Rode legioenen trekken naar Tibet
Lama's zijn fel a n
IN VOORJAAR TELEVISIE
IN HILVERSUM?
Vliegtuigen tanken in de lucht
Er is veel om verheugd en
dankbaar te zijn"
Nieuw hoofdstuk toegevoegd
de Van Meegeren-roman
aan
Twee St. Bemard-monniken vermist
Decoen „verweert" zich met insinuaties
Samenwerking van Omroep en Philips
Boeing ontwikkelt geheel nieuw systeem
Bondsvoorzitter Lotsy liondt herdenkingsrede
ZATERDAG 10 DECEMBER 1949
PAGINA 3
Onlangs meldden berichten uit bet hartje van Azië, dat men
zich daar ongerust maakte over het lot van twee monniken
van het klooster, op de grens van Tibet in het Hymalaya-
gebergte door de monniken van het klooster op de Grote Sint
Bernhard gesticht. Het tweetal was van een tocht door de
bergen niet. teruggekeerd en men vreesde het ergste. Immers,
deze streken worden thans onveilig gemaakt door rondzwer
vende roverbenden, wier aantal sinds de opmars der rode
legioenen in China hand over hand is toegenomen. Nog
steeds heeft men niets van de verdwenen monniken gehoord.
Een wonderlijk land
Levende Bhoedda van 14 jaar
Itrlr Hothokkï^Het
De Levende Boeddah van Lhasa,
toen hij zes jaar ivas.
Engeland en Tibet
De verkiezing van een
Levende Bhoedda
MAATREGELEN VAN
PRAAG
Om vlucht uit „paradijs"
te beletten
Twee Boeing B-29 vliegtuigen voorzien elkaar van brandstof tijdens de vluchtvolgens het nieuwe,
door Boeing ontworpen, systeem.
In het begin van dit jaar maakte de B-50 „Lucki Lady II" een non-
stopvlucht rond de wereld. Als bijzondere prestatie gold hierbij, dat
de machine tijdens haar reis driemaal in de lucht van brandstof werd
voorzien. Dit geschiedde door middel van een speciaal systeem, dat
in Engeland door sir Alan J. Cobham was geperfectioneerd. Evenwel
bleken aan deze wijze van tanken nog tal van moeilijkheden te zitten.
Een hiervan was wel, dat tijdens slechte weersomstandigheden de
mogelijkheid om op deze wijze brandstof over te hevelen practisch
nihil was.
Twee monniken van de Grote Sint
Bernard in Zwitserland, die zich
naar Tibeth hadden begeven, om de
Voorbereidselen te treffen voor
'n nieuw klooster in 't Hymalaya
gebergte
V)
K.N.V.B. viert feest
De fusie
V
hoofdstad Lhasa.
Het amateurisme
JEUGDKAMP
R.K. ZWEMCLUBS
DRIEBANDEN
KAMPIOENSCHAP
Het klooster In de Hymalaya, voorlo
pig nog een tijdelijk gebouw van geringe
afmetingen, was reeds vóór de oorlog
opgericht als een proefneming. De mon-
n.ken van de Grote Sint Bernard heb
ben tengevolge van de ontwikkeling van
hei moderne verkeer hun heilzame acti
viteit op de hellingen van de Zwitserse
Alpen in de omgeving van hun klooster
vrijwel moet staken Er zijn nauwelijks
nog reizigers of pelgrims, die te voet des
Winters de Alpenpassen oversteken en
■dan gevaar lopen onder een lawine be
dolven te worden of van uitputting en
koude niet verder te kunnen, na een ein
deloos lijkende tocht door de sneeuw.
Euweniang zijn ze met hun grote, ster
ke Sint Bernardshonden erop uitgetrok
ken. om verdwaalden of ingesneeuwden
op te sporen en in hun klooster verleen
den ze tallozen een veilig onderdak. Het
grote hospitium was echter op de duur
nauwelijks meer dan een bezienswaar
digheid geworden. De abt van het kloos
ter besloot na rijp beraad, een ander ter
rein van werkzaamheid te zoeken. Hij
meer.de dit gevonden te hebben op de
bijna ontoegankelijke hellingen van da
Hymalaya, ,,het dak der wereld", waar
over 't hele jaar door de Bhoeddistisohe
pelgrims naar de heilige stad Lhasa
trekken, om daar de z-g- Levende Bhoe-
da te aanschouwen-
De komst van de monniken van de
Grote Sint Bernard werd door de lama's
van Tibet met jede ogen begroet en van
het. begin af aan hadden de dappere pio
niers met grote moeilijkheden te kam
pen. Thans trekken de rode legioenen
van Maotse Toe tig volgen® de laatste be
richten ook naar Tibet en men mag wel
vrezen, dat het niéuwe klooster door de
rode vloed zal worden weggevaagd.
