Waarom veroverden Amerikanen
Berlijn niet?
Russen drongen Amerikaanse en
Britse sectoren binnen
POMPSTATION LATROEN
OPGEBLAZEN
Enorme belangstelling voor de
regeringsverklaring
Op de IrIBUNE
Roosevelt had er Berlijn voor over om
Stalin in de U.N.O. te krijgen
Wanhoopsdaad van Mevr. Kosenkina
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Incidenten te Berlijn
Aangenaam gesprekmet Molotof
Nieuwe beroering in Palestina
»'V7j
70ste JAARGANG
VRIJDAG 13 AUGUSTUS 1948
No. 20697
Het luwen van de gevaarlijke situatie, welke rond Berlijn was
gerezen, heeft een ogenblik aan de angstige wereld respijt
gegeven, om te wachten op een nieuwe zenuw-knappende
climax, welke Stalin zeker voor de wereld achter de hand heeft.
Was het nodig geweest, dat Berlijn in de afgelopen maanden
de wereld op het scherp van de snede van Mars' oorlogszwaard
dreigde te brengen?
Toen de legers van Eisenhower in Maart en April van 1945
zegevierend over de Autobahnen daverden, lag de weg naar
Berlijn voor hen open. Zij hadden zich een weg kunnen banen
naar de Reichshauptstadt en de verovering van dit gebied tot
hun wapenfeit kunnen uitroepen. Tot Berlijn hadden zjj de
eer en de goodwill van de verovering van Duitsland met de
Britten en Fransen kunnen delen; de Russen de andere zijde
van het Derde Rijk latend.
In plaats daarvan och, luister liever naar wat John T.
Flynn in de Reader's Digest vertelt over de wellicht grandioze
blunder, die achter een geheime overeenkomst stak, een over
eenkomst, die het Dantzig-tractaat van de derde wereld-oorlog
dreigt te worden.
PRINSES JULIANA IN
LONDEN
DRAMA TE WINSCHOTEN
Mannen vermoorden hun
broeder
MIDDELBURG'S STADHUIS
WORDT VERDER HERSTELD
MINISTER LIEFTINCK NAAR
WASHINGTON
Zij sprong van vierde verdieping
van het sovjet-consulaat
GOEDE ANSJOVISVANGST
OP. WADDENZEE
ONTHEFFING RIJVERBOD
MET DE FEESTEN
ONDERZOEK NAAR DE
VERMISTEN VAN DE OORLOG
j B
A l
ARABISGH LEGIOEN DE
SCHULDIGE?
OFFICIER DOOR HAND
GRANAAT GEDOOD
ONTBREKENDE FACETTEN
Or. Kortenhorst Kamervoorzitter
BLIKSEM TROF DRIE
PERSONEN
VLIEGVELD WOENSDRECHT
AAN DE STAAT?
I
BJB RAjNTUitriiM van Qa Redactie en ae Admi
nistratie zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaer-
straat 1. Telefoon 25270; te Schiedam, Broersvest 8,
-Telefoon 68804.
Giro-nummer 9095 ten name van „De Maasbode-
Stichting" Rotterdam
De abonnementsprijs bedraagt t 3.45 per kwartaal,
1.15 per maand, t 0.30 per week.
Directeur: J. KUUPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr.'J. WÏTLOX.
Algemeen Redacteur: H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DÈ" AbVERTENT1E-PR.LIS op gewone kolom-
breedte bedraalt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele kolom
breedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs op
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.—. Ieder woord
meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij
vooruitbetaling.
Sinds de oorlog zijn bij stukjes en beetjes
de inlichtingen te voorschijn gekomen,
die bij elkaar als een leg-puzzle het do-
cument opleveren, dat aantoont, hoe de
Amerikaanse diplomaten de winst ver-
handelden, die door de soldaten met zo
veel moeite gemaakt was. Nu kan de
wereld zien, op welke manier de Ameri
kanen zichzelf overleverden aan de ge
nade van de Sovjets in Berlijn.
Op het eind .van 1944 werd het duide
lijk, dat Duitsland binnen korte tijd
aan de voeten vbn de overwinnaars zou
liggen als een puinhoop. Wat moesten zij
roet Germania doen? In Februari 1945
werd in Yalta besloten om het Derde
Rijk in vier zones te verdelen, welke
tot de uiteindelijke afrekening onder
beheer zouden staan van Groot Brittan-
nie. Rusland. Frankrijk en de Verenigde
gm maand later was Ike Eisenhower
klaar voor de „Operatie Plunder" de
laatste gigantische stormloop van de
oorlog- Tn de nacht van 22 op 23 Maart
nioegden de zes geallieerde legers, die
lanes de oevers van de Rijn waren sa
mengebald, de Rijn over. George Patton,
He vliegende tank-generaal brak het
r«t de landingshoofden open, binnen
twee dagen gevolgd door de gehele Ge
meerde strijdmacht, dravend met dui-
enden denderende tonnen pantserstaai
nr. Berlijn aan.
