VIERDE OF VIJFDE FRANSE
REPUBLIEK?
Dr. Gorris over Le Sage ten Broek
Houtsnede voor Kard. de Jong
tito schipa zingt.
BELASTINGFACILITEITEN VOOR
INVESTERING BEPLEIT
DE BUITENLANDSE POLITIEK
DER REGERING
KINDERBIJSLAG
Het werk van Giorgio Pianigiani
p'^n",efl.lJ£™»S'1k"n,lrno""n;enl'
XJK xtsuigfi. 3-
In het Concertgebouw
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1947
PAGINA 2
REGERING ZONDER-
MACHT EN PRESTIGE
„Geen program, wel
doeleinden"
EXPORT VAN VLEES NAAR
AMERIKA
EEN PRIMA LERAAR GING
NAAR DE N.S.B.
ONREGELMATIGHEDEN BIJ
EINDEXAMEN
DE DIVIDENDSTOP
J. G. Le Sage ten Broek en de eerste faze van de emancipatie
der Katholieken" door dr. G. Gorris S.J. Urbi et Orbi, A'dam)
.HERINNERING aan de
FRONTPERIODE
NEDERLANDERS ZINGEN IN
ENGELAND
BENELUX HOEKSTEEN VAN
HET BELEID
LODGE VERSTREKT GËGE-
VENS OVER COMMUNISTEN
INBRAKEN TE GELEEN
België docet!
U moest u zélf i
eens kunnen zien rijden
£ch loor ^ortt^rLmaakTva^de
VERPLAATSBAAR OPEN
LUCHTTONEEL
HULP AAN FRANKRIJK
ONVOLDOENDE
FRANCISCANESSEN NAAR
NIEUWE NIEDORP
De wijze, waarop de Franse rege-
ring-Ramadier haar onmacht demon
streert om ook maar de geringste ver
betering in de sombere economische
situatie te brengeÜ, welke op haar
beurt voor de communisten een vrucht
baar terrein is om de gevaarlijkste
sociale onrust te kweken, heeft haar in
de wereldpers de wel treurige naam
van „regering der onmacht" bezorgd.
Het is merkwaardig, dat welk inter
nationaal persorgaan ook men leest,
men nergéns een goed woord vindt
voor de wel handige, maar weinig
effectieve Ramadier en zijn ministeriële
ploeg. In de Nationale Vergadering kan
hij een uitbupdig applaus uitlokken, als
hij, zoals Donderdag j^ een felle anti
communistische uitval doet, maar
waarachtige regeerkracht ontwikkelt
hij niet. Voortdurend, zwicht hij, na
kort te voren afgelegde resolute verkla
ringen, steeds weer opnieuw vopr de
communistische agitatie, en in overi
gens zeer ernstige Franse bladen heeft
men hem reeds de doodgraver en lijk
bezorger van de Vierde Republiek ge
noemd.
Het valt niet meer te loochenen, dat
de toestand in Frankrijk zeer kritiek is.
veel ernstiger dan die in Italië: de re-
volutionnaire onlusten in Marseille
kunnen beschouwd worden als een com
munistische proefneming, hoever zij
kunnen.gaan om burgeroorlog en revo
lutie de ontketenen. Zelfs de regering-
Ramadier blijkt dit te beseffen, want
zij heeft troepen naar deze roerige ha
venstad gezonden om zo nodig de com
munistische opstand te bedwingen.
Worden deze ook werkelijk ingezet, dan
valt af te whchten, hoe „de arbeiders"
in het overige Frankrijk reageren. In
elk geval schijnt er maar een vonkje
nodig te zfln om de geweldige massa
licht ontvlambare elementen in lichte
laaie te zetten, v met gevolgen voor
Frankrijk en ver daar buiten, welke
momenteel zeker niet te overzien zijn.
Feit is, dat de stakingen en alle
overige uitingen van sociale onrust een
reële economische ondergrond hebben;
maar de schaarste en de ellende wor
den doelbewust door de communisten
uitgebuit om politieke doeleinden na te
streven, welke in geen enkel opzicht
een verbetering van het lot van de
Fransman tengevolge hebben. Veeleer
beseffen de communistischeleiders ter
dege, dat elke loonsverhoging, welke
zij afdwingen, binnen een minimum van
tijd gevolgd wordt door een prijsstij
ging', welke de loonwinst verre over
treft'. Hun doel is dan ook niet de wer
ker een beter bestaan te geven, maar
de regeermacht ,1e veroveren, en een
rode dictatuur in Frankrijk in te voe
ren, welke de terreur in Oost-Europa
zal evenaren.
Het verwijt, dat de Franse regering
in dit complex' van feiten o.i. terecht
voor de voeten wordt geworpen, is
enerzijds dat zij elke keer voor'de com
munistische bedreiging bezwijkt of
schoon zij weet, dat elke verhoging
der lonen, zoals de toestand in Frank
rijk is geëvolueerd, het land een stap
nader bij de afgrond brengt; en ander
zijds^ dat zij geen doeltreffend pro
gram heeft van maatregelen, welke
Frankrijk uit de economische nood
omhoog kunnen heffen. Dit dubbele
falen heeft het prestige van alle rege
ringen, welke na de bevrijding aan het
bewind zijn gewêest, fataal ondermijnd.
En als velen nu menen, dat het kabi-
net-Ramadier in zijn laatste dagen
leeft dan spreken zrj niet meer van een
aanstaande kabinets-crisis, maar van
een regiemcrisis, gelijk men ook reeds
van de komende Vijfde Republiek ge
waagt. In Frankrijk echter zijn reeds
zó vaak op het hoge plan der landa-
politiek zonderlinge dingen gebeurd,
dat men goed doet zich van voorspel
lingen te onthouden, doch zich vast te
klampen aan de harde feiten, die voor
ieder zichtbaar en als het ware tast
baar zich in alle sferen van het Franse
leven afspelen.
