Nieuwe Schiedamsche Courant | 1949 | 13 augustus 1949 | pagina 4

Van close-up, via flashback
naar het gedachtebeeld

wmê

R

Ook vitaminen als het warm is

Reclame

Strijd om de Clinton
millioenen

m/m

Maakt

ADIO

ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1949

PAGINA 4

Voor de filmcamera

EXPERIMENTEN VAN DAVID
LEAN

Bud Abbott en Lou Costello hebbeu
bun 25ste gemeenschappelijke
film voltooid.

Bud Abbott en Lou Costello, die
hun 25ste gemeenschappelijke film
hebben voltooid.

programma

SLAPENDE ACHTER HET STUUR

Frisse Zonterdranken

WERKEN

ZEKER

(8 glazen)

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOLOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO©

Door Capt. A. OPollard

Heeft ze opgebeld?

(Wordt vervolgd.)

i

Er zijn maar weinig bioscoop
bezoekers, die zich bewast zyn van de
voortdurende ontwikkeling in tech
nisch en artistiek opzicht, welke de
film en zijzelf raèt de film doormakeu.
Die ontwikkeling gaat slechts heel ge
leidelijk en daarom valt zij erjjwcl
niet op. Telkens weer is er een onder
nemende regisseur, die een nieuwig
heid toepast. Blijkt die een succes,
dan wordt zijn voorbeeld spoedig door
anderen gevolgd en is de filmtaal weer
met een nieuw woord verrijkt.

Toen David Wark Griffith, de Ameri
kaanse filmpionier, de „close-up" (de
detailopname) „uitvond" zeiden ie
mensen, die het weten konden, dat het
publiek nooit het beeld van een gelaat
zou accepteren zonder het lichaam van
de acteur. Het publiek accepteerde cie
nieuwe vinding wél, doch dat doet niets
af aan de Vindingrijkheid en de durf
van Griffith, die het waagde een reeas
bij voorbaat door de deskundigen ver
oordeeld expressiemiddel voor het eerst
te bezigen.

Iiterjswamen vindingen als het af-'en
opblendèn van scènes. Het publiek leerde
al spoedig dit langzame donkor worden
van een scène en het even langzaam
weer zichtbaar worden van een volgende
te verstaan als het voorbijgaan van een
bepaalde tijdsperiode. Een publiek dat
voor het eerst en zonder meer zou war
den geconfronteerd met een afbeelding,
zoals die in al van hedendaagse films
wordt toegepast, zou vast en zeker
denken, dat er iets niet in orde was met
de projectie.

Op dezelfde wijze is de veel gebiuikte
en misbruikte „flashback" gemeen
goed geworden van de bioscoopbezoe
kers. Men ziet een close-up van een
nadenkende man en, terwijl de scène
langzaam overblendt, hoort men da
„gedachte-stem" van de man zeggen: ,lk
zag haar voor de eerste maal tien jaar
geleden" Niemand zal de daarna vol
gende beelden anders opvatten dan als
wat ze bedoelen te zijn: de herinnering
aan vervlogen tijden.

Ook de nog jonge maar reeds zeer
bekende Engelse regisseur David Lean,
die ons nog pas enkele weken geleden
het een en ander heeft verteld van zijn
werk, streeft er naar de woordenrijkdom
van zijn filmtaal voortdurend uit te
breiden. Zijn streven is er op gerient.
het zover te brengen, dat hij de ge
dachten van zijn personen zichtbaar kan
maken, hetgeen de literatuur tot nog t e
op' de filmkunst voor heeft gehad.

„De filmregisseur", aldus Lean, „heeft
altijd grote moeilijkheden ondervonden,
zodra het er om ging het publiek duide
lijk te maken, wat een bepaalde figuur
in de film denkt. Ik meen daarvoor een
oplossing te hebben gevonden en vol
gens mij kan het slechts een kwestie van
tijd ijjn, aleer het filmpubliek de nieu-

we techniek ais een conventie accep
teert, hoewel de toeschouwer er lang
zamerhand aan zal moeten wennen.

Om eens een voorbeeld te noemen:
een vrouw neemt afscheid van een ma,.
Hij stapt in een raceboot, die wegsnel
over een meer. Zij wuiven elkaar tan
afscheid toe. Getuige van deze scène is
de echtgenoot van de vrouw, die onvei
wacht is komen opdagen. Hij weet, dat
zijn vrouw vóór huil huwelijk verliefd
is geweest op die man. Jaloezie welt in
hem op. Hij wendt zich naar de camera
en plotseling verschijnt op het doek een
grote close-up van de man en de vrouw
in een innige omhelzing. De echtgenoot
wendt zich af en tracht deze gedachte
uit zijn brein te verdrijven. Zal het pu
bliek dit begrijpen? Zal men zich reai-
seren, dat de close-up van de man en
de vrouw slechts de verbeelding van de
jaloerse echtgenoot weergeeft, of zL
men denken, dat er een stukje film op de
verkeerde plaats verzeild is geraakt? Ik
hoop. dat men het zal begrijpen, want
op deze manier heb ik een moeilijkhe-'d
in mijn nieuwste film „The Passionate
Friends" opgelost.

„Het is eigenlijk", aldus David Lean,
„een uitbreiding van een experiment,
dat ik al in mijn film „Oliver Twist"
heb gedaan. In die film heb jk het maar
éénmaal geprobeerd en wel in de scène
van Bill Sykes bij het lijk van Nanc.v.
de vrouw, die hij zo juist heeft vermoord.
Nadat ik een grote close-up van het door
wroeging verwrongen gezicht van Bill
Sykes heb laten zien, snijd ik ineens over
naar een opname, waarin Sykes de Jood
Fagin neerslaat, de man, die hem tot de
moord heeft opgezet. Ik hoopte daarbij
dat het publiek zou begrijpen, dat Sykes
wenste, dat hij Fagin had neergeslagen
en niet Nancy. In „The Passionate
Friends' heb ik dit systeem hehaaldelijk
toegepast en ik ben zeer benieuwd naar
de reacties van het publiek.

In „Oliver Twist" heb ik nog een an
der experiment ondernomen, dat ik in
mijn volgende film „Madeleine Smith"
verder wil uitwerken. Het is een uit
breiding van het ,flashback"-s.ysteem en
wordt toegepast in de scène van de clan
destiene bijeenkomst van de „moeder"
van het werkhuis, mrs. Comey, met een
zekere Monks.

