h
De WillemBarendsz weer terug^ jeugdige lezerskring
De walvissen waren niet vet!l u ZUSje dat meeviel
h
"fsszss izz
t,c'h£ «n «aar! Zo
suMsess. Lrsjs'-MkisiJs
Nederland levert trekpaarden|[ANG^ |even
aan het buitenland
hoe zit dat?
Het geheim van de elf slagen'
Een BOOT voor OOM LUUK
door Raymond Knotts
PA&WA '4
.1 rTtnnTTPTTF.VF. Ai\f RTENAREJN -
CORRUPTIEVE AMBTENAREN
VEROORDEELD
£n CTl harpoenen Slecnt U1 d» Kimmtiemm. I - l«Utk over tredaan
lil
DE BEER
kolenproductie in april
het kermissnoepgoed
Gunstige vooruitzichten voor
onze fokkerij
MOPPENTROMMEL
TOEN HET DOEK VIEL.
BONNENVERVALSERS
KRIJGEN ZWARE STRAFFEN
JOHAN VAN OLDENBAR-
NEVELT" DINSDAG IN PATRI A
Bet t*wkL«»
t)n,n jullie 't? Fijn hoor. Son lood-
zwaer pak van mijn hart. Sn jullie en ik,
wij wmiln Oom Luuk lijft boot.
Góede vaart en.... kalme'ree!
M. W.—S.
I r smaak gedaan in de vier corruptie- J*-1 k-*
Zoals we in een deel der vorige editie
in. het kort nog konden melden is de Ne
derlandse Zuidpooltraanfabriek, „Willem
Barendsz" genaamd, gisteren van haar
tweede expeditie naar de Zuidelijke IJs
zee teruggekeerd. Om kwart over negen
liep zij de pieren van IJmuiden binnen
en in de middag is zij dèor het Noord
zeekanaal naar Amsterdam gesleept.
Dertien honderd walvissen zijn haar
ten prooi gevallen en de grote ketels op
het schip kookten daar 14.150 ton traan
uit. hetgeen 2000 ton meer is dan verie
den jaar. Toch waren kapitein Klaas Vis
ser en de zijnen niet geheel tevreden.
Het weer was te slecht geweest ditmaal,
zo slecht zelfs, dat het de vangst zeer
ongunstig had bêinvloed. Gelukkig ech
ter heeft de grotere ervaring der man
nen in het moeilijke werk toch een beter
resultaat weten te bereiken, dan toen
ze er de eerste maal op uittrokken. Ln
dé andere expedities hadden hiertegen
over beduidend geringer resultaat; voor
al de Noren hadden een slechte vangat.
Het was druk op de kant in IJmuiden
toen het geweldige schip er binnenliep
en vele eerste groeten wettien gewisseld
met de thuiskomers, die op hun beurt,
met de royaliteit van scheepsvolk, on
telbare pakjes sigaretten tussen de wach-
t«nden wierpen. Nauwelijks had de „Wil-
lem Barendsz" gemeerd, of de directeur-
generaal voor de scheepvaart, de heer J.
Oyevaar stond al op het bovendek, waar
hij de bemanning toesprak. Hij herinner
de aan de beroemd geworden woorden
van Winston Churchill „bloed, zweet en
tranen". Voor de opvarenden van de
Willem Barendsz" hebben deze woor-
3an een andere betekenis, dan toen ze
uitgesproken werden in één der duistere
uren van de oorlog. „Het bloed was dit
maal dat van de walvissen aldus de
heer Oyevaar, „het zweet uw zweet en
de tranen het traan, dat het Nederland
se volk zo zeer behoeft". Aan kapitein
Klaas Visser en aan voorman Harm Jonk
reikte de directeur-generaal daarop de
Da Ruyter-medaille" uit als blijk van
3e grote waardering van de regering
voor de prestaties van de gehele beman
ning der walvisvaart-expeditie.
Zes maanden heeft de expeditie ge
duurd en in de vangstmaanden vooral
hebben de 380 man aan boord van de
traanfabriek en de „jagers" al hun krach
ten moeten geven aan het zware werK.
Alles is gelukkig zonder ongeval verlo-
pen en eCtigeriektegevallen zijn ook
niet voorgekomen. Maar, zoals boven
reeds gezegd, in tegenstelling tot het vo
rige jaar had men dit jaar veelal met
slecht weer te kampen en vooral de laat
ste maand, die de beste had moeten zijn,
omdat de walvissen dan het vetst zijn,
werd de slechtste maand.
Over het algemeen trouwens waren de
gevangen walvissen niet zo vet als tij
dens de vorige expeditie. Tegen de 133
barrels traan, die het vorig seizoen uit
een walvis-eenheid gehaald werden
staan 117 barrels per eenheid ditmaai
Hoe druk het was daar bij de Zuidpool;
kapitein Visser vertelde ons, (jat het ge
beurd is, dat vier of vijf kokerijen zich
vlak bjj elkander bevonden zo dicht zelfs,
dat men elkaar kon zien. In een gebied
van 30 a 40 mijl opereerden dan 40 a 50
jagers. Er zijn dit jaar meer harpoenen
gebroken dan het vorig jaar. De Zweden,
die deze harpoenen vervaardigen, hebben
echter beloofd, dat de volgende zending
beter zal zijn. Nederlanders hebben dit
jaar nog niet als harpoeniers gedebuteerd.
Dit is een specifiek Noors vak en daar
het dé bedoeling is zoveel mogelijk vis
sen te vangen is het moeilijk met niet-
deskundigen te experimenteren. Het ligt
echter wel in de bedoeling op de duur
ook de Nederlanders met dit werk ver
trouwd te maken.