Inmiddels vestigt het plan der Chinese
communisten, om zich ook van Tibet
meester te ïwken, weer eens de alge
mene aandacht op dit zeer merkwaar
dige en in menig opzicht nog geheimzin
nige land- 't Valt bijna niet te geloven,
dat er in onze moderne wereld nog een
land bestaat, door lama-priesters gere
geerd, waar.'n vreemdeling slechts met
de grootste moeite kan binnendringen en
welks hoofdstad pas in onze eeuw de
eerste Westerlingen binnen zijn muren
zag.
Toch is dit zo. Geen land is ontoegan
kelijker dan Tibet, zowel door zijn aard
rijkskundige gesteldheid als 4e vijand
schap van zijn inwoners en regeerders.
Zbs maanden van het jaar is Tibet met
sneeuw bedekt, ofschoon het op dezelfde
hoogte ligt als Zuid-Europa, Maar het
„vlakke" land strekt zich op' een hoogte
van ongeveer 4500 meter uit. Zo hoog is
Tibet gelegen, dat de atmosfeer er nog
net genoeg zuurstof bevat, om de mens
te laten leven. Bovendien wordt het land
geregeld door ijskoude stormen geteis
terd. In de wintermaanden is.'t klimaat
ér voor een blanke bijna ondraaglijk.
Het is echter een land van vele won
derlijke dingen. Als men sommige reizi
gers geloven mag, gebeuren er zelfs
wonderbaarlijke dingen. Geleerde on
derzoekers zijn het er echter over eens,
dat het Tibetaanse Bhoeddisme eigenlijk
"n ontaarding is van de leer van Bhoed-
da. de Indische vorstenzoon, die onge
veer zes eeuwen vóór onze jaartelling 'n
nieuwe leer verbreidde welke door heel
wL^aa«ui^.?-ngers verwierf. Het Ti-
is in de gtond wei
nig meer dan een mengsel van geesten
verering en demonenvrees. Maar dit
neemt niet weg, dat het Tibetaans als 't
ware het Latijn van het Bhoeddisme is
en de z-g. Levende Bhoedda van Lhas-
in heel de Bhoeddistische wereld en
vooral in China hogelijk vereerd wordt
Deze levende Bhoedda wordt be
schouwd als een reïncarnatie van Bhoed
da zelf. Telkens, wanneer een levende
Bhoedda stervende is, gaan de lama's op
zoek naar een opvolger. Ze zwerven dan
door het land, zoekend naar een baby,
die aan bepaalde voorschriften voldoet.
Zo'n opvolger kan overal gevonden wor
den. In het huis van een rijke of in de
hut van een arme. Meestal echter in de
hut van een arme, want dan veroorzaken
iorv,„- J?leden de m'nste last. De opper-
die eigenlijk over Tibet regeren,
hebben het liefst
u^et hefst iemapd tot hun be
schikking, waarmede ze kunnen doen,
wat ze willen. Groeit zo'n baby voor
spoedig op, dan gaat alles uitstekend,
maar blijkt hij reeds als kind onhandel
baar, dan. verdwijnt de stakkerd spoor
loos.
veeft;^ui4ige levende Bhoedda is thans
Lama diJaar oud- Hij regeert als Dalai
tnpzicht als Opperpriester, maar onder
erg voorspoedig' *Ün regering niet
herhaaldelijk verkondigd, dat de Wester-
excuus,
om zelf bezit van het land te nemen
Want China heeft Tibet steeds tot zijn
grondgebied gerekend, al was dit dan
in naam onafhankelijk en houdt het er
een leger op na. Dit leger is echter
slechts vijfduizend man sterk. Maar....
het moet over uitstekend, modern ma
teriaal beschikken enTibet heeft
g.een goede verkeerswegen, geen benzine
stations en geen vliegvelden. Het zal de
communisten dan ook niet gemakkelijk
vallen, het te bezetten. Naar alle waar
schijnlijkheid hebben ze opdracht van
Moskou, zich van dit strategisch zo
belangrijke gebied meester te maken.
Al is Tibet dan achterlijk, wat de ver
keersmiddelen en andére moderne nieu
wigheden betreft, de lama's zelf zijn
modern georiënteerd en koesteren on
danks de afgeslotenheid van hun land
grote belangstelling voor de buitenwereld.
Zo hebben ze o.a. een krant, waarin ze
het nieuwste nieuws kunnen lezen. Uit
die krant blijkt, dat ze fel tegen de
communistische ideeën gekant zijn. Met
echt-Aziatische berusting nemen ze in
middels aan, dat het communisme slechts
een voorbijgaand verschijnsel is en aan
zich zelf, als bron van alle kwaad, teil
grond moet gaan. Of ze in dit geloof
zullen volharden, wanneer de commu
nistische horden voor hun kloosters zul
len verschijnen, is evenwel een grote
vraag.