Komt het evenwel inderdaad tot een
kabinetscrisis ón de waarschijnlijk
heid daarvan ligt voor de hand dan
loopt men in elk geval heel dicht langs
de vaak moeilijk te verkennen, grens
van kabinets- en regiemcrisis. Dan
moet snel een nauwsluitend centrum
worden geformeerd, wil voorkomen
worden, dat een der twee extremen:
Gaullisten of communisten naar de
macht grijpen. Daar het echter Vel
uitgesloten lijkt, dat de communisten
voorlopig een werkelijke kans maken,
blijven slechts de Gaullisten over; en de
generaal zelf heeft tijdens een pers
conferentie, welke hjj dezer dagen gaf.
indirect op die mogelijkheid gezinspeeld.
Ook al verklaart hij, dat hij zijn macht
slechts wil vestigen na nieuwe verkie
zingen, welke dan zo spoedig mogelijk
moeten worden gehouden.
Overigens hebben de Gaulle's verkla
ringen weinig nieuws en vooral weinig
constructiefs gebracht. Zoals een Frans
blad, dat toch zeer sympathiek jegens
hem is gestemd, schrijft: „Zijn diagnose
is gelijk steeds maar al te gegrond; het
geneesmiddel blijft echter in meer dan
één geval onduidelijk. De generaal
zelf heeft overigens niet zonder ironie
erkend, dat hij geen program heeft,
maar alleen doeleinden.
Dit is een mededeling, welke tot na
denken stemt. Want ook de huidige
regering heef t doeleinden, welke in
diepste wezen niet heel veel van die
van de Gaulle verschillen^ zij heeft zelfs
iets,*wat op een program lijkt. Maar
met' edelmoedige bedoelingen alleen is
Frankrijk niet meer te redden. Wie
straks gaat regeren, moet weten langs
welke weg hij zijn doel moet bereiken.
Geëxperimenteerd wordt er tegenwoor
dig in Europa meer dan genoeg; helaas
liggen de resultaten meestal ver béne
den de optimistische verwachtingen.
Het Amerikaanse departement van
Landbouw is voornemens de regelingen
voor zijn vleeskeuringsdienst te wijzigen
door een lijst samen te stellen van lan
den, waaruit vlees en vlees-producten
in de V S worden ingevoerd. Op deze
lijst zuilen o.m. Beigie, Nederland, Lu
xemburg en Zwitserland voorkómen. Het
departement heeft als voornaamste voor
waarde bepaald, dat de vleeskeurings
dienst in het exporterende land werkt
volgens dezelfde normen en met de
zelfde grondigheid als de Amerikaanse
vleeskeuringsdienst. Krachtens de be
staande wettelijke bepalingen is de
invoer in de V.S. verboden van vers
of bevroren vlees uit de landen, waar
njond- en' klauwzeer en andete ernstige
ziekten heersen. De invoer van gecon
serveerd of hygiënisch bewerkt vlees
zal uit alle op de lijst voorkomende lan
den zijn toegestaan.
Voor het tribunaal te 's-Hertogenbosch
stond Vrijdag terecht^!. J. v. A., leraar
aan het gymnasium aldaar. Hij stond
tijdens de bezetting met een/stand op de
Markt met Nat. Soc. lectuur, ook werd
hij er van beschuldigd, dat hij de Ref.
fiir Volkspflege Ulrich adviseerde de
Illustre Lieve Vrouwe Broederschap op
te heffen op grond van het feit, dat deze
instelling bestond uit een verzameling
reactionnairen; ook .zou hij de bestuurs
leden van het Prov. Genootschap van
Kunsten en Wetenschappen tegenover
een hoge N.S.B..functionnaris in een
kwaad daglicht hebben gesteld. Op
school droeg hij enkele malen het uni
form en trad de kfas met de germaan-
se groet binnen.
De verdediger mr. Kolfschoten schet
ste beklaagde als een prima leraar wiens
moeilijk karakter tot«tde N.S.B. leidde.
Na raadkamer adviseerde het tribu
naal tegen beklaagde vijf jaar interne
ring met aftrek van voorarrest, waar
van echter twee jaar en vijf maanden
voorwaardelijk, hetgeen dus neerkomt
op, dat beklaagde volgende maand in
vrijheid zal worden gesteld.
Op de vragen van het Twéede-Ka-
merlid Schmal betreffende onregelma
tigheden, welke zich zouden hebben
voorgedaan bij het laatste eindexamen
aan het bijzonder gymnasium, Kanaal
straat 8, te Eindhoven heeft de minis
ter van O., K. en W. geantwoord, dat
bij het laatste eindexamen aan dit
gymnasium zich geen onregelmatighe
den hebben voorgedaan. Hetgeen wij
dezer dagen reeds meldden.
Blijkens het voorlopig verslag der
Tweede Kamer over de begroting van
financiën bepleitten vele leden, ten
einde de investeringsmogelijkheden
van het bedrijfsleven te vergroten, het oescnuuwu
vprlpnpn van Kplacfin.crfanilit.pit.pn vonrl Z1JH gemaakt t6H be
voor de noodzaak gestaan vele wegen,
welke doof het zware legermateriaal
waren stukgereden, qs bevel van de
geallieerde legerleiding onmiddellijk te
herstellen hetgeen zeer hoge uitgaven
met zich meebracht. Dienen deze kos
ten niet veelal bescliouwd te worden als
Dr. Gofris treft wel een gunstigenwendde zich de domineeszoon Le Sage
tijd met lijn zo lang verwachte, j tot de Katholieke Kerk, waarschijnhjK
eindelijk verschenen publicatie over wel door bemiddeling van patèr Doel
den pionier onzer emancipatie, Joachim velt O.F.M., dien hij zijn eersten biecht-
George Le Sage ten Broek. De recen- vader noemt. Aanvankelijk was hij cryp
te herdenking van zijn honderdsten to-katholiek, maakte dan een langdurige
sterfdag heeft, voor deze ongemeen periode van lauwheid door, maar kwam,
belangwekkende persoonlijkheid de 40 jaar oud. tót Wat dr. Gorris noemt,
nodige, wat al te lang uitgeb'» ven be- zijn „tweede bekering" en meteen tot
langstelling gewekt
Wij mogen ons gelukwensen, dat
Le, Sage ten Broek tenslotte zijn blo-
graaf gevonden heeft in dezen Je-
strijdbaarheid, vermoedelijk van
zijn strijdlustigen vader geërfd. Dan ver
schijnt zijn „De voortreffelijkheid 'van
de leer der R. Katholieke Kerk", dat 'n
bleken ntét LS.»».Sf1"7«««
talrijk behoorlijke compositie, al
was deze wellicht in dit geval niet al
tijd even makkelijk en een zuiveren
en vloeienden stijl.
