NIEUWELINGEN OP DE
„KNUPPELTJESWEG"
D\E
wereld
COLOMBO: feest van
en kleur
licht
MALAIS
eerbericht!
Chelsea staat nog niet- veilig
Beperking van het ontslagrecht
„Monty'-techniek in de film
SANAPIRIN
Sportmria
till
i
Zuid-Sumatra
Veteranen spreidden de bedjes
V oedselvoorziening
PftUSVESUGIKG SPOJSEJ
Britse jagers boven
- Berlijn
Bruidegom die een moord beging
Rechtspositie van arbeider aanzienlijk
verstevigd
VRIJDAG 9 APRIL 1948
PAGINA 2
tap!'
It ïrf tij
Hoofdpijn - Kiespijn - Zenuwpijn
1 1 he/pt altijd
DE VLIEGVELDKWESTIE
IS ONVOLDOENDE
Verdubbeling binnen 25 jaar
absolute eis
Scheepspraet op de Volendam
ómdat wif^hu impaeteeen
ABDOEL KADER
HOESSEINI GEDOOD
s Tijdelijk opklarend
VERPLEGERSORGIE TE
CAIRO
SCHEEPSVERKEER MET
DUITSLAND
via Nederlandse havens
BOEDDHISTEN-PRIESTERS
STERYEN ZINGEND DE
VLAMMENDOOD
Sport in Engeland
Niet naar Praag
Carter gaat heen
Chelsea verloor
„KENNELIJK ONREDELIJK
ONTSLAG" VERBODEN
Vlor de filmcamera
EEN NIEUWTJE VAN
ALFRED HITCHCOCK
Dan knijp ik mijn ogen dipht
en hoop er het beste van.
Alfred Hitchcock, die de ..Monty"'-
techniek voor de film heeft
ingevoerd
DAN MAAR LIEVER EEN PALM
1
"W'j'.' hebben nu 33 punten uit 37
rveS sn'«B tckburn (Number Twen
ty-One) heeft 29 punten uit 37 wedstrij
den. Het aantal matches is 42. Chelsea is
VAN DE POL EN DE LEEUW
LEIDEN TE PARIJS
Het Europees kampioenschap
biljarten cadre 71/2
Vingerhoedt 300
«éWer 181
Van de Pol 300
Metz 153
Chassereau 300
71
47
26
84
36
87
125
87
DEVIEZEN VOOR EENDAjGS-
TRIPS NAAR BELGIë
ACADEMIALE SPORTWED
STRIJDEN
RILJARTKAMPÏÖËNSCHAP van
NOORD-BRABANT
DE VOETBALCOMPETITIE
u ii ,t
im 8h»v
„Ik geloof, dat we écht in de rimboe terecht komen". Sip zei de man
het, die recht uit Nederland hier in dit Zuid-Sumatraanse land verzeild
kwam. En gelijk had ie. Ik heb op mijn tropenzwerftochten nog al een
en ander meegemaakt wat wegen en vervoer betreft, en het leven van
een soldaat schrijft het element „blubber" steeds met een hoofdletter
Deze „weg" tussen enorme ondergelopen vlakten, met tegen de horizon
hier en daar de grijsgroene kampongranden van klapperbomen, sloeg
echter alle records met stukken: deze „weg" sloeg, wanneer we dat zo
zeggen mogen, alle records „op z'n sloffen".
We slipten meer dan anderhalf uur door
twee diepingevreten moddersporen, waar
de wagen tot over zijrr assen in weg gleed
werden plotseling allen naar de andere
kant omgesmeten, hotsten weer om, ble
ven steken, kantelden bijna en altijd weer
even taal, worstelde dé zware drietonner
zioh naar boven.
„Het was nog nikszeiden de men
sen, die de „route" vaker redgn, „verder
op werd de weg „betoel" slecht.... Dit
maal was het eens geen manifestatie van
overdreveA stoerheid, want we jakkerden
5 km. per uur met hooggierende motoren
steeds dieper de godverlaten rimboe in,
zwoegden soms meer dan een half uur
zonder ergens een teken van leven te
zien, hotsten daarna een ogenblik over de
„harde" grond- van kampongs, waar alle
mensen vanaf de „balustrade" hunner hou
ten huizen op palen nieuwsgierig de co
lonne bekeken, en waar het afschuwelijk
stonk naar drogende bevolkingsrubber, en
bereikten eindelijk, na onderweg op di
verse posten mensen te hebben uitgeladen
de„knuppeltjesweg".
In deze gemechaniseerde eeuw van su
personische snelheden was de knuppel
tjesweg een anachronisme in extremis:
over kilometers lengte hadden de Stoot
troepen daar eerst een halve meter mod
der weggegraven, vervolgens op de „har
de" onderlaag een dek van knuppels ter
lengte van de wegbreedte neergelegd,
deze vastgepind met lange stokken, die op
hun beurt weer neergedrukt -waren door
vorktakken. Na twee of drie moesson
wolkbreuken, was dit wegdek opnieuw
bedolven onder een halve meter modder,
met dit nadeel, dat de nieuwe laag, door
een chemisch proces van de zurige mod
der op de boombast afschuwelijk stonk.
We martelden er over heen, bleven
voortdurend vast zitten, moesten dan allé-
maal de wagen af om te helpen duwen,
en wat ik al de hele dag tijdens vorige
duwexperimenten verwacht had, gebeur
de: een knaap zette in het verlengde- van
het achterwiel zijn schouders tegen het
achterbord: „een-twee...." de chauffeur
liet de debraillage los, het wiel slipte ra
zend door en.spoot in een fractie van
een seconde de arme duwer van onder tot
boven onder een dikke gele laag modder.
