SMUTS eredoctor van Leiden Staatsman en vriend gehuldigd Indonesië in de Veiligheidsraad EEN SCHIPPER DIE VAN LINDBERGH SCHROK Commissie van Goede Diensten ver Trouw aanéén Op de Iribune Waarde r 'sNachts na het bal Communis tische par tij -raadsleden stonden terecht van godsdienst er DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN Hoge interesse Besprekingen over rapporten C.G.D. <j0Êm Na 33U2 uur vliegengelukkig geland Geen procedure-regeling geschonden K. 10. Indonesië en de Veiligheidsraad Unilever adviseerde Het England-spiel Mare zonder vreugde 70ste JAARGANG YRIJöAtr IS »TNV »48 No. 2064" Promotor aan het woord ENGELAND AANVAARDT NEDERL. SOEVEREINITEIT OVER INDONESIË Nader overleg met regering Lindbergh, bereikt zijn einddoel na 5800 km. te hebben afgelegd. Zijn succes leverde winst aan de vliegdiensten, want de men selijke vrees voor „over de Oceaan door de lucht" was over wonnen. Land, land Parijs ELKE ONTSPORING TEVEEL bij aankopen door de Tsjechische regering Wegens publicatie inzake Indonesië in „De Waarheid" Hoofdredacteur ivist van niets SPAAK WENST CHRISTELIJK SOCIALISME Socialisten moeien hun houding tegenover het christendom herzien GEDEELTELIJKE OPHEFFING DISTRIBUTIE ZUIDVRUCHTEN DE KANTOREN van de Redactie en de Admi nistratie van de .Nieuwe Schiedamsche Courant" zijn gevestigd te Rotterdam. Kortenaerstraat 1, ✓Tel 25270: te Schiedam. Broersvest 8. Tel 68804 De abonnementsprijs bedraagt f 3.45 per kwartaal, f 1.15 per maand, f 0.30 per week. Directeur: J. KUIJPERS. Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX. Algemeen Redacteur: H. A. ^AALVAST. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte. Ingezonden Mededelingen op redactionele kolombreedte 30 ets. per millimeter hoogte. Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs op aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar. KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.—. Ieder woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij vooruitbetaling. De Sint Pieterskerk in de oude Sleu telstad, die reeds eerder getuige mocht wezen van de aanwezigheid van grote mannen en vrouwen binnen haar mu ren, genoot vandaag de eer een der be roemdste mannen uit de laatste halve eeuw op politiek-staatkundig terrein te ontvangen. Thans was het de grijze veldmaarschalk Smuts, aan wie door de Senaat der Leidse universiteit het ere doctoraat werd uitgereikt en dit ge schiedde hedenmiddag in een door dui zenden personen bezochte bijeenkomst, onder wie ook de Prinses-Regentes an Prins Bernhard. Vergezeld van de gezant van de Unie van Zuid Afrika te Den Haag, prof. dr. L. Fouché en de gezantschapssecretaris, de heer Uys, arriveerde generaal Smuts hedenmiddag tegen één uur aan het ge bouw van het Oosters Instituut. Rapen burg 61 te Leiden. Na een korte begroe ting door de leden van de Academische Senaat, de promotor van Smuts prof. mr. J. M. van Bemmelen. de president-curator der Leidse Universiteit, dr. J. E. Baron de Vos van Steenwijk en de curator mr. A F Visser van IJzendoorn en enkele an dere genodigden werd een gemeenschap pelijke lunch gehouden, welke een zeer bijzonder karakter droeg, omdat men de aardige attentie had gehad haar in oud- Hollandse stijl te houden Bij deze lunch, welke door bedienden in oud-Hollandse klederdracht werd geserveerd, werd o/.n gebruik gemaakt van het oude stadszilver, voor deze gelegenheid door de directie van het Stedelijk museum „De LakennaJ" daartoe welwillend beschikbaar gesteld. Na het beëindigen van de lunch begaf het gezelschap zich te voet naar de acade mie, waar de proftssoren zich in hun in drukwekkend gewaad kleedden om ver volgens eveneens te voet door de beroem de- Kloksteeg naar de Pieterskerk te gaan, waar inmiddels H. K. H. Prinses-Regentes Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard in het midden der kerk op het gereserveerde gedeelte hadden plaats genomen. De kerk was stampvol met toeschouwers, die deze bijzondere plechtigheid