Natuurlijk plaatst dr. Gorris zijn fi-
van Le Sage om de Katholieken van
Noord en Zuid te brengen tot de zo
noodzakelijke eenheid. Maar daarmee
stelde hij meteen ook de daad, die een
Jozefistische regering de stuipen op het
lijf moest jagen.
Deze eerste poging tot organisatie clir
Katholieken werd door de ontbinding
van de Maatschappij door de regering
in de kiem gesmoord. Het werd tot de
bitterste teleurstelling in het aan teleur
stellingen niet arme leven van Le Sage.
Het tekent den man ten voeten uit, dat
hij onmiddellijk het eerste doel der
Maatschappij op andere wijze trachtte
te bereiken. Het is een wonder, wat de
ze zwoeger, bij alle mislukkingen hij
was zijn tijd nu eenmaalver voor
heeft voorbereid.
Lang bespiedde de regering de gele
genheid hem onschadelijk te maken
door een strafrechtelijke vervolging: in
1827 sloeg zij toe; vooral wegens artike
len tegen het collegium philosophicum.
guur tegen den ietwat somberen achter
grond van zijn tijd in dit geval spe
ciaal tegenover de regering van Koning
Willem I. Met het volste recht blijft
dr. Gorris
„Jozefistisch".
Willem J zelf beriep zich tegenover
zijn minister van justitie Van Maanen
op het doorluchte voorbeeld van Jozef
II en Metternich, die Jozef II kende en
Niemand minder dan Bilderdijk kwam In erbarmelijke» toestand werd de bijna
in het geweer - Sebeel blinde maandenlang in de ge-
Het is wel een klinkend bewijs hoe
zeer men geschrokken was van een* der
gelijk optreden van een Katholiek en
het toqnt meteen hoe hard de Katho
lieken een wekker nodig hadden. Be
Sage dacht erover een reis te gaan ma
ken naar het H. Land, maar Katholiek
Nederland mag den Aartspriester van»
deze regering typeren als Holland, Cramer, eeuwig dankbaar blij
ven dat hij hem thuis hield voor zijn
emancipatiewerk hier te lande.
Dan vangt 'Le Sage voorgoed zijn apo-
logetischen, maar ook zijn positief-reli-
gieuzen arbeid aan, niet weerhouden
Willem I in Fulda aan het werk had ge- door de zorg van een druk notariaat.Bij
zien gaf hem de uitdrukkelijke waar- j rijn positieven arbeid trgft herhaaldelijk
schuwing mee: „de ne pas josefiser". j de moderne inslag. Hij streeft naar re-
Wil men aan het Jozefisme van Widem j traite-huizen.' naar beleving van de II-
I een Napoleontischen inslag toeken- turgie, naar verering der vaderlandse
nen daar is iets voor te zeggen - dan. heiligen en wakkert de missie-actie aan.
zo constateert dr. Gorris terecht, heeft j Aanvankelijk is hij in zijn apostolaats-
dit toch voor de practijk nagenoeg geen j werk zeer irenisch, maar, onder den in-
invloed. Practisch verandert er niets druk van de gruwelijke verdachtmaking
m,.a I van de zijde van zijn tegenstanders, geeft
Het is trouwens zeer de vrarg of het I hij geleidelijk ook meer toe aan zijn
vaak miserabel gepeuter van mannen j eigen warmbloedig temperament. Hem
sche adviseur, Van Gigch, stelde een re
kest om abolitie «PR, waarbij Le Sage
geen van zijn meningen herriep. De ko
ning liet den zieken blinde vrij: genade
voor recht! Le ®age hervatte aanstonds
zijn werk en zijn niet bepaald zacht-
aardigen toon! Met dit pakkend slot,
meteen het einde der Loosduinse perio
de. eipdigt dit eerste deel.
Het moet voor dr. Gorris, die onlangs
den 70-jarigen leeftijd bereikte, een on
gewone voldoening zijn .dit stevig brpk
levenswerk gelukkig te hebben kunnen
voltooien.
J. W.
verlenen van belastingfaciliteiten voor
dat gedeelte van dg winst van een on-,
derneming, dat deze niet voor consump
tie, doch voor investering in een andere
onderneming wenst te bestemmen. De
ze ledeif achtten voorts de wijze, waarop
de* z.g. dividendstop is verruimd, niet
zeer gélukkig. Thans is voor naamloze
vennootschappen de mogelijkheid ver
ruimd om hogere dividenden uit te ke
ren dan zij vóór de oorlog plachtten te
doen.
Zeer vele andere leden konden niet
inzien, waarom geen hogere- dividenden
zouden mogen worden uitgekeerd dan
vóór de'odrlog gebruikelijk waren, in
dien de desbetreffende ondernemingen
hiertoe thans wel in staat blijken.