De lama's hebben met grote bezorgd
heid gadegeslagen, dat de Engelsen zich
uit India terugtrokken. Indertijd verzet
ten ze zich tot het laatst, alvorens ïe
toelieten, dat. Engeland te Lhasa een re
sident benoemde. Maar op de duur zagen
ze hiervan 'de voordelen in, de onmoge
lijkheid beseffend, hun land gesloten te
houden. Sindsdien moest ieder, die Tibet
wilde bezoeken, eerst bij de Engelsen een
visum aanvragen. Die waren er niet gul
mede.
Dat zelfs de Dalai Lama het contact
met de Westerse barbaren niet schuwt,
bewijst de brief, welke Mrs Gordon, een
deskundige inzake Tibetaanse aange
legenheden van een New Yorks museum,
enkele weken geleden van de veertien
jarige Levende Bhoedda ontving, als
antwoord op een schrijven, dat ze in
sloot in een boek, waarin ze een over
zicht van het'Tibetaanse lamaïsme had
gegeven. De brief van de jeugdige Dalai
Lama was een stuk perkament van on
geveer zestig centimeter lang en breed,
waarop hij keurig een lange dankbetui
ging gecalligrafeerd had. natuurlijk in het
Tibetaans, maar Mrs Gordon kent deze
taal. Er was tevens een briefje bij, door
vier groot-secretarissen gezegeld, waarin
werd medegedeeld, dat men op de in
1947 verzonden brief met boek direct
geantwoord had. Maar deze brief was
door het postkantoor te New York naar
Lhasa teruggezonden, omdat het adres
onvolledig was....
De Dalai Lama is niet alleen opper
priester en dus geestelijk opperhoofd
van alle leden van de Tibetaanse secte,
tevens echter vorst over de ongeveer
twee millioen Tibetanen. Hij oefent dus
ook de wereldlijke macht uit. Tibet is
een soort kerkelijke staat met een pries
ter-regering.
We hebben reeds geschreven, dat een
nieuwe Levende Bhoedda ergens in het
land wordt opgespoord, wanneer de re
gerende stervende is. Zendboden gaan
dan door het hele .land. om naar geschikte
kinderen te zoeken. Als de Dalai Lama
de laatste adem heeft uitgeblazen, ont
vangen ze bericht, wanneer dit precies
gebeurd is. Alleen kinderen, die onge
veer op hetzelfde tijdstip geboren zijn,
komen dan voor een keuze in aanmer
king. want alsdan kan de ziel van de
gestorvene in het kinderlichaam zijn
overgegaan! De zendboden keren naar
Lhasa terug. Daar worden hun mede
delingen met elkander vergeleken en
tenslotte kiest een speciale commissie,
gevormd door de abten van Tlbets voor
naamste kloosters, drie kinderen uit,
waarvan de namen op een stuk perka
ment geschreven worden. De stukken
perkament worden in een gouden koffer
gedaan, eens door een Chinese keizer
voor deze gelegenheid geschonken. De
commissie blijft hierna in het grote pa
leis van de Dalai Lama een week lang
bijeen, vastend en biddend. Dan haalt een
uitverkorene een perkement uit de koffer
Binnen enkele dagen zal de regering
haar standpunt ten opzichte van de en
kele maanden geleden door de televisie
commissie ingediende voorstellen open
baar gaan maken. Verwacht mag wor
den, dat zij accoord zal gaan met het toe
passen van het systeem der 625 beeld
lijnen en ook met een onmiddellijke aan
vang van experimentele uitzendingen te
Hilversum-
De Nozema zal In dit geval een tele
visie-zender bouwen en deze na de vol
tooiing ter beschikking stellen van de
Kadio-Unie, waarin alle omroepttereni-
gingen, die voor de experimenten grote
bedragen beschikbaar stelden, verenigd
zijn. De televisie-staf van de Philips-fa-
briéken te Eindhoven zal dan te Hilver
sum samen gaan werken met de Hilver-
sumse technische staf om op deze wijze
de te Eindhoven begonnen experimenten
voort té zetten. Reeds in het aanstaande
voorjaar zouden de eerste uitzendingen
te Hilversum kunnen aanvangen.
Het. systeem der 625 beeldlijnen is be
ter dan hethuidige Engelse systeem en
minder kostbaar dan het Franse met 819
beeldlijnen, dat grote sommen gelds
mee,r vergt, weshalve de Fransen van
plan zijn,' op het andere systeem over te
schakelen.
