De juiste man op de juiste plaats
Rode rebellie te Clermont-
Ferrand
Trouw aanéén
DOOR STORMOMWEGEN
DE JUISTE KOERS
NIEUWE BONNEN
BELGISCHE METAALINDUSTRIE
LAMGELEGD
MILITAIRE BESTUURDERS TE
BERLIJN BIJEEN
DIEPENBROCK-BEELD VOOR
MUSEUM BOYMANS
Advies-commissie voor bepaald
onderwijs ingesteld
Werkloosheid
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Kansen voor de jeugd
Gratificatie van 2 pCt.
Leger en politie tegen communistische stakers
Büf
NDER DE
LOUPE
De wereld houdt de adem in
9. Onderhandelingen
met de Republiek
f"N
Brussel gedeeltelijk zonder gas
Sovjets verlieten de vergadering
Koffie, thee en eieren
70ste JAARGANG
DONDERDAG 17 JUNI 1948
No. 20646
Overheidspersoneel wenst
ook die uitkering
NOG STERKE DALING
REEDS HONDERDEN
GEWONDEN
INCASSEERDER TERECHT
pip
In dit tweede gedeelte van
Lindbergh's Oceaanvlucht wor
den de moeilijkheden van de
eenzame vlieger beschreven.
Wind, mist, ijs en slaap. Maar
de pionier zette door.
j
DE LONDENSE HAVEN
STAKING
DE STUMT
DE KANTOREN ran de Redactie en de Admi
nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant"
zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1,
Tel 25270; te Schiedam, Broersvest 8, TeL 68804
De abonnementsprijs bedraagt 3.45 per kwartaal,
1 1.15 per maand, f 0.30 per week.
Directeur: J. KUIJPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX
Algemeen Redacteur; H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele
kolombreedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs op
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.leder woord
meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij
vooruitbetaling.
Al* Tl
h, De minister van Onderwijs heeft gis
teren een commissie geïnstalleerd, welke
hem van advies moet dienen over de vol
gende vragen:
Aan welke eisen zal een onderzoek
moeten voldoen, dat ten doel heeft een
oordeel te vormen over de ontwikke
lingsmogelijkljeden voor jeugdige perso
nen op grond van de structuur van hun
persoonlijkheid in verband met de daar
aan te stellen eisen voor het volgen van
onderwijs aan de verschillende typen van
onderwijsinstellingen in Nederland?
Welke maatregelen zouden er toe bij
kunnen dragen, opdat rekening hou
dend met ieders persoonlijke vrijheid in
deze de toelating tot en het volgen
van onderwijs aan de verschillende typen
van Instellingen voor niet-verplicht voort
gezet onderwijs enerzijds slechts moge
lijk zullen zijn en anderzijds zoveel mo
gelijk bevorderd worden voor diegenen,
die op grond van het eventuele onderzoek
onder a, daartoe in staat moeten worden
geacht.
Voorzitter is mr. J. Cramer te Assen,
viee-voorzitter: prof. dr. J. de Quay, te
's-Hertogenbosch.
De minister heeft er in zijn installa
tierede de aandacht op gevestigd, dat de
overliÈid dient te streven naar een coör
dinatie van de krachten, die de samenle
ving ten behoeve van het algemeen wel
zijn kan opbrengen. In onze moeilijke
nationale omstandigheden geldt het de
vies: de juiste man op de juiste plaats.
Evenzeer is een gebiedende eis de juiste
plaats voor de juiste man te zoeken, een
plaats waar al zijn krachten tot volle
ontplooiing gebracht kunnen worden.
Dit geldt met name voor de juiste school.
Bovendien is hier de sociale rechtvaar-
Het secretariaat der samenwerkende
centrales van overheidspersoneel heeft
zich telegrafisch tot de minister van
binnenlandse zaken gewend om de on
rust onder het overheidspersoneel tot
uiting te brengen om ten spoedigste een
bespreking'toe te staan over de toeken
ning van 2 pet. gratificatie, zoals deze
door het college van rijksbemiddelaars
"'or het particuliere bedrijfsleven is
toegestaan. Voor de derde maal, aldus
deelt het secretariaat mede, is de be
handeling van deze zaak uitgesteld.
digheid in 't geding. Wie Zal zeggen, hoe
veel intelligente krachten de juiste plaats
niet gevonden hebben als gevolg van de
financiële onmacht van hun ouders?