De „Moeder" beschrijft, wat er voor
viel, toen zij tien jaar tevoren Oliver's
stervende moeder verzorgde. De normale
methode zou zijn geweest om de scène
over te blenden, dus langzaam te laten
overvloeien in de volgende, terwijl de
stem van de „moeder" bij het nieuwe
beeld vervolgde. In plaats van de over-
blending heb ik zonder meer hard af
gesneden, zodat het publiek zonder enige
overgang wordt verplaatst naar de wer
kelijke scène en de daarbij behorende
dialoog, zoals die in het verleden heb
ben plaats gehad. Deze scène laat ca
arme vrouw zien, die haar stervenoe
krachten, verzamelt om de „moeder' een
mededeling te doen, die het geheim van
Oliver's geboorte zal onthullen, maar zij
sterft voordat zij het geheim kan open
baren. Daarna snijd, ik weer terug naar
de scène in het heden en Monks zegi
tegen de „moeder": „Je liegt! Ze zei
wèl iets!" De „moeder" autwoordi
„Geen woord zei ze, maar toen gebeurde
het". „Wat?" vraagt Monks. Opnieuw
snijd ik zonder meer terug naar het ver
leden. Oliver's moeder ligt dood in bed
en de werkhuismoeder maakt haar hand
los uit die van de dode vrouw. E; n
stukje papier fladdert neer op het bed
Weer snijd ik naar het heden en Monk?
zegt. „Een stukje papier! Wat stond er
op?" De vrouw vertelt het hem dan.

Het succes van „Oliver Twist" is mij
zeer dierbaar, vooral omdat ik geen be
zwaren heb gehoord tegen de door mij
toegepaste methode, zodat ik meen te
mogen aannemen, dat een regisseur on
gestraft heen en weer kan snijden van
net, heden naar het verleden en omgo.
keerd. Als nu ook blijken mocht, dat
men zonder gevaar van te worden mis
verstaan heen en weer kan snijden tus
sen de werkelijkheid en het gedachten-
leven, dan is de filmkunst weer een
klein stapje verder gekomen op de weg
naar de rijpheid.

Na zes maanden achtereen in het Vic
toria Theater op Broadway in New-York
te zijn vertoond, waarbij meer dim een
millioen mensen de film hebben gezien,
is de technicolor-film „Joan of Ar
naar het leven van Frankrijks nationale
heilige met Ingrid Bergman in de tite»-
rol eindelijk van het programma geno
men.

De vertoning van deze film is in finan
cieel opzicht een succes geweest. Tussen
Kerstmis en Nieuwjaar was de toeloop
van het publiek zó groot, dat de film
verscheidene weken lang ook nog in een
tweede bioscoop, het Fulton Theater,
moest worden gedraaid. Deze maano
wordt „Joan of Arc" in 100 bioscopen
tegelijk vertoond in de voorsteden van
New-York.

In October gaat de film in Amsterdam
draaien, tegelijk met de première in de
andere hoofdsteden van Europa.

De eerste film, waarin Hollywood de
discriminatie van de negers in Amerika
veroordeelt, is gehuurd door één van de-
deftigste bioscopen in Washington. Dit
theater .weigert entreebiljetten te ver
kopen aan negers en de directie is niet
voornemens tijdens de vertoning van de
film wijziging te brengen in deze poli
tiek.

Zie wel naar mijn beelden, maar niet
naar mijn daden.

In Johns Hopkins, Amerika's voor
naamste ziekenhuis, ging verleden week
een zucht van verlichting op, omdat <Cary
Grant, na er een dag of tien wegens geel
zucht in behandeling te zijn geweest,
weer naar huis kon worden gezonden.
De dokters wei-den eenvoudig belegerd
door mensen, die zich op mogelijke
symptomen van geelzucht lieten onder
zoeken om daarna naar de kamer v?n
Cary Grant te rennen, teneinde er „For
He's a Jolly Good Fellow" te gaan
zingen.

Bud Abbott en Lou Costello, de be
kende Amerikaanse komieken, hebben
hun 25ste gemeenschappelijke film vol
tooid, waarmee ze in zekere zin een
record hebben gevestigd wat betreft de
levensduur van de samenwerking tussen
een paar komieken.

Nog nauwelijks tien jaar geleden wa
ren ze een paar totaal onbekenden, die
tijdens een radio-uitzending de aandacht
trokken en naar aanleiding daarvan een
contract kregen om twee films te maken.
Hun eersteling „Caribbean Holiday" was
geen succes, maar hun tweede filn.
„Buck Privates" maakte hen op slag be
roemd. Sindsdien is er geen Abbot-t-
Costello-film verschenen, of zij werd 'n
overweldigend succes.

Nadat zij op haar eigen verzoek van
haar 18 jaar oude contractuele verplich
tingen was ontslagen, heeft Bette Davis
een aanval gedaan op Hollywood:

„De fout van Hollywood is, dat het
iedere film voor ledereen geschikt wil
maken. Het moest eens ecu paar films
speciaal voor volwassenen maken
niet voor de grote massa en de kin
deren".

ZONDAG 14 AUGUSTUS

Gisteren is onder Vinkeveen een auto,
bestuurd door de heer J. van B., direc
teur van de Lumina-film te Amsterdam,
die op weg was naar de hoofdstad, tegen
éen boom gereden. De heer van B. was
zeer vermoeid en is vermoedelijk achter
het stuur in slaap gevallen. Tijdens het
vervoer naar een ziekenhuis is hij over
leden.

Hilversum 1 (301 M) NCRV 8.00 Nws;
8.15 Cone, grosso in F. op. 6 no. 2, Handel;
IKOR 8.30 Prot. kerkdienst; KRO 9.30 Nws.;
9.45 Inleiding Hoogmis: 9.50 Pontit'. Hoogmis
in Voerendaal; 11.00 Salzburger FestSpiele:
„Requiem", Verdi 12.3C Piano: 12.40 Amu-
sementsork.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws.
13.20 Amusemenlsork.; 13.45 Uit het boek
der boeken; 14.00 Zang, guitaar en luit; 14.30
Vacantie in de politiek?; 14.40 Utrechts sted.
ork.; 15.30 Gesprekken met kunstenaars;
15.40 Fragm. uit opera's v. Mozart; 16.40
Sport; 16.25 Vespers; NCRV 17.00 Prot. kerk
dienst; 18.30 Ned. Strijdkr.; 19.00 Psalmen;
19.15 „Zonen in battle-dress"; 19.30 Nws.;
KRO 19.45 Viool en piano; 19.50 Boekbespr.;
20.05 De gewone man; 20.12 „Uit en thuis"
(20.12 Melodieën v. d. week; 20.35 Ik zie wat
jij niet ziet; 20.45 Symphonette-ork.; 21.15
Muzikale tombola; 21.37 Actual.; 21.45 Hoor
spel); 22.45 Avondgebed; 23.00 Nws.; 23.15
Avondconc.

