H. Th. v. d. Vlerk
KRUIS WO ORD-PUZZLE
KREOGER
Bioscopen deze week
-J
WALDO
WALDO
VRIJDAG 31 DECEMBER 1948
PAGINA z
(P*
Horlogerie
ROTTERDAMSEDIJK 268
Telefoon 67593
wenst alle vrienden en
relaties een
VOORSPOEDIG 1949
AUTORIJSCHOOL
HERENMODES
BROERSVEST 6
Telefoon 6 8206
MATER AMABILISSCHOOL
RAAD VAN OVERLEG
SCHIEDAM
MEDISCHE ZONDAGSDIENST
THE RISING HOPE—-EXCELSIOR
Het Oude Jaar, in rijm bij 't el,
Door Thomasvaer en Pietemei
Beiden:
Daar zitten we weer!
Pieternel:
Dag, Thom!
Thomasvaer:
Dag, Nel!
Beiden:
Dag, Allemaal!
Dit lijkt wel op een studio-zaal,
Wanneer de klok met negen slagen
Het K.R.O.-ostrijk radiogezin komt
vragen
Te delen in de vreugden puur
Van 't paardenhoofdstel aan de muur.
Thomasvaer:
En van de gewone mannetjes, die
kletsen met elkaar.
Pieternel:
Pas jij maar op je tellen met je
leuter-commentaar.
Thomasvaer:
Oh, ik zou het wel weten
Pieternel:
Als ik de baas niet was.
Thomasvaer:
Maar wij gewone mannetjes,
Wij komen d'r niet aan te pas.
Pieternel:
Behalve in Schiedam bij vlagen
Wanneer het oude jaar der dagen
Zat is; niet meer kan.
Thomasvaer:
En ons de redacteur komt vragen
De lijkzang bij zijn baar te klagen.
Pieternel:
Ja dan, mijn beste man, ja dan
Moet al wat goed of minder waard is
Want velen zijn zo kleinsteeds-klein
Geprezen worden tot bedaard is
De woede om vermeld te zijn.
Thomasvaer:
Om dus b'j voorbaat niets te missen
Steek ik bij deze rijm van wal.
Pieternel:
Zou je je eerst niet vergewissen,
Of ik misschien beginnen zal.
Thomasvaer:
Oké
Pieternel:
Wü leven mee
Met de jongens overzee.
Thomasvaer:
Dat bewees het overdragen
Van een ras-cantinewagen
Door het NIWIN-coroite.
Beiden:
Ja, men was wal zeer tevree.
Pieternel:
Asman, die de vuile straten
Van de groot-Schiedamse buurt
Veertig jaren nooit-verlaten
Met je bezem hebt geschuurd;
Asman, die de bruine blaren
Van zo menige plataan
In je wagen moest vergaren;
Asman, je kon feesten gaan.
Thomasvaer:
Het geld is een ding
En de idealen zijn een ander
Zij kruisen onderling
Al lang de degens met elkander.
Ik sta daarbij en bedel mij te moe:
„Vierkante centimeters
Nationaal Monument
En als ik later mijn pet op-doe.
Is het of niemand 't Verzet heeft gekend.
Pieternel:
„Het water rijst, liet water wast.
Mijn enkels zijn al volgeplast",
Zo riep men op de Lorentzlaan.
„Hoe moet dat nu toch verder gaan?"
Totdat een vrouw door 't nat ontsteld
De burgemeesterse opbelt.
De brandweer wordt gerequireerd.
Die prompt de watervloeden keert.
Moraal:
Thomasvaer:
Voor elk soort waterschade
Komt onze brandweer U te stade.
Pieternel:
Lestmaal, op enen wintersen dag;
Ja hoor, wat ik verheugends zag.
Van kindjes en van Bernadette,
Die hand in hand in de Nolet,
Al in een houten Zweedse zaal
De zegen kregen, allemaal,
Tezamen met hun nieuw verblijf-
Thomasvaer:
Ik zag de glunder buiten kijf
Van de geneesheer-directeur
En Moeder. Menig and're „soeur"
Slaakte een „Deo Gratias",
Omdat er weer wat plaats nu was.
Pieternel:
Ja, de Nolet moet uit gaan breiden.
Al zegt Den Haag: „*t Kan niet Jijden"
Thomasvaer:
Het vlak-glas-drama komt te pas,
Toen het der eersten elfde was.
De kwarts-oven werd gloeiend hge? en.
Door het vuur vaneengespleten.
De glasstroop lekte door de naad
En 't personeel stond plots op straat.
Pieternel:
Wie vlakglas maken wil bij pakken,
Moet vakkennis niet uit gaan vlakken.
Thomasvaer:
Een aanval op de rattenplaag
Werd voorgeschreven door Den Haag.,
We deden mee; de Reiniging
Leidde de aanval. Nou het ging
Er zonder tegenzin op los
En menig knaagdier was de klos
Pieternel:
Een diender ging na vele jaren
Pensioengerechtigd, naar dat heet.
Va» hazardspel en straat-gevaren -*•
't Is Alberts, die er meer van weet.
Thomasvaer:
Baldadigheid en vandalisme
Door een verordening getoomd!!