Een verfspuit had het niet grondiger
kunnen doen: z'n hele uniform, z'n hele
gezicht was één compacte laag modder en
het beroerde was, dat hij dit wel hele
maal niet verdiende.
Een tijd geleden was daar ergens in de
buurt een jeep vastgeraakt met enkele
officieren, waaronder een „majeur". Deze
majoor was gekleed in een keurig opge
perst khaki uniform, vouw messcherp in
de broek, peau de suide lage schoenen,
het bekende stokje en het nög bekender
snorretje, zat met opgetrokken neus over
de knuppeltjes te hotsen. Wanneer de
jeep vastraakte bleef hij telkens zitten en
liet chauffeur en collega's-officieren het
vuile werk doen, tot ie zich dan eindelijk
toch verwaardigde voorzichtig op z'n te
nen naar buiten te klauteren. Hij hoorde
niet, hoe zijn reisgenoten fluisterden:
„Geef 'm een goed plaatsje" en kon dit
even later ook niet meer horen, aangezien
hetzelfde fataal doorslippende achterwiel
hem transformeerde tot een druipende
stinkende kleimummie.
„Ik geloof dat we echt in de rimboe
terecht komen...."
En behoorlijk! Zeker zolang de regens
nog aanhouden! Mr was in de buurt van
Tambangan Rambang, toen wij er aan
kwamen. een koele groene namiddag-
kampong aan een brede, vrij snel stro
mende kali Rambang, een weg van twin
tig kilometers, waar de sectie brencar-
riers in het begin een.... week over ge
daan had.
Geen weekend.geen bioscoop. Overi
gens zijn er niet zoveel troepen op Zuid-
Sumatra, die dat wel hebben: ik reisde
dezer dagen met een groep jongens van
4-4 R.I. Na negen maanden Indië gingen
zij nu naar.... Lahat om voor het eerst
electrisch licht te zien en een echte film
en iets .anders dan de blubber rondom
hun eenzame detachement. En dan kom
je naar Lahat, één golfplaat-bioscoop met
één ouwe film per week, èn zoals gezegd
electrisch licht en je voelt je als een
provinciaal die voor het eerst naar Parijs
gaat.
De kampong, waar de nieuwe troepen
kwamen te liggen was ongelooflijk aardig
en de veteranen, die grotendeels niet eens
terug willen naar de stad, hadden het
over een leven als de bekende luis op het
bekende hoofd en wat me overal bij de
aflossing zo was opgevallen: ze hadden
hun best gedaan om het de nieuwelingen
zo aangenaam mogelijk te maken: ze had
den er zich voor uitgesloofd en jongens
die zélf nooit ergens hun bedje gespreid
hadden gevonden, die alles zelf hadden
moeten fiksen, sloofden zich nu, ditmaal
voor het laatst, nog eens extra uit en ze(-\
ten veldbeddeh op voor de verse troepen
en hielpen hen met eten halen en draaf
den zoals zij hooit gedraafd hadden. Het
maakte me warm voor m'n ouwe vrien
den van 7 R.S. en op alle drie de posten,
waar ik de overdracht meemaakte, was
het even keurig geregeld. Alleen sloeg
lt. Hap l'Ortye alle records, doordat ie de
hele schooljeugd had laten aantreden,
die onder leiding van de goeroe een on
verstaanbaar welkomstlied zong. De kin
deren stonden in een lange rij (van hier
tot gunder ongeveer) en het was zo aar
dig, dat de rechterflank nog met het eer
ste couplet bezig was, terwijl men links
reeds halverwege het tweede was gevor
derd. Het gaf de nodige diepte aan de
zang,'een echo, die soms hët karakter van
een „canon" kreeg.
Een uur later zwommen we in de kali
en spoelden modder en slaap en overver
moeidheid weg en weer een uur later,
was het alleen maar aan de rozige blote
bast van de nieuwelingen *te zien, dat ze
nieuwelfngen waren: hoopjes sterke ver
halen van de bruingelooide oldtimers,
hoopjes kameraadschap en hoopjes hulp.
De eerste nacht stonden er al meteen
gemengde oud- en nieuw dubbelposten op
wacht; de tweede dag zouden ze (nog on
der leiding van de oude commandant.)
reeds uitrukken voor een meerdaagse pa
trouille, gedeeltelijk per sampan, gedeel
telijk te voet, ergens onderweg overnach
ten....
Elke dag zouden ze méér op dit land
leren kankeren en er elke dag, misschien
nu en dan op een tamelijk hardhandige
wijze, méér van leren, en tenslotte over
twee jaar zouden ze zeggen: „Bij alle
blubber en beroerdigheid, we hadden dit
niet willen missen
Ik vertelde hun dit bij het afscheid. Na
tuurlijk wilder ze het niet geloven en
keken me met een tikkeltje jalouzie na,
omdat ik terug ging naar de „luxueuze"
veiligheid vanLahat, Palembang en
Batavia.
Parabel der betrekkelijkheid. En sol
daat Kost, die 't eerste modderslachtoffer
werd, maar me trots vertelde, dat ze in
Exlöermond („Drente" zei- ie er voor de
veiligheid bij) een klinkerweg hadden, zal
dit niet eerder inzien dan Heiligers uit
Nijmegen of „Jen" uit Mokum. Ze heb
ben echter de tijd om 't te leren. Twee
jaar.... J. W. HOFWIJK
Het advies, uitgebracht door een com
missie uit de rijksluchtvaartdienst aan de
'minister van verkeer en waterstaat in
zake het rapport der K L.M., zal niét ge
publiceerd worden, aangezien de minis
ter dit als een intern rapport beschouwt.