Intussen waren vel'e dezer leden van
mening, dat de desbetreffende ministe
riële beschikking staatsrechtelijk niet
door de beugel kan.
v
De conjunctuur in de landbouw
Verschillende leden wezen op een
ministeriële beschikking waarin wordt
bepaald, dat door de inspecteur moet
worden aangenomen, dat de conjunctuur
in de landbouw zich ook zonder oorlog
in de afgelopen jaren gunstig zou heb
ben ontwikkeld en daardoor de land-
bouwbe drjjven in betere conditie zou
hebben gebracht. Dit betekent, dat van
de in dë wet op de vermqgensaanwas-
belasting opgenomen vermindering ad
10.000 gulden voor spaargelden vrij al
gemeen door landbouwers kan worden
geprofiteerd. Deze leden vroegen np,
waarom een' beschikking van zodanige
strekking ook niet voor t andere groepen
van ondernemers kan worden gegeven.
Andere leden vroegen zich af, of de aan
de landbouwers gedane toezegging aldus
niet te ruim wordt geïnterpreteerd
Rijk en gemeente
Met betrekking tot de financiële ver
houding tussen rijk en gemeenten werd
de volgende beschouwing geleverd.
Het rijk converteert zijn leningen
thans naar een rentevoet -'an 3 pet., doch
vraagt een rente van 4 pot. op na 1940
aan de gemeenten versterkte voorschot
ten ten behoeve van de vo-lkshuisves-
tingr*Bovendien laat het rijk in veel ge
vallen (evacuatie, herstel van wonin
gen, opruimen van puin) de uitgaven
voorlopig door de gemeenten fincieren
en betaalt dan geen rente, waardoor de
gemeenten gedwongen zijn grote kas
geldleningen aan te gaan.
In de bezettingstijd is het verscheidene
malen voorgekomen, dat gemeentebestu
ren met werknemersorganisaties aange
gane geldleningen vervroegd aflosten
ten gunste van het Ned. Arbeidsfront.
De organisaties hebben hier echter geen
genoegen mee genomen en dienden na de
bevrijding bij de raad vpor rechtsherstel
een eis tot herstel van de oorspronkelij
ke overeenkomsten in.
Dienen deze moeilijkheden nlet yeel-
eer als een uitvloeisel van de oorlogs
omstandigheden te worden |ez;eh en
dientengevolge als oorlogsschaae te*wor-
den aangemerkt?
tn het Zuiden hebben gemeenten
geallieerde oorlogvoering* en niet als
oorlogsschade?
Van verschillende zijden werd ge
klaagd over het lange uitblijven van
een wettelijke regeling van de vergoe
ding der materiële oorlogsschade.
Vele leden waren van mening, dat de
Herstelbank niet voldoende actief op
treedt.
Ter herinnering aan de katholieke
godsdienstoefeningen in kelders en
schuilplaatsen te Roermond gedurende
de frontperiode, welke thans drie jaar
i»eleden (met het bombardement op
Roermond van H November) defini
tief begon, heeft het keramisch kunst
atelier „St. Joris" te Beesel een door
de Roermondse prix de Rome-winnaar
Piet Schoenmakers ontworpen kunst
tegel vervaardigd. Deze tegel kan ln
huis, kelder of schuilplaats opgehan
gen of ingemetseld worden. Hij draagt
het opschrift: „Ter herinnering winter
1944'45". De tegel is ook voor andere
plaatsen, welke in dezelfde omstandig
heden verkeerden, -toepasselijk.
Op Zondag JL6 November zal in Dor-
kingbhals een Engels-Nederlands con
cert worden gegeven waaraan mede-
♦werken: het Amsterdamse „Zang na
Studie koor", het Londens „Alexandra
choir" en het „Guildford Symphony
Orchestra". Solisten zijn. Dora van
DoornLindeman en
Max Kloos.
Het programma vermeldt o.a. Missa
pro pace van Rud. Mengelberg" en „Aan
de Schoonheid" van Bernard Zweers.
Het Nederlandse koor zal ook de dag te
voren een uitvoering geven in Roya'
Albert Hall.
DE „STAR" HEEFT BEROUW
Het Londense avondblad .'Sta*,' f**
bijzonderheden over de /0O^T,
Engelse begroting publiceerde, oordat
de minister van financiën, zijn
begroting indiende en
daardoor het af
treden van de minister veroorzaakte
betreurt het ten zeerste, dat deze gang
van zaken heeft plaats gehad. „In Dal
ton". zo schrijft de „Star", „verliest
het land een minister met een vooruit
ziende blik en een grondige economt
sche kennis.
De „Star" spreekt de wens uit, dat
Dalton's grote kwaliteiten hem in staat
zullen stellen spoedig zijn hoge positie
weer in te nemen.
als Goub.au en Van Gerth met staatsbe
lang ook maar iets te maken heeft. Het
heeft echter alles te maken met een
meer dan onbehoorlijk ingrijpen in oe
kerkelijke zaken. Ook de hevig diplo
matieke stukken, door GerretSon ge
publiceerd, kunnen den kijk op WllUsm I
als Jozefist nauwelijks wijzigen. Deze
stukken behelzen van de zijde van Rome
kenmerkt een vurige aanhankelijkheid
aan den Paus, maar ook een ongeschokt
vertrouwen, op den Koning. Ondanks al
les blijft zijn leuze: The King can do
no wrong. magr hij blijft zijn grondwet
telijk recht eisen.
De beschrijving van den apologeti-
schen arbeid van Le Sage was wellicht
voor dr. Gorris het moeilijkste deel van
veeleer een voorzichtigen, zij het I zijn taak. Hij moet hierbij, evenals bij
vergeefsen aandrang op uitvoering van j diens meer positieven arbeid, telkens
het concerdaat, zij het onder dank vooi
het "bereikte. Trouwens, de sluiting van
het concordaat werd. juist door toedoen
der regering, zo laat bereikt, dat r
enig practisch effect niet meer van te
wachten <vas.
Vermoeid door de inwendige tegen
strijdigheden van het protestantisme*
In zijn memorie van antwoord op
het voorlopig verslag der Tweede Ka
mer geeft de minister van buitenl. za
ken nogmaals een samenvatting van
de voornaamste doelstellingen van zijn
beleid.