Ach Nel, die jeugd van thans, dat is me
Een nachtmerrie, als nooit gedroomd-
Pieternel:
Kom. kom, dat valt wel mee mijn beste-
Er zijn symptomen bij de vleet,
Dat onze jeugd ten lange leste
Weer wat van idealen weet.
Kijk nu eens naar dat aardig kijkspel
Door 't Liefdewerk ons voorgezet.
Het Gorzen-S.F.L. dat blijkt wel
Schoot wortel en heeft vrucht gezet.
Thomasvaer:
De Vastenavond, die komt aan!
Pieternel:
Ja wacht eens. Ho, man, hol!
Dit wordt de plaats om stil te staan
Bij de cultuur en zo.
Thomasvaer:
Het U.S.O. gaf weer concert;
De noodklok luidde luid.
Als Toonkunst niet meer steun gewerd.
Dan was dit opus uit;
Voor goed, voor altijd was 't gedaan
Met Otterloo en Spruyt.
Pieternel:
Gelukkig, is men doorgegaan-
Dit werk duldt geen besluit.
Thomasvaer:
Goede zang. die zuiv're klanken
Door de stille Volksbond boort:
Die tot glimlach van bedanken
Alle schoon en jong bekoort
Pieternel:
Blijf nog jub'len véle jaren
Gouden-stemm'ge hymnia.
Boven, tokk'lend op de snaren
Begeleid Caecilia.
Thomasvaer:
Stil, wees stil, op zilv'ren voeten
Schrijdt de stilte' door de nacht..
Pieternel:
Niet in 't weeshuis, want daar wroeten,
Krakend onder zware vracht,
Balken, muren, daken, deuren
Door verzakking naar omlaag.
„Heren, hier moet iets gebeuren
Die lekkages zijn een plaag",
Aldus drong bij de Regenten
Zuster-priorin steeds aan.
Kwam vergunning, kwamen centen.
Men kon aan 't herstellen slaan.
Heel een vleugel is herrezen
Lekken, tochten en gevaar,
Van dit al is 't huis genezen.
Mooie cellen kwamen klaar.
Thomasvaer:
Om der Kartuizers' komst te vragen
Werd hier een comité gesticht.
Het wil de lasten helpen dragen,
Het wenst de zorg te zien verlicht,
Die hen de terugkeer nog beletten.
Dat ieder helpe bij die taak;
Wij gaan ons tot die arbeid zetten:
Hun vestiging is onze zaak-
Pieternel:
Thomas, weet je nog hoe vroeger.
Toen het markt was; wij tezaam
Ied're week bananen kochten
Bij de koopman aan de kraam.
Palinggeur en bloemenventers
Zijn niet meer op het Broersveld.
„Zakenlui" zijn erop tegen
Dat de weekmarkt wordt hersteld.
Thomasvaer:
Wat is er -van Liduina's graf gemaakt?
Een plaat plavuizen; een steenschets.
die de brokken raakt,
Waarop de muren waren opgetrokken
Van haar kapel. Men is geschrokken
Van deze vondst. De krantentong
kwam los.
Toen werd, met 't groeien van het mos
Tegen de kerkemuur, de oude sleur
hersteld.
Want och, haar leven is zo dikwijls
al verteld.
Pieternel:
Een vlam, die door het venster sloeg
Op Zaterdag te middernacht;
Thomasvaer:
Een stem, die om de brandweer vroeg.
Pieternel:
Met jank-sireen de hoek om jachtt'
De babyspuit. Toen was 't gedaan,
Want voor hij om zich heen kon slaan
Werd ook die rode haan gesmoord.
GEHOOR
Z. N.'
Thomasvaer:
Wie de Schiedamse brandweer hoort
Kan bü de krant vast gaan vertellen:
,Je moet het zonder „moord-brand"
stellen!!"
Pieternel:
Nog tweemaal in de Lentemaand
Rukt onze brandweer uit
Men richt in haast op de Westvest
Bij Zilvervis de spuit.
Daarna 't was voor Aurora nog
Uit bed was opgestaan
Bestreed zij zonder veel plezier
In
Thomasvaer:
„Ons Genoegen" heet die laan!!
Pieternel:
Met groot succes het vuur.
Thomasvaer:
Een boot tot loodsvaart wel bereid
En ideaal gebouwd was klaar te varen.
Areturus was haar naam en mettertijd
Koos zij bet sop, waar zee en Schelde
paren.
Pieternel:
Zij hadden bloemen in hun hand genomen
En trokken naarstig bloesems van
de bomen-
Daar gingen zij, rukkende- tak na tak;
Zij schonden de parken met werv'lend
gemak.
die langs hun
stroopweg kwamen,
nos a malo. Amen".
N atuurvrienden,
Baden „Libera
Toen is ook bij ons de Natuurwacht
gekomen.
Nu stralen weer bloemen; nu bloeien
weer bomen.
Bedreigd door geen schendende
plunderaarshand.
De liefde: bewaker van 't lieflijke land.
Thomasvaer:
Daar klinkt weer tussen kerkgewelven
E<m machtig mannenkoor-geqruis.
De klanken tasten zich tot saholven
Van puur muziek!!
Pieternel:
Dat is Orpheus'.
Thomasvaer:
Oostburg kwam ons wei-bedanken
Voor de steun in haav' en goed,
Die wij gaven, toen de oorlog
Over 't plaatsje had gewoed.
