Berlijn vreest nieuwe
blokkade
vredesverdrag met Oostenrijk
NIEUWE BRITSE LEVENSLIJN
Ook Afrika eist alle aandacht op
Saargebied weer TWISTAPPEL
Televisie-zendmast te hoog voor
het Gooi
VJ lo
Weerbericht
m
TERUG uit een Russisch kamp
PRINS BERNHARD DANKT
VOLK DER ANTILLEN
Druk vervoer op
Iiidonesië-luclitiijn
RUSSISCHE OBSTAKELS voor
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Bovengrondse spoorwegen gedesorganiseerd
Amerikanen krijgen er genoeg van
Duitsers contra Franse wetten
Uitzendingen vermoedelijk naar Lopik
Intiem verjaringsfeest
op Soestdijk
Van Meegeren-affaire
V.
Internationale
Bidweek
Geheim V.S.-wapen
naar Rusland?
Henri de Greeve moet
werkzaamheden
beperken
NDER DE
U P E
Vreselijke verhalen van ontslagenen
God zegene u allen en uw land
Voor medeleven met geteisterd Nederland
mmËÊÊSËSks
Y. S. herzien ban jegens
Spanje
72ste JAARGANG
VRIJDAG 20 JANUARI 1950
No- 21138
Vandaag werd in Delft het zgn. Duyvelsgatgeopend door minister
In 't Veld. Het Duyvelsgat is een studentenwijk bestaande uit elf
paviljoens, waar 200 studenten van de T. H. kunnen worden onder
gebracht. Op de foto zijn de studenten ijverig aan het vlerk om de
gordijnen voor hun kamers te naaien.
^PAKKEN DE EUROPEANEN
ER HUN KOFFERS?"
V au twee kanten dreigt gevaar
Geen rijwielkaarten meer! Een
Franse mecanicien fabriceerde
deze fiets, welke zeer eenvoudig
en snel kan worden gedemonteerd
en in een koffertje kan worden
meegenomen
VOOR AMSTERDAM GEEN
ONTVANGST MEER?
r~
Intentie voor 21 Januari:
Mogen de Lutheranen en
andere Protestanten van
Europa zich wenden tot de
éne, Katholieke Kerk.
KOLEN EN GULDENS
AANHOUDENDE VORST
De bankoverval in Boston. Met een fijn kammetje doorzoekt de politie
de garage van de fa. Brink, waarboven de rovers hun slag sloegen.
Grote brokken mergel tegelijk worden van de St. Pietersberg afgerukt
ten behoeve van de cement-industriedie reeds een flink deel van de
berg opslokte.
DE KANTOREN zijn tijdelijk gevestigd in het
Gebouw R. K. Volksbond, Lange Haven 71,
Schiedam, telefoon 67387. - Gironummer 9095 ten
name van de „N.V. De Courant De Maasbode",
Rotterdam.
De abonnementsprijs bedraagt 3.90 per kwartaal,
1.30 per maand, 0.32 per week.
Directeur: J. KUIJPERS
Hoofdredactie: Prof. Dr. ST. TESSER O.P.
LEO J. M. HAZELZET
Algemeen redacteur: H. A. PAALVAST
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele kolom
breedte 30 cent per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs hij de
administratie of bij de erkende advertentie-
bureaux verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1.-. Ieder woord
meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij
vooruitbetaling.
Zoals gemeld, hebben Duitse politie
mannen het hoofdkwartier van de onder
Russische controle staande spoorwegen
bezet. Dit gebouw ligt in de Amerikaan
se sector van Berlijn en was slechts ge
deeltelijk in gebruik. Ongeveer zes hon
derd kamers waren reeds geruime tijd
!eeg
Tengevolge van deze stap is de dienst
bp het bovengrondse net gedesorganiseerd
en moeten duizenden Berlijners te voet
naar hun werk. De Russen geven de Ame
rikanen de schuld hiervan. Zij beweren,
dat zij de voornaamste telefooncentrale
die in het gebouw is gelegen, niet „on
belemmerd" kunnen gebruiken en daar
om de diensten moesten inkrimpen.
„Zo lang deze centrale niet vast en
onbetwist in handen is van degenen,
die de spoorwegen beheren, zijn. er gro
te gevaren", aldus zei een der Oost-
Duitse spoorwegautoriteiten: ,Wij kun
nen geen normale diensten onderhouden
zolang wij weten dat onze gesprekken
door de Westelijke politie kunnen wor
den afgeluisterd, en mogelijk gesabo
teerd".