wilden bijwonen. Na een welkomstwoord van prof. mr J. C» van Oven betrad de promotor, prof. mr J. M. van Bemmelen het spreekge stoelte. Deze begon zijn rede met een vergelijking tussen de promotie van een pas afgestudeerd student en dit eredocto raat, verkpegen door een langdurig en welbesteed leven in dienst van volk en mensheid, een leven, dat vrijwel te ver eenzelvigen is met de wereldgeschiedenis der laatste vijftig jaren. Uw vader, Jacobus Abraham Smuts en uw moeder, die de goed-Nederlandse naam De Vries droeg, waren beiden van Nederlandse afkomst. In zoverre is die afkomst van belang, omdat u zich altijd nauw verwant kebi.gevoeld aan het. Ne derlandse stamland, zozeer zelfs dat U naast Afrikaans °°h Hollands spreekt en -■verstaat. Wij zien u- als jongen op de boerderij van uw vader bij Riebeek West. Dan komt uw studietijd, eerst op het Victoria College in Stellenbosch. Reeds in die tijd schrijft u over onderwerpen, die u ook later zullen interesseren: slavernij en de rechten van het individu. Hier vinden wij derhalve uw eerste belangstelling voor het recht ontwaken. Na Stellenbosch komt ^w studietijd in Cambridge in Christ's College. Na Cambridge kwaamt u terug naar Afrika en in de eerstvolgende dertig jaar ligt uw wetenschappelijke arbeid wel niet geheel stil, maar wordt u toch voor het grootste deel opgeslokt door het publieke en politieke leven. Uw biographe vertelt, dat u als jongen van 16 jaar aan eet. vreemde schreef, dal uw dierbaarste wens was om een vriend te hebben en om slechtheid te vermijden. Op dit ogenblik, waarop aan u door onze universiteit de doctorsgraad wordt ver leend vanwege uw grote verdiensten, kunt u er verzekerd van zijn, dat dit te vens het bewijs is van het feit, dat u in ons land vele vrienden hebt en dat die vrienden u vereren omdat u naar het hoogste goed hebt gestreefd. Het is om al deze redenen, dat de Leidse universiteit u heeft willen eren. Op deze met aandacht gevolgde rede sprak prof. van Bemmelen de gebruikelijke for mule uit, waarbij veldmaarschalk Smots tot eredoctor werd' bevorderd en hij over handigde daarna de traditionele bul aan de nieuwe eredoctor. De jonge doctor dankte hierna voor tiet hem verleende doctoraat. Na de plechtigheid in de Pieterskerk trok de jonge eredoctor, vergezeld van de Koninklijke gasten en de stoet van geno digden weer tc voet naar het academie gebouw, waar de gebruikelijke receptie plaats vond.,Vervolgens begaf veldmaar schalk Smuts zich naar de studentensocië teit „Minerva'.', alwaar het collegium de nieuwe eredoctor met zijn welverdiende onderscheiding gelukwenste. Na enige tijd aldaar vertoefd te hebben, vertrok de hoge gast weer per auto naar Schiphol. De Veiligheidsraad heeft zich in dc zitting van gisteren bezig gehouden met de laatste rapporten van de Commissie van Goede Diensten, in het bijzonder met het rapport over dc conferentie tt Bandoeng. Als eerste spreker voerde de afgevaar digde van India, dr. P. Pillai het woord. Hij waarschuwde de raad er voor, dat de toestand in Indonesië ernstig is en hij meende, dat. de mogelijkheid bestaat, dat de republiek „opgerold" (broken up) wordt. Men kan niet zeggen, aldus deze spr., dat de actie tot het organiseren van afscheidingsbewegingen in Inaonesic en tot het oprollen van de republiek zo heel gauw werd opgezet en uitgevoerd. Alles wijst er echter op, dat er sprake is van een weloverwogen en zorgvuldig uitgewerkt plan. Voor de belangrijke conferentie van Bandoeng werd de repu bliek niet uitgenodigd, doch wel verte genwoordigers van „marionetten-staten". 