BIDAULT WINT HET PLEIT
van
tDreiüing vrijste
omzetbelasting
k op groot gezin verlaagd
Verhoging personele belasting
vijf maanden uitgesteld
MN UIYlEiVr voor gevallen
Marechaussee en politie
met hem accoord
Ook de radicalen
VOOR ALLE DISTRICTEN
Trapsgewijze afseliaffing ondernemings
belasting en verhoging vennootschaps
belasting
door Prinses Wilhelmina onthuld
Ultimatum van
man
PAGINA 3
DONDERDAG 27 OCTOBER 19-49
Een gedeelte van het interieur van
het conversiegebouw, waar grote
convertoren staan opgesteld. Zowel
vaten als leidingen zijn zwaar
geïsoleerd om warmte-verlies te
voorkomen bij 't productie-proces,
dat met zeer hoge temperatuur
gepaard gaat.
iedereen automatisch bukte: de brug kan
telde finaal onder mijn laarzen weg en ik
kon me nog net vastgrijpen,'t Is
nou nog tam, oor, want wind en tij wer
ken elkaar op 't ogenblik niet tegen,
vanmiddag als de eb doorstaat en de
wind daar tegenopbeukt. is het veel
holler.
Toen ik het niet meer uithield, vroe
gen ze me andermaal of ik geen zuid
wester wilde. Ik had dat ding eerst ge
weigerd, omdat het ,,al te stoer" stond,
maar was als een kind zo blij, dat ze me
er nog een haalden, zodat het water ten
minste niet langer met halve emmers in
m'n nek liep.
„Effe fasthouwe, hoor...." waarschuw
de Bot, tussen twee vlagen in, „we gaan
keren....". Dwars op zee komend, zwie
pend tussen brokken water, deelde de
deining meppen uit zoveel we maar wil
den incasseren. Bij elke vlaag hagelde
een geselende, volkomen verblindende
bui zout water over de brug heen, die
kletterde op de zuidwester. Mijn gezicht
deed na een uur al pijn en ik snapte
r.iet, dat iemand vooruit kijken kon.
Eerst met het zeetje, getijgerd van
schuimstrepen. in de rug teruglopend,
werd het rustiger, kwam er nog nauwe
lijks een spatje water aan boord
Ten 11.30 waren we weer gemeerd.
Iemand ,die de lichtleiding aan boord
had nagekeken en ook mee gegaan was.
zei bleek,,'t Zou mijn vak niet weze
Je krijgt de volgende keer me klómpe
nog niet mee....", waarop de stuurman,
die tegen ons zei: „Zo'n tocht heeft nog
geen enkele journalist meegemaakt
hem antwoordde met een nuchter: „We
kunnen toch allemaal geen koekebakker»
worden.
Maar over deze bescheiden kerels, die
geen koekebakker werden, een andere
keer.
J. W HOFWIJK.
golfdal in. Er gebeurden toen allerlei din
gen tegelijk: onze sigaret woei uit onze
mondhoek, de storm schoot plotseling
onder onze regenjas en flapte een paai
knopen los en tegelijkertijd bukten we
alweer voor een nieuwe slagzee- We wa
ren uit de lij van de wal weg en meteen
drijfnat.
nog meer vat op ons toen we iets draai
den en joeg alweer een nieuwe kletter-
bui over ons heen. De zee stoof en over
stuurboord vooruit vvas iets te zien, wat
ons hart bijna stil deed staan: daar
kóókte de zee niet, daar was ze razend:
een lange einder van woedend, wit
schuimend, opspuitend en weer terug
vallend en weer felopbrie^end water:
daar vorfiten waterbeesten een verbit
terde slag- vlak onder het zee-oppervlak
en briesten, daar raasden ze, gooiden
hoog het water op, zwiepten het nog ho
ger, lieten het spuiten, dat de rook er
af sloeg-
„Dat zijn nou de grondenhet begin
van de Razende Bol,... verderop is het
nóg woester...."
„Kan je daar nou heen als er iets ge
beurt, schreeuwden we naar Piet Kra
mer.
„Niet met de motorboot, maar als er
iets komt, gaan we d'r met de vlet op
afdaar zitten dan de stuurman en ik
in.... ik heb er eens een hele dag in
m'n eentje in gezetentoen deed m'r.
gezicht zó ongelooflijk zeer van het- buis
water, dat 't net was of ze er met hègei
op geschoten hadden....
Nieuwe zwiepende buiszee, waarvoor
De Razende Bol en koekebakkers
De wind huilde door het want, kreeg
lag, die het ding nog veel kleiner
maakte-
Ten 9.45 voer dit dappere kleine
bootje, de letters van een naam. die tot
een symbool geworden is, groot en zwart
aan weerszijden van haar witte voor
steven, de haven u t. Overal stonden
mensen te kijken, iedereen wuifde na?r
de ..Rijkers" die er weer op uit moest,
waar een normaal mens liever achter de
kachel zat en over de nieuwe stenen
dam stoof het zand als zwavelgele rook
in grote wolken.
Veel ruimte was er niet: een nauw
slingerend achterverblijf, waaruit we, na
ons met een paar hoge witte lieslaarzen
te hebben gewapend, weer maar zo
gauw mogelijk naar boven klommen:
een kleine machinekamer; nog een
voorondertje, en tenslotte de brug,
waarachter men gedeeltelijk beschermd
stond.
De schipper, zelf te roer, schroefde'
nog een glazen windscherm vast als
extra bescherming, maar nog voor wc
buiten waren drééf het glas al van over
vliegend buiswater-
Om de bocht wachtte de zee. de
schu t, aarzelde even, kreeg toen de rus
tige deining te pakken, die vlak onder
de wal stond, en zette vervolgens haar
kop tegen de wind- Er was vier man be
manning aan boord: schipper Bot., stuur
man Van Veen, motorürijver Bijl en
P et Kramer. De eerste drie- waren vaste
leden van de bemann ng; Kramer was
een van de drie „vaste opstappers"
(vrijwilligers, die altijd disponibel zijn
en daarvoor geen salaris, maar een
vas'e geldelitke vergoeding krijgen:
ƒ,2.in de week).
Het was een merkwaardige zee, zo
vlak onder de wal: vu l, grauw rillend
w^ter vol stuivende kleine schuim
koppen. maar het bleef tamelijk rustig
met zo nu en dan een vlaagje over
komend buiswater Schuin achter echter
waar het ..droger" was kookte een witte
brandingsslreep. en toen we bakboord
dwars, de vuurtoren van Kijkduin peil
den. kregen we ook vooru t een angst
wekkende horizon.
t Is nou stormweer op 't ogenblik,
hoor.... windkracht acht zéker!" riep
Bot en mee kregen we de eerste buiszee
over en schoot de scherpe boeg van de
„Rijkers" diep weg een vals gemarmerd
geleidelijk zullen optreden, stellen de
kosten van aanschaffing van bedrijfsmid-
delen in de periode, voorafgaande aan
de devaluatie, in een geheel nieuw licht
Was aanvankelijk aan deze aanschaf
fingen een belangrijk prijsrisico ver
bonden, zodat verstandig beleid voor
schreef aanzienlijk af te schrijven in
de eerste jaren, waarin de rentabiliteit
in de regel nog verzekerd was. na de
devaluatie kan ten aanzien van bedoel
de aanschaffingen naar het oordeel van
de regering niet meer worden gespro
ken van een „kop" die desgewenst ver
vroegd moet kunnen worden afgeschre
ven.
