Crisis in Duits zuiveringssysteem
Volkomen mislukking van de
geallieerde methode
Indonesië in de Veiligheidsraad
L
inder-
hoe zit dat?
Fie Carelsen
te
si
D\E
wereld
rass». 5
Ko
i:
I S--X-J
Eert laffe kwajongensstreek
Gezellige uren
veertig jaar op de planken
Kleine meelopers leggen het loodjë
verkeersongelukken
De K.N.A.C wiist er op dat het aan
tal verkeersongevallen met dodeiijkeaf-
loop in 1947 weliswaar 25 PCt' A.Ê^ 18
dan het voorafgaande jaar, maar aat^mer
uit niet de conclusie mag w°Tda" Se
trokken, dat het verkeer er Vve„^ ger °P
*ou zijn geworden. In dit verband ls een
Uogde borst
onder de lamp
ANG
zullen ze leven
Soepelheid voor
demobilisanten
o o o r
mV.?! 'fi/ïJLK ■.S.'S'S.?,
c «réeS™"" C'«28 ISSS;
ZATERDAG 21 FEBRUARI 194B
lieve, maar
het
DAGELIJKS 21 ERNSTIGE
DE BEVOEGDHEID DER
COMMISSIE VAN DRIE
RIJKSBEMlBO^f
ONVERMGp
nË ^VERSCHIJNING» TE
TREFONTANE
ATOOM-ONDERZOEK IN
BÊLGIE
gen onderste„Che hoges2h°01 t\BeT'
bied van sen verrlcht op het ge-
VAN VIER KINDERTJES
MOPPENTROMMEL
BENOEMD TOT RIDDER
ORANJE NASSAU
SMAKELIJK LIKKENl
IJSSELMEER-VERKEER
GESTREMD
GELUBSD m GESPOORD
ZONDAGSHEILIGING BIJ DE
JUBILEUMFEESTEN
Emm.
leveren bonnen
rlflROi??: 141 alg' (4 rts)' 177 alg- (4
b!vi res' (8 rts.) 198 res (4 rts)
lat alS- (ldJts-> 206 aig„ 641 alg. 677 alg.'
V6rStrekk n° C°dP
£ro c sis, m rJ Te
DE GESTOLEN MANUSCRIPTEN
VAN AÜG'USTINUS
(Telefonisch van onze correspondent)
BEK LIJN, 20 Februari 1948
De actie der protestantse en katholieke kerkelijke overheid in de
Amerikaanse zóne tegen de procedure der politieke zuivering van
voormalige leden der Nazi-partij, heeft de vinger gelegd op een zeer
wonde plek in het proces der genezing van het Duitse volk van de
besmetting van de Nazi-leer. De crisis in het systeem der denazificering
bestaat sinds jaar en dag. De methode der berechting die, ofschoon
verschillend van aard, in de onderscheidene bezettingszones overal,
het gebrek vertoont niet te kunnen optornen tegen de sluwe en
Invloedrijke profiteurs van het voormalige regierq, heeft bij de brede
massa nooit op een bijzondere sympathie kunnen bogen. De sympathie
is veeleer uitgegaan naar de kleine politieke dwazen, die zich in hun
politieke onbenulligheid door de glorie van het tijdperk hebben laten
overmeesteren en die dan ook voor de tribunalen het loodje hebben
moeten leggen.
De crisis in de denazificering wortelt
•«nwel dieper dan in dit menselijk mee
voelen met het onfortuinlijke lot van de
kleine man. Zij is in het..laatste half jaar
io duidelijk aan de dag getreden, dat
men zich eigenlijk nog alleen maar kan
verbazen over de pro's en contra's, die
thans naar «nJelding van deJasten
van Pastor Niemoiler nog met een zekere
(jver worden opgei-aSu
Men behoeft thans nog slechts
een willekeurige Duttser aan
te spreken om terstond te erva
ren, dat alles wat men zich aan geal
lieerde Zijde van het zorgvuldig ge
cultiveerde programma ter uitroeiing
van de door Adolf Hitler gepredikte
gedachten bad voorgesteldtot een
volkomen mislukking i$ gekomen.
Niets is minder bedrieglijk dan de
falikante ineenstorting van dit geallieer
de programma te billen schuiven op
rekening Van formele blunders, die ,er
gegaan zijn. Het is a anS duidelijk,
dat in de omstandigheden waarin een
vastgelopen vierzijdig bestuur dit land
heeft gebracht, ook het meest perfecte
en rechtvaardige systeem der denazifi
cering niet bij machte geweest zou zijn
op te roeien tegen de ,aanzweUende
stormvloed van re-nazifica»®-
Wil behoeven niet terug gaan tot
de eestte oorzaken die het eerherstel
aan Hi/ier's ideeën hebben ingeleid: de
toestand der materiële genezing tenge
volge van onenigheid der geallieerde
dokters. De meest actuele verschijnse
len op het Duitse toneel zijn te zeer
verontrustend om nog terug te Jp
naar het verleden. Zolang de gearde
tweedracht, die voor het Duitse volk
wordt tentoongesteld, zich op nog m
meer Ideologisch gebied bevond, Wa® z®
„;«t ln al te opvallend contrast met de
politieke zuivering.
