GOUDEN JUBILEUM VAN DE PAUS
Indrukwekkende sfeer der St. Pieter
Daverende toejuigingen van
geestdriftige duizenden
De H. Vader ontvangt de jeugd
50.000 kinderen manifesteerden
hun liefde
„Oslofjord" in haar element
W eerbericht
O
De wereld kan bevolking voeden
Zegeningen der volksdemocratie
KAJOTTERS als sterke schaar
Hoe studenten worden „gepolst
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Ogenblikken om nooit
te vergeten
m
NDER DE
Niet Neo-Malthusianismemaar verhoging
van productie brengt oplossing
V.S. en Engeland eisen
opheldering
Voor de rode kas der
verkiezingen
LOUPE
Naar sterke verantwoordelijkheid
Telegrammen aan Paus
en regering
*71ete JAARGANG
No. 20893
(Telefonisch van onze redacteur).
ROME, 3 April.
Reeds vrij' vroeg in de Zondagmorgen stroomden driftige,
donkere rivieren van mensen het heldere ochtendlijk verlichte
St. Pietersplein over, vormden aan de voet van de geweldige
opgang naar de basiliek smallere aders, welke zich hogerop
vertakten en onafgebroken door de geopende deuren naar binnen
vloeiden.
,.Het witte middelpunt
der wereld
als op een nieuwe
Palmzondag
Op het moment, waarop de Paus snel en beweeglijk als
altijd naast het podium uit de poort van het Vaticaan naar
buiten trad en de juichkreet van vijftigduizend opgetogen Ro
meinse kinderstemmen met een telkens en telkens herhaald
„Vivaa!" opklaterde tegen de vier hoge muren rondom het
Belvedère-binnenhof, kwam er een glimlach op Zijn gelaat:
een half uur op deze dag van kijn gouden priesterjubileum had
Hij zich volkomen vrij gemaakt van alle zorgen, wilde Hij ver
blijven temidden van de ongecompliceerdheid van al deze school
kinderen, die met bloemen zwaaiden en bijna niet stil te krijgen
waren, ondanks het telkens herhaalde, echoënde „Attenzione"
der vele luidsprekers en het steeds dringender „Silenzio!"
TEWATERLATING VERLIEP
ZEER VLOT
MINDER ZACHT WEER
DES NACHTS
Scheepsbouwers onderscheiden
Hebt elkander lief
SPECIALE POSTZEGELSER1S
OBERAMMERGAU 1950"
De jubilerende Heilige Vader in gesprek met Italiaanse kleinen, die
Hem, namens 50.000 schoolkinderen, een geschenk kwamen over
handigen tijdens de grootse jeugdhulde die Zaterdag ter ere van het
gouden priesterfeest van Paus Pius XII te Rome plaats had.
IP
t:
DE ROTS VAN PETRUS
WAPENSTILSTAND
ISRAëL—TRANS JORDANIë
Majcstueus glijdt de „Oslofjord" haar element in, nadat kroonprinses Martha van Noorwegen het slanke Noorse schip, dat Zaterdag van de j ™e^erafgehanVld* HeHa°arvefs"agh?n
werf der Ned. Dok- en Scheepsbouwmaatschappij te Amsterdam te water werd gelatenhad gedoopt. (Luchtfoto k.l.m.) I de begroting waren goedgekeurd en het
DE KANTOREN rijn gevestigd te Rotterdam.
Kortenaerstraat 1, telefoon 25270; te Schiedam,
Broersvest 8. telefoon 68804
Giro-nummer 9095 ten name van de „N.V. De
Courant De Maasbode" Rotterdam-
De abonnementsprijs bedraagt t 3 90 "er kwartaal,
1.30 per maand, f 0-32 per week.
Directeur: J KU1JPERS
Hoofdredactie: Prof. Dr. ST. TESSER O.P.