Met een beeld van Zeeland's faam:
Bronzen hengst op marmer voet
Bracht heer Hoeksema uit naam
Van zijn burgerij een groet.
Pieternel:
gen nette straat vraagt nette bakken.
Maar vuilnisemmers zijn er niet.
Thomasvaer:
De middenstand in as en zakken,
Pieternel:
Want de Gemeente vond subiet
Een werkterrein ten. eigen bate.
Zij biedt nu asbakken te huur.
Met als gevolg weer nette straten.
Thomasvaer;
Voor onze middenstand wel zuur!!
Pieternel:
Het Lijden onzes Heren
Verbeeldt in spel en rei
Devoot'lijk kwam vermeêren
De sfeer van boetetij.
Een daad wel zeer verbeven,
Deez' poging van de Kring.
Hij bleef weer trouw het streven
Naar de vermeerdering
Van liefde vpor het Schone,
Voor de gemeenschapskunst,
Wie sympathie wil tonen,
Verleen de Kring zijn gunst.
Thomasvaer:
Zij kwamen van Oosten,
Zij kwamen van ver.
Zij waren wel wijzen,
Maar droegen geen ster
Tenzij op hun kraag.
Of 't lint op de borst.
De hitte der dagen,
De brandende dorst.
Die kenden zij goed,
Want zo menigmaal zengde
De zon op hun „cap".
Of een moessontje plengde
Een hemel vol badwater
Over hun kop.
Zij misten de schater
Van kind'ren, die spelen.
Zij waren beroofd van het wilde krakelen
Der knapen, wie lokken de avonturen.
Zij keken maar strak naar de kademuren
En verder het land in, waar
schoorstenen vlagden
Met roetige wimpels van rook. Hun
gedachten
Verdwaalden: De rimboe van Java
De schepen der wervenDe lava
Stroom lekkend van blauwe vulkanen.
Een schokHet geratel van
koud-stalen kranen
Wekt op uit de mijmering en als per
abuis
Dringt door tot de jongens: „Jullie
zijn nu weer thuis.
Je moet in dit land niet aan
sprookjes geloven,
Maar als je wilt werken, dan kom je
te boven
Die angst voor jezelf, voor je huis,
voor je stiel!"
Toch deinsden ze terug voor dat
woordje: civiel!
Wie zou er hen helpen te leren verkeren
In deze van kilheid en grote meneren
Verzadigde plaats? Rehabiliteren
Noemen ze dat. Je moet ook nog leren
Te wennen aan smal-landse mist en
conventies.
Ja, alles heeft ijzeren consequenties:
Je wordt nu weer burger; je blijft
geen soldaat.
We hebben de demob'lisatie-raad.
Die vele adviezen en wenken kan geven.
Je kop dus maar op! Het burgerleven
Vraagt vaak minder blijk van moed
en beleid,
Dan jij wel wil geven. Dat raak je
wel kwijt-
En vind je geen plaats voor jouw
aard in dit land,
Dan trek je d'ruit en je wordt emigrant.
Pieternel:
Heer Edison, die Philips, de Lichte,
De kans gaf om Eindhoven op te richten,
Gaf een plein in Schiedam zijn
vurige naam.
De kinderen plantten er zeer bekwaam
Lindebomen. De speelplaats blijft keurig.
Tuinarchitect Schipper is niet meer
humeurig.
Wij heien, bouwen, bouwen, heien
In tempo en bij hele rijen.
De huizen schieten uit de grond
In Oost en West, de stadswal rond.
En ondertussen schrikt Den Haag
Bij 't zien van Directeur van Praag,
Die weer met nieuwe plannen komt.
En nauw'lljks is bij opgetromd.
Of daar wordt op de deur getikt:
„Wel, heren, als het even schikt,
Zou ik u wjllen toevertrouwen,
Wat wij in Kethel willen bouwen".
Wethouder Alberts is aan bod;
In Schiedam's bouwen komt zó schot.
Thomasvaer:
bittre dood, zoals hun stemmen
klonken
De morgen, dat zij werden weggehaald:
Zo heeft de echo zich nog vaak herhaald
Daar in die kamer, waar het beulig-
bonken
Der laarzen schrik joeg in hun luist rend
lijf.
Met twaalf zijn ze daarna opgeladen
Wat nooit agent was, had hen lat
verraden
Een bronzen plaat werd der herinnering
verblijf,
Pieternel:
Hij prutste altijd aan motoren-pech;
Hij kon chauffeur en motorrijder zijn
Met meisjes flirtend stond hij op bet
plein.
Hij ging. Hij moest. De A.A.T. trok weg
Thomasvaer:
Een oogst, twee jaar gerijpt
Door regen van genade
En liefdevolle zon:
Daarmee werd overladen
De Oorsprong van 't succes.
De werker in de gaarde,
Die vijf en twintig jaar
Geen energie-vonk spaarde.
Pieternel:
De oudjes glunderden voldaan:
Voor hen een nieuwe zaal.
En menige Vincentiaan
Was blij met hen, spontaan-
Thomasvaer:
Komaan, bezing,
Wat kwam en ging
En wil niet marren.
Pieternel:
Père Delamarre
Zei: „Nu, vaarwel
Mijn S. F. L.