De commissie zou nu kunnen nagaan,
of en op welke wijze tegen het einde van
de lagere-schoolleeftijd vastgesteld kun
nen worden de begaafdheid der leerlingen,
de richting van het onderwijs, welke voor
de onderzochte leerling de meeste kan
sen biedt, de persoonlijke aanleg, de
overige eisen, die aan de leerling te
stellen zijn en welke middelen gescha
pen kunnen worden om te bevorderen,
dat elk kind, dat de vereiste aanleg
en geschiktheid bezit, desgewenst in de
gelegenheid gesteld wordt de voor hem
gunstige richting in te slaan.
Het aantal door de gewestelijke ar-
beidsbureaux geregistreerde werkloze
mannen liep in Dfcó j.l. van 38.631 terug
tot 30.898 of wel met ruim 7.700.
De daling deed zich in vrijwel alle
bedrijf skiassen voor. Zij was het sterkst
in de bouwbedrijven (van 3448 op 2711;,
de landbouw (van 6951 op 3815) en in
de groep losse ongeschoolde arbeiders
(van 7614 op 6161), Onder de 30.898 ge
registreerde werklozen bevonden zich
19.705 geheel werklozen, 10.688 bij DUW
objecten tewerkgestelden en 505 wacht
gelders.
Het werkloosheidscijfer per eind Mei
1948 was 4500 lager dan dat per eind Mei
1947. Toen bedroeg het namelijk 35.400.
Het aantal aanvragen van werkgevers
bedroeg pel' 31 Mei 44.293 tegen 42.967
per 30 April j.l. Per 31 Mei 1947 bedroeg
het 66.800.
Het aantal werkloze vrouwen liep te
rug van 3034 tot 2693. Het aantal aan
vragen voor vrouwelijk personeel steeg
van 22.573 tot 23.151.
In Clermont Ferrand, een stad van
100.000 inwoners in Oost-Frankrijk,
heerst een zo goed als algemene sta
king. De arbeiders in de rubberfabriek
Bergongnan legden eergisteren het
werk neer en hielden de fabriek bezet.
Toen de politie hen wilde verdrijven,
ontstonden er ernstige ongeregeldhe
den.
De politie maakte gebruik van traan
gas; de betogers beschikten over gum
miknuppels en wiei-pen een bijtend
vocht, waardoor 30 leden van de Repu
blikeinse veiligheidswacht met blindheid
bedreigd worden.
Arbeiders in andere rubberfabrieken
verklaarden zich solidair met de stakers
en begonnen een sit-down staking. Er
werden barricades opgeworpen en de
toestand liet zich ernstig aanzien.
Onderdelen van het leger voegden
zich bij de politie om de gevechten de
kop in te drukken. In totaal zijn er
400 personen gewond, van wie een
aantal zeer ernstig. Er werden meer
dan 100 personen gearresteerd.
Woensdagmiddag had de politie - de
rust hersteld, doch des avonds steeg de
spanning wederom en waren er nieuwe
botsingen, die drie slachtoffers eisAen.
Later op de avond werd er een „wapen
stilstand" tussen de. autoriteiten en sta-
Vier maan
den na het
optreden van
het kabinet-
Beel verlie
ten de Engelsen Indonesië. Met grote
voortvarendheid had de nieuwe Rege
ring intussen het troepen-opleidings- en
verschepingsprogram, dat reeds eerder
werd ontworpen, uitgevoerd en kort
voor het heengaan van de Engelsen zet
te de 7 December-divisie in Indonesië
voet aan wal, gereed om de zaak der
vertrekkenden: de zorg voor orde en
veiligheid, over te nemen.