't Meest verontrustend is de veranderde houding in het openbaar der Nederlandse regering, aldus dr. Pillai. Spr. vroeg de raad de Nederlandse regering té verzoe ken verdere actie tot het vormen van nieuwe staten te staken. Verder zeide hij nog, dat een lening van 400 millioen dollar aan Nederland met als waarborg de opbrengst van de tin-export, van Bangka de moeilijkheden met de repu bliek nog zou vergroten. Malik, de Russische afgevaardigde brandmerkte in een lange rede de Ne derlandse „koloniale overheersing". De Nederlanders „wurgen" door een econo mische blokkade de republiek, hetgeen de Commissie van Goede Diensten oog luikend toelaat, aldus Malik. De Australische afgevaardigde zeide. dat de voortgang in de onderhandelin gen na de Renville-overeenkomst ojjr zettelijk door de Nederlanders is ver traagd. Mr. van Klef fens: Onder handelingen niet afgebroken. Mr. Van Kleffens verzekerde, dat de onderhandelingen niet waren afgebroken, doch dat de onderhandelingen voor een politieke overeenkomst voor enige tijd waren opgeschort, terwijl de besprekin gen over de uitvoering van het bestand doorgang vonden. Bovendien hebben dr. Van Mook en drs. Hatta een lange en nuttige bespreking gehouden, in zeer vriendschappelijke sfeer. Het opschorten der besprekingen geschiedde slechts, om dat de publicatie van de voorstellen der C. G. D. opschudding en spanning ver wekte, welke niet bevorderlijk zijn voor onderhandelingen omtrent de betreffen de delicate aangelegenheden. „Hoe min der over de kwestie gesproken wordt, hoe eerder deze is opgelost". De republikeinse afgevaardigde, Palar, vroeg hoe lang het „voorlopig", zal zijn bij de voorlopige opschorting der onder handelingen. Hij stelde voor de C. G. D. te verzoeken zo spoedig mogelijk docu menten over deze aangelegenheid in tc dienen. Een woordvoerder van het Bmse mi nisterie van buitenlandse zaken heeft vandaag gezegd, dat Engeland_.de Ne derlandse souvereiniteit over Indonesië heeft aanvaard, aldus meldt Ass: Press. Het Foreign Office heeft alle Britse diplomatieke missies in Indonesië op dracht gegeven niet langer Indonesi sche republikeinse paspoorten té erken nen, zei hij. Volgens regeringskringen betekent deze stap, dat Engeland zijn informele erkenning van de Indonesische repu bliek ingetrokken heeft. De woordvoerder van het Foreign Office verklaarde, dat de houding van Engeland tegenover de republiek geba seerd was op de bepalingen van de Renville-overeenkomst. Prinses Juliana en Prins Bernhard nemen voor dc kleine prinses jes de poppen in ontvangst, die namens het Zweedse Studentenkoor gisteren op het paleis Soestdijk werden aangeboden. t Nog werkten de modderkluiten op zijn zenuwen toen een handjevol stipjes in zicht kwam even zuidelijk van de koers. Lindbergh kon zijn vermoeide ogen nauwelijks geloven. Waren dit weer hersenschimmen. Hij stak de „Spirit of St. Lquis" omlaag. Vissers scheepjes. Dat betekende, dat er land in de buurt was. Lindbergh cirkelde om een scheepje heen en nam gas weg. Lang had hij moeten wachten, om zijn vraag te stellen. ..Welke kant moet ik op naar Ierland" scheeuwdc hij. Maar de schip per bleef verstijf.d aan het roer staan. Lindbergh trok op en hernam zijn koers. Van den be ginne af aan heeft het In donesische vraagstuk in het volle licht van de internationale belangstelling gestaan. Argwanend sloeg de buitenwereld Nederland gade. Ieder land met zijn eigen gedachten en bedoe lingen in het achterhoofd. Rusland en zijn satellieten zagen iedere brandhaard in het Verre Oosten evenals overal el ders als een voortreffelijke voedingsbo dem voor communistische agitatie. De landen van het verre Oosten schaarden zich achter de gele broeders van Indo nesië. De landen der Arabische Liga herkenden in de Republiek een nieuwe Mohammedaanse Staat, die de macht van de Islam in de wereld kon vergro ten Andere mogendheden zagen in de Indonesische kwestie een enige gelegen heid voor de organisatie der Verenigde Volken en -voor de Veiligheidsraad om te laten zien wat zij in het belang van de vrede of ter liquidatie van het oude kolonialisme vermochten. Ieder bekeek het vraagstuk door zijn eigen bril. Maar wanneer de neuzen werden geteld, bleek maar al te duidelijk, dat de meeste brillen een voor Nederland erg ongunstige kleur hadden. Tot het ogenblik der politiële actie vond nóch de ple naire vergadering van de U.N.O., nóch de Veiligheidsraad