LEO J M. HAZELZET
Algemeen redacteur: H. A. PAALVAST
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DB >DVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele kolom
breedte 30 cent per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs bij de
administratie of bij de erkende advertentie-
bureaux verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1--. Ieder woord
meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij
vooruitbetaling.
Van alle Vaticaanse gebouwen woei de
pauselijke vlag en reeds om acht uur
's morgens betrokken afdelingen van de
Palatijnse garde de wacht, voorafgegaan
door tamboers. Binnen in de telkens weer
overweldigend grote ruimte, waar alle
mensen klein zijn en een menigte nog
nauwelijks opvalt, roezemoesden in net
gedempte ochtendlicht de wachtenden
achter de afzetting van Zwitsers en ere
wacht; tegen half negen arriveerden de
eerste leden van het corps diplomatique
in groot-gala, hun dames, zoals de rnee/^(:
vrouwelijke aanwezigen, stemmig in nei
2wart en met de voorgeschreven zwarte
kanten sluier.
De Paus had van Zijn gouden PnesteJ
feest geen feestdag willen maken, ae
tijden waren er niet naar en boven
dien was het Kruis boven het pauselijk
altaar bedekt met het paaP
Vastentijd. Er waren geen l"claters zoals
anders bij pontificale hoogfeesten, geen
kostbare gobelins en goudbrocaten voor
hangsels en bovendien wdde men dit
maal voorkomen, dat het volk, zoals ge
woonlijk, luid en enthousiast zijn hulde
zou betuigen, wanneer de H. Vader de
kerk werd binnengedragen.
Een enorm koor van seminaristen en
priesters van allerlei nationaliteit en
ras, gekleed in witte superplie, zette
daarom om kwart voor negen het Chris
tus Vincit in, maar toen de lichten bo
ven het pauselijk hoogaltaar aanflitsten
en ook bij de ingang machtige schijn
werpers het achterste deel van de basi
liek in vol licht zetten, werd het ge
ruis vanuit de menigte sterker, ging er
een schok door het volk en klaterde he
lemaal achteraan nog bijna onhoor
baar en aarzelend eerst, maar bijna on
middellijk aanzwellend een enthou
siast applaus los. Heel ver weg kon men
boven duizenden zwaaiende en applau
disserende handen de pieken der helle
baardiers voorbij zien schuiven, daarna
de vergulde helmen der officieren en
toenhéél klein, zweefde boven on
telbare hoofden plotseling de blanke fi -
guur van de H. Vader in Zijn sedes ge-
statqria, de rechterhand voortdurend
oeheven in een zegenend gebaar. Heel
langzaam werd Hq het middelpad Inge
dragen bereikte eindelijk de voet van
het boven het graf van St. Petrus ge
bouwde altaar met zijn vier prachtige
gedraafde zuilen en baldakijns en kniel
de neer.
Het wereldberoemde koor der Sixtina
ter onderscheiden, droeg Hij de twee
stille H-H. Missen op, dezelfde welke
die dag door alle priesters over de ge
hele wereld zouden worden opgedragen,
overal ter wereld werd op dat ogenblik
aan Hem gedacht, vormde Hij het witte
middelpunt waarheen zich aller intenties
richtten terwijl prachtig van symbo
liek! ditzelfde blanke centrum voor
allen een rijkdom van nieuwe genaden
afsmeekte, zodat zonder enige twijfel een op een nieuwe Palm-Zondag over Hem
stroom van geestelijke gunsten uitvloei
de over heel de wereld.
Zelden zag ik een zo intens eerbiedig
priester aan het altaar, zag ik iemand
zó aandachtig en met zóveel eerbied de
Heilige Handelingen verrichten. Tijdens
de Consecratie, terwijl de officieren
rondom het altaar het eresaluut brach
ten, hieven bazuinen hun eigen Sanctus-
melodie aan, hun zilveren glanzend ge
luid ondersteund door de milde ernst
van trombones en trompetten.
