Veehouders van de LTB bespraken
hun grieven en zorgen
Waar blijft het Plan-N.-Guinea?
De beste gronden worden reeds
door de Papoea gebruikt
Kath. Mijnbeambten hielden
studieweekend
affl
BIM
SCHEEPSRECHT
Melkprijs en Gezondheidsdienst
onderwerp van levendige debatten
Van menseneter tot bulldozerchauffeur (6 slot)
DE NIEUWE KOERS IN HET
LANDBOUWBELEID
Radio
DRIEMAAL
D\E
wereld
Varkensfokkerij en vleesprijzencatastrofe!
Herstel van de ondernemersrol
programma
:A =1 =1I
en
de
ontvoering
van
Sinterklaas
Nieuwe E.C.A.-
maclitigingen
De tuinman won een
„Rembrandt"
PAGINA 5
MAANDAG 22 NOVEMBER 1948
De gehele Zaterdag is de Vakgroep Veehouders van de L. T. B
in het diocees Haarlem bijeen geweest ter bespreking van ruim
40 afdelingsvoorstellen, die verband hielden met diverse bran
dende kwesties van het ogenblik. De vergadering, die door voor
zitter M. P. v. d. Weyden werd geleid, werd o.a. bezocht door
de alg. bondsvoorzitter Kampschöer, de geestelijk adviseur,
rector v. d. Hoogte, de heer de Ridder, secretaris van de afdeling
Veehouderij van de Stichting van de Landbouw en de secretaris
van de Hollandse Maatschappij van Landbouw, alsmede door
het voltallig Vakgroepbestuur.
Het thuis slachten van varkens
Er is ten aanzien van Nieuw Guinea door enkelen een wishful-
thinking-demagogie bedreven, welke volkomen onverantwoor
delijk is. De kolonistisch gesproken nog steeds „magische" z.g.
„Meervlakte" b.v., waarvan reeds vóór de oorlog door de N.S.B.
beweerd werd, dat 100.000 Ned. boeren er een nieuw bestaan
zouden vinden, bestaat volgens de resident van Eechoud, een
uitmuntend N.G.-kenner, die er ongeveer 20 maanden geweest
is, uit een gebied, waar niet eens schapen kunnen grazen, waar
een waterniveau-verschil van veertien meter sagomoerassen,
riet en biezen doet groeien! Ook de vroeger zo geroemde ont
wikkelingsmogelijkheden van de Vogelkop blijken tegen te
vallen. Er is olie, maar landbouwkundig zijn de mogelijkheden
begrensder dan 'n aanvankelijk optimisme verkondigde. Dit blijkt
ook voor de vruchtbare Vulkanisch0 Arfakvlakten zo te zijn.
GOEDE PRODUCTIE IN DE
MIJNEN
ml
KOORTSPOEDERS
Wanneer er zó grootscheeps gepionierd kon worden.... Amerikaans
havencomplex in Hollandia.
Voor Nederland en Indonesië
TOJO IN BEROEP TEGEN
DOODVONNIS
IS
door ARTHUR LEAK
Maar Trix en Irene hadden
nieten
en
Na de belangwekkende openingsrede
van de voorzitter, werden de notulen en
jaarverslagen van de secretaris goedge
keurd N.a.v. met jaarverslag wezen ver
schillende leden op de noodzaak om dili
gent te blijven met betrekking tot mono-
polieheffingen en invoerrechten, hoewel
wen anderzijds waardering uitte voor de
her!jre;;en economische vrijheden. Vele
wensten een nog sneller bekend maken
van de standpunten van het vakgroep
bestuur t.a.v. op komst zijnde regerings
maatregelen, opdat de overheid hiermede
rekening kan houden.
Zowel de voorzitter als de heren Bloot-
hoofd (Heer Hugowaard)Veeger (Den
Burg), Meekel (Amsterdam), v. Kampen
(Spierdijk) werden herkozen tot lid van
het vakgroepbestuur, de heren v. d. Wey
den en v. Kampen tevens tot hoofdbe
stuursleden en de heer v. d. Weyden ten
slotte opnieuw tot vakgroepvoorzitter.
De bondsvoorzitter Kampschöer sprak
de herkozenen toe en feliciteerde in het
bijzonder de heer v. d. Weyden. Spr.
zeide, dat de L.T.B. zich tijdens de afge
lopen maanden intensief had' bezig Se"
houden met de nieuwe situatie, ontstaan
door het gewijzigd regeringsbeleid en de
komende Benelüx-organisatie. Terdege
hebben we de toekomstproiblemen van te
voren bekeken, alsmede onze meningen
daarover kenbaar gemaakt, aldus de heer
Kampschöer. Hij bracht dtank aan alle
kringen en afdelingen voor de betoonde
activiteit De voorzitter v. d. Weyden
dankte de bonds-president voor zijn har
telijke woorden en zeide in het bijzonder
verheugd te zijn, dat men er opnieuw in.
was geslaagd om de veehouderszetel in
de Tweede Kamer te behouden in het be
lang van de gehele Nederlandse bóeren-
stond. Hierna kwamen de voorstellen aan
de orde.
Vooral de afd. Noorden en de Kring
Leiden drongen erop aan, dat het thuis
slachten opnieuw zou worden verdedigd
bij de overheid en wel op practische over
wegingen van moeilijkheden bij het ver
voer en kwaliteitsverlies van het vlees
op de slachtplaatsen. De voorzitter con
cludeerde, dat men alles had gedaan wat
gen, doch tevergeefs. Dit kon de verga-
mogelijk was om verandering te verkrij-
dering niet inzien en eiste, dat het vak
groepbestuur te dezer zake hoogst actief
zou blijven.