ginds enkc'e weken evenwel tvoedt
in d« Duitse pers een dokumenten-
striid waarin de geR>i>eerden elkaar
wederzijds betichten «oHaboratie
»et Hitier. Hele Pag.na s worden ge
vuld met deze documenten, dle de
Duitse lezers ®*ar de overtui-
*in* kunnen bijbrengen, dat d„ reg„-
ringen, die thans ,n feite bet bestuur
in Dultsiand uitoefenen, niet beter w»"
ren dan die van flttler, doc" h°ogst*-nS
Iets verstandiger i® aar kansbereke
ning.
Het is bij dit vertoon te be_
denken, dat wij nog sle. H n Eoed
Jaar aan Neurenberg voort J en dat
ook thans nog dagelijks r v,„, °ken
wordt over de pionnen P grote
schaakbord. Voor de DultS ka» dit
niets anders meer betekenen dan dat het
de schaakspelers zelf zijn, die over de
geslagen pionnen heen ten overvloede nog
eens de staf breken.
Maar men kan er vrede mee hebben,
wanneer de Amerikanen al de hun zo
vertrouwde middelen van een groot
scheepse reclamecampagne aanwenden
om hun gedachten over de democratie
kenbaar te maken aan een volk, dat zo
ver van die democratie afstaat als het
Duitse. Zelfs nog als dit gebeurt „met
uitgetrokken handschoen". Men kan óók
begrip hebben voor de behoefte der Rus
sen om hun rode beloften over het onder
hun beheer slaande gebied uit te breiden.
Maar het treurige schouwspel van de
wederzijdse beschuldiging van bereid
heid tot samenwerking met Hitier-Duits.
land had men om practischeen zakelijke
redenen beter achter de schermen kun
nen houden. Dit te meer omdat, zoals
nuchtere Duitsers bij het aanschouwen
van dit steekspel hebben opgemerkt, de
historische verantwoordelijkheid niet op
grond van enkele documenten kan worden
vastgesteld.
Het is niet meer dan natuurlijk, dat
een dergelijke uiteenzetting de laatste
resten van schuldbewustzijn aan de
zijde van het Duitse volk moet wegva
gen. Dit is zonder meer de doodsteek
voor de denazificering en er is dan ook
maar weinig waarnemingsvermogen no
dig om op te merken, dat het Duitse
volk zich nog slechts één fout van
Hitier herinnert: dat hU de oorlog ver
loren hegft.
Wanneer er onder deze omstandighe
den stemmen opgaan om aan de farce van
de zuivering van nazi-smetten een dras
tisch einde te maken, dan kan men zich
daarover In het geheel niet verbazen.
De Amerikanen hebben met hun po
gingen om met hun democratische
ideeën de rode stromen van de dictato
riale democratie uit 't Oosten in te
dammen ook massa's papier naar de
sovjet-zóne gezonden. De openbarin
gen van Marshall, Byrnes en de Ame
rikaanse reportages van „achter het
ijzeren gordijn" hebben zelfs ook korte
tijd in de boekstellen der sovjet-zóne
gepronkt. Daaruit zijn ze evenwel, on
danks de beslissing van de contróle-
raad tot het toestaan van het uitwis
selen van nieuwsorganen tussen de
zones, plotseling verdwenen. Toen ge
neraal Clay, daartegen protesteerde
wasten de Russen hun handen natuur
lijk in onschuld:
De Duitse politie had het gedaan.
Sindsdien zijn er evenwel geen Ameri
kaanse geschriften meer in de rode
zóne te zien geweest. Sedert heden zijn
ze ook zelfs in het Russische deel van
Berlijn uit de etalages verdwenen. Al
wederom door de Duitse politie! Zo
krijgen de Duitsers aan gene zijde van
de rode grens nog een extra aanschou
welijke les in persvrijheid als essen
tieel onderdeel van de democratisering,
die zo nauw met denazificering samen
hangt.
Aardappelen eet ik in ^et
keel niet meer,
geeft me niets.
vergelijking. waarbij tevens rekening
wordt gehouden met het aantal ernstig
gewonden, juister. Dan ontlopen de cij
fers van 1948 en 1947 elkaar slechts wei-
Jiig, zij komen neer op 21 Per dag. Dit
cijfer is echter nog anderhalf maai zo
hoog als voor de oorlog, toen weliswaar
het aantal voertuigen groter was dan
thans, doch de verkeersintensiteit gerin
ger. Amsterdam is in 1946/'47, wat het
aantal doden en ernstig gewonden be
treft, die aan het Verkeer ten offer vie
len, ongeveer op vooroorlogs peil 2e'
weest. In 1947 waren Rotterdam.®"
VGravenhage hier niet belangrijk.bo
ven, Tal van kleinere gemeenten hebDe
veel ongunstiger resultaten. _ie
De K.N.A C. verwacht, dat de serie
van verscherpte contróle-acties
politie, welke in verscheidene gemeenten
van ons land worden gevoerd, een in
vloed ten goede op de ongunstige ver
keersongevallen cijfers zullen kunnen
uitoefenen, aangezien alle soorten weg
gebruikers afzonderlijk op de korrel
warden genomen en bovendien aan de
handhaving van de nog steeds niet vol
doende bc'-ende voorrangsbepnlingen en
het moei1 like iinksofslaan geheel afzon-
gerlijke ucties worden gewijd.