aanleiding om zich in noemenswaardige mate met het Indonesische probleem bezig te houden. Toen echter in Aug. van verleden jaar de tijd daartoe was gekomen, bleek meteen, dat Nederland een meerderheid in de Veiligheidsraad tegen zich had. Een meerderheid, gro tendeels bestaande uit onverzoenlijlten, wier standpunt zo vooringenomen vast lag, dat het door geen vertogen meer te veranderen viel. Deze meerderheid dreef, nadat de Veiligheidsraad tot staking van hét vuren had gemaand en nadat aan deze resolutie op 4 Augustus gevolg was ge geven, naar allerlei voor Nederland vol strekt onaanvaardbare resoluties. Ne derland zou %ijn troepen moeten terug trekken tot de demarcatielijnen van vóór de politiële actie; Nederland zou arbitrage van de Veiligheidsraad moe ten aanvaarden: Nederland zou, indien het onwillig bleek om aan de Veilig heidsraad te gehoorzamen, met sancties worden gestraft. Wat stond Nederland onder die om- handigheden te doen? Gelijk de petro- leuses' uit de Franse revolutie fier de borst ontbloten en liever in de bajonet lopen dan krimp te geven? Va banque spelen en erop speculeren dat het zo'n vaart niet zou lopen en dat de soep niet zo heet wordt gegeten als ze wordt op gediend en zich moed inspreken met meer dergelijke, de sloomheid verheer lijkende vaderlandse zegswijzen? Of: de dingen reëel nemen zoals ze 'agen en trachten, het beste uit de moeilijke si tuatie te maken, wat er te maken viel? Nederland heefl het laatste gedaan. Door de misdaden die de Republi keinse legers op hun terugtocht jegens de Chinese bevolking begingen, werd China, dat zich aanvankelijk onder de tegenstanders van Nederland schaarde, bewogen zijn standpunt te herzien. Daarmee was de meerderheid geen meerderheid meer, doch het gevaar van onaanvaard bare resoluties was nog niet gewe ken. Dit gevaar kon alleen worden gepareerd doordat Nederland van zijn kant met suggesties voor aanvaardbare resoluties voor de dag kwam. Nederland suggereerde het consulaire onderzoek en de Commissie voor Goede Diensten, een commissie dus met zeer begrensde be voegdheden, die in genen dele de Ne derlandse souvereiniteit aantastten. De Veiligheidsraad heeft deze sugges ties aanvaard en van ver-reikende be moeienis met het Indonesische vraag stuk afgezien. De gebeurtenissen nadien hebben aan getoond^ dat Nederland goed had gezien. De Republiek, die aanvankelijk de houding van de Veiligheidsraad uitlegde als een overwinning van haar zaak en die meende, dat de Veiligheidsraad, voor gelicht door de Commissie van Goede Diensten, haar wel oogluikend szou toe laten met de schen ding der wapenstil standsovereen komst voort te gaan werd na enige dat het menens was en dat zij de hele buitenwereld tegen zich kreeg, wanneer zij de derde wapenstilstand die van de Renville niet nakwam. Zij zag zich gedwongen zich koest te houden. yan de andere kant kreeg Nederland volop gelegenheid om zonder interna tionale moeilijkheden integendeel met internationale steun in de gebie den, die tot royale samenwerking bereid waren, de economische wederopbouw aan te zetten. Met het resultaat, dat deze delen van Indonesië binnen enkele jaren zichzelf kunnen bedruipen en als een economisch volkomen gezonde gemeen schap hun plaats tussen de volken kun nen innemen. Daarmeee is de basis ge legd voor de voortgang van de staat kundige opbouw van de Indonesië fede ratie, voojlopig desnoods zonder de Re publiek. Bovendien kwam Nederland door de ervaring van de Commissie voor Goede Diensten en door het feit, dat mede door deze commissie op de Renville resultaat werd bereikt, steeds sterker te staan tegenover de Veiligheidsraad en de Ver enigde Naties. Toen na de Renville-over eenkomst een poging werd ondernomen om de bevoegdheden der Commissie voor Goede Diensten uit te breiden, kon Nederland vlakweg weigeren omdat het bewiis van zijn goede wil was geleverd. Alles tezamen genomen heeft Neder land dus tegenover het buitenland met een voorzichtig beleid, zodat de