Nieuws uit STAD en OMTREK GEMEENSCHAPSBLAD OP GOEDE PAD? LANGS DE Typerende Toetsstudies EEN STAD OP HETE KOLEN HANDEL MET ENGELAND LAATSTE BERICHTEN Oer-instincten van de mensheid G UN SCIGALSKY, UITVINDER VAN DE MACHINALE VISROKERIJ eheugen Hulp (T J lezing h. jaar Geheimzinnig vuur brandt onder Charleroi Afweer en liefde WOENSDAG 28 DECEMBER 1949 PAGINA 3 RUIMER IN HET PAPIER HIJ VIEL EN HET VIEL MEE HONDS FIETS BOTST TEGEN TAXI DE LAATSTE DAGEN Gelezen en nog bruikbaar DE GEHEUGENHULP WEER TERUG ONDERSCHEIDING VERTRAGING VAN DE ONDERHANDELINGEN DRIE JONGENS OP ROOFTOCHT DE GEZONKEN LOGGER WORDT GELICHT RIJDENDE KRAAN VOOR „KAREL DOORMAN" DE 5 VERHOGING Organisaties dringen aa| op loyale toepassing PAUL VAN KEMPEN KREEG OPDRACHT UIT AMERIKA HOGESCHOOLDAGEN TE DELFT De kerngedachte EEN ROTTERDAMS KAMER ORKEST OPGERICHT WIJKRADEN VINDEN NAVOLGING REALIST BURGERLIJKE STAND Het is nog niet te laat, om het 9e num mer van het blad van de Schiedamse Ge meenschap te doorlezen, als een nummer voor deze Kersttijd. Wie tot nu toe regel matig de verrichtingen van dit orgaan gadesloeg, wordt bij het ter hand nemen aanstonds getroffen door een aangename omvang. Men voelt het; in dit blad is ruimte en mogelijkheid, om de gedachte van de Schiedamse Gemeenschap in brede kringen te propageren. Hegenen, die het blad tot nu toe niet lazen, behoeven hun bezwaar ,,er staat bijna niets in" niet langer te laten gel den. Er kan nu veel instaan. He redactie heeft dit Kerstnummer ge richt op een zo groot mogelijke lezers kring. Zij heeft een aantrekkelijke omslag van een foto, die reeds elders gepubli- cerd werd, geprefereerd boven een wel licht verantwoorder, maar minder in slaande ..etalage". Tijdens de Kerstda gen bedekt de mantel der liefde veel, al staat de liefde voor de schoonheid er door in de kou. Losse gedachten over het Kerstfeest worden door vertegenwoordi gers van de drie voornaamste kerkelijke richtingen gegeven. Toch is dit nog geen uiting van „de" gemeenschapsgedachte. Immers de ge meenschap is niet het agglomeraat van een aantal mensen en beschouwingen. Het is een nieuwe „persoonlijkheid", welke de beste karakter-eigenschappen en le vensbeschouwelijke waarden van deze in zich draagt. Heze persoonlijkheid moet een eigen streef-impuls hebben, want zij moet in staat zijn bepaalde doelstellin gen terwille fan zichzelf en het „wel" van de haar bepahVide mensen en groepen te verwezenlijken. Hat deze gedachte lei dend zou zijn in de woordvoerder van ,.De Schiedamse Gemeenschap", het Gemeen schapsblad, kunnen wij niet beamen. Wij blijven bij onze reeds eerder geuite op merkingen, dat dit blad, als Gemeen schapsblad, slechts door sterke coördi natie tot stand kan komen. Geen van de drie inleiders heeft het Kerstfeest voor Schiedam benaderd vanuit de nieuwe persoonlijkheid die de S. G. is. Voorna melijk, omdat geen van deze. overigens voortreffelijke schrijvers, met de Gemeen, schaps-gedachte intiem is in de bepaalde en beperkte zin, die voor het verwezen lijken ervan in Schiedam noodzakelijk is. Het is de vraag, of het bestuur zelf voldoende de draagwijdte van naam en doelstelling aan studie heeft onderworpen. En juist voor het kristalliseren van de Juiste ideeën hierover door de botsing der meningen zou het Gemeenschapsblad de tribune moeten zijn. Laat men niet menen, dat vaagheid han redden wat door meningsverschillen ver loren zou gaan. Integendeel, het menings verschil kan een einde maken aan de 'huivering, die ons, Nederlanders, bij het lopen in geestelijke mistbanken alle eeuwen door heeft bevangen. Wij ver helen ons niet, dat er stormen in glazen ■water zullen opsteken, als de „ziejenuwel- hebikhetnletgezegdes" losbranden, bij het horen van een mening, die de hunne me. is Stil laten stormen. Klaarheid is er nodig. Klaarheid, juist voor die bevol kingsgroepen, die van godsdienstigen huize uit niet gewend zijrf te varen op de subjectiviteitskoersen van het kan vriezen en 't kan dooien. Dat kwakkel- weer is meestal zwaar mistig. Fundamenteel moet het blad dus een basis van in polemiek rijpende overtui ging krijgen. Formeel dient de gemeenschapsgedachte Zich te uiten in de veelzijdigheid en de veelkleurigheid van de inhoud. Die kan alleen bereikt worden door een strenge binding van de medewerkers aan de hun verstrekte opdracht. Het .kerstverhaal" van F. Bordewijk is «en beschouwing over architecturale schoonheid die nergens de bijzondere sty list ische kwaliteiten van de auteur ver raadt. Een naam doet „iet alles. Wij had den een kerstverhaal verwacht. Wat A. Jurriaan Zoetmulder ons bij deze gele genheid vertelt, blijft eveneens aan de oppervlakte, die haastwerk verraadt. Haastwerk! Het blad draagt er In de op- maak vele sporen van. Nu men een blad voor iedereen maak te, zou het goed geweest zijn all® .,ambts- halve" publicaties naar de achterste pa gina's te verwijzen. De eerste bladzijden bevatten nu te weinig foto's. Is het artikel: „Over Kerstkransen en nogwat" een ruim-betaalde advertentie van de firma, die daarin op zo originele wijze reclame maakt? Waarom is er niet even bij vermeld „Ingezonden mededeling' of „Adverten tie"? Dit zou de vele andere in de bran che werkende Schiedammers de boosheid besparen als zij zouden menen, dat