m de namiddagzittioï van de Veilig
heidsraad beeft Warren A»stin (V 8
de „Renville"
haar afgeschil
de overeenkomst va"
warm ondersteund ®n ijheld( „nafhan-
de,r»,t .a Sï VO°m«iW®rking tussen
kelijkheid en de same" ,n(lonesisc,ie
het Nederlandse en »ede0kbaar_ dat
volk. Hij achtte het de repubUek de
hetzij Nederland hetz.J meren of uit-
overeenkomst zon be'® eMt|lstand of
nollen of dat zij de voorwendsel
d« grote lijn onder
zouden verloochenen.
Tn,,,rede van Gro-
rnykó kp„Ldoeien?. °P,jch tegen het „in
het eedint te Austin „jet ter zake doen-,
de uitbarstingen" Ind°ne"
B}é of Nederland", z° 22 J'
„behoeft
zich vreesTe* Won'ipboezemen door zulke
Y*** en afgezaagde beSc u ?mEen van
KWfiQg trouw"
Pe vertegenwoordig®1, van India, Fil
ial, ondersteunde A«stm' maar voegde
er aan toe dat de overeenkomst hoofd
zakelijk te' danken was aan concessies
van de repubiiefc terwijl Nederland druk
heeft uitgeoefend. Hij verzocht de Vei
ligheidsraad de C.v.G.D. een „wat soe
peler webwijze toe te staan teneinde een
defmitieve regeling te bespoedigen".
Tsiang (chjna) verlangde, dat er geen
toestemtping meer zou worden gegeven
t°t de vorming van separatistische staten
b« Preien Hij meende voorts, dat in
de t-ahadese resolutie moest worden aan
gegeven, (jat d C.v.G.D. voorstellen mag
doen en dat zij 'mag arbitr«r®n ,ln geval
van verschil van opvatting bl' de Wer-
pretatie. ijjj j t zeg£en- dat de
commissie oerbeginselen mocht oor-
-n <^nd>
suggesties aan°rdteky, dad zal doen, hy
w/nste echter *4* iltetra'®
Alexander Parodi betoog-
rooniutie in if dicteren,<*de voim. Hij
waarschuwde1891 onSeWlJd*e P°Sing vasi
klaarde, dat de Nederlanders er in
toestemden de V. S. te laten deelnemen
aan de exploitatie van Indonesië en
weer gebruik maakten van Amerikaanse
hulp, waardoor de Indonesiërs onder
drukt worden. De C. v. G. D. hield zelfs
niet de schijn op van onpartijdigheid,
m- r nam een eenzijdig standpunt in,
dat het Nederlandse dekt. Verder zei hij,
dat de overeenkomst de Indonesiërs
aan de genade van de aanvaller over
levert. Hij verzocht de raad de houding
van de commissie te veroordelen en een
besluit te nemen, gericht tegen de Ne
derlanders en herstelbetalingen voor de
republiek te voteren.
Daarna werd de vergadering verdaagd
isma!CT^a o 9<>s ,$'ó-cjr 1
Nelly was vrij van school en ze ging kopje» vullen, maar.er kwam nóg niets
eens gezellig met haar zusje Annie spe
len. Ze kregen van moeder het serviesje
en gingen buiten in de tuin, in de scha
duw van een dikke boom zitten. Nelly
kreeg chocolademelk in het trekpotje en
daar zaten ze nu gezellig bij elkaar.
„Nou, ik zal maar eens inschenken,
hè?" zei Nelly. Voorzichtig nam ze het
trekpotje op en hield ze het boven het
kopje van Annie. Maar.er kwam niet»
uit. „Hoe komt dèt nou?" zei Nelly ver
baasd en ze lichtte het dekseltje even op.
„Er zit toch genoeg in".
„Weet niet", zuchtte Annie.
Een eindje verder op had broer Jan al
een poosje over zijn boek zitten gluren,
spiedend of er voor hejn ook wat zou
overschieten. Vlug sprong hij nu op en
kwam hij op zijn zusjes toe. „Er zit
zeker een velletje in de tuit", zei hij.
„Wil ik eens blazen?" .Ja, dat is goed"
en Nelly gaf haar broer het trekpotje
voorzichtig over.
Jan blies en blies, tot hjj er helemaal
rood van werd „Wat blaas je lang", zei
Nelly. „Gaat het niet?" Jan gaf geen
antwoom en blies maar door. Eindelijk
haalde hij de tuit uit zijn mond en zei
hij: „Nou is het velletje er uit". Hij gaf
het trekpotje weer terug, nam zijn boek
weer op en ging weer zitten lezen.