Thomasvaer:
Ook in de Gorzen, aan de Lekstraat,
Verrees een orgel, fraai van toon.
Pieternel:
Zei Pastoor Raaffels: ,,'k Ben een boon
Als een nieuw dak daarbij té gek staat",
Thomasvaer:
Zes Neomisten voor de dienst in God's
Kerk.
Allen Schiedammers. Was wat geen goed
werk?
Drie Dominicanen, een wereldheer
Plus twee Franciscanen.
Pieternel:
Wat wil je nog meer?
Thomasvaer:
Bongo, bongo, bongo
He's so happy in the Congo
Jan, jan, jan, jan, jan, jan
Pater Collignon leert nu negercharleston
Van een bosjesman.
Pieternel:
In het herstelde hoofdkwartier
Van de Franciscusgroep
Was aanstonds levendig vertier
Men hoorde veel geroep:
„Wie moet een echt Cremoons adres?"
''wie geeft morele steun?"
Verkiezing in Italië:
De uitslag gaf een dreun-
Thomasvaer:
April goot regens nqer bij vlagen.
De nieuwe tennisbanen lagen
Te wachten bi) de Poldervaart.
Toen, bij de eerste zonstraal-staart
Flitste de service over 't net.
't Seizoen was pittig ingezet.
Pieternel:
De fiscus graait met grage grepei
De laatste cent uit onze kas.
De dorst-appel wordt uitgeknepen
Of het een rijpe grape-fruit was.
Maar onze K. A. B., de slimme,
Stak stug een stok voor dat bedrijf.
Want die belastting (getvergimme)
Die laat geen broek meer aan je lijf
Navordering van voorschot-gelden
Hoeveel het was, dat mocht niet hin
deren
Maar het bestuur zei, komt u melden,
Dan gaan we allen naar van Kinderen,
De fiscus trok aan 't kovste end.
De E. V, C., het N. V- V„
Al maakten ze het niet bekend.
Die profiteerden dapper mee.
Thomasvaer:
De Marijkes arriveerden.
Goed gemutst, vlot, energiek.
Ieder, die ze leerde kennen,
Vond ze bij de band en kwiek.
Pieternel:
Een oudej aars-wens zonder sport
Mij dunkt dat wordt te dwaas.
Thomasvaer:
Begin dan maar met S. V. V.
Dat was de grote baas.
Eerst kampioen dt# tweede klas;
Promotie zonder strop.
En nu gaat onze Benjamin
Al weken aan de kop.
Pieternel:
De andre eerste klasser hier-
Ja, Hermes D. V. S.
Schonk ons een Internationaal
(Dus dronk men weer een fles.)
En Cokkie greyhound y. d. Tuyn
Bood Wilkes menig' kans.
I-n Londen liep het zaakje mis.
Nu wacht hij op revanche.
Thomasvaer:
Excelsior scheen voetbal-moe
Hing 't „Stille-Nacht-licht" uit
Hoera, het kreeg weer vechtersgeest;
Klimt punt voor punt vooruit.
Piéternei:
Gelukkig komt het cricket-team
In d'eerste klas...,
Thomasvaer:
en vlug.
Pieternel:
De ongeslagen Roomse club
Sloeg zich een luchtbrug t'rug
Door bat-vast eerste klasse-spel.
Geen wedstrijd was een lor.
In Holland's cricket spreekt weer mee
Schiedam's Excelsior.
Thomasvaer:
Zwemmen is een mooie sport,
Die steeds meer beoefend wordt.
Je leert je body uitslaan
In 't bad aan de B K--laan.
Pieternel:
Maar het zwemmen wordt pas goed;
Als je 't in een zwemclub doet.
Spaar jezelf veel smart.
Wordt aanstonds lid van Start.
Thomasvaer:
De ware geest, die hokjes mijdt;
Die slechts voor hockey-spirit strijdt
Die huist in 't splinternieue shirt,
Waarmee sinds maanden „Spirit" geurt,
Oranjehemden. Grijze rokken,
Nu naar de tweede klas getrokken..
Ik houd zo van die tijd-vaart-zieke
heren
Die langzaam denken in de liberale trant.
Zij lezen rustig een goed-liberale krant,
Die hen in 't duister voorlicht een
Brandaris;
Voor wie, wat Weiter zegt, als dogma
waar is,
Maar 't kan verkeren.
Pieternel:
Rijen, rijen rijen in een wagentje
We hebben een Vervoerdienst. Man, nou
vraag ik je?
Bestuurder in liVrei,
Het stadswapen daarhy,
En als de wagen stiik is, wel dan draagt
hü je.
Thomasvaer:
Op de Buitenhavenweg
Repareert men dan die pech.
Alles doen we daar CENTRAAL.
Waarde Sijmen, kom, betaal!!!
Thomasvaer:
Het sprookje van de Lange Haven
Bij Wilhelmina's afscheidsfeest
Zal menig burger zich nog heugen
Het was nog nooit zo mooi geweest.
Pieternel:
De feestpret opende in Kethel
Met tilbury's en rijderij
Saam'horigheid en dorpstraditie
Bloeiden bij boer de Jong weer vrij.
Thomasvaer:
Toen kwam ook in Schiedam de stemming
Met winkelweken her en der
De beurs was in een markt herschapen
Wel menig kijker kwam van ver.