De Sovjets hebben bij de Amerikaanse
commandant onmiddellijke ontruiming
van het gebouw geëist. „De Duitse politie
drong het gebouw met geweld binnen,
verbrak de verbindingen en desorgani
seerde daardoor het werk", aldus schreef
Kotikof aan zijn collega Taylor. Deze
antwoordde echter direct, dat de Duitse
politie met toestemming van de Ameri
kanen was opgetreden en dat de Russen
zich moesten schamen 600 kamers onge
bruikt te laten, terwijl het verwoeste Ber
lijn een triestig tekort aan woonruimte
heeft.
„De politie heeft opdracht gekregen
zich niet te mengen in het werk van de
«poorwegen", aldus Taylor, die duidelijk
verstaan liet, dat volgens hem de diens
ten normaal doorgang zouden kunnen
vinden als de Russen dat maar wilden.
Intussen zijn de Berlijners de dupe van
deze opnieuw opgelaaide spoorwegstrijd.
In Mei 1949 werd tot. grote verademing
van de Berlijners de blokkade opgeheven,
maar in vele kringen heerst de vrees, dat
de Russen het op een nieuwe blokkade
zullen aansturen.
Het blijft ook na de souvereinitcits-
overdracht, nu het vervoer van offi
ciële personen uiteraard sterk is ver
minderd, d .k op de KLM-lijn tussen
Schiphol en Kemajoran. Het aantal
aanvragen vooT vervoer is zelfs zo
groot, dat binnenkort in plaats van vijf
vluchten per week zes vluchten zullen
worden gemaakt.
Het 'aS aanvankelijk in de bedoeling
deze hogere frequentie- op 1 Maart a.s.
te doen ingaan, maar de omstandigheden
zijn van die aard, dat er wordt getracht
de zesde dienst zo spoedig mogelijk m
te leggen. In Januari zal dit niet, m®ri
kunnen, maar men hoopt in Februa
toch zover te komen,
Een verheugend verschijnsel nier j
dat niet alleen de stroom groo
hen, die uit Indonesië naar
land willen .te™?ke^ek™erde richting
voor het traject in °m&
zich een beduidend aan
...jX-Xsy .-
Het Amerikaanse departement van
buitenlandse zaken heeft gisteren ver
klaard, dat het een „passende actie zal
overwegen, om de vrijheid en onafhan
kelijkheid van Oostenrijk te herstellen",
omdat het viel te betwijfelen, of met
het Oostenrijkse vredesverdrag nog
vorderingen gemaakt konden worden.
De Amerikaanse, Britse en Franse am
bassadeurs te Moskou hadden Gromyko,
de plaatsvervangende minister van bui
tenlandse zaken, Woensdagavond ge
vraagd welke garanties konden worden
gegeven, dat de onderhandelingen over
het verdrag zouden worden voltooid.
Sinds de bijeenkomst van de plaats
vervangers der ministers van buitenland
se zaken in November te New York „heeft
de Russische regering nieuwe obstakels
voor de voltooiing van het Oostenrijkse
vredesverdrag opgesteld, in verband met
haar aanspraken op betaling voor hulp
verlening aan de Oostenrijkse bevolking
in de eerste dagen van de bezetting", al
dus de woordvoerder.
In diplomatieke kringen te Londen
gegadigden
ɧIÉÉls
a3D™ gunstige ontwikkeling van de sifua-
ue gunstige ar nu de ondernemin-
genmin me^ afgelegen gebieden weer
toegankelijk worden, zal hieraan zeker
n^ef vreemd Zo zijn voor de reis
AmsterdamDjakarta alle KLM-toestel-
len tot en met eind Februari reeds vol
geboekt. En ook voor de tijd na Fe
bruari laat het luchtvervoer zich zeer
gunstig aanzien.
Verschillende gebeurtenissen hebben
de laatste tijd heel sterk de aanaacht
naar het donkere werelddeel Afrika ge
trokken; het enige part van onze kleine
aardbol, dat nog belangrijke koloniale
gebieden bevat, en overigens zo weinig
geëxploiteerd is, dat er voor Europa nog
toekomstmuziek in zit.
