Eén wereld of geen wereld?
Slavische landen protesteren
Een prachtig biljarttoumooi
te Amsterdam
De „pockets "-evacuatie voltooid
Februari-revolutie in Parijs
-
Wintervoorraad aardappelen bevroren
RUWE HANDEN
Schijnbaar krachtig koningschap door
geïmproviseerde revolutie ten val
RUIT-NIEUWT JES
T Pa
NA HONDERD JAREN
DINSDAG 24 FEBRUARI 1948
PAGiNA
BRITSE LABOURS SLUITEN
WEER DE OGEN
Tussen Amerika en Rusland
DE VLIEGBOOT-RAMP
j
Tamelijk rustig winterweer j
NOG WEL WAT AAN TE DOEN
TEGEN STREKKING VAN DE
LONDENSE CONFERENTIE
HET EUROPEES KAMPIOEN
SCHAP ANCRE CADRE 45/1
FRUIT AFZETCOMM1SS1E
ZUID-HOLLAND
ONDERZEE-DIENST KRIJGT
MILITAIRE WILLEMSORDE
VLISSINGEN WEER BUNKER-
HAVEN
kiifnJ-
GARE GRADUS IS BEHULPZAAM
SOEKARNO ROEPT ONGERE
GELDE EENHEDEN
TOT DE ORDE
KAMPIOENSCHAPSWED
STRIJDEN OP DE SCHAATS
BEDRIEGLIJKE RUST
'■7
Thiers
Zo Is de Londense driemogendheden-
conferentie over Duitsland gisteren dan
toch begonnen, niettegenstaande de ver
woede protesten van de sovjet-unie,
welke door Frankrijk en de Verenigde
Staten kort en bondig van de hand zijn
gewezen. Het einddoel ervan is duideiijk:
Washington wenst de drie Westelijke
zönes van Duitsland: de Amerikaanse, de
Britse en de Franse tot een soort geheel,
waaraan men overigens de naam van
West-Duitse Federatieve Staten liever
nog niet geeft, te verenigen. Een stuk van
die weg is in de Amerikaans-Engelse
bizonia reeds afgelegd, maar de Fransen
n-rnKfiron nïf Ao nn worm ilri Pl 1 ïlCf» OfltWllC-
proberen uit de onvermijdelijke ontwik
keling pog steeds de grootste concessies
te halen; en de Fransen zijn, als ze op
hun stokpaardje van de veiligheid zitten,
allesbehalve gerpakkelijk.
En toch schijnt heit, dat de grootste
moeilijkheden om op deze conferentie tot
een werkelijke overeenstemming te
komen veeleer van de Britten dan van de
Fransen zullen komen. Parijs zal heel
tevreden zijn, als het bij de besprekingen
lijn essentiële eisen zal kunnen doorzet
ten. In de kwestie van het Saargebied
heeftf het practisch reeds zijn zin gekre-
fen; nu gaat de strijd bovenal om de
loer, het wapenarsenaal van Europa. Dat
de Amerikanen de Franse desiderata in
hun geheel zullen aanvaarden, lijkt on
aannemelijk, maar een compromis is
denkbaar. Men heeft ten minste met con-
Crete eisen en wensen te doen, en daar
over valt altijd te spreken.
Moeilijker is het precies te weten te
komen, wat de Britten, of ten minste wat
Bevin, wat de labours willen. In Enge
land bespeurt men heel duidelijk, zowel
wat de Duitse kwestie als de Westerse
Unie of de federatieve beweging betreft,
twee stromingen. De ene, als men wil de
jneer radicale, is van mening, dat met
Rusland toch niet te onderhandelen en
tot een accoord te komen valt; zij trekt
daaruit de volledige conclusie. Churchill
deed het in zijn sensationele rede te Ful
ton en ook in zijn rede over het Europese
federalisme: als men niet met Rusland
tot de zo begeerde „one world", de ^fie
Wereld kan komen, dan moet men zon
der wat niet wil zeggen; tegen de
Russen de eigen wereld opbouwen; en
dan ligt het tevens voor, de hand, dat
men om hechtheid te krijgen tegen de
enige soliede natie van de wereld; de
Verenigde Staten aanleunt. Wij leven nu
eenmaal midden in een structurele we
reldrevolutie, en het is beter da daaruit
opbruisende wijzigingen van machtsposi
ties tijdig te erkennen dan star vast te
houden aan het oude, en daarmede waar-
«chijnlijk ten onder te gaan.
De Britse labours, vooral echter de in
tellectuelen onder hen, die in de gezag
hebbende „New Statesman" en Tribune"
hun spreekbuis hebben, zijn sterk tegen
deze eenzijdige 'aanleuning tegen de Ver
enigde Staten gekant. Men zou hun groot
onrecht doen, als men hen pro-commu
nistisch noemde; gij zijn eenvoudig even
anti-kapitalistisch als anti-communistisch.
Een tijdlang hebben zij rondgelopen met
de leuze „eén wereld of geen wereld",
maar daarvan hebben zij spoedig afstand
gedaan; en nu streven zij drie werelden
na. In zijn jongste nummer geeft de „New
Statesman" als doelstelling van Engeland
en van de Westerse Unie aan: „de onaf
hankelijkheid van een Europese plan
economie, tussen Amerika en Rusland,
met behulp van het Marshall-plan".
