JmiMa zl™±t.
Filmcritiek begint haar gram
te halen
V
jeugdige lezerskring
Holle Bolle Gijs en de Heks
Menu's voor een week in Juli
hoe zit dat?
Strijd
om de Clinton
millioenen
rwsi&ïra s-ssss
:sr_»,rrd««.
K.ïï?""'
oor onze
ANG
SUSSÈmTSES-?
STbSTJiSST»**'n"'
SCSÏJ&* TOl"
zullen ze leven
PAGINA
ZATERDAG 16 JULI 1949
Voor de filmcamera
LESJE VOOR ENGELSE
FILMVERHUURDERS
Krijgt het publiek de films,
welke het wenst
Richard Widmark zoals hij is.
^ee
....en als de gemelijk-sadistische
gangster in de Fox-film „Kus des
Doods"
Door Capt. A. O. Pollard
VOORGAANDE.
a i. «ctuiee van een
Andrew Somertbfils zgT^ d,ok.
verkeersongeval, waar» j porte-
ter het slachtoffer man na,
wn«rikrbeeT «hzelVond HU zal steeds
ma&r »»*k D©n êr zeker van dat het
6C!T «rv».F ongedul
dig, toen hij even wachtte zachte
In commerciële filmt«d«,hrlften
we.ke worden
S*ende artikelen
het adres van de on-
2'hank OHjk e fl 1 m e r i ti e kwelke werd
Gehuldigd van ondeskundigheid, of
minstens inch van snooisme. De onaf-
nankelijkc filmcritici, aldus werd in
bedoelde artikelen betoogd, hebben alle
contact met de werkelijkheid verloren.
Zii beoordelen de films naar verouderde
normen en zll beschuldigen de film
producenten ervan, dat zij de smaak
van het publiek bederven met hun
„Kitsch". Maar ze zien helemaal over
het hoofd, dat het publiek om derge-
üjke films vraagt en dat het dus niets
anders krijgt dan wat het verlangt.
Nu was het voor een serieuze .fil^
criticus buitengewoon moeilijk om
eerste jaren na de oorlog te bewi]i
dat de aldus redenerende filmpr°ducemen
en hun zegslieden ongelijk had
was toen zo'n overvloed aan g adifi_
bestond in die jaren zulk een b;os.
bare zucht naar vermaak <^ekérd kon
dens Westend en stuurden ze ineens door
naar de reprise-theaters. „Whyskey Ga
lore" ging wei naar het Westend, maar
daarbij hadden de heren vizioeneti van
hele rijen lege stoelen.
coopdirectie bij vo°rbat^onverschil-
zijn van een uitverkocht nu
lig wat e
zoals een bevrienue z0U -k pen
vertrouwelJJ jnnk hanffen dan
J. L we d Het Was tóen,
lig wat er vertoond wera.
bevriende bioscoopdirecteur ons
w<dijk zeide: Al zou ile een
oor mijn doek ha
nog naar kijken
eens vertrouweuj^^ dock hiag#B§ dan
vuil hemd voor k..ken„
komen ze de producenten van
H^waardige films met een triomfan
telijk .gebaar naar hun gevulde cassa de
filmcritici, die tegen elk smaakbedervend
amusement bleven protesteren, m heft
ootje namen.
Thans echter begint er een andere tijd
aan te breken. Het geld zit met meer zo
los in de zakken van het Uitgaande pu
bliek. dat sterk in aantal hegint af te
nemen. De mensen worden kieskeuriger
en willen waar hebben voor hun Zuur
verdiende geld. waarmee ze heel wat an
dere, meer begerenswaardige of nood
zakelijke dingen kunnen kopen. En nu
is het de beurt van de filmcritici om, als
laatste, te lachen Uit de berichten in de
Engelse pers blijkt namelijk, dat 1049
waarschijnlijk bekend zal worden ais het
jaar. waarin het Engelse publiek beter
Wist, wet goede films waren dan de film
verhuurders. Want hoewel er nog pas zes
maanden van het Jaar verlopen zijn, heb
ben de bioscoopbezoekers in Engeland
reeds kassuccessen gemakt van vier films
welke door de filmindustrie naar de com-
n-mand waren verwezen,
merciele 1 Engeland, wier taak het
De manne bet publiek te verkopen,
s om füms aan WKR^ ^he W!ndoW»
kregen films te ht„ ..gtregt with no
•■The£ Ze Whiskey dalore" en vatten,
Het Engelse publiek heeft ze sindsdien
een gevoelig lesje gegeven. Aangemoe
digd door de gunstige critiekeh in ae
Britse pers en door de mondreclame wer
den de vier films tot het grootste com
merciële succes van het eerste halfjaar
Twee ervan kregen achteraf nog een ver
toning in het Westend.
De betekenis hiervan kan moeilijk wor
den overschat. De filmverHuufderii heb
ben jarenlang de markt overstroomd me
minderwaardige films, welker enigeaan
trekkelijkheid was, dat er hele «enes
beroemde filmsterren in optraden, hun
excuus was steeds, dat ze het publiek
gaven, wat het verlangde. Maar weten
de heren werkelijk Zo goed, wat hèt pu-
bliek wilf
Het succes van de vier bovengenoemde
films bewijst, dat de Smaak van het pu
bliek beter wordt. Met films wordt het,
zoals het bij de meeste dingen al lana is:
een kwestie van vraag en aanbod. De
bioscoopbezoekers beginnen te kijken,
vóór ze kopen eh hun uiteindelijke keuze
is nog zo slecht niet.
De dure film met de beroemde namen
en altijd weer dezelfde vervelende cude
historie wordt verdrongen door de goed
kope film met nieuwe ideeën, die fris en
serieus zii" verwerkt.