Eigenlijk 'sinds de conferenties over
Westerse Unie en Atlantisch pact zijn
begonnen, is Afrika in de volle strategi
sche belangstelling van Europa komen
Het narlement van de Saar heeft Don
derdag zTn goedkeuring gehecht aan
twee wetsontwerpen, die de „demo
cratische orde van de Saar'de grond
wet, de regering en haar leden be
schermen en „valse en misleidende
publicaties over de Saar als misdrijven
aanmerken.
Minister-president Johannes Hoffmann
zeide bij de indiening van de wetsont
werpen, dat zij nodig waren om het land
tegen een „propagandagolf" in West-
Duitsland, die na het bezoek van Schu-
man aan Bonn begon, te beschermen. De
.wetten moesten de bevolking weerhouden
(Van onze correspondent).
Onverwachte moeilijkheden, welke
aan het licht zijn gekomen bjj de voor
bereiding van de stichting van een te
levisie-zender in het Gooi, dreigen een
grote verandering in de plannen te
brengen. En het is niet onmogelijk, dat
Amsterdam dan van deze voorlopige
proefuitzendingen niet zal kunnen me
degeweten.
Zoals men zich zal herinneren, lag het
in de bedoeling op de Gooise heide een
200 meter hoge zendmast te bouwen. Het
is echter gebleken, dat een dergelijke
zendinstallatie een niet te veronachtza
men gevaar zoU opleveren voor de vlieg
tuigen, die van en naar Schiphol vliegen.
Als hoogste obstakel in 't Gooi staat
namelijk op de vliegkaarten een hoogte
van 75 meter aangegeven. Vliegtuigen,
De voorbijganger die gistermorgen voor
het paleis Soestdijk stil bleef staan om
een glimp van de jarige prinses Margriet
op te vangen, werd daarin niet teleur
gesteld. Hij kon haar door de grote pa
leishekken, net als op andere dagen, naar
school zien vertrekken, want de dage
lijkse gang naar school kan voor een ver.
jaardag nu eenmaal niet wijken. In de
middaguren kwam prinses Wilhelmina
op het paleis om haar kleindochter te fe
liciteren en het intieme verjaardagsfeest
bij te wonen. Prins Bernhard zond uit
Curacao zijn schriftelijke gelukwensen.
Voorts kwam samen met enkele be
stuursleden van het Margrietfonds en zijn
moeder, een jongen, die dezelfde dag 10
jaar werd en wiens vader, bootsman ter
koopvaardij, in de oorlog is omgekomen,
namens dit fonds een grote taart aanbie
den.
Zaterdagmiddag wordt de verjaardag
nog eens gevierd. Dan komen de vrien
dinnetjes van Margriet naar het paleis
€n zal er een partijtje worden gegeven.
die zich aan de gegevens van de kaart
houden, zouden dus het gevaar lopen te
gen de zendmast te botsen, met alle
rampzalige gevolgen van dien.
Met Schiphol zijn onderhandelingen
gaande om een oplossing te vinde
Mochten deze echter niet het gewenste
resultaat opleveren, dan zal de tore
naar alle waarschijnlijkheid te Lopi
worden gebouwd. Hierdoor zal de zan
derdraagwijdte waarschijnlijk Den Ha3e>>
Gouda en Utrecht bereiken. Te LopiK
levert een eventuele mast van 200 meter
geen gevaar voor het luchtverkeer op-
Afgezien van dit alles, wordt er ook
een onderzoek ingesteld naar de draag
wijdte van een zender van 75 meter, wel
ke dan toch in het Gooi zou kunnen
worden geplaatst.
Mocht de zender te Lopik verrijz®11'
dan nog zullen de studio's te Hilversum
worden gevestigd. Men zal de program
ma's dan via een gerichte „Link"-zender
of door speciaal daartoe vervaardigde
kabels naar Lopik vóeren. Ook het aan
tal „kijkers", dat binnen de bekeIijk
straal van 30 kilometer rondom LOPJ
mag worden verwacht, wordt onderzoent-
Binnenkort kan men over een en ander
een beslissing tegemoet zien.
De nieuwe vondsten in de zaak Van
Meegeren vormen voor de Nederianase
justitie geen aanleiding voor een her
nieuwd onderzoek. De Nederlandse J -
titie beschouwt de Van Meegeren-atiai
als een afgedane zaak.
van „onbèschaamdheid en onbezonne-
heid".