Deze gedachte lijkt nog ietwat fantas
tischer dan die van de ene wereld, vooral
omdat de schrijver in die Europese Unie
aan de militair-verdedigende houding
een uitermate onbelangrijke, een onbe
nullige plaats inruimt. Dat deden de
labours ook vóór 1939, en alle Westerse
landen, die ter zake even schuldig
waren als Engeland hebben er de
droeve gevolgen van ondervonden. En
daarmede komen deze Britse labour-in-
telleetuelen in diepste wezen toch weer,
zij het ongewild, bij „de éne wereld"
terecht.
Deze zou ongetwijfeld het hoogste
Ideaal 2jjn. Maar ze is thans niet te ver.
wezenlijken en zal helaas nooit te ver.
wezenlijken zijn zolang de mens mens
blijft met zijn passies en begeerten. Er
is, sinds het paradijs, nooit één wereld
geweest; waren het eerst twee mensen
die tegenover elkaar stonden, later wev
den het de beroepen, jagers en landbou
wers, tot nu door geweldige legers ge
steunde ideologieën: de Westerse bescha.
ving en het communisme elkaar de mens
betwisten. Maar terwijl het Westen er
tenslotte in zou berusten een deel der
wereld aan het comn>unisme over te
laten, kent het Oosten slechts één doel:
de bolschewiserlng van de gehele wereld.
In Moskou lokt het sterkst de gedachte
van één wereld: de communistische; dan
zou deze echter geen wereld meer zijn,
maar een hel.
Men staat voor het onontkoombare feit.
dat de wereld is gesplitst. Men kan
en velen pogen het daarvoor de ogen
sluiten; nogmaals, men heeft het meer
'gedaan. Maar zolang één mogendheid er
op uit is het ene land na het andere
onder zijn dictatoriale opperheerschappij
te brengen, is het onmogelijk over éen
wereld te spreken. Dan zijn er twee
werelden, en de andere kan slechts
pogen dat opdringen "tot staan te bren
gen, en door terugdringen de toestand te
saneren.
Of de wijze, waarop Amerika dit poogt
te doen, in alle opzichten effectief is, kan
de toekomst leren. In deze reactie is de
huidige Londense conferentie één faze,
de Westerse Unie, ofschoon geen Ameri
kaans initiatief, een tweede. Maar de
diepere gedachte is dezelfde: de twee
werelden naast elkaar te laten leven,
beide zo sterk dat zij geen' begeerte kun
nen koesteren elkaar aan te vallen.
Volgens ir.ededeeling uit semi-officiële
kringen te Parijs waren alle 19 passagiers
van de verongelukte Franse vliegboot, die
op weg was van Le Havre naar Bordeaux,
vooraanstaande personen in de Franse
vliegtuigindustrie. Eén van hen was
Gourju, directeur van de nationale Noor
der-luchtvaart-constructie-maatschappij.
w eerberichtj
Weerverwachting medegedeeld door
het K. N. M. I. te De Bilt geldig tot j
Donderdagavond.
Hier en daar nog enkele overdrij-
vende wolkenbanken; droog weer;
aanvankelijk zwakke, later voorname-
f lijk in het Zuiden van het land weer
iets toenemende Oostelijke wind. Des
nachts lichte tot matige vorst, op het
midden van de dag tijdens zonne- 5
schijn temperatuur stijgend tot even
boven het vriespunt.
25 Febr.t zon op 7.38 uur; onder
18.10 uur;,maan op 19.19 uur, onder
8.25 uur. S
ruwe huidPurol 30 ct.
PUROLIN (verfijnd product
vpor de vrouw). Doos 40 ct.
O Het vertrek van de „Karei Door
man" die aan Engeland wordt terug
gegeven, is vastgesteld op 8 Maart.
O De vakbonden van de Benelux-lan-
den zullen van 19 tot24 April te
Amsterdam een conferentie houden
ter bespreking van de positie der
arbeiders in het kader van de tussen
de drie landen gesloten overeen
komsten.
Het pontveer bij Wijhe over de IJssel
vaart allegn overdag.-
De commissie Nationale Herdenking
1940—1945, die plechtigheden voor de
gevallenen op de vooravond van de
bevrijdingsdag voorbereidt, zal tot de
Kerken een oproep richten tot gebed
op de eerste Zondag van Mei.
Wie dit jaar het staatsexamen gym
nasium willen afleggen, moeten zich
voor 1 Maart bij de voorzitter der
commissie aanmelden. Nadere bijzon
derheden bevat St.crt. no. 29.
Het B. G. te Leeuwarden veroordeel
de de Groninger koopman P. v. Dam
tot 20 jaar gevangenisstraf, omdat hij
in het strafkamp Erica te Ommen,
zich aan sadistische mishandelingen
zou hebben schuldig gemaakt.
O De proc.-fiscaal bij de bijz. raad van
cassatie eiste verwerping van het be
roep in de zaak tegen de Zaandamse
boekhouder L. Muise, die in 1942 bij
de Amsterdamse S.D. in dienst trad
en ter dood was veroordeeld. Hij heeft
o.a. tweemaal deel uitgemaakt van
executie-pelotons en was zes maal
aanwezig bij terechtstellingen van on
schuldige Ngderlanders. Uitspraak 15
Maart.