he- Gemeenschapsblad een spreekbuis is voor de particuliere belangen van enkele be voorrechten. Het is verleidelijk om achter de auteur van „Wat mij opviel in Schiedam" een der voornaamste medewerkers van een in Schiedam verschijnend clubblad te zoe ken, maar wij vergissen ons daarin niet graag. De bijdrage is juist wat dit blad nodig heeft. Het orgaan van de Schiedamse Gemeen schap zal voortaan steeds in grotere om vang verschijnen. Als dan de noodzake lijkheid van grotere verstrengeling van de artikelen met het doel van de S. G. en onderlinge afstemming van de inhoud ervan op elkaar en op het geheel door het bestuur en de redactie wordt inge zien, zal het spoedig in ieder huis op tafel komen. Dat ware te wenjsen, want wij blijven erbij, dat het blad alle mogelijk heden daartoe, technisch, aesthetisch en qua inhoud in zich draagt. Boven op een bespannen voertuig, be laden met balen stroo, troonde gisteren middag triomfantelijk de 12-jarige S. Het was een goede vacantiedag voor hem, dat hij zo heerlijk over de buitenhavenweg *^ed. Abrupt kwam er een einde aan de pret. Toen de wagen de hol naar de Wil- helminabrug opreed, kwam de wagen zo schuin te staan, dat S. van boven naar de straat tuimelde. Per auto van de G.G. en G.D. werd hij naar het Gem. Zieken huis overgebracht. Daar kon geen letsel geconstateerd worden en S. kon naar huis lopen. Gisterenmorgen stak een hond plotse ling het Koemarktplein over voor de auto van H. uit Rotterdam langs. H- wilde de hond tfntwi.jfcen en haalde naar links uit. Op hetzelfde ogenblik passeerde hem echter de wagen van de M. uit Rotterdam. De botsing bezorgde beide auto's flinke schade. L Van Drommel was uitgesproken nijdig- Had hij gisterenavond de kaarten van de dansavond van Han Rijnbeek pas ont. vangen. „Heb je dat stukje in de krant dan niet gelezen Ja, dat had hij. Maar daarmee was het niet goed gepraat. Toen heb ik Van Drommel in vertrou wen genomen. Het K.C.G.-bestuur heeft in het begin van het jaar op het programma een dans avond gezet, omdat de dans zo'n belang rijke menselijke uiting is. Er zijn genoeg buitenlandse dansers en danseressen. Er zijn vele balletten. Maar. het programma van dit laar moest vooral de Nederlandse kunstenaars aan het woord brengen. In de Wereldkroniek versoheen een uitvoerig artikel over Han Rijnbeek. En kele speurders hadden haar al op de lijst van te vragen artisttn geplaatst. Daarom •werden besprekingen met haar gevoerd Zij wilde Nederland bewijzen, dat het dansen op verzen mogelijk was- Zij be gon een zeer intense studie van deze dansvorm. Ben v. Eijsselstein, de beken de schrijver en danskenner, zag de re sultaten. Hij moest zijn gevestigde over tuiging, dat verzen en dansen niet bij el kaar horen, herzien. Hij werd een warm pleitbezorger voor haar kunst. Bij zoveel goede stemmen en namen was' het verantwoord de danseres, de Nederlandse danseres, te verzoeken voor het K.C.G. op te treden. Aan haar programma heeft zij tot op het laatste ogenblik geschaafd en ver fijnd. Daarom was het moeilijk de defi nitieve opstelling van haar te krijgen. Zo dra die er was, is het programma gedrukt en rond gestuurd. „En wat vindt het bestuur daar nu van?", wilde Van Drollem weten. Het bestuur begrijpt de moeilijkheden, maar vraaigt voor de kunstenares en daarom voor zichzelf clementie in de we tenschap, dat het brengen van een zo prille kunstuiting grote mogelijkheden, maar ook enorme moeilijkheden met zich brengt. „De vorige dapsavonden van het K-C.G. heb ik gezien en ik vond ze mooi. Ik he" rfner me Heigo Kolt en het Ballet des Ar-s nog goed. Die avond van mor gen Wil ik ook niet missen, maar ik moet er tegenzin voor overwinnen Van Drollem konit morgenavond. Hij weet dat hij veel zou missen als luj met kwam Komt U ook? Er zijn nog kaarten voor niet-K.C.G.-leden verkrijgbaar. De jonge mensen van de Torenzaal kunnen zich morgenavond bij het bestuur melden, indien zij nog geen lid zijn, maar wel belangstelling hebben voor deze 6V0mL AD IN5EBBIM De fietser B. is gisteren in de Korte Singelstraat tegen een taxi opgebotst. De fiets werd beschadigd; de fietser had geen letsel. Van het Raadhuis en de Grote Kerk hangen de vlaggen halfstok ten teken van rouw om het overlijden van oud burgemeester M. L. Honnerlage Grete. Advertentie. HORLOGERIE REEDS AO JAAR HOOGSTRAAT 9 SCHIEDAM Dit is de week, waarin de kranten mensen in 'hun leggers kruipen, om uit de veelheid van gebeurtenissen de be langrijkste te lichten. Ook voor Typer is het ogenblik aangebroken, dat hij oude gebeurtenissen herkauwt. Die bezigheid kan zuur en zoet. bitter en hartig zijn. Bet jaar 1949 begon zoet, omdat 1948 in liefde eindigde. De jongens en meisjes van de jeugdbeweging hadden op ver zoek van mevr. Benthem-de Wilde, die toen nog wethoudster vam Sociale Zaken was. de Oudejaarsavond van het tram- en buspersoneel verzorgd. Het was prachtig werk. Of het dit jaar weer georganiseerd zal gebeuren, weet Typer niet. Wat hij wel weet, i®, dait het nog beter, nog meer uit h.et hart kan. Hij weet ook, dat het kan gebeuren zonder de jonge mensen van de jeugdbeweging voor lange tijd uit het gezin te halen. Als de omwonenden van gebouwen, be drijven, of de bus of tram even denken aan de chauffeurs, aan de nachtportiers, aan