Of de Republiek zich nu plotseling
zwakker voelde nu degenen wegtrok
ken', die zij terecht of ten onrechte als
haar beschermers had beschouwd, dan
wel of zij een dusdanige vrees koesterde
voor de Nederlandse troepen, wie zal
het uitmaken. Vast staat, dat zij eens
klaps na een jaar van vruchteloos heen
en Sfeer praten, zich liet vinden voor
het ondertekenen van een wapenstil
stand en voor het paraferen van een
politieke overeen
komst. Het be
faamde accoord
van Linggadjati,
dat in grote trek
ken dezelfde be
ginselen vastlegde,
waarop in Malino
kers gesloten en nieuwe onderhandelin
gen in het vooruitzicht gesteld.
De vonk is intussen overgeslagen naar
'grote ondernemingen in de omtrek (o.a.
te Marseilles), waar sympathie-stakin
gen begonnen zijn.
De staking is on(#;taan door een loon-
geschil en werd uitgeroepen door de
C. G. T„ die in -communistische han
den is.
In de nationale vergadering heeft
zich een "hevig incident voorgedaan,
toen een communistisch volksvertegen
woordiger de mihister van binnenlandse
zaken naar aanleiding van de inciden
ten te Clermont-Ferrand „moordenaar"
noemde.
Later werd een communistische mo
tie, die de regering verantwoordelijk
wilde stellen voor de botsingen, ver
worpen.
De sedert Vrijdagmorgen vermiste
35-jarige J. Pool, hoofd van een incas
sobureau te Schagen, is hedenmorgen dn
overspannen ioestand in de omgeving
van Bloemendaal door de politie aan
getroffen.
o
De laatste hand wordt gelegd aan de inrichting van het prachtig aan.de duinrand gelegen openluchttheater te
Bloemendaal, dat meer dan duizend zitplaatsen telt.
Lindbergh vloog dus: De dag sleurde
zich door zijn eigen uren heen, de wijzers
van de klok schenen plakkerig traag van
geduld, de zon scheen te blijven hangen
boven de horizon, eer het eerste bericht
de millioenen bereikte, die ademloos af
wachtten op de voltrekking van het nood
lot over de jonge vlieger.
Uit Newfoundland flitste om 7.15 uur
het bericht binnen, dat de „Spirit of St.
Louis" St. John gepasseerd had precies op
de klok, nauwkeurig op de koers. In het
Yankee-stadion, waar de grote boks-wed-
strijd Maloney-Sharkey uitgevochten
werd, stonden de 40.000 boks-liefhebbers
als een man op. ontbloten het hoofd en
baden voor Lindbergh.
Ver van deze licht-begoten arena, bo
ven de donkere oceaan, zette de eenzame
piloot zich scherp voor de strijd van zijn
reeds overeenstemming met de andere
delen van Indonesië was verkregen.
Veel is naderhand over dit accoord
gesproken en geschreven. Het is niet
meer; het heeft dus geen zin de discus
sies hierover nog diepgaand te releve
ren. Eén ding echter dient in het oog
te worden gehouden. De wapenstilstand
en het accoord van Linggadjati waren
de eerste documenten, die de Republiek
bonden. Met die documenten m de hand
kreeg. Nederland de mogelijkheid om
bepaalde eisen te stellen. De Republiek
had bewijsbare verplichtingen op zich
genomen. Onvermogen en kwade trouw
waren aantoonbaar geworden tegenover
de buitenwereld.
Maar al te spoedig bleken inderdaad
èn het onvermogen èn de kwade trouw
van de Republiek.
Eensdeels schaamden de-leiders van
Djocja zich niet om, de hele wapenstil
stand ten spijt, voort te gaan met het
prediken van de heilige oorlog tegen de
Nederlanders, met het schieten op onze
soldaten en met het blokkeren der door
Nederland beschermde gebieden. An
derdeels volgden zij ten aanzien van de
uitwerking der politieke overeenkomst
een tactiek van zolang mogelijk rekken
der besprekingen en zoveel mogelijk te
rugkrabbelen op eenmaal gegeven en
aanvaarde toezeggingen.
Kennelijk leefde men in Djocja in de
veronderstelling, dat de Nederlanders
toch geen gebruik van hun troepen zou
den maken en dat zij op de duur toch
wel zouden toegeven.
De ervaring leerde anders.