Sir John Boyd Orr, dir.-generaal van
de Voedsel- en Landbouworganisatie
(FAO), heeft voor de raad dezer orga
nisatie verklaard, dat de wereld haar
voedselproblemen in 1948 nog lang niet
te boven zal zijn gekomen, zelfs met een
overvloedige oogst. De wereld heeft nog
een geweldig tekort aan vrijwel elk voed
sel, zo zei hij, en de wereldbevolking
neemt jaarlijks met 15 tot 20 millioen
mensen toe.' Er worden thans 150 mil
lioen mensen meer gevoed dan in 1938 en
men kan in de volgende vijftig jaar een
bevolkingsaanwas van 500 tot 1000 mil
lioen mensen verwachten. Tegenover de
grote bevolkingsaanwas in de negen
tiende eeuw stond de ontginning van
nieuwe gebieden. Thans echter, zo zeide
sir John, worden alle bekende voedsel
bronnen gebruikt.
Het is de taak van de FAO deze bron
nep tot het uiterste te helpen ontwikke
len, met het doel de voedselproductie in
de volgende 25 jaar te verdubbelen. Dit
is het absolute minimum voor een be
hoorlijke voeding van de wereld, aldus
sir John.
De moderne wetenschap, die wol
maakt van melk en springstoffen van
suiker, heeft het ver gebracht. Hoe ver
zij het heeft gebracht, drong pas goed
tot de-redacteur van „Die rare wereld"
door bij het lezen van de volgende
brief van een lezer:
„Beste D.R.W,-redacteur,
Er is ergens iets niet in orde. Mijn
stijve boordje is vervaardigd van beet
wortelen. Dat heb ik ontdekt, toen ik
het opat. Nu draag ik de vier ons sui
ker, die ik in plaats van een boordje
heb gekocht. Als mijn pantalon nu maar
van ham was vervaardigd, zou ik die
ook kunnen opeten en ik zou zelfs ham
met eieren kunnen eten, als ik maar een
hoed had die gemaakt was van eieren.
Uw dw.
„VERBAASD".
Eigenlijk zijn deze regels geen „scheeps
praet" op de Volendam, want wij waren
even aan het „dwangbuis" van de Volen
dam ontkomen en Colombo was de eerst
volgende korte, maar hevige ontmoeting
na Port Saïd. Deze stad is een openbaring;
weelderig aangelegd, kruisen de asphalt-
wegen elkaar en het is een feest- van
licht en kleur, waarin de zon speelt op de
donkere bewoners, die zich op blote voe
ten met een wonderlijke veerkracht langs
kokospalm en bananenboom bewegen.
Midden in een villawijk staat een kleine
kathedraal, die je feitelijk nog meer
moet zoeken, dan de „Papegaai" in Am
sterdam. Even brachten wij een kort be
zoek aan deze .kerk. Links van het kerk
gebouw bevindt zich de bescheiden pas
torie, tevens dienstdoend als „paleis" van
de aartsbisschop. Van binnen is het kerk
je wit en niets verstoort er de serene
rust; een zwarte Senegalees knielt als
een Melchior voor zijn Koning op oosterse
wijze, verderop een oud vrouwtje in een
kanten burnous. Ook de oosterling vindt
momenten, waarop hij rust wil zoeken
en alleen wil zijn, weg uit het jachtende
leven.
Dit was Colombo en de grootste helft
van de reis naar Indië is gedaan.
Al lijkt de zee zo eindeloos en komt er
geen einde aan het spiegelend watervlak,
toch kom je in de Indische Oceaan nog
wel eens een oude bekende tegen. Dit
was, toen wij op ongeveer 70 meter af
stand de majestueuze „Willem Ruys" pas
seerden. Er was wel enig verschil in het
aanzicht van deze schepen: de luchtige
en fleurige parasollenvreugde op de witte
dekken van Neerlands sierlijkste oceaan
schip en de zwaar naar bakboord over
hellende Volendam met een troep enthou
siast zwaaiende militairen, die slechts
een handvol passagiers op de „Ruys" kon
den toejuichen, want de Siësta heerste
daar schijnbaar onverbiddelijk.
De sonore groet uit de pijp van de
.Willem Ruys" verslond het geluid van
onze oude, maar trouwe Volendam en
heel snel was het thuisschip weg in ma
jesteitelijke draf over de golven, naar
huis, naar Rotterdam en de gedachten en
verlangens van de jongens gingen nog
wel een ogenblikje met het verdwijnende
schip in de richting van het Vaderlancf.
Nog enkele dagen en wij zullen voet
aan wal zetten, die de eerste voetstappen
in Indië. En wij zijn er niet rouwig om,
dat het einde van deze wekenlange tocht
in zicht is. Was deze reis dan zo verve
lend? Te weinig ontspanning? Neen en
nogmaals neen.
De afdeling Recreatie en Algemene
Ontwikkeling heeft haar sporen weer eens
verdiend. Het valt niet mee, om weken
lang voor 2000 militairen een ontspan
ningsprogram in elkaar te zetten, maar
het is majoor Vroom, die de leiding hier
bij had, toch gelukt met het materiaal,
dat hij uit de manschappen hiervoor re-
quireerde, dit alleszins te doen slagen.
Binnen een week hadden wij een cabaret
gezelschap, dat er mocht zijn en muziek-
ensembles waren er zelfs in soorten.