O De landbouwer D. v. O. uit Willems
oord bij Steenwijk is met zijn fiets
tegen een vrachtauto opgebotst en
werd op slag* gedood.
O Bij de Tweede Kamer is Ingediend
een wetsontwerp tot dekking van het
tekort van het spoorwegpensioenfonds.
De annuïteit, welke door het Rijk
moet worden uitgekeerd, wordt van 1
Juli 1946 af bepaald op ƒ22.483.174.
Een toestel van de Italiaanse lucht
vaart-maatschappij is Vrijdag bij Pisa
tegen een berghelling gevlogen, waar
bij vijf van de negen inzittenden wer
den gedood.
Het Voorlichtingsbureau van de Voe
dingsraad deelt ons het volgende mede;
In vele gezinnen is men tot de onplezie
rige ontdekking gekomen, dat de winter
voorraad aardappelen bevroren is. Na
tuurlijk is dat jammer, maar er is nog
wel wat aan te doen.
Vaak zijn de zg. „bevroren" aardappe
len niet werkelijk bevroren. De zoete
smaak kan nl. ontstaan bij het bewaren
op, een temperatuur van omstreeks 5 gr.
C. boven het vriespunt. Wanneer deze
aardappelen een tijdlang in een verwarmd
vertrek worden bewaard, verdwijnt de
zoete smaak -weer -r tenminste wanneer
hij niet te erg was. Hoe lang het duurt,
voor de smaak weer normaal is kan men
alleen te weten komen, door zo nu en
dan proberen. Soms kan dit wel 2 5 4
weken duren. Moet men er inmiddels
toch van eten, dan kan men de aardap
pelen het best verwerken in stamppotten
met een zoete smaak: stampot van uien,
rode kool, bieten of zoete appeltjes (hete
bliksem). Ook kan men er, met uien
wortelen en eventueel klapstuk, hutspot
van maken.
Wanneer aardappelen werkelijk bevro
ren zijn zijn ze keihard. Bij ontdooien
worden zij dan zeer slap en bederven
spoedig. Men moet ze daarom op een
koele plaats bewaren en zoveel mogelijk
gebruiken, voor de dooi invalt. Daar deze
keiharde aardappelen niet te schillen zijn,
moeten ze voor het gebruik goed schoon
geboend worden en daarna met een
bodempje water opgezet. Wanneer ze gaar
zijn, kan men ze eventueel pellen.
De beste bewaarplaats voor aardappe
len is de kelder. Heeft u die niet tot uw
beschikking, dan kunt u de aardappelen
tegen bevriezen beschermen, door ze af
te dekken, bijv. met een dikke laag kran
ten, een oud kleed of strj.
De plechtige uitvaartdienst van Kardinaal Granito Pighatelli di Belmonte.
Z. H. de Paus linksverricht na de Mis de absoute.
„Joegoslavië, Polen en Tsjechoslowa-
küe hebben er bif de Britse regering
tegen geprotesteerd, dat „de driemo-
gendhedenconferentie, die te Londen is
geopend, een poging vormt om het
Duitse vraagstuk te regelen op een
wijze, die in strüd is met het meest
vitale belang der Europese naties".
De Tsjechoslowaakse ambassadeur te
Londen heeft op het Britse ministerie
van buitenlandse zaken een memoran
dum overhandigd namens de drie re
geringen. Het is opgesteld op de bij
eenkomst van de ministers van buiten
landse zaken der drie landen, die vo
rige week te Praag is gehouden.
In hun memorandum aan de Britse re
gering zeggen de drie landen o.m., dat zij
de eerste slachtoffers der Hitleriaanse
agressie zijn geweest.
Deze poging, tot regeling van het Duitse
vraagstuk, zou Duitsland in een chaotisch
broeinest veranderen en oorzaak vormen
van nieuwe agressie en eên bedreiging
voor tie vreedzame ontwikkeling van
Europa en zijn beschaving. Volgens het
memorandum moet men niet uit het oog
verliezen, dat samenwerking tussen de ge
allieerden uit de laatste wereldoorlog
noodzakelijk is. De drie landen en de
Sovjet-Unie hebben een grote rol ge
speeld in de strijd tegen de fascistische
agressie. De vier grote geallieerden moe
ten controle over het Duitse grondgebied
blijven uitoefenen en dienen daarbij
Joegoslavië, Polen, Tsjechoslowakije en
andere landen, die direct met de betrok
ken zaak te maken hebben gehad, te raad-
plegen.
De drie landen keren zich tegen de
instelling van een „politieke eenheid in
West-Duitsland". Zij zien daarin slechts
een bijdrage tot de verdeling van Europa
in twee elkaar bestrijdende bloes. De
politiek „van één grote mogendheid"
wordt hierdoor bevorderd en een nieuw
Duits nationalisme en militarisme wordt
aangemoedigd. Daaruit kan een aanval
op de Slavische landen en geheel Europa
voortvloeien.
De drie landen verlangen volledige uit
voering van de besluiten der vier grote
mogendheden van 1945 en van de beslui
ten van Potsdam. Zij zijn van opinie, dat
in de westelijke zone van Duitsland geen
demilitarisering meer plaats heeft. Ook
het programma van democratisering en
zuivering is niet uitgevoerd. De oorlogs
misdadigers moeten bestraft worden. Met
ontsteltenis zien de drie landen de groei
van tegen de vrede genichte krachten in
West-Duitsland.