De eerste doelstelling van onze bui
tenlandse politiek blijft het scheppen
van een zo hecht mogelijke internatio
nale rechtsorde en een zo ruim moge-
lijke in te Rationale samenwerking. De
regering blijft hiernaar streven in het
kader van de Ver. Naties, al ls zjj cr
zich ten volle, van bewust, dat deze or
ganisatie ln belangrijke opzichten nog
beneden het gestelde doel blijft.
Een (lpelstelling van onze politiek is
eveneens naar vermogen bij te dragen
tot Het voorkomen van verscherping
van de tegenstelling tussen de grote
mogendheden.
Naast een binnen het kader van sa
menwerking op universele grondslag
tracht de regering bij te dragen tot een
terugkeei van geordende toestanden,
welke een absolute voorwaarde vormen
voor het herstel der welvaart, door mid
del van nauwere samenwerking met die
staten, die Nederland tengevolge van
geografische ligging en gemeenschap
van levensbeschouwing, cultuur en be
langen bijzonder na te staan. Hierbij
valt uiteraard in de eerste plaats te
denken as.n het samengaan met België
en Luxemburg, hetwelk de hoeksteen
van' ons buitenlands beleid blijft. De
regering meent dan ook, dat het in
werking treden van de douane-unie op
1 Januari 1948 slechts een uitgangs
punt Is en dat inniger contact op al
lerlei gebieden mogelijk en wenselijk
is, zonder dat daarbij de eigen aard i
van de verschillende bevolkingsgroe
pen, die de lage landen bewonen, in
het gpdrang behoeft te komen.
De' hierbedoelde samenwerking be
hoeft zich allerminst te beperken tot de
landen van de Benelux Integendeel, de
xnin'ster zou een geleidelijke uitbreiding
daarvan tot, of een soortgelijke samen
werking met meer landen toejuichen,
voor zover daarvan een uitbreiding van
onze handel, een verhoging van onze
materiële welvaart en een eventueel
daaruit voortvloeiende versterking van
onze positie te verwachten valt. Ook op
ahdere mogelijkheden tot nauwer samen
gaan onder de hiefbovenbedoèlde voor
waarden blijft de regering bedacht, waar-
onder uiteraard ook valt de door vele
leden uitgesproken wenselijkheid om
met Engeland en Frankrijk nauwere-
banden aan te knopen.
Uit deze hoofdtrekken van het.buiten
lands beleid blijkt naar de mening van
de riflnister voldoende, dat voor de onge
rustheid van sommige leden, als zou de
regering geen open oog hebben voor het
steeds sterker w'ordende internationale
karakter der menselijke samenleving
geen aanleiding bestaat.
Ofschoon de minister met zekere Be
zorgdheid de ontwikkeling van de V.N
gadeslaat, meent hij toch te móeten be
twijfelen, of hier moet worden gespro
ken van een crisis in de V.N.
Het is bekend, dat soms stemmen op
gaan die verkondigen, dat tengevolge van
de Amerikaans-Russische tegenstelling
samenwerking in een alle omvattende in
ternationale statengemeenschap tot mis
lukking is gedoemd, en die zelfs reeds
het schrikbeeld oproepen van een nieuwe
wereldoorlog, waarin het atoomwapen tot
algehele vernietiging zal leiden, De Ne
derlandse regering wenst zich niet te
scharen aan de zijde van deze ontmoe
digden, die juist door hun wantrouwen
nieuw wantrouwen- opwekken.
Zij tracht, overal waar dg gelegenheid
zich daartoe voordoet, verzoenend op te
treden en, waar dit mogelijk is, te helpen
zoeken naar oplossingen, die voor .beide
partijen aannemelijk kunnen zi)n- Hier-
uit volgt reeds vanzelfsprekend, dat zij
niet slaafs de z.g. Amerikaans-Angel-
saksische 'belangenpohtiek zal steunen,
gelijk door een aantal leden in het voor
lopig verslag ifrordt gevreesd.
Niet te ontkennen valt dat de verwach
tingen, bij de oprichting der V. ge
wekt, niet zijn verwezenlijkt- nei
vetorecht dreigt het rechts-karakter
der organisatie te ondermijnen. vaatc
heerst in de V. N. nog de macht Bev?!1
het recht. Desniettemin moeten de
in ere worden gehouden als zijnde het
beste wat in het tegenwoordige stadium
t6 bereiken is
Dg minister deelt de teleurstelling over
de behandeling van de Indonesische
kwestie ln de Veiligheidsraad, waarbij
echter niet uit het oog mag worden ver
loren, dat dit orgaan van de internatio
nale samenleving enerzijds lijdt aan de
onervarenheid der jeugd, anderzijds
onderhevig is aan tegenstellingen .ondejf
de leden der Verenigde Naties na de re
cente wereldbrand.
Daar de Veiligheidsraad zich tot het
doet» van aanbevelingen heeft beperkt,
werd deze procedure aanvaardbaar ge
acht Niettemin kan de Raad aan lid 2
van art 33. welk artikel het oog hee't
op de handhaving van internationale vre
de en veiligheid, nooit de bevoegdheid
ontlenen, zich in te laten met in wezen
binnenlandse aangelegenbeden. aTs hp.
doeld in lid 7 van art. 2 van het hand
vest
de kwesties waarover het gaat of het
belang van de zaak uiteenzetten. Dit
blijkt hem uitstekend toevertrouwd. Als
model zou ik willen, noemen de behan
deling van het kerkboekje door Le
Sage uitgegeven: „De ware aanbidding
in geest en waarheid": dr. Gorris laat
hierop een licht vallen dat het belang
daarvan uitstekend op den voorgrond
De talrijke brochuren van Le »age
moeten verschijnen tussen de nog veel
talrijker delen van zijn tijdschriften.