de brandwacht in de kazerne, aan de man, die nog kaartjes moet verkopen aan het stationsloket, aan de wachts- lieden bij de nieuwe bouwwerken, of aan de surveillerende agenten, dan zui len zij diirect klaar staan, om vijf min. van hun avond te geven aan die mensen, hen verrassend met hun eenvoudige, hartelijke gaven. Wie zich even indenkt wat deze mensen aan gezelligheid mis sen, om de gemeenschap te dienen, zal geen moeite hebben, om een kop slemp, een glas punch, eên kop chocolademelk, een sigaret, een sigaar, een oliebol of een appelbeignet op een blaadje te zet ten en het te brengen naar de man, die op Oudejaarsavond, om wille van zijn service aan ons allen, een der gezelligste feesten moet missen. Laat dit jaar eindigen met een harte lijk! medeleven van alle Schiedammers rmet diegenen, die voor ons hun plicht doen. Het zal zo'n prettige herinnering wen ken en zo'n machtige band leggen. Een stroom Kerstlectuur is door onze brievenbussen gerold. Veel ervan hebben wij tijdens de Kerstdagen gelezen; veel hebben wij weggelegd in de couranten hanger of de tijdschriftenbak, in de hoop er nog eens ooit tijd voor te vinden enkele artikelen te lezen, U weet even goed als ik, dat u zich zelf daarmee voor de gek houdt. Als de grote schoonmaak komt, liggen de ge- illustreerde weekbladen of opinie-perio dieken nog ongelezen in de bak en ge bruikt uw vrouw ze, om er emmers op te zetten. U kunt. ze veel doelmatiger en volgens de opzet gebruiken, als u even langs de NlWIN-box op het Stationsplein of oe Gerrit Verboonstraat «loopt en de tijd schriften, al of niet gelezen, daarin depo neert. Sinds de afwikkeling van de strijd tussen Nederland en Indonesië is de be langstelling voor de NIWlN-boxen en het tijdschriftenwerk zeer gedaald. Nu, meer dan ooit, hebben de militairen echter ontspanning en lectuur nodig. Stuur deze daarom en helpt zo mede de moeilijke periode, welke voor ons leger ie aange broken, te overbruggen. Wat de specifiek Katholieke lectuur betreft. Vanzelfsprekend zullen de pa rochiële Thuisfront-acties gaarne voor de verzorging en verzending daarvan op komen. Ook dit is een middel om met weinig kosten, maar met veel hart het oude jaar - - TYPER. uit te luiden. Van vandaag af zullen wij weer regelmatig de Geheugenhulp pu bliceren. Dank zij de welwillend heid van de afdeling Belastingen van de Gemeente, is het ons 'mo gelijk een werkelijk volledige agenda te geven. Hftt bureau Cul turele Zaken is hiertoe nooit in staat gebleken, hoewel deze op lossing de weg via de afdeling Belastingen aan dit bureau reeds lang bekend is gemaakt. De Verenigingen zelf hebben evenmin voor een complete agenda kunnen zorgen. Het voorkomen van gebeurtenis sen in de Geheugenhulp houdt niet in, dat automatisch een verslag van de daarin vermelde gebeurte nissen in ons blad zal verschijnen. Uitnodigingen zullen duidelijk moeten maken, dat onze aanwe zigheid en een verslag van de ge beurtenis verzocht en op prijs ge steld worden. Niet in deze agenda zijn opge nomen de gebeurtenissen van die verenigingen of instellingen, welke noch een uitgesproken Katholiek cachet, noch het karakter van een voor Katholieken aanvaardbare al gemene inslag vertonen. Opgenomen zijn de gebeurtenis sen van de verschijningsdatum van het blad, waarin de agenda ver schijnt en van de twee daarop vol gende dagen. Evenals vroeger publiceren wij eveneens de Heilige van de dag, Onze stadgenote, mej- A. J. van der Linde, Ridderkerksestraat 10, ontving heden Van de Minister van Economische Zaken een Encyclopaedie als herinnering aan het feit, dat haar in 1949 als de beste geslaagde van het Middenstandsexamen „Algemene Handelskennis" te Delft,, het diploma werd uitgereikt. Mej. v. d. Lmde was leerling van de Middenstandscursus „Onverwagt, de Pater en Meyers Donderdagavond 8 uur is er een lezing met lichtbeelden over het H. Jaar voor de R.K. Handelsreizigers en Kantoorbe dienden met genodigden in de beneden zaal van de Amstelbron. Door de heer L. Scigèlsky, Heerenstraat 27 Monster, is een installatie ontworpen en geconstrueerd, die een radicale om wenteling in de vosrokerij teweeg brengt Deze rook-installatie is in werking bij de firma G. Reurs en Zonen te Monni kendam. De heer Jac. G. Schoonens schrijft over deze unieke installatie in „De Visserijwereld", vakblad voor het natio nale bedrijf, o.m. het volgende; De grootste eis, die we aan een rook ontwikkelaar kunnen stellen, is dat er gedurende bet gehele rookproces on onderbroken een gelijkmatige rook ont wikkeld wordt. Tot nog toe was dit m de praktijk niet mogelijk. Door het bij vullen van de brandstof komt tegelijk hiermede een koude luchtstroom bij het vuur terwijl door 't opstrooien van de brandstof op het smeulende vuur de ge hele rookontwikkeling gestoord wordt. Het vuur kan een ogenblik te hoog op laaien waardoor in sommige gevallen de vis die het dichtst bij het vuur ligt. te warm kan worden. Sommige rokers heb ben dan ook de gewoonte over het op laaiende vuur 'n emmer water te gooien. Maar dat heeft het nadeel, dat de vochtigheid van de rook veel te hoog wordt en op de vis dauwdruppels kun nen neerslaan. Ook dit water moet door het rookproces weer verwijderd worden, waardoor de rookduur vergroot wordt en met zich