De beide wetten voorzien in gevange
nisstraf, onmiddellijk ontslag uit de open
bare dienst en in enkele gevallen verlies
van burgerschap voor overtreders, die
tegen de „democratische orde" van de
Saar handelen. Er zijn nog twee lezingen
nodig, eer de wetten bindend worden.
Adenauer, de Duitse bondskanselier
heeft gisteren met de Amerikaanse hoge
commissaris. John McCloy, over de Saar-
kwestie gesproken. Hij zeide o.m„ dat
het uitblijven van een voor Duitsland
bevredigende oplossing moeilijkheden bij
de Europese samenwerking tengevolge
zou hebben en de uitvoering van he*
program van zijn regering zou belemme
ren.
Officiële personen vatten deze woorden
op als een bedekte waarschuwing, dat
Duitsland misschien zou weigeren in
de Europese raad zitting te nemen.
Voorts betoogde Adenauer, dat een
voor Duitsland onbevredigend besluit in
zake de Saar de communisten propagan
da-materiaal zou opleveren. Hij drong e:
op aan de wil der Saarlanders in over
weging te nemen, hoewel hij het woord
„plebisciet" niet noemde.
Intussen verklaarde in Bonn Jacob
Kaiser, West-Duits kabinetslid en een
medewerker van dr. Adenauer, tegenover
de pers: De huidige regering van de Saar
vertegenwoordigt niet de wil der bevol
king maar werd door de Franse in elkaar
gezet. Daarom dient de bevolking van de
Saar een kans te hebben, te beslissen wat
er met het Saargebied moet gebeuren.
olgens de „Los Angeles Times"
heeft een zekere Frank Lynch, die tij
dens de oorlog kolonel bij het Ameri
kaanse leger was, verklaard, dat een
„hoogst geheim" Amerikaans zelfrich-
tena luchtdoelkanon sinds 1944 in Rus
sische handen is.
Lynch zou het blad nebben medege
deeld, dat hij in de zomer van 1944 op
dracht kreeg het naar de Russen te ver
zenden. Lynch zeide dit, nhdat senator
Henry Lodge (republikein) had onthuld-
dat de deskundigen van het leger nieuwe
middelen tegen luchtaanvallen hadden
ontwikkeld, waartegen geen vijandelijk
vliegtuig bestand zou zijn.
Het Amerikaanse ministerie van defen
sie heeft tegengesproken, dat genoemd
geheim in handen der sovjet-unie zou
zijn. Het beschreven wapen had in de tijd
waarover sprake was niet bestaan, zo ver
zekerde men.
gelooft men, dat een afzonderlijk vre
desverdrag tussen de westelijke gealli
eerden en Oostenrijk een puur theore
tische mogelijkheid is, daar geen der
belanghebbenden partijen eraan zou
denkt haar troepen uit Oostenrijk
terug te trekken zolang er Russische
troepen in Wenen en de sovjet-zone
zouden blijven.
De Oostenrijkse minister van buiten
landse zaken, Gruiber, zou gisterennamid
dag een onderhoud hebben gehad met de
Russische adjunct-commissaris in Oosten
rijk, generaal Zheltov. Deze zou aan Gru-
ber verklaard hebben, dat de Russische
regering de op 5 December overhandigde
Oostenrijkse tegen-voorstellen nog steeds
bestudeert, en dat zij nog geen beslissing
heeft kunnen nemen. Hij zeide, dat dit
feit de plaatsvervangers te Londen niet
moet beletten de besprekingen over de
andere clausules van het Oostenrijkse
vredesverdrag waarover nog geen ac-
coord is bereikt, voor te zetten.
te staan Tevoren waren er in Londen
reeds besprekingen gevoerd over een
nieuwe „Britse levenslijn", dwars door
dit werelddeel. De verbindingen tussen
het eiland Groot-Brittannië en de Azia
tische en Australische leden van het Ge
menebest zijn, sinds de Russen heel dicht
op de Middellandse Zee zitten, niet vol
komen immuun meer. De gevaren zijn
wel ietwat verminderd, sinds Joegosla
vië geen volkomen betrouwbaar bondge
noot van het Kremlin meer is; maaz
anderzijds is het ook niet zo öecht met
het Westen gelieerd, dat men minstens
op neutraliteit in geval van een °°rlog
zou kunnen rekenen. Daarom achtte
Londen het veiliger over een verlegging
van „de levenslijn": en midden-Afrika
met als steunpunten Nigeria en Kenya
scheen daartoe de gelegenheid te bieden.