Hilversum II (415 M) VAR». 8.00 Nws.
8.20 Lond. Philh. ork.; 8.30 v. d. tuin; 8.45
gram.; 9.45 Geest, leven; 10.00 VPRO en
IKOR; AVRO 12.00 Marinierskapel; 12.30
Zondagsclub; 12.40 Aecordeonver.; 13.00 Nws.
13.20 Zigeunermuz.; 13.50 „Even afrekenen";
14.00 Piano; 14.05 Boekenhalfuur; 14.30 Ka-
merork.: 15.30 Filmpraatje; 15.45 Skymasters
en Habanera-ork. 16.30 Sport 17.00 VPRO:
VARA 17.30 Zang; 17.50 Report. Zwemkam-
pioensch.; 13.00 Nws.; 18.15 Report- zeilwed-
str.; 18.30 Kleinkunstprogr.; 19.00 Voordracht;
19.20 Richard Tauber; 19.30 Paul Godwin en
Ben. Silberman; AVRO 20.00 Nws.; 20.15
Symph. conc.; 21.10 Hoorspel; 21.45 Metro-
pole-ork.; 22.15 ,Dat kun je begrijpen"; 22.25
„Muziek en zang"; 23.00 Nws.; 23.15 Weens
progr.

Radiodistributie III: 8.00 VI. Br.; Nws. 8.05
Gram. 8.30 Dagklapper. 8.45 Gram. 9.00 Nws.
9.15 Casinopr. 10.00 Fr. Br.: Gram. 11.00 „die
Moldau". 11.15 Gram. 11.45 Journaal. 12.00
Vlaams koorz. 12.15 Ork. Saintal. 12.30 Weer-
ber. 12.32 Ork. Saintal. ls.on Nws. 13.15 Jo
Stafford. 13.30 V. d. sold. 14.0ft> „Salzburger
Festspiele". 15.45 Sonate v. Mozart. 16.00 Bing
Crosby. 16.15 Geraldo. 17.00 Kootwijk: Bata
via. 18.00 Eng. Li.P.: „Rocky Mountain
Rhythm". 18.30 „Ignorance is bliss". 19.00
VI. Br.; Nws. 19.30 Ork. Lombardo. 20.00
Omr. ork. 20.30 Jo Vincent en Louis v. Tul-
der. 20.45 Salonork. 21.15 Xavier Cugat's ens.
21.30 Fr- Br.: Musette en accord. 22.00 VI.

Br.: Nws. 22.15 Verz. pr. 23.00 Nws. 23.05
Gram.

Radiodistributie IV: 8.00 BBC Schots Var.
ork. 9.00 Nws. 9.10 Sandy Macpherson. 9.30
„Music in the air". 10.30 Eng. H.S.: Albert
Webb en ork. 10.45 Ork. conc. 12.00 Eng. L.P.:
Sidney Torch en ork. 12.30 20 Vragen. 13.00
13.00 Verz. pr. 14.30 Geraldo. 15.00 Fr. Br.:
Symph. v. Tsjaikofski. 15.45 Selectie uit „La
Favorita". 16.30 Eng. L.P.: Gr. 17.30 Fr. Br.:
V. d. sold. 18.00 Symph. jazzmuz. 18.30 Eng.
H.S.: BBC Midi. Light Orch. 19.45 Eng. L.P.:
Billy Ternent, Primo Scala en accord. 20.30
Com. singing. 21.00 Reg. King. 22.00 Nws.
22.15 Sandy Macpherson. 22.45 Charlie Kunz.
23.00 Leslie Baker en ens. 23.30 Gram. 23.50
Nws.

MAANDAG 15 AUGUSTUS.

HILVERSUM I (391 M.) N.C.R.V. 7.00
Nws; 7,15 Ochtendgymn.7.30 Balletmu
ziek uit „Sylvia", Delibes; 8,00 Nws,

fram.9.15 V. d. zieken; 9.30 Gram.;

0.00 Cone. v. viool en ork. in d. Schu
mann; 10.30 Morgendienst; 11.00 Kwintet
v. blazers en piano. Gieseking11.20 Van
oude en nieuwe schrijvers; 11.40 Zang
recital; 12.10 Musette; 12.33 Metropole-
ork.; 13.00 Nws; 13.15 Mandolinata; 13.45
Richard Tauber; 14.00 V. d. jeugd; 14.35
Omroepkoor; 15.00 Causerie; 15,30 Kwar
tet K.V. 499 in D.. Mozart; 16.00 Bijbel
lezing; 16.45 Duitse dansen K.V. 571. Mo
zart; 17.00 V. d. kleuters; 17.15 Orgel;
17.45 Regerlngsuitz.; 18.00, Piano; 18.15
„Ver van moeders pappot"; 18.30 Ned.
Strijdkr.; 19.00 Nws; 19.15 Boekbespr.;
19.30 Act. geluld; 19.45 Regerlngsuitz.;
20.00 Nws: 20.15 Kerkconc.; 21.00 Reis
impressies; 21.20 Gram.; 22.00 Omroep-
Ork.22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nws:
23.15 Avondconcert.

HILVERSUM II (415 M.) A.V.R.O.
7.00 en 8.00 Nws, gram,; 8.55 V d. vrouw;
9.00 Ochtendconc.9.30 Waterstanden;
0.35 „Een dansliedje deint"; 10.00 Morgen
wijding 10.15 Arbeidsvitaminen10 50
Trao Rossi; 11.00 Op de uitkijk: 1L15
Canllonspel en orgel; 12.00 Ens. Jo Bos;
12.33 „In 't spionnetje"; 12.38 Viool en
piano: 13.00 Nws; 13.15 Zang en orgel;
13.50 Beniamino Gigli: 14.00 Lezing; 14.20
Symplt. no. 4 op. 36, Tsqhaikowsky15.05
Bonbonnière; 16.00 Kamermuziek; 18,50
De hond in het gezin; 17.00 Atlantic
Quintet: 17.30 V. d. padvinders; 17.45 Ned.
tenniskampioensch.18.00 Nws' 18 20
Gram.; 18.30 Filmkrant:; 19.00 Sonate 'in
N 8r- Fraqck; 19.30 The Skvmasters;
-, 5 Gram.; 21.05 Hoorspel;
2.1.50 Musicorda; 22.20' Causerie; 22.35 Cla.
vecimbelrecital; 23.00 Nws; 23.15 Swing-
corner.

Badiodistributie III: 7.00 VI. Br.: Nws. 7.05
Gram. 7.40 Gym. 7.50 Gram. 8.00 Nws. 8.05

Het voorlichtingsbureau van de voe
dingsraad meldt: Op warme zomerdagen
hebben we gewoonlijk meer dorst dan
honger. Naar een frisse dronk gaat het
meest ons verlangen uit.

Juist met net oog op die verminderde
eetlust, is het wel goed pm nu de drank
te kiezen, die behalve verfrissend ook
voedzaam is. Een melk-, karnemelk- of

PRUS PER POEDER 6 CT.

yoghurtdrank bevat eiwitten en verschil
lende voedmgszouten en vitamines en
vult daardoor zo ongemerkt de tekorten
aan, die we door gebrek aan eetlust licht
oplopen.

Er zijn allerlei melk- en yoghurtdran-
ken te brouwen vooral in combinatie
met limqnade en vruchtensappen die
verrassend g°e.d smaken. Hoe koeler zij
worden opgerend, hoe beter. Heeft u
wel eens melk of karnemelk vermengd
met spuitwater? Met een scheutje limo
nadesiroop of vruchtensap met suiker
vormt dit een heel smakelijke drank!