Het was twee maal dood- en doodstil
in de basiliek. De hele plechtigheid was
gedempt en uiterst ingetogen, sober van
vastensfeer en rouw. Het seminaristen
koor zong liederen uit de vastentijd en
het ontroerende „Mijn volk, wat heb ik
U misdaan" uit de Goede Week ver
droeg nauwelijks de barok der Sixtijnse
kapel met haar arabesken van glashel
dere jongenssopranen en de diepe glans
van tenoren en bassen, die met andere
gezangen de Impropria opvolgen.
Na de H. Mis echter, toen de H. Va
der de zegen had gegeven, moesten trouw
en aanhankelijkheid een uitweg vinden,
sloeg golf na golf van enthousiasme als
heen, applaudisseerde men aanhoudend
en daverde het „Viva il Papa" naar de
hoge gewelven, terwijl hier en daar zelfs
hoeden 'en mutsen uit pure zuidelijk
warmbloedig enthousiasme omhoog ge
worpen werden.
Héél langzaam zweefde de sedes ge
statoria boven de wuivende zakdoeken en
uitgestrekte armen en toen de Paus he
Iemaal aan het eind van de St- Pieter
was, draaide de draagstoel zich nog één
maal om, ging de tengere witte gestalte
staan en omvatte Zijn afscheidsze-
gen breed en ontzaglijk van gebaar
daarna versmallend tot een pure sme
king nogmaals alle aanwezigen en
allen die niet aanwezig konden zijn.
En nóg was men niet tevreden. Men
bleef op het verblindend wit met zon
licht overgoten plein staan wachten,
stroomde plotseling, toen het balcon
boven in de gevel van de basiliek ge
sloten bleef, samen naar rechts, tot daar
op de derde verdieping van het pause
lijk paleis, waar de H. Vader Zijn ver
trekken heeft, de ramen door Hem Zelf
werden geopend. En iedereen juichte en
jubelde onder Zijn laatste zegen.
Nadat in de namiddag alles bij elkaar
20.000 armen van Rome onthaald waren
dankte de Eeuwige Stad voor de onver
getelijke dag waarop zij herdacht, dat
zij en de gehele katholieke wereld de
bescherming en de steun van een gouden
hogepriester mocht ontvangen. En in
bijna alle 400 kerken van de stad werd
tot besluit een plechtig Te Deum tot be
sluit gezongen.
zette het meerstemmige
Tu es Petrus
in, waarna de Paus, inmiddels 6
met albe en kazuifel, onder het ge t,
der seminaristen opging naar het altaa
Slechts door een ceremoniarius en en
kele misdienaars omgeven, alleen door
Zijn witte kalotje van een gewoon pries-
Reeds om één uur 's middags waren er
hier en daar in de stad verkeersopstop
pingen, toen eindeloze stoeten autobus
sen, touringcars, vrachtauto's en de meest
wonderlijke gammele vehikels steeds
maar nieuwe vrachten schoolkinderen
er e veilige leiding van kloosterzus
ters en onderwijspersoneel naar de Sint
Rieter brachten.
trfLaUisc,h allfi groepen droegen het hier
ouder™»? v00r onze begrippen zeer
braaf schooluniform: de jongens
thnen hLWI,tte kraagJes om, zwart sa-
witte boezel8" V°°r' de meisies dit0
,t h v en blauwe °f witte strik
m het haar. Na enkele uren in de lente
zon, dringend en elkaar ongeduldfg weg
duwend, was er van al *-,» -1 V
heel veel meer over. Wlt "let Z°
Het was reeds over vieren toen de
pauselijke lijfgarde in vol tenue het bor-
Om precies drie uur deed kroonprinses
Martha van Noorwegen een fles cham
pagne tegen de boeg van de „Oslofjord"
het nieuwe Noorse schip van de Noor-
Wegen-Amerikalijn, gebouwd op de
Werf van de Ned. Dok- en Scheepsbouw
maatschappij te Amsterdam, uiteenspat
ten en even later gleed het ranke schip
langzaam van de helling het IJ-water in.