Pieternel:
De jeugd stampte pardoes een kermis
Met veel attracties uit de grond.
Waar soms de vaardigheid tekort schoot,
De fantasie het antwoord vond.
Thomasvaer:
De St. Hubertus sloeg een ton-brug
En Wandsworth Mayor knipte het lint.
Zij sprak: De geest der E.N S.O.
Is juist zo pontonniers-gezind.
Pieternel:
Een gondeivaart door onze havens
En een corco van bloemenpracht.
Tot slot nog vuurwerk op de vlakte.
Thomasvaer:
Oh nee, een jammerklacht.
Pieternel:
St. Christophoor en St. Lodewijk
Waren op één dag de koning te rijk.
Ze zagen hun jongens met lachende snuiten
Twee nieuwe H.K.'s „om te
zoenen" ontsluiten.
Thomasvaer:
Ik hoorde de Bazuin. Ja, haar bevel
gold mij.
Ik liet Kajotters en Verkennerij
mijn foto
Nu rijd ik heel het land door met
een auto
En voel me eenzaam als fort
Pampus voor het IJ.
INSTRUCTEURS-DIPLOMA K.M.A.C.
Z. N.
Pieternel:
De Singelkerk kreeg weer een stem:
De klokken ZÜn gekomen.
Nu gaan ze eens per jaar nog weg.
Drie dagen maar.... naar Rome.
Thomasvaer;
Een herder, die zijn schaapjes kent;
Een ruiter, die zijn paarden ment;
Een beeld'laar om de kerkecent;
Een boekhouder, efficient.
Een bouwer aan 't verzakkend huis;
De brenger van een lichtend kruis;
Een zilv'ren Priester Al incluis.
Pieternel:
Da's Pastoor Raaffels
Thomasvaer:
Niet abuis.
Ik waag mij haast niet in die buurt,
Waar men der doden* lichaam stuur l.
Geen rustplaats, maar een staken-dans
Rond een gebroken zerken-krans.
Pieternel:
Geduld, er daagt iets in het Westen.
Men zal de stoffelijke resten
Van de Schiedammers voortaan leggen
Tussen beplantingen van heggen,
Terwijl de maten van de zerken,
Bepaald zijn door Gemeente-Werken.
Thomasvaer:
De mannen van Heilker, die speelden
poot-a an;
Men kan ze al' wekelijks horen.
E als men op straat hen een roffel hoort
slaan,
Dan maken de mensen vanzelf ruim baan:
De intocht der Gladiatoren.
Pieternel:
Met Beethoven's Egmont of Franz van
Suppé
Ze blazen zich steeds in de prijzen.
Liefdadigheid, feestweek; 't Is altijd Oké.
Ambrosius loopt zo al menig jaar mee.
Vandaar al die huldebewijzen.
Thomasvaer:
Dans, dans, de wereld is op hol;
Dans, dans, we draaien toch al dol.
Dans dan de rhumba,
Dans dan de samba,
Dans de Bolero,
Dans dan de tango.
Dans, dans: het is je laatste kans;
Dans, dans; je voelt toch de cadans?
Dansen is de Ujds-narcose;
Satan pijpt Dat is de chose.
Pieternel:
Maar er is ook ander dansen.
Waar de heer met elegance
Buigende de dame vraagt.
En zich zeer correct gedraagt.
Zo dans men bij S.O-O.
Katholiek en goed. Ozo.'
'k Wou wonen in een wagen
Met een piepende gang;
Met wielend geratel
De hele dag lang.
Maar vrijbuiters worden hier
angstig geweerd.
Men is progressief, maar
geciviliseerd.
'k Wou trekken langs wegen
Begaanbaar of niet,
Langs velden met bloemen,
Langs sloten met riet.
Maar denk er toch om, dat je
niemand shockeert.
Men denkt sociaal, maar
geciviliseerd.
Pieternel:
Maar evenwel nochtans en desalniettemin
Begon men aan de bouw van wat
gemeenschapszin
Men koepelde men bond; ten slotte
ging men stichten
Wat kortweg ais S. G. haar taak
zal gaan verrichten
Er is gegronde hoop, dat deze
opzet slaagt.
Zodat men der cultuur' de slappe
benen schraagt.
Thomasvaer:
Communisten
Mist men
Als kiespijn.
Ze zijn
Verdwenen
Op beurse tenen
Uit de commissies-
Geen Moskou-vissies
Met klikspaan-ijver
in onze vijver.
Pieternel:
Wat maalt hij om de bange vrees
Voor wat haar man is overkomen,
Of om de hoop, die telkens rees,
Dat hij gevangen is genomen.
Hij had het geld.
De moord deed niet ter zake.
Totdat er plots na jaren werd verteld,
Dat hij daar iets mee had te maken.
Toen vielen snel de wicket's van
't complot.
Twee dagen werk en ook die zaak
was rond:
Run out! Geen wijk naar Britse grond,
Maar 't knersen van de sleutel in het slot
Thomasvaer:
Een toren pleegt stee-vast te staan.
Zelfs deze regel heeft excepties
Er is een Toorn, die de vlag
Van onze turners door decepties
En tegenslagen heen wil dragen
Tot aan de top der gymnastiek.
Mits hij maar geldelijke steun krijgt,
Doet hij het ook nog met muziek.