SPraaA. gcuoaix l-
zaken, onderzocht door 4e corruptiecom- Heel gtil staat peter voor 't raam en
iaar eeëtet was werd wegens medeplich- naar een broertje verlaad wat héb je
fahefd tot vier maanden met aftrek ver- nu eigenlijk aan een zusje. Niets aU last
oordeeld Deze verdachte was als be- Meisjes kunnen alleen maar gillen en
middelaar opgetreden tussen de gechan- janken, daar heb je nu ™®*elijk n e
teerde kunsthandelaar en de rechercheur aan en van voetbal hebben ze geen
Voorts werden de voormalige Chef en dréad verstand.
tw=e zijner ondergeschikten van de op- Hé, als je nou een broertje had. dan
sporihgsdienst motorvoertuigen van het kon je daar later fijn mee voetballen en
min van Financiën te Amsterdam we; kamperen en wat al met meer
sens fraude veroordeeld. Tegen de chef, Oma komt bmnen met zijn jasje. „Ga
de 5C-jarige D. luidde het vonnis zes je meer. Peter. Gaan wü eens naar t
maanden, terwijl de 27-jarige O. en de zusje kijken. Zou zij op jou Uiken zeg
35-i Dbeiden opsporingsambtenaren peter mompelt maar wat. Op hem iy
zioh met resp. 6 en 9 maanden met af- ken? Nóg mooier! Moeder zegt altijd: „ik
trek van voorarrest hoorden bestraffen. heb maar één Peter, en moet dat kind
De eis tegen beiden was 3 jaar. dan nog op hem lijken ook? Niets hoor,
Tenslotte werd uitspraak gedaan in de dat Is er njet bij
zaak tegen de oud-adjunct-directeur van Maar alg peter >t wlegje van zijn
het tijdelijk rijksbureau voor hout te staati dat kleine roze poppetje met
Eindhoven, W. H.. die ervan-, besehui- gitzwarte haartjes, verdwijnt al zijn
di>gd was als ambtenaar de firma Ouwe- j sneeuw voor de zon. Voor
hand, waarbij hij financieel »»*««■- Sg houdt heel klein vuistje
seerd was, geldelijk te hebben bevoor- ««mg u zjjn eigen
deeld. Deze verdachte werd ontslag van vast. Dat is nu i zusje, v
rechtsvervolging verleend.
zusje, waar hij zo lelijk over gedaan
heeft en hoe lief is ze nu. Wat. is 't heer
lijk. voor zo'n klein kindje te mogen zor
gen, want, natuurlijk mag hij dat- met
Moeder samen. Alles mag ze van hem
hebben, zijn fietsje, zijn rolschaatsen,
zijn autoped. Alles, wat ze maar hebben
wil.
En als a' een beetje groot is en ze
mag buiten spelen, dan zal hij op haar
passen. En wie haar plaagt of slaat, nou,
kóm maar op hoor, hij zal ze afdrogen.
Och, meisjes kunnen toch ook wel leuk
zijn. Later mag ze voetbalbroekjes voor
hem maken en kousen breien. Daar is een
zusje wel makkelijk voor. Hij is hele-e
maal met 't kleine ding verzoend!
Een heel stil en tevreden Petertje gaat
's avonds naar bed.
M, WOERDENBAGCHSENS.
Moeilijk hè? Dat. vriendinnetje was
goed thuis in Raadsels 1 kwart-el. 2 V'
straten. 3 een aartsleugenaar, want, die
gelooft niemaild. 4 tafels van verme
nigvuldiging. 5 houtwol.
In de nieuwe ronde vraag ik;
1 Welke boom is zonder tak?
2 welke slang schuifelt niet, heeft
staart noch kop en kan toch. sissen"'
3 Welk lood kan niet gesmolten wor-
den?
4 Wie het heeft., zegt het niet. Wie het
neemt, weet het niet. Wie het kent, wil
het niet.
5 Waar sloeg de eerste timmerman de
eerste spijker?
In de maand April 1948 bedroeg de to
tale kolenproductie lp Nederland 961.300
ton (Maart 952.700 ton), in 26 (onv.) werk
dagen. De gemiddelde productie per werk
dag bedroeg 36.975 ton tegen 36.650 ton
lnDeTotale invoer ln April bellep2a°f™
ton (430.200 ton), waarvan 63.400 ton
(30.000 ton) uit Engeland. Totaal was be-
schikbaar voor binnenlands verbruik
964.600 ton (1.132.300 ton).
Zoals wij reeds meldden, zal binnen
kort het kermissnoepgoed zonder bon
verkocht mogen worden. De ondervtk-
croep banket en chocolaterie deelt mede,
dat dit alleen op kermissen mag geschie
den Deze zelfde artikelen moeten echter
in de winkel op bonnen worden verkocht.
Het verloop van de trekpaardenexport
in 1947 wa^ een groot succes. Niet min
der dan pl.m. 10.000 trekpaarden werden
toen, naar het jongste nummer van Ons
Trekpaard" meldt, naar verschillende
landen uitgevoerd, welke transacties ge
zamenlijk ongeveer 15.000.000 hebben
opgeleverd.
Uit de export van dit jaar. tot op he
den vergeleken met 1947, blijkt, dat de
uitvoer over dit tijdsbestek aanmerke
lijk groter is dan in het vorige jaar. Naar
Zwitserland werden dit jaar reeds plus
minus 700 paarden (gedeeltelijk trek-
paarden) verzonden. Dat is ongeveer he
dubbele van het vorige jaar over de
zelfde periode. Italië nam tot einde
Maart ongeveer 70 trekpaarden af, ter
wijl over deze maanden in 1947 daar
heen nog geen enkel paard was geëxpor
teerd.. Frankrijk kocht reeds twee maal
een aantal fokpaarden, hengsten en mer-
riën en thans is daarheen een uitvoer
lopende van 1000 trekpaarden, een trans-
actie, welke hier een waardevol devie-
zenbedrag in dollars oplevert.
Zo bezien mag het verloop van de
export tot op heden ongetwijfeld tot
volle tevredenheid stemmen en als daar
bij in aanmerking wordt genomen, dat
in het handelsverdrag over 1948 met
Spanje voor èen bedrag van 500.000.000
aan paarden werd opgenomen, dat in
het verdrag met Hongarije de levering
van 100 trekpaarden is vermeld, dat de
zer dagen een overeenkomst werd afge
sloten voor uitvoer van 2350 trekpaar
den naar Frankrijk en dat voorts in ver
schillende andere landen grote interes
se blijkt te bestaan voor het Nederland
se trekpaard, dan blijken de perspectie
ven ten aanzien van de afzetmogelijkhe
den van ons trekpaard naar het buiten
land, alwaar-het een. uitstekende naam
heeft gevestigd, hoopvol en moedgevend
te zijn en kan de toekomst van onze va
derlandse trekpaardfokkerij ook op dit
terrein met vertrouwen worden tege
moet gezien.