De menigte juichte, sirenes en stoom-
11 uiten loeiden en onmiddellijk werd de
bomanreus omringd door kleine sleep-
lopie -die het gevaarte naar haar voor-
Het J'SPlaats sleepten,
tussen e ®k]Jjk gezelschap begaf zich in-
verde cear de tot receptiezaal omgeto-
pprste dTs??eelscantine. Hier sprak als
heer F. de^1ï?cteur van de N.D.S.M., de
Noorse konirvu?er een dankwoord tot de
eraan, dat Z ïr u e Sasten- HiJ herinnerde
zeiler is, die d Prins olav een beroemd
zeker met een rt nen van de „Oslofjord"
bewonderen. aeskundig oog zal kunnen
Minister SpitZpri
ten namens h.jvj d racht de Noorse gas-
De minister zeide v„ ?nin§in dank over.
Koningin behaagd heeft i dat het HM- de
zich grote vrienden van üSe !nannen. die
getoond, te benoemen m? 5ï?nd hebben
orde van Oranje Nassau DP°,i?ier in de
nen, die beiden in de 2aai aanwe^6 man"
nl. de heer Leif Hoegh, president"^60'
teur van de Norske Amerikal^e fn
heer H. CU- Henriksen, directeur 3vane,ide
maatschappij, dankten de minister.
Na zich nog even mot enkele gasten te
bebben onderhouden, vertrok het hoge ge
nschap om vijf voor half vijf Per boot
Weerverwachting van heden tot
Dinsdagavond:
Gedurende de nacht tijdelijk op
klarend en minder zacht. Morgen
overdag toenemende bewolking
maar nog bijna overal droog weer.
ongeveer dezelfde temperatuur als
vandaag. Langs de Waddeneilander
aanvankelijk nog krachtige, overi
gens meest matige wind tussen Wes'
en Zuid-West.
Dinsdag 5 April: Zón op 6.07 uur,
z<m onder 19.20 uur; maan op: 8.57
uur. maan onder: 2.26 uur.
naar het Amstelhotel, waar een galadiner
plaats had.
De plaats waar de „Oslofjord" gelegen
had, was toen al weer ingenomen door de
kiel van een nieuwe Noorse tanker van
16.000 bruto registerton, die in1 opdracht
van de Noorse maatschappij j. Ludwig
Mowinckel's Rederi A.S. te Bergen ge
bouwd zal worden.
Z K H Prins Olav van Noorwegen heeft
de ieden der directie van de Nederlandse
Dok- en Scheepsbouw Maatschappij P
Goedkoon en F. de Boer ouderscheiden,
door hen te benoemen tot commandeur in
dDerheeeVranmrStj°Overweg, lid van de
directie van'de Kom Machinefabriek
Gebrs Stork Co. te Hengelo werd be
noemd tot officier in dezelfde
des opkwam. Daarna nog enkele ogen
blikken van gespannen verwachting
en daar schreed de H. Vader naar Zijn
rood en goud beklede zetel toe.
Er werd tevoren gezongen door een
koor, maar het ging volkomen verloren
in het ongeduld en ook toen de H. Va
der temidden van enkele leden Zijner
hofhouding reeds plaats genomen had
scheen de echo van het „Viva" maar
steeds als een nieuwe branding terug
te rollen van de verre uithoeken: 50.000
kinderen. Doch nauwelijks had Hij Zijn
„Mijn beste jongens en meisjes" gezegd
of het werd doodstil.