meebrengt, dat ook meer brand stof nodig is. De rookontwikkelaar, die door de heer Scigalsky ontwikkeld werd, heeft van deze nadelen geen last. Er is een kleine installatie aan geconstrueerd, waardoor het mogelijk is brandstof van buitenaf bij te vullen, zonder een of andere klep open te maken en daardoor dus koude lucht mee in de rookontwikkelaar te brengen en ook zonder dat door het bij voegen het rookontwikkelingsproces ook maar een ogenblik gestoord wordt. Ver der is de rookontwikkelaar zo ge construeerd dat deze ook voor andere brandstof geschikt is. Het oppervlak van de ontwikkelaar is 3 x 3 meter. Vervolgen® komt de rook eerst in de z.g. mengkamer. Deze. dient, zoals het woord al zegt, om de rook te mengen en wel met de buitenlucht. De rook wordt door de schuin af lopende kap op de rookontwikkelaar naar beneden in de mengkamer gedrukt. Zo als we weten, is koude lucht altijd zwaarder dan warme. Warme lucht „stijgt", koude lucht „zakt". Voordat de rook in de installatie komt, bezit hij de juiste dichtheid en tempera tuur. De oppervlakte van de mengkamer is 4 x 3 meter. Dan komt het rook-lucht-mengsel in de eigenlijke rookkamer. De vorm hiervan wijkt geheel af V3n de bestaande hangen. Of misschien toch niet helemaal. De heer Scigalsky heeft eigenlijk*een dubbele tunnel gemaakt en die rond gebogen, zodat een cirkel ont stond. Vanuit de mengkamer komt de rook binnen en verlaat de rookinstallatie aan de tegenovergestelde zijde. Om nu de rook, zoals deze uit de meng kamer komt, zo gelijk mogelijk over alle vissen te verdelen, was de beste oplos sing. de gehele partij „door de rook heen te draaien". In het hart van de instal latie werd dus een as geplaatst, waar omheen het product als in een draai molen door de rook gedraaid wordt. Voor het stoomproces is een speciale ventilator aangebracht, die in de kortst mogelijke tijd een dichte rook door de installatie kan laten circuleren. Een heel belangrijk punt is bovendien, dat ge durende het gehele proces de relatieve vochtigheid gecontroleerd en geregeld kan worden. Van de relatieve vochtig heid hangt het af, hoe snel of het pro- ducht zijn vochtigheid verliest, ja zelfs óf het wel droger wordt. Er kan met genoeg op gewezen worden, hoe be langrijk toch de relatieve vochtigheid voor het gehele rookproces is. Wanneer vette haring gestoomd wordt, verliest het product veel haringolie. Zo ongeveer 8—14 pet. Deze olie wordt op gevangen in bakken, die onder aan de wagentjes zijn bevestigd. Het ligt in de bedoeling van de heer Scigólsky bij een volgende installatie een olie-afvoer aan te brengen, zodat de olie in een daartoe aangebracht vat kan opgevangen wor den. Wanneer we bedenken, dat er een partij van ongeveer 40.000 kg. op een maal in de installatie gerookt kan wor den. dan betekent dit dus ongeveer 4000 kg. olie die per partij kan worden ver zameld. Niet te versmaden, nietwaar? Deze installatie is uniek en tevens de enige, die kan drogen, roken en stomen in dezelfde ruimte. Alle factoren, die van invloed zijn op het proces zijn afzonder lijk regelbaar. Ook is de gehele partij vis tegelijk klaar. (Van onze Brusselse correspondent) Als wij zeggen: „een stad op hete ko len", gelieve men dat niet in de figuur lijke, maar wel in de letterlijke beteke nis van deze woorden te lezen. Wij ver klaren dat nader. Wie kent niet de danteske aanblik van de streken, waar steenkoolmijnen worden ontgonnen? Hoge torens met immer draaiende wielen; sombere „terrils", waar niet zelden sedert tientallen jaren het kolengruis en -stof wordt uitgestort, dat voortdurend uit de mijnen wordt opge haald; rokende schoorstenen, vale luch ten, gillende fluiten en knarsende machi nes. De mensen die daar wonen, schijnen er voor de niet-ipgewijden in een hallu cinerend decor te leven. De streekbewo- ners zelf. geven zich van die drukkende omgeving maar weinig rekenschap; het is hun domein, en zij nemen het zoals het is, met zijn weinige lief en zijn niet zel den vele leed. Dat zij boven onderaardse gangen leven die, als deze mochten instorten, hen met, huis en al zouden opslokken, schijnt hen niet te hinderen. Dat zij van de morgen tot de avond in een wirwar van overal doordringend zwart stof leven, laat hen eveneens onverschillig. Maar, alles heeft een grens. En zo vinden thans bewoners van het kolen bekken van Charleroi, dat men toch •wel wat overdrijft met hen bovendien nog op een ondergronds vuur te laten leven! In de wijk van de Boulevard Bertrand, werd jaren geleden een coron of mijn- werkersbuurt op een oude, platgelegde terril gebouwd. Door instorting van mijn gangen, is hier en daar de grond ingezakt, wat tal van barsten in de zwartgeworden schamele woningen der mijnwerkers heeft veroorzaakt. Dat verschijnsel is algemeen in de mijnstreek en geeft dus geen aan leiding tot bijzondere ongerustheid. Maar, toen diezelfde bewoners dezer dagen constateerden, dat hun woningen men. verwarmd waren zonder dat er vuur brandde en dat de keukenpomp water van een hitte van meer dan veertig graden uit de grond bracht, ja, toen vond men, dat zich buitengewone dingen aan het af spelen waren. Men ging op onderzoek uit en kwam tot de ontdekking, dat de terril onder gronds aan het branden was! En daar heel de stad Charleroi zowat op