Waarvoor die oude werkers streden,
Is nOg slechts Volksbond-romantiek.
Wie denkt nog aan dat hard-verleden.
Aan die ellende-tijds-kroniek.
Jan Muller schreef „En zo begon het".
Alberdingk Thijm voerde het op-
Het sloeg daarmee de goede weg in.
Meer nog: de spijker op zijn kop.
Pieternel;
Naar voor Keulen vaart een goed schip
De lading is kleding en brood.
Wfj wilden benepen-haatdragend niet zijn
En toonden weer harten.... zóóó groot.
Al eer' was daar plaats voor wat
Oostenrijks grut,
Dat zwaar van de oorlogstijd leed.
Met blossen en konen ging het
weer naar huis.
Thomasvaer:
Wat denk je,dat het weer vergeet?
Onmerkbaar voor de lezerschaar
Herdacht men vijf en twintig jaar
Van eigen-richting leeszaalwerk.
Al is de invloed nog niet sterk,
Horizontaal: 1. Onder
drukking; 7, Bouwmate
riaal; 12. Gering; 13.
Oude maat; 14. Voorzet
sel; 16. Wapen; 17. Wer
kende kracht; 18. Onbe
kende; 19. Spoedig; 21.
Herkauwer; 22. Predi
kant; 23. Stomp; 24.
Turkse titel; 26. Niet
deelbaar door 2; 27: Ri
vier in Italië; 28. Reke
ning; 29. Versierings
motief; 31. Bevel; 34
Waarschuwer; 35. Voeg
woord; 36. Getij; 38. Ge
drag; 40. Tijdsbepaling;
42. Voedsel; 44. Lust; 45.
Zoogdier; 47. Voorzetsel;
49. Kledingstuk; 51.
Vreemde munt; 53.
Maanstand; 55. Gebied;
57. Wandversiering; 59.
Motief; 62. Stuk leder;
63. Rivier in Azië; 64.
Telwoord; 65. Voor
naamwoord; 66. Speel
goed; 67. Voertuig; 68.
Muzieknoot; 70. Soort;
71. Oude stad; 72. He
melgeest; 74. Zoogdier;
76. Zangnoot; 77. Maat; 78. Herstellings
oord; 80. Riem; 81, Vrager.
Verticaal: 1. Gebrand linnen; 2. Gods
dienst; 3. Riviertje; 4. Familielid; 5. Holte;
6: Voorzetsel; .7. Belijdenis; 8. Op zekere
keer; 9. Niet getroffen; 10. Voegwoord;
11. Eeuwige hongerlijder; 13- Hoge functie
15. Behoeftigheid; 17. Spil; 18. Vruchten;
20. Franse rivier; 21. Gewicht; 23. Slede;
25. Zangnoot; 27. Familielid; 30. Voorzet
sel; 32. Gelaatskleur; 33. Zangnoot; 37.
Zangstem; 38. Zangnoot; 39. Familielid;
41. Wagen; 43. Hetzelfde; 46. Elkeen; 48.
Geestelijke; 50. Klaar; 52. Technicus; 54.
Kordate vrouw; 56. Hevig; 57. Getij; 58.
Sluis; 60. Landbouwwerktuig; 61. Oudste;
63 Muziekinstrument; 67. Hoekpijler; 68.
Maat; 69. Talent; 72. Belofte; 73. Bijwoord;
74. Wiel; 75. Insecteneter; 77. Academische
titel; 78. Lidwoord; 79. Komaan.
Oplossingen kunnen tot Donderdag
middag worden ingezonden.
De oplossing van de verborgen spreek-
woord-puzzle van verleden week is:
Men kan niet weten hoe een koe
een haas vangt. De gevraagde woor
den: 1. Medembiik; 2. ankertouw; 3.
amandelen; 4. Groningen; 5. verzetten; 6.
zomerweer; 7. Terneuzen; 8. inhalatie; 9.
Kloetinge; 10. inbeelden; 11. garenklos;
12. voorhoede; 13. eerbiedig; 14. inhaerent;
15. Klaaswaal; 16. weesvader; 17. elegan
tie: 18. geneugten.
De prijs is gewonnen door Ellis Beu
kers, Dam 4, Schiedam.
Toch zal belangstelling gaan groeien
En onze leeszaal rijker bloeien.
Pieternel:
Wat rijmt er goed op nachtegaal.
Thomasvaer:
k Zou zeggen: Lia Remmerswaal.
Pieternel:
Wie Remmerswaal zegt, hoort een koor,
Waarin de baspartij sonoor
Het jub'len der sopranen schraagt,
Terwijl 't de altpartij behaagt
Haar cello-stem daarbij te voegen.
Thomasvaer:
Als nu nog de tenoren „droegen".
Dan was het waarlijk ideaal.
Pieternel:
Heb maar geduld, 't Komt allemaal-
Wat Jan doet met de J. V. G.
En met de SingelK. A. J.
Kan leek en vaklieden bekoren-
Het is een streling voor de oren.
Thomasvaer:
't Is nu al veertig jaar,
Dat onze winkelstand
Zich krachtig ging formeren
In Katholiek verband.
Men werkte recht en slecht.
(Wat zeggen wil eenvoudig).
Voorzitter Vredebregt
Verdiende lof veelvoudig.
