SMUTS eredoctor van Leiden
Staatsman en vriend gehuldigd
Indonesië in de Veiligheidsraad
EEN SCHIPPER DIE VAN
LINDBERGH SCHROK
Commissie van Goede Diensten
ver
Trouw aanéén
Op de Iribune
Waarde
r
'sNachts na het bal
Communis tische par tij -raadsleden
stonden terecht
van godsdienst er
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Hoge interesse
Besprekingen over rapporten C.G.D.
<j0Êm
Na 33U2 uur vliegengelukkig geland
Geen procedure-regeling geschonden
K.
10. Indonesië en de
Veiligheidsraad
Unilever adviseerde
Het England-spiel
Mare zonder vreugde
70ste JAARGANG
YRIJöAtr IS »TNV »48
No. 2064"
Promotor aan het woord
ENGELAND AANVAARDT
NEDERL. SOEVEREINITEIT
OVER INDONESIË
Nader overleg met regering
Lindbergh, bereikt zijn einddoel
na 5800 km. te hebben afgelegd.
Zijn succes leverde winst aan
de vliegdiensten, want de men
selijke vrees voor „over de
Oceaan door de lucht" was over
wonnen.
Land, land
Parijs
ELKE ONTSPORING TEVEEL
bij aankopen door de Tsjechische
regering
Wegens publicatie inzake
Indonesië in „De Waarheid"
Hoofdredacteur ivist van niets
SPAAK WENST CHRISTELIJK
SOCIALISME
Socialisten moeien hun houding
tegenover het christendom
herzien
GEDEELTELIJKE OPHEFFING
DISTRIBUTIE ZUIDVRUCHTEN
DE KANTOREN van de Redactie en de Admi
nistratie van de .Nieuwe Schiedamsche Courant"
zijn gevestigd te Rotterdam. Kortenaerstraat 1,
✓Tel 25270: te Schiedam. Broersvest 8. Tel 68804
De abonnementsprijs bedraagt f 3.45 per kwartaal,
f 1.15 per maand, f 0.30 per week.
Directeur: J. KUIJPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX.
Algemeen Redacteur: H. A. ^AALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele
kolombreedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs op
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.—. Ieder woord
meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij
vooruitbetaling.
De Sint Pieterskerk in de oude Sleu
telstad, die reeds eerder getuige mocht
wezen van de aanwezigheid van grote
mannen en vrouwen binnen haar mu
ren, genoot vandaag de eer een der be
roemdste mannen uit de laatste halve
eeuw op politiek-staatkundig terrein te
ontvangen. Thans was het de grijze
veldmaarschalk Smuts, aan wie door de
Senaat der Leidse universiteit het ere
doctoraat werd uitgereikt en dit ge
schiedde hedenmiddag in een door dui
zenden personen bezochte bijeenkomst,
onder wie ook de Prinses-Regentes an
Prins Bernhard.
Vergezeld van de gezant van de Unie
van Zuid Afrika te Den Haag, prof. dr.
L. Fouché en de gezantschapssecretaris,
de heer Uys, arriveerde generaal Smuts
hedenmiddag tegen één uur aan het ge
bouw van het Oosters Instituut. Rapen
burg 61 te Leiden. Na een korte begroe
ting door de leden van de Academische
Senaat, de promotor van Smuts prof. mr.
J. M. van Bemmelen. de president-curator
der Leidse Universiteit, dr. J. E. Baron
de Vos van Steenwijk en de curator mr.
A F Visser van IJzendoorn en enkele an
dere genodigden werd een gemeenschap
pelijke lunch gehouden, welke een zeer
bijzonder karakter droeg, omdat men de
aardige attentie had gehad haar in oud-
Hollandse stijl te houden Bij deze lunch,
welke door bedienden in oud-Hollandse
klederdracht werd geserveerd, werd o/.n
gebruik gemaakt van het oude stadszilver,
voor deze gelegenheid door de directie
van het Stedelijk museum „De LakennaJ"
daartoe welwillend beschikbaar gesteld.
Na het beëindigen van de lunch begaf
het gezelschap zich te voet naar de acade
mie, waar de proftssoren zich in hun in
drukwekkend gewaad kleedden om ver
volgens eveneens te voet door de beroem
de- Kloksteeg naar de Pieterskerk te gaan,
waar inmiddels H. K. H. Prinses-Regentes
Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard in
het midden der kerk op het gereserveerde
gedeelte hadden plaats genomen. De kerk
was stampvol met toeschouwers, die deze
bijzondere plechtigheid wilden bijwonen.