Met de gemeenschappelijke verdediging
van het Westen kreeg Afrika nieuwe be
tekenis. Men spreekt wel heel gemakke
lijk, en misschien zelfs niet ten onrechte,
over de verdediging aan de Elbe: maar
deze zou kunnen mislukken; men verlegt
dan het defensief (dat in de moderne
oorlogvoering niets anders kan zijn dan
Cen geweldig offensief, in de lucht en op
het land), naar de Rijn en zelfs naar de
Pyreneeën. Men moet echter toch ook al
tijd rekening houden met de noodzake
lijkheid om zich in' de éérste stadia van
de strijd nog verder terug te trekken: en
dat betekent overtocht naar Afrika. Het
zou waarschijnlijk het beste zijn, dat in
zo'n geval heel West-Europa, militairen
en burgerlijke bevolking, in allerijl met
ai hun bezittingen naar Afrika trekken,
want er zal na de eventuele terugtocht
van de aanvaller niet veel meer van
ons oude. mooie werelddeel over zijn.
Er zijn echter nog andere vragen, die
met steeds intenser hoogdringendheid op
doemen, en welke, zeer karakteristiek,
onlangs door een Engels blad samengevat
werden in de koppen boven een artikel:
„Pakken de Europeanen hun koffers in
Afrika? Het werelddeel van de troebe
len en zorgen van morgen". En de Brus
selse „Nieuwe Gids" voert met andere
Belgische bladen de laatste tijd een be
zorgde campagne, in verband met de
moeilijkheden, welke men in Brussel door
zijn prachtige en rijke kolonie Congo
ducht. Zal zich daar binnenkort het
zelfde drama afspelen, dat Neerland
met Indonesië heeft beleefd? Van een
ongehoorde buitenlandse inmenging zon
der diepere ervaring, op grond van
ideologische of zelfs louter sentimentele
overwegingen. Frankrijk en Portugal
koesteren dezelfde zorgen voor hun ge
bieden: en in de kolonies welke Italië
moest afstaan, heerst een malaise, welke
weinig heil voor de toekomst voorspelt.
Deze verre van gunstige vooruitzichten
hebben de landen, die gebieden ten Zui
den van de Sahara beheren, genoopt
Woensdag j.l. in Parijs bijeen te komen:
het zijn Frankrijk. Engeland. België,
Portugal. Zuid-Afrika en Zuid-Rhodesia
Op de agenda kwam alleen voor een
studie van -de middelen, geëigend om een
technische coördinatie en harmomëring
van hun actie te verwezenlijken. Maar
ais men ziet, dat het kernpunt dezer stu
die ditmaal is de stichting van een per
manent secretariaat om de reeds zeer uit
gebreide documentatie over de „techni
sche samenwerking" en voorts over de
gehele activiteit van de betrokken landen
te centraliseren, dan voelt men toch wel
aan, dat, -.elfs als het er niet a priori
om gaat „een politiek van zelfverdedi
ging" om- tegen de pogingen van de
trusteeraad van de Verenigde Naties om
controle over alle koloniale gebieden te
krijgen, te organiseren, deze gedachte
toch wel 'n speciale plaats bij de beraad
slagingen moet innemen.
Daarbij zal men naar twee zijden moe
ten kijken. Naar de Verenigde StateD,
welke het als een soort anti-imperialis
tische roeping beschouwen om alle be
heerde gebieden, groen of rijp voor deze
ontwikkeling, naar eigen souvereiniteit
te voeren. Washington oefent daartoe,
hetzij rechtstreeks, hetzij langs de om
weg van de Verenigde Naties, druk ui'
op de centrale regeringen; een pressie
welke soms heel dicht bij bedreiging ligt
en gesteld woedt in een zo weinig diplo
matieke taal, dat de overigens bevriende
regering weigert een dergelijk onbehoor
lijk document in ontvangst te nemen-
Zoals in Den Haag in verband met de In
donesische kwestie is gebeurd-
Met Washington weet men tenminste,
door rechtstreeks contact, waaraan men
toe is. Met het Kremlin, de tweede rich
ting waarin het oog gaat, is de zaak nog
moeilijker. Want het communisme werkt
met vijfde colonnes, infiltraties en propa*
ganda. Wie daarbij bedenkt, op welk laag
levenspeil het overgrote deel van het
Afrikaanse volk staat, en hoe onbarmhar
tig en meedogenloos heel lang, tot voor
betrekkelijk korte tijd, tegen de inlandse
bevolking is opgetreden, moet wel vre
zen, dat die communistische propaganda
diepe indruk op de mensen zal maken-
Die natuurlijk niet inzien, en niet kunnen
inzien, dat hun belang daarbij niet de
geringste rol speelt. Het gaat alleen te
gen het Westen voor Rusland.