oude terrils is gebo'.'wd, duurde het niet lang of men kwam met de veronderstelling voor de dag, dat deze stad wel eens vroeg of laat zoiets als het lot van Pom pei' en Herculanum zou kunnen onder gaan. Vanwaar komt het ondergrondse vuur, dat daar momenteel de Bertrandwijk teis tert? Om de waarheid te zeggen, niemand weet het met zekerheid. En daar de Ca- roloringers, zoals men hier de mensen uit die streek noemt, over een Zuiderse fantasie beschikken, doen verschillende lezingen over het geval de ronde. Volgens één derzer versies, zou onge veer een halve eeuw geleden een glasfa briek gloeiende .glasafval op het kolen gruis hebben uitgestort, die in de loop der jaren diep in de kolenbrei zou hebben ingevreten en daar al die tijd zou hebben voortgesmeuldVolgens anderen, is het de schuld van de Duitsers, die laar tijlens de bezetting verschillende vuren hebben gestookt. Feit is, dat in 1948 de aanwezigheid van ondergronds vuur werd waargenomen op een der uitlopers van de terril. Men schonk er toen geen aan dacht aan, omdat het vrij ver van het bewoond gedeelte van de stad was, wat thans evenwel niet langer het geval is. want het ondergrondse vuur is de stad verraderlijk dicht genaderd.. Specialisten van de mijnen, laten zich in sibyllijnse woorden over het geval uit. Zij geven geen duidelijk antwoord op de vraag: of men niet een geheime mijn- brand heeft te doen, ofwel of het vuur langs de bovenkorst in de terril is geko- Er werden onlangs boringen gedaan en men schrok niet weinig, toen men op een diepte van twintig meter op een ware vuurhaard stootte. Een hogeschool professor, een mijndirecteur en een ge specialiseerd ingenieur werden er bij gehaald. Hun conclusie luidde: geheel het brandend terrein onder water en modder zetten." Het vuur scheen te wijken onder het verenigd offensief van tweehonderd dui zend kubieke meter water en ongeveer tweehonderd wagons van elk twintig ton cement, klei en kalk. Doch het was maar schijn, want het vuur is de Boulevard Bertrand genaderd en is niet ver meer van het stadhuis van Charleroi verwij derd! Hier en daar deden zich reeds, door het verbranden van het kolengruis, terreininzinkingen voor. Verschillende woningen moesten ontruimd worden. Op nieuw worden boringen naar eventuele vuurhaarden gedaan. Dat geschiedt even wel met weinig methode, omdat men nog geen ervaring heeft op dit gebied. Iemand vergeleek de te Charleroi zoekende inge nieurs met de geneesheren uit de tijd van Molière, wier theurapeutie in hoofdzaak bestond in het plaatsen van bloedzuigers Het ondergronds vuur, schijnt als het wa re verstoppertje te spelen met de borin gen van de mannen der wetenschap. De ingenieurs tasten in het onzeke-e. Zij zouden thans een belangrijke vuur haard gelocaliseerd hebben, een tiental meter diep onder een garage. Daar komt water aan de oppervlakte, dat een hitte van 42 graden heeft. Er wordt naar radikale middelen ge zocht, om aan die ondergrondse bedrci* ging van een gehele stad een einde' te stellen. Maar hoe? Men staat voor een dilemma, omdat men nog vele gegevens van het probleem mist. Een begin van oplossing zou bestaan, in het volledig prijsgeven van de gehele Bertrandwijk, om daar te trachten het vuur af te dam men met water, kiel, kalk en cement, opdat het zijn grijparmen niet naar an dere delen der stad zou uitstrekken Wel te verstaan.... als deze armen ni't reeds verder zouden hebben getast dan de wijk in kwestie! Hebben wij te veel gezegd, met te spreken over: „een stad op hete kolen"? De EngelsNederlandse handelsbespre kingen welke in Den Haag op 10 Januari zouden beginnen, zullen vermoedelijk moeten worden uitgesteld. In Nederland se kringen is men over dit nieuws zeer teleurgesteld en kan men dit uitstel moeilijk begrijpen, aangezien er weinig onoverkomelijke moeilijkheden bij de be sprekingen te verwachten zijn. In Den Haag schrijft men dit uitstel toe aan Engelse ambtenarij, aldus de Fin. Times. De informele besprekingen, welke de vorige week in Den Haag werden gehou den, hadden in hoofdzaak betrekking op de onderlinge liberalisatie van het han- goede delsverkeer en hierbij werd vrij vordering gemaakt. Teneinde de Engeis- Nederlandse handel In de eerste maan den van 1950 zonder schokken te doen verlopen, had men van Nederlandse zijde voorgesteld om 'n zeer liberale voorlo pige regeling voor de wederzijdse handel toe te passen door praktisch alle import restricties af te schaffen Dit is echter door de Engelsen geweigerd. Zij wflfren slechts bereid om quota's vast te stel len voor het eerste kwartaal op bas.s van 25 pet. van die, geldend voor 1949. of ongeveer 15% millioen voor el<c van beide richtingen van het verkeer. Van Nederlandse zijde heeft men er op gewezen dat zulks grote moeilijkheden zou veroorzaken. Als voorbeeld werden c'e Nederlandse importeurs van Engelse auto's aangehaald, die behoorden te we ten hoeveel zij ongeveer in het gehele jaar zouden kunnen importeren. De En gelsen schenen niet bereid om concessies in dit opzicht te doen. De kwestie van de contracten op lan ge termijn voor levering door Neder land, van bacon en andere producten, wordt op het ogenblik bestudeerd door het Nederlandse departement van land bouw en de Britse belanghebbende krin gen. Hier zullen