Na een welkomstwoord van prof. mr
J. C» van Oven betrad de promotor, prof.
mr J. M. van Bemmelen het spreekge
stoelte. Deze begon zijn rede met een
vergelijking tussen de promotie van een
pas afgestudeerd student en dit eredocto
raat, verkpegen door een langdurig en
welbesteed leven in dienst van volk en
mensheid, een leven, dat vrijwel te ver
eenzelvigen is met de wereldgeschiedenis
der laatste vijftig jaren.
Uw vader, Jacobus Abraham Smuts en
uw moeder, die de goed-Nederlandse
naam De Vries droeg, waren beiden van
Nederlandse afkomst. In zoverre is die
afkomst van belang, omdat u zich altijd
nauw verwant kebi.gevoeld aan het. Ne
derlandse stamland, zozeer zelfs dat U
naast Afrikaans °°h Hollands spreekt en
-■verstaat.
Wij zien u- als jongen op de boerderij
van uw vader bij Riebeek West. Dan
komt uw studietijd, eerst op het Victoria
College in Stellenbosch. Reeds in die tijd
schrijft u over onderwerpen, die u ook
later zullen interesseren: slavernij en de
rechten van het individu. Hier vinden wij
derhalve uw eerste belangstelling voor
het recht ontwaken. Na Stellenbosch komt
^w studietijd in Cambridge in Christ's
College.
Na Cambridge kwaamt u terug naar
Afrika en in de eerstvolgende dertig jaar
ligt uw wetenschappelijke arbeid wel niet
geheel stil, maar wordt u toch voor het
grootste deel opgeslokt door het publieke
en politieke leven.
Uw biographe vertelt, dat u als jongen
van 16 jaar aan eet. vreemde schreef, dal
uw dierbaarste wens was om een vriend
te hebben en om slechtheid te vermijden.
Op dit ogenblik, waarop aan u door onze
universiteit de doctorsgraad wordt ver
leend vanwege uw grote verdiensten,
kunt u er verzekerd van zijn, dat dit te
vens het bewijs is van het feit, dat u in
ons land vele vrienden hebt en dat die
vrienden u vereren omdat u naar het
hoogste goed hebt gestreefd. Het is om al
deze redenen, dat de Leidse universiteit
u heeft willen eren.
Op deze met aandacht gevolgde rede sprak
prof. van Bemmelen de gebruikelijke for
mule uit, waarbij veldmaarschalk Smots
tot eredoctor werd' bevorderd en hij over
handigde daarna de traditionele bul aan
de nieuwe eredoctor.
De jonge doctor dankte hierna voor tiet
hem verleende doctoraat.
Na de plechtigheid in de Pieterskerk
trok de jonge eredoctor, vergezeld van de
Koninklijke gasten en de stoet van geno
digden weer tc voet naar het academie
gebouw, waar de gebruikelijke receptie
plaats vond.,Vervolgens begaf veldmaar
schalk Smuts zich naar de studentensocië
teit „Minerva'.', alwaar het collegium de
nieuwe eredoctor met zijn welverdiende
onderscheiding gelukwenste.
Na enige tijd aldaar vertoefd te hebben,
vertrok de hoge gast weer per auto naar
Schiphol.
De Veiligheidsraad heeft zich in dc
zitting van gisteren bezig gehouden met
de laatste rapporten van de Commissie
van Goede Diensten, in het bijzonder
met het rapport over dc conferentie tt
Bandoeng.
Als eerste spreker voerde de afgevaar
digde van India, dr. P. Pillai het woord.
Hij waarschuwde de raad er voor, dat
de toestand in Indonesië ernstig is en hij
meende, dat. de mogelijkheid bestaat, dat
de republiek „opgerold" (broken up)
wordt. Men kan niet zeggen, aldus deze
spr., dat de actie tot het organiseren
van afscheidingsbewegingen in Inaonesic
en tot het oprollen van de republiek zo
heel gauw werd opgezet en uitgevoerd.
Alles wijst er echter op, dat er sprake
is van een weloverwogen en zorgvuldig
uitgewerkt plan. Voor de belangrijke
conferentie van Bandoeng werd de repu
bliek niet uitgenodigd, doch wel verte
genwoordigers van „marionetten-staten".
't Meest verontrustend is de veranderde
houding in het openbaar der Nederlandse
regering, aldus dr. Pillai. Spr. vroeg de
raad de Nederlandse regering té verzoe
ken verdere actie tot het vormen van
nieuwe staten te staken. Verder zeide
hij nog, dat een lening van 400 millioen
dollar aan Nederland met als waarborg
de opbrengst van de tin-export, van
Bangka de moeilijkheden met de repu
bliek nog zou vergroten.