Mit dit al wordt de plaats van Afrika
in het politiekekrachtenspel steeds gro
ter- Van alles wat daar gebeurt, zal de
weerslag in geheel West-Europa sterk
worden gevoeld.
Naar wij vernemen heeft Henri de
Greeve op doktersadvies zijn spreekbeur
ten moeten afzeggen. „Het Lichtbaken"
dat hij iedere week voor de K.R.O. ver
zorgt, zal echter normaal worden uitge
zonden.
Gelukkig, thans eindelijk een beetje
vorst en dus kunnen wij de kachel wat
aanblazen. „Gelukkig", zeiden wij, want
menigeen zat al op hete kolen, hoe hij
zijn kolen-guldens zou opkrijgen. Maar
geen nood meer; het wintert en als ae
weerprofeten n:et hun verkeerde man.ei
hebben omgehangen, zal de vorst met
spoedig van zijn troon afstand doen Als
het nu maar niet te lang duurt. wan.
anders vragen wij ons met zorg af
een gulden is tenslotte maar honderd
centen waarvan de schoorsteen straks
moet roken.
Het heeft anders wel een beetje ge
rookt rond die kolenguldens. Zoals men
weet, kreeg elk gezin evenveel kolen
toegewezen op zijn kolenbonnen, behalve
heel grote gezinnen; die ontvingen twee
eenheden meer. Men zou dus verwach
ten, dat ieder gezinshoofd evenveel terug
kreeg, plus een evenredige toeslag voor
die heel grote gezinnen, welke meer
kolen mochten kopen.
Doch laat de „.kolen-minister" nou
voor Zwarte Piet gaan spelen en ieder
burger van Nederland een gulden in zijn.
hand stoppen„Niet gek", zeggen zij,
die met een flink troepje zijn. „Onrede
lijk", zeggen de mensen van twee en drie.
Ja. hoe de betrokken autoriteiten aan
deze regeling gekomen zijn, weten wij
niet; het heeft veel weg van de royaliteit
tijdens het tijdperk van de „zwarte"
kolen. Maar mag men hierover moppe
ren? Wij denken onwillekeurig aan het
Evangelie-woord: „Is uw oog boos, om
dat ik goed ben?".
Of zou het kunnen zijn, dat met de
kolenguldens eigenlijk de schatkist een
kool gestoofd wordt?
ANALYST.
Droog weer met enkele over
drijvende wolkenvelden. Meest
matige wind tussen Noord en Oost.
In de nacht en ochtend op de
meeste plaatsen matige vorst,
overdag overwegend lichte vorst.
Zaterdag 21 Januari: Zon op 8.36
uur, onder 17.07 uur; maan op
10.21 uur onder 20-55 uur.
Reuter's correspondent te Berlijn heeft
een interview gehad met vier personen,
die uit de sovjet-Russische concentratie
kampen van Buchenwald en Sachsen-
hausen zjjn ontslagen en gisteren in Ber
lijn zijn aangekomen. Zij waren zeer
nerveus en weigerden hun namen te
noemen.
Alle personen, die uit de Russische
concentratiekampen terugkeren, worden
ondervraagd door de West-Berlijnse
-„actiegroep tegen onmenselijkheid", die
bij hen informaties inwint over andere
gevangenen en deze inlichtingen aan de
Duitse autoriteiten meedeelt.
De vrijgelatenen verklaarden in de
kampen verschillende Britse, Ameri
kaanse en Franse soldaten ontmoet te
hebben, o.a. een Engelse Majoor.
Een Britse woordvoerder verklaarde
geen stappen hieromtrent bij de Russen
te zullen doen, alvorens alle beschikbare
details zijn verkregen en bestudeerd.
Een der vier vrijgelatenen, een half
blinde vrouw van middelbare leeftijd,
verklaarde in 1945 in haar woning door
Russische soldaten te zijn gearresteerd.