Schaakcompetities, tafeltennis, hersen
gymnastiek, allerlei evenementen werden
in elkaar gedraaid en de opvarenden be-
kampten elkaar in edele wedijver om de
kpoon der overwinning!
Zelfs aan boord van een troepenschip
heb je toch ook nog stille genieters. In
het repetitie-lokaal van het muziekge
zelschap klinken de aarzelende tonen van
de 2e Hongaarse Rhapsodie van Liszt, de
luikramen staan wagenwijd open en fris
zoeft de zeelucht in en uit. Zó maar in
zijn dooie eentje zit daar een soldaat te
studeren. Hij is er geheel in en heel stil
letjes, stuk voor stuk, komen aarzelend
zijn makkers maar binnen en tenslotte
zijn de gelederen rond de piano zó aan
eengesloten, dat noch van de piano, noch
I XAT - 1.06 I I iaff 2.49
Ut - I.*0 A73" - 3.3*
i Va - 2.03 J I 3.9#
Grool lormaot outoipomen \9#5*. 7.8#
SPONSEN - KWASTEN - BORSTELS
W. de Withstr. 48-Tel. 27513 - R'dam
Wagenstr. 115 - Tel. 110156 - Den Haag
van de pianist iets meer te onderscheiden
valt. Alleen de pianoklanken klinken
boven de hoofden uit: de melodie heeft
allen volkomen in beslag genomen.
Zó. kunnen soldaten ook zijn!
Abdoel Kader Hoesseini, de Arabische
guerilla-leider en bloedverwant van de
Moefti, is gisteren tijdens een treffen
tussen Joden en Arabieren op de berg
Castel, 8 km ten Westen van Jeruzalem,
gedood, aldus een bericht uit semi-offi-
ciële Arabische bron te Jeruzalem.
Volgens betrouwbare Arabische bron
nen hebben de Arabieren gisteren het
dorp op de berg Castel op de strijdkrach
ten van de Haganan heroverd. Het dorp
is belangrijk in verband met de blokkade
van Jeruzalem
w
Weerverwachting medegedeeld door
het K.N.M.I. te De Bilt geldig tot Za-
terdaga^ond:
j
Aanvankelijk nog slechts enkele ver-
spreide buienj geleidelijk opklarend,
afnemende wind. In de nanacht plaat- j
selijk lichte nachtvorst. Morgen over-
dag toenemende bewolking, doch nog
bijna overal droog weer; geleidelijk
weer wat aanwakkerende wind tussen
West en Zuidwest; iets zachter dan
vandaag.
10 April; Zon op 5.55 uur, onder 19.29
uur; maan op 6.25 uur, onder 20.46
5 ïur.
Een officiële Britse woordvoerder
heeft verklaard, dat de Britse regering
opnieuw overweegt, in de corridor
bqven de Russische zone naar Berlijn
een politiedienst in te stellen door
middel van Britse jachtvliegtuigen.
Het conflict over het verkeer tussen de
Britse zone en Berlijn is nog verre van
bijgelegd. Na het Russisch antwoord op
de Britse protesten inzake de botsing tus
sen een Brits en een Russisch vliegtuig,
dat bij de Engelsen zo hevige ontstem
ming wekte, hebben de Sovjets thans hun
luchtveiligheidsdienst aan 't werk gezet.
Vijftienhonderd verplegers, die dl de
twee grootste ziekenhuizen van Cairo in
staking gegaan zijn, hebben gedreigd de
ziekenhuizen in brand te zullen steken.
Brandende matrassen, die van ziekbed
den werden gerukt, werden naar de po
litie geslingerd, die de gebouwen omsin
geld had. Verder werd gebruik gemaakt
van heet water, keukengerei en brokken
van muren om de politie te'bestoken. De
veldslag eindigde met de arrestatie Van
517 stakers. De politie moest drastisch
optreden om het leven van de 2.500 pa-
tienten in de ziekenhuizen te redden. 125
stakers werden gewond. Vele patiënten
zijn naar andere ziekenhuizen overge
bracht met het oog op de in de zieken
huizen aangerichte vernielingen. De re
gering heeft besloten de verplegers door
vrouwelijke collega's te vervangen. Een
en ander werd medegedeeld door de
Egyptische minister van gezondheid, Is-
kander Pasja.
De commissie voor scheepsaangelegen-
heden van de intern, federatie van
transportarbeiders heeft Donderdag te
Luxemburg met algemene stemmen een
resolutie aangenomen over de noodzake
lijkheid het scheepsverkeer met Duits
land over Nederlandse en Belgische
havens te leiden.
De Nederl. gedelegeerde, M. Smeding,
verzekerde volgens A.P., dat door het ge
bruikmaken van Ned. en Belgische ha
vens in plaats van Hamburg, Bremen en
Emden acht duizend spoorwagons kunnen
worden uitgespaard, die nu gebruikt wor
den voor het transport van de Duitse
havens naar het Rijnland en het Ruhr)
gebied.
nen hebbenss vbgkq mfwyp mfwy mfwy
Twintig Boedhistische priesters zijn by
een brand in het 1700 jaar oude King
Sjan (gouden berg)-klooster te Tsjinkian
in de vlammen omgekomen. Zij weiger
den gered te worden en gingen zingend
de dood in. Tsjinkian is een haven aan
de Jangtse, 200 km ten Noord-Westen van
Sjanghai. De brand, die vijf uur woedde,
vernietigde Boeddhistische relieken en
literatuur van onschatbare waarde. De
schade wordt geschat op 500.000 millioen
Chinese dollars.