Subsidie voor gierkelders
en süó's
De ikringen Hoorn en Leiden en de afd.
HazerswoUide wensten, een regeringssub-
ei die voor de bouw van gierkelders en
&itos. Het vakgroepbestuur kon dit billij
ken. De vergadering ging aecoord met de
opvatting van het hoofdbestuur.
Loslopende honden
Vele afdelingen klaagden over loslo
pende honden in weilanden, die het vee
verwonden en doodbijten, een groot ge
vaar vooral bij de schapen in de draag
tijd. Het vakgroepbestuur beloofde over
deze kwestie in oveleg te zullen treden
met het ministerie van Justitie om snel
tot een bevredigende oplossing te komen.
De melkprijs
Weer was het de melkprijs, die ditmaal
een van de hoofdonderwerpen van dis
cussie uitmaakte. Tal van afdelingen
waren ontstemd, dat de regering toch
nog naar eigen goeddunken de melkprijs
vaststelt en daarbij de kostenberekening
van het L.E.I. blijkbaar negeert. Men
eiste spoediger bekend maken van de
melkprijs en volledige uitbetaling van de
kostprijs plus 20 pet ondernemerswinst.
Het vakgroepbestuur meende, dat naast
de opmerking zijnerzijds, dat het LEI
alleen de kale kostprijs berekent zonder
ondernemersloon, het anderzijds zo is
gesteld, dat het LEI de eerste jaren van
zijn werkzaamheid niet bepaald geluk
kig is geweest met zijti berekeningen,
dat deze helaas aanvechtbaar bleken en
van alle kanten aan critiek hebben bloot
gestaan. Dit zal bij toenemende ervaring
en practijk steeds beter worden. Het LEI
is een onmisbare instelling geworden,
men dient het landelijk te zien. en het
bestuur meende tenslotte, dat de enig
juiste oplossing voor de moeilijkheden
in de melkerij kan worden gevonden in
een goed loon voor de melkers, verdis
conteerd in de prijs.
De vergadering kon zich met de op
vattingen van het vakgroepbestuur wel
verenigen, op voorwaarde, dat in het
vervolg de kostenberekening van het LEI
zal gelden als onveranderlijke basis voor
de melkprijs.
De vergadering besloot strikt te willen
vasthouden aan de berekeningen van het
LEI en derhalve vanwege hoofd- en vak.
groepbestuur bij de Stichting krachtig te
protesteren tegen het door de minister
eigenmachtig volgens diens „feeling" vast
stellen van de melkprijs! Het is prin
cipieel niet langer meer te dragen, dat
men altijd maar weer een lagere prijs
bepaalt dan er door het LEI is berekend.
De gezondheidsdienst
Het meest uitvoerig hield de vergade
ring zich in die middagvergadering bezig
met de gezondheidsdienst voor het vee,
waarover twaalf kringen en afdelingen
met uitvoerige voorstellen kwamen. Men
wenste reorganisatie van deze dienst,
verlaging van de kosten voor onderzoek,
verplichte TBC-bestrijding voor vee door
he' gehele land, en dit alles op zo kort
mogelijke termijn. Het vakgroepbestuur
ging volledig accoord met de voorstellen:
het was van mening, dat de stichtifigs-
vorm van de Gezondheidsdienst moet
worden vervangen door de verenigings-
vorm, dat de onderzoekkosten door het
gehele volk moeten worden gedragen,
maar ook ten dele door de veehouder,
wiens bela»:g de dienst óók behartigt.
Het hoofdbestuurslid, de heer Paardc-
kooper, zeide, dat de kwestie is bespro
ken in de Veehouderij commissie Zuid-
Holland en dat de Standsorganisaties,
samengebracht in de Stichting voor de
Landbouw hier thans openlijk achter
moeten gaan staan. De toestand is thans
niet langer te dulden. Het is een taak van
de boeren zelf.
Daarna was het woord aan de heer De
Ridder als vertegenwoordiger van de
Stichting. Hij zeide, dat de zaak in an
dere provincies niet zo ernstig lag dan in
Noord- en Zuid-Holland. De hele TBC-
bestrijding voor vee vertoont in ons land
tegenover de situatie in het buitenland
een ernstige achterstand en het is een
groot veehoudersbelang, dat dit snel ver
andert! Dat het zo is gegaan als het ging
met ingrijpen van bovenaf moet men zien
in het kader der historie. De organisaties
zijn evenwel de aangewezen instanties,
om dit ter hand te nemen.
Voorzitter van der Weyden zegde toe,
dat het bestuur on dezen thans diligent
zal worden!
Voorzitter Van der Weyden merkte
verder op, dat het zeer moeilijk zal zijn
de veeartsen in hun sterke onmisbare
positie tot de orde te roepen. Laat prof
Brouwer zich eens met de tarieven van
die artsen gaan bezig houden (gelach en
applaus).
V arkensfokkerij
De vergadering hield zich voorts nog
uitvoerig bezig met een aantal distribu
tiezaken met betrekking ot mestvarkens
en kaas, veevoeder en zelfkazersproble-
men. Maar belangrijker werd tenslotte
weer de gedachtenwisseling over de var
kensfokkerij.
De vergadering droeg met grote meer
derheid aan het vakgroepbestuur op, zich
te willen beraden, of het kan accoord
gaan met 't voorstel van de kring Hoorn
tot het bevorderen van een teeltbeper
king voor fokzeugen in het algemeen be
lang van de boerenstand en ter vermij
ding van een vleesovervloed binnen af
zienbare tijd, die opnieuw tot een prijs-
catastrofe voor het varkensvlees zal lei
den en voorts, indien het zich met het
princiepe accoord van verklaren, uit te
zien naar het meest geschikte systeem
om tot een allen bevredigende beper
kingsregeling te geraken.