Deze week kunnen we do jarigen weer
on ons sloffen aflopen. Morgen bloeme
tjes voor TOOSJE V.; ik weet alleen niet
hoe ond ze wordt. Dinsdag een hoeraatje
voor BEPPIE W. (14 jaar). Dan weer op
Donderdag pret en geschenken voor
RIET D. op haar 15e jaar en tot slot
een nieuwe eend in de bijt, n.l. MAR
CEL V. die 13 jaar wordt.
Beste jongens en meisjes,
Daar zit ik nu achter 't bureau van
Oom Luuk. Keurig opgeruimd is alles
"hier, 't brievenbakje helemaal leeg. Maar
dat duurt niet lang meer!
Heel deftig ligt er een kaart m: Afwe
zig! Ik heb er heel netjes „tijdelijk bo
venop gekrabbeld, want 't staat zo ake
lig-
Maar als ik naar de prullenmand
naast me gluur, rijzen mijn haren te
berge. Allemaal blaadjes papier, nijdig
in elkaar gefrommeld. Pats, daar gaat
er wéér een bovenop, wéér een misIpK-
k Een verhaal? Nee, dat niet, wel alle
maal hopeloos mislukte tekeningen. Want
weet je, tekenen kan ik helemaal niet, op
school nooit méér dan een 5, wel minder.
En ik had zo graag een mooie tekening
van een boot gemaakt. Een boot voor
Oom Luuk, want die is gék <p water-;
sport en daarom had ik hem, nu hij
zijn vacantiein een boot doorbrengt zo
graag een mooie tekening gegeven, als
hij, terugkwam. Daar zit ik nu lelijk mee.
Nee, tóch niet. Want jullie zijn er nog
en jullie kunnen me natuurlijk helpen.
Ik lees weieens in de brievenbus, dat
jullie zo mooi kunnen tekenen, hoera.
Wie maakt er' nu een mooie tekening
voor Oom Luuk? Een moord-boot moet
't worden hoor. Nee, grijp nu maar niet
direct naar potlood 'en papier, je hebt er
de tijd mee.
Als Zaterdag, 29 Mei dat schoons maar
op z'n bureau ligt. O, ik weet zeker, dat
hij de allermooiste in laat lijsten en in
zijn huiskamer hangt.
Ik zou 't reuze vinden, als hij naast
een hele berg post (want. natuurlijk
schrijven we allemaal) ook prachtige
tekeningen vond. De een nog mooier dan
de ander. Komt zijn kamer vól met boten
te hangen.
Dikke bruine berenman.
ze zeggen, dat jij dansen kan-
Recht. op als. een echt' meneer,
polka, foxtrot en nog meer.
Beer. béér, berènsok.
wil je een jasje óf een rek?
Beertje, zet je haren op.
schud eens met. je berenkop,
O. dat had ik wel verwacht,
je hebt genoeg aan j'eigen vacht.
Beer. beer, herenpoot.,
wat. heb je liever, kaas of brood?
Dikke bruine berenman,
heus, we weten er alles van.
Dat ieder beertje, jong of oud
van fijne suikerklontje» hojjdt.
Beer. beer, berenbeest.
ben je vandaag wel braaf geweest?
FRANS G. (16 j.)
Ton heeft net een wielerwedstrijd ge
zien .en ziet op weg naar huis een koe
in het land staan met neergebogen ho
rens.
„O, Pa, kijk 'ns. Een race-koe!"
Oom draagt zijn neefje op zijn schou
ders en vraagt: „Zitje goed en ben.je
niet bang te vallen?"
Neefje; „Niks hoor. Ik heb al so dik
wijls ezeltje gereden."
Gids; „Kijk, dit i* de hoogste wolken
krabber van ons land."
Marietje: „Hemeltje, wat een etad, En
wanneer werkt-ie, meneer?
De econ. politierechter te Amsterdam
v i veroordeelde hedenmiddag de leiders
u J van een valse-bonnencentrale tot zware
Ter gelegenheid van de herdenking van een
van de 400-ste verjaardag van de ge- stranen. hilder j. S. uit Eindho-
boorte van de humanist Justus Lipsius "e jer m-i henodied om de mate-
uit de tweede helft der 16de eeuw zou ven, die het gel^nodigd om (te mare
Donderdag in de tuin van het Justus halen aan te scheen, had «tournee
Lipsius-college te Leuven diens borst- en de 24"jar,- vfnAoven die de bonnen
beeld worden onthuld. Dit beeld werd eveneens uit Eindhoven, die de bon
tijdens de Franse omwenteling gestolen had gemaakt,i „It mvi- Elisa-
lam en C-melk. Te verstrekk. no. coup.
<nap. (0.8 rts.), 48 versnap. (h.4 rts.), 353
LIJ Ut? 113 Gic x i-ciixoc uiu vv <-u^u6
en stond sedertdien in het museum van
het Jubelpark.
Wie schetst echter de verbazing van
de vele hoge autoriteiten, toen na het
wegtrekken van het doek bleek, dat de
albasten buste zich niet meer op het voet
stuk bevond. De rector-magnificus, mgr.
Waeyenburg, die een toespraak had voor
bereid, toonde zich verontwaardigd, hij
verklaarde, dat hier een misplaatste stu
dentengrap in het spel moest zijn.
Het m.s. „Johan van Oldenbarnevelt"
van de maatschappij „Nederland", dal
met militairen aan boord uit Indonesië
naar het vaderland onderweg is, wordt
Dinsdagavond 18 Mei in Amsterdam ver
wacht. Met de debarkatie zal Woensdag
morgen om 9 uur worden begonnen.
2 jaar gev straf plus 1 jaar RWI; Elisa
beth G. O. uit Amsterdam, die valse
bonnen had verkocht, kreeg een straf
gelijk aan de preventieve hechtenis van
2 maanden. Haar echtgenoot, de 32-jar.