Vooral met deze laatste heeft hij baan
brekend en wekkend werk verricht
en hij slaagde terwijl anderen voor
hem niet geslaagd waren. Geleide
lijk is hij daarbij ook, tegen zijn
aanvankelijke bedoeling, OP politiek
terrein geraakt, al was het alleen
in zoverre godsdienst en zede daarmee
gemoeid waren;, vrijheid van godsdienst,
onderwijs en ook van drukpers zijn zijn
hoofdüsen; placet en collegium philoso
phicum het voornaamste doelwit van
zijn bestrijding.
Maa# Le Sage schrijft niet- alleen,
maar stelt ook daden: hij deed een ver
geefse doch voor later ook stimulerende
poging om Katholiek Nederland zim
eerste krant te bezorgeh; hij maakte
zijn eigen huis tot een toevluchtsoord
voor verwaarloosde kinderen de inni
ge aanhankelijkheid van deze kleinen,
die zelfs zijn tegenstanders trof, werpt
een hel licht' op z«n zo aantrekkelijke
persoonlijkheid en denkt zelfs aan de
stichting van een kloosterorde. En voor
al- hii is de stichter, ofschoon met de.
'-S'dpnt van de Katholieke Maatsch-m-
pij Dit 'is wel de krachtigste poging
Interieur van de- S. Cle
mente, de titelkerk van
Kardinaal De Jong.
Houtsnede van Giorgio
Pianigiani, aangeboden
aan de Kardinaal.
(Van onze
Romeinse correspondent).
Giorgio Pianigiani woont in een
aanzienlijk huis op de Janiculus, vlak
bij de luisterrijke Villa Sciarra, welke
door haar sprookjesachtige tuinen de
geest van vervlogen eeuwen oproept
De woning van de kunstenaar en de
omgeving weerspiegelen zlJn karakter.
Eenvoudig, vriendelijk en bescheiden
van aard, schept talent kunstwer
ken, waarin eenzelfde geest van een
roemrijk verleden leeft als in de Villa
Sciarra.
Giorgio is geboren Romein en de
Eeuwige Stad met haar onsterfelijke
monumenten heeft voorgoed de stempel
John Lodge. republikeins senator,
heeft in de commissie voor buitenlandse
zaken van het Amerikaanse huis van
afgevaardigden verklaard, dat hij op
grond van een „intensieve studiedie
nij de afgelopen zomer in Italië heeft
gemaakt, gelooft, dat de communisten
een program in drie fazen hebben voor
bereid om de Europese landen in hun
macht te krijgen, nl-: door wettige mid
delen, door hun binnenlandse kracht
(zoals momenteel door de onlusten te
Marseille en Napels), of door oorlog-
Lodge achtte de hulp, die aan Europa
verleend wordt om het communistische
gevaar af te wenden, onvoldoende.
Hij zeide ervan overtuigd te zijn, dat
de communistische coup iri*- Italië in
Maart zal komen, nadat alle Amerikaan
se troepen het land hebben verlaten,
en even voor April, wanneer de verkie
zingen zullen worden gehouden.
Lodge verklaarde, dat de communis
ten de gehele Povlakte onder controle
hebben en hij wees 'erop, dat- indien
Italië zou vallen, ook Griekenland en
De politie te Geléen arresteerde Don
derdagnacht een zekere J. van de W..
uit Amsterdam, die zich verdacht op
hield achter een pand aan de Rijksweg.
De man was o.a. ln het bezit van een
bedrag van 1.350, voorts gouden
tientjes en een gouden horloge, die af
komstig bleken van een te Wagenin-
gen «gepleegde Inbraak. De dief zat
reeda in arreat, toen het bericht bin
nenkwam, waarin zijn aanhouding ver
zocht werd.
In de nacht van Donderdag op Vrij
dag hebben dieven ingebroken in de
woningen van de heren A. en N. aan
de Julianastraat te Geleen, terwijl in de
nacht daarvoor een Inbraak is gepleegd
bij de heer O. D. K. aan de Klooster
straat. In al deze gevallen zijn de in-»
brekers door een tuimelraam binnen-
geörongen. Ér werd een grote partj
goederen ontvreemd, o.a. vloerkleden,
foto-toestellen, vulpennen, cassettes met
tafelzilver, textielgoederen, een naai
machine, een radio-toestel, een pendule
qn geld.
gedrukt op zijn vaak moeilijk levcn
derhalve ook op zijn werken. (joor
Zoals hij ons vertelde, kon giecj,ts
verschillende omstandigheae Hier
drie jaren de Academie bez _auSt0 vag_
stond hij onder leiding va£;i samenwer-
oetti en jaren later zou "ij directeur
ken met Biagetti, toenm r„en_
van de Pauselijke -kuns ^n^ere kunste-
nooit is zijn contact met hij ondereen
naars zo sterk geweest, o ^ggter of een
directe' invloed, vanL ®^igiani heeft een
richting geraakte. P» weg gezocWn
zaam en zelfstandig Z Jeheel Romo.
deze weg loopt door s
In zijn houtsnedei „ge «Oen van
Caracalla", in z«n |fPalatijn.
rum Romanum periode, js
ken uit een eerfe natuur verwevw met
antieke Ro^eZ-
zeMde tehdenslceït Ln.Ayn houtsneden
vanni e Paolo en evenzeer in die van
het interieur van S< Clemente.
Dlt laatste werk van de «telkerk
van Z. Èm. Kardinaal de
gemaakt „p instigatie van de
van het Nederlands Historisch Insti
tuut eh werd kort geleden d°°
Gezant b(J het Vaticaan 3
van Weede uitnaam va» omeaanta>
ledèn der Ned* kolome
Kardinaal overhandigd
125 20) „Weïd ln licht-
De houtsnede (f?tgevoerd en om deze
groen en zwart «j^gen moest de kun-
schakering te y moeilijke bewefkine
stenaar een ^ee verschillende hout-
toepassen. Op afzónderlijke gedeelten
blokken en deze werden dan op
worden inrukt, waardoor het seheel
onts^at'PeVf .afd^k is deVsL en
kostbaar|a®'dinaal, thanS in het bezit
V noteer kunstzinnige wijze is hierin
de gehele karakteristiek van de twaalf-
df-eeuwse kerk tm uitdrukking ge:
bracht- Op de voorgrónd de nog oor-
sur0» u "Sehola cantorum" van de
vroegere basiliek met de ambone, van
waar he epistel werd voorgelezen (dus
juist andersom dan tegenwoordig) en de
prachtige kandelaber en mozaïekvloer in
Cosmatenwerk. Bijna al het licht is hier
om geconcentreerd, zodat dit gedeelte
scherp afsteekt tegen het altaar met het
baldakijn en (je absis, welke door d
het is kerk waar leven en activi
teit heersen, 'n kerk in de geest van on?e
Kardinaal.