Het deed Hem zichtbaar goed, juist
voor dit gehoor te kunnen spreken: Iiy
sprak met klem en bij elke zin legde
de uitdrukking op Zijn gelaat 'n extra
klemtoon, gebaarden de handen, of
omvatten de armen in Zijn witte ho
gepriester-toog alle luisterenden. Hij
begon met te zeggen, dat Zfjn toe
hoorders slechts op een paar pas af
stand van de plaats stonden waar de
Prins der Apostelen Zijn H. martel
dood stierf en begraven werd. En
daarna wees Hij met alle klem op
het grootste gebod: Elkander te be
minnen, onverschillig ras of huidskleur
Tenslotte gaf Hij en Hy legde dit
zijn jeugdig gehoor nog eens precies
uit aan alle aanwezigen en allen
die deze aanwezigen hier vertegen
woordigden uit geheel Zyn hart Zijn
pauselijke zegen.
Wat daarna volgde, deed de H. Vader
nóg zichtbaarder goed: een klein aantal
jongens en meisjes (dreumesen van zes,
zeven jaar) klom onder leiding kordaat
de trappen, op, droeg witte bloesemtak
ken met zich en de geschenken
voor de H. Vader: een draagbare Mis-
koffer en albums vol handtekeningen van
de radio-actie: elk kind had namelijk in
Rome één Lire O/2 cent) geofferd voor
de nieuwe zender.
En een kleine baas met een pracht van
een krul vers van de krultang! op
zijn hoogrode jongenskop, stapte voor de
microfoon en zei (o, U had dat prachtige
helle zangerige Italiaans moeten horen!
„Wij houden van Je, Heilige Vader, om
dat we in Je geloven en we vertolken
ons geloof met de woorden van Jesus en
PetrusWe zijn er zeker van, dat Je
blij zult zijn deze woorden van onze lip
pen te horenwaarna twee anderen
elk een fragment uit het Evangelie voor
droegen.
De H- Vader knikte telkens, leefde
helemaal met hen mee, riep hen bij zich
en gaf hun nog speciaal de zegen.
En een ander parmantig Romeintje (al
len tutyeerden ze de Paus, zoals ze hier
ook God tutoyeren) zei met een hel
slechts even haperend stemmetje: „Sluit
Je ogen maar Heilige Vader, en dan zu)
Je zien, dat alle kinderen van de hele
wereld hier voor Je verzameld zijn
„Alle kinderen van de hele wereld..
Wélk een verantwoordelijkheid....
Maar ook: welk een troost!
Ter gelegenheid van de Passiespelen
van Oberammergau, die hét volgende
jaar wederom zullen worden gehouden,
zullen de Duitse Posterijen een speciale
postzegelserie uitgeven ..Oberammergau
1950."
F. L. Mc. Dougall, adviseur bij de
Voedsel en Landbouworganisatie der Ver.
emgde Naties, heeft een ernstige waar
schuwing gericht tegen de opvatting, als
zou de wereld niet in staat zijn haar be
volking te voeden. Hij verklaarde, dat
het een grote fout zou zijn, wanneer
men daarom, het Neo-Malthusianisme
zou bevorderen.
Van de gehele wereldopbrengst aan
voedsel wordt 90 tot 95 pet. verbruikt
door de landen, die het produceren
terwijl slechts 5 pet. in de wereldhan
del terecht komt Mr. Mc. Dougall cfeel
de aan de Amerikaanse Associatie voor
de Verenigde Naties mede, dat uit het
werk, dat de FOA (Food and Agriculture
Organization) heeft verricht, is geble
ken, dat de voedselproductie aanzienlijk
kan worden uitgebreid, indien de mo
derne wetenschap wordt toegepast op de
problemen van de landbouw.
„Onlangs kon men", zo zeide hij, „een
zekere opleving constateren van het Neo-
Malthusianisme en wij vernamen van die
zijde, dat de bevolking der gehele we
reld te hoog was om behoorlijk door de
wereldopbrengst te kunnen worden ge
voed. Deze beweringen steunen op „sta
tistische opvattingen van de landbouw",
aldus Mr. Mc. Dougall, „en houden geen
rekening met de geweldige verhoging
door het gebruik van verbeterde zaai-
producten, het verstandige toepassen van
meststoffen, een zorgvuldige bewerking
van de grond en honderd en een andere
factoren".