Een kleine 50 K.M. aan de andere kant
van Hitler's puin-mausoleum spiesten
de Russische pantserppnten in de ver
dedigingsliniesvan de S.S.-divisies, die
met hun rug tegen de muur de woedende
Rode legers probeerden af te houden van
het bolwerk der Duitse eenheid. De
slechte wegen en het slechte weer ver
traagden de Russische opmars, maar
groter was het succes van de desperate
tegenstand van de geconcentreerde over-
hlfifselen der Duitse legers om Stalin's
bolsjewieken niet de eer te geven als
En terwijl de Russgie horde^afgehou-
Eisenhowar met hun monjter-^chantóc
van technische perfectie door Westfalen
Oldenburg, Hannover; „de omvang van
dit offensief verpulverde elke tegen
stand", zei Generaal Marshall, in die tijd
chef van de Amerikaanse Generale Staf.
Honderd-duizenden Nazi-krijgslui gaven
zich over. Toen April de tweede helft
inging waren de .Amerikanen op 150
K.M. van de Elbe en van Berlijn.
Op dit ogenblik bezetten de Westelijke
geallieerden practisch geheel Duits
land, terwijl de Russen maar een kleine
strook van het Oostelijk deel in hun
macht hadden. De vloot-verbindings-
officier Captain Harr C. Buteher kwam
od dat ogenblik bij Eisenhower om hem
te zeggen, öat alle soldaten en officieren
tot Berlijn wilden doorrollen. De Gene
raal antwoordde hierop, dat dit louter
„show" zou zijn.
Op 21 April werd door oorlogs-yerslag-
gevers aan Generaal Bedell Smith, de
Katholieke chef van Eisenhowers staf
momenteel Amerikaanse ambassadeur
in Moskou gevraagd, of Eisenhower
een tocht naar Berlijn met zijn volledige
krijgsmacht in de zin had. „We gaan de
Russen naar geen enkel punt opjagen",
was zijn antwoord, „we hebben belang
rijker dingen te doen".
Was voor de Amerikanen Berlijn
ehnw" en waren yoor hen belangrijker
dingen te doen, Stalin achtte Berlijn wel
degelijk het belangrijkst. Zijn generaals
Onze Londense correspondent meldt
ons:
Juliana bevindt zich op het
nwmS v,te Londen' om het einde der
Olympische Spelen bij te wonen. Haar
bezoek is strikt particulier. Prins Bern-
hard was hier, gelijk men weet reeds
verscheidene dagen en woonde reeds tal
van Olympische wedstrijden bij.
Gisteravond woonde zij in de konink
lijke loge in gezelschap van vier vrien
den een voorstelling bij in het Prince
of Walestheatre.
Woensdagavond heeft zich te Winschoten
een verschrikkelijk drama afgespeeld.
Sinds geruime tijd bestond er een fa
milievete tussen de gebroeders H. wo
nende in het St. Vitushol te Winschoten.
Een kleine woordenwisseling was Woens
dagavond aanleiding tot een verwoede
vechtpartij tussen drie gebroeders en de
34-jarige broer E. H. Laatstgenoemde
liep hierbij een halswervelfractuur en
,S"T 1JÜ macmls teoeujeen zware hersenschudding op. In zorg-
u de ln de Ardennen verscheen, wekkende toestand is hij naar het R.K.
ziekenhuis overgebracht, waar h;j zon
ken om de eer der bevrijding in handen
der Russen te leggen.
Patton, de naam is een begrip van on
omwondenheid, sinds zijn machtig gebed
zonderden twee legers van de hoofd
macht af om de stad te omsingelen .ten
einde een geconcentreerde aanval van-
vele kanten op de stad te kunnen onder
nemen. Een trage, m:tir voortgezette
aanval op een breed front werd opge
geven om snel op de Duitse hoofdstad
te kunnen inslaan, de formidabele tegen
stand van Hitler's meest geharde en
loyale troepen ten spijt.
Voor de Geallieerden had de weg
naar Berlijn practisch geen hindernissen
meer. Op 20 April was Adolf Hitler, een
verslagen en gebroken man, met Eva
Braun, Goebbeis en een kleine clique
ifin getrouwen in de krankzinnig-solide
bunker onder de gebombardeerde kanse
larij gekropen, om er de dood af te
wachten. Zijn diagnose van de toestand
was: „Er is geen sprake van vechten
meer. Niets bleef over om te vechten".
