De meeste leveranciers bleken later niet meer te vinden. „Maar ik heb een ontdekking gedaan", zei mr. Bletz ver heugd, die mijnheer, van wie wij alleen wisten dat hij economisch doc torandus was, blijkt twee kinderen te hebben. We zijn dus al een stuk opge schoten"! Een zeer ingewikkelde discussie ont spon zich over de prijsvaststelling van inlegzolen. De verdediger van de „Bijen korf', mr. Houthoff, betoogde dat wan neer men iets inkocht, waarbij op de factuur de fabrieksprijs werd vermeld, toch aangenomen mocht worden dat deze juist was en dat men, daarvan uitgaande, zijn verkoopsprijs mocht bepalen. Nee, zei mr. Bletz, wanneer ik bij jullie facturen ontdek van on vindbare leveranciers, dan bepaal ik zelf wat dat artikel mag kosten. Men kon het niet eens worden en tenslotte zei de tuchtrechter: „Laat mij er nog eens over denken". Met genoegen constateerde hij ver der dat er met „ruime" hand tassen waren meegenomen, nl. volgens het procesverbaal 1000 stuks van 250 mo dellen. Hierover onderging de chef inkoper van deze afdeling een kruisver hoor. Het bleek dat hij toendertijd tien tallen partijen inkocht op gefingeerde facturen. „Dat is valsheid in geschrif te" riep mr. Bletz uit en hij vroeg de Op de Nederlandse ambassade te Washington heeft Dr. Van Mook gis teren zijn aangekondigde persconfe rentie gehouden. Hij verklaarde, dar de Verenigde Volkeren tot dusver „op zijn zachtst gezegd vertragh'S' veroorzaakt hebben in het b(jlegg«n van de vijandelijkheden in Indonesië. Er bestaat echter een kans. dat de U.N.O. „veel goeds tot stand kan brengen door de feiten te constate ren". Dr. Van Mook hield, volgens AP., staande, dat de Nederlandse troepen de bevoegdheid zouden moeten hebben „onverantwoordelijke gewapende ben den uit te schakelen, als de Indonesische regering in gebreke bleef het te doen". Hij deelde verder mede, dat hij Marshall geen gedetailleerde voorstellen had ge daan, doch voegde hier aan toe: „De v. s. hebben thans een veel duidelijker beeld van de toestand". Indon* wi°k 7ei' dat vele vroegere f oordige ragering- 'fff in de dat een aantal badden verloren en schermen blijvSf^tf "di? aChter de oefenen nr» uii thans invloed uit- Cantwoord op SVcsTn3111^011- zei dr. Van Mook: sen hebben een harde consequentie moe- ^"^dnistische partij, die zeer zekeren - v.rbmdmg staat met de buitenwereld schatten'*?1 inVl°ed niet „Ik zie geen tekenen, die erop wijzen dat de Indon. regering in staat is dé situatie in handen te houden en de „bandeloze elementen te onderwerpen" aldus Van Mook. Hij zei tenslotte nog, ten aanvaarden voor de houding, die zij op de Britse schepen hebben aangeno men. ZU gingenen de nieuwe gang naar een door prikkeldraad en uitkijkto rens omgeven interneringskamp met vloeken en verwensingen aan het r; - dat er thans ongeveer 92.000 Neder landse soldaten bij de politie-actie be trokken zijn. De Ned. Oost-Indische regering treft maatregelen tot onteigening als vijan delijk eigendom van alle bezittingen die vóór 26 Nov. 1945 in handen van Italianen waren, aldus A. P. Abdoelkadir, de recomba voor West- Java, heeft de terugreis naar Batavia aanvaard. Hij vertrok gisteravond om half zeven met de K.L.M.-Constellation .Nijmegen die de eerste officiële vlucht der nieuwe 42-urige Constella tion-verbinding Amsterdam—Batavia maakt. Abdoelkadir, die Dinsdag tege lijk met Dr. Van Mook in ons land arri veerde, is blJ 0e" dee) der besprekin gen tussen de G.