Verheugd wilde Nelly nu eindelijk de
uit! Verwonderd lichtte ze het dekseltje
weer op. Wat schrok ze, het potje was
leeg! Wat een verdriet! Nelly begon hard
te huilen. Annie huilde dadelijk mee, niet
alleen omdat haar zus zo verdrietig was,
maar ook omdat ze nu geen chocolade
kreeg!
Daar kwam moeder aanlopen. „Wat is
er toch kinderen?" vroeg ze. „Oh, oh
moeder!" snikte Nelly „de chocolade is
op". „Wèt? Hebben jullie nu alles al
opgedronken?" „Nee moeder", snikte
Nelly. „Ach, ach, dan zeker het trek
potje omgegooid, hè?" „Nee, nee, ook
niet". „Nou, wat is er dan gebeurd?"
Snikkend zei Nelly: „Ik wilde inschen
ken en toen ging het niët. Jan zei, dat
er een velletje in de tuit zat en toen heeft
hij erin geblazen. Nou en toen wilde ik
weer inschenken, maar toen zat er hele
maal niets in!"
Jan, die al een beetje benauwd in zijn
stoel had zitten draaien, moest nu dade
lijk bij moeder komen. Ze kende haar
pappenheimers goed genoeg om te zien,
dat hij zich helemaal niet op zijn gemak
voelde. Hij had een kleur als vuur en
keek zó vreselijk onschuldig!
„Wat heb je met het trekpotje gedaan?"
„Nou, gewoon. Ik heb in de tuit ge
blazen, omdat het niet schenken wou".
„En waar 1» de chocolade toen ge
bleven?"
„Die... die... kwam... in mijn mond".
„In je mond? Hoe kan dat nou, als je
blaast?"
„Ja... ja, ziet u... dat komt... ik heb
per ongeluk de verkeerde kant uit ge
blazen" en Jan probeerde te lachen.
Maar moeder lachte helemaal niet om
die flauwe grap. Jan kreeg een geducht
standje en hij mocht die dag niet meer
de deur uit. Moeder gaf Nelly fn Anme
een nieuw potje chocolade en toen speel
den ze verder heerlijk samen.
NELLY T. (12 j.)
Van de Uitgeverij „De Bezige Bij" ont
ving ik weer enkele kinderboeken Het
mooiste boek voor de kleintjes „is be
slist niet het minste". Het boek van de
„vier kleurpotloden" zal iets heerlijk*
zijn voor kinderen van 6 of 7 jaar, die
niet alleen de avonturen van de kleur
potloden kunnen lezen, maar gelijk hun
eigen kleurpotloden op avontuur kunnen
laten gaan. Met zorg gekleurd, zullen de
tekeningen iets moois worden. Het boek
kost 2.60. maar voor kinderen, die een
beetje zuinig zijn, is het dit bedrag wel
waard.
K
•'«DOOOGOGOOOOoogooOOOQQ©®®^
gedaan er.Wle de meeS'e dat de Neder
landers de er 2es«ieS de2en door
het st^T^ste conce° „vaarden.
a'«.8?_ Vuren" te (0ekraine) ver
Tarasenkh
een besprex"'%n hgt college van
riJW0ns0rganlSrs heeft pilots gehad, is
ijksbemiddelaars t college categorie
„Icing.
de
categorisch
yan de zijde van de eisen der sta>„^
J^Rklaard, dat a het grondloon plU3 25
tot uitbetaling *&ing in geen enkel
dpi j farifier enkel ge
PLt. zonder tar voldaan, Qok stakin<?„„
v»l zal word® besluit van het c h
zullen op d>tKunnen uitoefenen
geen invloed de wederopbouwwerk
Intussen schiphol, mede ten
volge'va® vorstepractisch geheel
Mn Vaticana deelt offiri„„i
October 1947 maakte
tore Romano" officieus bekend', daT^è
kerk®»*6 °verheld .geen aandee had fie
in de vorming van t- r g
120 nde ba(* me* bet te Ron- nie s. u^"
'comité ter bevorderin| van dgeStlckte
vrucht tot de H. Maag/-" de ëfs-
Trefontane bij Rome (waar o I vr
in April j.l. aan een tramconH, °UW
zijn kinderen verschenen 7n?, ^Cteur en
gezien sinds de publicatie van hh k u*
geen nieuwe elementen ytev, bencht
stand hebben geopenhan™* ln de toe"
richt geheel van kracht blijft dat be-
Verwijzende naar het streven der re
gering, zoveel mogelijk tegemoet te komen
aan de moeiliikheden, verbonden aan de
terugkeer in de burgermaatschappij van
hen, die het vaderland gedurende ge
ruime tijd als militair hebben gediend
heeft de minister van binnenlandse zaken
een ernstig beroep gedaan op de gemeen
tebesturen en de daaronder ressorterende
diensten om ten aahzien vtirr de demobi
lisanten en hun gezinnen zoveel mogelijk
welwillendheid en soepelheid te betrach
ten en met hun belangen zoveel móge
lijk rekening te houden. Indien enigszins
teogelijk, dient hier een voorkeursbehan
deling te worden gegeven.