Wat hen nog ten dienste stond, was
samengebracht tegen de Russen. „Hitier
was", aldus Goebbeis. „omringd door een
delirium van verraad". Himmler en Goe-
ring zwoeren tegen hem samen om zich
van zijn plaats te verzekeren nog voor
het vergif zijn werk gedaar, had en bei
den beraamden plannen om aan Eisen
hower te capituleren.
Allen herinneren we ons nog té goed
het vredes-aanbod van Himmler aan de
Westelijke Geallieerden via Graaf Berna-
dotte en de weigering van Amerika om
een afzonderlijke capitulatie van Duits
land te accepteren. „Onvoorwaardelijke
overgave aan alle Geallieerden" luidde
het vonnis reeds döor Roosevelt uitge
sproken.
Tien dagen tevoren zond Eisenhower
aan Generaal John R. Deane, het hoofd
van de Amerikaanse militaire missie in
Moskou een instructie om aan het Rus
sische opperbevel voor te stellen dat
„tijdens de voortduring der vijandelijkhe
den zowel de Amerikaanse als Russische
legers vrij zouden zijn om op te rukken
tot de verbinding van beide legers voor
de deur stond". Daarna zouden de demar
catie-lijnen tussen de beide legers worden
overeengekomen.
Wel lagen de bezettingszones voor de
periode na de Duitse capitulatie reeds
sinds Yalta vast. Het Amerikaanse leger
was reeds diep in de Russische zone. Maar
deze zones legden pasWerplichtingen op
aan de acties van de betrokken legers, als
de overgave een feit was. Over de tijd
daarvoor bepaalde Yalta niets. -
De waarnemend chef-staf van het Rus
sische leger Generaal Antonov was echter
niets lekker over deze mening van Eisen
hower. Hij was bang, dat de Amerikanen
hun stormrammen te diep in 't toekomstig
Russisch bezettings-gebied zouden beu
ken. Eisenhower, dit vernemend, liet na
enige tijd aan Antonov weten, dat hij de
Engels-Amerikaanse opmars tot staan zou
brengen op de westelijke oever van de
Elbe. Die onderdelen, welke reeds voorbij
deze lijn waren, zouden worden terugge
trokken. Tot het eind van de oorlog ble
ven zij op 100 mijl van Berlijn.
Intussen hadden de Russen het twee
vijfde deel van Tsjechoslowakije heroverd
De rest werd nog bezet door een ver
schrompelend Duits leger. Daarom werd
aan Patton opgedragen om zijn machtige
pantser-vuist tot op de lijn Pilsen-Karls-
bad Budejovice te brengen en daar te
stoppen.
Maar Pattons patrouilles waren reeds
in de buitenwijken van Praag, de hoofd
stad. Daarop stelde Eisenhower voor om
Patton Praag te laten binnenrukken,
maar Generaal Antonov tekende opnieuw
protest aan. Generaal Deane schreef (de
intussen profetisch geworden woorden
Red. N.S.C.): De subtiele leiding van het
Sovjet ministerie van Buitenlandse Zaken
kon men voelen in Antonov's gedrag
reeds stond vast, dat Tsjechoslowakije tot
de directe Stalinistische invloedssfeer zou
behoren en Tsjechische dankbaarheid aan
de Amerikanen voor de bevrijding van
hun hoofdstad paste niet in dit lange-
termijn-programma.
Patton moest dus pas 'op de plaats ma-
schreef in zijn dagboek: „Ik had en heb
nog steeds de smoor in, omdat ik vond en
nog vind, dat we tot aan de Moldau had
den moeten gaan en als de Russen het
niet leuk hadden gevonden; had ze naar
de duivel laten lopen".
Berlijn werd dus niet veroverd, Tsje
choslowakije en Praag werden niet door
de Amerikanen bevrijd. Waarom plooide
de Geallieerde legerleiding zich zo vlot
voor de Russische eisen?
Daarvoor moeten we terug naar Yalta.
Elliott Roosevelt vertelt ons, dat zijn
vader hem heeft medegedeeld, dat hij
geen bewonderaar was van een verdeling
van Duitsland in zones, maar dat hij
„érin gepraat was". Roosevelt had zich
nu eenmaal in zijn hoofd gehaald om
Stalin in 'de kring der Verenigde Volken
te brengen. Om dit te bereiken had hij
zich voorgenomen om Stalin met een
zacht lijntje langs elke belangrijke be
slissing te loodsen en zelf op efk mogelijk
terrein toe te geven.