Malik, de Russische afgevaardigde
brandmerkte in een lange rede de Ne
derlandse „koloniale overheersing". De
Nederlanders „wurgen" door een econo
mische blokkade de republiek, hetgeen
de Commissie van Goede Diensten oog
luikend toelaat, aldus Malik.
De Australische afgevaardigde zeide.
dat de voortgang in de onderhandelin
gen na de Renville-overeenkomst ojjr
zettelijk door de Nederlanders is ver
traagd.
Mr. van Klef fens: Onder
handelingen niet afgebroken.
Mr. Van Kleffens verzekerde, dat de
onderhandelingen niet waren afgebroken,
doch dat de onderhandelingen voor een
politieke overeenkomst voor enige tijd
waren opgeschort, terwijl de besprekin
gen over de uitvoering van het bestand
doorgang vonden. Bovendien hebben dr.
Van Mook en drs. Hatta een lange en
nuttige bespreking gehouden, in zeer
vriendschappelijke sfeer. Het opschorten
der besprekingen geschiedde slechts, om
dat de publicatie van de voorstellen der
C. G. D. opschudding en spanning ver
wekte, welke niet bevorderlijk zijn voor
onderhandelingen omtrent de betreffen
de delicate aangelegenheden. „Hoe min
der over de kwestie gesproken wordt,
hoe eerder deze is opgelost".
De republikeinse afgevaardigde, Palar,
vroeg hoe lang het „voorlopig", zal zijn
bij de voorlopige opschorting der onder
handelingen. Hij stelde voor de C. G. D.
te verzoeken zo spoedig mogelijk docu
menten over deze aangelegenheid in tc
dienen.
Een woordvoerder van het Bmse mi
nisterie van buitenlandse zaken heeft
vandaag gezegd, dat Engeland_.de Ne
derlandse souvereiniteit over Indonesië
heeft aanvaard, aldus meldt Ass: Press.
Het Foreign Office heeft alle Britse
diplomatieke missies in Indonesië op
dracht gegeven niet langer Indonesi
sche republikeinse paspoorten té erken
nen, zei hij.
Volgens regeringskringen betekent
deze stap, dat Engeland zijn informele
erkenning van de Indonesische repu
bliek ingetrokken heeft.
De woordvoerder van het Foreign
Office verklaarde, dat de houding van
Engeland tegenover de republiek geba
seerd was op de bepalingen van de
Renville-overeenkomst.
Prinses Juliana en Prins Bernhard nemen voor dc kleine prinses jes de poppen in ontvangst, die namens het
Zweedse Studentenkoor gisteren op het paleis Soestdijk werden aangeboden. t
Nog werkten de modderkluiten op zijn
zenuwen toen een handjevol stipjes
in zicht kwam even zuidelijk van de
koers. Lindbergh kon zijn vermoeide
ogen nauwelijks geloven. Waren dit
weer hersenschimmen. Hij stak de
„Spirit of St. Lquis" omlaag. Vissers
scheepjes. Dat betekende, dat er land in
de buurt was. Lindbergh cirkelde om
een scheepje heen en nam gas weg. Lang
had hij moeten wachten, om zijn vraag
te stellen. ..Welke kant moet ik op naar
Ierland" scheeuwdc hij. Maar de schip
per bleef verstijf.d aan het roer staan.
Lindbergh trok op en hernam zijn koers.
Van den be
ginne af aan
heeft het In
donesische
vraagstuk
in het volle licht van de internationale
belangstelling gestaan. Argwanend sloeg
de buitenwereld Nederland gade. Ieder
land met zijn eigen gedachten en bedoe
lingen in het achterhoofd. Rusland en
zijn satellieten zagen iedere brandhaard
in het Verre Oosten evenals overal el
ders als een voortreffelijke voedingsbo
dem voor communistische agitatie. De
landen van het verre Oosten schaarden
zich achter de gele broeders van Indo
nesië. De landen der Arabische Liga
herkenden in de Republiek een nieuwe
Mohammedaanse Staat, die de macht
van de Islam in de wereld kon vergro
ten Andere mogendheden zagen in de
Indonesische kwestie een enige gelegen
heid voor de organisatie der Verenigde
Volken en -voor de Veiligheidsraad om
te laten zien wat zij in het belang van
de vrede of ter liquidatie van het oude
kolonialisme vermochten. Ieder bekeek
het vraagstuk door zijn eigen bril. Maar
wanneer de neuzen werden geteld,
bleek maar al te duidelijk, dat de
meeste brillen een
voor Nederland erg
ongunstige kleur
hadden.