Dit is een tendenz, welke niet anders
dan goed kan doen aan een industrie, dlê
nieuwe hersens en niéuwe ideeën hard
nodig heeft.
film „Quo Vadis?", welke het volgend
jaar in Italië zal worden gemaakt. Om
ze bij elkaar te krijgen, brengt hy een
bezoek aan ieder circus in Europa, maar
de leeuwen moeten aan bepaalde eisen
voldoen: geen zenuwachtige leeuwen of
bange leeuwen. Ze moeten groot en sterk
zijn. Denk er om, dat Gregory Peck in
de film zal spelen".
Er zijn volop leeuwen in Amerika, maar
de filmproducenten willen dollars bespa
ren en ze daarom in Europa huren. Geor
ge Emerson heeft speciale tekeningen
meegebracht om te laten zien, wat hij
precies wil hebben. De circusmensen be
studeerden ze belangstellend en zeiden:
„Jammer, dat je ze in Mei wilthebben
want dan hebben we ze zelf nodig
.De Lach" is dezer dagen op bezoek
cpw6est in Londen. Maar de eigenaar er-
van. de 34-jarige Richard Widmark, vindt
lachen helemaal niet leuk. Richard s lach
precies als die van een hyena - heeft
hem binnen een jaar een filmberoemdheid
gemaakt en hem bovendien een salaris
van vier duizend gulden per week be
zorgd Geen slechte beurt voor een colle
geleraar die twaalf jaar geleden ongeveer
honderd gulden per week verdiende,
Richard maakt zich maar heel weinig
illusies. Van zijn lach zegt hij: „Verbeeld
je om aan zo iets je roem te moeten
danken Het is niet veel in vergelijking
met Laurence Olivier. Van zichzelf zegt,
hij: „Wat ik van Richard Widmark heb
te zeggen? Erg middelmatig. En wat een
afschuwelijk gezicht heeft die vent. ik
Schrok me dood, toen ik het voor het
eerst op het witte doek zag".
Widmark is in Londen met zijn vrouw
Jean eh zijn 4-jarig dochtertje Ann om
een film te makep over Soho. De titel
van deze film is „Night and the City" en
natuurlijk wordt hij gedood, voordat hét
uit is. „Dat gebeurt altijd met nis", zucht
te hij.
Widmark is groot en blond, heeft een
zachte stem en laat nu en dan een Ver
legen glimlach zien.
Hij heeft er nooit aan gedacht, filmster
te worden. Hij trad in New York op voor
de radio in het een of andere sinistere
hoorspel, toen daar een filmgroep uit
Hollywood arriveerde voor de film „Kiss
of Death".
Widmark werd „getest" en toen ge
beurde „het" voor de eerste keer. „Ik
lachte, omdat ik dacht, dat die lach goed
paste bij de rol, die ik moest spelen. Er
stond niets van in het scenario, maar ze
wilden met alle geweld, dat ik zou lachen
toen de film werd gemaakt'.
Hoe de techniek is van een lach, die
4.000 per week oplevert?
„Doodeenvoudig", weet Widmark te ver
tellen. „Niets anders dan adem-cont.tile,
Je zet je tanden op elkaar, lacht er tegen
aan en het resultaat is hol en sinister.
Iedereen kap het zo".
Hij vindt het maar raar, dat er zoveel
drukte wordt gemaakt over zo'n gemak
kelijk trucje. „Maar zo gaat het nu een
maal in films. Het zal me anders niets ver
bazen, als ik weer even snel verdwijn als
ik ben opgekomen".
Na „Kiss of Death" heeft Widmark nog
gespeeld in „Street with no name", „Road
House", „Yellow Sky" en „Down to the
sea in ships".
Holle Bolle Gijs die kent hem nie^
was een liefhebber van lekker eeten.
Ook nu weer zat hij zijn lippen al van
voorpret af te likken, terwijl zijn moe
der dikke apekpannekoeken aan t bak
ken was. Net toen hij voorzichtig wilde
Te Herzliaji bij Tel Aviv is de eerste
Steen gelegd voor de eerste filmstudio
van de nieuwe staat Israël. Met de bouw
van deze studio is de eerste stap gezet
ter verwezenlijking van een reeds lang
voorbereid plan: de technische mogelijk
heden verschaffen om in Israël Volledig
films te maken. Voorlopig zullen echter
alleen de laboratoria en de synchroniseer-
afdeling worden voltooid omdat de films
in Israël voor het grootste gedeelte bui
ten zullen worden opgenomen.
Daar het project van de Israël Motion
Picture Studios Ltd. van groot belang
wordt geacht Voor het land, worden door
de regering en door verschillende staats
instellingen bijzondere faciliteiten aan de
ze maatschappij verleend Het terrein tnet
een oppervlakte van 72.000 m.2 is voor
de duur van 49 jaren ter beschikking ge
steld, terwijl voor de eerste tien jaren
geen pacht behoeft te worden betaald
Alle machines en bouwmaterialen mogen
vrij van réchten worden ingevoerd. De
toestellen voor de studio worden door
Amerikaanse deskundigen in de Verenigde
groot mes. Fijn, ja, dit is goed Kijk.
de moeilijkheid is het hoofd eraf hakken.
Eh ik zal het je voordoen. Leg je
hoofd eens op dit stuk steen. Ja, goed
vragen, qt hij er vast een mocht hebben, zo, kijk, dan houd je het »^zow™*.'
Staten gekocht en gemonteerd Een Ame
rikaans Comité, de Hollywood Advisery
Council staat de jonge maatschappij op
technisch en artistiek gebied ter J
De electrische installaties zullen dOor
Philips worden uitgevoerd. De desoevrei-
fende Onderhandelingen zijn bijna a g
sloten.