Duitsland zou niet alleen verdeeld wor
den in vier zones, maar ook Berlijn zou
gevierendeeld worden, een cake-punt
voor ieder van de Big Four.
De -enreinheid aan de kpikker was, dat
Berlijn diep in de Russische zone zou
liggen.
Behalve de openbaar gemaakte over
eenkomst, maakte de President een aan
tal geheime afspraken.
En een hiervan, bekokstood op een
onderhoud onder vier ogen (plus die van
de tolk) met Stalin was, dat Stalin toe
stemming zou krijgen om Berlijn te ver
overen.
Men zegt, dat Churchill geprotesteerd
heeft tegen dit besluit, toen hij ervan
hoorde. Precies omstreeks de tijd, dat G1
Joe en zijn officieren om een grandioze
mars op Berlijn aan schreeuden,
legde Winston een spervuur van plei
dooien op het Amerikaanse Witte Huis
om gedaan te krijgen, dat de Amerikanen
naar Berlijn zouden doorstoten.
Hij ging zelfs persoonlijk naar Eisen
hower om hem te vragen op te rukken
voor de Russen bezit van de Reichshaupt
stadt hadden genomen. Maar de koop was
gesloten.
Op 30 April ontnam Hitier zichzelf het
leven, aan Doenitz de erfenis van een
staats-wrak achterlatend. Het duizend
jarig rijk was snel aan zijn eind gekomen.
Op 2 Mei braken de Russen Berlijn bin
nen: op 7 Mei capituleerde Duitsland.
Maar eerst twee maanden later op 3 Juli
liet Stalin petieterige garnizoèntjes der
Britten, Fransen en Amerikanen in -Ber
lijn binnen. Hij gaf ze één spoorlijn, én
én verkeersweg én een lucht-corridor
van 30 K.M.
Behalve deze laatste beeft hij al deze
verbindingen, zelfs de telegraaf-cómmu-
nicatie, in de laatste maanden afgesneden.
Maar de bevolking van Berlijn is klaar
met het oordeel, dat hopelijk door de
geschiedenis niet onderschreven zal
worden:
„Het besluit van Roosevelt om de op
mars van de Westelijke legers te beëin
digen tot de Russische legers Oost-Duits-
land en Berlijn konden nemen, was wel
licht een noodlottige vergissing, die niet
onwaarschijnlijk haar terugslag zal heb
ben op de bladzijden van de geschiedenis,
die nog geschreven gaan worden.
der tot het bewustzijn te zijn gekomen
gistermorgen is overleden. De drie broers
zijn in arrest gesteld.
Het rijk heeft aan het gemeentebe
stuur van Middelburg goedkeuring ver
leend voor de verdere afbouw van het
Gothische gedeelte van het stadhuis op
de Markt. Dit betreft de aftimmering
en de bouw van de verwarmingskelders
en een congiergewoning.
De minister van financiën, mr. P.
Lieftinck, zal in de tweede helft van
September naar Washington gaan om
een vergadering bij te wonen van het
Internationale Monetaire Fonds.
Naar wjj Dinsdag j.I. mededeelden,
hebben functionarissen van het Kussi-
sche consulaat te New York mevrouw
Kosenkina, een Russisch: lerares, die
bjj de anti-bolsjewistische Tolstoi-stich-
ting haar .toevlucht had gezocht, op
geheimzinnige wijze gearresteerd en
"aar het consulaatsgebouw overge
bracht. De functionarissen deelden
mede, dat de lerares vrijwillig was
«°ch mevrouw Tolstoi ver-
voof SwiM vrouw gezwicht was
voof dwang en voor haar leven vreesde
Gisteren is dit mysterie tot een ont
knoping gekomen, doordat mevrouw
Kosenkina uit een raam op de vierde
etage van het consulaat gesprongen en
'op de binnenplaats terecht gekomen is
Zij werd in bedenkelijke toestand naar
het Roosevelt ziekenhuis- overgebracht,
waar zij aan de New Yorkse politic
mededeelde, vrijwillig haar wanhoops
daad te hebben begaan, omdat zij bang
was naar Rusland te worden getrans
porteerd.
Op last van het hof van New York had
de lerares gistermiddag voor het hof
moeten verschijnen om verklaringen 'af
te leggen. De Russische consul liet haar
echter niet gaan en de sovjet-regering
zond een protest tegen de oproep van
hét hof. Molotof heeft tevens de Ameri
kaanse ambassadeur te Moskou, gen. Be
dell Smith, een nota doen toekomen,
waarin hij verklaart, dat mevr. Kosen
kina en haar collega Samarin vffiwillig
naar Rusland wilden terugkeren, doch
door de Tolstoi-stichting werden tegen-
genouden. Mevrouw Kosenkina werd
toen door haar landgenoten „gered" en
naar het consulaat overgebracht.