A G. in wiens huis een installatie was
gevonden voor het fotograferen en ver
groten van bonnen, werd wegens gebrek
aan bewijs vrijgesproken
De centrale had m totaal 2200 boter
bonnen en 1000 melkbonnen vervaar
digd.
TN TE LEVEREN BONNEN
Voor de week van 16 t.m. 22 Mei
TABAK (detaillisten); 43 tabak, 47 ta
bak (2 rts.), Rts.b. G 66, H 66 (1 rts.).
Afloss. week 814 Febr. 1948.
strekken no. coup. C 741 C 742.
SUIKER/VERSNAPERINGEN. 45 Vtl
alg., 853 alg. (2 rts.), D suiker (1 rt-s.),
Rts b. G12, H12 (0,4 rts.), Rts.b. G en
H 14 (1 rts.). Te verstrekk. no. coup.
Versnaperingen C 743, 744; te verstrekk.
no. coup. Suiker C745, C 746.
KOFFIE; 359 alg.. Rts.b, G en H 1b
(i/2 rts.). Te verstrekk, no. coiip. C747.
THEE; 357 alg., Rts.b. G en H.17 0-4
rts.). Te verstrekk. no. coup. CV4H.
BROOD (Inl. bloem/PatentbL)350
alg. (4 rts.), 373 res. (8' rta) 376 res
(4 rts.), 384 alg. 06 rts.), 386 alg., 850
alg., 873 res., 884 alg., 886 alg., E brood
(4 rts), B brood (8 rts). Rts.b. G en H
21; FA, H 25, FB, H 27 (4. rts.) en nieu
we bonnen voor brood en voor brood en
gebak. Coup. X236. X265. Te verstrekk.
no. coup. D 106, D 107.
(Roggebloem): Zie brood. Te verstr.
nö. coup. D 105.
GEBAKBLOEM (bakk-, banketbak
kers); 350 alg., 850 alg., Rts.b FB, H27
(1 rts.) Coup. X 240, X269, C?729. C 730,
C 750, C 751. "Voor de coup. C 709, C710
laatste •gelegenheid tot inlevering. Te
verstr. no. coup. C 749.
GEBAK: 350 alg., 850 alg., Rts.b. FB,
H 27 (1 rts.) Te verstr. no. coup. C 750,
C 751.
MELK; 331 melk (5 rts.), 333 melk
(7-rts 833 melk (12 rts.). D melk (5
rts) Rts.b G en H 39 (1 rts) 301, 303,
E 013, E 014.
WASPOEDER: 289 alg.. Rts.b. G en H
45 (1 rts.), 789 al«- 12 rts.). Te verstr.
no. coup. C 7ó2.
VLEESWAREN; 366 vlees (1 rts 367
vlees (3 rts.), 866 vlees, 867 vlees (1 r.),
E vlees (3 rts.), E vlees (2 rts.), Rts.b.
•G en H 51 (1 rts.). Restant 336 vlees.
836 vlees. 837 vlees (1 rt.s.), 337 vlees
(3 rts.), D vlees (3 rts.), D vlees (2 r.),
Te verstrekk. no. coup. C 768, 769. 770.
EIEREN (grossiers); 355 alg.. 389 alg.,
855 alg- 889 alg. (2 rts.), E eieren (5
rts.), Rts.b. G en H 37 (1 rts.). Voor de
D eieren (5 rts.) laatste gelegenheid tot
inlevering. Te verstrekk. no. coup. G 157,
158, 159.
TEXTIEL. Detaillisten; Toewijzingen
Distex MD 85, A, B, C. D. E, F, G, H.
VA 705 1 en 5 pnt., J 1 pnt., K 1 pnt.,
J 5 pnt., J res. 10 pnt. VA 804. Textiel
-a.s. moeders CA 802 10 pnt.. Rts.b. D en
E 81 1 on 10 prit. Van iedere kaart be
hoeven de bonnen van gelijke waarde
niet op afzonderlijk opplakvel. Minimaal
200 pnt. Hoedenzaken en kleine zaken
minimaal 100 pnt, daarboven veelvouden
van 10 pnt.
Confectiebedrijven/Confectionneurs;
Werkkl.b. gesplitst, naar soort totaal in
veelvouden -van 300 p. A H en Rts.b. FC
24 pnt., B, C, L en Rts.b- FD 12 pnt.
Handelscoup. Machtigingen Cord..
BRANDSTOFFEN; Detaillisten inge
schreven onder een 7000 no. 1 X per
14 dagen.'
Brandst.bonnen a s. moeders, Rteb- 4«-
49 (1 rts.), bonnen 01. 02 TA 806 3 rts.
Groothandel ingeschreven onder 18900
no. 1 X per week. Aanvullingltoew.,
Coup. B, C, D, E verbr. binnen 1 maand
na de op de toew. vermelde vervalda
tum.
Handelsverlies van tabak h-drsjgt 10
pet. vjn de inlevering in week 8—14 Fe
bruari.
Inlevering brood in veelv. van 6<0 rts.;
melk 10 rts.; eieren 100 rts. Voor de
overige artikelen moeten alle bonnen
worden ingeleverd, zodat hiervoor geen
restantbonnen kunnen worden overge
houden. Dit geldt dus ook voor het ar
tikel vleeswaren.
Handelscoupures textiel 1000 pusten.
In het tijdvak van 18 t.m. 22 eo van
24 t.m. 29 Mei moeten handelaren en
grossiers de in hun bezit zijnde handels
coupures van 1000 punten omwisselen
tegen coupures van 100 punten. Confec-
tionneurs dienen in genoemd tijdvak de
ze coupures voor de- laatste maal om t«
wisselen legen confectiecoupures, ter
wijl -Areverijen deze handelscoupures te
gen Ontvangstbewijs moeten «MM
Ons Roman
Inhoud van het voorafgaande:
Ebenezér Camahan en zijn neef
Ephiriam Lattimer vestigden zich in
1851 in Freeburg en bouwden daar vlak
naast elkaar drie grote huizen. Vol
gens de legende, die in de familie van
geslacht op geslacht werd overgeleverd,
bevond zich in het huis van de Lat-
timers een familiespook, dat zijn aan
wezigheid kenbaar maakte door elf
slagen te geven op een metalen voor
werp. Het laatst waren deze slagen
in 1861 gehoord door de oude kapitein
Lattimer.