Max de Haas. wiens nieuwste filna Over
het Nederlandse verzet „L. O. - L. K. F.
binnen het kader van het Holland Festival
voor het eerst werd vertoond, is thans
begonnen met de vervaardiging van eei
exportfilm, welke hij in opdracht van ae
Economische Voorlichtingsdienst gaat ma
ken. Deze exportfilm zal bestaan uit vijf
geluidsfilmpjes in kleuren, welke de vol
gende onderwerpen zullen behandelen,
toerisme, ambacht en industrie, handel
en verkeer, aannemingswerken en land
bouw. De volledige vertoningsduur zal
ongeveer 75 minuten bedragen.
De film zal nog dit jaar gereedkomen
en zal dan door de Nederlandse Voor
lichtingsdienst naar alle Nederlandse am
bassades over de gehele wereld worden
gestuurd. Daartoe zal de film in vier a
vijf talen worden na-gesynchroniseerd.
name" en
i de veel gesmade tumcritie
£°Tanders 6Ver dacht, hun vrijwel
smade filmcritiek er
una-
oordeel aldus samen: „Goed ge
maakte films misschien, maar niet ge
schikt om de cliëntele diep in de beurs
te doen tasten'..
Dus, onthielden Zij de drie eerste films
de reclame van een première ift het Lon-
nieme
De meest mismoedige man in Londen
is op het ogenblik George Emerson Uit
Hollywood, die in z'n eentje op de leeu
wenjacht is.
Met hangend hoofd stond hij dezer da
gen voor de leeüyvenkooi van het Tower
Circus en zei: „Prachtige leeuwen, maar
Ik moet er vijftig hebben".
George Emerson heeft zijn leeuwen
woeste, wilde leeuwen nodig öm de
christenen te vérslinden in Hollywood's
Juli levert ons een keur van groenten en
Ook het sappige zomerfruit is nu volop
verkrijgbaar. Daarnaast hebben wij ook in
deze tijd behoefte aan eiwitrijke gerech
ten. Behalve vlees kah nieuwe haring of
andere vis, een melk- of een eiergerecht
daartoe dienen.
Hier volgt een weekmenu, waarin met
de wensen en mogelijkheden van dit sei
zoen is rekening gehouden:
Zondag: Vermicèllisoep doperwten,
koud vlees, aardappelen yoghurt met
vruchten,
Maandag: Bietjes, hactlé, aardappelen
havermoutpudding.
Dinsdag: Andijvie, nieuwe harihg, aard
appelen rijstkoekjes.
Woensdag: Sla van komkommer en to
maten. omelet met groene kruiden, aard
appelen griesmeelpap.
Donderdag: Tomatensoep sperciebo-
nen, leverworstballen. aardappelen
(custardvla met bessen).
Vrijdag: Wortelen, vis, aardappelen,
peterseliesaus vruchtenpannékoek
Zaterdag: Stamppot rauwe stoofsla,
saucijsjes vruchten.
Recepten Vöor 4 personen:
Rl200kgegeekóokte rijst, 1 ei, 30 g truim 3
eetlepels) bloem, 30 g (2 eetlepels) suiker,
wat kaneel of geraspte citroenschil, boter
of margarine .(zout).
De eierdooier met de suiker en de ka
neel of geraspte citroenschil (en wat zout)
schuimig kloppen. De rijst en daarna ae
bloèm hierdoor mengen. Het eiwit stijf
kloppen én voorzichtig door de massa
roeren.
In hete botèr of margarine van dit be
slag Vlug koekjes bakken.
Omelet met groene krulden:
4 eieren, 4 eetlepels water of bouillon,
plm 4 eetlepels fijngesneden groene krul
den (zoals peterselie, selderij, kervel),
wat boter óf margarine, zout.
Het ei met het vocht even loskloppen
(niet te lang). De kruiden bij deze massa
voegen. Boter en margarine m een koe
kenpan bruin laten worden Het eirneng-
sel hierbij voegen en snel bakken. Onder-
wijl de eimassa telkens van de bodem los
maken met een pannekoeksmes of vork.
De omelet aan één zijde bruin bakken en
hem in drieën opvouwen.
Leverworstballetjes:
150 g leverworst, 150 g koude gekookte
aardappelen, 1 dl water, 100 g bloem, fijn
gehakte peterselie, wat peper en zout
boter of margarine.
De aardappelen en de leverworst fijn
maken en met de kruiden en het zout
goed dooreen kneden. Van de samenhan
gende massa kleine balletjes vormen. Van
de bloem met het water een beslag ma
ken en hier de balletjes doorheen wente
len. Ze in hete boter of margarine «nel
bruin bakken.
Havermoutpudding:
1 liter melk, 5 g havermout. 5 g cus-
tardpoeder, 60 g suiker, wat zout.
De melk op een klein deel na met n«
havermout en wat zout aan de kook bren
gen en onder roeren gaar koken. Het cus
tard poeder en de suiker met de rest van
de melk tot een glad papje roeren, dit by
de havermoutpap gieten en deze onder
roeren en nog enige tijd doorkoken.
De puddingmassa overdoen in een met
koud water omgespoelde puddingvorm.
De pudding koud laten worden en stor
ten. Vruchtensap of keukensiroop bij deze
pudding geven.
(Voorlichtingsbureau v. d. Voedings
raad).
werd ér gebeld. Zijn moeder hoefde niet
eens te vragen of hij even wilde kijken,
want bang, dat er iemand op visite zou
komen, die zou meeëten, was Gijs al
naar het raam gelopen.
„Oh, moeder", zei hij ineens, doods
benauwd", daar is de heks van het bos
„Wat?", schro-k zijn moeder. „De heks?..
Lieve help, wat.... Wacht, vlug daar in
de kast. En denk erom, stil zijn".
Amper had Gijs de deur van de kast
achter zich dichtgeklapt, of de heks die
had gemerkt, dat niemand durfde open
doen en t'ic hdus door de voordeur had
getoverd, stapte de keuken binnen. „Dag
groette ze vals-lachend: „is Gijs niet
thuis?". „Nee. nee", jokte Gijs' moeder,
,,hij is met zijn vader uit". „Ach, wat
jammer, ik wilde hem net 'n paar heer
lijke appelbollen brengen, maar ja, als
hij er uit is
Roef. vloog de kastdeur open en daar
stond Gijs.