Er wordt een minitieus onderzoek in
gesteld naar de omstandigheden, onder
welke mevrouw Kosenkina haar wan
hoopsdaad heeft gepleegd. Het ziekenhuis
wordt streng bewaakt. Ambtenaren van
bet Russische consulaat krijgen geen toe
gang tot de ziekenkamers.
Vroeger zijn de ansjovis-vangsten van
zeer grote betekenis geweest en er wer
den door vissers en handelaren soms
schatten mee verdiend. De vis werd toen
nog op de Zuiderzee gevangen, maar se
dert deze IJsselmeer is geworden, is het
er met de ansjovis gedaan. Ook benoor
den de afsluitdijk, waar aanvankelijk nog
wel eens behoorlijke ansjovis-vangsten
werden gedaan, bleek deze vis de laat
ste tijd verdwenen.
Dit voorjaar kwam jzij echter weer te
voorschijn. De vangsten waren zeer be
vredigend. De prijs was niet zo bijzon
der hoog, maar het bedrijf was toch
nog goed lonend. Een bezwaar is nog
steeds, dat Duitsland, dat vroeger een
grote afnemer was, nu nog niet koopt.
Toch is er wel geëxporteerd, voorname
lijk naar Amerika. Makkum is sinds eni
ge tijd een visconservenindustrie rijk en
deze heeft het druk gehad. De gecoo
serveerde vis wordt o.a. in tuben naar
Amerika verzonden.
<0> Het broodrantsoen in Frankrijk zal
met ingang van 1 September a.s. wor.
den verhoogd van 250 tot 300'gram
per persoon per dag. Tevens zal de
kwaliteit van het brood beter worden.
De minister van verkeer en waterstaat
(a.i.) heeft ontheffing verleend van het
„Zondagsrijverbod" voor motorrijtuigen
op Ztjndag 29 Augustus en Zondag 5
September a.s.
Het lid van de Tweede Kamer, mevr
v. d. MuyzenbergWillemse had in vel
band met het aantal vermisten van de
laatste oorlog de minister van Soc Za
ken enkele vragen gesteld omtrent de
resultaten van het opsporingswerk.
Minister Drees heeft hierop thans ge
antwoord en meegedeeld, dat een over
zicht van de resultaten van het opspo
ringswerk over de laatste twee jaar niet
mogelijk is in verband met onvolledig
heid der op het informatie-bureau van
het Ned. Rode Kruis heschikbare sta
tistische gegeven. Van ongeveer 29.000
vermisten is thans wel zekerheid bereikt
omtrent hun overlijden.
De minister is van mening, dat de
spoedige totstandkoming van een wette
lijke regeling betreffende verstrekking
van overlijdensakten ten behoeve van de
nabestaanden aanbeveling verdient.. Het,
is hem bekend, dat deze mening door
zijn ambtgenoot van justitie wordt ge
deeld. Naar hij verneemt, kan de memo
rie van antwoord op het thans bij de
Kamer aanhangige ontwerp van wet,
houdende voorzieningen betreffende het
opmaken van overlijdensakten eerlang
tegemoet worden gezien.
Het opsporingswerk wordt momenteel
in het buitenland verricht door een vijf
tal officieren civiele dienst met stand
plaatsen resp. te Warschau, Praag, We
nen, Berlijn en Arolsen. Dezer dagen ver
trekken nog enige officieren naar de
Britse zone van Duitsland.
Te Fulton Bristolis het grootste passagiersvliegtuig in aanbouw, ooit in
Engeland gebouwd. Het is de „Brabazon waarvan het ontwerpen en
bouwen enige jaren heeft geduurd. Hoe groot het vliegtuig is, blijkt uit
de vergelijking met de Lancaster bommenwerper, die links van de neus
van de Brabazon I" staat.
Donderdagmiddag om 17 uur plaatselij
ke tjjd begon te Moskou op het Krem
lin het verwachte nieuwe onderhoud
tussen de diplomatieke vertegenwoor
digers van Engeland, Frankrijk en de
V. S. en de Russische minister van bui
tenlandse zaken, Molotof. De bespre
king duurde 2 uur en 40 minuten.
Na de vergadering begaven de weste
lijke afgevaardigdten zich als gewoonlijk
naar de Amerikaanse ambassade om een
rapport aan hun regeringen op te stellen.