Een der voornaamste voordelen van
het in Nederland toe te passen systeem
is evenwel, dat men het eveneens ge
schikt kan maken voor de ontvangst van
kleuren-teievisie, terwijl het tevens aan
sluit aan 'het vrijwel algemeen in Europa
toe te passen systeem, waardoor het uit
wisselen van kostbare programma's mo
gelijk is. De eerste televisie-periode in
Nederland is voorlopig vastgesteld op 10
jaar.
Toestellenfabricage a-an de
lopende band
Na het bekend worden van de rege
ringsmening zullen de Hilversumse or
ganen onmiddellijk verdere voorberei
dingen treffen. Philips zal dan ook be
ginnen met de massa-vervaardiging van
televisie-toestellen, gebaseerd op het 625
beeldlijnen systeem.
Uit gewoonl/jk betrouwbare bron te
Wenen wordt bericht, dat Tsjechoslowa-
kije een driedubbele haag prikkeldraad
spant langs de grens met Oostenrijk. Ach
ter deze haag. ligt een mijnenveld. Ook
zijn er houten uitkijktorens, voorzien van
machinegeweren en zoeklichten.
Deze afzetting, die zich uitstrekt van
Bratislava langs de Slowaakse grens,
sluit aan bij een soortgelijke versperring,
die Hongarije heeft aangebracht langs
zijn gehele grens met Oostenrijk. Deze
laatste staat bekend als de „munr des
doods" vanwege de vele slachtoffers, die
in de mijnenvelden vallen.
en het kind, welks naam er op vermeld
staat, wordt tot Levende Bhoedda en
Dalai Lama uitgeroepen Het heeft daar
na lang geen gemakkelijk leven, want
het wordt voorbereid op de zware taak
van opperpriester. Vasten, bidden en
studeren, daarmede wordt de dag van
de jonge uitverkorene reeds vroeg in
gedeeld. Tijd voor spelen is er al spoedig
niet meer. Al dra komen de pelgrims,
om'de Levende Bhoedda eer te bewijzen
en gunsten van hem af te smeken. Dat
betekent voor het kind urenlang stil
zitten en zich met grote waardigheid be
wegen en met veel geduld de langdurige
plechtigheden bijwonen. Menige Levende
Bhoedda. in een butje geboren, zal er
naar terugverlangd hebben, indien hij
niet te jong was geweest, om het zich te
herinneren. Practisch is hij een gevan
gene van de lama's.
Tenslotte nog: er zijn in Azië nog an
dere Levende Bhoedda's, die weer aan
het hoofd van andere Bhoeddislrtehe
secten en zelfs van kloosters staan.
Boeing was zich van deze tekortkomin
gen maar al tie goed bewust en daarom
werd gezocht naar een nieuw systeem,
dat gebruikt kon worden onder alle
weersomstandigheden-; op elke hoogte;
bij elke snelheid en dat voor alle typen
vliegtuigen in de practijk gemakkelijk
bruikbaar zou zijn.
Boeing's antwoord op dit probleem
is- de „flying boom" oftewel „de vlie
gende pijp'. Alhoewel details over
deze installatie nog geheim zijn, is er
toch wel het een en ander over te
vertellen- Het tankvliegtuig heeft ach
ter aan de staart een telescopische pijp,
zoals op die foto zichtbaar is Deze pijp
is bovendien uitgerust, mei een stel
kleine vleugeltjes welke verstelbaar
zijn. Het te tanken vliegtuig gaat ach
ter het tankvliegtuig dat eep kaars
rechte koers vliegt vliegen. Het
doet dit zodanig, dat het net buiten
de slipstroom van de tanker vliegt,
zodat het dus zo rustig mogelijk in de
lucht ligt.
Thans komt het er op aan de verbin
ding door middel van de pijp tot stand
te brengen.
Ook hiervoor heeft men weer een
even eenvoudige als ingenieuze methode
uitgedacht. In de staart van de tanker
heeft men een complete cockpit inge
richt. voorzien van stuurorganen- Deze
dienen niet om de tanker tijdens het
tanken te besturen, doch om de vulpijp
in de goede koers te krijgen en te hou
den.
Wij maakten reeds melding van de
kleine vleugeltjes, waarmede de pijp is
uitgerust en waaraan zij haar naam
„vliegende pijp" dankt Deze vleugeltjes
zijn z.g. „ruddevators", een combinatie
van hoogte- en richtingsroer. Door mid
del hiervan kan de man in de staart van
het tankvliegtuig de pijp eenvoudig naar
de bommenwerper toe „vliegen" en op
de vultrechter doen aansluiten. De teles
copische constructie van de vliegende
pijp maakt het mogelijk om. wanneer
de machines haar positie ten opzichte
van elkaar iets wijzigen, wat vooral het.
geval is bij slecht weer, deze beweging
te volgen.