„Had u appelbolleh?" likkêbaarde hij.
„Ja, ja", grinnikte de heks, „duik maar
eens in die zak. Ze zitten helemaal on
deraan". En Gijs dook steeds dieper, tot
dathij helemaal op de bodem zat
eh ae heks dè Zak vlug dicht deed. Vóór
Gijs' moecter iets kon doen, was de heks
door de schoorsteen verdwenen en op
weg naar haar hol.
Daar aangekomen zette ze een grote
pot water op het vuur en ze zei tegen
h^ar dochter: „Zo, als jij die vetzak nu
êèns slacht eh er vast een soepje van
wwkt aa ik buiten in het zonnetje even
een poesje slapen. E nals ik terugkom,
«uUen we samen eens lekker smullen".
Fn nndat ze de doodsbenauwde Gijs met
een valse grijns had toegeknikt, liep ze,
een hèksenliedjê neuriënd, naar buiten.
Tiis telde de minuten af, die hij nog
te leven Rad. Hij gluurde angstig naar
de dóchter van de heks, maarmaar
wat stond die daar te kijken! Geen Won-
L „,ant het kind had nog nooit
tan t«ar Teven gekookt, laat staan dat
2é oöit wél eens een mens had geslacht.
De tamme Gijs knoopte een g<*prek aan
en al spoedig had hij m de gaten, hoe
de vork in de steel zat,
„Kom, kom", zei hu toen listig, „wees
maar gerust, ik Zal het je wei
en dan....", en met een grote zwaei
sloeg hij het heksenhoofdje eraf.
Toen ging hij vlug aan het werk. Hij
trok de kleren van het meisje aan, zette
een pruik op en maakte een soep van
de heksendochter. Vervolgens ging hu m
een donker hoekje zitten en wachtte
rustig af,
Even later hoorde hij de heks aanko
men, Ze snoof vol behagen de geur van
dc soep op en zei tegen Gijs: „Kom, meis
je, dan gaan we eten". „O ree, moeder',
piepte Gijs met het stemmetje van de
dochter, „ik heb al geproefd en zo'n
maagpijn gekregen" „Ja, ja, gichelde
de heks, „dat is zwaar eten. Nou, ik zal
wel wat voor je over laten" en re be
gon met smaak te lepelen.
Gijs kreeg er warempel honger van
Zo bang was hij, dat hij zich door zijn
knorrende maag zou verraden dat hij
Voorzichtig aan een grote winterpeen
begon te knabbelen, welke naast hem
Bp de grond lag. Maar hij kwam niet
ver, want opeens zat de heks doodstil.
Ze had op iets gekauwd en dat iets
waseen ring, de ring van haar
dochter.
Ineens drong het tot haar door, hoe
ze er tussen was genomen. Woest gillend
sprong ze Overeind en stormde op Gijs
af. Deze voélde, dat het met hem ge
daan zou zijn, als hij niet iets deed en
ómdat hij niets anders bij de hand had.
slingerde hij de winterpeen naar het
hoofd van de heks.
Een winterpeen tegen een heks; be
lachelijk O ja? De peen schoot met
het spitse eind naar voren, met een
prachtige boog in de open mond van de
heks. En door de vaart, waarmede deze
kwam aanlopen, zat de peen in haar
luchtpijp, zo vast als een kurk op een
fies. Vóór ze haar toverkunsten kon toe
passen, was ze gestikt en toen was het
te laat óm er nog iets aan te doen.
En Gijs hollen naar huisHij liep zo
hard, dat de spekpahnekoeken nog niet
ééns koud waren, toen hij weer bij zijn
moeder was.
Of de pannekoeken gesmaakt hebben!
:Wpir; zuchtte het heksje'^wat
móet....". „Stil maar zei Gd* J»*»
doodeenvoudig. Gééf me eers
L
Hier zijn ze dan weer, de jarigen van
deze week: Aad V. (14 jaar) en Maria
v D. (12 jaar) openen Zondag de rij.
dag erna' Zijn Toosje D. U° iaar> e"
Rietje v. d. L. (8 jaar) de gelukkigen,
terwijl voor Dinsdag maar één
jaardag, die van Nelly v. O. U j<"*
óp de kalender staat. Tonny V. (13 jaau
en Willy G. (12 jaar) houden elkaar
op Woensdag gezelschap. De Donderd g
brengt drievoudige Vfcligde e» Wel y
Gerard v. G. (10 jaar). Dik v. A. <13
jaar) en Leo L. (11 jaar). De verjaardags-
stoet wordt gesloten door Miefc A. v
jaar), die Zaterdag de gelukkige is.
Misschien herinnert niemand zich meer
die raadsels van drie weken terug, maar
de goede antwoorden waren in ieder ge
val: 1, de touwslager; 2. hèt A. B. C.; 3.
dobbelstenen; 4. wie de vlieg vangt; 5.
Vijf.
Voof zover de voorraad strekt, niéuwe
raadsels:
l, Met welke handen kan men geen
geld tellen?
Welke vogel legt geeft eieren?
Waarom is een herberg als een
begraafplaats?
Welke zaal is de grootste in ons
land?
Wie verkngt er naar maar één oog
te hebben?
2.
3.
9OOOOOOOO0O©'
Ons Romanbijvoegsel
Shirley zuchtte. Haar handen beefden Was terecht gekomen tegen het wrakke
y 1 meubilair, de zware tabakslucht, alles en
ze verlangde er naar alleen te zijn.
werd, was hij verschrikt van zijn stoel
van spanning
Vertél me alles, wat u weet. drong
KORTE INHOUD VAN HET
feuille berooft Andrew zet het
echter vergeefs Op de P^a een
ongeval vindt hy een \nucntm-
advertentle bevat waarin .ekere
gen wordt gevraagd omtrent mkw
Neil Clinton, kapitein v»n het ^10.