Men schrijft ons uit Praag:
Het is, geloof ik, voldoende bekend,
wat in volksdemocratische staten het
zogenaamde „onderzoek naar het gewe
ten" betekent. Welnu, zulk een onder
zoek heeft thans op de hogescholen van
Tsjeohoslowakije plaats.
Voor het schriftelijk onderzoek moet
iedere student een heel vel papier in
vullen, waarop hij zijn mening over de
politieke wereldsituatie moet neerschrij
ven. Daarna moet hij het ingevulde for
mulier naar de voorzitter van het actie
comité opsturen.
Zulk een invulfor-mulier ontvingen ook
twee studenten van de technische hoge
school in Brno. 71.) zijn afkomstig uit
Mistrin. Beiden waren reeds tijdens hun
studietijd op het gymnasium zeer actieve
leden van de katholieke bond „Arend"
in hun dorp. Maar nu veroordeelde het
actiecomité hun toenmalige actie, bei
den werden als de leiders van de jonge
„reactie in Mistrin" gedoodverfd. Dat
noteerde men op hun invulformulieren
en het resultaat was natuurlijk, dat beide
studenten als vijanden van het volks
democratische regiem de hogeschool
moesten verlaten. Het spreekt vanzelf,
dat aan deze twee studenten (en zij zijn
niet de enige) de mogelijkheid tot ver
dere studies werd ontnomen, alléén daar
om. n.l- zij zijn en blijven diepgelovige
katholieken- Hieruit blijkt wel duidelijk,
dat de strijd tegen „reactie" bij ons
rechtstreeks tegen de godsdienst gericht
is, zelfs als onze machthebbers het pro
beren te ontkennen.
De V. S. en Engeland hebben nota's
gezonden aan Bulgarüe, Hongarije en
Roemenië, waarin deze landen worden
beschuldigd van „herhaalde schendin
gen" der in de vredesverdragen opge
nomen bepalingen betreffende de rech
ten van de mens. Zij eisen onmiddellij
ke genoegdoening.
Canada, dat zelf geen diplomatieke be
trekkingen met genoemde landen onder
houdt, heeft zijn instemming met het
protest betuigd.
p'G o x»v
O
De „Wiener Tageszeitung" meldt, dat
communistische organisaties met steun
van de Sovjet-bezettingsautoriteiten ter
reur aanwenden om „bijdragen" te ver
krijgen voor het communistische verkie
zingsfonds in Neder-Oostenrijk. Volgens
het blad presenteren vertegenwoordigers
van de „vereniging tot bevordering van
de culturele betrekkingen met de Sov
jet-Unie" rekeringen aan firma's, die zij
taxeren naar het aantal arbeiders, dat
deze in dienst hebben. Indien de firma's
weigerden te betalen, werden zij ter
verantwoording geroepen bij de plaat
selijke sovjet-kommandatura. De reke
ningen beliepen soms een bedrag van
1250 gulden.
't Zijn achttien honderd laar.
En nog, nog staat de rots,
Onwrikoaar als voorheen,
Hoe fel de branding klotst.
Als zuil der waarheid.
Als middelpunt der tijden.
Ziet, eeuwen gaan voorbij'
En brengen vreugd en lijden
En schand en ere;
Met de stroom des tijds vergaat
Wat van de tijd is.
En de Rots van Petrus staat
Zo dichtte de onvergetelijke Priester-
emancipator Dr. Schaepman in 1866. En
deze versregels, van meer waarde door
hun enthousiasme en bezielend geloof
dan vanwege hun literaire verdiensten,
kwamen terug in onze gedachten op de
Paus-Zondag var gisteren, toen door de
aether de Pausmissen werden uitgezon
den en aldus het Vaticaan per radio de
wereld omspande.