lijn nóch in de internationale conferentie zalen, nóch op het binnenlandse front nóch in Indonesië brak, zijn positie ge handhaafd zo niet sterker gemaakt. Een dergelijk voorzichtig voortschrij dend beleid eist zelfbeheersing van een Regering. Dat de Nederlandse Regering deze zelfbeheersing kón opbrengen, dat zij zich niet door die-hearts-leuzen tot onberaden stappen liet verlokken, kon, omdat zij de katholieken achter zich wist: TROUW AANEEN. De Australische en Amerikaanse leden van de C. v. G. D. hebben in een pers conferentie hun inzichten bekend ge maakt t.a.v. hun voorstellen. Het com muniqué hiervan zegt, dat beide le-Jen der commissie verbaasd waren door de prominentie welke hun voorstellen «re gen. Beide leden zijn ook van mening, dat geen procedure-regeling is geschon den. De verklaring, welke in het Nederland se communiqué wordt toegeschreven aan het Amerikaanse lid van de commissie, dat de gewoonte om geen informele sug gesties te publiceren de enige wijze is. waarop de C.v.G.D. haar taak met succes kan vervullen, schijnt ontleend te zijn aan een lid van de Amerikaanse delegatie en geeft als zodanig dus de inzichten weer van eerstgenoemde met betrekking tot de zienswijze van de laatste. In ieder geval lijkt het, alsof een en ander niet op dc huidige kwestie van toepassing is. aldus het communiqué. Het communiqué vervolgt: de Australi sche en Amerikaanse leden der C.v.G.D waren vanzelfsprekend teleurgesteld, te vernemen, dat het „working paper waarin de betreffende voorstellen zijn vervat, niet kan worden besproken, ^Naar hun mening valt het „working paper" bin nen het kader van hetgeen beide betrok ken partijen trachten te bereiken. Deze leden betreuren het diep. Indien nun moeite de zaak eerder bemoeilijkt dan bevordert, zoals de Ned. regering heelt verklaard kunnen zij het er niet meoe eens zijn, dat het „working paper" strijd'» is met de beginselen der overeenkomst van de Renville. Integendeel lijkt hun toe, dat dit „working paper" een opmerkelij ke getrouwheid aan deze beginselen toont. Aangezien naar hun mening dit „working paper" het vertrouwelijke karakter hand haaft, menen zij dat het niet passend is, thans uit te weiden over hun mening ter) deze, aldus besluit het communiqué van de C.v.G.D. van heden. Het communiqué d.ö. gisteren van de R V. D. te Batavia zegt: ,.De besprekingen tussen dr. Van Mook en Mohammed Hatta werden heden voorlopig afgesloten. Ze werden in een vriendschappelijke geest gevoerd en betroffen alle voornaamste punten, waarop verschillen van inzicht tussen de Nederlandse en republikeinse delega. tie naar voren waren gekomen Als ge volg van deze besprekingen zullen bei den thans nader overleg voeren met hun regeringen, teneinde na te gaan, op welke wijze deze verschillen zouden kunnen worden overbrugd". U.P. verneemt, dat Van Mook aan Hatta een serie voorstellen overhan digde. waaronder de belofte dat de In donesische republiek meer zetels zou krijgenin de huidige prefederale inte rim-regering voor de toekomstige Ver enigde Staten van Indonesië Tevens verluidt dat de Nederlanders voorstellen inzake militaire concessies hebben gedaan, doch deze voorstellen worden nog geheim gehouden, aldus U.P Tegen het aanbreken van de ochtend eindigde een der vrolijk ste partijen, die ooit in de Monle Carlo, een dure nachtclub in New York, werd gehouden op even onvenvachte als droeve wijze. Het begon Donderdagavond, toen acht bar-keepers in staking gin gen, waarop de 150 overige leden van het personeel eveneens hel werk neerlegden. Tot hun verbazing nodigde de directie hen allen uit tot een groot diner-dansant op kosten van de zaak. De hele nacht dans ten de kellners, de koks, de meisjes van de garderobe en de bar-keepers en dronken volop whiskey en champagne. Het daverende feest eindigde mei een toespraak van de directie die aankondigdeVan nu af is dr club voor goed geslótut".... Zelfs vanuit een moderne lijner is het zien van het eerste stukje land zo door en door