Tot het ogenblik
der politiële actie
vond nóch de ple
naire vergadering
van de U.N.O., nóch de Veiligheidsraad
aanleiding om zich in noemenswaardige
mate met het Indonesische probleem
bezig te houden. Toen echter in Aug.
van verleden jaar de tijd daartoe was
gekomen, bleek meteen, dat Nederland
een meerderheid in de Veiligheidsraad
tegen zich had. Een meerderheid, gro
tendeels bestaande uit onverzoenlijlten,
wier standpunt zo vooringenomen vast
lag, dat het door geen vertogen meer
te veranderen viel.
Deze meerderheid dreef, nadat de
Veiligheidsraad tot staking van hét
vuren had gemaand en nadat aan deze
resolutie op 4 Augustus gevolg was ge
geven, naar allerlei voor Nederland vol
strekt onaanvaardbare resoluties. Ne
derland zou %ijn troepen moeten terug
trekken tot de demarcatielijnen van
vóór de politiële actie; Nederland zou
arbitrage van de Veiligheidsraad moe
ten aanvaarden: Nederland zou, indien
het onwillig bleek om aan de Veilig
heidsraad te gehoorzamen, met sancties
worden gestraft.
Wat stond Nederland onder die om-
handigheden te doen? Gelijk de petro-
leuses' uit de Franse revolutie fier de
borst ontbloten en liever in de bajonet
lopen dan krimp te geven? Va banque
spelen en erop speculeren dat het zo'n
vaart niet zou lopen en dat de soep niet
zo heet wordt gegeten als ze wordt op
gediend en zich moed inspreken met
meer dergelijke, de sloomheid verheer
lijkende vaderlandse zegswijzen? Of: de
dingen reëel nemen zoals ze 'agen en
trachten, het beste uit de moeilijke si
tuatie te maken, wat er te maken viel?
Nederland heefl het laatste gedaan.
Door de misdaden die de Republi
keinse legers op hun terugtocht jegens
de Chinese bevolking begingen, werd
China, dat zich aanvankelijk onder de
tegenstanders van Nederland schaarde,
bewogen zijn
standpunt te
herzien.
Daarmee
was de
meerderheid geen meerderheid meer,
doch het gevaar van onaanvaard
bare resoluties was nog niet gewe
ken. Dit gevaar kon alleen worden
gepareerd doordat Nederland van zijn
kant met suggesties voor aanvaardbare
resoluties voor de dag kwam. Nederland
suggereerde het consulaire onderzoek en
de Commissie voor Goede Diensten, een
commissie dus met zeer begrensde be
voegdheden, die in genen dele de Ne
derlandse souvereiniteit aantastten.
De Veiligheidsraad heeft deze sugges
ties aanvaard en van ver-reikende be
moeienis met het Indonesische vraag
stuk afgezien.
De gebeurtenissen nadien hebben aan
getoond^ dat Nederland goed had gezien.
De Republiek, die aanvankelijk de
houding van de Veiligheidsraad uitlegde
als een overwinning van haar zaak en
die meende, dat de Veiligheidsraad, voor
gelicht door de Commissie van Goede
Diensten, haar wel oogluikend szou toe
laten met de schen
ding der wapenstil
standsovereen
komst voort te gaan
werd na enige
dat het menens
was en dat zij de
hele buitenwereld
tegen zich kreeg, wanneer zij de derde
wapenstilstand die van de Renville
niet nakwam. Zij zag zich gedwongen
zich koest te houden.
yan de andere kant kreeg Nederland
volop gelegenheid om zonder interna
tionale moeilijkheden integendeel
met internationale steun in de gebie
den, die tot royale samenwerking bereid
waren, de economische wederopbouw
aan te zetten. Met het resultaat, dat deze
delen van Indonesië binnen enkele jaren
zichzelf kunnen bedruipen en als een
economisch volkomen gezonde gemeen
schap hun plaats tussen de volken kun
nen innemen. Daarmeee is de basis ge
legd voor de voortgang van de staat
kundige opbouw van de Indonesië fede
ratie, voojlopig desnoods zonder de Re
publiek.
Bovendien kwam Nederland door de
ervaring van de Commissie voor Goede
Diensten en door het feit, dat mede door
deze commissie op de Renville resultaat
werd bereikt, steeds sterker te staan
tegenover de Veiligheidsraad en de Ver
enigde Naties. Toen na de Renville-over
eenkomst een poging werd ondernomen
om de bevoegdheden der Commissie
voor Goede Diensten uit te breiden, kon
Nederland vlakweg weigeren omdat het
bewiis van zijn goede wil was geleverd.