Op een gegeven ogenblik, toen naar
een gevleugeld woord van onze Minister-
President „de lankmoedigheid ophield
een deugd te zijn", heeft Nederland met
de vuist op tafel geslagen. De troepen
kwamen In beweging, maakten een ein
de aan de blokkade van de kleine* stuk
ken van Java en Sumatra, die zij voor
dien bezet hielden en bevrijdden enkele
zeer belangrijke Indonesische volksgroe
pen uit de omklemming van de Repu-
bliek.
Ten tweede male werd, ditmaal op
uitdrukkelijk verzoek van de Veilig
heidsraad, een wapenstilstand afge
kondigd.
Ook de wa
penstilstand
werd door
de Repu
bliek gesa
boteerd, verrrjoedelijk in de ver
onderstelling, dat de Veiligheidsraad
dit saboteren wel oogluikend zou
toelaten en dat Nederland een naleving
ervan tóch niet zou kunnen afdwingen.
Wederom werden Nederlandse solda
ten uit hinderlagen aangevallen, Neder
landse legerauto's op landmijnen,
's nachts door Republikeinse guerillastrij-
ders op de wegen neergelegd en versche
nen van week tot week maar al te lange
verlieslijsten in de Nederlandse kranten.
De Commissie voor Goede Diensten
begaf zich naar Batavia. Ook tegenover
haar zette de Republiek haar beleid van
rekken tot in het eindeloze voort.
Ook deze commissie sloeg tenslotte
met de vuist op tafel en ten derde male
kwam een wapenstilstand tot stand als
mede een politiek basisaccoord.
Deze derde wapen
stilstand werd ein-
ielijk nageleefd. De
listigaards van de
Republiek waren
rennelijk niet meer
bij machte 'n voor
telling van zaken
te geven, die hun ook maar een schijn
van een voorwendsel kon bieden om
het cease fire te breken. Militair ge
sproken is er nu sinds een klein half
jaar eindelijk rust in Indonesië.
Op het politieke terrein echter gingen
de chicanes voort. Stap voor stap had de
Republiek moeten toegeven. Het ene
politieke bolwerk na het andere moest
zij, na het met wisselende kansen te
hebben verdedigd, tenslotte prijs geven.
Haar recht om namens heel Indonesië
te spreken, haar aanspraken op souve-
reiniteit, haar aanvankelijk onbetwiste
heerschappij over heel Java en heel
Sumatra, haar verzet tegen samenwer
king op het gebied van economie, finan
cien, "voedselvoorziening, haar pogingen
Dm andere delen van Indonesië via lan
dingen onder haar controle te krijgen
enzovoort enzovoort.
De bolwerken, waar zij thans nog om
vecht zijn: de handhaving der buiten
landse betrekkingen althans tot 't ogen
blik, waarop de Verenigde Staten van
Indonesië zo ver gevormd zijn, dat zij
deze betrekkingen kunnen overnemen:
en de kwestie van het plebisciet. Zij
heeft echter een Nederlandse delegatie
tegenover zich, die op geen dezer pun-
ten krimp geeft en die, wanneer de
spaarzame berichten, die over de onder
handelingen doorkomen, juist zijn, liever
de besprekingen geheel afbreekt dan
één duimbreed af te wijken van de Ken-
ville-overeenkomst.
Met dat al worden de binnenlandse
moeilijkheden in de Republiek steeds
groter.
Na twee jaren is de Republiek, dus
niet slechts geheel geïsoleerd van het
overige Indonesië, maar ook door
scherp gevoerde onderhandelingen, aan
welke te rechterzijde kracht werd bij
gezet door de politiële actie, in een
defensieve positie gebracht, zodat zij de
wapens niet meer durft gebruiken en
alleen maar krampachtig probeert en
kele dingen, die haar. volgens een ac
coord, dat zij zelf ondertekende, niet
toekomen, toch te behouden.
Een uitermate zwakke positie, die on
houdbaar is.
In deze positie werd "zij gedrukt door
een beleid, dat sterk kon zijn omdat de
katholieken erachter stonden:
TROUW AANEEN.
leven. Een klamme mist-tule overdekte
herhaaldelijk de vleugelspitsen. Hoger én
hoger troonde hij zijn kist mee, maar als
een spook deinde de mist achter hem aan.