Ook bij de Verenigde Staten hebben
de drie landen gezamenlijk geprotesteerd
Later hebben de Joegoslavische en
Poolse ambassadeurs een onderhoud met
Bevin gehad.
De diplomatieke correspondent van
Reuter tekent hierbij aan, dat de Britse
regering sympathiek schijnt te staan
tegenover de wens van de Slavische lan
den om geraadpleegd te worden met
betrekking tot Dnitse aangelegenheden.
De ambassadeurs der drie betrokken
landen zouden een afschrift hebben ont
vangen van het antwoord, dat Engeland
aan de Sovjet-Unie zendt naar aanlei
ding van haar protest tegen de drie-
mogendheden-conferentie. De tekst
was nog niet openbaar gemaakt. Men
meent, dat het in grote trekken neer
komt op het antwoord, dat Frankrijk
en de Verenigde Staten op een soort
gelijk protest van de S. U. hebben ge
geven. Volgens laatstgenoemde landen
is de conferentie van Londen niet in
strijd met enigerlei internationale over.
eenkomst. Waar gelijkgezindheid aan-
gaande economische en administratieve
eenheid van Duitsland tussen de vier
mogendheden ontbreekt, menen de
westelijke mogendheden, dat het er nu
op aan komt, in hun eigen zone de
zaken te ordenen.
Op Donderdag 26, Vrijdag 27, Zaterdag
28 en Zondag 29 Februari zullen de
sterkste biljartamateurs van Europa de
strijd aanbinden om de Europese titel in
45/1. Het tournooi wordt gehouden in de
daarvoor speciaal ingerichte congreszaal
van Krasnapolsky, de organisatie berust
bij het district Amsterdam van de Ned.
Biljartbond.
Deelnemers zijn J. Gamiche, kampioen
van Frankrijk 45/1 1948 en L. Chassereau
De Fruitafzetcommissie van de Pro
vinciale Organisatie van Veilingen in
Zuid-Holland, is onlangs geïnstalleerd.
Zij is als vorgt samengesteld: Voorzitter
de heer J. van Driel, Doelwijk, Nieuw-
Beijerland secretaris de heer A. Schip
pers, Ooststraat 18, Oud-Beijerland en
leden de heren H. C. van der Hoeven te
De Lier, L. Lievaart te Barwoudswaar-
der en J. Post te Gorkum.
Bij Kon. besluit is toegekend het orde
teken van Ridder 4e klas der Militaire
Willemsorde aan Hr. Ms. Onderzeedienst
als onderdeel van Hr. Ms. Zeemacht.
Voorts zijn benoemd tot ridder 4e klas
der Mil. Willemsorde: tijd. korp. mar. A.
Hoeben, wijlen kdp. t. z. P. van Straelen,
wijlen kap. mar. A. v. Velsen, korp. mar.
H. Brandsma luit. t. z. le kl. J. van Duim,
gep. luit. t. z. 2e kl. E. Larive, maj. vlie
ger J. Mulder, luit. t. z. le kl. H. van
Oostrom Soede, off. vlieger le kl. G. Ren
ders, gezagvoerder ter koopv. A. Romijn,
wijlen le luit. inf. K.N.I.L. J. Davijt, wij
len ziekenverpl. K.N.I.L. Tajib, gep. kol.
Inf. K.N.I.L. M. Voorén.
Het 5200 ton metende Ned. s.s. „Noord-
wijk" uit Rotterdam, dat op weg is naar
Spanje, arriveerde bij de Steenkolen
Handelsvereniging aan de buitenhaven te
Vlissingen als eerste bunkerschip na de
oorlog. Het bunkeren verliep vlot en
reeds enkele uren later kon het schip
zijn reis vervolgen.
SPONSEN - KWASTEN BORSTEL
W. DE WITHSTR 46 TEL 27513 DAM
f1111 lüiltaJ
I I 1
M I J
De commissie van goede diensten
heeft gisteravond een communiqué uit
gegeven, waarin wordt medegedeeld,
dat de Nederlandse en republikeinse
commandanten zijn overeengekomen,
dat de evacuatie der z.g. „pockets" 22
Februari middernacht werd beëindigd.
Het communiqué meldt, dat het totale
aantal uit de pockets geëvacueerde
republikeinse militairen volgens de laat
ste gegevens der commissie 29.0Q0 be
draagt.
Het communiqué zegt, dat „een veilig
heidscommissie", welke de voormalige
commissie tot uitvoering van het bestand
vervangt en bestaat uit vertegenwoor
digers van beide partijen en van de
C.G.D., deze v/eek tweemaal heeft ver
gaderd ter bespreking van de vraagstuk
ken, welke door het „steeringcommittee"
naar deze veiligheidscommissie waren
verwezen. De partijen kwamen overeen,
aldus het communiqué, dat de status quo-
lijnen en de gedemilitariseerde zones op
bevredigende wijze zijn ingesteld, behalve
in Kemit (sector midden-Java) en Pro-
nodjiwo (sector Oost-Java).
De veiligheidscommissie heeft een mili
taire subcommissie ingesteld om de
situatie in die gebieden, te observeren op
basis van de rapporten der plaatselijke
commandanten en de rapporten van de
militaire waarnemers der C.G.D.