veilig na de zee-oneindig heid een wonderlijk ervaren. Terwijl de branding zich in de avond-zon uit spreidde over de Dingle Baai, moet de kelk van vermoeid vlieger-geluk zijn overgelopen. Valencia. De Zuid-Westelijke punt van Ierland. Zijn koers klopte akelig. E11 dan die vijf laatste uren op ver moeide, maar triomfantelijke vleugels. In de opwinding van de prestatie scheen slaap onbelangrijk. Over Ierland, lieflijk Engeland voorbij, over het Kanaal in de vredige schemering het was net of de klok van het dorpskerkje hem naar huis riep. Terwijl de avond zich verdichtte^ tot nacht, wezén de stage slingers van de luchtvaart-bakens Londen-Parijs de weg naar het eind van de reis. Plotseling' was daar Charles Augustus Lindbergh uit St. Louis. Montana een rondje makend om de Eiffeltoren, 5808.50 K.M. en 33% uur van New York. Spiralend Le Bourget zoekend, ver wonderde hij zich over de dichtheid van het Zaterdagavond-verkeer in Parijs, de ongelofelijke massa mensen rond het vliegveld, allemaal met hun gezichten naar boven. Terwijl de Spirit over de grasbaan uit rolde, golfde de menigte naar het vlieg tuig toe. Honderdduizend kelen brulden een verdovende kreet. Lindbergh draaide snel de motor af, uit angst, dat de pro- pellor iemand een dodelijke klap zou ge ven. Het scheepje begon te kraken onder de druk van de duwende menigte. Hij forceerde de deur, gilde wanhopig om mecaniciens, maar zijn stem ging verloren in het tumult. Hij werd uit de cockpit getrokken, van schouder op schouder ge smeten, op zijn hoofd, op zijn zij en ook wel eens op zijn zitvlak. Het duurde een half uur, eer zijn voeten de grond raak ten. Franse vliegers brachten hem in vei ligheid. De telegraaf ratelde het nieuws riaar alle delen van de wereld. Heel Amerika over werden de radio- en filmprogram ma's onderbroken. De jongens van de Rvan-fabriek schreeuwden zich hees. De deftige „New York Time»', buiten zichzelf bekroonde zes pagina's van de meest so- lied-burgerlijke tekst met de meest uit bundige kop van zijn geschiedenis: Lindbergh speelt het klaar!!! In de idiote maanden, die volgden, ging een gewone jonge man om met vorsten en menigten, terwijl zijn eerlijke beschei denheid onaangetast bleef. Hij had de gave om eerlijke gedachten om te zetten in eenvoudige woorden, vrij van aanstel lerij zoals in de eerste rede, die hij in zijn leven uitsprak, waarin hij zijn mede leven met het Franse volk uitsprak voor het verlies van Nungesser en Coli, hun helden,, die een veel gevaarlijker daad hadden proberen te verrichtten dan hij. Tegen de tijd, dat naar huis terugvoer op een kruiser, die hém door de President van de Verenigde Staten was toegestuurd, waren de aanbiedingen van film-concerns en reclame-bureaux al ver over de twee en half millioen aoi!a>- neen geklommen. Hij weigerde alles, behalve de Orteig prijs en een paar wel verdiende technische en auteurs-honoraria, die voortkwamen uit zijn prestatie. Hij had zijn vlucht gemaakt, om dc lucht vaart vooruit te brengen. Dat gebeurde. Het vrees-doortrokken vooroordeel tegen vliegen schrompelde ineen, en de passa giersdiensten breidden zich uit. De lucht post steeg met 300% dat jaar. In de jaren die volgden zou Lindbergh geluk en tegenspoed kennen, hij zou er gunstig en ongunstig voorstaan; hij had gelijk en hij was er naast. Maar niets deed ooit af aan de volmaaktheid van zijn grootste uur. De strafcom-missie var. een Nederland-s sportbond had dezer dagen de zaak :e behandelen van een sportman, die zien 'e verantwoorden had voor het krenken van een tegenstander in diens godsdienstige overtuiging tijdens een wedstrijd voor ce competitie tussen een neutrale en een confessionele vereniging. Dezelfde straf- com'missie had zich in diezelfde vergade ring bezig te houden met de zaak van 11 sportman, die in diezelfde wedstrijd een tegenstander opzettelijk had verwond. De sportman, die zijn tegenstander naar de geest had gekrenkt, was lid van Ce neutrale, degene die zijn tegenstander naar het lichaam had gewond, lid van de confessionele partij. 