In 1921 "was kapitein Jim Carnahan,
een kleinzoon van kapitein Lattimer, te
gast bij zijn tante, mrs. Lattiiner, die
ernstig ziek was. Op een heerlijke mil-
dê Octoberavond zat hij aan tafel met
Aggie, de huishoudster, miss Hancock,
een verpleegster, en Josephine Gaines,
een jeugdvriendin van Jim. Zij is
verloofd geweest met de enige zoon
van mrs Lattimer, Lee, die op jeugdi
ge leeftijd na een onaangenaam geschil
met de regering hij was dienstwei
geraar, aldus vertelde Jim tegen de
verpleegster in 'n rivier verdronken
zou zijn.
Het gezelschap werd plotseling opge
schrikt door het geluid van elf heldere
doordringende slagen.
's Nachts hoorde Jim de elf slagen
weer, maar nu klonken ze luguber en
onheilspellend. De angstkreet van een
vrouw doorscheurde even later de stil
te van het huis.
jim ging op onderzoek, maar werd
met een flinke klap op het achterhoofd
neergeveld. Toen hij weer bij kennis
kwam, hoorde hij, dat de verpleegster
de angstkreet geuit had omdat ze een
spook had gezien.
De volgende dag kwam mr. Forsythe,
die met zijn oude vader het huis der
Carnahans betrokken had, kennis ma-
ken. Hij maakte op Jim geen erg gun
stige indruk.
Na een autotocht met Aggie en Jo
sephine kreeg Jim.de mededeling, dat
de verpleegster, miss Hancock, verdwe
nen was.
Dr. Strathers vond de volgende mor
gen achter, het huis het lijk van een
onbekende man. Korte tijd later werd
de verpleegster in het washok gevon
den, getroffen door een revolverkogel.
Detective Guinan heeft beide myste
rieuze gevallen in onderzoek genomen.
Hij vernam, dat Aggie het eerst in het
washok aanwezig was.
In een wasmachine vond Guinan de
revolver waarmede, de verpleegster
werd geschoten, doch volgens ver
klaringen van- de politledokter pas
toen ze reeds een half uur eerder over
leden was tengevolge van een wond
op het achterhoofd.
's Nachts zagen Jim en Guinan in
de gang een spookachtige gedaante van
een in het wit geklede man, die zij
later in een kam?x .dood aantroffen
D-i. t
Aggie werd gehaald om verhoord te
worden, maar vlak voor het huis werd
ze door een onbekende neergeschoten.
Guinan en Jim ontdekten in het was
hok een geheime gang. Zij raakten m
vuurgevecht met een onbekende,
werd gedood. Het bleek mr. Forsythe
te zijn.
Fuji, de kok, onthulde dat Forsythe
de bendeleider Duke EUicote was. Op
de vraag of hij van het bestaan van
een ondergrondse gang wist, antwoord
de Fuji:
13)
Neen, betlist niet. Ik was altijd m
de keuken of op mijn eigen kamer "r.
kwam nooit ergens anders. U begrijpt
toch wel", dat als je voor mensen als
Duke EUicote werkt je beter doet met
niet je neus in zaken te steken, waar je
niets mee te maken hebt> Nieuwsgierig
heid kunnen die heren niet arerdragen
Ik hield rn® dan ook aan die stelregel,
want m'n leven is me te lief.
Guinan knikte.
Dank je voor je inlichtingen. Je zult
tot onze beschikking moeten bUjvenvoor
het geval we je nog méér vragen hebben
te stellen. Maar je zult niet worden op
gesloten als je beide collega s.
De Japanner maakte een hoffelijke
buiging en verliet, vergezeld van een
agent, de bibliotheek.
De politledokter trad nu binnen Hij
wiste zich het zweet van het voorhoofd
en zei op klagende toon: Nu, het is
me wat moois! Zó druk héb ik het nog
nooit van m'n leven gehad en ik hoop
het nimmer meer zo druk te krijgen ook
Niet minder dan vier lijkschouwingen
in vier en twintig uur tijdDat is toch
wel een beetje te veel. Ons rustige
plaatsje lijkt wel een moordhol te zijn
geworden.
Hij haalde een klein zwart voorwerp
uit zijn zak en reikte het aan Guinan.
Hier is de kogel, die ik uit het
hoofd van mr. Forsythe heb verwijderd.
Misschien is het interessant voor u, te
onderzoeken, wie van u beiden het dode
lijke schot gelosit heeft.
Guinan bekeek vluchtig de kogel en
zei; Zo een, twee, drie is dat met
te zeggen. Maar ik verzoek u, het ding
als bewijsstuk bij u te houden.
De dokter stak het kogeltje weer in
zijn zak.
Zoals u wilt, zei hij; Maar nu wat
betreft Lee Lattimer. Hij is gedood door
een messteek. Een nauwkeurig onder
zoek heeft uitgewezen, dat de jongeman,
toen ik bij hem kwam ongeveer twee,
twee en 'n half uur dood was. Hij zou
dus omstreeks middernacht vermoord
moeten zijn.
Detective Guinan en Jim Carnahap ke
ken verbaasd op van deze mededeling.
Maardat kan niet, zei Jim: Te
middernacht? Neen, de moord moet om
streeks twee uur gepleegd zijn, dokter,
kort vóór we 'm vonden. Het kan een
voudig niet, dat hij toen reeds een paar
uur dood was.
Toch is het zo, hield de dokter vol:
Minstens twee uur.
Hij stond op en ging naar de deur.
Daar aangekomen keerde hij zich om en
zei tegen Guinan: En ik hoop, inspec
teur. dat u me nu de eerste tien uur niet
meer laat roepen. Als er weer leman
vermoord wordt, wacht u maar tot ik
eerst eens behoorlijk heb uitgeslapen. Is
me dat 'n toestand! Vier lijken binnen
vier en twintig uur!