Daar lag liij dan: „dé brief". Wij openen onze brieven (som») met
bevende vingers, zo ook deze. Het kon de honderdduizend zijn of een
„niet" het was de honderdduizend. Niet dat wij een Voetbal-Poel
gewonnen hadden of waren benoemd tot ere-lid van 't „Nut van het
Algemeen' uit Ammerzoden het was duizendmaal meer dan dat!
Het was een Cup Final Ticket. Regelrecht gezonden van de Voetbal
Associatie van meneer Rous naar ons nederig stulpje daar bij Edgwarc
Road.
Met dit Ticket, trokken wij kantoor-
waarts en de hele bende keek met af
gunst naar het simpele kartonnetje, dat
straks (24 April) Wembley voor ons zal
ontsluiten. Hoewel wij dagelijks tiental
len, mensen ontmoeten, hebben wij nóch
het vorig jaar nóch dit jaar ooit iemand
ontmoet die zó schat-rijk' was. Natuurlijk
werd er volgens nationaal gebruik
direct een alleraardigst bod gedaan op
dit papieren paspoort voor de „Final Tie",
maar wij doen niet „zwart". Daar zijn wij
veel te netjes voor.
Het zal ons echter benieuwen als
niemand een ticket heeft wie er dan
eigenlijk die Zaterdag op Wembley zul
len zijn. Wij rekenen in ieder geval daar
te treffen de elftallen van Blackpool
en Manchester United, het muziek-korps
van de „Welsh Guards" 'n stuk of veer
tig politie-agenten en een stel slome
slungels, die gemeenlijk als ballenjongen
fungeren, benevens de Koning. Alles wat
er méér komt, is „meegenomen". Komt
er verder geen sterveling, dan hebben
wij Wembley privé en dan smokkelen
we Mathilde wel binnen. Maar h#t vorig
jaar toen niemand een ticket had
waren er 93.000 mensen. Zoiets kan al
leen hief gebeuren....
Waarom weten we eigenlijk niet, maar
Engeland schijnt iets te hebben tegen
het democratisch socialisme van Tsjecho-
slowakije. Immers op 8 Mei zou het lan
delijk team Lawton, Matthews en
consorten een partijtje gaan sjotten
in Praag en nu komen de couranten
vertellen dat het feest „vanzelfsprekend"
niet doorgaat. Gelukkig dat de Hoge
Heren van Lancaster Gate dit iets min
der „vanzelfsprekend" vonden omdat de
sport buiten wélk democratisch socialisme
dan ook moet staan.
Uit deze impasse werd Lancaster Gate
gered door de reglementen van de
Federation Internationale de Football
Association kortweg Fifa genoemd
die ontdekte dat Tsechoslowakije per
ongeluk een nieuwe Voetbalbond had ge
kregen en dat deze Voetbalbond z'n ge
loofsbrieven nog niet had overhandigd
aan Monsieur Rimet. Die vondst was,
wat je noemt, een „vondst". Nu probeert
Engeland een match te arrangeren tegen
Spanje en ze hebben bovendien op 16
Mei reeds een ontmoeting met Italië. Ja,
Italië! „Kameraden, Ihr habt doch ge-
siegt!", heeft Hitier gezegd en als Benito
inmiddels niet was overleden, zou hij
dit (in 't Italiaans) herhaald hebben.
Wat leven wij toch in een rare tijd....
De „grijze Greyhound" zullen we niet
meer op de eerste-klas velden zien.
Horatio („Raich") Carter wordt een jaar
tje ouder en hij, heeft, populair gezegd,
eieren voor zijn geld gekozen. Hem werd
aangeboden het assistent-manager-schap
van Hull City, w»rbij hij bovendien
nog als spgler mocht fungeren, en Raich
was pienter genoeg deze kans te accep
teren. Hij had daarbij de volle mede
werking van zijn. vroegere club Derby
County, die begreep dat er een tijd van
komen is en een tijd van «aanen dat
de tijd van gaan nu gekomen is. Wij
zullen Raich missen, omdat hij fair was
tot-en-met. Hij- was een der sterkste
figuren van het groene veld, zij het niet
van het groene laken. Wij sloegen hem
in Huddersfield met 'n straatlengte op
Vrijdagavond, een dag later deed hij ons
(82) de das om, wat hem vergeven zij.
Chelsea? Wat wou U van Chelsea? Wij
trekken wekelijks een parallel tussen ons
(15-jarig) zoontje en Chelsea. Met Chel
sea gaat het net als met de proefwerken
van Hans. Als 't een „acht" is, zijn we
De op 23 September 1947 door de minis
ter van Justitie Ingestelde commissie
Levenbach heeft een wetsvoorstel ontwor
pen tot herziening van de wet op het
arbeidscontract.
Aan dit wetsvoorstel ligt ten grondslag
het rapport door de Stichting van de Ar
beid op 26 Juli 1947 aan de minister van
Justitie op diens verzoek uitgebracht ,en
waarvan we destijds reeds vrij uitvoerig
melding maakten.
De minister van Justitie heeft zijn
voornemen te kennen gegeven op korte
termijn de indiening van het door de
commissie in overleg met de minister
van Justitie voorbereide wetsontwerp te
bevorderen.
De belangrijkste veranderingen, welke
de commissie voorstelt, hebben betrek
king op het ontslagrecht.
Was het tot nu toe de werkgever' in
het algemeen geoorloofd een arbeider on
korte termijn te ontslaan, hoe lang en
hoe verdienstelijk de arbeider ook voor
de werkgever werkzaam geweest was, in
het vervolg zal dit niet meer mogelijk
zijn. In beginsel zal de werkgever voor
elk jaar, dat de dienstbetrekking geduurd
v heeft, een' opzeggingstermijn van ten min
ste een week in acht moeten nemen, tot
een maximum van 28 weken. Een arbei
der, die b.v. 25 jaar in dienst is geweest,
kan dus slechts op een termijn van 25
weken ontslagen worden.