't Was een geval van weerwraak. De confessionele sportman was door zijn neu trale tegenstander in zijn geloof beled'gd en had de man daarvoor een moment la ter „op de hak" genomen. Natuurlijk mag men nooit eigen rechter spelen! Zelfs niet wanneer men in zijn heiligste gevoelens is beledigd. Zelfs niet wanneer men aangevallen wordt op iets dat op dat moment met de sportieve kamp niets te maken heeft, Gelukkig zijn wij in ons land nu zo ver. dat neutrale en confessionele sportclubs in wedstrijden tegen elkaar kunnen uitko men. En gelukkig ook is de sfeer bij der gelijke krachtmetingen over het algemeen zo goed dat geen wanklankwordt ge hoord. Maar een enkele keer doet zien toch nog wel eens een ontsporing voor. Dat is jammer, want een geval als het hierboven aangeduide wijst op een tekort aan karakter bij de neutrale partij. Weet echter in zo'n geval de confessionele par tij niet te weerstaan aan de drang om „gram te halen", dan faalt ook zij inzake karakter. De sportbonden behandelen een klacht wegens godsdienstbelediging serieus; in genoemd geval werd de delinquent in tweede instantie niet veroordeeld wegens ..het krenken van een godsdienstige over tuiging" maar wegens ,.het bezigen van ongepaste uitdrukkingen". Hoe het gefor muleerd wordt, doet minder ter zake: ,e straf kwam en was principieel. De confessionele sporters laten het reen. ter-spelen maar aan hun bond over, De neutralen althans zij die het zich kun nen aantrekken letten eens op de spor;- leus voor Mei j.l. „Beheers alvast eens je mond". SUPPORTER. Besprekingen tussen Unilever en de Tsjecheslowaakse regering hebben geleid tot een arrangement op commercieel en technisch gebied, waarbij Unilever bij de aankoop van oliën ea vetten bemiddeling zal verlenen aan cte Tsjechoslowaakse re gering en haar zal'adviseren omtrent prij zen en leveringsmogelijkheden. Unilever zal over de door haar tussenkomst gedane aankopen een provisie ontvangen in de valuta, waarin de aankoop heeft plaats gevonden en bovendien zekere overeen gekomen bedragen in Tsjechoslowaakse kronen. Deze bedragen in Tsjechoslo waakse kronen kunnen worden gebruikt voor de betaling van in Tsjechoslowakije te kopen artikelen. Deze bedragen zullen in aanmerking worden genomen bij een eventuele overeenkomst met betrekking tot Unilever's vorderingen in Tsjechoslo wakije. Negen leden van het partijbestuur der communistische partij stonden gis teren te Amsterdam terecht wegens een publicatie in „De Waarheid" van 23 Sept. 1946 over het uitzenden van mi litairen naar Indonesië en de ongere geldheden, die zich bij een demonstratie naar aanleiding daarvan te Amster dam hebben voorgedaan. Het artikel bevatte fraaie passages als o.a. „De regering handelt in strijd met de democratie, wanneer zij onze jongens met geweld en thans zelfs met bloedig geweld dwingt om naar de fronten van Soerabaya en Batavia te trekken om daar te sterven voor de belangen van het koloniale groot kapitaal en voor de onderdrukking van recht en vrijheid, waarvoor ons volk tij dens dq oorlog de zwaarste offers heeft gebracht". En dit schoons: „Thans heeft de regering Bee) haar handen met bloed van vrijheidstrijders bevlekt, die „op vreedzame vfljze demonstreerden." De volgende „kameraden" hadden zich te verantwoorden: A. J. Koejemans, P. de Groot, G. Wagenaar, J. Brandenburg, J. P. Schalker, S. Baruch, J. F. Reuter, J. Teiroes en J. van Santen. Men ziet: de crème de la crème van de communisten was hier bijeen. Allen waren verschenen, behalve Gerben Wagenaar. die ziek is. Bij de behandeling bleek, dat de toen malige hoofdredacteur van „De Waar heid", Koejemans inmiddels als hoofd redacteur uit de gratie geraakt 't arti kel eerst gezien had, toen het in de krant was verschenen. Hij had zelfs geen ken nis van de inhoud gehad, hetgeen een wel wat vreemd licht werpt over de gang van zaken bij dit blad: Toch verklaarde de lieer Koejemans thans het „geheel eens" te