-G. en het kabinet aan wezig geweest en keert thans naar Indonesië teru"'" "}dat ziJn taak in Nederland beemdigd is". Onze redacteur Hofwijk seint uit Ban- joemas: Dank zii onvermoeide activiteit der Nederlandse patrouilles is het m de sec- tor Banj lemas vrij rustig. De geruchten campagne der republikeinen neemt ech ter fantastische vormen aan. Geruchten als „Rusland in oorlog contra de Nica" culmineren in gevonden pamfletten. Andere citaten luiden: „Russische bom bardementen contra Amsterdam en Rot terdam", „Batavia en Soerabaja gebom bardeerd door Australië", „Internationale Brigade op verzoek van de Veiliglieids- raad in Priok geland." De voorlichting aan de inheemse be volking door de Nederlands-Indische regering hiertegenover blijft onvoldoen de .hetgeen tot gevolg heeft, dat het vertrouwen in de regering onder de in heemsen afnemende is. De rijstvlakte Kroja, tpn Zuiden van Banjoernas, wordt bedreigd door de ten gevolge van zware regens zeer gezwol len rivier Serajoe. Sultan Hamid van Pontianak, president van 44 est-Borneo, heeft gisteren zijn land aan de Joden van Nederland en ook van elders aange boden om er zich te vestigen. Het aanbod werd gedaan tijdens een receptie in een informeel gesprek met die Opperrabbijn van Amsterdam, aldus A. P. Op de vraag van de Opperrabbijn om trent de omvang van de vestigings- mogelijkheden antwoordde de sultan, dat zijn land zich grotendeels nog in ongecultiveerde ataat bevindt en werk gelegenheid voor duizenden biedt. "S'cdelijk asyl". Litho van Kuethe Kollwitz, geëxposeerd Boymans. in Museum De M I V A (Missie Verkeersmid delen ActieT,' die ricti eers'midde' het verschaffen van verkee smidde- len aan Nederlandse gaat in de derde ween ber, in Amsterdam ee%ftvh>frtuto actie beginnen voor het vnegtuig- fonds .Dat dit dringend nod'? ,s; be" wijzen de vele aanvragen, d e'dage lijks binnenkomen bij de ,en" trale op de Herengracht m Amster dam. Reeds aan 93 aajff£f'1™ onder ook auto's, motorrijwielen en motorboten, van missionarissen, die zonder enig vervoersmiddel zitten om hun uitgebreid missiegebied te be strijken, moet worden voldaan. Sedert het laatste jaar heeft de Miva, ondanks dat het een ledenactie is, ver heugende resultaten kunnen boeken. Meer dan 30.000 donateurs brengen per jaar ongeveer 60.000 bijeen. Daarvoor konden in 1946 vijf Missiebisschoppen aan een auto geholpen worden, ter wijl er verder aanzienlijke bijdragen gegeven- werden voor de aankoop van een vervoermiddel aan 58 missionaris sen. En dit alles door het enthousiasme van de donateurs en door het geven van propaganda-avonden (in 1945-1946 zeif5 140 maal, waar 10.000 nieuwe donateurs gewonnen werden). Thans beginnen echter de noodzaak en de urgentie voor een sneller en be ter vervoermiddel zich af te tekermn Als men bedenkt, dat een 70-jarige mis siebisschop in een missiegebied, dat driemaal zo groot is als Nederland en "^..«gens in de binnenlanden van Bra- zilie ligt, de stervenden niet meer kan bezoeken, dat hij .ettelijke kilometers moet rijden om dakwater te vinden, terwijl tevens de dichtstbijzijnde post op enkele honderden -M. afstand ligt, dan springt die noodzaak duidelijk in het nog. Verder moet men niet vergeten, aat ook de mogelijkheden voor de uit breiding van het geloof, per vliegtuig footer zijn en dat de lichamelijke en geestelijke uitsparing van de missiona- ri»en ben woordje meespreken. En waarom kunnen andere landen Wel vliegtuigen aan hun zonen geven? Be missie van Amerika beschikt in Alaska over voldoende vliegtuigen, zo ook die in het Zuidelijk deel van Ame rika. Met steun