Dienstplicht in Indië
Vele leden drongen er in de vergade
ring op aan, dat de zoons van voeren en
vooral van de veehouders, die met hun
melkerij zeer krap zitten met geschool
de werkkrachten, die als soldaat naar
Indië werden gezonden, hier niet langer
dan uiterlijk gedurende twee jaar zul
len moeten verblijven! De arbeidskrach
ten kunnen hier niet worden gemist, nu
er zo goed als geer. personeel als ver
vanging is te krijgen en de veehouderij
hiervan als deviezenkwekend bedrijf
ernstig de dupe gaat worden. Men ver
zocht de voorzitter als Kamerlid hierop
de regering opmerkzaam te willen maken
en maatregelen te bepleiten.
De voorzitter merkte op, dat dit pro
bleem alle bevolkingsgroepen in vrijwel
gelijke mate raakt. Ook vele andere be
roepen kunnen de jongens als werk
krachten in zaak of bedrijf maar node
missen! Voorts is het reeds zo gesteld,
dat de boeren en tuinders verreweg het
grootste aantal uitstellen en vrijstellin
gen gekregen hebben, zodat hij niet veel
resultaat kan beloven van een verdere
actie voor meer vrijstellingen of eerder
terugroepen uit de tropen.
Na een uitvoerige rondvraag dankte
tenslotte de voorzitter de vergadering
voor de vlotte, aangename en zakelijke
wijze, waarop de besprekingen gevoerd
konden worden.
Bovendien kan men steeds weer con
stateren, dat de beste gronden reeds door
de Papoea zélf worden gebruikt, zij het
met een „onverantwoordelijke" grondver-
kwisting. Tegenover deze Papoea kan
men zich in principe op twee standpunten
stellen: ofwel hem ten voordele van de
kolonist het lot van de „aboriginal" in
Australië, de Indiaan in Amerika toe
bedelen, ofwel, in uiterste consequentie,
eerst voor hèm een welomlijnd groot plan
opstellen, en dén zien wat er nog aan
mogelijkheid voor immigranten blijft.
Heeft het nog zin bij de nieuwe koers
in het nationaal landbouwbeleid stil te
staan, nu minister Mansholt zijn begro
ting er zonder hoofdelijke stemming door
heeft gekregen en deze bewindsman e*"'1
tegen zijn nieuwe koers gerichte motie-
Vondeling onschadelijk wist te maken
door te beweren, dat zijn nieuwe koers
eigenlijk de oude koers was, alleen maar
aangepast aan gewijzigde omstandighe
den? Wij menen het wel en zo deden
het ook de dertien Kamerleden, die in
overleg met hun fractie hun instemming
hebben betuigd met de voorgestelde
nieuwe koers, terwijl een veertiende haar
met een motie heeft omhangen.
Vooral nu de begroting toch een
maal aangenomen is mogen we het
wel weer zeggen: 't is een nieuwe koers!
Alleen is hij niet helemaal nieuw Mans.
holt's koers is nl half nieuw. Er steekt
nog iets van het oude in. En door vooral
daarop de nadruk te leggen kon deze
bewindsman zijn bewering volhouden,
't Was handig en deze handigheid wist
de Kamer te appreciëren!
Het nieuwe in de toekomstige land
bouwpolitiek is, dat de Overheid zich in
de toekomst geheel of althans nage
noeg geheel van de individuele bedrij
ven zal terugtrekken. Geen bepaling
meer van het teeltplan door de regering;
Het gaat hier dus niet om de vraag,
of de koers nieuw is of oud: want tiat
voornaamste is, waar het accent zal ko
men te liggen. En tot nu toe viel het
accent op de leiding van de overheid
straks zal het vallen op de vrijheid van
de boer.
dePapoea-expansie. Dit is een pro
bleem, waar de doorsnee-kolonist-deskun
dige maar liever niet over praat, maar
het ligt voor de hand. dat de Papoea,
eenmaal onder de zegeningen van een
pax Neerlandica, het labiele stadium
(uitsterven?) spoedig te boven zal komen.
Een N.-G.-plan, waartoe wij secundo
ook moreel verplicht zijn tegenover de
Indo-Europese groep. Het min of meer
„in het wilde" koloniseren, het volkomen
onverantwoordelijk .verwachtingen wek
ken, wanneer er wèèr een nieuwe vlakte
ontdekt is (notabene vaak slechts vanuit
een vliegtuig!) moet plaats maken voor
een van overheidswege geleid en weten
schappelijk gedegen onderzoek.
In ons welbegrepen eigenbelang: zowel
strategisch als economisch
Het is helemaal niet onwaarschijnlijk,
dat de bodem rijk is aan mineralen; het
is evenmin onwaarschijnlijk (hoewel
landbouwmogeiijkheden toch wel „in
mineur"), dat bepaalde streken in aan
merking komen voor massa-kolonisatie.
Voorlopig echter s de factor X op Nieuw-
Guinea nog dermate groot, dat hij in dit
stadium elke grootscheepse kolonisatie
(waarin men zich toch al bij een groot
behoorlijk opgezette verkenning van dit aantaj „onbekende machten" moet neer-
Dit eist vóór alles nu eindelijk eens een
1-TTorVonninff van dit.
DINSDAG 23 NOVEMBER.