ïuchtleger. Hij begeeft zich naar k
nel Jacques waar hij vemeemt dat
slachtoffer van het ongeval intussen
het ziekenhuis door een vrouw, die
zware voile droeg, is vermoord. w
L doen bespoedigen. Ge-
liMk^t arriveert Walter, Van
ftLS een achterneef van Shirley op
w vliegveld nodiSt bel<ten bU
de lunch met haar te gebruiken. Shlr-
f«v wil haar tafelgenoten een bnef
overhandigen, die echter in haar kof
fer zit waarin Dupont, een „vriend
v»n Neil haar mededeelde, dat hij
Yvette's adres kende. Andrew gaat er
ïveites «ui „oont's adres op te spo-
°P au hli in het hotel terugkeert
A»M?ïL ftMtel aan, die hem
boven op haar
vertelt, dat Shirley
kamer is.
Boven gekomen blijkt dat SMr ^y
is neergeslagen door een indring'e
dat de brief gestolen is. Andrew, stelt
zich in verbinding met de politie en
deelt mede wat er gebeurd is. Daarna
begeeft hij zich naar de rue de Thn-
mont, waar Dupont in een pension
verblijft. Voordat hij echter vertrekt
uit hij zijn vermoeden, dat Van Ges-
sel en de indringer een en dezelfde
persoon zouden wezen, hetgeen Shirley
met kracht bestrijdt.
Met schrik bedenkt Shirley, dat, als
van Gessel Yvette vindt en haar
trouwt, hij de stiefvader wordt van
de baby, iets wat ze tot elke pr|js zal
voorkomen.
Andrew is Intussen in het pension
van Dupont gearriveerd. Deze maakt
zich echter uit de voeten Andrew zet
hem, eerst te voet en vervolgens per
taxi na en belandt in een steegje, waar
hij Dupont in een kroegje ziet ver
dwijnen. Andrew volgt hem en vraagt
de waard, of hij Dupont even mag
Dit6 wordt hem toegestaan HU loopt
daarbij in een val, voor hem is
opgezet. Intussen bevindt kolonel Ja-
ques zich bij Shirley, die tot haar ver
bazing bemerkt, dat hij meer van de
zaak afweet, dan ze gedacht had. ma
diens vertrek wordt ze opgebeld door
Dupont Deze verzoekt haar hem in
café Blondel te ontmceten aan welk
verzoek ze maar 0l te grsa8 Voldoet,
in de hoop ^ets naders omtrent haar
br°er of zijn vrouw te zullen vernemen.
ve7tekft maakte hij op uit hetgeen u hem
vertelde, merkte ze op. Er zijn bepaalde
ba&i ik deze zaak zelf wil
andero1 °n ik wil niet, dat iemand
?T"vnnrrSUe lachen uit "nder
Un oehuwheirteMredcn scheen te zijn eh
2|)n schuwheid bleek in eens verdwenen,
Vhi ??aar S°ed. dat de zaken
zo gelopen zyn. Uw neef is een erg vast
houdend iemand, daar is geen twijfel aan.
HiJtelde^at^lTnf tS6l°Ven' toen ik hem
vertelde, dat ik niet wist. waar de vrouw
weet" en wilde met alle TTweld dat ik
stoorde0 aa°nam'
U' wilt me toch niet 7.eac„n dat u
werkelijk niet weet, waar ze8 ia; Lel
Shirley hem scherp in de rede
De mogelijkheid, dat ze tenslotte noc
teleurgesteld zou worden vervulde haar
met ontsteltenis. Het had geen nut zich
zelf er aan te herinneren, dat Dupont in
xij,n brief niets verteld had omtrent Yvette'
verblUfplaats. Hoe kan men ook ver
wachten, dat hij die zou kennen, nadat
hij alleen maar haar naam had gehoord
In het krijgsgevangenkamp. waar hij
Neil ontmoet had. Haar vrouwelijke in-
tuitie had haar evenwel van overtuigd,
dat hij daar wel achter zou kunnen ko
men en toen ze hem vanuit Amerika had
geschreven was zij er zeker van geweest,
dat hii daarin zou slagen
Dupont vouwde zijn handen samen.
Z. Het is de waarheid m'mselle; ik weet
- ik heb e Tlee'r zijn mond hield
omdat Tie keUner Tan hun tafeltje ver-
SChRe Wat voor plannen zou Dupont op
wat voor piamzcxi w n>n..
het oog hebben? vroeg ze zich ar.
het haar in de goede richting helpen,
zou het op niets uitlopen.
Vertel me alstublief wat u bedoel
verzocht ze zodra de kellner hen alleen
liet. U zegt, dat u een plan hebt?
Dupont knikte.
Maar natuurlijk m'mselle. heb ik
een plan. Hij wachtte even om een slok
champagne te nemen. Windt u zich niet
op, alstublieft. We zullen haar vinden
daar ben ik zeker van, maar er zijn een
paar moeilUkheden.
ze aan.
Ik zal beginnen bij het telegram, dat
u me zond, om me te bedanken voor die
foto, begon Dupont.
Tot op dat ogenblik had ik niet veel
over de hele zaak nagedacht. Alleen wist
ik dat die dame, Yvette bedoel ik, de
vrouw was van mijn vriend Clinton en
verder interesseerde ze me niet. Nadat
ik evenwel uw telegram ontvangen had
Waarin u me vroeg, of ik wist waar ze
woonde, begon ik in mijn herinnering te
zoeken.' Hij haalde zijn schouders op en
maakte een grimas. En ik moet u eer
lijk bekennen, dat dit aanvankelijk geen
succes had. Maar bij stukjes en beetjes
kwamen de gesprekken, die we in het
kamp te Grossenwalde hadden gevoerd
weer in mijn herinnering terug. Niet, dat
uw broer me erg veel verteld heeft. Hij
had het meestal over zichzelf eh de
avonturen, die hij had meegemaakt, toen
hij in België woonde. Hij had het dik
wijl» over een dorp, Galede genaamd,
waar:.