Alles tezamen genomen heeft Neder
land dus tegenover het buitenland met
een voorzichtig beleid, zodat de lijn
nóch in de internationale conferentie
zalen, nóch op het binnenlandse front
nóch in Indonesië brak, zijn positie ge
handhaafd zo niet sterker gemaakt.
Een dergelijk voorzichtig voortschrij
dend beleid eist zelfbeheersing van een
Regering. Dat de Nederlandse Regering
deze zelfbeheersing kón opbrengen, dat
zij zich niet door die-hearts-leuzen tot
onberaden stappen liet verlokken, kon,
omdat zij de katholieken achter zich
wist:
TROUW AANEEN.
De Australische en Amerikaanse leden
van de C. v. G. D. hebben in een pers
conferentie hun inzichten bekend ge
maakt t.a.v. hun voorstellen. Het com
muniqué hiervan zegt, dat beide le-Jen
der commissie verbaasd waren door de
prominentie welke hun voorstellen «re
gen. Beide leden zijn ook van mening,
dat geen procedure-regeling is geschon
den.
De verklaring, welke in het Nederland
se communiqué wordt toegeschreven aan
het Amerikaanse lid van de commissie,
dat de gewoonte om geen informele sug
gesties te publiceren de enige wijze is.
waarop de C.v.G.D. haar taak met succes
kan vervullen, schijnt ontleend te zijn
aan een lid van de Amerikaanse delegatie
en geeft als zodanig dus de inzichten weer
van eerstgenoemde met betrekking tot de
zienswijze van de laatste. In ieder geval
lijkt het, alsof een en ander niet op dc
huidige kwestie van toepassing is. aldus
het communiqué.
Het communiqué vervolgt: de Australi
sche en Amerikaanse leden der C.v.G.D
waren vanzelfsprekend teleurgesteld, te
vernemen, dat het „working paper
waarin de betreffende voorstellen zijn
vervat, niet kan worden besproken, ^Naar
hun mening valt het „working paper" bin
nen het kader van hetgeen beide betrok
ken partijen trachten te bereiken. Deze
leden betreuren het diep. Indien nun
moeite de zaak eerder bemoeilijkt dan
bevordert, zoals de Ned. regering heelt
verklaard kunnen zij het er niet meoe
eens zijn, dat het „working paper" strijd'»
is met de beginselen der overeenkomst
van de Renville. Integendeel lijkt hun toe,
dat dit „working paper" een opmerkelij
ke getrouwheid aan deze beginselen toont.
Aangezien naar hun mening dit „working
paper" het vertrouwelijke karakter hand
haaft, menen zij dat het niet passend is,
thans uit te weiden over hun mening ter)
deze, aldus besluit het communiqué van
de C.v.G.D. van heden.
Het communiqué d.ö. gisteren van de
R V. D. te Batavia zegt:
,.De besprekingen tussen dr. Van
Mook en Mohammed Hatta werden
heden voorlopig afgesloten. Ze werden
in een vriendschappelijke geest gevoerd
en betroffen alle voornaamste punten,
waarop verschillen van inzicht tussen
de Nederlandse en republikeinse delega.
tie naar voren waren gekomen Als ge
volg van deze besprekingen zullen bei
den thans nader overleg voeren met hun
regeringen, teneinde na te gaan, op
welke wijze deze verschillen zouden
kunnen worden overbrugd".
U.P. verneemt, dat Van Mook aan
Hatta een serie voorstellen overhan
digde. waaronder de belofte dat de In
donesische republiek meer zetels zou
krijgenin de huidige prefederale inte
rim-regering voor de toekomstige Ver
enigde Staten van Indonesië
Tevens verluidt dat de Nederlanders
voorstellen inzake militaire concessies
hebben gedaan, doch deze voorstellen
worden nog geheim gehouden, aldus U.P
Tegen het aanbreken van de
ochtend eindigde een der vrolijk
ste partijen, die ooit in de Monle
Carlo, een dure nachtclub in
New York, werd gehouden op
even onvenvachte als droeve
wijze.
Het begon Donderdagavond, toen
acht bar-keepers in staking gin
gen, waarop de 150 overige leden
van het personeel eveneens hel
werk neerlegden.
Tot hun verbazing nodigde de
directie hen allen uit tot een
groot diner-dansant op kosten
van de zaak. De hele nacht dans
ten de kellners, de koks, de
meisjes van de garderobe en de
bar-keepers en dronken volop
whiskey en champagne.
Het daverende feest eindigde mei
een toespraak van de directie
die aankondigdeVan nu af is dr
club voor goed geslótut"....