Hetzelfde geldt, omgekeerd, voor ont
slagen, door de arbeider genomen, met
dien verstande, dat de opzeggingstermijn
voor deze oploopt met een week voor
ieder tijdvak van twee jaar, dat de dienst
betrekking heeft geduurd, tot een maxi
mum van 13 weken.
Belangrijker nog is het beginsel, dat
partijen geen kennelijk onredelijk ontslag
mogen geven, resp. nemen. Als kennelijls
onredelijk wordt o.a. beschouwd een door
de werkgever gegeven ontslag, waarvan
de gevolgen voor de arbeider te ernstig
zijn in vergelijking met het belang, dat
de werkgever bij het ontslag heeft. On
redelijk is ook een ontslag, gegeven of
genomen zonder opgave van redenen of
onder opgave van een voorgewende of
valse reden. Dit zijn de belangrijkste,
doch niet de enige redenen, waarom een
ontslag als kennelijk onredelijk beschouwd
wordt.
Voorts bevat het wetsontwerp bepalin
gen, die ontslag tijdens ziekte van de
arbeider tegengaan. Ook ontslag op grond
van een te verwachten of plaats gehad
hebbende oproep in militaire dienst zal
ten aanzien van meerderjarige arbeiders
als regel niet geoorloofd zijn.
Wordt het wetsontwerp tot wet ver
heven, dafi zal de rechtspositie van de
arbeider aanmerkelijk verstevigd worden,
wat niet alleen geschiedt met instemming
van de organisaties der werknemers, doch
blijkens het rapport van de Stichting van
de Arbeid, eveneens met die van de
werkgevers.
Alfred Hitchcock, de Engelse filmre
gisseur., die zich een wereldnaam heeft
verworven door de uitstekende „thril
lers", welke hij zowel in Engeland ais
in Hollywood heeft gemaakt, vertoeft
op het ogenblik in Londen, waar hij
een nieuwe methode heeft geïntrodu
ceerd óm vlugger en goedkoper films
te maken.
Van het standpunt van het publiek
is dit de grootste verandering, welke
zich sinds de invoering van de „ciose-
up" in' de twintiger jaren heeft voor
gedaan.
Hitchcock heeft zijn nieuwe techniek
voor het eerst toegepast in „Rope" een
„thriller" in kleuren van norntlle lengte.
Volgens de methode, welke door hem in
deze film wordt toegepast, wordt elk
detail, iedere beweging, tevoren zorgvul
dig uitgewerkt en gerepeteerd. Als de
camera tenslotte begint te draaien, blijft
zij gedurende tienminuten onafgebroken
in beweging in plaats van de film op te
nemen in afzonderlijke fragmenten van
elk één of twee minuten, zoals tot nog
toe gebruikelijk was.
.Hitch" heeft zijn film in 36 dagen
voltooid. Slechts tien daarvan werden
besteed aan het eigenlijke fotograferen
van de actie. Het resultaat is, volgens
Hitchcock, een vlotter verlopende film
zonder die mechanische bewegingen, wel
ke ieder, die momenteel een film ziet,
opmerkt.
Als een speler zich van de ene ka
mer naar de andere begeeft, gaat de
camera volgens de nieuwe methode voort
durend mee. Er is geen onderbreking
als de deur wordt geopend, omdat er
geen nieuwe camera-instelling nodig is
Een tafel-scène bijv°orbeeld wordt in
haar geheel opgenomen. De camera be
weegt zich rond de tafel zonder de con
versaties in kleine stukken te doen uit
eenvallen. De mannen, die de camera be
dienen en de spelers in de scène moeten
daartoe tevoren precies weten, wat ze
gedurende de tien minuten welke de
scène duurt, moeten doen.
Tot nog toe behoefden zij slechts een
dialoog van één tot twee minuten te me
moriseren en slechts drie of vier bewe
gingen te maken. De spelers van Hitchcock
moeten echter 30 tot 40 bewegingen tot
in de perfectie kennen. Als zij ook maar
enkele centimeters van hun „plaats" af
wijken, bederven zij Ae gehele scène.
Dit is uiterst moeilijk vo°r de technici
en nog veel moeilijker voor de acteurs.
Voor hen is het, alsof Z1J Scheel opnieuw
moeten beginnen.
Hitchcock is van mening, dat, als de
camera slechts voldoende film kon be
vatten, een hele film in één enkele, on
opgenomen.
Voor de regisseur brengt deze nieuwe
methode eveneens een geheel nieuwe
wijze van werken mede. Als de repe
tities zijn afgelopen en de camera is in
gesteld, begint de opname. „Dan", aldus
Hitchcock, „knijp ik mijn ogen dicht en
hoop er het beste van. Ik kan er niets
meer aan doen en slechts bidden, dat
niemand een fout maakt. Gebeurt dat,
dan moeten de hele tien minuten wor
den overgedaan en dat kost geld".
Bij deze methode °ni films te maken
wordt dezelfde tactiek gevolgd, die
Montgomery bij El Alamein toepaste,
om veldslagen te winnen. Op de voor
avond van de slag was Monty's werk
afgelopen. Hij kon dan niets anders meer
doen dan afwachten en hopen, dat alles
volgens het plan verliep.