In de „Volkskrant" van 17 October
houdt prof. Romme een betoog over het
reeds vrij oude, maar daarom nog altijd
niet minderi actuële probleem van de
kinderbijslag voor de kleine zelfstandi
gen.
Reeds vóór de laatste oorlog had dit
probleem de belangstelling van velen en
thans dringt dit vraagstuk door de ge
wijzigde omstandigheden met hernieuw
de kracht naar voren. Wij menen: terecht.
Wanneer men echter opnieuw aandacht
gaat schenken aan het vraagstuk der
kinderbijslagen, zouden wij contact met
België willen bepleiten. Dit zal helemaal
niet moeilijk zijn, want er béstaat op het
gebied der sociale verzekeringen in zijn
geheel een samenwerking met België, 2ö
innig, dat zij nahwelijks kan worden ver
beterd.
Kort geleden nog is, in volkomen over
eenstemming tussen beide landen, door de k
ministers Drees en Troclet een wederke-
righeidsverdrag in zake de sociale ver
zekeringen getekend, hetwelk weldra de
Staten Generaal zal bereiken, waarbij re
gelen ten aanzien van elkanders onder
danen tot volledige beyrediging werden
getroffen.
Wij zouden echter opnieuw contact met
België willen bepleiten en wel om twee
redenen.
Ten eerste: de materie, waarover prof.
Romme spreekt, is bereids in België ge
regeld. Als wij het echter wèl hebben, is
daar gebleken, dat de uitvoering niet zo
heel eenvoudig is en alvorens wij er mee
beginnen deze stof te regelen, is 't aan
bevelenswaardig, dat wij ons nut doen
met de ervaringen, in België opgedaan.
Ten tweede: Er is aan onze huidige
Kinderbijslagwet nogal wat te verbeteren
en-België kan .ons ook in dit opzicht veel
leren. Wij zouden 'niet in alle opzichten
het voorbeeld van de Belgische Kinderbij
slagwet willen volgen, maar in de Belgi
sche wet zit toch wel veel, dat wij ter
navolging zouden willen aanbevelen.
pEr volgen hier enkele punten:
le. De Belgische wet omvat ook het
gehuwd huispersoneel, hetwelk bij ons
niet het geval is;
2e. Verlaten kinderen, waaronder ook
te verstaan de kinderen, wier beide
ouders zijn overleden, of wier ouders
beide in de .onmogelijkheid zijn hun be
roep uit te oefenen, vallen bij ons niet
onder de wet;
3e. Kinderen, wier ouders zijn over
leden en ten laste der grootouders ko
men, vallen bij ons ook niet onder de
wet;
4e. Wanneer do ouders zijn overleden
en een der oudere broers of zusters de
kost verdient, vallen de jongere kinderen
bij ons niet onder de wet;
5e. -Kinderen, wier ouders een ouder
domspensioen hebben, of invalide zijn,
vallen in België wel, doch in Nederland
niet onder de wet;
6e. Kinderen, Wier ouders een van
beiden in loondienst waren op het ogen
blik van overlijden van een hunner,
vallen in België onder de wet;
7e De kinderbijslag i Belgie is pro
gressief en b.v. 6.80 frs. voor het eerste
kind per dag en 17.20 frs. vanaf het 5e
kind *per dag.
8e. Kinderen van invaliden genieten
een hogere kinderbijslag, eveneens wees
kinderen en kinderen van een niet her
trouwde moeder, wanneer deze geen
beroepsarbeid uitoefent.
Ik doe hier maar èen greep ln de
Belgische wet, maar meen dat dit vol-
doende 5* om aan. te tonen, dat navol-
ging van die wet in bepaalde omstan
digheden aanbevelenswaardig kan zijn.
De verhouding tussen het Belgische
ministerie van arbeid en sociale voor
zorg en het Nederlandse ministerie van
sociale zaken is voortreffelijk. In de af
gelopen maanden is dat meer dan eens
gebleken. Zouden wij eenmaal de kin-
derbijslagverzekering gaan uitbreiden en
wijzigen, dan zullen wij zeker verstan
dig doen in België ons licht op" te steken.
Wij zullen er een open deur vinden"
en in dit opzicht geldt ongetwijfeld:
„België docét".
Breda. A. B. MICHIELSEN
U xoudt er misschien van schrikken (want
de meeste menschen dénken wel, dat ze
zoo voorbeeldig rijden, maar in werkelijk-
-,eid Er gebeuren zóó al ongelukken
enoeg helpt mee, de veiligheid verhoa>
en houdt u aan de regels van den weg -
jjet antieke Rome. Een-
enden» -eeJt Ln z-1-'n houtsneden
„en ne Fncazuü. de boog van Titus en
de tuinen van' de beroemde Villa Borg
hese Slt zUh begmwer-ken, 20als hij ze
riese* ".et craarne nnomt
,e,T thans gaarne noemt, enigszins
Als U rijdt
MTU drinkt
licht en donker, een concentratie op
zohdere aspecten van het object zijn nog
niet gevonden
Sn Tn de°ng™deh
zettende Rassie, uitgedrukt m Fran-
cfscus trekken, wanneer deze f on"
den ontvangt. de verheven ingetogen
heid op het gelaat van St. Ca herina van
Siena geven blijk van een volkomen be
grip voor" de hoogste strevingen, welke
er in een mensenziel kunnen bestaan.