Zelfs vanuit een moderne lijner is het
zien van het eerste stukje land zo
door en door veilig na de zee-oneindig
heid een wonderlijk ervaren. Terwijl
de branding zich in de avond-zon uit
spreidde over de Dingle Baai, moet de
kelk van vermoeid vlieger-geluk zijn
overgelopen. Valencia. De Zuid-Westelijke
punt van Ierland. Zijn koers klopte
akelig.
E11 dan die vijf laatste uren op ver
moeide, maar triomfantelijke vleugels.
In de opwinding van de prestatie scheen
slaap onbelangrijk. Over Ierland, lieflijk
Engeland voorbij, over het Kanaal in de
vredige schemering het was net of de
klok van het dorpskerkje hem naar huis
riep. Terwijl de avond zich verdichtte^
tot nacht, wezén de stage slingers van de
luchtvaart-bakens Londen-Parijs de weg
naar het eind van de reis.
Plotseling' was daar Charles Augustus
Lindbergh uit St. Louis. Montana een
rondje makend om de Eiffeltoren, 5808.50
K.M. en 33% uur van New York.
Spiralend Le Bourget zoekend, ver
wonderde hij zich over de dichtheid van
het Zaterdagavond-verkeer in Parijs, de
ongelofelijke massa mensen rond het
vliegveld, allemaal met hun gezichten
naar boven.
Terwijl de Spirit over de grasbaan uit
rolde, golfde de menigte naar het vlieg
tuig toe. Honderdduizend kelen brulden
een verdovende kreet. Lindbergh draaide
snel de motor af, uit angst, dat de pro-
pellor iemand een dodelijke klap zou ge
ven. Het scheepje begon te kraken onder
de druk van de duwende menigte. Hij
forceerde de deur, gilde wanhopig om
mecaniciens, maar zijn stem ging verloren
in het tumult. Hij werd uit de cockpit
getrokken, van schouder op schouder ge
smeten, op zijn hoofd, op zijn zij en ook
wel eens op zijn zitvlak. Het duurde een
half uur, eer zijn voeten de grond raak
ten. Franse vliegers brachten hem in vei
ligheid.
De telegraaf ratelde het nieuws riaar
alle delen van de wereld. Heel Amerika
over werden de radio- en filmprogram
ma's onderbroken. De jongens van de
Rvan-fabriek schreeuwden zich hees. De
deftige „New York Time»', buiten zichzelf
bekroonde zes pagina's van de meest so-
lied-burgerlijke tekst met de meest uit
bundige kop van zijn geschiedenis:
Lindbergh speelt het klaar!!!
In de idiote maanden, die volgden, ging
een gewone jonge man om met vorsten
en menigten, terwijl zijn eerlijke beschei
denheid onaangetast bleef. Hij had de
gave om eerlijke gedachten om te zetten
in eenvoudige woorden, vrij van aanstel
lerij zoals in de eerste rede, die hij in
zijn leven uitsprak, waarin hij zijn mede
leven met het Franse volk uitsprak voor
het verlies van Nungesser en Coli, hun
helden,, die een veel gevaarlijker daad
hadden proberen te verrichtten dan hij.
Tegen de tijd, dat naar huis terugvoer
op een kruiser, die hém door de President
van de Verenigde Staten was toegestuurd,
waren de aanbiedingen van film-concerns
en reclame-bureaux al ver over de twee
en half millioen aoi!a>- neen geklommen.
Hij weigerde alles, behalve de Orteig prijs
en een paar wel verdiende technische en
auteurs-honoraria, die voortkwamen uit
zijn prestatie.
Hij had zijn vlucht gemaakt, om dc lucht
vaart vooruit te brengen. Dat gebeurde.
Het vrees-doortrokken vooroordeel tegen
vliegen schrompelde ineen, en de passa
giersdiensten breidden zich uit. De lucht
post steeg met 300% dat jaar.
In de jaren die volgden zou Lindbergh
geluk en tegenspoed kennen, hij zou er
gunstig en ongunstig voorstaan; hij had
gelijk en hij was er naast. Maar niets
deed ooit af aan de volmaaktheid van zijn
grootste uur.
De strafcom-missie var. een Nederland-s
sportbond had dezer dagen de zaak :e
behandelen van een sportman, die zien 'e
verantwoorden had voor het krenken van
een tegenstander in diens godsdienstige
overtuiging tijdens een wedstrijd voor ce
competitie tussen een neutrale en een
confessionele vereniging. Dezelfde straf-
com'missie had zich in diezelfde vergade
ring bezig te houden met de zaak van 11
sportman, die in diezelfde wedstrijd een
tegenstander opzettelijk had verwond.