HILVERSUM I (301 M.) AV.R.O. 7.00
Nieuws, gram. (10.15 Omroepork.;
V. d. kleuters; 11.00 Lezing; 11.30 „De
Wekker"); 13.00 Nieuws; 13.20 „The
Skymasters"; 14.00 Knipcursus; 14.30
Radio-matinée; 16.40 „De Schoolbel";
17 00 Koor; 17.30 Gram.; 17.45 R.V.D.;
lo.OO Nieuws; 18.15 Piano; 18.30 Ned.
striidkr 19.00 Radiostrip; 19.15 Kamer
muziek;" 19.45 R.V.D.; 20 05 W Europ
comment.; 20.15 „Bonte trein 21.SB
Gram.; 22.15 Buit. overz.; 22.30 Aang,
piano; 23.00 Nieuws, gramofoon.
HILVERSUM II (415 M.) K.R.0 TOO
Nieuws gram, morgengebed (9.00 Licht-
haken* 10.00 Voor de kleuters; 10.30
Schoolradio; 11.30 Lezing); 12.03 Metro-
Dole-Prk." 13.00 Nieuws; 13.25 Gram.:
13.45 Hand; 14.10 Mozartprogr, 14.30
„Onder Ons"; 15.00 Schoolradio; 15.30
Gram.; 16.00 „De Zonnebloem,, 16.30
Ziekenlof; 17.00 „Na schooltijd 17.15
Zang, piano; 17.30 „Wigwamfelicitaties
17.45 „Om en Om"; 18.10 Sporty 1330
r, V U 19.00 Nieuws; 19.15 Gram.; 19.30
„Dit is leven!"; 20.05 „De gewone man
20.12 Hoorspel; 22.45 Avondgebed; 23.00
Nieuws, gramofoon.
RADIODISTRIBUTIE III: 7.00 VI. Br
nws. 7.15 gram. 7.30 kron. 7A0 gymn. 7.50
gram. 8.00 nws. 8.15 Eng. H.S.: ork. 8.50
".Lift up your hearts". 9.00 VI. Br.: nws.
9 05 gram. 10.00 Eng. L.P.: nws. 10.10 gram.
il.00 v. d. sold. 11.15 parlem. 11.30 muz.
12 00 VI. Br.; gram. 12.30 weer. 12.32 ork.
1300 nws. 13.15 gram 14.00 Eng. H.S.:
nws. 14.10 gevar. pr. 15.00 intermezzo.
1515 Kalundborg. ork. 16.00 Eng. L.P.:
ork. 16.30 ork. 17.00 Kootwijk; Batavia.
18.00 Fr. Br.: v. d. sold. 18.30 VI. Br. v. d.
sold. 19.00 Fr. Br.: gram. 19.30 orgel. 19.50
Béromünster actual. 20.00 conc. 22.00 VI.
Br - nws 22.15 gram. 22.30 Rhytm. Box
22 50 nws. 22.55 gram. 23.00 Eng. L.P.:
nws. 23.15 Silvester.
RADIODISTRIBUTIE XV: 7.00 Fr. Br.:
news 7 10 gram. 7.15 div. 7.50 Eng. H.S.:
orgel' 8.00 Fr. Br.; nws. 8.10 gram. 9.00
Ene H S nws. 9.15 ork. 10.00 piano. 10 55
muz. 11.05 school. 11.30 „Music while you
work". 12.00 Eng. LP.: y°°rdr- 12.15 ork
I 12.45 „Middag in Parijs 13.15 ork. 1415
ork. 15.00 v. d. "rouw. 16.40 Eng H.S.
voordr. 17.00 Fr. Br.: ber. 17.10 v d. zie
ken. 17.45 Eng. L.P.: ork. 18.30 ork. 19.15
..Music while you work". 19.45 Eng. H.b..
gebeurtenissen in Holland. 20.00 Eng. L.
P.: nws. 20.25 sport. 20.30 verz. pr. 21.00
..Much binding in the Marah". 21.30 Fr,
Pr.: fragm. „Kaatje". 22.00 Eng. L.P.
gram. 22.30 Fr. Br.: zang. 22.55 nws. 23.00
diverse.
Zestig mijnbeambten bestuurders en
vertegenwoordigers in de mijn-industrie-
raad en de ondernemingsraden van de
Kath. Ver. van Mijnbeambten hebben
Zaterdag en Zondag in Valkenburg een
studie-weekend gehouden over medezeg
genschap en publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie.
Pater mr. dr. C. Keulemans O.Carm.,
mr. G. v. d. Hoek en prof. dr. J. A. Ver
aart hielden tijdens dit weekend inleidin
gen over de theoretische problemen rond
de bedrijfsorganisatie.
Pater Keulemans wees in zijn rede over
medezeggenschap in onderneming en be
drijf op het verschil tussen de taak van
het bedrijf en die van de onderneming
Men hoede zich voor de mening, aldus
spr., dat de medezeggenschap in de onder
neming een duplicaat moet zijn van die
in het bedrijf. De bedrijfsraad heeft een
wetgevende, de ondernemingsraad een
uitvoerende taak.
Mr. v. d. Hoek behandelde de grond
slagen van het mijnstatuut en die van de
wetsontwerpen Van den Brink en Drees.
Hij betoogde o.m. dat de vele regelingen
van het mijnstatuut, waarin aan de rege
ring grote bevoegdheden zijn toegekend,
dienen te vervallen. Verder bepleitte hij
een radicale breuk met de civielrechte
lijke wetgeving op de naamloze vennoot
schappen.