Karnemelk en yoghurt kunnen ook
heel goed gecombineerd worden met
vruchtenmoes en vruchten zoals ontpitte
pruimen, stukjes peer, frambozen, bra-
men, meloen of sinaasappel. Inplaats van
suiker kan men ook honing of kunstho-
ning toevoegen.

Opgediend in glazen ziet een derge
lijke drank er feestelijk en aantrekke
lijk uit! Wij laten hier nog enkele recep
ten volgen:

Karnemelk met pruimenmoes

500 g pruimen, 2 dl (1 kopje) water,
suiker of (kunst)honing naar smaak, 1
liter karnemelk.

De pruimen wassen, met het water
tegen de kook aan verhitten gedurende
5 a 15 minuten. De vruchten zeven.. Het
pruimenmoes met de suiker of de (kunst)

honing vermengen. De karnemelk door
het moes roeren. De drank koud geven
in glazen.

Karnemelk met bessensap
8 glazen)

3 dl bessensap, het sap van 1 citroen,
1 liter karnemelk, honing of suiker naar
smaak.

De karnemelk onder roeren vermen
gen met het bessensap, het citroensap
en de suiker, of de honing in de drank
oplossen. Ze koud opdoen in glazen.

Yoghurt met limonadesiroop

(6 a 7 glazen)

3/4 liter yoghurt, 1/4 liter melk, 21/2
dl limonadesiroop.

De mellk met de yoghurt vermengen.
De limonadesiroop onder goed roeren
bij de drank doen en deze in glazen
schenken. De drank koud opdienen,

Y oghurt-ijsdrank

Glazen half vullen met vruchten, hier
op eien laag vanilleijs (dit kan verpakt
gekocht worden), daarop yoghurt met
suiker. De glazen versieren met wat
vruchten.

Cone. 8.30 Dagklapper. 9.00 Nws. 9.15 Casino
pr. 10.00 Symph. Jazzmuz. 11.00 Festival
Straatsburg. 12.05 Strijkens. 12.30 Weer. 12.40
Volksmuz. 13.00 Nws. 18.15 Chansons. 13.30

V. d. soid. 14.00 Fr. Br.: Operettemuz. 14.30
Werk. v. Ibert. 15.30 Eng. L.P.; Orlt. Ternent.
16.00 Eng. H.S.: „Serenade ork.". 16.30 Gram.
17.00 Kootwijk: Batavia. 18.00 VI. Br.; Gram.
18.30 Eng. L.P.: „Squadronnalres" ork. 19.00

VI. Br.: Nws. 19.30 Eng L.P.: „Tess Bill",
gevar. pr. 20.00 Verz. pr. 20.45 Fr. Br.: Zang.
21.15 VI. Br.: Sweet- and Soft Players. 22.00
Nws. 22.15 Verz, pr. 23.00 Nws. 23.05 Kamer-
ork.

Hacliodistributie IV: 7.00 Eng. H.S.: Nws.
7.15 „Orch. Moderne". 7.50 „Lift up your
hearts". 7.55 Weer. 8.00 Fr. Br.: Nws. 8.10
Conc. 9.00 Eng. L.P.: Nws. 9.10 Verz. pr.
10.00 Bios orgel. 10.30 Eng. H.S.: Mil. ork.
11.00 Eng. L.P.: BBC Welsh Orch. 11.45
Voordr. 12.00 Eng. H.S.: Muz. 12.25 „Oppor
tunity Knocks". 12.55 Weer. 13.00 Nws. 13.15
„Those were the days". 13.55 Cricketuitsl.
14.00 Gram. 14.40 Orgel. 15.00 VI. Br.: Opera-
en zang. 15.35 Ave Maria. 15.50 Fr. Br.: Gram.
16.30 Dansmuz. 17.30 V. d. sold. 18.00 Gram.
19.00 Eng. H.S.: „Melachrino Strings". 19.15
Gevat-, pr. 19.45 BBC Symph. ork. mmv. Ida
I-Iaendel (viool). 21.00 Nws. 21.15 Eng. L.P.:
Ray Martirf en ork. 22.00 Nws. 22.15 Dans
muz. 23.00 Voordr. 23.15 Albert Cazabon
Ork. 23.56 Nws.

DINSDAG 16 AUGUSTUS.

HILVERSUM I. (301 M.) KRO. 7.00 Nws.,
ochtendgymn., gram.: 7.45 Morgengebed;
8.00 Nws., gram.; 9.00 Lichtbaken; 9.25 Suite
no. 1 in C. gr. t.. Bach; 10.00 V. d. kleuters;
10.15 London Symphonie, Vaughan Williams;
11.00 Gram.; 11.30 Als de ziele luistert; 11.40
Sonate in D. gr. t., Leclair; 12.00 Angelus;
12.03 Peter Pears en Benjamin Britten; 12.33
Ork. z. Naam; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws
13.20 Ork. z. Naam; 13.40 Piano-duo; 14.00
Trio in g. kl. t. op. no. 3, Chausson 14.30
Onder ons; 15.00 Symphonette-ofk.; 15.30
Songs; 16.00 V. d zieken; 16.30 Ziekenlof;
17.00 V. d. Jeugd 17.45 Regerlngsuitz.; 18.00
Amusementsork.; 18.20 Sport; 1830 Ned.
Strijdkr.; 19.00 Nws.: 19.15 Amusementsork.;
19.30 Dit Is leven 19.45 Regerlngsuitz.; 20.00
Nws.; 20.05 De gewone man; 20.12 Viool en
piano; 20.30 Vragen v^ji deze tijd; 21.05 Om-
roepkamerork.; (21.45 Actual.)-, 22.20 Fragm.
uit „Lohengrin", Wagner; 22.45 Avondgebed,
23.00 Nws., gram.

HILVERSUM II (415 M.) AVRO. 7.00 en
8.00 Nwf gram.; 8.55 V. d. vrouw; $.00
Gram.; 9.30 Waterstanden; 9.35 „Aubade1
10.00 Morgenwijding 10.15 De Speeldoos en
musette-ork.; 10.50 V. d. kleuters; 11.00 Ork
Peter Gullen; 11.30 V. d. zieken; 12.00 Orgei,
12.40 Piano 13.00 Nws.; 13-15 Fromenade-ork.:
14.00 Hawaiianmuziek 14.30 Orkestwerken,
16.25 „Antonin Dvorak"; 16.40 V. d. jeugd:
17.30 Sport; 17.40 Spaanse volksmuz.; 18.00
Nws.; 18.15 Piano; 18.30 Volksliederenkwar-
tet; 18.50 Kleinkunstprogr.; 19.30 BBC Symph.
ork.; 20.05 Nws.; 20.10 W.-Europ. comment.:
20.20 uit opera's 21.00 Hoorspel; 21.25 Ork
Maria Zamora; 21.50 Buiténl. overz 22.05
The Skymasters; 22.35 Duettenprogr 23 00
Nws-, gram.