Men vierde 't jubilé
In uitgelaten pret-
Verzorging van het feest?
Van Hemert en Noiret.
Pieternel:
In Vlaanderen, vlak aan de Nete,
Ligt Lier, de stad van Timmermans.
De Benelux wordt niet vergeten;
Dus hebben wij adoptie-sjans.
Om Wandsworth niet jaloers te maken.
Houden we ook die banden aan.
Voor Lier de Culturele Zaken;
Voor Wandsworth pieer de sintelbaan.
Thomasvaer:
Een flat te huur of Kindren v/n ons volk.
De keus scheen licht in 't licht
der woningnoden,
Maar was U. D. een vaardig
„thriller -tolk.
Men koos vooreerst toch liever Brederode
Pieternel:
Bezingen wij nu Hendrik B. v- Sijll,
Een pionier voor hoger toonkunst-peil.
Een dirigent van prima kwaliteit,
Een leraar met een zeer voorname stijl.
Thomasvaer:
Hier is de brug, de rammelkast,
Die, doorgeroest, de zware last
Van samenscholingen moet mijden.
Als kippen op haar stokken rijden
De wachtenden zich tot een queue.
Men werd dat nauwe looprek beu.
Nu ligt op 't end van 't oude Jaar
Een nieuwe kippenbrug pan-klaar.
Pieternel:
Wie, onbekend met haar, soms bang wa3,
Dat van Chinesen bloede Cilly Wang was,
Zag aanstonds aan haar geestig dansen,
Dat Europees der uiting drang was.
Thomasvaer:
Het K. C. G. zat vaak met half-lege
zalen
En het bestuur zong: „Wie zal dat
betalen?"
Maar wie 't gebodene waardeerde,
Zei overtuigd: dit streven mag niet falen.
Beiden:
En hierbij zullen we 't maar laten.
We konden zo nog uren praten,
We zullen wel wat zijn vergeten.
Thomasvaer:.
Want, wie van ons kan alles weten?
Beiden:
Maar niets of niemand werd expres
Geweerd uit deez geschied'nis-les
Mócht er een naam of feit ontbreken.
Pieternel:
En ik zal dat niet tegenspreken.
Beiden:
Wil dan met liefde bij dit feilen
En niet met bitterheid verwijlen
Nu, voor men soms mocht pretesteren.
Gaan we ons nog verexcuseren
Ten overstaan van die poëten,
Wier vondsten wij ons stout vermeetten
Te gappen voor wat fundament.
Als U dus brokstukken herkent,
Lach dan meesmuilend in uw baard.
Is voorts uw grinneken bedaard,
Ontvang dan onze beste wensen
Voor 't Nieuwe jaar: Voor alle mensen
De ware vrede.
Pieternel:
Nou ik ren.
Thomasvaer:
Ook namens
LEO N.
Z.N.
Passage
Het Nieuwe Jaar is voor film-minnend
Schiedam op wel zeer bijzondere wijze
ingezet. Als dit een voorteken is van wat
nog komen gaat, zijn we tevreden.
In Passage draait „Een kind klaagt
aan" (The Fallen Idol), een film, welke
om haar objectieve vormgeving weerga
loos goed is en waaraan wij bij gelegen
heid van haar Nederlandse première reeds
een uitvoerige beschouwing hebben ge-
wijd.
Belangrijker dan het verhaal van het
jongetje, dat een vermeende moordenaar
in bescherming poogt te nemen, doch door
zijn leugens juist de verdenking op hem
werpt, is de wijze, waarop de regisseur
Carol Reed dit gegeven heeft gerealiseerd.
Handeling en gesproken woord zijn ge
dempt tot een verstild gehee» geladen
met spanningen en vol aanduidingen van
het naderend onheil. Hier is vooral sprake
van spelregie, waarbij de regisseur do
minerend de actie van zijn sujetten be
paalt. Wat Reed in deze heeft bereikt
met de jeugdige Bobby Henrey is op
zichzelf al een kunststuk.
Om bet precaire gegeven is deze aan
bevelenswaardige film toelaatbaar ver
klaard voor volwassenen.
Monopolie
Monopole vertoont „Achter de Wolken",
eveneens een film over kinderen, maar
zonder de opzettelijk uitgesponnen kin
derpsychologie.
Met een zeldzaam fijn gevoel voor ver-1
houdingen, voor sobere, maar intensieve
suggesties, voor de dramatische mogelijk
heden heeft de regisseur Fred Zinnemann
de film gemaakt. Van zijn 9-jarige Ivan
Jandl heeft hij geen Bobby Henrey kun
nen maken. Hij heeft het knaapje voor de
camera op belangrijke ogenblikken teveel
laten acteren; hem te doorzichtig iedere
beweging voorgeschreven, zonder dat die
beweging hetzij door de herhaalde re
petitie, hetzij door het onverw.vihts be
trappen door de camera natuurlijk ge
worden was. Maar dat is de enige
aanmerking.
Technisch, filmisch en fotografisch staan
beide films op hetzelfde peil. Waar Reed
dol is op de stad met zijn onverwachte
zon-effecten, daar zoekt Zinneman het in
de natuur. Beiden met groot raffinement.