Bedell Smith vertelde aan journalisten,
dat hij en zijn collega's een „aangenaam"
gesprek met Molotof en Smirnof, plaats
vervangend minister van buitenlandse
zaken, hadden gehad.
Een correspondent vroeg, of het nu de
laatste bijeenkomst was geweest, waarop
de ambassadeur antwoordde: „dat weten
we nooit", en na een korte pauze: „ik
denk het niet".
Roberts en Chataigneau gaven geen
commentaar. De drie afgezanten zagen er
opgewekter uit dan anders.
Op het Foreign Office is verklaard,
dat alle inlichtingen betreffende de ge-
dachtenwisseling te Moskou ter kennis
van de vertegenwoordigers van Benelux
té Londen worden gebracht, telkens
wanneer deze het verlangen hiertoe te
kennén geven.
De „Berlijnse politieoorlog" is giste
ren een nieuwe phase ingegaan, toen
politieagenten nit de oostelijke sector
de Amerikaanse sector binnendrongen
om bij Duitsers in de buitenwijken
van Kreuzberg (op de grens van de
beide sectoren) huiszoeking te ver-
richten. Amerikaanse militaire politie
is tussen beide gekomen en heeft de
indringers verjaagd, zonder echter
haar toevlucht te nemen tot geweld.
In het centrum van Berlijn hebben
voorts andere Duitse politieagenten uit
de sovjet-sector getracht, op de Pots-
dammerplatz met hulp van leden van de
militaire politie van het rode leger arres
taties te verrichten. Zij zijn de Britse
sector binnengedrongen en hielden
trams aan. De Duitse politie uit de
westelijke sectoren kwam tussen beide
en dwong hen terug te keren.
De Russen verklaren, dat in beide
gevallen deze operaties tot doel had
den de zwarte markt te bestrijden,
maar dat de zwarte handelaren, die
dbor de politie uit de oosteiyke sector
nagezeten wAden, door de politie uit
de westelijke sectoren „beschermd"
werden.
Een ander incident "heee zich gister
ochtend voorgedaan bij de centrale ravi-
tailleringsdienst van Berlijn, gelegen in
de Sovjetsector. De Sovjet-wachten be
letten de bevoegde ambtenaren van de
westelijke sectoren het gebouw te betre
den. De geldigheid van de door het ge
meentebestuur afgegeven identiteits
papieren werd niet erkend. Het hoofd
van de gemeentelijke ravitaillerings-
dien-st moest persoonlijk tussenbeide ko
men om de orde te herstellen.
Voorts wordt nog gemeld, dat de ad
junct-bevelhebber van de Sovjetsector
van Berlijn, lt. kolonel Nesamajef, Erich
Ryneck en Otto Amberger, burgemeester
resp. hoofd der ravitailleringsdiensten
van het district BerlijnPankow, be
schuldigd heeft van nalatigheid bij het
lossen van het Russisch graan voor Ber
lin. Hjj heeft aan de Sovjetrussische mi
litaire rechtbank bevolen een onderzoek
r.opens deze beide sociaal-democraten in
te stellen.
Het pompstation van Latroen is Don
derdagmorgen vroeg opgeblazen en
staat thans in brand. Het Arabische
legioen, zou volgens een officiële me
dedeling te Jeruzalem gepubliceerd,
deze misdaad gepleegd hebben. Giste
ren zou de watertoevoer van het pomp
station van Latroen naar Jeruzalem,
welke verscheidene maanden lang on
der broken -was geweest, hervat wor
den.
Een woordvoerder van het Israëlische
ministerie van buitenlandse zaken heeft
verklaard, dat het vernielen van het
pompstation een zo ernstige overtreding
van de bestandsvoorwaarden betekent,
dat sancties tegen het Arabische legioen
dienen te worden genomen. Hij voegde
daaraan toe, dat de Israëlische regering
haar bevel tot teruggave van de dorpen
Ajanoeal en Hirbat Boeeria, in de buurt
van Latroen. had ingetrokken.
Een groep waarnemers der V. N. stel
len een onderzoek ter plaatse in en zullen
zo spoedig mogelijk rapport uitbrengen.
Graaf Bernadotte heeft aan de minister
van buitenlandse zaken van Israël, Mosje
Sjertok, medegedeeld, dat hij, gezien de
toestand, er in heeft toegestemd de grens
lijnen in het gebied van Latroen te her
zien.
Een persfunctionaris der V. N. heeft
het opblazen van het station een „ge
beurtenis van de grootste ernst" ge
noemd. Er was reeds over gerapporteerd
aan de veiligheidsraad. Het incident zou
kennelijk gerapporteerd worden als een
Arabische schending van het bestand.