institij01 leidinS van het interacademiaal
thnne i „voor de kernphysica worden
in de om f8'é in vier universiteiten en
gische hoge^T8?lits!ng' °ok de Bel"
een aandeel n^"fscho0',fbinnenkort
Tegenover te™ aa" dlt onderz-ek.
directeur van het eÓf H verteld? de
phys'ca van Brul V°°r fu
nrn* Wenriot i,ruSselse universiteit,
volledig is oWelosteten%T°hbltee™
«lanSaTot dü do6 toepassing
"t j ®I bestaat voortdurend
P ilTrlrkrul Voor atoom-ondcr-
zoex in Fra ijk en de Angelsaksische
landen.
De werkzaamheden van het onderzoek
centrum der vrije universiteit te Brussel,
aldus prof. Henriet, zijn uitsluitend .ge
richt op practische, vredelievende doel
einden.
Ziezo, deze week is het gedrang iets
minder dan een week geleden. Dus1 is
er dit keer weer gelegenheid voor een
verhaaltje. Maar er moesten weer wat
briefjes blijven liggen, dus als ja tever
geefs gaat zoeken, maak je dan niet on
gerust, de volgende week kom, je voor
aan Als er iemand zich ongerust maakt,
ben ik het. Een hele voorraad raadsels
schoof weer door de brievenbus. Denk
er aan, niet meer sturen, want de deksel
zit op de raadselbus en komt er alleen
maar af, om een portie raadsels eruit te
halen.
JOKE W. (9 j.), ja, ik dacht al zoiets,
maar goed, dat je vader de brief heeft
gepostOf ik bij de pastoor ben ge-
tveest Reken maarIk was er gelijk
met het zangkoor. Als ik nou mijn ver
jaardag eens in de krant zou zetten
(alleen maar „als hoorwat zou je
dan doen Toch zeker schrijven, want
het duurt zolang niet meer
Ha, ha, FIA K. (g j een nieuwe
vriendin uit de familie. Zeg, heb ik je
naam goed, want eerlijk, ik heb een
poosje zitten piekerenJe ziet, nieuwe
klanten hebben een streepje voor, dus
aan je verzoek is voidaan. Je hebt het
goed gezegd, Fia, een kort briefje, maar
een goed begin zullen we maar denken.
LENIE K. (II j.), ontbreekt natuurlijk
niet en ik heb weer schik gehad.met je
briefje. Er hebben toch heus wel eens
raadseltjes van je ingestaan, Lenie. Maar
dat is alweer een poosje terug geweest.
Je nieuwe raadsels waren nog op tijd
binnen, vóór het sluiten van de bus, dus
als je oplet, zie je ze over een paar
maandjes.
Zeg, LOUIS K. (10 j.), ik heb ijverig
in je briefje gesnuffeld, omdat ik dacht:
„Misschien heeft ie iets in de enveloppe
gegoocheld". Maar ja, je bent natuurlijk
nog geen volleerde goochelaar, dus ik
wacht nog even. Blaasvoetbal heb ik
vroeger ook nog wel gedaan, alleen werd
je soms duizelig van het blazen.
ANNIE K. (11 3-), zeg maar 'ns tegen
Rika, dat ik echt geen briefje van haar
heb gehad. Anders had ik toch zeker
wel teruggeschrevenLaat ze het nog
eens proberen, ja Wat een geschiedenis
anders met dat inenten, hè? Een jaar of
acht terug ben ik ook eens ingeënt. Een
half .uur later lag ik onder 5 wollen
dekens te klappertanden van de koorts,
brrr
DIENTJE K. (9 j.>, geduld met je
moppen. Schrijf ze dan even op, dan
vergeet je ze vast niet! Je raadseltje
stond al genoteerd, dus nu moet je daar
ook weer een poosje mee wachten. Ik
wacht dan maar op je langere brief en
(natuurlijk) de mooie cijfers van je rap
port
Nu, BETSY DE J. (12 j.)September is
inderdaad een tijdje geleden, maar laten
we nu dan eens goed beginnen, afge
sproken Ik'zag direct al, Betsy, dat je
voor schrijven een mnoi cijfer moest
hebben. Vragen wil ik met alle liefde in
de krant zetten, maar dan moet ik ze
toch eerst krijgenDank voor je ver
jaardag.
SJAANTJE T. (9 j.>, dat je het briefje
leuk vond, blijkt wel weer, doordat je
zo vlug terugschrijft. Fijn hoor! Je ver
jaardag staat nu ook in mijn boekje.
Kasja heet mijn hond, het is een jacht
hond. Mooie na&m, hèDie sommen
zijn niet voor de poes, zeg, maar het is
zo, ze zijn wel leuk. Tot de volgende
keer maar!
CORRIE B. (11 j.)> dat je in zo'n lange
tijd niet geschreven hebt. vind ik na
tuurlijk niet zo leuk, maar knorren
Ach, tenslotte schrijf je toch ook een
beetje voor je eigen plezier, of niet?