Hij wachtte weer even, om zijn glas ce
vullen en Shirley kon slechts met moeite
haar ongeduld bedwirigen,
Galede is een dorpje niet ver van
Louvain, ging Dupont eindelijk verder
HU sprak hier zo vaak over dat ik te
gen mezelf reide: daar heeft hij al die
tijd zeker gewoond. En als dat juist is
dan moet hij daar het meisje ontmoet
hebben, waarmee hij later getrouwd is
Begrijpt u wat ik bedoel, m'mselle?
—Inderdaad, monsieur Dupont en het
was erg knap van u, die conclusie te
trekken.
Als hU maat wat opschoot met zijn
verhaal, dacht Shirley, die op hete kolen
2fit.
Wel, ik ben toen zelf eens naar
Galede gegaan, maar helaasen hij
haalde zijn schouders op, Ik vond slechts
een ruïne en alles was verlaten; er stond
geen steen meer op de andere. Het plaats-
je lag helemaal ln puin.
Shirley beefde over haar hele lichaam
Dupont had al het mogelijke gedaan
maar een dergelijk, schokkend bench
had ze toch niet verwachtWerden ze
allemaal
Het woord bleef in de keel steken
Werden ze allemaal gedood, vol
tooide Dupont de zin voor haar. Dat neo
ik nog nooit kunnen achterhalen, vrees ik.
Enkele zullen er natuurlUk wel gedood
zijn maar anderen zijn er misschien in
geslaagd om te ontkomen. Ik heb een
paar inlichtingen ingewonnen maar
hij stak verontschuldigend zijn handen
omhoog ik heb sinds dat telegram
van u niet veel tijd gehad.
Neen. dat is zo monsieur, gaf Shlr
ley toe.
Haar hart voelde als lood zo zwaar
en ze had een leeg gevoel in haar hoofd.
Dit was dus het einde van al haar hoog
gespannen verwachtingen. Alweer een
onbekend Europees dorpje, dat in een
puinhoop herschapen was in deze ver
schrikkelijke oorlog. En Neil's vrouw
had hetzelfde lot ondergaan
Ze zuchte diep en kreeg opeens
Ik dank u zeer voor alles wat u ge
daan hebt, monsieur, zei ze terwijl ze
haar stoel achteruit schoof en opstond.
Dupont scheen van plan te zijn haar voor
beeld te volgen, maar ze beduidde hem,
dat hij kon blijven zitten.
Ik zou graag nu alleen willen weg
gaan. als u het niet erg vindt. Misschien
wilt u me morgenvroeg in mijn hotel be
zoeken?
Maar natuurlijk m'mselle. U is ze
ker van plan naar Galede te gaan?
Shirley knikte. Ja dat ben ik inderdaad
van plan.
Ze was blij, dat hij dit gezegd had. Na
tuurlijk zou ze zich daarheen begeven.
Misschien hoorde ze er nog iets van be
lang, wie weet.
Het nieuws kwam vlugger dan ze ver
wacht had. Het was nog vroeg in de
avond, toen haar verzocht werd aan
de telefoon te komen. Het was kolonel
Jacques.
Ik dacht, dat u misschien wel belang
zoudt stellen in de gedragingen van uw
neef van Gessel, zeide hij. Hij heeft de
trein van 16 uur genomen naar Lou
vain, waar hij is uitgestapt. Dat vernam
Ik van mijn cnlega in die stad en mon
sieur van Gessel is een nogal opvallende
verschijning. Er werd mij tenminste ver
teld. dat hij aan een agent naar het adres
van een zekere dame heeft geïnformeerd
Hoe was haar naam? vroeg ze on
geduldig.
Mademoisele Yvette Vernon, luidde
het beleefde antwoord.
HOOFDSTUK VI.
Rue de Victoire 19.
Toen Pierre Dupont het pension uit
gerend was zonder Yvette's adres ach
ter te laten was Walter van Gessel zeer
teleurgesteld geweest. Hij had een groot
risico genomen om de brief met de foto
die aan Shirley geadresseerd was in han
den te krijgen, en hij was niet van plan
zyn tijd nodeloos te verdoen.
De vorderingen, die hij gemaakt had
door ze te stelen zouden absoluut nutte
loos zijn, als hij er niet in slagen zou
te ontdekken, waar de vrouw van Neil
ergens woonde.
Wist Dupont, waar zU was of niet?
Dat was de vraag waar het om Sln|-
De man had met alle klem verklaard,
dat hij het niet wist, maar hoewel ny
volkomen gerustgesteld was door het i
dat de Belg hem er helemaal niet van
verdacht, dat hy geheel bu't0"kpr Tan
om handelde was hij er tocb er[
beetjeUPaintte 6iiadrukkelijk gebeurd.
ETe aleT HoTwM hij er bij gebleven
was dat hij Neil alleen maar had horen
Tortellen over een dorp, Galede genaamd
had dit van Gessel toch niet overtuigd.
En als ze nu maar niet gestoord waren,
d3Beide hadden ze de stem van de hos
pita gehoord, toen deze vanaf de eerste
verdieping tegen Andrew Somerton
sprak Dupont had plotseling scherp op
"WSR dat het beter is wanneer
ik te weten zie te komen, wat die be
zoeker van me wil, had hij gemompeld,
terwijl hij de kamer verliet.
Bijna direct daarop hoorde van Gessel
hem een uitroep van verbazing slaken,
gevolgd door een gehol in de gang. Hy
was onmiddellijk gaan zien, wat er aaii
d hand was. maar op het ogenblik, dat
hij de deur bereikte was er niets meer
té Zien.