RADIODISTRIBUTIE III: 7.00 VI. Br.: nws,
7.05 gram., 7.30 kron., 7.40 gym-, 7.50 gram
8.00 nws 8.05 gram.; 8.15 Enig. H.S.: ork.
Leon; 9.00 Eng. L.P.: nws.. 9.10 verz.pr
10.00 Bios. orgel, 10.30 ens. Denis, 10.45 voor
dr., 11.00 Troise en ens., 11.45 voordr.; 12-00
VI. Br.: zang, 12.30 ber., 12.32 ork. Michiels.
13.00 nws., 13.15 gr., 14.00 muz.; 15.00 Kalund-
borg: Cabaret ork; 16.00 NWDR: „Quartetto
di Roma"; 16.30 Eng. H.S.: gram; 17.00 Koot
wijk: Batavia; 18.00 VI. Br.: Chopin; 18.25 fin.
kroniek, 18.30 v. d. sold.; 19.00 Fr. Br.: vocale
ens.; 19.30 Eng. L.P.: „Lucks' way". 20.00 ork.
Stapleton, 20.300 verz. pr.; 21.00 VI. Br.: Ital.
Operamuz., 21.15 omr.ork.. 21.45 actual., 22.00
nws; 22.15 Eng. L.P.: „Olde Tyme Dance
orch.". 23.00 voordr., 23.15 Raeburn ork m.
orgel, 23.56 nws.

RADIODISTRIBUTIE IV: 7.00 Eng. H.S.:
nws., 7.15 BBC North Irel. Light orch 7.50
„Lift up your hearts", 7.55 weerber.; 8.00 Fr.
Br.: nws., 8.10 CQnc.; 9.00 VI. Br.: nws.. 9.05
gram., 10.00 dlv.; 10.30 Eng. H.S.: ork. May,
11.00 voordr.. 11.15 rumba ork., 11.45 zang.
12.00 muz., 12.30 v. d. arbeiders mmv. James
Moody (piano), 12.55 weer, 13.00 nws-, 13.15
„Petticoat Lane" gevar. pr., 14.00 cricketuitsl.
14.05 BBC Schots ork,; 15.45 Eng. L.P.: ork.
Douglas, 16.00 voordr., 16.15 BBC North orch.,
17.00 Sandy Macpherson; 17.10 Fr. Br: v. d.
zieken, 18.00 v. d. sold.; 18.200 Eng. H.S.:
the Lyrian Singers"; 18.45 ork. Mackay:
19.40 Fr'. Br.; gram, 19.45 nws., 20.00 selecties
uit „Cav. Rusticana" en uit „Louise"; 22.00
Eng. L.P.: nws.. 22.15 VI. Br.: jazz, 22.50 nws.,
22.55 gram, 23.00 div.

Ons Romanbijvoegsel

KORTE INHOUD VAN HET
VOORGAANDE.

Andrew Someilon is getuige van een
verkeersongeval, waarbij het slachtof
fer van diens portefeuille wordt be
roofd. Op de plaats van het ongeval
bevat, waarin om inlichtingen wordt
vindt hij een krant, die een advertentie
gevraagd omtrent Neil Clinton, kapitein
van het Amerikaanse luchtlager. Van
de politie verneemt Andrew, dat het
slachtoffer in het ziekenhuis is ver
moord, kort nadat het daar aankwam.

De volgende morgen begroet hij Shir
ley Clinton, zuster van Neil en hij
maakt ook kennis met Walter van Ges-
sel. een neef van Shirley. Zij nodigt
hem uit met haar de lunch te gebrui
ken. Even later wordt Shirley op haar
kamer neergeslagen door een indringer,
die zich een brief toeeigent, die zij
van een „vriend" van haar broer, ze
kere Dupont, ontvangen heeft. Andrew
is intussen In het pension van Dupont,
gearriveerd, doch loopt in een val, die
voor hem is opgezet.

Inmiddels wordt Shirley opgebeld
door Dupont, die haar verzoekt nem
ergens te ontmoeten, aan welk verzoek
zij voldoet in de hoop iets naders om
trent haar broer of zijn vrouw te zul
len vernemen. Van Gessel is in'ussen
op zoek gegaan naar Yvette, die in
Louvain een hoedenwinkel heeft. Hij
tracht haar vertrouwen te winnen, maar
zij worden gestoord door Shirley. Het
blijkt, dat Yvette inderdaad een zoon
heeft en Shirley vraagt haar of zij
hem zien mag.

Voordat van Gessel vertrekt beschul
digt hij Yvette een intrigante te zijn.
Shirley hecht hier g"cn geloof aan en
neemt Yvette, haar kind en de nurse
mee naar Brussel.

Andrew bevindt zich nog altijd in
handen van Gontier en zijn bende.

Er wordt 'besloten hem uit de weg te
ruimen door hem ergens op een ver
keersweg te deponeren, waar hij ge
vonden wordt door Shirley, die naar
Brussel terugkeert
10)

Draai hem eens om en kijk eens of
hij gewond is, vroeg de chauffeur. Je
hebt zeker geen zaklantaarn bij je?

Hier is de mijne, zei Yvette, die hen
gevolgd was. Ze knipte het apparaat aan,
juist op het ogenblik, dat de chauffeur
de man op zijn rug draaide en ze zagen
een door de zon gebruind gelaat en een
vierkante wilskrachtige kin.

Shirley uitte een kreetje van verba
zing toen ze hem herkende.

Ik geloof niet, dat hij gewond is
m'selle. deelde de chauffeur mede. Ten
minste niet ernstig.

Ken je hem, vroeg Yvette, die het
vreemde gedrag van Shirley blijkbaar
niet ontgaan was.

Shirley beet op haar lip. Ze was in
wendig woedend en ze voelde zich tege
lijkertijd diep vernederd. Eerst had ze als
vanzelf medelijden gevoeld voor de uit
gestrekte figuur op de weg en dit hin
derde haar nu ze ontdekte, wie daar voor
haar lag en in welke toestand.

Ja. ik kon hem. zei ze kort. Maar
vanaf dit ogenblik wil ik niets meer met
hem te maken hebben.

Toen Andrew de volgende morgen ont
waakte leek het wel, of zijn hoofd elk
ogenblik kon barsten. Hij kon zich het
eerste moment niet meer herinneren, wat
er gisteren met hem gebeurd was en hij
voelde zich alsof hij zojuist uit een ver
schrikkelijke droom ontwaakt was. Ge
leidelijk aan werd zijn geest echjer hel
der en bemerkte hij, dat hij in zijn bed
lag in Hotel de Bouillon. Hij probeerde
overeind te komen, maar met een zucht
van pijn zakte hij weer terug in de kus
sens. Het lijkt wel, of mijn hoofd een
massief loden kogel is. kreunde hij.