Van Miep heb ik nog steeds niets ont
vangen en het is nu toch alweer een
week of drie geleden.'Hou je haar in de
gaten, Corrie
FRITS v. d. D. (12 j.), ik weet het,
joh als je padvinder wilt worden, komt
er 'heel wat kijken. Maar daarom hoef
je me toch niet te vergeten, wat jy
Nu je begonnen bent, moet je ook vol
houden, beloof je het Uit mijn tijd (ik
ben nog niet zo'n oude baas) herinner
ik me alle pret nog en ik denk. dat alles
nog wel zo is.
KAREL R. (11 j of ik me jou nog
herinner? Heus, ik weet nog precies
alles van je. Je bent ondertussen jarig
geweest zie ik. Wanneer Karei, want dat
heb je me vroeger ook nooit verteld!
Pech hè. dat je net te laat bent gekomen
met je raadsels..Bewaar ze kerel, want
over een poosje hoor je me weer een
gil geven, of beter, lees je m'n gil weer.
MARGOTJE V.' (14 j.), wat was ik blij
van jou zo'n leuk briefje te krijgen. Je
vraag is genoteerd en zodra, ik er een
paar bij elkaar heb, zal ik je uit de on
wetendheid helpen. Die andere Oom
Luuk van je ken ik heel toevallig ook.
Sterk hè Wanneer is het feest, je weet
wel, het gróte feest Groeten thuis
OOM LUUK.
Met steeds maar nieuwe vriendjes es
vriendinnetjes wordt de verjaardags
kalender ook steeds langer. Maar dat i»
niet erg, hoor! Er ia nog wel wat ruimte.
Nelly V. is de eerste gelukkige deze week,
morgen al. Ze wordt 8 Jaar en dus kan
ze me nog dikwijls schrijven! Woensdag
komt Adrie v. d. K. zich melden, als hij
13 Jaar wordt. Voor het ongeluksjaar
extra veel geluk, Adrie! Een heel trouwe
vriendin, Rika S„ wordt op de zelfde dag
ook al 13 jaar. Rika, een stevige knuist
en tot....? Voor Gerard de W., die Don
derdag (ook al) 13 jaar wordt, even
hartelijke gelukwensen. Frans G. wordt
ten slotte Zaterdag 16 jaar. Wel kerel,
ik hoop, dat het nieuwe jaar je vlug
beterschap brengt.
Vier kleine kindertjes,
de oudste nog geen acht,
die mogen samen wandelen,
het weer is lekker zacht.
En hand in handje gaan er twea,
de kleinste wordt gereden.
AH Moes nog even naar ze kijkt,
dah is ze heus tevreden.
RIET O. (12
t
Amerikaan: „He(t was bij ons van de
zomer zo heet. dat de vleugels van de
vliegen versenroeiden".
Hollander: „Ffui. Bij ons moesten we
de kippen ijswafels voeren, om te voor
komen, dat ze gekookte eieren legden".
Onderwijzer: „Die tafel van 7 heb Je
goed opgezegd. Ken je die van acht ook?"
Jantje: „Nee meneer, want vannacht
slaap ik".
Onderwijzer: „Kees, wat is de onvol
tooid tegenwoordige tijd van slachten?"
Kees: ,ljr» slacht, jij slacht, enz."
Onderwijzer; „Mooi zo en de toekomen
de tijd?"
Kees: „Ik zai worst eten".
Vorige week heb ik het niet te bont
gemaakt, nietwaar? 1. Koffiemalen- 2 15
cent; 3. Iedereen, want de Dom kan niet
springen; 4. Vaas; 5. Vork. v
Nu voor de afwisseling weer eens wat
raadsels, die niet zö moeilijk zijn.
1. W ie heelt een neus, maar kan niet
ruiken?
2. Welke schol eet niemand?
Wie heeft een mond en
eten?
kan niet
4.
5.
Welke ezel heeft maar 3 poten?
Wie heeft 2 armen en 2 voeten'en
loopt toch op een wiel?
Zelden zal de residentie getuige zijn ge
weest van een zo massale belangstelling
voor een artisténjubilé als bij dit veertig
jarig festijn van mevr. Fie Carelsen tot
uiting kwam. Niet alleen was de schouw
burg voor deze benefiet-avond bestormd
en dagen te voren zo goed als geheel
tegen extra verhoogd tarief uitver
kocht, maar wie de van een fijne mimo
saversiering op het proscenium doorgeur
de zaal betrad, voelde hij de feestelijke
aanblik van het gezelschap uit alle krin
gen der Haagse society aanstonds, dat het
bittere ernst zou worden met een jubilé-
viering in oeroude stijl.
Geen wonder dus, dat er na afloop der
voorstelling van „Die lieve Christabel",
toen de feestelinge omringd door heel het
„De klant is weer koning", meent
Irving Stone, vice-president van de
Amerikaanse maatschappij voor uitgevers
van briefpapier, en als eerste nieuw
snufje stelde hij voor, de gum langs de
enveloppe, die dagelijks door millioenen
geproefd wordt, van betere smaken te
voorzien.