Pianigiani vond in de heiligen de leven
de ngens.
In ziin werken kqmt dit leven een
maal in scherpe..tegenstelling te-staan
met de dood: in zijn bekroonde houtsne-
de van het oorlogsfront van 1918. stari
temidden van het dodelijk vuur en
stervende soldaten Heroïsch kalm de
piteln, een man, die 09k al ^^door
ondergaan, toch overwinnaar om«
zijn geestkracht.
Maar in de allerlaatste werkenazuJkaar
leven en de vergankelijkheid m thema>s
verbonden. De vroegere rmnei den ze
worden hervat, doch thans
Het instituut tot Veredeling van het
Volksvermaak te Hilversum heeft de
vorige zomer door middel van wagen-
anelen op verschillende punten der ge
meente de publieke belangstelling vooi
„et toneel pogen te stimuleren. Vol
gend jaar zal men nog een stap verder
gaan doaor in samenwerking met de a
Gooi van de NATU (Ned- Amateur
Toneel Unie) de arpate Jjgiien
schappen in de gelegene dit za.
openluchttoneel te br »0neel geschie-
met «een verplaatsbaar werkgemeen-
den. Men wil hiertoe e jeden naar
schap vormen, waa" hun plaats zullen
aanleg en capaciteiten
innemen.
Herve Alphand, de directeur-generaal
van econ. en finan. zaken van het Franse
ministerie van buitenl. zaken deelde
Vrijdag tijdens een persconferentie mede,
dat het bedrag ad 328 millioen dollar, dat
de Amerikaanse minister van buiten
landse zaken, Marshall, heeft voorgesteld
als tussentijdse hulp aan Frankrijk te
verstrekken, niet toereikend zaL zijn om
de Franse behoeften aan importen uit
het dollargebied in het eerste kwartaal
van 1948 te dekken. Naar hij zeide, wor
den deze behoeften geraamd op 360 mil
lioen. Hij voegde hieraan toe, dat het
Franse aandeel in het door Duitsland en
apan in de oorlog weggevoerde goud de
vergoeding voor de door het Amerikaanse
leger in Frankrijk gemaakte kosten en
andere dollarinkomsten niettoereikend
zal zijn om de Franse ipvoer uit het
dollargebied tot het einde van dit jaar te
financieren.
Ten aanzien van de te Genève gesloten
tariefsovereenkomsten verklaarde La
phand, dat deze aan de ontwikkeling van
de Franse industriële productie door het
openstellen van de Franse markt voor
Amerikaanse producten geen afbreuk
zulten doen.
Het kleine, maar steeds groeiende rec
toraat van Nieuwe Niedorp, dat aan de
paters Minderbroeders is toevertrouwd,
mocht gisteren het heuglijke nieuws
vernemen, dat Mgr. Huibers. Bisschop
van Haarlem, toestemming heeft gege
ven, dat de zusters Franciscanessen van
Bermebroek zich te Nieuwe Niedorp
vestigen. Het door de rector aangekochte
huis, vlak bij het Franciscanerklooster,
bleek zeer geschikt om een achttal zus
ters te herbergen en bovendien nog een
lokaal voor naai- en bewaarschool open
te houdgn.
Aan de zusters zal ook het lager on
derwijs worden toevertrouwd, zodra de
school, waarvoor een aanvrage met 87
kinderen bij de gemeente is ingediend
is toegewezen De zusters zullen zich
mede aan het bekeringswerk wijden.
drinkt dan nlet
fïjdt dan niet
TjH snelt de concertzaal in als een
tur de arena. Wat is echter een stier
^der kleur, toreadors en bloemwer-
^nde schonen? Wat is Tito Schipa
ronder d e felle contouren van een ras-
rtaiiaansé opera? Genoeg, want zjjn
wonderbaarlijk stemgeluid suggereert
onS wat wij maar willen: liefde, bloed,
haaf, smart en de eeuwige blauwe goli
van Napels.
Een avond van Sdbipa is geen con
cert meer. Het is een circus van stem
acrobatiek en een roerend ontmoeting
van een -bijkans hysterisch publiek met
zijn lievelings melodieën. Daaromdoet
het er ook niets tóe, dat de program
ma-samenstelling verward is en onin
telligent. Het eigenlijke program be
staat tooh uit toegiften. Het doet er
evenmin toe, dlat de maestro het
Stkndchen van Shhuibért zingt met Ita_
l'iaans pathos "i een lachwekkend
Duits» uit wak,' noch da*" zijn vaar-
woraen nervat, ,docn »»»"- mee_ ie.
met de gewionnen ervarin„ r»r;det''k
vend, meer actueel q blg„w. muts» ultw**, ™cn ^ntér'niet meer te horen,
knmt du tot ui'-'h» m de Gio_ 1 a;&e begelelder, Maroel By de sfeer I winter n
zwarte houtsnede van "e
mist van Buxtehude en Debussy, waar
van hij piano-soli ten gehore brengt.
Daar luistert im,mer§ geen mens naar.
.Het publiek is gekomen, om de hoog
ste der hoge C's, om de Furtiva lacri-
me, de Martha en alle andere bravour-
aria's die zij van de gramofoon kennen.
Zij kennen zijn opnamen noot voor
noot. Zij zoemen ze mee en brullen
luid om hun voorkeurtje en Tito geeft.
Hij is er gul mee en weet, wat een af
god betaamt. Hjj draait zich naar he-
podium en Zingt een apart nummertje
voqr zijn aanbidders daar, de „enfants
du paradis!' van het Concertgebouw.
En aan het eind van de avond over
giet hij zijn toehoorders met zoveel zoe
te Napolitaanse melodiak, dat zij bui
ten nauwelijks kunnen wennen aan de
gure Novemberwind. Maar niet ge
treurd want Tito „kan" het nog. En
daar gaat het om Zulk een phenome-
naal belca'nto krijgt Amsterdam de heJe