De sportman, die zijn tegenstander naar
de geest had gekrenkt, was lid van Ce
neutrale, degene die zijn tegenstander
naar het lichaam had gewond, lid van de
confessionele partij.
't Was een geval van weerwraak. De
confessionele sportman was door zijn neu
trale tegenstander in zijn geloof beled'gd
en had de man daarvoor een moment la
ter „op de hak" genomen.
Natuurlijk mag men nooit eigen rechter
spelen! Zelfs niet wanneer men in zijn
heiligste gevoelens is beledigd. Zelfs niet
wanneer men aangevallen wordt op iets
dat op dat moment met de sportieve
kamp niets te maken heeft,
Gelukkig zijn wij in ons land nu zo ver.
dat neutrale en confessionele sportclubs in
wedstrijden tegen elkaar kunnen uitko
men. En gelukkig ook is de sfeer bij der
gelijke krachtmetingen over het algemeen
zo goed dat geen wanklankwordt ge
hoord. Maar een enkele keer doet zien
toch nog wel eens een ontsporing voor.
Dat is jammer, want een geval als het
hierboven aangeduide wijst op een tekort
aan karakter bij de neutrale partij. Weet
echter in zo'n geval de confessionele par
tij niet te weerstaan aan de drang om
„gram te halen", dan faalt ook zij inzake
karakter.
De sportbonden behandelen een klacht
wegens godsdienstbelediging serieus; in
genoemd geval werd de delinquent in
tweede instantie niet veroordeeld wegens
..het krenken van een godsdienstige over
tuiging" maar wegens ,.het bezigen van
ongepaste uitdrukkingen". Hoe het gefor
muleerd wordt, doet minder ter zake: ,e
straf kwam en was principieel.
De confessionele sporters laten het reen.
ter-spelen maar aan hun bond over, De
neutralen althans zij die het zich kun
nen aantrekken letten eens op de spor;-
leus voor Mei j.l. „Beheers alvast eens je
mond".
SUPPORTER.
Besprekingen tussen Unilever en de
Tsjecheslowaakse regering hebben geleid
tot een arrangement op commercieel en
technisch gebied, waarbij Unilever bij de
aankoop van oliën ea vetten bemiddeling
zal verlenen aan cte Tsjechoslowaakse re
gering en haar zal'adviseren omtrent prij
zen en leveringsmogelijkheden. Unilever
zal over de door haar tussenkomst gedane
aankopen een provisie ontvangen in de
valuta, waarin de aankoop heeft plaats
gevonden en bovendien zekere overeen
gekomen bedragen in Tsjechoslowaakse
kronen. Deze bedragen in Tsjechoslo
waakse kronen kunnen worden gebruikt
voor de betaling van in Tsjechoslowakije
te kopen artikelen. Deze bedragen zullen
in aanmerking worden genomen bij een
eventuele overeenkomst met betrekking
tot Unilever's vorderingen in Tsjechoslo
wakije.
Negen leden van het partijbestuur
der communistische partij stonden gis
teren te Amsterdam terecht wegens een
publicatie in „De Waarheid" van 23
Sept. 1946 over het uitzenden van mi
litairen naar Indonesië en de ongere
geldheden, die zich bij een demonstratie
naar aanleiding daarvan te Amster
dam hebben voorgedaan.
Het artikel bevatte fraaie passages als
o.a. „De regering handelt in strijd met de
democratie, wanneer zij onze jongens met
geweld en thans zelfs met bloedig geweld
dwingt om naar de fronten van Soerabaya
en Batavia te trekken om daar te sterven
voor de belangen van het koloniale groot
kapitaal en voor de onderdrukking van
recht en vrijheid, waarvoor ons volk tij
dens dq oorlog de zwaarste offers heeft
gebracht". En dit schoons: „Thans heeft
de regering Bee) haar handen met bloed
van vrijheidstrijders bevlekt, die „op
vreedzame vfljze demonstreerden."
De volgende „kameraden" hadden zich
te verantwoorden: A. J. Koejemans, P.
de Groot, G. Wagenaar, J. Brandenburg,
J. P. Schalker, S. Baruch, J. F. Reuter, J.
Teiroes en J. van Santen. Men ziet: de
crème de la crème van de communisten
was hier bijeen. Allen waren verschenen,
behalve Gerben Wagenaar. die ziek is.
Bij de behandeling bleek, dat de toen
malige hoofdredacteur van „De Waar
heid", Koejemans inmiddels als hoofd
redacteur uit de gratie geraakt 't arti
kel eerst gezien had, toen het in de krant
was verschenen. Hij had zelfs geen ken
nis van de inhoud gehad, hetgeen een
wel wat vreemd licht werpt over de gang
van zaken bij dit blad:
Toch verklaarde de lieer Koejemans
thans het „geheel eens" te zijn met dit
stuk; misschien geeft het hem weer eens kleedde.
een kansje om bij Paul de Groot c.s. in de
gratie te komen.