Het station bevond zich in Arabisch
gebied, vastgesteld volgens overeenkom
sten, die door de V. N. waren aanvaard,
De pompen konden niet meer gerepa
reerd worden, zo vervolgde de function
naris.
Op de handgranatenbaan van de 2e
kaderschool infanterie te Weert, gaf de
23-jarige 2e It. J. C. v. B. uit Roosendaal
instructie in het handgranaatwerpen.
Doordat een der granaten te laat ont
plofte, terwijl de instructeur in de ver
onderstelling was, dat zij niet meer zou
exploderen, werd hij, toen hij het hoofd
boven de borstwering verhief, door een
scherf aan het hoofd zodanig gewond,
dat hij vrijwel op slag overleed.
Mochten wij j.L Woensdag bij ontsten
tenis van Henk van der Maze voor één
keer onze Tribune in diens Gongslagen-
hoek optrekken, vandaag is het onze eigen
dag. En al lopen wij gevaar mede schul
dig te worden aan eventuele „Olympische
complexen", wij moeten toch ook van
daag weer onze Tribune wijden aan de
superlatieve betekenis, die de Olympische
Spelen voor de sport en voor de jeugd
en voor de volkerenvriendschap bezitten
Het zou voor ons eigen gevoel een pro
fanatie zijn, indien wij in deze Olym
pische weken ons licht lieten schijnen
over een van de vele andere aspecten van
her zo rijk geschakeerde sportleven. De
Spelen bieden meer dan voldoende stof
voor bespiegeling en het is er de tijd nu
voor.
Wij missen aan de Olympische Spelen
nog twee facetten, die aan de geest nog
meer karakter zouden geven, die aan de
practijk nog meer overeenkomst met de
ideële opzet zouden bieden en die nog
meer de prestatie ondergeschikt aan de
geest zouden maken.
Het deelnemen aan de O. S. is specia
listenwerk geworden. Toen echter Pierre
de Coubertin zijn ideeën ontvouwde de
sport in dienst van een gezonde sterke
jeugd en van de wereld vriendschap
moet hem voor de geest hebben gestaan
het beeld van de universeel sportief ont
wikkelde jongeman of jonge vrouw en
niet dat van de slechts in één onderdeel
uitblinkende maar de rest verwaarlozende
specialist(e). Ook is de vijfkamp, maar
vooral de tienkamp meer in overeenstem
ming met de opvattingen ten tijde van de
oude Griekse Spelen waar onze moderne
feesten toch van afstammen. In Londen
echter en niet daar alleen," maar ook
bij de Spelen van vóór de oorlog was dat
het geval is de tienkamp een van de
minst getelde onderdelen, een van de
stiefmoederlijkst bedeelde nummers: noch
bij het publiek noch bij de organisatie
leiding bestaat er veel animo voor. Na
tuurlijk, een tienkamper heeft een secon
de meer nodig op de honderd meter dan
een sprintkampioen, maar als de tienkam
per aan zijn werp- of springnummers be
zig is of aan zijn lange-afstand-loop, staat
de sprinter aan de kant. De prestatie van
de all-round athleet, die het gehele klas
sieke athletiekschema beheerst, is veel
volwaardiger dan die van de specialist.
Maar de laatste wordt ook verdiend,
natuurlijk hoog geprezen en bejubeld,
terwijl van de eerste de vergetelheid het
lot is. Het zou in overeenstemming met de
geest van de Olympische Spelen zijn, als
de universele athleet het ideaal van de
stichter der moderne O. S. in de hulde -
niet achter maar nadrifkkelijk vóór werd
gesteld bij de specialist.
En punt nummer twee is dat van de
aparte gouden medaille voor het land dat
zich het voorbeeldigst sportief heeft ge
dragen. De gouden medailles voor de win
naars beklemtonen alleen, de prestatie.
Maar de geest van de Olympische Spelen
wil, dat de eerlijke en ridderlijke houding
belangrijker is. Een gouden medaille voor
een winnaar, die qua prestatievermogen
zijn tegenstander de baas is maar in mo
reel opzicht nog wel een lesje kan gaan
nemen, is in feite niet geheel in overeen
stemming met de Olympische idee. Cor
rectie is practisch niet mogelijk, aanvul
ling echter wel. Het systeem van straf-
punten zou hier efficient werken. Het zou
op de wedstrijden zelf en op de gehele
entourage in werking kunnen worden ge
bracht. En hopelük zou het dan zo ver
komen, dat elk land die allëreervolste
medaille voor „waarachtig Olympisch ge
drag" het meest van alle plakken zou be
geren, dat ieder voor zich er alles op zou
zetten om geen strafpunt te krijgen. Een
oneerlijke duw in een voetbalwedstrijd:
strafpunt; het verzuim van de ridderlijke
handdruk aan de winnaar: strafpunt; het
hinderen van een tegenstander in wiel
rennen of athletiek: strafpunt; het simu
leren van niet getroffen te zijn bij het
schermen: strafpunt; afklemmen bij het
boksen: strafpunt enfin, noem maar op.