XXVI
Toen de dokter de deur achter zich
had dichtgeslagen, staarden Jim ende
detective elkaar vragend aan. Ze helden
zich beiden bezig met dezelfde vraag,
als Lee omstreeks twaalf uur gestorven
was, wie had dan twee uur later het ge
luid van de zogenaamde gongslagen ver
oorzaakt? Was er nóg een onbekende, die
de hand had ln de drama s m dit huis. Was
dit misschien de man, die de inoorden
had gepleegd? En waar was hij op het
ogenblik?
Als Jim's theorie van 'n ijzeren ladder
juist was, dan moest dus de onbekende
om twee uur naar de geheime schuilplaats
zijn geklommen. Daar nadien betgeUnd
niet opnieuw werd gehoord, had hij d_ze
schuilplaats dus niet meer verlaten. Hij
zou zich dus op het moment m Lee s ver
borgen schuilplaats moeten bevinden,
wachtend op... Ja waarop zou de man
wachten? Om opnieuw een moordaanslag
te plegen?
"Verontrust door deze gedachte sprong
Jirn^ °Puinan!) riep bij uit; We moeten
zo gauw mogelijk deze verborgen schuil
plaats zien te ontdekken. Fr mag geen
ogenblik meer verloren gaan. Heus, ik
ben er zeker van, dat er een ijzeren lad
der is en we moeten die zien te vinden.
Vermoedelijk ontdekken we dan tevens
de man, die het antwoord op onze vra
gen kan geven en ons het mysterie van
de moorden kan onthullen.
Guinan was het geheel met Jim eens
en ook hij stond op./
—Maar waar moeten we beginnen met
zoeken?, vroeg hij: Heb je er enig idee
van, Jim, waar de ijzeren trap zich kan
beviriden?
Neen antwoordde Jim eerlijk; Maar
;v denk dat de achterkant van het huis
ons de meeste kans zal geven. Je weet.
dat we Lee tweemaal hebben gezien aan
d» achterzijde van de gang, kort nadat
we de elf slagen hadden gehoord. Hij
was dus toen klaarblijkelijk juist frta de
ijzeren ladder naar beneden ^komen en
de schuilplaats kan derhalve n-
van deze plek vandaan zijn. Kom,
ons gauw gaan zoeken.
Ze doorzochten, nauwkeurig de mur^"
van de kamer van Aggie en die van ae
kamer ernaast, in welke ze Lee hadden
gevonden. Ook twee kamers aan de acn-
terkant van het huis werden grondig na
gespeurd, maar nergens was iets ver
dachts te vinden. Ze klopten op de mu
ren, maar nergens klonk het geluid hol.
Min of meer teleurgesteld trok Jim- een
kast ópen, die niet gebruikt werd. Ze
was smal en diep en lag precies tussen
de kamers van Aggie eh die van Lee.
Het was erg donker in de kast. Jim
stak zijn zaklantaarn aan en zocht de
wandenaf. Er stonden aan d© zijkanten
vele rijen boeken. Achterin hingen wat
kleren.
Jim stapt» de kast binnen en sohoof de
kleren was opzij. De ^wand was
behangen met een ë«c\ behang, jim be
keek het aandachtig, ^et viel hem op,
rfat het behang op enkele plaatsen ge-
scheurd was, maar één der scheuren, de
langste, was loodrecht en had niet het
grillige dat natuurlijke scheuren in be
hang" vertonen. Het was neL alsof deze
hJGuTnaneehad Hrn's aandacht bemerkt
Hijl tTTn "mfhaaWe z'n zakmes uit
z? zak, opende het en gaf het daarna
aan Jim.
Hier, zei hij: Probeer maar eens,
of je dat in die gleuf kunJ krijgen. Dat
die lijn een gleuf in de muur vormt, daar
ben ik van overtuigd.
Maar zou er neigen» een geheim
knopje of slot zijn?, vr°e.g Jlm-
Ik denk van niet. Als er zoals jij
bliikt te vermoeden bier -werkelijk n
geheime deur is. dan kan die waarsciujn-
lijk heel eenvoudig geopend worden door
met een smal voorwerp op een bepaalde
plaats een handle of f s dergelijks op
te lichten. En die plaats moeten wij nu
zien te vinden.
Jim nam het zakmes van zijn vriend
aan en probeerde, het m de gleuf te ste
ken. Uit alle macht wrikte hij het mes
omhoog en daar week de wand... ge
luidloos draaiend op de Sped geoliede as.
"Jim richtte het straaltje van de zak
lantaarn op de opening en nu zagen bei
de mannen de onderste treden van een
ijzeren ladder. Jim's theorie bleek dus
juist te zijn. Dait was het geheim van de
elf gongslagen!
Aangevuurd door dit succes ging Jim
de donkere kamer binnen. Hij voelde
nauwelijks, dat, Guinan hem een hand
op de schouder legde om hem tegen te
houden. Guinan wilde hem aanmanen,
niet roekeloos te werk te g?8"', maar Jim
holde voort en sprong op de ijzeren lad
der, Dat gaf inderdaad het geluid, dat
het huis zovele malen had opgeschrikt.
Op hetzelfde ogenbhk gebeurde dat
géne waarvoorGuinan gevreesd had.
loven aan de trap klonk een dreigende
stem: Ga terug! Als je "og, één stap
verder naar boven komt, «cniet ik 3©
neer.
Guinan trok Jim terug en riep: Kom
naar beneden Ik ben inspecteur van po
litie! Het huis Is helemaal omsingeld en
er is geen kans voor je om nog -te ont-
snappen. Als je vrijwillig naar beneden
komt, zul je het er levend afbrengen.
Maar als je onverstandig bent, kan ik
het niet beloven. Mijn agenten hebben
opdracht gehad, ogenblikkelijk te schie
ten.
Er kwam geen antwoord op -deze be
dreigingen, die Guinan met besliste, au
toritaire stem had uitgesproken.
- Je moet het zelf weten, vervolgde
Guinan: Ik ral tot tien tellen «n «Je
dan nog niet beneden be"b
wel eens andere maatregelen
rookbom hier onderaan de trap zal je
dan wel noodzaken, je over te geven.
Dit is geen loze bedreiging, dat verzeker
ik je! Wees wijs en kom naar beneden.
■Guinan had geen rookbom bij zich,
maar hij waagde bet te bluffen, omda
dé onbekende in het donker toch niets
kon zien.