Hij had zich nog niet boven de grijpar
men van de nevel uitgewerkt, of een mas
saal stormfront blokkeerde zijn weg. Als
schildwachten, die zijn voorbijgaan wil
den verhinderen, torenden de gevaarten
omhoog. Wat lag achter dit bastion.
IJS? Sneeuw? Electrische stormen? Hoe
diep zou het stormfront zijn? Een kilome
ter of 10? Honderden kilometers wellicht?
Wat zou het voor hem niet betekend
hebben als hij door een koptelefoon een
vriendelijke stem had kunnen horen, die
het geheim had geopenbaard van wat hem
te wachten stond. Moest hij doorzetten?
Moest hij rechtsomkeert maken? Was het
niet beter het op een andere keer nog
maar eens te proberen?
Juist toen de storm-gesels op hem los-
joegen, had Lindbergh zijn besluit geno
men. Hij haalde diep adem en stak zijn
Spirit met de kop vooruit in de storm.
Van links en rechts, op en neer beukten
de slagen tegen het vliegtuig, speeltuig
van monsterlijke krachten in een Stygi-
sche duisternis. Maar. het ergste moest nog
komen. IJS, vijand No. 1 van ieder piloot.
Een waarschuwende rilling voer door de
Ryan. Een piloot met minder inzicht zou
misschien risico's gelopen hebben. Maar
Lindbergh voorzag, dat het uren kon du
ren, eer de ijs-afzettings-zone doorkruist
was.
„Ik werd gedwongen om te keren en
onmiddellijk naar open lucht toe te vlie
gen, daarna zou ik om iedere wolk moe
ten heenvliegen. waar ik niet /overheen
kon komen."
Wenden en keren, nu eens Noordelijk
dan weer Zuidelijk, een macaber spelle
tje krijgertje met zwarte geesten. Iedere
afwijking verlengde de reis, verbruikte
benzine en teerde de lichamelijke weer
stand in. Dat Lindbergh de juiste koers
had gehouden door zo vele verwarrende
omwegen, werd later algemeen als een
buitengewoon stuk navigatie gekenmerkt.
De dageraad reikte hein vanaf de Oude
Wereld de eerste vriendenhand.
Achttien uur van New York af, onge
veer halverwege de route steeg de zon
naar het zenith en het kwik in de ther
mometer. Het was niet langer nodig om
verstoppertje en krijgertje te spelen.
Maar nu werd de behoefte aan slaap ver
lammend. Om er iets tegen te doen. con
troleerde Lindbergh onophoudelijk de in
strumenten, hij rekende zijn koers na. Zijn
verstijfde voeten nam hij van het voeten-
stuur en stampte ze op de grond. Onmid
dellijk draaide het vliegtuig uit de koers.
Hij schudde zijn hoofd héén en op en
neer was. er niet genoeg ruimte voor. Hij
mepte met zijn handpalmen zijn gezicht
tot het stak van de pijn, zenuwachtig zat
hij op en neer te schuiven. Hij deed alles
wat een einde zou maken aan zijn slaap
zucht. De wanden van de cockpit, be
spannen met ongeverfde textiel, losten
zich als in een hypnotische slaap op in
de wolken.
De zon stond al vrij hoog, toen de eerste
gaten in de wolkendeken openvielen. En
kele minuten later. Daar lag op de bodem
van een groot gat de zee.
De bestrijding der coloradokever in volle gang. In de omgeving van het
dorpje Megen worden de aardappelvelden bespoten.
Na een week uitstel tengevolge vaa
de ziekte van de sovjet-Russische af
gevaardigde Kotikof, is het militair be
stuursbureau der vier grote mogend
heden te Berlijn gisteren weer bijeen
gekomen.
Rusland sprak zijn veto uit over de
Engelse, Amerikaanse en Franse voor
stellen tot socialisatie der industrieën te
Berlijn. De Engelse woordvoerder viel
heftig de sovjet-Russische tactiek aan,
welke erop gebaseerd is verhoging van
lonen en rantsoenen voor de Duitse be
volking voor te stellen, teneinde stem
ming bij de Duitsers te verwekken.