zich eventuele moei lijkheden bij de onderhandelingen ver moedelijk concentreren. De Indonesische regering bestudeert de vraag of Incone- s;sche producten bij de besprekingen me de ir. aanmerking moeten worden geno men. Naar wij in aansluiting aan het boven staande vernemen, is het uitstel van de onderhandelingen vermoedelijk toe te schrijven aan het feit, dat op 1 Januari verschillende handelsverdragen van En geland aflopen, zódat tegelijkertijd on derhandelingen moeten worden gevoerd met diverse landen. Ook het vorig jaar was op 1 Januari nog geen handelsver drag voor het nieuwe jar tot stand ge komen. Eerst eind Februari 1949 kwam het handelsverdrag voor 1949 tot stand Het handelsverdrag voor 1948 kwam eerst omstreeks 10 Februari 1948 tot stand. (Van onze correspondent) In het afgelopen jaar werd te Maas tricht dikwijls aangifte gedaan van dief stal van lood, dat ontvreemd werd van daken van diverse gebouwen, alsook van snoep, speelgoed en rookartikelen uit win kels en onbeheerde auto's. Het optreden van de dieven werd met de dag brutaler en dit was oorzaak, dat de recherche dezer dagen op één van hen, de 17-jarige J. D. de hand kon leggen. Spoedig volgde ook de arrestatie van zijn compagnons, de eveneens 17-jarige M. B en de 19- jarige J. H., allen uit Maastricht. Het jeugdige drietal viel door de mana eu bekende de diefstallen te hebben gepleegd Een. partij lood kon worden achterhaam en in beslag genomen worden. De anrte.e partijen waren aan de man gebfacUw Verscheidene helers en schuldhelers zijn ook in hechtenis genomen. In overleg met de Dienst van Rijks waterstaat is door assuradeuren de ber ging van de gezonken logger „VI 85" (die, zoals men weet, in de nacht van Vrijdag op Zaterdag j.l. ter hpogte van de Maassluise haven door het troepen schip „Kota Inten" werd overvaren en daarna zonk) opgedragen aan de N. V. De Wit's Bergings- en Transportonderne ming te Rotterdam. Gistermiddag is met de werkzaamheden een aanvang gemaakt. Duikers stelden onder water een onder zoek in naar de ligging van het wrak. Dit leverde nogal enige moeilijkheid op, in verband met overboord hangende net ten, waardoor de duikers voorzichtig moeten zijn, om daarin niet verward te raken. Vervolgens zullen er stroppen on der het schip worden doorgetrokken. Vandaag worden de bokken verwacht, die, naar men aanneemt, de „VI 85" bo ven water zullen brengen. De logger ligt schuin in de vaargeul, maar levert geen al te ernstige moeilijkheden op voor de scheepvaart. In de afdeling confectiebouw van het be-drijf van de N.V. J. Jongerius te Jut faas is een grote hijskraan, bestemd voor de „Karei Doorman" gereed gekomen- Deze rijdende kraan, die een capaciteit heeft van 25 000 kg, is naar men van de zijde der makers mededeelde be stemd om vliegtuigen, die een onfortuin lijke landing op het diek hebben gemaakt, naar de werkplaats van het vliegtuig- moederschip te takelen. Hedenochtend begon de versleping van het gevaarte, dat een gewicht heeft van 9 ton, naar Schiedam. In tal van handels- en administratieve bedrijven is het veelal gewoont met 1 Januari aan het personeel periodieke verhogingen te geven. Hoewel de samen werkende organisaties van handels- en kantoorbedienden nu reeds weten, dat vele werkgevers de beschikking van het College van Rijksbemiddelaars, waarin bepaald is, dat zonder toestemming van dit college per 1 Januari a.s. 5 pet ver hoging mag worden gegeven, op loyale wijze zullen toepassen, is het gevaar toch niet denkbeeldig, dat bij een - minder loyale toepassing deze 5 pet zal worden verrekend met de gebruikelijke perio dieke verhoging. De organisaties hebben zich daarom gezamenlijk telegrafisch tot tal van werkgeversverenigingen en in dividuele werkgevers gewend met het verzoek per 31 December a s. aan hun personeel mede te delen, hoe groot het nieuwe salaris is en op 31 Januari 1950 het nieuwe salaris plus 5 pet uit te beta len. (Van onze correspondent.) Een der grootste Amerikaanse gramo- foonplatenondernemingen heeft aan Paul van Kempen, de dirigent van het Radio Philharmonisch Orkest, de opdracht ge geven met zijn orkest enige opnamen te maken voor de Nieuwe Wereld. Paul van Kempen wist zich in de loop der jaren een grote routine en bekendheid met het maken van gramofoonopnamen te verwerven, o.a. door opnamen van de Scala te Milaan. Op 8 Januari zullen in het Concertgebouw verschillende opna men worden gemaakt. Het Radio Phil harmonisch Orkest zal dan uitvoeren de vierde symphonie van Bruckner, de vier de symphonie van Mahler en de zevende èymphonie van Sibelius, alle muziekwer ken, die tot nu toe in .Amerika weinig aftrek vonden. De hogeschooldagen, die op 6 en 7 Ja nuari te Delft worden gehouden, vinden hun hoogtepunt ijl de samenkomst op Vrijdagmiddag 6 Januari in de Wester- kerk, waar zal worden gesproken door dr A. Plesman en prof. dr J. Romein. Zaterdagmiddag worden de hogeschool- dagen gesloten met een bijeenkomst in de Westerkerk, waarop prof. dr O. Botte- ma, de secretaris van de senaat, de dies rede zal uitspreken. Van de bekende schrijver van het „Blinde Mensdom", prof. De Greeff, is er weer een boek in Nederlandse ver taling verschenen „Liefde en Afweer". (Uitg. „Helmond", Helmond '49). De katholieke criticus wordt door