Prof Veraart sprak over de noodzake
lijkheid van wettelijke regelen nopens de
organisatie van het bedrijfsleven. Spr
bracht hulde aan oud-minister ir. Wijf
fels, die er toe is overgegaan de bedrijfs
organisatie in té voeren in de mijnin
dustrie. Ir. Wijffels woonde Zaterdag de
praatavond bij, waarmee de mijnbeamb
ten de eerste studiedag besloten.
Zondagmorgen sprak de heer J. Keu-
lers over de ervaringen, welke men met
de mijnindustrieraad heeft opgedaan,
waarna de heer J. v. d. Heyden de rij van
sprekers besloot met een beschouwing
over de practijk van de ondernemings
raden, de ringen en de eenheidsvertrou
wensmannen.
Terloops werd ook gesproken over de
pensioenen der mijnbeambten. De deel
nemers zonden dienaangaande een tele
gram aan de beheerder der Ned. Steen
kolenmijnen, waarin zij hem verzochten
bij de minister op beslissing inzake ver
betering der pensioenen aan te dringen
In een telegram aan de minister van Ec.
Zaken verzochten zij hem te willen be
vorderen, dat de toezegging van de rege
ring 1945 met betrekking tot de beamb-
tenpensioenen wordt ingelost en dat de
overeengekomen voorschotregeling wordt
goedgekeurd.
geen vaststelling meer van de veestapel;
geen prijsbepaling meer van de meeste
basisproducten; geen leveringsplicht meer
aan de regering. Niets meer van dit alles.
De boer zal zelf weer zijn hersens mogen
laten werken: zelf zijn bouwplan mogen
opmaken: zelf zijn veestapelregelen; zelf
de markt aftasten: zelf kopen en verko
pen, loven en bieden. De boer wordt
weer, zoals een der Kamerleden zeer
terecht opmerkte, ondernemer met alle
risico's daaraan verbonden. Leve de
vrijheid!
Maar in het boerenbedrijf is het nu
eenmaal zó, dat het hoe klein ook
direct met de wereldmarkt te maken
heeft. Dit kenmerk is typisch voor net
boerenbedrijf. In handel en industrie ligt
di' geheel anders. Daar kan men uitslui
tend voor de locale en zelfs voor ce
buurtmarkt werken. In de. landbouw is
dit niet mogelijk'. Iedere boer hoe ga
ring van omvang zijn bedrijf ook is
werkt voor de wereldmarkt en "is daar
van afhankelijk niet alleen voor de aan
koop van zijn grondstoffen maar ook
voor de afzet van zijn producten.
Voor de aankoop van zijn grondstof
fen: want hoe hoog de productie van
eigen bodem ook wordt opgevoerd, zon
der belangrijke invoer van grondstoffen
voor menselijk en dierlijk verbruik zal
onze landbouw het niet kunnen stellen..
Wat de afzet van zijn producten betreft,
moet men weten, dat de Nederlandse
landbouw, ook op de kleinste bedrijven,
aan veredelde eindproducten een belang
rijke overproductie kan en moet voort
brengen, welke voor de export bestemd Is
In die zin zal ons land' agrarisch steeds
in een zekere schaarste-economie ener
zijds moeten leven en in een zekere over
vloed-economie anderzijds: schaarste aan
grondstoffen wel te verstaan en over-
overvloed aan veredelde eindproducten
En in beide is de boer afhankelijk van
de wereldmarkt, waarop hij" van zijn kant
individueel feitelijk geen invloed zal kun
nen uitoefenen. Dientengevolge zal het
Nederlandse landbouwbedrijf nu en in
de toekomst de hulp en leiding van de
overheid niet kunnen missen. De over
heid zal zich moeten blijven bemoeien
zowel met de omvang van zijn produc'ie
als met de prijzen van zijn producten.
En dat is het oude in de nieuwe
koers van minister Mansholt en tevens
het blijvende, zolang de bO'ren indivi
dueel geen gelijkwaardige mededingers
zijn op de wereldmarkt.
Men moet zich echter niet door schijn
laten bedriegen. Want door de boer vrij
heid en risico te laten, maar zelf de al
gemene leiding in handen te houden, zou
de overheid de boer wel eens knollen
voor citroenen kunnen verkopen.
De 'regering toch zal niet alleen de
invoer van grondstoffen en de uitvoer
van veredelde eindproducten gecentrali
seerd in de hand houden, maar ook
prijzen vaststellen van sommige in
ieder geval de voornaamste veredelde
eindproducten. En met deze drie hefbo
men in de hand kan zij in wezen met de
landbouw doen en laten wat zij wil. Im
mers, zij heeft op die manier niet alleen
de omvang van de totale productie in
haar macht, maar ook de prijzen van de
basisproducten. Alleen wordt de boer
het volle risico gelaten.
En daar in het verleden gebleken 1s
dat de regering wel steeds zorg heef.
voor een plafond in de markt, maar
gaarne vergeet, dat bij een plafond'nu
eenmaal ook een bodem hoort zal waak
zaamheid geboden zijn waakzaamheid
van de georganiseerde landbouw alsmede
van de Kamer die aan deze minister haar
zegen meegaf.
Th. P
land. Van de „geplande" Doorman-expedi
tie is in Hollandia nog slechts 't persiflage
liedje populair, maar men maakt zich van
deze vitale en moreel bindende kwestie
niet af met een liedje en een aantal on
uitgevoerde plannen En nóg noodzake
lijker: ons gehele beleid t.a.v. N.-Guinea
stelle zich nu eindelijk eens op een
hechte basis van continuïteitGeen
..boom's" meer in de overheidsbelangstel
ling, zodra men van „buiten" een ver
hoogde interesse meent waar te nemen
(en deze is er momenteel opnieuw:
Amerika en zijn plannen om N.-G. tot
Japans kolonisatiegebied te maken). Maar
ook niet opnieuw N -G. degraderen tot
een soort verbanningsoord voor B.B.-
ambtenaren, mét een „houtvester, voor
N.-G. ter beschikking van de resident der
Mnlukken met standplaats Buitenzorg".