Door de veiligheidscommissie werd
voorts o.m. nog gesproken over vrijlating
der gevangenen en algemene instructies
voor het gebruik van vliegtuigen in ver
band met de desbetreffende clausule in
de bestandsovereenkomst. Ten aanzien
van het eerste is overeengekomen, dat zo
spoedig mogelijk door beide partijen vol
ledige lijsten van gevangenen zullen wor
den overgelegd. Voor het tweede punt is
'n subcommissie ingesteld, om instructies
te formuleren betreffende het gebruik
van vliegtuigen. De veiligheidscommissie
zal tweemaal per week vergaderen.
Volgens A.F.P. worden ln een dagorder
van president Soekarno de ongeregelde
eenheden van de gewapende Islamitische
organisaties, de „Hizboellah" en de „Sa-
bilillah" uitgenodigd, zich te onderwerp»
aap de wapenstilstandsbepalingen. De
varspreiding van deze dagorder heeft
plaats gevonden door middel van strooi
biljetten, die door vliegtuigen Z\jn uitge
worpen boven de plaatsen, waar deze on
geregelde troepen zich bevinden. Deze
strooibiljetten bevatten een naschrift itan
Mohammed Hatta, waarin nadrukkelijk
wordt gezegd, dat de republikeinse rege
ring geen individuele acties kan dulden.
no. 2 in dit kampioenschap; de Belgen R,
Gabriels, le en C. van Hassel. 2e in het
Belgische kampioenschap 1948 45/1; de
Oostenrijkse kampioen E. Reicher en
onze landgenoten P de Leeuw (titelhou
der) p. van de Pol en C. de Ruyter.
Reicher's komst staat nog niet vast. Bij
verhindering neemt de Belg R. Vinger-
hoedt diens plaats in.
Het is aan geen twijfel onderhevig dat
de sterkste spelers van Europa aanwe
zig zijn, waarbij we in het bijzonder het
oog gerichf hebben op de Belgen Ga
briels en Van Hassel en onze landge
noten Van de Pol en De Leew, die te
zamen reeds vrijwel alle internationale
titels en, records op hun naam brachten
en die ook in dit genre tot geweldige
prestaties in staat zijn. Men onderschatte
echter de overige deelnemers niet. stel
lig de "beide vaak verrassend sterke
Fransen niet en evenmin de benjamin,
de 22-jarige De Ruyter, die onlangs nog
met 100 moyenne in dit moeilijke één-
stoots cadre speelde.
We laten hier de records in dit cadre
genre volgen:
Wereldrecords (gevestigd in wereld
kampioenschappen): algem. gem. 21.02
Cóte (Fr.); hoogste gem. in één partij
50 Van Belle (B.); hoogste serie 228
Gabriels (B.).
Europese records (gevestgd in Euro
pese kampioenschappen): algem. gern.
25.96 De Leeuw (N.); hoogste gem. in
één partij 60 De Leeuw (N.); hoogste
serie 227 Gabriels (B.>
Nederlandse records: algem. gem. 25 96
De Leeuw, hoogste gem. in één partij 100
De Ruyter; hoogste serie 224 De Leeuw.
Men ziet hoe Nederland ook in déze
lijst een prima figuur slaat, zoals trou
wens ook in het minder gecompliceerde
cadre 45/2 en het nog iets moeilijker
cadre 71/2.
We zijn dan ook overtuigd, dat het trio
Nederlanders (Nederland heeft 3 spelers
omdat reglementair het organiserende
land het rooster van acht aanvullen mig)
zich terdege zal doen gelden.
Tenslotte hat zeer intereSsante pro
gramma op de openingsmiddag a.s. Don
derdag:
2 uur: ChassereauGalmiche en Van
de Po1—De Ruyter; 4 uur De Leeuw—
Reicher (of Vingerhoedt) en Gabriels—
Van Hassei
VOETBAL OP DE OLYMPISCHE
/DAG
Ned. Bondselftal tegen d«
Brits Olympische ploeg
Het hoofdnmmner van da Olympischs
Dag op Zondag 22 Juni wordt een wed
strijd van het i Nederlands bondsefltal te
gen het Brits Olympisch elftal, derhalve
tegen de ploeg, die samengesteld wordt
uit de beste amateurs van het Ver. Ko
ninkrijk, die voorbestemd is Groot Brit-
tannië te vertegenwoordigen in het Olym
pisch voetbaltournooi. Dit zullen in hoofd
zaak spelers zijn van de Queens Park
Rangers, versterkt met Engelse, Schotse,
Ierse of uit Wales stammende amateurs!
die echter uitkomen in profteams. Eeii
bekende crack als Joy zal bijv. zeker bij
de ploeg behoren, een ster in de profes
sional-league, docih een amateur, aan
wiens amateursstaat niemand twijfelt.
Volgens de heer Lotsy, de president van
de K.N.V.B., wordt dit éen elftal van bij
zondere hoedanigheid, een ploeg, die een
grote kans op het Olympisch kampioen
schap heeft en bovenal een team. dat
fraai en fair spel zal demonstreren.
Men mag aannemen, dat in Juni de Ne
derlandse Olympische ploeg wel zal vast
staan en deze wedstrijd aangegrepen zal
worden voor een serieuze krachtproef.