De bangheid der tijden deed ons, zo
als Zaterdag in dit blad zo treffend be
schreven werd, net gouden Priesterfeest
van de Pontifex Maximus der Heilige
Roomse Kerk met „omfloerste vreugde'"
vieren, doch de Vaticaanse klanken m
de aether bevestigden het als een bl jde
boodschap: ..De Rots van Petrus staa*!"
Schaepman heeft in zijn van onwankelbaar
geloof getuigend gedicht „De Paus" de
grijze Opperherder door de loop der
eeuwen geplaatst „als staande voor de
eeuwigheid, om Wiens hoofd de waar
heid der historie de stralenkrans der
glorie vlocht." De dichter beschrijft,
„hoe alle boosheid en tegenkrachten
verbrijzelden op die rots hun krachten.
Maar Petrus bleefDe Paus, op Wie
alleen, het aspunt dezer aarde rust, vrij
heid. recht en vrede en deugd en men-
sewaarde."
Bang zijn vaak de tijden geweest en
„stond de kans wanhopig. Maar God re
geert. Der zege gloriekrans wordt van
het hoofd der Kerk door geen geweld
genomen. De zegepraal is het eind."
Ook thans zijn de tijden voor de Kerk
zwaar en de dreiging lijkt gevaarlijker
dan ooit in de geschiedenis. Het heeft er
in deze dagen van overwicht der tech
nische oorlogsmiddeien dikwijls de schijn
van, of geestelijke waarden der volkeren
niet meer meetellen. Maar dan rijzen
voor onze geest weer de foto's van de
H Vader, zoals zij deze dagen stonden
in krant en tijdschrift. Diens ascetische
figuur heeft alles, wat tot verheven eer
bied wekt; het dominerend geestelijke
vervaagt het menselijke van deze mens.
die tot de verhevendste waardigheid op
aarde werd geroepen. Men voelt, dat
deze Plaatsbekleder van God als Opper
priester van andere orjje is dan de zui-
ver-natuurlijke; zijn wapens ais zijnde
geestelijke behoren tot een hogere waar
de dan die der wereld, want Hij is de
drager van de belofte; „De poorten der
hel zullen haar niet overweldigen."
Er mogen dan klinken wat klanken
ook door de aether van haat en vijand
schap tegen de hoogste geestelijke goe
deren der volkeren, ook de stem van de
Paus wordt gehoord over de gehele we
reld En wij weten, dat „temidden van
de drang der losgebroken wateren, te
midden van d'orkaan staat onverwrikt
de rots van Petrus. Weer zullen uitein
delijk de vijanden te vroeg hebben ge
juicht en te vroeg hun zegelied in over-
trotse waan langs de aarde heen doen
schateren."
Want wat ook de geschiedenis in haar
schoot verborgen houdt, immer zal de
dichter kunnen zingen: en toch.
de Rots van Petrus staat
ANALYST.
Na onderhandelingen van precies een
maano, hebben Israël en Transjordanië
gisteravond op Rhodos een op Palestina
betrekking hebbende wapenstilstands-
overeenkom= gesloten. Zoals bekend,
sloot Israël reeds een vredesaccoord met
Egypte en de Libanon.
De Indische premier Fandit Nehroe,
heeft verklaard, dat er geen sprake
van zou zijn, dat India tot een Atlan
tisch pact of een verdrag van om de
Stille Oceaan gelegen landen zou toe
treden.
•C» De bonnen 03 van de brandstoffen-
kaarten TA 806 en TB 806 en de rant
soenbonnen voor brandstoffen met de
opdruk „1 eenheid 1948/'49" zijn 11
April a.s. niet meer geldig.
hele voltallige bestuur was herkozen op
Paul Kenter na, wiens plaats ingenomen
werd door Jan Kaptein. Het voorstel van
het diocesaan Bestuur om de diocesane
contributie voor de vakbondsleden bene
den 19 jaar voor 1949 met 1 cent per lid
te verlagen, zulks in verband met de ver
mindering der contributieafdracht van de
K.A.B. aan de K.A.J. voor deze groep,
werd aangenomen.