Niet alleen in de militaire luchtvaart
doch ook in de burgerluchtvaart en
wij denken hier vooral aan de vracht-
luchtvaart, opent deze vinding van
Boeing een groot perspectief.
In tie beden morgén in liet Concertgebouw te Amsterdam bij ge
legenheid van de viering van het zestig-jarig bestaan van de Kon.
Ned. Voetbalbond gehouden plechtige bijeenkomst heeft de Bonds
voorzitter, de heer K. J. J. Lotsy, de herdenkingsrede uitgesproken.
Hij constateerde dat de leiders van het Nederlandse voethal ondanks
de moeilijke onhandigheden die ons volk nog drukken, alle reden
hebben verheugd te zijn over het jubileum van de zo groot geworden
bond. Want onze K. N. V. B. is nu wel oud geworden
maar allerminst verouderd, want liij groeit nog steeds met de
vitaliteit van de jeugd.
Ter illustratie van zijn woorden
wees de heer Lotsy er op dat 10 jaar
na de opricht ng in 1889 het ledental
weliswaar slechts 2000 bedroeg, 20 jaar
later echter reeds 30-000 en thans tel
de bond op een bevolking van 10 milli
oen inwoners, vrouwen, kinderen en
grijsaards, inbegrepen, n et minder dan
315.000 jongemannen.
Het was spreker een behoefte hul
de te brengen aan al diegenen, zowel
in het heden als in het verleden, die
mef grote energie en warm enthou
siasme tot deze grote uitbouw van
deze bond hebben meegewerkt, Spe-
c aal bracht sPr- hulde en dank aan
ón-ze grote voetbal-pionier Pim Mu
iier en aan de dr e voorzitters die van
1897 tot 1942 de bond met kracht
beleid en toewijding hebben geleid:
Jasper Warner, die met zijn groot
organisatietalent missch en wel het
moeilijkste werk heeft verricht; de
idealist Jan Kips, de voorvechter van
het amateur sme en de man, die de
sociale waarden in de sport zo juist
wist te belichten, en Dirk van Prooy
de bezadigde, die het erfdeel van Mu
Ier, Warner en Kips ongeschondei
wist te bewaren.
Als zeer belangrijk en gelukkig fel
moet bjj dit jubileum op de voorgron
gesteld worden dat onze K.N.V.B. se
dert 1940 het gehele Ned. voetbalvolt
omvat, van elke confessie en van elk
maatschappelijke stand. In volkomèi
harmonie vormt heel Voetbal-Neder
land sedert dien één organisatie, een
navolgenswaardig voorbeeld van natio
nale zin, met behoud van de geestelijke
waarden van ieder afzonderlijk, die
fyexo
Telefonisch van onze Brusselse correspondent)
Aan het slot van ons verslag over de memorabele vergadering met
de bekende coup de theatre van een tweede aan de vervalser Van
Meegeren toegeschreven Laatste Avondmaal, schreven wij, dat „de
spannende roman om Van Meegeren nog verre van geëindigd is".
Reed Donderdag werd er een nieuw hoofdstukje aan toegevoegd.
Het klooster van de Dalai Lhama of Levende Boeddah .in Tibeth
De Brusselse kunsthandelaar en restau
rateur Jean Decoen, die, zoals men weet.
beweert, dat ,het aan de heer Van Beu
ningen toebehorende Laatste Avondmaal
en de Emmaüsgangers van het Boymans-
museum oorspronkelijke werken van
Vermeer zijn, schijnt na. de hem Maan
dagavond door prof. Dr- Coremans toe
gebracht slag, weer wat op adem te zijn
gekomen.
Decoen, die op de bijeenkomst m
kwestie van aandoening bijna niet kon
spreken en geen enkel duidelijk ant
woord gaf op pertinent gestelde vragen,
heeft gisteren in een hoofdstedelijk blad
een artikel laten verschijnen om zijn
standpunt te blijven verdedigen. Hij be
kent, dat hij op de bewuste vergadering
allesbehalve schitterend was en beweert
tegelijkertijd ook nog steeds, dat Core
mans het over de gehele lijn verkeerd
voor heeft-
Met het onlangs door Coremans te
Nice ontdekte Avondmaal, dat zou ge
schilderd zijn op een in 1938 door Van
Meegeren te Parijs gekocht doek van
Goyert Flinck, zijn wij nog steeds vol
op in de atmosfeer van de politiero
man. Decoen gelooft n.l. niet aan die
ontdekking.