van anderen moet het Mi- va-ideaal: „Obviam Christo, in terra marique et in aera (Christus tegemoet, te land, ter zee en in de lucht)bereikt worden. De pacificatie van een explora tieterrein wordt door missionarissen met vliegtuigen ten zeerste bevorderd. Vandaar dat ook de luchtvaartmaat schappijen belangstelling hebben voor dit plan. De opleiding van boordmeca- niciens en piloten is ook een punt op het programma. Maar dat zijn dingen van later zorg. Vooreerst moeten gelden verzameld worden om het doel: ..het eerste missie- vliegtiiig van de Katholieken van Am sterdam". te bereiken In de tweede helft van September zal men aan alle kin deren van de R K lagere school aan zoeken tot deelneming aan een nriis- vraag 'een dubbelde) en de leerlingen aan H» ovp-ige katholieke pndeviviis-in- viehfinaen a5n een rebus ip»n kwartje). - rprül 4 van 60.000 loten vaa 0.50 worden aangaboden inkoper of de directie van deze mani pulaties op de hoogte was. „Mijnheer", zei de inkoper, „dat zou de directie nooit goed gevonden hebben. De heer Goudsmit zei me zelf eens: jongen, daar niet aan beginnen, dan zitten we het eerst weer op het paard". „Als de directie vindt dat u alleen eerlijk zaken mag doen, waarom leent u zich dan voor zulke practijken?" „Dat was eigenbelang, ik krijg im mers provisie". En nog liet mr. Bletz niet los, maar nu gooide hij het over een andere boeg. „Die mijnheer Goudsmit en de andere heren wisten dat er in uw branche wei nig te koop was; zijn zij nooit op uw afdeling geweest en hebben zij nooit gevraagd hoe u aan al die spullen kwam". „Ik ben nooit op mijn afdeling, ik ben altijd op pad". Uit alles bleek echter dat alleen de inkoper verantwoordelijk was. „Nu is het gelukkig ook niet meer nodig" zei hij kennelijk verlicht, „want op dit ge bied is er weer keuze genoeg" Vorige maand werden uit 'n manufac turenzaak in het Oosten van het land een regenjas, een hoeveelheid voering- stof, 39 overhemden, twee vulpenhou ders en een groot aantal postzegels ge stolen. De politie vond in het magazijn een enveloppe, die het adres van een in die stad woonachtige verpleegster vermeld de. De verpleegster verklaarde, dat zij kennis had gemaakt met zekere „Wim" uit Den Haag, die zich uitgaf als jour nalist en tijdopnemer bij motorraces. De politie stelde zich daarop in ver binding me(. de Haagse recherche, die te weten kwam, dat hij zich ophield in een perceel aan de Limburg Stirumstraat, doch noch in pers- nóch in motorrijders kringen bekend was. „Wim" werd ge arresteerd en tijdens zijn verhoor viel hij spoedig door de mand. Hij bleek te zijn de 29-jarige Rotterdamse radiohan delaar W. M. B„ die ook reeds door de politie te Breda werd gezocht. Detia, het Duitse nieuwsagentschap in de Amerikaanse zóne, meldt, dat het in München ongeveer 40 minuten lang ge regend heeft. De regen werd kunst matig verwekt door het uitstorten per vliegtuig van 'n halve ton kool-dioxyde op stapelwolken. Dit experiment is het vierde van een reeks experimenten, waarmede men enige 'dagen geleden begonnen is. Het Mariaal festijn in Limburg is tot hoogtepunten gekomen, die nog zeer lang in de memurie hun nawerking zul len doen gevoelen. Hoog en laag, :ong en oud, godsdienst en cultuur hebben hier saamgewerkt voor pen hulde, waar op Hierboven met bijzonder welgevallen zal zijn neergezien Er waren Noorderlingen aldus de persverslagen die er kapot van waren. De Maria-liefde heeft een krachtige stoot gekregen. Het congres zal nog lange tijd bevruchtend doorwerxen. Dat moet