vrijwel elk werk van De Greeff voor een delicate opgave geplaatst. Immers De Greeff vertoont steeds een natura listische neiging, soms lijkt het wel o! hij van een vrije wil niet wil horen, alsof vrijwel alles radicaal gedetermi neerd blijkt door instinctieve krachten. Van de andere kant echter breekt tel kens ook weer een verrassende visie op hoge zedelijke en christelijke waar den door in een vorm en frisheid, waarvan men versteld staat. Dan wordt ook het instinct en alle blinde krachten onder de horigheid en leiding van het verheffende verstand en in dienst van de zedelijkheid geplaatst. Prof. De Greeff is een wonderlijk mens, zeldzaam begaafd en zijn werken schen ken een mens steeds weer inspiratie. Men kan als katholiek zelden zijn werk geheel aanvaarden, doch het bezit steeds zulk een verrassende rijkdom aan visie en gedachten, dat men hem dankbaar blijft voor elk zijner geestesvruchten. Het lijkt ons, dat zijn werkzaamheid in kliniek, gevangenis en zwakzinnigenge stichten een bepaalde kleur geeft aan zijn werken. Het abnormale, het ziekelij ke en misdadige vormt een groot deel van zijn ervaringsmateriaal- Het gevaar dreigt dan echter wel, dat men dit ab normale te grote waarde schenkt en daaruit tot een absolutering komt. De Greeff graaft steeds bij de instinc tieve wortels van zedelijke waarden en begrippen. Dit 's wellicht in onze krin gen nog te weinig gebeurd en daarom staat menigeen er een beetje onwennig tegenover. Ontegenzeggelijk schuilt hier een gevaar van naturalisme zodra de in vloed en waarde der instinctieve facto ren worden overschat. Al te gemakkelijk verliest men een zuivere kijk op het ho gere en andersoortige van zedelijke be grippen of waarden ten opzichte van de instinctieve en effectieve roerselen er van. Dit klemt des te meer, zodra er zedelijke begrippen en positieve gebo den Gods en der Kerk in het gedrang komen, want daarmee weet De Greeff zelden goed raad (b.v. 224 v.) Zo is zijn verhandeling over 't „schuld gevoel" in dit boek nogal naturalistisch en schiet het o.i. tekort om het zonde begrip tot zijn recht te doen komen. Men doet goed over die kwestie het werk van Dr. A. Snoeck te lezen: „De Psychologie van het Schuldbewustzijn". (Spectrum 1948). De kerngedachte van het nieuwe boek vormt het „conflict", dat bij de mens optreedt zodra het „verstand" remmend (en anders kan het niet reageren) zich bemoeit met de instinctieve drang. Het vermindert die drang of poogt deze on dergeschikt te maken aan een zedelijke orde, aan een hiërarchie van waarden. Dit optreden van het verstand zou voor het „effectieve" wezensdeel noodzakelij kerwijs onaangenaam zijn: „Vandaar 't in nerlijk conflict, het naast elkaar bestaan van talrijke, niet volledig afgewerkte vormen en de neiging, om weer tot de lagere vormen terug te keren". Het lijkt ons echter nog een vraag, of bij de nor male mens hier het grote conflict ligt. Mét ons wordt dit o.a. door dr. Terru- we in haar proefschrift betwijfeld. De schrijver gaat het conflict na bij de oer-instincten, afweer en liefde. Met de instinctieve afweerdrang hangen in nerlijk samen het (straffende) rechtvaar digheidsgevoel en het gevoel van verant woordelijkheid van anderen. Merkwaar dige en treffende dingen achterhaalt op dit gebied De Greeff. In verband met het verantwoordelijkheidsgevoel van anderen ontwikkelt de schrijver zijn theorie van het „intentionalisme", dat men populair zou kunnen omschrijven met de naam bedoelingsmanie. Juist vanuit de hoek der afweer schrijft men licht (kwade) be doelingen aan een andermans handelen toe en stelj hem daarvoor verantwoor delijk. De medemens wordt dan ineen geschrompeld tot een schema van (kwa de) bedoelingen, Daardoor verliest men het „contact-in-sympathie" met de bui tenwereld en dus de kijk op de volledige mens; het afweerinstinct behaalt de over winning. In de mensenwereld ontluikt ech ter ook een andere instinctieve drang: de liefde. Kennis langs de weg der in stinctieve liefde smoort de aanvalsreac- ties, maakt zich ondergeschikt aan het belang van de geliefde, zoals blijkt uit de houding van net ouderlijke paar te genover het kleine kind. Op latere leeftijd ontstaat echter het conflict tussen ouders en kind. De aan- vals- en afweerreacties keren terug en slechts zelden gelukt het aan de ouders hun instinctieve oorspronkelijke liefde te sublimeren tot een zedelijke hou ding. Nog steeds het „kind" kunnen zien in elke mens is hier het grote geheim van een kennis-in-liefde en De Greeff vindt, dat Christus dit op on overtrefbare wijze heeft gedaan. Ook behandelt De Greeff in dit ver band de sexuele liefde, waarmee het proces der „wijding" ten nauwste samen hangt. Dit alles werpt* ook een sterk licht op het drama der „mislukte liefde". De beminde is dan niet in staat tot een offerende liefde, enkel tot een ontvan gende, Een soort „mystieke" liefde der zelfverloochening, zal het onvolledige van de enkel ontvangende liefde moeten aanvullen- Scheppende en schenkende liefde met eerbiediging van de totale persoonlijk heid van de medemens en handhaving van eigen wezen in zelfbeperking, is de ideale houding van de volwassen mens Aan crltisch en metaphysisch ge schoolde geesten bevelen wij dit werk warm aan. maar voor anderen blijft de