Decoen als detective
„Het is wel te verwonderen", schrijft
hij. „dat Coremans een doek zou heb
ben gevonden v an 2 bij 1.50 m- in de
beperkte ruimte van een sousterrain me'
keukens en kelders waarin alles was bij-
1939 had achtergelaten Tweemaal, In 1945
en 1946, werd deze plaats tot in alle hoe
ken doorzocht door leden van de Neder
landse gerechtelijke politie, in tegen
woordigheid van gedelegeerden van de
Nederlandse consul te Nice. Na hun on
derzoek brachten zij schetsen, gekleurde
glazen, bovendien een kruik, een frag
ment van het raam van een schilderij,
zelfs spijkers mee. En die mannen zou
den niet een schilderij hebben gezien
van boven aangegeven afmetingen?"
Decoen zegt het niet in zijn artikel,
maar Coremans heeft Maandag aan zijn-
publiek medegedeeld, dat hij het schil
derij, zonder naam en zonder lijst, dus
alleen het doek, had ontdekt tussen
twee grote bladen triplex, die aan een
muur waren vastgemaakt achter aller
lei rommel en geheel aan het oog wa
ren onttrokken.
„Ook ik ben onlangs in Van Meege-
rens atelier te Nice geweest"., zegt nu
achteraf Decoen: „En ook ik heb daar
gezocht, samen met andere personen
doch niets gevonden Enkele dagen la
ter verschijnt daar de heer Coremans
met de weduwe van Van Meegeren en
hij doet zijn bekende ontdekking.
In deze zaak is alles vreemd en specta
culair. Eerst in September 1948 kwam men
met de affaire Hondius voor de dag (het
doek, waarop volgens Coremans het
Avondmaal van Van Beuningen zou zijn
geschilderd), terwijl het voor Van Mee
geren zou volstaan hebben, reeds in 1945
het getuigenis van de Amsterdamse kunst-
«engebracht wat Van Meegeren daar in handelaar Douwe* in te roepen. Waarom
deed hij dat niet? Omdat hij van die
Hondius gewoonweg niëts afwist".
„Er tvas geen Avondmaal
te Nice"
„Maandag j l. kwam men met een z.g.
voorstudie van het Avondmaal voor de
dag, volgens Coremans geschilderd op
een oud doek van Govert Flinck. Waar
om heeft Van Meegeren in 1945 niet ge
zegd, dat hij daar de maker van was?
Omdat zich °P dat ogenblik geen Avond
maal in zijn atelier te Nice bevond", be
weert Decoen.
Hij zegt het niet met evenveel woor
den, doch de enige gevolgtrekking, die
men uit zijn beweringen kan trekken,
is: dat Coremans of anderen het Maan
dag publiekgemaakte Avondmaal op
een of andere geheimzinnige wijze in
Van Meegarens atelier te Nice moet
hebben binnengesmokkeld. Politiero
man volop!
Bedoeld Avondmaal is alweer vol
gens Decoen een slechte copie van het
Avondmaal van Van Beuningen. Het is
niet eens zeker, dat het van de hand van
Van Meegeren is. Al weer dringt zich een
gevolgtrekking op: dat Coremans en con
sorten de snoodheid zouden hebben be
gaan een dergelijk schilderij achteraf te
laten maken om hun theses te doen ze
gevieren.
Het zou gewaagd zijn voor Decoen, zo
iets openlijk te beweren. Daarom beperkt
hij zich in zijn artikel tot insinueren. „Het
is niet uitgesloten, dat men vandaag of
morgen nog een testament of iets derge
lijks Vindt om de theses Coremans te
staven", besluit Decoen, die ook nu nog
steeds nalaat een verklaring te geven
over de aanwezigheid van de fragmenten
van oude schilderijen (Hondius en
Flinck), die men onder de twee laatste
Avondmalen heeft gevonden.
Maarhij kondigt een boek aan:
„Later"1
ons slechts ónderscheiden maar geluk
kig niet meer schelden.
Een van de bijzonderheden van onze
bond is ongetwijfeld da' hij gedurende
zijn 60-jarg bestaan steeds de amateur-
gedachte trouw is gebleven.
Wij erkennen echter dat bij de geweldge
ontwikkeling van onze Bond in de laat
ste 20 jaren, wel eens teveel gestreefd
is naar het opvoeren van de techniek
en de tactiek, hoe belangrijk overigens
ook, aan het behalen van eclatante sue
cessen van vertegenwoordigende elf
tallen en van kampioenschappen, het
bouwen van grote accomodaties enz.
enz.
Daarom is het zo nodig, dat wij ons
op dagen als deze bezinnen en tot even
wicht geraken, opdat wij beseffen, dat
sport slechts middel mag zijn en niet
doel worden: dat sport' beoogt lichanie-
lijke en geestelijke opvoeding van de
mens ën het geluk der mensheid.