Na lange discussie werd ten slotte met
algemene instemming besloten, goedkeu
ring te hechten aan verhoging van l)et
voedselrantsoen voor alle leeftijdsgroepen
van de bevolking van Berlijn. De ver
hoging bedraagt 100 tot 250 calorieën
per dag.
Oe vergadering vond een verrassend
einde, toen de gehele sovjet-Russische
delegatie plotseling de vergadering ver
liet, zonder enige verklaring te geven
of zich bij de voorzitter te veront
schuldigen.
Kolonel Yelisarof zeïde zonder meer:
„Het heeft geen zin, de bijeenkomst voort
te zetten". Het incident had plaats, nadat
13 uur gedebatteerd was. Generaal Jean
Ganeval_ (Fr.) sloot als voorzitter de ver
gadering, zonder een datum voor de vol
gende bijeenkomst vast te stellen.
Toen kolonel Howlcy, de Amerikaan
se bevelhebber, die vóór het einde de
vergadering met een gepaste veront
schuldiging had verlaten en zijn zetel
aan een plaatsvervanger had afgestaan,
van het Russische optreden hoorde, zei
de hij: „Mijns inziens betekent dit het
eind van het militaire bestuursbureau
der vier mogendheden. Maar indien de
een of andere grappenmaker denkt, dat
de V.S.. Engeland en Frankrijk zich uit
Berlijn weg zullen laten werken, dan
zal hij nog wel tot andere gedachten
komen".
Volgens het Duitse Nieuwsbureau Dena
had het incident plaats, toen generaal Ga-
neval voorstelde, de bespreking van Ko-
tikof's 14 punten tellende programma
wegens het late uur uit te stellen.
Russen verhinderen pont-
verkeer over de Elbe
Na met dc sluiting van een noodbrug
over de Elbe het geallieerde verkeer
naar Berlijn grote last te hebben be
zorgd, gaan de Russen thans ook het
pontverkeer over de Elbe moeilijkheden
in de weg leggen. Van de 108 geallieer
de goederenwagens, die van het veer
gebruik wilden maken, werden er gis
teren overdag 43 teruggestuurd. Des
avonds stond bij de pont een file geal
lieerde auto's te wachten, van ongeveer
2V4 km lang.
De slaking in de Belgische metaalin
dustrie is zo goed als.algemeen gewor
den. Het aantal stakers in Antwerpen
bedraagt ruim 40.000. Daar verscheide
ne cokesovens in de omgeving van
Charleroi als gevolg van de staking zijn
gedoofd, is de gasvoorziening in de stad
Brussel zeer gebrekkig. Op sommige
plaatsen zou de gaslevering zelfs geheel
zijn afgesneden.
Werkgevers zowel als vakbonden zijn
bij de besprekingen, die Dinsdagavond n
het kabinet van de eerste minister zi,ti
gehouden, op hun standpunt blijven staan.
Tegenover de eisen om loonsverhoging
voerden de werkgevers aan, dat de hui
dige toestand in de metaalnijverheid cl«ze
niet toelaat en dat de officiële statistieken
en indexcijfers, die vermelden dat de Bel
gische metaalindustrie sinds de bevrijding
grote winsten heeft gemaakt, geen juist
beeld van de toestand geven.
Het aantal fabrieken dat stil ligt, be
draagt ongeveer 2600. Men verwacht een
ter, dat de 47 hoogovens van het taml,
hangende het resultaat van de nog voort
durende onderhandelingen, aan de gang
zullen worden gehouden, omdat het op
gang brengen van een hoogoven ongeveer
honderdduizend gulden kost.
Indien de huidige staking drie of vier
dagen zou voortduren, zou de industrie
van het land practlsch worden lamge
legd.
Het bestuur van het Algemeen Chv.
Voor het tijdvak vatf 20 Juni t/m 3
Juli zijn de volgende bonnen aange
wezen:
Bonkaarten Ka. Kb, Kc 806.
451 Melk: 6 liter melk.
453 Melk: 7 liter melk.
456 Vlees: 100 gram vlees.
457 Vlees: 300 gram vlees.
458, 459 Boter: 250 gram boter Bóf mar-
v garine of 200 gram vet.