Hij gaf echter de moed niet op en ge
steund op zijn ellebogen keek hij ver
baasd om zich heen. Zijn kleren lagen
keurig opgevouwen op een stoel naast
het bed. Dat was dus in orde. alhoewel
hij zich niet herinnerde dat hij zich had
uitgekleed.

Daarna bleven zijn ogen rusten op een
enveloppe die op de toilettafel lag. Hij
zag, dat er in een keurig handschrift, dat
kennelijk van een vrouw afkomstig was,
zijn naam op geschreven stond en zijn
gedachten gingen direct naar Shirley.
Thans wist hij alles weer. Hij had haar
in haar kamer achtergelaten om van Ges
sel achterna te gaan, maar in plaats van
Van Gessel had hij Dupont ontmoet, die
hem naar café de Bon Chance gelokt had,
waait deze hem overgeleverd had aan da
genade van Papa Gontier. Hij had kun
nen ontsnappen om later weer gegrepen
te wordqn, waarna hij door die monsieu,-
Papillon was ondervraagd.

Terwijl al deze gebeurtenissen in zijn
herinnering terug kwamen, was hij voor
zichtig uit bed gestapt; hij nam de
enveloppe van de toilettafel en scheurde
deze met zijn wijsvinger open.

Het briefje was geschreven op een
velletje papier van het hotel en luidde
kort en krachtig:

Naar aanleiding van hetgeen gebeurd
is wens ik niet langer meer van uw
diensten gebruik ,te maken. Indien het
ingeslotene niet voldoende mocht zijn,
om uw onkosten ta dekken, stuur dan
uw rekening aan de heren Gaylord en
Middleditch.

De ondertekening luidde: „Shirley
Clinton., en het „ingeslotene" bestond uit
een honderddollarbiljet.

Andrew staarde stom verbaasd naai'

het papier. Naar aanleiding van het
geen gisteren gebeurd islas hij. Maar

deksels nog an toe, wist ze dan niet dat
zijn doodvonnis gisteren was uitgespro
ken? En het zou voltrokken zijn ook, als
die troep in dat café zijn zin had ge
kregen. Zelfs op dit ogenblik had hij er
nog geen idee van, hoe hij aan zijn
vreselijke lot ontsnapt was.

Ik wens niet ldnger van uw diensten
gebruik te maken. Wel heb ik ooit van
m'n leven! Daar was toch in het geheel
geen reden voor. Maar misschien heeft
iemand met opzet getracht mij in haar
ogen onmogelijk te maken, bedacht hü
plotseling.

Het beeld van Shirley rees voor hem
op en hij kon niet geloven, dat zij het
type meisje was, dat zo maar zonder
me/,- alles geloven zou, wat men haar
wildevertellen. leiband moest haar be-
invloed hebben, iemand, die waarschijn
lijk niets van hem hebben moest, zoals
Walter van Gessel bijvoorbeeld. Over
tuigd als hij was, dat hij de spijker op
de kop getikt had, begon hij zich haastig
te kleden, terwijl allerlei gedachten hem
bestormden, Dat briefje was zeker het
resultaat van een of ander misverstand
en hij was er van overtuigd, dat Shirley
een heel andere kijk op de zaak zou krij
gen, als hij haar alles eens haarfijn uit
legde.

Dat dit echter niet zo gemakkelijk zou
gaan, als hij zich had voorgesteld, be
merkte hij, toen hij zich naar haar
kamer begaf.

Mademoiselle kan u niet ontvangen,
werd hem kortweg door Marie, het
kamermeisje medegedeeld, en er werd
hem verzocht, m'mselle niet verder lastig
te vallen.

Dit was werkelijk het toppunt. Was
ze dan zo stom dat ze niet wist, dat hij
zelfs zijn leven gewaagd had om haar te
helpen? dacht hij woedend. Ik laat me
toch maar niet zo zonder meer weg
sturen mompelde hij geërgerd.

Hij duwde Marie opzij en bonkte met
zijn vuisten op de deur.

Ik kom binnen! riep hij dringend.
Hoort u juffrouw Clinton? Of u het goed
vindt of niet ik wil met u spreken.

Nadat hij zich op deze manier had aan
gekondigd opende hij de deur en stapte
vastbesloten Shirley's kamer binnen. Hij
had echter maar twee drie passen ge
daan toen hij ietwat onzeker bleef staan.
Hij had namelijk verwacht Shirley alleen
aan te treffen in plaats van in gezelschap
van een vriendin.

Shirley vermoedde, dat hij even met
wist wat te doen en ze haastte zich van
deze gelegenheid gebruik te maken.

Wel? vroeg ze koel. Als u Iets te
zeggen hebt, ga dan uw 'gang; ik geef u
precies twee minuten. Haar knappe ge
zichtje stond vastberaden en ze stak haar
kinnetje agressief naar voren. Ze is
werkelijk niet voor de poes, dacht
Andrew vol bewondering en hij bereidde
zich voor op een heftige woordenwisse
ling

Ik zal niet meer tijd nodig hebben,
juffrouw Clinton, zei hij, terwijl hij haar
even koel aanzag als zij hem. Ik zou
het evenwel zeer op prijs stellen, even
onder vier ogen met u te praten. Hij
keek naar de vreemde vrouw met haar
donkerblonde haar spitse neus en dunne
lippen terwijl hij zich afvroeg, wie ze

kon zijn. Misschien wel een coiffeuse of
anders een costumière dacht hij. In ieder
geval een heel ander type, dan Shirley.

Ze stond langzaam uit haar fauteuil op,
maar Shirley beduidde haar dat ze kon
blijven zitten.

Als u iets te zeggen hebt, dan kunt
u dit gerus; doen in -het bijzijn van me
vrouw Cliifton, zei Shirley.

Mevrouw Clinton..? Andrew staar
de opnieuw in de richting van de an
dere vrouw. Hij herinnerde zich nu, dat
Shirley doo-r middel van Dupont een
foto van Neil's vrouw had ontvangen en
hij stelde zich zelf de vraag, of ze haar
identiteit zou kunnen aantonen.

Ik wens u geluk, dat u haar zo snel
gevonden heeft, vervolgde Andrew: Hoe
is u daarin geslaagd?

Shirley keek hem minachtend aan

Ik beft niet van plan u dit allemaal
te vertellen, mijnheer Somerton. U hebt
er absoluut geen aanspraak op iets te
vernemen, nadat u zich op een derge
lijk onbehoorlijke wijze hebt gedragen

doorZe aarzelde even om 't juiste

woord te zoeken, slaagde daar blijkbaar
niet in en beëindigde tenslotte haar zin:

-.door u zelf zo vreselijk te be
drinken.