We mogen niet toelaten dat onze
sportjongens door de sport geschaad
worden noch dat de sport hun leven
gaat beheersen
Er is veel om verheugd en dankbaar
voor te zijn. Dankbaar in de eerste
plaats, dat vele overheids-instanties
thans inzien, hoe noodzakelijk het is,
dat zij helpen bij de beschikbaarstelling
van terreinen, daar nog steeds duizen
den jongens moeten wachten om tot een
voetbalclub toegelaten te worden.
Dankbaar eveneens, dat wij door ons
spel week in week uit zoveel gezonde
ontspanning en levensvreugde aan tien.
duizenden beoefenaren en honderddui
zenden toeschouwers schenken.
Dankbaar ook voor het feit. dat wij
in de loop der jaren tal van liefdadig
heids-instellingen alsmede het Ned
Olympisch Comité, met tonnen gouds
konden steunen; een feit, waarop wij
ons allerminst verhovaard gen, omdat wij
het onze plicht achten, maar wij mogen
er op deze herinneringsdag wel over
verheugd zijn.
Met een gloedvolle peroratie besloot
de heer Lotsy zijn met groot enthousi
asme uitgesproken rede:
Mogen onze opvolgers, gesterkt
door het verleden en gedreven door
een onblusbare liefde voor onze jeugd
hun enthousiasme en energie geven
om te verdedigen het mooie en het
zuivere, 't sociale en het veredelen
de in de sport en deze behoeden voor
mogelijke, zjj het onvoorziene geva
ren. Mogen zjj kunnen blijven steu
nen op onze hechte pijiers: Vriend
schap, onbaatzuchtigheid en een
waarachtige liefde voor de sport.
Dan ja, dan, zal de voetbalsport tot
in een verre toekomst zijn en blijven
wat zij is:
Een zegen voor onze jeugd;
Een bron van vreugde voor talloos
velen;
Een stuwende kracht in ons zo dier
baar vaderland
Op een tweesprong
Spr. constateerde dat onze sportbewe-
ging momenteel een soort crisis door
maakt. Zij bevindt zich, aldus spr., op een
tweesprong. De ene weg voert in de rich
ting van de meer materialistische, de
andere in de richting van de meer idealis
tische levenshouding. De sport heeft zich
in Nederland ontwikkeld van een plezie
rige verstrooiing voor een kleine selecte
groep zonder meer tot een populaire vorm
van recreatie, die, mits goed gehanteerd,
een mooi en machtig middel kan zijn bij
opvoeding en onderwijs van de jeugd. Het
zou dan ook door zeer velen worden be
treurd, wanneer de sportbeweging zich
zou gaan ontwikkelen in een richting, die
haar weg zou voeren van de idealen, die
aan haar ontstaan en eerste ontwikkeling
ten grondslag lagen. In dat geval zou het
allerminst denkbeeldig zijn, dat de sport
de zo moeizaam verworven belangstelling
en waardering in een zeer snel tempo zou
verspelen en in opvoeding en onderwijs
geen taak meer zou hebben te vervullen.
Spr. achtte het dan ook gelukkig, dat door
het bestuur van de K.N.V.B. de opvatting
wordt gehuldigd en verdedigd, dat de
ideële grondslagen, waarop onze sport
beweging is gebouwd, niet mogen worden
prijsgegeven.
Rede dr. J. Miedema
De herdenkingsbijeenkomst werd o.m.
bijgewoond door ritmeester W. F. K. O.
Bischoff van Heemskerk als vertegen
woordiger van Konnigin Juliana en Prins
Bernhard.
Dr. J. Miedema heeft het woord gevoerd
namens de minister van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen. Hij citeerde een
passage in een over de sport handelende
nota, die enige tijd geleden enkele afde
lingen van het ministerie van Onderwijs
passeerde en waarbij met betrekking tot
de K.N.V.B, het volgende werd opgemerkt:
Deze grootste der hier te lande bestaan
de sportorganisatie heeft nationaal en
internationaal een betekenis, welke ver
uitgaat boven die van een sportorganisa
tie zonder meer. De K.N.V.B. en de aan
gesloten verenigingen hebben in de loop
der jaren vele honderdduizenden Neder
landers tot actieve sportbeoefening ge
bracht en aan vele mïllioenen toeschou
wers een gepaste ontspanning en ver
strooiing bezorgd. De bond heeft in een
omvang als wellicht geen andere hier te
lande bestaande vereniging, bijzonder veel
gedaan voor de liefdadigheid. Tenslotte
heft de K.N.V.B. er zeer veel toe bijge
dragen, dat de naam van Nederland in
het algemeen en met betrekking tot de
sport in het bijzonder in brede buiten
landse kring een uitstekende klank heeft.