Paul de Groot, desgevraagd, deelde mee
de opsteller van het stuk te zijn; de overi
ge verdachten hadden hem opdracht ge
geven dit artikel te schrijven, .maar zij
hadden het stuk toch ook niet eerder ge
zien dan toen het in de krant verschenen
was.
De verdediger, mr. B. Stokvis had nog
een getuige weten op te scharrelen, die
verklaarde, dat de herrie bij de demon
straties pas begonnen was, toen de mili
taire- en gemeentepolitie ten tonele ver
scheen.
De officier van justitie, mr. B. Kist zei
de in zijn requisitoir o.m.: „Er moet oen
mogelijkheid bestaan critiek te leveren
op wat de regering doet. Dit dient echter
zo te geschieden, dat men zich onthoudt
van smaad of belediging". Hij vroeg zich
af of dergelijke uitlatingen in partijbladen
voor 100 pet. au serieux genomen moeten
worden; hij was tot dê overtuiging geko
men, dat de uitlatingen hier gedaan in
derdaad volledig in de weegschaal gewor
pen dienen te worden.
Hij vroeg tenslotte tegen alle verdach
ten met uitzondering van Koejemans, een
geldboete van 100 of tien dagen gevan
genisstraf. Wat de heer Koejemans be
treft, refereerde hij zich aan het oordeel
van de rechtbank, n.1. dat hij het stuk
noch opgesteld heeft, noch heeft gepubli
ceerd, doch in zijn kwaliteit als hoofdre
dacteur wel verantwoordelijk was voor
het opnemen van het artikel.
Naar wij vérnemen, heeft de parle
mentaire enquêtecommissie in verband
met het „England-spiel" gehoord de
kolonel van he* K.N.I.L-, thans gedeta
cheerd bij de 'generale staf te Den Haag,
dr. J. M. Somer, die sinds Maart 1943
hoofd was van het Bureau Inlichtings
dienst der Neder!, regering te Londen,
welke functie hij tot de bevrijding be-
„Ik weet. dat ik de gevoelens van som
migen mijner socialistische vrienden zal
kwetsen, wanneer ik verklaar, dat de toe
komst van Europa het gemeenschappelijk
resultaat zal zijn van de socialistische ge
dachte en de christelijke beschaving",
verklaarde de Belgische minister-presi
dent Paul Spaak in een toespraak voor
socialisten in de provincie Namen,
„De opvattingen, die wij socialisteh ge
durende 50 jaren er op nagehouden neb
ben over Kerk en godsdienst, kunnen op
dit ogen-blik niet meer gehandhaafd wor
den. We kunnen ook niet met de commu
nisten samengaan, omdat het onmogelijk
is, samen met hen een economisch en
sociaal program door te voeren, zonder de
waardigheid van de menselijke persoon
prijs te geven.
De socialisten van België en van geheel
Europa moeten hun houding tegenover hst
christendom herzie», de laatste resten van
een doctrinair marxisme laten varen en
hun politiek oriënteren naar het voorbeeld
van de Britse Labour Partij,"
Tenslotte verklaarde Spaak zich vóór
een „uitgesproken gezinspolitiek, omdat
een land slechts kan leven en zich verder
kan ontwikkelen, wanneer het kinderen
heeft".
In Belgische politieke kringen wijst men
er op, dat de opvattingen van de minister
president niet in alle opzichten door de
meerderheid van de Belgische socialisten
gedeeld worden, maar er kan geen twijfel
over bestaan, dat hij de meest invloedrijke
figuur in de socialistische partij is en d?:
zijn mening grote invloed zal hébben o"
die van de socialisten in België en ook
van andere landen.
Gedroogde zuidvruchten zullen voor
taan bij eventuele invoer niet meer op
bonnen of toewijzingen worden gedis
tribueerd. Ook voor verse zuidvruchten
en bananen zullen dan in het algemeen
geen bonnen meer worden aangewezen!
een uitzondering kan worden verwacht
voor sinaasappelen. Voor bananen zal
de afschaffing van bonnen eerst gelden,
wanneer de nog lopende bonnen hier
voor zullen zijn gehonoreerd.
Richtlijnen en maximumprijzen voor
de handel zullen nog volgen.
Z. li. Exc. Mgr. JP. Bouter, bisschop van Nelloretijdens de plechtige
processie bij dc sluiting van het ziekentriduum te Blocmcndaat.