Wil men hier iets van maken en de
mogelijkheden daartoe dienen met de
meeste spoed te worden onderzocht
dan zal men met een plan Nieuw-Guinea
voor de dag moeten komen. Er is voor
de oorlog genoeg geïmproviseerd en ge-
amateuriseerd
En zelfs wanneer men dit plan op zou
maken, mèt de Amerikaanse interesse-
stok achter'de deur, en mm óf meer ge
drongen door al de telegrammen en
moties van Groter Nederland-acties etc.,
dan zal toch sub A. in dit plan behandeld
moeten worden: de toekomst van de
autochtone Papoea, mèt het probleem van
leggen) overbelast Nieuw-Guinea is niet
„het land van de toekomst". Is het nog
niet in dit stadium. Het is evenmin het
land zonder enige mogelijkheid.
Nieuw Guinea is een groot vraagteken.
En zowel de Papoea's als al degenen die
om wat voor reden dan ook momenteel
naar de wetenschappelijk exploratie van
N.-G. uitzien, heoben het recht te ver
langen, dat dit vraagteken verdwijnt. En
dat er op korte termijn een Plan-Nieuw-
Guinea komt. J. W. HOFWIJK.
jl.
Opvallend is, dat men bij de N.-G.-lectuur
zeer zelden het boek van dr. Winsemius ge
citeerd vindt: ,,N.-G. als kolonisatiegebied
voor Indo en Nederlander".
Algemener oriënterend zijn o.m.
„Health of white settlers in Suriname".
„Black and white in E. Africa". R. Thurn-
wald. London, George Rontledge.
„Modem Production among backward
peoples", I. C. Greaves. London, George
Allen.
„Education In E. Africa", Thomas Jesse
Jones. Edinburgh, House Press.
„Both sides of Buka passage". Beatrice
Blackwood. Oxford, Clarendon Press.
„Ubena of the rivers", Culwich. London,
George Allen.
„From the South Seas". Margret Mead.
„Modern industry and the African", J.
Merle Davis. London, Macmillan Co.
„Native Education", Wyndham. Oxford.
University Press.
„Experiments in Civilization", H. Hogbin.
London, George Rontledge.
„The Future of South. E. Asia". .London.
George Allen.
Gedurende de week van 8 t.m. 13 Nov
werden in de Nederlandse steenkolen,
mijnen in totaal 225.478 ton geproduceerd
tegen 180.748 ton in de voorafgaande
week van 2 t.m. 6 November Dit wil
zeggen: 37.580 ton per dag, vorige week
(waarin Allerheiligen viel) 36.150 ton.
Het aantal ondergrondse diensten was
gemiddeld 21.272. vorige week 21.412. De
prestatie per man dienst van 8 uren be
droeg 1-860 kg., vorige week 1.796 kg.
Het aantal verzuimen was in de week
van 8 t.m. 13 November 13,9 pet. Hiervan
waren 7 pet. zieken In de week van
1 t.m- 6 November bedroegen deze cijfers
resp. 13,1 en 7 pet.
BRASKAMP N-V. F ABRI KANTE VAN
Prijs per poeder 7'/j cent
:k
(Foto: Lt. Deibei)
Nederland ontving Vrijdag van de E
C. A. aankoopmachtigingen voor 't vier
de kwartaal van het lopende jaar en het
eerste kwartaai van het volgend jaar tot
een totaalbedrag van 7.179.400.
De machtigingen voor het vierde kwar
taal hadden betrekking op de aankoop
van zaden (niet oliehoudend) en van ta
bak en tabaksproducten.
De machtigingen voor het eerste kwar
taal van het volgend jaar hadden o.m
betrekking op de aankoop van tabak en
tabaksproducten en koper en koperpro
ducten, katpenen stoffen, mineralen, in
dustriële chemicaliën, alsmede op de be
taling van Oceaanvracht tot een bedrag
van 13.000.
Ten behoeve van Indonesië heeft de
E. C. A. aankoopmachtigingen verstrekt
tot een totaal bedrag van 8.098.000.
Deze machtigingen, die bestemd waren
voor het vierde kwartaal van het lopen
de jaar, hadden betrekking op de aan
koop van textielproducten en kleding
van Japan.
5- Eén van die huizenhoge golven nam de wrakke pijp
van Klaas Biets boot mee. Een stortvloed van water liep
in de vuren. De ketels sprongen. Hout splinterde. „Hebben
wij een reddingboot?", vroeg Basli rustig. „Wis en geheid",
was het kalme antwoord van Biet. „Dan moesten we maar
weg wezen", stelde Basli voor. „Ik zie er anders geen gat
meer in", voegde de detective er aan toe.
„Ik wel, in het schip tenminste", zei Klaas Biet somber
met een blik op zijn oude, trouwe vaartuig, dat zijn neus
steeds minder boven water kon houden. En zo duwden onze
vrienden de reddingboot tegen de hellende achtersteven
van het schip op- Kat en papegaai werden niet vergeten.
„Lorre nat", riep de papegaai. „Biet ook niet droog", zei de
zeeman. „Laten wij maar vast in de boot gaan zitten", stelde
Basli voor. „Dan worden wij vanzelf wel van het dek afge
spoeld".' -
De Japanse ex-premier uit de oorlogs
tijd, H'deki Tojo, en de 24 andere Japan
se leiders, die veroordeeld zijn wegens
oorlogsmisdaden, zijn in beroep gegaan
bij generaal Douglas MacArthur om hun
vonnissen vernietigd te krijgen.