Onderzoekingen hadden uitgewezen,
dat de Amerikanen jaarlijks 46 duizend
mijl enveloppen-gum belikken, omdat
slechts 5 pet. van een sponsje gebruik
rud&lct»
Maar nu de vraag, welke smaak aan
de gum te geven. Rh urn werd afgekeurd,
omdat enkele kerkgenootschaopen tegen
het gebruik van alcoholica zijn. Verder
werd chocolade voorgesteld, cherry, limo
nade, doch niets hiervan kon de goed
keuring wegdragen. Tenslotte werd men
het eens over pepermunt.
De eerste zending van 25000 gepeper-
munte enveloppen zal binnenkort gereed
zijn.
ensemble in de bloemen was gezet, niet
minder dan twaalf woordvoerders naar
het podium drongen om de lof der jubi-
laresse in alle toonaarden te zingen.
Voorop ging de heer Vroom van O. K.
W., die namens minister Gielen kwam
meedelen dat het H. M. de Koningin had
behaagd mevr. Carelsen te benoemen tot
ridder in de orde van Oranje Nassau.
Dan volgde burgemeester Visser, die
haar als hoogste onderscheiding der ge
meente de gouden penning der residentie
aanbood en voorts met een geestig toe
spraakje als voorzitter van het hulde
comité het gebruikelijke cadeau onder
couvert overhandigde.
Het blijspel „Lady from Edinburgh'
van Aimëe Stuart en L. Arthur Rose werd
zeker niet ten onrechte door Cees La-
seur betiteld als een „juist jubileumstuk'
Het is een geestig niemendalletje, waar
mee ieder zich kan amuseren, a! nopen
enkele passages in de dialoog tot voor
behoud voor volwassenen, maar dat
nochtans aan Fie Carelsen een pracht
gelegenheid biedt voor een karakterrol,
die haar in het vrolijke genre bijzonder
ligt: een bemoeiai van een tante, maa
die drommels goed weet, wat ze doet.
Regisseur Laseur had zich als voci-
naamstetegenspeler de rol
van een onmogelijk professor in de •>'-
sica, kosteliik getyoeerd, en heiden d -
gen het hele gevaï al waren de byrollen
ook zeer bevredigend bezet.
Verder werd de kunstenares gecompli
menteerd door de heer Spitzen,
ter van de Kunststichting. Cees Laseur,
als directeur van de Haagsche
Ed. Verkade als de eerste toneel-direc
teur der jubilaresse, Theo Frenkel na-
n Louis van Gasteren als
'iid van de Toneelschool,
--.M UaI UT A I**\ /"*!.-*.
mens de Artistgn
vriend uit de tija vo" LN "A NA'r.r.l'
mr. Van Sonsbeeck namens het Gebouw,
fie Carelsen in haar rol van tante
Christabel
Als gevolg van ,de voortdurende vorst
1» het verkeer op 'het IJsselmeer geheel
gestremd. Deze nacht zijn de laatste boten
van de vracht- eh passagiersdienst Am-
•terdamLemmer uit en thuisgevaren.
De veerpont Doornenburg-Pannerden
•ver de Rijn is van heden af weer voor
olie verkeer geopend.
Ben van Eysselsteyn namens deuugeyer
Nijpels en Eline P^u.sseJ.den Hertog
namens het Ned. Toneelverbond en H.
v Eysden Jr. namens de Ned. bond van
thrifvirrSnkwam aan het slot de
'bekende Lola Cornero een lang verbeide
vriendin van de feestelinge, die Juist
uit Amerika was gearriveerd, haar om
de hals vallen. Het was een roerend
weerzien.
In een van warme erkentelijkheid ge
tuigend speechje, waarin zy jeugdherin
neringen ophaalde, bracht mevr. Carel
sen dank: vóór allen aan H. M. de Konin
gin Cn de gemeente 's Gravenhage, dan
de verschillende sprekers, de pers en het
publiek in het bijzonder nog aan de heer
Van Eysden, die voor het goede verloop
dezer feestelijkheden zich geen moeilijk
heden had ontzien.
De Generale Synode der Gereformeer-
^fr?.en deed de volSende uitspraak
„Dè Generale Synode enz., verontrust
door berichten die de vrees wettigen dat
by de jubileumfeesten van dit jaar de
Zondag niet vbldoende zal worden ge
ëerbiedigd, en overtuigd, dat by deze Ne
derlandse feesten alles moet worden na
gelaten dat in strijd komt met het Heilig
Woord des Heren, geeft uitdrukking aan
haar hartelijke wens. dat met deze over
tuiging ernstig zal worden rekening ge-
nouden, opdat degenen, die zich aan dit
gebod willen houden niet worden bui
tengesloten van medewerking bii de or-
aMUI
'sJlertogenhosch breidt zich uit. Men is bezig met het opspuiten vort een
terrein van 90 ha een onderdeel van het Plan-West, dat een oppervlakte
ornvat, die als fabrieksterrein dienen zal.