Onder auspiciën van de Kon. Ned.
Schaatsenrijders Bond Zijn de volgende
wedstrijden uitgeschreven: Donderdag
26 Februari te Zutphen kampioenschap
van Gelderland op de korte baan; Don
derdag 26 Februari te Almelo kampioen
schap van Nederland ln het schoonrijden
voor dames en heren; Vrijdag 27 en Za
terdag 28 Februari kampioenschap van
Nederland in het hardrijden over de af
standen 500, 1500, 5000 en 10.000 m#ter
te Groningen; Zondag 29 Februari te
Zutphen kampioenschap van Gelderland
op de lange baan.
Midden 1847 scheen de troon van den burgei-koning Louis Philippe
vaster te staan dan ooit. Er heerste in Frankrijk grote materiële,
welvaart en de bekwame protestantse leider der regering, Guizot, die
sinds 184^rustig in het zadel zat, moedigde de Fransen aan: Enrichissez
vous, verrijkt u! Sinds 1839 was de rust dan nok niet ernstig verstoord
De Bonapartisten schenen verdwenen met Louis-Napoleon, die, na zijn
cabaretachtigen aanslag op Straatsburg, als metselaar vermomd, uit de
vesting Ham naar Engeland was gevlucht, en het keizerrijk scheen nog
slechts een glorieuze sage, zoals Thiers het uitdrukte. Niet alleen de
liberalen onder Odilon Barrot, maar ook de republikeinen van Lamartine
schenen hun verlangens uit te stellen tot den dood van den koning.
De republiek scheen verder verwijderd dan ooit Daarbij kwam nog de
gunstige gang van zaken in Algiers, waar Abdelkader zieh moest over-
Maar ook aan den val van Karei X in de Juli-revolutie
was de verovering van Algiers onmiddellijk voorafgegaan.
Toch danste men wellicht niet, maar sliep toch op een vulkaan tot
den vooravond zelf van de revolutie. Montalembert waarschuwde
de revolutie der verachting, na de re
volutie der vriiheld.
Daarbij kwam, dat het Huis Orléans
geen traditie en geen nationaal belang
vertegenwoordigde, zoals de koning
Louis Philippe zelf zeer goed aanvoel
de. En vooral: het buitenlands beleid
gaf te weinig glorie. Frankrijk „ver
veelde zich".
Republikeinen en liberalen grepen naar
het middel bij uitstek bij deze. Februari-
revolutie: de reform-banquetten, waar in
ter pocula, onder een goed glas, de grie
ven werden gelucht. Alom werden deze
banquetten gehouden. De Belgische ko
ning waarschuwde: „Mijn schoonzoon zal
binnenkort v/orden verjaagd, zoals Karei
X". De regering bestreed dewettigheid
der banquets maar leed een nederlaag in
de Kamer.
geven,
van 1830
op
De politieke rust was bereikt met vrij
bedenkelijke middelen. Zo bestond de
Kamer grotendeels nit ambtenaren,
doch, zo zeide Guizot, dergelijke mis
standen waren altiid gewoonte. Gnizot
had daarenboven geen oog voor de be
langen van den vierden stand. Voor
hem was met de vrijmaking van den
derden stand het laatste woord gespro
ken. HR zou tegenover den vierden
stand dezelfde font maken als men in
1789 beging tegenover den derden.
Daarenboven deed zich de stimulerende
Invloed gelden van de Engelse reform-
bill en verschillende schrijvers hfuitten
dezen toestand uit. Louis Blanc en
Michelet schetsten in hun geschiedenis
der revolutie de revolutionnairen als
halfgoden. Vooral Lamartine maakte
met zijn acht delen van zitn geschied
kundig zeer aanvechtbare „Hlstolre des
Glrondlns" diepen lndrnk: „Ce livre
fait dans les imes la révolution", dat
boek brengt de revolutie in de zielen,
s# werd er getuigd. Lamartine zelf kon
digde een «Je révolution dn mépris",
Het spel begint
Dienzelfden avond komt de oppositie
bijeen in een restaurant aan den Boule
vard de la Madeleine en besluit tot een
schitterend banquet: „We willen zien of
Guizot durft...." Toch gin* men «eer
voorzichtig te werk: het banquet zou ge
houden worden op een werkdag, 22 Fe
bruari, ver weg van de binnenstad, aan
het eind van de Champs Elysées. De ver
dere regeling liet men echter over aan
Marrast, den hoofdredacteur van de Na
tionale, die een helen optocht organiseer
de: een „rendez-vous" voor de menigte.
21 Februari krmt de regering bijeen en
er komt een verbod. Men besluit tot uit
stel; toch werden de ministers in staat
van beschuldiging gesteld. Parijs ver
wachtte een „schouwspel".
In den avond van 21 Februari komt het
volk op straat; de Marseiilaise klinkt.
„Vive la réforme. A bas Guizot". De re
gering had geen militaire maatregelen
genomen. Tqt haar eigen verbazing is de
menigte meester van de straat en weet
niet, wat uit te voeren. De ruiten van het
departement van buitenlandse zaken
(Guizot) worden ingeworpen. Artillerie
en infanterie komen op de been, de caval-
lerie chargeert op de Place de la Con
corde.