Tojo en de 6 anderen waren ter dood,
16 anderen tot levenslange gevangenis
straf en de beide overigen tot kortere
gevangenisstraffen veroordeeld.
7)
De mannen gingen naar de hal, gevolgd
door de nieuwsgierige mevrouw Melle,
die in dit voorval een pracht verhaal
voor het dameskransje acig. Maar ?.e
bleef op een behoorlijke afstand, wetend
dat haar man er een hekel aan had als
ze zich al te zeer met zijn zaken be
moeide.
Voerman had de leiding genomen. Hij
draaide het nummer van de notaris cn
luisterde.
Hoor je bellen? vroeg de dokter
nerveus.
Voerman luisterde vol aandacht,
schudde daarna het hoofd.
Neen. De verbinding bestond nog
en is dus niet verbroken geweest.
Maardat kèn toch niet, stamel
de de dokter.
Luister dan zelf, antwoordde Voer
man en overhandigde de hoorn aan zijn
vriend, die moest toegeven, dat de ver
binding inderdaad nog bestond. Hij leg
de de hoorn weer op de haak en vroeg:
Maar wat heeft dat dan te betekenen,
Voerman? Ik....,ik moet zo gauw mo
gelijk naar het huis van Van Nievelt.
De hemel weet, wat er daar gebeurd is.
Vertel me nu eens precies wat je
hoorde Melle, want het is me nog niet
helemaal duidelijk hoe het komt, dat die
huishoudster niet verder sprak, maar
toch ook de verbinding niet verbrak.
Melle sloot de ogen en dacht ingespan
nen na Daarna vertelde hij nauwkeurig
wat hij gehoord had.
Hum, concludeerde Voerman: Mis
schien is èr iets met de notaris gebeurd,
dat de vrouw je wilde mededelen. Het
kan zijn, dat ze na die paar woorden te
hebben gesproken, is flauw gevallen en
dus bleef de hoorn naast het toestel ben
gelen, We moeten er heen gaan, Melle,
en wel zo gauw mogelijk.
Ja, beaamde Melle. Hij zou er zich
in normale omstandigheden aan gestoord
hebben, dat Voerman eigener beweging
over „we" sprak, dus zich wilde gaan
bemoeien met dingen, waarmede hij
eigenlijk niets te maken had. Maar het
was net, alsof Melle het nu prettig vond
een steun te hebben aan de kalme, be
heerste Voerman.
Hij ging snel zijn auto voorrijden en
binnen drie minuten waren de vrienden
op weg naar het huis van de notaris.
V.
Toen Marie het ombekende mannetje,
dat die notaris te spreken vroeg doch
noch zijn naam, noch hét onderwerp van
gesprek wilde mededelen, had uitgelaten
en de d'eur met een slag achter hem sloot
hetgeen wij het startschot voor het
i dramanoemden klonken er enige
voetstappen in de stille, donkere straat.
Daarna was het doodstil.
Het mannetje had zich namelijk in de
donkere schaduw van een muur terugge
trokken en dacht na. Wat stond hem nu
te doen? Hij had van het begin af aan
al gevreesd, dat van Nievelt hem niet te
woord zou staan, maar nu het dan inder
daad zover was, realiseerde hij zich pas
goed de consequenties ervan.
Hij moest echter proberen van
Nievelt te spreken vóór het te laat zou
zijn. Maar wat stond hem te doen als de
notaris eenvoudig iedereen weigerde?
Brutaalweg tot hem doordringen was on
mogelijk, want dat zou allicht enige op
winding in het huis veroorzaken en de
dienstboden zouden hem eventueel als
getuigen heel wat last kunnen bezorgen.
Neen, neen, dat risico mocht hij in geen
geval lopen. De hele zaak moest in
aller belang zo discreet mogelijk wor
den afgehandeld, zonder getuigen, onder
vier ogen.
Eigenlijk had hij zich reeds al le ver
laten gaan met tegen de dienstbode te
zeggen,, dat de notaris „nog wel eens spijt
zou hebben" hem niet te hebben ontvan- J
gen. Hij was veeleer met gevoelens van 1
verlangen naar overeenstemming dan met
het gevoel tegenover een tegenstander te
komen staan naar de notaris gekomen en
dat hij zo maar botweg was weggejaagd,
had hem even vervuld van een woede,
die een man als hij zich onder geen en
kele omstandigheid mocht veroorloven.
In die korte woede had hij zich deze
woorden, die eigenlijk een nauw bedekte
bedreiging inhielden, geuit
Nu ja. hij moest er zich maar niet al te
bezorgd over maken! Er waren zeker
door heel wat onschuldiger uitingen
„complotten" opgerold, maar het was nog
voorbarig om in dit geval van een „com
plot" te spreken. Alles kon nog met de
notaris ten goede geregeld worden. Er
was nog kans, nó.g wel, maar.dan zou
van Nievelt toch snel moeten zijn.
Het mannetje wilde van Nievelt
een kans geven, een faire kans, maar
daarvoor was allereerst nodig, dat hij
hem onder vier ogen te spreken kreeg.
Teruggaan? Neen, dat zou niet helpen,
want hij zou immers wéér worden afge
wezen en slechts onnodig de aandacht
voin de dienstbode op zich vestigen.
Zonder meer de zaak laten zitten en
de dingen afwachten, die noodzakelijker
wijs zouden volgen als met van Nievelt
geen accoord werd bereikt, was niet fair.