lezing nogal riskant. Dr. A. v. d. WEY, O.Carm. Dezer dagen is een Rotterdams Kamer orkest opgericht. He^ ensemble bestaat uit beroepsmusici. Dirigent is de heer P. Ketting. Hej bestuur bestaat uit de vol gende heren: J. Kok, voorzitter, B. Krie- ger, secretaris-penningmeester, A de Leeuwe commissaris. De idee van de wijkraden blijkt ook in kleinere gemeenten veld te winnen. Gisteravond vond namelijk in het raad huis van Naarden de installatie plaats van zes wijdraden voor deze gemeente. Men zal op deze wijze pogen een einde te maken aan de matheid, welke na de oorlog is opgetreden bij de burgerij en waardoor deze weinig of geen belang stelling toont voor hetgeen het gemeente bestuur en de raad verrichten. De wijkraden zullen o.a. B. en W. van advies dienen bij het behartigen van de belangen der gemeente speciaal in hun rayon maar ook over meer algemene voorstellen. En dan zullen zij in hun wijk belangstelling moeten wekken voor de gemeentelijke zaken. Het is „onze" Engelbertink geweest, die het Landbouwdebat heeft geopend. En hij heeft daarvoor geen spreekgestoelte gezocht ergens midden op de weide of de akker, op tuindersgrond of in de pol der nee, hij liet duidelijk merken dat hij besefte te staan op het podium van de Volksvertegenwoordiging. Het land bouwbeleid bekeek hij in het kader van het nationale beleid; de taak van de land en tuinbouwende bevolking bezag hij in verband met haar plaats in de volksge meenschap. In deze geest mocht hij verklaren en schroomde hij niet te zeggen; ,,De Nederlandse boer en tuinder heeft het „nare" feit van de nationale armoe de, welke ons land na de bevrijding kent en welke wij steeds sterker en scher per gaan waarnemen, mét de vele. andere omstandigheden, waaronder hij moet werken, als gegeven te aanvaarden en er mee rekening te houden. Ons volk als geheel heeft er in deze uiterst moeilijke omstandigheden recht op, dat de agra rische sector de grootst mogelijke bijdrage levert voor het nationale herstel, dat ge zamenlijk moet worden nagestreefd". Dat de boer en tuinder niet in hun taak tekort schieten, kon worden aange toond met cijfers, welke een beetje rui mer bekendheid zouden verdienen. Meer dan 20 pet. (2% milliard) is in de afge lopen periode geleverd voor ons nationale inkomen door een groep, die nog niet 1/5 deel van onze beroepsbevolking uit maakt. De agrarische sector heeft 50 pet. der deviezen voor zijn rekening genomen en zijn arbeidsproductie opgevoerd van 93 pet. in 1947 tot 104 pet. in 1949 Hij bestaat het om mede door iner- nationale ruil 10 millioen mensen te voe den, terwijl hem slechts cultuurland, groot genoeg voor de verzorging van 6 millioen monden ter beschikking staat. Sprekende van af het door hem ge kozen en juiste standpunt, gaf de heer Engelbertink vervolgens dan ook een sterk nationale kleur aan zijn verwijt, de minister gedaan, dat deze in zijn „sociaal" beleid nog steeds niet geslaagd is. Een wonderlijk verwijt aan een „socialisti sche" minister. Maar helaas schenkt hij aan boer en tuinder, die zich na de be vrijding zulke onweerlegbare verdiensten voor het gehele volk verworven heb ben, niet de sociale positie en de maat schappelijke beloning, waarmede zij zich met hun werk en prestaties eigenlijk van zelf zouden hebben moeten zien be loond! Heel het volk dient er voor te zorgen, dat het zeker de boer of tuinder niet we zen zal, die meesmuilen moet; „De paar den die de haver verdienen krijgen ze niet". Daarvoor heeft de landbouwer zo wel paarden als haver té dicht bij huis! (De Opmars). GEBOREN; Clara J. J. M., d. v. P. J. van Raaij en J. C- M. Meijster; Magda- lena H. M„ d. v. P. J. van Raaij en J. C. M. Meijster; Pieter E„ z. v. P. E. Lange- veld en C. H. Gerrets; Tjarda M., d. v. H. Voogt en B. op 't Ende; Josef E. M., z- v. E. J. Bergmans en F. J. Smit; Hen- derika, d. v. J. van der Werf en C. Hooge- veen; Gerardus, z. v. C. C. Jansen en N. van Gerven. Marinus G., z. v. D. M. Blom en H. Winter; Jacoba, d. v. G. J. de Reu ver en J. M. A. de Zwart; Johannes D., z- v. L. J. Tromer en P. van Rij; Jan, z. v. B. van der Zee en E. S. Mak; Jan C., z. v. C. D. Blonk en E. Huckestein; Cor nells J., z. v. C. D Blonk en E. Hucke stein; Johanna M., d. v. G. Hulsman en J. M. Kila; Cornelis F. C„ z. v. L- C. van de Wijngaart en D. Bockkom; Jan, z. v. J. Krommenhoek eh A. G. P. van der Hoeven. OVERLEDEN: M. v. d. Tas, 66 j-, C. A, v. Dongen, 85 j., wed. v. H. v. Gogh, J. Millecam, 59 j. Vandaag, Woensdag 28 December. H.H. Onnozele Kinderen. Musis Sacrum (gr. zaal) 8 uur: Brede- rode voert op „Een kerstlied in proza" van Charles Dickens. Musis Sacrum (kl. zaal): Danslessen voor leden van S.O.O. Morgen. Donderdag 29 Decembzer. H. Thomas van Kantelberg. Musis Sacrum (gr. zaal) 8 uur: Han Rijnbeek geeft dansrecital voor leden van K.C.G. en belangstellenden. Inleiding door Ben van Eijsselstein. Overmorgen. Vrijdag 30 December Mis van Zondag onder Octaaf van Kerstmis, Verenigings-lokaal: Damescongregatie Parochie H. Johan. de Doper. Dagelijks Passage: Abbott en CostellO zwaaien af (alle leeft.) Monopole: Gunfighters (14 jaar). Sted. Museum 105 uur: Tentoonstel ling van leden van Rott. Kunstenaars Sociëteit.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1949 | | pagina 3