ook, want er zijn nog veie zondaars en de vrede is ook nog niet volmaakt. Voor de vrede en vooral de zielevrede heeft Maria zich immers op geworpen bij Haar verschijningen te Lourdes, Fatima en Beauraing. Men wachtte bij de triomftocht van O.L. Vrouw v. Fatima op wonderen. We hebben er in België en Nederland niet van gehoord. ,Er zijn mirakelen geDeurd, waarop ge geen gedachte hebt", heeft ons nu 'n oude monnik opgemerkt. „In mijn stad, waar doorheen Maria's beeltenis trok, hebben we de hele nacht door met dertig priesters Diecht ge hoord. In de kerk, in de huizen en op straat. De genadestroom was overwel digend. Lieden, die in geen 30 a 40 jaar in een kerk waren geweest, wierpen zich, als door de bliksem getroffen, zo maar voor onze voeten. Geen wonderen gebeurd? 't Was eén groot mirakel van genezingen, van gees telijk blinden, geestelijk kreupelen, van geestelijk verdronkenen. I'' heb m de vele, zeer vele jaren van mijn priester leven niet zo'n manifestatie van geloof, van liefde en barmhartigheid meege maakt". Aldus de oude pater. België en Nederland zijn door Maria's Hand aangeraakt. Aan ons de taak om in „reddend Christendom" die ianden te behouden. Naar wat we zaaien, zulita we maaien. Ook voor de hemel. HENK VAN DER MAZE Wethouder de Roos sprak de hoge gasten toe in een uitvoerige rede waar in hij wees op de oude en hechte ban- den, die tussen Amsterdam en Indone- -!1®' lnbet bÜ zonder Oost-lndonesië, bestaan. De gesel van de oorlog heeft dfschone11 eüanden l^tadone^Vet rff>rlar»rlco T bsr fJe De president van de staat Indone sië, Tjokorde Gde Rake Soekawati en Z. H. Hamid II, Sultan van Pon tianak, hoofd van West-Borneo en hun gezelschap z\jn gisteren officieel de gast geweest van de stad Am sterdam. Des morgens arriveerde het gezelschap per auto uit Den Haag, waarna een bezoek gebracht werd aan de diamantslijperijen van de fir ma Asscher aan de Tolstraat. De heer A. Asscher leidde de hoge gasten, die veel belangstelling toonden voor de demonstraties, rond. Per mo torboot werd vervolgens een uitgebrei de tocht door grachten en havens ge maakt, gevolgd door een lunch in het Amstel Hotel, aangeboden door de ge meente Amsterdam, waarbij de waar nemend burgemeester, Mr. A. de Roos (burgemeester d'Ailly vertoeft in Mos kou) als tafelpresident fungeerde. Na de lunch begaf men zich weer per motorboot naar het raadhuis, waar men in de fraai met bloemen en plan ten versierde raadzaal officiëel ort- vangen werd. Daarbij waren behalve de wethouders en de leden van de raad (uitgezonderd de communisten) aanwe zig vertegenwoordigers van het departe ment van O. G., wethouder van Til burg, die burgemeester Oud van Rot terdam verving en vele andere autori teiten. Onze lezers zullen zich herinneien, dat Rector J. van den Broek van Roo sendaal enigen tijd geleden een paai artikelen in ons blad publiceerde over de vermaarde kwestie van de enclaves van Baerle-Hertog. Rector van den Broek, geboortig uit Baerle-Nassau, heeft thans een heel boek gewijd aan de beide Bacrles (W. Bergmans, Til burg) onder den titel Bijdragen tot de Geschiedenis van Baerle. De aanleiding, dat de rector over deze kwestie in ons blad schreef, was dat Mr. E. Sassen het vraagstuk ter sprake had ge bracht in de Tweede Kamer, zoals trouwens de heer Heerkens Thijssen in 1935 in de Eerste Kamer had gedaan. Het eigenaardige van den toestand is, dat er geen eigenlijke grens bestaat. In 1648 bij den vrede van Munster heeft men verzuimd deze vast te stel len en pogingen om dit verzuim