zijn met dit stuk; misschien geeft het hem weer eens kleedde. een kansje om bij Paul de Groot c.s. in de gratie te komen. Paul de Groot, desgevraagd, deelde mee de opsteller van het stuk te zijn; de overi ge verdachten hadden hem opdracht ge geven dit artikel te schrijven, .maar zij hadden het stuk toch ook niet eerder ge zien dan toen het in de krant verschenen was. De verdediger, mr. B. Stokvis had nog een getuige weten op te scharrelen, die verklaarde, dat de herrie bij de demon straties pas begonnen was, toen de mili taire- en gemeentepolitie ten tonele ver scheen. De officier van justitie, mr. B. Kist zei de in zijn requisitoir o.m.: „Er moet oen mogelijkheid bestaan critiek te leveren op wat de regering doet. Dit dient echter zo te geschieden, dat men zich onthoudt van smaad of belediging". Hij vroeg zich af of dergelijke uitlatingen in partijbladen voor 100 pet. au serieux genomen moeten worden; hij was tot dê overtuiging geko men, dat de uitlatingen hier gedaan in derdaad volledig in de weegschaal gewor pen dienen te worden. Hij vroeg tenslotte tegen alle verdach ten met uitzondering van Koejemans, een geldboete van 100 of tien dagen gevan genisstraf. Wat de heer Koejemans be treft, refereerde hij zich aan het oordeel van de rechtbank, n.1. dat hij het stuk noch opgesteld heeft, noch heeft gepubli ceerd, doch in zijn kwaliteit als hoofdre dacteur wel verantwoordelijk was voor het opnemen van het artikel. Naar wij vérnemen, heeft de parle mentaire enquêtecommissie in verband met het „England-spiel" gehoord de kolonel van he* K.N.I.L-, thans gedeta cheerd bij de 'generale staf te Den Haag, dr. J. M. Somer, die sinds Maart 1943 hoofd was van het Bureau Inlichtings dienst der Neder!, regering te Londen, welke functie hij tot de bevrijding be- „Ik weet. dat ik de gevoelens van som migen mijner socialistische vrienden zal kwetsen, wanneer ik verklaar, dat de toe komst van Europa het gemeenschappelijk resultaat zal zijn van de socialistische ge dachte en de christelijke beschaving", verklaarde de Belgische minister-presi dent Paul Spaak in een toespraak voor socialisten in de provincie Namen, „De opvattingen, die wij socialisteh ge durende 50 jaren er op nagehouden neb ben over Kerk en godsdienst, kunnen op dit ogen-blik niet meer gehandhaafd wor den. We kunnen ook niet met de commu nisten samengaan, omdat het onmogelijk is, samen met hen een economisch en sociaal program door te voeren, zonder de waardigheid van de menselijke persoon prijs te geven. De socialisten van België en van geheel Europa moeten hun houding tegenover hst christendom herzie», de laatste resten van een doctrinair marxisme laten varen en hun politiek oriënteren naar het voorbeeld van de Britse Labour Partij," Tenslotte verklaarde Spaak zich vóór een „uitgesproken gezinspolitiek, omdat een land slechts kan leven en zich verder kan ontwikkelen, wanneer het kinderen heeft". In Belgische politieke kringen wijst men er op, dat de opvattingen van de minister president niet in alle opzichten door de meerderheid van de Belgische socialisten gedeeld worden, maar er kan geen twijfel over bestaan, dat hij de meest invloedrijke figuur in de socialistische partij is en d?: zijn mening grote invloed zal hébben o" die van de socialisten in België en ook van andere landen. Gedroogde zuidvruchten zullen voor taan bij eventuele invoer niet meer op bonnen of toewijzingen worden gedis tribueerd. Ook voor verse zuidvruchten en bananen zullen dan in het algemeen geen bonnen meer worden aangewezen! een uitzondering kan worden verwacht voor sinaasappelen. Voor bananen zal de afschaffing van bonnen eerst gelden, wanneer de nog lopende bonnen hier voor zullen zijn gehonoreerd. Richtlijnen en maximumprijzen voor de handel zullen nog volgen. Z. li. Exc. Mgr. JP. Bouter, bisschop van Nelloretijdens de plechtige processie bij dc sluiting van het ziekentriduum te Blocmcndaat.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1948 | | pagina 1