Wat is er gebeurd?, vroeg hij aan
de- hospita. Waar is monsieur Dupont?
Martha lachte schel en wees naar de
gang beneden,
Politie, zei ze. Ik wist, dat hij er
een was.en ze maakte met haar hahd
een gebaar, dat Walter niet begreep.
Hij kreeg een eigenaardig gevoel in
zijn maagstreek. Er was iets zeer on
prettigs aan een politiebezoek, en spe
ciaal wanneer je zelf niet recht in je
schoenen stond. Hij mocht van geluk
spreken, dat de politie hem niet in ge
zelschap van Dupont had aangetroffen.
Hij verbleekte bij de gedachte aan de
mogelijkheid, dat de politie in deze zaak
betrokken zou worden Hij moest ook
terug denken aan Shirley's verbazing,
dat hij nog steeds in Brussel was, aan de
plotselinge blik van begrijpen in harr
ogen. Zelfs wanneer ze niet zou wéten,
wat hij van plan was, dan was er altijd
nog die vervloekte Somerton.
Maar wat had het voor zin daar nu aan
te denken?, vroeg hij zich af. Zé zaten
achter Dupont aan en niet achter hem.
Het was toch wel verduiveld lóüig, als
je er aan dacht, dat Dupont een schurk
was en Shirley zoveel van hein ver
wachtte, Maar zelfs al was hij een schurk
dan zou dat Verhaal omtrent Neli's we
derwaardigheden best waar kunnen zijn.
Maar waarom had hU in 'S hemelsnaam
niet Yvette's adres achter gelaten voor
hij 'm smeerde.
Van Gessel ging "terug naar Dupont's
kamer. Hei enige wat hij daar vond
waren toiletbenodigdheden en wat on
dergoed. Er waren geen brieven, zelfs
geen kranten te vinden. Het had dan
ook geen nut nog langer te wachten. Het
zou best kunnen, dat de politie nog terug
zou keren en hem hier aantreffen
Hij was al in de hal beneden, toen tyf
plotseling eèn idee kreeg. Dupont had
het gehad over een dorp, dat hij Galede
noemde. Als h|j daar eens heen ging,
dan zou hij misschien Iemand tegen het
lijf lopen, die wist waar Yvette heen
was getrokken. Het zou best kunnen, dat
het op niets uitliep, maar het was het
beste, wat hij in deze omstandigheden
kon doen.
Martha stond aan de voordeur, toen
hU deze opentrok.
Kent u een dorp, Galede genaamd?
vroeg hij haar.
Ze schudde haar hoofd.
Nooit van gehoord; waar U het
ergens? vroeg ze brutaal.
Van Gessel wachtte niét eens op ant
woord en wandelde weg. Het geluk is
tooh niet met me. dacht hij uit zijn
humeur. Het was werkelijk droevig na
een zo hoopvol begin.
Hij wandVde de straat uit in de rich
ting van het station. Hij zou eerst eens
trachten uit te vinden, waar Galede
ergens lag, want het zou er helemaal
van afhangen, of hy er heen zou gaan,
nadat hij er achter was gekomen, hoe
ver het hier vandaan zou zijn.
Ongeveer zeven kilometer ten Zui
den van Louvain. deelde de stations-
beambte mede. De trein naar Lou
vain vertrekt om 16.05 uur en daar moet
u dan de bus nemen.
Van Gessel dankte hem voor de in
lichting en betaalde zyn gaartje. Hii had
een kwartier de tijd en ging naar een
keurig geklede bediende schudde spijtig
zijn hoofd.
Neen mijnheer, wê hébben geen
Amerikaanse sigaretten meèr ib voor
raad. Kan ik misschien ergens anders
mee Van dienst zijn?
Als u sötns Uit Galede komt. anders
van Gessel, waarna hij zich
niet, zei
omdraaide.
Ik kom zelf niet uit Galede, deelde
de man mede. maar ik ken een ionS^.
dame, die daar vandaan komt, nep n j
Van Gessel na.
Werkelijk? vroeg hU belangstellend-
Deze draaide zich nieuwsgierig om.
Waar kan ik die jongedame Vinden
In Louvain mijnheer; ze werkt dam
bU een modiste in ae rue Pierre Bun
19. Ik heb daar énkele weken gel
met mijn meisje een hoed ge dë
terwyl zij er enkele paste, ve
modiste, dat ze uit Galedea
was. Wat ze daar allemaal niet hebben
meegemaakt! Verséhrikke j^ bc,
bardeerd doordeEnge de koop tóe.
gekeerd tevreden. HU was
Van Gessel was ze ,gte te ?aan be.
va1p anZflkrdeie werkelijk in Galede
zoeken en als «ze de oorlog dan
Pi«».
Weet u ook tioe ogenbiik na.
Car eigen naam ken ik niét maar
j-.Twair ze werkt heet „Maison
Y vlTTlessel had moeite zich te beheer-
y hm geluk was dit keer met hem,
Sóïi Het 8 gr zeker van, dat er niet
t^ee Yvette's woonden lil een dergelijk
kIZUn8ehand' beefde, toen hij in zijn
ortefeuille naar de foto zocht. Deze liet
hu aan de man zien.
Ja, da-t is zenep hy uit. Kent u
haar ook monsieur?
Ja zei van Gessel tevreden. En ik
haat tegén de vuile omgeving, waarin ze i men en
gekeken, daar hij zijn naam hoorde noe- ecu „„„.-„A j- - -
zodr.a het woord politie gebezigd (kiosk om wat sigaretten te kopen.
ga nu naar haar toe.