DOOR DETAILLISTEN IN TE
voor de week van 22 t.m. 28 Febr.
Rekten "n817AlgS'(^rts1) GAfl8 rtS')
2-8 Nov '47 en 30 Noviifl" Dec"e£e
verstrekt, no. coup C 624
rtsS)UI^Te/VERSNAP 09 Versnap („8
6 4 alg 675Sate' J75 alg' (2
h Cl 19 /n A g'\ 1055 «uiker (1 r.) Rts
Restant: 03 v Jsnap R(0 8 rts?' fifi4 rtS
brood S(R 706 alg' (4 rts') 1062
brood (8 rts.) Rts. b. G. 21 (4 rts er.
bhk. ConunpeV,92 Laateteegeleg°elfhe0id toï
bakk.-banketbakkers
141 alg., 177 alg., 641 alg., 677 alg. Rts. b.
w I Coup' X 142- c 575- C 583
C 602® n'«fle?.ho,iot inlevering, C 595
C 614 Te verstr. no. coup
GEBAK: 141 alg., 177 alg., 641 alg 677
E 018 (1 r'* verstrekk. no. coup
WASPOEDER: 112 alg. (1 rts.) 612 alg
<2 rts.). Rts. b. G 45 (1 r.) Te verstrek!
no. coup. C 630.
VLEESWAREN: 186 vlees (1 rts.) 187
yi®®s (3 rts.), 686 vlees, 687 vlees (1 rts.)
1061 vlees (3 rts.), 1066 vl. (2 r.) Rts. b.
r-.-51,(1 rt®-* Restant: 156 vlees (1 rts.)
157 vlees (3 rts.. 656 vl. 657 vl. (1 rts)
1051 vlees (3 rts.), 1056 vlees (2 rts.) Te
verstrekk. no. coup. C 609 C 610
TABAK (detaill.) 07 tabak. 11 tabak (2
rts.), Rts b. G 66 (1 rts.) Te verstrekk
no. coup. C 031, C 632.
TEXTIEL Detaillisten. Toewijzingen
Distex MD 85. A, B. C, D, E, F, G, H,
VA 705 1 en 5 pnt Textiel a.s. moeders
van CA 802 10 pnt. Rts. b. C 82, D 81 1
en 10 pnt.
Confectiebedr./Confectionneur». Wèrk-
kledingbonnen totaal in veelvouden van
300 pnt. A. 24 pnt. B en C 12 pnt. H en
rts. b. FC 24 pnt., L en rts. b. FD 12 pnt
Machtigingen confectie. Handelscoupure»
y<xw hm t week U Ma-
gewezen.
BRANDSTOFF. INDUSTRIEKOLEN,
Coup. B, C D, E, verbr. Geen vervan-
gmgstoewyzingen.
BRANDSTOFFEN: TA 707, 76 BV 77
HV en TB 707; 76 BV (3 rts.) WB 707 1
t-m. 12e per. (5 rts.), WA 707 1 t.m. 12e
P®J; 1 rts.) Rantsoenbonnen 1 eenheid
1947-1948. (1 r.)
Inlevering van de bonnen 208 en 706
a-g. ter verkrijging van een toewijzing
vermicelli kan eerst plaats vinden na
afloop van de geldigheid, dus in de week
van 29 Febr.—6 Maart.
Van het artikel koffie moeten alle
bonnen worden ingeleverd. De andere
artikelen in veelvouden van 10, brood
680 rts.
Na lange nasporingen is het de politie
gelukt vier kostbare handschriften van
werken van Augustinus, die in Septem
ber 1947 bij Pisa gestolen werden, terug
te vinden Het betreft hier afschriften uit
j t2e eeuw. waaronder het dagboek van
de heilige, een commentaar op het Johan
nes evangelie en beschouwingen oVer het
boek Exodus. De manuscripten waren
door een Hongaars student gestolen.
Professor We tallus, de wereldberoemd®
filosofische medewerker van „Die rare
wereld" uit Emmer Compascuum, heeft
naar aanleiding van de filosofische be
schouwing van professor Janus Paulus
Terras de vraag gesteld: Indien niemand
werkelijk bestaat, hoe moet dan iemand
weten, dat er werkelijk niemand bestaat,
aangezien er niemand is om het te weten?
De aanhangers-van het Haliueinationa-
lisme »ntwooTden: Het feit van de Prn-
existentie, dat op het eerste gezicht t'e
non-existentie van iede-een insluit shut
echter de mogelijkheid van een onper
soonlijke Bestaanstoestand of Existentie-
gedachte niet uit Hoewel er geen gedach
te kan bestaan zonder dat iemand de
drager is van die gedachte, kan het
essentiële begrip van de existentie be
staan als een potentiële essentie in d®
denkbeeldige collectieve geest van dat,
waaruit de non-existentie voortkomt.
Indien dat niet duidelijk 1», schriJv®
men aan mevrouw Nonja Helder-Ziend®
en verzoeke haar om toezending van d®
hMOhurat J0« Toakomtt *w h®t Nl®w",