Andrew moest zichzelf geweld aandoen
om kalm te blijven. Het waren niet zo
zeer de woorden, die zijn eergevoel
kwetsten, maar het was meer de manier
waarop ze het zei. Wat men haar over
hem verteld mocht hebben, ze had toch
minstens zichzelf moeten afvragen, of hij
nu werkelijk iemand was, die zich op
een dergelijke, door haar aangeduide
manier, zou gedragen. In plaats daarvan
had ze hem zonder meer veroordeeld.

Het zal u spijten, dat u aldus te-gen
mij gesproken hebt, als u de waarheid
zult vernemen, zei hij heftig. Met zijn
'heldere blauwe ogen zag hij haar woe
dend aan en even voelde ze twijfel In
zich opkomen. Ze herstelde zich echter
snel .overtuigd als ze was, dat haar ge
voelens haar niet konden bedriegen.

De waarheid was anders vrij duide
lijk, toen mijn wagen u vannacht bijna
overreed op de weg van Louvain naar
Brussel, zei ze minachtend; Ik heb u
met mijn eigen ogen dronken en met in
staat om één vin te verroeren, daar zien
liggen

Even leek het er op, alsof hij haar wil
de slaan en ze voelde zich niet helemaal
op haar gemak.

Plotseling echter schoot hij ln de lach.

Ik begin er iets van te begrijpen,
zei hij, terwijl hij opnieuw naar Yvette
keek: Als ik u even alleen kan spre
ken, juffrouw Clinton, dan zal ik u de
zaak uitleggen.

Shirley schudde echter haar hoofd. Hij
hoopte haar te overbluffen .dacht ze, of
ten minste een beroep te doen op haar
sympathie en als ze wat meer zeker van
haar zelf was geweest, dan had ze mis
schien wel toegegeven, want ze zou hem
graag vergeven hebben. Hij zag er zo
echt mannelijk uit, met die kloeke uit
drukking op zijn gezicht.

Ik heb van u geen uitleg nodig, zei ze
tenslotte: En nu ik mevrouw Clinton

i toch gevonden heb, lijkt het mij njet
meer nodig, dat i'k u nog langer hier

vasthoud en blijft mij slechts over u goe
de morgen te wensen.

Ze maakte een gebaar dat ze het ge
sprek als beëindigd beschouwde. Als hij
nu niet zou vertrekken, dan zou ze zich
genoodzaakt zien de gérant te waarschu
wen, waarna natuurlijk een onverkwik
kelijke scène zou volgen. Andrew keek
over zijn schouder naar Maria, die in de
deuropening stond.

Je kunt wel gaan, riep hij haar toe.

Hij scheen besloten te hebben, ondanks

dt aanwezigheid van Yvette, toch te zeg
gen ,'wat hij op het hart had. Misschien
was het wel goed, dat ze er bij tegen
woordig was, want als ze inderdaad een
oplichtster zou blijken te zijn, zoals hij
vermoedde, dan zou ze tenminste weten,
dat hij de rol kende, die Dupont in deze
zaak speelde.

Ik was vannacht niet dronken, be
gon hijÉ toen Marie de deur achter zich
gesloten werd. I'k werd met het een of
ander middel bedwelmd en neergelegd
waar u me vond, zodat de eerste de bes
te wagen me zou overrijden en doden.
Als u het waart, die me op tijd opmerk
te dat is me namelijk nog steeds niet
duidelijk dan heb ik aan u mijn le
ven te danken.

Er volgde even een pauze °P deze
dramatische mededeling. Yvette keek iet
wat onzeker om zich heen, alsof ze af
wachtte, tot Shirley iets zou zeggen,
voordat zij zelf. haar mening te kennen
wilde geven. Shirley echter staarde An
drew volkomen onthutst aan. Als hij de
waarheid gesproken had, dan had zij 'n
grote fout begaan door hem te beschul
digen. Maar was het wèl waar, wat hij
zeide?

Waarom zou iemand iets dergelijks
willen doen? vroeg ze: U zult toch
moeten toegeven, dat het verhaal, dat u
vertelt, ietwat ongeloofwaardig klinkt,

mijnheer Somerton.

Ze huiverde, toen ze terugdacht aan
het ogenblik, waarop ze die figuur voor
hun wagen hadden ontdekt. De armen
lagen naast het lichaam naar beneden en
ze herinnerde zich de onnatuurlijke hou
ding. Wat hij hun thans vertelde, kwam
zeer goed overeen met hetgeen zijzelf
had opgemerkt.

Onmogelijk of niet, juffrouw Clin
ton, het gebeurde zoals ik u gezegd heb,
vervolgde Andrew. En ik moet er nog
aan toevoegen,dat de persoon, die me
uit de weg wilde laten ruimen, 10.00Q
francs er voor wilde neertellen.

Tienduizend.U.Maar waar
om?

Andrew keek haar grimmig aan.

Pierre Dupont zal U hier wel over

kunnen vertellen, denk ik, zei hij.

Shirley bood Andrew onmiddellijk haar
verontschuldigingen aan, toen ze alles ver
nomen had, wat hij had meegemaakt. Hij
had haar zonder omhaal verteld hoe alles
in zijn werk was gegaan en ze wist wer
kelijk niet, wat ze moest doen, om haar
gedrag te excuseren.

Andrew had daar echter helemaal geer.
behoefte aan. Hij was al lang blij, dat hij
haar had kunnen overtuigen en hij deed
al het mogelijke haar over haar verwar
ring heen te helpen. Hij begon daarom te
praten over het motief, dat de oorzaak
moest zijn van Dupont's gedragslijn.

Uit het feit, dat hij op deze manier
er voor wilde zorgen, dat wij geen contact
meer met elkaar zouden hebben leid ik
af, dat hij tot alles in staat is, merkte hij
op

Shirley zat terneergeslagen voor zich
uit te staren,

Ik kan het nog niet begrijpen, zei
ze Waarom zou hij mij dan die foto
van Yvette gestuurd hebben? Hoe kwam
hij er aan en wat hoopte hij er mee te

bereiken, door ze aan aan mij toe te zen
den?

Andrew glimlachte. De eerste en laatste
vraag waren gemakkelijk te beantwoorden
als men wist, dat er hier sprake was van
ongeveer vijftig millioen dollar. Het was
echter de middelste vraag, waarop ook
hij het antwoord niet kende.

Zou Uw neef van Gessel ons mis
schien niets meer hierover kunnen ver
tellen? vroeg hij haar. Het schijnt me toe,
dat hij mevrouw Clinton nogal vlug had
opgespoord.

Deze opmerking was bedoeld als een uit
daging, want hij was er helemaal niet
zo zekér van dat Yvette een eerlijke rol
in deze hele affaire speelde. Er was iets
in haar manier van doen, dat hem niet
aanstond. Hij moest evenwel toegeven, dat
ze met om de zaak heendraaide.