Op z'n minst moet de notaris weten hoe
de zaken stondeneen oorlogsverkla
ring krijgen.
Er was nog één mogelijkheid: mevrouw
de weduwe Elsie Ligthart—van Nievelt,
had veel invloed op haar neef Charles.' ee" Passeerde, mets te vrezen
Zij stond bekend als een uiterst betrouw Na no? een beetje m de b_ -
zag lopen: lang, krachtig en jong, zo
rond de veertig. Wantrouwend namen
beide mannen elkaar op, maar er was
blijkbaar voor geen van beiden reden
tot bijzondere aandacht.
Toen het mannetje de hoek omging,
keek hij voorzichtig om en zag dat de
ander het huis van de notaris voorbij
was gelopen en aan de andere kant het
einde van de straat bereikt had.
Welgemoed wandelde het mannetje
verder, in de vaste overtuiging, dat me
vrouw Elsie hem helpen zou bij het zoe
ken van contact met Van Nievelt.
De andere man was inderdaad hst
huis van de notaris voorbij gelopen. Hij
wilde er pas aanbellen als hij er zeker
van was, dat hij helemaal alleen in de
straat was en niemand hem kon zien. Hij
kon niet voorzichtig genoeg zijn. hield
hij zich voor, al had hij dan van een
onbetekenend mannetje zoals er zojuist
(Van een speciale verslaggever).
Het was Zaterdagavond een hele drukte
in hotel Eemland aan, de Brinkweg te
Soest. Wie op het paleis Soestdijk wat
beter bekend is, zag er heel wat bekende
gezichten. Baron Baud, de particulier se
cretaris van Hare Majesteit kwam binnen
en vele andere hofdignitarissen. Maar
toch was het lagere personeel van het
paleis verre in de meerderheid. Geen
wonder overigens op een feestavond van
de voetbalvereniging van het paleisper
soneel. En toen het feest begon kwamen
daar ternauwernood opgemerkt, zo onge
dwongen ging het, H. M. de Koningin en
Prins Bemhard met de oudste twee prin
sesjes zich bij de feestende schare voegen.
Er werd genoten van het cabaretpro
gramma, dat enkele artisten ten beste
gaven en spontaan liet H. M. hen later
aan zich voorstellen. Maar hoe voortref
felijk hun prestaties ook mochten zijn,
het meest misschien hebben allen en
zeker de prinsesjes genoten in de pauze,
toen er een verloting werd georganiseerd
ten bate van de Bond van militaire oor
logsslachtoffers.
De Koningin en Prins Bernhard, maar
ook de prinsesjes hadden persoonlijk prij
zen beschikbaar gesteld. Het koninklijk
paar bleek geluk te hebben en onder don
derend applaus nam Hare Majesteit een
dikke metworst in ontvangst, die zij later
triomfantelijk onder haar arm mee naar
huis nam. Maar al kon men verschillen
de keren uit de mond van Koningin Ju
liana of Prins Bernhar" „Voor mij" horen
roepen, de prinsesjes zwegen in alle toon
aarden. Zij kregen aldoor maar „nieten".
Dit vonden de ouders ook wel jammer, en
daarom mochten zij het nog eens met een
paar nieuwe loten proberen. Een zucht
van verlichting ging door de zaal, toen
zij ten slotte toch ook onder de winnaars
behoorden.
Een tuinman van het paleis had enorm
geluk, toen hij het nummer: „tekening
van Rembrand"' trok. Het bleek evenwel
een tekening van de „schilderes Trix" te
zijn; zij had dit zelfgemaakte werkstuk
voor het goede doel afgestaan en prinses
Irene had een eigen vervaardigd knipsel
werkje gegeven.
Maar ook dit keer was het weer eens
kinderen bedtijd. Het was met alle be
drijven al 12 uur geworden en toen vond
de Koningin het voor haar kinderen wel
letjes.
Vliegen, die een bespuiting met D D T.
:*ruu ais ecu utraoi uenuuw. _i;„ hebben overleefd, hebben nieuwe vlie-
bare vrouw. Wellicht wilde zij haar ne. f S S^rtfliep'op het huis van ^«gezinnen gesticht. De bespuiting is
ertoe bewegen de naamloze gast te ont
vangen. De notaris, die voor tante Elsie
alles deed wat ze maar wilde, omdat hij
in een goed blaadje bij haar v;ide blij
ven staar, met het oog op de erfenis, die
hij helemaal alleen in de wacht hoopte
te slepen, zou haar niets durven wei
geren.
Het mannetje had zijn besluit genomen
en ging op stap. Schichtig als hij was,
keek hij 'n beetje beangst toen hij aan
het eind van de verlaten straat een mani
Van Nievelt toe en wilde juist aanbellen,
toen de deur openging: Marie had
zoals we weten na een ruzie met le
notaris haar betrekking opgezegd; en
omdat het haar niet kon schelen of ze
daarmee Van Nievelt een nieuwe erger
nis bezorgde of niet, liet ze de onbekende
binnen, terwijl ze zelf naar het station
ging.
(Wordt vervolgd).
veertien generaties lang -herhaald. En
thans beklagen de geleerden er zich over,
dat ze een geslacht vliegen hebben ge
kweekt, welke het hoogstens prettig vin
den, als ze met D.D.T. worden bespoten.
Het goedje glijdt van hun vleugels al
als beledigingen van de rug van een
politicus.
De vraag is nu maar: Hoe lang duurt
het nog, voordat een groep vliegen it.
geleerden met een of ander vergif begint
te bespuiten.