Men speelt met de revolutie. In de
Kamer deponeert Odilon Barrot een acte
van beschuldiging tegen de regering;
Guizot ziet 'e in en glimlacht. De eerste
barricade wordt opgeworpen. De due de
Nemours, zoon des konings, wordt opper
bevelhebber en laat heel Parijs bezetten.
Het oproer titk! zich terug in de nauwe
en bochtige straten der binnenstad. Toch
gebeurt er niets ernstigs. Te middernacht
trekken de troepen in de kazerne terug.
Toch mompelen sommigen aan het hof:
„In 1830 begon het niet anders"; ook de
koningin is ongerust, de koning ip 't ge
heel niet: „Parijs maakt geen revolutie
in den winter". De diensten van den toe
gesnelden oud-maarschalk van Napoleon,
Soult, worden atgewezen. Ook de opposi
tie geloofde niet aan éen revolutie.
Doch 23 Februari laait terstond het op
roer op; de Nationale Garde, opgeroepen
door de regering zonder haar gevoelens
te kennen, doel mee. De koning is door
deze tijding als verpletterd^ De koningin
zegt: .Indien Guizot bij zijn toewijding
aan den koning te rade gaat, zal hij geen
ogenblik langer aan 't bewind blijven.
Guizot gaat heen, overstelpt met genegen
heidsbetuigingen en versuft door de plot
selinge ongenade. Molé worejt heel
even! zijn opvolger. Onder bravo's heft
de Kamer ie zitting op. In de binnenstad
echter maakt het bericht weinig indruk,
la andere stadsgedeelte echter heft de
Nationale Garde de schako's op de ge
weren: Vive la réforme, viv» le Roi. Molé
raadt aan Thiers te roepen: „Nooit treed
ik in een ministerie, waarvan ik niet het
hoofd ben", klinkt het welbewuste ant
woord.
Intussen staat op den boulevard des
Capucines een menigte dreigend tegen
over het carré, dat het departement van
Buit. Zaken beschermt. Als instinctmatig
gaat een salvo af: op den schier verlaten
boulevard liggen 35 doden en 47 gewon
den. „Te wapen! Wij zullen ze wreken",
gilt de teruggekeerde menigte.
In de Tuilerieën
10 Uur 's avonds komt de tijding op de
Tuilerieën; Molé bedankt. Op raad van
Guizot wordt maarschalk Bugeaud, in
Algiers met roem overladen, maar hard
en gehaat, opperbevelhebber. Deze over
rompelt aan het hoofd van zijn troepen
enkele van de meer dan 1500 barricaden.
Maar "Selfs de populaire generaal Lamori-
cière kon het oproer niet geheel bedwin
gen. Thiers weigerde aan het' bewind te
treden, de voeten in het bloed. Als de
Tuilerieën van twee kanten onder vuur
liggen, raadt Thiers: Naar St. Cloud, maar
de koning houdt een revue: hij stijgt in
uniform te paard met Bugeaud, La-
morcière en de hertogen van Nemours
en Montpensier, zijn zoons. Thiers is te
voet. Eerst gaat de koning naar de
Nationale Garde: Vive le Roi! Maar ook:
Vive la réforme!
Tot algemene verbazing gaat de koning
plotseling terug naar het kasteel; een
razende menigte verdringt zich met een
petitie voor het hek, maar wordt door
Bugeaud tegengehouden. Met het hoofd
in de handen zit Louis Philippe in een
fauteuil tegen den muur. Het woord,
lang gefluisterd, wordt thans duidelijker
gehoord; abdiquer, bedanken. „Zij zullen
mijn afdanking slechts hebben tegelijk
met mijn leven'.
Bleek en bewogen komt maarschalk
Gérard binnen: Men laat u een kostbaren
tijd verliezen, Sire. Zonder een kloek be
sluit is binnen het uur koning en koning
schap verloren! Heftig wordt aangedron
gen op een proclamatie: Bedanken van
den koning; regentschap van de Hertogin j
van Orleans (de hertog zélf, de troon
opvolger, was vroeger verongelukt). Ont-
binding van de Kamer. Algemene
amnestie.
Een 1?lik var den koning stelt .als het
ware de vraag: Is verdediging nog moge
lijk? En dan: Ik ben een vredelievend
vorst; daar alle verdediging onmogelijk is,
zal er niet» nutteloos Frans bloed vloeien.
„J'abdique". Stille verbazing. De konin-
gin, met het bloed van Maria Theresia in
de aderen, verzet zich krachtig: liever
sterven. Marie Amelie was eigenlijk de
eniee manDan klinkt het geluid door
van de fusillade bij het Palais Royal,
waar trouwe soldaten een voorpost van
de Tuilerieën Verdedigen.
Maarschalk Gérard komt binnen (de
zelfde, die als generaal aan het hoofd had
gestaan van de Franse troepen, die bij
den Tiendaagsen Held tocht in 1830 in
België hadden ingegrepen). „Red wat nog
te redden is" roept de koningin hem toe;
maar hij krijgt de pijnlijke opdracht, de
afdanking te gaan melden.'Men helpt den
ouden maarschalk te paard; gooit hem
een uniform om en geeft hem als vredes
teken een groenen tg^ m de hand. Het
zou belachelijk zijn geweest, „indien de
grijsheid en de roem dat konden zijn'
Hij wordt d,oor het volk niet geloofd:
iaat om de acte zelf vragen.