Deze, uit objectieve ambtelijke pen ge
vloeide opmerkingen, aldus dr. Miedema,
vertolken op zakelijke wijze de gevoelens
van waardering, welke ten grondslag lig
gen aan de zeer hartelijke gelukwensen,
die de minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen aanbiedt ter gelegen
heid van het 60-jarig bestaan van de
K.N.V.B.', die in onze Nederlandse samen
leving zulk een, welhaast algemeen er
kende, belangrijke plaats inneemt.
Onthulling monument
Na de rede van de bondsvoorzitter sprak
de heer M. L. Koolhaas als voorzitter van
de commissie tot aanbieding van een
huldeblijk namens de aangesloten vereni
gingen. Spreker memoreerde het tot stand
komen van de commissie, met het doel
gelden in te zamelen bij alle verenigingen
teneinde te kunnen geraken tot het aan
bieden van een waardig monument, dat
in overeenstemming zou zijn met de daar
toe geuite wensen van het bestuur en dat
zou strekken tot eer van en herinnering
aan alle bondsleden, die door het oorlogs
geweld zijn gevallen.
Het monument, ontworpen en vervaar
digd door de N.V. Metaalgieterij Bosma
en Florack Amsterdam, is samengesteld
uit vijf bronzen kasten, waarin in brons
gegoten voorkomen de namen van 2212
sportmakkers, die ons in die jaren ont
vielen.
Op de deur van de eerste kast wordt
uitgebeeld het oorlogsmonster. dat dé
doelpalen vernietigde, zinnebeeld van het
verbod der bezetters om de voetbalsport
te beoefenen. Op de tweede deur het weg
voeren van onze Sportmakkers om -in
zware gevangenschap, onder talloze mar
telingen en wreedheden, het leven te la
ten. Op de derde deur het embleem van
de jubilerende bond; op de vierde deur
de dodenakker met op de achtergrond het
eeuwige vuur, het symbool van de vele
kerkhoven, waar de talloze treurenden,
hunne nabestaanden in liefde en smart
herdenken, en op de vijfde deur de beVrij-
ding, de herrijzenis der zelfstandigheid
van het vaderland, tevens de getemperde
vreugde, dat alle smart, alle lijden niet
voor niets is geweest.
Boven deze kasten is het eeuwige vuur
uitgebeeld.
De ere-voorzitter, de heer P. Muller,
tevens oprichter van de bond, onthulde
het monument door het openen van een
gordijn. Twee vlaggen, de Nederlandse en
de Bondsvlag, hingen bij het monument.
De 18-jarige zoon van de overleden oud
aanvoerder van het Nederl. elftal, Wim
Anderiesen Jr., gekleed in het costuum
van het Nederlands elftal, en de even oude
junior van H.F.C., Jan Moolenaar, gekleed
in de kleuren van de „good old", streken
eerst de vlaggen en daarna werden deze
halfstok gehesen.
In doodse stilte kwam de vertegen
woordiger van H. M. de Koningin en
Z. K. H. Prins Bernhard, ritmeester Bi
schoff van Heemskerck, naar voren en
legde een krans bij het monument. Achter
eenvolgens brachten de delegaties van de
bevriende voetbalbonden van België,
Denemarken, Engeland, Frankrijk, Luxem
burg en Zwitserland hun hulde aan de
gevallenen en legden kransen bij het mo
nument. De laatste was de heer Koolhaas,
die namens de aangesloten verenigingen
een prachtige krans overreikte.
Met het „Wilt heden nu treden" en het.
„Wilhelmus" werd deze indrukwekkende
plechtigheid, welke door het Concert
gebouworkest werd opgeluisterd, gesloten.
Tussen de R. K. zwemverenigingen uit
het Bisdom Haarlem wordt a.s. Zondag
een jeugdkamp gehouden in Stoop's Bad
te Overveen bij Haarlem. Dit jaar nemen
hieraan deel jeugdploegen van de Aan
stel (Amsterdam), LAC (Rotterdam)
(Be:
Leidse Golfbrekers, Raket (Belft), Sub
Aqua (Dordrecht). Swift (Den Haag) en
de organisatoren De Watertrappers"
De uitslagen van de tweede dag van
de wedstrijden om het kaïrmioenschap
eerste klasse driebanden te Rotterdam
luiden:
Tournier 35—Metz 50; De Leyster 50—
Van Bommel 41; Kok 50—Sweering 43,
Van Braam 50—Kruythof 42 Kruythof
50—Tournier 40, Metz 50—Van Bommel
47, Kok 50—Van Braam 31, Sweering 50
—De Leyster 34.