Ik begin dus te tellen. Een, twee,
drie, vier, vijf, zes
Het was de hele tijd stil geweest boven
aan de trap. Blijkbaar had de onbekende
naeedacht en was tot de slotsom geko
men dat er niets anders op zat dan zich
over te geven.
Wacht even, riep hij: Ik kom naar
beneden.
De gongslagen klonken nu hard en
helder door de kleine ruimte. Onwille
keurig moest Jim huiveren Hij telde de
slagen. Inderdaad waren het er elf.
Ze wachtten met de- revolver in de
hand, het lichtje van de zakiantaani op
de onderste treden van de laddei ge
richt Maar hoe verbaasd waren ze
zien dat de onbekende dameskousen aan
had. Zou een man zich als vrouw heb
ben vermomd?
Maar neen, toen de gedaante in de
lichtcirkel stond, zagen ze dat het inder
daad een vrouw was. Haar stem was
hees en zacht-en leek inderdaad veel op
die van een man. Brutaal keek ze de
mannen tegenover zich recht in de ogen.
Jim en Guinan waren té verbaasd om
dadelijk tot handelen over te gaan. Ze
staarden de vrouw aan en zagen, dat ze
een knap gezichtje had, maar met iets
wreeds in de koele grijze ogen.
Guinan was de eerste, die zijn zelfbe
heersing terug vond.
En wie bent u?, vroeg hij.
.Een nieuwe verwondering stond oe
mannen te wachten: de vrouw an-
woordde met een hoge, scherpe stem JJe
hese mannentoon was dus aangelee d
een misvorming van haar werkelijke
Laten we zeggen, dat ik Greta
Garbo ben, antwoordde ze brutaal, glim-
lachend om haar eigen antwoord: En
wat is er van je dienst-, stille.
- Hum antwoordde Guinan: Dat
stille" wijst er op. dat mejuffrouw de
vaktermen van de onderwereld kent.
Nu miss Garbo, strek uw armen voor
u uit, dan moet ik toch even kijken of
u nog een wapen bij u heeft. Als insider
moet bet. u bekend zijn, dat de politie
daar niet; erg op gesteld is.
Diirf me eens aan te raken!, dreigde
de vrouw; Ik verzeker je, dat. Duke met
je zal afrekenen als je het waagt "n
vinger naar me uit te steken.
Duke?, antwoordde de detective
zich van de dorfcme houdend: Wie is
Duke? En wat zou hij met, mij doen?
Dat zul je gauw genoeg te weten
komen, beet de vrouw hem woedend toe,
-r Mooi zo. wel zullen dat. met onge
duld afwachten. verklaarde Gum
luchtig: En kom nu maar mee. H'h.
in cüy donkere hol 'n .beetje ong
vindt u niet? ii.t «ui-
In de bibliotheek 8«fo™^n op een
nan het meisje plaats de 0gBn en
stoel. Hij keek haar re^ nu geen co-
zei op strenge toon, Hnc, heet
medie meer, jo" aarzelde de jonge
Die naam heb ik wel eens meer
Behoord. zei b'-': heeft 'n aantal man-
nen van Rothmeyer in de val laten
lopen, nietwaar? Dat is het. begin ge
weest van de rivaliteit tussen zijn bende
ert die van Duke EUicote,
Neen, hel is niet zo!, riep Florin*
Mellish uit: Rothmeyer heeft het, altijd
wel gedacht, maar in feite is het zo toch
niet gebeurd, werkelijk met-
Ze stond onrustig op en deed enkele
passen. Guinan liet haar rustig begaan.
Hij wist, dat ze ongevaarlijk was, nu
de zaak er hopeloos voor stond
Plotseling viel de blik van het, meisje
op de krant, die opengevouwen op een
tafeltje lag. Met. een schok bleef ze stil
staan: Ze las de vetgedrukte koppen:
ARTHUR ROTHMEYER GEVANGEN
GENOMEN.
Haar stem klonk opgelucht toen ze uit
riep: Is dat waar? Ia Rothmeyer ge
vangen?
£r js geen enkele reden om aan de
juistheid van dat krantenbericht te twij-
len, antwoordde Guinan vaag.
Maar waarom is Duke me dan
niet komen halen? Hij zou dat doen,
zodra er van de zijde van Rothmeyer
geen gevaar meer te duchten was.
Hij probeerde het, antwoordde Gui
nan iets vriendelijker: Maar hij mocht
daarin niet slagen. Hij is dood.
Het meisje tegenover hem was doods
bleek geworden. Ze staarde de detective
ongelovig aan en stamelde: Dood. Is
Duke werkelijk dood?
Guinan knikte. Het meisje bleef voor
zich uitstaren, alsof de zaak haar nu
niets meer interesseerdg.
Er heerste een gespannen stilte in de
kamer. Slechts het tikken van de klok
was hoorbaar en dat monotone geluid
werkte dermate op Jim's zenuwen, dat
hij de slinger tegen hield, zodat de klok
bleef stilstaan. Alle drie de aanwezigen
waren vervuld van eigen gedachten. -
Maar plotseling werd de stilte verbro
ken. Eón agent klopte op de deur van
de bibliotheek en trad binnen. Hij hield
Mefflan, de butler van mr. Forsythe,
stevig bij de arm. Achter hem kwam
een stenograaf mee naar binnen.
U heeft mij verzocht, inspecteur,
om deze man hier te brengen?, vroeg de
agent.
ja_ antwoordde Guinan. Hij keek
van Mefflan naar Florine Mellish e» zei
toen: Je ziet, dat we haar hebben
gevonden, Mefflan. Wordt het je nog
niet duidelijk, dat; je wijzer zou doen
met te spreken? Zwijgen baat, je toch
geen steek meer. Je maakt er hoogstens
je eigén zaak erger mee. *s
Mefflan knikte kort. Hij J^,gon':
op de stoel tegenover Guinan en
Goed. Ik heb het «front!