Toen de soldaten haar mooie meubilair
H|
Een woord van warme dank dat weer
klank vindt in heel het Nederlandse volk,
heeft Z. K. H. Prins Bernhard gesproken
tot het volk van de Ned. Antillen, toen
hij op de receptie ten Gouvernementshuize
het welkom beantwoordde, dat de voor
zitter der Staten tot hem had gericht.
Het was hem, zo zeide de Prins, een
groot voorrecht na zijn bezoek in oorlogs
tijd wederom in deze gebieden te ver
toeven en de kennismaking te hernieuwen.
Maar niet minder aangenaam was het hem
te verblijven te midden van het volk, dat
in de oorlogsjaren een grote steun voor
Koningin Wilhelmina en haar regering
was.
„Gij gaaft blijk van uw medeleven,
niet alleen destijds, doch ook na de oorlog
door het Nederlandse volk met grote
offervaardigheid te helpen."
De Prins herinnerde, aan de grote
stroom van goederen, die naar Nederland
werden gezonden, aan de grote bedragen,
die door de Ned. Antillen geschonken
werden voor het herstel van het studen
tensanatorium en voorts aan de andere
hulp, o.a. de schenking' voor het ABC-
babyfonds voor arme Nederlandse kin
deren en voor de kinderziekenhuizen.
„Koningin Juliana en het Nederlandse
volk danken de Antillen zeer hartelijk
voor deze spontane bewijzen van mede
leven. De Nederlandse regering over
weegt in overleg .net de regering en
de volksvertegenwoordiging van de
Nederlandse Antillen uiting te geven
aan de erkentelijkheid van het Neder
landse volk door een blijvend aan
denken".
„De Koningin bewaart de aangenaamste
herinneringen aan haar bezoek aan de
Nederlandse Antillen en verzocht mij, U
de verzekering te geven van .haar voort
durende belangstelling met het wel en
wee der bevolking van uw mooie eilan
den. Zij hoopt óp bestendiging van uwe
welvaart tot in lengte van dagen.
De Nederlandse Antillen verkeren in
de gelukkige omstandigheid, dat zij geen
steun van andere nodig hebben en door
hun voorspoed op eigen benen kunnen
staan. De wereld is nog niet tot rust ge
komen. Het Nederlandse volk verblijdt
zich over uw voorspoed. Weest er echter
van verzekerd, dat het Nederlandse volk
eveneens zal tonen, dat de verbondenheid
in het Koninkrijk dopr Nederland diep
wordt beleefd, mocKt dit onverhoopt
nodig zijn.
De ontwikkeling van de Nederlandse
Antillen heeft niet stilgestaan in staat
kundig en cultureel opzicht. Op staatkun
dig terrein gaat gij een nieuwe toekomst
tegemoet; moge dit zijn voor het welzijn
van de Nederlandse Antillen en Neder
land beide. Beide volken hebben een
eigen innerlijke geaardheid, die kleur
geeft voor onze verhouding en voor eer.
gezonde wisselwerking. De volken, die
met behoud van het eigen karakter in
vrijheid samengaan en een harmonische
eenheid opbouwen, kunnen voor de we
reld tot voorbeeld strekken.-"
Prins Bernhard besloot zijn rede met
de woorden: „God zegene u allen en uw
land"
Prins Bomhard te Willemstad
Donderdagochtend
Prins Bernhard ter
vroeg is
gelegenheid
aan
van
de verjaardag van Prinses Margriet
door een deputatie van de koopvaar
dij een mand seringen en rozen aan
geboden ten gouvernementshuize. De
deputatie was vergezeld van de ha
venaalmoezenier Pater Vermeer.
Gedurende de ochtend maakte de
Prins onder gestadige régen een tocht
langs de verschillende instellingen.
Het eerste bezoek gold het museum
van Curasao, waar de Prins werd ont
vangen door de regenten en de direc
teur dr. C. J. H. Engels. Dr. Engels
hield een korte toespraak, waarin hij
wees op de doelstelling van het museum
en bood enige boekwerken over folklore,
flora, muziek enz. aan. Een glas zuur-
zaksap werd als verversing aangebo
den. hetgeen een vrij gebruikelijke drank
op Curagao is.
Vervolgens maakte de Prins een rond
wandeling door het leprozengesticht.
Na een welkomstwoord van de voor
zitter van het Wit Gele Kruis, E. v. d.