Wordt de nieuwe methode zonder fou
ten toegepast, dan hoeft er nooit een
scène tweemaal te worden gedraaid. In
j - „Rope" was dit enkele malen wel het
onderbroken zitting zou kunnen wordeni )gevai en de productiekosten stegen daar-
door tot drie millioen gulden. Maar dat
was in ieder geval nog twee millioen
goedkoper dan wanneer de film volgens
de oude methode was gemaakt.
Hitchcock is van menmg, dat acteurs
met toneelervaring het best voor de door
hem gevolgde methode geschikt zijn.
Zijn sterren in „Rope" James Stewart,
Sir Cedric Hardwickq eri Constance
Collier hebben allernaal al eens op
de planken gestaan. Maar na een dag
werken waren zij totaal uitgeput. Zij
vielen als een blok op een stoel neer
en verklaarden: „We zijn doodop."
Hitchcock heeft zijn nieuwe methode
reeds gedeeltelijk toegepast in zijn laat
ste Ijritse film „Under Capricorn" met
Ingrid Bergman. -Maar het grootste ge
deelte van de film is „ouderwets". Dat
komt, omdat de methode van tien-mi
nuten-fragmenten slechts kan worden
toegepast op films, waarin- de handeling
een ^or4 tijdsbestek plaats vindt.
Maar de „Monty-techniek" is er en
blijft er. Het zal belangwekkend zijn te
zien, welke sterren over voldoende ca
paciteiten beschikken om haar te over
leven. En nog belangwekkender zal het
zijn, te constateren, welke invloed zij
heeft op de artistieke kwaliteiten van
de film. -v
De Academie vooi^ Filmkunst en Film
wetenschap in Hollywood is momenteel
bezig met de vervaardiging van een
aantal korte films, welke zich met het
wezen van dé film bezighouden. De on
derwerpen zijn: schrijvers, regisseurs,
filmsterren, filmgeschiedenis en bios
copen.
Volgens de „Birmingham Evening Dis
patch" zou de voorzitter van de Raad
van Toezicht op jeugdige delinquenten
na een nauwkeurig onderzoek van vijf
honderd jongens hebben verklaard, dat
de beweringen, volgens welke de film
voor - een groot deel verantwoordelijk
zou zijn voor de misdadigheid onder de
jeugd, op z'n minst sterk overdreven zijn.
Bij zijn onderzoek is hem in slechts één
enkel geval de mogelijkheid niet eens
de zekerheid daarvan gebleken.
Hetgeen een door velen aanvaard
axioma omverwerpt en deze kwestie
opnieuw tot een twistpunt maakt, waar
over weer de nodige pennen in bewe
ging kunnen komen.
John Mills, die door het publiek tot
de beste Britse filmacteur van 1947
werd gekozen, zal producent en regis
seur worden. Zijn eerste film zal hij
maken naar het boek van H. G. Wells:
,.Mr. Polly", waarvoor zijn echtgenote
het scenario heeft geschreven.
Prins. Wilhelm van Zweden heeft een
onderscheiding ontvangen voor de door
hem gemaakte documentaire film over
de folklore van zijn land.
p
De Zionnisten in Amerika zijn een
actie begonnen tegen de Britse films,
die in New-York worden vertoond. Zij
posten voor dé bioscopen met grote bor
den, waarop te lezen staat: „Geld voor
Britse films betekent meer kogels voor
Bevin."
De journalist Ed. Sullivan vraagt zich
naar aanleiding daarvan af, waarom zij
ook geen actie voeren tegen de Ameri
kaanse turns om te protesteren tegen
de Amerikaanse Palestina-politiek.
„Ik heb Hollywood in mijn zak ge
had en tegen het onderste deel van
myn rug." Orson Welles.
De bekende Franse rijneast Leon
Poiner is bezig met de montage van een
film, getiteld „La route inconnue", waar
in de ontdekkingstochten van pater de
Foucauld in Afrika worden uitgebeeld.
René Clair, de bekende Franse re
gisseur, die momenteel in Hollywood
werkt, heeft verklaard, dat tengevolge
van de jongste crisis, welke Hollywood
heeft moeten doormaken, de kwaliteit
van de Amerikaanse films ongetwijfeld
zal verbeteren. „In onze industrie, al
dus Clair, is het regel, dat de kwaliteit
verbetert als de zaken slecht gaan".
Hij wees er op, dat er gedurende de
corlog een groot tekort heeft bestaan
aan films en dat alle producties ge
makkelijk een markt vonden. Thans
moeten de films beter worden, willen
zij succes hebben.
„Er zullen, aldus ging hij voort, aan
zienlijke wijzigingen moeten worden
aangebracht in de financiële organisatie
van de Amerikaanse filmindustrie, maar
zij is nog steeds kerngezond".
Op de vraag, of hij de voorkeur gaf
aan kleurenfilms boven de gewone
zwart-wit-films, antwoordde Clair: „Ik
heb wel gekleurde films gezien, maar
nog geen enkele kleurenfilm. Het meren
deel v*i de gekleurde films zijn" mu
sicals of tekenfilms, maar een echte
kleurenfilm is nog niet gemaakt."
hemelhoogjuichend en als er dan een
„vier' op volgt, zijn we ten dode be
droefd. Bij die „acht" haalt hij het wel
en bij die „vier" is het hopeloos mis.
Ze kunnen allebei blijven zitten „dou
bleren" heet dat, geloven iyij, tegenwoor
dig en wij weten op dit moment nóg
niet, als we moesten kiezen, wat we zou
den kiezen. Of Grimsby Town en Piet
Slotemaker óók blijven zitten, interes-
seert ons maar matig. Wij spreken ze
beiden moed in „dat het wel te«chd zal
komen als ze hun best doen." Chelsea
en Hans doen hun best. Maar als 't mis
is, schijnt het 'm altijd te liggen aan de
scheidsrechter of, de leraar en daar kun
nen wij niet over oordelen.