En vertel nu m«ar ens op, oiong
Guinan aan f om h^f
.P* fklaarde Mefflan, met een
knikte' naar het. meisjè: Rothmeyer was
van menfng da<- bende in de val
heeft teten iopen. Hierbij zijn zeven ben-
deteden hP!' leVP" Both-
na-rt zich voor, zich op haar te
zullen wreken. Flonne beweert wel, dat.
bat niet was die de mannen in de val
liat. lopen, maar Rothmeyer was over
tuigd, dat. het wel, het. geval was. Hij
zond Duke een dreigbrief, waarin hij de
uitlevering van Florine eiste. Indien
Duke hier niet op inging, zou *r vanaf
dat ogenblik oorlog tussen de beide
bendés bestaan.
Duke zag heel erg op tegen een oor
log met; de bende van Rothmeyer. die 'n
der sterkste was van heel Ameraki- Maar
aan de andere kant wilde hij Florine
niet uitleveren, omdat hij er zeker van
was, dat Rothmeyer korte metten met
het meisj* zou maken. Bovendien had
Duke een uitstekende
werkkracht., aan haar, die hij met graag
wilde missen.
Op listige manier hebben we het. meis
je onder de neus van de bendeleden van
Rothmeyer naar het buitenverblijf van
Duke gebracht. Toen ze veilig en wel
daar was. hebben we Rothmeyer be
richt gezonden, dal we niet, wisten waar
Fiorina was. We zeiden te vermoeden, dat
z* aan boórd van een zeeschip was ge
gaan'en het land had verlaten. Vermoe-
delijk heeft; Rothmeyer met veel sa.n d
verhaal geloofd, maar in teder geval
heeft hij ons niet de oorlog Yerk
Maar op zekere dag zagen we m de om
trek van Duke's huis bendele-
d»n van Rothmeyer- We begrepen, dat.
Florine niet veilig meer was en. zo spoe
dig mogelijk moest verdwijnen. En nu
komen we tot dit huis.
U moet weten, dat ik hier in deze
streek geboren ben. Mijn grootvader ver
telde mij eens, een werkman te heb
ben gesproken die dit huis heeft helpen
bouwen. De man had verteldi dat hier
een prachtige schuilplaats was, die nie
mand behalve de leden van de familie
Lattimer kende. Hij had er zelf aan me
degewerkt, maar stond onder strikte ge
heimhouding. De rest van de arbeiders
waren mensen uit de grote steden, die dus
weer uit deze streek wegtrokken en
nooit meer aan deze huizen zouden terug
denken. Dat had de oude Carnahan listig
uitgedacht. Maar goed, mijn grootvader
wist dus van de geheime schuilplaats af.
Toen we in moeilijkheden zaten met Flo
rine, moest ik plotseling weer aan deze
schuilplaats terugdenken. Allereerst ligt
deze plaats zó eenzaam, dat niemand hier
Duke of Florine zou zoeken. Maar bo
vendien was de schuilplaats zó kunstig
weggewerkt, dat zelfs als Rothmeyer h i er
persoonlijk in dit huis kwam zoeken, hy
haar niet zoil hebben ontdekt.
Maar hoe kwam je grootvader erbij,
jou het geheim te vertellen? En waartoe
werd die schuilplaats door de bouwer
van dit huis bestemd?, vroeg Guinan.
Op de laatste vraag kan ik geen
antwoord geven. Misschien wilden de
bewoners van dit huis 'n toevluchtsoord
hebben voor de onlusten, die hier dikwijls
plaats hadden. En wat mijn grootvader
betreft, hij was vaak dronken en kon
dan zijn tong niet meer beheersen. Goed,
ik was dus gebleven bij het tijdstip,
waarop ik Duke opnierkzaar" maakte op
dit, oude huis met zijn prachtige schuil
plaats. Ik wist, dat, kapitein Carnahan's
ouders waren gestorven en dat hij zelf
geco prtis meer stelde op het huis, dat
grenst aan dit. Vanzelfsprekend was het
beter geweest, als we dit huis konden
kopen, maar daar wilde mrs. Lattimer
rfiet op ingaan. In ieder geval waren we
al een stap in de goede richting met in
bet huis ernaast onze intrek te nemen.
Allicht konden we een methode vinden
om de geheime schuilplaats toch te ge
bruiken.
Via bemiddeling van een makelaar
kocht Duke dus dit huis en wij vestig
den ons hier. Florine werd in dekens ge
pakt op een brancard hier binnen ge-s
bracht. We vertelden iedereen, dat op
deze brancard de oude vader van Duke
lag en dat die erg ziak en zwak was.
Inderdaad had Duke een oude vader,
die echter veilig in "t dorpje werd ze
telen waar hij in een inrichting verblijft.
De bende van Rothmeyer liet zich door
deze truc beetnemen en liet ons met rust,
Mefflan moest glimlachen bij de
herinnering aan de wijze, waarop ze de
gevaarlijke en listige Rothmeyer had
den beetgenomen.
We kwamen te weten, dat mts, Lattimer
niets afwist van de geheim* onder
grondse tunnel pussen de heide huizen;
deze tunnel konden we dus gebruiken
om in dit huis te komen en zo de gehei
me schuilplaats te bereiken. Op zekere
nacht ging Duke d* zaak verkennen.
Door de ondergrondse gang kwam hij
dit huis binnen en spoedig had hij da
geheime schuilplaats gevonden, maar
hij merkte tot zijn grote teleurstelling,
dat ze reeds gebruikt werd door een
ander.
Aanvankelijk dachten we er geen ogen
blik aan, dat deze verstekeling niemand
anders zou zijn dan Lee Lattimer. We
waren er immers als iedereen vast van
overtuigd, dat Lee. verdronken was, ruim
drie jaar geleden. Maar toen Duck de
volgend* dag weer op onderzoek uittrok,
hoorde hij Aggie de onbekende man met
de naam Lee aanspreken. Op die manier
kwamen wij dus te weten, wie de be
woner van de schuilplaats was en ook
begrepen we. waarom hij zich verbor
gen hield. We moésten d* schuilplaats
echter vrijmaken voor Florine en daar
om namen we het besluit, Lee Lattimer
om het leven te brengen Daar mrs.
Lattimer medeplichtig was aan de .ver
berging van haar zoon, zou z* nooit de
politie van deze moordaanslag op de
hoogte durven .brengen.
(Wordt vervolgd)