Laarschot, maakte de Prins een rond
wandeling,
In de kinderafdeling werd de Prins
toegesproken door een gebrekkig jon
getje, dat een groepsfoto der kinderen
aanbood, waarna het de Prins spontaan
gelukwenste met de verjaardag van
prinses Margriet. De volgende bezoeken
golden het Elisabethsgasthuis en het
sanatorium van het Groene Kruis.
Na de lunch was de regen opgehou
den en werd een rondrit gemaakt over
de terreinen van het bedrijf van de
C P. I. M.
Het gouvernement van de Nederland
se Antillen bood ter gelegenheid van hel
bezoek van Prins Bernhard Donderdag
avond een groot diner aan in de Pis-
caderafoaaiclub. waaraan vele gasten
aanzaten. De gouverneur richtte namens
het bestuur en het volk der Nederland
se Antillen een kort woord tot de Prins.
De Dakota van de Prins
De Dakota is heden voorlopig hersteld
op het vliegveld Hato geland. Wij ver-
nèmen. dat de volledige reparatie om
streeks een week zal vergen.
en schilderijen hadden gezien, noemden
zij haar een „kapitaliste" en namen haar
mee naar een officier, die haar beval
een Russisch document te tekenen. Sinds
dien was zij van het ene kamp naar het
andere vervoerd.
De tweede ontslagen gevangene, die in
goede gezondheid scheen te verkeren,
verklaarde in 1945 als een lid van de
nazi-partij te zijn gearresteerd. Hij had
als employé van een firma veel gereisd,
waarover hij door de Russen herhaalde
lijk werd ondervraagd. Zij wilden weten
waarom hij zo veel gerejsd had en waar
om hij speciaal belang in Zuid-Amerika
stelde. Hij verklaarde, dat het voedsel
en de toestanden in de kampen de eerste
vier jaar uitermate slecht waren geweest
en dat velen van ziekte gestorven waren.
Sinds het midden van 1949 waren de
toestanden veel verbeterd.
zDe derde ex-gevangene, waarmede Reu
ter's correspondent sprak en die er
ernstig ziek uitzag, was Ortsgruppen-
fuehrer in de nazi-partij geweest. Hjj
was na zijn arrestatie geschopt en ge
slagen. omdat hij een Russisch document
niet wilde ondertekenen, zonder dat dit
hem door een tolk was vertaald.
De man had talrijke blauwe en gele
zweren op het gezicht en sprak met
zachte stem. Hij noemde het kamp Tost
in Silezië de slechtste plaats, waar hij
geweest was In de vijf weken, dat hij er
geweest was. zouden 75 pqt. van de
kampbewoners zijn gestorven. Het kamp
telde 4000 gevangenen, allen oude nazi's.
De vierde ontslagen gevangene was
een halfjoodse schoenmakersleerling, die
in 1946 even buiten Berlijn door de Rus
sen in zjjn woning werd gearresteerd.
Hij verklaarde nooit enig belang in poli
tiek te hebben gesteld en hij dacht door
een vijand in het dorp bij de Russen :e
zijn aangebracht.
„De Russen lichtten mij 's nachts van
mijn bed en verklaarden, dat ik een
Engelse spion was. Ik zeide hun, dat ik
nooit in mijn leven met een Engelsman
had gesproken, doch voor hen gold als
bewijs, dat ik dikwijls naar Spandau in
de Britse sector was geweest en dat ik
correspondeerde met mijn broer te
Parijs".
Dean Acheson, de Amerikaanse mi
nister van buitenlandse zaken, heefl
gisteren bekend gemaakt, dat de Ver.
Staten bereid zijn, in de Verenigde
Naties te stemmen voor een resolutie,
die elke regering vrijlaat, om volledige
diplomatieke betrekkingen met Spanje
te hervatten,
geen goedkeuring van het Franco-bewind
„Acheson legde er evenwel de nadruk
op.' dat de houding van de Ver- Staten
inhoudt.
De minister legde deze verklaring af
in een brief aan senator Connally. de
voorzitter van de senaatscommissie voof
buitenlandse betrekkingen.
Acheson verklaarde, dat deze houding
„slechts uitdrukking geeft aan onze wens
'om in het belang van de normale inter
nationale betrekkingen terug te keren
naar het normale gebruik van uitwisse
ling van diplomatieke vertegenwoordi
gers".