Pastoor Drost, die jaren als rector Drost
aalmoezenier van de Kajotters is geweest,
maar nu vanwege zijn pastoorsbenoeming
in Sohoorl, heen moest gaan, nam met
enkele woorden afscheid van zijn jongens.
Zijn opvolger, aalmoezenier Brans werd
in de middagvergadering met luid gejuich
begroet. Daar aalmoezenier Brans tevens
de geestelijk adviseur is van de diocesane
bond van de K.J.M.". en L.T.J. is hem
voor de K.A.J. een assistent aangewezen:
aalmoezenier A. Huyboom, die echter we
gens ziekte verhinderd was, maar die met
e-.n telegram van zijn belangstelling blijk
gaf.
De toch al goede sfeer op deze bijeen
komst werd nog verhoogd, door gezamen
lijke zang onder leiding van Stephan
Haug en door de opvoering van twee een-
actertjes, „Het halve ei en de lege dop"
en „De dood speelt mee", die zeer wisten
te boeien.
Aan Z.H. de Paus werd een huldigings
telegram verzonden ter gelegenheid van
Zijn vijftig-jarig Priesterfeest. Aan de
minister van Oorlog stuurde de K.A.J. een
brief, waarin zij haar diepe bezorgdheid
uitspreekt over het langdurige uitstel van
irengen zonder de stimulans van de jon
gerei Eenheid in verscheidenheid, een
leger in slagorde naar he éne grote doel,
dat is het probleem dat Kath. Jong Ne
derland moet en kan oplossen".
Voor dit opwekkend woord van de aal-
(Van onze verslaggever)
Enkele honderden katholieke jonge
mannen, de „élite" van de Kajottersbe-
weging in het bisdom Haarlem waren de
afgelopen Zondag in het St. Josephgezel-
lengebouw op de Stadhouderskade in Am
sterdam in een diocesane raadsvergade
ring bijeen gekomen om zich te beraden
over de resultaten van het afgelopen jaar
en zich ernstig te bezinnen over het ko
mend program, dat onder het motto „Ver
nieuwing" aan de K.A.J. een hechter
f ndament zal moeten geven. En alle ver
tegenwoordigers van de afdelingen, de
districtsleiders en leiders der diocesane
diensten en de leden van het diocesaan
bestuur hebben deze basis cm verder te
bouwen kunnen vinden in de woorden,
die de nieuwe aalmoezenier H. Brans tot
hen richtte in een gloedvol en bezielend
betoog, dat sprak tot de harten van deze
jonge mannen.
De aalmoezenier gaf zijn jonge mannen
de woorden van koningin Juliana ter
overweging, die zij bij gelegenheid van
haar inhuldiging sprak over de opvoeding
van de jeugd, n.l. een sterk verantwoor
de k gevoel voor de medemens en voor
alles wat leeft en groeit. „Een Kaj otter
moet naast een andere jongeman kunnen
itaan en toch Kath. jonge arbeider blij-
/en Is juist niet het grote wonder, wat
-iP Kerk volbrengt: het meedelen aan an- a-
'eren van de overvloedige Kath. rijkdom? de demobilisatie van onze soldalen in In-
/olwassenen kunnen dit niet ten uitvoer donesie en de daarmee verband houdende
J- Jonzekerheid bij het Nederlandse volk
omtrent de plannen van de regering.
Aalmoezenier Brans besloot deze zo
vruchtbare raadsvergadering met het
Pauselijk Gebed van het Heilig Jaar voor
de were'Jvrede.
Van de Nationale Leiding van de K.A.J.
uit Utrecht was een telegram ontvangen,
met een aansporing tot brede activiteit.