Toen hij in de trein zat, overdacht
Walter van Gessel nog eens op zijn ge
mak de gebeurtenissen van die dag. Hij
was thans op het goede spoor en hü had
nooit durven dromen dat hij reeds zo
spoedig succes zou hebben. Alles bijeen
genomen waren er slechts twee minder
gunstige ogenblikken geweest deze dag
Bijvoorbeeld toen Shirley onverwacht
h-a-ar kamer was bin-nen gekomen en hy
had moeten verhinderen, dat ze hem zou
herkennen. Het was jammer geweest van
Shirley, maar hij kon eenvoudig niet
anders. Hij was er echter van overtuigd,
dat ze het hem nooit zou vergeven, als
ze er later achter mocht komen, dat hij
het had gedaan. Er waren echter andere
zaken aan de orde, die heel wat belang
rijker waren om aan te denken.
Over het geheel genomen was het toch
een handig stukje werk geweest, om die
brief en foto in handen te krijgen. Ze
hadden niet alleen geloofd, dat hij als
Shirley's agent optrad, toen hij Pierre
Dupont in de lounge van het hotel op
ving, maar de foto, die nu in zijn bezit
was zou het mogelijk maken het meisje
te herkennen, als hij naar ontmostte en
dat zou nu zolang niet meer duren.
Maar wat zou hij doen, als hij haar
eenmaal ontmoet had? Deze vraag kwel
de hem nu reeds enkele weken Er kon
den zoveel onbekende factoren aan de
zaak vast zitten, bijvoorbeeld haar
reactie, wanneer ze zou vernemen, wie
hij was, welke verhouding er tussen haar
en Neil was geweest, enz.
Van Gessel stak een nieuwe sigaret op
en haalde de foto te voorschijn, waarop
een meisje van ongeveer 25 jaar stond
afgebeeld. Ze zag er vrij aardig uit, had
bruine ogen en bruin, of donkerblond
haar. Toen deze foto genomen werd, had
ze kennelyk getracht om te glimlachen
maar haar lippen waren dun en Ze had
een spits neusje, terwijl er iets hards in
haa-r trekken lag, zodat men de indruk
kreeg, dat ze niet erg gemakkelijk was.
Ze zag er niet uit, dat ze zich de kaas
van het brood zou latêh eten en het zou
weinig zin hebben een beroep op haar
gevoel te doen. Het zaken doen met een
dergelijke dame zoü van dien aard moe
ten zijn, dat ze van te voren reeds
resultaten zou willen zien dacht hy.
Op dat ogenblik reed de trem he.
Station vah Louvain binnen. Hij was
Vast van plan een taxi té nemen, maar
tot zijn misnoegen zag hy, toer( JJ1J
buiten het station gekomen was, juist ae
laatste wagen wegrijden.
Een Van de wagens zal zo weer
terug zijn monsieur, deelde de portier
gedienstig mede. Is het ver naar uw be
stemming?
Rue de Pierre Buhl, zei van GeS-
sel kort.
Rue de Pierre Buhl herhaalde de
portier. Dat is hier vlak bij. Als u wilt
kunt u dat afstandje even vlug te voet
afleggen, als met een taxi, mohsieur.
De man legde hem uit, hoe hy er
komen kon en aangezien hij maar steeds
recht uit behoefde te lopen, besloot van
Gessel zijn advies op te volgen.
Nadat hij evenwel een kwartier ge
lopen had was hij nog niet in de rue de
Pierre Buhl en hij had er nu spyt vatt.
dat hij niet eveh op een taxi gewacht
had. Teneinde raad besloot hij verschil
lende voorbijgangers aan te spreken De
eerste de beste, die hij er haar vroeg,
zeide nog nooit van een straat met die
naam te hebben gehoord; een tweede
stuurde hem naar een straat, waar hy
alreeds was geweest, terwijl de derue
hem ook al niet kon helpen. Gelukkig
kwam daar een politieagent aan, die ftem
uit de droom hielp.
De straatnaam is pas sinds kort ver
anderd monsieur. Ongelukkig voor ae
vroegere Pierre Buhl was er ook nog e?»1
andere Pierre Buhl hiér, dlê gedurende
de oorlog nogal vriendschappelijk met
de moffen omging. Hij spuwde veraente-
lijk op de grond om zijn mededeling
kracht bU te zetten
Rue de Pierre Buhl heet thans rue
de la Victoire en ligt hier om de hoek.
Welk nummer moet u hebben.
Nummer 19.
De agent glimlachte.
Aha, dan moet u by m mselle ^-vet'e
zijn, de kleine modiste. Dat is een dap
per vrouwtje monsieur, neem dat van
hUI aan.
Dat weet ik, was van Gesseis net
met hem eens.
Voor een ogenblik dacht hy er aan de
agent nog meer te vragen, maar een ge
voel van voorzichtigheid hield hem daar
van terug. Het zou niet zo heel lang
duren misschien, voordat ook Shirley
haar zou vinden en het was misschien
wel goed, om zo weinig mogelUk sporen
van zichzelf achter te laten.
De agent voelde blykbaar wel iets voor
een praatje, maar van Gessel gaf hem
geen kans. Hij dankte hem voor zijn hulp
en draaide zich om. Als hij even omge
keken had, zou hy gezien hebben, dat
de agent een telefooncel binnen stapte.
Rue de la Victoire was een korte ver
bindingsstraat tussen twee belangrijke
hoofdwegen en er hadden vroeger alleen
maar herenhuizen gestaan, die door de
veranderde tijdsomstandigheden waren
omgebouwd tot kantoren en winkels.
Nummer 19 was een klein onaanzienlijk
winkeltje, waarboven zich ook kantoren
bevonden. Het houtwerk had hard een
beetje verf nodig, maar de naam „Mai-
son Yvette" was er pas op geschilderd,
hetgeen bewees, dat de zaak hier eerst
sinds kort gevestigd was. Een enkele hoed
op een standaard, die in het midden van
de etalage stond, een rood fluwelen to
que met een lange veer, was het enige
kenteken, dat men hier met een hoeden
winkel te doen had.
(Wordt vervolgd)