Een doelbewust streven van alle deelne
mers naar zo weinig mogelijk strafpunten
en het instellen van een Olympische me
daille-trilogie voor het individu of het
land met de minste strafpunten toet
sing aan de practische mogelijkheid is de.
moeite waard zou de ware Olympische
geest nog meer ten goede komen
SUPPORTER.
Minister-president W. Drees staande aan de regeringstafel linksspreekt de verklaring van het Kabinet uit
tijdens de gisteren gehouden zit ting van de Tweede Kamer.
Voor de regeringsverklaring gister
middag in de Tweede Kamer bestond een
enorme belangstelling. De vergadering
werd bij ontstentenis van de eerste en
tweede president, beidèn in het kabinet
overgestapt, voorgezeten door de derde
functionaris in het presidium, oud-minis
ter mr. Terpstra (A.R.), die zich voor
deze gelegenheid in rok had gestoken.
Aan de ministerstafel hadden aan weers
zijden van minister-president Drees zes
van zijn ambtgenoten plaats genomen.
Men zat dus met dertien aan tafel
Alvorens de verklaring namens het
nieuwe kabinet werd afgelezen, sprak
mr. Terpstra een kort afscheidswoord tot
mr. Van Schaik, die als yice-president
van de ministerraad rechts van de heer
Drees was gezeten. Hem huldigend als
een „geboren" voorzitter en „niet licht
te overtreffen", wenste hij hem, nu voor
de tweede maal door hoge plichten tot
het ministerschap geroepen, onder Gods
zegen een even vruchtbare ambtsvervul
ling in -zijn ministeriële functie, als in
zijn kwaliteit van Kamervoorzitter.
Het nieuwe kabinet hield na afloop
een soort receptie en van alle zijden
kwam men de bewindslieden geluk
wensen. Ook de afgetreden ministers
drukten daarbij de formateur de hand.
De viering van de 65ste verjaardag van
de A.R.-fractie-leider, de heer Schouten,
kwam er aan te kort.
Bij de nominatie voor de voordracht
van de nieuwe voorzitter werden voor
de eerste plaats uitgebracht 64 .stemmen
op mr. Kortenhorst (K.V.P.), 13 op de
heer» Serrarens (K.V.P.), 2 op dr. Beel
(K.V.P.), 2 op de heer Fiévez en 2 op
de heer Terpstra (A.R..). De heer Kor
tenhorst is dus no. 1 óp de voordracht.
Voor de tweede plaats werd met 75
stemmen aangewezen mr. Donker (P. v.
d. A.). Op de heer Terpstra waren 5
stemmen uitgebracht.
Derde op de voordracht werd gesteld
mr. Terpstra met 85 stemmen en 2 op
de heer Tilamus (C.H.U.). Er waren bij
de 3 stemmingen verschillende blanco's.
Morgen om 11 uur beginnen de debat
ten over de regeringsverklaring.
Het voorlopig verslag over de Grond
wetsherziening doet wel verwachten, dat
er nu (reeds een klein stormpje za. op
steken van de zijde der vertegenwoor
digers van de Rijkseenheid.
In Nederhorst den Berg zijn giste
renmiddag tijdens een onweer drie per
sonen, die op het land aan het werk wa
ren, door de bliksem getroffen. Een van
hen, de 16-jarige P. G. was op slag dood.
De beide anderen, zijn vader en een
knecht, werden bewusteloos tegen de
grond geslingerd doch zij kwamen later
weer bij kennis.
Onderhandelingen zijn gaande tussen
het gemeentebestuur van Woensdrecnt
en het departement van Oorlog, inzake
overdracht van het vliegveld Woens-
drecht aan de staat Het gedeelte waar
over deze onderhandelingen lopen beslaat
een oppervlakte van ongeveer 250 ge
meten.
Het gemeentebestuur, dat tot verkoop
van deze grond wel genegen is, maakt
echter bezwaar daarin ook de weg van
de Vijfsprong naar Wouwse Plantage te
betrekken, daar het onttrekken van
deze weg aan jiet publiek gebruik
groot bezwaar voor omwonenden tot
gevolg heeft.
■i