470 Algemeen: 1600 gram brood (geldig
t/m 26 Juni).
471 Algemeen: 400 gram brood of 1
rantsoen vermicelli e.d.
472 Algemeen: 200 gram kaas of 250
gram korstloze kaas.
473 Algemeen: 50 gram thee.
474 Algemeen: 2 eieren.
475 Algemeen: 125 gram koffie.
463 Reserve: 1200 gram brood (geldig
t/m 26 Juni).
of
250
(geldig
464 Reserve: 200 gram kaas
gram korstloze kaas.
466 Reserve: 400 gram brood
t/m 26 Juni).
Bonkaarten Kd. Ke 806.
953 Melk: 12 liter melk.
956, 957 Vlees: 100 gram vlees.
958 Boter: 250 gram boter of margarine
of 200 gram vet.
959 Boter: 125 gram boter of margarine
of 100 gram vet.
970 Algemeen: 400 gram brood (geldig
t/m 26 Juni).
371 Algemeen: 400 gram brood of 1
rantsoen vermicelli e.d.
972 Algemeen: 1.00 gram kaas of 125
gram korstloze kaas.
974 Algemeen: 2 eieren.
968 Reserve: 400 gram brood (geldig
t/m 26 Juni).-
Bonkaarten Za, Zb. Zc, Zrt. Ze. Md,
Mf,. Mg, Mh 807.
«Geldig zijn de bonnen van sUook J
vakverbond heeft bekend gemaakt, dat al
zijn leden een vergoeding zullen ontvan
gen uit de stakingskas. Het verbond he-V
zijn sympathie betuigd met de metaalbe
werkers.
De staking van de Londense haven
arbeiders heeft zich gisteren nog uitge
breid. Het aantal stakers wordt thans op
12.000 geschat en ongeveer 90 schepen
konden niet gelost worden.
Op het ministerie van voedselvoor
ziening worden maatregelen overwogen,
om de aan bederf onderhevige ladingen
te lossen.
Naast Minister Lieftinck is mede Minis
ter Mansholt door de verkiezingsagenten
van de Partij van de Arbeid als parade
paard opgetuigd. En zo draaft deze zijn
ererondje met een bordje om zijn hals,
waarop: ..Ik zorgde voor een rechtvaardi
ge verdeling van het voedsel".
Men zou zo zeggen! Zulks, mag men toch
wel ^jp zijn minst van een Minister voor
de Voedselvoorziening verwachten. Veron
derstel, dat hij als een zwarthandelaar
gebrandmerkt moest worden. Wij vinden
het maar een stuntelige stunt, wanneer
men niets ander? van een bewindsman
weet te vertellen. Zouden wij beter doen:
in menige Loupe was het Mansholt wat
de analyse gaf. Nu hebben wij de minis
ter niet altijd opgetuigd: eigenlijk nu en
dan figuurlijk natuurlijk afgetuigd.
Bij welke bezigheid wij ongevraagd assi
stentie kregen, want lang niet iedereen
is zo enthousiast over de bonnen-minister
als deszelfs impresario.
Zo menen de bakkers, dat het brcod
best van de bon kan; de melkhandelaren,
het is voldoende bekend, hebben hun prin
cipes verloochend en deden zelfs water
in de melk om aan elk melk vrij te ver
kopen. Verder wordt er gekakeld, dat er
genoeg eieren op hun kop getikt kunnen
worden. Er zou zelfs 29 procent van de
eieren-bonnen niet opgenomen worden.
En nu beweert men nog wel, dat de „Chi
nezen van Europa" zulke doorgewin
terde zwarthandelaren zijn. Neen, dan
zouden zij die bonnen wel verkwanselen.
Menigeen zal het intussen wat jammer
vinden, dat die adressen van die perso
nen-zonder-ei er niet bij stonden, want
velen zouden ongetwijfeld zo'n bonnetje
gaarne op de kop tikken om een eitje te
pikken.