Op dat ogenblik komt Bugeaud binnen;
doet ftbg qpn poging, maar langzaam,
onder de onlroering van allen, zegt Louis
Philippe: „Ik leg deze kroon neer....
ten bate van mijn kleinzoon, den graaf
van Parijs. Moge hij slagen in de grote
oak, die he-n heden ten deel valt Er
geen ogenblik meer te verliezen, klinkt
waarschuwing' „het volk is daar, ge-
ipend en als overwinnaar". Allen den-
n aan Lodewijk XVI en den lOen
vustus 1792
Be koning legt z'n eretekenen en revue-
iform at geelt da koningin den arm
ïiftëïfï
mëiiêÉ
onder gelelde van den duo de Nemours
naar de Kamer. Algemene geestdrift:
Vive la duchesse! Leve de graaf van
Parijs. Bijna was het pleit gewonnen.
Doch er ontstaat verzet van uiterst links
en rechts en van de zijde der toe
schouwers.
Dit moment benut Lamartine; men
heffe de zitting op. De hertogin ging op
een der laatste banken zitten, nogmaals
toegejuicht. Zij staat op om te spreken.
„Laissez parler Madame la Duchesse".
Maar hele benden dringen binnen. „Leve
de Republiek". „Geen Bourbons meer".
.li-, en Lamartine spreken.
Louis Philippe van Orleans
en daalt de trap af van bet Pavilion de
l'Horloge, gevolgd door hertogen en
hertoginnen, terwijl bet gevolg de kinde
ren droeg. Enkele Nationale Gardes pre
senteren de wapenen, als rij den tuin
verlaten, klinkt in de verte de fusillade
De koning gaat voorop, bemoedigd door
de koningin. Er klinkt nog een stem:
Naar de Kamer. Maar de trouwe, doch
linkse Crémieux vraagt: „Wie wil hier
den 10en Augustus aanprijzen?"
Bij het hek hadden rijtuigen staan
wachten, maar de koetsier was gedood en
de rijtuigen waren in handen van het ge
peupel. Gelukkig had de hertog van
Nemours drie andere rijtuigen laten stu
ren naar de Place de la Concorde. Toen
men daar aankwam, waren deze echter
nog niet aanwezig. Angstige minuten
volgden; op den grond ^aren nog de
bloedsporen te zien. Nog op tijd kwamen
drie rijtuigen met één paard. Onder ge
leide van enkele Nationa'e Gardes er van
twee escadrors kurassiers g:rg het naar
St. Cloud, Trianon en ten slotte naar
Engeland. Daar stierf Louis Philippe in
1850.
Een nog schijnbaar krachtig koning
schap viel door een geïmproviseerde
revolutie. Als razend hield het voijc huis
in de Tuilerieën. De buste van den koning
en zijn troon, werden vergruizeld.
De moed van een moeder
Moedig toog de hertogin van Orleans
met hear twee kinderen ean de hand,
Koi"" "amartme sprexen.
Nieuwe benden dringen binnen. Een ge
weer richt zich op hem: „Schiet niet;
»t is Lamartine".
Dan heft de zwakke voorzitter einde
lijk de zitting op. De hertogin verdwijnt
in ballingschap. Een voorlopig bewind
wordt benoemd, o.a. Lamartine en Ledru
Rollin e.a., allen tot hun eigen verbazing.
Dan klinkt de kreet: Naar het stad
huis. Daar kregen alle revolutionnaire
regeringen haar sanctie. Lamartine trekt
te voet voofop langs bloedsporen en
barricaden. Door een zijdeur komt hil
binnen in, het overvolle stadhuis. Lamar
tine wil spreken. Met welk recht? g'lt
de menigte: Met het recht van het bloed
dat vloeitMet het recht van nen,
die het eerst hun kop bieden aan de
volkswraak. Ons recht? Ons geweten en
uw gevaren. Gejuich. Lamar m# wordt
het trait d'union van het me«w bewmd
van de „Republique bourgeoise, Jacobïne-
Sociale".
Hij redt de tricolore tegen den eis om
de rode vlag: Deze heeft slechts de ronde
gemaakt om het Champ «e Mars, gesleurd
door het bloed van het volk; de tricolore
heeft de rónde gemaakt om de wereld
met de glorie van het vaderland.
De Katholieken, niet bijster tevreden
over de Juü-monarchie (geen vrijheid
van onderwijs) legden zich neer bij do
nïet-ariti-katholieke revolutie (Jesus
Christus, de proletariër van Nazareth).
Montalembert zeide; „God doet Zijn werk
door alle honden". Lacordaire bracht
hulde aan den arbeider, die het Aller-
heil;gste van de Tuilerieën naar de kerk
van St. Rocn had gebracht. De aarts
bisschop van Parjjs, mgr. Affre verklaar
de: Jesus Christus verbood geen enkeien
vorm van gouvernement. Hij bezocht de
hospitalen. Op 25 Juni, „journée des
episodes fameux", viel hij op de -barri
caden bij -en poging een nieuw uitge
broken strijd te stillen. Door een kogel
gewond stierf hij op 27 Juni: „Moge mijn
bloed het laatste zijn, dat er vloeide".
3. W.