Sins de Oude Heer Wedgwood uit Sto
ke het tijdelijke met het eeuwige heeft
verwisseld, worden de potten én de
poetsen door Stoke City gebakken.
Zo'n poets werd gebakken met Chelsea.
Normaal gesproken gaat iemand tijdens
zijn huwelijksreis niet „en passant" een
partijtje voetballen. „There are things
you should not do". Maar meneer Mal-
kin uit Stoke had, daar maling aan en
zei tegen z'n jeugdige bruid: „Mary, ik
ga Chelsea slachten en ben zó terug,"
Laat me dat nu gebeuren ook! Net toen
(ons. Uw) Chelsea bezig was de wed
strijd1 tegen de serviezelingen uit het
vuur te slepen door een „all-attack" in
het laatste kwartier, kwam „newly-wed"-
Malkin even op de proppen om zes mi
nuten voor tijd Chelsea de doodsteek toe
te brengen. Chelsea had in tegenstel
ling met Mrs. Malkin géén leuk
avondje.
alle vroegere hasannah's ten spijt
niet zo safe als de Nederlandse
Staatslening 1038 3—3^ pCt., nietwaar
meneer Lieftinck? Eén Mei valt het doek
Duimen maar, lezers, duimen,.,,
i ,Werd Donderdag een aan-
met bet tournooi om het
Europese biljart-kampioenschap cader
71/2. Behalve de titelhouder Van de
rol nemen ook de Nederlanders De
Leeuw en Metz aan deze kampioen
schappen deel-
De uitslagen van de partijen luiden:
Chassereau 300 14 69 21.42
Galmiche 200
Ferraz 300
Reicher 195
Vingerhoedt 300
Van Hassel 124
Van de Pol 300
Neussberger 84
De Leeuw 300
Metz 94
Galmiche 300
Ferraz 208
Van Hassel 225
De Leeuw 300
Nussberger 84
14
23
23
15
15
18
16
13
13
20
20
23
23
11
11
14
14
14
77
41
74
95
33
82
41
95
36
60
14 43
14.28
13.04
8.47
20.—
8.26
18.75
5.25
23.07
'•83
15.—
10.40
13 04
7.86
2^.27
13.90
21.42
1607
21.42
6
t eers'o dag leiden Van de Pol
en Pe Leeuw door een beter algemeen
gemiddelde voor Chassereau en Vinger
hoedt met een gelijk aantal gewonnen
partijen.
Op het landelijk congres van in Ne
derland gevestigde toerwagen-onderne-
mers te Amsterdam, heeft mr. F. L.
Schlingemann, referendaris bij het dep.
van Verkeer en Waterstaat gewaagd
van besprekingen, die hij met verschil
lende autoriteiten onder wie leden van
de deviezen-commissie der Ned. Bank,
heeft gevoerd over -de wenselijkheid
touringcar-ondernemers in de komende
zomer op beperkte schaal Belgische
francs beschikbaar te stellen voor het
organiseren van eendags-trips naar Bel
gië. Men is er n.l- bevreesd voor, dat
deze trips, ook zonder een deviezen-toe
wijzing, door vele particulieren zouden
worden gemaakt met gebruikmaking
van tegen zwarte koers gekochte francs.
Sïf' jbngemann voegde hieraan toe,
ruLwf» P^ph-commissie nog geen be-
4 genomen, maar sprak de
verwachting uit, dat de besprekingen
een gunstig resultaat zullen afwerpen.
Op 14, 15 en 16 April worden in Am
sterdam de veertiende interacademiale
sportwedstrijden der Unitates en bon
den in Nederland gehouden. Op de
eerste dag wordt des middags op de
sintelbaan aan het Olympiaplein een
athletiekprogramrna verwerkt, terwijl
des avonefs in hel sportfondsenbad-Oost
dc zwemmers in actie komen. Op 15 en
16 April wordt er gevoetbald en ge
hockeyd.
Donderdag werden de biljartkampioen
schappen van Noord-Brabant 45/2 te
Bergen op Zoom voortgezet. De uitslagen
luiden
De Ruyter 400, Franken 174, Jacobs 262.
De Ruyter 400, Van Loon 400, Fran
ken 285.
Kampioenschap van Nederland: E.D.O
KrJIe!,renDv?,e?,' P-S.VHaarlem, Go
AheadB.V.V.
Promotie en degradatie: I R.F.C.—
II Emma—S.V.V.; III Hengelo
T.E.C. Vitesse—P.E.C.; IV Desk—
j y Zwartemeer—Friesland; VI
Sittard—Vlissingen.
Gisteren speelden op bet Neptunus-
terrein te Rotterdam de Nederlandse
en Zwitserse studentenvoetbal-elftallen
00 gelijk.
O Vanavond om 7 uur vertrekt de wan
delafdeling van „Telefoon"s sportver
eniging van de Botersloot naar Ant
werpen (110 k.m.) om Zaterdagmid
dag getuige te zijn van de voetbalwed
strijd tussen het Antwerps en Rotter
dams telefoon-elftal.
<C> In het kader van de Bevrijdingsfeesten
zal op Donderdag 6 Mei (Hemelvaarts
dag) in het Stadion Feijenoord 'n voet
balwedstrijd worden gespeeld tussen
het Rotferdams Elftal en Berchem
Sport uit Antwerpen,