Monsieur van Gessel heeft me

daarover gesproken, zei ze met een veront
schuldigende blik naar Shirley. Het klonk
werkelijk een beetje fantastisch, dat moet
ik toegeven. Hij zeide, dat hij in Brussel
op het C. S., waar hij in een kiqsk siga
retten kocht aan de bediende gevraagd
had, of. deze het plaatsjd Galede soms ken
de. Het eigenaardige was toen, dat deze
man iemand kende, die juist enkele weken
tevoren een hoed bij mij gekocht had bij
welke gelegenheid wij over het dorp ge
sproken hebben.

En hi] vertelde van Gessel zeker
hoe hij er moest komen, maakte Andrew
de zin ai'. Waar ligt Galede ergens?

Ongeveer zeven kilometer ten zui
den van Louvain, antwoorde Yvette.

Dat weet U natuurlijk nog niet, legde
Shirley uit. Het was in Galede, dat
Yvette Neil leerde kennen. Ze zijn in de
parochiekerk daar getrouwd.

Het is nu één grote puinhoop, zei
Yvette met een trieste blik.

Ze opende haar tasje en haalde er het
document uit, dat Andrew herkende als
een trouwcontract. Hij las het door en
kon niets ongewoons er aan ontdekken.
Het had er dus alle schijn van, dat wat
Yvette betreft de zaak in orde was.

Maar welke rol speelt Pierre Dupon-
dan toch in deze zaak? vroeg hij zich af.

HOOFDSTUK 10.

Het kanten zakdoekje.

De atmosfeer op het hoofdbureau steeg
plotseling tot het kookpunt, toen Andrew
zijn naam had genoemd efi verzocht had
deze zo spoedig mogelijk door te geven
aan kolonel Jacques. Verschillende agen
ten vlogen trappen op en af, telefoons
rinkelden achter gesloten deuren en een
aantal mannen in burger stonden bij ei
kaar in de hal om eventuele instructies
af te wachten. Aan hun hele manier van
doen kon men zien, dat er iets belang
rijks gaande was.

Terwijl men hem in.een vertrek bracht
dat speciaal was ingericht om bezoekers
te ontvangen hoopte Andrew dat de ac
tiviteit, die werd ontwikkeld en waar
van hij getuige was, zijn bespreking met
kolonel Jacques riet zou vertragen. Hoe
wel hij Shirley verteld had, dat hij de
kolonel wilde spreken over Pierre Du
pont was zijn eigenlijke doel de kolonel
eens te vragen, wat hij vfn Yvette dacht,
want het bewijs, waaruit bleek dat ze
Neil's vrouw was had hem helemaal niet

overtuigd.

Hij behoefde gelukkig niet larig te
wachten, wamt binnen vijf minuten werd
hij naar boven gebracht, naar de grote
kamer met het donzige tapijt, waar de
kolonel hem wachtte. Ondanks het la
waai en de drukte in het hele gebouw
was het hier verbazingwekkend rustig.
De kolonel, die bij het venster stond
verzocht hem plaats te nemen.

Is dit een gewoon bezoek, of bent
U hier als vertegenwoordiger van
m'mselle Clinton?, vroeg hij

Andrew glimlachte.

Ja, gisteravond laat nog. U bent
een geluksvogel, dat U nog rn leven bent,
mijn vriend.

Dat is nog te zacht uitgedrukt, grin
nikte Andrew.

Ik vermoed, dat U in ernstige moei
lijkheden verkeerde toen ik Uw onsa
menhangende telefonade ontving.

Ik hoopte dat U het zoudt begrij
pen, wat er aan de hand was met me.

De kolonel glimlachte minzaam.

Hebt U mijn mensen niet gezien,,
toen U hier binnenstapte? We zoeken
Dupont voor een moord.

Andrew floot zachtjes tussen zijn tan
den.

Moord zegt U? Op wie? Niet op mij
veronderstel ik?

Neen; op de oude man, die in de
rue Montagne de la Cour werd aange
raden. Maar daar zal ik U later wel
over -vertellen. Eerst zou ik graag eens
horen, wat U allemaal hebt meegemaakt.

Hij luisterde aandachtig, terwijl An
drew hem zijn avonturen in Café de Bon
Chance verhaalde. Af en toe maakte hij
een aantekening en tweemaal werden ze
gestoord door de telefoon. Hij wachtte
echter met vragen stellen, totdat Andrew
zijn verhaal beëindigd had.

Dat is een lastig probleem, merkte
hij tenslotte op, teen Andrew uitgespro
ken was. Uit wat U mij verteld hebt
meen ik 'begrepen te hebben, dat al die
mannen lid zün van de Weerstandsbewe-
ging, waardoor wij ze niet als gewone
misdadigers kunnen beschouwen.

Hij wachtte even en keek Andrew on
derzoekend aan, alsof hij verwachtte, dat
deze zou begrijpen, wat hij bedoelde, het
geen tot op zekere hoogte ook het geval
was. Men behoefde slechts d'e Europese
politiek te kennen om te weten dat Bel
gië even-als trouwens Frankrijk, Neder-
land-Joegoslavië en verschillende andere
bevrijde landen een zeker dank ver
schuldigd waren aan alle patriotten, die
in het geheim tegen dezelfde vijand had
den gestreden. Het was natuurhjk niet
toegestaan wanneer deze stryd ontaard-
d)e in een brute m-oordparty.

Ik vraag mÜ af, of het Britse minis
terie van Buitenlandse Zaken er ook zo
over denkt, merkte Andrew op.

Kolonel Jacques strekte bezwarend zijn

handen uit.

Ho, ho, mijn vriend! We komen nu
op gevaarlijk terrein. In dit geval is een
Brits onderdaan eh, ietwat ruw behan
deld zullen we het noemen, door pen
van onze ondergrondse groepen. We
hebben ons gehaast de zaak te onderzoe
ken en nu ontdekken we tot onze af
schuw dat de mannen, die hierbij be
trokken zijn behoren tot het.... eh....
onbeschaafde type En daarom zal het
°«ze plicht zijn- hen daarvoor hun ge
rechte straf te doen ondergaan, maar
wanneer we hiertoe overgaan, dan be
staat er alle kans dat alle weerstands-
groepen. die over heel het land ver
spreid zitten-, in opstand komen. Begrijpt
U wat dat betekent?

Andrew haalde de schouders op.

Oh zeker, ik begrijp dat maar al
te goed. U vreest een politieke omwen
teling in Uw land en dus zoudt U lie
ver hebben, dat ik er niet verder over
sprak. Dat is best, d-an zal ik zelf mijn
rekening met monsieur Pappillon wel
vereffenen.

De kolonel fronste ietwat geërgerd
zijn wenkbrauwen.

Uw rekening met hem vereffenen?,
vroeg hij: Dat begrijp ik niet.

Dat is anders vrij eenvoudig. Ik ben
van plan monsieur PapiUon te arreste
ren onder verdenking van moord met
voorbedachten rade en d-an pas zal ik het
incident als beëindigd beschouwen

Kolonel Jacques stond op uit zyn' zetel
maar ging direct daarop weer met een
zucht zit-ten.

t