later goed te maken, zijn steeds mislukt ter oorzake van onoverkomelijke moeilijk heden, die haar grond vinden in iet feit, dat de enclaves een zeer klein grondgebied beslaan, grotendeels de kom van Baerle-Hertog vormen en be trekkelijk ver van het moederland lig gen. De oorzaak van dezen toestand is te zoeken in de schenking van God fried van Schoten in het begin van de 13c eeuw aan Hertog Hendrik I van Brabant van het kasteel van Breda met alle daarbij behorende lan den ten Zuiden van Princenhage. De Hertog gaf dit land aan Godfried van Schoten terug als leengoed, waarbij hij de door zijn onderhorigen bewoonJe cijnsgoederen voor zich behield, terwijl hij daarentegen de vennen, tot dan toe niet tot het land van Breda behorend, aan de schenking toevoegde. Deze vennen zijn de later ontgonnen turfval- den. Baerle-Hertog is het oudste deel: Baerle-Nassau zijn de later ontgonnen turfvelden. Merkwaardig is, dat Rector van den Broek als zijn mening geeft, dat men op het punt van smokkelarij en ook van dorps-onenigheden bij den tegenwoordigen toestand eigenlijk niet t,e klagen heeft. Er wordt, althans in normalen tijd, niet zoveel gesmokkeld als men eigenlijk denken zou. De rector zegt zelfs: „In het groot wordt er, juist met het oog op de eigenaar'1 i ge loestand. zeker minder gesmokkeld dan in andere grensplaatsjes. Maar wel in het klein, dat wil zeggen voer nersoonliik huishoudelijk gebruik. Da' is ook niet te voorkomen en daarover maakt niemand zich druk". De rector z'et de nnloaoirm nla voU;: Met bet one op de invoerrechten worde Baerle-Nassau wettcltU garolr n -ot België, hetgeen feitelijk grotendeels het geval is. Om de eigen onderdanen, de Nederlanders, niet te benadelen, zouden deze vrijen invoer naar Neder land moeten hebben voor hun eigen producten, natuurlijk onder strenge contröle, bijv. door een certificaat van oorsprong. Verder zou de vrije invoer duidelijk moeten worden omschreven wat betreft plaats en tijd. Tegenover het nadeel van de Nederlandse schat kist, dat men zich overigens niet te groot mag voorstellen, staan voordelen, o.a.: de contröle wordt veel eenvoudi ger; door den groteren omzet zouden de inkomsten- en de omzetbelasting van de Nassause winkeliers en handelaars stijgen en het voordeel, op net ogen blik door de* winkeliers en handelaars van Baerle-Hertog genoten, doordat zij de inwoners van Baerle-Nassau on danks alle controle, tot klant en afne mers hebben, zou grotendeels ten goeue komen aan hun collega's van Baerle- Nassau. Deze oplossing is vroeger reeds een maal afgewezen, maar schrijver durft haar toch met vertrouwen voorstellen. Het boek van Rector van den Broek biedt echter nog veel meer. vooral wat betreft de kerkelijke historie van de onder Baerle-Nassau en Baerle-Hertog behorende parochies. Deze geschiedenis is vaak zeer interessant, ook om de over diverse moeiliikheden gevoerde processen. Het boek van Rector van den Broek kan daarom met vertrouwen in de belangstelling van velen worden aanbevolen. Het is zelfs up to date met de bevrijdingsgeschiedenis (door de Polen) van Baerle-Nassau na den jong- sten wereldoorlog, verlucht met pak kende foto's van de verwoeste kerken (o.a. van rector van Besouw). Maandelijks worden op het Laguardia vliegwld te New York door ambtenaren van het ministerie van landbouw van reizigers uit Europa 8000 tot 10.000 lbs. meest gerookt, vlees in beslag genomen, door deze reizigers bij wijze van ge schenk meegenomen. De in beslagne ming geschiedt in het kader van de actie