Wat foto-technisch te zeggen van de
tegenlicht-opnamen bij de rivier, waarbij
in de schaduw-partijen alle details dui
delijk te zien zijn?
Maar wat ons dan toch ondanks alle
beweringen van film-dogmatici ten spijt
wel het sterkst heeft getroffen, was
de houding (om hunnentwille zeggen we
dan maar niet spel) vat de Amerikaanse
soldaat Steve (Montgomery Clift) voor
de camera. Wij hebben nog zelden zo'n
ras film-acteur bezig gezien.
De korte inhoud is als volgt: Ka e] Ma
lik's ouders zijn in een concentratiekamp
verdwenen en Karei is ouderloos. Hij
wordt een zwervertje, dat zijn naam niet,
kent en leeft tussen de ruïnen van de
stad. Met de bevrijding komen de Ame
rikanen en een van hen ontfermt zich
over het schooiertje. Zijn moeder, intus
sen ook vrij gekomen, zoekt tevergeefs
naar haar jongen. Tenslotte brengit het
gunstig lot hen bij elkaar.
Het Nieuwe Jaar in de Schiedam'^
bioscopen is inderdaad goed ingezet.
Dank zij een initiatief van het districts
hoofdbestuur van de K.A. ta Schiedam kon
er gisterenmiddag een bestuur en een da
gelijks bestuur worden gevormd, die de
oprichting van een Mater Amabilisscfiooi
zullen voorbereiden.
De Mater Amabilisschoöl (Beminne
lijke Moeder)-scholen willen de vorming
ter hand nemen van de Katholike meis
jes, die reeds min of meer zelfstandig zijn.
doordat zij op een kantoor, op een atelier
of in een fabriek werken.
Een drie-jarige cursus wordt gegeven
van September tot Pasen.
De leerstof is verdeeld in eep practisch
en een theoretisch gedeelte.
Koken en naaien beoogt het behouden
van een verzorgde levensstandaard voor
het arbeiders- en kleinburgersgezin.
Onder de theoretische leerstof zijn voor
al de opvoedkundige en godsdienstig-zede-
lijke lessen opgenomen.
In het Zuiden en ook in het Noorden
al werken deze scholen met veel suc
ces.
Het voorlopig gevormde bestuur zal de
moeilijkheden en mogelijkheden voor
Schiedam bestuderen en stappen nemen
om de stichting van de school te verwe
zenlijken.
Onder auspiciën van de Maatschappij
tot Bevordering der Toonkunst, afd.
Schiedam, zal op Donderdag 6 Januari
a.s. des avonds 8 uur in het Passage Thea
ter, een concert gegeven worden door het
Utrechts Stedelijk Orkest. Solist Willem
Andriessen.
Het bestuur van Toonkunst stelt de bij
de Raad van Overleg aangesloten Vakcen-
tralen in de gelegenheid dit concert bij te
wonen door het beschikbaar stellen van
een aantal plaatsbewijzen tegen sterk ge
reduceerde prijs. De prijs bedraagt 1.
per persoon, niet-leden betalen 2.50 p. p.
Op vertoon van het bewijs van lid
maatschap kunnen de leden aan onder
staande adressen de toegangsbewijzen af
halen: Volksgebouw, Tuinlaan 60; J. Hart-
koorn, Graaf Florisstraat 65; Gebouw R.K.
Volksbond, Lange Haven 71: Secr. Raad
van Overleg, Westfrankelandsestraat 73;
Gebouw v. Chr. Sociale Belangen, Lange
Haven 73; W. A. v. d. Meiden, Westfran
kelandsestraat 26c.
Voor 1 Januari: Mw. C. Duyster-Jamin,
8.K Laan 156, telef. 69991; A. L. J. Kun-
ze, Singel 70, telef 67760; G. in 't Veld
W. de Zwijgerlaan 23, telef. 68599.
Voor 2 Januari; A. D. de Zeeuw, West-
vest 12, telef. 67628; D. Houthuyzen Jr.,
Swammerdamsingel 43, telef. 68516; W. A.
de Ridder, Stadhouderslaan 46, tel. 67590.
Apotheek 1, 2 en 3 Januari: F. H. Bac
ker, St. Liduinastraat 58; 4 Januari C. I.
Jansen, Swammerdamsingel 41.
Wanneer de weers- en terreinomstan
digheden het toelaten, gaat Excelsior Zonj
dag a.s. bij de leiders van de afdeling The
Rising Hope, op bezoek.
Destijds waren het de Zwart-Wiften, die
hun het eerste verliespunt bezorgden,
maar in eigen huis zijn de theemensen
zeer moeilijk te kloppen en we verwach
ten dat. ook niet, dat Excelsior succes zal
hebben. De spelers zullen er echter wel
anders over denken, en we hopen dat
zij ons pessimisme zullen beschamen. La
ten de Zwart-Witten er goed aan den-
ken, dat ze erg in het gedrang zitten en
dat ieder puntje kostbaar is.
Wij wensen onze stadgenoten veel suc
ces bij hun eerste wedstrijd in het nieuwe
jaar.
Het verdere programma luidt: Excel
sior 2—The Rising Hope 2, 2 uur; D.H.Z.
3Excelsior 3, 12 uur; D.R.Z. 2—Excel
sior 4, 12 uur; Excelsior 5Schiedamse
Boys 2, 12 uur.