Sinds de Marshall-hulp droomt men in
ons land weer dfe oude dromen van de
wonder-erfenissen uit Amerika. Het kan
echter wel eens een wreed ontwaken wor
den. In elk geval heeft Mansholt evenals
collega Lieftinck momenteel wat Ame
rikaanse wind onder de vleugelen ge
kregen en de P v d A-vogelaars hopen,
dat het Marshall-plan bun geen windeie
ren zal leggen. Natuurlijk willen zij die
rapen; voor hen te hopen, dat het geen
stinkeieren zullen worden. Zou geen won
der zijn, want aan verkiezingspropaganda
zit nu en dan een luchtje.
Voor de bloeddorstigen onder onze le
zeressen en lezers volgt hier ter comple
tering van het menu een herhaling van
het jongste vlees-bericht: vlees dit jaar
nog niet van de bon, mogelijk wel ver
hoging van het rantsoen. Verdere vooruit
zichten: de minister blijft gewillig, .maar
het vlees schaars; dit laatste ook zelfs in
dien U op hem stemt.
ANALYST.
Als een meeuw kantelde de Spirit of St.
Louis zich op zijn vleugels om ernaar toe
te vliegen. Tot op dertig meter van de
klotsende ruimte dook het. vliegtuig neer.
Hier waren weer meetbare afstanden,
na d% vormloze wolkenmassa. Witte kop
jes lagen op de golven. Het instinct van-de
navigator ondervond de warmte van de
voldoening, want het briesje kwam uit
het Noord Westen. Staart-wind.!
Misschien beet Lindbergh op dat moment
in zijn besmeerde boterham, de enige, die
hij zou gebruiken tijdens de vlucht.
Maar alsof het hem zelfs dit armzalige
respijt misgunde, sloot het wolken-gordijn
zich opnieuw rond zijn cabine: hij moest
twee uur onafgebroken blind vliegen.
Op geen enkele manier kon Lindbergh
weten, dat hij en zijn Spirit of St. Louis
reeds beslag hadden gelegd op de koppen
van alle kranten op de voornaamste
plaats in ieders conversatie; dat vrees
ieder aangreep als de stem van de om
roeper de programma's onderbrak, die
hele eindeloze Zaterdag door: „Tot op dit
ogenblik is er nog steeds geen nieuws.."
In de bleker-wordende middag overviel
Lindbergh een nieuwe last van angst.
Het was nu 27 uur geleden, dat hij New
York verliet. Als hij correct genavigeerd
had, moest er nu ergens land in zicht ko
men. Nu kwam de klassieke plaag, waar
mee de mythologie de mensen beproeft,
die zich verstout hebben hun doel te rich
ten op een te mooie ster. Fata morgana!
Vanuit alle richtingen wenkte het land
uit alle richtingen, behalve wt de goede.
Lindbergh was nu twee dagen en nach
ten zonder slaap. Hij meende, dat de af
wezigheid van sponningen om een be
ter gezichtsveld te hebben, had hij die er
uit gelaten waarschijnlijk zijn leven
hebben gered. Door nu en dan de stuur-
knuppel een duw te geven, streek er een
koude zeewind door de openingen tussen
de ruiten.
Intussen zat hij geïrriteerd te staren
naar stukjes modder, die aan de onder
kant van beide vleugels kleefden.
Kluitjes van het vliegveld Roosevelt,
die bij de start opgespat waren.
Even buiten het bereik van zijn armen,
begonnen deze paar grammen overbodig
gewicht steeds meer op zijn zenuwen te
werken.
Morgen zal de officiël»
huldiging van het Rot
terdams Philharmo-
nisch Orkest plaats
hebben bij gelegenheid
van het 30-jarig be
staan van dit ensemble
Des avonds za) het
orkest o.l.v. Ed. Flipse
een jubileumconcert
geven, terwijl in de
middag in museum
Boymans een borst
beeld zal worden ont
huld van Alpbons Die-
penbr'ock. Dit borsT-
beeld waarvan wij
biernaast een repro
ductie geven, zal blij
vend te Rotterdam en
wel in museum Boy
mans worden tentoon
gesteld als blijk vai
waardering voor bei
streven van bet Rolt
Philharmouiseb O",
kest om bij de keu
van het repertoire <1
moderue Nederlau iv
muziek de volle a t:
dacht te geven