van het departement tot voorko ming van de verspreiding van runder pest en andere veeziekten. De ambtena ren wijzen er op, dat deze verspilling voorkomen zou kunnen worden en dat het vlees gebruikt zou kunnen worden door hen, die er in Europa behoefte aan hebben, wanneer reizigers naar de V. S. tijdig van het verbod van vleesinvoer op die hoogte gesteld zouden worden. derlandse zusters weeTép de been en elkna^n vfdse .s„teden adopteeeraen el t>.burgenjen van Amsterdam 1Ï' de grootste Nederlandse handels- en havenssteden, willen thans de steden Makassar, Ambon en Koe pang adopteren en deze steden bh da wtr°LbT de heIPende hand bieden. riNl' 1 os wees er verder op dat ae taak, om een Geheel vniir j zware t«den he"# to voeren margin betere toekomst, in dit geval bijzon" d" verzwaard wordt, doordat hief "n mof zin geheel nieuwe pro- blemen moeten worden opgelost. Deze oplossing is echter van het grootote belang voor de toekomst. Tenslotte werd aan de beide hoge gasten een den °Ver 06 hoofdstad aangebo" Hierna werd het woord gevoerd door Tjokorde Gde Rake Soekawati die zijn ingenomenheid betuigde met 'deze ontvangst, niet alleen o#dat Amsto# dam de grootste en belangrijkste starï van Nederland is, maar voolal omdlt van deze stad uit het eerste contact ff m werd gelegd. Hieruit groeide die grote en innige vriendschap, die thans de grondslag vormt voor de samenwerking in de toekomst. Spr. hoopte dan ook, dat er spoedig een emde zal komen aan de tegenwerking van sommige groepen, die deze geest trachten te vertroebelen. Het besluit om de Oost-Indonesische steden te adopteten achtte hij een overtuigend bewijs van de gevoelens, niet alleen van Amsterdam en Rotterdam, maar van het gehele Nederlandse volk en het Indonesische volk zou er dan ook zeker diep van onder de indruk komen. Deze adoptie zal daardoor ook van het grootste belang blijken voor de toekom stige samenwerking tussen Nederland en Indonesië. Opnieuw werd nu per motorboot qen rondvaart gemaakt, waarna men in de ambtswoning van de burgemeester da thee gebruikte. Des avonds bood da Amsterdamse zakenwereld in het Am- stel Hotel een diner aan, waarbij de president van de Nederlandse Handel maatschappij, dr. E. Heldring als ta felpresident optrad. De R.K. Bond van lichamelijk gebrek, kigen „St. Liduina" is een nog jonge organisatie. Hij heeft zijn hoofdzetel in Rotterdam. Van daaruit worden pogin gen ondernomen om ook elders in den lande afdelingen te stichten teneird», plaatselijk en nationaal door gezamen lijke acties de belangen beter te behar tigen. Met succes is in dia richting gewerkt. Onlangs is echter opnieuw de vraag opgeworpen of door de uitgave van een maandorgaan nog niet meer propaganda nog meer contact zou kunnen worden bereikt. Het hoofdbestuur is voortvarend en thans is het alweer enige weKen gele óen, dat he't eerste nummer van de pers kwam. De bond heeft nu een eigen spreekbuis, een propagandamideJ Het eerste nummer zegt al onmiddellijk waar het op staat. Mogen de leden aan de wensen van Adviseur en redactie ten volle gehoor -geven Dan zal ook deze katholieke organisatie materieel, maar op de eerste plaats geestelijk, kostbare vruchten voor de katholieke gemeen schap kunnen afwerpen. De Turkse premier, Rëcep Peker, heeft om gezondheidsredenen zijn ont slag aangeboden. De president heeft de onitslagaan- a,ge aanvaard en heeft Hassan Saka, de minister van buitenlandse zaken, tot nieuwe premier benoemd.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1947 | | pagina 1